Bewegen. Met Respect. Blijf bewegen om in goede conditie te blijven. Mantelzorg: zwaar maar mooi. Leuk en gezond! Herfst 2013

Met Respect Een uitgave van Respect Zorggroep Scheveningen

Herfst 2013

Golden Old actief o ies pd tennisb e aan

Blijf bewegen om in goede conditie te blijven

Mantelzorg: zwaar maar mooi

Bewegen Leuk en gezond!

Valpreventie

Cursus: “In Balans”

Deelname aan de cursus “In Balans” vermindert het aantal valpartijen, geeft meer zelfvertrouwen en stelt u in staat mogelijke gevaren beter te herkennen en hier beter mee om te gaan.

vakdocent: Anneke van Santen data: 4 donderdagen: 31 oktober, 7 november, 14 november & 21 november 2013 tijd: 14.30 -16.30 uur plaats: Het Kalhuis – Badhuisstraat 177 kosten: € 12,50* inclusief cursusboek * I nschrijven uiterlijk 17 oktober 2013 bij Het Kalhuis, Badhuisstraat 177 - T: (070) 3069900 Bijdrage direct bij inschrijving voldoen.

Welzijn in Beweging

Grijp uw kans! Wist u dat …het aantal valongevallen bij 65-plussers toeneemt? …de meeste valongevallen in en om het woonhuis plaatsvinden? …er een valrisico analyse gedaan kan worden?

Bent u in het afgelopen half jaar 2 of meer keer gevallen? Dan is dit uw kans! Ga naar uw huisarts en bespreek een verwijzing naar het Valpreventie Advies Team (VAT) van Respect Zorggroep Scheveningen. Wat kunt u verwachten? •E en huisbezoek van de ergotherapeut, die de valrisico’s in en om het huis in kaart brengt. •E en onderzoek op de locatie Bosch en Duin, Scheveningseweg 76, door de specialist ouderengeneeskunde, de verpleegkundige en de fysiotherapeut. • Een schriftelijk advies voor het verminderen van uw valrisico. Het onderzoek van het VAT wordt vergoed uit de AWBZ preventiemiddelen. Voor aanmelding of voor meer informatie, neem contact op met het medisch secretariaat van Respect, via (070) 306 97 35 of kijk op www.rzgs.nl.

2

Met Respect - herfst 2013

inhoud Van de redactie In beweging…

4

Even een vraagje

5

Koning Willem I landt op Scheveningen

5

Golden Oldies brengen beweging

6

Mantelzorg: zwaar maar mooi

8

Vergoeding voor de mantelzorger

9

Niet lezen maar luisteren

10

Specialistische zorg voor de wond

11

Thuiszorg: beweging of beroering

13

Bewegen met Respect

14

Bewegen in het zoete leven

16

In beweging voor en met de wijk

17

Alzheimer Café nu ook in Scheveningen

18

Het Ontmoetingscentrum helpt bij dementie

19

Respect serveert primeur

20

Nieuw: bomschuit en Ding-a-dong

21

Herfst kruiswoordraadsel

22

Doe niets voor een ander

23

Oktober is aangebroken. De ‘r’ zit in de maand. De meteorologische zomer is al een maand voorbij. De plantengroei, de zonneschijn, de temperatuur, het weer, alles wordt wat lager, trager en zwaarder. De komende maanden dan maar binnenblijven en stil wachten totdat het voorjaar zich weer aandient? Verre van dat! Deze editie van Met Respect staat vol met verhalen van personen die letterlijk en figuurlijk in beweging zijn gekomen. Dit gaf hen mentale en fysieke energie. Mevrouw Van der Ende is ook nog eens zo ‘sportief’ geweest om te poseren voor de cover van ons magazine. Hopelijk inspireren deze foto’s en verhalen u, want in beweging komen is niet seizoensgebonden en is goed voor uzelf en voor anderen! De redactie heeft ook niet stil gezeten en is weer compleet. Sanne is weer terug van zwangerschapsverlof. In juni hebben Sanne, haar man en Siem een zoontje/broertje gekregen: Joep. Wij zijn blij dat Sanne weer terug is en wensen Sanne en haar gezin alle goeds toe! Sanne van Geest, Annemarie Klootwijk & Kim van Bemmel


3

In beweging… Nederlandse ouderen willen zolang mogelijk zelfstandig wonen (95%). Van hen wil 97% de controle en de verantwoordelijkheid over het eigen leven en de gezondheid behouden. “Kwaliteit van leven” wordt belangrijk gevonden. Dat cijfer loopt op van een 7,6 (55-65 jaar), naar een 7,7 (65-75 jaar) tot een 7,8 (75-85 jaar). Naarmate men ouder wordt, neemt de tevredenheid dus toe! Van de ouderen is 80% tevreden over het sociale leven. Van de 70+’ers wil een kwart zelfs weer aan het werk! Dit zijn enkele cijfers uit een recent onderzoek van de Leyden Academy. Verrassend?

‘Voor de moed is geen weg onbegaanbaar’ - Ovidius Veel ouderen voelen zich mentaal helemaal niet oud. Ze voelen zich eerder nog jong van geest. De grens van wat ‘oud’ is schuift op. Elke tien jaar neemt de levensverwachting met 2,5 jaar toe. Waar ligt de grens? Het zijn de laatste twee levensjaren die soms minder gewaardeerd worden. Dat komt vooral omdat er dan een zorgbehoefte en afhankelijkheid ontstaat. Een gezonde leefstijl en beweging helpen mensen vitaal houden en voorkomen dementie of stellen het uit. Dit was in juni 2013 te lezen in een artikel in het NRC. De senioren in onze samenleving zijn dus in beweging. Maar de ouderenzorg ook. De AWBZ is uit zijn voegen 4


gegroeid. Ook de opvatting over de zorgen dienst verlening aan ouderen is veranderd. Om financiële redenen, maar ook omdat de zorgverlening ouderen soms onnodig afhankelijk heeft gemaakt. Zorginstellingen nemen doorgaans de zorg van de ouderen over. Het is beter om ouderen te ondersteunen om zo lang mogelijk zelfredzaam te blijven. Als wij ouderen teveel uit handen nemen, invalideren we hen. Onze samenleving richt zich momenteel op het ‘ontzorgen’. We moeten ons gaan richten op het teruggeven van de waardigheid aan ouderen. Op het stimuleren van zelfzorg. Dat vergt een fundamenteel andere oriëntatie. En een focus op de dingen die het leven gewoon leuk maken: sfeervolle activiteiten, lekker eten en drinken, ontmoetingen, ontspanning, plezier en humor, gezellig wonen te midden van eigen spullen, et cetera. Het roer gaat om in de ouderenzorg. Wat lijkt op louter bezuinigen heeft ook een goede kant. De onderlinge betrokkenheid zal een impuls krijgen. Uit onderzoek blijkt ook dat ‘armoede’ op hogere leeftijd het laagst is. Misschien wordt deze beweging, die oogt als verschraling, wel een prachtige kans! En mocht het dan echt niet meer lukken: wij ondersteunen u graag vanuit de gedachte dat een mens zelf het beste weet wat goed voor hem is! ‘Wie een verkeerde weg inslaat, moet een heel eind lopen’ (Voltaire). Soms heeft zo’n keuze ook zijn voordelen: ‘use it, or lose it’. Paul Schoof Raad van Bestuur

Even een vraagje Even een vraagje? is een rubriek voor iedereen die met een vraag zit. Vraagt u zich iets af en denkt u dat wij u daar bij kunnen helpen? Stuur ons dan een e-mail of een brief. Schroom niet om uw vraag te stellen, want misschien hebben andere lezers wel dezelfde vraag en zijn ze blij met het antwoord.

Mantelzorgcompliment Geachte heer, geachte mevrouw, Enige tijd geleden stuitte ik op de fiscale regeling: “mantelzorgcompliment”. Via Wikipedia ben ik een hoop wijzer geworden en ik bedacht mij dat deze regeling van belang zou kunnen zijn voor velen. Vooral nu de regering “thuisverzorging” stimuleert. Wellicht kunt er eens een stukje over schrijven. Ik wil van de gelegenheid gebruik maken om,

mede namens mijn vrouw, onze waardering uit te spreken voor uw blad Met Respect. Wij lezen het van A tot Z en kunnen daardoor de activiteiten van Respect goed volgen. Onze hartelijke dank. Met vriendelijke groeten, J.W. Schreuder en W.F.H. Schreuder-Tichelman Naar aanleiding van deze inzending heeft de redactie contact opgenomen met de familie Schreuder. U leest het interview op pagina 9.

Heeft u ook een vraag aan ons? Mail dit dan naar [email protected] of schrijf een brief naar Respect Zorggroep Scheveningen, t.a.v. de redactie Met Respect, Postbus 84050, 2508 AB Den Haag.

