Tips voor
ouders Die een kind hebben met een eetstoornis
& Andere mensen in de directe omgeving
Voorwoord Wat goed dat u onze website bezoekt en deze tips leest. U heeft een kind met een eetstoornis en u staat voor een flinke opgave. U ziet uw kind lichamelijk en geestelijk aftakelen en wilt maar één ding: dat uw kind zo snel mogelijk beter wordt. Uw kind voert op dit moment een heel groot gevecht waarbij de meeste antwoorden diep van binnen verstopt zitten. Uw kind heeft geen hapklare antwoorden en tips voor u cadeau. Wij als ervaringsdeskundigen wel. Wij leverden dezelfde strijd en gelukkig kunnen wij u met veel trots zeggen dat we deze strijd hebben overwonnen. Wij willen deze tips dan ook graag met uw delen. Laten we meteen beginnen! U wilt uw kind helpen! Dat is nobel, lief, attent en u doet wat u als ouder denkt te moeten doen. Onvoorwaardelijk geven, houden van, en klaar staan voor uw kind. In het leven zijn er eigenlijk drie soorten ‘zaken’; de jouwe, de mijne en Godszaken. Met Godszaken bedoelen we dingen waar jij en ik beide geen invloed op hebben. Sommige noemen het liever moeder natuur of het grote universum. Denk aan het weer; de regen, het onweer, de overstromingen, maar ook de droogtes en de oorlogen etc. Echter, als we heel eerlijk zijn heb jij op ‘mijn zaken’ eveneens weinig tot geen invloed. Want dat zijn mijn zaken en uiteindelijk doe ik toch wat ik zelf wil. Wellicht is dit herkenbaar voor u in relatie tot uw kind? Desondanks proberen we als ouders, vaak uit de naam der liefde, het leven van onze kind zo positief mogelijk te beïnvloeden. We geven goed bedoelde adviezen die vaak beginnen met; Je zou het zo moeten doen, je moet dat niet doen, je moet dat proberen, je zou beter moeten studeren, je moet beter voor jezelf zorgen, je moet beter en gezonder eten, je zou vaker rust moeten nemen, je moet niet zo vaak sporten. Je moet, je moet, je moet, je zou, je zou, ik wil dat, ik wil zus, ik wil zo…. Vaak zijn we bezig met andermans zaken dan die van onszelf. Hoe vaak leeft u in andermans zaken? En als u in andermans zaken leeft, wie leeft er dan eigenlijk in uw zaken? We vergeten onze eigen zaken en hierdoor kunnen we vervreemd raken van onszelf waardoor we stress, spanning en onvrede ervaren. Met als resultaat dat we verdrietig worden. Het is belangrijk om goed voor uzelf te zorgen! Waarom? Uw kind heeft u hard nodig, als steun, inspiratie en rolmodel.
