Besluitenlijst Commissie ABZ van 03 februari 2014

Besluitenlijst Commissie ABZ van 03 februari 2014

UITGEWERKT AGENDAPUNT 06 UIT DE BESLUITENLIJST VAN DE OPENBARE VERGADERING VAN DE RAADSCOMMISSIE ALGEMENE BESTUURLIJKE EN FINANCIELE ZAKEN d.d. 3 februari 2014 (aanvang: 20.00 uur). Een integrale geluidsopname van deze vergadering van de raadscommissie is te beluisteren op www.papendrecht.nl Aanwezig: Dhr. A. van der Stelt (voorzitter). De heer A. Stremler (PAB), de heer R.A. Groene (PAB), de heer L. Fijnekam (PAB), de heer F. den Hartog (PAB), de heer M. van der Valk (VVD), mevrouw C.A. Verver - van Geesbergen (VVD - vanaf 20.35 uur), de heer E.B.A. Lichtenberg (CDA), mevrouw K.E. Middelkoop - van den Adel (CDA), mevrouw M. den Hartog - de Jong (PvdA), de heer A. Rietveld (ChristenUnie), de heer C. de Ruijter (ChristenUnie), mevrouw T.C. van Es (D66), de heer M.C. Hoogland (SGP), mevrouw J. Vos (GroenLinks) en de heer R. Lammers (Lijst Lammers). De heer C.J.M. de Bruin, burgemeester De heer R.T.A. Korteland, portefeuillehouder De heer C. Koppenol, portefeuillehouder De heer A.P.M.A.F. Bergmans, griffier. Afwezig: De heer A. de Graaf (VVD), de heer H.F. Spek (CDA), de heer L. van Halm (PvdA), de heer M.W. Huijzer (ChristenUnie) en de heer C. de Kraker (SGP). 01. Opening De heer Van der Stelt opent de vergadering, roept de namen af van diegenen die zich hebben afgemeld en heet alle aanwezigen van harte welkom. 06. Programmatische afstemming in de Drechtsteden. (Opm. griffier: de voorzitter heeft onder verwijzing naar de importantie van de onderhavige materie, verzocht om dit agendapunt integraal uit te werken, evenals dat is gebeurd bij de beraadslagingen omtrent een en ander in de vergadering van 06 januari 2014)(Wnd. portefeuillehouder: de heer R.T.A. Korteland).

Mevrouw Den Hartog merkt op dat er geen raadsvoorstel of besluit ligt. Het voorstel is, een verslag van kernpunten vast te stellen die we tijdens de raadsvergadering van 27 februari zouden kunnen bevestigen. Zij heeft moeite met de ongebruikelijke gang van zaken en vraagt zich af wat vanavond gaat opleveren en wat er besloten gaat worden. Het is lastig om dit technisch vorm te geven. De heer Stremler is het hier mee eens. Het is heel afwijkend, er is geen sprake van een voorstel van het college, dat zich op dit belangrijke punt terugtrekt. Hij zou graag van het college horen waarom dit zo is. De heer Van der Valk vraagt zich af wat de bedoeling is: gaan we een overdrachtsdocument maken, want er ligt geen voorstel, het zijn alleen suggesties. Hij denkt dat de commissie eigenlijk geen behoefte heeft aan de toelichting, het hoeft ook niet de mening van het college te zijn. Wat willen de raadsleden: de discussie voeren of zeggen te zijner tijd zullen we neerzetten wat er afgesproken is en de nieuwe raad gaat gewoon verder? Eigenlijk moet er een nieuw raadsvoorstel komen en de raad definieert dat zelf. Dan heb je ook geen vastlegging in documenten nodig, want we krijgen straks nog een verkiezing. We kunnen als bestaande raad een bepaald idee hebben wat we willen. Maar ik denk dat straks de nieuwe raad een statement gaat maken en de nieuwe raad bepaalt wat we gaan doen.

1


Mevrouw Van Es is het met mevrouw Den Hartog eens. Er is een bepaalde gang van zaken voor het vaststellen van raadsvoorstellen en dit wijkt daarvan af en het heeft volgens haar ook geen status. We moeten niet iets gaan doen dat zinloos is. Het lijkt me heel fijn dat u als voorzitter aangeeft, hoe we deze discussie gaan aanpakken, zodat we dat vandaag nog gestroomlijnd af kunnen ronden. De heer Hoogland geeft aan dat zijn fractie de woorden van de heer Van der Valk onderstreept, het is niet aan deze raad om de besluitvorming te doen, maar aan de nieuwe raad. Die gaat op een gegeven moment in Drechtstedenverband samen werken. In het kader van de verslaglegging is het wellicht zinvol, dat de nieuwe raad hier kennis van neemt, maar ze kunnen het ook terzijde leggen. Dat is de status van deze discussie. De voorzitter zal proberen duidelijk te maken wat zijn inzet hierbij is geweest. Hij heeft hierover met de griffier gesproken, waarop zij met elkaar gezegd hebben, dat het goed zou zijn om voor een discussie over de procesnotitie over een raadsvoorstel en besluit van het college te kunnen beschikken. Er is uiteindelijk door het college –de portefeuillehouder kan wanneer hij dat wil toelichten waarom het gegaan is, zoals het gegaan is - gekozen om een hulpbrief met aandachtspunten te formuleren, op basis waarvan de discussie in deze raad wat gestuurd zou kunnen worden. Op zich staat het het college vrij, om dit gevoel van de raad te vertalen in de vorm van een voorstel, maar dit kan ook in de vorm van een brief, waarvoor gekozen is. Mijn idee voor deze avond was: we hebben het over een overdrachtsdocument, een document dat de raad een uitspraak laat doet over de procesnotitie. Niet: zo moet het worden het kan niet anders, maar we hebben er over gesproken en nagedacht en vinden van de procesnotitie het volgende en leggen het gevoelen van deze raad voor aan de nieuwe raad en die kan er van vinden wat de nieuwe raad er van wil vinden. In de brief heb ik voldoende aanknopingspunten gezien voor het omgaan in procedurele en inhoudelijke zin met de procesnotitie. Ik zou u willen vragen met elkaar te debatteren, het is een zaak die de raad met name raakt, u bent aan zet. De portefeuillehouder zal op delen die niet duidelijk zijn, vragen kunnen beantwoorden en ondersteuning kunnen geven. Ik denk dat we het aan het slot nog even over het voorstel van het college moeten hebben, om kernpunten te benoemen, die eventueel in de raad van februari kunnen worden bekrachtigd. Is dat iets dat u aanspreekt of zegt u: we maken een uitgebreide samenvatting van dit agendapunt, dat vertalen we in een stuk richting de volgende raad en daarmee is het wat ons betreft voldoende? Dat is aan u. Ik heb ook een parallel gezocht met de discussie in de Drechtraad, daar wordt ook gewerkt aan een overdrachtsdocument op basis van het raadsbesluit van de Drechtraad van 1 oktober. Zo zouden wij het, maar dan als lokale politici, ook kunnen doen. Mevrouw Van Es wil het zo simpel mogelijk te houden. Aangezien er net besloten is dat de besluitenlijst een echte notulen wordt, is dit wat haar betreft het overdrachtsdocument. Dit kan iedereen dan lezen. De heer Van der Valk kan zich hierbij aansluiten. Wat we ook gaan doen, het is goed om discussie te hebben, maar het lezen van een aantal punten die er zijn, daar zouden we over kunnen discussiëren, gaat over begripsbepaling. Over dat stuk kunnen we een mening hebben of niet, de volgende raad neemt dat mee en gaat er iets mee doen. Wij doen hier niks meer mee, denk ik. De voorzitter hoopt dat men hier als commissie raadsbreed nog een discussie over kan hebben, om hier met elkaar iets van te vinden en dat op te schrijven, zodat de raad in de volgende samenstelling kan zien wat deze commissie er in februari 2014 van gevonden heeft. Het lijkt hem wel nodig dat er een debat komt. De heer Lichtenberg: op uw vraag hoe wij het procesmatig zouden willen doen, ben ik het met u eens dat we er minsten voor moeten zorgen dat we het verslag van de discussie die wij vorige keer hebben gehad en het verslag van de discussie die we vanavond hopelijk gaan hebben, als overdrachtsdocument aan de volgende raad meegeven. Afhankelijk van de discussie van vanavond, zou ik wel de ruimte open willen laten of er aanvullend nog behoefte bestaat om in dat raadsbesluit – want ik vind dat we als raad toch moeten besluiten, om dit overdrachtsdocument mee te geven-, nog een aanvullend document van het college te verwachten. Maar dat zal de discussie vanavond wel uitwijzen. De heer Lammers zegt dat de commissie wordt uitgenodigd hier wat van te vinden. Hij wil het niet zonder discussie doorschuiven naar de volgende raad. Het zal echter geen besluitvorming opleveren.

