Number 16: 10th Anniversary Edition
“Z ij dragen een heilige, bijna priesterlijke
verantwoordelijkheid die ze niet kunnen inruilen tegen omzetten en dividenden, zonder het vertrouwen in hen te beschamen.” Aeneas MacDonald, in 1930, over whiskymakers.
Caol Ila™, Cardhu™, Clynelish™, Cragganmore™, Dalwhinnie™, Glen Elgin™, Glen Ord™, Glenkinchie™, Lagavulin™, Knockando™, Oban™, Royal Lochnagar™, and Talisker™
Win een reis naar Drummuir Castle en vier ons 10-jarig bestaan mee Waar zijn vrienden voor? Breng een toost uit op 10 jaar met een gegarandeerde fles Talisker 12 We heten de 12-jarige Glenkinchie welkom bij de club En… drie legendarische whiskyschrijvers werpen een blik op de volgende 10 jaar
Voorwoord
Editorial
T
wee dagen voordat ik dit stukje schreef was ik bij Whisky Live in Londen en serveerde drams Caol Ila 18, Clynelish 14 en Glenkinchie 10 met bijbehorende Schotse kazen aan honderden gretige malt whisky liefhebbers. Twee jonge vrouwen benaderden nieuwe Vrienden. Huidige leden kwamen en stelden zich voor. Aan de overkant stond een vatting van distilleerderij managers: Kenny Gray van Oban, Donald Renwick van Royal Lochnagar, Billy Stichell van Caol Ila, met daarachter Andy Cant van Speyside - ze werden allemaal onderworpen aan een vriendelijk kruisverhoor. Tien jaar geleden zou dat ondenkbaar zijn geweest, zoals de drie wijze mannen - Michael Jackson, Charlie MacLean en Dave Broom - stellen op pagina 10.
In die tijd genoot ik al een jaar of tien van malts, zonder enige vorm van begeleiding. Het redigeren van De Quaich sinds het eerste nummer werd voor mij wat we onze lezers beloofden: “een ontdekkingsreis tussen vrienden”. Ik drink een dram met u allen: Op naar de volgende 10 jaar vriendschap. Bedankt voor het lezen van De Quaich, al die jaren dat u hem heeft ontvangen. Doe mee met onze wedstrijd en wie weet drinken we dan samen een glas op de toekomst in de magische omgeving van Drummuir Castle. Slainte.
2
Talisker
timeline Een vat Talisker – 10 jaar onderweg 1996
1997
250 liter new make spirit wordt in een refill Bourbon vat gegoten en naar Sterling vervoerd. Het eerste nummer van De Quaich wordt gepubliceerd.
1998
Het Schotse voetbalelftal verliest de openingswedstrijd van het Wereldkampioenschapstoernooi van Brazilië met 2-1. Onze spirit is nog te ruw om de rouw van onze natie te verdrinken.
De eerste “New Labour” regering in GrootBrittannië. De inhoud van het vat vermindert met ca. 2% wanneer de engelen hun eerste deel ontvangen. Het alcoholgehalte vermindert.
T
ot nu toe hebben we nog geen distilleerderijbotteling kunnen proeven van een single malt die onder het bewind van de managers is gemaakt die we voor deze Quaich hebben geinterviewd. Er is simpelweg nog niet genoeg tijd verstreken om de spirit te laten rijpen tot een whisky die het specifieke distilleerderijkarakter bezit. Maar thans worden Talisker en Glenkinchie gebotteld die nog onder de leiding van respectievelijk Mike Copland en Brian Bisset zijn gedistilleerd. In 2008 kan de Cragganmore van Mike Gunn worden genoten en twee jaar later kunt u de Oban van Ian Williams proeven. Nog een jaar verder en dan verschijnt Bob
1999
2000
180,000 feestvierders stappen in Edinburgh het nieuwe millennium binnen, onderwijl kijkend naar het exploderen van vijf ton vuurwerk. Het vat Talisker ondergaat het geweld in rustige rijping.
Het nieuwe Schotse Parlementsgebouw in Edinburgh zal zeven jaar eerder verrijzen dan onze Talisker. De ruwe kantjes zijn er vanaf en de spirit heet nu wettelijk whisky.
Christine’s Dalwhinnie en opnieuw twee jaar later komt de 16-jarige Lagavulin van Mike Nicholson op de markt. Waarschijnlijk hebt u “zijn” 12-
2001
Rijping, net zoals andere factoren die het maken van de spirit hebben beïnvloed, is een natuurlijk proces. Hier hebben mensen de minste controle: klimatt en tijd bepalen wat er gebeurt.
jarige dan al geproefd. (Bedenk ook dat de leeftijdsaanduiding op het etiket altijd de leeftijd van de jongste malt in de fles vermeldt.)
’’
spirit still door de spirit safe in de receiver en werd vervolgens overgepompt naar het vulstation. Deze “new make” spirit, ook wel
2003
Het Internationale Jaar van de Berg (echt waar!). 70% van Schotland is bergachtig; dat maakt Inverness de ideale kandidaat. Onze Talisker is nog niet op z’n hoogtepunt.
‘Slightly Older’ Labour wint de tweede verkiezingronde. Het Schotse Parlementsgebouw wordt niet geopend. Ons vat is halverwege de vereiste rijpingstijd en het meeste werk is nu gedaan.
Laten we eens kijken wat er met een “typisch” vat Talisker uit 1996 is gebeurd. De middle cut van de kleurloze vloeistof stroomde vanuit de
‘‘
2002
“clearic” genoemd, rond de 70% alcohol, bevatte het embryo van het gewenste distilleerderijkarakter. (Er werd een monster getest door een panel van vertrouwde neuzen om te verzekeren dat alle tonen die nodig zijn voor de uiteindelijke Talisker, aanwezig waren.) Een deel werd in vaten van Amerikaans wit eiken gegoten en opgeslagen in de pakhuizen rond de distilleerderij om rustig verder te rijpen. Ons vat werd na het vullen op de distilleerderij getransporteerd naar de Centrale Gordel in de buurt van Stirling om daar te rijpen. (Tegenwoordig wordt de spirit met bulktransport van het eiland gehaald.) Ons vat was gemaakt van duigen
Schotland ziet de eerste annulaire eclips sinds 1921, waarbij de zon als een halo om de maan verschijnt. Ons vat ligt nog steeds in het diepe donker.
die voorheen een vat hadden gevormd waarin in Amerika een aantal jaren Bourbon had gezeten. In de VS is bij wet omschreven dat Bourbon in nieuw hout moet rijpen. Na gebruik worden de vaten aan Schotse distillateurs verkocht. Bij een kuiperij in Schotland werden 25 procent nieuwe duigen en twee nieuwe vat-einden gebruikt om een hogshead te maken met een capaciteit van 250 liter. Voordat het vat voor het eerst aan deze zijde van de Atlantische Oceaan in gebruik werd genomen, onderging het een blakering aan de binnenzijde. Daardoor worden ongewenste “off-notes” in de spirit voorkomen. Daarna rijpte er 10 jaar whisky in het vat. Vóór hergebruik wordt het vat aan een controle
Een unieke botteling ter gelegenheid van 10 jaar Vrienden van de Classic Malts. De Talisker 12.
Aanbieding
Talisker 12 V
2004
2005
Het Schotse Parlementsgebouw gaat eindelijk open. Talisker ligt op schema maar is nog niet klaar.
2006/7 Ons vat is gerijpt. Na bijstelling van het alcoholpercentage tot 45,8% wordt het vermengd met andere vaten en gebotteld. Het 10-jarig jubileumnummer van De Quaich wordt uitgegeven.
De top van de G8 wordt in Gleneagles gehouden, waar de bar is gevuld met vele goede malts. Maar zelfs wereldleiders hebben geen toegang tot ons vat.
onderworpen. De volgende maal zal het hout minder invloed op het rijpen hebben. Rijping, net zoals de andere factoren die het maken van de spirit hebben beïnvloed, is een natuurlijk proces. Hier hebben mensen de minste controle: klimaat en tijd bepalen wat er gebeurt. Een vat ademt, waardoor circa 2% van de inhoud jaarlijks verdampt. De ruimte boven de vloeistof wordt daardoor vergroot en dat is belangrijk volgens onze rijpingsdeskundige Jim Beveridge. Hij omschrijft dit als de “long” van het vat, beïnvloed door de atmosferische druk en het klimaat buiten het pakhuis en de omstandigheden binnen de muren,
maar ook het ontstaan van een microatmosfeer binnen elk afzonderlijk vat. Dit verklaart ten dele waarom ons vat en het vat ernaast, hoewel gevuld met spirit van dezelfde run, beiden een totaal verschillende whisky kunnen produceren. Rijping is geen rechttoe-rechtaan, lineair verbeteringsproces - het gebeurt in verschillende ratio’s en snelheden. Elke fles Talisker single malt heeft tenminste 10 jaar in een vat gezeten, een deel zelfs langer indien het werk na een decennium nog niet is voltooid. Het succes komt wanneer de ongewenste kenmerken zijn verwijderd en alle gewenste zijn ontwikkeld.
