up Check met AZ Sint-Maarten
Informatie voor zorgverstrekkers uit de regio november 2012
2-3 Cochleair implantaat 4 Holmium laser lithotripsy
5 Cone Beam CT-scanner 6-7 HAL-RAR nieuwe techniek
8-9 Ziekenhuissite Roosendaelveld
10 Accreditatie klinisch laboratorium
en verder
Agenda Kort nieuws Nieuwe artsen Wetenschappelijke publicaties
Introductie Cochleair implantaat
A
CMYK Grijs = 0 - 0 - 0 - 45
Cochleair implantaat helpt zwaar slechthorenden en doven
Elektronische binnenhoorprothese
Doven en zwaar slechthorenden kunnen geholpen worden met een elektronisch binnenoorprothese of ‘Cochleair implantaat’. Voor hen bieden ooroperaties of klassieke hoorapparaten geen oplossing omdat de haarcellen in het slakkenhuis niet of nauwelijks geluidsprikkels kunnen opvangen. In dergelijke gevallen kan een cochleair implantaat, dat het slakkenhuis (de cochlea) vervangt, de functie van de haarcellen overnemen. Het implantaat bestaat uit een elektrode, een buisje met een aantal elektrische contactpunten, dat via een operatie opgeschoven wordt in het binnenoor en zo rechtstreeks de gehoorzenuw stimuleert. De elektrode is verbonden met een computerchip in een siliconen behuizing die onderhuids op de schedel achter het oor geplaatst wordt. Dit onderhuidse implantaat communiceert dan via een draadloze magnetische verbinding met het externe apparaatje dat achter het oor gedragen wordt.
Het kostenplaatje Het cochleair implantaat is duur (kost ongeveer 20.000 euro) maar wordt wel vergoed door het RIZIV indien de patiënt aan bepaalde criteria voldoet: het gehoorverlies van de patiënt moet ernstig genoeg zijn en de prestaties met hoorapparaten moeten onvoldoende zijn. Voor volwassenen wordt er slechts één cochleair implant terugbetaald, bij kinderen is er sinds enkele jaren ook terugbetaling voor een 2de implantaat tot de leeftijd van 12 jaar.
2
Implanteren bij kinderen Voornamelijk bij doof geboren kinderen is het belangrijk om snel te implanteren, liefst voor de leeftijd van 2 jaar. De hersenen hebben in de eerste jaren nog een zekere plasticiteit. Wanneer ze van bij het begin gestimuleerd worden met geluiden, ontwikkelen er zich hersencentra voor het gehoor. Is er geen auditieve stimulatie, dan zullen deze gebieden zich niet als ‘gehoorcentrum’ ontwikkelen maar gaan ze andere functies vervullen. Dit proces is maar omkeerbaar tot een zekere leeftijd. Daarna verliezen de hersenen hun plasticiteit en zullen deze kinderen nooit optimaal kunnen horen, ook niet met een cochleair implantaat. Doof geboren kinderen die vóór de leeftijd van 2 jaar zo’n implantaat krijgen, zullen in de meeste gevallen normaal kunnen functioneren met een normale spraak- taal- en intellectuele ontwikkeling. Idealiter ontwikkelen hiervoor de auditieve centra aan beide zijden in de hersenen. Daarvoor zijn 2 implantaten nodig. Sinds enkele jaren betaalt het RIZIV voor kinderen tot 12 jaar ook het 2e implantaat terug (zie kostenplaatje).
Implanteren bij volwassenen Anders is het bij patiënten die altijd goed gehoord hebben, maar op latere leeftijd doof worden (hetzij geleidelijk of plots). Vaak zien we dat deze personen met een zware slechthorendheid ook met hoorapparaten onvoldoende verstaanbaar spreken. Uiteindelijk dragen zij hun hoorappa-
raten niet meer omdat ze er toch geen baat bij hebben. Ze raken daardoor meer en meer sociaal geïsoleerd. Deze personen zouden in vele gevallen met een cochleair implantaat een grote stap vooruit kunnen zetten. Het probleem is echter dat deze implantaten momenteel nog te weinig bekend zijn bij het grote publiek (er worden in België dan ook maar zo’n 150 implantaties per jaar verricht).
Hoe verloopt de ingreep? De heelkundige ingreep die nodig is om een cochleair implantaat te plaatsen, gebeurt onder algemene narcose en duurt ongeveer 3 uur. Zoals bij klassieke ooroperaties wordt er via een insnede achter het oor een toegang gemaakt. Daarna wordt de elektrode opgeschoven in het slakkenhuis en het interne deel van het implantaat gefixeerd op de schedel. De patiënt kan in vele gevallen de dag na de ingreep het ziekenhuis al verlaten. Na de initiële genezingsperiode die ongeveer 4 weken duurt, kan het implantaat voor het eerst aangekoppeld worden en kan de patiënt voor het eerst geluiden horen. De patiënt moet goed beseffen dat hij/zij op dit moment alleen nog maar in staat zal zijn geluiden te detecteren, zonder de betekenis ervan te begrijpen. Dit proces heeft tijd nodig, en hier zal aan gewerkt worden gedurende een revalidatieperiode. Het kan toch verschillende maanden tot soms jaren duren vooraleer de patiënt opnieuw een goed en bruikbaar gehoor heeft.