2


De voorzitter vat samen: ter discussie ligt de procesnotitie, er ligt een brief van het college waar inhoudelijk reactie komt en er is vrij recent een brief van het college gekomen met de aanduiding ‘strekt ter vervanging van’, dat is de laatste versie van het college. In de procesnotitie van de Drechtsteden zelf hebt u een aantal items gezien, die te maken hebben met de definiëring en afbakening en begripsbepaling van beleidszaken. En vooral, blok 2: de indeling in ringen, welke beleidstaak zal in welke ring worden ondergebracht? Hij stelt voor de discussie te beginnen. Het is goed om de zaken die ons bezig houden te vertellen. Nogmaals: het is geen beslisdocument, het zijn bevindingen van de gemeenteraad van Papendrecht voor de nieuwe raad. De heer Stremler: aan de orde is de procesnotitie, ook wel een handreiking voor debatten lokaal en regionaal genoemd, afkomstig van portefeuillehouder Blase, met betrekking tot de uitwerking programmering van 29 november 2013. Dat is het uitgangspunt. De brief van het college 29 januari 2014 borduurt voort op deze procesnotitie, met daarin opgenomen bevoegdhedentoedeling –in de procesnotitie, niet in de brief van het college- en formuleert een aantal vragen in blok 1 en 2, om die te toetsen op onze visie op de intergemeentelijke samenwerking. Deze toetsing lijkt me een goed uitgangspunt. Als raadslid wil ik graag de procesnotitie toetsen aan de door de raad vastgestelde visie op de intergemeentelijke samenwerking. Om de discussie op basis van de voorgestelde bevoegdhedentoedeling te kunnen voeren, zoals in het Drechtstedelijke procesnotitie in de tabellen is genoemd, aangaande specifieke beleidstaken, is het nodig om over meer informatie te beschikken dan we nu doen. Het abstractie niveau van de procesnotitie is zo hoog, dat we op basis van dit stuk moeilijk een debat kunnen voeren, over welke beleidstaak bij welke bevoegdhedentoedeling hoort. Willen we zinvol kunnen debatteren is een inhoudelijke uitwerking en concretisering van de beleidstaken is nodig.. We wachten hier echter met smart op, deze is er nog steeds niet. We hebben het afgelopen jaar alleen over het proces gesproken in de Drechtsteden. Een goede en fundamentele discussie over beleidszaken, en of deze op regionaal of lokaal terrein thuishoren, mag –gezien het bestaansrecht van een zelfstandige gemeente, die verbonden zijn aan deze beleidstaken- niet overhaast gevoerd worden. Om in de nabije toekomst –hier valt ook de nieuwe raad onder- een goede discussie te kunnen voeren, vindt het PAB zes punten van belang. 1. Een inhoudelijke en concrete uitwerking van de beleidstaken. Een politieke en bestuurlijke verplichting naar onszelf en de inwoners van Papendrecht. Een uitwerking op welke schaalgrootte de taak het beste uitgevoerd kan worden is een onderdeel van deze uitwerking. Het hoeft niet per se op Drechtsteden niveau te zijn. 2. Van belang is een fundamentele discussie over de inhoud. Dit is nodig, omdat het raakt aan het bestaansrecht van de zes zelfstandige Drechtsteden gemeenten. 3. Om te voorkomen dat op onzorgvuldige wijze besluiten worden genomen die tornen aan het bestaansrecht van de gemeentes, dienen de discussies door de lokale raden en nieuwe Drechtraad gevoerd te worden. Niet alleen door de Drechtraad, maar met nadruk ook door de lokale raden. 4. Er is uitwerking nodig van de te abstracte containerbegrippen, naar daadwerkelijke producten en diensten. Het containerbegrip onderwijs is veel te ruim, zo zijn er meer containerbegrippen waar we niets mee kunnen. 5. Er moet duidelijkheid worden verschaft waarop we de begrippen delegatie, mandatering en coördinatie gebruiken. 6. Elke beleidstaak die wordt overgeheveld naar een ander bestuursorgaan, moet vergezeld gaan van een onderbouwing van nut en noodzaak. Waarbij ook de financiële gevolgen in kaart moeten worden gebracht en worden getoetst aan de vastgestelde visie en kaders rond de intergemeentelijke samenwerking. Voorzitter, het is van groot belang dat deze zes punten uitgewerkt worden, voordat we een zinnige discussie kunnen voeren over de procesnotitie en de toedeling van bevoegdheden. Het college echter is van mening, dat de discussie een zaak van de raad is en heeft ons geen voorstel doen toekomen, waarin deze punten verder uitgewerkt zijn. Dat vinden wij jammer en als PAB fractie missen wij daarom op dit moment voldoende inzicht om een goede discussie te voeren, over taken en bevoegdheden die ieder afzonderlijk en samen het bestaansrecht van de gemeente Papenrecht raken. Zoals in de brief ook door de voorzitter van de gemeenteraad letterlijk is verwoord. Daar mogen wij, als gekozen volksvertegenwoordiging van de inwoners van Papendrecht, niet te lichtvaardig over denken. Zoals gezegd om een goede discussie te kunnen voeren, gezien de consequenties van de keuzes die te zijner tijd gemaakt moeten worden, vindt het PAB de uitwerking van de zes punten van groot belang. De PAB fractie heeft daarom beroep gedaan op de ambtelijke bijstand, om deze zes punten uit te laten werken. Zo wordt het toch nog een proces van de raad,

3


zoals het college zelf heeft voorgesteld. Wij wachten dan ook met belangstelling deze uitwerking door de ambtelijke bijstand af en zullen deze betrekken bij de inhoudelijke discussie die we in de toekomst (mogelijk ook met de nieuwe raad) zullen voeren. De heer Lammers sluit zich aan bij de visie van de heer Stremler. Het is goed om verduidelijking te bewerkstellingen. Regeren is vooruitzien en goed kijken naar stappen die je nu gaat zetten en de gevolgen die deze hebben voor de toekomst. Ook hij vindt de discussie in het Carrousel Bestuur een hoog abstractiegehalte hebben. Het heeft een vormtechnisch karakter en er wordt weinig over de inhoud gesproken. De vorm bepaalt echter wel de inhoudt. Hij vindt het belangrijk hierover te praten. Als ik kijk naar het belang van onze eigen volksvertegenwoordiging in Papendrecht, vind ik het belangrijk dat het democratisch gehalte overeind blijft. De gemeente raad als zodanig heeft weinig politieke manoeuvreerruimte, omdat heel veel beleid vanuit het Rijk wordt doorgegeven aan de gemeente, die het uit moet voeren. Er is weinig speelruimte. Als je overgaat tot discussie over het overhevelen van bevoegdheden naar een ander orgaan, moet je wel heel goed weten wat je doet, omdat je je eigen politieke speelruimte ter discussie stelt. Over het algemeen vind ik het geen goed idee om bevoegdheden op hoger of ander niveau te leggen dan de gemeente raad. Dat is de eerste overheid, die staat dicht bij de burger. Zolang er geen echte noodzaak is aangetoond, vind ik dat we voorzichtig moeten zijn. De vraag moet ook zijn: voor welk probleem is dit de oplossing? Kenmerkend van de notitie vind ik, dat het heel erg vanuit de regio is geschreven, het is niet vanuit Papendrecht geschreven. Ik denk ook dat alle Drechtsteden met elkaar een heel andere perceptie hebben over hoe ze erin staan. Hier zou het beeld kunnen zijn: hoe kunnen we aansluiten en zo goed mogelijk ons huiswerk doen? Maar in Dordrecht kijken ze heel erg naar ons: ze mogen wel aansluiten, maar ze moeten wel doen wat wij zeggen. Dat is geen gelijkwaardige basis voor samenwerking. Zolang deze ondertoon in de stukken blijft, is mijn fractie hier kritisch op. De heer Hoogland vindt dat de brief, die op 29 januari 2014 vanuit het college is gekomen, de kern raakt. Er is sprake van twee blokken: wat doe je precies met bepaalde zaken binnen de gemeente (het definiëren en afbakening begripsbepaling)? Het blijkt dat de procesnotitie een te hoog abstractie niveau heeft. In onze beleving moet men dieper gaan, om eruit te komen wat je met elkaar wilt doen. En op het ogenblik dat je daar duidelijkheid over hebt, moet je het indelen in de vier ringen zoals die zijn verwoord. Dit betekent dat wat ons betreft, de brief de kern raakt, waarbij het voor onze fractie bijzonder is dat het op een gegeven moment lijkt dat de burgemeester zelf die verdieping wel heeft gemaakt. Hij zegt duidelijk dat een aantal elementen in tegenspraak zijn met de vastgestelde visie. En de ene kant zegt hij: het is een te hoog abstractie niveau, je moet dieper gaan. Aan de andere kant zegt hij: ik ben dieper gegaan en constateer dat een aantal zaken niet in overeenstemming zijn met. Hij heeft zijn huiswerk wel gedaan. Wij als fractie zijn nog niet zo ver en de vraag die wij neerleggen is: wie doet dat dan eigenlijk en wanneer gaan we dat doen? Wat mij betreft is het prima, dat het bij de raad ligt en niet zozeer vanuit de ambtelijke organisatie ondersteund hoeft te worden. We hebben ooit een werksessie gedaan in het kader van een aantal elementen, waarbij we hebben geprobeerd als raad die verdieping te zoeken. Dat was één avond, met een redelijke magere uitkomst. Op het moment dat je dit voor alle beleidsterreinen moet gaan doen, ben je avonden bezig. Ik vraag me af, of we dat vóór de verkiezingen kunnen doen. Wat van belang is, is dat die nadere definiëring moet plaatsvinden. Dat je die indeling in ringen moet gaan maken, maar dat je daar als raad wel wat aan moet doen. Maar doe dat niet nu, maar op het moment dat daarom wordt gevraagd, zonder uit de pas te lopen met de regio. Wij hebben als fractie wel gesproken over de procesnotitie voor debatten regionaal en lokaal. Het gaat volgens mij vooral om het raster, dat we kunnen zien op pagina 6, 7 en een stukje van 8. Daar staat in dat hoge abstractieniveau wat je met elkaar wilt doen en hoe je dat gaat doen. We hebben als fractie geprobeerd om hier enigszins richtinggevend op hoofdlijnen iets over te zeggen. Dat wil ik graag toelichten, waarbij we hebben gezegd: wat we moeten doen is voorkomen, door veel zaken over te dragen, dat we ons rijp maken voor een Drechtstad. We hebben als SGP de autonomie van Papendrecht juist hoog in het vaandel staan. Als je praat over autonomie, raak je direct een kernbegrip: beleidsvorming. Op abstractie niveau zijn dit dezelfde woorden. Wanneer je beleidsvorming uit handen geeft, is het de vraag of je zelf nog op de bok zit. En dit is wat autonomie betekent. Wanneer we zien bij economie en arbeidmarkt, integrale visievorming: regionale delegatie, hebben wij daar als fractie geen warm gevoel bij. Integrale visie(vorming) betekent dat je met elkaar moet definiëren wat je bedoelt, voor je een besluit kan nemen: laten we het regionaal delegeren. In eerste instantie denken wij: visievorming primair binnen Papendrecht, dus in eerste instantie geen delegatie. Van belang is integrale visievorming nader te definiëren. Denk bijvoorbeeld aan het Fokker verhaal. Wat zou het

