Belgique- België P.P.- P.B TURNHOUT BC 27012

BelgiqueBelgië P.P.- P.B. 2300 TURNHOUT BC 27012

JAARVERSLAG 2011

Dorpsgemeenschap Widar

-1-

jaarverslag 2011

VOORWOORD

Beste lezer, Het jaar van verandering -2011- is achter de rug. U heeft vorig jaar kunnen lezen welke belangrijke verschuivingen er gebeurden naar aanleiding van de opstart van huize Ekkehart in Wortel Kolonie en onder de impulsen van de externe adviseur die we ter hulp hadden geroepen. We waren evenwel nog niet toe aan de “rustige routine”, verre van. Widar kreeg te maken met zwangerschappen: in totaal 13 (dertien!!!). Dat betekent: zoeken naar invalkrachten die dan, als ze goed en wel ingewerkt zijn, weer plaats moeten maken voor terugkerende moeders. Het spreekt vanzelf dat dit een flink appel doet op het aanpassingsvermogen van iedereen. We leerden zo veel nieuwe medewerkers kennen. Waar we dan weer node afstand van moeten nemen. En iedere moeder kwam trots haar boreling tonen aan de gemeenschap. Met kreten van vertedering bij de bewoners tot gevolg. Alle huizen waren goed gevuld met intern wonende medewerkers. Ik denk niet dat we ooit al zoveel medewerkers in onze woongemeenschap hadden. Ook bij de internen kwamen kinderen. In de vergadering van de intern wonende medewerkers nemen we het geluid van spelende kinderen er bij. Het paaseieren rapen was veel “echter” dan de andere jaren. De rijkdom aan menselijkheid, waarop een kind beroep doet, verrijkt ook onze zielen. Onze buurman Herm overleed plots einde augustus door een ongeval. Dat bracht een schok doorheen onze gemeenschap. Herm werkte hier immers meer dan 10 jaar in de landbouw. Ellen is al zeer lang bestuurslid. De kinderen van Herm kennen we van bij hun geboorte… Huize Yggdalir, ons zevende huis…de bouw lag meer dan een half jaar stil. Want het geld was op! En dan kan er in Widar niet gebouwd worden. Wij hopen dat we na de zomer weer gestadig verder kunnen werken aan dit huis. De klusjesmannen hebben zich dan maar geconcentreerd op het opwerken van oude overschotten in de bouw. Zeer goedkoop dus. Ze hebben toch gouden handen! Want met de restanten aan materiaal dat in de loop van de jaren werd verzameld bouwden ze een nieuwe houtwerkplaats in Wortel Kolonie. Het heeft niets gekost. En vele stenen, ijzer, isolatiemateriaal, hout, … ligt niet langer in de weg, is nu nuttig opgebruikt. Een ander werkje dat geen geld kost, was het opvoegen van het tuingebouw aan het Lipseinde. Het heeft meer dan tien jaar geduurd voor we konden beginnen, maar nu is het klaar. Het gebouw lijkt wel helemaal nieuw en straalt van schoonheid. Het volgende wat aan de beurt komt, is de bouw van een nieuwe medische afdeling: dokterskamer, verpleegruimte en therapieruimte moet de mogelijkheid scheppen voor een veel betere medischtherapeutische opvolging van onze bewoners. We hopen vurig dat een antroposofische arts zich met Widar kan verbinden. Zo gaat het leven in Widar zijn gangetje. Met wel en wee. Op de volgende pagina’s kunt u beelden van het afgelopen jaar in de verslagen terugvinden. Ik wens u veel leesgenot.


-2-

jaarverslag 2011

DORPSGEMEENSCHAP WIDAR HET LEVEN OP WIDAR De jaarfeesten in beeld Sint Maarten

Surprise avond

Palmpasen


-3-

jaarverslag 2011

Pasen

Onze wensen voor het nieuwe jaar

Carnaval


-4-

jaarverslag 2011

DE HUIZEN Skirne

2011 was een jaar van ‘tandje bijsteken’

