CONTACT kerkblad van de
HERVORMDE GEMEENTE WESTER-KOGGENLAND
SEPTEMBER - OKTOBER 2014
Avenhorn
Berkhout
Ursem
COLOFON CONTACT is het kerkblad van de Hervormde Gemeente WesterKoggenland. Bankrekeningnr. NL 18 RABO 0364 0036 77 t.n.v. Kerkblad Contact, te Ursem. Giften zijn welkom! Predikant ds. A. Reitsma (werkdagen woensdag en donderdag) 0227-820490 spoed: 06 22827681; e-mail :
[email protected] Meerlaan 40A, 1671 EG Medemblik Voor Pastorale Zorg (overlijden, trouwen, doop) Mw. H.C. Bruyel Bruinewoud e.mail;
[email protected] Grosthuizen 96, 1633 ER Avenhorn Contactpersoon Diaconie J. Jonker, voorzitter Grosthuizen 121A, 1633 ES Avenhorn D. Schuijtemaker, penningmeester Grosthuizen 59, 1633 EM Avenhorn Contactpersonen wijkpastoraat Voor Avenhorn: Mw. H.C. Bruyel Bruinewoud Grosthuizen 96, 1633 ER Avenhorn Voor Ursem: Mw. I. van den Hoek Gabriëlstraat 7, 1645 SP Ursem Voor Spierdijk: Mw. G.J. Hoffman-Weijtze Dokter Bloemstraat 58, 1641 LR Spierdijk Voor Berkhout: Vacant
0229-540204
0229-541993 0229-541407
0229-540204 072-5021678 0229-561591
College van Kerkrentmeesters Rabobank Midden-Westfriesland NL 18 RABO 0307 6328 06 t.n.v. Hervormde Gemeente Wester-Koggenland. U kunt Contact ook digitaal ontvangen. Daarvoor kunt u zich aanmelden bij H. van Doornum tel. 072-5021805 of via onze website: http://www.hervormdegemeentekoggenland.nl
KERKDIENSTEN 7 september 14 september 21 september 28 september 5 oktober
10.00 uur 10.00 uur 10.00 uur 10.00 uur 10.00 uur
12 oktober 19 oktober 26 oktober 2 november 9 november 16 november
10.00 uur 10.00 uur 10.00 uur 10.00 uur 10.00 uur 10.00 uur
Avenhorn ds. G. Toes Ursem ds. A. Reitsma Berkhout ds. G. Toes Avenhorn ds. H.A. van Olst Ursem ds. A. Reitsma Eredienst met Heilig Avondmaal Berkhout dhr. T. Heijboer Avenhorn drs. B.Jonker-Voort Ursem ds. K.D. Goverts Berkhout ds. A. Reitsma Avenhorn ds. K.D. Goverts Ursem ds. H.A. van Olst
Tijdens de kerkdiensten in Berkhout is er kindernevendienst. Na de kerkdienst nodigen we graag een ieder uit om gezamenlijk een kopje koffie of thee te blijven drinken. U bent van harte welkom.
Hulpverlening Westfriese Kerken Bent u het spoor kwijt? Wilt U praten over uw problemen. De Stichting Hulpverlening vanuit de Westfriese Kerken is er voor iedereen. Zij biedt gratis hulp en begeleiding aan mensen in moeilijke crisissituaties. Samen met u zoeken we naar een weg om verder te gaan. Telefoon 0229-271684.
Van de predikant Het nieuwe seizoen staat voor de deur! De zomertijd is voorbij en met nieuwe moed beginnen wij aan een nieuw seizoen, ook in ons kerk-zijn. Elders in het blad leest u over nieuwe activiteiten en er staat meer op stapel. Ik als predikant hoop op uw deelname en betrokkenheid. Op moment van schrijven ben ik druk bezig met de voorbereidingen van mijn huwelijk op 21 augustus (als u dit leest is deze datum al gepasseerd). Hyun-Ah en ik gaan samen verder het leven in en vragen daarover de zegen van de Eeuwige. In de Bijbel is het huwelijk ook een bekende beeldspraak. Niet alleen ging Jezus zelf naar een bruiloft (in Kana, waar veel water bij de wijn moest), maar vooral gebruikt Jezus de bruiloft als beeldspraak in zijn gelijkenissen. Denk aan de vijf wijze en de vijf dwaze maagden die met (of zonder) licht de Bruidegom tegemoet gingen. Of de bruiloft waar alle gasten het lieten afweten, en waar de mensen van de straat werden geplukt om erbij te zijn: iedereen was welkom. Mooie verhalen! Dat laatste is wat we nastreven als kerk. We vieren het wekelijkse zondagse feest, dat openstaat voor iedereen die maar wil aanschuiven. We houden het woord levend in deze wereld als het licht in de lantaarn van de vijf wijze maagden. Maar ook anders gaat die beeldspraak op. Vooral waar de kerk als bruid van Christus wordt voorgesteld. Evenals in een huwelijk en iedere menselijke relatie zijn er ups en downs. Soms hebben we niet zoveel met de kerk. Vaak ook met goede redenen. Soms hebben we perioden in ons leven dat we niet zoveel met het geloof, met God of Jezus op hebben. Vaak ook met goede redenen. Maar omdat we ooit voor elkaar gekozen hebben, tijdens onze doop of belijdenis, zouden we toch ons uiterste best moeten doen om de relatie gaande te houden.
