BooghGoed verspreidt zich door

BooghGoed verspreidt zich door Midden-Nederland! -Margreet Takken

Jaargang 7, nummer 3, december 2013

Opening BooghGoed webwinkel Column Steeds dichter bij elkaar Activiteit uitgelicht Productmatig werken 1

Redactioneel

Boogh magazine Jaargang 7, nummer 3,december 2013 Redactie Pieter Houtman, Gert-Jan van Zetten, Anuschka Kruidhof Redactieraad Paul Verbaarschott, Marian Kok Vormgeving Anuschka Kruidhof Geredigeerd door Maaike de Lange Kopij volgend nummer Inleveren voor 27 september 2013 Digitale versie Boogh magazine is ook digitaal beschikbaar op www.boogh.nl. Advertentie Ook een advertentie in Boogh magazine plaatsen? Stuur dan een mail naar [email protected] voor meer informatie. Lezers die niet langer prijs stellen op toezending van Boogh magazine of juist meer exemplaren willen ontvangen, kunnen contact opnemen met [email protected] Opgenomen artikelen vertolken niet noodzakelijkerwijs de mening van Boogh. 2

Boogh Hendriklaan 7 3481 VR Harmelen 0348 442466 [email protected]

Hebt u nieuws? Laat het weten aan [email protected]

Bij Boogh zijn er heel wat ontwikkelingen gaande. In deze uitgave van Boogh magazine wordt in een aantal artikelen aandacht besteed aan deze ontwikkelingen. Een belangrijke ontwikkeling is het samengaan van Boogh en de Paraplu per 1 januari 2014. Over de achtergronden daarvan schreef Willem Baas, manager van de Paraplu, de gastcolumn. Eind september opende Boogh de webwinkel BooghGoed. Het is een webwinkel waar u eerlijke, trendy artikelen kunt kopen die uniek in hun soort zijn. Het is een prachtige, gevarieerde collectie. Een deel van de collectie heeft twee maanden door Midden-Nederland gereisd met de rondreizende expositie BooghGoed. De producten worden verkocht in de webwinkel en zijn daarnaast te zien en te koop bij Coöperatieve Vereniging Eindhoven aan de Oudegracht in Utrecht. Interieurprofessionals kunnen de BooghGoedproducten ook bezichtigen in de showroom van Dazzling by Van Buuren in ETC Expo in Culemborg. Met de zojuist genoemde Eindhoven werkt Boogh ook samen op het gebied van werkervaringsplekken. Ook tussen Boogh Amersfoort en EUrecords, een bedrijf dat tweedehands cd’s en lp’s in- en verkoopt, is er een unieke samenwerking. Waarom? Voor een antwoord op deze vraag verwijzen we u graag naar het artikel daarover in dit magazine. In het kader van de multidisciplinaire training arbeidsrevalidatie voor mensen met hersenletsel werkt Boogh Arbeidsre-integratie samen met Militair Revalidatiecentrum Aardenburg in Doorn. Afgelopen september vond daar de eerste training plaats. In juni opende Boogh Wijk bij Duurstede haar deuren. Als redactie gingen we erheen om de sfeer te proeven en te spreken met cliënten en vaste medewerker Bianca Boven. Het resultaat daarvan is ook in dit magazine te vinden. Verder het tweede deel van ons artikel over de centrale cliëntenraad. Natuurlijk ontbreken ook de vaste rubrieken niet, waaronder de stelling, die deze keer over brandveiligheid gaat. Naast de vaste panelleden reageert ook iemand van de Utrechtse brandweer. Hoogste tijd om de artikelen in dit magazine te gaan lezen, wij wensen u daarbij veel plezier! De redactie

Op de cover Op de cover de BooghGoed producten die te bezichtigen zijn bij Dazzling by Van Buuren.

Inhoud Beste lezers, Hetty van Oldeniel

4

Column: Ga gewoon lopen door Pieter Houtman

6

Handicap in het nieuws

7

Opening BooghGoed webwinkel door Marlies Kroes

8

Booghgoed verspreidt zich door MiddenNederland door Margreet Takken

10

Activiteit uitgelicht Productmatig werken

12

Stellingname

13

Onbeperkt houdbaar Film-recensie: Met jou heb ik geleerd

15

Boogh Wijk bij Duurstede: anders, maar toch vertrouwd door Pieter Houtman en Gert-Jan van Zetten

16

(Eerste) fysieke training voor mensen met hersenletsel van start Boogh Arbeidsre-integratie

18

Column: Utereg me stadsie door Gert-Jan van Zetten

19

Intervieuw met Hetty van Oldeniel over de Centrale Cliëntenraad door Pieter Houtman en Gert-Jan van Zetten

20

Onbeperkt houdbaar CD-recensie: Reflektor

21

In voor Zorg! Terug in je kracht

22


23


24

Column: Steeds dichter bij elkaar door Willem Baas

25

Unieke samenwerking Boogh Amersfoort en EUrecords door Boogh Amersfoort

26

3

Beste lezers,

houden of de hervorming goed verloopt. Kwaliteit is daarbij een belangrijk onderdeel. In de loop der jaren is er veel kennis en ervaring opgebouwd voor begeleiding en behandeling van mensen met een specifieke ondersteuningsvraag. Hij vindt het belangrijk dat deze kennis en ervaring niet verloren gaat.

Zorgakkoord Ook nu wil ik u weer informeren over de ontwikkelingen rond de herziening langdurige zorg. Er is veel gaande rondom de overgang van langdurige zorg van de Rijksoverheid naar de gemeenten. Deze ontwikkelingen zijn in verschillende media geplaatst, maar ik kan me voorstellen dat soms lastig te volgen is wat er allemaal gebeurt en wat de gevolgen daarvan zijn. Helaas is er nog veel onduidelijkheid, omdat de onderhandelingen tussen de verschillende partijen nog niet zijn afgerond. De nieuwe wet voor de langdurige zorg is nog niet aangenomen en dat gaat waarschijnlijk ook niet gebeuren vóór 1 januari 2014. Totdat de nieuwe wet is aangenomen houdt de onduidelijkheid dus nog aan, maar wil u hierbij een overzicht geven over de stand van zaken.

Cliënten- en patiëntenorganisaties vragen ook aandacht voor hun achterban Ook cliënten- en patiëntenorganisaties vragen aandacht voor soms grote groepen cliënten met een zorgof ondersteuningsvraag die vanuit verschillende potjes gefinancierd gaat worden. Als voorbeelden voor deze groepen worden genoemd mensen met autisme of mensen met niet aangeboren hersenletsel (NAH). Aandachtspunten die uit de gesprekken naar voren zijn gekomen, zijn de mogelijkheden om te komen tot 1 zorgof ondersteuningsplan. Daarnaast wordt aandacht gevraagd voor de organisatie van de zorg en de samenwerking tussen gemeenten als het gaat over de inkoop van de zorg.

Uitgangspunt voor het nieuwe zorgstelsel Staatssecretaris Van Rijn is verantwoordelijk voor de invoering van het nieuwe zorgstelsel. Om dit goed te kunnen doen heeft hij een aantal uitgangspunten en een visie geformuleerd. Uitgangspunt van Van Rijn is dat mensen in staat moeten worden gesteld om met ondersteuning en zorg zo lang mogelijk thuis te blijven wonen. Mensen moeten in de eerste plaats zelf, en met behulp van hun omgeving, een oplossing proberen te vinden voor hun behoefte aan ondersteuning. Daarna kan er een beroep worden gedaan op gemeenten, de zorgverzekeraars en de Wet Langdurige Zorg (Wlz). Deze visie beschouwt de staatssecretaris als een stevige basis voor zijn beleid en daarmee ook voor de specifieke groepen, die onderstaand aan de orde komen. De zorg of ondersteuning die iemand nodig heeft bepaalt uit welk potje de zorg of ondersteuning betaald wordt. Heeft de zorg vooral een medisch karakter en is ze gericht op behandelen of genezen, dan wordt deze betaald vanuit de Zorgverzekeringswet. Is het hoofddoel participeren (meedoen) in de samenleving of ondersteuning bij zelfredzaamheid, dan wordt er gefinancierd vanuit de Wmo. De Wet langdurige zorg is er voor mensen die levenslang en levensbreed op zorg zijn aangewezen. De staatssecretaris heeft, samen met de betrokkenen gekeken, of de zorg en ondersteuning die specifieke groepen ontvangen, past bij zijn visie op de langdurige zorg. Daarbij is rekening gehouden met het soortzorg en ondersteuning. Hij heeft gekeken naar cliënten die door hun aandoening of beperking extra aandacht verdienen in de overgang van de zorg naar de gemeenten. Voorbeelden hiervan zijn mensen met niet-aangeboren hersenletsel of een zintuiglijke beperking (blinden en slechtzienden).

Doelgroepenbrief van Ministerie van VWS Staatssecretaris Van Rijn (VWS) heeft op 6 november jl. de brief ‘Nadere uitwerking van de Hervorming Langdurige 4

Financiering verpleging en verzorging

Zorg’ aan de Tweede Kamer gestuurd. In deze brief informeerde hij de kamer over zijn plannen. De brief gaat onder andere over hoe de persoonlijke verzorging, de extramurale behandeling en de zorg voor specifieke groepen in het veranderende zorgstelsel zullen worden ingedeeld.

Financiering en bewaking van kwaliteit van specifieke (extramurale) zorg In de visie van de staatssecretaris op de langdurige zorg is de zorg en ondersteuning voor mensen met een specifieke aandoening of ziekte opgenomen. De nieuwe stelsels bieden de ruimte om tot een passend aanbod te komen voor de mensen in de genoemde groepen. Voor de extramurale zorg zijn er nu drie domeinen waaruit de zorg wordt gefinancierd (gemeentelijk, AWBZ en Zorgverzekeringswet). Vanaf 1 januari 2015 wordt dat veranderd en zullen er waarschijnlijk twee manieren, in versterkte vorm, overblijven. Dat betekent dat de zorg vanuit 2 potjes, in plaats vanuit 3 potjes gefinancierd wordt. In het nieuwe zorgstelsel worden dus andere partijen verantwoordelijk voor de financiering dan nu. Staatssecretaris Van Rijn vindt dat deze overgang zorgvuldig moet gebeuren. Hij wil dat de kennis en de bekendheid van de specifieke groepen voldoende aandacht krijgt van de partijen die straks verantwoordelijk zijn voor de financiering. Daarom zijn er bijvoorbeeld cliëntprofielen beschikbaar voor gemeenten, over onder andere mensen met niet-aangeboren hersenletsel. De staatssecretaris geeft aan dat hij streng in de gaten zal

Het ministerie van VWS heeft de afgelopen periode gekeken hoe de financiering van de persoonlijke verzorging het beste geregeld kan worden. Daarom is gekeken voor welke cliënten verpleging en verzorging nauw samenhangt. Dat blijkt voor de meeste cliënten te gelden. Daarom wordt persoonlijke verzorging nu, net als de verpleging, grotendeels (95%) in de Zorgverzekeringswet ondergebracht. Eerder zou de gemeente hiervoor verantwoordelijk worden, wat zou betekenen dat cliënten bij twee loketten aan moesten kloppen voor zorg die erg met elkaar verweven is. Deze wijziging betekent dat zowel verzorging als verpleging uit hetzelfde potje betaald gaat worden en dus door dezelfde zorgverlener gedaan kan worden. Voor mensen met een verstandelijke beperking en met een zintuiglijke beperking komt verzorging wel bij de gemeenten in de Wmo terecht. Bij deze mensen hangt de verzorging nauw samen met begeleiding. Voor deze groepen is het dus handiger als zowel verzorging als begeleiding uit hetzelfde potje betaald worden.