ier samen met ons een roemrijk decennium van De Vrienden van de Classic Malts, met een heel bijzondere whisky: De Talisker 12. Bespaar u de zoektocht naar uw whiskynaslagwerken want u zult de Talisker 12 er niet in vinden. Ook niet in de winkels in Schotland of Londen, of op uw favoriete whiskywebsite. U kunt hem alleen hier vinden. Het is namelijk een exclusieve botteling, uitsluitend gereserveerd voor de Vrienden, eentje die nooit commercieel beschikbaar zal komen. Het is een uitstekende gelegenheid om in een zeer geliefde whisky te investeren die voorbestemd is om een verzamelaarsobject te worden. De vraag zal het aanbod zeker overstijgen, dus snel handelen wordt aangeraden. Wees ervan verzekerd dat dit in elk opzicht een echte Talisker is, gerijpt in sherryvaten en voorzien van die heerlijke karakteristieke diepte, smaak en body die deze dram zo beroemd maken. Misschien is het wel uw gewoonte geworden om bijzondere momenten in uw leven te memoreren met een goed glas malt whisky. Bij De Quaich zijn we net zo en op onze 10de verjaardag des temeer. Een heildronk op het verleden én op de toekomst. Dit zegt Charlie MacLean over de Talisker 12. “Houd een glas tegen het licht en u zult versteld staan van de zacht amberen verschijning. De kralen, de bubbeltjes aan
de oppervlakte die een indicator zijn voor het alcoholpercentage, zijn bescheiden in de categorie van 45%. Een stevige reuk onthult meteen een lichte prikkeling in de neus en fruitige aroma’s: een dun schijfje gedroogde sinaasappelschil gevolgd door gedroogde abrikoos. Wellicht ontdekt u in de achtergrond een minuscuul spoortje machineolie dat op de loer ligt, waarschijnlijk van een naaimachine. Anderen nemen een zuchtje rook waar als de geur van het strijkvlak van een luciferdoosje. Daarna wordt een lichtere toon geïntroduceerd: strooptoffee. Wanneer u Talisker kent en ervan houdt, weet u dat dit de hoofdkenmerken van deze grote Classic Malt zijn. Diep en soepel, alsof hij opstijgt uit de bodem van Skye, hoewel het zeewater onmiskenbaar een maritieme smaaktoon toevoegt. U verneemt de zilte geur van zeewier, zout, jodium en misschien zelfs eieren en afgestoken vuurwerk. Het proeven van deze unieke 12jarige brengt nog meer smaken naar voren. Zonder water is het een prachtige zoet-zure mengeling die zowel de mond als de maag verwarmt. Het zij u vergeven wanneer u aan de “lava van de Cuillins” denkt, de legendarische bergketen op Skye. Een klein scheutje water geeft de whisky een aangename body met een snufje zout in de mix. Het chilli-effect duikt onder, maar is nog wel aanwezig, net zoals het warme nagloeien.” Dit kan toch niets anders zijn dan
een Echte Talisker? Maar dan wel een die uniek is voor de Vrienden van de Classic Malts. Wat een geweldige kans hebt u om deze zeldzame botteling uit te proberen. Als een whisky om mee te leven, van te genieten en mee te reflecteren, alleen of met vrienden, is er vrijwel geen betere dan de Talisker 12. De vraag zal zeker groot zijn, ga dus snel naar een van onze geselecteerde slijterijen en bestel uw fles vandaag. De geselecteerde slijterijen kunt u vinden op de achterkant van de begeleidende brief of op www.malts.com Wees er snel bij want Talisker 12 is eenmalig gebotteld. Waar zijn Vrienden tenslotte voor?
D
excellent
e laatste tien jaar hebben de Classic Malts wereldwijd diverse prijzen gewonnen op festivals en andere happenings, recentelijk nog tijdens de International Wine and Spirit Competition (IWSC) in 2006. Deze competitie, die de standaard heeft gezet voor whiskymakers, wordt ook wel de Oscar-uitreiking in de wereld van wijn en gedistilleerd genoemd en met reden: bijna iedereen die iets in deze wereld betekent zendt het beste in wat hij in huis heeft. Een onpartijdige internationale jury beoordeelt de inzendingen. De IWSC is in 1969 opgericht met als doel het promoten van kwaliteit en excellentie van de beste wijnen, likeurs en gedistilleerde dranken in de wereld. De standaard wordt gewaarborgd door een professionele jury die zeer grondig te werk gaat. Op het hoofdkwartier wordt in twee fasen blind door hen
Consistent
1997
Talisker 10 Beste Single Malt Scotch Whisky van 12 jaar of jonger De Talisker 10 werd gefeliciteerd met de ISWC Trophy en wist vele rivalen achter zich te houden.
Classic Malts Lagavulin 16 Gold Glenkinchie 10 Silver Cragganmore 12 Bronze
4
1998
1999
2000
2001
2002
Classic Malts Lagavulin 16 Gold Talisker 10 Gold Oban 14 Silver Cragganmore 12 Bronze Glenkinchie 10 Bronze
Lagavulin Distillers Edition ‘79 Beste Single Malt Scotch Whisky ouder dan 12 jaar
Classic Malts Glenkinchie 10 Gold Lagavulin 16 Gold Cragganmore 12 Silver Talisker 10 Silver
Talisker 10 Beste Single Malt Scotch Whisky van 15 jaar of jonger
Talisker 10 Beste Single Malt Scotch Whisky van 15 jaar of jonger
Ongelofelijk Talisker 10 wint opnieuw in deze categorie. Het prijzenkabinet in de distilleerderij raakt voller en voller.
Een nieuw jaar, een nieuwe Talisker 10. Wordt het nu niet een beetje saai? Zeker niet: je kunt nooit te rijk of te slim zijn, laat staan te veel IWSC prijzen winnen.
Distillers Editions Cragganmore Gold Glenkinchie Silver Talisker Silver Lagavulin Bronze Oban Bronze
Na een als altijd hevige strijd in deze categorie kwam een duidelijke winnaar naar voren: de Lagavulin Distillers Edition 1979, een uitzonderlijke whisky die rijkelijk een wel verdiende erkenning kreeg toebedeeld.
Talisker 10 Beste Special Edition Single Malt Scotch Whisky Het is Talisker 10 opnieuw gelukt, binnen 2 jaar, en bewijst dat consistentie het geheim is achter het winnen van de grote prijzen.
Glenkinchie 10 Gold Talisker Distillers Edition Gold
Distillers Editions Cragganmore Gold Glenkinchie Silver Lagavulin Silver
Classic Malts Lagavulin 16 Gold Oban 14 Bronze Distillers Editions Glenkinchie Bronze Lagavulin Silver
Classic Malts Cragganmore 12 Gold Lagavulin 16 Gold Distillers Editions Cragganmore Gold Glenkinchie Gold Oban Gold
geproefd en een gedetailleerde technische analyse uitgevoerd. Perfecte omstandigheden zijn verzekerd, onder andere door klimaatgecontroleerde kelders, een volledig uitgerust onafhankelijk laboratorium voor de technische analyse en drie speciale proefruimtes. In 2005 ontving de IWSC ongeveer 5.000 inzendingen uit meer dan 50 landen. Alle wijnen, gedistilleerde dranken en likeuren worden blind geproefd in groepen die, waar nodig, verdeeld zijn naar variëteit, regio en/of vintage. Een puntensysteem wijst de prijzen toe en in speciale categorieën worden gesponsorde trofeeën uitgereikt. Op de aangewezen winnaars wordt een technische analyse uitgevoerd om ervan verzekerd te zijn dat alle producten technisch goed gemaakt zijn en bij de consument arriveren in de staat zoals ze daarvoor door de jury’s zijn geproefd.
Deze prijzen worden daarom, en om nog veel meer redenen, door eenieder gerespecteerd en zijn gewoon een must! We zijn daarom bijzonder verheugd te melden dat de Classic Malts dit jaar een geweldige opsteker hebben gekregen. Een uitstekende gelegenheid om alle mensen op onze 13 distilleerderijen te danken voor hun
van de Classic Malts Selection wisten er een van te bemachtigen. Een applaus voor Glenkinchie Distillers Edition - winnaar van de Trofee voor beste single malt whisky van 15 jaar of jonger - en Talisker 18 die de trofee won voor de beste single malt whisky ouder dan 15 jaar. Het is de vijfde keer in de afgelopen 10 jaar dat Talisker een
‘‘
Deze prijzen zijn daarom door een ieder gerespecteerd en zijn gewoon een must.
’’
10 (de 18- en 25-jarige wonnen ook in hun eigen categorie), en de Distillers Editions van Dalwhinnie, Talisker, Lagavulin en Glenkinchie. Zilver ging naar de Cragganmore Distillers Edition, de Cardhu 22 en de Caol Ila’s 18 en Cask Strength. De Glenkinchie, Cardhu, Glen Elgin, Oban, Dalwhinnie, Caol Ila en Lagavulin Classic Malts wonnen eveneens allemaal zilver, net zoals Talisker 175, Lagavulin 12, Caol Ila 25 en Knockando 18. Cragganmore won brons. Hier volgt een kort overzicht van de belangrijkste IWSC prijzen die de Classic Malts in de afgelopen 10 jaar hebben opgepikt. Het illustreert de opmerkelijke consistentie en kwaliteit van alle Classic Malts en die van Skye in het bijzonder. (Het gerucht dat de prijzen voortaan “De Taliskers” genoemd gaan worden is overigens niet waar.)
toewijding aan het blijven onderhouden van de internationaal bekende kwaliteitsstandaard van de Classic Malts Selection. De IWSC Trophy is de hoogste prijs van de wedstrijd. Er worden er slechts vier toegekend in de categorie Single Malt Scotch Whisky en 2 leden
IWSC Trophy heeft gewonnen. Deze geweldige prestatie verstevigt de reputatie van Talisker als een werkelijk uitzonderlijke single malt. Het goede nieuws houdt echter nog niet op: Een gouden medaille werd gewonnen door Clynelish 14, Talisker
2003
2004
2005
2006
Classic Malts Talisker 10 Gold Glenkinchie 10 Silver Oban 14 Silver
Talisker 10 Beste Single Malt Scotch Whisky van 15 jaar of jonger
Classic Malts Talisker 18 Gold Dalwhinnie 15 Silver Glenkinchie 12 Silver Lagavulin 16 Silver Oban 14 Gold Talisker 10 Gold
Glenkinchie Distillers Edition Beste Single Malt Scotch Whisky van 15 jaar of jonger
Distillers Editions Lagavulin Gold Talisker Gold Glenkinchie Silver
De industrie noemt dit ook wel, misschien een tikje afgunstig, de “Talisker 10 categorie”. Waar of niet, het is ongetwijfeld opnieuw een prachtige prijs voor deze opmerkelijk consistente Classic Malt.
Classic Malts Dalwhinnie 15 Gold Lagavulin 16 Gold Oban 14 Gold Distillers Editions Cragganmore Gold Talisker Gold Glenkinchie Silver
Distillers Editions Glenkinchie Silver Lagavulin Silver Talisker Silver
De whiskywereld schudt op zijn grondvesten wanneer er een nieuwe winnaar opduikt! Opnieuw een Classic Malt. De Glenkinchie Distillers Edition 1991, dubbel gerijpt met een finish in Amontillado sherry butts. 2007
Talisker 18 De Beste Whisky in de Wereld - officieel Geweldig nieuws! Talisker 18 is door een panel van experts verkozen tot de beste Single Malt ter wereld. Deze met prijzen overladen malt van Skye kwam als overwinnaar uit de World Whisky Awards, georganiseerd door Whisky Magazine.