Onze relatie met God niet laten weerhouden door onenigheid met andere mensen. Die gaan daar niet tussen staan. God wil een persoonlijke relatie met een ieder van ons. Zoals hij liet zien door mens te worden. De kerk is mensenwerk. Daar kunnen we teleurgesteld raken in elkaar. Maar het zou jammer zijn dat we er teleurgesteld raken in God. Hij is het juist die de Gastheer is. Die zijn deur voor ons openstelt. Wij kunnen dat alleen handen en voeten geven op onze menselijke manier. Maar één ding is zeker: God laat geen van ons los. En een ander ding is ook zeker: de mensen in de kerk doen allemaal hun uiterste best – ook al verschillen we van mening hoe we de dingen zouden moeten doen. Ik wens u toe dat – ook als (een tijdje) op afstand staat van de kerk – dat u toch vooral vasthoudt, zoals we in moeilijke tijden in een huwelijk of andere relatie ook aan elkaar proberen vast te houden. In goede dagen en in kwade dagen. God laat ons in ieder geval niet los. We hopen op een mooi seizoen samen. Hebt u ideeën voor activiteiten of voor de kerk in algemene zin? Houd ze niet voor uzelf, maar deel ze met mij of de kerkenraad. ds. Oane Reitsma De Hervormde Gemeente Wester-Koggenland heet mevrouw T. van Geffen-Marsman Dokter Bloemstraat 32 1641 LP Spierdijk en mevrouw K. Bosch-Barkema Bavohof 1A, kamer 117 1645 VP Ursem hartelijk welkom! Wij hopen binnenkort kennis met elkaar te kunnen maken.
Gespreksgroep ‘Zo zou je kunnen geloven’ Eind vorig jaar verscheen het boek Zo zou je kunnen geloven van dr. Maarten Wisse, een oud-collega van mij van de VU. Dit boek is voor een breed publiek geschreven en is een groot succes geworden. Het was zelfs genomineerd voor de Theologie Publicatieprijs 2014. De achterkaft vertelt ons: “Moet dat, geloven? Zou het kunnen? Zou het je iets te bieden kunnen hebben, of je nu kerkelijk opgevoed bent of niet? In dit boek gaat theoloog Maarten Wisse op zoek naar een antwoord op dit soort vragen. Daarbij gaat het hem niet zozeer om hoe het moet, maar om hoe het kan. In de eerste helft gaat hij op verkenning uit: hoe geven gangbare vormen van christendom antwoord op de vraag naar wat geloven voor je betekent? Kritisch bekijkt hij waar hun sterke en zwakke kanten zitten. In de tweede helft geeft hij een creatieve verwoording van christelijk geloven in deze tijd. Geloven zou dan kunnen zijn: je omdraaien naar het goede. In Jezus Christus vind je dan God, jezelf en je medemensen terug.” In een aantal avonden wil ik dit boek hoofdstuk voor hoofdstuk bespreken. De verschillende visies van de Protestantse kerken komen dan aan de orde (traditioneel christendom, gemoderniseerd christendom, evangelicaal christendom, buitenkerkelijk christendom), evenals thema’s als ‘doop’, ‘kerk als gemeenschap’ en ‘avondmaal’. Vooral wil ik deze hoofdstukken aanleiding laten zijn om onderling tot gesprek te komen. Hoe zien wij ons geloof? Uit welke stroming komen we zelf vandaan en hoe vormt dat ons persoonlijke leven? Wat herkennen we wel en wat helemaal niet? Kunnen we ook geloven buiten de kerk om? Enzovoorts; wat maar ter tafel komt.
Later in het jaar kunnen wij de auteur uitnodigen om zijn boek met ons te bespreken. De avonden staan open voor iedereen die maar aan wil schuiven en mee in gesprek wil gaan. Voorkennis is niet nodig. Locatie: kerk Avenhorn Data: iedere eerste woensdag van de maand: 1 oktober, 5 november, en 3 december (daarna kijken we in onderling overleg verder) Tijd: 19.30 uur tot circa 21.15 uur Kosten: geen Benodigdheden: wie het boek zelf wil hebben kan het voor €14,95 aanschaffen. Dat bekijken we tijdens de eerste bijeenkomst en dan kunnen we deze desgewenst in één keer aanschaffen.
Aanmelding vóór 30 september bij ds. Oane Reitsma
[email protected] of 0227-820 490
Netwerk pastoraat Pastoraat is één van de belangrijkste aspecten van het ‘kerk-zijn.’ We noemen het ook wel ‘naar elkaar omzien’. We worden erdoor geïnspireerd door Jezus, die in deze wereld liet zien hoe hij opkwam voor de zwakkere, of voor (zoals het in het Oude Testament heet) “de vreemdeling, de weduw en de wees”. Traditioneel werd het pastoraat meestal vervuld door de predikant en de ouderlingen van de kerk. In principe is dat nog zo. Wel zijn de tijden veranderd, óók in de kerk. In de pastorale theologie is de nadruk meer komen te liggen op ‘onderling pastoraat’: het omzien naar elkaar is niet alleen een verantwoordelijkheid van de predikant en de kerkenraad, maar van de gemeente als geheel.
Ik ben er zeker van dat dit ‘onderlinge pastoraat’ ook in onze gemeente al gebeurt. Mensen zoeken elkaar op, of vragen, als ze elkaar bij de supermarkt tegenkomen, even hoe het gaat. Ook die eenvoudige vorm van omzien naar elkaar kunnen we pastoraat noemen. We houden zo de vinger bij elkaar aan de pols, en het wordt opgemerkt als het leven even niet loopt zoals we hadden gehoopt. Toch willen wij proberen meer structuur te geven aan het onderling pastoraat, zodat niemand over het hoofd wordt gezien in onze gemeente. Bovendien kan een pastoraal netwerk ook functioneren als ‘voelsprieten’ van de predikant, die in zijn beperkte werktijd niet altijd weet waar iets aan de hand is. Ook al gaat het maar om een paar adressen in uw eigen buurt, dan zijn we daar als kerkgemeenschap al mee geholpen. Daarom de onderstaande oproep: Voelt u ervoor wat bezoekwerk te doen onder de kerkleden binnen uw eigen dorp, meld u dan aan voor het PASTORALE NETWERK van onze gemeente, bij ds. Oane Reitsma:
[email protected] of 0227-820 490 Wat hebben wij u te bieden? De predikant Oane Reitsma zal leiding geven aan het pastorale netwerk. Hij kan de bezoekers toerusten, bijvoorbeeld door met enige regelmaat samen te komen en ervaringen te delen. Waar lopen we tegenaan? Wanneer en waarom verloopt een gesprek moeilijk? Hoe reageren we in geval van ernstige ziekte? Door ervaringen te delen komen wij steeds een stap verder in het gemeenschap-zijn. En het is ook nog eens leerzaam. Het crisispastoraat, stervensbegeleiding, pastoraat rondom uitvaart en de nazorg daarvan blijft altijd in handen van de predikant.