Behandeling Boogh biedt sinds kort naast begeleiding ook behandeling aan. Deze behandeling wordt gefinancierd vanuit het potje extramurale AWBZ-behandeling. Deze extramurale AWBZ-behandeling kent twee vormen, te weten behandeling individueel en behandelinggroep. Boogh biedt vooral behandelinggroep aan en slechts een klein deel behandeling individueel. De staatssecretaris wil extramurale behandeling voor mensen met een zintuiglijke en/of lichamelijke beperking, somatische of psychogeriatrische aandoening, of een verstandelijke beperking (vanaf 18 jaar) laten financieren vanuit de Zorgverzekeringswet. Het is nog niet voor alle behandelingsactiviteiten duidelijk of en hoe deze in de Zorgverzekeringswet ondergebracht kunnen worden.

Financiering vervoer 2014 van rolstoelgebonden cliënten Er is positief nieuws te melden! De staatssecretaris heeft voor 2014 de regeling rondom voor het vervoer aangepast. De belangrijkste aanpassing voor ons is dat er € 25 miljoen beschikbaar blijft voor vervoer naar dagbesteding van kinderen en cliënten met een rolstoel. Dat betekent dat we weer een hoger tarief krijgen voor het vervoer van onze rolstoelgebonden cliënten. De vele verzoeken richting Den Haag om toch vooral de rolstoelgebonden cliënten en kinderen niet te duperen, is hiermee uiteindelijk ook voor 2014 (deels) beloond.

Herfsttour Om over alle perikelen rond de voorgenomen nieuwe weten regelgeving met u van gedachten te kunnen wisselen, hebben we in de maand november een herfsttour georganiseerd! We staan tenslotte toch aan de vooravond van een verandering van het zorgstelsel in Nederland. Zoals u heeft kunnen lezen, heeft het Kabinet het voornemen om de AWBZ op te splitsen in een kern-AWBZ (WetLangdurigeZorg), de Wmo en een gedeelte Zorgverzekeringswet. Dit kan betekenen dat andere partijen, bijvoorbeeld gemeenten, straks kunnen gaan bepalen wie welke begeleiding krijgt en waar deze wordt ingekocht. Om toekomstbestendig en behendig te zijn hebben vele betrokkenen bij Boogh meegedacht over wat deze aankomende veranderingen kunnen gaan betekenen. Wellicht heeft u hier al in meer of mindere mate iets van gemerkt. We hebben bijvoorbeeld aanvullende dienstverlening ontwikkeld die erop gericht is om cliënten nog beter te ondersteunen. Daarnaast hebben we tijdens deze herfsttour met cliënten, mantelzorgers, vrijwilligers en medewerkers van gedachten gewisseld over de vraagstukken die op ons af komen en hoe Boogh zich op deze ontwikkelingen tot nu toe heeft voorbereid. En wat een ieder hierin kan betekenen. Dit zijn bijzonder waardevolle ontmoetingen geweest, waarvan wij voor ieder die het wil de presentatie en de gestelde vragen met de antwoorden op papier hebben gezet. Mocht u deze willen ontvangen dan kunt u een bericht zenden naar onze algemene emailadres: [email protected] Daarnaast is de presentatie opgenomen op beeld en zullen DVD’s met de presentatie worden verspreid onder de vestigingen. Op die manier kan iedereen de presentatie nog eens rustig terugkijken. Ik heb het voornemen om elk half jaar een dergelijke bijeenkomst op de vestigingen te organiseren en met cliënten, mantelzorgers, medewerkers en vrijwilligers in gesprek te gaan. Met een hartelijke groet, Hetty van Oldeniel Directeur-bestuurder Boogh

5

C

olumn

Pieter Houtman

Ga gewoon lopen De Hellestraat in Amersfoort maakte, nadat het zonnetje zich eerder die dag nog had laten zien, een weemoedige indruk. De dag had zijn glans verloren, of de glinstering van de inmiddels nat geregende bestrating moest ervan getuigen. Die weemoed maakte zich ook meester van mij. Op een of andere manier had ik mijn rolstoel midden op de straat geparkeerd en tuurde ik onbedachtzaam voor me uit. Ik keek ergens naar, maar wist niet waarnaar. Tot een voor mij bekende persoon zich al rollend naast mij voegde en me weer terugbracht in de realiteit. Ons geanimeerde gesprek werd onderbroken toen een steeds dichterbij komende man onze aandacht trok. Hij sloeg luidruchtig verbaal om zich heen. Met zijn gebogen hoofd, verwilderde voorkomen en harde stem wisten we hem niet zo goed te plaatsen. Daarom gingen we verder waar we waren gebleven, ook omdat ons geanimeerde gesprekje inmiddels was overgegaan in een wat serieuzere variant. Ook serieuze gesprekken kun je hebben op straat, zo blijkt. Lang de tijd kregen we daar echter niet voor… De man moest duidelijk iets kwijt. Het kwam erop neer dat we waren bezeten door de duivel en te zwak waren om hem te weerstaan. “Ga gewoon lopen…”, riep hij ons toe. Een dergelijke tekst niet serieus nemend, lieten we het daarbij. “En bedankt”, gleed er nog van mijn tong, waarna mijn metgezel mij geruststelde door te concluderen dat deze man waarschijnlijk in zijn eigen wereld leefde. Inmiddels ben ik aan dergelijke taferelen wel gewend. Neem die keer in de trein, toen een voor mij volstrekt onbekende vrouw me vroeg of ze haar zegen mocht uitspreken over mij. Een situatie als deze is op verschillende manieren uit te leggen. Je zou het vrijpostig kunnen noemen en enigszins gewaagd. Anderzijds vind ik het ook wel weer te waarderen. Iemand kan blijkbaar oprecht zoveel vertrouwen putten uit een geloofsovertuiging dat het deze mevrouw ogenschijnlijk weinig tot geen moeite kostte om haar zegen bij mij achter te laten. U zult het echter met me eens zijn dat het niet de meest gangbare vraag is die je in de trein verwacht te krijgen…

6

H

andicap in het nieuws

Maar ik ontkom er niet aan mezelf de vraag te stellen hoe het uit te leggen valt dat de luidruchtige man in de Hellestraat zich zo nodig moest uiten met “Ga gewoon lopen” en ons vervolgens als zwak wegzette.

Medicijn tegen Duchenne blijkt niet te werken Een veelbelovend Nederlands medicijn tegen de dodelijke spierziekte van Duchenne is in de laatste fase van het onderzoek alsnog gesneuveld. De verwachtingen waren hooggespannen omdat tot nu toe alle onderzoeken naar het medicijn, drisapersen, doeltreffend waren. Het Leidse biotechbedrijf Prosensa leek de sleutel in handen te hebben voor behandeling van de ziekte van Duchenne. Duchenne treft 1 op de 3.500 jongens. Door een genetische fout maken patiënten geen dystrofine aan, een eiwit dat de spiercellen stevigheid geeft. Patiënten belanden in een rolstoel en worden vaak niet oud. Leidse wetenschappers ontdekten dat ze de dna-fout kunnen corrigeren met een afplaktechniek: ze maakten een pleister die een bruggetje vormt tussen twee delen van het gen, waardoor de bouwtekening voor het eiwit weer kan worden afgelezen.

Later die middag rolden mijn metgezel en ik de Kijkshop binnen om ons tegen de regen te weren, en neusden we verveeld tussen de verschillende gadgets rond. Ondertussen bleef de eerdere vraag aan mezelf onbeantwoord. Bij de constatering dat de man in zijn eigen wereld leefde en het dus tegen zichzelf had, kan ik me neerleggen. Maar mocht het onverhoopt toch anders bedoeld zijn, dan was het aardiger geweest wanneer hij aan zijn uitspraak een stimulerende kwinkslag had gegeven door er bijvoorbeeld een ‘zegen’ van te maken. In de trant van: “Ga gewoon lopen, het gaat jullie ooit lukken!”

Scootmobielsimulator traint revalidanten Roessingh Centrum voor Revalidatie in Enschede heeft een zelf ontwikkelde scootmobielsimulator in gebruik genomen. Het apparaat bereidt revalidanten voor op het gebruik van de scootmobiel in het echte verkeer. De verwachting is dat revalidanten na het volgen van het programma bij Roessingh zelfverzekerder aan het verkeer zullen deelnemen. Met de toenemende zorgvraag enerzijds en het afnemende aantal therapeuten anderzijds vormt de simulator een welkome aanvulling op de capaciteit.

Dat die pleister werkt, was snel duidelijk: toen het middel in de beenspier van patiënten werd ingespoten, maakten ze op die plek dystrofine aan. Ook (kleine) vervolgonderzoeken hadden succes. Zekerheid moest komen van een praktijkonderzoek onder 180 patiënten uit 18 landen. Na twee jaar volgt nu de domper: bij een looptest - de belangrijkste uitkomstmaat - was het verschil tussen de patiënten met en zonder genetische pleister maar een paar meter. Bestuursvoorzitter Hans Schikan van Prosensa reageert teleurgesteld maar heeft de hoop niet opgegeven. “Wij zijn pioniers, dan loop je tegen problemen aan. We moeten kijken wat we hiervan kunnen leren.” Bron: Volkskrant

In Nederland rijden momenteel ruim 180.000 scootmobielen rond. Dit zullen er in 2030 waarschijnlijk twee keer zoveel zijn. Jaarlijks komen 1.200 mensen in het ziekenhuis terecht na een ongeval met een scootmobiel. Bron: Roessingh

7

Opening BooghGoed webwinkel Op maandag 23 september was het zover: de BooghGOED webwinkel werd officieel geopend en ging online. Een trots moment waar iedereen, cliënten en medewerkers, het afgelopen jaar ontzettend hard naartoe heeft gewerkt. Door Marlies Kroes