De externe geluidsprocessor vangt het geluid op en converteert het in een digitale code. De geluidsprocessor zendt het digitale signaal naar de zendspoel van het implantaat. Het implantaat zet deze signalen om in elektrische impulsen die doorgegeven worden aan de elektrodenbundel die zich in het slakkenhuis bevindt. De minuscule elektroden in het slakkenhuis passeren de haarcellen en stimuleren rechtstreeks de gehoorzenuw. De impulsen worden via de gehoorzenuw doorgegeven aan de hersenen waar deze als geluid worden waargenomen.
Een specialist binnen het AZ Sint-Maarten Dr. Gerd Claes, NKO arts op campus Zwartzustersvest en campus Rooienberg, werkt sinds 2011 met een van de grootste cochleaire implantcentra in België, de Oorgroep in Deurne. Dit is een onafhankelijk centrum dat een polikliniek combineert met toegepast wetenschappelijk onderzoek en hiervoor ook met de Universiteit Antwerpen samenwerkt. In het centrum gebeurt de indicatiestelling en de oppuntstelling van patiënten (volwassenen en kinderen) met een ernstig gehoorverlies. Als er een goedkeuring is voor een cochleair implantaat, wordt de patiënt voor de operatie doorverwezen naar een ziekenhuis (zoals sinds kort dus ook het AZ Sint-Maarten). Na het herstel wordt door het centrum De Oorgroep het cochleair implantaat afgesteld op maat van de patiënt.
AZ Sint-Maarten voerde eerste cochleaire implantatie uit Op 29 augustus 2012 werd de eerste cochleaire implantatie in het AZ SintMaarten uitgevoerd en we zijn uiteraard zeer fier dat ons ziekenhuis deze stap heeft kunnen zetten. Met de introductie van de cochleaire im-
plantatie kan het AZ Sint-Maarten het volledige gamma aan behandelingen voor slechthorendheid aanbieden. In de toekomst kijken we uit naar volledig implanteerbare hoorapparaten, zowel diegene die met beengeleiding werken (de Bonebridge implantaten), als de middenoorimplantaten (zoals de Vibrant Soundbridge) die het versterkte geluid rechtstreeks op de gehoorbeentjesketen doorgeven.
Contact dr. Gerd Claes Neus-, Keel- en Oorspecialist
Afspraken Campus Rooienberg: 015 30 30 03 Campus Zwartzustersvest: 015 29 60 40
Behandelingen slechthorendheid binnen AZ Sint-Maarten Via heelkundige ingreep • Tympanoplastie voor gehoorverliezen als gevolg van chronische middenoorontstekingen of trommelvliesperforaties • Stapedotomie voor patiënten met verkalking van de gehoorbeentjes door otosclerose, operatie waarbij het kleinste gehoorbeentje (de stijgbeugel) vervangen wordt Wanneer operatie niet mogelijk of zinvol is • Botverankerde implanteerbare hoorapparaten: bij een goede binnenoorfunctie • Aanpassing klassieke hoortoestellen: bij verminderde binnenoorfunctie (zoals bij veel patiënten het geval is) • Cochleaire implantatie: bij zware slechthorendheid waar klassieke hoorapparaten niet meer helpen en voor kinderen die doof geboren worden (bv. intensieve therapie)
3
Laserenergiebron verwijdert makke lijker stenen
Holmium laser lithotripsy
Het AZ Sint-Maarten werkt sinds kort met een holmium laser lithotripsy. Dit toestel laat toe zeer gericht en ook in de hogere urinewegen en nieren stenen te vernietigen met een laserenergiebron. Wat typeert dit toestel? Wanneer zet het AZ Sint-Maarten het in? Wat zijn de voor-, maar ook de nadelen? Ziekenhuizen kiezen steeds meer minimaal invasieve geneeskunde. De toestellen hiervoor worden steeds meer geperfectioneerd. In combinatie met endoscopie heeft de arts een klare kijk op de probleemzone. De holmium-laser past in deze evolutie. In vergelijking met de extracorporele schokgolftherapie (ESWLniersteenverbrijzeling) of met de semirigide ureteroscopie met de Lithoclast (pneumatische verbrijzeling), kunnen we met de holmium-laser veel gerichter en effectiever alle soorten stenen verwijderen. M.a.w. de voorspelbaarheid van de verbrijzeling van de steen via deze ingreep is veel groter.
met de klassieke verbrijzelaar volstaat dan ook vaak 1 behandeling, zelfs bij een hoge densiteit en hardheid van de steen. Een duidelijke pluspunt voor de patiënt. Bovendien verpulvert de holmium-laser een steen in veel kleinere stukjes waardoor die makkelijker via de urinewegen het lichaam verlaten. En tenslotte kan de patiënt in principe het ziekenhuis binnen de 24 uren verlaten.