De eerste bijeenkomst zal zijn op woensdag 24 september, om 15 uur, in de consistorie van Ursem. Ook als u het nog niet zo goed weet, maar wel geïnteresseerd bent: wees altijd welkom om erbij te komen zitten. Dan bespreken we in alle rust wie wat voor de gemeenschap kan betekenen. Een bescheiden rol is ook erg welkom!! Ik hoop op vele reacties, want alleen samen kunnen wij kerk zijn. ds. Oane Reitsma
Binnengekomen brief: Beste lezers, Sinds kort bezoek ik de diensten van uw gemeente en daarom wil ik mezelf even voorstellen. Mijn naam is Bea Pijlman en ik woon sinds twee jaar in het mooie De Goorn. Opgroeien deed ik in Leusden waar ons gezin de Gereformeerde kerk bezocht. Ik heb twee kinderen en drie kleinkinderen waar ik veel tijd mee doorbreng en die mij veel plezier geven. Verder ben ik 22 jaar als zzp'er werkzaam in de thuiszorg, werk dat ik altijd met veel plezier en liefde gedaan heb. Helaas zijn door alle veranderingen mijn uren drastisch verminderd. Veranderingen die alle mensen die wat ondersteuning gebruiken kunnen bezig houdt en waar in hopelijk snel duidelijkheid komt. Wandelen en lezen vind ik fijn om te doen, als ik de tijd kan vinden buiten mijn werk en familie om. Dit beknopte schrijven geeft een beeld van het nieuwe gezicht dat U bij de diensten kan tegenkomen. Met vriendelijke groet, Bea Pijlman
Geloven Als je Oma je als kind in de oorlog laat dopen zonder medeweten van je ouders, blijkt dat later bepalend voor je toekomst. Opgegroeid in een gezin waarin niet wordt geloofd, maar je wel wordt verteld daar respect voor te hebben, ga je je op zeker moment afvragen wat het geloof eigenlijk inhoudt. Thuis werd er nauwelijks over gesproken, maar toen ik ernstig ziek werd, was het alleen mijn oma die de Lieve Heer om hulp vroeg. Mijn ouders zagen dat gelaten toe, omdat zij het niet begrepen. Op de lagere school, waar ook veel Joodse kinderen naar toe gingen, wordt het na de oorlog duidelijk dat er 152 kinderen zijn vermoord. Waar was toen de Lieve Heer, werd er gevraagd, waarom is dit niet voorkomen? Ja, als 13-jarige jongen neem je aan wat er gezegd wordt. Het zijn immers de ouderen en je gaat ervan uit dat die het wel juist hebben. Later krijg je vrienden – we waren altijd met z’n vijven. Op een gegeven moment ging het gesprek over het geloof, want er is één jongen Joods en eentje Rooms. Ja, wie is Jezus Christus eigenlijk, en waarom wordt op zo verschillende manieren het geloof beleden? Er is toch maar één God? Bij mij rijzen er ook vragen, maar bij wie kan ik er mee terecht? Ik ken geen dominee of pastoor, die het mij kan uitleggen. In de loop van de jaren ben ik getrouwd. Ik trouwde een heel lieve, maar niet gelovige vrouw. Er werd nooit over het geloof gesproken. De kinderen kregen een goede opvoeding, maar zonder geloof. Als ik eerlijk ben deed ik er ook geen moeite voor om er eens over te beginnen. Ik was gelukkig met de situatie zoals die was. Toen mijn vrouw na een kort ziekbed plotseling overleed, stelden de kinderen vragen: “waarom pap, als er een God bestaat?” Ik vroeg mij dat zelf ook af. De tijd daarna was erg moeilijk en zwaar. Mijn dochter vond dat ik iets moest gaan doen omdat het anders niet goed met me ging. Ik ben toen vrijwilligerswerk gaan doen bij het Hospice en bij de Zonnebloem. Bij de Zonnebloem ontmoette ik iemand die later mijn partner werd. Belangrijk was dat zij wél gelooft.
Ik zie dat als een teken van boven om mij meer in het geloof te gaan verdiepen. Door vele gesprekken, ook met haar familie, zie ik in dat het geloof een diepere betekenis heeft dan ik ooit gedacht heb. Daarna ben ik begonnen om zo regelmatig mogelijk de kerkdiensten te bezoeken en te luisteren naar mensen die mij hebben doen inzien dat het geloof niet te leren is uit een boekje. De Bijbel kan je leidraad zijn als je zoekende bent, maar uiteindelijk moet je zelf bepalen of je er naar wilt leven. Het Woord van God heeft mij geraakt. Vraag mij niet hoe, maar ik voel dat hij dicht bij mij is. Ik zal er aan werken in de tijd die ik nog heb, om met God en Jezus Christus in het reine te komen. Het zal misschien niet altijd gemakkelijk zijn, maar met hulp van mijn partner en haar familie en de gemeente hoop ik mijn doop om te zetten in geloof. Wie geeft mij raad? Een zoekende naar het Woord van God
Geef mij kracht Geef mij kracht, heel mijn leven Heer Geef mij kracht, heel mijn leven Heer Geef mij kracht, heel mijn leven Heer O, geef mij kracht Ik ben mens onder velen Heer Ik ben mens zoals velen Heer Ik ben mens, 'k wil geloven Heer O, geef mij kracht Steeds op zoek naar de waarheid Heer Steeds op zoek naar de liefde Heer Steeds op zoek naar de eenheid Heer O, geef mij kracht Voor de mens wil ik leven Heer Voor de mens wil ik geven Heer Voor de mens wil ik werken Heer O, geef mij kracht.
