Bezieling Openkerkendag Zeist 21 mei 2016
58
e
jaargang
nr.6
juni
2016
Broeders en zusters De mei maand was een hele bijzondere maand voor mij. Ik heb een crematie bijgewoond van oudste Hupjé. Daar waren heel veel mensen aanwezig ondanks dat het helemaal in Assen was. Van oud naar jong waren we daar, verdrietig, ja zeker, vol zorgen, ook ja. Maar het geloof van Karel Hupjé bracht ons te samen en namen we ook mee naar huis. Zijn volle overtuiging dat geloven een blijde zaak is en dat God altijd alle zaken regelt. Ik mocht 50 jaar worden op eerste Pinksterdag. Hoe een mazzelkont kun je zijn. Op je verjaardag ’s ochtends samen zijn in het huis van God met de mensen die je dierbaar zijn. Ik mocht ook een lezing bijwonen die me bewust heeft gemaakt van hoe rijk ik ben met God. U leest hierover verder in dit blad. Ik mocht ook de Openkerkendag meemaken in Zeist. Een dag met een gouden randje. Ook hier leest u verderop over. Herder Ras heeft een aantal artikelen aangeleverd met als thema: ik ga op reis en neem mee. Dit is met het oog op de vakantie periode heel interessant om te lezen. We zullen ze de komende nummers met u delen. Dan wil ik u er even op wijzen dat ook dit jaar het augustus nummer niet verschijnt. Dus heeft u mededelingen voor na augustus dan is het verstandig die voor het juli nummer in te sturen. De redactie heeft een maand vakantie. Ik wens u heel veel leesplezier. Sonja Stroosnijder
2
Op maandag 2 mei 2016 is broeder oudste Karel Hupjé op 79 jarige leeftijd plotseling overleden. Karel is in de week van Hemelvaart door de Heer opgenomen in zijn huis. Wij wensen Mirjam, Marcel, Laura, Johan, Maxime, Frédérique, Josephin,familie en de gemeente Assen en Enschede heel veel sterkte en kracht met dit verlies. Tevens was de wens van Karel om een donatie te doen i.p.v. bloemen, voor de Nierstichting en het Leprafonds. Leprafonds 163,-- euro en de Nierstichting 228,20 euro. Het bestuur Ik heb een Vader, die mij zo mint; een die mij koestert steeds als zijn kind. Lig ik soms moe, verslagen terneer, in zijne armen rust ik dan weer.
Juich de Heer toe, heel de aarde, dien de Heer met vreugde, kom tot Hem met Jubelzang. Erken het: de Heer is God, Hij heeft ons gemaakt, Hem behoren wij toe, zijn volk zijn wij, de kudde die Hij weidt. Kom zijn poorten binnen met een loflied, hef in zijn voorhoven een lofzang aan, breng Hem hulde, prijs zijn naam: de Heer is goed, zijn liefde duurt eeuwig, zijn trouw van geslacht op geslacht. Psalm 100
3
Ik ga op reis en ik neem mee… Bidden op wég naar Jezus’ komst Kent u het spelletje? Ik begin en ik zeg: ik ga op reis en ik neem mee: mijn muntenverzameling. De volgende gaat verder: Ik ga op reis en ik neem mee: mijn muntenverzameling en de strijkplank. De daarop volgende: Ik ga op reis en ik neem mee: mijn muntenverzameling, de strijkplank en de dvd-speler. En zo doet iedere volgende er iets bij: Ik ga op reis en ik neem mee: muntenverzameling, strijkplank, dvd-speler, tandenborstel, haarborstel, boekenkast, piano, decoupeerzaag, vogelkooi, salontafel, broodbakmachine en de wegenkaart. Totdat je aan de beurt bent en iets uit de opsomming vergeet, bijvoorbeeld de decoupeerzaag. Dan ben je af. Op den duur wordt al die bagage te veel om mee te nemen. Wat moet er mee en wat laten we thuis? Wat hebben we nodig? En wat is alleen maar ballast? Je moet je reis goed voorbereiden. Gaat u mee op reis? Daarover gaat het in de Openbaring. We gaan op reis naar het land waar het echt goed zal zijn. Het land van de toekomst. We bidden er om in het Onze