We hadden een groep van 10 bewoners, waarbij Isabella en Francois heel wat extra aandacht en zorg vroegen. Isabella maakte een combinatie van levenscrisis en depressie door, Francois was bij ons op een time-out vanuit Idafeld. Hij is gebleven omdat hij een ideale kamer had voor zijn zorgvraag. Voor hen beiden is een opname voor korte termijn gerealiseerd geweest in het psychiatrisch ziekenhuis te Mortsel, bij hun terugkomst kregen we goed werkbare adviezen. Doenja verliet in de maand mei ons huis om op Ekkehart te gaan wonen, vanaf dat moment telde onze club weer 9 bewoners: Hilde, Yvon, Ils, Bart, Nancy, Frieda, Willy, Isabella en Francois. Yvon heeft ook een vorm van time-out aangeboden gekregen. Er was een kamer leeg op Breidablik, waarop zij gestimuleerd werd om ‘het eens op een ander te gaan bekijken’. Zij is 29 jaar op Widar, en al die jaren bij mij (Joke) onder dak. Het was goed voor ons beiden om deze oefening te doen. Op 4 oktober verhuisden wij haar naar haar nieuwe locatie en ik hielp haar met het inrichten van haar kamer. Ze voelde zich erg in de steek gelaten. De afspraak was, dat het gezien kon worden als een stage van 2 maanden. Afstand nemen is gelukt, maar ze is weer terug hier: ze besefte wat ze miste en kon daardoor een nieuwe keuze maken. In de plaats van Yvon is Ils Sas van Skirne naar Breidablik verhuisd op 30 januari 2012. Nu zijn er hier 8 bewoners: 3 mannen en 5 vrouwen. De laatste verhuizing was die van Jan, die van Breidablik terug naar Skirne verhuisde in januari van dit jaar. Bij het personeel heeft een kleine verandering plaatsgevonden: Eva is per 1 oktober op Midgard gaan werken, daardoor kwam er een plaatsje voor Nicky de Bresser om ons team versterken. Zij heeft in Nederland in een zorginstelling gewerkt met personen met autisme; zij kan ons heel wat tips geven in omgang met onze mensen en vooral met de zorg voor Isabella. Ons team bestaat nog uit Ria, Geert en Veerle. Isabella: Zij heeft geen gemakkelijk jaar achter de rug, ze is 28 jaar en 7 jaar in Skirne. De groepssituaties gaven teveel prikkels en dit leidde tot een opname van 2 maanden in Mortsel. Daarvoor moesten we haar glutenvrije dieet, wat ze al 5 jaar volgde, afbouwen. Zij is de maanden december en januari weggeweest. Het was spannend om ze weer in huis te hebben; maar boven alle verwachtingen ging dat heel goed. De pauzes en het middagmaal