Koning Willem I landt op Scheveningen Op zondag 30 november wordt de landing herdacht van de Prins van Oranje, de latere Koning Willem I. De landing vond precies 200 jaar geleden plaats. Aankomst op het strand In 1810 werd Nederland ingelijfd bij Frankrijk. Tijdens de bezetting verbleef Willem Frederik van Oranje-Nassau in Engeland en toen het Franse leger zich in oktober 1813 terugtrok, werd hij gevraagd terug te keren. Na een barre tocht van vier [!] dagen over de Noordzee kwam de Prins aan op het Scheveningse strand. 200 jaar Koninkrijk der Nederlanden Aan de grootse herdenking werken honderden figuranten mee. Huub Stapel speelt de rol van Prins van Oranje. Het schijnt dat u er vanuit het restaurant van Het Uiterjoon goed zicht op heeft. Met dit evenement begint de viering van 200 jaar koninkrijk. Scheveningen neemt een bijzondere plaats in de geschiedenis van ons koninkrijk in. Op 16 maart 1941 vluchtten zeven Scheveningse vissersjongens uit de haven naar Engeland om zich aan te sluiten bij de

geallieerden in de strijd tegen NaziDuitsland. Karel Kulk heeft er onderzoek naar gedaan en er een aantal publicaties over gemaakt. Karel: “Tien jonge gasten hadden zondag 16 maart 1941 ’s avonds afgesproken in de kroeg van Leen de Mos in de Keizerstraat. Drie trokken zich terug, de overigen slopen naar de haven waar de Katwijkse garnalenvlet de Anna klaarlag. Duitse schildwachten liepen patrouille, maar door de mist en de verduistering konden de zeven ongezien aan boord komen. Na achttien uur varen werden ze door het Engelse oorlogsschip Hr. Ms. Pytchley opgepikt. Na het verhoor door Scotland Yard werden ze ontvangen door Koningin Wilhelmina. Lees meer op de websites en zorg dat u de dertigste op de boulevard bent!” Meer informatie vindt u op www.denhaagviert.nl en www.allesoverscheveningen.nl Met Respect - herfst 2013

5

Golden Oldies brengen beweging Weet u nog, de serie ‘Golden Oldies’ op tv? Daarin werkten 45 Haagse senioren toe naar een optreden in Koninklijke Carré in Amsterdam. Ze hebben allen zang als hobby en werden, tot hun verrassing, uitgedaagd om popsongs te zingen! Wij spraken met drie van hen over deze bijzondere periode in hun leven. Joke, Henk, Harry Een rustig bestaan leidden ze toch al niet, Henk [81] en Joke [73] Meier en hun buurman Harry Lansink [abonnee van Respect Zeker Thuis, 72]. Ze gaan op cruisereis, tennissen regelmatig, maar toen ze zich opgaven voor de ‘Golden Oldies’, maakten ze in korte tijd heel veel mee. Ze stelden zich open voor het initiatief, deden actief mee aan repetities en optredens, ontdekten hoe zinvol en prettig het is om in beweging te zijn en vonden het tot hun eigen verbazing leuk om knettervette rocksongs te zingen. Voor u praten ze erover.

“Dit is zo leuk, dat ik zó weer zou meedoen. U ook?” 6


V.l.n.r. Harry Lansink, Joke Meier, Henk Meier.

Hoe zijn jullie in beweging gekomen om mee te doen aan het televisieprogramma de Golden Oldies? Henk: “Het begon bij Harry.” Harry: “Ik heb 13 jaar gezongen in het Oeral Kozakkenkoor onder leiding van een musicus pur sang, Gregor Bak. De regel bij dit koor is dat je na je zeventigste verjaardag plaatsmaakt voor jongere leden. Op dat moment hoorde ik van het programma van BNN. Ik wilde gaan kijken en seinde Henk en Joke in.” Henk: “Vroeger zong ik als tenor en ik had best zin om mee te gaan.” Joke: “Ik bracht Henk naar de auditie en mocht ook lid worden!” Harry: “We kregen een oefenstuk om voor te zingen. Droomland van Willeke Alberti. We werden grif aangenomen.” Hoe gingen de repetities? Henk: “We schrokken ons rot. Er stond een vijf man sterke rockband en wij moesten rocksongs zingen!” Joke: “Dat was wel iets anders dan Droomland.” Henk: “We hadden allemaal onze bedenkingen. Rock past totaal niet bij ons. Robin Brock, de jonge dirigent, wist ons enthousiast te maken. Dat was het begin van

een half jaar met ontzettend veel plezier.” Harry: “De repetities waren elke dinsdag en vrijdag. Bij de eerste keer liepen er meteen al drie leden gillend weg vanwege het lawaai.” Hoe was de samenstelling? Henk: “Onze groep bestond uit 45 mannen en vrouwen, bijna allemaal boven de 70.” Harry: “Bassen, tenoren, alten en sopranen en volgens mij niet in de ideale stemverhouding.” Henk: “Ach, het klonk toch harmonieus. De kleine dissonanten werden goedgemaakt door het plezier dat we uitstraalden.” Harry: “Weet je nog dat we in ‘De Wereld Draait Door’ op TV bij Matthijs van Nieuwkerk optraden? Klonk zo vals als wat! Lag misschien aan de studio?” Hebben jullie veel opgetreden? Joke: “Zelfs op een popfestival.” Henk: “Ja, in Schijndel, Paaspop.” Joke: “We dachten zou er iemand in onze tent komen? Er waren zoveel tenten op het terrein, nou, de onze stroomde helemaal vol!” Harry: “Jong publiek. Kende alle nummers.” Henk: “Logisch. Het is rock, voor ons nieuw maar niet voor hen. Ze keken hun ogen uit: oude mensen die staan te rocken. Wow!” Hoe ging het verder? Joke: “Na afloop kwamen ze naar ons toe. Of ze op de foto mochten met ons.” Harry: “Daarna traden we tijdens het Bevrijdings festival in Den Haag op voor 40.000 mensen op het Malieveld.” Joke: “We waren elke zaterdag op tv, Ned. 1 op ‘Primetime’, een uur lang, na Paul de Leeuw en voor Studio Sport. Er werden stukjes uit de repetities vertoond. Het accent lag op de achtergrond, het levensverhaal van een aantal koorleden.” Henk: “Ruben Nicolaï, de presentator, toonde zich zeer betrokken en wist ongemerkt mooie en ontroerende verhalen te ontlokken.” Vertel daar eens iets meer over? Harry: “Ruben vroeg onder meer waaraan mijn vrouw Trudy vier jaar geleden was overleden en hoe wij de laatste weken van haar leven beleefden. Ik werd af en toe best emotioneel en moest een traantje wegpinken.” Henk: “We hebben ook twee weekenden gerepeteerd in Kasteel De Wittenburg in Wassenaar.” Joke: “Dan leer je elkaar nog beter kennen.” Henk: “Ook de leden van de band. Allen zeer enthousiaste musici die niet moe werden om de

“Was een super halfjaar” muziek te herhalen.” Harry: “De dirigent Robin Brock was helemaal dol en een echte jonge rocker. Hij bleef er altijd in geloven en kon enorm goed opschieten met ons.” Joke: “Zo word je wel een eenheid.” En toen naar de finale in Carré! Joke: “Wat er door me heenging toen ik het podium opkwam? Ik was niet zenuwachtig, ik vond het wel leuk. We zagen er goed uit, allemaal in goud en zwart.” Harry: “De zaal was vol. Ik denk een mannetje of 1600.” Henk: “1782, om precies te zijn.” Joke: “Ze kwamen uit het hele land. Een stel uit Lelystad vertelde ons dat ze een fantastische avond hadden.” Henk: “Ouders van een van de bandleden herkenden ons. U bent opa Henk en u oma Joke, zeiden ze, u heeft grote indruk gemaakt op onze zoon.” Waren er meer reacties? Joke: “We hoorden van iemand van 48 die depressief was. Die zag ons programma en zei als mensen van 70-plus zo vrolijk zijn, kan ik het ook!” Henk: “Een van onze kleindochters zei op school: zitten jullie opa’s en oma’s achter de geraniums? De mijne zingen rock!” Harry: “Een van onze solozangers heeft zelfs zijn chemokuren laten uitstellen. Hij vond de Golden Oldies een beter medicijn om verder te gaan.” Harry: “Koorleden die hun partner hadden verloren, keken weer ergens naar uit.” Hoe kijk je terug op het avontuur? Henk: “Ik heb in die 81 jaar veel meegemaakt. Het was een super halfjaar in mijn leven.” Harry: “Mij blijven vooral de levensverhalen bij. Het programma heeft me geholpen om nieuwe doelen te vinden.” Joke: “Wat ik tegen de lezer van dit blad zou willen zeggen? Zorg dat je een doel hebt, dan denk je daaraan en niet aan nare dingen.” Henk: “Probeer van elke dag een zonnetje te maken, stel je open voor anderen.” Harry: “Het is geven en niet altijd nemen. Dan krijg je wat terug. Dus: kom in beweging!”