Herfst-verhaal Mistroostig zat hij voor het raam. Een zucht ontsnapte en hij kon niet voorkomen dat er een traan over z’n wang rolde. “De bladeren vallen”, zei hij bij zichzelf. De herfst is in aantocht. Hij had zo enorm gehoopt dat hij dit jaar geen herfst meer mee zou maken. Niet weer een keer, elk jaar hetzelfde. De gele en bruine verschrompelde bladeren die bij hem om het huis neervielen lieten hem de pijn weer voelen van het ontvallen van zijn geliefde vrouw. Elke dag miste hij haar meer dan de dag ervoor en de bladeren lieten hem weten dat er weer een jaar voorbij was gegaan. Zonder zijn geliefde Emily kon hij nooit meer gelukkig zijn en had het leven zijn kleur verloren. Ineens werd z’n blik getrokken door iemand die stiekem zijn tuin was in gelopen. Boos stond hij op en liep naar buiten om eens duidelijk te laten weten dat hij daar niet van gediend was. Hij opende de deur en zou net iets gaan roepen, toen het hem opviel dat het een kind was. Overdonderd door z’n eigen reactie bleef hij een poosje op de drempel staan en ontdekte dat het meisje niet in de gaten had, dat hij naar haar stond te kijken. Karel zag, dat het meisje elk blaadje grondig inspecteerde, het praatte ondertussen honderduit.
Elk blad kreeg een naam: bruintje, geel randje, roodstipje, huisje van een spin en elke kastanje en eikel werd ter hand genomen en gekeurd of het goed genoeg was om in haar mandje te belanden.
Voorzichtig liep ze over het gras en vond zelfs nog een paddenstoel die ze met een kreet van verrukking heel voorzichtig plukte. “ Jij bent het aller mooiste van allemaal, mooie rode~witte!”
Een vogel vloog weg met veel lawaai waardoor het meisje schrok en opkeek en zag dat Karel daar in de deuropening stond. Ze verstarde een klein moment, maar toch was ze niet bang om naar Karel toe te lopen. Met onschuldige blik vroeg ze: “ Meneer, mag ik deze mooie bladeren en eikels en kastanjes en deze speciale paddenstoel wel mee nemen?! Ziet u, ik ga straks met mijn mama een mooi herfsttafeltje maken voor mijn vader”. Karel zei niets en wachtte af, wat ze nog meer te vertellen had. “ Want mijn papa heeft 2 jaar geleden een ongeluk gehad en is nu een engel”. Met een brok in de keel, keek Karel, naar haar mandje. Ineens hadden de bladeren een andere boodschap, ineens zag hij de kleuren van elk blad, de glans van de kastanje, het eigenwijze van de eikel en de schittering van de paddenstoel. Maar het allerbelangrijkste wat hij zag was de liefde van dat meisje, voor haar vader die zij al twee herfst seizoenen lang miste. Het enige wat hij fluisterend kon antwoorden was:” Natuurlijk mag jij alles wat jij nodig hebt meenemen en ik hoop dat het een heel mooi herfsttafeltje zal worden. Tot ziens, kind..” Het meisje zwaaide en rende weg. Karel bleef achter en keek om zich heen. Hij ging naar binnen, op zoek en vond een doosje. Hij keek met een nieuwe blik naar de gevallen en verkleurde bladeren en een uurtje later had hij ook een prachtige verzameling gevonden, waarmee hij een plekje creëerde, gemaakt met liefde voor zijn Emily….. ~~~~~~
'Dansen met God' op 5 oktober a.s.! Van ds. Marina Slot (oecumenische basisgemeente de Duif) kregen wij het verzoek volgende uitnodiging in ons Contact te plaatsen. Met enige trots melden wij dat op 5 oktober om 14.30 u in de Noorderkerk in Hoorn de 5e Oecumenische roze viering wordt gehouden, die we de afgelopen maanden met een enthousiaste groep hebben voorbereid. We hebben als thema gekozen voor 'Dansen met God', en dat duidt op een heerlijke en natuurlijk aanvoelende mix van Spiritualiteit, beweging en groei! Speciale aandacht is er voor Mathilda en Michael van het dansklooster.nl, die voor ons zullen dansen en de liefhebbers onder ons kunnen daaraan meedoen. Het is een viering waar poëzie, muziek en menselijke ervaringen centraal staan. We hopen dat het ons weer gelukt is om net als voorgaande jaren een waardevolle en kleurrijke viering te organiseren waarbij de nadruk ligt op een warm welkom voor iedereen, wie of wat je ook bent. Het Duifkoor uit Amsterdam zal fraaie liederen ten gehore brengen. Voorgangers zijn Jacob Meinders en Marina Slot. Na deze bijzondere viering is er ruimte voor ontmoeting met koffie en thee.
Op 22 september zijn de heer V.P.J.A. Wijtenburg en mevr. A.L.Wijtenburg-Rood 25 jaar gehuwd. Zij wonen Gouwkamp16, 1647 BP Berkhout Op 24 september zijn de heer J. Schuijtemaker en mevr. E.M.M. Conijn 25 jaar gehuwd. Zij wonen Grosthuizen 52, 1633 EM Avenhorn Op 3 oktober zijn de heer J. Blaauwbroek en mevr. J. Blaauwbroek-Koppes 40 jaar gehuwd. Zij wonen Oosteinde 64, 1647 AC Berkhout
Hartelijk gefeliciteerd en nog vele goede jaren samen!