-5-

jaarverslag 2011

nuttigt ze alleen, afgezonderd van de groep. We zien weer de stralende en fonkelende blik op haar gezicht! Ook kan ze weer voluit lachen en vrolijk zijn. We hopen dat ze de lastige overgangsseizoenen op deze manier goed kan doorkomen. Yvon: In 2011 heb ik een stage gedaan op Breidablik. Daar ben ik van alles tegengekomen, met zowel de bewoners als met de begeleiders. Zoals altijd inspireerde dit mij tot het vergelijken tussen mensen en het zoeken naar verschillen en patronen in het sociale leven. Ik heb toch weer voor mijn oude stekje Skirne gekozen, maar wel met de intentie meer afstand te kunnen nemen van Joke. Ik blijf trouwens verhuisplannen koesteren- voor de verre toekomst. Verder ben ik in dit jaar begonnen met yoga en ben ik ook nog vrienden en bekenden uit het verleden tegengekomen, bijvoorbeeld bij de uitstap van de 51-Club in Antwerpen. Mijn koffieconsumptie heb ik dit jaar een pak verminderd, in de zomer heb ik zelfs een tijdje helemaal géén koffie meer gedronken. Bij onze nieuwe dokter, dokter Seuntjens, heb ik mijn angstgevoelens wat meer kunnen los laten. François: Weer is er een jaartje verstreken. Het was een moeilijk jaar voor mij. Ik ben van de zomer 56 jaar geworden en op die dag ben ik naar Mortsel gebracht door de verpleegster. Daar heb ik 3 weken gezeten, en dat was een tijd voor mij die ik graag wil vergeten. Daarna kon ik gelukkig op Skirne komen wonen. Sindsdien gaat het weer bergop met mij. Nu werk ik in huis Midgard en in de weverij. Het jaar 2012 ga ik in een nieuw kleedje steken; het is al heel druk geweest rond de kersttijd en het Nieuwe jaar. Nu komt Pasen met rasse schreden aan. Met Palmpasen: haantje op een stokje, die zal victorie kraaien!!!! En daarna, paaseieren rapen! Nancy: Vorig jaar heb ik in de weverij, winkel, bakkerij en op Midgard gewerkt. Ik werk in 2012 niet meer in de bakkerij. Op Midgard vind ik het fijn om met de was bezig te zijn en ik help er ook graag met koken. Op dinsdagmorgen ga ik heel graag naar het poppenatelier van de weverij. Ik ben een contente dame en heb geleerd om al eens wat assertiever te reageren op anderen. Mijn strijkparels en mijn knuffels zijn nog steeds heel belangrijk voor mij: ze brengen veel vreugde mee! Hilde: Vorig jaar heb ik in de tuin gewerkt en in de weverij, ik heb matjes geweven en een sjaal gebreid en ook gevilt. Ik werk nu ook in de verwerking en help mee om wafeltjes te bakken en soms ook poetsen. Elke week ga ik samen met Sandra winkelen, dit vind ik heel leuk. Tijdens de weekends ga ik naar huis en dan ga ik vaak wandelen met mijn mama en op bezoek bij mijn broer en zus. Bart: Sinds dit jaar werk ik regelmatig in de keuken, dus niet meer fulltime in de bakkerij! Dit werk bevalt me zeker, vooral op Skirne! Er zijn veel jonge vrouwen en mannen op Skirne en dat brengt veel drukte mee. Soms is het dan voor mij iets té druk en dan zie je me meer op de gang en in mijn kamer. Gelukkig zijn alle bewoners heel lief, zodat ik die drukke momenten weer snel vergeet. Willy: Mijn vertrouwde werk op Landvidi en in de tuin doe ik nog altijd graag, maar toch kan een lange vakantie bij mijn zus me ook altijd bekoren! Vorige zomer mocht ik een hele maand bij haar op bezoek, dat vond ik heel leuk. Ik vind het heel leuk dat Els elke vrijdag hier op Skirne komt eten! Dat vind ik altijd heel gezellig. Frieda: Ik ben alle 14 dagen naar de OKRA geweest. Ik ga dan met de belbus naar Merksplas. Af en toe is het vergadering of een uitstapje. Ik ga ook nog alle weken naar de tekenschool in Turnhout. Ellen, onze buurvrouw en mijn vriendin, daar ga ik bijna alle avonden naartoe. Mijn moeder, die in Berchem in een bejaardenhuis is, ga ik alle maanden bezoeken. Ze is 92 jaar, en Jolan heeft me geleerd om bij haar te geraken. De maaltijden en slapen doe ik op Skirne. Als Skirne gesloten is, één weekend in de maand, dan ga ik meestal naar Joke Remie, de mama van een vroegere medewerkster. JOKE