“Lead by example”
Inleiding
Voordat we de tips met u delen, willen we het eerst hebben over de emoties die ten grondslag liggen aan het verstoorde eetgedrag van uw kind. Als u dit begrijpt, dan zult u zich wellicht ook beseffen dat u niet zo zeer hoeft te focussen op het eten en gewicht. Het verstoorde eetgedrag is slechts de uitwerking van onderliggende emoties en overtuigingen over zichzelf en de wereld om hen heen. Het zou goed zijn om tijdens de behandeling meer te focussen op emotieregulatie en het adequaat leren uiten van emoties, in plaats van alleen te focussen op het eten. Vandaag de dag zijn er gelukkig veel behandelaars die hier aandacht aan schenken. Dit is in het verleden niet altijd zo geweest. Lees onderstaande 3 fases en bekijk eens of u uw kind daarin herkent. Fase 1. Uw kind heeft een overtuiging (dit is een gedachte wat aanvoelt als de waarheid). Dit kunnen de volgende overtuigingen zijn; “Ik ben dik, lelijk, ik ben het niet waard, papa/mama/of iemand anders.. geven niet om mij, ik ben stom, dom…..” Uitleg: Misschien is uw kind ooit in de steek gelaten, gepest of kreeg het vroeger op school weleens een rotopmerking te horen. Iedereen heeft niet onderzochte overtuigingen die hem flink in de weg kunnen zitten. Fase 2. Overtuigingen roepen bepaalde emoties op, omdat we er ons aan zijn gaan hechten en hardnekkig blijven vastklampen alsof ze waar zouden zijn. Wanneer het negatieve overtuigingen zijn kan het negatieve emoties oproepen zoals eenzaamheid, stress, frustratie, boosheid, verdriet of angst. Fase 3. Emoties kunnen enerzijds een catalisator/drijfveer zijn om in actie te komen en anderzijds weerhouden ze ons er juist van om in actie te komen. Het kan dus verschillende uitwerkingen hebben: negatieve emoties leiden vaak tot negatief gedrag en positieve emoties leiden vaak tot positief gedrag. Mensen zijn dus niet hun gedrag, mensen zijn hun emoties. In wat voor gedrag vlucht uw kind? Veel mensen vluchten in de volgende dingen wanneer zij pijn/stress/verdriet/boosheid ervaren: werk/ carriere, eten, sporten, alcohol, drugs, overeten, niet eten, automutilatie… etc. Voordat iemand uw kind gaat begeleiden om het (eet)gedrag te veranderen willen wij u adviseren om eerst en/of gelijktijdig te werken aan de overtuigingen welke ten grondslag liggen aan het verstoorde (eet)gedrag van uw kind. Op de volgende pagina’s vindt u 25 tips van ervaringsdeskundigen! Wij wensen u veel kracht toe en mocht u nog vragen hebben dan kunt u bij ons terecht voor telefonisch advies. Wij helpen u graag verder. Met Positieve Groet, Isabelle Plasmeijer Coach & Ervaringsdeskundige Mijn Kind Heeft Een Eetstoornis is onderdeel van ISA Power
Dé 25 Tips voor ouders
TIP 1: Wees voorzichtig met de tips, dring ze niet op! De onderstaande regels zijn direct toepasbaar voor uzelf en anderen. De anderen regels kunt u in goed overleg samen met uw kind uitvoeren. Wees voorzichtig met de tips, dring ze niet op aan uw kind. Het feit dat u zich bewust bent van de tips, is al heel erg waardvol. TIP 2: Doe dingen die positiviteit en nieuwe energie geven. Laat uw kind de mooie en positieve dingen van het leven zien. Voel de wind door je haren, hoor de vogels fluiten, zie het blauw van de lucht, ruik de voorjaarsbloesem. Onderneem actie: ga samen wandelen en zoek de buitenlucht op. Vitamine D (zonlicht) is belangrijk voor het herstel.
TIP 3: Zorg voor een balans tussen werk en privé. Vergeet uzelf en de rest van de familie niet. Blijf leuke en gezellige dingen doen, blijf uw eigen hobby uitoefenen en blijf dingen doen die u nieuwe energie geven.
TIP 4: Dwang helpt niet bij uw kind. Het helpt niet om uw kind geforceerd te laten eten of om bepaalde etenswaren op te dringen. Uw kind heeft een extreme dwang naar controle ontwikkeld. Het stiekem extra beleggen van boterhammen, een extra schep jus over de aardappelen, ze hebben het allemaal door. Met dit soort acties gaan ze alleen maar meer op de rem staan.
TIP 5: Eten is niet het belangrijkste. Het hoeft niet altijd om eten te draaien, want daar gaat het al genoeg om. Niet elke hap hoeft besproken of geanalyseerd te worden. Focus op onderstaande tips dan zal uw kind vanzelf een nieuwe en gezonde relatie met eten op kunnen bouwen.
