Buurtjournaal, december 2013

Secretariaat: Piet Giel, Korte Bergweg 55, tel 691 12 24

Buurtjournaal, december 2013 Noteer in uw agenda: Zondag 12 januari: BBVH Nieuwjaarsreceptie in het Witte Kerkje, 15:30 – 18:00 uur. We beginnen met een unieke, aan HtH aangepaste uitvoering van de klucht “Dinner for One”. Daarna start onze altijd geanimeerde receptie. Vrijdag 28 februari, Dinslo, 19:30 uur: Lezing over “Het nestleven van de bosuil”, door Zomer Bruin. Noteer ook al vast: Vrijdag 11 april – Jaarvergadering (met proeverij van oudHollandse likeuren) en zondag 22 juni, Buurtfeest. (Voor details verwijzen wij u naar de Agenda op de achterpagina)

Zullen we straks ook weer lekker kunnen schaatsen op de Blookervijver?

Buurtjournaal van de Buurt- en Belangenvereniging Huis ter Heide, december 2013

1

BBVH Buurtjournaal, december 2013 Inhoud • • • • • • • • • • • • • • • • •

Van de bestuurstafel. “Natuur in de Wijk” pagina’s: mededelingen. Natuurwandeling op Dijnselburg Trekvogels in Nederland Monumentendag 2013-11-07 Ook derde Repair Café was succes Kunst Rondom DD, B&D en HtH Blaffende honden in Huis ter Heide Feest in Park Rodichem Duurzame wijk door zonnepanelen Interessante Internet sites Tentoonstelling door inwoners v Vredenoord Orde der sokken In en Rondom Huis ter Heide Kerstpuzzel Bang voor inbraak of uitbraak? Agenda

- Wil Nuijen (voorzitter) - Werkgroep NidW - Jelle van Vliet - Wil Nuijen / Frans van Bussel - Redactie - Redactie - Redactie - Luut Boeijenga - Wil Nuijen - Redactie - Redactie - Ria Dullaart - Kyra van Ramele - Ruud Geus en Wil Nuijen - Guus Goedebuur - Redactie

3 4 6 7 12 13 15 17 20 26 27 28 30 32 34 35 36

Samenstelling van het bestuur Voorzitter Wil Nuijen:

Albert Plesmanring 4,

tel: 692 32 29

Secretaris Piet Giel:

Korte Bergweg 55,

tel 691 12 24

Penningmeester Jelle van Vliet:

Korte Bergweg 39,

tel 691 87 37

Gewone leden Marion Wemekamp: Jan-Kees den Engelsman: Kyra van Ramele:

Korte Bergweg 35, Prins Alexanderweg 60, Prins Alexanderweg 84-a,

tel 696 24 81 tel 693 21 87 tel 693 05 00

Commissies en werkgroepen Naast het bestuur functioneren er diverse commissies/werkgroepen: Werkgroep Natuur in de Wijk Jelle van Vliet, Marga Geus, Fenna Gerlings, Sanja Stoutjesdijk, Hennie Oosterveld, Anneke Karsten. Werkgroep Ruimtelijke Ordening/Verkeer Ruud Geus, Jan-Kees den Engelsman, Wil Nuijen. Redactie Nieuwsbrief: Luut Boeijenga, Kyra van Ramele en Wil Nuijen Kascommissie: Adri Odding & Goos Dullaart

BBVH Internet site: http://www.huisterheide.nl.ae IBAN nr: NL03 INGB 0002 0128 13, t.n.v. Buurt- en

2


VAN DE BESTUURSTAFEL

Wil Nuijen (voorzitter)

Beste Buurtgenoten, De afgelopen periode hebben we weer de nodige activiteiten gehad die goed bezocht werden. We volgen dan ook nadrukkelijk de lijst die we samenstelden naar aanleiding van onze enquête die we eind 2012 aan u voorlegden. We richten ons dus op wat u belangrijk vindt. In dit nummer treft u verslagen aan van een lezing over trekvogels, een natuurwandeling en ons derde Repair Café, maar ook van activiteiten - door anderen georganiseerd - die wij ten volle steunen. Zo deden velen van u mee aan de Monumentendag, aan de kunstroute Den Dolder en mochten we het 60-jarig jubileum van Park Rodichem meebeleven. Ook daarvan treft u artikelen aan in dit nummer. Via onze Nieuwsflits attendeerden wij u óók op concerten en lezingen in het Witte Kerkje. Geïnspireerd door een succesvolle schildercursus in Vredenoord vonden wij Ria Dullaart bereid zoiets ook voor leden van onze vereniging te doen. Piet Giel blijkt bereid om weer een computercursus te verzorgen en eventueel organiseren we weer een Repair Café. Voor deze activiteiten willen we graag weten of er belangstelling voor is. Daarom treft u bij dit Buurtjournaal een inlegvel aan waarop u uw belangstelling kenbaar kunt maken. Maak daar gebruik van. Het is erg gezellig om samen met buurtgenoten dit soort activiteiten te ondernemen. Behalve onze reguliere activiteiten is er in 2014 nog iets anders waar we extra aandacht aan willen besteden. Onze vereniging bestaat dan namelijk 25 jaar! Ter gelegenheid hiervan willen we enkele activiteiten een bijzonder karakter geven. Onze jaarvergadering wordt extra feestelijk doordat we die laten volgen door een proeverij van oud-Hollandse likeuren. Ons Buurtfeest zal een extra feestelijk karakter krijgen en alle leden ontvangen een jubileum-uitgave waarin we stilstaan bij de ontstaansgeschiedenis van onze vereniging, maar ook uniek historisch materiaal van onze mooie buurtschap zullen onderbrengen. Tevens willen we ons project van het plaatsen van informatieborden bij interessante objecten afsluiten met een serie laatste bordjes. Die afsluiting willen we feestelijk vieren. Het jubileumjaar begint met onze Nieuwjaarsreceptie, die dit keer ook een extra feestelijk karakter krijgt. Enkele creatieve buurtgenoten hebben een sketch ingestudeerd die vooraf voor het voetlicht gebracht zal worden. Het is een Nederlandse versie van een Engelse sketch “Dinner for one”. Maar de sketch is ook aangepast aan Huis ter Heide! Zorg dat u er bij bent, op zondag 12 januari, in Het Witte Kerkje, om 15:30 uur! Om 16:00 uur start vervolgens onze geanimeerde receptie, met hapjes en drankjes en natuurlijk veel buurtgenoten. Het bestuur, en onze actieve Werkgroep “Natuur in de Wijk” hebben er zin in. U doet toch ook weer mee? Rest mij om u ook namens het bestuur fijne feestdagen toe te wensen, en een jaar 2014 waarin u ervaart wat een weldaad het is om te wonen in een buurt waarin de zaken te overzien zijn en mensen weten wat ze aan elkaar hebben. o-o-o-o-o-o


3

Deze rubriek wordt verzorgd door onze Werkgroep “Natuur in de Wijk” Hierin staan stukjes en mededelingen die deze werkgroep aanlevert. Na de mededelingen, met plannen voor de komende tijd, treffen we artikelen aan die zijn afgestemd op de tijd van het jaar.

Mededelingen van de werkgroep “Natuur in de Wijk” ACTIVITEITEN

LEZING OVER HET NESTLEVEN VAN DE BOSUIL Vorig jaar werd de lezing al aangekondigd, maar toen bleek dat de beste tijd om uilen te horen in februari of maart is, hebben we deze uitgesteld. We hebben de heer Zomer Bruijn bereid gevonden om op vrijdag 28 februari 2014 een lezing met een diaserie te geven. De avond vindt plaats in Dinslo, Kardinaal Alfrinkhof 39A, en zal beginnen om half 8. Daarna willen we buiten gaan wandelen om de bosuil(en) in onze omgeving te beluisteren. Zomer Bruijn zal ons hierbij begeleiden en uitleg geven over de geluiden. Met de diaserie “het nestleven van de bosuil” - die zeker in de smaak zal vallen bij natuurliefhebbers - heeft Zomer Bruijn een combinatie gemaakt van zijn speciale interesse in nachtroofvogels en natuurfotografie. In het begin van de serie zult u kennismaken met de verschillende Nederlandse uilensoorten. Daarna wordt het nestleven van de bosuil behandeld en worden u prachtige beelden getoond uit de periode tussen het eieren leggen en het uitvliegen van de jongen. De serie bestaat uit 80 dia’s en duurt ongeveer anderhalf uur. Omdat de opnamen in speciaal daarvoor ontworpen nestkasten werden gemaakt, zult u de beelden tot in detail kunnen bewonderen. In de pauze of na de wandeling kan ieder die dat wil nog iets lekkers, warm of koud, komen drinken om de ervaringen met elkaar uit te wisselen.

NATUUR-OBSERVATIES VAN HENNIE OOSTERVELD Toen ik in september met de veerboot vanaf Terschelling op de Waddenzee voer werd de boot - zoals gewoonlijk - omgeven door meeuwen. Ik zag een meeuw naast de boot in de lucht glijden met twee gestrekte pootjes. Ineens ging één pootje naar voren en krabde de meeuw zich aan z’n kopje. Zoiets had ik nog nooit gezien en samen met twee medepassagiers schoot ik in de lach. Diezelfde dag reisde ik met de trein verder tussen de Friese weilanden door. Daarin liepen heel veel schapen. Plots zag ik een schaap op zijn rug liggen. Dat betekent dat het dier niet meer zelf kan gaan staan. Daarnaast stond een paard en dat pro-

4


beerde steeds maar weer met haar voorbeen het schaap om te draaien. Dat paard had de ernst van de situatie dus goed in de gaten.