-6-

jaarverslag 2011

Midgard Een voorstelling van onze bewoners ten huize Midgard: Els: Zij is begin 2012 dertig jaar geworden, dat was groot feest. Een fuif vindt Els te druk, ze koos met heel Midgard pannenkoeken te gaan eten. “Inderdaad”, Els zegt dat ze content is op Widar. ’s Avonds komt Willy altijd, “Dan gaan wij samen spelen, dat kan ik wel , e.”. “Werken in Skirne is leuk, allemaal zelf doen. Koken. Poetsen. Dat was het.” Op vrijdag eet Els tussen de middag op Skirne, “Daar is’t anders”. Ze zit dan naast Willy en vindt dat leuk. “Zo gaan wij het doen. Zo is het genoeg.” Dominic: Zij houdt heel veel van feesten. Dominic tekent ook graag ’s avonds in de woonkamer. Ze tekent dan vaak Sinterklaas of de paashaas, die brengen dan ook snoep mee. Heerlijk! In de ochtend helpt Dominic op Landvidi met koken en in de middag gaat ze naar de weverij. Op haar eigen kamer kijkt Dominic vaak wat er allemaal voor kleren in de kast liggen, ze haalt dan alles eruit en doet daarna alles er weer terug in. Dominic houdt heel veel van haar kleren. Megan: “Na de zomervakantie heb ik nieuw werk gekozen voor de middag. Ik werk nu in de weverij: bloemen vilten vind ik heel erg leuk.” Midgard is het oudste huis en dat vindt Megan leuk. “Op vrijdag ruim ik altijd met een medewerker mijn kamer op, en daarna komt mijn papa mij halen. Soms is ’t vroeg, soms is ’t laat. Op zondagavond kom ik weer terug.” Megan deed mee met het drie koningenspel. “In het begin vergat ik mijn tekst steeds. Ik was helemaal wit geschminkt. Ik vond het kei plezant. Het is echt de moeite waard. Papa en mama kwamen kijken.” Ilse: “Ik voel me heel de tijd niet goed, dan weet ik het niet meer. ’s Morgens mag ik in de keuken eten en ’s avonds ook, het is dan zo druk aan tafel. In de middag zit ik rustig aan de grote tafel of aan het kleine tafeltje in de woonkamer. Als de kat begint te miauwen, geef ik ze drinken en stopt ze met miauwen. Ik hou echt van dieren. In de landbouw zijn er een paar biggen gestorven, er zijn er maar vier over. Er was ook nog een klein doodgeboren kalfje, dat is heel spijtig. Dat andere kalfje is helemaal gezond, dat zag ik toen ik melk ging halen voor ons huis. Ik jog wel graag, fietsen is ook leuk. Ik maak schilderijen voor mama thuis en nu ook een voor de woonkamer van Midgard.” “Ik vind het heel leuk op Midgard, op maandag en donderdag mag ik zelf mijn was doen. Opstaan is voor mij niet gemakkelijk.” Pieter–Jan: Hij heeft een andere kamer gekregen, helemaal op het einde van de gang. Het is een grote, dat vindt hij fijn. In de middagrust bekijkt hij graag boekjes en ’s avonds vindt Pieter– Jan het soms fijn een spel te spelen aan zijn bureau, “Ikke winnen hè!”. “Jan Borghs brengt mij ’s morgens met de bus naar Landvidi, ikke voor zitten!” “Ik weet het hè!: carnaval geweest, café geweest, koffie zetten, zondag mooi hemd aandoen, …” Pieter–Jan heeft altijd wel iets te vertellen. Flor: “Ik vind Midgard toch wel een beetje druk. Als ik niets te doen heb, neem ik mijn gitaar en speel ik blues. Ik werk in de bakkerij, dat is mijn job.” Als je jarig bent als bewoner op Widar mag je kiezen wat voor een taart de bakkers zullen bakken. “Ik wilde een boottaart. Ik heb samen met Jan een hele grote boot gemaakt. Om te eten nam ik frietjes en biefstuk, en fruitsalade als dessert. De Gie en Patrick waren mijn gasten.


-7-

jaarverslag 2011

Het cadeau van Midgard was een dag met Veerle naar mijn stad, Antwerpen! In de kathedraal hebben wij alle schilderijen bekeken en een kaarsje gebrand voor onze moeders. Wij gingen nog naar de Schelde en in het beste café van Antwerpen een bolleke Koning drinken.” Michel: “Ik ben nu 24 jaar op Widar, en op Midgard woon ik denk ik nu 8 jaar. Ik vind het wel goed zo. Ik werk in de landbouw en op donderdag en vrijdagnamiddag help ik bij de keukenpoets. Ik haal voor het keukenfornuis en de open haard altijd hout. Dat haal ik helemaal vanachter in de tuin. In het bos doe ik de boomstammen op de kruiwagen, die moeten dan gezaagd worden. Ik maak aanmaakhoutjes, met een kapmes bij de fietsenstalling aan Landvidi. Daarna gaan de houtjes naar de huizen. Ik lees elke dag de krant van Mechelen want daar ben ik op geabonneerd. Het nieuws lezen vind ik leuk. Alle twee weken ga ik naar jong KGV met de minder mobiele centrale.” Dit waren de zeven bewoners van Midgard. Veerle en Gill met haar zoontje Felix wonen ook nog op Midgard en daarnaast zijn er vier externe medewerksters.