Vader, als we vragen om het Koninkrijk waar Gods naam geheiligd wordt en Gods wil gedaan wordt. In het tweede deel van Jezus’ gebed, in de gebeden om dagelijks brood, vergeving en bescherming vragen we die dingen die we op de reis naar het komende rijk nodig hebben. Om te weten wat ik onderweg nodig heb op onze reis naar het beloofde land en wat we daarvoor mogen vragen aan God, ook om dagelijks brood en dergelijke, luisteren we naar de Openbaring. Of misschien moet ik zeggen: we kijken mee, want het is eigenlijk een soort plaatjesboek. Johannes laat ons meekijken naar de visioenen die hij gezien heeft. De grote lijn van de Openbaring In de Openbaring zagen we het begin van de reis die God met ons gaat naar het land van de toekomst. Paarden staan klaar om weg te rijden. Een wit paard rijdt al weg. De reis die in een verzegelde boekrol besloten zit wordt ontzegeld en straks uitgerold. En aan paarden die klaar staan om weg te rijden zien we er al iets van hoe de 4
reis zal zijn. Bovendien krijgen we nog een doorkijkje naar de hemel en zelfs een blik op het einde. Maar op het moment dat Johannes de boekrol te zien krijgt wordt hij nog niet uitgerold. Over welk moment hebben we het dan? Hoofdstuk 5 vertelt het, het hoofdstuk waarin de boekrol voor het eerst in beeld komt (vers 6). Dan ziet Johannes iemand in de hemel die hij er eerst niet zag: Het lam dat er uitziet alsof het geslacht is. Jezus die na zijn offer aan het kruis de hemel binnenkomt. Vanaf Hemelvaart en Pinksteren beginnen de laatste dagen (Handelingen 2:16,17). Johannes krijgt dan eerst, wat we in hoofdstuk 6 lazen een verzegelde boekrol te zien. Een boekrol waarin de reis naar het einde in opgesloten zit. Er zitten zeven zegels op, die één voor één verbroken worden. Bij het breken van de zegels krijgen we al iets van de komende reis, van onze tijd te zien. Als de zegels eraf zijn en de reis begint, zien we in de volgende hoofdstukken een nieuwe reeks van zeven. Er klinken zeven ramshorens, alarmsignalen, waarschuwende gebeurtenissen en rampen die iets van het komende einde laten zien. Dat loopt uit op een derde reeks van zeven. Wat we als eerste als alarmsignalen zagen wordt in zeven schalen achter elkaar uitgegoten over de aarde. Dat is het einde, de grote ramp die alles vernietigt. De volgende keer meer over de reis en ons einddoel. Ineke Ras
Mededeling over de gemeente Assen. Beste broeders en zusters, i.v.m. het plotseling overlijden van oudste Karel Hupjé heeft de gemeente Assen geen voorganger en vaste dienende priester. Het bestuur stelt voor om elke maand een priesterlijke dienst te verzorgen door de bestaande dienaren, dat kan gevolgen hebben voor de andere gemeenten. Dan wil diaken Peter Loef de andere zondag voor zijn rekening nemen en probeert hij de gespreksmorgen ook door te laten gaan. Als een voorganger van een van de grote gemeenten in de betreffende maand naar Assen gaat kan het zijn dat zijn gemeente die zondag geen dienst heeft en zo gaan we dit rouleren. Als de 4 tot 5 dienaren hier aan meedoen zal dit om de 5 maanden voorkomen en zo wordt de pijn gedeeld. Het bestuur 5