Introductie van de
Glenkinchie
12
A
l heel lang wordt aangenomen dat Lowland malt whiskies sneller rijpen dan hun noordelijke familieleden. En wij van de Classic Malts zijn het daar mee eens: we laten onze eigen Glenkinchie een bescheiden 10 jaar rijpen. Maar niets vuurt een debat zo aan als whisky! Gedurende een ruim decennium woedt er een hevige discussie over de exacte rijpingstijd van Schotland’s meest bewonderde Lowlander. Het heeft lang geduurd maar na uitvoerige tests en vele nachtelijke proefrondes gaven de Classic Malt distillateurs unaniem hun mening: “Twee jaar extra in Amerikaans eiken vaten maakt een malt met een vollere stijl; een malt die Glenkinchie’s karakteristieke eigenschappen zoals grassige zoetheid en charme nog rijker uitdrukt, maar het essentiële Lowland-karakter intact laat.” Zoals u zich kunt voorstellen wordt verandering niet licht opgenomen bij Glenkinchie, dat kan bogen op bijna tweehonder jaar traditie in het distilleervak. De 10-jarige heeft ten slotte al vier gouden medailles gewonnen tijdens de IWSC en de Distillers Edition - 12 jaar oud - ging in 2006 met de trofee voor de beste single malt onder 15 jaar naar huis. Gelukkig is de 12-jarige expressie in elk opzicht zo puur als we gewend zijn van Schotland’s beroemde Lowland-distilleerderij. Tot nu toe heeft iedereen die deze whisky geproefd heeft ervan genoten en we raden u ten eerste aan om deze dram te drinken zodra u de kans krijgt. Geurig, soepel en romig, daarna kruidig met een droge afdronk. Een elegante whisky die goed aansluit bij de verfijnde smaak van Edinburgh en een uitstekend aperitief. Goed te combineren met vis: probeer eens sashimi en sushi, witvis of zelfs kammosselen met bacon. De smaak komt ook goed tot zijn recht met parmezaanse kaas. Het fleurige karakter maakt Glenkinchie 12 tot een ideale picnic partner.
Een perfect moment om te markeren met
Eten en Malts
Even voorstellen: Richard Whittington
6
R
ichard Whittington heeft acht boeken gepubliceerd over eten en koken, waaronder “Keep it Simple” , dat de Glenfiddich Food Book of the Year heeft gewonnen en “Baking with Passion”, dat met de Guild of Food Writers book of the year Award werd bekroond. Voorheen was Richard culinair schrijver voor de Independent en restaurantadviseur. Richard gelooft er heilig in dat de Classic Malts niet uitsluitend een beperkte rol als digestief moet worden toebedeeld. Hij bewijst hun veelzijdigheid door enkele van zijn heerlijke recepten met ons te delen. Ze bevatten de ene keer whisky als hoofdcomponent en worden de andere keer gesuggereerd als perfecte begeleider bij de maaltijd. Het gebruik van whisky op deze manier is een verfrissende verandering ten opzichte van wijn, die doorgaans bij diners wordt geserveerd. Deze aanpak zal ten minste de conversatie en het debat
onder de gasten stimuleren. We hopen dat u Richard’s gedachten en recepten kunt waarderen en erdoor geïnspireerd raakt. Helaas kunnen wij geen verantwoordelijkheid dragen voor uw omscholing tot chef, mocht u dermate enthousiast raken door zijn ideeën.
‘‘
Genieten van Malt whisky bij de maaltijd in plaats van verwerkt in het eten werd destijds volledig buiten beschouwing gelaten. We zijn druk bezig met het plannen van een feestelijk diner om degenen die hebben bijgedragen aan het succes van de Vrienden van de
Genieten van malt whisky bij de maaltijd in plaats van verwerkt in het eten werd destijds volledig buiten beschouwing gelaten.
10 Jaar geleden zou er in een artikel over eten en whisky wellicht melding gemaakt zijn van het heilige ritueel waarbij tijdens een Burns Supper whisky over de haggis wordt gegoten. Misschien ging het artikel wel zover om Athol Brose en Cranachan te noemen. Daar hield het dan echter wel op.
’’
Classic Malts te bedanken. (Zie pagina 7 hoe u daarbij aanwezig zou kunnen zijn). Het diner wordt gebaseerd op het karakter van diverse malts. De chef zal uitvoerig putten uit het onderzoek en de experimenten die culinair schrijver en kok Richard Whittington de afgelopen 8 jaar
heeft uitgevoerd, genietend van de combinatie whisky/eten. Het diner zal resulteren in gerechten van diverse keukens, van Indiaas tot Frans. Elke gang wordt begeleid door een zorgvuldig uitgekozen single malt die de smaak van het gerecht intensiveert. Voor veel lezers is een diner zonder wijn (of bier) misschien een brug te ver. Zo ja, serveer dan eens een single malt met 1 gang, bij een voorgerecht, bij het dessert of bij de kaas, om het diner extra cachet te geven. Het is een uitstekende manier om mensen die niet van whisky houden te bekeren en hen iets te laten proberen dat hun gehemelte aangenaam zal verrassen. De meest onthullende en eenvoudigste om thuis te proberen zijn de “killer combinaties”. Ruik aan de whisky, neem een mondvol (normaal gesproken onverdund, maar experimenteer gerust) en bekleedt de smaakpapillen grondig.
Neem daarna een hapje van het gerecht en kauw - de whisky voegt duidelijk iets toe aan de smaak . Slik het daarna door en keer terug naar de whisky. U zult merken dat er andere karakteristieken naar voren komen, sommigen totaal onverwacht. Het lijkt bijna alsof er een tweede whisky opduikt. Ga door met kleine slokjes en hapjes. Het samenspel begint opnieuw: de malt reageert op het gerecht en andersom. Probeer Dalwhinnie 15 met gekristalliseerde gember. Blauwe kaas verhoudt zich beter tot turfachtige malts dan tot port. Roquefort vormt een sublieme combinatie met Lagavulin 16. Romige kazen, zoals Dunsyre Blue doen het heel goed met Caol Ila 18. We hebben ook twee recepten uitgekozen die relatief gemakkelijk te bereiden en in een diner thuis te integreren zijn.
Cock-a-leekie Ingrediënten: 1 scharrelkip van 1,5 kg ongeveer 3 liter goede kippenbouillon 2 laurierbladeren 1 ongepelde ui 500 gr steenpruimen zout en peper 600 gr prei, gesneden in stukjes van 2,5 cm bieslook Voor 4 personen
Serveren met: Glenkinchie of Cragganmore in een witte wijnglas
Chocolade Mousse Ingredients: 250 gr chocolade (70% cacao) 3 eetlepels Dalwhinnie 2 theelepels goede vanille-extract 115 gr ongezouten boter, in kleine klontjes gesneden 8 eierdooiers 100 gr poedersuiker het eiwit van 5 eieren Voor 8 personen (uw gasten willen nog een keer opscheppen!)
Serveer met: gekoelde Dalwhinnie in een dessert wijnglas
Dit traditionele Schotse gerecht lijkt meer op een stoofschotel dan op een soep. Met malse kip gaat het een stuk sneller.
Stop de kip in een grote pan, dompel onder in bouillon en breng aan de kook. Roer, voeg de laurierbladeren en de ui toe (gehalveerd, maar met de schil eromheen). Voeg na 30 minuten de pruimen toe. Kruidt met zout en peper. Verwijder de kip na 50 minuten koken uit de pan en laat haar afkoelen. Laat de soep doorsudderen. Wanneer de kip voldoende is afgekoeld, verwijder dan de poten en verdeel deze in een drumstick en een dij. Verwijder de borst in zijn geheel en snijdt deze doormidden onder een hoek van 45 graden. Stop het karkas in de soep en laat haar 45 minuten doorsudderen. Verwijder daarna de botjes, de ui en de laurierbladeren. Verhoog de
Meestal wordt voor dit type nagerecht een cognac of sinaasappellikeur gebruikt. Deze zeer eenvoudig te maken mousse krijgt echter een kick door Highland malt en vanille toe te voegen.
Breek de chocolade in kleine stukjes en stop deze samen met de whisky en de vanille essence in een hittebestendige kom. Smelt het mengsel au bain marie. Roer af en toe. Verwijder de kom uit de pan en stamp de boter erdoor. Klop de eierdooiers en de suiker met een mixer tot een dikke, vaalgele massa. Klop de nog warme chocolademix erdoorheen. Stop het eiwit van de 5 eieren in een schone kom en schudt totdat het stijf is. Voeg een derde deel van het eiwit toe aan de chocolademix en roer grondig. Voeg langzaam en
temperatuur en voeg de prei toe. Laat 5-8 minuten koken zodat de prei mals is. Verlaag de temperatuur, stop het kippenvlees in de pan en verwarm de soep grondig. Voeg naar smaak kruiden toe en serveer in voorverwarmde soepkommen en verdeel de kip, pruimen en prei al naar gelang u wenst. Giet de soep eroverheen en garneer met fijngehakte bieslook.
Win een onvergetelijke avond op
Drummuir Castle voorzichtig het resterende eiwit toe zodat er geen witte strepen ontstaan, maar het mengsel wel luchtig blijft. Lepel het resultaat in kleine kommetjes. Klop er even op om te controleren dat er geen lucht in het mengsel zit en dek de kommetjes af met vershoudfolie. Laat ze daarna minstens 6 uur in de koelkast staan.
Diep in de Speyside, het hart van het Schotse whiskyland, voeren lange en bochtige wegen u van Dufftown naar de groene valleien aan de rand van Keith.
H
et platteland in dit deel van Schotland is zo dik bezaaid met bomen dat nieuwkomers wellicht verbaasd zullen zijn bij het zien van een wachttoren die dramatisch verrijst uit het rijke groene lover. Wanneer de auto de hoofdweg verlaat, worden al snel de grijze stenen muren, torentjes en schoorstenen in al hun indrukwekkendheid zichtbaar. Welkom op Drummuir Castle. Voor de gelukkige winnaar van onze wedstrijd wordt dit het begin van een onvergetelijke dag die zal uitmonden in een speciaal diner ter ere van het tienjarig bestaan van de Vrienden van de Classic Malts.
