L’ORÉAL-UNESCO FOR WOMEN IN SCIENCE
Belgische beurzen 2015
EN PARTENARIAT AVEC IN SAMENWERKING MET
L’ORÉAL-UNESCO FOR WOMEN IN SCIENCE
2015
Prof. Dame Carol Robinson Laureaat 2015 - Europa
Het L’Oréal-UNESCO programma For Women in Science bestaat inmiddels 17 jaar. Sinds 1998 zetten de L’Oréal Foundation en de UNESCO (de organisatie van de Verenigde Naties voor onderwijs, wetenschap en cultuur) zich samen in om financiële steun en erkenning te geven aan verdienstelijke vrouwelijke onderzoekers om zo meer jonge vrouwen te stimuleren om te kiezen voor een wetenschappelijk beroep en ze ook daarna te helpen met hun carrière. De oplossingen om meer vrouwen te interesseren voor de wetenschap liggen zo voor de hand dat we niet anders kunnen dan ons daar volledig bij aansluiten. Het is vooral belangrijk om meisjes van jongs af aan zelfvertrouwen te geven door te laten zien welke mogelijkheden er zijn voor hen op wetenschappelijk gebied. Vrouwelijke wetenschappers zouden ook toegang moeten krijgen tot hogere functies, net als hun mannelijke collega’s en zo inspirerende voorbeelden kunnen worden voor volgende generaties.
L’ORÉAL-UNESCO FOR WOMEN IN SCIENCE
2015
In dit derde millennium, dat inmiddels alweer een aardig stuk op weg is, bestaat er echter nog altijd een aanzienlijk verschil tussen de aangekondigde plannen en de realiteit. Er zou een zeer grote vooruitgang kunnen worden geboekt wat betreft gelijkheid op wetenschappelijk gebied. De cijfers spreken voor zich: wereldwijd is slechts 30% van alle onderzoekers een vrouw*. Er zijn nog altijd beperkingen die jonge vrouwen ervan weerhouden om een wetenschappelijke carrière na te streven, maar er zijn ook terugkerende obstakels voor vrouwelijke onderzoekers in hun werk. Daarom zetten L’Oréal en de UNESCO zich in door niet alleen 5 jaarlijkse prijzen uit te reiken, maar ook door promoties van jonge vrouwelijke wetenschappers wereldwijd te stimuleren. Uit alle doctoraal- en postdoctoraal bursalen, die door het L’OréalUNESCO programma For Women in Science op nationaal en regionaal niveau zijn beloond, worden de 15 meest talentvolle vrouwelijke onderzoekers geselecteerd die ook nog een extra aanvullende beurs ontvangen. * UNESCO Institute for statistics 2014
Sinds de start van het L’Oréal-UNESCO For Women in Science-programma in 1998, ontvingen:
2250
vrouwen, in ruim 110 landen een Award.
prijswinnaressen
87
een onderscheiding voor hun uitmuntend wetenschappelijk werk, en 2 daarvan ontvingen vervolgens een Nobelprijs.
2170
talentvolle jonge vrouwelijke onderzoekers een beurs om veelbelovende onderzoeksprojecten voort te kunnen zetten.