Lezing 'apostolisch' in historisch perspectief Ik ben bij deze lezing geweest. Het heeft me verbaasd, en enorm nieuwsgierig gemaakt. Een lezing over ‘apostolisch’ waarin God zo veel mogelijk vermeden wordt. 2000 jaar het woord ‘apostolisch’ belichten was erg boeiend. Het heeft me duidelijk gemaakt dat Gods wegen prachtig zijn en dat je in het naschouwen zijn zorg om ons ziet, zijn geduld met ons opmerkt en dat zijn genade onuitputtelijk groot is. Ik bevind mij echter in een gezelschap waarvan de meesten volgens mij allergisch zijn voor het woord God en Bijbel. Verbaast me dat, ja dat verbaast me. Het zijn namelijk mensen die onwijs goed zorgen voor elkaar, voor de buurt, voor de maatschappij. Mensen die hun leven inrichten naar het gebod heb je naaste lief gelijk jezelf. Daar is helemaal niets mis mee. Voor mij mist er echter iets. Dat God boven alles liefhebben daar een noodzaak in is. We hebben na afloop van de interessante lezing met een aantal mensen gesproken en we konden daar ook vertellen dat we God misten in het geheel. Dat snapten ze wel maar we moeten het natuurlijk wel zelf doen was het antwoord. Zondag sprak ik erover met herder Ras en die zei terecht: “Sonja we hebben je het altijd verteld dat het zo was” en dat is ook zo. Maar ik heb daar gewoon weg geen voorstelling bij willen en kunnen maken. Nu heeft het me diep geraakt, diep van binnen. En ik besef me hoe rijk ik ben met God in mijn hart in mijn leven. Ook ben ik zo geïnteresseerd geraakt in wat de motivatie van deze mensen is om God buiten te sluiten en op eigen houtje verder te gaan. Degene die de lezing gaf mag ik graag en vind ik een heel bijzonder mens waar ik om geef. Ik heb haar verteld dat ik nu wel duizend vragen heb en eerdaags gaan we daar samen ons over buigen. Niet om haar een christen te maken en van haar uit niet om mij een humanist te maken, maar als vrienden die in deze wereld leven en om elkaar geven en willen weten wat de ander motiveert. Om nu niet hetzelfde te doen als in de lezing gebeurde, woorden te mijden die misschien een allergische reactie opwekken bij anderen. De lezing vond plaats in het gebouw van het apostolische genootschap en na het geschiedenis deel ‘apostolisch’ was er ook een onderdeel over hoe het woord ‘apostolisch’ in het genootschap ligt. Ik ken mijn geschiedenis goed. 6
Weet hoeveel pijn en littekens er zijn. God brengt de dingen op onze weg en aan ons om Hem daarin te volgen. Iedere vezel in mijn lijf is doordrongen met God en geloof. Ik volg de weg die God mij geeft, diep in gebed. En vanuit dat geloof ga ik opzoek naar antwoorden. Sonja Stroosnijder
De zekerheid Ik was op bezoek bij een broeder uit de gemeente. Hij vertelde mij over vroeger. Over zijn moeder die riep de kinderen aan tafel, maar er was geen eten. Toch riep ze hen aan tafel. Ze vouwden haar handen en bad tot God. Ze legde haar zorg neer bij God, de zorg om haar kinderen, de zorg om het niet hebben van eten. Ze deed dat met het hele gezin aan tafel. De broeder vertelde dat en dan kwam er in de loop van de week wel iemand met eten langs. Hoe groot is je geloof als je weet dat als je jouw zorg bij God legt, Hij voor een oplossing zal zorgen. Dat je bidden met elkaar doet dat je als gezin God in je midden weet. Bidden is een groot goed. Er is zorg in de gemeente, hoe gaan we alle gemeentes verzorgen. Die zorg is groot. Leg de zorg bij God, vraag Hem om zijn genade, zijn troost. Bid, alleen in je binnen kamer, samen met je gezin, samen in de gemeente. Bid. God zal helpen op zijn manier en op zijn tijd. En laten we dan onze ogen en hart openhouden om dat dan ook te zien. Niet wat wij bedenken vanuit de menselijke zorg, maar wat God geeft als oplossing. Sonja Stroosnijder 7