U kunt een van die speciale gasten zijn. Op 27 september 2007 vormt de grandeur van de Gotische eetzaal in Drummuir Castle een authentiek Schotse achtergrond voor een werkelijk magnifieke avond. Traditionele Schotse gerechten en, natuurlijk, slechts de beste Classic Malts completeren de gastronomische ervaring in een nacht die u zich de rest van uw leven zult herinneren. U zit zij aan zij met diverse Groten uit de wereld van Schotse whisky: distillateurs uit verleden en heden die de Classic Malts hebben gemaakt zoals wij ze kennen en ervan houden. Een prachtig voorbeeld van de Schots-Victoriaanse bouwstijl. Even verderop bieden de tuin en de directe omgeving een zeer geschikte ontsnapping naar buitenactiviteiten. U kunt van alles proberen, in uw eigen tempo. Wat dacht u van pétanque, crocquet, putten (golf ),
tafeltennis, schaken of een partijtje tennis op een hard-court? U kunt heel eenvoudig meedoen aan deze wedstrijd: Vul het formulier in en stuur het naar ons op. We wensen u veel geluk!
Algemene voorwaarden 1. Deelname is open voor alle inwoners van Nederland van 18 jaar of ouder. Uitgesloten van deelname zijn werknemers van de organisator, familie daarvan en iedereen die professioneel verbonden is aan deze actie. 2. U hoeft geen aankoop te doen. Om mee te doen stuur het formulier naar het aangegeven adres voor 30 juli 2007. Eén inzending per persoon. 3. De winnaars zullen op 27 september 2007 met twee personen een bezoek brengen aan Drummuir Castle, waar zij aansluitend van een diner genieten en blijven overnachten. Deze prijs is inclusief de reis van en naar Schotland vanaf Nederland en transport van en naar het kasteel. De prijs is niet overdraagbaar en kan niet in geld worden uitbetaald. De winnaar moet zijn aanvaarding van de prijs voor 15 augustus 2007 bevestigen, anders vervalt de prijs. Organisator: Diageo Nederland, Classic Malts Selection, Postbus 1065, 1300 BB Almere, Nederland. Voor de volledige deelnamevoorwaarden kunt u www.malts.com bezoeken.
De voortdurende legende
Lagavulin
van
De hoofdredacteur groet Iain MacArthur, warehouse man, boer en plaatselijk ambassadeur.
D
e lange geschiedenis van distilleren bij Lagavulin op Islay is gemarkeerd door onvergetelijke karakters. Ongetwijfeld de meest beroemde onder hen is whiskybaron Sir Peter Mackie. Hij was aan het begin van de 20ste eeuw eigenaar van Lagavulin en de eerste blender van White Horse Scotch Whisky. Zelf werd hij ook als een blend omschreven: “een derde genie, een derde megalomaan, een derde excentriek.” Zijn bijnaam “Restless Peter” verwijst naar het feit dat hij continu bezig was om zowel zijn product als de markt daarvoor verder te ontwikkelen. Maar er is nog een andere, minder flamboyante persoon die erkenning verdient. Erkenning die hij zeker ontvangt van degenen die de distilleerderij kennen. Manager Graham Logie kan, net zoals zijn voorgangers Donald Renwick en Mike Nicholson dat
deden, profiteren van de ervaring van een warehouseman die al meer dan 25 jaar bij de distilleerderij werkt. In totaal heeft hij met 11 managers gewerkt (ik gebruik hier opzettelijk “met” in plaats van “onder”).
‘‘
Iain begon op 2 augustus 1970 in de whiskyindustrie. Zijn eerste job was het verven van vateinden bij Port Ellen (toen nog een distilleerderij). Op zijn 18de verhuisde hij naar het pakhuis en werd warehouseman. Toen de
I ain is letterlijk genomen de bewaker van Lagavulin’s toekomst en een toegewijde advocaat van het heden.
’’
Iain MacArthur is een Ileach (spreek uit “iel-ak”) die al bijna 40 jaar betrokken is bij het wereldberoemde exportproduct van het eiland. Hij is daarnaast ook een keuterboertje met enkele prachtige runderen. “Ploegendienst overdag, vijf dagen per week, geeft me tijd om er een klein boerderijtje op na te houden en tijd aan mijn familie te besteden”, legt hij uit.
distilleerderij in 1983 gesloten werd, maakte hij de overstap naar het pakhuis van Lagavulin, waar zijn grootvader en twee ooms ook hebben gewerkt. En daar vindt u Iain vandaag de dag nog steeds, samen met zijn oudere broer William die er al 32 dienstjaren op heeft zitten als proces operator. Iain is letterlijk genomen de bewaker van Lagavulin’s toekomst en een
toegewijde advocaat van het heden. Voor mij was Iain de ideale persoon om te vragen welke veranderingen er in de afgelopen 10 jaar hadden plaatsgevonden, met name nu de jaarlijkse pelgrimages naar Islay, waaronder de Classic Malts Cruise en het Feis Isle Music and Whisky Festival, tot volle wasdom zijn gekomen. “De huidige deelnemers aan de cruise weten heel veel over whisky, terwijl ze 10 jaar geleden vooral in het zeilen waren geïnteresseerd”, zegt hij. “Het festival is dramatisch gegroeid en we hebben het gevoel dat we een heel goede prestatie moeten neerzetten, want de bezoekers bekijken alle distilleerderijen. Het is veranderd in een festival dat gebaseerd was op muziek naar eentje voor whiskyliefhebbers.” Iain is sterk betrokken bij het verhogen van hun kennisniveau. Niet alleen speciaal over Lagavulin,
maar ook over de andere Islay distilleerderijen en het leven op het eiland. Onderdeel van de uitgebreide Malt Advocate Training is een dagtrip naar Islay, althans voor de gelukkigen die werkzaam zijn in de industrie. Voor velen is het hoogtepunt - indien het weer het toelaat - een les van Iain in het steken van turf dat bij het drogen van de mout wordt gebruikt. Vrijwel meteen nadat ze uit het vliegtuig zijn gestapt, staan de deelnemers met een schop in het turfveen. “Het is een goede manier om ze een beetje humor en frisse lucht te laten proeven na hun lange reis hier naartoe”, verduidelijkt Iain. Zes jaar geleden was het mijn beurt en ik wilde aanvankelijk een fortuin verwedden op enkele deelnemers dat ze nooit van hun leven in staat zouden zijn om een fatsoenlijke plag turf te steken. Uiteindelijk was echter iedereen in
staat om een keurig vuurtje te stoken onder de kiln of in de kachel thuis. Dat was te danken aan een geboren en geduldige leraar met talent voor het overbrengen van kennis. “Dagelijks geef ik presentaties in het vulstation of het pakhuis
‘‘
op de vaten, trekt proefmonsters van verschillende leeftijden, verschillende houtsoorten en giet een beetje over je handen om je beter te laten ruiken…”. Altijd wanneer ik verhalen over Islay vertel duikt Iain onvermijdelijk
zijn met dezelfde doopnaam”. Gaat zijn bijnaam dan terug tot zijn kindertijd? “Ik werkte met een lange collega bij Port Ellen en vanwege ons verschil in lengte werden we Pinkie en Perky genoemd. Die naam bleef hangen.”
Iain is ook verantwoordelijk voor het overbrengen van kennis over Islay malts en ‘the way of life’ op het eiland.
en beantwoordt vele vragen over Lagavulin en Islay.” Iain is ook verantwoordelijk voor het indirect overbrengen van kennis over malts aan heel veel mensen. “Ik geniet ervan om mensen als Dave Broom, Charlie MacLean en andere whiskyliefhebbers te ontmoeten.” Dave Broom bevestigt dat in zijn Handbook of Whisky: “Een sessie met Iain in een pakhuis leert je meer dan een boekenplank vol. Hij klopt
’’
op. We noemen hem graag bij zijn bijnaam Pinkie. Hij en ik zijn beiden, om een idioot politiek correcte term te gebruiken, “verticaal uitgedaagd” (red.: klein van stuk). Ik vroeg hem niet alleen naar zijn eigen bijnaam maar ook naar die van anderen op het eiland. Iain verklaart waarom: “Het is een traditie op Islay - en aan de Westkust - om een bijnaam te hebbben omdat er zoveel mensen
Mijn favoriete verhaal over Iain dateert van enkele zomers geleden en hij is te bescheiden om het zelf te vertellen. Het is een demonstratie van zijn verfrissende no-nonsense houding. Zoals gewoonlijk in juli verwelkomde hij groepen zeilers die meevoeren met de Classic Malts Cruise. De ene na de andere groep wordt aan Iain’s zorgen toevertrouwd aan het eind van de speciale rondleiding in
de distilleerderij. Hij gaat op een vat staan, vertelt over het cruciale rijpingsproces en gebruikt een valinch (een grote koperen pipet) om een proefmonster te nemen. In een van de groepen was een dame meer bezig op luide toon te converseren met enkele andere deelnemers dan dat ze lette op wat Iain te vertellen had, tot ergernis van de anderen in de groep. Toen ze hoorde dat een bepaald vat in 1973 was gevuld, stopte ze plotseling met haar gekwek en riep: “Oooooh! Dat is het jaar waarin ik geboren ben!” Iain keek naar haar met een glinstering in zijn ogen, pauzeerde even en antwoordde vervolgens met een scheve grijns “Oh, dan moet u een zwaar leven hebben gehad.” De rest van de groep miste daarna geen woord meer van hem. Sir Peter Mackie zou bijzonder trots op Pinkie zijn geweest.
9
Michael Jackson, Charles MacLean en Dave Broom halen herinneringen op en kijken daarna in hun eigen kristallen bollen die tot de rand toe zijn gevuld met fijne malts.
