Bie ons tuus. in Een goed thuis in een prettige leef omgeving. Dát is waar Woonburg zich, samen met andere partners, voor inspant

Bie ons tuus in 2009

Een goed thuis in een prettige leefomgeving. Dát is waar Woonburg zich, samen met andere partners, voor inspant. Ook in 2009 heeft Woonburg niet stilgezeten. In verschillende wijken en dorpen zijn woningen gebouwd, gerenoveerd of aangepast aan de wensen van de individuele bewoner. Ook heeft Woonburg zich ingezet voor de leefbaarheid in kernen en buurten, door projecten voor jongeren en ouderen mogelijk te maken. In deze uitgave van ‘Bie ons Tuus’ krijgt u een indruk van waar Woonburg in 2009 mee bezig is geweest. Dat laten we u zien aan de hand van cijfers, maar ook door onze klanten en partners aan het woord te laten. Niet alleen over het jaar dat achter ons ligt, maar ook over de uitdagingen van de toekomst.

Drie starters­ en vier seniorenwoningen, het lijkt een klein project, maar voor een dorp als Gapinge is het van grote betekenis. Het geeft mensen de kans om op hun geliefde dorp te blijven wonen. Jongeren die op zich zelf willen wonen, hoeven hierdoor niet uit te wijken naar de stad of een ander dorp waar toevallig wel goedkope woningen beschikbaar zijn. Voor hen ontwikkelt Woonburg starters­ woningen. In 2009 zijn dertig van deze woningen verkocht in Domburg, Aagtekerke en Biggekerke. Omdat de huizen niet geschikt zijn voor een gezin, ontstaat er na verloop van tijd doorstroming. Hierdoor blijven deze woningen op de markt voor starters. En voor ouderen, die gehecht zijn aan hun woonomgeving maar door lichamelijke ongemakken een comfortabele woning nodig hebben, zijn de nieuwe seniorenwoningen een uitkomst. Het verhaal van Sonja Ruissen bevestigt dat.

Woningvoorraad naar bestemming per 31-12-2009 Bestemming

Veere

Vlissingen Middelburg

Geen specifieke doelgroep

657

651

Senioren

409

137

Jongeren Bijzondere doelgroepen

TOTAAL 1.308

1

66

547 66

13

1

1.145

789

14 1

1.935

Bie ons tuus in 2009

| 1

‘Ik wilde nergens anders dan op Gapinge wonen’

Sonja Ruissen

Haar tongval is nog onvervalst Rotterdams, maar na 38 jaar mag ze zich met recht Gapingse noemen. Sonja Ruissen (73), is zo gehecht aan het dorpje dat ze er nooit meer weg wil. Ook niet toen ze al enkele jaren kampte met grote ­problemen aan haar knie, waardoor ze nauwelijks nog ­trappen kon lopen. De realisatie van vier seniorenwoningen aan de Nieuwe Wei in het dorp was voor haar dan ook een ware uitkomst. ‘Het heeft heel lang geduurd voordat de bouw begon en voordat ik wist of ik één van de woningen kreeg toe­ gewezen. Er was veel belangstelling voor de vier senioren­ woningen, dus ik was er niet zeker van dat ik er terecht zou komen.’ Sonja weet nog precies hoe de procedure verliep. Alle datums, van toewijzing tot eerste bezichtiging en ­sleuteloverdracht - 18 december, nog voor de kerst woonde ze er - heeft ze paraat. In eerste instantie zag het er naar uit dat ze een tussenwoning kreeg toegewezen. ‘Ik had ­weliswaar ingeschreven op de hoekwoning, maar die ging naar iemand anders. Op een maandag hoorde ik dat ik ­nummer achttien zou krijgen. Dat vond ik ook goed hoor. Tot ik de woensdag erop gebeld werd door Woonburg. Ze zei tegen me: ‘Mevrouw Ruissen, ik heb een verrassing voor u!’ Bleek dat die andere mevrouw zich helemaal had bedacht, waardoor de hoekwoning, nummer 22 weer vrijkwam!’ Heel veel verschillen zijn er niet tussen ‘22’ en de andere drie woningen. ‘Ik heb extra ramen in de woonkamer en in de achtertuin is aan de straatkant een muur gemetseld. Maar ik vind het ook gewoon leuk om op een hoek te wonen, dat heb ik mijn hele leven gedaan.’ Bijkomend voordeel was dat ze haar huisnummerbordje van haar vorige huurwoning in de Dorpsstraat mee kon nemen. ‘Dat bordje is speciaal voor ons in Indonesië uit hout gesneden. In de Dorpsstraat woonde ik op 22G.’ De toevoeging is nu echter op creatieve wijze weggewerkt. ‘Daar heb ik een stukje van een kunst­

2 |

geranium opgeplakt. De bloemblaadjes heb ik hard gemaakt met haarlak. Je ziet er nu niks meer van!’ Het fijnste aan haar nieuwe huis vindt Sonja dat ze nu niet meer de trap op moet naar de slaapkamer. ‘Ik ben onder­ tussen zeven keer aan mijn knie geopereerd. Traplopen gaat wel, maar dat kost veel moeite en tijd. Nu kom ik nog maar één of twee keer per week boven, om te strijken.’ In ruimte is ze er goed op vooruit gegaan. De nieuwe woning is met een open keuken handiger ingedeeld, vindt Sonja. Boven­ dien vindt ze het fijn om in een rustige straat met weinig verkeer te wonen. Maar het mooiste aan de woning blijft het feit dat-ie in ­Gapinge staat. ‘In 1992 heb ik mijn eerste man verloren. Mijn tweede man, die ik in 1997 leerde kennen, heb ik ook verloren. De mensen hier in Gapinge leven met je mee op zulke momenten. Dat waardeer ik. Bovendien ga ik hier heel graag naar de soos, waar we spelletjes doen of gewoon gezellig wat kletsen met elkaar.’