Uw reactie is welkom op het e-mailadres van Harry: [email protected].


7

Mantelzorg: zwaar maar mooi Wat brengt iemand in beweging om mantelzorger te worden? Astrid: “Vader had iedere specialist in het ziekenhuis gehad. Op de gynaecoloog na dan, grapte hij, want ondanks alle aneurysma’s, beroertes en tumoren behield hij zijn humor. Het onvermijdelijke onder ogen ziend, gaf hij de wens te kennen thuis te willen sterven. Respect leverde thuiszorg en wij de mantelzorg. Zijn laatste ziekbed duurde slechts zes weken. Eindelijk, zei hij, ik mag naar de Heer, ik heb er vrede mee. Op zijn sterfbed maakte hij zich zorgen over moeder. Zorg goed voor haar, zei hij, dat heeft ze nodig. Ze had borstkanker, ischias en bleek vergeetachtig te zijn. Tests wezen uit dat ze een beginnende vorm van Alzheimer had.” Druk bestaan Astrid is getrouwd, heeft een dochter van 21 en een winkel in de Fahrenheitstraat. Het is een goedlopende damesboetiek. Ze werkt er vijf dagen per week en gaat twee keer per week ‘s avonds naar Amsterdam om nieuwe mode in te kopen.

Astrid: “We lachen wat af samen” 8


V.l.n.r. Astrid den Heijer, Martin van Bemmel, Marianne van Bemmel bij de paspop in de boetiek.

In de avonduren verwerkt ze de Facebook-bestellingen. Haar echtgenoot, die als ZZP’er een klusbedrijf heeft, doet de administratie. Er zijn ook nog een paar huisdieren die aandacht vragen. Een druk huishouden dus waar de intensieve mantelzorg nog eens bijkomt. De laatste vier jaar is ze niet op vakantie geweest. Dagelijkse opvang Astrid: “Sinds 2011 ga ik door de week elke avond naar moeder. Ik verzorg haar, doe het huishouden en blijf bij haar slapen. Overdag is ze in Bosch en Duin voor de deeltijdbehandeling. In het weekend is ze bij mijn zus Marianne. “Behalve de weekendzorg voor moeder ga ik ook met haar naar de dokter en het ziekenhuis”, aldus Marianne. Hun broer Martin helpt ook: hij doet de financiën van moeder en ontlast daarmee zijn zusjes. Studie voltooid Marianne: “Ik draai onregelmatige diensten bij een stichting voor dak- en thuislozen. Bij het maken van mijn werkrooster kan er niet altijd rekening gehouden worden met onze situatie. Dat is jammer. Maar ondanks alles heb ik een studie kunnen afronden.” Astrid: “Toen wij even een weekje er tussenuit gingen, is moeder voor de vakantieopvang in Bosch en Duin geweest.

Marianne: “Geniet van elk moment” Daar was ze eigenlijk nog te goed voor. We zijn aan het shoppen voor een andere oplossing.” Geniet ervan Astrid: “Laatst had moeder haar pyjama achterstevoren aan en daar kon ze zelf ook hartelijk om lachen. Af en toe heeft ze een helder moment en herinnert ze zich iets glashelder van vroeger. Voor mij zijn die momenten kadootjes. Ik kan weer even kind van mijn moeder zijn.” Marianne: “Ik houd mijn professionele pet op als mijn moeder bij ons is. Wanneer ik mam weer thuis heb gebracht, gaat ‘ie af en rijd ik huilend terug naar huis. Het is een onvoorstelbare verandering die aangeeft dat het afscheid eigenlijk al begonnen is. Daarom geniet ik van de dingen die ze nog wel kan.” Onze beurt Astrid: “Mantelzorg is zo intensief. Ik weet dat je tijdig moet aangeven als het te veel wordt. Zoals mijn ouders vroeger altijd voor ons klaarstonden, staan wij nu voor hen klaar. Het is nu onze beurt. Ik heb veel steun van mijn man. Hij waarschuwt me regelmatig dat ik er niet aan onderdoor moet gaan.”

Doe het De oproep van Marianne en Astrid aan de lezers, hun familie en vrienden is: “Als u het kunt doen, doe het dan. Het is nuttig en nodig. Zie het niet als belasting, geniet van elk moment en ervaar dat het zwaar, maar ook heel mooi is om te doen.”

Bent u mantelzorger? Respect kan u helpen met informatie, advies en ondersteuning.

De heer Schreuder

Vergoeding voor de mantelzorger De heer en mevrouw Schreuder hebben geen mantelzorg. “Niet nodig,” zegt meneer, “ik ben 85, mijn vrouw is 82 en wij kunnen alles nog zelf doen. Degenen die wel hulp van vrijwilligers krijgen, wil ik graag wijzen op een regeling waarbij de mantelzorger een uitkering kan ontvangen. Dit heet het mantelzorgcompliment en is een beloning voor de zorgverlener. Mensen die dat nog niet zijn, kunnen misschien in beweging komen om het ook te worden.” Blijk van waardering Hoe werkt het mantelzorgcompliment? De heer Schreuder: “Vrij eenvoudig. De overheid waardeert de inzet van mantelzorgers en stelt daarvoor een bedrag beschikbaar. Voor 2013 is dat € 200,- (per zorgvrager). De verzorgde kan één keer per jaar een mantelzorger voor dragen. De Sociale Verzekeringsbank (SVB) stuurt automatisch een aanvraagformulier aan zorgvragers die beschikken over een indicatie die aan de gestelde eisen voldoet.”

Extra besparing De zorgvrager kiest zelf wie van zijn of haar mantelzorgers in aanmerking komt, vult het formulier in en zendt het naar de SVB. Het invullen en ondertekenen kan de wettelijke vertegenwoordiger van de verzorgde doen. Onder bepaalde voorwaarden kan het financiële belang voor de mantel-

zorger veel groter zijn. Als de verzorgde en de mantelzorger partners zijn in de zin van de erfbelasting, is het mantelzorg compliment een voorwaarde om behoorlijk op die belasting te besparen. Dat bedrag kan oplopen tot boven de € 100.000,-. Meer weten? Kijk voor nadere informatie over deze regeling op de website van de Sociale Verzekeringsbank [www.svb.nl]. Wilt u meer weten over mantelzorg? Kijk dan bijvoorbeeld eens op de site van de Landelijke Vereniging voor Mantelzorgers en Vrijwilligerszorg [www.mezzo.nl]. Binnen Respect kunt u contact opnemen met vrijwilligerscoördinatoren Ineke Duivestijn en Rieke Rip. Bel of mail: [email protected], tel: 06-14513127, [email protected], tel. 070- 306 9104. Met Respect - herfst 2013

9

Niet lezen maar luisteren Als het lezen niet zo makkelijk of helemaal niet meer gaat, zijn er toch mogelijkheden om de inhoud van een boek of een krant tot u te nemen. Er zijn mensen die zich bezig houden met het omzetten van het geschreven woord naar makkelijk afspeelbare luisterteksten. Een van die mensen is Frits Enk. Hij houdt zich in zijn studio in de Willem Beukelszoonstraat sinds jaar en dag bezig met het maken van hoorspelen en luisterdocumentaires. In beweging voor slechtzienden “Nou, studio is misschien een groot woord”, zegt Frits, wijzend op de gezellige chaos in zijn werkruimte, “maar ik heb hier wel een groot aantal producties gemaakt. Die worden verzorgd door de stichting Van Oor tot Oor. Met die producties ga ik voorlopig nog wel even door. Want ook al beweeg ik dan zelf nauwelijks als ik achter de microfoon of de computer zit, het is goed om in beweging te komen voor anderen. Ik doe dat voor blinden en slechtzienden en voor mensen met

dyslexie of zij die, bijvoorbeeld door de ziekte van Parkinson, moeite hebben met het vasthouden van een krant of het omslaan van een bladzijde van een boek.”

Het gemak van een Daisy-speler “Van de hoorspelen, documentaires en gesproken tijdschriften die ik maak, worden Daisy’s vervaardigd. Dat is een soort cd die afgespeeld kan worden in een Daisy-speler. Die werkt eenvoudig en goed. Er zitten grote en duidelijke knoppen op om de functies te bedienen. U kunt

producties ook digitaal ontvangen. En met behulp van een handig kleinkind kunt u deze op uw computer, iPhone, tablet of MP3-speler installeren en beluisteren.”