NATIONAAL PARK “UTRECHTSE HEUVELRUG” DICHTERBIJ Marga Geus Begin oktober besloten we een wandeling te maken in een gebied, waar we nog niet eerder geweest waren. We kwamen uit op ‘Ringheuvels’, een van de wandelingen in het landgoed Den Treek – Henschoten. Het was een prachtige dag en we liepen door een gebied met droge stuifgronden en nat moerassig gebied. We zagen mooie paddenstoelen, zoals bijvoorbeeld de vliegenzwam. In het gebied lopen enkele koeien en paarden om het dichtgroeien van open gebieden tegen te gaan. Enkele dagen later las ik dat het Nationaal Park Utrechtse Heuvelrug is uitgebreid van 6.000 tot 10.000 hectare. Sinds 8 oktober 2013 horen de aaneengesloten bossen van Zeist en Austerlitz, de Leusderheide en de landgoederen Bornia, Noordhout en Den Treek - Henschoten officieel tot het Nationaal Park. Hierbij is er een sprong over de A12 naar het noorden gemaakt tot de A28. Het oude en nieuwe gedeelte zijn onder andere met elkaar verbonden door het ecoduct Molleberg. Er is nu een groter en robuuster natuurnetwerk in onze omgeving. Voor de inwoners van Huis ter Heide is dit goed nieuws. We kunnen nu dichterbij genieten van het Nationale Park Utrechtse Heuvelrug. Meer informatie: www.np-utrechtseheuvelrug.nl

Onze actieve Werkgroep Natuur in de Wijk tijdens het eigen uitstapje


5

NATUURWANDELING OP DIJNSELBURG

Jelle van Vliet

Op zondag 27 oktober komen er achttien dappere wandelaars naar Dinslo, de verzamelplaats voor onze natuurwandeling. Dapper omdat de buienradar een paar vervaarlijke buien liet zien voor deze middag. Met IVN-gids Adrie Vermeulen lopen we naar het landgoed Dijnselburg. Daar krijgen we een boeiend betoog over paddenstoelen, bomen, mossen en het verkleuren van bladeren. Veel loofbomen en naaldbomen hebben voordeel van de aanwezigheid van paddenstoelen (hogere schimmels) die in symbiose leven met hun wortels. Paddenstoelen hebben altijd sterk tot de verbeelding gesproken door hun kleuren- en vormenrijkdom. Hun verschijnen werd vaak in de magische of duivelse sfeer verklaard. Hiernaar verwijzen namen als duivelsei, heksenboter, satansboleet en dodemansvingers.

Voor onze gids Adrie is geen boom te hoog

Van die magie is tegenwoordig weinig overgebleven. Wel komen we veel paddenstoelen tegen: spekzwoerdzwam, elfenbankje, helm-mycena, berkenzwam, tonderzwam, porseleinzwam, zwavelkopjes, geschubde inktzwam, gouden bundelzwam, melkzwam, koraalzwam en tenslotte de gekraagde aardster. Adri deelt kleine spiegeltjes uit. Daarmee kijken we onder de “hoed” van de paddenstoelen. Buisjes of lamellen, wel of geen tussenschotten? Dat maakt een groot verschil.

6

Verder staan we stil bij de douglas-den en de weymouth-den. Deze “exoten“ komen oorspronkelijk uit NoordAmerika en werden vooral aangeplant om hun snelle groei. Onze gids blijkt ook goed thuis in de diverse mossen: haarmos, klauwtjesmos, kussentjesmos, sterrenmos, etagemos en korstmos. Tenslotte gaat hij in op de vraag “hoe en waarom bladeren op zoveel manieren verkleuren voordat ze afvallen?”. Deze verkleuring is vrijwel altijd het voorspel tot het uiteindelijk afvallen van het blad. De verkleuring is een gevolg van het feit dat er eerst waardevolle stoffen (chlorofyl) aan het blad worden onttrokken, voordat het kurklaagje - dat zich vormt in de herfst - zich definitief sluit. Gedurende de wandeling blijft het gelukkig droog. We hebben vanmiddag met andere ogen leren kijken naar de mooie natuur om ons heen.

De groep luistert aandachtig naar Adrie


TREKVOGELS IN NEDERLAND

Wil Nuijen / Frans van Bussel

Op vrijdagavond, 13 september houdt onze buurtgenoot en vogelkenner, Frans van Bussel, een lezing over ‘trekvogels’. Wat de Werkgroep Natuur in de Wijk bezielde om deze lezing uitgerekend op een vrijdag de 13e te organiseren weet ik niet, maar deze keer brengt de combinatie van ‘vrijdag’ en ‘13’ ons zeker geen ongeluk. Het zaaltje van Dinslo is zo goed bezet dat we nog stoelen moeten aanslepen. De sfeer zit er dan ook direct al goed in en Frans komt helemaal los als hij zijn verhaal afsteekt, aan de hand van prachtige illustraties. Hieronder proberen we enigszins weer te geven wat we die avond allemaal leren. Daarbij maken we dankbaar gebruik van informatie die we ontlenen aan de Natuurkalender (http://www.natuurkalender.nl)

Het zaaltje van Dinslo is gezellig druk op deze vrijdagavond

Wat is ‘vogeltrek’? Onder vogeltrek verstaan we het wegtrekken van bepaalde vogelsoorten uit het broedgebied naar hun winterkwartier, en de terugkeer hiervandaan bij aanvang van het volgende broedseizoen. De vogeltrek is dus een duidelijk gericht en bovendien periodiek verschijnsel. Vroeger dacht men nog dat zwaluwen naar de maan vlogen om daar te overwinteren of dat ze in de modder van een rivier wegkropen. De laatste tientallen jaren zijn we er meer over te weten gekomen. Door middel van het vangen en ringen van vogels en de terugmeldingen van deze geringde vogels zijn gegevens over verplaatsingen te verkrijgen, net als met het tellen van overtrekkende vogels op bepaalde trektelpunten.

Doortrekkers en standvogels De vogels die in Nederland broeden en in de herfst naar het zuiden trekken noemen we zomervogels. Vanaf februari komen de eerste zomervogels al weer terug naar Nederland. Veel wintervogels zijn dan nog in ons land. Wintervogels zijn de noordelijker soorten die de winter in Nederland doorbrengen. Veel eenden en ganzen zijn wintervogels. Ze komen in oktober/november aan in ons land en zijn in maart/april meestal weer verdwenen. Rond eind april/begin mei zijn de meeste zomervogels weer terug in Nederland. Vogels die Nederland alleen maar passeren op hun trek naar het zuiden noemen we doortrekkers. Een voorbeeld hiervan is de Kraanvogel. Vogels die niet trekken en die dus het hele jaar zo'n beetje in de omgeving van hun broedgebieden te vinden zijn noemen we standvogels. Het aantal soorten standvogels is niet zo groot. Een paar voorbeelden zijn: Koolmees, Winterkoning, Zwarte kraai, Ekster, Boomklever en Huismus. Deze soorten kun je het hele jaar tegenkomen, maar vogels die je het hele jaar door tegenkomt hoeven niet allemaal standvogels te zijn. De Merel en de Roodborst bijvoorbeeld kun je het hele jaar door zien, maar een deel van de merels en roodborstjes die in Nederland broeden,


7

trekt in de herfst naar Zuidwest-Europa en Engeland. Uit noordelijker landen komen dan merels en roodborstjes naar Nederland om hier de winter door te brengen. Lange- en korteafstandstrekkers Globaal kunnen we de Europese trekvogels in twee groepen indelen: de korteafstandstrekkers en de langeafstandstrekkers. De eerste groep vogels blijft binnen Europa, de tweede overwintert in Afrika, ten zuiden van de Sahara. Alleseters zoals kraaien, meeuwen, vinken en gorzen zijn standvogels of zijn korteafstandstrekkers. Ook grazende watervogels zoals de Smient en zwanen trekken over korte afstanden. Veel langeafstandstrekkers zijn insecteneters, en overwinteren in de zuidelijke Sahel of droge streken in Midden-Afrika. Steltlopers uit NoordRusland en Scandinavië trekken over grotere afstanden. Onderweg hebben ze geschikte gebieden nodig om bij te tanken. De Waddenzee is zo'n gebied. Het volgende geschikte gebied komen ze pas tegen in zuidelijk Frankrijk. Ze overwinteren uiteindelijk in de moerassen voor de West-Afrikaanse kust. Trekroutes en ‘stuwing’ Globaal gezien vliegen vogels van noord of noordoost naar zuid. Er zijn echter gebieden waar de vogel in één keer moet overvliegen, zoals de Sahara. Hier kunnen vogels geen voedsel vinden en zullen dus in een keer deze barrière moeten oversteken. Ook grote zeeën zoals de Middellandse Zee moeten ze in een keer oversteken. Hier zie je vaak concentraties van vogels op plekken waar de

8

overtocht het smalst is, de zogenaamde stuwingen. Vogels die van thermiek gebruikmaken, moeten over land trekken. Wad- en watervogels trekken bij voorkeur waar mogelijk over gebieden waar ze voedsel kunnen vinden. Bij de vogeltrek over Nederland zie je dat langs de kust stuwing optreedt, omdat vogels niet graag over water vliegen. In het noorden van Nederland is de trek meer westelijk georiënteerd dan in Midden- en Zuid-Nederland. Dit komt door stuwing van de noord-zuid trekkende vogels langs de westkust van Denemarken. Noord-zuid vliegende vogels gaan hierdoor oostelijk aan Noord-Nederland voorbij. Trek van oost naar west komt wel langs Noordwest-Nederland.

Frans gaat er eens goed voor zitten . . .