VROUWEN IN HET LICHT van de wetenschappelijke actualiteit
De 2015 editie van de L’Oréal-UNESCO Award For Women in Science valt samen met het door de Verenigde Naties uitgeroepen Internationale Jaar van het Licht dat geleid wordt door de UNESCO. Licht is een metafoor voor kennis, wijsheid en intelligentie en staat symbool voor de wetenschap, de vooruitgang die het met zich meebrengt en de manier waarop men dat bereikt. De winnaressen van de awards en beurzen van 2015 verlichten het pad naar een betere wereld. Meer vrouwen toegang bieden tot de wetenschap betekent niet alleen een mogelijkheid bieden om betere onderzoeksresultaten te verkrijgen, maar is ook een inspanning doen voor een rechtvaardigere en democratischere maatschappij.*
Prof. Thaisa Storchi Bergmann Laureaat 2015 - Latijns-Amerika
* Noors overheidscomité voor gelijkheid op het gebied van onderzoek (2010-2013)
GELIJKHEID, van groot belang
In een wereld met beperkte middelen voor wetenschappelijk onderzoek – wat betreft financiering, infrastructuur en mankracht – worden wetenschappers geconfronteerd met een aantal dilemma’s. Waaraan besteed je het geld? Welke uitdagingen krijgen prioriteit? Welk traject kiezen we om die uitdagingen aan te gaan? Welk soort onderzoek verhoogt waarschijnlijk het welzijn van de mensen? En wanneer we verder analyseren, worden de vragen specifieker. Welke ziektes vormen de grootste bedreiging? Welke methodes zijn het meest effectief tegen milieuvervuiling? Of om energie te besparen? Het spreekt voor zich dat deze beslissingen niet alleen door wetenschappers genomen worden maar zij hebben wel een grote invloed op de keuzes die gemaakt worden. De wetenschappelijke manier van werken kent geen grenzen en geen discriminatie op grond van geslacht of kleur. Maar om te zorgen dat de wetenschap ieders belangen het beste behartigt, dient de wetenschappelijke gemeenschap net zo divers te zijn als de maatschappij. De stem van de vrouw, die de helft van de mensheid vertegenwoordigt, moet gehoord worden om ervoor te zorgen dat onderzoek relevant is voor iedereen en om oplossingen te vinden voor de meest dringende problemen.
Prof. Yi Xie Laureaat 2015 - Oceanië
GELIJKHEID, van groot belang
Prof. Molly S. Soichet Laureaat 2015 - Noord-Amerika
Bovendien blijkt uit talloze onderzoeken dat, hoe diverser het onderzoeksteam hoe hoger de kwaliteit van het onderzoek is. Om een concreet voorbeeld te noemen: hoe vaak het werk van een onderzoeksteam wordt geciteerd door andere onderzoekers is een belangrijke indicatie van wat de wetenschappelijke gemeenschap vindt van de kwaliteit van het werk van het team. Uit recent onderzoek is gebleken dat onderzoeksteams bestaande uit mannen èn vrouwen 34% vaker geciteerd worden door hun collega’s.* Er is aangetoond dat meer verschillende benaderingen en invalshoeken de omstandigheden kunnen vormen voor een hogere onderzoekskwaliteit. De hoeveelheid en diversiteit van de input zorgt voor efficiëntere manieren om antwoorden te vinden en creatievere manieren om die antwoorden toe te passen en sneller de volgende stap te nemen.
* Campbell L.G., Mehtani S., Dozier M.E., Rinehart J. (2013), Gender-Heterogeneous Working Groups Produce Higher Quality Science.
VROUWEN AAN DE TOP en inspirerende rolmodellen
NOG GEEN 3% VAN DE NOBELPRIJZEN VOOR WETENSCHAP IS TOEGEKEND AAN VROUWEN.
* Gegevens uit 14 landen verzameld door de Boston Consulting Group in 2013: Frankrijk, Duitsland, Spanje, Groot-Brittannië, Verenigde Staten, Japan, China, Brazilië, Argentinië, Zuid-Afrika, Marokko, Egypte, India en Indonesië. Gemiddelden berekend aan de hand van statistieken uit 7 landen: Frankrijk, Duitsland, Spanje, Groot-Brittannië, Verenigde Staten, Japan en stedelijk China. Belangrijkste bronnen: UNESCO, OESO en landelijke bureaus voor de statistiek.
Nergens in de wetenschap is de ongelijkheid tussen man en vrouw duidelijker zichtbaar dan in de hoogste regionen van het vak: vrouwen bezetten slechts 10% van de academische topfuncties en de meeste wetenschappelijke prijzen worden gewonnen door mannen.* Van de 575 mensen die een Nobelprijs voor Geneeskunde, Scheikunde of Natuurkunde hebben gewonnen waren er slechts 16 vrouw (amper 3%). Als hoeksteen van de moderne samenleving zal het belang en de impact van de wetenschap in de toekomst aanzienlijk toenemen. Er zullen meer wetenschappelijke leiders nodig zijn en er zullen meer leidinggevende functies bij komen. Daarom moeten vrouwen de kans krijgen om dit tekort snel aan te vullen. De winnaressen van de L’Oréal-UNESCO For Women in Science Award van dit jaar zijn een perfect voorbeeld van wat briljante vrouwen kunnen bereiken: fundamentele doorbraken in kernfysica, astronomie, massaspectrometrie en chemische toepassingen voor energie en de geneeskunde.