Energielabel

Aantal woningen 01-01-2010

A

10

B

313

C

636

D

614

E

204

F

56

G

2

TOTAAL

1835

Woonburg hecht veel waarde aan een prettige leefomgeving. Daarbij kijken wij niet alleen naar de huidige ­behoeften van onze klanten, maar ook naar de behoeften van onze klanten in de toekomst. Wij bouwen daarom met oog voor duurzaamheid en zoeken daarin naar nieuwe creatieve oplossingen. Zo is er bij de bouw van de woningen aan de Nieuwe Wei in Gapinge zoveel mogelijk gebruik gemaakt van duurzame en milieuvriendelijke materialen. Deze en andere nieuwbouwwoningen van Woonburg vallen dan ook in de categorie ‘A’ van het energielabel. Woonburg wil ook de bestaande woningen energiezuiniger maken. Dit gebeurt onder meer door het aanbrengen van dak en gevelisolatie, het plaatsen van dubbelglas en het vernieuwen van cv-installaties. Het Walcherse platteland vergrijst. Wij passen ons daarom in onze werkzaamheden aan de veranderende ­bevolkingssamenstelling aan. Dat doen wij niet alleen door het bouwen van seniorenwoningen zoals in Gapinge, maar ook door het realiseren van Woonzorgappartementen. Om dit te kunnen doen is s­ amenwerking met onze ­partners noodzakelijk. Dat leest u ook in het interview met Mirjam Drost, directeur van zorgverlener SVRZ.

Woningvoorraad per woningtype per 31-12-2009 Veere

Vlissingen

Middelburg

TOTAAL

Eengezinswoningen

782

616

1

1.399

Meergezinswoningen

295

99

394

55

73

128

13

1

14

1.145

789

Appartementen in Wozoco’s Bijzondere woonvormen

1

1.935

‘We gaan het anders doen’ Een woon-zorgcentrum is voor een kleine kern van grote waarde. Dementerende ouderen hoeven niet meer naar een grote en onpersoonlijke instelling, maar kunnen dichtbij in een huiselijke sfeer terecht. Ook voor de partner en andere familieleden in de buurt is dat fijn. En mensen die vanwege lichamelijke beperkingen niet meer in hun woning kunnen blijven wonen, vinden in een woon-zorgcentrum comfor­ tabele woningen waar zorg altijd dichtbij is. Ook voor ­andere inwoners van een dorp is zo’n complex vaak ook van grote waarde, bijvoorbeeld omdat er een buurtcentrum te vinden is. Een wozoco kan een combinatie zijn van twee of meerdere groepswoningen voor dementerende ouderen, een ont­ moetingsruimte en zorgappartementen waar mensen ­zelfstandig kunnen wonen. De woningcorporatie en een zorgverlener zijn de twee belangrijkste drijvende krachten achter een woon-zorgcentrum. Voor de gemeente V ­ eere  kan dit naast woningcorporatie Woonburg de SVRZ als één van de mogelijke zorgverleners zijn. Volgens Mirjam Drost van SVRZ is de samenwerking met Woonburg de afgelopen ­jaren sterk verbeterd. ‘Ik vind het een geweldige club ­geworden. Ze zijn ondernemend, innoverend en denken met ons mee hoe we de kwaliteit van leven voor ouderen in de gemeente Veere kunnen verbeteren.’ De ideeën over ouderenzorg zijn sinds eind jaren negentig drastisch veranderd. Drost: ‘Toen hebben we besloten dat we het anders gaan doen. De grote instellingen als Huis Der Boede bij Koudekerke breken we af om de ouderen ­terug te laten keren naar de dorpen. Daar wonen demente­ rende ouderen in groepswoningen waar de menselijke maat ­centraal staat.’ Deze groepswoningen, die in diverse ­Walcherse dorpen als onderdeel van een woonzorgcentrum zijn gerealiseerd, zijn altijd bestemd voor maximaal zes

Mirjam Drost

mensen. Bij dat aantal kan elke woning een eigen sfeer ­hebben. Door de combinatie van tenminste twee groeps­ woningen en facilitering vanuit het grotere verband van SVRZ is een continue personeelsbezetting betaalbaar, legt Drost uit. Om een wozoco te kunnen realiseren is een goede samen­ werking van woningcorporatie en zorgverlener van groot belang. ‘Uitgangspunt is dat beide partijen uitgaan van hun eigen expertise. Als je samenwerkt, creëer je meerwaarde. De bewoners gaan er op vooruit. Zo kunnen bewoners van de appartementen ook ‘s nachts een beroep doen op een medewerker van ons, die in de nabijgelegen woning altijd

Bie ons tuus in 2009

| 3

aanwe­ zig is.’ Ook al lijken de woonzorgcentra in opzet op elkaar, in elk dorp zijn weer andere uitdagingen. Zo is De Brouwe­ rij in Koudekerke kleiner geworden dan ­gepland, omdat de bovenste bouwlaag geschrapt moest ­worden. En in Aagtekerke moet SVRZ rekening houden met het grote deel van de bevolking dat van refor­ matorische huize is. Drost: ‘Afhankelijk van de vraag zullen we de groepswoningen daar bestemmen voor deze doel­

groep. Onder meer het personeel dat we voor deze woning inzetten, wordt daar speciaal voor g ­ eselecteerd.’ In alle andere woningen is iedereen welkom, ongeacht religie of het ontbreken daarvan. Met de dubbele vergrijzing in het verschiet, is het van ­belang dat er verspreid over Walcheren voldoende ­woningen zijn waar verschillende soorten van zorg aan­ wezig is. Drost: ‘We zijn in 2000 begonnen met mensen uit Der Boede te plaatsen. Dat proces moet in 2012 voltooid zijn. In dat jaar zijn als het goed is alle ouderen die er nu nog zitten terug naar de dorpen en steden op Walcheren.’