ONZE HARTELIJKE GELUKWENSEN GAAN NAAR DE JARIGEN! Zij allen zijn 70+
September 1/9 5/9 5/9 8/9 8/9 8/9 9/9 10/9 11/9 15/9 20/9 21/9 22/9 23/9 25/9 26/9 27/9
de heer W. Peereboom, Vijverhof 24, 1633 DT Avenhorn mevrouw J. Zijp-Hoff, West 25, 1633 JB Avenhorn mevrouw. A.J.Versluis-Reedijk, Rustenburgerdijk 20, 1645 RB Ursem mevrouw M.F.Zwaan, Berkenlaan 21, 1647 AW Berkhout de heer J. Bronder, Ariëns 13, 1633 HG Avenhorn mevrouw M.W. Veldhuisen-Buijs, Boogfries 13, 1648 HB De Goorn de heer J. Jonker, Grosthuizen 121A, 1633 ES Avenhorn mevrouw C.D. Veldhuizen-Visser, De Omloop 1, 1652 CM Zuidermeer de heer P.J. Koeman, Oosteinde 73, 1647 AD Berkhout de heer S. Koops, Oosteinde 75, 1647 AD Berkhout mevrouw I. Hoek-van Meekeren, Kolblei 403, 1633 DX Avenhorn mevrouw G.A. Loor-van Ravenswaay, Slagterslaan 20, 1647 CA Berkhout mevrouw A. Kater-Kat, Kerkebuurt 210A, 1647 MH Berkhout de heer M.J. Pol, De Hulk 6A, 1647 DR Berkhout mevrouw R. Linthorst-van Lienden, Bavohof 18, 1645 VP Ursem mevrouw M.A. Bakker-Baas. T.v.d. Meerstr. 20, 1634 EG Scharwoude mevrouw M.C. Korver-Groot, Slimdijk 20, 1631 DB Oudendijk
Oktober 2/10 7/10 9/10 10/10 13/10 14/10 15/10 15/10 15/10 22/10 22/10 30/10 31/10
mevrouw M.G.A. van Loon-v.Hilten, De Streektuinen 86, 1624 GP Hoorn de heer A.van Doornum, Reigerlaan45, 1645 TB Ursem mevrouw C. Bom-Vet, Walingsdijk 77, 1645 RL Ursem de heer W Bom, Walingsdijk77, 1745 RL Ursem mevrouw C.M. Groot-Staal, Grosthuizen 129, 1633 ES Avenhorn de heer H. Beelen, Bonkelaar 3, 1633 GN Avenhorn mevrouw A.P. Dijkshoorn-Vreugdenhil, D. Kampstr.35, 1634 EH Scharwoude de heer G. Smit, Jan Ooms Pznstr.20, 1634 ED Scharwoude de heer S.P.Beemsterboer, Vijverhof 18, 1633 DT Avenhorn de heer G. Sas, Kerkebuurt 138, 1647 MD Berkhout mevrouw G. Zuiderveld, Zuidgouw 4, 1645 PC Ursem mevrouw A. v.d. Meulen-Smit, De Hulk 10 1622 DZ Hoorn mevr. G.E. Bouw-Droog, D. Laanstr.60 1647 AS Berkhout
November 1/11 2/11
de heer A.J. Schouten, Drecht 32, 1633 HX Avenhorn mevrouw J. Broertjes-Kroes, Henneland 36, 1645 RW Ursem
100 jaar Zakbijbelbond Het is precies 100 jaar geleden dat de ZakBijbelBond als interkerkelijke organisatie werd opgericht om christenen te stimuleren de Bijbel te lezen, bij zich te dragen en met anderen te delen. Op zaterdag 4 oktober van 10.39-16.30 uur willen wij dit graag samen met jou vieren in de omgeving van Oosterbeek. We nodigen je van harte uit om hierbij aanwezig te zijn. Meld je aan door een mailtje te sturen naar
[email protected] met als onderwerp “aanmelding jubileumdag” en met vermelding van je contactgegevens, telefoonnummer en het aantal personen waarmee je komt, inclusief hun naam. We houden je vervolgens onder a. via e-mail op de hoogte van de details. www.zakbijbelbond.nl/100jaar. Tevens wordt aandacht gevraagd voor audiobijbels voor de kerk in Bagdad. Met een gift van E 35,00 doneer je een audiobijbel voor de christenen daar op NL 91 INGB 0000 067446. STG ZBB-Gospel for guests. T.a.v. audiobijbels voor Bagdad.
Toga, pak of priesterkleed? De liturgische kleding van de dominee Van een net zwart pak tot een bruine trui met spijkerbroek en vlotte gympen. Van een zwarte toog met baret en witte bef tot een Jomandablauw gewaad. Van een witte albe met stola in de kleuren van het liturgisch jaar tot een grijze toga of een stola met alle kleuren van de regenboog. Alle mogelijke varianten bestijgen tegenwoordig de kansels van de Protestantse kerken. Nergens komt de veelkleurigheid van de Protestantse kerk meer tot uitdrukking dan in de liturgische kleding van de dominee. Zijn er nu richtlijnen voor kleding in de kerk of is de keuze afhankelijk van individuele smaak of actuele mode? Zondags pak Ik onderscheid drie basismodellen, die op hun beurt ieder hun varianten kennen. Het eerste model is een net pak. Deze keuze hiervoor wordt gedragen door het reformatorische argument van het ‘priesterschap aller gelovigen’. Er is geen verschil in status tussen de ‘gewone’ gelovigen en de ambtsdragers. Net als de andere kerkgangers is de dominee een gewone gelovige en leidt hij in ‘gewone-mensenkleren’ de dienst. Deze keuze wordt binnen de protestantse kerken breed gedragen, met name binnen de kerken van de Gereformeerde gezindten ziet men dit. Zij kiezen vaak voor de kleur zwart. Maar ook bijvoorbeeld binnen de doopsgezinde traditie wordt ‘gewone’ nette kleding op prijs gesteld. Een variant op dit model is de keuze voor gewone ‘vlotte’ en modieuze kleding, wat men vaak ziet in missionaire gemeenten. Er zou geen onnodige afstand gecreëerd moet worden tussen de voorganger en de kerkbezoekers, luidt vaak het argument. Een traditioneel gewaad zou met name de jongere mensen afschrikken, omdat het ‘niet meer van deze tijd’ is.