TIP 6: Voorkom waardeoordelen over eten Voorkom het opleggen van uw eigen aangeleerde gedachtes over wat goed en slecht eten is. Het belangrijkste is nu dat er weer gegeten wordt. Gedachtes over goed en slecht eten heeft uw kind al genoeg. Wees blij met alle stappen die er al gezet zijn. Ook al vindt u het eten nu wellicht wat eenzijdig, te vet of te (on)gezond. Dat is allemaal niet belangrijk nu. Stimuleer dat er weer gegeten wordt, maar heb er geen mening over. De verschillende meningen over eten zorgen er alleen maar voor dat er weer op de rem getrapt gaat worden.
TIP 7: Stimuleer uw kind om te eten met een hoger doel! Dat kan van alles zijn: de opleiding, die droombaan, of de droom die hij/zij later wilt realiseren, zoals zwemmen met dolfijnen, de Kilemanjaro beklimmen, een baan als vrijwilliger in Afrika, backpacken door Nieuw Zeeland of een reis naar een tropisch eiland in Thailand. Visualiseer dit doel. Maak een collega, een powerpoint, een poster. TIP 8: Help uw kind met haalbare (klein en tastbaar) doelen te stellen! Niets helpt zo goed in beter worden als een positief doel in het vooruitzicht. Een eetstoornis verslaan vergt heel veel kracht en inspanning. Weten waar je het voor doet, maakt een innerlijke kracht los. Help uw kind iets te vinden waar het weer helemaal voor wilt gaan. Als uw kind niet weet waar het zich voor inzet dan is het heel erg moeilijk oude gewoontes los te laten.
TIP 9: Blijf dichtbij uzelf, laat u niet meevoeren in de emoties van uw kind, wat er ook op u afkomt. Het gedrag van uw kind is vaak niet op u persoonlijk gericht ook al krijgt u van alles naar uw kop geslingerd. Het gedrag, de boosheid, angst of paniek, komt voort uit de eetstoornis. Word niet boos, wees geduldig en toon liefde naar uw kind en vooral ook naar uzelf.
TIP 10: U hoeft de emoties niet te begrijpen om ze te erkennen. Een van de belangrijkste dingen is dat uw begrip heeft en toont voor het verdriet, de woede, boosheid, frustratie en angsten van uw kind. Laat ze er zijn, want juist het onderdrukken van emoties is als voeding en brandstof voor de eetstoornis. U hoeft het niet te begrijpen en dat wordt ook niet verwacht. Erken de emotie door te zeggen “Ik ben er voor je” Ik hoor je “ Wat moet het verschrikkelijk voor je zijn om zo’n angst te hebben voor eten!” Dit vormt het vertekpunt voor een open een eerlijk gesprek. Uw kind zal zich begrepen voelen en zal ruimte voelen om te delen wat er dwars zit. TIP 11: Help uw kind om de controle los te laten over zijn/haar eetgedrag. Maak afspraken en trap liefdevol op de rem wanneer uw kind weer doorslaat en obsessief gedrag vertoond. Ga samen brainstormen en denk na over oplossingen, zonder daarbij te zeggen; “Je moet zus of je moet zo…” Zeg in plaats daarvan “Zou het helpen als …..“ en “Wat mag ik voor je betekenen of kan ik doen?”
TIP12: Stap voor stap afspraken maken. De regels in het hoofd van uw kind rondom eten zijn eindeloos. De wil om weer te gaan eten is aanwezig, maar de regels staan in de weg. De regels zullen langzaam van het lijstje afgestreept moeten worden. Kijk samen welke regel eerst aangepakt mag worden. Als dit goed voelt, gaat u verder met de volgende stap. Uw kind zal zich verantwoordelijk gaan voelen om zich aan de nieuwe regels te houden. Help uw kind er aan herinneren als oude gewoonten weer de kop op steken.