Koudekerke is één van de plaatsen waar wij samen met SVRZ woonzorgappartementen hebben gebouwd. Het ­gebouw aan de Tulpstraat, dat in december 2008 werd opgeleverd, kreeg de naam ‘De Brouwerij’. Niet lang na de officiële opening vormden enkele bewoners een bewonerscommissie. In een interview met een aantal leden van de commissie leest u wat deze actieve groep in korte tijd samen met ons heeft bereikt.

Bewonerscommissie heeft al veel bereikt Ze zijn nog maar anderhalf jaar elkaars buren, maar de onderlinge verstandhouding is meer dan goed te noemen. De bewoners van de woonzorgappartementen De Brouwerij in Koudekerke hebben al verschillende succesvolle activitei­ ten georganiseerd, zoals een mosselmaaltijd en een paas­ brunch. Samen hebben ze er ook voor gezorgd dat de bin­ nentuin er kleurrijk bijligt en dat tijdens kerstdagen de balu­ strades feestelijk waren versierd. Een gesprek met drie be­ woners van De Brouwerij, de heren J. Tevel, G. Frietman en A. van der Leek.

Als je als huurder wil meedenken en meepraten over je ­directe woonomgeving kan dat het beste via een bewoners­ commissie. Bewonerscommissielid Frietman: “Nadat we aan hebben gegeven dat we een bewonerscommissie wilden vormen, heeft Woonburg aan alle bewoners een brief gestuurd om de belangstelling te peilen. Daar hebben vijf mensen op gereageerd.” Van der Leek: ‘Het begon met een vraag over de inzet van de glazenwasser. Daar betaalt elk huishouden negen euro per maand voor. Maar het bleek dus dat ze daar alleen het glazen dak, en niet de ramen van de appartementen van wassen.’ Na overleg met Woonburg kwam er een oplossing waar beide partijen tevreden over kunnen zijn. De Bewo­ nerscommissie heeft zelf een glazenwasser aangetrokken voor de ramen van de appartementen. Ook over de schoonmaak van de lift en de algemene ­ruimten is meerdere malen overleg geweest met Woonburg. “Alle schoonmaaktaken staan op papier, maar in de praktijk wordt niet alles even vaak gedaan. In totaal bedragen de servicekosten bijna tachtig euro per maand. Niet alleen de negen euro voor de glazenwasser, leidde tot discussie. Toen het onkruid welig tierde, riep ook de e 17,50 die bewoners betalen voor het onderhoud van de tuinen vragen op.” Zowel met de hovenier als met het schoonmaakbedrijf worden nu betere afspraken gemaakt.

Van links naar rechts: Dhr. J. Tevel, mevr. W. van der Leek, dhr. H. Kesteloo, dhr. G. Frietman

4 |

Mede door enkele bewoners met groene vingers, is de ­binnentuin nu een bloemenpracht. Toch was er één ding aan de tuin dat volgens de bewoners beter kon. Van der Leek: ‘In het middelste deel lag grind. Mooi hoor, maar toen de

accordeonvereniging optrad, moesten al die b ­ ewoners van de groepswoningen van SVRZ met hun r­ ollator door dat grind ploeteren!’ Commissielid Tevel: ‘Er is van te voren geen rekening gehouden met de mogelijkheid dat we zoveel activiteiten zouden gaan organiseren.’ Het plan om het grindperk te betegelen was snel geboren. Van der Leek maakte op de computer een tekening en ­diende het plan een jaar geleden in bij Woonburg. Als het goed is, komen deze week de tegels erin”, zegt hij, wijzend op het zand dat inmiddels al is gestort. “Bij Woonburg

l­uisteren ze en zijn ze heel aardig, maar sommige dingen moet je een paar keer vragen voordat je het gedaan krijgt.” Na ruim een jaar zijn veel wensen van de bewoners­ commissie werkelijkheid geworden. Zo staat er een lange houten tafel op de overdekte galerij waar de bewoners ­gezamenlijk koffie kunnen drinken. Ook zit er schot in de zaak om enkele ramen van zonwering te voorzien en zijn de vervelende storingen aan de automatisch werkende ramen van de glazen overkapping verholpen. Frietman: ‘De goede wil is er zeker bij Woonburg, maar de commu­nicatie kan nog beter worden!’

Door regelmatig overleg met onze klanten, krijgen wij inzicht in hun wensen. Het komt wel eens voor dat klanten niet tevreden zijn over onze dienstverlening, zoals bij de bewoners van De Brouwerij het geval was. Als wij ­samenwerken met bijvoorbeeld een bewonerscommissie horen wij naast initiatieven ook graag verbeterpunten. Wij staan hier dan ook voor open en zijn blij met hun kritische blik. Op deze manier kunnen wij onze dienstverlening voort­durend blijven verbeteren en onze klanten tevreden stellen. Wij willen ons hierin steeds verder ontwikkelen. Momenteel zijn er vier bewonerscommissies. Naast De Brouwerij zijn er bewonerscommissies in De Kreek in ­Westkapelle, Brouwershof in Domburg en in Nieuw Bachtenpoorte in Oost-Souburg. Het is de bedoeling dat er in 2010 nog meer bewonerscommissies in het leven worden geroepen. Ook op het niveau van een wijk of dorp luisteren wij graag naar de wensen die leven onder de plaatselijke gemeenschap. Een goed voorbeeld hiervan is het dorp Ritthem, door de Dorpscomité steevast voorzien van de slogan ‘Het fijnste dorp van de gemeente Vlissingen’. Ondanks dat het er erg fijn wonen is, heeft het comité toch nog enkele wensen op het gebied van huisvesting.