De nadelen
Via de plasbuis wordt een semirigide of flexibele ureteroscoop met cameraatje ingebracht. In de scoop is ook een werkkanaal voor de lasergestuurde energiebron. Deze werkt via een dunne glasvezel, is zeer flexibel en laat ons toe, al dan niet na het plaatsen van een jj-stent, makkelijker tot in de hoge urinewegen en zelfs de nieren te gaan. Zo kan men met de laserfiber letterlijk tot tegen de steen. De camera laat toe de laser goed te richten en het verpulveren van de steen live te volgen. Soms, wanneer het risico bestaat dat hij wordt weggeschoten door de laser, wordt de steen ook eerst gefixeerd in een dormia-netje.
De laserenergiebron is zeer sterk en effectief maar heeft ook een schaduwzijde. De laserstraal kan, wanneer hij slecht gericht is, ook het omliggende weefsel lichtjes beschadigen. Wanneer je aan patiënten naar hun ervaring met de holmium-laser vraagt dan zullen sommigen ook als nadeel aangeven dat ze onder volledige narcose moeten. Anderen zullen dit dan weer geen probleem vinden. Ook het gebruik van een jj-stent moeten we vermelden. In geval van een smalle of spastische urineleider kan een stent geplaatst worden. De stent is een plastieken buisje dat makkelijker toelaat om met de ureteroscoop en de laser tot bij de steen te komen. De jj-stent kan achteraf soms voor blaasirritatie zorgen. Positief is dan weer dat zo’n stent de risico’s op beschadiging van omliggend weefsel sterk vermindert en achteraf makkelijk op de raadpleging kan verwijderd worden.
De voordelen
Wanneer gebruiken?
Een groot voordeel van de holmium-laser is de voorspelbaarheid. Bij quasi elke ingreep met een holmium-laser wordt de steen volledig weggehaald. In vergelijking
Er zijn bepaalde indicaties die toelaten om te evalueren of de holmium-laser het meest geschikte toestel is. Is bijvoorbeeld al iemand meerdere keren maar zonder
Hoe werkt de holmium-laser?
4
resultaat behandeld met de ESWL-niersteenverbrijzelaar, dan zal de holmiumlaser de job klaren. Ook de hardheid van de steen is een indicatie. Harde stenen kunnen efficiënter verwijderd worden met de holmium-laser. En tenslotte ook de plaats van de steen. Met de holmium-laser kan tot in de nieren gegaan worden zonder incisie.
Andere behandelingstoestellen bij AZ Sint-Maarten De holmium-laser is een zeer effectief toestel. Dit betekent echter niet dat de arts voor elke behandeling dit toestel zal kiezen. Het AZ Sint-Maarten beschikt ook over andere toestellen voor behandeling van stenen in het urinewegstelsel: - Intracorporele lithotripsy: met een Lithoclast gaat de arts d.m.v. endoscopie ook tot bij de steen, meestel enkel de lagere urinewegen. De verbrijzeling gebeurt pneumatisch (drilboor). - Extracorporele schokgolftherapie (ESWL-niersteenverbrijzeling): een uitwendige verbrijzelaar die zich in campus Rooienberg te Duffel bevindt (dr. Dubron). Elk van die toestellen heeft zeker zijn kwaliteiten maar behaalt niet de voorspelbaarheid van de holmium-laser.
Contact Teamleden dienst urologie: dr. Ph. Dubron, dr. J. Govaerts en dr. Ph. Mast
Afspraken
• campus Leopoldstraat tel. 015 40 95 89 • campus Zwartzustersvest tel. 015 29 60 40 • campus Rooienberg tel. 015 30 30 03
State of the art radiologie biedt grote voordelen voor patiënten
Cone Beam CT-scanner
De dienst medische beeldvorming van het AZ Sint-Maarten blijft zich inzetten om “state of the art” radiologie aan te bieden. Zo werd afgelopen jaar de upgrade van het PACS-systeem voltooid, werd de nieuwe digitale zaal in gebruik genomen en een nieuwe CONE BEAM CT-scan besteld.