VROUWEN AAN DE TOP en inspirerende rolmodellen
De wetenschappelijke wereld heeft veel te winnen bij een grotere diversiteit aan medewerkers op de hoogste administratieve en academische niveau’s. De vrouwen in deze functies zullen gezien worden als rolmodellen voor toekomstige generaties. Hun topfuncties zullen een positieve stimulans zijn voor meisjes en jonge vrouwen die interesse hebben in de wetenschap maar aarzelen om dit carrièrepad te volgen, vanwege culturele clichés. Hoe meer vrouwen hogere functies bekleden, hoe meer vrouwelijke onderzoekers er zullen komen.
Prof. Rajaâ Cherkaoui El Moursli Laureaat 2015 - Afrika & Arabische Staten
BELOFTEVOL TALENT
L’ORÉAL-UNESCO FOR WOMEN IN SCIENCE
Belgische beurzen 2015
EN PARTENARIAT AVEC IN SAMENWERKING MET
BELOFTEVOL TALENT Een mooie toekomst
JURY L’ORÉAL-UNESCO FOR WOMEN IN SCIENCE 2015
VOORZITSTER VAN DE JURY
Prof. Dr Christine VAN BROECKHOVEN Professor in Molecular Biology and Genetics, University of Antwerp Director of the Department of Molecular Genetics,VIB Research Director of the Laboratory of Neurogenetics, Institute Born-Bunge Laureate 2006 for Europe L’Oréal-UNESCO Award For Women in Science
Prof. Dr Stefaan DE SMEDT Professor in Pharmaceutics, Ghent University Director of the Laboratory of General Biochemistry & Physical Pharmacy Director Ghent Research Group on Nanomedicines Pro-dean Faculty of Pharmaceutical Sciences Dr Alain LECHIEN Dr Pharm. / Industr. Pharm. / Pharm. Scientific and Regulatory Affairs Director L’Oréal Belgilux
JURYLEDEN
Prof. Dr Jean-François COLLET Professor of Biochemistry and Molecular Biology, de Duve Institute, UCL Principal Investigator WELBIO (Walloon Excellence in Lifesciences and Biotechnology) Research Associate of the F.R.S.-FNRS
Prof. Dr Agnès NOËL Professor of Molecular & Cellular Biology, University of Liège Director of Laboratory of Tumor and Development Biology Director of GIGA-Cancer Prof. Dr René REZSOHAZY Professor of Molecular Biology, Genetics & Embryology, UCL Principal Investigator, Institut des Sciences de la Vie & Ecole de Biologie-Faculté des Sciences
Prof. Dr Karin SIPIDO Professor of Medicine Head of the Division of Experimental Cardiology, KU Leuven, University of Leuven President of the Alliance for Biomedical Research Europe Editor-in-Chief Cardiovascular Research Chair, Scientific Panel of Health Horizon 2020 Prof. Dr Guy VAN CAMP Professor of Molecular Genetics, University of Antwerp Principal investigator Human Molecular Genetics research team, Medical Genetics Centre
De Belgische Beurzen L’Oréal-UNESCO For Women in Science, die uitgereikt worden onder toezicht van het Fonds Wetenschappelijk Onderzoek-Vlaanderen (FWO) en het Fonds de la Recherche Scientifique-FNRS in samenwerking met de Vlaamse UNESCO Commissie en de Commission belge francophone et germanophone pour l’UNESCO, vormen het nationale luik van het programma For Women in Science. Sinds hun oprichting in 2007 belonen de Belgische Beurzen om de twee jaar drie jonge vrouwen voor de uitmuntendheid van hun werk, hun moed en hun inzet binnen het domein van het wetenschappelijk onderzoek. Deze beurzen ter waarde van 60.000 € geven jonge vrouwen de kans om aan een doctoraat te beginnen. De Belgische Beurzen kunnen al sinds hun oprichting rekenen op de trouwe en gewaardeerde steun van mensen die begaan zijn met de toekomst van de wetenschap en de plaats van de vrouwen in wetenschappelijk onderzoek. De Vlaamse UNESCO Commissie, de Commission belge francophone et germanophone pour l’UNESCO, het FWO en het F.R.S-FNRS bieden hun steun aan bij de promotie van dit programma bij de Belgische universiteiten en in de wetenschappelijke wereld. Het F.R.S-FNRS en het FWO nemen ook de preselectie van de dossiers van de kandidaten op zich, hetgeen ook de evaluatie van de kandidaatstellingen inhoudt. Elk onderzoeksfonds stelt 10 kandidaten voor aan de nationale L’Oréal-UNESCO jury. De jury wordt voorgezeten door professor Christine Van Broeckhoven en bestaat uit eminente wetenschappers die de Commissies voor de UNESCO in België, de Fondsen voor het wetenschappelijk onderzoek en de Wetenschappelijke Directie van L’Oréal Belgilux vertegenwoordigen.