Een woordje door de medewerksters van Midgard: Eva: “In oktober ben ik op Midgard komen werken, nadat ik twee jaar op Skirne werkte. Ik vond het een nieuwe uitdaging: een nieuw huis, nieuwe bewoners, nieuwe collega’s. Ik vind het heel leuk en gezellig hier.” Nadine: “In september 2011 ben ik van inwonende medewerkster, externe geworden. Ik werk nu nog enkele blokken op Midgard. Er was wel wat schommeling in het team: Marjet was een tijd ziek, Ellen kwam als vervangster, Gill kwam inwonen. En doordat onze mannelijke medewerkers naar Ekkehart vertrokken, is Midgard nu een echt vrouwenhuis geworden. Ik ben blij dat ik op Midgard werk.” Sangita: “2011 was een heel belangrijk jaar voor mij, zowel privé als professioneel. Op 30 juli trouwde ik, ik vond het heel fijn dat iedereen van het huis erbij was. In september ben ik begonnen met de opleiding postgraduaat Steiner –orthopedagogie. Heel interessant en leerrijk voor mij en mijn werk.” Marjet: “Tot augustus heb ik heerlijk gewerkt op Midgard. Ik houd van dit huis en haar bewoners. Heel jammer dat Nadine verhuisde, maar wij wisten dat ze voor één jaar kwam inwonen. Daarna kwam Gill met Felix. Fijn! Helaas werd ik half augustus ziek voor de rest van het jaar. Na 5 maanden en een half begon ik terug te werken. Dat was een lange afwezigheid, maar ik hoefde niet lang te wennen na mijn herstel. Midgard voelt als een tweede thuis!” Veerle: “Ik woon bijna twee jaar in het appartementje van Midgard. Ik voel mij er zo kiplekker als Sneeuwwitje bij de 7 dwergen, zeker nu er nog een Sneeuwwitje en een kleine dwerg bijgekomen is. Mijn prins ben ik ondertussen al voor de tweede keer tegengekomen en zijn stalen ros heeft hier zijn winterslaap gedaan. Het vreemde verdwijnen van mijn trouwe Triton heeft gezorgd voor het verschijnen van een lief Louiske. Zo blijven we qua kattigheid toch goed zitten hier bij Midgard. De Dorpsgemeenschap Widar

-8-

jaarverslag 2011

yoga met de bewoners, waar ik samen met mijn zus met begonnen ben, en het bewonerskrantje (’t maandelijks gazetje), een interessant initiatief uit de bewonersvergadering, waren twee appels waar ik graag mijn tanden in gezet heb. Ze zijn een leuke aanvulling op vergaderingen en andere sprookjesachtige bezigheden met bezems en kookpotten.” Gill: “Ik ben 26 jaar, Felix is er anderhalf. Sinds half augustus wonen wij op Midgard. Wij kwamen naar Widar omdat deze de enige antroposofische instelling is binnen België waar wonen en werken gecombineerd wordt. Voor mij, als moeder met kind, is dat ideaal. Voorheen woonde ik een jaar in een camphill in Amerika en drie maanden op een camphill in Ierland. En ook her en der in de wereld bezocht ik verschillende camphill’s. Ik wist dus wel waar ik aan begon, en heb bewust gekozen voor het inwonen.” Gill zegt het hier superleuk te vinden. “Niet altijd gemakkelijk, ik denk dat ik namens Felix, mijn zoon, zeker kan zeggen dat het een zalige plek is.” “Midgard is een warm huis met een heel mooie groep mensen, zowel qua bewoners als medewerkers. Ik heb een hele goede band met Veerle, die ook hier woont, zowel als vriendin als in het werk. Ik heb zo’n 12 jaar op de Steinerschool gezeten, in Brugge en Gent. Daarna heb ik de opleiding tot ergotherapeut gevolgd.” “Ik ben blij nu ik op Widar ben, dat ik terug alle jaarfeesten kan vieren in een gemeenschap. Nu ben ik een half jaar op Widar, in de eerste maanden vond ik het heel moeilijk mijn plaats te vinden. Ik denk dat ik die nu gevonden heb. Nu kan ik deze uitdiepen en mij nog verder verdiepen met Widar en Midgard. Ik heb het gevoel dat de bewoners mij meteen helemaal accepteerden en ieder heeft op zijn/haar manier verbinding met Felix. Felix is in Brugge geboren en ik woonde er met hem in een oud werkmanshuisje in het centrum. Het was piepklein: heel weinig bewegingsruimte voor hem en geen tuin. Hier is het tegenovergestelde. Ik vind het zelf heel fijn dat hier veel mensen wonen en werken die een voorbeeld voor Felix kunnen zijn. Ik hoop dat Felix en ik nog lang en gelukkig op Widar zullen blijven.” MARJET