Zowel aan de BooghGoed collectie als aan de webwinkel, de administratie, het technische gedeelte, de fotografie, de lay-out, het drukwerk enz, heeft iedereen met zijn/haar kwaliteiten/mogelijkheden bijgedragen om een prachtig eindresultaat neer te zetten. We konden daarom met trots onze webwinkel presenteren aan iedereen. Het feestelijke moment begon om 13.30 uur. Cliënten, medewerkers en gasten werden ontvangen met koffie en een zoetige lekkernij verzorgd door Boogh Veenendaal. Iedereen zocht een plek rondom het podium. De cliënten en medewerkers van alle locaties die niet aanwezig konden zijn, hadden de mogelijkheid om de opening te volgen en mee te beleven via een Skype-verbinding. Om 14.00 uur heette Joke Vlooswijk (manager Boogh Harmelen en projectleidster Webwinkel) alle gasten welkom en kondigde een zeer bijzondere gast aan. Een nostalgische koerier bracht samen met zijn futuristische paard een chipkaart binnen en deze werd overhandigd aan Yolan Koster (wethoudster Woerden). Zij mocht op luid aftellen van het publiek de chip door een houder schuiven, waardoor de webwinkel op een scherm zichtbaar werd en geopend was. In haar speech gaf zij aan blij te zijn met een organisatie als Boogh, die mensen de gelegenheid biedt, in hun kracht, een plek te vinden binnen de maatschappij. De webwinkel geeft hun de mogelijkheid met verschillende werkzaamheden te participeren en daarmee het gevoel “er weer toe te doen”. Na haar enthousiaste speech kwam Maarten Visser (vanuit de werkgroep Webwinkel) naar voren om de webwinkel toe te lichten en te vertellen hoe de werkgroep hieraan heeft meegewerkt. Daaruit bleek dat vele enthousiaste cliënten, onder begeleiding van medewerkers, een geheel nieuwe weg zijn ingeslagen en zich hebben gespecialiseerd in een nieuw fenomeen ”de webwinkel”. Een uitdaging, maar vooral een mooie kans, om kwaliteiten te ontdekken, ontwikkelen en gebruiken.

meegewerkt aan artikelen voor BooghGoed, een lint doorgeknipt met een bijzondere schaar van één meter groot. Hierbij werden ook de inpakruimte, de administratie, her werkmagazijn en het voorraadmagazijn geopend. Iedereen kon onder het genot van een glas champagne en heerlijke hapjes, gemaakt onder leiding van IJsbrand Eilers van Boogh Utrecht, de ruimtes en artikelen bewonderen. In een van deze ruimtes stond ook de reizende expositie opgesteld waarin de ontwikkeling, het prototype van de BooghGoed artikelen, de BooghGoed artikelen zelf en de unieke kunstwerken die worden verkocht, te zien waren. Tevens konden de eerste bestellingen geplaatst worden op de verschillende computers. En daar was het moment... de eerste bestelling kwam om 15.00 uur binnen!!!! Het was een bijzondere middag, waarin Boogh het nieuwe product Webwinkel op de kaart heeft gezet. We zijn trots, dat we dit gezamenlijk mogen en kunnen verwezenlijken!

BooghGoed is een webwinkel waar eerlijke en trendy artikelen gekocht kunnen worden. Met de aanschaf van een artikel uit de BooghGoed collectie wordt bijgedragen aan het creëren van een maatschappij waarin mensen met hersenletsel naar eigen vermogen, in eigen tempo, naar eigen keuze en in een veilige omgeving kunnen participeren.

www.booghgoed.nl

Hetty van Oldeniel (directeur-bestuurder Boogh) keek in haar speech terug op het ontstaan en het ontwikkelingsproces van de webwinkel. Daarnaast legde ze de nadruk op het feit dat deze ontwikkeling een essentiële bijdrage levert aan de toekomstbestendigheid van Boogh. Na dit eerste officiële moment werd door twee cliënten, Adrie Schiebroek en Marian van ‘t Schip, die o.a. hebben 8

9

BooghGoed verspreidt zich door Midden-Nederland! BooghGoed staat voor producten die ontworpen en gemaakt zijn door mensen met hersenletsel, een lichamelijke beperking of chronisch ziekte. Ieder mens wil graag mee kunnen doen in de maatschappij. Voor mensen met een beperking is dat vaak moeilijker. Door Margreet Takken

Met het ‘productmatig werken’ leveren mensen met een beperking in eigen tempo en naar eigen vermogen weer een bijdrage. Mooie producten maken voor iemand anders zorgt ervoor dat ze trots zijn op hun werk en het gevoel hebben er toe te doen.

Collectie BooghGoed In de afgelopen maanden is er hard gewerkt aan een prachtige collectie, waarin cliënten en professionele begeleiders van Boogh nauw samenwerkten om te komen tot verrassende ontwerpen. Daarnaast werkt Boogh samen met een jonge ontwerper: Alexandra Huurman, een enthousiaste, startende ontwerper met een duidelijk eigen stijl. Ontdekkingen door experimenten en anders kijken naar mogelijkheden van materiaal en techniek vormen meestal het startpunt van de ontwerpen. Door deze vorm van werken krijgen cliënten inzicht in productontwikkeling en leren ze om ‘anders’ te denken en te kijken. Deze vorm van werken zorgt ervoor dat zij zich verder kunnen ontwikkelen op diverse gebieden. De producten zijn te zien op webwinkel BooghGoed, www.booghgoed.nl, daarnaast is de collectie met een behoorlijke regelmaat te bezichtigen in MiddenNederland.

Rondreizende expositie BooghGoed De expositie BooghGoed heeft twee maanden door Midden-Nederland gereisd. De reis begon in Baarn en is vervolgens voortgezet naar Harmelen, Amersfoort, Utrecht (2 locaties), Veenendaal, Wijk bij Duurstede en als laatste naar Culemborg. Op elke locatie was er volop aandacht voor en werd de expositie enthousiast ontvangen! 10

Week van de Chronisch Zieken De Week van de Chronisch zieken, van 8 november tot 15 november 2013, heeft tot doel bekendheid te geven aan nieuwe ontwikkelingen en de stand van zaken op het terrein van zorg en maatschappelijk leven. De collectie van BooghGoed is daar een goed voorbeeld van! De producten van BooghGoed waren tijdens de Week van de Chonisch Zieken te bezichtigen bij Turkensteen Bedden Speciaalzaak, Van den Bosch lederwaren en edelsmederij Work Shop in Veenendaal.

Coöperatieve Vereniging Eindhoven ua in Utrecht Eindhoven is een winkel, waar jonge ontwerpers en mensen met een beperking een kans krijgen. Het is sinds half november 2013 de creatieve hotspot aan de Oudegracht 10 in Utrecht! In de eerste plaats is Eindhoven een verkoopkanaal voor jonge startende ontwerpers, die de winkel gezamenlijk runnen. Boogh werkt samen met Eindhoven! Er worden werkervaringsplaatsen gecreëerd voor mensen met een beperking, zodat zij deel kunnen nemen aan het gewone leven. Daarnaast worden bij Eindhoven ook producten van BooghGoed verkocht.

Interieurprofessionals Interieurprofessionals kunnen de BooghGoed-producten ook bezichtigen in de showroom van Dazzling by Van Buuren in ETC Expo in Culemborg! Dazzling by Van Buuren ontwerpt, adviseert, produceert en levert eigentijdse zitmeubelen met ongekend prettig zitcomform. ETC Expo richt zich op het hoge segment van de markt en een exclusieve lifestyle, en is het trade center dat voldoet aan de vraag naar een permanente vakbeurs.

11

A

ctiviteit uitgelicht In iedere uitgave van Boogh magazine wordt een activiteit die in een van de locaties van Boogh op het programma staat in de schijnwerpers gezet. We richten ons vizier deze keer op de activiteit productmatig werken bij Boogh Veenendaal. Door Margreet Takken

Productmatig werken

Bij productmatig werken worden diverse producten ontworpen en gemaakt voor de verkoop, zoals voor de webwinkel BooghGoed en de toekomstige lunchwinkel By Boogh. “Ontwerpen is meer dan het bepalen van kleuren, het veranderen van een materiaal of het net iets anders nadoen van een voorbeeld of ander product. Ontwerpen is voornamelijk herinterpreteren, fantaseren en uitproberen. Op een andere manier kijken naar de wereld, zoekend naar een geluksmoment dat uit kan monden in iets nieuws.” Alexandra Huurman, ontwerper. Om dit zo goed mogelijk te doen, wordt er gekeken naar de mogelijkheden en kwaliteiten van de cliënt, waarbij de producten zowel individueel als in groepsverband worden uitgewerkt. Bij deze vorm van werken worden de cliënten begeleid en getraind. Ze doen werkstructuur, werkgedrag en (vakmatige) handelingen op, om te kunnen functioneren op eigen werkniveau in een veilige omgeving.

Ervaring van Maarten van Hees - cliënt van Boogh Veenendaal “Januari 2013 is bij Boogh Veenendaal een nieuwe activiteit gestart onder de naam ‘productmatig werken. Boogh wil zich steeds meer gaan richten op productmatig werken en door de verkoop van de producten meer bekendheid krijgen in de samenleving. Boogh heeft de ontwerper Alexandra Huurman benaderd, die gespecialiseerd is in het ontwerpen van producten. Zij helpt Boogh bij het ontwikkelen van nieuwe producten. We zijn met een aantal cliënten en medewerkers naar de kringloopwinkel geweest met de volgende opdracht: kijk wat voor voorwerpen je kunt gebruiken om een nieuw product te maken. We hebben een aantal spullen gekocht en zijn daarmee gaan brainstormen: hoe kun je met twee bestaande producten een nieuw product maken? Zo kwamen we op het idee om van een kunststof vaas en een lege fles Port met brede voet een tafellamp te ontwerpen. We hebben eerst van de fles een mal gemaakt en vervolgens hebben we de kunststof vaas 12

S

tellingname Een lezerspanel wordt geconfronteerd met een prikkelende stelling. Ieder panellid geeft zijn of haar mening, voor of tegen. Het panel bestaat uit cliënten en medewerkers van de verschillende locaties van Boogh.

De stelling luidt: Met het oog op de brandveiligheid zou iemand met een fysieke beperking, en zeker een rolstoelgebruiker, altijd op de begane grond moeten wonen.

Reactie Faakje van Veen - maatschappelijk consulent Boogh Amersfoort en Baarn

ingewikkeld met folie. We hebben deze ingesmeerd met lijm en met wol omwikkeld. In de voet van de lamp is een gaatje gemaakt voor het snoer, zodat de lamp kan branden. Het resultaat is momenteel te zien tijdens de ‘Rondreizende expositie BooghGoed’. Hier komen een aantal producten samen van andere locaties. Ik vind het een goede ontwikkeling van Boogh dat ze een nieuwe weg inslaan, omdat producten op de markt komen en voor de consument te koop zijn. Op die manier dragen we bij aan de samenleving. Ik hebeen aantal jaren bij Pauw Bedrijven gewerkt; een sociale werkplaats in IJsselstein. Daar was ik pakmedewerker en heb ik glazen moeten inpakken en ook Kneipp-producten. Helaas moest ik stoppen vanwege mijn verhuizing naar Veenendaal. Ik hoop dat ik de ervaring die ik bij Pauw Bedrijven heb opgedaan in deze activiteit kan gebruiken. En ik hoop dat deze activiteit een succes wordt. Ik vind het een gezellige en leuke activiteit om te doen en ben bij het proces betrokken.” Filmpje Boogh – productmatig werken Op YouTube staat ter illustratie een filmpje met de titel ‘Boogh - Productmatig werken’, waarin de ervaringen en mening van cliënten van Boogh Veenendaal worden naar voren komt ; http://www.youtube.com/watch?v=CNdD2BIlZa4

Het lijkt een logische stelling, maar ik vraag me af hoe dit normaal gesproken geregeld is. Iemand met een fysieke beperking (of een ouder iemand die slecht ter been is) zou in elk geval bij brand veilig uit een gebouw moeten kunnen komen. In de praktijk zijn er natuurlijk vaak gebouwen met meerdere verdiepingen, waar bijvoorbeeld ook ouderen wonen. Ik weet eigenlijk niet hoe het geregeld is met vluchtroutes. Ik ga er vanuit dat ook in hoogbouw brandveilige vluchtroutes zijn, die door mensen met een fysieke beperking gebruikt kunnen worden. Dus niet met de trap naar beneden hoeven gaan als je een rolstoel gebruikt. Als dat zo is, kunnen ook mensen met een fysieke beperking vanaf een hogere verdieping veilig uit het gebouw komen in geval van brand. Als die mogelijkheid er niet is, lijkt het me logisch dat mensen met een fysieke beperking op de begane grond wonen.