Puzzelen met uw oren “Een van de dingen die ik ook maak, is de luisterpuzzel. Ik laat u een aantal teksten horen en u raadt door wie deze gesproken zijn. U noteert de eerste letter van de achternaam van deze persoon en van al die letters maakt u een woord. Erg leuk om te doen en gezien de inhoud van de teksten, nog leerzaam en onderhoudend ook.” Reacties op dit artikel zijn welkom op [email protected] Meer informatie over dit onderwerp vindt u ook op www.anderslezen.nl

Frits Enk in zijn studio.

10


Guusje behandelt allerlei wonden, zoals decubitus (doorligwonden), diabetische voeten en ulcera (open plek of zweer op onderbeen) wonden. U kunt contact opnemen met Guusje van Doorn door een mail te sturen naar [email protected] of door te bellen met 070 – 306 91 70.

Specialistische zorg voor de wond Toen verpleegkundige Guusje van Doorn een nieuwe dimensie in haar werk zocht, sprak ze erover met Peter Meijer. Hij is manager van het Advies- en Behandel centrum en wilde meer met specialistische zorgverleners gaan werken. Guusje van Doorn: “Mijn wens om voor wondverpleegkundige te gaan studeren, kwam dus op een goed moment. Ik heb de opleiding inmiddels voltooid en er is zoveel werk dat binnenkort een collega deze studie ook gaat doen.” Wonden Guusje van Doorn werkt sinds 1972 in de gezondheidszorg, waarvan de laatste tien jaar bij Respect. Ze heeft veel ervaring en blijft zich ontwikkelen. Wat houdt haar nieuwe functie in? “Ik behandel alle wonden [zie kader, red.] Bij ouderen zijn de meeste wonden decubitus, diabetische voet en ulcus cruris. Ook als ouderen komen te vallen, kunnen er lelijke wonden ontstaan.” Werkgebied “Ik werk zowel bij de mensen thuis als in onze verzorgingshuizen. Eerst maak ik kennis met mevrouw of meneer en dan onderzoek ik de wond. Tevens besteed ik aandacht aan de ziektegeschiedenis, de woon situatie, de voedingstoestand en, bij doorligwonden,

de matras. Ook kijk ik of er andere hulpmiddelen nodig zijn of aanpassingen aan de rolstoel. Als dit nodig is, dan schakel ik de ergotherapie in. Eventueel kan ik verwijzen naar andere disciplines in de gezondheidszorg.” Behandeling “De behandeling bestaat uit het goed schoonmaken van de wond. Tevens adviseer ik de patiënt wat hij of zij zelf kan doen, zoals wisselen van lighouding of het been hoog leggen. Voor alle patiënten, ook degenen die rolstoelafhankelijk zijn, is het van groot belang om te blijven bewegen. Kies ook de juiste matras en zorg voor goede voeding.” Specialisme “Onze kennis gaat dieper op het gebied van anatomie, anamnese, oorzaken, preventie en behandelmethoden van alle wonden. De lezer van dit blad wil ik aanraden om vooral niet te lang te wachten met het vragen van advies. Als u twijfelt, praat dan eens met de huisarts of de verpleegkundige van Respect Thuiszorg. Of bel ons Servicebureau!”

“Wacht niet te lang met het vragen om advies en blijf bewegen!” Met Respect - herfst 2013

11

12


Thuiszorg: beweging of beroering Ze vallen met bosjes om. De ene na de andere thuiszorgorganisatie kondigt bezuinigingen aan en ontslaat personeel. De alarmbellen lijken overal te rinkelen. Bij Respect Zorggroep Scheveningen blijft het echter rustig. Sterker nog: zij wil juist fors investeren in die thuiszorg.

Paul Schoof van de Raad van Bestuur (“Ik werk al dertig jaar in deze sector, maar we zijn nog nooit zo in beweging geweest”) kent de verhalen. “De bezuinigingen en ontslagen hebben vooral betrekking op huishoudelijke thuiszorg”, legt hij uit. “We hebben een paar jaar geleden bij Respect er al voor gekozen om dat niet meer aan te bieden en ons helemaal toe te leggen op de persoonlijke verzorging en verpleging. Maar ook daar gaat het roer om.” Langer thuis Want: in het voorjaar zijn de plannen van het kabinet gepresenteerd om de langdurige zorg te hervormen. Vanaf 2015 gaan gemeenten de zorg regelen voor thuiswonende cliënten, maar het budget wordt wel met 25% verlaagd. Vanaf 2013 zijn al maatregelen genomen om de toelating tot woonzorgcentra verder in te perken, waardoor mensen langer thuis moeten blijven wonen. Voor cliënten die al in een verzorgingshuis wonen, verandert er (gelukkig) niets. Infuus Schoof: “Als ouderen langer thuis blijven wonen, hebben zij ingewikkelder en complexere zorg nodig. Wij gaan daarom hoger gekwalificeerd personeel in de thuiszorg inzetten. We hebben veel enthou

siaste en bevlogen medewerkers die zich met hart en ziel inzetten. Alleen: dat is niet meer voldoende. De nieuwe thuiszorgmedewerker moet ook een infuus kunnen verwisselen. Om het niveau op te krikken, creëren we in de teams nu ook de functie van coördinerend verpleegkundige om de kwaliteit verder te verbeteren.” Ogen en oren Gepokt en gemazeld verpleegkundige Dorien Joosten is één van hen. “Ik heb lang gewerkt op de afdeling Interne Geneeskunde in een algemeen ziekenhuis. Die ervaring komt me nu goed van pas. De diversiteit aan cliënten spreekt me aan in de thuiszorg. Je komt bij iemand met alleen een oogdruppel tot ernstig zieke cliënten en we zien ook steeds meer multiproblematiek. Je komt bijvoorbeeld bij een cliënt met diabetes, maar je merkt ook dat hij steeds meer dingen gaat vergeten of psychische problemen heeft. Als je goed kijkt, zie je een heleboel. Wij zijn de ogen en oren van de huisarts en soms ook van familie.” Zij heeft haar hart verloren aan Respect Thuiszorg: “Zorgen voor mensen die thuis wonen, is echt een aparte tak van sport. Je bent ‘te gast’ in hun huis. Hun manier van leven is leidend. Dat vraagt

soms veel van je. Ik werk graag buurtgebonden. Ik ken de Fred (Frederik Hendriklaan, red.), weet naar welke bakker mevrouw gaat en herken de charmes van het laantje waar meneer vroeger zo leuk met zijn vrouw wandelde. Het doet mij goed als de cliënt tevreden is, als ik hem blij heb gemaakt of gerustgesteld. Het is geweldig om samen te werken met de cliënt, de huisarts en andere disciplines. Dat je met elkaar ervoor zorgt dat een cliënt zo lang mogelijk thuis kan blijven wonen. Het klinkt raar, maar eigenlijk voel ik nu in de thuiszorg pas de liefde voor mijn vak.”

Zorgen voor mensen die thuis wonen is echt een aparte tak van sport. Je bent ‘te gast’ in hun huis. Hun manier van leven is leidend. Met Respect - herfst 2013

13

Bewegen met Respect Respect biedt veel mogelijkheden om te bewegen, zowel lichamelijk als geestelijk. U kunt deelnemen aan discussiegroepen, praten met een geestelijk verzorger of een psycholoog, maar u kunt ook fysiek in beweging komen. De redactie spreekt met een aantal cliënten die, in verband met een aandoening of een operatie, gebruikmaken van fysiotherapie. Ze vertellen zelf hoe hen dat bevalt.

“Goed kunnen bewegen is een voorwaarde” Mevrouw van Exter [89]: “Op 8 maart stapte ik in de bus en toen die plotseling remde, viel ik en had ik een bekkenfractuur. Dat werd een opname in het ziekenhuis en vervolgens een tijd revalideren in Bosch en Duin. Voor mij is het lopen en traplopen belangrijk. Ik heb thuis een trapliftje gekregen. Af en toe probeer ik toch zelf de trap op te lopen, rustig aan, even stilstaan en dan weer verder. Tenzij het steendik vriest, ga ik twee keer per week naar fysiotherapie in Bosch en Duin. Echt, zonder hen was ik zo ver niet gekomen. Ik doe fiets oefeningen, de loopbrug, balanstraining en oefeningen om de spieren in de lendenen en rug te versterken. Mijn motivatie is dat ik zo lang mogelijk zelfstandig wil blijven wonen en mijn goede humeur wil bewaren. Goed kunnen bewegen is dan een voorwaarde. De fysiotherapeuten zijn allerliefst, zorgzaam en consequent. Mijn instelling is dat je altijd zelf iets kunt doen aan de situatie waarin je zit en dat het werkt!”