10
H
Whiskywijsheden
et puikje van de whiskyschrijvers is de Vrienden van de Classic Malts altijd goed gezind geweest. Ze hebben geschreven voor De Quaich, onze evenementen bijgewoond, altijd ruimschoots tijd in ons geïnvesteerd en ons voorzien van hun meningen. Om het eerste decennium te gedenken vroegen we de drie wijze whiskyschrijvers wat zij denken van de veranderingen in de malt whiskywereld van de afgelopen tien jaar en wat er zou kunnen gebeuren in de volgende tien. Michael Jackson, de nestor van dit clubje bekroonde schrijvers, kijkt op de hem typerende wijze wat verder terug dan tien jaar. Toen hij in het midden van de 80er jaren van de vorige eeuw zijn toonaangevende boek over single malts schreef, werden zijn geplande bezoeken aan Schotland geregeld afgeblazen vanwege het feit dat een distilleerderij gesloten werd of in de
mottenballen gedaan. Degenen die hem wel binnenlieten waren verbaasd dat iemand überhaupt een boek over de smaak van hun whiskies wilde schrijven. Michael’s eerste boek dat uitsluitend over malts ging werd uiteindelijk in 1989 gepubliceerd en er stonden iets minder dan 250 verschillende expressies in. De meest recente, 5de editie bevat meer dan 1000 versies. Terwijl Michael over de aardbol trekt, inspecteert hij de schappen in speciaalzaken en op vliegvelden, en denkt hij wel eens aan vroeger, toen beschikbaarheid en aanbod nog zeer gelimiteerd waren. Hij is terecht trots op zijn status als pionier en wat hij voor malt whisky heeft gedaan. Gevraagd naar hoe hij het volgende decennium zou willen zien, benadrukt Michael Jackson dat de industrie moet blijven innoveren. Hij legt uit dat, hoewel tegen veel woodfinishes minachtend wordt aangekeken, het
idee feitelijk uit het productieproces is geboren (en niet uit de marketing). Nieuwe releases stimuleren de belangstelling en geven - niet onbelangrijk - Michael en zijn collega’s ook iets om over te schrijven! “Waar moet ik beginnen?” riep Charlie MacLean uit en spuide
‘‘
bezoek waard is. Er is zelfs een webbased TV-kanaal geheel gewijd aan whisky, Singlemalt.tv genaamd.” (Charlie is de hoofdpresentator). “Nu ik er zo aan denk, tien jaar geleden waren er geen whiskytijdschriften, behalve het Amerikaanse Malt Advocate dat ook
Vaak kon het product niet geproefd worden waar het gemaakt was en er bestond helemaal niets zoals een winkel bij de distillerderij.
vervolgens een hele lijst belangrijk veranderingen sinds 1996. “Er zijn zoveel indicatoren die de explosie van interesse voor malts hebben beïnvloed. Tien jaar geleden had slechts een handvol distilleerderijen een website. Thans is er sprake van wildgroei. Vergeet jullie eigen www.malts.com niet, dat zeker de moeite van een
’’
over bier publiceerde en de Nederlandse Kiln. In 1998 begon Whisky Magazine - waarvan ik de eerste hoofdredacteur was - en sindsdien volgden vele bladen waaronder in Nederland Whisky etc en Whisky Passion, het opmerkelijke glossy Whisky in Rusland, Paul Pacult’s Spirit Journal (ook in de VS), Mamoru Tsuchiya’s luxe
uitgave Whisky World ( Japan) … en dat zijn alleen nog maar de bladen die me spontaan te binnen schieten. De eerste aflevering van Whisky Live werd in 2001 te Tokio gehouden, al snel gevolgd door Londen en inmiddels heeft dit evenement zich uitgebreid naar Parijs, Glasgow, New York, Toronto, Leiden, Verviers, Kaapstad en Johannesburg. En dat is uitsluitend Whisky Live. Er zijn inmiddels zoveel onafhankelijke whiskyfestivals dat de industrie zijn aanwezigheid dun moet uitsmeren. Dave, Michael en ik zouden ongetwijfeld het hele jaar kunnen rondreizen van het ene naar het andere festival. Het begint zolangzamerhand moeilijk te worden om tijd vrij te maken voor het schrijven…” Charlie loopt nu echt warm. “En de bezoekerscentra? De Schotse Toeristenbond zegt dat rondleidingen op distilleerderijen de nummer 2 bestemming zijn, na de kastelenroute.
Even kennismaken met de drie wijze mannen Dave Broom Dave Broom geboren in Glasgow is de populaire gastheer van Whisky Live waar hij proeverijen leidt en vragen van bezoekers beantwoordt over allerlei aspecten van malt whisky. Hij is regelmatig op de radio te horen en heeft als eminent whiskyjournalist meerdere bestsellers op zijn naam inclusief de populaire klassieker, Whisk(e)y. Glenkinchie Visitor Centre
Michael Jackson Er is niemand die zoveel heeft gedaan voor de populariteit van malt whisky in Amerika als hij. Hij is zo bekend dat hij zelfs regelmatig op de Amerikaanse televisie verschijnt o.a. in het programma Late Night met David Letterman. Voor veel mensen was Michael Jacksons boek Complete Guide to Single Malt Scotch de eerste kennismaking met de Classic Malts. Hij schrijft al twintig jaar over whisky en nog altijd even enthousiast.
Charlie MacLean Interest in whisky has exploded in the last 10 years
Het ultime bewijs van het wereldwijde succes van Scotch is echter het feit dat diverse distilleerderijen die een jaar geleden nog op beperkte capaciteit produceerden, thans weer full time draaien. Er zijn drie nieuwe distilleerderijen geopend. De eigenaar van de Classic Malts Selection heeft het besluit genomen om een 100 miljoen pond kostende nieuwe distilleerderij in Roseisle te gaan bouwen en de bestaande Cameronbridge distilleerderij uit te breiden. William Grant & Sons installeert (opnieuw) een malt distilleerderij in hun graanstokerij bij Girvan. Ook heb ik gehoord van de plannen voor de bouw van nog drie nieuwe distilleerderijen. Dit is niet meer vertoond sinds de 60-er jaren van de vorige eeuw! En ik spreek nu als de auteur van het lijvige Scotch Whisky: A Liquid History! De Europese markt explodeert. De belangstelling voor malt whisky
Volgens de BBC is Charlie ‘Scotlands meest vooraanstaande whiskyschrijver’. Hij is de auteur van MacLean’s Miscellany of Whisky (MacLeans Van alles over Whisky), Whisky: A Liquid History (Whisky, een vloeibare geschiedenis), en Malt Whisky. Hij schrijft regelmatig voor tijdschriften en geeft lezingen over whisky in Groot-Brittannië, Nederland, Rusland, Taiwan, Japan en Canada.
The Whisky Live team
is overal in de wereld “booming”, steunend op de verkoop van blended Scotch. Laten we vooral niet vergeten dat blends nog steeds 95% uitmaken van de whisky die in Schotland gemaakt wordt en zonder blends zouden er ook veel minder malts
‘‘
Scotch om iedereen te bedienen. Dat is de andere kant van de medaille.” Even zag het ernaar uit dat Charlie wat minder positief gestemd raakte. Maar zijn handelsmerk, die grote grijns, verscheen al snel en hij kondigde lachend aan: “Koop nu,
Tegenwoordig zijn design bars overal aanwezig maar een decennium geleden waren er nog maar een paar.
bestaan. Het is interessant om te zien dat in landen waar men gaat beschikken over een groter inkomen specifiek in China, Brazilië en Rusland - de ommezwaai naar Scotch wordt gemaakt. Waarom? Omdat het bevredigt! En India … als dat land iets aan zijn belastingstelsel doet en het in lijn brengt met de rest van de wereld (en dat is een kwestie van tijd, het gaat zeker gebeuren), dan is er niet genoeg
’’
zolang er nog voorraad is!” Tien jaar geleden merkte Dave Broom een nieuwe trend op. “Ik was een onervaren jongen, net twee jaar werkzaam als freelance schrijver over drank. Het ging toen vooral over wijn en dat was een strijd. Het was zo’n groot strijdveld dat ik serieus nadacht over emigratie naar Margaret River in Australië om druiven te gaan verbouwen. Ik
schreef echter al zeven jaar voor de whiskyindustrie en merkte dat redacteuren me meer artikelen over dat onderwerp gingen vragen. Soms helpt het dat je een Schot bent.” Dave meent dat rond die tijd de cultuur in bars ontstond die thans floreert: het drinken van premium spirits. “ Tegenwoordig zijn design bars alomtegenwoordig maar een decennium geleden waren er nog maar een paar. We hadden het tijdperk van pioniers als Dick Bradsell, Chris Edwardes en Nick Strangeway nog niet zo lang achter ons. Zij ploegden destijds eenzaam voort op vreemde akkertjes in Soho. Daarna ging het veranderen. “Het grote voordeel was dat schrijven over whisky relatief nieuw was en nog niet dezelfde massamarkt bediende als de wijnschrijvers. Het was een veld dat nog ontgonnen moest worden, waarbij je zelf de invalshoek voor het uitkiezen had. Toen malt whisky
plots tevoorschijn kwam als een 20 pond biljet uit de portemonnee van een Aberdonian, ging deze nieuwe wereld ook open waar het de distillateurs betrof. Elk aspect kon bestudeerd worden, van historie via productie naar territorium. Meer keuze, meer informatie, meer woorden, meer belangstelling.” De toekomst is volgens Dave gunstig voor whisky in het algemeen. Een industrie die sinds de crisis in de jaren 80 van de vorige eeuw altijd verstandig en voorzichtig is geweest als het om investeren ging, zou geen honderden miljoenen uitgeven als zij niet het volste vertrouwen had in de stijgende vraag. “Maar laten we niet vergeten dat 95% van de whisky die in de wereld wordt gedronken nog steeds een blend is. Malts hebben het fantastisch gedaan, maar we mogen niet zelfvoldaan zijn, want ze presteren nog onder de maat. Blends gaan het uitstekend doen in China
en de distillateurs moeten dat fenomeen gebruiken om de interesse in single malts aan te wakkeren. “ Dave denkt echter dat de grote mogelijkheden liggen in reeds gevestigde markten. “Er is nog steeds een fors aantal mensen dat wel eens een single malt wil proberen, maar terugschrikt omdat de indruk bestaat dat het “moeilijk van smaak” is en dat je er behoorlijk veel van moet weten voordat je er van kan genieten. Het lijkt een beetje op wijn, zo’n tien jaar geleden! Er moet nog veel werk verzet worden. Voor mij was het laatste decennium gewijd aan het leggen van de fundering. Nu kunnen we gaan bouwen.” Over het algemeen heeft het vorige decennium eclatante successen laten zien. Maar na het gesprek met deze opinieleiders, stellen we ons toch de vraag “Hebben we het nu gezien of nog lang niet?”