Reactie Margré Weeda - coördinerend begeleider Boogh Harmelen Het onderwerp gaat over leefbaarheid & toegankelijkheid, niet alleen over brandveiligheid of ‘in geval van nood’. Vragen borrelen bij me op als: “Is het een drempelvrije woning? Zijn de toegangsdeuren goed doorgankelijk? Is er een lift aanwezig? Is de grootte van het toilet, douche aangepast aan het te gebruiken hulpmiddel?” Het lijkt me tactischer voor een rolstoel- of rollatorgebruiker om op de begane grond te wonen. Het leven kan een stuk eenvoudiger zijn als je geen trappen of liften hoeft te trotseren. Hiermee geef ik overigens mijn mening als oud-flatbewoner en niet als rolstoelgebruiker. Ronduit irritant als die lift weer niet werkte of in de renovatie zat! De mogelijkheid bestaat uiteraard om het leven niet gelijkvloers te laten plaatsvinden; waarom worden er anders trapliften in huizen geplaatst? Sommige mensen geven er nu eenmaal de voorkeur aan om op een andere verdieping een onderdeel van hun leven in te vullen. Het uitzicht kan tenslotte fantastisch zijn en van pottenkijkers is ook minder sprake. Argument voor de stelling kan zijn: “In geval van brand mag je niet eens met een lift. Hoe kom je dan beneden als je op de 14e verdieping woont?” 13

Reactie Evert Bron – Adviseur directie Veiligheidszorg Veiligheidsregio Utrecht

Reactie Marloes Juffermans cliënt Booghkring Utrecht Omdat ik zelf niet fysiek beperkt ben, vind ik het moeilijk om op deze stelling te reageren. Daarom heb ik hem voorgelegd aan een aantal ervaringsdeskundigen onder mijn volgers op twitter. De reacties zijn wisselend.

Van woningen met de huidige inrichting is aangetoond dat ze als gevolg van brand in 3.30 minuten totaal uitbranden. De brandweer heeft een aanrijtijd nodig van 7 à 8 minuten; u bent dus aangewezen op uzelf als het gaat om zelfredzaamheid. Hard gezegd: de brandweer is altijd te laat.

Vrouw, rolstoelgebruikster: Ik ben het met deze stelling eens. Helaas is de dagelijkse realiteit van het aanpassen van een woning zeer grillig. Vrouw, rolstoelgebruikster: In ons dorp heeft de brandweer geoefend met evacueren en dat bleek helemaal niet eenvoudig, dus gevaarlijk. Dus ja, ik ben het met de stelling eens. Gelukkig woon ik in een benedenwoning en voel ik me veilig.

Wonen, op elk niveau, betekent ook een veilige vluchtweg. Bij brand is het van belang dat u erover nagedacht hebt hoe u brand kunt voorkomen en wat u moet doen als er dan toch brand uitbreekt. Dit is uw eigen verantwoordelijkheid. Personen die (normaal) zelfredzaam zijn, kunnen als gevolg van brand ook zomaar niet zelfredzaam worden. Als adviseur van de brandweer zie ik liever mensen met een fysieke beperking op de begane grond wonen. Dan zijn vluchtwegen kort en optimaal. Gaat u toch op een hogere verdieping wonen, dan moet u zich afvragen: hoe kom ik hier weg als er brand uitbreekt? Zijn er voorzieningen getroffen die het voor mij mogelijk maken om veilig te vluchten? Voorzieningen kunnen zijn: rookcompartimenten, trappenhuizen of ruimtes die voldoende bescherming geven zodat u buiten de rook of brand kunt blijven. Denk eraan dat u liften bij brand niet mag gebruiken. Waarom niet? Liftschachten kunnen bij brand als schoorstenen gaan werken en dat zijn levensgevaarlijke omgevingen waar u niet in terecht moet komen. Dat maakt het voor personen met een rolstoel al extra moeilijk. Rookcompartimenten zijn ervoor gemaakt om rookverspreiding te beperken. Bij brand is rookproductie het grootste gevaar. Vluchtwegen in woongebouwen zijn in de regel wel op een goed niveau uitgevoerd. Voor u besluit op een hogere verdieping te gaan wonen, hoop ik dat u er goed over nadenkt hoe u wegkomt als er toch brand uitbreekt. Veilig kunnen vluchten is een voorwaarde.

Reactie Juliëtte Verweij - cliënt Boogh Utrecht In principe sta ik achter de stelling, maar in Utrecht (en niet alleen hier) is gelijkvloers wonen op de benedenetage ook niet zonder gevaar (inbraakgevoelig). Als je alles goed overdenkt en de voordelen naast de nadelen legt, is wonen op de benedenetage makkelijker, denkend aan storingen, brand etc. De tuin moet dan echter wel ommuurd zijn zodat niemand er zomaar in kan lopen. Als je het praktisch bekijkt: wat doen we met alle bejaarden die zelfstandig wonen (ook erg belangrijk) en slecht ter been zijn? Moeten die nog verhuizen? Ik weet ook niet wat wijsheid is in dezen, maar we moeten met zijn allen eens kijken hoe we mensen in geval van nood kunnen helpen naar beneden te komen (brandweergreep).

Reactie Cindy Visscher

Reactie Steven Reijndorp - cliënt Boogh Amersfoort Ik sluit mij volledig aan bij deze stelling. Helaas is dit in instellingen in Nederland niet altijd mogelijk, al zou het in verband met de brandveiligheid wel beter zijn. Wat ik wel denk, en waar ik dan ook bang voor ben, is dat we dan weer heel lange wachtlijsten krijgen. En ik weet niet of dat nu is wat we moeten willen.

cliënt Boogh Veenendaal

Nee, ik woon zelf op de eerste verdieping en zit in een elektrische rolstoel. Het kan dus prima. Alleen heb je wel een probleem als de lift het niet doet, maar ik zie dat als een uitdaging. Kijk, je moet uitkijken dat je mensen niet buiten gaat sluiten. Mensen met een fysieke beperking kunnen zeker in een flat wonen, maar je moet gewoon bij iedereen individueel kijken of het haalbaar is. 14

Vrouw, mantelzorger voor haar man, die rolstoelgebruiker is: Ik vind dat diegene dat zelf moet bepalen. Wij slapen bijvoorbeeld boven. In geval van brand niet slim. Maar mijn man neemt dit risico. Hoe vaak is er ergens brand? Overstromingen zijn een groter risico. Dan is het handiger als je boven woont. Niet overreguleren! Risico is er altijd.

O

nbeperkt houdbaar Film-recensie door Gert-Jan van Zetten

Met jou heb ik geleerd – Joris Linssen & Caramba In zijn studententijd kwam Joris Linssen, bekend als presentator van programma’s als Taxi en Hello Goodbye, voor het eerst in Mexico. Hij sloot daar het land, zijn inwoners en de mariachi, de kenmerkende Mexicaanse muziek, voor altijd in zijn hart. In 1999 werd de band Joris Linssen & Caramba opgericht met Linssen als zanger. Tot dan toe was hij als zanger in andere genres actief geweest. Joris Linssen & Caramba speelt mariachimuziek met Nederlandse teksten. Toen een journalist vroeg wat Linssen met het oog op het einde van de Maya-kalender op 21 december 2012 nog wilde doen, kwam hij op het idee om een droom waar te maken: met de band naar Mexico om daar op te treden en zijn Mexicaanse muzikale helden te eren. In oktober 2012 reisde de vierkoppige band af naar Mexico met in hun kielzog een filmploeg om de reis vast te leggen. Het resultaat is een 70 minuten durende roadmovie over de passie voor muziek, vertrouwen en vriendschap. Er is ontroering en er wordt gelachen. De mannen ontmoeten en zingen voor Armando Manzanero en brengen een serenade bij het graf van José Alfredo Jiménez. En de band treedt op voor de Mexicanen, dat wordt een groot succes. De reis is voor de band ook de afsluiting van een rouwperiode: in 2011 overleed bassist Jeroen. De film is een indringend portret van een band met vier vrienden, die menen wat ze doen. En dat komt over bij de Mexicanen en bij de kijker van deze film. Ay ay Caramba, Viva Mexico! 15

Boogh Wijk bij Duurstede: anders, maar tóch vertrouwd In juni van dit jaar opende Boogh Wijk bij Duurstede haar deuren. Over het hoe en waarom spreken we met Bianca Boven, vaste medewerker aldaar. Natuurlijkerwijs mengen ook de andere aanwezigen zich in het gesprek, gevraagd, maar soms ook ongevraagd...

Als we de cliënten vragen wat zij het belangrijkste van Boogh Wijk bij Duurstede vinden, zijn gezelligheid en ‘onder de mensen zijn’ veel gegeven antwoorden. Gert is naar eigen zeggen altijd druk en bezoekt Boogh vooral om dingen te kunnen maken. Let wel, die maakt hij vooral voor anderen. “Want,” zo geeft hij aan, “als ik klaar ben met het maken, dan ben ik er ook kláár mee en geef ik het weg.” Opvallend is zijn uitspraak dat hij de tijd na zijn hersenletsel nu als een ‘gouden periode’ ervaart… Gert geeft aan dat hij in een vast stramien zat en er na zijn hersenletsel is achtergekomen dat hij veel meer vaardigheden heeft. Alleen al dit gegeven zou in een persoonlijk interview met Gert kunnen uitmonden.

