Ben je al lang gek? nee, nog niet zo gek lang! Of wel: Jules Deelder op het Erasmiaans JULI In dit nummer:

JULI 2013

In dit nummer: - De Erasmuslezing met een onverwachte spreker…. - Zeven nieuwe eerste klassen - Kwaliteitskaart 2013 - talentenklasje - Lustrum: feest en reünie - Erasmiaans Film Festival (EFF) - renovatie van de aula - Beroepenvoorlichting vijfdeklassers - Klas 1c bezoekt de tweede Kamer - Kunstconfrontatie tussen senioren en zes 1F-ers - Griekenlandreis in de voorjaarsvakantie - Bezoek aan een planoloog - Kennismaken met het nieuwe bestuur van rGB - Optreden bij opening shell Eco-marathon 2013 - Zuid-Limburg excursie klas 5 aardrijkskunde - Kamp leerjaar 3: trier - Een dagje meedraaien in het LAKs eindexamenklachtenteam - shell hockeytoernooi - EEP 23-26 april - Basamro schaaktoernooi 2013 - idus 15 maart: Onderwijs ten onder aan zelfgenoegzaamheid? - Op weg naar het Lagerhuis - Kweekvijver 2012-2013 - Kamp leerjaar 1: Heino - maatschappelijke stage leerjaar 2 - EEYP 18 -22 februari - Vanuit het decanaat - colloquia Erasmiana: - Frank Johan Dor - chiel melsert - De jeugd van tegenwoordig: wat vinden zij van orgaandonatie? - Personalia - Ditjes en Datjes - Oplossing zoekplaatje - colofon

Ben je al lang gek? nee, nog niet zo gek lang! Of wel: Jules Deelder op het Erasmiaans Op 22 mei jl. was ’s avonds op onze school Jules Deelder, dichter, verhalenschrijver, nachtburgemeester van rotterdam, performer (hij noemt zichzelf aucteur) en voor alles spartasupporter, te gast om de jaarlijkse Erasmuslezing te verzorgen. De aankondiging via de e-mail zorgde voor een stroom aan aanmeldingen, en niet alleen maar omdat de toegang gratis was….

De aanvankelijke planning om het optreden in de Leopoldzaal, vernoemd naar een andere, tegenwoordig toch wat minder populaire rotterdamse dichter, te houden, bleek al snel niet haalbaar: het aantal aanmeldingen was binnen enkele uren dusdanig dat uitgeweken moest worden naar de aula. Jules heeft ons niet teleurgesteld: hij had er zin in en was niet te stoppen, zelfs niet door de rector, die na anderhalf uur het podium betrad om aan te geven dat het tijd was ermee op te houden. Jules liet hem nog zo’n kwartiertje naast hem staan, zodat de zaal nog een komische act voor twee kreeg voorgeschoteld. Deelder las zowel oud werk als nieuw werk voor. Het nieuwe werk kwam vooral uit zijn binnenkort te verschijnen gedichtenbundel “Het graf van Descartes”, het oude werk uit het verzameld werk “De dikke Deelder.” Daarna beantwoordde Jules vragen uit de zaal, vertelde enige moppen, signeerde, liet zich met Jan en vooral alleman op de gevoelige plaat vastleggen en beloofde een volgende keer terug te komen om verhalen voor te lezen. Kortom, de wegblijvers kregen ontzettend ongelijk! Het was een topavond en de mensen die van te voren enige scepsis over de invulling van de avond te berde brachten, hebben iets gemist. Wees wel present als Jules Deelder terugkomt om verhalen voor te lezen! ten slotte: misschien is het het overwegen waard de Leopoldzaal om te dopen in de Deelderzaal, met het borstbeeld van Jules voor de school. De zinsnede “Zie zie wat mag erachter zijn” van Leopold kan gemakkelijk vervangen worden door: “De omgeving van de mens is zijn medemens (of welk ander euforisme van Deelders hand). Jim Koster

ActA DiurnA ErAsmiAnA | juli 2013

1

aantreffen. Ze kregen les van Deirdre Joukes waarbij het vooral ging om tekstbegrip, woordenschat en algemene ontwikkeling. Deze kinderen waren door zes basisscholen geselecteerd: slimme leerlingen met genoeg talent voor een gymnasiumopleiding die het verdienen om een extra steuntje te krijgen omdat ze uit milieus en van scholen komen waar veel taalachterstanden voorkomen en waar ze het vooral op eigen kracht moeten doen. Bijna alle 20 kinderen hebben het het hele jaar volgehouden om in hun vrije tijd bij ons te zijn. Vijf van hen is het inderdaad gelukt om de toelating bij ons te verdienen en zien we dus terug in de eerste. Volgend jaar doen we het weer, zo’n Talentenklasje.

Zeven nieuwe eerste klassen Gelukkig bleken er ook dit jaar weer veel leerlingen van groep 8 naar het Erasmiaans te willen. Aangezien ons gebouw niet meer dan de huidige 1150 leerlingen kan herbergen hadden we tevoren vastgesteld dat er komend jaar plaats is voor maximaal 210 leerlingen. Zo’n 385 ouders meldden hun kind aan. We hebben met alle kinderen gesproken en na een dag vergaderen de keuzes gemaakt. Het deed pijn om uitermate geschikte leerlingen te moeten afwijzen, simpelweg vanwege plaatsgebrek. Helaas zien we voor dit probleem geen oplossing op de korte en middellange termijn. Ons schoolgebouw is vol, we willen geen lokalen bijhuren in de omgeving omdat dan naar ons idee “het eigene” van de school verloren gaat en zowel de gemeente als het bestuur zien geen kans om elders in de stad een tweede openbaar Erasmiaans Gymnasium te bouwen (als zij dat al zouden wensen). Kortom, we zullen opnieuw nadenken over onze selectieprocedure komend jaar maar welke we ook bedenken, het risico blijft dat er te weinig plaats is om alle geïnteresseerde en geschikte kinderen te kunnen plaatsen. We ervaren dat als uiterst ongewenst (voor die kinderen, voor de stad en voor onze school) maar weten vooralsnog geen oplossing.

Kwaliteitskaart 2013 In juni bracht de Inspectie van alle scholen de opbrengstenkaart uit met de resultaten van schooljaar 1011-2012. De kaart is te vinden op de site van de Onderwijsinspectie. Maar ook op onze schoolsite: Algemeen - Links - Kwaliteitskaart 2013. Onze leerlingen kunnen trots zijn op hun prestaties: het gemiddelde cijfer van het Centraal Examen was 6.8 waarmee het Erasmiaans bij de 10% hoogst scorende scholen van Nederland hoort en het doorstroompercentage van klas 3 tot en met het diploma was 90% en ook dat is uitzonderlijk hoog bij VWO opleidingen.

Talentenklasje Afgelopen schooljaar kon je bij ons op school, elke woensdagmiddag, ruim 20 leerlingen uit groep 8

2

Acta Diurna Erasmiana | juli 2013

Lustrum: feest en reünie De school bestaat in september 685 jaar, het 137e lustrum. Reden voor onze oud-leerlingvereniging Semper Floreat om wederom een reünie te organiseren: op zaterdag 28 september van 15.00 – 20.00 uur. Aanmelding door oud-leerlingen kan via de site van Semper: www.semper-floreat.nl. En dan natuurlijk de vraag of onze huidige leerlingen ook mogen delen in de feestvreugde. Uiteraard! Op maandag 30 september hebben we De Doelen afgehuurd voor een galavoorstelling voor en door leerlingen. Daarna souper, aangeboden door de Ouderraad en tot slot (gala)feest in de Thalia Lounge. Dames, haal de zwarte robes en heren, de jacquetten, maar vast uit de kast..

Erasmiaans Film Festival In juni vond de vijfde editie van het Erasmiaans Film Festival plaats. Een groot succes met meer publiek dan ooit, zo’n 150 mensen kwamen de elf ingezonden films bekijken. De inzendingen kwamen van leerlingen, jong en oud, en waren verrassend mooi. Zo maakten de jongens Sever (3e klas) en Maxim (1e klas) met hun film Grote Broer het publiek flink aan het lachen en zorgde de film Niet Morgen van Jasmijn Tam voor knikkende knieën. De rode loper, popcornmachine en deskundige jury maakten de avond compleet. Anne en Lasse praatten de avond aan elkaar en Saladin zorgde voor de techniek. Het kostte de jury moeite om een besluit te nemen, omdat het niveau dit jaar zeer hoog lag. Frederiek en Kato (2e klas) wonnen de derde prijs in de categorie Liveaction, de film Fataal van Seyma, Alex, Alex, Bart, Selin en Eva (5e klas) de tweede. De eerste prijzen voor LiveAction en Animatie gingen naar de twee broers Sever en Maxim. Ook kregen zij de Publieksprijs. Met hun film Ridders voelen geen pijn zetten zij de zaal volledig op zijn kop. De broers mogen door naar het Nederlands Film Festival voor Scholieren, net als de andere winnaars en de film The Game, die van de jury een “special mention” kreeg. Een geweldige avond! Anne Petersen, klas 5

Renovatie van de aula De Stichting Vrienden van het Erasmiaans heeft ons het laatste jaar geweldig geholpen met een inzamelactie om ons in staat te stellen de aula van een nieuw jasje te voorzien. Na de zomer hervinden wij de aula met een nieuw verfje, een gerenoveerde vloer, een gerepareerd plafond, een nieuwe geluidsinstallatie en nieuwe gordijnen. Blijft er nog één wens over: 300 nieuwe stoelen. De Vrienden hebben een prachtig exemplaar uitgekozen, passend in het interieur maar het geld is nu echt op. Vandaar de komende actie: Koop je eigen stoel! Binnenkort ontvangen alle ouders een “bedel” mail met de vraag om voor € 75.- een stoel te kopen, een prachtige blauwe … We denken dat we na de vakantie allemaal op een nieuwe stoel zitten. Dankzij u….?

Beroepenvoorlichting vijfdeklassers

Op 15 april waren alle vijfdeklassers en hun ouders uitgenodigd om van een vijftiental professionals te horen hoe hun universitaire studie na het VWO een vervolg kreeg in hun beroepsleven. Een voorlichting die dit keer dus niet ging over de veelheid aan vervolgopleidingen maar over de relatie tussen de opleiding en wat daarna kan gebeuren. De Ouderraad had drie workshops georganiseerd waarvan de leerlingen er elk twee volgden. Aan bod kwamen allerlei beroepen die een aanvang vonden in een bètastudie; een tweede sessie gingen over het vervolg op een studie in de gezondheidszorg en de derde workshop maakte duidelijk wat afgestudeerden zoal doen na een studie als rechten, economie, geschiedenis of bestuurskunde. De moraal van het verhaal: de studie is een goed begin maar betekent nog niet dat het daarna niet heel anders kan lopen dan gepland. Bijna iedereen gaf als advies: volg je hart bij je studiekeuze, werk er hard voor, probeer uit te blinken en wat daarna gebeurt zie je dan wel weer. Een boeiende avond, met dank aan de organiserende Ouderraad, de vijftien ouders die openhartig spraken over hun keuzes en onze geïnteresseerde leerlingen en hun ouders die hier hun voordeel mee kunnen doen.