Starterswoningen noodzakelijk voor de leefbaarheid van Ritthem Jonge gezinnen zijn van levensbelang voor de leefbaarheid in Ritthem. Een continue aanwas van kinderen zorgt ervoor dat het aantal leerlingen van de basisschool op peil blijft. De aanwezigheid van jeugd en jongeren zijn ook van belang voor het verenigingsleven in het dorp, vindt het Dorps­ comité Ritthem. Om die gezinnen aan te trekken en jonge Ritthemers voor het dorp te behouden, is doorstroming op de woningmarkt en de beschikbaarheid van starters­ woningen een voorwaarde. Als het aan het Dorpscomité ligt, speelt Woonburg hierin een grote rol. Het Dorpscomité Ritthem maakt zich al tientallen jaren sterk voor een leefbaar Ritthem. ‘Het begon ongeveer ­twintig ­jaar geleden toen er plannen waren voor een ­waterzuiveringsinstallatie die dicht bij het dorp zou komen’, herinnert secretaris Paula Wouters zich. ‘Van der Doef, toen burgemeester van Vlissingen, adviseerde de bezorgde inwoners van Ritthem zich te organiseren.’ Het actiecomité groeide uit tot een dorpscomité. Paula: ‘We zijn er om de leefbaarheid te verbeteren. Belangrijk daarbij zijn de meerjarige dorpsplannen. Ondertussen hebben we al het derde dorpsplan gepresenteerd.’ De woningvoorraad van het zeshonderd zielen tellende dorp, staat met stip ­bovenaan de prioriteitenlijst. Dat bleek al tijdens de brain­ stormsessie in het dorpshuis. Friedy Geeve legt uit hoe deze bijeenkomst verliep: ‘Iedereen mocht zoveel voorstellen doen als hij wilde. In totaal waren het er ruim tweehonderd.

Van links naar rechts: Paula Wouters, Friedy Geeve, Christel Klapwijk

Vervolgens mochten alle aanwezigen vier rode en vier ­groene stickers plakken bij de voorstellen. Groen als je het er mee eens bent, rood als je het niet eens was met het voorstel.’ Al op die avond bleek dat er veel groene stickers bij het plan voor starterswoningen waren geplakt. Ook in de

Bie ons tuus in 2009

| 5

enquête, die volgde op de brainstormsessie, viel op dat veel Ritthemers het plan voor de bouw van starters­ woningen steunden. ‘Alle 525 inwoners van twaalf jaar en ouder hebben een enquêteformulier gekregen. Daar konden ze hun mening geven over de onderwerpen die in de brainstormsessie naar boven waren gekomen. We hebben maar liefst een respons gekregen van 81 procent!’, zegt Friedy. Uit de resultaten van de ingevulde enquêtes bleek opnieuw dat Ritthem graag nieuwe starterswoningen erbij zou willen hebben. Een andere bouwwens, de komst van senioren­ woningen waarbij een volledig woonprogramma op de ­begane grond is te vinden, koesterde het dorpscomité al langer. Overigens zal ook de bouw hiervan positief ­bijdragen aan de vraag voor starterswoningen omdat de

relatief kleine huizen die ouderen verlaten weer geschikt zijn voor starters. Christel Klapwijk vormt samen met Friedy en Paula een afvaardiging die namens het comité in overleg treedt met partners als Woonburg en de gemeente Vlissingen. ­‘Woonburg staat welwillend tegenover onze plannen. Ik kan me voorstellen dat het voor hen ook prettig is dat wij de behoefte in kaart hebben gebracht. We hebben al meerdere overleggen met Woonburg gehad. De komende bijeenkomsten zal het vooral gaan over de mogelijke ­locaties.’ Zodra de locatie vaststaat, kan volgens het comité binnen twee á drie jaar worden gebouwd. Afgesproken is ook dat Woonburg in de komende periode de leegkomende woningen bij voorrang toewijst aan ­gezinnen met kinderen.

Woonburg praat met de Huurdersvereniging Kleine Kernen (HKK) over onderwerpen die voor alle huurders van ­belang zijn. Bijvoorbeeld de huurverhoging of woningverbetering. In het volgende interview met twee bestuurs­ leden van de HKK leest u meer over deze vrijwilligers en in het bijzonder hun samenwerking met extern adviseur George Herders. Hij is in 2009 aangetrokken om de HKK te ondersteunen.

Vrijwilligers vinden wordt steeds moeilijker Huurders kunnen actief meedenken met het beleid van Woonburg. Dat is niet alleen wettelijk verplicht, maar dat wordt ook door ons op prijs gesteld. De Huurdersvereniging Kleine Kernen (HKK) houdt continu de vinger aan de pols. In een tijd waarin woningcorporaties zich steeds meer aan regels moeten houden en huurders minder behoeften ­hebben om hierbij betrokken te zijn valt dit niet mee. ­Consultant George Herders helpt de HKK door advies te geven en ondersteuning te bieden.

‘Eind 2008 ben ik door Woonburg gevraagd om me in te zetten voor de verbetering van de participatie van de bewoners. Eén van de punten is het zoeken van nieuwe vrijwilligers. Dat wordt steeds moeilijker. Het heeft vooral te maken met een culturele verandering, ook op het ­platteland. Mensen zijn individualistischer geworden. Het is vanzelfsprekend geworden dat anderen problemen voor je oplossen.’ Volgens Jacco Bosselaar, voorzitter van de HKK schrikken mensen ook terug voor de hoeveelheid werk van een ­vrijwilligersfunctie bij de HKK. ‘Er wordt steeds meer ­gevraagd van een vrijwilliger. Er speelt zoveel waar wij ons mee bezig houden dat het noodzakelijk is om af en toe cursussen te volgen.’ George Herders herkent dat beeld. ‘Voor 1993 waren corporaties gebonden aan sterke regels van de overheid. Die zijn grotendeels losgelaten waardoor de corporaties in belangrijke mate zijn geprofessionaliseerd. Een corporatie als Woonburg heeft nu meer zelfstandigheid, maar ook meer taken, bijvoorbeeld op het gebied van leef­ baarheid. Dat alles heeft wel weerslag op de huurdersvereniging.’