Breidablik Begin mei 2011 zijn zeven bewoners naar het nieuwe huis Ekkehart verhuisd. Dit heeft een grote verhuisgolf op gang getrokken in alle Widar-huizen en dit zowel bij de bewoners als bij de medewerkers. Uiteraard was dit op Breidablik niet anders. Zo is Tom, die voorheen op Breidablik woonde, mee verhuisd naar Ekkehart en Gerry is verhuisd naar Idafeld. Ook hebben wij het afgelopen jaar op Breidablik enkele nieuwe verwelkomingen mogen doen met ondermeer Ils die bij ons is komen inwonen en Yvon die enkele stagemaanden heeft doorgebracht in ons huis. Ondertussen heeft ook Jan Borghs Breidablik ingeruild voor een nieuwe stek op Skirne. Dit bracht met zich mee dat het woonhuis naast Breidablik vrij kwam voor Joanne, Jonathan en Eduard die binnen enkele maanden nog een broertje of zusje mag verwachten! De familie Breidablik wordt weer een beetje groter dus! Op Breidablik wordt het niet enkel drukker omdat we met meer zijn, maar ook omdat we meer bezoek krijgen! Sinds kort houden we de weekopening en weekafsluiting in onze eigen zaal. Dit geeft ons vaak wel een beetje meer poetswerk maar dat vinden Stefan, Dieter en Bartho niet zo erg. Leuk is dat onze oudere bewoners het op maandagochtend nu een beetje rustiger aan kunnen doen om tijdig aanwezig te zijn op de weekopening. Iets waar we op Breidablik ook graag mee uitpakken is onze gloednieuwe bus! In 2011 hebben we een nieuwe bus gekregen met alles erop en eraan. Je mag gerust zeggen dat wij de knapste bus hebben van heel Widar!


-9-

jaarverslag 2011

Wist je dat… - Paul gevallen is omdat de weg naar Breidablik er erg modderig bij lag en hiervoor excuses heeft gekregen van de burgemeester van Merksplas! -

Breidablik onlangs gratis en voor niets super veel verse krabsla, rolmopsen, lekkerbekjes en zalmsla gekregen heeft van de visboer omdat hij met vakantie ging!

-

Breidablik veel oudere bewoners heeft, maar zeker niet de oudste op Widar.

-

Jokke elke week gaat zwemmen in het Giels Bos met Carmen of een andere stagiaire en dit ondertussen ook super graag doet!

-

Er op Breidablik nog een leuk appartementje leeg staat!

-

Eduard ondertussen al twee jaar geworden is en we dit hebben gevierd met massa’s pannenkoeken en taart!

-

Chris heel graag gaat zwemmen met Marie en graag op Breidablik woont.

-

Marc nog elke dag graag veel brood gaat “bakken” in de bakkerij!

-

Dieter heel blij is dat er nog een kindje bijkomt op Breidablik.

-

Jokke dit jaar een helm heeft gekregen, maar deze niet meer gebruikt!

-

Paul nog altijd graag in de weverij en op Skirne werkt, zolang hij maar af en toe zijn pijpje mag gaan roken!