11
Hebt u malts.com
al ontdekt?
Nee? Dan bent u tot nu toe iets heel bijzonders misgelopen. Deze site is gewijd aan de Classic Malts en een echte buitenkans als u meer wilt weten over de geschiedenis ervan. De site is een informatiebron voor malt whisky in het algemeen en gaat daarbij zeer diep in op de Classic Malts.
H
et is dé site als u uw kennis wilt verdiepen van de whisky’s die u kent en waar u zo van houdt. U vindt er ook een stap-voor-stap gids die u helpt bij de keuze van de juiste malt als u er eentje cadeau wilt geven, een overzichtskaart van Schotland en deskundig advies over malts en hoe u er optimaal van kunt genieten. Het is dé site als u uw kennis wilt verdiepen van de whisky’s die u kent en waar u zo van houdt. U vindt er ook een stap-voor-stap gids die u helpt bij de keuze van de juiste malt als u er eentje cadeau wilt geven, een overzichtskaart van Schotland en deskundig advies over malts en hoe u er optimaal van kunt genieten. Malts.com is gemaakt om als leerervaring op zichzelf te dienen en maakt u bekend met vele nieuwe malts die u mogelijk nog niet kent. De site heeft uitgebreide proefnotities voor alle Classic Malts, in opdracht geschreven artikelen die u verder nergens vindt. Binnenkort vindt u ook een gids over zeldzame bottelingen/verzamelobjecten en een sectie over whisky & eten zodat u de juiste malt kunt kiezen voor het diner dat u voor uw gasten bereidt. Ga daarom de volgende keer als u gaat surfen eerst hier even langs. Het zal een meer dan nuttige aanvulling zijn op uw verzameling The Quaich. Trouwens, als u een Friend of the Classic Malts bent, krijgt u toegang tot het exclusieve ledengedeelte als u zich op de site hiervoor aanmeldt met uw e-mailadres.
www.malts.com
Waar zijn
ze gebleven?
Het is een zeldzame soort mens die zijn werkende leven wijdt aan de Classic Malts. Zeer toegewijd en gepassioneerd sprekend over hun werk, zijn de meesten onder hen echte persoonlijkheden. Jon Allen haalt herinneringen op met enkelen van hen, die ons gezegend hebben met het delen van hun jarenlange ervaring.
I
n 1988 werden zes Classic Malts geselecteerd om zes verschillende whiskyregio’s in Schotland te vertegenwoordigen. Thans omvat de Classic Malts Selection dertien single malts. Die uitbreiding is een indicatie voor de
‘‘
distilleerderij werken. “Malt whisky is een echt product, gemaakt op echte plekken door echte mensen” is lang het mantra geweest van Dr. Nick Morgan, dé gids van de Vrienden. Vanaf het eerste nummer werden
ragganmore, een van de beste malts ooit C geproduceerd.
’’
hang naar excellente, toegankelijke whiskies, maar ook naar kennis. Voordat het Vrienden-programma werd gelanceerd, vroegen we een aantal bekende whiskyliefhebbers wat ze van ons verwachtten. De antwoorden waren duidelijk informatie over whiskies en een relatie met de mensen die op elke
de managers intensief betrokken bij De Quaich. Ze vertelden hun verhaal en gaven hun kennis en inzichten door. Om het Vrienden-programma verder in te bedden en enkele honderden onder u beter te leren kennen werd een speciaal evenement georganiseerd bij Glenkinchie met geballoteerde plaatsen. Het was zo
Stuart Robertson
Ian Williams
Mike Nicolson
Heeft gewerkt bij: Cragganmore, Inchgower, Auchroisk en Strathmill
Heeft gewerkt bij: Oban, Cardhu
Wat doet hij nu? Stuart werkt niet langer voor de Classic Malts en is nu manager van Springbank in Campbeltown
Wat doet hij nu? Ian reist de wereld rond en instrueert whisky marketing managers. Hij is ook manager van The Home of Johnnie Walker bij Cardhu (een essentieel element van deze beroemde blended whisky)
Heeft gewerkt bij: Lagavulin, Caol Ila, Glenkinchie, Blair Athol, royal Lochnagar, Linlithgow (St. Magdalene), Hillside (Glenesk), Linkwood, Muir of Ord, Glen Albyn, Glen Mhor, Rosebank, Aultmore, Cardhu, Dallas Dhu, Dalwhinnie, Benromach, Millburn, Teaninich en Glentauchers Wat doet hij nu? Herstellen in Canada
succesvol dat het een jaarlijks terugkerend fenomeen werd. Dalwhinnie, Talisker, Oban en Cragganmore volgden. (Lagavulin is alleen toegankelijk via vliegtuig of boot en dat is vanuit logistiek oogpunt geen haalbare kaart). Ongeveer zeshonderd Vrienden via heftige ballotagewedstrijden geselecteerd - waren zo gelukkig om de managers en hun collega’s in een weekend te ontmoeten. Het laatste evenement werd gehouden bij Cragganmore. Stuart Robertson was destijds de manager en herinnert zich het weekend zeer goed. “Ik was er zo trots op om Cragganmore in de etalage te zetten, een van de beste malts die ooit is geproduceerd.” Daarna vertrok hij om zich bij andere Speyside distilleerderijen verder te bekwamen in het productieproces, onder andere bij Inchgower, Auchroisk en Strathmill. Hij verlangde er echter naar om de
troepen weer aan te voeren. In juli 2006 verliet hij ons bedrijf en werd manager bij Springbank in Campbeltown. Een baan waarvan hij geniet, want het biedt hem de gelegenheid om als ambassadeur voor malts op te treden. Op de weg
‘‘
bewind. Ze stonden er! Terwijl hij naar zijn handtekening op het etiket keek, werd hij overspoeld met herinneringen aan een bijzondere tijd. Ian Williams was manager bij Oban toen we deze distilleerderij als
I slay is een bijzondere plek. Fantastische mensen, een enorm gevoel van saamhorigheid.
terug naar Schotland nadat hij Whisky Live in Tokio had bezocht, moest hij eerder dit jaar bekennen dat hij op het vliegveld in de duty free shop even een blik wierp op de flessen Cragganmore om te controleren of het de Distillers Edition was met een tweede portfinish, nog gemaakt tijdens zijn
’’
eerste bezochten voor het eerste nummer van De Quaich. Hij heette ons van harte welkom en was zeer behulpzaam. Aan het begin van 1999 verliet Ian het havenstadje en werkte een paar maanden in Elgin alvorens hij naar Cardhu verhuisde om manager te worden van The Home of Johnnie Walker. Cardhu is
een cruciaal element in de Johnnie Walker blends. Ian reist veel, naast zijn werk als trainer van marketing medewerkers en whiskyschrijvers. Alleen al het luisteren naar Ian illustreert de internationale uitstraling van Johnnie Walker en bezorgt je bijkans een jetlag: “IJsland, Venezuela, Australië, Azië, de Verenigde Staten, India, Mexico, Dubai …” Hij reisde tot voor kort bijna 6 maanden per jaar, maar doet het nu iets rustiger aan. De meeste managers waarover we in de eerste jaren van De Quaich schreven zijn nu gepensioneerd. De legendarische Mike Nicholson was manager bij Lagavulin en Caol Ila ten tijde van het eerste nummer. Hij was daarvoor al de baas geweest bij Glenkinchie en Blair Athol. Uiteindelijk ging hij met pensioen na een periode bij Royal Lochnagar waar hij de grote motor was achter de ontwikkeling van de Malt Advocate Course. Deze cursus
wordt gegeven aan mensen die werkzaam zijn in de whiskyindustrie. Mike was de ideale man voor deze baan want hij werkte - houdt u goed vast - ook bij: Linlithgow (St. Magdalene), Hillside (Glenesk), Linkwood, Muir of Ord, Glen Albyn, Glen Mhor, Rosebank, Aultmore, Cardhu, Dallas Dhu, Dalwhinnie, Benromach, Millburn, Teaninich en Glentauchers. Hij beschrijft het leven op Islay als levendig en betrokken.”Een bijzondere plek. Fantastische mensen, een enorm gevoel van saamhorigheid, om het teveel gebruikte en gedevalueerde begrip community te vermijden.” Mike woont tegenwoordig in Canada - “opnieuw op een eiland, maar dan wel een heel groot, Vancouver Island. “Mijn pensionering is uitgedraaid op een fulltime baan, gemarkeerd met regelmatige ontdekkingsreisjes naar de VS, waar je vanaf hier
praktisch naartoe kunt lopen.” Heeft hij de wereld van de malts de rug toegekeerd? “Om eerlijk te zijn ben ik een beetje aan het liefhebberen want er is grote belangstelling in mijn gastland voor het onderzoeken van de geheimen van malt whisky. Af en toe laat ik me wel eens overhalen om mijn kennis te delen met de nieuwsgierigen. Daar valt ook een primeur onder: een extramurale cursus voor de Universiteit van Victoria. Het is zeker een primeur voor mij, een verbintenis met de heilige hallen van de geleerden. Beter laat dan nooit.”
13
Herinneringen
Matt Swinfen ‘Geobsedeerd’ Avontuurlijk Steve Lang
worden gemaakt met een mooie malt
Een ontmoeting met enkele Vrienden die in de loop der jaren lid zijn geworden.