. . . terwijl zijn projector het ene na het andere mooie plaatje laat zien


Timing van vertrek Vaak vertrekken trekvogels al wanneer het weer en het voedselaanbod nog goed zijn. Omgevingsfactoren hebben dus blijkbaar geen of weinig invloed op de vertrekdatum. Proeven hebben aangetoond dat de timing van trek vaak afhankelijk is van de totale hoeveelheid licht, de daglengte is hier dus bepalend. Verandering van daglengte brengt fysiologische veranderingen teweeg die grote invloed hebben op de stofwisseling. Zo kunnen vogels in korte tijd een vetreserve aanleggen, voldoende voor de lange vliegreis. Wanneer het lichaam van de vogel is voorbereid op de trek, kan de neiging om te beginnen met de trek onder invloed van het weer of van andere factoren worden opgeroepen. De vogelsoorten waarbij hun interne klok zegt wanneer weg te trekken, hebben maar weinig tijd nodig om van trekneiging tot trekdrang te komen en te vertrekken. Dit zijn over het algemeen de langeafstandstrekkers. Vogels waarbij het moment van vertrek bepaald wordt door het weer, kunnen soms maandenlang wachten op het doorslaggevende signaal, zoals een plotselinge temperatuursdaling. Weersomstandigheden spelen een grote rol bij bepaling van het moment van wegtrekken bij korteafstandstrekkers. Ontstaan van vogeltrek Het trekinstinct bij vogels zou zijn ontstaan onder invloed van omstandigheden als temperatuurdaling, voedseltekort en een tekort aan daglicht. Trekvogels wachten echter niet tot het te laat is, maar verlaten het broedgebied als er nog genoeg voedsel aanwezig is. Ze komen terug op een tijdstip waarop de temperatuur alweer hoog genoeg is en er nog voldoende tijd is om jongen groot te brengen. Een theorie die dit kan verklaren is de volgende: de neiging om weg te trekken is ontstaan aan het einde van de

laatste grote IJstijd. De ijskap smolt steeds verder af en zo werden de noordelijke gebieden van de wereld geleidelijk beter bewoonbaar in het zomerhalfjaar. Zo kwamen er steeds meer nieuwe voedselgebieden voor de vogels bij. Veel vogelsoorten die door de ijstijd gedwongen waren geweest naar het zuiden te vluchten, konden nu weer naar het noorden opdringen waar de dagen langer duurden en waar veel voedsel te vinden was om hun jongen groot te brengen. Omdat de winters hier te koud waren om te overleven moesten ze voor de winter inviel weer weg zijn. De vogels die op tijd wegtrokken konden de winter in een warmer gebied doorkomen. Zij die de zomer daarop weer terugkeerden, vonden opnieuw grote hoeveelheden voedsel. Naarmate meer land onder het ijs te voorschijn kwam, werden de afstanden die ze moesten overbruggen ook steeds groter, omdat steeds meer vogels deze gebieden gingen gebruiken in de zomer. Door evolutie is de drang om te trekken in de vogel ingebouwd, net als de bepaling van het moment waarop de trek moet aanvangen en de richting. Wanneer trekken vogels? De grootste en meest massale trekbewegingen vinden in het najaar plaats. De eerste vogels uit West-Europa beginnen echter al weg te trekken als het nog volop zomer is, rond eind juli. De Zomertortel en de Wielewaal bijvoorbeeld vertrekken dan al. In augustus en tot ver in september vertrekken de insecteneters en van oktober tot diep in november verlaten de spreeuwen, lijsterachtige en zaadetende zangvogels hun broedgebied. Dit verschil wordt veroorzaakt door de beschikbaarheid van voedsel. Om te trekken hebben vogels grote vetreserves nodig. De insectenetende vogels leggen deze aan in de zomer als er een overvloed aan insecten is. De zaadeters


9

die in het algemeen minder ver weg trekken, hebben wat langer de tijd omdat veel zaden ook langer beschikbaar blijven dan insecten, evenals de talloze bessen voor lijsters en spreeuwen. De voorjaarstrek, wanneer de vogels terugkeren naar hun broedgebied, is minder massaal dan de najaarstrek. Er keren veel minder vogels terug dan in de voorgaande herfst vertrokken. Tijdens de reis komen vogels veel gevaren tegen: jacht en obstakels, en insecticiden tijdens de overwintering. Dag- en nachttrek Vogeltrek vindt zowel overdag als 's nachts plaats. Vogels die van thermiek gebruik maken, vliegen overdag. Hun trek komt rond het middaguur op gang, omdat de lucht eerst moet opwarmen. Vogels die dit doen zijn onder andere roofvogels zoals buizerds, en ooievaars. Water proberen ze te vermijden: waar het niet anders kan steken ze water over op de smalst mogelijke verbindingen tussen land. Koperwieken, kramsvogels en zanglijsters kun je 's avonds horen wanneer ze overtrekken, maar trekken ook overdag. Ook eenden, zwanen, ganzen en steltlopers vliegen zowel 's nachts als overdag. Kleine insectenetende vogels vliegen alleen 's nachts, zodat ze overdag genoeg voedsel kunnen verzamelen. Dit zijn onder andere Roodborst, Grasmus en Zwartkop. Kwikstaarten, piepers en vinken vliegen alleen overdag. Veel soorten hebben een voorkeur voor het begin van de ochtend: vinken en graspiepers kom je vooral 's ochtends vroeg tegen, terwijl zwaluwen en gierzwaluwen de hele dag trekken. Oriëntatie Recent onderzoek heeft aan het licht gebracht dat vogels zich oriënteren op bepaalde hemellichamen. Dagtrekvogels maken gebruik van de stand van de zon terwijl nachttrekkers zich voornamelijk richten op de poolster en de

10

sterren in de omgeving van de poolster. Daarnaast maken vogels natuurlijk ook gebruik van oriëntatie op de grond. Vooral de hoogvliegende vogels zullen hiervan veel gebruik maken omdat zij grote stukken land kunnen overzien. Vooral rivieren en kanalen die in noord-zuid richting lopen worden vaak gebruikt. Ook het aardmagnetisme is mogelijk van belang bij de navigatie van trekvogels. Experimenten met roodborsten lieten zien dat deze vogels een soort magnetisch kompas bezitten, waarmee ze zich kunnen oriënteren op grond van het aardmagnetisch veld. Ook vissen als Tonijn, Zalm, en Forel blijken hun koers mede te bepalen op magneetvelden, en ook haaien en salamanders zijn gevoelig hiervoor. Wetenschappers troffen in deze diersoorten stukjes magnetiet aan. Dit zijn ijzerhoudende kristallen, die als een kompasnaald het krachtveld registreren. Ook is voor een aantal vogelsoorten aangetoond dat zij zich kunnen oriënteren in een kunstmatig magnetisch veld waarvan de veldsterkte gelijk is aan die van het natuurlijke, maar waarvan de richting afwijkt. Aangenomen wordt dat deze vogelsoorten de richting van het magnetische veld vergelijken met de zwaartekrachtvector. In theorie zouden vogels op deze wijze in staat zijn om hun relatieve plaats tussen pool en evenaar te bepalen. Hoe de vogels het aardmagnetisch veld waarnemen is nog onduidelijk. Zweedse wetenschappers hebben aangetoond dat ook het moment van foerageren bepaald wordt door het aardmagnetisch veld. Door ringproeven wist men dat de uit Zweden vertrokken noordse nachtegalen pauzeren in Noord-Egypte om op te vetten. Dit opvetten is nodig, omdat ze daarna nonstop vijftienhonderd kilometer over de Sahara moeten vliegen om hun overwinteringsgebied in Midden-Afrika te bereiken. De wetenschappers vingen


een aantal jonge nachtegalen die nog niet eerder naar het zuiden getrokken hadden. Werden deze in een kunstmatig magnetisch veld gezet dat geleidelijk veranderde in de situatie van het aardmagnetisch veld in Noord-Egypte, dan begonnen de vogels ineens meer te eten. Binnen vier dagen werd een gemiddelde gewichtstoename van 3,5 gram gevonden per vogel. De controlegroep nam gemiddeld 1,1 gram in gewicht toe. Om de trekkoers aan te kunnen houden zijn de stand van de zon met de tijd van de dag belangrijk. Dit zonnekompas blijkt onafhankelijk van de hoogte, maar het azimut (de hoek tussen de projectie van de zon op de horizon en het noorden) is van belang. Zoals bekend komt de zon op in het oosten en het azimut is dus tijdsafhankelijk. Om een dergelijk zonnekompas te gebruiken, moet een vogel de azimut-tijdrelatie kennen. Vogels beschikken kennelijk over een intern tijdgevoel. In de nacht wordt de navigerende rol van het zonnekompas overgenomen

door een sterrenkompas waarmee de vogels zich feilloos op de sterren weten te oriënteren. Het grootste deel van de trekvogels vliegt 's nachts. 's Nachts trekken heeft als voordeel dat dit sterrenkompas te gebruiken is, terwijl overdag genoeg tijd is om voedsel te zoeken. Rui Voordat vogels in het najaar aan de trek naar hun overwinteringsgebieden kunnen beginnen, moeten eerst hun veren verwisseld worden. Deze zijn na een broedseizoen vaak erg gesleten. De vogels hebben goede veren nodig om efficiënt de lange afstanden af te kunnen leggen en ze te beschermen tegen kou en water. Ganzen en eenden verliezen in juli ineens al hun vleugelveren, en kunnen dan dus niet vliegen. Omdat ze ook zwemmend aan hun voedsel kunnen komen, breekt hun dat niet op. Roofvogels daarentegen ruien geleidelijk, want ze moeten vliegend aan de kost kunnen komen. Sommige trekvogels ruien buiten hun broedgebied, andere ruien eerst en trekken dan weg.


11

MONUMENTENDAG 2013 Op 14/15 september was het weer het weekeinde van de Open Monumenten. Ook in Zeist stonden verschillende monumenten open voor publiek, óók bij ons in de buurt. Men wilde immers speciaal de landgoederen in de schijnwerpers plaatsen. Zo kon men Dijnselburg, Oud Zandbergen, maar ook het Witte Kerkje bezoeken. Ook verderop langs de Amersfoortseweg waren verschillende interessante plaatsen te bezoeken. De eerder dit jaar opgerichte Stichting Wegh der Weegen had in samenwerking met Defensie geregeld dat de Dumoulin kazerne te bezoeken was. Met stoere Daf trucs werden bezoekers vervoerd naar enkele interessante musea waarvan weinigen het bestaan kenden. Ook konden bezoekers een rondrit maken in een witgeschilderde (UN) pantserwagen. De wachtrijen voor zo’n ritje werden in de loop van de dag steeds langer. Het veldhospitaal en de veldkeuken, die gratis soep uitdeelde, werden druk bezocht. Het nieuw verschenen boekje “Wegh der Weegen in vogelvlucht” ging grif van de hand. Verderop waren het Belgenmonument te bezoeken, en de semi-Rietveldvilla. Het was toch uniek dat bezoekers zo langs één weg een kleine vier eeuwen geschiedenis met veel verschillende facetten konden beleven. Bij verschillende objecten waren Zeister dichters aanwezig. Ze droegen eigen gedichten voor, die betrekking hadden op het object in kwestie. Bij het Witte Kerkje stond Huub van Doorn. Hij droeg het volgende gedicht voor. Dit gebouw als levend organisme hoeveel voeten hebben hier gestaan? Hoe spreken deze muren wat hebben de vensters gezien? Honderdvijftig jaar geleden niets anders dan zand en de paarse gloed van heide Bakstenen omhelzen de hoeksteen gelegd door Pieter Hendrik de la Court Pleister op gebroken muren huis van water en cement, altaar, stoelen, banken, kroonluchters en vensters Ligt het aan de regen dat we schuilen, stoelen aaneen schuiven, dicht bij elkaar, of ontvluchten we de waan van de dag? Dankbaarheid voedt de ziel een boterham met zoete aardbeien. Lucas 17:21b uit de Statenbijbel De koster strooit zand op het pad zodat de gelovigen geen botten breken Tel je zegeningen zegt de predikant Dit gebouw als levend organisme Elke morgen onderzoeken of het Woord is geland

12

Buurtjournaal, Buurt- en Belangenvereniging Huis ter Heide, september 2013

OOK ONS DERDE REPAIR CAFE WAS EEN SUCCES Al weer enige tijd geleden (25 april) vond ons derde Repair Café plaats, in Dinslo. De “handige jongens” waren nu met z’n drieën, en dat was maar goed ook. Ze kregen lastige problemen voorgeworpen. Maar de meeste problemen konden ze tóch oplossen! Hier geven we een foto-impressie van dit toch ook gezellige gebeuren.