4


voor Papendrecht en Fokker betekenen wanneer wij dat regionaal zouden delegeren? Wanneer we spreken over bereikbaarheid hoofd –en infrastructuur, zien we een voorstel van regionale coördinatie naar regionale delegatie. Bundelen van denk -en daadkracht op het gebied van de hoofdinfrastructuur zou misschien niet verkeerd zijn, maar wat heeft men precies voor ogen? Wat is de uitvoeringsstrategie? Bij externe veiligheid staat daar het woord ‘projecten’, welke projecten worden daarmee bedoeld? Ik ben er geen voorstander van om zomaar alles te delegeren. Wel op het gebied van het bundelen van krachten, om als regio een grotere stem te hebben. Als we praten over waterveiligheid en die proberen te koppelen aan de externe veiligheid, begrijpen we niet goed waarom we op gebied van waterveiligheid slechts gaan voor regionale coördinatie. Waarom voor waterveiligheid geen delegatie? Wat wordt verstaan onder waterveiligheid? Wat wordt er verstaan onder innovatieprojecten? Laten we eerst bespreken wat er mee wordt bedoeld, voor we zeggen, we behouden het zoals het is, of je draagt het over.Onze fractie is verdeeld of we het deelthema cultuur lokaal of regionaal willen doen. Toen we regionale coördinatie zagen staan, bedachten wij dat het ons niet is opgevallen dat we dit al zo doen. Een deel van onze fractie zegt ‘stem het af in de regio’, een ander deel zegt ‘doe het in de regio’. De brief van het college raakt de kern in het kader van de afbakeningen. Volgens mij moet je dat eerst doen, alvorens goed te kunnen beslissen hoe je dat in de regio gaat doen. Volgens mij moeten we dat niet laten voorbereiden vanuit het college/ambtenaren apparaat, maar hier als raad zelf aan gaan werken. Mevrouw Den Hartog noemt lokale autonomie en zelfstandigheid als uitgangspunt. We zijn ervaring aan het opdoen met regionaal besturen en hoe zich dit verhoudt naar lokaal. De vorm waarmee de bestuurlijke herindeling niet direct aan de orde hoeft te zijn. Lokaal daar waar we voor kiezen en regionaal waar we samen op een aantal punten kracht willen bundelen. Meer focus op de regionale agenda, meer daadkracht inclusief democratische controle, te weinig helderheid wat lokaal en regionaal kan. Hoe houdt je als lokale raad voldoende grip op de regionale agenda? Wat wordt er van ons gevraagd? Dat waren de aandachtspunten van de afgelopen tijd. De vraag is: geef een duidelijke opdracht voor de komende vier jaar, door middel van een regionaal meerjaren programma. Zorg dat het Drechtstedenbestuur goed verantwoording aflegt en zorg voor een goede politieke controle. Dan kan je meters maken en leren in het politieke proces. Na een termijn een evaluatie of je dat op deze manier wilt blijven doen. Wij willen actief betrokken zijn bij de formulering van het regionale meerjarenprogramma. Een regionale agenda. Nu is het nog een te omvangrijk en bestuurlijk document. Politici kunnen te weinig vanuit hun lokale agenda een opgave formuleren. Minder breed, duidelijke doelen benoemen en daarover ook rapporteren. Er was de afgelopen tijd natuurlijk ook te weinig budget voor te grote regionale opgave. Dat zijn de lessen die we geleerd hebben. De speerpunten van de lokale raden lopen redelijk parallel. Dat klopt ook wel, omdat de gemeenten heel dichtbij elkaar liggen en we vergelijkbare problemen hebben bij bereikbaarheid, economie, onderwijs en arbeidsmarkt. Dan kan je beter samenwerken met elkaar, meer vaart maken en kracht ontwikkelen (we focussen nu op techniek in de regio). Er is ook veel overeenstemming over een aantal onderwerpen, die zowel lokaal als regionaal als speerpunt benoemd zijn. Je kunt hierbij denken aan economie, onderwijs, arbeidsmarkt en bereikbaarheid. De grootste gemene deler tussen de zes gemeenten moeten we zien te vinden. Een overzichtelijk meerjarenprogramma met meer focus op de thema’s waarover we het met elkaar eens zijn. Tegelijkertijd beleg je dan de bevoegdheden die daarbij horen. Niet voor een oneindige periode, maar met een evaluatie na 2 of 4 jaar. Een voorbeeld zijn de huidige transities. In de ontwikkelingsfase wil je veel debat en invloed uitoefenen en nadat het beleid is geïmplementeerd, kun je opnieuw bekijken of je wilt delegeren of juist lokaal accenten zou willen leggen. Ik citeer een aantal punten, die van belang zijn uit de brief van het college van 23 december 2013. Het college vindt dat de in de procesnotitie genoemde uitgangspunten en principes goed aansluiten bij de visie op intergemeentelijke samenleving. We hebben natuurlijk al een visie en er ligt al het nodige inzake intergemeentelijke samenwerking. De samenwerking is gebaat bij een duidelijke afbakening tussen lokale en regionale dossiers, met regionale focus op een beperkt aantal projecten. Welke projecten moeten door de gemeenteraad bepaald worden? Maar het debat in eerste instantie richten op een nadere definiëring van de beleidstaken en deze toetsen op de visie intergemeentelijke samenwerking. Het college vindt het wenselijk om de huidige samenwerking op het gebied van economie en arbeidsmarkt te intensiveren en hiervoor de nodige middelen beschikbaar te stellen. Ook de uitvoering van de decentralisaties is een regionale ambitie, waarbij nog verder uitgekristalliseerd moet worden welke specifieke onderdelen lokaal belegd moeten worden. De fractie van de PvdA kan zich op zich heel goed vinden in de brief van het college.

5


Daarnaast heeft de Drechtraad gevraagd om een eerste overzicht van een mogelijke indeling van dossiers in vier ringen en het uitwerken van de bijbehorende bevoegdhedentoedeling. Daarbij moet men zich een aantal zaken afvragen: hoe ga je dat afbakenen en dat zal nog het lastigste zijn. Welke maatschappelijke effecten gaat dat sorteren, welke efficiencyvoordelen wil je behalen, wat is de meerwaarde en wat zijn de gevolgen voor de lokale betrokkenheid? Het is lastig al de beleidsterreinen op basis van deze abstracte begrippen te definiëren. We hebben wel een poging gedaan een beetje context te vinden. Voor wat betreft economie en arbeidsmarkt hebben wij de opvatting dat mensen in Papendrecht wonen, maar vaak elders werken. Het is dus belangrijker om werkgelegenheid in de Drechtsteden te houden dan per se in Papendrecht. We moeten samenwerken, zodat de inwoners in de regio kunnen wonen en werken. Dat zou één van de speerpunten kunnen zijn. Een neveneffect is minder files. Maar ook dat wij wonen en werken in de Drechtsteden belangrijk vinden. Over de strategie detailhandel en kantoren: de Meent heeft een duidelijke lokale maar ook een regio functie. En dat moet zo blijven. De kantoren zijn lokaal op peil en dit mag regionaal worden opgelost. Ik heb het nog even niet over delegatie, coördinatie en dergelijke. Onderwijs: Papendrecht is, zeker in het lokaal basis en middelbaar onderwijs, beroemd om zijn onderwijs. Dit zou eigenlijk ook een kernthema moeten worden. Je zou moeten kijken in hoeverre wij nog onderwijs naar Papendrecht moeten halen. Natuurlijk ontkom je dan niet aan de regiofunctie van Dordrecht, dat heeft een natuurlijke regiofunctie. We zouden ons wel sterk kunnen maken, om nog meer aansprekende instituten naar Papendrecht te halen. Bereikbaarheid moet heel duidelijk regionaal geregeld worden. Dan hebben we het over de A15 en N3. Tijdens de afgelopen Drechtraad hebben we een prachtige presentatie gehad over het hoogwaardig openbaar vervoer Drechtsteden. Daarin hebben we gezien hoe samenwerking loont, we hebben subsidie gekregen van de provincie. We hebben daarin heel veel bereikt en moeten dit vast zien te houden. Over externe veiligheid en waterveiligheid hetzelfde. Ruimtelijke ontwikkeling moet deels lokaal zijn en deels grensoverschrijdend. Je woont in zo’n klein gebied met elkaar, dat kan je niet alleen oplossen. Ook voor de strategie wonen, duurzaamheid en milieu geldt hetzelfde. Groen is echt iets van Papendrecht en moet een lokaal speerpunt zijn en blijven. Dan is het zo dat je veel meer ruimte hebt om je eigen speerpunten te benoemen. In de Drechtraad moeten we veel meer concrete meetbare doelstellingen in ons regionaal meerjarenprogramma zetten, zodat wij lokaal ook onze speerpunten beter kunnen benoemen en daar meer focus op aan kunnen brengen. Meer focus leidt tot meer output. Het sociaal domein is natuurlijk lokaal, maar we werken al samen met de Sociale Dienst. Door deze samenwerking hebben we in alle zes de Drechtsteden dezelfde regelingen. Dit is duidelijk en inzichtelijk voor burgers. Ook hebben we een stuk efficiency door het samenbrengen van kennis en kunde en we hebben een stukje automatiseringsvoordelen. De heer Van der Valk: waar willen we naartoe en wat zijn de uitgangspunten? Met elkaar lokaal en individueel een aantal zaken neerzetten. Buiten die lokale agenda ook kijken naar wat we in het regionale stuk willen gaan doen. Een aantal zaken zou je op een bepaalde manier neer kunnen zetten, met alleen lokale uitgangspunten. Maar ik denk dat het te ver gaat om dat nu in zijn totaliteit neer te zetten. Wij zullen met elkaar moeten kijken om de Papendrechtse belangen te definiëren en dan kijken naar wat we willen gaan doen in het Drechtstedelijke verband. Hierbinnen zijn een aantal zaken die gewoon met elkaar gedaan kunnen worden. Veiligheid en sociaal beleid, dat eigenlijk al in Drechtstedelijk verband neergezet is, maar wat misschien straks voor een aantal zaken lokaal opgenomen kan worden. Ik vond het stukje van wonen, duurzaamheid en groen wel heel erg mooi. Ik ben het aan de ander kant niet eens dat we het wonen in Drechtstedelijk verband moeten gaan neerzetten. Hetzelfde is het geval met scholing, industrie en onderwijs in zijn totaliteit. Ik denk dat we moeten kijken waar we goed in zijn en wat we beter kunnen doen. Maar ik denk niet dat we alles in Drechtstedelijk verband moeten neerzetten, want dan kan je beter naar een soort Drechtstad gaan en daar alles gezamenlijk onderbrengen. Ik vind dat het plaatselijk uitgangspunt altijd moet zijn –en dat is het nog steeds- wat willen we zelf doen, wat willen wij als raad hierover besluiten en wat willen we in Drechtstedelijk verband doen? Als wij zaken in Drechtstedelijk verband uit gaan breiden, moeten we in dat kader ook duidelijk willen weten wat exact de kosten zijn. Wat ons iedere keer boven het hoofd hangt is, dat we een aantal afspraken maken die beleidstechnisch goed onderbouwd zijn, maar uiteindelijk qua begroting niet scoren zoals verwacht. Ik denk dat we het samen neer moeten zetten, maar eerst