Door Pieter Houtman en Gert- Jan van Zetten

Bianca Boven

We treffen Bianca in een van de nieuwgebouwde onderkomens van het Ewoud en Elisabeth Gasthuis. Bij binnenkomst ervaar je een gemoedelijke sfeer, maar het is niet de ruimte die deze gemoedelijkheid maakt. De mensen in de ruimte creëren die sfeer zelf. Misschien zit hem dat ook wel gedeeltelijk in het feit dat enkele Boogh Veenendaal bezoekers die uit Wijk bij Duurstede komen, elkaar nu bij Boogh in ‘Wijk’ weer tegenkomen. Hoe het ook zij, ‘de verf is net droog’, maar het voelt alsof Boogh Wijk bij Duurstede er altijd al is geweest! Boogh Wijk bij Duurstede is op dinsdag en donderdag te bezoeken. Daarmee willen we gelijk een misverstand uit de wereld helpen. Want in tegenstelling tot wat wel wordt gedacht, is Boogh Wijk bij Duurstede géén Boogh in de Buurt(voorheen NaHderkring) meer. Deze locatie is meer dan twee dagdelen te bezoeken, dus is het een Boogh locatie. Tot voor kort was er in Wijk bij Duurstede wel een Boogh in de Buurt (in de bibliotheek). Omdat voor cliënten uit ‘Wijk’ de reis naar Veenendaal (te) veel tijd in beslag nam, is ervoor gekozen te verhuizen naar een nieuwe locatie in Wijk bij Duurstede. Het verminderen van de vervoerskosten was ook een belangrijke reden om te kiezen voor een nieuwe locatie. Cliënten die tot juni van dit jaar naar de bibliotheek gingen, gaan ook naar het nieuwe onderkomen. Voor mensen die voorheen vanuit Wijk bij Duurstede naar Veenendaal gingen, is het verminderen van de reisafstand absoluut een groot voordeel. Sommigen reizen nu in een paar minuten van hun huis naar Boogh. Het naar binnen gaan bij een verzorgingshuis om daar in een ruimte activiteiten te doen, wordt niet als een nadeel ervaren. Globaal komt een dag in Wijk bij Duurstede overeen met een dag in de grotere locaties van Boogh. Het verschil is dat er meer ruimte bestaat voor flexibiliteit en omdat Boogh ook letterlijk dichtbij is voor sommige mensen, kiezen enkele cliënten ervoor om thuis te lunchen en/of 16

even te rusten. Martin gaat in de pauze vaak naar een ruimte elders in het gebouw. Hier is WiFi, waardoor hij zijn favoriete computerspel op internet kan spelen. Die flexibiliteit loopt als een rode draad door de dag. Bijvoorbeeld bij het koffie drinken; wanneer er behoefte is aan een ‘bakkie’, dan kan dat gewoon vanwege de kleinschaligheid. Centraal in de ruimte staat een grotere tafel waar dat ‘bakkie’ genuttigd kan worden. Die flexibiliteit wordt ter plekke bevestigd en ook als prettig en gevarieerd ervaren. Aansluitend worden deze bevindingen opgeluisterd met een spreekwoordelijke pluim voor Bianca voor haar persoonlijke betrokkenheid, waar overigens ook alle andere betrokkenen zich door aangesproken mogen voelen!

een Star Trek- ruimtevoertuig, niet te verwarren met Star Wars, hij hecht eraan dat duidelijk te benadrukken! De bouwdozen komen van de zolder van een vrijwilliger, die daar niets mee deed. Maar Martin weet er wel raad mee. Als wij er zijn, is Christina bezig met een borduurwerk. Daarnaast wordt er ook aan tekenen en schilderen en mozaïek gedaan. Dat creatieve activiteiten door de jaren heen bij Boogh weinig tot niets aan populariteit hebben ingeboet, bewijst het initiatief om ook de activiteit keramiek mogelijk te maken. Er woont een medewerker in de buurt die keramiek thuis als hobby heeft. Vanuit dat gegeven en vanuit de vraag van cliënten naar keramiek, probeert men dat te organiseren. Er wordt verder nog gekeken of een computeractiviteit tot de mogelijkheden behoort. Met de afdeling fysiotherapie van het gasthuis is gesproken over een sportactiviteit. Helaas is dat niet iets wat snel gerealiseerd kan worden, maar er wordt aan gewerkt.

Al pratend komen er een paar kleine puntjes ter verbetering naar voren. Christina is bijvoorbeeld een van de cliënten die ook de bibliotheek bezochten. “Dat was ook heel gezellig”, geeft zij tevreden aan, om er vervolgens aan toe te voegen: “De bibliotheek vond ik knusser met al die boeken… Het is hier ruimer, dat maakt het niet gezelliger.” “Daar moeten we dan nog wat aan doen”, zegt Bianca en ze vraagt vervolgens Maria, die ook in de bibliotheek kwam, om haar mening. Maria vindt het hier leuker, zowel de ruimte als de groep (die nu is uitgebreid) ervaart zij als prettiger. Ook Ria voegt zich bij ons. Zij kwam in Veenendaal bij de (toen nog) NaHderkring. Voor haar is Wijk bij Duurstede ook dichterbij en ze geeft aan haar oude plek helemaal niet te missen. Hoewel overal altijd wel voor- en nadelen aan kleven, kunnen we over het algemeen concluderen dat Boogh Wijk bij Duurstede een plek is die graag bezocht wordt!

De activiteiten die in een grotere locatie van Boogh worden gedaan, kunnen in principe ook bij Boogh Wijk bij Duurstede plaatsvinden. Te denken valt aan: zijdeschilderen, vilten en speksteen. Echter, soms aangepast, omdat alles in één ruimte wordt gedaan. Daarnaast kan het zijn dat maar één of twee cliënten een bepaalde activiteit willen doen of dat ervoor wordt gekozen om één keer in de zoveel tijd een bepaalde activiteit te doen. In Wijk bij Duurstede is dat bijvoorbeeld het geval met bloemschikken. In het vertrek bevindt zich ook een bescheiden keuken. Dit komt mooi uit, omdat een van de cliënten graag bakt. Hierdoor worden de andere aanwezigen soms op appeltaart getrakteerd! Als groep hebben ze een keer pannenkoeken gebakken. In de ruimte zijn verschillende hoekjes gecreëerd waar cliënten hun activiteit kunnen doen. Neem Martin, die bezig is aan 17

(Eerste) fysieke training voor mensen met hersenletsel van start! Samenwerking tussen revalidatiecentrum MRC Aardenburg en Boogh Arbeidsre-integratie

Op 10 september jl. is de multidisciplinaire training arbeidsrevalidatie voor mensen met hersenletsel van start gegaan. Boogh Arbeidsre-integratie en het Militair Revalidatiecentrum werken al geruime tijd aan een pilot om te komen tot een passend aanbod van arbeidsrevalidatie, specifiek voor mensen met hersenletsel. Er is gekozen voor een multidisciplinaire aanpak, waarbij steeds gekeken wordt welke stappen gezet moeten worden en welke interventies nodig zijn om de werknemer verder te brengen in zijn arbeidsre-integratie. Hersenletsel en werken: vaak een ingewikkelde combinatie. De werkgever of uitkerende instantie is verantwoordelijk voor de re-integratie van langdurig zieke arbeidskrachten. Maar wat kunnen ze het beste doen als het gaat om iemand met hersenletsel? Het programma Arbeidsrevalidatie voor mensen met hersenletsel kan hen en de werknemer ondersteunen bij het vinden van passende oplossingen. De huidige groep bestaat uit cursisten met diverse achtergronden. Op 10 september werden zij om 8.30 uur verwacht op het terrein van MRC in Doorn. Hier stond hun een frisse ochtendwandeling te wachten over het prachtige landgoed. Het vervolg van het programma op deze dag bestond uit een sessie met een mental coach, fysieke inspanning en tot slot een ergotherapiesessie. De achtweekse training beslaat twee dagdelen per week, dinsdagochtend en donderdagochtend. De tweede ochtend, staat meer in het teken van bewegen en fysieke inspanning. Hierbij wordt steeds afgewisseld tussen inspanning en ontspanning. Het programma duurt ieder dagdeel tot ongeveer 12.00 uur. Het doel is te komen tot een hogere fysieke belastbaarheid, met aandacht voor cognitieve strategieën en het verkrijgen van meer inzicht in de eigen verhouding belastingbelastbaarheid.

Quote cursist: “Ik heb echt het gevoel gezien te worden. Er wordt gekeken naar wat goed voor mij en wat ik nodig heb… Dat is fijn!”

18

C

olumn

Gert-Jan van Zetten

Utereg me stadsie

Wettelijk kader: Wet verbetering poortwachter Volgens de Wet verbetering poortwachter moeten werkgevers eerst onderzoeken of de werknemer binnen de eigen onderneming kan re-integreren: spoor 1. Als re-integratie in de eigen organisatie niet lukt, is de werkgever verplicht een passende werkplek te zoeken buiten de eigen organisatie: spoor 2. Om te voldoen aan de wettelijk gestelde regels moet een werkgever diverse instrumenten inzetten. Hij kan dit zelf doen of expertise inkopen, wat in veel gevallen de kans van slagen in een re-integratietraject vergroot. Het programma Arbeidsrevalidatie voor mensen met hersenletsel geeft een re-integratietraject vorm op een professioneel en kwalitatief hoogstaand niveau. Onderdeel van de werkwijze is het begeleiden, informeren en adviseren van de opdrachtgever over het wettelijk kader. Het team van trainers bestaat uit een fysiotherapeut, een ergotherapeut, een psycholoog, een neuropsycholoog en een arbeidsdeskundige, allen professionals met kennis van hersenletsel. Oefeningen en trainingen worden op maat gemaakt en er is sprake van een opbouwschema zowel in mentale als fysieke belastbaarheid. Dit alles vindt plaats in de rustige en mooie bosrijke omgeving van het MRC-terrein in Doorn. De cursisten kunnen zo ook genieten van natuur en rust en tegelijkertijd hard werken aan hun eigen ontwikkeling.

Door training en begeleiding terug in je kracht! Interesse of meer informatie? Bent u geïnteresseerd in re-integratiebegeleiding voor uw werknemer/werkzoekende? Of heeft u als werkgever behoefte aan professionele ondersteuning in het kader van verzuim en re-integratie? Neemt u dan contact op voor meer informatie. We stellen, geheel vrijblijvend, een offerte voor u op die is afgestemd op uw specifieke situatie. Boogh Arbeidsre-integratie Tel: 085 4814763 [email protected] www.boogharbeidsreintegratie.nl

Wanneer ik van elders kom en vanaf de snelweg de Domtoren zie verschijnen, dan begin ik me weer thuis te voelen. “Ja, dan springt m’n hartsie open, ik ben trots wat dach ie wat, der is geen mooier plekkie als Utereg m’n stad.” Als een hoeder waakt deze hoogste kerktoren van Nederland al honderden jaren over de stad. De Dom hoort nog meer bij Utrecht dan Máxima bij WillemAlexander, Serious Request bij het Glazen Huis of Zwarte Piet bij Sinterklaas. Vanuit mijn tuin en zittend aan de eettafel in huis zie ik de top van de Dom. Het zien van de Dom, maar ook het weten dat deze rots in de branding er altijd is, geeft een gevoel van geborgenheid. De Oudegracht, de Nieuwegracht en de stadsbuitengracht, ofwel de singel rondom het oude centrum, zijn ook onlosmakelijk met Utrecht verbonden. Het is dan ook verbijsterend om te weten dat in de jaren ’50 van de vorige eeuw de bestuurders van de stad het besluit namen om de hele singel te dempen om plaats te maken voor een snelweg rondom de oude binnenstad. Er werd zelfs met de werkzaamheden begonnen. De Weerdsingel Westzijde en een deel van de Catharijnesingel werden gedempt. Op het laatstgenoemde deel werd ook een stuk snelweg van 1100 meter aangelegd. Verder zijn de plannen gelukkig niet doorgezet. Door de Weerdsingel Westzijde stroomt sinds 2001 weer water. In de loop van dit decennium zal de historische fout helemaal hersteld zijn als ook de Catharijnesingel weer volledig is gevuld met water.

maar weinig filmzalen waar ik in kan. Ben alleen bang dat alles veel duurder uitpakt dan begroot. De gemeente moet natuurlijk wel geld overhouden om mijn rolstoel, zo nodig, te repareren en over een paar jaar weer een nieuwe te verstrekken. Want zonder rolstoel zou ik alsnog niets aan rolstoelaangepaste gebouwen hebben. Ondanks het idee van één centrum zal je toch twee gedeeltes blijven houden, het nieuwe en het oude, historische deel. Vanuit rolstoelperspectief is het nieuwe gedeelte het beste voor mij. Maar mijn Uteregse hartsie zal voor altijd aan het oude gedeelte verpand blijven. Datzelfde hartsie moest huilen toen afgelopen oktober een deel van de oude kademuur langs de Bemuurde Weerd instortte. De Dom zal ook vast een traantje hebben gelaten. Na dit voorval kijk ik iedere dag toch een keertje extra of de door mij zo geliefde toren er nog staat… Het kijken is mij trouwens wel moeilijker gemaakt sinds er in de speeltuin naast mijn huis een hoog bouwwerk is neergezet. Ik zie nu eerst een rood puntdak en daarnaast ontwaar ik nog een klein stukje van de Dom. Dat ik de Dom niet op kan om de stad vanaf daar te zien, doet, net als het feit dat een rondvaart door de grachten er niet in zit, mijn hartsie pijn. Ik zal het moeten doen met wat anderen daarover zeggen of hebben gezegd of gezongen. “Als ik boven op de Dom sta, kijk ik even naar benee, dan zie ik het ouwe grachie, het Vreeburg en Wijk C.”