Al snel staat de hele tafel vol met apparaten die het niet meer doen. Eerst maar eens even open schroeven.

Wie later komt, moet even wachten. Maar dat vindt niemand erg. Zo heb je even tijd voor een praatje.

Kijk, als u nu even de lamp vast houdt, dan heb ik beide handen vrij om in het inwendige van deze radio te wroeten.


13

Bezoekers helpen graag een handje mee. Zo steken ze er ook nog wat van op! Piet Giel wrijft zich vergenoegd in zijn handen: “Zo, dat heb ik hem toch maar weer mooi geflikt. Hij speelt weer als een tierelier”.

14


KUNST ROND DEN DOLDER In het weekend van 28/29 september vond de Kunstroute “Kunst Rond De Dolder” plaats. Maar liefst 33 Kunstenaars uit Den Dolder, Bosch en Duin en Huis ter Heide zetten hun deuren open voor belangstellenden. Het weer werkte mee en het was gezellig druk langs de route. Het organisatiecomité, bestaande uit Gea Schmidt, Gera Hoogland, Henk Willemsen, Kyra van Ramele en Loes Scholman had eer van hun werk. Dit evenement is zeker voor herhaling vatbaar! Enkele foto’s geven een impressie van de sfeer.

Lenie Voortman maakt sieraden en mode-accessoires. Deze maskers bijvoorbeeld heeft ze gemaakt van zijde en wol.

Janet Bijkerk schildert, tekent en boetseert. Zij had haar schilderijen met ruige (maar mooie) landschappen meegenomen.


15

Kyra van Ramele had recent schilderwerk opgehangen. Ze geeft er graag uitleg bij.

16


BLAFFENDE HONDEN IN HUIS TER HEIDE Kennismaking met de Politie Honden Vereniging DOS in Huis ter Heide Luut Boeijenga Met veel plezier wonen mijn vrouw en ik al weer 19 jaar in Huis ter heide aan de Albert Plesmanring. Amper 100 meter verwijderd van het landgoed Dijnselburg en van het fraaie oude kerkpad. Niet alleen fietsers maken veelvuldig gebruik van dit pad maar ook mensen die hun hond uitlaten. Ideaal voor al die viervoeters met hun baasjes. Gelijnd of los genieten mens en dier zichtbaar van de mooie, bosrijke omgeving. Al geruime tijd werd ik geprikkeld door het vaak heftig geblaf, dat bijna iedere zondagmorgen hoorbaar is vlakbij het viaduct over A28. Ik besloot om uit te zoeken met wat voor soort hondenclub we hier te maken hebben. Door Oefening Sterk Dinsdagavond 27 augustus j.l. om 20:30 uur, heb ik in een donkerbruin gekleurd houten gebouwtje, een afspraak met de voorzitter van een mij onbekende vereniging. Vlak voor het viaduct aan de Huis ter Heide weg , geeft een bord de richting aan naar het weggetje naar het Sportpark Dijnselburg. Hier vandaan is het voor mij nog 50 meter fietsen. Het is een verrassing dat niet alleen dhr. Van Ee aanwezig is, maar ook vier van zijn naaste medewerkers. De honden zijn net naar huis. Onder het genot van een biertje leer ik hen in hun gezellige clubruimte

met bar beter kennen. Diverse wisselbekers en een mooi beschilderde melkbus met honden erop, verklaren iets over de gekozen verenigingsnaam: DOS: Door Oefening Sterk. Later zal mij dit meer duidelijk worden. De vereniging bestaat al meer dan 80 jaar. Op deze locatie in Huis ter Heide oefenen ze nu al weer ca. 30 jaar. Daarvóór op een locatie, achter de toenmalige Gerofabriek. Jan van Ee is al meer dan 50 jaar lid van één van de vier Zeister politiehonden verenigingen (PHV) in de gemeente Zeist. Zij zijn aangesloten bij de Koninklijke Nederlandse Politiehonden Vereniging (KNPV). Ook Hennie Coljé is al 50 jaar bij de club. Tegenover mij zit Eip Velthuizen die ook al 25 jaar lid is van de verenivereniging. Evert Geytenbeek haalde ruim 40 jaar en zijn zoon Paul is nu al weer 13 jaar lid. Van Ee: “Wij trainen momenteel twee tot drie hondenrassen. Vroeger was ook de Duitse herder een geschikte hond voor de training. Door o.a. het dóórfokken is deze herder in kracht achteruit gegaan. Nu trainen we hier de Hollandse herder en 'de Mechelse', verreweg de meest populaire rasrassen. Gedurende drie jaar - al vanaf een pup leeftijd van bijna twee maanden - leiden wij ze op om het fel begeerde politiehonden certifi-


17

caat te halen. Zo’n hond kan dan later ingezet worden voor specifieke taken bij de politie, bij defensie of bij bewakingsdiensten. Maar voordat hij of zij door de jaarlijkse keuring komt, moeten behoorlijk wat stappen worden gezet. Daar zal ik later meer over horen en ook zien. Jan van Ee: “Wij leggen hier voor ruim 99% de basis. Een gemiddelde politiehond wordt daarna aangekocht, waarna hij verder wordt dóórgetraind door de nieuwe eigenaar. Een politiehond kan al naargelang de discipline, gemiddeld 6 à 7 jaar dienst doen. Trainer-coach Eip Velthuizen vertelt dat zijn dochter nu een Mechelse herder in opleiding heeft. Doordat Eip twee kunstheupen heeft kan hij tot zijn spijt deze hond niet meer zelf begeleiden. Zoals het er nu voorstaat, zal dit dier tijdens de voorjaarskeuring in mei 2014, het certificaat halen.

Paul ziet er in zijn pak erg indrukwekkend en voor sommigen ook wel afschrikwekkend uit

18

Pakwerker Luut Boeijenga: “Als jongetje van 7 à 8 jaar maakte een lange man, gehuld in een leren pak met scheuren, veel indruk op mij. In een mooi, klein park in Huizum (bij Leeuwarden) waar ik toen woonde, ging hij een gevecht aan met een in mijn ogen zeer gevaarlijke en agressieve hond.” Vanavond maak ook ik kennis met zo'n ‘pakwerker’: Paul van Geytenbeek, zoon van Evert. Hij doet deze belangrijke functie bij de vereniging al 13 jaar. Daar komt hij al aanzetten met een zware, leerachtige jas die ik aan mag trekken. De complete pakwerker uitrusting weegt zeker 20 kilo. Paul had aanvankelijk weinig met honden, hoewel zijn vader al een hond in training had bij DOS. “Ga maar een keer kijken bij de pakwerker en probeer dit maar eens”, was het advies van Evert. Sindsdien is Paul tijdens de opleiding nog steeds gemotiveerd om 'de boef.' te zijn. Twee dagen later zie ik hem in actie. Trainingsavonden Donderdagavond 29 augustus om 19:00 uur is het drukker in het verenigingsgebouw van DOS. Honden met hun begeleiders van de Zeister politiehonden verenigingen, maken gebruik van elkaars locatie. De honden komen zo op ander terrein, met weer andere leeraspecten. Zo is wijkagent B. Rietkerk uit Zeist aanwezig met zijn 7 maanden oude teef Isa. Hij heeft ook zijn jonge dochter meegenomen. Meer dan 10 jaar was hij in Noord- Brabant bij de politie verantwoordelijk specifiek voor de opleiding van honden. In principe kan iedereen een politiehond africhten. Motivatie, doorzettingsvermogen en passie zijn wel vereist om een goede hondengeleider te worden. Ook een goede teamgeest is onontbeerlijk. Kennis, visie en ervaring deel je met elkaar. Je bespreekt met elkaar welke aanleer-


methode het beste bij je hond en jou als begeleider zou kunnen passen. De hond van de dochter van Eip is helaas verhinderd door een slijmbeursontsteking.

Verschillende certificaten. KNPV leden kunnen een vijftal certificaten behalen, elk met hun eigen eisen: “Basis programma”, “bijtwerk programma's PHI, PHII” en “Object” en het “zoekhonden programma (zonder bijtwerk)”. Tijdens de keuring krijgen de honden punten voor elk onderdeel. Honden die voldoende punten scoren zijn officieel gecertificeerd. Politiehonden worden ingezet als speurhond (bijv. bij het opzoeken van drugs of explosieven) of als surveillancehond. Dan kunnen ze een belangrijke rol spelen bij aanhoudingen.

Isa poseert geduldig voor mijn camera

Het is fantastisch weer om nu met de training te beginnen. Ik vind het spannend om hiervan iets op de gevoelige plaat vast te leggen. Vanaf 19:30 uur tot ca. 20:30 uur kan ik een paar oefeningen volgen waaraan de hond tijdens de keuring moet voldoen. Andere keren wordt er soms geschoten om een praktijksituatie na te bootsen.