George Herders en Ans Landzaat

6 |

Een oplossing is het vinden van vrijwilligers die zich willen inzetten voor een specifieke klus, of zich alleen bezig ­houden met één onderwerp. George Herders: ‘Mensen ­willen wel vrijwilliger worden als het tijdelijk is en als het betrekking heeft op de eigen leefomgeving. Dat kan zijn een dorp, een wijk of een complex.’ Ans Landzaat, ­secretaris van de HKK vult aan: ‘Het liefst zouden we per dorp één vrijwilliger bij de HKK hebben die ons op de ­hoogte houdt van de plaatselijke ontwikkelingen. Maar we kunnen ook mensen gebruiken die alleen mee willen praten over bepaalde onderwerpen waar ze veel van afweten, zoals energiebesparing, groenonderhoud of zorg.’

Dat sluit goed aan bij de overlegvormen met Woonburg. Volgens George Herders stelt de corporatie zich steeds flexibeler op. Ans Landzaat: ‘Een aantal jaar geleden ­konden wij alleen met de directeur overleggen. Nu zitten we afhankelijk van het onderwerp dat we bespreken ook met andere mensen van Woonburg om tafel.’ George ­Herders schuift vaak aan bij overleg tussen Woonburg en de HKK. Omdat hij jarenlang ervaring heeft in de volks­ huisvesting, kan hij de argumenten van de HKK kracht bij zetten. Herders verwacht in september van dit jaar nieuwe mensen te hebben gevonden om de HKK te versterken. ‘Het doel is om meer continuïteit te creëren.’

Het afgelopen jaar heeft Woonburg de volgende ­onderwerpen met de HKK besproken: • Huurverhoging; • Participatie en leefbaarheid; • Nieuw Zelf Aangebrachte Voorzieningen-beleid; • Mutatieprocedure; • Ontwikkeling starterswoningen en koopgarant­ formule in Gapinge; • Nieuwe prestatieafspraken tussen de gemeente Veere en Woonburg; • Woningverbetering 2009; • De klachtencommissie; • Nieuwe overlegwet; • Huisvesting HKK (een eigen kantoor); • Bewonerscommissies; • Nieuwbouw en herstructureringsprojecten.

Woonburg wil bewoners letterlijk de ruimte geven om de huurwoning eigen te maken. In veel gevallen is het ook mogelijk om verbeteringen als bijvoorbeeld een tuinhuisje te laten staan, als de bewoner verhuist. De bewoner maakt hier dan afspraken over met Woonburg. Doordat de bewoner de woning aanpast aan zijn of haar wensen, voelt hij zich meer thuis. Dat geldt in elk geval voor Wim Hendrikse, die van zijn woning in Aagtekerke een kunstwerk heeft gemaakt.

Levenskunstenaar is geïnspireerd door Ibiza tot balkon. Overal zijn kleurrijke schilderingen aangebracht, schetsen getekend of heeft Wim ideeën opgeschreven. Daarnaast fungeert zijn woning als atelier. Wim maakt zelf krukjes, mozaïeken en vooral schilderijen. Doeken, maar ook beschilderde planken en vellen papier zijn te vinden in zijn woning. Op de vloer staan bekertjes verf en getuigen verf­ spetters van eerder werk. Overal liggen spullen, ze zijn op straat of het strand gevonden, of gekregen van vrienden. Het mooie is dat achter alles wat in zijn huis te zien is een verhaal zit. De felrode mond met zeven tranen die boven zijn woonkamerraam is geschilderd bijvoorbeeld. Die staat symbool voor een aantal vrienden die hij in korte tijd is ­verloren. De krukjes in de slaapkamer vertellen weer over het leven van Wim als jutter. De stukken hout zijn gevonden in het bos of op het strand, leren kussentjes vond hij bij de vuilnis. Wim vertelt er graag over. Hoe hij zo geworden is, de succesvolle zaken die hij heeft geleid, de tijd die hij op Ibiza doorbracht, de makelaar- en bouwdiploma’s die hij heeft behaald, zijn jeugd die in het teken stond van hard werken…

Wim Hendrikse Vier woningen onder, vier woningen boven. Donkerrood geschilde planken voor de balkonnetjes en een vriendelijk ogend puntdak. Zoals in bijna elk dorp op Walcheren, staat ook in Aagtekerke zo’n complexje van woningen uit de jaren zeventig dat voornamelijk wordt bewoond door alleen­ staande ouderen. Ook aan de binnenkant zullen de meeste woningen op ­elkaar lijken, zou je denken. Tot dat je bij Wim Hendrikse binnenstapt. Hij heeft van zijn woning een kustwerk ­gemaakt. Van keukenkastje tot plafond en van voordeur

Maar Wim vertelt ook net zo makkelijk en gloedvol over problemen en dieptepunten in zijn leven. Mislukte relaties, verbroken familiebanden, zakenrelaties die hem bedonder­ den. Jaren geleden kwam hij erachter dat door kunst te maken, hij zich beter kan uiten. Door de mozaïeken, ­schilderingen en andere creaties die hij maakt, schept hij orde in zijn innerlijke chaos. Wim wil ook andere mensen die bijvoorbeeld kampen met klachten van depressiviteit helpen door workshops te geven in zijn woning. Veel hoeft dat niet te kosten. Vijf euro voor een paar uur is goed. Wim geeft niet om geld. Geld is de grootste drug op aarde, daar is hij na vijftig jaar wel achtergekomen.