“Kunnen blijven doen wat ik kan” Mevrouw Van de Werken [84] kreeg na een zeer pijnlijke val last van haar knie en werd geopereerd. “Vóór de eerste operatie ben ik eerst een tijdje intern bij Bosch en Duin geweest, op de afdeling Oester 14


revalidatie. Na deze operatie begon het revalideren pas echt, gelukkig ook in Bosch en Duin. Ik ben uiteindelijk drie keer in een half jaar geopereerd omdat er telkens iets niet goed ging. Steeds vertrok ik via Bosch en Duin naar het ziekenhuis en kwam ik terug naar Bosch en Duin voor revalidatie. Ik heb ook last van Parkinson en daar hielden de fysiotherapeuten rekening mee. De eerste anderhalf jaar was ik er drie keer in de week en toen vroeg ik of ik voortaan twee keer in de week mocht komen. Dat kon. Het bevalt me uitstekend bij Respect, ze geven goede hulp. Ik blijf dit volhouden, omdat ik weet dat ik volledig stijf word als ik niets doe. Bewegen is voor mij noodzaak! Beter word ik niet, dat is niet mogelijk bij deze ziekte, maar ik wil wel blijven kunnen doen wat ik kan. Deze therapie helpt mij. Ook al heb ik eens geen zin, dan ga ik toch. Ik zeg altijd: ook als het lastig is, blijven proberen!”

“Ik kan weer tennissen” Anneke van Kempen, juriste in ruste: “In februari 2013 kreeg ik een nieuwe heup. Toen ik weer wat beter ter been was, ging ik om verder te revalideren twee keer per week naar de fysiotherapie van Bosch en Duin, vlakbij mijn woning. Ik liep er naar toe en moest eerst rusten voor ik aan de oefeningen kon beginnen. Ik heb samen met de fysiotherapeut de training en oefeningen langzaam opgebouwd en ben dankzij de deskundige begeleiding goed vooruit gegaan. Het programma

weken niet, toen waren ze op vakantie, maar wat heb ik gesmuld van hun enthousiaste verhalen. Jammer dat ik niet meekom, daar zeur ik niet over. Ik vind: je moet nooit in een hoekje gaan zitten kniezen. Wat mij overkwam is niet leuk maar ik kijk naar de lichtpuntjes. Zouden andere mensen ook moeten doen!”

“Ik woon nog steeds op mezelf”

bestond onder meer uit loop- en balansoefeningen en oefeningen ter versterking van de beenspieren. Omdat ik weer wilde gaan tennissen, ook uit tennisoefeningen. Ik heb een heel leuk tennisclubje en doe daar weer aan mee. Mijn loopsnelheid is na vier maanden verdubbeld en de kracht van beenspieren sterk verbeterd. Na beëindiging van de therapie bij Bosch en Duin ga ik naar een fitnesscentrum in de buurt om mijn conditie te onderhouden. Ik heb ondervonden hoe belangrijk bewegen voor mij is om zelfstandig te kunnen blijven wonen. Daarom zeg ik tegen iedereen: blijf bewegen om in goede conditie te blijven!”

Houkje van Nouhuys [72] werkte een tijd in de verpleging, kreeg drie kinderen, stapte over naar een kantoorbaan en was in haar laatste werkzame jaren actief bij een internetprovider. “In 1995 werd artrose geconstateerd, in 2001 werd een bekkenheupprothese geplaatst en begin 2012 werd ik met hartfalen in Bronovo opgenomen. In juni 2013 werd ik met een longontsteking in het verpleeghuis Bosch en Duin opgenomen. Ik kon niet meer zelf in of uit mijn bed komen. Er werd

“Kijk naar de lichtpuntjes” Chris Geitenbeek [83], voormalig overheidsdienaar die veel van de wereld heeft gezien: “Ik ben tremorvrij, maar heb wel een vorm van Parkinson. Lopen gaat alleen met de rollator. Voor mij is nu het belangrijkste dat ik in ieder geval mijn armen kan bewegen. Hoewel ik nog niet zo lang bezig ben, kan ik nu door allerlei oefeningen en bewegingen mijn armen goed bewegen. Ik heb plezier in het leven – als er iemand nodig is om te bridgen of klaverjassen of wat ook, sta ik altijd klaar – en ik ben blij dat ik vanuit deze start voortuitgang boek. Ik leef voor mijn vrouw, mijn kinderen en de kleinkinderen. Gelukkig zie ik ze dagelijks. Afgelopen zomer een paar

direct gestart met een intensieve fysiotherapeutische behandeling om zelfstandig te kunnen blijven wonen. Lopen, opstaan en gaan zitten zijn voor mij nog steeds pijnlijk maar ik woon nog steeds op mijzelf. De oefeningen die ik bij fysiotherapie doe zijn om mijn spieren sterker en mijn gewrichten losser te maken. Dat is zeer pijnlijk maar, zoals een medecliënt steeds zei: “Het moet, het zal en het kan!” Willen is kunnen Elke situatie is uniek en elke aandoening heeft zijn eigen complicaties. Respect kan dankzij haar uitgebreide zorgaanbod een behandeling op maat geven. Wilt u daarover meer weten? Kijk op www.rzgs.nl, stuur een mail naar [email protected] of bel het Respect Servicebureau: 070 – 306 91 70. Ontdek dat lichamelijk bewegen begint met de wil om te bewegen. En waar een wil is, is een weg! Met Respect - herfst 2013

15

Bewegen in het zoete leven Het liep tegen zeven uur in de avond. De zon kaatste haar stralen tegen de eeuwenoude huizen op de heuvel. De nauwe straatjes en trappen van de stad werden weer ingenomen door mensen op zoek naar de avondkoelte. Het dagelijkse tafereel in de oude Italiaanse stad Siena vond plaats als een ritueel dat telkens weer opgevoerd wordt in hetzelfde trage mediterrane tempo. Ik was moe, stoffig en plakkerig. Een toerist houdt geen siësta, dat is jammer van z’n duurbetaalde vakantie. Dus had ik op het heetst van de dag de zon getrotseerd, heimelijk verlangend naar de fijne ventilator op m’n werk... Oh, het was echt schitterend, de kerken, paleizen en pleinen, de oude straatjes en de vervallen muren uit lang vervlogen tijden. Maar nu was ik moe en had ik trek. Nergens kunnen straten zo geuren als bij het vallen van de avond in Italië; kruiden, tomaten, gebakken vis, geroosterd vlees... Net wat een vermoeide en verstofte wandelaar nodig heeft. Vanaf een balkon klonk muziek, een Italiaanse operazangeres deed haar uiterste best om haar stem door de steegjes te laten galmen. Een oude man, gekleed in een grijs kostuum, dat net als hij betere tijden had gekend, en met zijn hoed een beetje half over zijn ogen, klom mij, steunend op zijn stok, stapje voor stapje in het straatje tegemoet. Het kostte hem tijd en moeite, dat was duidelijk. Toch ging hij onverstoorbaar verder, op weg naar het doel dat hij voor ogen had. In mijn gedachten zag ik hem als een ‘pater familias’. Als het hoofd van een gezin bij zijn kinderen en kleinkinderen aan tafel. En ik dacht aan de keren dat hij hier gelopen had toen het leven hem nog toelachte. Misschien had het leven hem inmiddels dat afgenomen wat hem lief was en ik kreeg medelijden met hem en zijn gestrompel. Een hond achter een muurtje had schoon genoeg gekregen van de zoveelste uithaal van de operadiva en bracht een loeiende jank in tegen dit geweld. Zelden kunnen twee klanken zo detoneren. Op dat moment keken de oude man en ik elkaar aan. Zijn ogen fonkelden van plezier. “Il

16


cane canto bene!” (‘die hond zingt goed!’), grinnikte hij. Ik grijnsde terug. De man raakte zijn hoed even aan en wenste mij: ‘buonasera’. En hij vervolgde zijn trage gang, die hij geen moment had ingehouden. Ik tikte aan de klep van mijn zonnepetje en beantwoordde daarmee zijn groet. Een raar gebaar, die tik op de klep van mijn pet. Waar heb ik dat vandaan? Ik draag thuis nooit een pet en ben niet in het leger geweest. Ik keek de man na en bedacht mij dat het een spontaan gebaar van respect moet zijn geweest. Een tik op de klep van mijn pet, omdat ik het op dat moment niet op een andere manier kon uitdrukken. De oude man deed mij ineens weer beseffen dat ouderdom helemaal niet meelijwekkend is. Dat ouderdom prachtig kan zijn. Als hulpverlener in de ouderenzorg had ik mijn blik weer eens geleidelijk beperkt. Het was alsof de oude man wilde zeggen: ouderdom is ook, niet meer zo nodig moeten en hoeven. Geen haast hebben. Tijd hebben om te genieten van de kleine dingen. Niet telkens weer opbouwen en afbreken. Niet winnen en verliezen. Niet vastklampen, maar los kunnen laten. En dan toch dat intense plezier om het duet van de hond en de operazangeres. Bovenal gaf de oude man mij het gevoel dat hij ook om mij lachte. Om mijn gehaast. Om mijn vermoeidheid en mijn stoffigheid en om mijn wens om met mijn lief de hele wereld te zien. Net als de operazangeres die, hoe harder zij zingt, de hond alleen maar harder laat janken. De oude man deed mij inzien dat ik voor dat alles mijn best niet hoef te doen, omdat het mij waarschijnlijk vanzelf aangereikt zal worden. En als dat niet gebeurt, dat het leven dan ook goed is. Wat ik in Siena gezien heb? Kerken, paleizen, pleinen en een oude man. De oude man is mij het meest bijgebleven, omdat hij meer dan alle bouwmeesters uitdrukking gaf aan: ‘la dolce vita’, het zoete leven. Misschien is dat leven zoals het bedoeld is... Rico Kremer geestelijk verzorger