Opzoek naar recht uit je hart antwoorden Wat is je favoriete lied? Mijn favoriete lied is Zoals de glanzende sterren verbleken. Dit was ook mijn oma's lievelingslied en is gezongen bij haar uitvaart. Waarom? Laat liefde lichten bij werk en plichten, want alleen dat blijft bestaan wat in liefde is gedaan. Hier hadden we vorige week een dienst over, zie 1 Korinte 13:13. Doe je dingen zonder liefde, dan is het gebakken lucht. Wat houdt Christen zijn in voor jou? Christen zijn houdt voor mij in dat je probeert Gods liefde steeds meer je eigen te maken, dit deelt met anderen en dus toenadering moet blijven zoeken. Dan moet je dus weerstand bieden tegen alles dat afstand creëert. In een tijd waarin loslaten gepredikt wordt blijkt dat elkaar vinden lastiger is dan elkaar loslaten. Hoe weet je dat God bestaat? Ik geloof dat God bestaat door 2 dingen; als ik bezie hoe de hele schepping in elkaar zit, hoe ingewikkeld een mensenlichaam is, dan kan voor mij, evolutie niet de enige verklaring zijn. Kan vlees, bloed en botten zulke intense emoties kennen, die tot zelfs over de dood heen gaan? Daarnaast weten we door de schrift en de profeten dat God zich altijd met zijn volk heeft bemoeid en soms zelfs in het vlees zich openbaart. De laatste keer (dat ik weet) was Jezus in Nazareth, er zijn teveel getuigen van om te ontkennen dat Gods geest vlees geworden was, zie Johannes 1:14-15. Hij was bereid voor ons te sterven en Hij heeft de dood overwonnen. Dit is zonder twijfel de belangrijkste gebeurtenis in de geschiedenis van de mensheid! Dit is toch geen mensenwerk? Dit alles is voor mij een bevestiging dat God bestaat. Waar denk je aan bij de toekomst? In de toekomst geloof ik dat mensen steeds verder van God komen te staan en dat wij als christenen alle zeilen moeten bijzetten om te blijven staan voor wat we belangrijk vinden. Gods hand vasthouden blijkt niet vanzelfsprekend al ben je nog zo lang apostolisch. We gaan elkaar hierbij hard nodig hebben! 8
Hoe denk jij dat de hemel er uit ziet? De hemel kan je misschien niet zien met je ogen, maar dat weet ik niet zeker. Bij de landelijke dienst heb ik na het avondmaalvieren God en zijn Zoon in gebed bedankt voor de goede gaven. Terwijl ik dat deed kreeg ik van Timo een heel dikke knuffel. Die kwam op dat moment diep binnen; is dat niet ook de hemel? Dit keer zijn de antwoorden van diaken Peter Loef
Eerste Pinksterdag in Amsterdam Evangelist Joop Stroosnijder en apostel Hans den Haan leidden de dienst. Ja, twee dienende broeders in de rust. Wat een zegen dat dit nog mogelijk is! Er werd verteld, dat zij beiden voor de dienst begon, God gedankt hebben dat "twee oude knakkers" zoals Joop zelf uitsprak, nog door God gebruikt kunnen worden. De Heilige Geest was deze morgen voelbaar. Speelt leeftijd een rol in het werk van onze Heer?! Gods wegen zijn niet onze wegen. Vertrouwen wij erop dat God de leiding heeft in het verder gaan van zijn werk. In Johannes 14 vers 27 staat geschreven" maak je niet ongerust en verlies niet de moed". Het woord gegeven voor de Pinkstermorgen. Dit was zeer van toepassing op deze ochtend. Zijn wij als broeders en zusters dankbaar als wij ervaren dat de gemeente verzorgd wordt. Soms hoor ik, hoe moet het verder met onze gemeente...hoe ziet de toekomst eruit. Heeft Jezus ons niet beloofd dat Hij bij ons blijft...totdat hij wederkomt! Laten wij in ons gebed vragen of God ons wil zegenen met gaven en krachten om het werk voort te kunnen zetten. Vertrouwen wij daar nog op, of denken wij....Ik zie het wel. Nee, God vraagt van ons dat wij arbeiders in zijn wijngaard zijn. Aan dit alles zal God onze Vader zijn zegen verbinden. Yolanda Kröner. 9