Hoewel het argument van het ‘priesterschap aller gelovigen’ altijd legitiem is, zeker binnen de kerken van de Reformaties, kan men er ook een argument tegenin brengen. Los van het feit dat er geen onderscheid is tussen gelovigen en tussen ambten onderling, is er wel degelijk een verschil in liturgische rollen. De predikant is voorganger en heeft daarmee weliswaar geen andere status, maar bekleedt wel een andere rol. En die rol kan worden uitgedrukt in de kleding. In het dagelijks leven draagt een treinconducteur toch ook een uniform. Naast de praktische aspecten daarvan zit er ook een heel andere kant aan: herkenbaarheid. Niet omdat hij een hogere functie heeft dan anderen, maar omdat hij binnen de treincoupé een andere rol speelt dan alle andere aanwezigen. Toog met bef Halverwege de negentiende eeuw kwamen de Lutheranen, de Remonstranten en de Hervormden met een aanbeveling voor de predikantendracht op de kansels. Zwarte toog met bef en baret was het devies. Dit als vervanging van de mantel met bef, kuitbroek, steek en gespschoenen, een dracht die destijds al lang achter de mode was, maar nog steeds als relikwie door predikanten werd gedragen. Snel werd de zwarte toga het werktenue op de kansels, behalve bij de gereformeerden, die zich hier pas (ver) in de tweede helft van de twintigste eeuw bij aansloten. In de Hervormde kerk werd de zwarte toog de overall voor de dominee. Niet onbelangrijk is het feit dat deze dracht is ontleend aan de universitaire wereld. Om het imago van de predikanten – dat toen al in crisis was – op te krikken, sloten de kerken zich aan bij de kleding van de academici. Tegenwoordig is die kleding nog slechts voorbehouden aan hoogleraren bij officiële gelegenheden. De status van de predikant was die van schriftgeleerde: leraar en exegeet. Nog steeds is de nadruk op de rol van uitlegger van de Schriften het belangrijkste argument voor predikanten om zich aan te sluiten bij deze ‘traditie’ van inmiddels ruim anderhalve eeuw oud.
Opvallend is dat het gewaad van de geleerdheid binnen de kerk een eigen ontwikkeling ondergaat en tot bijna sacraal religieus symbool wordt. Eigenlijk geldt dat precies zo voor de witte ‘toga’ (albe), dat oorspronkelijk evenmin een religieus gewaad was, al heeft deze traditie een veel langere geschiedenis dan de toga. Albe met stola Waar de toga de nadruk legt op de rol van de predikant als Schriftuitlegger en intellectueel leider, benadrukt de albe inmiddels meer de rol van religieus leider en drager van een traditie van symbolen en sacramenten. (Albe komt van het latijnse albus, dat wit betekent.) Pas geruime tijd na de Tweede Wereldoorlog en ruim na het begin van de Liturgische Beweging in de twintigste eeuw, verschijnt de albe op de kansels in Nederland. Door te kiezen voor de albe sluit een voorganger zich aan bij de oecumenisch-katholieke traditie. Soms wordt het geïnterpreteerd als ontleend aan de Rooms-katholieke traditie, maar dat ligt genuanceerder. Het witte gewaad is inderdaad het onderkleed van de priester. Liturgisch ondergoed, zogezegd, dat wordt gedragen onder de kleurrijke kazuifel. Maar de albe wordt behalve in de Rooms-katholieke ook in andere kerken gedragen. De Anglicaanse kerk bijvoorbeeld vormt hierin een duidelijk protestants voorbeeld. De albe gaat terug op de tijd van vóór de Reformatie, dus de nog ongedeelde kerk. Daarmee kunnen we ook stellen dat zij de eenheid van de Kerk uitdrukt, waarnaar de kerken volgens de klassieke belijdenissen verlangen – ondanks de tijdelijke verschillen zoals we die in onze samenleving kennen. Het is een misverstand dat de albe voorbehouden is aan een ambt. Dat is niet waar. De albe (ook wel ‘gebedsmantel’ genoemd) is verwant aan het witte doopkleed, zoals dat vanouds bij de doop gedragen wordt.
Dat zien we terug in alle tradities: het wit van de zuiverheid van het nieuwe leven, de reinheid van de wedergeboorte. In principe kan iedereen dat dragen. In sommige Protestantse kerken dragen bijvoorbeeld ook de cantorijleden witte gewaden. Het feit dat het witte kleed ook door leken gedragen kan worden, wordt ondersteund door het gegeven dat de oorsprong van het kleed geen religieuze is. Het is ontleend aan de kleding van de gegoede Romeinse burgerij. Een afwijzing van de albe met een beroep op het priesterschap aller gelovigen, gaat dus niet op. Dat ligt anders met de stola, de gekleurde reep stof die over de albe heen wordt gedragen. Die is wèl voorbehouden aan het priestersof predikantsambt. Over de stola en de kleursymboliek, zoals we die ook in onze kerk hanteren, vertel ik iets in het volgende Contact. (Dit artikel is een verkorte versie van een gelijknamig artikel van Oane Reitsma, gepubliceerd in: Muziek & Liturgie, (jrg.78, nr.6) december 2009, pp. 37-39.)