Aangelijnd volgen. Baas en aangelijnde hond volgen een figuur, uitgezet met pionnen. Hier zien we wijkagent Rietkerk met zijn prachtige Mechelse herder (7 maanden) Isa in actie.

De reukzin van een hond is ongeveer een miljoen maal beter ontwikkeld dan bij mensen. Zijn neus is altijd vochtig. Daarmee kan hij de windrichting bepalen. In ca. 0,1 sec kan hij waarnemen uit welke richting de lucht komt. Meer informatie over de KNPV vindt u op hun website: http://www.knpv.nl. DOS traint in Huis ter Heide op: - dinsdagavond van 19 – 21:30 uur - donderdagavond van 19 – 21:30 uur - zondagmorgen van 9 – 10:00 uur

Volgen naast de fiets. Baas en hond volgen al fietsend een figuur, uitgezet met pionnen. De hond mag dan niet voor, achter of te ver van zijn begeleider komen


19

Klimsprong over een schutting. Erg jonge pups mogen dit onderdeel niet doen

'Revieren', opzoeken van een voorwerp. In dit geval een kistje met een worst erin.

-------------------------------------------------------------

FEEST IN PARK RODICHEM

Wil Nuijen

Op zaterdag 7 september is het groot feest op Park Rodichem. Tussen de huisjes is een grote, witte tent neergezet en tegen vijf uur ’s middags stroomt die vol met bewoners en genodigden. Zelfs de Burgemeester en de Wijkwethouder komen dit feestje meevieren. Park Rodichem bestaat 60 jaar! Een feit om feestelijk bij stil te staan. Natuurlijk zijn er toespraakjes. Eerst van de heer Van der Zwet, voorzitter van de Stichting Rodichem, die vervolgens het jubileumboek ten doop houdt. Daarna spreekt burgemeester Janssen. Hoe zit dat nu eigenlijk met Park Rodichem?

Het landhuis is een markant punt van Park Rodichem. Het draagt niet meer de naam Rodichem, maar heet sinds 1988 “De Overplaats”.

Park Rodichem Park Rodichem is een park van ca 4 ha groot, en eigendom van de “Stichting Park Rodichem, huisvesting voor ouderen”. 107 Woningen liggen verspreid in het park. Het doel van de Stichting is het bieden van woongelegenheid aan personen van 55 jaar en ouder. Een feesttent biedt ruimte aan bewoners en genodigden

20


Historie In 1652 vond de verkaveling langs de Amersfoortse Straatwegh plaats. Het perceel waarvan het huidige Park Rodichem deel uitmaakt, was de 'overtuin' van het huis dat in 1654 aan de zuidzijde van de weg werd opgericht (Zandbergen). Later werd dit huis vervangen door het landhuis dat nu bekend staat als Oud-Zandbergen. Een deel van de tuin werd classicistisch ingericht, met een strak padenpatroon, de rest bleef woest en ledig. In 1897 wil J. Blooker zijn overtuin deels te gelde maken. Hij laat er door H. Copijn het later naar hem vernoemde Blookerpark aanleggen en een stratenpatroon ontwikkelen van fraai gebogen lanen voor de aanleg van een villapark. In 1912 wordt op de zichtlaan tussen Oud-Zandbergen en de Vossenlaan in opdracht van J.C. Soeters het landhuis 'De Overplaats' gebouwd. Architect is F.A. Bodde. De stijl wordt eclectisch genoemd. Het bijbehorende park met vijver wordt aangelegd door H. Copijn & Zn. Deze aanleg vormt de basis van het huidige Park Rodichem. De naam is ontleend aan kasteel Rodichem dat vroeger aan de Waal, ten oosten van Woudrichem heeft gestaan. Woningen In haar bestaansgeschiedenis van nog geen eeuw hebben De Overplaats en het park een roerig leven geleid. De naam van het landhuis wijzigt in 1922 door toedoen van W.P. Pelletier in Huis Rodichem. Enige tijd deed het landhuis dienst als hotel, maar na een verbouwing tot appartementen in 1988 spreekt men weer van “Overplaats Zandbergen”. Voor het Park is de naam Rodichem wél in stand gebleven. In 1951 komen huis en park in bezit van de Centrale Stichting Rodichem. Deze stichting geeft architect J. Grijpma opdracht tot de bouw van 107 bejaardenwoningen die in 1953 worden opgeleverd. Ze bestaan uit blokjes van 1, 2 en 8 woningen, meestal haaks

op elkaar geplaatst en verspreid over het hele park, alle met zadeldak en op de hoeken karakteristieke schoorstenen. Duidelijk herkenbaar zijn de invloeden van de Delftse School: eenvoudig van opzet, kleine ramen met luiken en 'geborgen' open ruimtes. De woningen zijn 50 m2 groot en er zijn 3 typen woningen: 10 blokjes van vier boven- en vier benedenwoningen, 10 blokjes van twee woningen met één bouwlaag en 7 zogenaamde kophuisjes, alle bestaande uit één woonlaag. De gebouwen weerspiegelen de geest van destijds, een geest van spaarzaamheid en opbouw. Monument Sinds 1999 is het grote huis, de Overplaats Zandbergen, Rijksmonument. Het park en de woningen hebben, door hun bouwstijl en unieke opzet, nu de status van Gemeentelijk Monument. In maart 2008 adviseerde de Raad voor Cultuur positief over de aanvraag als Rijksmonument en prees “. . . de zeer bijzondere combinatie van ouderenwoningen uit de wederopbouwperiode gelegen in een (ouder) landschapspark.” Recht tot bewoning Omdat het park en de woningen eigendom zijn en blijven van de Stichting is het slechts mogelijk het 'recht tot bewoning' te kopen. Dit recht is verhandelbaar maar kan niet dienen als onderpand voor een hypothecaire lening. Jubileum De eerste woningen werden betrokken in 1953, dus precies 60 jaar geleden. Vandaar dus dit feest. Het jubileumboek is feitelijk een fotoboek. Het laat zien dat Park Rodichem mooi is in alle seizoenen, over een lange periode van 60 jaar. Burgemeester en wethouder nemen met voldoening hun exemplaar in ontvangst en


21

ook ik ga even later met het goed verzorgde boek naar huis.

Na zijn toespraak overhandigt de voorzitter jubileumboeken aan burgemeester en (wijk)wethouder Varkevisser

in Park Rodichem. Maar voor ik weg ga vraagt Mieke Nijboer mij of ik de kabouterboom al gezien heb. “Nee, die heb ik nog niet gezien”. Even buiten de tent stopt ze bij een grote eik. Je moet op je hurken om te zien waar het om gaat. Zo gaat dat met kabouters. Onderaan de boom, in een inham van de stam, heeft iemand een minuscuul poortje gemaakt, precies zoals je je voorstelt dat kabouters zouden doen. Er vóór strekt zich een grintperkje uit, omzoomd door kiezels. Als je nog zo creatief bent als “oudere” dan moet het wel goed met je gaan. Deze prachtige woonomgeving heeft daar ongetwijfeld aan bijgedragen.

Het boek ziet er mooi verzorgd uit

Burgemeester Janssen heeft zich terdege verdiept in de historie van Park Rodichem en de omgeving

De verzamelde bewoners blijven nog even nagenieten van het opgestelde buffet, en de drankjes van de bar. Ja, ze laten niets aan het toeval over daar

22

Kijk, dit poortje vormt de entree tot de “kabouterboom”


In de tent is gezellig druk, terwijl de voorzitter, de heer Van der Zwet, het woord voert

EEN TEVREDEN INWONER VAN PARK RODICHEM Ze is al ver in de tachtig, maar dat zou je haar niet geven. Toch woont ze al 30 jaar op Park Rodichem. Hoe kwam ze er toe om vanuit het toch ook mooie Limburg naar Park Rodichem te verhuizen? Haar wieg stond in de stad Utrecht en een oudere broer van haar was in die buurt blijven hangen, terwijl zij door Nederland trok. Die broer en zijn echtgenote woonden tot hun grote tevredenheid in Park Rodichem en als ze op bezoek was dan trok zó wonen, in die mooie omgeving, haar ook wel aan. Toen dan ook het bericht kwam dat er weer een huisje vrij kwam, besloot ze in te tekenen. Korte tijd later kon ze haar spullen pakken voor de verhuizing. En ze heeft er nooit spijt van gehad. Hoe bevalt dat dan, leven op 50 m2? Ach, dat valt best mee. Als je veel ruimte hebt bewaar je ook veel. Nu moet ik elke keer als ik iets wil bewaren mezelf de vraag stellen “wat doe ik weg?” “Kijk” zegt ze, “het is toch prachtig dat je tot hoge leeftijd nog zelfstandig kunt wonen? Helemaal zoals de overheid in Nederland het juist hebben wil. Ik kook mijn eigen potje nog en er is altijd wel iemand die mij meeneemt om boodschappen te doen.” Dus ze is helemaal tevreden met haar woning? “Nou, soms denk ik wel eens: als ik een zoldertje had zou dat wel handig zijn. Maar ja, dan zou je in een bovenwoning moeten wonen, en ik heb een benedenwoning, die hebben geen zolders. Maar een benedenwoning heeft weer andere voordelen. Je stapt zó de deur uit, naar buiten, op je eigen terras. En ja, als je ouder wordt gaat het lopen toch wat moeilijker. Dan is het toch fijn dat je geen trap op hoeft om bij je woning te komen. Nee, ik ben dik tevreden zo! Het is toch veelzeggend dat er bewoners zijn die spreken van “bungalows” als ze