Bie ons tuus in 2009

| 7

De grootste wand in zijn woonkamer is momenteel bedekt met gordijnen, waarop weer foto’s uit tijdschriften en ­kranten zijn geplakt. Vooral van mooie vrouwen, die ziet Wim graag. Achter het gordijn ontstaat een nieuwe creatie. Het gordijn hangt er voor zodat hij niet steeds wordt ­afgeleid. Wim woont eigenlijk in zijn atelier, het liefst zou hij een groter huis hebben, waar hij ook genoeg ruimte had om een strak, opgeruimd wit gedeelte te creëren om in te wonen. Dat huis zou eigenlijk een eeuwenoude boerderij in een Mediterraan land moeten zijn. Daar, in een omgeving met veel zon, strand en dikke witgekalkte muren, hoort hij ­eigenlijk thuis. Bij gebrek aan geld, maakt Wim er in

Aagtekerke er maar het beste van. De plafonds zijn nu al voorzien van oude palen, die vroeger hooistapels bijeen­ hielden. Die vormen de basis voor wat een dambord­ patroon moet worden, waarin vlakken gemaakt van rieten strandmatjes afgewisseld worden met blauwgeverfd ­plafond. Zo is het net alsof je vanaf een warm strand naar de hemelsblauwe lucht kijkt. Als zijn fantasie niet geremd zou worden door praktische belemmeringen als geld en regels, zou Wim écht vanuit zijn woonkamer naar de hemel kunnen kijken. Alle muren zou-ie slopen, het dak aan één kant vervangen door één grote dakkapel en het plafond zou hij maken van glazen platen. Maar zo ver zal het nooit komen, weet hij ook.

De situatie van Wim Hendrikse laat zien dat huurders de vrijheid krijgen om hun woning zó in te richten dat ze zich er thuis voelen. Ook voor huurders die minder extreme veranderingen aanbrengen, geeft Woonburg ruimte om de woning naar eigen smaak in te richten. Zo is het tegenwoordig vanzelfsprekend dat als er een nieuwe woning wordt opgeleverd of groot onderhoud aan een woning wordt uitgevoerd de (toekomstige) bewoner zeggenschap heeft over de inrichting. Bewoners kunnen bijvoorbeeld kiezen in welke kleurstelling de badkamer of keuken wordt ­uitgevoerd. We spraken met enkele bewoners van de Vlissingse wijk Westerzicht, waar Woonburg groot onderhoud uitvoert aan een groot aantal woningen. Behalve in Westerzicht, investeerde Woonburg ook in tal van andere ­kernen in groot onderhoud. In totaal werd er bijna 3 miljoen euro besteedt aan woningverbetering.

Woningverbetering In 2009 zijn de volgende vernieuwsings- of herstelwerkzaamheden uitgevoerd. Aantal woningen 260 86 6 130

8 |

Verniewings- of herstelwerkzaamheden Vernieuwen CV-ketels Sanitair vervangen (kranen en toilet) Nieuwe keukenkastjes Keukeninrichting (keukenkastjes en tegels)

70

Badkamerinrichting (tegels, sanitair)

58

Toiletinrichting (tegels, sanitair)

58

Asbestventilatiekanalen, aanbrengen mechanische ventilatie

58

Daken en begane grondvloeren isoleren

258

Buitenschilderwerkzaamheden

335

Maatregelen Politiekeurmerk Veilig Wonen

168

Achterpadverlichting

76

Isolatieglas HR++

131

Vloerisolatie

Wonen in Westerzicht is nóg leuker geworden De één woont er al sinds de bouw in 1973, de ander is er vijf jaar later, in 1978, komen wonen. Wat Anne van der Wal (67) en Willem Poppe (55) gemeen hebben is dat ze meer dan tevreden zijn over Westerzicht, de wijk waar ze allebei ­wonen. Ruim opgezet, veel groen, geen doorgaand verkeer, het zijn stuk voor stuk voordelen die beide bewoners van de wijk noemen. Ook over hun woning die ze huren van Woonburg zijn ze beide goed te spreken. Zeker na het ­ingrijpende groot onderhoud aan de woning, kan deze weer voor vele jaren veel woonplezier geven. Tijdens het bezoek aan Anne van der Wal zijn de werkzaam­ heden aan zijn woning nog volop bezig. ‘Net als alle andere woningen, zijn ze ook hier na tien werkdagen klaar. Wij ­hadden alleen de pech dat er drie feestdagen tussen zaten.’ Gelukkig laten de bouwvakkers alles netjes achter na een dag werken. ‘Maar mijn vrouw en ik vonden het

toch handiger om tijdens de verbouwing ergens anders te ­wonen. Toevallig had mijn schoonzus een vakantie gepland, we wonen nu dus tijdelijk in haar huis in Oost-Souburg.’ Voor Willem Poppe ligt de situatie anders. Als gevolg van een motorongeluk is hij een been kwijtgeraakt, waardoor hij op diverse manieren beperkt is in dagelijkse handelingen. ‘Douchen is voor mij een hele klus. Mijn been moet uit en ik zit op een speciale douchestoel. Ook is mijn toilet aan­ gepast.’ De mobiele badkamer die Woonburg in de straat heeft geplaatst om het tijdelijke gemis van een badkamer te compenseren, was dus geen optie voor Willem. ‘Als het groot onderhoud in mijn woning van start gaat, vertrek ik naar De Meerpaal in Zoutelande. Daar heeft Woonburg voor mij een huisje gehuurd. Die zijn splinternieuw, daar heb ik dus veel geluk mee. Voor beide bewoners is het de derde keuken. Nieuw is ­echter dat ze nu ook zelf wat te kiezen hebben. Willem: ‘Vroeger kreeg je wat de woningstichting had uitgezocht. Nu mocht ik zelf kiezen tussen verschillende aanrecht­ bladen, kastdeurtjes en wandtegels. Ook voor de badkamer en het toilet mocht ik kiezen. Ik heb voor grijs gekozen. Dat is het meest neutrale.’ Bij Anne, waar de badkamer al bijna klaar is, komen blauwe tegels op de vloer. ‘Mijn vrouw en ik vonden dat leuk. Ik had zelf overigens al eens nieuwe tegels gelegd in de badkamer.’ Is het niet zonde dat zijn werk nu verloren gaat? ‘Dat is nu al weer een paar jaar geleden. Nu wordt het echt wel mooier.’