LAUREATE 2015
Belgische beurs An Beckers
Voor haar onderzoek naar dendrietremodelling als brandstof voor axonale regeneratie bestudeert biochemicus Ann Beckers (KU Leuven) moleculen en processen die regeneratie stimuleren bij zoogdieren.
An Beckers Belgische beurswinnaar L’Oréal-UNESCO For Women in Science 2015
MEER WETEN OVER HERSENEN
VAN DOLFIJNEN NAAR ZEBRAVISSEN
“Het is opmerkelijk hoe weinig er geweten is over hersenen en ik wilde er meer over te weten komen. Het is niet zo dat ik als kind al hersenen wilde onderzoeken, maar tijdens mijn studies werd het duidelijk dat ik die kant wilde opgaan”, zo zegt laureate biochemicus An Beckers. “Na een infosessie voor toekomstige studenten aan de KU Leuven, besloot ik om biochemie te gaan studeren.” “Als er schade optreedt aan het centraal zenuwstelsel, na een trauma (ongeval, cerebrovasculair accident) of bij een neurodegeneratieve ziekte (ziekte van Alzheimer, ziekte van Parkinson, enz.), dan kan die schade bij zoogdieren, en dus ook bij de mens, niet hersteld worden. De schade is, ondanks alle onderzoek ter zake, onomkeerbaar en heeft een behoorlijk zware impact op het leven van de patiënt. Daarom is het onderzoek naar moleculen en processen die de regeneratie stimuleren van het grootste belang.” “Zebravissen kunnen schade aan het centraal zenuwstelsel wél herstellen en bovendien vertonen hun genen een grote gelijkenis met die van de mens. De uitlopers van de zenuwcellen van de zebravis kunnen regenereren, hetgeen die van mensen niet kunnen. Ik ga onderzoeken wat er binnenin het netvlies gebeurt na schade aan de oogzenuw. Vanuit het netvlies vertrekken lange connecties, axonen, naar de hersenen, maar binnenin het netvlies zijn er korte connecties, dendrieten genaamd. We vermoeden dat de korte connecties binnenin het netvlies hun organisatie verliezen en minder functioneel zijn zodat er meer energie besteed kan worden aan het herstel van de lange connecties. Maar nu is de taak om uit te zoeken of deze hypothese wel degelijk klopt. Het uiteindelijke doel is om mensen met hersenschade te kunnen helpen. Ik ben dan ook blij dat ik dankzij de beurs vier jaar kan werken aan mijn onderzoek en ook aan mijn publicaties.”