23

het hebben over de woningen van Park Rodichem. De meeste bewoners zijn dik tevreden.” En dan het buitengebied, hoe bevalt die grote, gemeenschappelijke ‘tuin’? “Nou, dat is toch prachtig? In de lente bloeien de appelbomen en hoor je de kikkers kwaken in de vijver. Af en toe krijgen we bezoek van een ree. Maar zodra die mensen ziet neemt hij weer snel de benen. Ik heb trouwens ook een klein stukje grond waar ik mijn eigen bloemen laat groeien. Daar kan ik echt van genieten.” Maar als je nu bijvoorbeeld ziek wordt, hoe gaat het dan? “Dan kan ik maaltijden laten bezorgen. Ik maak overigens ook gebruik van de diensten die ECR De Horst aanbiedt, de zogenaamde ‘Residentiële Ambulante Zorg’ (RAZ). Kijk, ik draag een alarmkastje bij me. Als ik op deze knop druk, komt er binnen de kortste keren hulp. Dat is een hele geruststelling om zoiets in de buurt te hebben.” Verveel je je niet als alles zo mooi geregeld is? “Helemaal niet! Ik heb een computer en bezoek regelmatig het internet. Verder hebben we hier een ‘Trefpunt’ waar bewoners met elkaar gezellige dingen organiseren, zoals maandelijks een ‘happy hour’. Daarnaast schilder ik aquarellen. Daarvoor ga ik naar Pelita in Den Dolder. Dat is erg gezellig om met een groepje te schilderen. Alleen vraag ik mij wel eens af wat ik met die schilderijen die ik maak aan moet. In mijn woning kan ik ze moeilijk kwijt. Dat Trefpunt is overigens wel aan de krappe kant. Het is feitelijk een woning en dus niet groter dan 50 m2. Als alle bewoners komen opdraven is het veel te klein. Daarom had het organisatiecomité van het 60-jarige jubileum ook een tent gehuurd. Die bood wel voldoende ruimte. Was dat trouwens niet perfect georganiseerd, dat jubileum? Er is overigens ook een groepje bewoners dat regelmatig ‘jeu de boules’ speelt op een baantje op het park. Ook heeft men een bibliotheekje ingericht. Nee, hier hoef je je echt niet te vervelen, al wil het op zondagen wel eens erg rustig zijn.” “Is er dan helemaal niets aan te merken op wonen in Park Rodichem?” Nu moet ze toch even nadenken. “Ja, al die bomen op het park leveren toch ook een risico op. Als het hard waait komt er wel eens een tak naar beneden. Laatst viel er nog zo’n tak op een geparkeerde auto. Die liep toen aardig wat schade op. Verder zie je ook op Park Rodichem dat mensen de neiging hebben om zich meer op zichzelf terug te trekken. Dat mag dan wel een algemeen maatschappelijk verschijnsel zijn, maar het zou toch plezieriger zijn wanneer mensen elkaar juist opzoeken en met elkaar optrekken. Als we een grotere gemeenschappelijke ruimte zouden hebben zou dat zeker een stimulans zijn.” En zo laten wij haar achter, een pittige dame, die tevreden is op Park Rodichem. Wij wensen haar nog vele gelukkige jaren in haar huisje!

24


ECR DE HORST: - Flexibele zorg naar behoefte - Een vertrouwde naam - In uw vertrouwde omgeving 40 comfortabele en ruime appartementen voor permanente bewoning 10 zorgstudio’s voor tijdelijk verblijf (revalidatie of herstel) en vakantie Elke dag maaltijden met verse ingrediënten bereid door de professionele kok Up-to-date voorzieningen en “zorg op maat”. Veel activiteiten die het leven veraangenamen (staan open voor omwonenden). Een greep uit de komende activiteiten van 15.00-16.15 uur, tenzij anders vermeld: • 15 januari: Lezing door A. Gommers, 'Franse chansons, deel 2' • 22 januari: demonstratie glasblazen, Altijd al eens willen weten hoe sommige producten van glas worden gemaakt? Kom dan kijken naar de demonstratie • 29 januari: Bezoek Centraal Museum, Utrecht. Vertrek met de bus vanuit ECR De Horst. Altijd mooie vaste collecties en exposities. Tijdstip: 13.00-17.00 uur. • 26 februari muziekoptreden Stichting Musici World Wide • 27 februari en 27 maart: Marktbus van 10.00-11.45 uur • 13 maart: lezing over Ethiopië door Wil Nuijen (tot 17.00 uur) • 19 maart: bezoek Singermuseum met de bus, 14.00-16.30 uur • 26 maart Zangeres Tsjimme de Haan, violist Marius Loor en pianist Heyo Alting met licht klassieke muziek en meezingliedjes Opentafeldiners: 10 januari, 14 februari en 14 maart. Speciaal voor buren en andere belangstellenden omdat ECR De Horst ook voor de wijk een toegevoegde waarde wil betekenen. U ontvangt een stempelkaart en bij een volle kaart krijgt u een gratis opentafeldiner. Zie ook de website www.ecr.eu.nl voor meer informatie, activiteiten en reserveren. Telefoon (088) 328 00 20, e-mail: [email protected]


25

DUURZAME WIJK DOOR ZONNEPANELEN Pedagogenbuurt in het zonnetje In de Pedagogenbuurt hebben inwoners de handen ineen geslagen met de actie “Pedagogenbuurt in de zon”. Dankzij deze actie staan er nu op 20 huizen in de Pedagogenbuurt zonnepanelen. Die leveren een elektriciteitsopbrengst op van 35.000 kWh/jaar met een totale besparing van ca €8000 (gemiddeld per woning dus €400 per jaar). Daarnaast levert het een reductie van CO2-emissie op van ca 20 ton CO2/jr. Enkele buren staken de koppen bij elkaar. Ze wilden invulling geven aan het begrip “duurzaamheid in de wijk”. Eerst namen ze contact op met de gemeente. Die had geen subsidiegelden beschikbaar maar wel iemand van de milieudienst die met raad en daad terzijde stond. Dat er geen subsidie beschikbaar was bleek niet echt een bezwaar; elektrische zonne-installaties die gekoppeld zijn met het lichtnet verdienen zich met de huidige prijzen al in 8 jaar terug. Als je wat geld op de bank hebt staan kun je het beter in een zonne-installatie stoppen dan de bankrente incasseren. De vraag was dus vooral “hoe organiseer je zoiets?”

daarvoor geschikt. Men nam contact op met een leverancier en kon vervolgens een uitgewerkt voorstel voorleggen aan de buurt. Toen nog steeds veel mensen belangstelling toonden heeft de leverancier nog eens precies uitgelegd wat de mogelijkheden waren. Uiteindelijk vroegen 20 inwoners een offerte aan.

Het hoeft er niet ontsierend uit zien

Ook in Huis ter Heide zien we steeds meer daken met zonnepanelen

Resultaat Eind maart 2013 verscheen er een grote vrachtauto met een hoge kraan in de wijk. Men legde op verschillende daken pakketjes zonnepanelen. In de daaropvolgende dagen werden de panelen geïnstalleerd en via zogenaamde inverters aangesloten op de 230 Volt huisinstallaties. Vooral in de zomerperiode zien de meeste gebruikers nu hun elektriciteitsmeter teruglopen. In de winterperiode is de opbrengst van de panelen lager en verbruiken we ook nog eens meer elektriciteit. Daarom zal over het hele jaar het verbruik veelal nog steeds positief zijn, maar wel veel lager dan daarvoor. De zo uitgespaarde kilowatt-uren hoeven dus niet te worden betaald. Tel uit je winst. In de Pedagogenwijk denkt men nu na over andere initiatieven om de duurzaamheid van de wijk te verbeteren.

Aanpak Men nodigde alle inwoners uit voor een informatieavond. Daar hield een buurtgenoot - die al panelen op zijn dak had - een gloedvol betoog. Een groot aantal bezoekers bleek serieuze belangstelling te hebben voor zo’n zonneinstallatie. Maar niet ieders dak was

Ook in Huis ter Heide hebben al verschillende inwoners panelen op hun dak (zie foto’s). Zou zo’n initiatief als in de Pedagogenwijk hier ook van de grond kunnen komen? Laten we het er eens over hebben, bijvoorbeeld tijdens onze Nieuwjaarsreceptie. Kijk ook eens op https://www.wattsnext.nl.

26


MOBIELTJES VOOR CARE4KIDS EVENEMENT Wie nog een oude, niet meer gebruikte mobiele telefoon inlevert bij ECR De Horst draagt zo bij aan het evenement Care4Kids. Daarbij worden zorggezinnen een weekend lang in de watten gelegd in bungalowpark “Landgoed Old Heino”. Als dank krijgt u van ECR De Horst een kopje koffie of thee.

INTERESSANTE INTERNET SITES Op het internet is overweldigend veel informatie te vinden. Zoveel dat je soms door de bomen het bos niet meer ziet. Daarom is het handig wanneer je enkele Internet sites krijgt aangereikt. Dan weet je een beetje waar je aan begint. De redactie zet hieronder enkele interessante internet sites op een rijtje. http://www.geheugenvanzeist.nl is de internetsite van een aantal partijen die zich hebben verenigd onder de naam “erfgoedparners”. Je vindt hier veel informatie over de historie van Zeist en omstreken. Zo staat er een aardig stukje over het voormalige Station Huis ter Heide, nu (ook al weer voormalig) café de Spitfire. De “Stichting Milieuzorg Zeist” beijvert zich voor het behoud van de groene kwaliteiten in onze mooie omgeving. Ze doen dat met grote deskundigheid en daardoor “overtuigingskracht”. Ze hebben een informatieve internet site die zeker een bezoek waard is: www.milieuzorgzeist.nl Een zekere “Rob”, inwoner van Park Rodichem, onderhoudt twee internet sites. Daarop zet hij foto’s die hij gemaakt heeft in Park Rodichem en de wijdere omgeving (dus óók Huis ter Heide). Veel natuurfoto’s, maar ook cultuur en nieuws treffen we aan. Zijn twee sites zijn zeker een bezoekje waard: http://robichem.blogspot.com (let op, de “b” is géén typefout) http://rodigems.blogspot.com (wederom geen typefout, die “g” i.p.v. “ch”)


27

TENTOONSTELLING DOOR BEWONERS VAN VREDENOORD Ria Dullaart Zondag 17 november 2013 hangt er een feestelijke sfeer in Vredenoord. De bewoners zijn in afwachting van de opening van de tentoonstelling van schilderijen, tekeningen en collages, gemaakt door bewoners van Vredenoord en Intermezzo. Medebewoners, familie en vrienden zijn uitgenodigd en daar is goed gehoor aan gegeven. De zaal zit vol! Om 15.00 uur wordt de tentoonstelling officieel geopend. Daarna kunnen belangstellenden de 42 kunstwerken bewonderen. Het kostte de nodige voorbereiding, maar vrijwilligers en personeel hebben zich ingezet om deze dag tot een feest te maken. Dat het een drukbezochte opening is, zien we op de foto hieronder.