In beweging voor en met de wijk Hoe komt u op het idee om te gaan gymmen, wandelen of rolstoeldansen? Is dat een prikkel van buitenaf? Of sluimerde de wens om in beweging te komen al langer in uw achterhoofd? Dit soort vragen houdt Jeroen Verkaik regelmatig bezig. Hij is, net als zijn collega Metha Pander, evenementencoördinator bij Respect en in die functie verantwoordelijk voor een aantal evenementen en activiteiten waar wijkbewoners en –organisaties bij worden betrokken. Betrokkenheid en interesse zijn nodig Jeroen: “We kunnen van alles organiseren voor individuele en groepen cliënten en wijkbewoners. Als er geen betrokkenheid of interesse is, stellen we onszelf de belangrijke vraag: hoe komt het dat mensen niet de dingen doen waarvan wij denken dat ze die zouden moeten doen? Zoals lekker naar buiten gaan, met de kuif in de wind en de branding opsnuiven?” Met de rolstoel de branding in “Sinds deze zomer is er voor mensen met een beperking de strandrolstoel. U huurt hem bij Biesieklette in de stallingen op Kijkduin en op twee plaatsen op de boulevard. De Wombat, want zo heet de strandrolstoel, heeft extra dikke banden waardoor die in het zand kan rijden. Biesieklette verhuurt ook strandrollators en andere handige vervoermiddelen. Ik word blij van dit soort organisaties die letterlijk en figuurlijk drempels weghalen.” Gemeente en Biesieklette werken samen “Het is een initiatief van VOORall, een soort lobby platform dat partners en middelen zoekt om het uit te voeren. In de strandrolstoel zit ook geld van de gemeente Den Haag, stadsdeel Scheveningen en van het Fonds 1818. VOORall geeft advies aan de gemeente en die heeft het samen met Biesieklette aangepakt. Het resultaat is dat mevrouw van 83 met haar blote voeten de schelpen kan aanraken en kan pootjebaden in de zee.” Blijven meedoen in de maatschappij “Van zo’n strandrolstoel worden wij blij, het is een

belangrijk hulpmiddel om mensen met een beperking te laten meedoen in de maatschappij. Dat geldt voor mensen die in onze centra wonen en voor de mensen in de wijk.” Wisselwerking met de wijk “De relatie tussen die twee heeft onze aandacht. We willen de wijkbewoners vaker in onze centra zien en we willen dat onze eigen cliënten vaker de wijk in gaan. Voorwaarde is dat we loslaten wat we weten en nieuwe wegen durven in te slaan. Heeft u ideeën? Mail ons op [email protected]” Welzijn in de wijk “We kijken hoe Respect zich nog beter in de wijk kan laten zien en nog meer kan bijdragen aan het welzijn van zelfstandig wonende ouderen. Zeker nu de overheid zegt dat zorginstellingen kunnen sluiten en dat alleen mensen met een zware zorgvraag opgenomen kunnen worden. De vele veranderingen en de communicatie hierover kunnen ouderen onzeker maken.” In actie voor wijkbewoners “Mensen met een lichtere zorgvraag moeten dus thuis blijven wonen. Wat levert dat op? Veel eenzaamheid? Onbeheersbaar grote wijkteams voor de thuiszorg? Waarschijnlijk gaat het die kant op. Dat vraagt van Metha en mij dat we meer activiteiten in de wijk doen, dat we ouderen in de wijk opzoeken en voor hen en met hen projecten opzetten.” En nu uw wensen en ideeën! “Dit artikel mag u zien als een uitnodiging om uw wensen en ideeën te spuien. U kunt ons mailen en bellen, maar u kunt natuurlijk ook langskomen in een van onze centra. We zijn benieuwd naar uw inzendingen!”

U kunt contact opnemen met Jeroen Verkaik en Metha Pander op de volgende manier. E-mail: [email protected], [email protected]. Telefoon: 070 – 306 91 70, Jeroen mobiel: 06 16 53 54 00. Wilt u Jeroen of Metha bezoeken, maakt u dan een afspraak via een van de telefoonnummers.


17

Alzheimer Café nu ook in Scheveningen De werkgroep bijeen. V.l.n.r.: Anne Glas (Respect), Margot van de Giessen (Duinrust), Paul Quadflieg (gespreks leider), Marlen Haring (Welzijn Scheveningen), Rianne van Groningen (HWW zorg), Michiel den Oudsten (Alzheimer Haaglanden). Niet op de foto staan Christina Corputty (Rudolf Steiner Zorg) en Migel Davids (gespreksleider).

Goed nieuws voor mensen met geheugenproblemen en hun mantelzorgers: sinds kort is er nu ook een Alzheimer Café in Scheveningen. Bent u er al eens geweest? Of nog niet? U leest in dit artikel hoe nuttig het is om langs te komen. De locatie ligt voor de hand: waar anders dan dicht bij Het Ontmoetingcentrum Scheveningen? Daar leest u meer over op de pagina hiernaast. Het centrum is gevestigd in wijkcentrum De Mallemok aan de Westduinweg. In hetzelfde gebouw vindt u voortaan ook het Alzheimer Café. Breed gedragen initiatief Namens Respect nam casemanager Anne Glas deel aan de werkgroep om het Alzheimer Café Scheveningen op te zetten. In de werkgroep zaten ook vertegenwoordigers van Welzijn Scheveningen, Haagse Wijk- en Woonzorg, Rudolf Steiner en Alzheimer Nederland. Welkom elke eerste woensdag van de maand Het café werd feestelijk geopend op woensdag 4 september door directeur onderzoek en beleid Marco Blom van Alzheimer Nederland, voorzitter Dirk Dotinga van Alzheimer Haaglanden, Carola Jongeneel voorzitter stuurgroep Alzheimer Café Scheveningen en gastspreker Frans Hoogeveen, psycholoog en lector psychogeriatrie aan de Haagse Hogeschool. In relatie tot de aandoening klinkt het misschien raar, maar de opening was een groot succes. Er waren veel mensen, het programma werd gewaardeerd, er werden goede vragen gesteld en velen hebben deze avond als zeer zinvol ervaren.” Kom langs en kijk wat het u oplevert “Alzheimer Café Scheveningen is geopend elke eerste woensdag van de maand. Iedereen - mensen met 18


dementie, hun naasten, betrokkenen of geïnteresseerden - is van harte welkom. De inloop is vanaf 19.00 uur en het programma begint om 19.30 uur. Elke maand is er een gastspreker die geïnterviewd wordt door de gespreksleider over een bepaald thema. U kunt vragen stellen, tips geven en in de pauze met elkaar van gedachten wisselen. Er zijn hulpverleners aanwezig die u direct kunt aanspreken. Mijn advies: Het is goed om langs te komen. Het levert u veel op!”

• Alzheimer Café Scheveningen, Wijkcentrum De Mallemok, Westduinweg 40, Den Haag, tel. 070 – 338 06 90 of 070 – 338 06 91; • Geopend elke eerste woensdag van de maand, inloop vanaf 19.00 uur, start programma om 19.30 uur, tot 21.00 uur; • Geen afspraak, geen entreekosten; u kunt gewoon binnenlopen en hoeft zich niet van tevoren aan te melden. De toegang is gratis. • Zie ook www.alzheimer-nederland.nl en www.rzgs.nl.

Het Ontmoetingscentrum helpt bij dementie Op dementie rust een taboe en dat is niet nodig. De ziekte komt voor bij een op de vier à vijf ouderen, begint met af en toe iets vergeten en wordt gaandeweg en onomkeerbaar ernstiger. Genezen kan niet, maar er zo goed mogelijk mee omgaan wel. Daarbij helpt Het Ontmoetingscentrum Scheveningen. Hoe eerder u daar binnenloopt, des te beter u gebruik kunt maken van adviezen, kennis en ondersteuning. Altijd zinvol om even langs te komen Anne Glas, Nel Vreugdenhil en Joke de Klerk zijn casemanagers dementie bij Respect. Nel en Joke zitten in de werkgroep die het Ontmoetingscentrum vorm geeft. Joke: “Het centrum is er voor mensen met geheugenproblemen en hun mantelzorgers. Is de diagnose dementie nog niet gesteld? Is er verdenking van geheugenproblemen? Ook dan is het altijd zinvol om even langs te komen.”

samen de krant lezen en van gedachten wisselen over het nieuws, een film kijken, gymnastiek, diverse spellen en praten over geheugenproblemen. De mantelzorger brengt en haalt de cliënt. Er wordt gewerkt aan de introductie van een parallelprogramma. De cliënt wordt beziggehouden terwijl de mantelzorger met lotgenoten spreekt of deelneemt aan de cursus ‘Omgaan met dementie’. Voor deze cursus kunt u zich nu al aanmelden. Doorbreek het taboe en kom in beweging!