“In je eerste masterjaar moet je een onderwerp kiezen voor je thesis en mijn keuze viel op onderzoek over regeneratie bij zebravissen. Mijn doctoraat heeft daar wel veel mee te maken (het gaat eveneens over regeneratie), maar met net een andere kijk. En ik blijf wel in hetzelfde laboratorium aan de KU Leuven.” “Aanvankelijk wilde ik dolfijnentrainer worden en in het dolfinarium van Brugge werken. Dat was natuurlijk een kinderdroom. Tijdens mijn vakantiebaantjes werkte ik een jaar of twee in een centrum in Peer waar oudere mensen konden komen eten. Dat was heel fijn werk omdat de mensen heel enthousiast waren. Ik deed er allerlei klusjes en ik had vooral veel contact met de mensen. Ik heb er heel veel geleerd en wie weet komt daar mijn belangstelling voor veroudering vandaan.” “Mijn ouders hebben mij aangemoedigd om te studeren zonder mij – of mijn vier oudere broers – in een bepaalde richting te sturen. Ze vonden het gewoon heel belangrijk dat we studeerden. En net zoals ik zijn ze heel blij met de L’OréalUNESCO For Women in Science Beurs.” “Ik ondervind in mijn werk helemaal geen hinder door het feit dat ik een vrouw ben. In het labo zijn er 80% vrouwen en ik denk dat de kloof man/vrouw in de biologie minder groot is dan in de chemie en in andere wetenschappen. Het is wel zo dat hoe hoger je gaat, hoe meer mannen er zijn. Mijn promotor is dan weer een vrouw; met kinderen. Het is haar gelukt om het ver te schoppen in de wetenschap en een gezin te hebben. Daarnaast zijn er in een aantal commissies quota’s om erover te waken dat er evenveel mannen als vrouwen zetelen.” “Hobby’s? Ik ga af en toe lopen en ik maak heel graag tijd voor vrienden en familie omdat ik dat belangrijk vind. Het maakt niet uit wat we dan samen doen of waar. In Leuven, op een citytrip of in Peer!”
LAUREATE 2015
Belgische beurs Noémie Deneyer
Voor haar fundamenteel onderzoeksproject dat streeft naar een betere kennis op moleculair en cellulair niveau van de mechanismen van Hoxa2, het gen dat onder meer betrokken is bij de vorming van bepaalde gelaatsbeenderen en bij de ontwikkeling van de hersenbasis. Hoe komt Noémie Deneyer aan haar liefde voor wetenschap? Groeide ze op in een omgeving die dit in de hand werkte? De jonge laureate glimlacht. “Helemaal niet. Mijn mama is technisch tekenaar en mijn papa, die nu op brugpensioen is, was schrijnwerker.Toen ik klein was had ik meer belangstelling voor sociale activiteiten. Pas in het middelbaar begon ik me aangetrokken te voelen tot alles wat logisch, mathematisch en wetenschappelijk was.” Na haar humaniora behaalt Noémie een Bachelor in de chemie aan het Institut Paul Lambin in Brussel. Op het einde van haar drie jaar studeren krijgt ze de kans om haar stage-eindwerk te doen in het laboratorium voor biochemie en voeding van het Karolinska Institute ‘Biosciences and Nutrition’ in Stockholm in Zweden. Ze werkt daar aan een project rond obesitas bij muizen.“Dat boeide me echt en daar is de vonk overgeslagen”, vertelt de jonge laureate enthousiast. VAN DE HOGESCHOOL NAAR DE UNIVERSITEIT Wanneer ze op twintigjarige leeftijd haar diploma op zak heeft begint ze aan een overgangsjaar om toegelaten te worden tot de Master in biochemie en moleculaire en cellulaire biologie van de Université Catholique de Louvain. Daar studeert ze af in juni, enkele weken voor ze een beurs ontvangt van L’Oréal-Unesco For Women in Science. Vanaf oktober zal de jonge Henegouwse dus werken in het laboratorium AMCB (Animal molecular & cellular biology) van Louvain-la-Neuve rond een project getiteld “Modaliteiten en functionele gevolgen van de interacties tussen Hoxa2 en de post-translationele modificatoren”. Uitleg:“Ik ga me toespitsen op een reeks genen die Hoxa genoemd worden en die bekend staan als de genen die de architecten van de embryogenese zijn. Ze interveniëren in alles wat te maken heeft met de ontwikkeling van de organen, het skelet en het zenuwstelsel. Het is echt een heel belangrijke genenfamilie”.