De deelnemers hebben veel plezier tijdens het schilderen Bewoners kunnen daar schilderen, tekenen of maken collages onder het toeziend oog van Ria Dullaart en Desiree Rowel. Bewoners die zelf niet mee kunnen schilderen kijken vaak met veel plezier vanaf de balustrades toe. Het is altijd weer een verrassing om te zien hoe mensen op hogere leeftijd kunnen genieten van moderne kunt en het ook zelf kunnen toepassen. Zij schrikken niet van wilde kleuren en zijn ook nog enthousiast genoeg om het paletmes ter hand te nemen.

De belangstelling is groot U begrijpt, dit is niet zomaar uit de lucht komen vallen. Iedere woensdagochtend om 10.00 uur is de zaal in Vredenoord verbouwd tot atelier.

28

Het resultaat van deze tentoonstelling is een stimulans voor ons om er mee door te gaan. En u, als lezer, u kunt deze tentoonstelling ook bezoeken want ze is nog tot half januari te bewonderen in Vredenoord.


SCHILDEREN IN HUIS TER HEIDE?

met Ria Dullaart

Via het Buurtjournaal worden regelmatig oproepen gedaan om deel te nemen aan diverse werkgroepen en activiteiten. Naar mijn idee ontbreekt er nog een activiteit, namelijk schilderen. Er zijn zeker bewoners in Huis ter Heide die interesse hebben voor deze hobby en het leuk vinden om dit met elkaar te delen. Ervaring in schilderen of tekenen is niet vereist (mag natuurlijk wel) er is begeleiding. U kunt zelf uw materiaal kiezen zoals aquarel, acryl verf, olieverf of pastelkrijt. De mogelijkheid tot het schilderen of tekenen naar voorbeeld is er ook. Bij voldoende belangstelling denken wij er over de gemeenschapsruimte van Dinslo te reserveren. Die is voor inwoners van HtH goed te bereiken. Ter bestrijding van de onkosten vragen wij een bijdrage van € 4 per keer. Bent u geïnteresseerd? Dan kunt u zich opgeven met het formulier, dat als inlegvel bij dit Buurtjournaal zit. Wij willen graag weten: - welke dag uw voorkeur heeft. - Welke tijd uw voorkeur heeft (ochtend, middag of avond)

NIEUWE COMPUTERCURSUS?

met Piet Giel

Ook dit seizoen is onze secretaris Piet Giel weer bereid om een computercursus te houden. In tegenstelling tot de voorgaande cursussen zal deze cursussen in het teken van de actualiteit staan. Ons voorstel is om een avond een inleiding "Sociale media" te houden. Aan de orde zullen dan onderwerpen als Facebook, Twitter, LinkedIn etc. komen. Een aparte avond zal meer op de "hardware" ingaan. Dan zullen bijvoorbeeld Smartphones, Tablets en E-readers aan de orde komen. Gaarne zien wij u opgave voor één of beide avonden tegemoet op [email protected] of op 030-6911224! U kunt ook gebruik maken van het bij dit Buurtjournaal gevoegde belangstellingsformulier.

GEINTERESSEERD IN VOLGEND REPAIR CAFÉ? We hebben nu drie succesvolle Repair Café’s achter de rug (zie de verslagen in ons Buurtjournaal) en we vragen ons af of er animo bestaat voor een volgend Repair Café. Hebt u nog kapotte spullen thuis? Dan bent u een potentiële “klant”. Uw interesse kunt u kenbaar maken op het bij dit Buurtjournaal gevoegde belangstellingsformulier.


29

‘DE ORDE DER SOKKEN’ oudjaar 2013 Oorspronkelijk was de mens een ‘edele wilde’, onbedorven en werd hij niet gehinderd door enige regel, wet of conventie. Hij had geen last van zijn bezittingen. Iedereen was in ruime mate vrij en gelijk. Zo zat ik een dezer dagen mijn solosokken, 37 in getal bij elkaar te rapen om mij daar vervolgens van te bevrijden. Papieren wegdoen, verfrommelen, verscheuren, versnipperen is veel leuker. Alleen al het besluit oude fundamenten te kraken meningen te herzien oude waarheden uit te braken: een geestopruimend, zeer opwekkend tijdverdrijf. Maar intussen zat ik tussen die sokken van verschillende kleur en textuur eenvoudige dingen die niet verder gingen dan de voetstappen in 2013 of nog verder terug in de tijd als het ware stap voor stap in geest, lijf en zintuigen de berg op te gaan van meer ingewikkelde zaken door in gedachten volgens een bepaalde orde tot klaarheid te geraken en deze orde zelfs te veronderstellen tussen de dingen, gewoonten en soortgelijk tijdverdrijf, verspilling zo u wilt, die van nature niet op elkaar volgen. En zo ontstond ‘De Orde der Sokken’ onderweg zijnde van de voet van de berg tot bovenop de top. Ik wens u mooie seizoenen in 2013 en u kunt gratis toetreden tot de ‘Orde der Sokken’. Kyra C, van Ramele

30


IN EN RONDOM HUIS TER HEIDE - Ruud Geus en Wil Nuijen Keienhuisje in het Blookerpark gerestaureerd Na een renovatie van enkele maanden, waarbij ondermeer het dak en het hout is vervangen en de binnenkant geheel is opgeknapt staat het monumentale ‘keienhuisje’ aan de rand van het Blookerpark er weer als nieuw bij. De laatste jaren was het in gebruik als (plantsoen)opslagplaats voor de gemeente. Hopelijk wordt het oude theehuisje van mevrouw Blooker straks weer een echte ontmoetingsplek. Het wachten is nu op passende gebruiksmogelijkheden vanuit de buurt. Ook onze vereniging heeft zich gemeld als belanghebbende. We zouden het huisje kunnen gebruiken als verzamelpunt voor wandelingen, voor activiteiten voor kleine groepen (schildercursus, computercursus, leesgroep, e.d.), voor bestuursvergaderingen, maar ook als centraal punt voor activiteiten (high tea?, spelen) in het Blookerpark. Het keienhuisje kan het ontbreken van een “buurthuis” niet opvangen, maar we kunnen het zeker goed gebruiken. Het overleg hierover is gestart. We houden u op de hoogte.

onder-één kap woningen in de bosstrook van Oud Zandbergen. Zoals u weet hebben we ons hiertegen verzet, omdat daarmee het landgoed en de Alexanderweg verder zou worden aangetast, terwijl er toch goede alternatieven voor bestonden. Die zaak hebben we uiteindelijk niet gewonnen omdat de gemeente al in een vroeg stadium ontheffing had verleend voor de bouw van deze woningen. Een pleister op de wonde lijkt dat er nu slechts twee woningen en niet vier gebouwd worden, terwijl de woningen ook dicht tegen het fietspad aan gebouwd worden, waardoor aan de achterzijde de bosstrook nog enigszins in takt blijft.

De bouw van twee-onder-één-kap woningen langs de Prins Alexanderweg nadert zijn voltooiing.

Het opgeknapte keienhuisje ziet er weer prachtig uit

Nieuwe woningen langs de Prins Alexanderweg Met de nodige vertraging is intussen toch begonnen met de bouw van twee-

Herinrichting Hobbemalaan Op 14 oktober informeerde de gemeente Zeist belangstellende inwoners van Huis ter Heide over de voorgenomen herinrichting van de Hobbemalaan. Directe aanleiding hiervoor is de slechte staat van het wegdek. Tot ontstemming van veel aanwezigen week het gepresenteerde voorstel nogal af van de opzet die eerder met de klankbordgroep min of meer overeen gekomen was.


31

Met de klankbordgroep was afgestemd dat het profiel van de weg met fietspad niet verbreed zou worden t.o.v. de huidige situatie, dus ca 5,0 meter zou blijven Wel zou het wegdek van de rijstrook in klinkers worden uitgevoerd, zouden snelheidsbeperkende maatregelen in de vorm van plateaus worden aangebracht en zouden 12–15 bomen gekapt moeten worden omdat ze te dicht op de weg staan. Het gehele traject blijft éénrichtingsverkeer in de richting van de Amersfoortseweg, maar nu met een 30 km/uur snelheidslimiet. In het door de gemeente gepresenteerde voorstel is nu sprake van een vrijliggend fietspad aan de oostzijde van de weg en een z.g. fietssuggestiestrook aan de westzijde. De nieuwe inzichten stoelen op de mening van verkeersdeskundigen die betogen dat een behoorlijk fietspad met tegenliggers 3 meter breed moet zijn (hoewel veel fietspaden in de directe omgeving die 3 meter ook niet halen zonder dat dat problemen geeft) of uit twee stroken van 1,5 m, bij gescheiden banen voor fietsers, moet bestaan. Daardoor zou het totale wegvlak 0,5 meter breder moeten worden, en zullen er 30 bomen gekapt moeten worden. Het is zeer de vraag of deze oplossing inderdaad de gewenste grote veiligheid voor fietsers met zich meebrengt (de verbreding zet ook aan tot sneller rijden dan 30 km) en of het in tijden van bezuinigingen de aanzienlijke meerkosten en de kap van zoveel méér bomen rechtvaardigt. Tijdens de bijeenkomst van 14 oktober bleek dat veel aanwezigen zich niet konden vinden in de nu door de gemeente voorgestelde oplossing, de z.g. Voorkeursvariant (een wat verwarrende term in dit verband). Zij geven de voorkeur aan de eerder door de klankbordgroep voorgestelde oplossing. De

32

Buurt- en Belangenvereniging Huis ter Heide deelt de opvatting van de aanwonenden en heeft daarom in een inspraakreactie aangedrongen op een heroverweging. Via een in de buurt verspreide flyer is de omwonenden opgeroepen om ook bij de gemeente hun ideeën kenbaar te maken. Door de gemeente wordt nu een inspraaknota opgesteld, die eind december klaar zou moeten zijn. Alle insprekers zullen hiervan op de hoogte worden gesteld. Vervolgens stelt de gemeente een definitief plan op, waarin de reacties en voorstellen van de insprekers - waar mogelijk - zullen worden verwerkt. Over dit plan is dan geen discussie meer mogelijk. In het eerste kwartaal van 2014 zal de gemeente dan de voor de uitvoering benodigde vergunningen aanvragen. In de vergunningenprocedures zijn nog mogelijkheden om bezwaar aan te tekenen. Voorlopig is het wachten dus op de inspraaknota en het definitieve plan. Het is afwachten of het door de gemeente aangekondigde tijdschema zal worden gehaald. Evaluatie van de herinrichting Prins Alexanderweg Bij de evaluatiebijeenkomst over de herinrichting van de Prins Alexanderweg was er grote opkomst van bewoners van met name de PA-weg. Dit toont de betrokkenheid van de bewoners aan. Tijdens de evaluatie is besproken wat bewoners van de herinrichting vinden. Het was de gemeente Zeist door metingen gebleken dat de verwachte verlaging van de gemiddelde snelheid niet was bereikt. Er wordt nog steeds hard gereden en afhankelijk van het deel van de PA-weg waar men aan woont wordt overlast verschillend beleefd. Bussen maar ook vrachtverkeer zijn wel een algemeen gehoorde oorzaak


van overlast. Verder kwam het beperkte aanbod van parkeerruimte aan bod (auto’s op het trottoir of in het gras), alsmede de inrit van de basisschool. Nu het parkeerverbod aan de kant van Oud Zandbergen is opgeheven ontstaan er soms weer doorstromingsproblemen.