6


lokaal moeten kijken wat we willen. Regionaal hebben we een gezamenlijke ambitie, ook in de coördinatie, met een regionale agenda met een coördinerende bevoegdheid. Dat zijn algemene beleidstaken die je daarin moet opnemen, maar geen details die je in Papendrecht wilt regelen. Besluiten van de Drechtraad binnen de gemeente, dat is op zich een goede als we dat ook willen en neergelegd hebben, om dat ook op die manier uit te voeren. De regionale gezamenlijke ambitie die wij hebben is ook een goede, want de volledige wettelijke taak –al dan niet tijdelijk in delegatie overgegaan naar de Drechtsteden- is iets wat we gezamenlijk moeten bepalen. Ik denk dat wij hier in de raad van Papenrecht al exact weten wat we lokaal willen houden en wat we in Drechtstedelijk verband willen onder brengen. Wat de precieze definiëring hiervan is en welke maatschappelijke effecten hierdoor zullen ontstaan weten we zelf ook nog niet. Het enige dat altijd duidelijk in de raad neergezet is: wat zijn de efficiency voordelen voor het totaal? Dat is het niet alleen, je moet kijken naar de efficiency voordelen, maar als we aan vergaande samenwerking gaan doen, is dat ook een beleidstaak op langere termijn en daar moet je keuzes in maken. Als we zien wat wij op dit moment in het sociale domein doen in Drechtstedelijk verband, ben ik blij dat we dat op die manier doen. Maar met betrekking tot een aantal andere zaken, moeten we hier met elkaar heel duidelijk over praten. Vanuit de Drechtsteden wil men dat we voor 2 of 4 jaar een begrip neerleggen en zeggen: komt u maar met voorstellen in dat kader. Dat is absoluut niet wat we willen. Als we dat gaan doen, geven we iets weg en we moeten met elkaar gaan bepalen wat we in Drechtstedelijk verband willen gaan doen. De constructie die in de brief is neergezet vind ik een goede. Er staat ook duidelijk in wat je lokaal, individueel en regionaal zou moeten doen en wat je voor gezamenlijke ambitie zou moeten hebben. Hij vraagt verduidelijking over het feit dat men in eerste instantie de brief en daarna een andere brief met een aanpassing van de alinea op pagina 2 heeft gekregen. In eerste instantie was het een duidelijke mening. Nu heeft hij het idee dat er van bovenaf iets neergezet gaat worden, waarbij er dan nog ingegrepen kan worden en waarbij het mandaat eventueel teruggenomen kan worden. De heer Lichtenberg geeft aan dat zijn fractie de discussie zowel procesmatig als inhoudelijk heeft voorbereid. Hij wil zijn bijdrage in 4 blokken doen, zeker omdat een aantal andere collega’s ook al zijn ingegaan op het schema. Ten aanzien van het proces: er is in de regio heel lang gesproken over de wijze waarop we onszelf een handvat gegeven naar de toekomst toe aan en hoe de regionale samenwerking te versterken. Er zijn een aantal belangrijke besluiten genomen, die ook in het overdrachtsdossier zijn opgenomen. Papendrecht heeft er altijd voor gepleit, daar waar het ging over de programmatische afstemming, om daar scherp in te zijn. Om niet zomaar in blokken te zeggen: onderwijs is een bevoegdheid voor de regio, zonder te definiëren wat het is. Er is in september in de Drechtsteden afgesproken, dat er een handreiking zou komen om de discussie over de inhoud en de indeling in die ringen voor te bereiden, zodat we die discussie ook kunnen hebben. We hebben besproken dat we het verslag van de vorige keer en van vanavond in ieder geval laten vaststellen in de raad. Wellicht is het handig dat aanvullend, naast het stuk met ambtelijke voorbereiding vanuit het PAB, ook het college een stuk zou kunnen en willen schrijven. Hij is blij dat het college de raad de ruimte laat om zelf discussie te voeren en niet te gaan voorzeggen. Ook vindt hij het jammer dat het college, afgezien de waardevolle opmerking die de burgemeester gemaakt heeft, niet getoetst heeft aan de visie die we als raad hebben vastgesteld. Inzake de inhoud heeft het CDA heel consequent het gevoel vanuit hun visie op samenwerking, als verlengd lokaal bestuur de afgelopen jaren hun bijdrage –ook in regioverband- geleverd. De woordvoering van het CDA in de carrousels ten aanzien van dit stuk mag worden geacht bekend te zijn. We hebben in Papendrecht in het verleden de discussie gevoerd of de indeling in drie of vier ringen zou zijn. Toen heeft de commissie gezegd drie ringen is voldoende en ik heb namens iedereen de mogelijkheid gekregen dit in de regio in te brengen. Wij hebben gezegd: één ring lokaal, regionaal en één ertussenin: lokaal met heel veel afstemming. Dit zijn voldoende ringen om de discussie te kunnen voeren. Dat heb ik ingebracht en tegelijkertijd constateer ik dat in de voorbereiding er toch vier ringen worden gehanteerd. Wat is het verschil tussen de derde en vierde ring, tussen regionale coördinatie en regionale delegatie? Dit verschil vinden wij van belang om goed uit te diepen, omdat hierover ons inziens wat onduidelijkheid bestaat in de discussies, die ook in de carrousels gevoerd zijn. Er wordt een aantal keer als argument aangegeven dat we moeten pleiten voor regionale delegatie, omdat we beleid en uitvoering bij elkaar zouden willen brengen. Dat is niet de reden om te delegeren, dit is een onjuist argument. Vanmiddag heb ik op Wikipedia gekeken wat er wordt bedoeld met delegatie en mandaat. Bij delegatie gaat het om iets anders, het gaat om het overdragen van de verantwoordelijkheid, bevoegdheid, beslissingsbevoegdheid,

7


uitvoeringsbevoegdheid en van de middelen. Dat gaat heel ver. Regionale coördinatie wordt in de argumentatie vaak te licht weergegeven, namelijk dan gaat het om iets wat wij wel regionaal een beetje doen, maar waarbij de bevoegdheid kaal zou liggen. Waardoor alles nog langs de zes colleges en gemeenteraden moeten gaan. Dat is volgens ons niet de uitleg die op pagina 5 van de notitie staat. Regionale coördinatie gaat wat ons betreft wel degelijk ver, we dragen daar de bevoegdheid over, we kunnen ook beslissingsmacht overdragen, we kunnen ook uitvoeringsmacht overdragen, maar de verantwoordelijkheid blijft wel lokaal liggen. Het college had in haar brief ook aangegeven juist verscherping te willen over de manier waarop we definiëren. Wat ons betreft kijkt onze fractie er zo tegenaan: regionale coördinatie is geen licht instrument, het is wel degelijk vergaand regionaal samenwerken. We hebben omgekeerd de vraag voor onszelf geformuleerd: wat gaat regionale delegatie ons ten opzichte van regionale coördinatie als meerwaarde bieden? Hier hebben we geen antwoord op. Kijkend naar de relatie, hebben wij over de laatste vier jaar geconstateerd, dat de samenwerking tussen onze gemeente en de regio verder gegroeid is en we willen dit ook verstreken. We willen minder bestuurlijke drukte en meer slagkracht. Er komt veel op ons als gemeenten af, we hebben drie (vier) decentralisatieoperaties die nog moeten worden uitgewerkt en wetgeving en uitvoering is nog niet helder. We hebben wel uitgesproken dat we dat soort dingen samen willen oppakken, maar weten nog niet precies hoe. Als we er op die manier naar kijken, vinden we het veel te ver gaan om al tot een keuze te komen om nu over delegatie te spreken. Juist omdat we nog niet weten hoe we die decentralisaties gaan inrichten. Volgens ons zouden er twee ringen in aanmerking komen, namelijk lokaal met afstemming en regionale coördinatie. Die zijn voorlopig het meest geschikt. Dan wil ik doorgaan naar de manier waarop wij naar het schema kijken: Economie en arbeidsmarkt: het voorstel is van regionale coördinatie naar regionale delegatie te gaan. Wat is de meerwaarde hiervan? In de toelichting is dit niet te vinden. Als we op het gebied van onderwijs zeggen dat een integrale visie in relatie naar economie en arbeidsmarkt naar regionale coördinatie gaat, dan vinden wij dat bij economie en arbeidsmarkt regionale coördinatie veel geschikter zou kunnen zijn. Hetzelfde zien wij staan onder projecten: daar wordt ook lokaal, lokaal gemeenschappelijk en lokale delegatie genoemd. Zonder nadere toelichting, hier hebben wij dus een vraagteken bij. Onder bereikbaarheid hoofdinfrastructuur wordt vanuit regionale delegatie gekeken. Ook hier hebben wij de vraag wat de meerwaarde zou zijn. Ook kijken wij hier naar de toelichting onder punt 4, maar de argumentatie op zichzelf duidt ons inziens niet op de noodzaak om tot delegatie over te gaan. Voor externe veiligheid geldt hetzelfde. Wij hebben daarbij ook de vraag of regionale delegatie geen inbreuk zou maken op de bevoegdheden die een burgemeester in het kader van de openbare orde en veiligheid heeft. Onder ruimtelijke ontwikkeling en kwaliteit zien wij een aantal onderwerpen staan, waarbij wij ons afvragen of het niet gewenst zou zijn uit eigen beweging van de gemeente met wat meer te komen dan lokaal en hier en daar ook tot wat afstemming te komen. Dit geldt niet alleen voor nota’s openbare ruimte, beheersplannen of rioleringsplannen. Daar kun je in ieder geval kijken of je tot afstemming zou willen overgaan. Bij duurzaamheid en milieu zien wij een teruggang van regionale coördinatie naar lokaal gemeenschappelijk. Ik vraag me af waarom deze teruggang voorgesteld wordt, omdat wij zeker in relatie tot verkeer en vervoer, luchtkwaliteit en leefbaarheid wel degelijk denken dat hier meer dan lokaal gemeenschappelijk zou moeten kunnen worden geacteerd. Een deel regionale coördinatie zou hier aan de orde moeten zijn. Wij willen ook soms best opschalen en niet alleen afschalen. Bij sociaal staan een aantal regionale delegatie bevoegdheden, inclusief het aankomende onderwerp participatie en inkomen. Dat mag geen verrassing zijn, daar wij de afgelopen jaar in de raad hebben aangegeven meer invloed te willen hebben op de € 11.000.000, - die wij vanuit Papendrecht jaarlijks naar de Sociale Dienst Drechtsteden brengen. Wij vinden dat ons inzicht daarbij toch wel mager is. Wij zouden, ook gezien de decentralisatieoperatie, willen voorstellen daar toch weer meer naar regionale coördinatie te gaan. Hetzelfde geldt voor zorg en ondersteuning en het thema jeugdzorg. (In het voorstel staat dat wij de regio Zuid-Holland Zuid willen gaan belasten.) Wij hebben dit als fractie gelezen als mandaat, dus als regionale coördinatie en niet als delegatie. Het staat met een vraagteken genoemd, omdat het nog nader moet worden uitgewerkt. Belastingen blijven natuurlijk lokaal, maar ik kan me ook voorstellen dat daar langzamerhand wat afstemming aan de orde zou kunnen zijn. We hebben een regionaal belastingkantoor, maar belasting verordening is nog steeds een lokale verordening en een tarief stellen we nog steeds lokaal vast. Dat zal ook wel zo blijven, maar je kunt wel proberen dat te harmoniseren.