Het terugbrengen van het water in de Catharijnesingel is een onderdeel van de omvangrijke verbouwing in het centrum van Utrecht. Andere projecten in voorbereiding of momenteel in uitvoering zijn onder meer TivoliVredenburg, het Centraal Station, de megabioscoop en Hoog Catharijne. Het vernieuwde gedeelte moet samen met de oude binnenstad het nieuwe centrum van Utrecht gaan vormen. Als het eenmaal af is, wordt het best mooi. Naast het water in de singel kijk ik vooral uit naar TivoliVredenburg en de megabioscoop; dan zijn er meer zalen waar ik met mijn rolstoel in kan en kan ik dus meer genieten van muziek en films. Op dit moment zijn er

1919

Het is een bijzonder constructieve samenwerking In de vorige uitgave van Boogh magazine stond een interview met Maarten Visser, voorzitter van de Centrale Cliëntenraad van Boogh. In het tweede deel van ons artikel over de Centrale Cliëntenraad komt directeur-bestuurder Hetty van Oldenielaan het woord. Door Pieter Houtman en Gert-Jan van Zetten

Wat is de waarde van de Centrale Cliëntenraad (CCR) en de lokale cliëntenraden bij Boogh? Hetty: “De waarde van de cliëntenraden en de Centrale Cliëntenraad is bijzonder groot. De cliëntenraden in de centra hebben als gesprekspartners de regiomanager en zo nodig leden uit het team. De leden van de cliëntenraad kunnen onderwerpen inbrengen en de regiomanager kan ook gesprekspunten op de agenda zetten. In deze vergaderingen worden vooral onderwerpen besproken die op de locatie zelf spelen. Van programmering tot allerhande zaken die op dat moment spelen en van belang zijn. Ook kwaliteit van dienstverlening staat op de agenda. Het is laagdrempelig georganiseerd en heeft vooral een praktische insteek. Ook andersom geredeneerd komen er onderwerpen op de agenda die in de CCR zijn besproken en die in de achterban besproken moeten worden, voordat er op stichtingsniveau een beslissing over genomen wordt. Bijvoorbeeld recent de aanpassingen in het vervoer, maar bijvoorbeeld ook een onderwerp als het vitaliteitsbeleid. De Centrale Cliëntenraad heeft mij als gesprekspartner. Er zijn twee leden vanuit iedere lokale cliëntenraad vertegenwoordigd in de Centrale Cliëntenraad. Wij bespreken alle ontwikkelingen die op stichtingsniveau spelen. Dat zijn natuurlijk ook veel externe ontwikkelingen op het gebied van weten regelgeving. Niet altijd de leukste onderwerpen, maar wel noodzakelijk en belangrijk om door te spreken. Zoals de ontwikkelingen op het gebied van vervoer, de overheveling van de AWBZ naar de Wmo, vitaliteitsbeleid en meer bewegen, maar bijvoorbeeld ook de projecten in het kader van In voor zorg! spreken we door. Elke keer is een belangrijke ‘graadmeter’ of de cliënten er werkelijk beter van worden, direct of indirect. Recent hebben we de ervaringen op het gebied van vervoer van alle lokale cliëntenraden besproken in de Centrale Cliëntenraad. Op deze manier krijgen we allemaal een redelijk compleet beeld over hoe de aanpassingen in het vervoer verlopen en waar de knelpunten liggen. Maar ook zien we waar ieders leerpunten liggen en welke suggesties of tips we van elkaar kunnen gebruiken. Waar loopt het goed en waar loopt het minder goed? En hoe komt dat dan? Dat helpt in de voortgang van processen en levert vaak betere resultaten op.” 20

Van Maarten Visser begrepen we dat je de laatste tijd bij iedere vergadering van de CCR aanschuift, omdat er veel te bespreken is. Wat zoal? Hetty: “Zoals ik al noemde, is de bezuiniging op het vervoer een hot item in 2013. Hoe geef je hier vorm en inhoud aan? In het kader van In voor zorg! is er gesproken over nieuwe vormen van werken en dienstverlening, zoals productmatig werken, het openen van de webwinkel BooghGoed en de winkel By Boogh. Daarnaast is er de jaarlijkse certificering van het kwaliteitssysteem HKZ en de afhandeling van het tevredenheidsonderzoek. Wat veel mensen niet weten, is dat Maarten Visser als voorzitter van de CCR een keer per jaar aanzit in een gesprek met het Zorgkantoor. Bijzonder belangrijk. Ook heeft een afvaardiging van de CCR vaak een rol bij presentaties naar buiten toe. Bijvoorbeeld bij bezoek van de politiek. Om juist het cliëntenperspectief te laten zien en toe te lichten.”

Hoe verloopt de samenwerking met de leden van de CCR? Hetty: “Het is een bijzonder constructieve samenwerking. Met alle leden loopt de samenwerking goed. Je leert elkaar ook echt kennen in de loop van de tijd. Er ontstaat echte samenwerking en ik leer ook steeds beter begrijpen wat belangrijk is voor de leden van de Centrale Cliëntenraad en wat hen bezighoudt. Ik ervaar zelf dat de leden van de raad geen blad voor hun mond nemen. Ik denk dat wij een dusdanige relatie met elkaar hebben dat alles uitgesproken kan worden. En dat wordt volgens mij ook gedaan. Dat geldt dus ook voor mij. Hierdoor weet ik en iedereen goed wat er speelt. Dat is prettig. Soms is het lastig praten als een locatie niet goed vertegenwoordigd is door zijn cliëntenraad, door bijvoorbeeld wisselingen in de wacht of door ziekte. Dan heb ik onmiddellijk het gevoel dat we de aansluiting missen met een locatie. Dan overleg ik met de voorzitter hoe we hier iets aan kunnen veranderen.”

Krijg je wel eens ongevraagd advies van de CCR? Hetty: “Ja, regelmatig. Er wordt natuurlijk veel gezegd en daar pak ik in ieder geval zaken uit op. Een mooi recent voorbeeld vind ik dat een locatie een brievenactie op wilde zetten in het kader van een protestactie tegen de overheveling van de begeleiding naar de gemeenten en

de budgetkorting die hiermee gepaard gaat per 1 januari 2015. Dit was gevoed door een plaatselijke politieke partij. De leden van de CCR adviseerden mij om dit breder op te pakken met alle cliëntenraden, en dat hebben we vervolgens gedaan.”

Kom je ook bij vergaderingen van lokale cliëntenraden? Hetty: “In mijn inwerkperiode ben ik bij alle lokale cliëntenraden geweest. Ter kennismaking en ik wilde graag weten wat gespreksonderwerpen waren voor de diverse raden. Er spelen natuurlijk ook plaatselijke issues. Dat was bijzonder leerzaam voor mij. Nu ben ik nog weinig aanwezig bij de lokale raden. Maar dat is ook niet echt nodig als er een goede vertegenwoordiging is van de lokale raden in de Centrale Cliëntenraad. Dan hoor ik de geluiden wel!”

O

lokale cliëntenraden te hebben? Hetty: “De Centrale Cliëntenraad heeft een verplichtend karakter in het kader van de Wet Medezeggenschap Cliënten Zorginstellingen. Formeel is in deze wet ook vastgelegd over welke onderwerpen de raad instemming en adviezen moet geven. De cliëntenraden hebben geen verplichtend karakter. Hieraan heeft Boogh geheel vrijwillig vorm en inhoud gegeven, vanuit de gedachte dat het belangrijk is om inspraak en medezeggenschap dicht bij cliënten te organiseren.”

Is er nog iets anders dat je wilt zeggen over de lokale raden en de CCR? Hetty: “Wat ik nog belangrijk vind om te vermelden is dat alle raden ondersteuning krijgen van medewerkers en dat deze ondersteuning volgens mij zeer gewaardeerd wordt. Mag ook wel eens genoemd worden!”

Is het verplicht om een Centrale Cliëntenraad en

nbeperkt houdbaar CD-recensie Door Pieter Houtman

Arcade Fire: Reflektor De reden voor het bespreken van Reflektor van Arcade Fire is vierledig. Allereerst is daar de aanleiding voor de kennismaking met de uit Montreal afkomstige Indierockband. Als je voor Boogh magazine van september de muziekvakkracht van Boogh Baarn interviewt, wissel je vanzelfsprekend van gedachten over muzikale voorkeuren. Arcade Fire was vanaf dat moment voor mij ‘geboren’. Als tweede reden voer ik aan dat ik een primeur in handen lijk te hebben. Het door mystiek omgeven dubbelalbum Reflektor gaat officieel op 28 oktober in de verkoop, terwijl ik hem bij de verschijning op 25 oktober al in huis had! Dat klinkt alsof ik bevoorrecht ben en mij aangesloten heb bij een illuster clubje liefhebbers. Niets is minder waar, want zoekende op internet werd mij de mogelijkheid geboden om alvast een reservering te plaatsen voor de op handen zijnde verschijning van Reflektor. De derde reden is het feit dat ik door twijfelachtige toevalligheid Arcade Fire op de cover van het oudste muziektijdschrift van Nederland zag staan! De vierde, en dus vanzelfsprekend laatste reden is ook niet onbelangrijk: Reflektor wordt in dat oudste tijdschrift een puur waagstuk genoemd… Naast dat het album een waagstuk wordt genoemd, roept het bij mij ook veel vragen op. Enerzijds klinkt het muzikaal interessant door Haïtiaanse invloeden, wat vooral cd 1 dansbaar maakt – de echtgenote van Arcade Fire-brein Win Butler is Haïtiaanse – anderzijds neemt de thematiek (scheidslijn tussen aards en bovenaards) van het album steeds grotere vormen aan. Daardoor vervalt Arcade Fire soms in de Griekse mythe (Orpheus en Eurydice) om deze thematiek kracht bij te zetten. Maar op het moment dat dit in de muziek te zwaarmoedig (cd 2) door gaat klinken, ben ik persoonlijk mijn houvast op de dubbelaar kwijt. Dat neemt niet weg dat het vernieuwende karakter te waarderen valt! Daarnaast is het, terugkomend op de thematiek, enigszins van belang te weten dat Reflektor is gemaakt in de periode dat de echtgenote van Win Butler zwanger was. Hoogtepunten vind ik de single Reflektor zelf en Here Comes The Night Time, vooral om het pianorifje! Versie II van deze track is naar mijn mening nog meer de moeite waard… 21

Terug in je kracht

Afronding van het In voor zorg-traject.