Een gloednieuwe digitale zaal
De high-end Cone Beam CT
Op campus Leopoldstraat is begin oktober een volledig digitale zaal voor conventionele radiologie in gebruik genomen. Dit verbetert de workflow sterk en vermindert de wachttijden voor patiënten. Ook de stralenbelasting voor de patiënt is kleiner. En de flexibele ergonomie van de tafel zorgt er voor dat we zelfs de minst mobiele patiënten op een makkelijke manier kunnen onderzoeken.
Dit najaar zal ook de Cone Beam CT in gebruik worden genomen op campus Leopoldstraat. Het gaat om een high-end toestel van het Cone Beam CT gamma dat opnames in liggende houding toelaat en zo bewegingsartefacten uitsluit. Deze nieuwe CT-techniek kent vooral toepassing in het ORL gebied en wordt ook gebruikt voor osteo-articulaire beeldvorming van de kleinere gewrichten.
Het PACS-systeem
De beelden vertonen een zeer hoge resolutie waardoor de diagnostiek nog verfijnt. De gehoorbeentjesketen van het middenoor komt heel gedetailleerd in beeld en heel kleine kraakbeenletsels zijn aantoonbaar.
De dienst Medische Beeldvorming van het AZ Sint-Maarten heeft zijn PACS systeem (Picture Archiving & Communication System) geüpgraded. Dit betekent dat een volledig nieuwe “PACS core” is geïnstalleerd waardoor het mogelijk is om naast de beelden van de dienst radiologie ook beelden van klinische diensten op te slaan en te bekijken.
Verder verbetert de techniek ook de beeldvorming van sinuspathologie en dit met een significante reductie van de stralenbelasting voor de patiënt. Ook alveolodentale pathologie kan met deze nieuwste techniek verbeterd aangetoond worden.
Afspraken Dienst medische beeldvorming High-end Cone Beam CT tel. 015 30 30 50
In de nabije toekomst zullen ook verwijzende (huis)artsen via een eenvoudige webapplicatie de medische beeldvorming van hun patiënten op de thuisconsultatie kunnen raadplegen en opslaan in hun centraal medisch dossier. Verdere details hieromtrent volgen in een volgende editie van Check-Up.
5
HAL-RAR: nieuwe techniek voor behandelin g van hemorroïden Definitie HAL-RAR: Doppler geleide ligatuur van de hemorroïdale arteries (HAL: hemorrhoidal artery ligation) in combinatie met hemorroïdopexie (RAR: recto anal repair) Hemorroïden zijn een frequente aandoening. Het merendeel van de patiënten wacht echter lang om een arts op te zoeken omwille van schroom en angst voor de gevolgen van een eventuele chirurgische behandeling. De ‘klassieke’ hemorroïdectomie volgens Milligan & Morgan staat er immers om bekend gepaard te gaan met zeer veel postoperatieve pijn en wordt tegenwoordig enkel nog uitgevoerd in geval van langdurige prolaps met necrose. Deze nieuwe minimaal invasieve chirurgische techniek is er op gericht om de oorzaak van het ontstaan van hemorroïdaal lijden te behandelen: namelijk de verhoogde bloedflow in de hemorroïdale arteries verminderen. Er bestaat immers een correlatie tussen een verhoogde inflow in de hemorroïdale bloedvaten en het ontstaan van hemorroïden. Prolaps en anaal slijmverlies vormen de tweede meest frequente klacht bij hemorroïdaal lijden. Als aanvulling op de HAL-techniek zorgt de RAR-procedure ervoor dat de prolaberende complexen met behulp van enkele hechtingen teruggebracht worden naar hun anatomische positie.