8


Uitvoeringstaken bedrijfsvoering, ICT en middelen: de vraag is of er al sprake is van regionale delegatie en als dat zo is, is dat zo. Maar ik vraag me af of hier gezien onze definiëring niet feitelijk sprake is van regionale coördinatie. Mevrouw Van Es had iets anders verwacht, maar snapt op zich wel dat een aantal sprekers zegt dat we eerst beter moeten definiëren en uitwerken, vóór er een uitspraak wordt gedaan. Het blijft een vreemde constructie: het college biedt een brief aan, maar werkt deze niet in detail uit, omdat de raad er over gaat. Het Drechtstedenbestuur wil niet de indruk wekken de raad iets voor te kauwen en werkt het maar half uit, maar zegt niet hoe zij wil dat het gaat gebeuren. Hierdoor moet de raad een discussie voeren over iets waar men geen argumenten en maar deels kennis over heeft. Men moet hier meer over weten, alvorens een uitspraak te kunnen doen. Dit leidt ertoe dat de discussie voor een deel abstracter wordt dan het stuk al was. We kunnen er niet aan ontkomen om dit als raad dus op te pakken en uit te diepen. Wanneer dit moet gebeuren weet zij niet. Inzake de ringen heeft zij, samen met de heer Lichtenberg, in de regio een pleidooi voor gehouden om dit niet vier maar drie ringen te laten zijn. We hadden er dan ook makkelijker per onderwerp een uitspraak over kunnen doen. Echt lokaal, regionaal of ergens er tussenin. Over dit ergens tussenin had men in detail kunnen discussiëren. Nu geldt dat helaas voor elk onderwerp. Het standpunt van D66 (de meeste fracties in de regio zowel als in Papendrecht): verregaande samenwerking in het blok economie, decentralisatie sociaal, maar dat is niet te zeggen hoever dat zou moeten gaan, infrastructuur en onderwijs. Dat even als grove onderwerpen. Ik denk dat het niet zinvol is om hier verder in detail iets over te zeggen, omdat we hier nog mee aan de slag moeten. Ik denk dat we voor het vervolg een concrete afspraak moeten maken hoe we dit aan gaan pakken. Dit omdat we anders steeds iets van een ander –het college, het DSB of een ambtelijke organisatieverwachten. En iedereen verwacht dan iets van iedereen, voordat we concreet kunnen worden. De heer Rietveld: als ik terugkijk naar de inbreng in de eerste termijn, komt bij mij de vraag op ‘wat hebben we de afgelopen vier jaar bereikt?’ Volgens mij was dat ook het doel, dat we een stukje opbrengst kunnen doorgeven aan de volgende raad. We hebben een procesnotitie, waarvan de heer Stremler al heeft gezegd dat we veel over het proces hebben gesproken en niet over de inhoud. Ik denk dat we vast kunnen stellen dat we nu wel een procesnotitie hebben, een manier om over de onderwerpen te gaan spreken in de toekomst. Zodat we het de komende vier jaar niet nogmaals over hoeven te doen. We hebben het over ringen, we kunnen daar verschillende meningen over hebben en verschillende prioriteiten aan geven. Volgens onze fractie is het van belang om daar nu mee verder te gaan en vast te stellen dat het document dat hier ligt, het vertrekpunt is voor de komende raad. Ik denk ook dat het goed is dat er zaken van de raadstafel af gaan en naar de regio verschuiven. Want zoals het de afgelopen jaren gegaan is, dat merk je ook op een avond zoals vanavond, maar ook de workshop die we met elkaar gedaan hebben, we blijven maar praten en we maken geen keuzes. We moeten echt gaan kiezen. En als het gaat over delegeren of mandateren: ook iets dat je gedelegeerd hebt, kan je, mocht het niet gaan, weer terughalen. Maar durven we nu stappen te nemen? Dat is ook de vraag die bij de verkiezingen gaat komen, waar gaan we voor kiezen om verder te gaan, want we gaan nu niet ver genoeg? En dat is ook de druk vanuit het rijk, die ons dwingt iets te gaan doen. Dan wil ik nog iets zeggen over de onderwerpen die genoemd zijn. Als het bijvoorbeeld gaat om bereikbaarheid hoofd infrastructuur: regionale delegatie. Dan is de vraag: wat is dan die hoofdinfrastructuur, want daar moet je het eerst over eens zijn. Als je volgens deze structuur verder gaat, kun je op een gegeven moment een verdiepingsslag gaan maken en daar ook keuzes in maken. Gaat het over groen: teruggaan naar lokaal. Komt gelijk de vraag: waarom doen we dat en wat is het voordeel of nadeel ten opzichte van hoe het nu is? Allemaal vragen die niet beantwoord worden in dit stuk. De inbreng van de burgemeester in de brief is ook erg abstract, dat klopt en volgens mij mag dat nu ook en kunnen we dat in een later stadium gaan verdiepen. Dan is de SGP iets opgevallen, de samenhang tussen een aantal zaken, bijvoorbeeld de veiligheid. Externe veiligheid en waterveiligheid, ook ik begrijp niet waarom voor het ene wel gekozen is voor regionale coördinatie en voor de andere delegatie. Dit is ook bij een aantal andere onderwerpen het geval. Het lijkt wel of er sprake is van willekeur. Wat ons betreft kunnen we niet anders zeggen dan: we stellen vast dat dit de aanpak is om deze onderwerpen te gaan benaderen. Maar laten we wel iets achterlaten voor onze toekomst, waarin we zeggen ‘dit is de opbrengst van vier jaar praten over processen en nu kunnen we verder gaan verdiepen’.

9


Vanuit het college wordt door plv. portefeuillehouder Korteland op een aantal punten nader ingegaan/toelichting gegeven. De heer Korteland: ik wil graag een aantal opmerkingen maken over het proces, maar vooral over de inhoud. Waarbij het interessant is of ik daar een gemene deler uit kan halen. Naar aanleiding van uw laatste discussie in deze commissie heeft u gevraagd, hoe we het stuk dat voor ons ligt aan gaan pakken. Het is allemaal ingewikkeld genoeg en er komt weer zo’n regionaal stuk langs (dat zijn allemaal mijn woorden tot hier). We hebben bij het afluisteren van de band gemeend dat we behulpzaam moeten kunnen zijn bij het kunnen voeren van de discussie. Want dit stuk en het hele gebeuren van de afgelopen paar jaar, waarin gesproken is en waarvan deze toekomst discussie die in de regio gevoerd is een onderdeel is, daarvan is continue door de Drechtraad gezegd –ook door mensen hier aanwezig- dat het een proces van ons moet zijn en dat we daar geen bestuurlijke hobby’s in terug moeten kunnen vinden. Daar waren werkgroepen en raadsleden aan de gang. Waarbij de laatste vraag aan het Drechtstedenbestuur was, nu we dat een beetje gedefinieerd hebben en ook heel veel over proces gesproken hebben: ‘kunt u dan een eerste proeve laten zien wat nou zou kunnen?’ En het is net een ontwerp van een kantoor, je weet in ieder geval één ding zeker: zo’n stuk wordt het niet. Wat de status is van het stuk vraagt niet om een besluit, de status is de opbrengst van een discussie die regionaal gevoerd is. En complimenten voor u, want bij mijn weten bent u de enige in de regio, die zoveel tijd en energie steekt in dit stuk, om ook de kwaliteit ervan ten goede te doen komen. Om daar goed over na te denken. U bent de enige die dat op deze manier doet. Maar wat betekent dat dan, waar liggen de kansen voor Papendrecht? En dan is de raad aan zet. Het ophalen van wat zou kunnen, daar hebben wij u een aantal suggesties voor gedaan. Als u het heeft over onderwijs of economie, waar moet het dan vandaan komen? Terecht wordt dan gevraagd wat de hoofdstructuur is, want misschien verstaat de gemeenteraad van Sliedrecht daar iets heel anders onder. En dan kom je er niet. En je hebt die ‘wat’ vragen nodig, zodat je kunt bespreken in welke ring dat thuishoort. En het is een discussie die twee kanten opgaat. Velen van u weten niet of zij wel of niet iets door de regio en op welke manier willen laten doen. Maar de discussie moet u ook andersom voeren en enkelen van u doen dat wel. Dat betekent dat de vraag terecht is ‘wat halen wij terug en wat leggen wij hier neer, omdat wij denken dat Papendrecht daarmee beter af is?’ Het is echt tweerichting verkeer. Focus is een belangrijk woord, mevrouw Den Hartog gebruikte het al. Want de rapporten en stukken die wij maken en evaluaties van allerlei commissies en bekende en minder bekende mensen, zeggen allemaal ‘we hebben heel veel plannen en coördineren heel veel’. Maar als u focus wilt, moet er ook uitvoeringskracht komen. En waarop dan? Dat doe je niet op alle dingen, maar op een aantal zaken. De ene zegt economie, de ander onderwijs, maar dat zijn zaken die het college ook nodig heeft. Als u dat belangrijk vindt, is het college ook in staat om gericht vragen te stellen. En het wordt pedant als we van tevoren een briefje neerleggen en zeggen ‘doe dit maar en dan zien we wel hoe ver we komen’. Dat is precies niet de bedoeling. Maar het komen tot uitvoeringskracht is in het belang van Papendrecht. Ik wil er één voorbeeld uithalen met betrekking tot economie, van coördinatie naar delegatie. Op dit moment is het hebben van een economische visie en het formuleren daarvan een gedelegeerde bevoegdheid van de regio (artikel 6 van de GRD). Er staan 15 punten waar de regio echt over gaat, die van sociaal beleid is het makkelijkst, maar het hebben van een regionaal economische visie zit niet meer hier, maar is aan de regio. Nu is er een combinatie gemaakt met economie en arbeidsmarktbeleid, omdat we blijkbaar vinden dat er interactie zit tussen het hebben van een arbeidsmarkt en economisch beleid. Daarvan wordt nu een suggestie gedaan, als we dat zouden combineren met elkaar, zouden we het delegeren en wat zou dat dan betekenen? Voor het college is het heel belangrijk of u daar meerwaarde in ziet. Niet zozeer alleen in het ‘hoe’ maar ook in het ‘wat’. Efficiencyvoordeel, moet er een gezamenlijke lobby komen? En nog steeds, als je al die vragen beantwoord hebt wat dat precies is, het ‘hoe’ kent ook zijn beperkingen. En op de definities die op het internet te volgen zijn, zijn ook tal van variaties. Je kunt ook redeneren ‘een deel van de uitvoering delegeer ik, ik reken af op resultaten, tot ziens’. Of sterker nog ‘ik mandateer op periodiciteit voor een jaar voor deze klus, niet meer en niet minder. Want voor je het weet zijn we iets kwijt.’ Dat zou kunnen. Maar redeneren vanuit het voordeel van deze gemeente en de meerwaarde is natuurlijk veel interessanter. De SGP fractie vatte ook keurig samen waar de pijnpunten in positieve en negatieve zin zitten en hoe die gedefinieerd moeten worden. Als ik u goed heb kunnen volgen, heeft u beleid, geld en grond getracht aan elkaar te koppelen, wat lokaal gedefinieerd is. Van visie op samenwerking naar wat ligt er dan voor en wat zou dat betekenen? Het lijkt me ook een prima manier om dat te doen. Ik ben het