Klas 1C bezoekt de Tweede Kamer Maandag 22 april, zijn we naar de tweede kamer in Den Haag geweest. Roald van de Linden, de vader van een klasgenoot zit in de Tweede Kamer. We gingen naar binnen en daar moest alles – onze ID en alles wat we bij ons hadden – worden gecheckt om te controleren of we iets wat verboden is bij ons hadden. We gingen naar de Fractiekamer van de VVD, daar legde de heer Van der Linden hoe het land bestuurd wordt en de wetvorming uit. We kregen een rondleiding door het hele gebouw. We kwamen ook langs de kamer die je altijd op tv ziet, maar daar mochten we niet in want het jeugddebat was daar bezig. Nou ja, ze hadden net een pauze, maar toen we keken, werden we weggestuurd. Je mocht de heer Van der Linden van alles vragen. We zijn ook in de bibliotheek geweest. Deze bibliotheek is gemaakt in China en per schip vervoerd naar Nederland. De bibliotheek is dag en nacht verlicht door een glazen koepel. We kwamen ook door de oude vergaderzaal. Het hele gebouw leek wel een doolhof. Hier een deur door, en als de deur dichtging als je er nog niet doorheen was, zat je vast. We zijn uiteindelijk nog wel met z’n allen thuis gekomen, hoor. Ward Peeters 1C


3

‘Kunstconfrontatie’ tussen senioren en zes 1F-ers

Vanuit het decanaat: studiekeuzeworkshops

Bijna iedereen heeft wel eens een rondleiding door een tentoonstelling gevolgd. De ene rondleiding is echter de andere niet, je kunt op veel verschillende manieren met elkaar in gesprek gaan over kunst. is rondleiden dan ook een kunst op zich? studenten van de Willem de Kooning Academie gingen op onderzoek door deel te nemen aan een crash course interactief rondleiden bij Witte de With. Hannah Kalverda (deeltijd student Docent Beeldende Kunst en Vormgeving) en Lucy may van de Laak (student Autonome Beeldende Kunst) hebben hard gewerkt aan een op maat gemaakte interactieve rondleiding door de tentoonstelling ‘tulku’s 1880 tot 2018’ van kunstenares Paola Pivi. De rondleiding is ontwikkeld voor een wel heel bijzondere groep bestaande uit senioren (Pluspunt, rotterdam) en eerstejaars leerlingen van het Erasmiaans Gymnasium, rotterdam. tijdens de ‘kunstconfrontatie’ tussen senioren en leerlingen die op dinsdag 23 april heeft plaatsgevonden, gingen de deelnemers in teams actief aan de slag in de tentoonstelling. Beide studentes hebben heel erg genoten van de deelname van de zes leerlingen uit 1F aan de rondleiding bij Witte de With! Op dinsdag 23 april onderzochten ze samen met zes oudere jongeren de tentoonstelling ‘tulku’s 1880 tot 2018’ waarna we in gesprek gingen over wat ze zagen en wat het kan betekenen en waarbij ze ook informatie kregen over het kunstwerk. De leerlingen hebben een certificaat van deelname gekregen. Het (museum)Gidsen Project is een samenwerking tussen de Willem de Kooning Academie en vier rotterdamse kunstinstellingen: museum Boijmans Van Beuningen, het nederlands Fotomuseum, tEnt. en Witte de With, centrum voor Hedendaagse Kunst. in 2013 nemen er negen studenten van de opleidingen Docent Beeldende Kunst en Vormgeving en Autonome Beeldende Kunst deel aan het project..

Het zal niemand ontgaan zijn: er moet overal bezuinigd worden. Zo ook in het hoger onderwijs. studenten moeten meteen een goede studiekeuze maken en sneller hun studie afronden, zodat de overheid (en de student zelf!) minder geld aan het hoger onderwijs kwijt is. Om een en ander te verwezenlijken is het wetsvoorstel “kwaliteit in verscheidenheid” in het leven geroepen. in dit wetsvoorstel is vastgelegd dat vanaf 2014 iedere toekomstige student uiterlijk 1 mei ingeschreven dient te staan. uit onderzoek blijkt dat wanneer een leerling zich laat inschrijft de kans groot is dat de studiekeuze niet zorgvuldig tot stand gekomen is en niet de juiste was. in dit wetsvoorstel is tevens vastgelegd dat iedere aankomend student recht heeft op studiekeuzeactiviteiten (met andere woorden iedere opleiding moet een open dag of een vergelijkbare activiteit organiseren) en de toekomstig student is verplicht mee te doen een dergelijke activiteit als de opleiding dat eist. Als gevolg van dit wetsvoorstel komen diverse initiatieven in de universitaire wereld tot stand. De universiteit van utrecht is begonnen met wat men “matching ” noemt. iedere leerling die zich inschrijft bij deze universiteit moet schriftelijk vragen beantwoorden over zijn of haar motivatie voor de betreffende studie en vervolgens aan een activiteit of gesprek aan de universiteit deelnemen. Zonder vragenlijst en activiteit of gesprek geen inschrijving! De Erasmus universiteit pakt het anders aan. men heeft ervoor gekozen studiekeuzeworkshops te organiseren op een aantal scholen in rotterdam en omgeving. De workshops staan open voor leerlingen uit 5 en 6 VWO; zij hoeven niet per se geïnteresseerd te zijn in een studie aan de Erasmus universiteit. Bij ons hebben ongeveer 60 leerlingen uit de zesde klas deelgenomen en ongeveer 50 leerlingen uit de vijfde klas. tijdens deze workshops bespraken de leerlingen op school onder leiding van een psycholoog en een student van de Erasmus universiteit hun studiekeuze. Zo werden hun interesses en talenten besproken, maar ook hun verwachtingen ten aanzien van een bepaalde studie en bijbehorende toekomstmogelijkheden. Een dergelijke workshop wordt voorafgegaan door een inventariserende vragenlijst en afgesloten met een schriftelijk evaluatie. Voor een deel van de leerlingen was dit niet genoeg; zij zijn voor een tweede bijeenkomst naar de Erasmus universiteit toe gegaan om daar verder te praten. De geboden workshops waren interessante en gezellige middagen. De meeste leerlingen waren enthousiast over deze Erasmus-workshops. Hopelijk kan de Erasmus universiteit ons volgend schooljaar weer deze faciliteit bieden en kan iedereen in het examenjaar - op tijd - tot een goede studiekeuze komen. Ellen Vernij

4


Griekenlandreis 2013 Op 24 februari stonden we, 14 Erasmianen, om 10 over half 4 ’s nachts klaar bij school te wachten op de bus die ons naar schiphol zou brengen. Zodra we in Griekenland aankwamen was iedereen vergeten hoe vroeg we waren opgestaan en konden we meteen een stadswandeling maken en de Pnyx beklimmen, vanaf waar we een prachtig uitzicht hadden over Athene. De volgende dag bezochten we de Agora, vroeger het hart van de Atheense cultuur. na een mooie rondleiding door de heren Van sloten en simons door het nationaal Archeologisch museum werd de avond in stijl afgesloten door eerst heerlijk te eten en daarna gezellig wat te drinken in de wijk Plaka. Op dag drie gingen we per touringcar verder naar de Peloponnesos. We kwamen langs Korinthe, waar het verhaal van medea zich heeft afgespeeld,en we hebben de geweldige akoestiek van het theater van Epidauros getest. Dhr. simons liet beneden een euro vallen en wij konden dat geluid zelfs op de bovenste rijen horen. Daarna hebben we de Griekse klassieker “stroeivoei” uit Ja zuster, nee zuster gezongen. na een nacht goed te hebben geslapen in nafplio bezochten we de burcht van Agamemnon. Ondanks de anticlimax van de week (we dachten dat we in een onderaards gangenstelsel à la indiana Jones terecht waren gekomen, maar het bleek de weg naar een modderpoel te zijn) was het een mooie en interessante plek. ’s Avonds hebben we in hotel Kaiafas Lake ter ere van de verjaardag van dhr. Van sloten de sirtaki gedanst. Op donderdag en vrijdag bezochten we de site van Olympia en Delphi, waar we een Griekse inscriptie hebben ontcijferd. Daarna reden we terug naar Athene.

Griekenlandreis 2013

De laatste hele dag in Athene brachten we door op en rond de Akropolis. Het hoogtepunt van de reis, de Parthenon, was voor het laatst bewaard. Ook gingen we naar de markt van Athene, wat de vleesmarkt bleek te zijn. Een plek die, laat ik het zo zeggen, niet gemaakt is voor toeristen. Op zondag kwamen we moe maar voldaan terug van deze geweldige reis. ik wil namens iedereen dhr. simons en dhr. Van sloten bedanken voor de goede begeleiding. mede dankzij hen was er een gezellige sfeer en hebben we veel geleerd en gezien. Het is zeker voor herhaling vatbaar! Francisca Duiser, 6F

Grie kenl andr eis 201 3

Grie kenl andr eis 201 3


5

Bezoek aan planoloog

De nieuwe RGB stelt zich voor

Mijn naam is Matthijs Verzijden, ben 13 jaar oud en ik zit in klas 3A. Op 10 december vorig jaar ben ik in het kader van mijn profielkeuze op bezoek geweest bij een planoloog c.q. een stedenbouwkundige.

Na een zinderende campagne en een fantastisch, maar zenuwslopend overdrachtsfeest is er weer een nieuwe Rotterdamse Gymnasiasten Bond aangesteld (RGB). De RGB van dit jaar bestaat uit:

Dit bezoek was een idee van mijn ouders om een beeld te krijgen van een beroep dat me wel aansprak. Een van mijn ooms is architect, en hij kende wel iemand in Rotterdam, namelijk Marco Vermeulen van Studio Marco Vermeulen op het Noordereiland.

Praeses: Friso van der Werf Vice-praeses: Myrthe Zondag Quaestor: Jeroen Pröpper Ab-actis: Lasse Rogie Cultus: Mahan Tooti Assessor: Halan Nguyen-Dinh Sporticus: Saladin Afoh

De school vond het een goed idee en ik mocht een dag missen. Het overleg met Studio Marco Vermeulen ging wat langzamer, maar toen ik op 10 december om half negen het pand binnenstapte was ik zonder meer welkom. Ik heb meegedraaid van half negen tot vijf. Ik heb vooral gewerkt aan een project voor de provincie Zuid-Holland, dat het rendement en de kosten van allerlei soorten duurzame energie behandelde. “Mijn” onderdeel was getijdenenergie, een onderwerp dat nog niet onderzocht was. Ik kreeg als hulpmiddel een paar formules voorgeschoteld, ik had een eigen computer voor alle overige informatie en verder was er de kennis van Joost van der Waal, die met dit project bezig was. Getijdenenergie is een vorm van het opwekken van duurzame energie, waarbij een turbine (een soort windmolen zonder mast) in het water wordt geplaatst. Die turbine wordt dan aangedreven door de golfslag, of, zoals de naam al zegt, door de getijden. Uit het onderzoek blijkt dat getijdenenergie vrij duur is en veel ruimte inneemt. Dit laatste kan verholpen worden door de turbines voor de getijdenenergie onder water aan windmolens te bevestigen, zodat je een gespiegelde windmolen krijgt. Dankzij die dag heb ik nu een beeld gekregen van het beroep planoloog. Aangezien ik aardrijkskunde, natuurkunde en wiskunde interessant vind, komt het overeen met een eventuele beroepskeuze. Dank aan iedereen die deze dag voor mij mogelijk heeft gemaakt.

De RGB, de leerlingenvereniging van het Erasmiaans, is er om allerlei activiteiten buiten de lessen om te organiseren voor alle leerlingen. Wij zorgen voor het leukste deel van het schoolpakket. Zo organiseren wij onder andere culturele en sportieve activiteiten, maar bekend zijn wij vooral door onze vermaarde feesten. Als nieuwbakken RGB zijn we al hard aan de slag. De nieuwe bondspassen zijn ontworpen en klaar voor de verkoop; een niet te onderschatten onderdeel. Zonder bondspas kunnen leerlingen niet meedoen aan de activiteiten en hebben wij niet voldoende financiële middelen om deze activiteiten te organiseren. Maar het belangrijkste waar we ons nu mee bezig houden is natuurlijk het eindfeest. Dat moet knallen en een mooie afsluiting van het schooljaar zijn. De DJ’s zijn top en al geregeld, de locatie is bijna rond en de afspraken met de schoolleiding en ouderraad zijn gemaakt. Mijn naam is Friso van der Werf en ik ben de praeses van de RGB voor het komende jaar. De praeses is de voorzitter en moet dan ook het bestuur leiden. Ik heb er veel zin in. We hebben een mooi team en grote plannen. Als voorzitter richt ik me op een goede samenwerking binnen het bestuur zelf, maar ook op andere niveaus, zoals met de ouderraad en de schoolleiding. En niet te vergeten het contact met de leden. Heel belangrijk. We hebben veel plannen. Natuurlijk staan succesvolle feesten en bijzondere activiteiten op de agenda. Maar wij willen heel graag in volle vaart de digitale snelweg op. Social media wordt een belangrijk onderdeel van onze communicatie. Alle 1e jaars hebben volgend jaar een iPad en vrijwel iedere leerling beschikt over een smartphone (we kunnen niet meer zonder). Naast de gebruikelijke brieven zullen we ook veel informatie verstrekken via Twitter en Facebook. De website gaan we drastisch aanpakken. Maar het mooiste middel wordt onze nieuwe RGB App. Hierop kan iedereen ons volgen, zien wat er allemaal te doen is en zich met een druk op de knop voor alles aanmelden. Myrthe Zondag, vice-praeses. De vice-praeses neemt de functie van praeses over als deze niet aanwezig is, regelt zaken voor de bondspassen en helpt een beetje bij alles. Zo zet ik me in voor elke activiteit: van het