Aan alle mooie dingen komt een eind… Zo ook aan mijn tijd bij Boogh als In voor zorg-coach. Na twee intensieve, leerzame, dynamische en plezierige jaren is het eind van het In voor zorg-traject bij Boogh in zicht. Door Christina Bierma

In december 2013 loopt het In voor Zorg! traject bij Boogh af. Ik heb dit traject dan 2 jaar lang met veel plezier begeleid. In de decembermaand toetsen we het gelopen traject en de behaalde resultaten. Daarna volgt een ´zachte landing´ door de afbouw van mijn ondersteuning tot februari. Dit om de lopende zaken te verankeren in de Boogh-organisatie. Boogh gaat met alles wat ze ontwikkeld en geleerd heeft zelf verder. Terugblikkend merk ik dat de afgelopen twee jaren zijn omgevlogen. Dat zal mede komen door het ambitieuze plan van aanpak dat eind 2011 met het management van Boogh is opgesteld. Maar ook door het grote enthousiasme waarmee Hetty, managers en ook medewerkers aan het werk zijn gegaan met: het uitzetten van een hernieuwde koers, het strategisch meerjarenplan, de verbreding van het dienstenpakket met nieuwe producten als behandeling, webshop, By Boogh, re-integratie / trainingen, marketing, relatiebeheer en tot slot de profilering van Boogh... Alles, maar dan ook alles wat kon bijdragen aan een sterkere marktpositie van Boogh is uit de kast gehaald en aangepakt.

Dynamische omgeving

En dat terwijl het zorglandschap om ons heen in ras tempo verandert. Niets ´kabbelend beekje´ buiten. Nee, telkens weer vroeg de buitenwereld om Booghs aandacht. Zo heeft Boogh de afgelopen twee jaar het vervoersvraagstuk moeten oppakken, is de eerste golf aan bezuinigingen verwerkt en zagen we de voorbereiding op de komst van de Wmo telkens verlengd worden van 2013, naar 2014 en nu naar 2015.

Drijfveer = de cliënt

Als relatief kleine organisatie heeft Boogh veel ´hooi op de vork´ genomen. Dat zegt genoeg over de ambities en motivatie van de organisatie om er in de toekomst een 22

succes van te maken. Dat merk ik bij iedereen. De grote drijfveer hierachter is de betrokkenheid bij de cliënt. Cliënten moeten, ook in de toekomst van de participatiemaatschappij, op een passende, hoogwaardige dienstverlening van Boogh kunnen rekenen. Vanuit die gedachte wordt en werd iedere cliënt met zijn of haar eigen voornaam, gezicht en kwaliteiten gezien en gewaardeerd. Daar word ik stil van. Voor het werk dat Boogh doet heb ik diep respect gekregen. En met de veranderingen die lopen is Boogh voorbereid op de WMO. De motor achter dit succes zijn de medewerkers, die er dag in dag uit voor gaan. Klasse! En dat terwijl op de ´werkvloer´ veel veranderingen nog verder handen en voeten moeten krijgen. In die fase zijn we aangeland. Begeleiding, behandeling, training en re-integratie willen we immers vanuit het leerdoel van de cliënt aanbieden. In woord en daad. En dat is niet altijd eenvoudig. Te meer omdat we weten dat verandering in de toekomst de enige constante is en dat Boogh ook na het In voor zorg-traject verder gaat in haar aanpassingen. Uit de eindmeting onder medewerkers spreekt duidelijk dat medewerkers hierachter staan en wat ervoor nodig is om het veranderproces verder te faciliteren voor hen. Ik ben ervan overtuigd dat deze tips door Boogh ter harte genomen worden en door het net zo betrokken management benut zullen worden. De nieuwe slagzin van Boogh is ´terug in je kracht´. Mooi, want dat is helemaal waar. In de eerste plaats voor de cliënt, maar ook voor Boogh. De organisatie kan met de stimulering van In voor zorg! terug in haar kracht komen. En tot slot voor de medewerker, die als motor achter Booghs succes in hun kracht moeten blijven.

Resultaten

Wat heeft het In voor zorg! traject opgeleverd, zult u zich afvragen? Uit de eindmeting over het traject onder medewerkers is te zien dat het bewustzijn over wat er ´buiten´ Boogh gebeurt heel sterk gegroeid is. Boogh heeft ´het venster´ naar buiten opengezet, wat ertoe geleid heeft dat op locaties allerlei initiatieven genomen worden om verbinding met de omgeving te leggen. Ook

met gemeenten en samenwerkingspartners is de relatie intensiever geworden door gerichter relatiebeheer. Nieuwe activiteiten in Wijk bij Duurstede en Nieuwegein zijn daar uitkomsten van. “Dat moeten wij vasthouden”, zei een manager. Gemeenten willen het hele pakket en daarin heeft Boogh een grote slag geslagen tijdens het In voor zorg-traject. Zo vulde Boogh aan wat ze ´miste´, bijvoorbeeld met behandeling, het werken aan producten en een breder aanbod van trainingen en werkervaringsplaatsen. Dat alles mag je gerust grote winst noemen! Daarmee veranderde ook de uitstraling of mooier gezegd, de profilering van Boogh. De verbreding van diensten en het productmatig werken geven Boogh een ander gezicht. Nu kan Boogh beter uitleggen wat ze doet om mensen ´terug te krijgen in hun kracht´. Toekomstbestendig worden, dat was de opdracht van In voor zorg! Om vanuit het nieuwe perspectief cliënten in de toekomst terug te kunnen zetten in hun kracht. Uit de eindmeting blijkt dat iedereen de noodzaak ervan ziet dat

B

Boogh zich aanpast aan de komst van de Wmo en in bredere zin bijdraagt aan zelfredzaamheid en participatie van cliënten. Het bredere denken over de diensten en de vertaling daarvan naar de dagelijkse praktijk is daar een belangrijk, zichtbaar resultaat van. Boogh biedt nu wel de ´hele participatieladder´! Boogh heeft veel geleerd en is goed op weg richting Wmo. Natuurlijk zijn er nog punten die verder ontwikkeld moeten worden. Met alles wat Boogh in huis heeft en geleerd heeft, zullen die zeker op eigen kracht na In voor zorg! opgepakt worden. Met veel genoegen heb ik mogen bijdragen aan Booghs verandertraject. Heb ik deel uitgemaakt van een bijzonder warme en ambitieuze organisatie, met een groter bewustzijn over het eigen kunnen. De komende maanden zal dat naar buiten toe onverbloemd zichtbaar gemaakt worden. Daar wordt hard aan gewerkt, weet ik. De betrokkenheid bij Boogh is besmettelijk. Ik zal jullie ´Boogh-mensen´ missen. En los moeten laten. Maar niet voordat ik jullie alle goeds en succes voor de komende jaren heb gewenst!

oogh in het nieuws Artikel uit de telegraaf van 11-11-2013

Lotgenootschap belangrijk bij hersenletsel Op verschillende vlakken hebben mensen met niet-aangeboren hersenletsel steun nodig om maatschappelijk weer te kunnen participeren, weet Hetty van Oldeniel, directeur van hersenletselspecialist Boogh. Door: Koos Plegt

Waarom hebben mensen met niet-aangeboren hersenletsel specialistische zorg nodig? “Wezenlijk aan deze aandoening is dat het zich op verschillende manieren manifesteert. Mensen met hersenletsel kunnen last hebben van uitvalsverschijnselen, gedragsveranderingen en problemen met geheugen en spraak. Wanneer ze fysiek uitbehandeld zijn en thuiskomen, beginnen de echte problemen vaak pas. De gevolgen van het hersenletsel worden dan duidelijk, soms nog meer voor de omgeving dan voor degene die hersenletsel heeft.”

Waar bestaat die zorg uit? “Belangrijk is om op alle gebieden te begeleiden, behandelen, trainen en re-integreren. Samen met de cliënt kijken naar wat nog mogelijk is en hoe die uiteindelijk weer kan participeren in de maatschappij. Het aanbieden van zorg in groepsverband blijkt goed te werken. Lotgenootschap is voor deze mensen heel belangrijk. Het werkt als een spiegel en ze voelen zich gezien en begrepen. Door samen activiteiten te ondernemen werken zij opnieuw aan vaardigheden en structuur.”

Wat levert specialistische dienstverlening op? “Iedereen die bij ons komt heeft te maken gehad met een breuk in de levensloop. Het is pijnlijk wanneer je dingen die je altijd deed, ineens niet meer kunt. Het gaat dan ook om het verwerken van een verlies en te accepteren dat je op een nieuwe manier moet leven. Door moderne methodieken en technieken is er steeds meer mogelijk. Met behulp van een iPad bijvoorbeeld kunnen zij hun taalvaardigheden verbeteren en hun mogelijkheden om te communiceren sterk vergroten.” 23

H

andicap in het nieuws

Zwemmen na hersenletsel Jaarlijks worden in ons land ongeveer 100.000 mensen in ziekenhuizen opgenomen met nietaangeboren hersenletsel als gevolg van onder meer een CVA, ongeval of tumor. Een deel van hen revalideert, een deel ook niet. Voor iedereen geldt dat het heel moeilijk kan zijn om, eenmaal thuis, de draad van het leven op te pakken. Sporten kan daarbij helpen.

Pretparken verbeteren beleid toegankelijkheid Pretparken stemmen hun beleid steeds vaker af op bezoekers met een beperking. Een groot deel van de pretparken, maar ook dierentuinen en musea, heeft al lange tijd een speciaal beleid voor mindervalide bezoekers. Maar opvallend is dat afgelopen seizoen ook meer rekening werd gehouden met mensen met een verstandelijke beperking, bezoekers met autisme, ADHD’ers of bezoekers met bepaalde allergieën. Dat concludeert Uitmetkorting.nl na een onderzoek bij de grootste Nederlandse dagattracties. “We zien een stijgende tendens”, verklaart Nikki Bijhouwer, die namens de kortingssite onderzoek deed naar de toegankelijkheid van dagattracties. “Parken doen meer dan ooit hun best om iedere bezoeker, met welke beperking dan ook, een leuk dagje uit te geven.” Volgend pretparkseizoen is te verwachten dat de toegankelijkheid van dagattracties nog beter wordt. Bijhouwer: “Tijdens het onderzoek bleek dat we wel een aantal parken aan het denken hebben gezet. Attractiepark Drouwenerzand, Science Center Nemo en Familiepark Dippiedoe hebben naar aanleiding van ons onderzoek hun beleid aangepast.”