Iets over de collecten Op 7 september in Avenhorn zullen diakenen gaan collecteren voor het vluchtelingenwerk in onze eigen gemeente. Onderstand en huisvesting krijgen deze mensen, vaak Oost-Europeanen en Noord-Afrikaners, via de sociale dienst op ons gemeentehuis. Voor aanvullende behoeften verwijst men ze naar onze en andere diaconieën en RK Charitatieve instellingen. Het gaat dan om een fiets, een computer of werkkleding enz. Fijn dat we dan even kunnen helpen. De 14e september in Ursem klingelt de buul voor Late roepingen. Vooral in tijden van vacatures maakten wij ook gebruik van predikanten die pas op latere leeftijd nog aan een theologiestudie zijn begonnen. Als ze ons (mij) goed bevielen mag ik hen graag een complimentje geven. Zij hebben dan financiële hulp gekregen uit de pot die wij ook helpen gevuld te houden. In Berkhout op 21 september is Kerk in Aktie weer aan de beurt om het grote bedrag dat we jaarlijks aan hen overmaken te kunnen blijven voldoen. Hiervoor komen we op zondagochtenden acht maal bij u langs. Op 28 september in Avenhorn zal worden ingezameld voor onze plaatselijke afdeling van “De Zonnebloem”. Aan ouderen en zieken besteden de vrijwilligers die ervoor het werk verrichten veel tijd en energie. U kocht laatst toch ook wel loten van hen? Wij ondersteunen ze ook met onze kerkcollecte. Op 5 oktober zijn we in Ursem en trekken we de portemonnee voor de verplichte 2% ontwikkelingshulp. Van ons te besteden budget bedraagt dit ongeveer € 350,-. In dit jaar is dit de laatste inzameling voor deze in alle Hervormde kerken in Nederland gehouden collecte.
In Berkhout op 12 oktober gaat de buul rond voor de “Schuilhoeve” in Grootebroek. Het oude weeshuis dat prachtig modern is geworden verdient onze steun. Er wonen ± 12 kinderen permanent en andere logeren er tijdelijk wegens uithuisplaatsing. Een prachtige en heel nuttige instelling zo vlak in de buurt. Ook uit onze dorpen wonen er soms tijdelijk kinderen. We voelen ons wel verplicht ons steentje (“stuivertje”) eraan bij te dragen. In Avenhorn op 19 oktober zullen we het Zendingswerk met milde gaven gedenken. We noemen de inzameling het Najaarszendingswerk; naast het Voorjaarszendingswerk is er ook een Zendingscollecte. We proberen ze alle drie in stand te houden. Op 26 oktober in Ursem gaan diakenen rond voor het plaatselijke diaconale werk. In ons beleidsplan staat dat een derde deel van ons te besteden budget binnen onze eigen gemeente besteed zal worden. We proberen dit een beetje na te leven en wij vragen onze kerkgangers onze kas te blijven vullen. D. Schuijtemaker
Beste lezers, Een aantal weken terug herdacht men in België het begin van de Eerste Wereldoorlog. Het was een verschrikkelijke oorlog maar wat zou er nog volgen! Miljoenen en miljoenen mensen vonden sinds die 4de augustus 1914 door oorlogsgeweld de dood, miljoenen en miljoenen mensen raakten gewond, lichamelijk en geestelijk verminkt, raakten ontheemd. En het gaat maar door tot vandaag aan de dag toe. Het is goed dat zij allen herdacht worden. Het is goed dat wij onlangs die lange zwarte rouwstoet over de autobaan zagen rijden. Indrukwekkend. Ook zagen we geëmotioneerde toeschouwers langs die route staan. We zagen de vele bloemen en knuffels, de condoleancebrieven aan de nabestaanden van de omgekomen mensen van dat neergeschoten vliegtuig MH 17. Het is goed maar, het klinkt hard, wat schieten we er mee op? De oorlogen gaan door. Als we de doden die alleen vandaag door oorlogsgeweld om het leven zijn gekomen in die zwarte auto’s over onze wegen zouden willen vervoeren, zouden de wegen verstopt raken! Als er al zoveel wagens beschikbaar zouden zijn. We moeten blijven herdenken. Maar dat lost het probleem niet op dat er kennelijk geen vrede op aarde mogelijk is. Moet er niet iets gebeuren met ons zelf, in ons zelf ? Het roer moet om, zei ik de vorige keer. Ons innerlijke roer moet de leiding gaan nemen. Wij zijn bijna alleen nog maar bezig met ons materialistische bestaan. Dát is de enige wereld die voor ons van belang is. Een wereld waar eigenbelang en egoïsme de dienst schijnen uit te maken met alle gevolgen van dien. Lees de kranten, kijk naar de tv. De bewijzen krijgen wij dagelijks aangereikt. We ontkomen er ook zelf niet aan, wij zijn immers burgers van deze wereld. Ik hoorde een zakenman eens zeggen, kerkenraadslid en op zondag twee maal in de kerk te vinden.” Ach ja op maandagochtend gaat de Bijbel dicht anders kan ik niet overleven”. Die man had tenminste nog wat zelfkennis en was eerlijk.
Uit de Bijbel weten wij echter dat wij burgers van twéé werelden zijn. Onze unieke geest, ons diepste wezen, behoort tot de geestelijke wereld, is met de Christus verbonden. Vooral in de geschriften van Johannes en in de brieven van Paulus vinden wij heel duidelijk die waarheid over ons mens zijn. Maar wie wijst ons daar tegenwoordig nog op? Wie vertelt ons nog wie wij werkelijk zijn en wat de goddelijke wereld van ons verwacht, wat onze missie als burger van beide werelden is? Het oer-christendom van die eerste eeuwen wist van ons tweevoudige burgerschap, maar de Katholieke Kerk heeft in 869 tijdens het concilie van Constantinopel geprobeerd die geest in ons uit te schakelen, om op die manier de macht over de mensen te krijgen. De Kerk bepaalde voortaan. Toch is het de Kerk niet geheel gelukt. Overal in Europa hebben groeperingen in het geheim geprobeerd dat oer-christendom, zeg maar, waar Christus als de enige maatstaf gold te bewaren en door te geven. Het moest ondergronds gebeuren want deze mensen zoals de Katharen werden als vijanden van de Kerk beschouwd en zijn massaal vervolgd en gedood! Maar zij gaven niet op! Nooit is dus het bewustzijn verloren gegaan dat een mens bestaat uit een lichaam, een ziel én een geest. Het is ook trouwen ik heb een lichaam en een ziel! Niet: ik ben lichaam en ben een ziel Dat ik is dus het belangrijkste. In alle mij bekende talen gaat het net zo. Toeval? Nee. Grote dichters en denkers uit o.a. de 18de en 19de eeuw brengen dit besef weer in de belangstelling. We denken hier onder andere aan een Lessing, Fichte, Goethe en Schiller in Duitsland maar ook in andere landen zien wij deze opleving, die tot in onze dagen nog altijd doorwerkt. Ondanks de secularisatie. Zij wijzen allen vanuit een eigen, innerlijk belijden van het Christendom = Christus op de waardigheid van de mens. De menselijke geest is ook de bemiddelaar tussen beide werelden. Zaak is dat de mens als enkeling zijn waardigheid en verantwoordelijkheid als Christus-drager leert kennen en ontwikkelen én in dienst gaat stellen van de mensheid. Christus in ons is onze maatstaf.