6


Just Dance-toernooi tot de rGB bios en zal ik me voor de volle 100% inzetten om een groot succes van de sponsorloop te maken. Ook representeer ik de bond in de lustrumcommissie. Als er zaken spelen zal ik er alles aan doen om een brug te zijn tussen de schoolleiding en de leerlingen. Kortom: ik ben de rechterhand van de praeses en degene die van de bond een eenheid maakt door ze te ondersteunen. Jeroen Pröpper, Quaestor. De Quaestor is de penningmeester en gaat over de financiën van het hele jaar. Aan het begin van het bondsjaar heb ik de begroting gemaakt en het is nu aan mij om te zorgen dat die wordt gevolgd door het jaar heen. Het is bij deze functie zaak om secuur en betrouwbaar om te gaan met het geld van de bond, wat grotendeels is verdiend aan het geld dat de Erasmianen hebben betaald voor hun bondspassen. Het is een van de belangrijkste en meest tijdrovende functies in de bond, maar dat sprak mij juist aan om er campagne voor te voeren. Lasse rogie, ab-actis. mijn taak is het verzorgen van de correspondentie en de administratie. ik heb er nu al erg veel plezier in en ik weet zeker dat ik het schrijven van de brieven erg leuk blijf vinden. Een van mijn favoriete vakken is immers nederlands. Het doel waar wij naar streven is natuurlijk dat elke Erasmiaan het naar zijn/ haar zin heeft, we proberen dan ook voor iedereen een leuke activiteit te organiseren. met de motivatie die de rGB nu heeft, moet dat zeker een haalbaar doel zijn. mahan tooti, cultus. muziek is altijd al een passie voor mij geweest. ik ben opgegroeid met allerlei soorten muziek en een mix van culturen. mijn vader luisterde naar de radio en met zijn ogen dicht zat hij te genieten van Phil collins, cat stevens en soms luisterde hij ook iranese muziek. muziek begeleidt mij tot op de dag van vandaag. sinds ik erachter kwam dat de cultus de functie is die over de culturele activiteiten en onze bekende schoolfeesten gaat, wist ik gelijk dat ik die wilde bekleden. in de vierde klas was het dan zo ver. Het was de dag waar ik zo lang op had gewacht: de campagnedag. Het Erasmiaans Gymnasium staat bekend om zijn fantastische schoolfeesten. Als cultus ben ik samen met de huidige bond van plan om de leerlingen van onze school de beste feesten en de leukste culturele activiteiten te laten beleven, die ze nooit zullen vergeten.

Optreden bij opening shell Eco-marathon 2013 Wij zijn Loes en renée uit klas 2G. Op woensdag 13 mei jl. hebben wij meegedaan aan de opening van de shell Eco-marathon 2013 in Ahoy rotterdam. Dit deden wij samen met onze dansgroep: de showclass junior van noes Fiolet studio’s. De shell Eco-marathon is een evenement waarbij studenten vanuit de hele wereld zelf een energiezuinige raceauto bouwen en daarmee zo ver mogelijk moeten rijden met zo min mogelijk energie. Dit is wereldwijd onder studenten een grote gebeurtenis en vindt zowel in Europa als in Amerika en Azië plaats. Dit jaar hadden wij het geluk dat het event in rotterdam was en wij er bij mochten zijn. We traden op in het shell Energy Lab waar alles draaide om energie opwekken en het maken van energiezuinige dingen. Zo dansten wij op een Kinect dancefloor, een vloer die oplicht en energie opwekt als je een stap zet. Er was van alles te doen in Ahoy. Voor jonge kinderen was er een speel- en klimparadijs gebouwd, er waren grote hamsterballen waarin je kon rennen om energie op te wekken, er was een mini shell Eco-marathon met zelfgemaakte raceautootjes, een sushitrein met toetjes van ‘kapotte’ producten uit supermarkten, dus bijvoorbeeld als ingrediënt een pak niet gekochte koekjes omdat ze allemaal gebroken waren. Dit grote event werd geopend door burgemeester Aboutaleb van rotterdam en de grote baas van shell: meneer Vozer. De dag begon met korte interviews met de burgemeester en meneer Vozer. Daarna kwam ons optreden; een grote ‘battle’ tussen team Aboutaleb, wij en team Vozer. Dit was een heel leuke ervaring en het optreden ging heel goed. na ons optreden hebben we een super leuke en leerzame dag gehad in Ahoy met als afsluiting een ritje in het reuzenrad. Loes en Renée 2G

Halan nguyen-Dinh, assessor. Vanaf de tijd dat ik als peuter op het behang krabbelde tot nu, leerling van het Erasmiaans, geniet ik van schilderen en tekenen. ik houd ervan om mijn creatieve uitingen aan iedereen te laten zien, daarom ben ik voor de functie assessor gegaan. na hard zwoegen op de campagnedag is dat gelukt. naast het creatieve gedeelte ben ik ook erg sociaal, ik vind het leuk om activiteiten te organiseren voor de leerlingen en natuurlijk om de posters te maken om die activiteiten aan te kondigen.


7

Zuid-Limburg: Excursie aardrijkskunde klas 5 op 4 en 5 april 2013 Het hoogtepunt van onze schoolcarrière. na veel lessen van informatie en voorbereiding, stapten we dan donderdagochtend vroeg eindelijk in de bus. Op weg naar het meest interessante stukje grond van nederland: Zuid-Limburg. Aangekomen en blij met het weer dat we hadden, hebben we de eerste dag uren door het Vijlenerbosch en het Geuldal bij Epen gewandeld. We bestudeerden

Zu id- Lim bu rg

8


allerlei aardrijkskundige verschijnselen zoals aardlagen, erosie, sedimentatie en dolines en sloten de dag af met veel ijs en gezelligheid in maastricht. De tweede dag hebben we grotendeels op de fiets doorgebracht. nadat we de sint-Pietersberg op zijn gefietst om de Enci-groeve te bekijken, hielden we ons bezig met de sociale geografie van maastricht. Hier bestudeerden we het nu lopende A2-project en de verschillende wijken in de stad. Kortom, wee heel leuke en vermoeiende dagen, waarin we gelopen, gelachen, gefietst, gerold en ook nog veel geleerd hebben. Zeer geslaagd! Iris Lambert & Jenske Bal, leerjaar 5

Zuid -Lim burg

Verslag van de trierreis voor de derde klas, 2013 mijn naam is Jentel de Bree, ik zit in 3A. ik ga u vertellen over dé reis van de derde klas, die net voor de meivakantie plaatsgevonden heeft. trier. Dat is een stad in het westen van Duitsland, gelegen in het dal van de moezel, met een zeer rijke geschiedenis, die teruggaat tot in de romeinse tijd. toen heette de stad ‘Augusta treverorum’, en werd vooral onder het bewind van keizer constantijn steeds christelijker, steeds rijker en steeds belangrijker. De stad werd ook wel ‘roma secunda, tweede rome’, of ‘het rome van het noorden’ genoemd. Voor de reis kregen we allemaal een opdracht, en de meesten moesten referaten houden over bezienswaardigheden in de stad. Daar krijgen we ook een cijfer voor. Hier volgt een beknopt verslag van de trierreis. Op woensdag, 24 april 2013, om vijf voor half zeven ’s ochtends, gaven, een voor een, vier bussen gas, met elk een andere bestemming. De eerste dag van de reis was een keuze-excursie. Wij, leerlingen van de derde klas, mochten kiezen uit: een vulkaanexcursie naar het voormalig vulkanisch natuurgebied in de Eifel, ten noorden van trier. Of: Een dagje naar Keulen, om daar mooie gebouwen te bezoeken, rond te wandelen en opdrachten te maken. (maar dat laatste wisten we niet van tevoren, helaas.) Of: naar Villa Borg en nennig, reconstructies van romeinse villa’s, waar je kon zien hoe de rijke romeinen vroeger woonden, en er zijn prachtige mozaïeken om te bewonderen. Of: Een bezoek aan Xanten, een oude romeinse legervesting, waar veteranen hun oude dag konden doorbrengen, en waar nu ook een romeins spelletjesmuseum is en een mooi museum in de op een moderne manier mooi gereconstrueerde thermen.

Trie rreis

iedereen ging dus naar verschillende plaatsen, de eerste dag, en pas tegen etenstijd waren we weer compleet. na het eten (pasta, best lekker) kwamen we voor het eerst in ons hotel. Of misschien was het een jeugdherberg, omdat er in één kamer veel stapelbedden stonden, maar in ieder geval was het netjes en schoon. Om het gebouw heen lag een heuvelig veld, waar die avond een kampvuur gehouden werd, en je kon er voetballen, tafeltennissen en schommelen. De volgende dag, donderdag, werd elke klas verdeeld in twee helften, elke helft was een loopgroep. Alle loopgroepen gingen vandaag naar trier, maar bezochten de bezienswaardigheden elk in een andere volgorde. mijn loopgroep ging als eerste naar de rand van de stad, waar veel grote heuvels te zien waren, waarop wijndruiven geteeld werden. We maakten een wandeling over de wijnbergen, die in zulke goede omstandigheden zijn (in de grond zit het vruchtbare leisteen, door op steile heuvels te staan vangen de druiven veel zon), dat de wijnen uit het moezelgebied tot de beste ter wereld behoren. Het wijnbedrijf waar wij heen gingen, was van Georg Fritz von nell. De ‘von nells’ maken hier al sinds 1809 wijn hier. na een rondleiding in het gebouw, waar we ook zelf wijn konden kopen (voor familieleden, niet voor onszelf, uiteraard), gingen we trier in. in trier bezochten we veel overblijfselen van romeinse bouwwerken, zoals het amfitheater, waar vroeger gevechten tussen slaven, gladiatoren en wilde dieren werden gehouden, en de Kaiserthermen, waar de romeinen baadden, ontspanden en handelsgesprekken voerden. We gingen ook naar een enorme troonzaal van keizer constantijn, de ‘Konstantin Basilika’, een zeer goed bewaard gebouw, en we liepen rond in de indrukwekkende Dom. Vervolgens kregen we de tijd om een opdracht voor tekenen te

Trie rreis


9

maken; we moesten een huis of straat natekenen met tweepuntsperspectief. Hierna hadden we nog wat tijd voor onszelf in Trier (we wandelden wat rond en gingen een paar winkels in), en was het weer tijd voor het avondeten. (Barbecue, best lekker.) Op vrijdag, de laatste dag van de reis, moesten we ’s ochtend al onze koffers weer inpakken en ze in de bus zetten. We zouden namelijk de rest van de dag in Trier doorbrengen, om daarna meteen door naar huis te gaan. We bezochten een kleine, gele kerk, de Sankt Paulin, waarvan de plafonds prachtig beschilderd waren. Daarna liepen we naar hét symbool van Trier, de Romeinse stadspoort de Porta Nigra. De poort is langzaam wat nigra (= zwart) geworden door de roesting van metalen tussen het gesteente, en ook een beetje door uitlaatgassen. Nadat we ook nog een bezoek aan het ‘Romeins getinte’ Landesmuseum Trier hadden gebracht, vertrokken we huiswaarts. Om tien over negen stonden we weer voor het Erasmiaans. Ik kijk terug op een heel geslaagde reis met een zeer ontspannen sfeer tussen alle derdeklassers, de begeleidende vijfdeklassers en de leraren. Eén minpuntje: We mochten de loopgroepen niet zelf bepalen. Hierdoor zag ik overdag amper mijn drie beste vriendinnen. Jentel de Bree, 3A.