Contact dr. Inge Quanten Algemene en abdominale heelkunde
Afspraken Centraal medisch secretariaat: Campus Leopoldstraat: 015 40 95 75 Campus Rooienberg: 015 30 30 03
6
Anatomie Hemorroïden of ‘aambeien’ zijn kussentjes, opgebouwd uit bloedvaten, die een essentiële rol spelen bij het water- en luchtdicht afsluiten van de aars. Deze arterioveneuze verbindingen bevinden zich onder het slijmvlies van de endeldarm, net boven de linea dentata. De ophanging van deze kussentjes gebeurt door binden spierweefsel. Wanneer dit systeem begint te falen ontstaat er hemorroïdale prolaps. Tgv stuwing en oedeemvorming wordt het slijmvlies kwetsbaar hetgeen aanleiding geeft tot helderrood anaal bloedverlies, jeuk en slijmverlies. De ernst van hemorroïden wordt onderverdeeld in vier stadia: - Graad I: licht vergrote hemorroïden zonder prolaps, enkel endoscopisch te diagnosticeren - Graad II: prolaberende hemorroïden bij persen die spontaan terug reduceren - Graad III: prolaberende hemorroïden
spontaan of bij persen die manueel gereduceerd dienen te worden - Graad IV: continu prolaberende hemorroïden, tgv stuwing is er gevaar voor necrose In de praktijk is het zo dat de patiënten met graad I hemorroïden vaak medicamenteus behandeld worden en vanaf graad II een chirurgische behandeling mogelijk is. Uitlokkende factoren: Zwangerschap en bevalling, constipatie met noodzaak tot hard persen, diarree met verhoogde stoelgangsfrequentie, alcohol en sterk gekruide voeding, erfelijkheid, weinig lichaamsbeweging, obesitas, zittend of staand beroep en slechte toiletgewoonten zoals oa lezen op het toilet…
Procedure Een wegwerp plastic anuscoop van 28mm diameter wordt gemonteerd op een hersteriliseerbare Dopplerprobe. De ingebouwde Doppler sensor zorgt ervoor dat in het anaal kanaal de aanwezige hemorroïdale bloedvaten gelokaliseerd kunnen worden. Deze positie wordt kenbaar gemaakt dmv een auditief signaal. Via een uitsparing in de anuscoop wordt een hemostatische hechting geplaatst op elk gedetecteerd bloedvat en dit over de gehele omtrek van het anaal kanaal. Dit HAL-gedeelte van de procedure volstaat bij lage graden van hemorroïdale prolaps. Na 1 à 2 weken verschrompelen de hemorroïdale knobbels en zijn de klachten verdwenen. Indien nodig gebeurt een aanvullende RAR-procedure: meestal bij graad III-IV hemorroïden. Dit deel van de ingreep vereist geen begeleidend Doppler signaal. De uitsparing in de anuscoop wordt progressief vergroot op de plaats van een prolaberende pedikel. Er wordt een doorlopende hechting geplaatst vanop de top van het prolaberend complex tot net bo-
ven de linea dentata. In verschillende stappen wordt het prolaberend weefsel aangegrepen zodanig dat wanneer deze hechting naar boven toe geknoopt wordt, er een liftend effekt optreedt thv de prolaberende hemorroïden. Door deze handeling worden de hemorroïden teruggebracht naar hun normale anatomische positie. De ingreep gebeurt meestal via daghospitalisatie en duurt ongeveer 20 à 40 minuten. Zowel algemene als locoregionale anesthesie zijn mogelijk. Door het feit dat er geen weefsel gereseceerd wordt is er minder kans op bloedverlies en postoperatieve pijn. Er is ook geen chirurgische wonde aanwezig aan de buitenkant die nazorg vereist, op voorwaarde dat er geen aanvullende resectie van marisken dient te gebeuren. Deze techniek is minder geschikt voor de behandeling van anale mucosale prolaps bij patiënten met dyschezie (moeizame defaecetie) zonder onderliggend hemorroïdaal lijden. Hier is de resectie van het prolaberend weefsel wel een essentieel onderdeel van de behandeling (via Longo-procedure bvb).
Tgv de manipulatie tijdens de ingreep treedt er in de eerste week postoperatief nog zwelling op die gepaard gaat met een ‘anaal drukgevoel’, tenesmen en urgency. De nazorg van deze patiënten bestaat uit analgesie, ev aangevuld met NSAID’s, Daflon ter preventie van zwelling en Movicol ter preventie van constipatie. In ieder geval blijven na de ingreep een restenrijk dieet met voldoende vocht-inname en gezonde toiletgewoonten aangewezen. Wetenschappelijke studies tonen een hoge graad van patiëntentevredenheid, veiligheid en efficaciteit met een lage score wat betreft postoperatieve pijn en recidiefratio’s.
Besluit Deze minder invasieve behandeling van hemorroïden zorgt samen met de al langer gekende Longo hemorroïdopexie ervoor dat we over de mogelijkheid beschikken om voor elke patiënt met hemorroïdaal lijden de juiste behandeling op maat te kunnen aanbieden.
Race for the Cure Op 30 september 2012 organiseerde Think Pink voor de vierde keer de Belgium Race for the Cure, ten voordele van de strijd tegen borstkanker. De borstkliniek van het AZ Sint-Maarten nam vorig jaar al het initiatief om met zijn patiënten in groep deel te nemen en samen te trainen, onder begeleiding van Marc Nevens, drievoudig Belgisch kampioen middellange afstandlopen en halve finalist op de Olympische spelen 1976. Ook dit jaar stond het ziekenhuis met maar liefst 186 deelnemers – patiënten en hun familie, personeelsleden en artsen van het AZ Sint-Maarten – aan de startlijn op de Waalse kaai in Antwerpen. Met allen maar 1 doel: de eindstreep halen!