HET DOEL: DE EMBRYOGENESE BIJ DE MENS BETER BEGRIJPEN Welke bijdrage zal Noémie precies leveren? “We hebben ervoor gekozen om ons voornamelijk te richten op het gen Hoxa2, dat betrokken is bij de vorming van bepaalde gelaatsbeenderen, zoals het kaakbeen of de botjes van het oor, en bij de ontwikkeling van de hersenbasis, het controlecentrum van heel wat processen zoals de ademhaling of het hartritme. De betrokkenheid van Hoxa2 bij de ontwikkeling van het embryo werd al goed beschreven, maar we weten niet hoe Hoxa2 handelt op de allerkleinste schaal. De bedoeling van dit project is dus evalueren hoe Hoxa2 het gedrag van de cellen, hun deling, hun vorm, de expressie van de genen, enz. beïnvloedt. Het gaat echt om fundamenteel onderzoek. Een betere kennis van de fenomenen die gecontroleerd worden door Hoxa2 zal ons helpen om de ontwikkeling van het dierlijke embryo en bijgevolg ook van de embryogenese bij de mens beter te begrijpen.” Waar hoopt ze stiekem op? “Net als iedere onderzoeker hoop ik antwoorden te vinden op de vragen die we ons stellen. Ik werk nu aan een goed gedefinieerd en strak omlijnd project, maar je weet maar nooit waar het toe leidt.” VROUWEN IN DE WETENSCHAP “Ik moet toegeven dat er aan de universiteit nog maar heel weinig vrouwelijke professoren zijn. Maar ik denk dat dit aan het veranderen is, aangezien er in de laboratoria steeds meer vrouwen aanwezig zijn. In ons laboratorium werken twee mannen en zes vrouwen. Maar wanneer je streeft naar een functie met grote verantwoordelijkheden, worden er geen uren geteld en misschien is dat niet zo gemakkelijk te verenigen met een gezinsleven.” En hoe ziet de toekomst eruit voor deze jonge wetenschapster die ook houdt van sport, fotografie en tekenen? “Dat is moeilijk te zeggen. Ik vind het moeilijk om een projectie van mezelf in de toekomst te maken. Ik weet wel dat ik graag zou gaan lesgeven. Professor aan de universiteit worden is misschien wat te ambitieus maar ik zou misschien les kunnen geven aan een hogeschool, en dat dan combineren met onderzoek.
Noémie Deneyer Belgische beurswinnaar L’Oréal-UNESCO For Women in Science 2015
LAUREATE 2015
Belgische beurzen Xenia Geeraerts
Voor haar onderzoek naar de regulering van macrofaag metabolisme en functie door acidose in de tumor micro-omgeving, bestudeert bio-ingenieur Xenia Geeraerts (VUB) de regulering van protumorale tumor-geassocieerde macrofagen vanuit een metabolisch standpunt. PASSIE VOOR ONDERZOEK Xenia Geeraerts had altijd al belangstelling voor wiskunde, wetenschap en ‘weten hoe alles werkt’. Ze twijfelde, deed mee aan het ingangsexamen geneeskunde – waarvoor ze slaagde – maar uiteindelijk koos ze voor bio-ingenieur, een Master in medische cel- en gentechnologie (VUB) en fundamenteel kankeronderzoek. “De laatste decennia werd er heel wat vooruitgang geboekt inzake de overlevingskans en levensverwachting van kankerpatiënten dankzij doeltreffende behandelingen die gericht zijn op het gedrag van kankercellen”, zegt Xenia Geeraerts. “Maar tumoren bevatten naast kankercellen ook normale cellen, waaronder tumor-infiltrerende immuuncellen. Die cellen zijn betrokken bij de vorming van bloedvaten en het onderdrukken van de antitumorale immuniteit, waardoor ze de groei en uitzaaiing van de tumor bevorderen. Ze worden dan ook gezien als interessante doelwitten voor de behandeling van kanker.” “Een van de meest voorkomende immuuncellen in kwaadaardige tumoren zijn tumor-geassocieerde macrofagen (TAM). Macrofagen zijn immuuncellen die in staat zijn invasieve pathogenen, lichaamsvreemde en beschadigde cellen te vernietigen. Hoewel macrofagen kankercellen in theorie kunnen doden, leert de praktijk dat tumoren naast antitumorale ook protumorale TAM bevatten die de tumorgroei bevorderen en in belangrijke mate verantwoordelijk kunnen zijn voor het falen van klassieke chemotherapie. In mijn onderzoek willen we op zoek gaan naar de regulering van deze protumorale TAM vanuit een metabolisch standpunt. Het begrijpen van die processen kan op termijn leiden tot het identificeren van nieuwe therapeutische doelwitten. Vandaag ziet het er naar uit dat de behandeling van kanker zich eerder moet richten op combinatietherapieën, waarbij conventionele therapie gecombineerd wordt met het uitschakelen van protumorale TAM en niet uitsluitend tumorcellen zoals men in het verleden dacht.”