Een dagje meedraaien in het LAKS eindexamenklachtenteam Vandaag hielpen wij voor het eerst mee in het LAKS eindexamenklachtenteam. We namen telefoontjes op, belden naar scholen en verwerkten honderden klachten die via de website binnenkwamen. Onderling was het heel gezellig en zelfs Hart van Nederland kwam nog even langs. Voor ons begon de dag al vroeg, omdat we de trein van 8:04 moesten halen. Toen we om half 10 bij het kantoor aankwamen, begonnen we met een korte briefing en een tosti-lunch; daarna konden we aan de slag. Het begon rustig dus hadden we de tijd om klachten van vorige dagen te behandelen. Na het examen Duits in de ochtend werd het toch wel wat drukker aan de telefoon, maar gelukkig werden we steeds bedrevener in het beantwoorden van telefoontjes en het invoeren van klachten. De hele ochtend waren we druk bezig met de officiële twitterpagina van het LAKS. Want ja, in deze tijd kan je de social media natuurlijk niet overslaan bij een klus als deze. Toen ook de middagexamens afliepen, stond de telefoon roodgloeiend en natuurlijk kwam precies op dat moment Hart van Nederland langs. Een grote camera stond op ons gericht en Willeke was intussen druk bezig met het havo-examen wiskunde A. Vooral over

10


de vragen 10 en 21 kwamen hordes klachten binnen, maar het antwoordmodel bleek, jammer genoeg voor de klagers, toch te kloppen. Bij vraag 10 kon je gewoon zelf bepalen hoeveel Henk Klaassens per maand verdiende, want zijn salaris bleef volgens de vraag constant. Vraag 21 was net iets gemener: veel scholieren hadden de plasticzakkenproductie verminderd mét 35%, maar die moest verminderen tót 35%, ofwel met 65% zoals in het correctievoorschrift stond. We beginnen een hekel te krijgen aan plastic zakken….. Een heleboel: “Examenklachtenlijn-van-het-LAKS,met-… -Wat-kan-ik-voor-u-doen?”-zinnetjes’ later was het zeven uur en werd de klachtenlijn gesloten. Het was een enerverende maar hele leuke en leerzame dag en volgend jaar willen we zeker nog een keer helpen! Fatima Khan en Willeke Nieuwenhuizen (klas 3A)

Finale kampioenschap hockey (10-06-2013) Afgelopen vrijdag vonden in Amstelveen de eindrondes plaats van het Nederlands kampioenschap schoolhockey. Tientallen scholen probeerden zich hier de laatste maanden voor te kwalificeren. We waren er al trots op dat twee teams van het Erasmiaans zich op 19 april voor deze eindronde wisten te plaatsen: onze jongens uit de onderbouw en de meiden uit de bovenbouw. Het werd een lange, opwindende en superspannende finaledag. Uiteindelijk werden de jongens vijfde en de meisjes wisten zelfs beslag te leggen op de derde plaats. Hulde aan onze leerlingen en hun begeleiders, coaches en supporters dhr. Paul van Dijk (vader van Loek) en Arthur Knol (broer van Eline). Mw. Berghout

EEP 23 - 26 april 2013 Daar sta je dan. Voor je zit een hele aula vol met vierdeklassers, allemaal strak in pak. Het meisje dat de vraag stelt kijkt je verwachtingsvol aan. Maar jij hebt je hier goed op voorbereid. Al weken staat alles in het teken van het Erasmiaans Europees Parlement, het EEP, waarbij alle vierdeklassers samen hun eigen parlement vormen. Je hebt je ingeschreven in een commissie. Elke dinsdag kwam je bijeen om onderzoek te doen. Iedere commissie heeft een probleem gezocht en een manier om het op te lossen. Deze oplossing staat genoteerd in een resolutie, die je nu moet verdedigen. Met je ‘chairs’, de leiders van de commissie, heb je hier hard op geoefend. Woensdag, tijdens “meet the boss” kon je alle vragen stellen die je maar wilde aan jouw ‘bosses’, mensen uit onder andere het bedrijfsleven, die alles weten over de onderwerpen in jullie resolutie. Donderdag heb je, toen je resolutie helemaal klaar en ingeleverd was, de hele dag geoefend op het verdedigen. Terwijl andere leden uit je commissie een speech moesten schrijven heb jij je hierop voorbereid. En nu is het eindelijk zover. Vandaag is de General Assembly, het hoogtepunt van het EEP. Net heeft een van je commissieleden de openingsspeech gehouden waarin hij jullie resolutie nogmaals kort uitlegde. Daarna heeft iemand uit een andere commissie een ‘attackspeech’ gehouden, waarin zij probeerde jullie resolutie af te breken. Maar gelukkig, jullie resolutie stond als een huis en, nadat je buurman met zijn ‘rebuttal’ alle gaten weer heeft gedicht, kan het open debat beginnen. Meteen gaan de bordjes van een aantal commissies omhoog om aan te geven dat ze een vraag willen stellen. Als de beurt gegeven is, staat een meisje op, bedankt de voorzitter en stelt haar vraag. Je ‘chair’ besluit dat jij hier het best antwoord op kan geven, dus je gaat achter de katheder staan en kijkt de zaal in. Je voelt de spanning oprijzen, maar je slikt het weg en begint te spreken……

uit Moermansk, Groningen, Rotterdam en Antwerpen. Een mooie internationale competitie dus. Het Rotterdamse team was tegelijkertijd het Pathenateam, waar vier Erasmianen in speelden. Het toernooi was op de SS Rotterdam waar we per watertaxi naar toe gingen. Eenmaal op de Rotterdam was het schitterend. De boot zag er van buiten al uit als een cruiseschip, maar was van binnen nog mooier! We speelden in de Queen ’s lounge. De eerste wedstrijd wonnen we van Groningen met 5-3. Daarna hebben drie Erasmianen zich vermaakt door tegen Jan Timman te spelen, die meedeed aan een snelschaaktoernooi. Daarna gingen we naar de feestzaal voor een hapje en drankje en hebben we op het schip gerend en gespeeld. Toen naar huis! Jammer dat we niet overnachtten op de SS Rotterdam. De volgende dag speelden we de tweede wedstrijd tegen Antwerpen en wonnen met 4,5-3,5. Onze teamcaptain had er bij ons dan ook op gehamerd om van Antwerpen te winnen, zodat hij niet het commentaar van zijn club Brasschaat hoefde te horen: “Wij Belgen zijn beter dan Rotterdammers want wij wonnen van jullie op het Basamro toernooi!” De derde wedstrijd was eindelijk tegen het team uit Rusland. Rusland is schaakland nummer 1 en schaken is er de volksport zoals hier voetbal. Wat waren dat geduchte tegenstanders! Maar we lieten ons niet kennen en streden ervoor. Het leek er zelfs op dat we zouden winnen. Maar toch wisten de Russen dat te voorkomen met 4-4. Helaas wonnen de Russen want zij hadden beter gepresteerd tegen andere teams. Hierdoor zijn we tweede geworden; maar wel kampioen van de Benelux! We kunnen spreken van een geslaagd schaaktoernooi. Hopelijk organiseren ze het volgend jaar weer en dan kunnen de Rotterdammers zich revancheren tegen de Russen! Kevin Nguyen klas: 1G Foto: het Pathena team met de burgemeester Aboutaleb

Annet van den Hul, klas 4B

Basamro Schaaktoernooi 2013 De SS Rotterdam was op 1 en 2 juni het strijdtoneel van het Basamro Schaaktoernooi. Het was een mooi en geslaagd toernooi met veel schaakactiviteiten zoals het snelschaaktoernooi en de simultaan met Jan Timman, een Nederlandse top schaakgrootmeester die ooit tweede van de wereld was. Een schaaksimultaan is iemand die tegelijk op meerdere borden tegen meerdere tegenstanders speelt. Dat wil zeggen: verschillende partijen schaken tegelijk! Er waren teams


11

Onderwijs ten onder aan zelfgenoegzaamheid? Dit was het thema van alweer de derde Idus. Begonnen als experiment van de oud-leerlingenvereniging Semper Floreat en van harte ondersteund door Paul Scharff, is de Idus inmiddels een jonge traditie. Het was ons idee om namens de oud-leerlingen een aantal activiteiten aan ons dierbare gymnasium terug te geven. Eén van de eerste ideeën was een debat te organiseren voor (oud-) leerlingen, docenten, ouders en andere bij het Erasmiaans betrokkenen. Kortom: voor de Erasmiaanse gemeenschap. En de Idus leent zich daar perfect voor. Een vaste datum (15 maart) en een symbool van verandering. Met de dood van Caesar eindigde de facto de Republiek. De thema’s voor de Idus moeten dan ook altijd een ‘klassiek verleden’ hebben. Actuele thema’s die op één of andere manier zijn te verbinden met de Klassieken. Het onderwijs zelf is zo’n thema. Als tijden veranderen, moet ook het onderwijs veranderen. Tenslotte leid je kinderen niet op voor het verleden. Maar het onderwijs is een bureaucratische mammoettanker die moeilijk de koers kan verleggen. Rond dit probleem werd de discussie gevoerd onder leiding van Felix Rottenberg die opnieuw bereid was om de Idus samen met docenten, rector en Semper Floreat voor te bereiden en het thema verder uit te diepen. Het programma was gecomponeerd rond de stelling van Yuri van Geest, dat het onderwijs in Nederland aan zelfgenoegzaamheid ten onder dreigt te gaan. Yuri is de Nederlandse ambassadeur van de Singularity University van NASA en Google en een belangrijke vormgever van het Topsectorenbeleid van het kabinet. Hij vindt de huidige onderwijsvormen volkomen achterhaald en pleit voor een versnelde individualisering. Iedere leerling moet op zijn of haar eigen niveau onderwijs kunnen genieten. En de digitale mogelijkheden zijn legio om in deze behoefte te kunnen voorzien. Sterker: als er niets verandert aan het Nederlands onderwijs, dan kunnen we het wel schudden als concurrerende kenniseconomie. Het aardige is, dat deze discussie ruim 2500 jaar geleden ook al werd gevoerd, maar toen in het klassieke Athene, waar de democratie vorm kreeg. De jonge Erasmiaanse docent Klassieke Talen, Steven Ooms, gaf een mooi inkijkje in de argumenten van toen. Opmerkelijk was bijvoorbeeld het pleidooi van sommigen om juist vast te houden aan klassieke culturele waarden in plaats van over te gaan naar een totaal nieuw onderwijssysteem. Hoe actueel! De filosoof Ad Verbrugge en docent en onderwijsdeskundige Ton van Haperen voelden weinig voor de aanpak van Yuri. Verbrugge betoogde dat juist een terugkeer naar systematisch klassikaal onderwijs op een zo hoog mogelijk niveau leerlingen het beste voorbereidt op hun toekomst. En nog belangrijker: hun de structuur en de zekerheden biedt om weer plezier in het onderwijs te krijgen en afstand te nemen van het verfoeide ‘6jes’gedrag. Van Haperen keek daar genuanceerder tegenaan. Hij gelooft in een combinatie, maar legt een zwaar accent

12


op de kwaliteit van de docenten. Als docenten niet de kans krijgen om zich voortdurend bij te scholen op zowel het inhoudelijke als het didactische vlak, dan is het onderwijs inderdaad reddeloos verloren. En wat vonden de leerlingen hier van? Een select groepje vijfde- en zesdeklassers had de materie grondig voorbereid en namens hen betoogde het bijzondere multitalent Suzanne Bezstarosti dat het onderwijs best naar een hoger niveau mag gaan. Daarbij zijn digitale hulpmiddelen voor een optimale aansluiting op de informatiesamenleving zeer welkom. Daarnaast pleitte zij voor aandacht voor meer culturele vorming en ook voor meer ruimte voor persoonlijkheidsontwikkeling als elementair onderdeel van het onderwijs. De discussie bracht de zaal danig in beweging. Opvallend was dat er heel individueel werd gereageerd. Voor- en tegenstanders van de centrale stelling liepen dwars door de aanwezige groepen heen. Maar één ding werd toch wel duidelijk: het niveau van het onderwijs op het Erasmiaans mag best een tandje hoger. Hoe precies, daar werd verschillend over gedacht, maar dat de uiterst talentvolle leerlingen op zoek zijn naar meer uitdagingen en zich soms zelfs vervelen, is helder. En daar naderden de opinies van de debaters onderling en de aanwezigen in de zaal elkaar. Yuri’s digitale revolutie sluit uitstekend aan bij de huidige individualistische attitude en belangstelling van de leerlingen. Tegelijkertijd houden ze van groepsgesprekken en groepsdynamiek om samen een hoger niveau te bereiken. Nieuwe tijden stellen nieuwe eisen aan het onderwijs en dat veroorzaakt verwarring. Zo waren we terug in het oude Athene van Steven Ooms. Tot de volgende Idus! Klaas Taselaar (1973) Voorzitter Semper Floreat