Open kerkendag Zeist 2016 In het jubileum weekend van de Raad van Kerken in Zeist op zaterdag 21 en zondag 22 mei 2016 was op zaterdag een open kerkendag. Ons gebouw was ook open. We waren er met het regiokoor en Niels Martin verzorgde de orgelmuziek. We hadden koffie met koekjes, heerlijke zelfgemaakte soep en broodjes. Het was een feest, overal ballonnen aan het plafond. We zongen met het regiokoor en iedereen die mee wilde zingen kon dat doen. Er waren vrolijke momenten en momenten dat mensen geroerd waren. Er zijn vele gesprekken geweest. Er draaide op het scherm een samenvatting van wie we zijn, van foto’s van een aantal activiteiten van ons. We hadden ook het verhaal van ‘Noach en de ark’ met vrolijke arkplaatjes erbij. En we presenteerden bij de schilderijen van Louis Boermeester zijn levens geschiedenis. Een dag met een gouden randje. Niet alleen stond het regiokoor er bijna helemaal. Ook de jongeren uit de groep Amersfoort waren bijna allemaal aanwezig. Evangelist Regtuit kwam ‘s middag met zijn gezin langs. We hebben ons gebouw opengesteld en ons hart en onze oren. We hebben veel geluisterd naar de mensen en zijn met ze in gesprek geweest. Een meneer kwam drie keer. Maakte onderwijl ook nog een gedicht. Er waren er die gewoon heerlijk genoten van de soep en het brood. Een mevrouw zong met volle blijheid met ons mee. Er lag een nieuwe folder waar we van uitgedeeld hebben. Een open kerk. In mijn idee hoort een kerk altijd open te zijn. Maar helaas is dat niet meer mogelijk in dit land. Maar God is er altijd ook als de kerk dicht is. Geloof is niet zoveel mogelijk zieltjes in je gebouw krijgen, geloof is je afvragen wat God op dat moment van je wil. Soep geven, een luisterend oor, de weg wijzen naar de volgende kerk, voor ze zingen, orgel spelen, zeg het maar. Ook als aanwezige groep was het fijn een zaterdag met elkaar door te brengen. Gedachtes uit te wisselen. Het was een hele bijzondere dag. God maakt geen onderscheid tussen mensen. Wij vinden dat wel eens moeilijk. Goed er kwamen mensen binnen die niet echt fris roken, er kwamen mensen binnen die in het verleden dingen gedaan hadden die niet door de beugel konden. Wat kwamen die mensen eigenlijk doen. Zij kwamen omdat God een genadig God is en 10
iedereen een nieuwe kans verdient. En omdat wij niet oordelen. Heb je naaste lief gelijk jezelf en God boven alles. Heel eerlijk, zo’n dag was het zaterdag. Ik prijs mijzelf gelukkig een kind van God te mogen zijn. Ik gun dit al de mensen van de hele wereld ook. We hebben met een mooie fijne groep zaterdag gezaaid, ieder op zijn/haar manier. De oogst dat zien we wel. Wij zaaien, wij mogen zaaien van Gods onmetelijke liefde. Sonja Stroosnijder Regiokoor
Organist
Koffie en de nieuwe folder
Open kerk 11
07 juni 20.00 uur 10t/m15 juni
19 juni
Amersfoort Jeugdavond Dresden Duitsland APV Europese apostel en opzienervergadering 50 jarig huwelijk Henk/Trijn Kraster Burgm. Eikemastraat 22 9611EH Sappemeer 10.15 uur Zwijndrecht Onderwegkerk
11 juli 14 juli
19.30 uur Zeist 40 jarig huwelijk
10 juni
15 augustus 19.30 uur
Zeist
Bestuursvergadering. Fam Dijkstra Harpstraat 1 1601GN Enkhuizen Bestuursvergadering
Data landelijke zang met repetitie diensten beginnen om 10.30 uur 12 juni Eindhoven 31 juli Apeldoorn 4 september Apeldoorn 30 oktober Zeist 4 december Dordrecht Redactie adres De Bazuin Sions: A. Wolthuis, Westland 9, 2751 EL Moerkapelle Redactie adres Militia Christi: Sonja Stroosnijder, Novemberstraat 70, 1335 GC Almere e-mail adres:
[email protected] Rekening nummer GvAC : NL62 RABO 0162128231 (Rabobank te Apeldoorn) Website: http://www.apostolisch.nl/ Verantwoordelijk voor de inhoud: A. Wolthuis