10


ook met de fractievoorzitter van het CDA eens, stel je voor dat alles regionale coördinatie zou zijn, wat zou je dan de hele dag doen, kom je dan nog tot uitvoering? En dat is HET probleem van deze regio. De buitenwereld kijkt er met heel veel belangstelling naar, hoe interessant het allemaal is, terwijl iedere evaluatie laat zien dat het uitvoeringskracht is waar het om gaat. We praten en coördineren teveel. Focus en of je dat lokaal doet of regionaal, dat vind ik niet zo belangrijk. Als je de discussie maar gelijkwaardig voert vanuit het lokale, dat staat ook in het regionale stuk, je moet het bezien vanuit de gemeente, waar zit de meerwaarde, in het toevoegen of onttrekken van bevoegdheden? Voorzitter, dan wacht ik tot de tweede termijn, er zijn verder geen directe vragen aan het college gesteld. De commissie in tweede termijn: De heer Stremler: er is veel gezegd en het is heel goed dat we over de belangrijke punten veel inbreng hebben, dat toont onze betrokkenheid. De portefeuillehouder heeft ons daar ook complimenten voor gegeven en het is alleen maar goed dat we dat doen. Ik wil even heel kort op andere commissieleden reageren. De heer Lammers vraagt zich af voor welk probleem delegatie de oplossing is. Dat is iets waar ik het mee eens ben, maar er zijn natuurlijk ook andere oplossingen als er problemen zijn, dan alleen delegatie. Die zou je ook mee moeten nemen, in plaats van ‘er is een probleem, we kijken automatisch naar delegatie’. De heer Hoogland noemt een aantal zaken waar ik het heel erg mee eens ben. De procesnotitie heeft een hoog abstractieniveau en we moeten voorkomen dat we veel zaken overdragen en ons rijp maken voor een Drechtstad. Daar kan ik achter staan. Als je de beleidsvorming uit handen geeft, zit je niet mee op de bok. Dat zijn woorden die mij ook aanspreken. Hij stelde de vraag hoe het gegaan zou zijn betreft economie en arbeidsmarkt, als het Fokker dossier al regionaal gedelegeerd zou zijn. Op het moment dat het Fokker dossier begon te spelen, hadden we het intern weinig kans gegeven dat het hoofdkantoor van Fokker hier gevestigd zou worden. Dankzij de zeer slagvaardige en extreem snelle aanpak van het college, wat bij Fokker zeer goed gevallen is, komt er nu een hoofdkantoor. Maar als je ziet hoe er in de regio gewerkt wordt/werd met ROM-D en dat soort zaken, word je daar niet vrolijk van. Ik ben blij dat we als Papendrecht zo’n belangrijk dossier helemaal zelf opgepakt hebben en ik denk dat we dat niet uit handen moeten geven. Mevrouw Den Hartog had het over de bereikbaarheid, de A15 en N3, dat blijft automatisch iets breder. Van regionale coördinatie naar regionale delegatie. Ik vraag me alleen af waarom? Het is al jaren regionale coördinatie en we boeken ook successen. Zijn die successen niet goed genoeg? Ik noem bijvoorbeeld de verbetering van A15, de aansluiting van de A15 met de A3. Dat hebben we zonder regionale delegatie voor elkaar gekregen. Ook in Dordrecht zijn er een aantal knooppunten die worden aangepakt. Waarom moet het alsnog gedelegeerd worden? De heer Van der Valk vraagt zich af wat de kosten zijn van het verhaal. Wat zijn de maatschappelijke effecten en efficiencyvoordelen? Dat wil hij graag in beeld brengen en dat willen wij ook graag, voordat we keuzes gaan maken. Daarom hebben wij een beroep gedaan op de ambtelijke organisatie. Het is een organisatie waar het college dagelijks gebruik van maakt, een kwalitatief hoogwaardige organisatie. Dus ik ben blij dat ik er ook één keer in vier jaar gebruik van kan maken. Mevrouw Van Es per interruptie: ik wil zeggen dat ik dat ook wel heel logisch vind. Als wij zelf alles moeten doen, moeten we ook ambtenaren hebben die ons ondersteunen. Dat vond ik zo raar. Ik snap het wel ‘u gaat erover en we willen u niks voorkauwen’. Maar aan de andere kant hebben wij natuurlijk niet de expertise over de details van de infrastructuur, hoe alles precies zit, wat waar belegd is. Dus dan moeten we ook een eigen apparaat kunnen gebruiken. De heer Stremler: ja, dat vind ik ook voorzitter. Waarom steunen we altijd op het college? Op het moment dat het college zegt dat de raad erover gaat, organiseren we dat zelf. Dan is het wel belangrijk dat je goede vraagstelling aan de organisatie meegeeft, dat je goede antwoorden en een goed beeld krijgt. Ik ben het eens met de meeste dingen die de heer Lichtenberg ingebracht heeft. Ik denk dat we aardig op één lijn zitten en ook de zaken die mevrouw Van Es genoemd heeft liggen in het verlengde van hoe wij er in staan. De heer Rietveld zegt dat het tijd wordt dat we keuzes maken, dat is ook zo, maar het is veel belangrijker dat we goede keuzes maken. Op het moment dat de argumenten er niet zijn en we de kennis niet hebben en we toch keuzes maken, bestaat de kans dat dit de verkeerde keuzes zijn. De heer Rietveld per interruptie: ik ben het helemaal eens met het PAB. Maar het gaat erom, dat als we blijven praten en geen keuzes maken, we nergens komen. Het procesvoorstel moet op een gegeven moment afgerond zijn. Zoals we vanavond aan de slag zijn, kan je dossier voor dossier

11


voorbij laten komen en beslissen wat we gaan doen. Dan heb je een voorstel en kan je het ergens wegzetten of terughalen. Mevrouw Van Es per interruptie: ik dacht dat we het vanavond iets anders zouden aanpakken. Als je inderdaad dossier per dossier pakt en je gaat niet per se het lijstje van boven naar beneden af, maar de onderwerpen waarvan we allemaal vinden dat we een verandering willen. Als we dat gezamenlijk vinden, kunnen we die gaan aanpakken en kan je het afwerken. We moeten ergens beginnen, het hoeft niet allemaal tegelijk. De heer Stremler is het eens met de reactie van de heer Rietveld. Hij heeft verder geen opmerkingen. De heer Lammers heeft weinig gevoel met dit stuk. Hij ziet een tendens richting de verschuiving van macht naar de regio. Hij is hier geen voorstander van. Hij zou zich ook kunnen voorstellen dat er een stuk komt, waarbij de verschuiving is naar lokaal. Hij telt zo 4 of 5 onderwerpen die naar regionale delegatie gaan. Dit geeft volgens hem wel wat aan. Hij denkt dat Papendrecht trots moet zijn op haar eigen gemeente en in haar eigen kracht moet geloven. Men moet zich afvragen in hoeverre de samenwerking met de Drechtsteden een meerwaarde heeft opgeleverd. Hij pleit er voor om veel mee naar de lokale structuur terug te gaan, naar de menselijke maat van bestuur. De gemeente als eerste dicht bij de burger. Wij zijn geen kleine gemeente, die volgens de heer Plasterk opgeheven moet worden, want we zijn et 200.000 inwoners groot genoeg. Ik zie de noodzaak niet om de ambitieuze doelstellingen van de Drechtsteden te onderbouwen met een verschuiving van macht naar regionaal niveau. Ik heb daar persoonlijk geen vertrouwen in, omdat ik zie wat er bijvoorbeeld bij de Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid is gebeurd. Het bestuur komt verder af van de burger en de burger wordt er niet beter van. Wij zijn als volksvertegenwoordiging aangewezen het belang van de burger in Papendrecht te dienen, dat is onze rol. Ik kan dit stuk dus niet lezen als een verbetering of vooruitgang voor Papendrecht als gemeente. Het gaat teveel over macht overhevelen naar de regio en te weinig terug naar lokaal. We zijn een lokaal bestuur en ik denk dat we dit stuk van een kritische noot moeten voorzien en dan maar hopen dat er na de verkiezingen verstandige besluiten gaan vallen. De heer Hoogland: het is helder dat we nog niet klaar zijn. Ik vind het uitermate belangrijk om met elkaar de definitie van de ringen goed te definiëren. Dit is uitermate relevant. Op het ogenblik dat we die stap maken, is dat in ieder geval iets wat over gesproken moet worden. De heer Lichtenberg geeft aan dat je, op het ogenblik dat je zaken hebt gedelegeerd, deze ook weer terug kunt halen. Hij vraagt zich af of het praktisch mogelijk is, om hetgeen gedelegeerd is terug te halen. Hierbij denkt hij aan de uitvoeringstaken bedrijfsvoering ICT en middelen, die zijn gedelegeerd volgens het raster. Het zal niet eenvoudig zijn deze terug te halen. Dit moet men zich goed realiseren op het ogenblik dat men kiest om zaken te delegeren. Het terughalen kan, maar de vraag is of je het ooit gaat doen en of het mogelijk is. Mevrouw Den Hartog herkent zich in het pleidooi van de CU, waarin zij zeggen dat er keuzes gemaakt moeten worden. We willen het allemaal heel goed regelen en doen ons uiterste best en of het nou delegatie, mandaat of coördinatie moet zijn, dat is invulling, daar komen we wel uit met elkaar. En ook wat de begrippen betekenen. Maar we moeten meer focus hebben, laten we een beslissing nemen. We moeten niet de wethouder van alles willen zijn en overal invloed op uit willen oefenen. Het voorbeeld SDD s al aan de orde geweest, dat hebben we gedelegeerd. Mevrouw Van Es wil per interruptie een vraag stellen. Mevrouw Den Hartog zegt dat we focus moeten hebben. Zij vraagt zich af hoe zich dat concretiseert. Het concretiseert pas als er wordt gekozen of iets wordt gedelegeerd of terug wordt gehaald. Mevrouw Den Hartog: het is goed dat je er meer van wilt weten en dat je meer informatie wilt, daar doe ik niks aan af. Ik denk wel dat we een beetje vaart moeten maken. En daarmee bedoel ik keuzes maken. Laten we nou eens een aantal projecten, die op zich goed lopen en waar we niet zoveel omkijken naar hebben, delegeren (of in procestyperingen). We beginnen er al mee, maar laten we er nou eens verder mee gaan. Anders blijven we in kringetjes ronddraaien. Mevrouw Van Es per interruptie: in de eerste termijn viel mij juist op dat mevrouw Den Hartog nergens keuzes maakte over delegeren of coördineren. Ik vond juist dat zij heel vaag bleef, ze had het over samenwerking intensiveren, maar dat zegt nog niets. Ik vind het een heel goed idee, dus begin ermee. Mevrouw Den Hartog: wat ik bedoel is dat we heel erg over allerlei begrippen blijven praten. Natuurlijk moet je daar een keuze in maken, maar laten we nou eens proberen meters te maken en daadkrachtig te zijn. We hebben nu al zo lang over dit proces gesproken, laten we proberen elkaar

12


op inhoud te vinden. De heer Lammers per interruptie: meters maken in het overhevelen van bevoegdheden aan de Drechtsteden? Mevrouw Den Hartog: dat doen we natuurlijk al, meneer Lammers. (Ik heb u gemist afgelopen week bij de transitie jeugdzorg bijvoorbeeld of in de Drechtraad waarin jeugdzorg op de agenda stond. Dat zijn per definitie dossiers waarin we heel hard zullen moeten samenwerken, dat kunt u niet lokaal oplossen.) De heer Lammers per interruptie: decentralisaties is rijksbeleid, dat komt naar de gemeente. Dat loopt en daar moet heel veel bestuurlijk werk voor worden gedaan. Maar dat gaat niet over de overheveling van extra bevoegdheden. U zegt dat u meer meters wilt maken in het overhevelen van bevoegdheden aan de Drechtsteden. Mevrouw Den Hartog: ja, bijvoorbeeld van arbeidsmarkt en economie zeg ik dat je alvast kunt benoemen wat je wilt en verder moeten definiëren. De heer Lammers per interruptie: kunt u mijn vraag beantwoorden waarom u meters wilt maken. Mevrouw Den Hartog: omdat je daadkracht nodig hebt, omdat de wereld aan het veranderen is. Als u zich niet in mijn antwoord kunt vinden is dat jammer, want dan verschillen we daarover van mening. Mevrouw Van Es per interruptie: daar schrik ik ook een beetje van, dat je om daadkracht te tonen iets gaat doen. Dat mag op zichzelf geen reden zijn, het moet wel om het resultaat gaan. Maar ik wil even terug naar de jeugdzorg, dat vond ik zo’n lastig punt. Mevrouw Den Hartog haalt aan dat je daar moet samenwerken, maar we hebben juist gehoord ‘het wordt lokaal of Zuid-Holland Zuid’. Dan lees ik in het schema dat de Drechtsteden daar een rol in spelen, maar daar heb ik dan juist meer informatie nodig, want dat leek mij uitgerekend een punt waarop dat niet zou moeten gebeuren. Mevrouw Den Hartog: wij doen een gedeelte van jeugdzorg lokaal, maar een groot gedeelte van jeugdzorg gebeurt regionaal. Dat is een keuze die we eigenlijk al aan het voorsorteren zijn. Mevrouw Van Es: dat is het lastige met de terminologie die gebruikt wordt, regionaal wordt in de presentaties gebruikt om Zuid-Holland Zuid aan te duiden en niet Drechtsteden. Mevrouw Den Hartog: ook binnen de Drechtsteden hebben we gekozen voor bijvoorbeeld een servicecentrum. Daar doet Zuid-Holland Zuid wel in mee, maar die doet het op hun eigen manier. Ik vind dat de rest van de collega’s weer op het proces zitten, maar weinig komen met voorbeelden waar we ons in Papendrecht sterk voor willen maken en wat we per definitie beter zouden kunnen delegeren in de regio. Ik zou het goed vinden en zou jullie willen uitdagen om daar nog iets over te zeggen. Wat zijn argumenten waarvan jullie zeggen ‘dat hoort typisch bij Papendrecht, dat zijn de kernpunten en daar ga ik me sterk voor maken’. De heer Van der Valk: iedereen heeft een aantal dingen gezegd die logisch zijn, die goed te plaatsen zijn en waar je verder mee kunt. Maar waar praten we met elkaar over? We hebben twee uitgangspunten: het lokale uitgangspunt dat wij hebben in Papendrecht en dat blijft voor heel veel partijen altijd een punt dat van belang is, omdat wij Papendrecht ook vertegenwoordigen, ook in de raad. Maar ook in het Drechtstedelijke verhaal zitten we met een aantal afspraken, die we gemaakt hebben en een aantal richtingen die we uit willen. Wij kunnen niet alles alleen en ik denk ook niet dat we dat moeten willen. Maar ik denk aan de andere kant wel, dat je dan eerst heel duidelijk moet kijken welke dossiers die je met elkaar kunt gaan doen. En wat bijt elkaar niet? Want die afweging moet je blijven maken. En ook al bijt het elkaar wel, kun je misschien toch zeggen ‘eigenlijk zouden we dit liever in Papendrecht willen afmaken, maar het is veel verstandiger dit op regionale basis te doen’. Ik denk dat dat heel moeilijk is om iedere keer neer te zetten. We komen iedere keer terug om iets nog eens te bekijken en te bezien. Als je naar het kringenverhaal kijkt, kun je een aantal begripsbepalingen neerzetten, waar we een gezamenlijke visie over kunnen neerleggen. Die visie zal dan per partij waarschijnlijk net iets anders zijn, maar daar zal de meerheid een uitspraak over kunnen doen. Ik denk dat het goed is, dat we bij e dossiers die we nu hebben en dan praat je over veiligheid, het sociale domein en infrastructuur, niet praten over macht. Je praat over zo goed mogelijk invullen met een resultaat dat uiteindelijk gaat tellen en niet alleen in Euro’s, maar voor de duidelijkheid voor de hele regio, met uiteindelijk ook zeer goede invulling voor Papendrecht. Als je dat niet gaat doen, zul je verder verzanden. Het is iedere keer zo en dat is ook zo in Drechtstedelijk verband, het gaat af en toe om een stukje macht en uitvoering. Ik denk dat we moeten bepalen dat we dat niet weggeven, maar wel de zaak laten doen in Drechtstedelijk verband, als dat beter is. Of dat financieel beter is, of dat het beter is (en ICT is net al genoemd) dat je bepaalde zaken met elkaar kunt doen. Want als je het alleen moet gaan doen, wordt het veel moeilijker. Als we kijken