14
H
et weer in Speyside tijdens het Cragganmore evenement van 2001 werkte niet in ons voordeel. Tijdens een stortbui ontdekten we dat het dak van het vulstation waar we de Vraag & Antwoord sessies hielden, lekte. Ook de verwarming in de tent werkte niet. We hadden geluk want een van de Vrienden uit Leicestershire ontwerpt beroepsmatig tenten en hij redde de dag. Het is een voormalige marineman, Matt Swinfen genaamd. Zijn liefdesaffaire met malts begon 10 jaar geleden toen hij een onafhankelijke botteling van Caol Ila proefde. “Ik had wel eens met een malt geflirt, maar deze deed het ‘m. Ik raakte geobsedeerd.” Hij werd lid van de Vrienden door een formulier uit de verpakking van een van de Classic Malts in te vullen en op te sturen. Het geluk was met hem en hij won meteen een kaartje voor het Oban evenement. Matt probeerde ook een kaartje voor
het Cragganmore feest te bemachtigen maar slaagde daar aanvankelijk niet in. Enkele Vrienden moesten echter op het laatste moment verstek laten gaan en we belden hem meteen op om te vragen of hij nog kon komen. Dat was niet tegen dovemansoren gezegd en iedereen was blij dat hij er uiteindelijk toch bij was. Redacteur Jon Allen herinnert zich het volgende: “Tijdens de eerste aflevering van Whisky Live in Londen liepen Charlie MacLean en ik terug naar de centrale hal, nadat we een masterclass hadden bijgewoond. We werden terstond aangeklampt door een bijzonder enthousiaste man die ik herkende van de evenementen bij Oban en Cragganmore. Ik herinner me ook dat Matt bezwoer dat hij ooit in de whiskyindustrie zou gaan werken. Jaren later zag ik hem weer en hij verkocht me een fles whisky!” De Quaich feliciteert Matt met zijn volhoudendheid en doorzettingsvermogen. We wensen hem het beste voor de toekomst.
Het Dagboek van een Proever in ons eerste nummer was van de hand van Dalwhinnie’s manager Bob Christine. Hij beschreef de dram die hem om half acht ‘s morgens werd overhandigd op zijn eerste werkdag bij Oban, 21 jaar geleden. In die dagen kregen werknemers regelmatig een dram, speciaal wanneer ze een bijzonder zwaar of vies karweitje moesten opknappen.
‘‘
Talisker tot zich nam. We vroegen ons af wat hij tegenwoordig doet en hij vertelde ons nog een verbazingwekkend verhaal. In 2006 was Talisker duidelijk aanwezig tijdens een bijzondere expeditie in het Himalaya-gebergte, waar Steve gedurende een 5-weekse reis door Pakistan het basiskamp van K2 probeerde te bereiken op 4 augustus.
et leek ons niet meer dan toepasselijk om een H toost uit te brengen op Julie’s prestatie.
In het volgende nummer stond een verhaal van een Vriend die Talisker in Afrika dronk. Er volgden vele columns waarin een aantal uitstekende drams gekoppeld werden aan bekende namen uit de industrie en andere Vrienden. In nummer 13 beschreef Steve Lang hoe hij in Groenland 16 bergen beklom en op elke top een dram
’’
Die dag was niet zomaar gekozen, want het was precies 20 jaar geleden dat Julie Tullis de eerste vrouwelijke Britse bergbeklimmer werd die de top van K2 bereikte. Helaas verongelukte Julie samen met de Britse bergbeklimmer Al Rouse - bij de afdaling tijdens een verschrikkelijke storm rond een van de hoger gelegen kampen.
Steve vertelde ons: “In onze groep zaten Julie’s zoon Chris, zijn vrouw Julie en hun kinderen Matt en Stephanie. Toen we het Gilkey monument op een van de bergruggen bereikten, leek het ons niet meer dan toepasselijk om een eenvoudige dronk uit te brengen op Julie’s prestatie. We kozen een Talisker 10 uit en we lieten de fles naderhand achter bij het monument. Alle leden van de groep hebben eerst iets op het etiket geschreven.” Voor volgend jaar heeft Steve weer een bijzondere happening gepland. Honderden deelnemers uit de hele wereld verenigen zich in augustus voor de Canadian Trans Rockies Challenge. Deze tocht is ongetwijfeld de beruchtste mountainbike race ter wereld. Per dag moet een afstand van 70 tot 80 mijl (112-128 kilometer) worden bedwongen. Neemt hij Skye’s single malt opnieuw mee? “Ja, maar waarschijnlijk wel in een heupflacon!” We wensen Steve alle geluk.
FRIENDS’
Q
forum
A
Elke maand organiseren mijn vrienden en ik bij toerbeurt een mini single malt proeverij. Dit is voor ons een goede manier om kennis te maken met nieuwe malts. Onlangs heb ik bij zo’n proeverij een whisky geproefd (volgens mij was het een Aberlour) die een heel sterk sherrykarakter had. Hij was totaal anders dan de Classic Malts. Kunt u me misschien vertellen waar deze smaak vandaan komt?
Distilleerders van Schotse whisky gebruiken over het algemeen twee soorten hout om hun whisky te laten rijpen – Amerikaans eiken (quercus alba) en Europees eiken (quercus robur). Normaal gesproken zijn de vaten van Amerikaans eiken eerder al gebruikt voor het rijpen van bourbon, terwijl de vaten van Europees eiken zijn gebruikt voor sherry of een andere versterkte wijn. Maar de belangrijkste kenmerken voor de bijdrage van deze typen vaten aan het smaakontwikkelingsproces van de
Dates
for your diary drank zijn niet afkomstig van de eerder gebruikte vloeistof maar vanuit het hout zelf. Amerikaans eiken geeft een merkbare vanillesmaak aan de gerijpte drank; Europees eiken kan de whisky een rijke, zoete smaak geven. Teveel ervan kan uiteraard negatief uitwerken. Een vat van Amerikaans eiken dat voor het eerst wordt gevuld, kan een overheersend caramel smaak geven, terwijl whisky’s uit een vat van Europees eiken vaak een zwavelachtige neus hebben (denk aan verbrand rubber). Maar geen distilleerder wil dat de inwerking van het vat tijdens de rijping het oorspronkelijke karakter van de whisky gaat overheersen.
Het ideaal in het complexe rijpingsproces van aftappen en bijvullen is het bereiken van een evenwicht tussen het oorspronkelijke distilleerderijkarakter van de whisky en het hout. Waarom zou je anders immers zoveel tijd investeren en zoveel moeite doen om een unieke whisky te maken (kijk maar eens hoe Talisker wordt gemaakt met die merkwaardige opstelling van ketels, Lyne-buizen en worm-tubs) als je het karakter ervan alleen maar maskeert met hout? Om die reden heeft geen van de gewone bottelingen van de Classic Malts een duidelijk houtkarakter – we laten het distilleerderijkarakter overheersen als eerbetoon aan het
meesterschap van generaties vakmensen die de whisky hebben gemaakt. Mensen die precies willen uitvinden wat voor extra effecten hout op hun favoriete malts kan hebben, kunnen terecht bij de gebottelde Distiller’s Edition-serie of bij een speciale botteling als de Talisker 12 die hier wordt gepresenteerd en die bij wijze van uitzondering is gerijpt in vaten van Europees eiken.
O
p de zeilkalender van Schotland is de Classic Malts Cruise een unieke jaarlijkse gebeurtenis, een die je niet mag missen. Als u zich aansluit bij de vloot zeiljachten die zich door de Inner Hebrides heen laveert, combineert u zeilplezier met het genot van een malt whisky– een 200 mijl lange ontdekkingstocht langs Oban naar Skye en weer terug naar het zuidelijke Islay. Als u niet aan het zeilen bent, kunt u relaxen en genieten van de gastvrijheid van de aan de kust gelegen Classic Malts distilleerderijen van Oban, Talisker en Lagavulin. Als u aan land stapt, wordt u met barbecues, muziek en dans verwelkomd als gast van de distilleerderijen. Uiteraard bent u ook in de gelegenheid om kennis te maken met de mensen die elke dag weer alles in het
werk stellen om de allerbeste whisky’s van Schotland te maken. Bent u eenmaal in Schotland, dan zult u merken wat het verband is tussen de natuurlijke omgeving waar de whisky wordt geproduceerd en het karakter van de individuele whisky’s. Alleen met de cruise kunt u in een fascinerende ontdekkingsreis deze theorie van dichtbij toetsen. De cruise biedt u een kans om de westkust en de subtiele nuances van de beste whisky’s van Schotland van nabij te exploreren; u ervaart de eenheid van eiland en whisky, van het turfrijke Islay tot het woeste Isle of Skye. Zeilen vraagt om teamwerk. Toch is alles niet al te strak opgezet. Alle diners, ceilidhs en speciale rondleidingen en proeverijen van de distilleerderijen worden gehouden in de
gastdistilleerderijen van respectievelijk Oban, Talisker en Lagavulin. U kunt echter alle drie de distilleerderijen op elk moment aandoen tijdens de 14-daagse cruise. Of u nu het liefst op een afgelegen plek voor anker gaat of de voorkeur geeft aan de feestelijke verlichting en de kleurig geschilderde huizen van Tobermory, er zijn talrijke schitterende plekken die u kunt gaan verkennen. Er is nauwelijks een betere manier om de rijke variëteit van de Schotse kustlijn te ontdekken. En als u het anker weer licht voor de volgende etappe van uw reis dan is er een gerede kans dat u andere boten tegenkomt die ook de Classic Maltsvlag voeren ten teken dat ook zij op weg zijn naar de volgende distilleerderij – een prima gelegenheid om samen even het glas te heffen ter afsluiting
Oban - Talisker - Lagavulin. Een reis van 200 mijl (320 km) rond de Binnen-Hebriden, Schotland.
14 – 27 juli 2007
Whisky by the Sea Arsenaaltheater,Vlissingen.
22 september 2007 www.whiskybythesea.nl
Whisky Live Leiden Pieterskerk, Leiden.
9 – 11 november 2007 www.whiskyfestival.nl
Hijs de zeilen, iedereen aan boord voor de
Classic Malts Cruise
De Classic Malts Cruise
van weer een heerlijke dag. Zo doet u mee Als u zich bij de vloot wilt aansluiten – er zijn nog een paar plaatsen beschikbaar – vraag dan nadere informatie bij de World Cruising Club, 120 High Street, Cowes, Isle of Wight, PO31 7AX. Of stuur een e-mail naar classicmaltscruise@worldcruising. com, bel met +44 (0)1983 296060 of fax naar +44 (0) 1983 295959. Er zijn enkele belangrijke voorwaarden. Het aantal inschrijvingen voor de Classic Malts Cruise 2007 is beperkt tot 100 jachten. De plaatsen worden toegewezen strikt op volgorde van binnenkomst van de ingevulde inschrijfformulieren en voldoening van het inschrijfgeld. Verder moeten alle ingeschreven schepen op de officiële inschrijflijst van de Classic Malts Cruise staan. Deze wordt begin januari gepubliceerd. Neem voor een inschrijfformulier contact op met de World Cruising Club. De Classic Malts Selection is niet verantwoordelijk voor de technische vaaraspecten van de Cruise. Nieuwkomers moeten de Cruise zien als een onafhankelijke reis en deze ook als zodanig plannen. Voor de veiligheid van de deelnemende jachten en hun bemanningen is het van essentieel belang dat zij volledig zelfstandig kunnen opereren (kennis, ervaring, kaarten, planning, weersverwachtingen, navigatie).