Op weg naar het Lagerhuis Op 19 februari rond half acht ’s ochtends was het zover: ik moest echt uit mijn bed stappen en beslissen wat ik aan zou doen naar mijn eerste debatwedstrijd. Aangezien mij werd verteld dat de jury het bij dit debat fijner vindt als je ‘alledaags, maar niet ordinair’ gekleed bent, ging ik voor een bloesje. Haastend kwam ik vijf minuten te laat bij het metrostation, waar ik met klasgenoot Friso afgesproken had, en begon de dag meteen met een tegenvaller: mijn ov was niet opgeladen. Gelukkig had ik wel een euro muntgeld om erop te zetten en kon ik zonder problemen naar station Beurs, waar ik met een briefje van 20 euro mijn ov liet opladen door een meneer achter de balie. Nu kon ik dus overstappen op de Randstadrail. Eenmaal in Den Haag moesten we even lopen, voordat we ons bij het gebouw waar het allemaal ging gebeuren, bevonden: het Provinciehuis. Binnen hingen we onze jassen op en plakten stickers met onze namen op onze kleding. We kwamen er gauw achter dat alle andere

scholen om ons heen druk discussieerden over de stellingen en dat wij niet ontzettend goed voorbereid waren. maar goed, we kwamen om een debatwedstrijd mee te maken, opdat we later aan grotere wedstrijden konden deelnemen, dus niet per se om te winnen. Een half uur later werd geloot tegen wie we in de eerste ronde zouden debatteren. Het werd een school uit Papendrecht. Eerst kregen we de stellingen en dan hadden we vijf minuten de tijd om die voor te bereiden. We moesten allerlei argumenten uit onze mouw schudden, in tegenstelling tot de andere partij die alle stellingen uitgewerkt had in een boekje. Hoewel we natuurlijk al geoefend hadden met precies dezelfde stellingen, was het niet zo eenvoudig. Bovendien moest ook nog een V-rede bedacht worden, die elke school al had voorbereid, behalve het Erasmiaans. ‘Wij zijn uniek en wij kunnen het ook zonder blaadje.’ was een beetje de instelling. Zo ging Daphne ertegenaan en hield een volledig geïmproviseerde rede over armoede of zoiets (mijn concentratie was ver beneden peil). Daarna werd het vaste rollen debat gehouden, dat naar mijn gevoel behoorlijk beroerd ging. Gelukkig, nam een zesdeklasser het 1-op-1 debat op zich. De eerste ronde werd afgesloten met het 360 graden debat, waarbij je van kant wisselde zodra de klok dat aangaf. ik vond dit het leukste onderdeel en durfde ook eindelijk iets te zeggen. ten slotte had de jury acht minuten de tijd om tot een oordeel te komen, terwijl wij in spanning afwachtten en het verloop van het debat bespraken. tot onze grote vreugde hadden wij de V-rede gewonnen, maar daar bleef het niet bij; ook het 360 graden debat hadden wij gewonnen! Het 1-op-1 debat werd door de andere partij gewonnen en toen kwam het belangrijkste deel. De regel is namelijk dat bij 2 – 2 het vaste rollen debat beslist wie heeft gewonnen. Dus als zij het zouden winnen, zouden ze de ronde gewonnen hebben. Helaas, dit was niet het geval; wij hadden ook het vaste rollen debat in the pocket! Het was eerlijk gezegd een verrassende winst. Jammer genoeg was het ook de laatste winst die dag. Dat bracht natuurlijk frustraties bij onze hoge Erasmiaanse dunk. Desondanks was het een mooie ervaring en leuke herinnering. We sloten de dag af door nog langs de tweede Kamer te gaan. Het belangrijkste is dat ik nu zeker weet dat ik verder wil gaan met debatteren, anderen hopelijk ook.

vorig jaar Doornroosje gezien. Dat vond ik erg leuk, dus deed ik dit jaar auditie. Dit jaar werden er twee stukken gespeeld; L’amour Des trois Oranges en De Drie musketiers. Omdat er veel leerlingen waren die mee wilden doen, kwam niet iedereen door de auditie heen. toen de uitslag er was en we naar de eerste repetitie gingen, was het spannend, want we wisten nog niet welke rol we hadden. toen we dat wisten gingen we het script lezen en dat leren. Hoewel we soms een beetje druk waren, ging het steeds beter. De regisseurs waren vierde- en vijfdeklassers. De meesten hebben ook meegedaan aan de kweekvijver toen ze in het eerste jaar zaten, dus ze wisten hoe het allemaal in elkaar zat. Ze kregen ook hulp van Jules terlingen, de docent drama. De regisseurs hebben het erg goed gedaan, want het was soms wel moeilijk om ons allemaal rustig te krijgen. maar uiteindelijk kwam het tot een goed resultaat. De kostuums passen was grappig en daar hebben we veel om gelachen. De dag van de voorstelling was erg gezellig. We gingen de generale repetitie doen, daarna met z’n alle pizza eten, toen de kostuums, haar en make-up en daarna was de voorstelling. Er waren veel mensen; familie maar ook klasgenoten. Het was erg leuk. Naomi Tuininga, 1D

Ana Rajicic, 3F

Kweekvijver 2012 - 2013 Kweekvijver is het schooltoneel voor de eerste klassers op het Erasmiaans. Vorig jaar bij de inauguratie gingen alle aankomende leerlingen naar een stuk van de Kweekvijver kijken. ik ook. Daar werd ook bij verteld, dat we volgend jaar misschien hier op het podium staan om op te treden voor de volgende leerlingen. ik heb


13

Kamp leerjaar 1 Op een zonnige dag was het eindelijk zo ver: acht eerste klassen gingen richting Heino. ‘Heino, waar ligt dat eigenlijk?’, was een vraag die bij velen op kwam. Heino is een dorp dichtbij Zwolle met ongeveer 7000 inwoners. Voor die enkele supermarkt of kerk zijn we er niet heen gegaan. De overstap van basisschool naar het Erasmiaans is een grote stap. Er moet niet alleen hard gewerkt worden, maar er worden ook nieuwe vrienden gemaakt. Om elkaar na één jaar nog wat beter te leren kennen zijn de eersteklassers op een teambuildingkamp gegaan. Bij aankomst ging iedereen naar zijn eigen kamphuis om daar de spullen neer te leggen en na de lunch begon het draaiprogramma. Er waren drie soorten opdrachten. Wij, als begeleidende vijfdeklassers, liepen mee met de navigatietocht. in groepjes van tien mensen gingen wij op pad, nadat Arie, de enthousiaste begeleider van Heino summercamp en kenner van gps, had uitgelegd hoe de gps gebruikt moest worden. Ondertussen werden er door andere groepen vlotten gebouwd, er werd geroeid en andere teamopdrachten werden gedaan. in de avond was er tijd om bij te komen van de activiteiten en diegenen die na de drukke dag nog energie over hadden, konden onder andere voetballen, volleyballen of tafeltennissen. Donderdag was het tijd voor de zogenaamde challenge run: kleine activiteiten, waaronder kanovaren, trapeze springen en blaaspijp schieten. rond 21 uur begon de bonte avond, met als thema: flowerpower. Wij, de begeleidende vijfdejaars, hebben alles uit de kast gehaald om er een geslaagde avond van te maken. Enkele leerlingen hadden leuke acts

He ino 20 13

14


voorbereid en hebben deze opgevoerd. Er was niet alleen een prijs voor de beste act, maar ook voor de beste klas. Bij elk opdrachtje werd één persoon uit elke klas naar voren geroepen om zijn klas te vertegenwoordigen. met opdrachten als: Wie heeft de langste tong? Wie kan er het beste dansen? Een zeer geslaagde avond! Vrijdag: ontbijt; corvee; tassen inpakken. Daarna naar Drievliet. Erasmianen waren te vinden in de Formule X, Kwal, nautilus en in de theeleut. moe maar voldaan reden we terug naar school. Wij vonden het een leuk en zeker geslaagd kamp! Linda Punt en Liana van der Hagen

Hein o 201 3

Hein o 201 3

Maatschappelijke stage leerjaar 2, 24 - 26 april 2013 De leerlingen van leerjaar 2 deden in het kader van de maatschappelijke stage verschillende projecten. Hieronder een impressie van de diverse activiteiten: - Go Green: een dagje op stap met de Roteb; - TOS (Thuis op Straat); - Ik ben bijzonder: een sportdag voor en met verstandelijk gehandicapte kinderen en - Op stap met Oma: een dagje met ouderen (opa’s mochten uiteraard ook mee) naar Diergaarde Blijdorp.

GO GREEN!! Klas 2D heeft zich met enthousiasme gestort op de afvalverwerking van Rotterdam. De leerlingen hebben in groepjes de buurt van de school geschouwd; d.w.z. ze hebben onderzocht op welke plaatsen veel afval lag en wat voor soort afval dat was. Ze zijn ook een dag op stap geweest met de Roteb naar de milieuparken en Piekfijn winkels. Dat was heel interessant. Ze hebben daar van een lunch genoten. De laatste dag hebben de leerlingen buurtbewoners geïnterviewd over (zwerf)afval in Rotterdam en foto’s gemaakt. Hieronder wat conclusies uit het onderzoek van de leerlingen en uit de afgenomen interviews. • Het ligt aan de mensen zelf of er veel zwerfafval op straat ligt. Je moet namelijk niet zomaar alles op de grond gooien. Wat meer prullenbakken in de stad zou ook kunnen helpen. Er zijn ook niet veel verschillende bakken voor glas, kleding en plastic, dus zo scheidt men geen afval uit zichzelf. • Mensen zouden zich minder veilig op straat voelen als de straten vies zijn en er allemaal dingen vernield worden. • Rotterdam is al een redelijk schone stad, maar het kan altijd beter! Wij zien als de meest effectieve oplossingen: meer camera’s en meer stadswachten - zij kunnen je erop aanspreken als je iets verkeerd doet-, meer prullenbakken en containers. • Ervaring op straten in Rotterdam: veel kauwgom en veel peuken op straat, vooral in de buurt van openbare gebouwen. • Hoe kan het beter? Meer voorlichting, boetes en milieu agenten, meer projecten en acties om mensen er attent op te maken van wat (straat)afval met een buurt kan doen.

veiligheid, aanspreekbaarheid op gedrag en een positief en vriendelijk leef- en speelklimaat voor jong en oud. Klas 2F heeft drie dagen stage gelopen bij TOS in Vreewijk. Ze hebben dit ervaren als zeer leerzaam, de gezelligheid in de groep en de goede organisatie vanuit TOS werden vaak genoemd in hun eindverslag. De eerste dag was het grootste succes: de leerlingen hebben samen met de medewerkers van TOS een sportdag georganiseerd voor alle kinderen uit de wijk. Het weer zat mee, er kwamen veel kinderen op de activiteiten af en de reacties waren veelal positief: “Er was een leuke sfeer; het gelach van spelende en gierende kinderen op een warme lentedag. Het met de kinderen spelen heeft mij een vadergevoel gegeven. De kinderen waren echt dol op me en ik ook op hen.” Voor sommige leerlingen was het even wennen om met kleine kinderen te werken. Bij het touwtrekken werd daar het volgende over geschreven: “Maar het kleine jongetje bleef trekken en ik zei: ‘Stop maar, je bent klaar. Je hebt verloren.’ Oeps, dat had ik niet moeten zeggen. Het jongetje keek me aan en begon te huilen en te schreeuwen. Hij rende weg en ik probeerde het een beetje goed te maken door te zeggen: ‘Maar je was echt heel goed! Echt waar!’ Helaas rende het jongetje huilend naar zijn moeder, met mij erachteraan. Gelukkig was de moeder van het jongetje niet boos. Toen ik terug liep naar het touwtrekken dacht ik bij mezelf: Goed gedaan, Anne! Je eerste kind laten huilen. Lekker bezig.”

De maatschappelijke stage van klas 2F - TOS: Buiten spelen is voor ieder kind belangrijk. Om dit te stimuleren en om de sfeer op de pleinen te verbeteren is TOS opgericht. TOS staat voor Thuis Op Straat, een stichting die sinds 1996 actief is in verschillende wijken in Rotterdam en werkt aan


15

De tweede dag stond in het teken van de puzzelspeurtocht door Vreewijk. De kinderen leerden van alles over de geschiedenis van de wijk, ze kregen onderweg een broodje kroket en € 1,50 om bij de kringloopwinkel een cadeau te kopen voor het nieuwe koningspaar. Een leerling schrijft: “Bij ons doet één van de jongens de voordracht over het cadeau. De reden om voor een walrus te kiezen is werkelijk verbluffend: zowel het cadeau als de ontvanger beginnen met dezelfde letter. Goede keus mannen.” De derde dag viel letterlijk en figuurlijk in het water: door de zware regenval konden we die dag geen sportdag voor ouderen organiseren. Er werd door de mensen van tOs een binnenprogramma voor de leerlingen zelf georganiseerd. tOs is goed in het organiseren in dit soort dingen, daar lag het niet aan, maar de leerlingen misten het stagegevoel op de derde dag. toch hebben ze zich goed vermaakt met de karaoke, een zelfgemaakte quiz en wederom een perfecte lunch. tOs, bedankt voor drie mooie, leerzame dagen!