In- en uitlopen zonder afspraak Nel: “Het centrum biedt professionele hulp en ondersteuning en is, mede doordat het niet in een zorginstelling gevestigd is, heel laagdrempelig. U vindt het in wijkcentrum De Mallemok aan de Westduinweg, waar onder meer ook fitness, creatieve workshops en kinderopvang zijn. U kunt zonder afspraak in- en uitlopen.” Programma voor cliënt en mantelzorger Het Ontmoetingscentrum Scheveningen helpt zowel de cliënt als de mantelzorger. De cliënt neemt deel aan een wisselend programma dat het centrum elke maand samen met de bezoekers opzet. Op het programma staan activiteiten als

• Het Ontmoetingscentrum Scheveningen, Wijkcentrum De Mallemok, Westduinweg 38d/40, Den Haag, tel. 070 – 338 06 90 of 070 – 338 06 91; • Geopend voor ondersteuning van dementerenden en mantelzorgers: dinsdag en vrijdag van 10.00 – 15.00 uur; • Spreekuur casemanager dementie Joke de Klerk of Nel Vreugdenhil: dinsdag van 10.00 – 11.00 uur; • Spreekuur ouderenadviseur Welzijn Scheveningen: dinsdag 10.30 – 12.00 uur; • Zie ook www.welzijnscheveningen. nl en www.rzgs.nl.

“Hoe eerder u komt, des te beter”

Joke de Klerk ontvangt de gasten. Met Respect - herfst 2013

19

Respect serveert primeur Medewerkers van Respect zijn permanent in beweging om de kwaliteit van de dienst verlening te verbeteren. Dat gaat met respect voor de mening en de wensen van cliënten en hun familieleden. Want dat zijn de mensen voor wie zij zich inzetten. De inspraak van de Cliëntenraad is in de visie van de Raad van Bestuur onontbeerlijk om met onze zorg en begeleiding zo goed mogelijk te beantwoorden aan de vraag. Dat heeft resultaat. Mede dankzij de Cliëntenraad kan Robert Jan Wagenaar straks een primeur serveren: de Meal Butler. Robert Jan is Hoofd Voeding van Respect.

daarvoor fulltime inzetbaar ter begeleiding. Ruud werkt al heel lang bij ons, is een ervaren kok, weet alles van koken met componenten en verse ingrediënten en kan de medewerkers op de afdeling goed ondersteunen. Vers koken op de afdeling is mede het resultaat van de Smaakteams die ik twee jaar geleden heb opgericht. Daarin zitten onder meer cliënten, gastvrouwen, medewerkers en het afdelingshoofd. Ook hier staat respect centraal.” Gouden Bordje “Respect heeft vier restaurants. Twee ontvingen een bronzen bord en een restaurant een zilveren bord. Als een restaurant geen bordje krijgt, betekent dat altijd nog dat het restaurant goed is en een goede maaltijd verzorgt. Wij willen meer. Onze chef-kok Kick Hennink gaat voor goud in het gerenoveerde Bosch en Duin!” Koffie van het huis “In de maand oktober trakteren we iedereen die in het Bosch-Uitje komt lunchen of dineren op een kopje koffie met friandises na een driegangenmenu. Dat geldt voor alle cliënten, hun bezoekers én voor mensen uit de wijk. U bent van harte welkom. Eet smakelijk alvast!”

Robert Jan Wagenaar: “Op verzoek van de Cliëntenraad en ondersteund door het bestuur heb ik gezocht naar een manier hoe mensen in het verzorgingshuis op de dag zelf kunnen bepalen hoe laat ze willen eten, wat en hoeveel en zonder lijstjes in te vullen. Er komt een medewerker aan de deur met een koelwagen met allerlei voorgerechten, groenten, vis, vlees, pasta, aardappelen, rijst en toetjes. U kiest wat u wilt en uw bord wordt opgeschept. U kunt het bord direct verwarmen of nog even in de koelkast zetten. Het verwarmen gaat heel makkelijk. U plaatst het bord op de Meal Butler, een soort rechaud, drukt op de knop en voilà: na drie kwartier kunt u aan tafel. Bij mijn weten bestaat dit concept nog niet en kunnen wij van een primeur spreken.” Vers koken “Ook nieuw is dat we op de afdelingen van de verpleeg huizen steeds meer vers gaan koken. Ruud Overman is 20


V.l.n.r. Kick Hennink, Ruud Overman, Robert Jan Wagenaar

“We gaan voor goud!”

Nieuw: bomschuit en Ding-a-dong Het bedenken en uitvoeren van een evenement is het werk van de evenementencoördinatoren van Respect, Metha Pander en Jeroen Verkaik. Dat gaat vaak volgens een bepaald patroon, maar kan ook het resultaat zijn van een onverwachte prikkel van buiten. Van u, de lezer van ‘Met Respect’ bijvoorbeeld, of van de ontmoeting tussen Ramon de Graaf en Jesse Skolnik van De Nieuwe Bomschuit en Jeroen. De ‘Nieuwe Bomschuit’ is een van de evenementen die de komende periode op stapel staan. Jeroen was er direct enthousiast over. Waarom? Kent u de bomschuit nog? Jeroen Verkaik: “Over de bomschuit hoeven we de oudere Scheveningers niets te vertellen, die kennen dat type vaartuig heel goed. De bomschuit heeft een platte bodem, omdat hij niet in een haven afmeerde, maar gewoon op het strand aanlandde. Tot 1904 had Scheveningen geen haven. Het ‘platte bodem-schip’ werd in de spreektaal al snel ‘platboomde’ en uiteindelijk ‘bom’. Het type is verdwenen en nu gaan twee jonge Scheveningers de zeewaardige SCH 803 bouwen van restmateriaal uit de bedrijvigheid rond de haven. Ze hopen hem in 2019 te water te kunnen laten.” Bouw mee aan de SCH 803 “Dit is typisch een actie waar wij met Respect goed op kunnen inhaken. Want onze (thuiszorg-)cliënten en mensen uit de wijk kunnen de verhalen vertellen over het schip, de tuigage, het interieur, het leven aan boord en meer. Informatie die voor de bouwers onschatbare waarde heeft. Dus wie iets weet, meld het ons!” Samenzingen met Ding-a-Dong Wat is er nog meer? Jeroen: “Ding-a-dong. Dit jaar hebben we dat voor het eerst gedaan en dat werd,

ondanks het matige weer, zo leuk ontvangen dat we het in december weer doen. Kinderen bellen persoonlijk aan bij wijkbewoners [ding dong] en nodigen hen uit om mee te zingen. Dit contact tussen jong en oud wordt door beiden als prettig ervaren.” Meer contacten in de wijk “Nieuwe contacten met de eigen generatie zijn leuk, maar kunnen lastiger zijn, omdat die mensen of wegvallen of zelf hulp nodig hebben. Wij denken dat het slimmer is om u op jongere generaties te richten, volwassenen, jong-volwassenen en kinderen. Hoe? Ik geef wat voorbeelden. Vraag een buurmeisje om het stoepje te vegen, maak een praatje en geef haar een kleine beloning. Grote kans dat zoiets een dagelijks zwaaimoment oplevert als ze voorbij fietst. Of: bied de buren aan op de poes te passen als ze op vakantie gaan. Wie hierover meer wil weten of leuke ideeën heeft, kan ons altijd aanspreken!”

U kunt contact opnemen met Jeroen Verkaik en zijn collega Metha Pander op de volgende manier. E-mail: [email protected], [email protected]. Telefoon: 070 – 306 91 70, Jeroen mobiel: 06 16 53 54 00. Wilt u Jeroen of Metha bezoeken, maakt u dan een afspraak via een van de telefoonnummers.


21

Herfst kruiswoordraadsel 1

2

3

4

10

5

20

16

22 25

28

29

33

34

42

23

39 44

46 50

54

55

51

56

58

57

59 60 64

65

70

66

61 67

62 68

69

71

72

73

10

24

61

59

64

70

28

46

20

1

35

19

43

10

20

38

52 60 29

10

4

37

22

41

57 73

51

52

Vul de woorden in volgens de gegeven omschrijvingen. Breng vervolgens de letters over naar de gelijkgenummerde vakjes hieronder. Bij de juiste invulling leest u een spreekwoord of gezegde.