Dagboek van een
Proever
Stewart Robertson Uitvinder van de X-Paste en schipper van de SY Grampus
THE
Room Een kijkje op het nieuws van de distilleerderijen.
S
inds 1998 wordt Stewart’s prachtige klassieke Swan 441 gecharterd voor de Classic Malts Cruise, die elk jaar in juli twee weken tussen de distilleerderijen van Oban, Talisker en Lagavulin meandert. We vroegen Stewart of hij zich een opmerkelijke dram kon herinneren uit de Classic Malts Cruises. “Er zijn zoveel prachtige momenten geweest in de afgelopen jaren. Zittend op de rotsen aan de rand van Loch Harport, nippend van een Talisker, verse oesters etend. Zonsondergangen die favoriete ankerplaatsen verwarmen. Loch Skavaig, in de schaduw van de Cuillins, doet het altijd goed. Een aantal schepen gaat gezamenlijk voor anker en aan dek praten we ‘s avonds met een dram in de hand over de gebeurtenissen van die dag. Een zekere avond, twee jaar geleden, is me altijd bijgebleven. We lichtten het anker bij de distilleerdij van Caol Ila in de Sound of Islay, de nauwe zeearm die de eilanden Islay en Jura van elkaar scheidt, en we richtten de steven noordwaarts. De weersvoorspelling was
niet positief zodat we haast moesten maken en we vertrokken daarom al om 9 uur ‘s morgens. De beruchte Torran Rocks moesten gerond worden. Dat is een verspreid groepje rotsen ten zuidwesten van de Ross of Mull, ongeveer 6 mijl (9,5 km) ten zuiden van het eiland Iona. Ze zijn onder andere beroemd geworden door de roman Kidnapped! van Robert Louis Stevenson, waarin David Balfour’s schip te gronde gaat. Bij de ingang van de baai die naar Balfour is genoemd staat de rots Bogha Nan Famfhear, als een waarschuwend baken. We slaagden erin om alle obstakels te ontwijken. Ik vaar al in deze wateren sinds mijn 10de en ik heb er een heilig respect voor. Voordat we vertrekken geef ik een veiligheidsbriefing aan de bemanning, maar laat het doorgaans aan henzelf over of ze een zwemvest willen dragen. Bij deze gelegenheid eiste ik het echter, evenals het vastkoppelen aan een lijn in het geval dat de golven te hoog werden. De wind wakkerde nog steeds aan en
we reefden de zeilen zoveel mogelijk (het verkleinen van het zeiloppervlak tot veilige afmetingen). We schoten langs het mystieke Iona, deze keer geen plek om rustig te reflecteren en snelden richting Staffa. Enkele dagen eerder had ik gepland om datgene te doen wat we doorgaans op die plek doen ankeren, de dinghy neerlaten en met z’n allen naar de serene Fingal’s Cave varen, zo’n 7 mijl (11 km) naar het noorden. Helaas moest deze bemanning die ervaring missen; ze konden nauwelijks de vorm van het eiland zien. De golven waren soms meer dan 10 meter hoog en het dek werd overspoeld met sea spray en schuim. Het zicht werd steeds slechter. En de wind zwol nog verder aan. Ik wist gelukkig hoe we uit deze verschrikkelijke storm konden komen. Aan de westkust van Mull steekt een landtong uit bij het eilandje Ulva, ongeveer 10 mijl (16 km) ten noorden van Staffa. Daar ligt het veilige haventje van Soribay Bay in de luwte.
Uiteindelijk, na 7 uur in de storm, bereikten we de baai, die bijna spiegelglad was. Na het ankeren en opruimen van de boot - konden we genieten van een maaltijd met een malse lamsbout uit Knoidart. Tijdens het eten onthulde ik aan de bemanning hoe extreem het weer was geweest. Tot dan toe had ik de feiten voor me gehouden. We waren op zee blootgesteld aan windkracht 9, met windsnelheiden van 47 knopen en dat is gelijk aan een zware storm. De Schaal van Beaufort omschrijft zulk weer als “Hoge golven, dicht schuim in de richting van de wind. De koppen van de golven beginnen te tuimelen en te rollen. De spray kan het zicht beïnvloeden.” Er was niets aan te doen. Op het land sneuvelt bij een dergelijke storm menige dakpan. Het was een ware uitdaging, in het bijzonder voor ongeoefende zeilers en nieuwelingen. Om de uitkomst en de gesprekken te oliën werd een fles Talisker 25 aangerukt en die smaakte beter dan ooit tevoren. Die grote, karaktervolle malt van het eiland waarnaar we op weg waren
was een uitstekende manier om te drinken op hetgeen we die dag gezamenlijk op zee bereikt hadden .”
Oban Onlangs is opdracht gegeven voor het installeren van een nieuw systeem om het mashen te controleren. Eenvoudig gezegd wordt een vitale fase in het productieproces continu in de gaten gehouden om de kwaliteit van de spirit optimaal te houden. Op 1 juli vorig jaar is een nieuwe parttime adminstratieve kracht begonnen, Fiona Campbell. Onze Brand Home Manager Carol Bennett is op 27 september 2006 bevallen van dochter Freya, zusje van Holly. Moeder en dochter maken het goed. Een van onze operators, Shane Fraser, verliet ons aan het eind van het jaar om productiemanager bij Glenfarclas te worden. We wensen hem het beste.
open. Rondleidingen kosten 4 GBP. Wellicht ten overvloede, voor Vrienden is de toegang gratis. Zij zijn altijd welkom, maar worden wel aangeraden om hun komst vantevoren te melden, zodat we ons op het bezoek kunnen voorbereiden. Voor meer informatie kunt u natuurlijk altijd naar www.malts.com.
Talisker Distilleerderijmanager Charlie Smith hangt zijn laarzen aan de wilgen, want hij heeft besloten om eind juli met pensioen te gaan. Hij heeft nog geen plannen voor de nabije toekomst en wat hem betreft is “the sky (zonder “e”) the limit”. Er worden plannen ontwikkeld om de capaciteit te vergroten om aan de stijgende vraag naar Talisker te voldoen. We doen dat uiteraard uitsluitend met behoud van het karakter van de whisky en met aandacht voor tradities. Een van de washbacks wordt vervangen. Dat geldt ook voor de spirit receiver, die hier al langer is dan wie ook. Hij begint te lekken en we willen vanzelfsprekend niets van de waardevolle inhoud verliezen! “Last but not least” zijn we bijzonder opgetogen over de Talisker 12 en kijken uit naar de bestelllingen van deze unieke en exclusieve “Vrienden” malt whisky.
nieuwe Distillers Edition van Clynelish, die een finish heeft gehad op een oloroso seco vat. Het ziet ernaar uit dat hij zeer smakelijk is en we hopen dat de Vrienden er net zo naar uitzien als wij. Een oproep aan alle onverschrokken reizigers onder de Vrienden: kom op bezoek bij de meest noordelijke distilleerderij van de Classic Malts Selection en proef ter plekke onze wonderbaarlijke dram!
Glen Ord Bij Glen Ord bereiden we ons voor op het eerste Highland Whisky Festival dat op 2 en 3 juni gehouden wordt. Het wordt heel bijzonder, dat kunnen we beloven. Er is een programma samengesteld voor zowel de kenner als de gretige nieuwkomer om gezamenlijk deze beroemde Highland dram te eren: masterclasses, rondleidingen, hapjes gemaakt door locale bedrijven en een kuiperijtentoonstelling.
Cragganmore Dit jaar produceren we weer op volle capaciteit, net zoals veel van onze andere distilleerderijen. We verwachten ongeveer 1,5 miljoen flessen te produceren. Ons bezoekerscentrum blijft nu van mei tot en met september
16
Royal Lochnagar Stewart Adamson is Brand Home Manager geworden en hij wordt door twee nieuwe Lead Guides geassisteerd: Kay Hoey en Marnie Fraser. Dit jaar valt het stille seizoen in de laatste drie weken van oktober. Het bezoekerscentrum blijft wel open en de rondleidingen zullen een iets ander karakter hebben in die periode. Tot ons verdriet overleed onze operator Colin Henderson in februari. Hij heeft 17 jaar bij ons gewerkt en wordt node gemist door familie, vrienden en collega’s. Misschien wilt u het glas heffen ter herinnering aan hem.
Clynelish Op dit moment verbeteren we de rondleiding en we kijken uit naar de
Glenkinchie Glenkinchie, bijgenaamd “ The Edinburgh Malt”, sponsort “Ceilidh Culture”, het traditionele kunst- en cultuurfestival van de stad Edinburgh. Een van de evenementen is een ceilidh (een traditionele Keltische dans in een schuur), gehouden in de Glenkinchie Tractor Shed, op vrijdag 6 april 2007. Eind 2006 is onze Brand Leade Guide Andrena Gray na 17 jaar gepensioneerd. In januari 2007 is Andrew Kirk haar opgevolgd. Hij was al seizoensgids bij ons en heeft zes jaar werkervaring bij Historic Scotland.
Cardhu Aan onze rondleidingen is een speciale “Aroma’s en Smaken” tour toegevoegd. Bezoekers worden getrakteerd op een glas Glen Elgin, vergezeld van Mull of Kintyre kaas. Cardhu doet ook mee aan het Spirit of Speyside Festival. Een plaatselijke chef maakt gerechten op basis van whisky die ook bij de maaltijd gedronken kan worden. Bent u in de buurt, kom dan beslist langs!
The CAOL ILA, CARDHU, CLYNELISH, CRAGGANMORE, DALWHINNIE, GLEN ELGIN, GLEN ORD, GLENKINCHIE, LAGAVULIN, KNOCKANDO, OBAN, ROYAL LOCHNAGAR, TALISKER and Classic Malts words and the Quaich device and associated logos are trademarks. ©2007