16


Maatschappelijke stage van klas 2E en 2G: Ik ben bijzonder De klassen 2E en 2G hebben een sportdag georganiseerd voor verstandelijk gehandicapten. De leerlingen hebben zelf ervaren hoe het is om met een handicap te leven. De leerlingen hebben een verslag gemaakt waaruit de volgende citaten. ik vond het een hele leuke stage, want je leerde om te gaan met mensen die anders dachten dan jezelf. met mensen die zich anders gedragen dan jezelf. met mensen die diep van binnen hetzelfde zijn, maar aan de buitenkant zich anders gedragen… mijn motivatie voor deze stage was om de kinderen van Pameijer een hele leuke dag te bezorgen, want ik had van te voren al gehoord dat zij zich al helemaal op deze sportdag aan het verheugen waren. mijn verwachtingen waren qua niveau van de kinderen niet echt hoog maar ik wist wel dat zij er super veel plezier in zouden hebben en het was heel leuk om te zien dat dat ook zo was. ik heb geleerd dat de kinderen die daar zitten ook mensen zijn en dat het voor hen gewoon moeilijker is om dingen te begrijpen maar dat dat met de juiste hulp wel mogelijk is.

Er werden ook sportactiviteiten bedacht voor de kinderen. Dat was voor velen een uitdaging, omdat je nog niet goed wist wat ze precies aan konden en of ze de spelletjes begrepen. Ik vond het heel mooi om te zien dat ze, ook al hebben ze een leven vol belemmeringen, toch plezier hebben met wat ze doen. Daar moeten veel mensen een voorbeeld aan nemen. Je ziet zo vaak dat mensen tegenwoordig klagen, terwijl deze kinderen dat niet doen, daar heb ik zeer veel bewondering en respect voor. Woensdag gingen we ervaren hoe het is om een beperking te hebben. Het ging die dag vooral om een lichamelijke beperking en niet een geestelijke. Eerst kwamen twee mensen wat vertellen over hun beperking, ze zaten namelijk allebei in een rolstoel. De deur gaat open en er komen twee mannen in een rolstoel binnen. Ze hebben allebei maar één been. Ik schrik er een beetje van. Ze beginnen te vertellen. Eerst in het algemeen over een lichamelijke beperking en hoe je er aan kan komen, daarna vertellen ze hun eigen verhaal. Ook gingen we geblinddoekt een spel doen met een bal met een belletje er in. Je hoort dus aan het belletje waar de bal is, maar je ziet niks, en dan moet je hem zo goed mogelijk proberen tegen te houden. Allemaal veel moeilijker dan je denkt! Ik vond het heel bijzonder om te ervaren hoe moeilijk het is om blind te zijn. Ik heb geleerd dat je gewoon gelukkig moet zijn met wat je hebt (denk aan benen, armen, etc.). Maar dat je ook,

als je gehandicapt bent, nog steeds gelukkig kan zijn en dat je er het beste van moet maken. Ook heb ik geleerd dat de verstandelijk gehandicapten ook erg lieve mensen zijn. Dit klinkt misschien erg cliché, maar daarvoor ben ik nog niet echt met verstandelijk gehandicapten bezig geweest. Wat het misschien nog wel interessanter maakt. Het waren denk ik de drie dagen uit mijn leven waar ik het meest van heb geleerd. “Op stap met oma” (opa’s mochten ook mee) Leerlingen van 2A, 2B, 2C zijn in samenwerking met de stichting Laurens een dagje naar Blijdorp geweest met ouderen. Het project duurde drie dagen. Op de eerste dag zijn de leerlingen naar het verzorgingscentrum gegaan en hebben zij contact gemaakt met de ouderen. Ook kregen zij informatie over wat de ouderen wel en niet meer kunnen en hoe het dagprogramma in een verzorgingshuis er voor de ouderen uitziet. Leerlingen hadden zich op dit bezoek in de mentorles voorbereid. Op de tweede dag zijn de leerlingen met de ouderen en begeleiders van het verzorgingshuis naar Blijdorp gegaan. De ouderen zaten in rolstoelen en werden rondgereden door de leerlingen. Tussen de middag werd er met de groep geluncht in het restaurant en zorgden de leerlingen voor de ouderen. Op de laatste dag zijn


17

de leerlingen op bezoek gegaan bij de ouderen met een leuke attentie om gedag te zeggen. De leerlingen hebben het project afgesloten door een persoonlijk verslag te schrijven over deze stage. Voor veel leerlingen was dit een bijzondere en mooie ervaring. Er waren grote verschillen in wat de ouderen nog konden doen (zowel fysiek als geestelijk). Er waren ook demente bejaarden bij. Veel leerlingen hadden heel andere verwachtingen van wat ze konden doen met deze ouderen. De dag in Blijdorp was mooi. Het was heerlijk weer. De leerlingen hebben met veel geduld, toewijding en improvisatietalent zich van een heel mooie kant laten zien. Ook de laatste dag was prachtig. De leerlingen hadden leuke cadeautjes meegenomen. Sommige ouderen vonden het heel gezellig om de leerlingen weer te zien. Anderen wisten nergens meer van, maar waren blij met het cadeautje. De reacties van de leerlingen waren mooi. Sommige leerlingen zijn zelfs in de meivakantie nog een keer langs geweest bij “hun” oma of opa. Het was voor alle deelnemers een mooie ervaring.

zeebenen aan land te gaan om op de Westzeedijk in de Kunsthal bij de officiële opening aanwezig te zijn. De week werd mooi ingeleid door verschillende sprekers, waarvan de CEO van OVG, Coen van Oostrom, er uit sprong vanwege zijn visie op het herontwikkelen van kantoorgebouwen en vanwege het mooie voorbeeld van het Maasgebouw (hoofdkantoor Deloitte) waartegenover wij afgemeerd lagen. Na de officiële opening begon het harde werken. Maar dan ook echt hard werken, waar een gemiddeld persoon van 9 tot 5 werkt, werkten allen van het EEYP van 9 uur ’s ochtends tot 10 uur ’s avonds, ofwel werkdagen van 13 uur. En wat houden die lange werkdagen dan in? Allereerst je onderwerp afbakenen, brainstormen wat je probleemstelling is en dat daarna definiëren en onderbouwen met cijfers. Vervolgens moet je nadenken over het oplossen van de gedefinieerde problemen, met de belangrijkste vraag: los je je probleem eigenlijk wel op? Is wat jij zegt dat een probleem is, eigenlijk wel een probleem? Op deze vragen kregen we antwoord van experts uit het bedrijfsleven, de wetenschap en de publieke sector. Woensdagavond werd het Meet-the-Boss (MTB) evenement gehouden op het kantoor van KPMG in Rotterdam. Prachtige locatie voor ons om in (heftige) discussie te gaan met deze ‘bosses’ om zo onze resolutie te herzien en te verbeteren. Niet alleen wij leerden er veel van, onze resoluties werden namelijk totaal ondersteboven gekeerd, ook de ‘bosses’ stelde achteraf vast dat ze hadden gewerkt met jonge, openminded geesten die nog niet gekleurd waren door politieke motieven. Vrijdag was vervolgens de Grande Finale, het moment waar naar was uitgekeken door zowel alle delegates als de begeleiding. Het moment waarbij je als ‘committee’ je resolutie tot het uiterste moet verdedigen, ten overstaan van zowel je 120 ‘mededelegates’ als de begeleiding, als de gasten en dit alles in het auditorium van het Scheepvaart- en Transport College met uitzicht over de haven van Rotterdam.

EEYP van maandag 18 t/m vrijdag 22 februari Een week lang op een Rijncruiseschip, afgemeerd aan de Maas, naast de Erasmusbrug, genietend van het lekkere zonnige weer op een winterse februaridag, een beetje kletsen in mooie gebouwen over Europese problemen met 120 leeftijdsgenoten uit heel Europa. Dat alles is een beetje het beeld wanneer het EEYP (Erasmian European Youth Parliament) ter sprake komt. Niets is minder waar. Waar inderdaad zondag nog ‘gechilled’ werd op het dek van de prachtige MS Esmeralda onder heerlijke zonnestralen, waren maandagochtend alle ‘delegates’ om 07:00 uur ’s ochtends hun bed uit om met zwabberende

18


Concluderend is het een week geweest met enorm veel indrukken voor onze buitenlandse gasten, fantastische ervaringen voor onszelf, een enorme ontwikkelingsboost voor iedereen, reflectie op de maatschappij en op jezelf. We hebben ontzettend veel geleerd, veel vriendschappen opgebouwd en de week als geheel is een ervaring die niet snel vergeten zal worden. Een week met een belangrijke les, niet alleen voor ons, de generatie van de toekomst, maar ook voor de leiders van nu: “You cannot change everything just by using money and taxes, you have to involve citizens as well for a more developed society.” Brian Deutz Ebeling Klas 5C

Colloquia Erasmiana Interview met oud-Erasmiaan Frank Johan Dor, staflid transplantatiechirurgie in het Erasmus MC, medisch coördinator van de Unit transplantatiechirurgie/vaatchirurgie/leverchirurgie en programmaleider niertransplantatie. Examenjaar 1994. “Het is mijn missie om ons kroonjuweel, ons transplantatieprogramma, zichtbaar te maken” Wie is Frank Dor, kunt u hem omschrijven? “Frank Dor is een geboren en getogen Rotterdammer. Hij is een gedreven, ambitieus en sociaal mens, heeft passie voor zijn vak, is een groot muziekliefhebber en houdt van koken.” Kunt u kort het verloop van uw carrière beschrijven: van middelbare school tot aan uw huidige positie? “Na de middelbare school werd ik helaas uitgeloot voor de studie Geneeskunde en ben ik naar Antwerpen verhuisd, waar ik een jaar Geneeskunde heb gestudeerd. Daarna werd ik ingeloot in Rotterdam. Vanaf heel vroeg in de studie werd ik gegrepen door wetenschappelijk onderzoek, ben als studentonderzoeker aan de slag gegaan en heb ik mijn eerste wetenschappelijke artikelen gepubliceerd. Mede hierdoor kon ik ook keuze-onderzoek in het buitenland gaan doen (Royal Free Hospital, London, UK). Na het artsexamen (cum laude behaald) kreeg ik het aanbod om promotieonderzoek te gaan doen in Boston (USA) aan de beroemde Harvard Medical School. Ik ben vervolgens, inmiddels getrouwd, voor twee jaar naar Boston verhuisd. Het was echt een geweldige tijd bij Prof David Kempton Cartwright Cooper, een mentor voor ’t leven. Ik heb mezelf in die twee jaar, mede dankzij hem, tot een volwaardig zelfstandig wetenschapper kunnen ontwikkelen, in een omgeving die heel stimulerend was (groot lab, veel competitie, vele grootheden binnen het vakgebied als gesprekspartner), maar ook wel eens erg politiek ingewikkeld. In 2004 ben ik begonnen met de 6-jarige specialisatie tot chirurg in het Erasmus MC en het Sint Franciscus Gasthuis. In 2006 ben ik cum laude gepromoveerd. Sinds 2010 ben ik staflid transplantatiechirurgie in het Erasmus MC, met als aandachtsgebieden nierdonatie bij leven, niertransplantatie, levertransplantatie en multiorgaandonatie. Sinds 2012 ook medisch coördinator van de Unit transplantatiechirurgie/vaatchirurgie/ leverchirurgie en sinds 2013 programmaleider niertransplantatie. Wat betekent (uw) werk voor u? “Ik zie mijn werk niet zozeer als “een baan om geld te verdienen”, maar meer als een onderdeel van mezelf, van wie ik ben, een directe zingeving, waar vele talenten worden aangesproken.”