7
Toekomstige ziekenhuissite van het AZ Sint-Maarten
Begin november 2012 zijn de voorbereidende omgevingswerken gestart voor het nieuwbouwziekenhuis AZ Sint-Maarten. Een mooie gelegenheid om u stap voor stap kennis te laten maken met dit ambitieuze project. In deze editie gaan we in op de inplanting van het AZ Sint-Maarten op de site. Het nieuwe ziekenhuis komt te liggen op Roosendaelveld, grenzend aan de R6 en de Liersesteenweg te Mechelen. De inplanting op het terrein is het resultaat van een doordachte studie op vlak van architectuur, ruimtelijke ordening, milieu en verkeersafwikkeling. Het eindresultaat beoogt verschillende doelstellingen: • Een groene ziekenhuisomgeving die bijdraagt tot een “healing environment”, een ondersteuning voor het herstel en welbevinden van de patiënt. • Een vlotte en efficiënte verkeersstroom op het domein en aansluiting naar de ruime Mechelse regio. • Het creëren van een nieuw landschap ter hoogte van Roosendaelveld waarbij het ziekenhuis bijdraagt aan de afbakening en herkenbaarheid van het gebied.
8
Toegang De ziekenhuissite zal 2 wegen hebben die aansluiten op de Liersesteenweg. De hoofdtoegang van het domein is gelegen ter hoogte van de Liersesteenweg nr. 453 (schuin tegenover de winkel Fun). De hoofdtoegang zal dienst doen voor alle verkeer van en naar het ziekenhuis. Om dit op een veilige manier te laten verlopen, wordt een lichtgestuurd kruispunt ingericht.
De secundaire toegang van het domein is eveneens gelegen op de Liersesteenweg, maar in de nabijheid van het kruispunt met de R6. Deze secundaire toegang is enkel toegankelijk voor de hulpdiensten om een sneller interventie mogelijk te maken. Ook fietsers en voetgangers kunnen deze doorgang gebruiken. Vanaf de hoofdtoegang (kruispunt met de Liersesteenweg) vertrekt een verkeersas die een comfortabele en veilige doorstroming biedt op het domein. Hierbij is ondermeer het fietspad naar het ziekenhuis fysiek afgescheiden van de rijbaan en is er een aparte rijstrook voor de MUG en ziekenwagens.
Roosendaelveld
Gescheiden verkeersstromen op het domein De verschillende functies in het gebouw en de weginfrastructuur werden grondig bestudeerd zodat de verschillende verkeersstromen rond het nieuwbouwziekenhuis vlot zullen verlopen.
De hoofdingang van het ziekenhuis
is gelegen aan het centrale verkeersluwe plein, en tegenover de parking. Via de hoofdingang zullen patiënten, bezoekers en ziekenhuismedewerkers het ziekenhuis betreden. Aan de hoofdingang is er een halte van De Lijn en een taxi-standplaats voorzien, alsook een ‘kiss en ride’ -zone;
Toegang tot de dienst spoedgevallen met doorrijgarages voor de ziekenwagens. Toegang tot de dienst spoedgevallen voor patiënten die zich zelfstandig aanmelden. Secundaire ingang van het ziekenhuis voor niet-spoedeisend ziekenvervoer (bv. naar en van rustoord), de patiënten die voor een bestraling komen op de dienst radiotherapie en ziekenhuismedewerkers.
R6
Lier
ses
teen
weg
Toegang tot het revalidatiecentrum. De laad- en loskade voor de logistieke leveringen. Deze is gelegen op kelderniveau en aldus verzonken in het landschap.
Parking Het centrale parkeergebouw
met een capaciteit van 1600 wagens is gelegen tussen het ziekenhuis en de R6. Deze parking is bestemd voor patiënten, bezoekers, artsen en personeel. Nabij de hoofdingang van het ziekenhuis, is er in het parkeergebouw parkeerzone voor specifieke doelgroepen, zoals mindervaliden, moeder & kind, patiënten die regelmatig in behandeling komen (chemotherapie) en de ziekenhuisartsen. Voor de huisartsen die op overleg of patiëntenbezoek komen, is een eveneens een voorbehouden parkeerzone.
In het parkeergebouw is er een overdekte fietsenstalling, vlakbij de hoofdingang van het ziekenhuis.
Nabij de ingang spoedopname , de se-
cundaire ingang en de ingang revalidatie ligt telkens een kleine parking, voorbehouden voor de betrokken patiënten.
Een groene omgeving Het nieuwbouwziekenhuis wordt als een wit object ingebed in een groene omgeving. Het werd vormgegeven volgens een doordachte logica: het zorgtraject van de patiënt doorheen het ziekenhuis. Daarnaast wordt de vorm bepaald door compactheid, korte loopafstanden, kostenbeheersing en esthetiek.