27 31

49 53

13

36

43

45

52

9

18

30

38

41

48

26

35

37 40

17

21

24

63

8 12

15

19

47

7

11

14

32

6

32

20

52

45

13

10

47

20

8

25

72

16

9

52

63

31

68

19

1

Horizontaal: 1. harde herfstwind 10. eerste vrouw 11. als zodanig 12. alstublieft 14. van een 15. hulp 18. de oudere 19. lof 21. spil 22. Turkse drank 24. lichaam 25. videosysteem 27. inhoudsmaat 28. tip 30. duivenhok 31. soortelijk gewicht 32. meisjesnaam 34. Europeaan 36. vlaktemaat 37. uitgenodigd 38. niet genoemde 39. jongensnaam 40. pad door de natuur 43. afgrond 45. achter 46. bevel 47. aandrijving 50. Franse schrijver 52. plus 53. ontspanningsattribuut 57. Royal Navy 58. glinster 59. Amerikaanse staat 62. GouverneurGeneraal 63. vochtig 66. broodbeleg 70. jonge tak 72. domkop 73. zonder hulp kunnen. Verticaal: 1. mistig 2. scheepsschade 3. bevestiging 4. watergymnastiek 5. insectenlarve 6. vruchtennat 7. kever 8. dwarsmast 9. knaagdier 13. kaartclub 16. lich.oefeningen op de televisie 17. telegraaf restant 20. even(informeel) 23. voor de middag 26. geitenbaard 29. techn.titel 33. Braziliaanse stad 35. modern 36. Griekse letter 37. bez.vnw. 39. uitroep 40. in actie komen 41. zij (Engels) 42. loopsnelheid 44. balkgeluid 48. inleiding 49. katachtig roofdier 50. inleidend werk 51. gesuikerde pil 54. trekdier 55. gereed 56. winkelketen 60. frisdrank 61. kosten eenheid 64. Engels bier 65. speelgoed 66. straat 67. indicatief 68. godin v.d. aarde 69. duikeend 71. voegwoord. Met dank aan Marijke Bruin, de maker van deze puzzel.

De oplossing van de puzzel kunt u tot 1 november 2013 sturen naar de redactie van Met Respect (zie colofon)

Oplossing quiz filippine Met Respect zomer 2013 Hij voelt zich goed, hij is in balans

Van harte gefeliciteerd! Dhr./mevr. S. van Nispen, Van Alkemadelaan 96, 2597 AP Den Haag. De prijs komt zo snel mogelijk naar u toe!

22


X

Doe niets voor een ander Per 1 juli is Lisette van den Heuvel bij Buddy Netwerk in dienst getreden als directeur. Een mooie aanleiding om met haar kennis te maken en wat meer te weten te komen over haar organisatie. Wat is een buddy? Kunt u dat ook worden? Voor wie doet u het? En wat kan Buddy Netwerk voor u betekenen? Het woord is aan Lisette. Iemand heeft u nodig “Op onze website kunt u lezen dat wij een professionele organisatie zijn en dat we mensen ondersteunen die eenzaam, licht dementerend of ernstig ziek zijn. Dat doen we met vrijwilligers: de buddy’s. Een buddy is iemand die een ander helpt. Vrijwillig, maar niet vrijblijvend. Want die ander, ofwel het maatje, rekent op zijn of haar buddy.”

we u hoe we u kunnen helpen. Als buddy krijgt u een basiscursus en een aanvullende cursus. We ondersteunen en begeleiden u en houden jaargesprekken en terugkombijeenkomsten om ervaringen uit te wisselen. Zo kunt u zich permanent ontwikkelen. Tussendoor kunt u altijd een beroep op ons doen.”

Geven en ontvangen “Aan de hand van wat u wilt en kunt en de wensen van cliënten proberen we tot een goede match te komen. Als het klikt, kunt u aan de slag. Het zal niet altijd makkelijk zijn, maar u ervaart de kracht van het geven en ontvangen. Hoe dankbaar uw maatje is, de nieuwe energie die u krijgt, de zin die u op deze wijze aan uw leven geeft. Heb ik u voldoende geënthousiasmeerd om ook in beweging te komen?”

Invulling op maat “Een buddy ziet zijn maatje regelmatig, bijvoorbeeld elke week een ochtend, middag of avond. Wat buddy en maatje doen, hangt helemaal af van de wensen en de mogelijkheden. Mee naar de dokter of het ziekenhuis? Een serieus gesprek over de angsten en de gevolgen van een ziekte? Of een frisse neus halen op de boulevard, uit eten of naar de bioscoop? Alles kan.”

Training en ontwikkeling “Wilt u buddy worden en heeft u een vraag? Kijk even op onze website of bel ons om een afspraak te maken. Samen ontdekken we wat u wilt en kunt. Ook vertellen

Colofon Met Respect is een uitgave van Respect Zorggroep Scheveningen en verschijnt vier keer per jaar. Het magazine wordt gratis verspreid in Scheveningen en directe omgeving onder inwoners van 65 jaar en ouder. Met Respect biedt senioren inzicht in het aanbod van/en mogelijkheden op het gebied van wonen, zorg en welzijn. Vijfde jaargang Nummer 3, herfst 2013 Oplage: 16.000 exemplaren Verschijnt 4 keer per jaar Voor gratis abonnementen, reacties op artikelen en advertentiemogelijkheden kunt u terecht bij de redactie.

Redactieadres Respect Zorggroep Scheveningen T.a.v. Redactie Met Respect Postbus 84050 2508 AB Den Haag telefoon 070 - 306 10 20 www.rzgs.nl [email protected] Eindredactie Respect Zorggroep Scheveningen Sanne van Geest - Barendse Kim van Bemmel - Roeleveld Annemarie Klootwijk - Pronk Redactie Respect Zorggroep Scheveningen LMP Communicatiestrategie & Creatie

Vormgeving en productie LMP Communicatiestrategie & Creatie Fotografie Ronald van Erkel Drukwerk Senefelder Misset, Doetinchem

Adressen en telefoonnummers Respect Zorggroep Scheveningen

Woonzorgcentra

Postbus 84050, 2508 AB Den Haag

Respect Woonzorgcentrum voor intensieve zorg Bosch en Duin

Respect Servicebureau (070) 306 91 70 Meer informatie vindt u op www.rzgs.nl

•B osch en Duin biedt onder andere specialistische verpleeghuiszorg als COPD-zorg, Palliatieve zorg en Revalidatiezorg •Z involle dagbesteding en behandeling: Deeltijdbehandeling (somatiek en psychogeriatrie)

Stichting Vrienden van Respect Rekeningnummer 240314603 Zorg bij u thuis

Bezoekadres: Scheveningseweg 76

Respect Thuiszorg • • • • • •

Verzorging, verpleging en individuele begeleiding Nachtzorg Alarmteam Zorgcoördinatie met één aanspreekpersoon Casemanagement Abonnement Zeker Thuis, eventueel aangevuld met alarmering

Respect Woonzorgcentrum Het Uiterjoon • In- en aanleunwoningen •K ortdurend verblijf: Bijvoorbeeld na ziekenhuisopname Bezoekadres: Vissershavenstraat 277

Advies en Behandel Centrum • • • • • •

Fysiotherapie Ergotherapie Logopedie Diëtetiek Geriatrie Seniorfit

• • • • •

Psychologie Maatschappelijk werk Praktijkondersteuner huisarts Psychogeriatrisch Advies Team Valpreventie Advies Team

Bezoekadres: Scheveningseweg 76 De medewerkers van genoemde afdelingen komen ook bij u thuis! Restaurants

Restaurant ’t Bosch-Uitje Scheveningseweg 76 [email protected] / tel. (070) 306 10 20

Restaurant De Vliegende Schotel

Respect Woonzorgcentrum Deo Gratias • In- en aanleunwoningen •Z involle dagbesteding: Dagverzorging •K ortdurend verblijf: Bijvoorbeeld na ziekenhuisopname Bezoekadres: Badhuisweg 115

Respect Woonzorgcentrum Quintus •Q uintus biedt zorg aan dementerende cliënten en aan cliënten met lichamelijke beperkingen

Badhuisweg 115 [email protected] / tel. (070) 350 30 31

Bezoekadres: Nectarinestraat 11

Restaurant Het Kombuis

Respect Prins Willemhof

Vissershavenstraat 277 [email protected] / tel. (070) 352 92 92

Restaurant Quisine Nectarinestraat 11 [email protected] / tel. (070) 391 54 00

• Seniorenwoningen Bezoekadres: Hoge Prins Willemstraat 12-160

www.rzgs.nl

Bewegen. Met Respect. Blijf bewegen om in goede conditie te blijven. Mantelzorg: zwaar maar mooi. Leuk en gezond! Herfst 2013

Recommend Documents