TIP 13: Het is erg belangrijk is dat u geen verwijten maakt en niet oordeelt ook al is het verleidelijk om te doen wanneer u boos en gefrustreerd bent. Onthoud dat het niet ‘uw zaken’ zijn, de oplossing moet niet vanuit u komen, maar vanuit uw kind zelf. Geef hen het vertrouwen, de tijd en ruimte om de antwoorden te vinden die diep in hen verborgen zitten. TIP 14: Vraag regelmatig hoe het echt met uw kind gaat. Wanneer ze kortaf of onverschillig reageren, realiseer u dan dat ze zich schamen en schuldig voelen. Door openvragen te stellen toont u nog meer interesse. Bijv: Wat was het fijnste wat je vandaag hebt meegemaakt? Wat ging goed? Wat kon er nog beter? En hoe ga je dat morgen beter doen? Dit kun je ook mooi samen doen door een klein dagboekje bij te houden. Ouder/kind. Elke dag schrijf je twee dingen op die goed gingen. Daarmee benadruk je het positieve. TIP 15: Geef het beestje een naam en praat erover. Open communicatie, helderheid en transparantie. Houd de eetstoornis bespreekbaar, soms kan dat ook op een wat ludieke of zelfs grappige manier. Ook al is een eetstoornis een psychische ziekte, het wordt pas echt zwaar als deze onder het tapijt wordt geschoven of alsof u doet alsof uw kind iets verschrikkelijks heeft. Dat voelt voor uw kind namelijk alsof hij/zij iets fout heeft gedaan. Geef het juiste voorbeeld en praat erover alsof het heel normaal is en maak het niet zwaarder dan het is.
TIP 16: Stel uzelf kwetsbaar op. Dit verwacht u immers ook van uw kind! U wilt weten wat erin hen omgaat, anders zou u deze tips nu ook niet lezen. Wees een voorbeeld en stel uzelf kwetsbaar op en vraag uw kind of er dingen zijn geweest die uwkind hebben gekwetst in het verleden of die u anders had moeten doen in haar/zijn ogen. Dat kan tijdens de opvoeding, op school of ergens anders zijn geweest.
TIP 17: Onthoudt dat u een voorbeeld bent, wat er ook op u afkomt, pak dingen niet al te persoonlijk op. Als uw kind zegt: Toen was ik echt heel boos op je, of teleurgesteld, jullie hebben mij in de steek gelaten en jullie keken nooit naar mij om, alleen maar naar mijn zus/broer en toen en toen….. laat uw kind uitpraten en toon begrip. Ga niet in discussie en zet de aanval niet in. Ook al bent u het niet eens met wat u te horen krijgt en kwetst het u. Alle emoties die hij/zij op dat moment ervaart zijn de waarheid voor uw kind. Datzelfde geldt ook voor uw emoties, die zijn waar voor u. Het enige wat uw kind wilt is erkenning voor de emoties.
TIP 18: Wat u het beste kunt doen is beide emoties eens onderzoeken en uw kind het volgende terug geven: “Het doet mij pijn en verdriet om te horen dat dit jou zoveel verdriet heeft gedaan, dat was namelijk nooit mijn bedoeling en daarvoor wil ik mijn excuses aanbieden. …… Laat stiltes vallen en vraag het volgende: Ik wil je graag vertellen hoe ik daar tegen aankijk. Mag ik je vertellen wat mijn idee erover is? Of mag ik je vertellen waarom ik toen zo gehandeld heb. Ik zou het fijn vinden om uit te leggen, misschien kun je eens proberen om door mijn ogen naar de wereld te kijken …. “ TIP 19: Hoe goed u het ook bedoelt, als ouders is het beste als u niet probeert de coach of therapeut te spelen. Uw kind wilt zich geliefd voelen. Blijf ouder of partner en geef die warmte en geborgenheid waar ze zo naar hunkeren! Als ze willen praten met een psycholoog kunnen ze het beste naar een psycholoog gaan.