Het groene landschap vormt de basis voor elk zicht vanuit ziekenhuis. Er werd een groenstructuurplan uitgetekend met 13.000m² nieuwe boomaanplantingen. Door deze boom- en andere groenaanplantingen wordt een park gecreëerd ter ondersteuning van het herstel en welbevinden van onze patiënten. Het park creëert een open omgeving en reikt tot aan de aansluiting met de Liersesteenweg. Daarnaast vormt het park een buffer tussen het ziekenhuis en de omgevende woningen.
9
Accreditatie toegekend aan klinisch laboratorium
Kwaliteitsnorm ISO 15189
Op 23 april 2012 werd de ISO 15189 accreditatie toegekend aan het laboratorium klinische biologie van het AZ Sint-Maarten. ISO 15189 is een kwaliteitsnorm specifiek ontwikkeld voor medische laboratoria. Om deze norm te verwerven moet het laboratorium zijn competentie voor het volledige proces - vanaf staalname tot en met rapportering van de resultaten - aantonen aan onafhankelijke vakdeskundigen en kwaliteitsexperts. Deze accreditatie geldt voor 5 jaar - met jaarlijks toezichtaudits- en het certificaat is internationaal erkend. Eind januari 2012 werd het laboratorium gedurende 2 dagen geauditeerd. In de eerste plaats werden de technische competenties en kwalificaties rond ondermeer personeel, laboratoriummateriaal, gebruikte technieken beoordeeld. Ook het globale kwaliteitsbeheerssysteem werd geëvalueerd. Hierbij werd gecheckt of het laboratorium beschikt over een kwaliteitsmanagementsysteem: een documentbeheerssysteem voor de continue evaluatie en verbetering (non-conformiteit), de uitvoering van interne audits, het nemen van preventieve maatregelen, ed.
De huidige accreditatie omvat de moleculaire onderzoeken. De keuze om te starten met dit deel onderzoeken is niet toevallig: vanaf juli 2011 is er immers een nieuwe nomenclatuurregeling van kracht voor moleculair biologisch analyses. Hierdoor doet het RIZIV een terugbetaling aan het labo, op voorwaarde dat deze analyses volgens ISO 15189 vereisten uitgevoerd worden. In de 15189-norm staat de patiënt centraal en is het laboratorium verplicht om state-of-the-art testen aan te bieden die
over een optimale diagnostische sensitiviteit en specificiteit beschikken. De resultaten worden gerapporteerd binnen vastgelegde turn-around tijden. Deze tijden en andere interessante informatie (afnametube, stabiliteit, referentiewaarden, nomenclatuur,…) over het analyse-aanbod worden weergegeven in de elektronische labogids (www.labogids-azsintmaarten.be)
De accreditatie wordt verleend voor een periode van 5 jaar door BELAC, een instelling die onder toezicht werkt van de Federale Overheidsdienst Economie. BELAC maakt bovendien deel uit van de International Laboratory Accreditation Coöperation (ILAC). Jaarlijks worden er toezichtaudits uitgevoerd om te bepalen of de accreditatie behouden blijft. Het uitgereikte ISO 15189 certificaat is tevens internationaal erkend.
Contact Klinische biologie Campus Leopoldstraat: 015 40 95 64 Campus Rooienberg: 015 29 63 70 Campus Zwartzustersvest: 015 30 35 90
10
Even voorstellen... Werkzaam op CL CR CZ
Naam:
Ans Pelgrims
Agenda
Radiotherapie
Medische disciplin e: Bijzondere intere sse: Oncologie Teamleden: dr. P. Barbier, dr. D. De Bal, dr. Ph. Spaas, dr. V. Vandeputte
Uitgebreide info volgt later en zal u ter beschikking gesteld worden via onze website www.azsintmaarten.be bij de rubriek professionals.
Bereikbaarheid:
Campus Rooienb erg | secretariaa t radiotherapie 015 30 42 85
Symposium Werkzaam op
CR CZ CL
Naam:
Birger Jespers
Medische discipline:
Urgentiearts
Teamleden: dr. K Baggerman, dr. M. Choukry, dr. V Kim, dr. K. Kindt, dr. W. Lauwers, dr. R. Oonk, dr. P Peeters, dr. L Tack, dr. R Vanderwegen, dr. L Vangestel Bereikbaarheid:
Spoedeisende beeldvorming Zaterdag 23 februari 2013 Waar? Congrescentrum Lamot, Duffel Meer info? Communicatiedienst, tel. 015 40 99 04
Op pensioen...