Xenia Geeraerts Belgische beurswinnaar L’Oréal-UNESCO For Women in Science 2015
AFSCHUW EN FASCINATIE “Heel wat mensen vragen mij of ik wel dagdagelijks geconfronteerd wil worden met kankeronderzoek. Kanker is en blijft een vreselijke ziekte waar veel mensen liever niet te lang bij stilstaan. Hoewel kanker voor mij aanvankelijk iets was dat uitsluitend op papier bestond, werd ik er tijdens mijn studie
meermaals in mijn directe omgeving mee geconfronteerd. Dat is niet uitzonderlijk. Maar hoeveel schade kankercellen ook kunnen aanrichten, geraakte ik dankzij mijn opleiding gefascineerd door de ingenieuze manier waarop kankercellen er in slagen om de complexiteit van het immuunsysteem te omzeilen. Bovendien blijft kankerimmunologie een moeilijk vraagstuk omdat heel wat factoren een rol spelen. Veel hangt af van de manier waarop het immuunsysteem van een patiënt reageert en evolueert, maar ook van het tumortype en van het stadium van tumorprogressie. Daarom wordt er terecht hoe langer hoe meer werk gemaakt van personalised medicine.” IN DE HOOFDROL Is de wetenschap nog altijd een mannenwereld? “Er is de laatste jaren een sterke infiltratie van vrouwen in de wetenschappelijke wereld op til. In het labo waar ik nu werk zijn er evenveel mannen en vrouwen en dat is goed, we werken complementair. Dat geldt ook voor de nationaliteit van mijn collega’s uit alle hoeken van de wereld.” “Misschien is het wel een vrouwelijke eigenschap om een steentje te willen bijdragen tot het zoeken naar behandelingen van ziekten”, zegt Xenia Geeraerts. “De meeste van mijn professoren waren mannen, maar binnen de richting medische biotechnologie waren er bijna uitsluitend vrouwen. Nu heb ik een mannelijke promotor en een vrouwelijke copromotor.” “Ik kan me wel voorstellen dat het moeilijk is om een gezin met een baan als onderzoeker te combineren, ook al heb ik vrouwelijke collega’s daar wel degelijk in slagen. Maar ik weet ook dat er buitenlandse laboratoria zijn met een man aan het hoofd waar kinderen ‘niet aan de orde’ zijn. Ik heb nooit in zo’n omgeving moeten werken. Van discriminatie heb ik nooit wat gemerkt. Als ik een man was, dan had ik deze beurs niet gekregen! Nu kan ik gelukkig vier jaar verder werken aan mijn onderzoek.” “Hobby’s? Er blijft niet zo veel tijd over als je in een laboratorium werkt en vakliteratuur leest, maar toch! Ik studeerde en speelde elf jaar piano en ik maak deel uit van een theatergroep in mijn geboortegemeente Liedekerke, waar ik volgend jaar de hoofdrol voor mijn rekening neem.
De foto’s van de Winnaressen van de L’Oréal-UNESCO For Women in Science Awards 2015 zijn gemaakt door fotografe Brigitte Lacombe. Brigitte Lacombe is een van ‘s werelds meest gewaardeerde visual art kunstenaressen en wordt vooral gewaardeerd om haar portretten van acteurs, politici, atleten en persoonlijkheden maar ook om haar landschapsfoto’s. De foto’s van de Belgische Beursalen L’Oréal-UNESCO For Women in Science zijn gemaakt door de fotograaf Dimitri Lowette.
EN PARTENARIAT AVEC IN SAMENWERKING MET
EN PARTENARIAT AVEC IN SAMENWERKING MET
Volg het L’Oréal-UNESCO For Women in Science programma op: FACEBOOK TWITTER #WOMENINSCIENCE