Zwemmen is een geschikte sport voor mensen met niet-aangeboren hersenletsel, omdat het laagdrempelig is en bijdraagt aan herstel van motoriek en het evenwichtsgevoel. Toch komen in de praktijk mensen met hersenletsel er niet toe om te gaan zwemmen. Dit komt onder meer doordat in zwembaden deskundige begeleiding ontbreekt, doordat er te veel prikkels zijn en doordat de toegankelijkheid vaak een probleem is. Daarom heeft de Edwin van der Sar Foundation een project gestart om zwemmen voor mensen met hersenletsel mogelijk te maken. Op meerdere locaties, bijvoorbeeld bij revalidatiecentrum De Hoogstraat in Utrecht, zijn inmiddels wekelijkse zwem-uren. Door het succes hiervan is de foundation van plan het aantal locaties uit te breiden. De Edwin van der Sar Foundation is opgericht door de voormalige profvoetballer en zijn vrouw Annemarie. De aanleiding was de hersenbloeding die Annemarie in 2009 kreeg.

C

olumn

Steeds dichter bij elkaar! Het begon met verkering: zo werden de eerste samenwerkingsintenties rond 2007 ook wel aangeduid. Boogh en de Paraplu, die elkaar gevonden hadden in een gezamenlijk initiatief (het Afasiecentrum), besloten om nader tot elkaar te komen. De welzijnsactiviteiten van de Paraplu sloten ten slotte prima aan op de professionele ondersteuning van de dagbesteding van Boogh. En een aantal mensen rekende zich al tot de trouwe bezoekers van beide organisaties. Inmiddels zijn we alweer 6 jaar verder. Een lange verkering! Boogh Jongeren vond een vaste stek op de vrijdag bij de Paraplu; het Afasiecentrum vierde haar 5-jarig bestaan; de werkplaats (een dynamische werkplek voor mensen met afasie) werd gestart; plannen voor uitbreiding in Amersfoort en Veenendaal staan in de steigers; een gezamenlijk optrekken binnen de ontwikkelingen van de Wmo (Wet Maatschappelijke Ondersteuning); personeelszaken, kwaliteit en ICT ondersteunen actief de Paraplu... Kortom: eigenlijk werd het wel eens tijd om één gezicht te worden. Eind 2012 werd een besluit genomen: Paraplu en Boogh treffen voorbereidingen om één organisatie te worden! Toch wel een besluit met impact; de Paraplu heeft inmiddels de leeftijd van 43 jaar als zelfstandige organisatie bereikt. Voor velen een begrip in Utrecht, maar nu dan onder een nieuwe vlag!

Bron: Zorgvisie.nl Bron: www.revalidatiemagazine.nl

Hebt u nieuws? Laat het weten aan [email protected] 24

Willem Baas

Leuk was het om de seizoensopening van 2013 voor alle deelnemers in het teken te stellen van de naderende fusie. Op een prachtige nazomerse middag in augustus werd door Hetty van Oldeniel (directeur van Boogh én de Paraplu) een toelichting gegeven op het voornemen om samen te gaan. Onder tromgeroffel van huisdrummer Wim Schuddebeurs werd de champagne ontkurkt, waarbij het glas geheven werd op een nieuwe, gezamenlijke toekomst. Symbolisch was de combinatie van de appeltaart van Boogh Harmelen (werd zeer goed ontvangen) en de slagroom van de Paraplu (banketbakker Kees van Otterlo). Daarnaast vonden de hapjes van BoogHap gretig aftrek. In een prettige sfeer, die kenmerkend is voor de Paraplu, werd met instemming en

vertrouwen gereageerd op de aanstaande fusie. RTV Utrecht maakte er een sfeervol item van voor het programma U in de Wijk. Op 1 januari 2014 is het zover: aan de gevel komt het bord Boogh Utrecht en Boogh Afasiecentrum. En hoe verder? Er blijft natuurlijk veel werk aan de winkel. Protocollen en processen moeten overgezet worden, vertegenwoordigers in werkgroepen, OR, financiën afstemmen, nieuw logo en briefpapier, welzijn en begeleiding nog meer delen en op elkaar aan laten sluiten enz. Steeds meer aandacht gaat uit naar de invoering van de Wmo en hoe kunnen we ons werk blijven vormgeven in het nieuwe ‘Utrechtse’ model Meedoen naar Vermogen? Ook hierin blijkt de samenwerking tussen beide partijen al vruchten af te werpen: Boogh is zeker in beeld bij de gemeente Utrecht. Natuurlijk is er ruimte om een aantal bestaande en gewaardeerde welzijnsactiviteiten voort te zetten, het nieuwe gezicht van Boogh Utrecht biedt echter ook kansen om te vernieuwen! Zo is de Paraplu actief bezig om de tuin te gaan benutten als ‘Tuin van de Buurt’, waarin buurtbewoners participeren om de tuin een meer biologisch karakter te geven. Op deze wijze wordt er meer een brug geslagen tussen deelnemers en mensen uit de buurt. Ook het Open Podium verbindt muzikale en muziekliefhebbende buitenstaanders met deelnemers van de Paraplu. Maar de belangrijkste pijler is wel het vertrouwen dat Boogh en de Paraplu hebben in een gezamenlijk optrekken in de toekomst. En dat daar een breed draagvlak voor is, dat werd uiteindelijk heel goed duidelijk tijdens de seizoensstart van 2013.

25

Unieke samenwerking Boogh Amersfoort en EuRecords! In het kader van maatschappelijk ondernemen kwamen Boogh Amersfoort en het bedrijf EUrecords tot elkaar. Na verloop van tijd is er een goede stabiele samenwerking van cliënten en medewerker Henny Westerman van Boogh met een werknemer van EUrecords ontstaan. Door Boogh Amersfoort

Uitbreiding van taken

De samenwerking met EUrecords is ontstaan naar aanleiding van de open dag van Boogh Baarn. Het thema van die dag was maatschappelijk ondernemen. De eigenaar van EUrecords was daar en die wilde wel samenwerken met Boogh. Yolanda van de Water, regiomanager van Boogh Baarn, heeft EUrecords toen in contact gebracht met Boogh Amersfoort, omdat er op deze locatie meer expertise aanwezig is.

Wat doet EUrecords als bedrijf? Ze verkopen tweedehands cd’s en lp’s. De gegevens hiervan voeren we op de computer in. Vervolgens worden de cd’s en lp’s verkocht aan iedereen die daarin geïnteresseerd is. Vroeger waren we vooral gespecialiseerd in experimentele elektronica ofwel synthesizermuziek. Tegenwoordig richten we ons ook op andere genres, bijvoorbeeld klassiek en verschillende stijlen binnen de rock. Die experimentele start is ontstaan vanuit eigen interesse en collectie. Eigenlijk is het bedrijf uit een uit de hand gelopen hobby voortgekomen.

Waar bestaan de werkzaamheden van de cliënten voor EUrecords uit? De werkzaamheden bestaan bijvoorbeeld uit het invoeren van de data van de cd’s. Berry,cliënt op de activiteit, vertelt: “Waar ik me vooral mee bezighoud is het invoeren van data en beoordelen van de cd’s op (uiterlijke) kwaliteit. Bij de uiterlijke kwaliteit gaat het vooral om de staat van het hoesje (krasjes en/of vlekjes). De prijs waarvoor de cd op de website wordt aangeboden is gebaseerd op de kwaliteit.” “Maar er zijn meerdere dingen die aan het project kleven”, geeft Henny aan. “Want zo’n cd moet natuurlijk verstuurd worden naar de klant, met die voorbereidingen zijn wij ook bezig.” Het voorbereiden van de verzending bestaat uit bijvoorbeeld dozen vouwen en enveloppen bestempelen. Daarnaast worden ook dozen gevouwen voor lp’s. Hier houdt Cor zich onder andere mee bezig. 26

Chester sluit af: “Als er bijvoorbeeld dingen zijn die ik onduidelijk vind dan vindt er overleg plaats en komen we met elkaar tot een werkbare oplossing.” Henk en Aniek sluiten zicht hier bij aan.

Is er nog iets anders dat je graag wilt zeggen over de samenwerking?

Henny: “We hebben ook afspraken met Boogh Arbeidsreintegratie gemaakt. Mensen die een beperking hebben gekregen en terug willen keren in het arbeidsproces kunnen hier voor drie maanden stage komen lopen om werkervaring op te doen.”

Tot slot is er een oproep: Mocht je oude cd’s of lp’s op gaan ruimen, dan kun je ze naar Boogh brengen. Van alle ingebrachte exemplaren die vervolgens via EUrecords verkocht worden, gaat er een percentage naar Boogh.

Het is de bedoeling om de taken uit te breiden. Het inpakken gebeurt momenteel nog op het kantoor van EUrecords, maar op dit moment wordt bekeken of het inpakken van de cd’s ook als één van de taken van Boogh kunnen maken. Hier is onlangs een proef mee gestart. De op handen zijnde extra taken vragen ook om meer werkruimte, vandaar dat men onlangs intern is verhuisd.

Wat is volgens jullie de reden van het succes, of meerdere redenen? Henny: “Dat het zo populair is, zit hem er denk ik in dat de taken van het begin tot het eind overzichtelijk zijn. Van het geven van een nummer aan een cd, het verwerkingsproces, tot het op de website zetten van de cd voor de verkoop. Dat hele proces is in verschillende taken opgedeeld en duidelijk met elkaar verbonden. De samenwerking tussen EUrecords en Boogh loopt gesmeerd. De meerwaarde is de nauwe samenwerking tussen EUrecords, Henny en de cliënten. De cliënten zelf geven duidelijke feedback door goede signalen af te geven. Deze combinatie werkt gewoon heel erg naar tevredenheid. Anders gezegd: met elkaar zijn we in staat om tot oplossingen te komen voor de handelingen in het proces, die soms heel complex zijn door de beperking die iemand heeft.” Henny voegt hier nog aan toe: “weet je wat het leuke is, EUrecords werken vanuit het zakelijke perspectief. Als medewerker van Boogh zit ik veel meer op het terrein van de sociale aspecten. Zodoende geef ik invulling aan de samenwerking vanuit het perspectief van de verschillende cliënten.” Het komt er dus kort gezegd op neer dat de samenwerking dusdanig vorm wordt gegeven dat het voor iedereen handelbaar is. Eenieder die bij Boogh komt is op een bepaalde manier beperkt in het functioneren binnen de reguliere arbeidsmarkt. Er is hier veel begrip voor elkaars mogelijk- en onmogelijkheden en er vindt overleg met elkaar plaats. Hierin speelt acceptatie ook een belangrijke rol. “Wanneer er iets stagneert trek ik gelijk aan de bel” zegt Henny. Cliënten ervaren zodoende ook de vrijheid om dingen aan te geven als ze ergens niet uitkomen. Berry: “Voor mij is het ook een leerproces, ik ben hier ingerold en moet kijken hoe alles werkt. Persoonlijk bevalt het heel goed, als ik maar iets kan betekenen voor een ander”. 27

28

BooghGoed verspreidt zich door

Recommend Documents