Vooraan Anne van der Wal, achteraan Willem Poppe.

Ook Willem heeft hier en daar zelf geklust in zijn woning. ‘Ik heb jaren in de bouw gezeten, en ik heb handige ­vrienden en familie.’ Hij zal er dan op de eerste dag zeker bij zijn, om er voor te zorgen dat zijn zelf aangelegde ­buitenkraantje gespaard blijft. Ook alle elektriciteit in de woningen wordt gemoderniseerd. Willem: ‘Ik hoop wel dat ze de extra stopcontacten die ik heb aangelegd laten zitten of vervangen.’ Bij Anne is het werk aan de elektrische ­installatie achter de rug. Wat hem straks rest is het ­bijwerken van de muren die hier en daar beschadigd zijn geraakt. ‘Daarvoor hebben we 250 euro gekregen van Woonburg. Dat is meer dan genoeg voor ons.’

In Westerzicht investeerde Woonburg ook in een ­veilige woonomgeving. Alle woningen krijgen achterpadverlichting. Naast het woningbezit in Westerzicht, Oost-Souburg en Ritthem, bevinden de woningen van Woonburg zich in de gemeente Veere.

Totaal bezit Goedkoop: maandhuur tot € 357,37 Betaalbaar: maandhuur vanaf € 357,37 tot € 548,18 Duur: maandhuur vanaf € 548,18 tot € 647,53 Luxe: maandhuur vanaf € 647,53 Overige wooneenheden (bijzonder doelgroepen)

2009

2008

616

685

1.237

1.179

66

56

2

2

14

14

1.935

1.936

Bie ons tuus in 2009

| 9

De wethouder die ruimtelijke ordening en volkshuisvesting onder zijn hoede heeft, is een belangrijke gesprekspartner van Woonburg. Lange tijd was dat PvdA-wethouder Jan Bostelaar uit Westkapelle. In een interview kijken we terug op deze periode.

‘Woonburg moet investeren in de gemeente’ Jan Bostelaar

Maar liefst zeventien jaar hield hij zich bestuurlijk bezig met volkshuisvesting. Eerst als wethouder van de gemeente Westkapelle, daarna nog acht jaar als wethouder van de nieuwe gemeente Veere. Telkens was Woonburg de belang­ rijkste partner op dit gebied. Na de gemeenteraadsverkie­ zingen in maart is hij gestopt als gemeentebestuurder. Tijd om terug te kijken op de samenwerking met Woonburg. ‘Toen ik acht jaar geleden begon als wethouder van de ­gemeente Veere was Woonburg, toen nog WoningStichting Walcheren, een organisatie die erg goed hun woningen in de gemeente beheerde. Het was allemaal keurig netjes in orde, maar veel gebeurde er niet’, herinnert hij zich. Dat beeld is nu 180 graden gedraaid. Nog steeds worden de woningen goed onderhouden maar er gebeurt nu veel meer. Samen met zorgverleners hebben de gemeente Veere en Woonburg in de grotere en centraal gelegen kernen woonzorg­ complexen gebouwd. ‘In prestatieafspraken hebben we ­bepaald in ­welke dorpen een WoZoCo moest komen. Dat is overal ­gelukt, alleen in Serooskerke nog niet. Dat is echt een t­ eleurstelling. Ondanks dat heeft Woonburg ook in ­Serooskerke z’n nek durven uit te steken door vergaande mogelijkheden te onderzoeken. Dat kan alleen als je veel vertrouwen in elkaar hebt.’ Vertrouwen. Dat woord komt meerdere keren terug in het gesprek met de oud-wethouder. ‘Het is een hell of a job om

10 |

van idee tot woonzorgcomplex te komen. Dat kan makkelijk zes tot tien jaar duren. Maar omdat er onderling vertrouwen is, kun je er van op aan dat alle partijen hun afspraken ­nakomen. Overigens moet je wel zakelijk met elkaar blijven omgaan.’ Behalve dat het voor veel ouderen nu mogelijk is om, ondanks lichamelijke of geestelijke beperkingen, in hun eigen dorp te blijven wonen, is Bostelaar ook blij dat er voor tal van dorpen een voorziening is waar mensen kunnen samenkomen. Maar hij is ook trots op het feit dat er de ­afgelopen jaren weer sociale huurwoningen zijn gebouwd. ‘Toen ik wethouder werd van de gemeente Veere, werden er wijken gebouwd met vrijwel uitsluitend koopwoningen. Samen met de gemeenteraad hebben we er voor gezorgd dat er in elk uitbreidingsplan een stukje gereserveerd is voor sociale woningbouw.’ Een goede ontwikkeling vindt Bostelaar dat met name de laatste jaren weer ‘echte’ starterswoningen worden ­gerealiseerd, die gebouwd zijn met de gedachte dat de huurder of koper na enkele jaren doorstroomt naar een grotere koopwoning. Dat er momenteel meer vraag dan aanbod is, baart hem zorgen. ‘Ik ken jongeren die in ­Middelburg of Vlissingen gaan wonen, maar veel liever op hun eigen dorp waren gebleven. En wie een eengezins­ woning wil huren, moet twee of drie jaar wachten. Ik ben lid van de Klachtencommissie van de urgentiecommissie die gaat over woningtoewijzing op Walcheren. Iedere

­ estuurder zou daar eens een paar vergaderingen moeten b bijwonen om een indruk te krijgen van de grote problemen in de maatschappij. Die problemen worden alleen maar ­groter, als gevolg van de economische crisis.’ De laatste jaren heeft Woonburg het takenpakket behoorlijk verbreed, constateert Bostelaar. “Dat vind ik een goede ontwikkeling. Een corporatie beheert publiek geld. Ze ­moeten niet op hun kapitaal zitten, maar naast het

­ erhuren van woningen ook investeren in de omgeving. Dat v doet Woonburg, door bijvoorbeeld een bijdrage te leveren aan speelvoorzieningen in de dorpen. Ik vind het goed dat er nu mensen bij Woonburg werken die zich bezig houden met de leefbaarheid in de buurt. Ze spreken mensen die overlast veroorzaken in de buurt aan maar wat belangrijker is ondersteunen buurtinitiatieven om de leefbaarheid te vergroten.”