Spoedgevallen Campus Rooienberg
Werkzaam op
CL
CR CZ
Naam:
dr. Johan De Leersnyder
Roel Vanderwegen
Medische discipline:
Thoraco-vasculaire heelkunde
Urgentiearts
Teamleden: dr. K Baggerman, dr. M. Choukry, dr. B Jespers, dr. V Kim, dr. K. Kindt, dr. W. Lauwers, dr. R. Oonk, dr. P Peeters, dr. L Tack, dr. L. Vangestel
dr. Fernand Schildermans
Bereikbaarheid:
Spoedgevallen Campus Leopoldstraat
Geriatrie
Werkzaam op
CL
CR CZ
Naam:
Paul Peeters
Medische discipline: Werkzaam op
CL
CR CZ
Naam:
Liesbeth Vangestel
Medische discipline:
Urgentiearts
Teamleden: dr. K Baggerman, dr. M. Choukry, dr. B Jespers, dr. V Kim, dr. K. Kindt, dr. W. Lauwers, dr. R. Oonk, dr. P Peeters, dr. L Tack, dr. R Vanderwegen.
Urgentiearts
Teamleden: dr. K Baggerman, dr. M. Choukry, dr. B Jespers, dr. V Kim, dr. K. Kindt, dr. W. Lauwers, dr. R. Oonk, dr. L Tack, dr. R Vanderwegen, dr. L. Vangestel Bereikbaarheid:
Spoedgevallen Campus Leopoldstraat
Bereikbaarheid:
Spoedgevallen Campus Leopoldstraat
11
Recent verschenen wetensc happelijke publicaties
dr. Nelly Govers, Neuroloog - Ictal asystole: case report with review of literature.
dr. Philippe Pals, Neuroloog - COGNOS: Care for people with cognitive dysfunction: a national observational study. - Progressive myoclonic epilepsy as an adult-onset manifestation of Leigh syndrome due to - Juvenile dystonia-parkinsonism and dementia caused by a novel ATP13A2 frameshift mutation - A C-fiber-mediated neuropathic brachioradial pruritus. - Relative contribution of simple mutations vs. copy number variations in five Parkinson disease genes in the Belgian population. - GIGYF2 has no major role in Parkinson genetic etiology in a Belgian population. - Progranulin variability has no major role in Parkinson disease genetic etiology. - Genetic variability in the mitochondrial serine protease HTRA2 contributes to risk for Parkinson disease. - parkinsonism is clinically similar to sporadic Parkinson disease. - Founder mutation p.R1441C in the leucine-rich repeat kinase 2 gene in Belgian Parkinson’s disease patients. - Alzheimer and Parkinson diagnoses in progranulin null mutation carriers in an extended founder family. - Opsoclonus-myoclonus syndrome: a clinicopathological confrontation.
dr. F. Van Hoenacker, radioloog en wetenschappelijk verantwoordelijke van de associatie radiologie - MR Imaging of the Spleen - Abdominal and Retroperitoneal Soft Tissue Masses - Pediatric Bone - Continuing education - Abstract of papers for full membership - Bone and Joints - Imaging of muscle edema - Publication rate of scientific abstracts presented at ESSR 2008 and 2009 - Osteosarcoma of the maxilla (Ism D. De Vuyst, K. Chapelle) - Epileptic seizure due to neuroglial cyst (Ism K. De Cuyper, D. Kools) - Subunguale glomustumor: een zeldzame benigne tumor in het nagelbed (Ism dr. L. Coenen) - Een zeldzame oorzaak van uitstralende pijn naar het been (Ism dr. F. Catry)
dr. L. Coenen, Handchirurg - De ziekte van Dupuytren anno 2012 Volledige publicatiegegevens zijn terug te vinden op de website www.azsintmaarten.be onder de rubriek professionals → publicaties
Ontvangt u deze Check_up graag per mail, laat het ons dan weten:
[email protected]
Eindredactie: dr. Erwin Schroyens Verantwoordelijke uitgever: dhr. Jan Ennekens Vragen bij deze nieuwsbrief? Kristel De Wever communicatiedienst Leopoldstraat 2 - 2800 Mechelen 015 40 96 84
[email protected] Vragen-opmerkingen-suggesties over de zorgverlening of diensten: mail naar
[email protected]
Het AZ Sint-Maarten overkoepelt 3 campussen Campus Leopoldstraat Leopoldstraat 2, 2800 Mechelen 015 40 95 11 Campus Rooienberg Rooienberg 25, 2570 Duffel 015 30 31 11 Campus Zwartzustersvest Zwartzustersvest 47, 2800 Mechelen 015 29 66 66
AZ Sint-Maarten maakt deel uit van de vzw Emmaüs. Deze nieuwsbrief zenden wij u toe op basis van uw persoonlijke gegevens zoals opgenomen in onze bestanden. Het AZ Sint-Maarten respecteert uw privacy en we behandelen uw persoonsgegevens dan ook strikt vertrouwelijk en met de grootste omzichtigheid. Overeenkomstig de wet van 8 december 1992 betreffende de verwerking van persoonsgegevens kan u uw gegevens inkijken, verbeteren of verwijderen.
12