Wat ziet u als ‘zakelijke’ hoogtepunten/behaalde successen? Waar bent u het meest trots op? “Mijn cum laude promotie, snelle carrièreverloop en de waardering van patiënten, studenten, onderzoekers en jonge artsen die ik begeleid.” Hoe zou een collega/zouden medewerkers u omschrijven? “Hardwerkend (maar wel vaak in ’t buitenland), (te?) ambitieus, sociaal, gedreven, attent en, hopelijk, collegiaal.” Over welke eigenschappen moet iemand in uw functie/positie beschikken? “Flexibiliteit, creativiteit, handigheid, doorzettingsvermogen, mentaal sterk zijn, snel kunnen handelen, besluitvaardigheid, leiderschap.” Hoe combineert u werk met een sociaal leven? (nevenactiviteiten, gezin, vrienden, sporten, hobby’s) “Dit is voor mij en vele collega’s de grootste uitdaging van dit beroep, en m.n. ook als transplantatiechirurg. De onregelmatigheid is groot, met veel operaties zoals leveren niertransplantaties en multiorgaandonatie procedures (bij overleden donoren) die zich met name ’s nachts en in de weekenden afspelen. Het is natuurlijk een bewuste keuze geweest om transplantatiechirurg te worden. Het wetenschappelijke deel van mijn functie vergt bovendien veel werk buiten reguliere werktijden. Daarnaast reis ik vrij veel omdat ik binnen onze sector transplantatiechirurgie ‘internationalisering’ in mijn portefeuille heb. Daarbij komt dat mijn vrouw harpiste is en ook veel onregelmatig werkt en reist in verband met haar International Jazz Harp Foundation. Het is een kwestie van flexibel zijn, heel goed plannen, en ook een sociaal netwerk dat mee kan bewegen en kan inspringen (bijvoorbeeld back-up oppas als ik dienst heb en mijn vrouw een optreden). Verder ben ik dirigent van een amateurkoor en kook ik graag. Het allerbelangrijkst vind ik wel om zoveel mogelijk tijd met mijn zoontje Julian door te brengen, die 2,5 is en bovendien binnenkort een broertje krijgt! Als u dit beroep niet zou uitoefenen, wat/wie zou u dan willen zijn? “Dirigent/musicus of full time wetenschapper.” Wat zijn uw carrièrewensen voor de komende jaren? “Ik zou graag een leidende rol spelen in het consolideren en liefst uitbreiden van het transplantatieprogramma dat we nu in het Erasmus MC hebben. Er zijn nog vele mensen die nooit aan een transplantatie toekomen omdat ze overlijden op de wachtlijst, te slecht worden om nog getransplanteerd te worden en van de wachtlijst afgehaald worden, of er zelfs nooit


19

op verschijnen. De boodschap dat nierdonatie bij leven een veilige en erg succesvolle optie is om mensen van de dialyse af te kunnen houden (vóór de dialyse uit te kunnen transplanteren) is nog lang niet overal beklijfd in Nederland, laat staan in andere landen. En dat anonieme donoren met minimaal ongerief een nier kunnen afstaan aan een voor hen onbekende persoon met nierfalen is mijns inziens ook een heel belangrijke boodschap die de wereld in moet. Hierdoor kunnen vaak grote ketentransplantaties in gang gezet worden en dus meer mensen getransplanteerd worden. Veel mensen denken nog steeds dat je alleen aan een familielid kunt doneren. Voor de lever is donatie bij leven nog steeds meer risicovol en kan alleen in geselecteerde gevallen.

Uitspraak die echt bij u past? “Als het makkelijk was, kon iedereen het...”(Frank Dor)

Hoe ziet uw werkweek er uit? Voorbeeld: “Haha, dat is de mooiste vraag die er is! Tja, het beste zou zijn om een weekje mee te lopen. Maar dan nog, geen twee weken zijn hetzelfde. Als ik niet reis heb ik op maandag een dag polikliniek en besprekingen. Dinsdag en woensdag doe ik geplande operaties zoals niertransplantaties bij leven en leveroperaties. Donderdag is mijn onderzoeksdag, die ik probeer op het lab door te brengen met de onderzoekers. Vrijdag is doorgaans volgepland met managementtaken, besprekingen en soms ook operaties. Dit alles wordt natuurlijk regelmatig in de war gestuurd door spoedoperaties, zowel ’s nachts als overdag, en aangevuld met weekenddiensten en avond- en weekendwerk thuis.”

Krijgt energie van? “Mijn zoontje Julian, transplanteren/opereren, mooie of lekkere muziek (variërend van klassiek en jazz tot house), wetenschap, mensen ontmoeten, onderwijs, jonge mensen begeleiden in wetenschappelijk onderzoek, netwerken bouwen”

Hoe heeft u de tijd op het Erasmiaans ervaren? “Het is eigenlijk wel opmerkelijk dat je dat inderdaad pas achteraf goed op waarde kunt schatten. Ik denk dat het Erasmiaans een zeer uitzonderlijke school is. Ik heb er vele vrienden gemaakt, was actief in het Schoolorkest (klarinet) en Schooltoneel (Othello, Troilus en Cressida), en ben op reis geweest (3e jaar sporttoernooi in Lille, 4e jaars Praag-uitwisseling, 5e jaar Romereis). De school heeft altijd gestimuleerd zelfstandig een mening te vormen, en dit heeft bij mij achteraf gezien zeker bijgedragen aan mijn wetenschappelijke ontwikkeling. Maar ook de algemene ontwikkeling en gevoel voor waarden hebben altijd centraal gestaan, en dat is denk ik vooral voor een gymnasium heel belangrijk om te behouden.”

Nu afschaffen: “Hiërarchie waar het niet functioneel is. Het huidige systeem voor orgaandonatie (opt-in systeem; als je donor wilt zijn, kun je daarvoor kiezen) en vervangen door optout systeem (als je GEEN donor wilt zijn, kun je daarvoor kiezen). Gaat mij om uitganspunt: iedereen is donor, tenzij je dat echt niet wilt. Prima, toch?”

Is er een boodschap die u zou willen meegeven aan Erasmianen m.b.t. hun loopbaankeuze en uw vakgebied? “Volg altijd je gevoel, en denk vooral niet aan: hoe kan ik het rijkst worden, wat is de kortste opleiding, of wat klinkt het meest sexy? Je moet het zo zien: je moet ergens gelukkig mee zijn en er voldoening uit halen vanaf het begin tot je 67e jaar (of langer)! Ik heb zeker niet het makkelijkste en best verdienende beroep maar het is een fantastische keuze. De mix tussen patiëntenzorg, wetenschap en onderwijs is dynamisch en veelomvattend. Echt iets voor mensen kunnen betekenen, het verschil te maken, dat is een goed gevoel.”

20


Beste eigenschap/karaktertrek? “Doorzettingsvermogen” Slechtste eigenschap/karaktertrek? “Ongeduld” Kan absoluut niet: “Zonder telefoon (met WiFi). En... tekenen” Wilde vroeger altijd worden: “Chirurg (en heb een tijdje motoragent willen worden omdat de man van mijn kleuterjuf dat was...)”

Iemand die u als voorbeeld ziet/bewondert? “Professor David Cooper” Grootste ergernis: “Mensen die zeuren dat ze het druk hebben, mensen die verantwoordelijkheid niet nemen, mensen die vals zingen, maar dat niet horen en daar hun omgeving vrolijk mee denken te verblijden, dure wi-fi in dure hotels”

Zou NU een cursus/opleiding willen volgen in: “Koor- of orkestdirectie.”

“Ik mijn tijd was Griekse taalkunde hot”

dat ik Latijn leuker vond want dan werd je aangekeken alsof je niet wijs was. Inmiddels is het weer omgeslagen. Grappig is dat.” Lees je nu thuis op de bank voor je ontspanning boeken in het Latijn of Grieks? “Haha, nee niet echt. Ik kan redelijk een Latijnse tekst lezen, maar niet tot in detail, maar voor Grieks heb ik wel een woordenboek nodig. De talen zijn erg lastig te doorgronden. Ik kan me voorstellen dat ik dit later wel ga doen, meer lezen, want het is wel een uitdaging.”

Interview met Chiel Melsert, docent klassieke talen en sinds augustus 2012 jaarleider van jaar 5. Woont in Rotterdam, is single, houdt van klassieke muziek en zingt in een koor. Chiel Melsert werkt nu ruim acht jaar op het Erasmiaans als docent klassieke talen. Tussen 1995 en 2001 zat hij als leerling op de Wytemaweg 25. “Ik ben tijdens mijn studie in Leiden geronseld door Pieter Dupon, coördinator onderwijs, om les te komen geven. Ik sta 13 uur voor de klas en ben sinds dit schooljaar als jaarleider eindverantwoordelijk voor de 5e klas. Onder de schoolleiding uiteraard. Ik ben verantwoordelijk voor de mentoren van de vijfdeklassers en voor alle leerlingzaken, vragen van ouders, mag achter absenten, spijbelaars en laatkomers aanrennen en ik mag de leuke dingen organiseren zoals de uitjes in de cultuurweeken natuurlijk de Romereis.” Vanwaar je keuze voor een studie klassieke talen? “Het puzzelen met die teksten en verhalen over de oudheid spraken mij aan, maar het zijn vooral de docenten op het Erasmiaans geweest en de manier waarop ze het vak wisten te brengen, die mij enthousiast gemaakt hebben.” Heb je een voorkeur voor Latijn of Grieks? “Een lichte voorkeur voor Latijn. Ik beheers die taal ook iets beter, maar in de loop van mijn studie ben ik Grieks ook wel weer meer gaan waarderen. De Griekse literatuur is bijvoorbeeld veel uitgebreider en dat maakt het ook leuk.” Wat voor vakken heb je dan op de universiteit als je een studie klassieke talen volgt? “Je hebt vijf verplichte vakken: Latijn, Grieks, Oude Geschiedenis, Klassieke Archeologie en Antieke Wijsbegeerte. Je kan er bijvoorbeeld papyrologie bij doen, waarbij je tracht vooral te lezen wat er niet meer op de snippertjes uit de woestijn staat en je kan een meer taalkundige of letterkundige kant op gaan. In mijn tijd deed iedereen Griekse taalkunde. Dat was echt hét ding, dat was hot. Er werden scripties geschreven over het partikel γε bij Lysias. Ik durfde nauwelijks uit te spreken

Heb je hobby’s of sport je? “Buiten school nee, sporten is niet echt mijn ding. Af en toe zwem ik, maar dan houdt het ook op. Ik houd van muziek, van zingen. Vanuit mijn studententijd hebben we een soort vriendenkoor en daarmee komen we regelmatig samen en treden we op. Op projectbasis doen we ergens aan mee of we hebben zelf een concert met Christmas Carols of iets dergelijks. Dat is wel leuk. Vroeger was ik leider bij de Zeeverkenners. Dat doe ik niet meer actief, maar ik zit nog in het bestuur en help soms mee met het varen van een groot motorschip.” Hoe zouden leerlingen jou als docent omschrijven? “Ik geloof dat ze meestal wel blij zijn als ze les van mij krijgen. Eersteklassers vinden mij denk ik wel een beetje gek, een rare meneer. Ik hoop dat ze zeggen dat je wel met mij kan lachen, maar toch ook wat leert. Of is dat te positief over mezelf?” Wat onderscheidt jou van andere docenten? “Ik kan niet iets bedenken wat ik doe en niemand anders. Ik ben niet van het alles toetsen en controleren, geef niet over elke les een so’tje, maar doe graag een beroep op de verantwoordelijkheid van de kinderen zelf. Al overhoor ik ze wel natuurlijk. In de bovenbouw leer ik ze strategieën om een tekst te benaderen, om op verschillende manieren een tekst te kunnen doorgronden. Systematisch vertalen of juist meer op het gevoel, maar volgens mij doen andere docenten dat ook zo. Er moet een vertrouwen ontstaan dat ze het aankunnen, dat ze op een basis kunnen terugvallen en een tekst kunnen tackelen. Ik vind het belangrijk dat leerlingen behalve dat ze het Latijn kunnen uitpuzzelen, enigszins weten hoe ze één en ander in de tijd kunnen plaatsen en aan hun eigen leefwereld kunnen koppelen. Het zijn allemaal hoge doelen en soms is het moeilijk om daar bij te komen. Het zijn ontzettend moeilijke vakken. In de onderbouw geldt ook nog dat ze er plezier in houden. Alleen maar hameren en herhalen werkt niet, zeker met Grieks moet je het tempo erin houden en zorgen dat het leuk blijft.” Krijg je regelmatig de vraag: wat is het nut van klassieke talen? “Ja, heel vaak. ‘Totaal geen nut’, antwoord ik meestal. Tegenwoordig focust men vooral op praktisch nut. Volgens mij realiseren mensen zich niet dat heel veel schoolvakken niet direct een praktisch nut hebben, maar wel een grote bijdrage leveren aan je algemene vorming. Ik heb zes jaar wiskunde gedaan, maar sinds