Nieuwbouwprojecten Er zijn verschillende projecten in uitvoering en ontwikkeling. Project

Aantal

Aagtekerke, woonzorgappartementen

18 huur en 3 koopwoningen

Gapinge, senioren en starterswoningen

4 huur en 3 koopwoningen

Oostkapelle vd Broeckestraat/ Brouwerijstraat, seniorenwoningen

10 huur en 2 koopwoningen

Oostkapelle, woonzorgappartementen

22 huur en 8 koopwoningen

Grijpskerke, woonzorgappartementen

28 huur en 7 koopwoningen

Grijpskerke, CO2 neutrale straat

5 huur en 14 koopwoningen

Biggekerke, Domburg en Aagtekerke, starterswoningen

30 koopwoningen

Meliskerke, seniorenwoningen

8 huurwoningen

Souburg Noord

Brede school Het Kroonjuweel

Oost-Souburg, De Deckerestraat, Vlissingsestraat, Willem Alexanderstraat, Kromwegesingel en Van Turnhoutstraat

Renovatie en nieuwbouw

Leefbaarheid is in toenemende mate belangrijker ­geworden voor Woonburg. Daarom dragen we ook graag een steentje bij aan de projecten die dit ten goede komen. Woonburg is eveneens actief in het ontwikkelen van gebouwen die nuttig zijn voor een dorp, stad of wijk. Meerdere projecten zijn in ontwikkeling, zoals de ­brede school in Oost-Souburg Noord. In het gebouw van de woonzorgappartementen in Grijpskerke komt ook een gymzaal en jeugdhonk. Tenslotte is bijvoorbeeld in Aagtekerke een zorgsteunpunt gerealiseerd.

Het volledige jaar­verslag 2009 vindt u op onze website www.woonburg.nl.

Bie ons tuus in 2009

| 11

Activiteiten leefbaarheid 2009

Johan Cruyff Court in Vlissingen Op 13 mei is het Cruyff Court geopend in Vlissingen. Woonburg realiseerde het Cruyff Court in samenwerking met de Cruyff Court Foundation, gemeente Vlissingen, Rabobank, JVOZ, het Scheldemond College en l’escaut woonservice.

Speeltuin De Souburgt in Oost-Souburg De Speeltuin De Souburgt is in juli 2009 opnieuw ­geopend. De Souburgt is opgeknapt en voorzien van nieuwe speeltoestellen. Op aanvraag van het dorps­ platform Souburg heeft de servicedienst van Woonburg de bekisting voor twee nieuwe trampolines gemaakt en een financiële bijdrage geleverd.

Tuinaanpak wozoco De Tienden in Zoutelande Op verzoek van de bewonerscommissie heeft Woonburg het openbaar groen rondom het gebouw voorzien van nieuwe beplanting.

Woningbehoeftenonderzoek gemeente Veere Woonburg en de gemeente Veere hebben in samen­ werking met onderzoeksbureau Rigo een onderzoek gedaan naar het woonklimaat in de gemeente Veere.

Burendag Westerzicht Vlissingen

Kerstbomen Atrium wozoco’s 

De wijk Westerzicht heeft op 26 september 2009 ­meegedaan aan nationale Burendag. Woonburg, l­’escaut woonservice en Stichting Palladium ondersteunden de bewoners met de organisatie.

Op verzoek van de bewonerscommissies zorgt ­Woonburg de komende jaren voor kerstsfeer in het ­atrium van de woonzorgappartementen.

Project buurtbemiddeling gemeente ­Vlissingen en Veere Stichting Welzijn Veere, gemeente Veere, politie Zeeland en Woonburg onderzoeken momenteel de mogelijk­heden om te starten met buurtbemiddeling binnen de gemeente Veere. In de gemeente Vlissingen is ­Woonburg in gesprek met l’escaut woonservice, ­stichting Palladium, politie Zeeland en de gemeente over buurtbemiddeling.

Mozaïekproject Vrouwenpolder Basisschool De Goede Polder in Vrouwenpolder heeft aan Woonburg ondersteuning gevraagd voor een m ­ ozaïekproject. De school heeft besloten om de tuin onderhoudsvriendelijk te maken. Zij doen

Postadres Postbus 8116 4330 EC Middelburg Bezoekadres Karreveld 2A Koudekerke T 0118 554455 F 0118 554477 E [email protected] www.woonburg.nl

dit in s­ amenwerking met Stichting Partners in Hoop. ­Woonburg geeft een financiële bijdrage.

Openingstijden Maandag t/m donderdag: 8.00 tot 16.30 uur Vrijdag: 8.00 tot 12.00 uur

Kerstherberg 2009 Vlissingen en ­Oost-Souburg De Kerstherberg biedt alle mensen die geen familie of kennissen in de buurt hebben een plek waar men de feestdagen gezamenlijk door kan brengen. De ­samenwerkende instellingen zijn: Zorgcentrum De Zoute Viever, Stichting werkt voor ­ouderen, Zorgstroom, de Raad van kerken, l’escaut woonservice en Woonburg.

LEMON gemeente Vlissingen 2009 In 2009 is er weer een LEMON uitgevoerd. Het rapport dient als onderlegger om in samenwerking met gemeente Vlissingen en l’escaut woonservice (leefbaarheids)acties uit te gaan voeren.