TIP 20: Blijf contact maken! Dit zorgt ervoor dat de relatie niet alleen ouder-‐patiënt wordt, maar ook nog steeds ouder-‐kind, waarbij beide partijen gewoon af en toe alleen maar een knuffel nodig hebben. Een knuffel zegt vaak zoveel meer dan woorden. TIP 21: Humor is de sleutel om uw kind en u een spiegel voor te houden. Neem je kind serieus, maar ook weer niet te. “Wat heb ik met mijn omgeving gelachen om de uitzending van Expeditie Robinson waar een aantal uitgehongerde kandidaten compleet gelukkig werden van het sap van knakworsten. Daar zat ik dan met mijn groepje van de kliniek moeilijk te doen over eten.” Humor relativeert en dat kan uw kind goed gebruiken.
TIP 22: Help uw kind zien wie het is, schrijf een brief! Gevangen zitten in een eetstoornis betekent meestal ook dat je niet meer weet wie je bent zonder de eetstoornis. De eetstoornis neemt uw kind helemaal over. Uw kind is de eetstoornis! Wat kunt u doen? Vertel uw kind dat het niet perfect hoeft te zijn en dat we niet geboren worden om alles goed te doen, maar om te knokken in dit leven. Vertel uw kind dat ze het altijd maar dan ook altijd waard is om te leven, om van gehouden te worden. Schrijf een lieve brief waarin u beschrijft waarom u zo dol op uw kind bent, maak een lijst van alle leuke momenten die u samen beleeft heb. Eigenlijk maakt het nietuit hoe u het doet, als u het maar doet. Schakel ook vrienden in die hetzelfde kunnen betekenen. Laat ze bijv. Een videoboodschap inspreken. TIP 23: Wees open naar de buitenwereld! Er heerst nog altijd veel schaamte rondom eetstoornissen. De meeste schaamte ontstaat doordat er niet in openheid gesproken wordt. Door openheid te tonen naar de omgeving helpt u uw kind. Wees open in het gevecht dat uw kind aan voeren is, laat zien dat je trots bent op het gevecht wat uw kind aan het leveren is. Geef zonodig uitleg aan de omgeving. U zult zien dat u en uw kind, door openheid, veel steun van uw omgeving kunt ontvangen. Ook zult u zien dat u niet alleen staat.
TIP 24: Rust en regelmaat is heel essentieel voor uw kind. Zeker in het begin is het heel belangrijk om te zorgen voor regelmaat in het gezin. Het moment van ‘weer kunnen eten wanneer we er zin in hebben’ komt vanzelf. Vaste tijden zijn in het begin erg belangrijk, dit biedt regelmaat en houvast. Neem er de tijd voor en maak het gezellig. Als er een dag minder gegeten wordt complimenteer uw kind dan met hetgeen wat wel gegeten is en zeg niet wat het fout heeft gedaan. Met anderen woorden: Het is ‘te weinig’, je ‘moet’ echt meer eten … werkt niet stimulerend.
TIP 25: Tot slot; zorg goed voor u zelf, probeer afleiding te zoeken en blijf leuke dingen doen voor uzelf met een vriend(in). Ga de stad in, onderneem dingen en blijf niet thuis op de bank zitten. Uw kind heeft niets aan u als u erbij loopt als een dweil met uw ziel onder uw arm.
Feedback voor ons ~~~ Vondt u dit waardevol? Mocht u nog tips hebben die een waardevolle toevoeging zouden zijn dan horen wij het graag. Met positieve groet, Het Team Mijn Kind Heeft Een Eetstoornis www.mijnkindheefteeneetstoornis.nl
[email protected] 0031-‐ (0)6 14638935
Deze tips zijn afkomstig van ervaringsdeskundigen op het gebied van eetstoornisen
Speciaal voor ouders, partners, familie & vrienden. * Dit document is geen wetenschappelijk of medisch onderzoek. Laat u inspireren door de tips van mensen die zelf hun eetstoornis hebben verwonnen.
Mijn Kind Heeft Een Eetstoornis