Waar twee of drie in Mijn Naam samen zijn, ben Ik in hun midden. Christus geeft hiermee zelf het belang aan van een gemeenschap in Zijn Naam. Dit is de basis van waaruit wij die vele mensen tegemoet treden die van dit alles niets weten, vaak ook niet willen weten. Vijandig tegenover het Christendom staan en intolerant zijn in het algemeen. Zij hebben de waarheid en willen heersen, overheersen. Ik denk nu aan die Christenen in sommige islamitische landen die moeten vluchten om te overleven! Maar wij vinden die intolerantie ook in onze eigen omgeving. Hoe respectloos gaan sommige mensen met de waardigheid van de anders denkende om! Toch moeten wij proberen al die mensen te zien als christusdragers. Door deze manier van bejegening verandert er iets in de relatie met de ander, onuitgesproken. Het is niet zo dat wij alles maar moeten accepteren en elkaar zoetsappig moeten behandelen. Ondanks alles moeten wij trachten de waardigheid in kiem in de ander te ontdekken, te leren zien. Daarvoor moet je soms door heel veel heenkijken. Dat is waar. Maar toch, ook wij geven niet op! Het aankijken van iemand is trouwens een belevenis. Er is een uitspraak: “de ogen zijn de spiegel van de ziel”. Ik ga nog een stapje verder namelijk: “de ogen zijn de spiegel van wie je bent”. Alles is in de ogen te vinden. Onze ogen liegen niet! Er zijn ook mensen die je niet aan willen kijken, jouw ogen mijden. Dat is altijd kwalijk. Dan deugt er iets niet! U kent dit alles zeker uit eigen ervaring. Laten wij eens proberen elkaar beter aan te zien. En mogen onze ogen dan de liefde en de vrede uitstralen afkomstig van onze verbondenheid met Hem die de Liefde en de Vrede is en die ooit sprak: “Vrede laat Ik u, Mijn vrede geef ik u. Niet gelijk de wereld die geeft, geef Ik hem u. (Joh.14,27) Niet meer oog om oog, maar oog in oog. En laten wij onze oren te luisteren leggen. Het zijn uiterst kleine bouwsteentjes aan het bouwwerk dat tot in de eeuwigheid reikt.
Laten we de moed niet opgeven!. Dan komt wellicht eens de wens uit van de Duitse dichter Schiller in zijn Ode an die Freude: “Alle Menschen werden Brüder”! Beethoven gebruikte deze tekst in het slotdeel van zijn 9de symfonie. Een uitvoering van deze symfonie droeg er toe bij dat in Oost-Duitsland in 1989 de Muur viel! Een” koude” oorlog was beëindigd! Graag tot de volgende keer. Hanneke Bruyel Bruinewoud.
Bijbelkring Op 28 augustus jongstleden zijn we weer begonnen met de bestudering van de Openbaring van Johannes. De volgende bijeenkomsten zijn op 25 september en 23 oktober 2014. Ds. K.D. Goverts leidt deze avonden die in de consistoriekamer van onze kerk in Ursem worden gehouden. Aanvang 20.00 uur. Er zijn geen kosten aan deze cursus verbonden. Het is een project van onze gemeente. U bent van harte welkom!
GA MET GOD EN HIJ ZAL MET JE ZIJN. Ga met God en Hij zal met je zijn, jou nabij op al je wegen met Zijn raad en troost en zegen. Ga met God en Hij zal met je zijn.
Ga met God en Hij zal met je zijn: bij gevaar, in bange tijden, over jou Zijn vreugde spreiden Ga met God en Hij zal met je zijn.
Ga met God en Hij zal met je zijn: in Zijn Liefde je bewaren, Ga met God en Hij zal met je zijn.
Ga met God en Hij zal met je zijn, tot wij weer elkaar ontmoeten, in Zijn naam elkaar begroeten. Ga met God en Hij zal met je zijn. Uit het Nieuwe Liedboek Lied 416
MIJN/ONZE PERSOONSGEGEVENS ZIJN VERANDERD Naam: ………………………………………………. Oud adres: …………………………………………. ………………………………………………………. Nieuw adres: ………………………………………. ………………………………………………………. Wij kregen een zoon/dochter: ……………………. ………………………………………………………. Wij trouwden: …………………………………….. Onze zoon/dochter vertrok uit de gemeente: ……………………………………………………… Mijn vader, moeder, echtgenoot, huisgenoot is gestorven …………………………... ………………………………………………………
- HOUD CONTACT MET UW KERK!! -
KOPIJ voor CONTACT november – december 2014 vóór 23 oktober 2014 inleveren bij Hanneke Bruyel Bruinewoud
[email protected] Grosthuizen 96, 1633 ER Avenhorn
redactieteam: Hanneke Bruyel, Bea Otjes, Greet Hoffman