13


naar de mensen die hier wonen in de gemeentes die rond Dordrecht liggen, zijn er toch een aantal die net zo groot als Papendrecht of iets kleiner zijn. Ik denk dat die met elkaar toch heel erg sterk zijn. En ik denk dat wat wij in de Drechtsteden op dit moment doen, heel goed is om daar met elkaar mee bezig te zijn. Maar we zullen er wel voor moeten zorgen, dat de uitgangspunten hier bepaald worden. Op dit moment is het zo dat we eigenlijk een beetje verzanden in de totaliteit en dat moeten we niet doen. Wij moeten de dossiers heel duidelijk pakken en zeggen ‘wat gaan we doen, hoe willen we dat gaan doen en hoe kunnen we dat het beste gaan doen?’ Vervolgens moeten we een keuze maken. En als we die keuze gemaakt hebben, zullen we het ook over moeten geven aan anderen, maar wel met een goed plan erachter. En wel met een plan waarover naar ons gerapporteerd gaat worden. Zodat we elke 3 maanden of elke half jaar een overzicht gaan krijgen. In een bedrijf gebeurt hetzelfde. Daar maken ze maandelijks een overzicht om te kijken hoe het geweest is, wat de kosten geweest zijn, wat de structuur is en wat je nog extra moet gaan doen. Dat soort dingen missen wij af en toe. Maar ik weet zeker en ik denk ook dat de VVD dat heel duidelijk zegt, dat wij met elkaar een invulling moeten gaan geven. Niet alleen hier, maar ook in het Drechtstedelijk verband. Maar dat we wel heel duidelijk uitspraken gaan doen, hoe we dat gaan doen. De heer Lichtenberg is blij met de bespreking vanavond en dat men goed naar elkaar probeert te luisteren, om inhoud en richting te geven aan het overgangsdocument. Hij is ook blij met de reactie van de portefeuillehouder. Het verontrust hem wel dat deze zegt dat Papendrecht de enige is, die zoveel tijd en aandacht besteedt aan het overdrachtsdocument. Hij bedoelt dit als compliment, maar in onze beleving is dit geen vrijblijvende discussie, waarbij we nog heel erg lang kunnen en mogen zoeken. De bedoeling is toch dat er vrij snel na de vorming van een nieuwe gemeenteraad opnieuw de Gemeenschappelijke Regeling Drechtsteden wordt vastgesteld. En dat wij bij die vaststelling opnieuw de bevoegdheidstoedeling en de taakverdeling tussen de gemeente en de regio gaan bepalen. En ook richting geven aan de manier waarop we daar nu over praten. Dan maak ik me dus echt zorgen. Als wij daar zoveel aandacht aan besteden –wat ik vind dat goed en terecht is- en de anderen doen dat niet, ben ik benieuwd wat de uitkomst van die discussie, die niet gevoerd wordt, zal zijn. Of dat bij anderen de voorzet die vanuit de regio is gegeven klakkeloos wordt overgenomen. Ik maak me daar ongerust over en misschien dat ik in de tweede termijn nogmaals nadere duiding kan gegeven over hoe onze fractie over het begrip regionale coördinatie en delegatie aankijkt. Want ik heb ook de tekst van de gemeenschappelijke regeling er nog even bijgezocht. De portefeuillehouder gaf aan dat op het gebied van economie die taak gedelegeerd is. Maar dan lees ik toch anders, artikel 6 bestaat uit 2 leden. Onder lid 1 staan heel veel taken aangeduid, waaronder economie als zijnde ‘de Drechtsteden vervult de volgende taken’. Dat is geen delegatie. Want onder lid 2 staat ‘de Drechtsteden vervult als bevoegd gezag de volgende taken’ en daar staat dan sociaal en sociale werkvoorziening. Volgens mij hebben we het in het tweede onderdeel over delegatie en in het eerste onderdeel over mandaat/regionale coördinatie. Wat onze fractie daarbij wel vindt, is dat we scherper moeten zijn over wat wij vinden dat (wat onder lid 1 genoemd is), we op regionaal niveau willen laten uitoefenen. Ik noem bijvoorbeeld het gebeuren bij de laatste Drechtraad vergadering, waarbij portefeuillehouder Stoop de regionale detailhandelsvisie met de raad zou willen afronden. Waarbij dan blijkbaar een aantal Drechtraadsleden vinden dat die regionale detailhandelsvisie eerst weer op lokaal niveau besproken zou moeten worden, voordat deze kan worden vastgesteld. Dat doet onrecht aan hetgeen wij hebben afgesproken. Dat had gewoon regionaal moeten worden vastgesteld op dat moment. Ik vind het niet goed hoe we daar als Drechtraad mee omgaan. Als we dat soort dingen zo blijven doen, kan ik me voorstellen dat ook vanuit de ambtelijke regionale organisatie, maar ook vanuit het Drechtstedenbestuur, er voor gekozen wordt om dingen gedelegeerd te kunnen krijgen, omdat op deze manier de slagkracht ons wordt ontnomen. Ik heb dus ook duidelijk proberen te maken, dat wanneer wij regionale coördinatie noemen in dat schema, wij vinden dat we scherper moeten zijn dat iets regionaal gecoördineerd wordt. Dat betekent dat het initiatief voor die taak ook bij de regio ligt, dat het beleid daar gemaakt gaat worden en dat daar ook een stuk uitvoering aan toebedeeld kan worden. Maar dat wel de verantwoordelijkheid op lokaal niveau belegd blijft. Dat betekent dat de regionale portefeuillehouders die met die taak belast zijn, altijd in de voorbereiding van dat beleid de gevoelens op lokaal niveau moeten ophalen. Dit betekent niet dat alles zes keer langs gemeenteraden of colleges hoeft. Dit betekent dat er wel degelijk slagkracht georganiseerd kan worden. Maar het betekent ook dat de verantwoordelijkheid lokaal belegd blijft. Het onderscheid tussen regionale coördinatie en delegatie in de voorzet zoals die nu door de regio aangereikt wordt, vinden wij toch wel dermate van belang, om hier de opmerkingen over te maken zoals we die gemaakt hebben. Zowel naar de ene kant om