21

ik van school af ben heb ik geen differentiaalvergelijking hoeven oplossen, maar het bevordert wel je analytisch denkvermogen. Het unieke aan Latijn en Grieks is dat het weliswaar dode talen zijn maar die antieke culturen hebben een zeer belangrijke stempel op de westerse wereld gedrukt. In allerlei periodes in de geschiedenis greep men terug naar die oudheid en gaf er weer zijn eigen wending aan. Het doorzien van dat soort patronen is heel interessant. Deze periode in de geschiedenis wordt gebruik om boodschappen door te geven. De invloeden uit die tijd delen we nu nog in geheel WestEuropa me elkaar.” Hoe zou jij het Erasmiaans omschrijven? “Toen ik er zat, hadden we 800 leerlingen. Nu, met 1150 leerlingen, zijn we een grote school, maar het voelt als een beschermde, hechte gemeenschap met een sterk wij-gevoel. Er is veel ruimte voor dingen buiten de lessen om, leraren en leerlingen gaan op een prettige manier met elkaar om en leerlingen onderling ook. Er wordt nauwelijks gepest, iedereen krijgt zijn plekje, ook de bijzondere kinderen.” Is er iemand in jouw vak die jij bewondert of als voorbeeld ziet? “Ja, van hier op het Erasmiaans, uit mijn schooltijd. Toen was Grieks tot en met de vierde klas verplicht - dus kinderen, klaag niet dat je Grieks ‘pas’ na de derde kan laten vallen… - ik had toen les van meneer Horsch. Dat was eigenlijk een heel rare man, echt van de oude stempel, kwam zijn lokaal niet meer uit en lag voortdurend in de clinch met zijn eigen sectie, maar hij wist zo veel. We lazen heel obscure teksten als Aelianus en Pseudo-Apollodorus en hij wist ons daarin mee te slepen en dat was toch wel heel bijzonder. Ook had ik een docente Latijn die het tegenovergestelde was van

22


meneer Horsch en een heel warme band met de klas had, maar ook zij was vakinhoudelijk zo goed! Zij wist het Latijn zo glashelder te fileren dat het heel prettig was om les van haar te hebben.” Wat betekent werk voor jou? “Het is belangrijk voor mij. Ik ben heel blij dat ik een baan heb waarbij ik het naar mijn zin heb en dagelijks bezig mag zijn met het vak waar ik voor gestudeerd heb. Ook vind ik het fijn dat ik heel prettige collega’s heb en dat we onderdeel uitmaken van deze hechte gemeenschap.” Wat doe je in je vrije tijd? “Ik ga graag naar concerten. Of bijvoorbeeld met collega Ouwerkerk naar de opera. Door de week doe ik ’s avonds niet zo gek veel. Ik zit meestal tot een uur of zes op school, ga dan naar de supermarkt op mijn gemakje boodschappen doen en koken en dan is het al snel negen uur. Soms ga ik dan nog even met vrienden wat drinken of iets achter de computer doen. Ik houd van reizen, ga graag naar Italië, maar ik ben ook in Vietnam geweest en Thailand. Ik zou wel meer van Griekenland willen zien en naar Afrika gaan en met zo’n grote auto een park in, maar ik heb eigenlijk heel veel op mijn verlanglijstje staan. Deze zomer ga ik met een groep leerlingen naar een zomerkamp in Shanghai, daar heb ik ook veel zin in.” Waar heb je een hekel aan of wat vind je minder leuk aan je werk? “Minder leuk is nakijken, dat vindt geen enkele leraar leuk. Eigenlijk heb ik nergens echt een hekel aan. Overal is wel iets uit te halen en dat geeft dan uiteindelijk ook voldoening. Een hekel aan….zal ik een leerling noemen of een collega, haha nee hoor! Ik kan niet direct iets bedenken wat ik niet leuk vind. Ik ben eigenlijk wel een positief mens.”

De jeugd van tegenwoordig In deze rubriek vragen we leerlingen uit verschillende leerjaren hun mening te geven en enkele vragen te beantwoorden over een stelling of een nieuwsfeit. Wat vindt de jeugd van tegenwoordig? In Nederland wachten ernstig zieke mensen vaak lang op een donororgaan. Helaas overlijden ieder jaar mensen terwijl ze wachten. De overheid stimuleert mensen daarom om orgaandonor te worden. Dit keer dus geen ‘eenvoudig’ onderwerp: orgaandonatie. Het sluit aan bij het interview met onze oud-leerling transplantatiechirurg Frank Dor. We hebben de leerlingen twee vragen gesteld. Vraag 1: Ben jij bereid om na je overlijden organen of weefsel af te staan? Waarom wel of juist niet? Vraag 2: Zou jij tijdens je leven een orgaan of weefsel afstaan aan iemand die dit nodig heeft? Waarom wel/ niet? “Ik weet nog niet zeker of ik mijn organen of weefsel af zou willen staan na mijn overlijden. Ik vind het een naar idee dat iemand na mijn dood mijn lichaam (of delen ervan) gebruikt. Wat blijft er dan over van jezelf? En is het niet raar voor je nabestaanden, om geconfronteerd te worden met een incompleet lichaam? Maar aan de andere kant vind ik het wel heel goed. Je gunt iemand anders een kans op leven. Daarom zou ik dit wel tijdens mijn leven schenken, als er iemand in mijn naaste omgeving organen of weefsel nodig heeft. Daarnaast heb ik laatst gelezen dat er gewerkt wordt aan het ontwikkelen van organen in laboratoria. Is dat niet de oplossing?” - Dasha Fedorushkova, klas 3C “Ja, ik zou bereid zijn om NA mijn overlijden organen af te staan aan mensen voor wie het echt noodzakelijk is een orgaan te krijgen. Zelf stel ik dan altijd de vraag: “Wat heb ik er nog aan na mijn dood?!” Of ik nou met of zonder nier/hart/lever etc. begraven of gecremeerd word, maakt zowel voor mij als voor mijn nabestaanden niet veel meer uit. Het is alleen maar in het voordeel van de medemens! Eigenlijk vind ik zelfs dat, wanneer je er geschikt voor bent, het verplicht moet worden om donor te zijn. Of ik tijdens mijn leven organen of weefsel af wil staan is een voor mij lastig te beantwoorden vraag. Hoe vervelend ik mijn eigen antwoord ook vind, als ik echt naar mijn gevoel luister, zou ik nu het antwoord ‘nee’ geven. Maar als een van mijn naasten absoluut een orgaan nodig heeft, ben ik bereid het te doneren.” – Jasper Vismans, klas 2G “Orgaandonatie. Inderdaad een lastig onderwerp, maar na niet al te lang nagedacht te hebben ben ik eruit gekomen: ik ben bereid om na mijn overlijden

(al is dat hopelijk nog heel ver weg) organen en weefsel af te staan aan mensen die het nodig hebben. Waarom? Omdat ik er niks meer aan heb als ik dood ben! Over het afstaan van organen en weefsel tijdens mijn leven moest ik wat langer nadenken. Ik zou wel bereid zijn om organen en weefsel aan een naast familielid af te staan als hij of zij het nodig heeft. Ik denk alleen niet dat ik tijdens mijn leven organen en weefsel aan vreemden zou afstaan, omdat dat meestal een heel zware operatie vereist. En eerlijk gezegd zou ik dat niet over hebben voor een vreemd persoon.” - Sarah de Roode, klas 2A “Ik twijfel een beetje. Ik zou het wel willen, want ik wil graag mensen helpen die met mijn organen gezond verder kunnen leven, maar er spookt toch ook wel door mijn hoofd: ‘zou ik mijn lichaam na de dood niet toch nodig hebben’? Eigenlijk geloof ik dat niet, maar toch…. Je weet het niet… Een orgaan bij leven afstaan zou ik makkelijker doen, want dan weet ik voor wie ik het doe. Als mijn ouders of mijn zussen iets van me nodig hebben, dan geef ik het meteen. Het is wel zo dat ik eerder voor mijn familie een operatie zou ondergaan dan voor een onbekende.” - Guus Kooimans, klas 2G “Als iemand mijn organen nodig heeft dan moeten die zeker gebruikt worden. Iedereen moet een eerlijke kans krijgen en verder kunnen leven. Ikzelf zal er toch geen last hebben dat ik een orgaan afsta na mijn overlijden (en ik neem aan ook niemand anders). Ik vind dat mijn lichaam beter gebruikt kan worden voor wetenschappelijk onderzoek of orgaandonatie. Ik zou ook willen dat iemand dat zou doen als hij overlijdt en ik een donororgaan nodig had. De tweede vraag twijfel ik over. Ik zou wel een orgaan doneren willen doneren, maar ik weet op dit moment te weinig over de risico’s. Als ik hier meer van zou weten, dan zou ik beter kunnen antwoorden. Maar aangezien veel mensen hard een orgaan nodig hebben, zou ik zeker een orgaan doneren. Alleen zou ik wel willen weten wie mijn orgaan krijgt en diegene een paar keer goed gesproken willen hebben. Ik sta graag klaar voor iemand, maar ik wil niet dat iemand zomaar een orgaan krijgt en dan alsnog zijn leven verpest.” - Nick Wansink, klas 3C


23

Personalia Helaas hebben de dames Van Egmond en Van der Zande ons laten weten dat zij een aanbod hebben van een andere school waar zij geen ‘nee’ tegen konden zeggen. Wij zullen dan ook aan het einde van het schooljaar afscheid van hen nemen. Ook mw. rypma heeft besloten in ieder geval het komende schooljaar aan haar carrière een andere invulling te geven. Wij zullen aan het einde van dit schooljaar voorlopig voor een jaar afscheid van haar nemen. mw. Heyman zal haar lessen na de zomervakantie weer grotendeels oppakken. Daarom moeten wij ook afscheid nemen van haar vervangster mw. Braakenburg. Aan de vervangingsuren klassieke talen van mw. Van Driel komt een einde en ook van haar zullen we dus afscheid nemen. Ondanks haar pensioen is mw. Groeneweg de afgelopen twee jaar nog steeds parttime de steun en toeverlaat geweest voor de examenadministratie. maar nu dan toch: we nemen van haar definitief afscheid deze zomer. We hopen dat ze op de achtergrond nog advies blijft geven…. Gelukkig hebben wij het genoegen om in de eerste Acta van het nieuwe schooljaar een aantal veelbelovende nieuwe collega’s aan u voor te stellen. Hierbij vast hun namen. De sectie Duits krijgt mw. s. Accensi als nieuwe collega; de sectie wiskunde mw. F.c.L. Lampe; de sectie economie de heer B. van der Veen en de sectie klassieke talen begroet drie collega’s: de heren G. Visser en s. Kolenbrander en mw. i.W.m. Kraus komt de gelederen weer versterken.

Ditjes en datjes

We zijn els geruime tijd in de lucht. De nieuwe website is inmidd ans.nl. mia ras r@e tfaa leen op: tie nieuwsgierig naar uw reac mijnen of door aflopen van benoemingster  De MR heeft door het diploma, meerdere het van het behalen tussenvertrek in verband met werven missie is druk bezig met het vacatures. De benoemingscom aten dan did kan r mee Bij . gen erse geledin ter perse van kandidaten voor de div het Bij n. verkiezingen uitschrijve vacatures zal de commissie . end bek t nie nog n nieuwe lede gaan van deze Acta zijn de end schooljaar leden van de Ouderraad volg  Ook keren een aantal gend schooljaar Vol versterking al bekend. niet terug. Gelukkig is de heren Bos; de n: lede e dig hui volgende bestaat de Ouderraad uit de s, Tanis. De uwi Mee es Boshoff; Brouwer; Kok en Steenbeek en de dam Schroten. en al Sta ap; telt Ron Frudiger; nieuwe leden zijn de dames: gt u kort voor de met daarin de jaaragenda krij baar op de site.  De schoolgids 2013-2014 hik besc en is dan ook digitaal zomervakantie toegestuurd 4-2015 die door 3-2014 en de vakanties 201  De schoolvakanties 201 de site. op els idd inm n steld staa het ministerie worden vastge



colofon

Oplossing zoekplaatje van de vorige Acta:

24


redactie:

Layout en publicatie: illustraties: Oplage: reageren en plaatsing advertenties:

nathalie van Huet ineke Leentfaar Paul scharff Elgersma media Zevenhuizen Denn. reinds 1125 [email protected]

Ben je al lang gek? nee, nog niet zo gek lang! Of wel: Jules Deelder op het Erasmiaans JULI In dit nummer:

Recommend Documents