Parkeerproblematiek langs de Prins Alexanderweg concentreert zich vooral rondom Vredenoord

Het is duidelijk dat de huidige inrichting nog niet helemaal voldoet. Om de situatie verder te optimaliseren gaat er een nieuwe klankbordgroep van start, die dit in samenwerking met de gemeente probeert te bereiken. Hiervoor konden alle bewoners zich aanmelden. Uiteindelijk is er een klankbordgroep geformeerd van zo'n 10 bewoners die verspreid over de PA-weg wonen, een enkeling elders. Deze groep gaat half januari van start met het overleg. Ook de buurt- en belangvereniging is daar bij vertegenwoordigd. Woningbouw op de sportvelden In het AD van 28 november mocht de buurt vernemen dat er voorlopig geen woningen op de sportvelden achter de Korte Bergweg komen. De plannen uit 2009 zijn voorlopig in de koelkast gezet; financieel blijkt het, ook bij enige aanpassing, niet haalbaar. De intentieovereenkomst tussen de gemeente en woningcorporatie De Kombinatie is intussen ontbonden. In een brief naar

de gemeenteraad van 9 juli lezen we hierover het volgende: ‘In afstemming met overige projecten in het programma Hart van de Heuvelrug wordt kritisch gekeken naar planoptimalisatie en ontwikkelstrategieën voor Huis ter Heide West. Er zullen grote inspanningen moeten worden verricht het plan te laten voldoen aan de gestelde uitgangspunten. Een fasering in tijd, afgestemd op de overige rode ontwikkelingen in de omgeving en de huidige marktsituatie maakt dat een concrete, gedetailleerde ontwikkeling op dit moment niet verstandig wordt geacht. Om, ondanks de vertraging in de woningbouwontwikkeling, het werk van de kopgroep te borgen voor de toekomst is door ons besloten op globaal niveau de bestemming van de sportvelden en de tuinen te herzien. Een bestemmingsplan waarin wordt vastgelegd welk gebied voor wonen wordt bestemd en waarin het maximum aantal woningen wordt vastgelegd’. Met het voorlopig afblazen van woningbouw op de sportvelden krijgt ook het doortrekken van de ontsluitingsweg van de Autoboulevard minder prioriteit. Voorlopig blijft er dus nog doorgaand verkeer dóór HtH rijden. Geen nieuws over de Amersfoortseweg en de bouwplannen voor de Dijnselhoek Sinds september hebben wij geen nieuws meer vernomen over het voornemen van Projectontwikkelaar “de Bunte” om een wijkje te bouwen op het terrein van de huidige camping. Ook is het stil gebleven wat betreft de plannen van de provincie Utrecht voor herinrichting van de Amersfoortseweg, het gedeelte van de Panweg tot de Dolderseweg.


33

34


BEDUCHT VOOR IN- OF UITBRAAK?

Guus Goedebuur

Al weer heel wat jaren geleden kampeerden wij in Slowakije, aan de voet van het Tatra massief. De grens met Polen was niet ver. Wij besloten om ook een kijkje in Polen te nemen. Aan de grens werd de kofferruimte van onze auto grondig geïnspecteerd, maar men vond gelukkig niets waarop we ‘gepakt’ konden worden. Eenmaal in Polen kwamen we in de buurt van Krakau. Daar zagen we op een bord langs de weg staan “Oswietsim”. “Zou dat misschien de Poolse naam voor Auschwitz zijn?” vroegen wij ons af. Dat bleek te kloppen. We kwamen bij een indrukwekkend museum terecht, wat een onuitwisbare indruk op ons maakte. We gingen door de poort met de tekst “Arbeid macht frei” en verbaasden ons over het hek dat moest voorkomen dat gevangenen zouden ontsnappen. Het waren feitelijk twee hekken die onder hoogspanning stonden, met daartussen een strook van ongeveer 2 meter. Daar werd destijds met honden gepatrouilleerd. We ergerden ons aan een groep Japanners. De ene na de andere Japanner stak zijn hoofd tussen het prikkeldraad en trok rare grimassen, waarop zijn landgenoten daar foto’s van maakten. Volkomen ongepast! Waarom ik dit vertel? Als ik langs de Hobbemalaan fiets (en dat doe ik nogal eens) dan overvalt mij een beklemmend gevoel. Ongeveer halverwege zie je een dubbele afrastering die duidelijk onder hoogspanning staat. Er tussen bevindt zich een strook ‘niemandsland van twee meter. Overal staan masten die zijn voorzien van zoeklichten en camera’s. De poort er ongenaakbaar uit. Hoe is het toch mogelijk dat zoiets in onze mooie, vredige omgeving gebouwd kon worden. Gebouwd mocht worden. Wie heeft hier in hemelsnaam vergunning voor verleend? Het is duidelijk een invloedrijke figuur die daar is neergestreken. Wat zou hij (of zij) toch te verbergen hebben? Intussen zitten wij er maar mooi mee opgescheept en lopen we het risico dat er meer van dat soort nederzettingen in onze omgeving zullen neerstrijken. Hoopt u net als ik dat zoiets ons bespaard zal blijven? o o

o-o-o-o-o-o

De corridor is afschrikwekkend, ja, maar ook afzichtelijk, evenals het toegangshek, met z’n zoeklichten en camera’s.


35

AGENDA NIEUWJAARSRECEPTIE OP 12 JANUARI IN HET WITTE KERKJE Net als voorgaande jaren houden we ook nu weer onze Nieuwjaarsreceptie in het sfeervolle Witte Kerkje. Enkele talentvolle buurtgenoten hebben een komische sketch ingestudeerd, die ze voor het voetlicht zullen brengen. De titel is “Dinner for One” en er zullen enkele vermaarde oud-inwoners van Huis ter Heide in figureren! Kom op 12 januari allemaal om 15:30 uur naar het Witte Kerkje om dat mee te maken. Om ca 16:00 uur start daarna onze eigenlijke receptie, met hapjes en drankjes en natuurlijk veel buurtgenoten. Als dat zo uitkomt mag u natuurlijk ook gewoon tijdens onze receptie binnenlopen. LEZING “HET NESTLEVEN VAN DE BOSUIL”, 28 februari, Dinslo, 19:30 uur Vorig jaar werd de lezing al aangekondigd, maar toen bleek dat de beste tijd om uilen te horen in februari of maart is, hebben we deze uitgesteld. We hebben de heer Zomer Bruijn bereid gevonden om op vrijdag 28 februari 2014 een lezing met een diaserie te geven. De avond vindt plaats in Dinslo, Kardinaal Alfrinkhof 39A, en zal beginnen om half 8. Daarna willen we buiten gaan wandelen om de bosuil(en) in onze omgeving te beluisteren. Zomer Bruijn zal ons hierbij begeleiden en uitleg geven over de geluiden. Met de diaserie “het nestleven van de bosuil” - die zeker in de smaak zal vallen bij natuurliefhebbers - heeft Zomer Bruijn een combinatie gemaakt van zijn speciale interesse in nachtroofvogels en natuurfotografie. In het begin van de serie zult u kennismaken met de verschillende Nederlandse uilensoorten. Daarna wordt het nestleven van de bosuil behandeld en worden u prachtige beelden getoond uit de periode tussen het eieren leggen en het uitvliegen van de jongen. De serie bestaat uit 80 dia’s en duurt ongeveer anderhalf uur. Omdat de opnamen in speciaal daarvoor ontworpen nestkasten werden gemaakt, zult u de beelden tot in detail kunnen bewonderen. In de pauze of na de wandeling kan ieder die dat wil nog iets lekkers, warm of koud, komen drinken om de ervaringen met elkaar uit te wisselen. LEZINGEN IN HET WITTE KERKJE: dinsdag 21 januari, 20:00 uur ’s Avonds is er weer een interessante lezing in het Witte Kerkje: Microbioloog Jan Verhoef verzorgt een inleiding over “Ziekten als oorzaak van maatschappelijke en geestelijke veranderingen door de eeuwen heen”. Op dinsdag 25 februari (ook om 20:00 uur) verzorgt Desiree Berendsen (filosofiedocent) een lezing “De filosoof Kierkegaard over geloof en waarheid”. Beide lezingen staan open voor alle belangstellenden. ORGELCONCERT IN HET WITTE KERKJE: donderdag 6 februari, 20:15 uur Het derde orgelconcert op rij, waarin organist Jaap Zwart ons laat kennismaken met orgelmuziek van verschillende componisten uit verschillende tijden. KERSTWANDELING OP BEERSCHOTEN, 26 december, 14:00 uur Paviljoen Beerschoten, Holle Bilt 6, De Bilt (Holle Bilt is gelegen aan de achterzijde van Hotel de Biltsche Hoek).

36


Buurtjournaal, december 2013

Recommend Documents