14


duidelijk te zijn dat als we afspreken iets bij de regio te beleggen en regionaal gecoördineerd willen laten uitvoeren, we ook het lef moeten hebben dit regionaal te laten doen. Aan de andere kant: laten we niet doordraven en de taken gaan delegeren, waarbij we de verantwoordelijkheid voor het uitoefenen van die bevoegdheid overdragen. En daarmee zeker bij de decentralisatieoperaties een stuk slagkracht en zeggenschap aan het verliezen zijn, waarbij je eigenlijk de zelfstandigheid van de gemeente voor een groot deel van het takenpakket aan het opheffen bent. Dat moeten we niet willen. We hebben als fractie een voorzet willen doen op de inhoud, ik heb dat gedaan. Ik beluister bij veel fracties daar min of meer instemming mee. En ik beluister ook bij veel fracties, dat ze nog nadere verdieping op de inhoud willen maken. Die discussie gaan wij graag verder aan. Ik hoop dat het college wellicht na afronding van deze discussie in staat is of wil zijn, om daar inhoudelijk nadere verdieping aan te geven. Ik denk dat het met name van belang is, dat het college voor zichzelf en voor de raad scherper maakt hoe men tegen regionale coördinatie versus delegatie aankijkt. Zeker ook gezien onze visie die we hebben vastgesteld als gemeenteraad en gezien de discussie van vanavond, in opmaat naar de vaststelling van een nieuwe gemeenschappelijke regeling. Mevrouw Van Es hoopt dat men toe wil gaan naar een situatie waar een heel duidelijke keuze gemaakt wordt, welke keuze dit dan ook is. En dat het gevolg van deze keuze is, dat men nog maar op één plek over een onderwerp hoeft te praten. Zij is het met de heer Lichtenberg eens, dat je met delegatie wel op moet passen. En ook met de heer Hoogland die zei ‘het kan best zijn dat je het feitelijk formeel nog terug mag pakken, maar dat het in de praktijk vaak helemaal niet kan of zulke hoge kosten met zich meebrengt. Zij denkt dat men het college wel nodig heeft voor uitwerking of duiding van het één en ander. Zodat we concrete vragen, zoals die van de heer Lichtenberg, beantwoord kunnen krijgen. Ik zou zeggen, laten we meteen met het eerste onderwerp beginnen, dat is A. Economie. De heer Stremler per interruptie: de heer Lichtenberg heeft concrete vragen gesteld, maar ik heb ook zes punten genoemd, waarin een groot aantal concrete vragen naar voor komen. Ik neem aan dat deze ook van belang zijn. Mevrouw Van Es: dat waren zes punten die in totaal een uitwerking van elk onderwerp in detail in alle afzonderlijke onderdelen zou bevatten. De heer Stremler: duidelijkheid verschaffen over de begrippen delegatie, mandatering, coördinatie, financiële consequenties, uitwerken container begrippen naar producten en diensten. Dat soort dingen, die zijn gewoon van belang voor een goede keuze. Mevrouw Van Es: dat is het ook. Ik denk dat door alles tegelijk te blijven bespreken, we niet makkelijk verder komen. De heer Stremler per interruptie: het gaat niet om makkelijk verder komen, het gaat om juiste keuzes maken in het belang van Papendrecht. Mevrouw Van Es: misschien moet ik het anders zeggen: dat we überhaupt verder komen. De heer Stremler: als we goede argumenten en onderbouwing aangeleverd krijgen, heb ik daar geen twijfel over. Mevrouw Van Es: als het PAB deze informatie wil is dit geen probleem, iedereen moet de informatie krijgen die hij nodig heeft. Het hoeft van mij niet en het duurt langer. We moeten niet denken dat we nog een jaar de tijd hebben. Het is wel de bedoeling dat we hier binnen twee maanden uit zijn. De heer Stremler per interruptie: de keuzes die we moeten gaan maken gaan ver en kunnen het voortbestaan van de gemeente Papendrecht in gevaar brengen. Op het moment dat je 60% van de zaken delegeert, wat stel je dan nog voor als gemeente? We kunnen ons niet onder druk laten zetten. Mevrouw Van Es: de keuze zou ook kunnen zijn dat we de wijzigingen beperken. Op het moment dat er een nieuwe raad/DSB is, wordt het regionale meerjarenprogramma opgesteld en wordt er een keuze van ons verlangd. Als de keuze zou zijn ‘dit is voor ons een nog te complex, moeilijk of vergaand onderwerp’, dan houden we die zo. Dan zeggen we ‘op dat en dat onderwerp wel en verder niet’. Maar dat is ook een keuze. De heer Rietveld: kort over het doel van de meters maken. Wat ons betreft is het niet alleen de slagkracht, maar ook vooral dat we in Papendrecht de tijd hebben om de dingen die Papendrecht aangaan prioriteit te kunnen geven. Dan moet je zaken echt anders gaan doen dan we nu doen. Dan sluit ik me aan bij de woorden van mevrouw Van Es, dat we niet steeds alles op alle plaatsen moeten bespreken. Ik hoorde pas ook iemand zeggen ‘er gaan zes gemeentes over zes portemonnees over hetzelfde onderwerp, elke keer maar weer’. Vandaar ook de keuzes maken. Dan is het denk ik een utopie om te denken dat we met één stuk, ondersteund door het Papendrechtse

15


ambtelijke organisatie, daar in de hele regio een keuze in kunnen maken. Volgens zou er per onderwerp een dossier voorbij moeten komen in de regio, waar we als gemeenten voor besluiten, dat we dat met zijn allen wel of niet lokaal of regionaal gaan doen. Maar dat is weer een volgende stap. Volgens mij hebben we vanavond best een aardige opbrengst, als het gaat om ‘we willen allemaal verder met deze structuur’. Verdere uitdieping in het verhaal rondom mandaat en delegatie is wel van belang. De voorzitter: de portefeuillehouder zal in tweede instantie ingaan op zaken die verdieping behoeven. Daarnaast heeft hij gezegd dat het college een voorstel wil doen, om tot een vervolg voor de besluitvorming in de raad te komen. De portefeuillehouder in tweede instantie: De heer Korteland: bij een aantal dossiers zijn we dolgelukkig dat we dat zelf kunnen doen en dat het bij een aantal fijn is dat we dat samen kunnen doen, omdat we daar een belang bij hebben. Ook omdat het Rijk wel eens dieper onder de indruk is, als je als regio komt en niet als gemeente Papendrecht. Soms moet je een vuist maken om dingen voor elkaar te kunnen krijgen. Bijvoorbeeld bij bedrijfsvoering gaat het om gemandateerde bevoegdheden, niet om gedelegeerde bevoegdheden. Allemaal zoekt u een bepaalde vorm van helderheid. De portefeuillehouder van dit stuk heeft dit destijds bewust met abstractie gevuld, om de reden die het college in eerste termijn ook al aangaf, om dit niet allemaal in te willen vullen. Maar dan ben je er nog niet. Maar ook om te zoeken naar kleuring door lokale raden. Omdat het uitgangspunt is, dat het vanuit de lokale raden moet gebeuren. Het gaat erom wat u eronder verstaat en dat is heel ingewikkeld. En het is niet nu of over een half jaar tot het product te vertalen wat dat precies is en dat hoeft ook niet. Het gaat om het gevoelen wat u hebt, waar liggen de kansen, waar kan ik dat afbakenen en de focus vinden? Maar dan heb je goede definities nodig en in dit geval een inkleuring. Misschien wel een Papendrechtse definitie over wat een regionale coördinatie dan is, die misschien in Sliedrecht heel anders beleefd wordt. Misschien mag ik de commissie als suggestie meegeven, dat het college een raadsvoorstel kan voorbereiden, dat vervolgens bekrachtigd kan worden. We zouden dat kunnen doen, door de samenvatting van de discussie van vanavond voor de volgende raad vast te stellen. U kunt ook zeggen dat u dit aan het regionale overdrachtsdocument toegevoegd wil zien. De ruimte is er om dat te doen. Dan hebt u niet alleen een signaal hier, maar ook naar de regio: ‘wij hebben hier over gesproken”. (De raad van Hendrik Ido-Ambacht heeft hier twee avonden over gesproken). De heer Stremler vraagt zich per interruptie af wat de portefeuillehouder wil toevoegen. Dat wat vanavond besproken is? Daar ben ik automatisch vanuit gegaan, dat dit daar onderdeel vanuit zou maken. Of moet u het nog aan het DSB vragen? De heer Korteland: nee voorzitter, dat bepaalt u gelukkig gewoon zelf in dit huis. Dan is het van belang voor de helderheid, waar verschillende fracties het over hebben, dat u goed gedefinieerd heeft wat coördineren en delegeren is. Dan moet u ook exact weten wat op dit moment gemandateerd en gedelegeerd is. Ik geloof dat we dat nog niet helemaal helder hebben. De heer Lammers per interruptie: dat staat in het delegatiebesluit van 2006 goed omschreven. De heer Korteland: voorzitter, ik stel dit voor omdat het ook een tegemoetkoming is aan de fractie van het PAB, die een aantal opmerkingen maakt ‘alles goed en wel, maar bij een aantal zaken heb je een definitie nodig, voordat je tot inkleuring over kunt gaan en voordat je dat proces een vervolg kunt geven’. Vandaar de handreiking die ik probeer te doen en die heb ik samenvattend in drie stappen gedaan. Het voorbereiden van een voorstel, waarin uw verslag wordt vastgesteld door de raad voor de volgende raad als overdrachtsdocument. Dat aan te bieden aan het Drechtstedenbestuur, met een oproep om dat toe te voegen aan het regionaal overdrachtsdocument. En een definitie te geven van artikel 6 en 7 van de GRD. En dan gaat het om een Papendrechtse interpretatie over ringen. Dat staat namelijk nergens beschreven, dat moet u zelf inkleuren. Dan hebt u een compleet pallet weer te geven van de discussie die u vanavond heeft gevoerd. De voorzitter vraagt de commissie of het voorstel van de portefeuillehouder hen aanspreekt en of men het daar mee eens kan zijn. De heer Stremler begrijpt dat de discussie toegevoegd wordt aan het overdrachtsdocument en dat men een nadere definitie van artikel 6 en 7 van de Gemeenschappelijke Regeling Drechtsteden uitwerkt ten behoeve van de raad. Verder gaat het college iets verduidelijken omtrent de ringen. Ik ga niet akkoord met iets dat ik niet begrijp. De heer Korteland: wat gedelegeerd/gemandateerd is zal niet de moeilijkste discussie zijn, dat is

16


keurig in lijstjes terug te vinden. De heer Stremler: gaat het college het nader uitwerken voor Papendrechtse projecten die gemandateerd en/of gedelegeerd zijn? Of is dat teveel gevraagd? In zijn algemeenheid staat het in de gemeenschappelijke regeling. De heer Korteland: het is een overzicht van de gemandateerde en gedelegeerde bevoegdheden (zodat u daar goed inzicht in heeft) vanuit Papendrecht naar de regio. Vervolgens en dat is waar het u in de discussie vanavond om ging, een interpretatie van de ringen, regionale coördinatie is genoemd. Die interpretatie zal in zes verschillende gemeenten verschillend zijn. U hebt vanavond een aantal opmerkingen gemaakt, die het college voor u samenvat en laat zien, dat zou dit kunnen betekenen in een Papendrechtse variant. Mevrouw Van Es: dat is het kwalijke, er moet een definitie komen waarover we het in de regio eens kunnen zijn. Als je namelijk regionaal gaat coördineren en je verstaat er alle zes wat anders onder, krijg je wel een probleem. De heer Lichtenberg gaat er vanuit dat het verslag van de vorige keer en het verslag van vanavond en aanvullend nog een verduidelijking krijgen over de Papendrechtse definiëring van regionale coördinatie als onderleggers fungeren voor een raadsvoorstel, om dat vast te stellen als raad zelf, voor een overdrachtsdocument naar onze eigen raad, maar om ook toe te voegen aan het overdrachtsdocument van de regio. Onze fractie heeft vanavond de voorzet nadrukkelijk proberen te geven over de definiëring zoals wij dat zien. En ik hoop dat we daar met elkaar in de gemeenteraad uit kunnen komen, als het college op een goede manier de discussie van vanavond ook kan vertalen. De heer Van der Valk geeft aan dat iedereen op papier wil zien hoe het overzicht in elkaar zit. Dit is iets wat duidelijkheid geeft. De gemeenschappelijke regeling duidelijk neerzetten, maar je weet ook wat de uitgangspunten voor Papendrecht zijn om mee te doen aan de Gemeenschappelijke Regeling. Natuurlijk zullen we dat bij elk nieuw project opnieuw moeten bekijken en zullen we hier heel duidelijk een uitgangspunt voor moeten neerleggen. Maar delegatie en mandatering zijn stukken die duidelijk moeten zijn, zodat daar geen enkele discussie over is. De voorzitter: de commissie heeft na discussie een helder standpunt aangenomen. Dit standpunt gaat verwoord worden, zoals de portefeuillehouder heeft aangegeven. De beraadslagingen worden hiermee afgesloten. 12. Sluiting Er zijn verder geen bijzonderheden en de voorzitter sluit de bijeenkomst, onder dankzegging aan eenieder voor diens inbreng, om 23.18 uur. Aldus vastgesteld in de openbare vergadering van de commissie Algemene Bestuurlijke en financiële Zaken op 31 maart 2014,

A.P.M.A.F. Bergmans (griffier)

(voorzitter).

ACTIEPUNTENLIJST COMMISSIE ALGEMENE BESTUURLIJKE EN FINANCIELE ZAKEN (zoals deze luidt na de vergadering op 03-02-2014) Cie datum

Omschrijving

Status

17

Besluitenlijst Commissie ABZ van 03 februari 2014

Recommend Documents