Een woordje door een medewerkster van Breidablik: Joanne: Begin februari ben ik samen met Jonathan en ons zoontje Eduard (toen bijna 1 jaar) in het appartement van huis Breidablik komen te wonen. We zijn met open armen ontvangen hier op Widar. Jonathan is in de landbouw gaan werken en ik probeer samen met Eduard een steentje in het huis bij te dragen. Wat overigens nog niet altijd meevalt samen met een kleine dreumes die de wereld om zich heen aan het ontdekken is en ook zijn aandacht wil. Het op deze manier samenwonen en werken met de bewoners is nieuw voor ons en was in het begin zeker wennen. Maar door het jaar heen konden we er steeds meer van genieten en we voelen ons hier steeds meer thuis. In oktober kregen we het goede nieuws dat we een tweede kindje kunnen verwachten in juni van het komende jaar, een broertje voor Eduard. Ook in het komende jaar gaan we naar het woonhuis beneden verhuizen. Fijn om weer met de voeten op de aarde te gaan wonen en bovendien dichter bij onze medebewoners. Onze bewoners aan het woord: Paul: Ik ga graag weven in de weverij en ook koken op Skirne doe ik graag. Eigenlijk vind ik alles wel leuk. Chris: Ik zwem heel graag met Marie en vind het wonen op Breidablik erg leuk. Marc: Ik werk graag in de bakkerij en maak hier heel veel brood. Dieter: Ik ben blij dat er een kindje gaat komen bij ons in huis! Stefan: In de namiddag werk ik in de winkel en maak ik de vuilbakken van het kantoor leeg, dit vind ik erg fijn werk. Ils: Ik verhuisde in februari naar Breidablik. Ik vind het wel een beetje spijtig dat ik ben gestopt in de kaasmakerij. Volgend jaar zou ik graag nog eens koken in een huis. Ik werk wel in de bouw en dan vooral stenen metsen. JAN wouters Dorpsgemeenschap Widar

- 10 -

jaarverslag 2011

Idafeld

Idafeld, de tandenwissel… 7 jaar geleden zijn we als huisouders komen wonen in huize Idafeld. Toen nog alleen met Kamil, al snel werd Sien geboren. De groep bewoners die er toen woonden is in de loop van de jaren flink veranderd. Maar toen in 2005 woonden er: Francois Seghers, Willy Nuyens, Wouter Piqueur, Andres Decelle, Elout Verhoeven, Sarah Verhaevert, Stefan Smets,Yolande van den Steen en Fons Janssen. Na de opstart van huize Ekkehart en de grote verhuis daarheen bestaat de bewonersgroep van Idafeld nu uit: Nico van de Borne, Lindsay Vervynck, Andres Decelle, Cis Appels, Wouter Piqueur, Elout Verhoeven, Steven Bogaerts en Gerry Willems. In de tussenliggende jaren zijn er dus een aantal bewoners gekomen, gebleven of verhuisd. De bewoners die in tussentijd een korte periode op Idafeld woonden waren: Ilse, Glenn, Wim en Dimitri. Een verhuis gebeurt niet zomaar. Het nieuwe huis Ekkehart was een reden om te verhuizen, een nieuwe groepssamenstelling of behoefte aan andere mensen en omgeving kan ook een reden zijn. Alle bewoners hebben inspraak en het besluit of een nieuwe bewoner komt, bespreken we ook met de bewoners die er al wonen. Niet alleen een nieuwe bewonersgroep, maar ook een veranderende samenstelling van het team: 7 jaar geleden kwam gelijktijdig met ons Paul van Meerbergen in Idafeld wonen. Vele jaren hebben we samengeleefd en gewerkt als interne medewerkers. Na de verhuis van Dirk en Erna zag Paul mogelijkheden om zijn kleine studio te ruilen voor een grotere woning. Hij verhuisde begin mei naar huize Landvidi. Van huisgenoot naar buurman. Dat is toch wel even wennen, niet alleen voor ons maar ook voor de bewoners die het zo goed met hem kunnen vinden. We zien dat Paul het goed heeft in zijn grotere woonruimte. We leven dan niet meer onder hetzelfde dak, maar we leven wel mee als buren en zo zien we en zo delen we ook de vreugde mee als bijvoorbeeld Paul zijn dochters en kleindochter op bezoek zijn. Regelmatig ontmoeten we elkaar nog aan het vuurtje ’s avonds.

V.l.n.r.: Elout, Sandra, Bart, Lindsay, Gerry, Nico, Wouter, Cis. Achter: Steven en Andres. Voor: Kamil en Sien.

Nele ging in maart na jarenlang trouw halftijds binnen Idafeld te hebben gewerkt haar baan volledig in de Widar-winkel verder zetten waardoor Katrien vast bij ons kwam werken. Hannelore ging in de zomer met zwangerschapsverlof en daarom kwam Eveline die zich al goed heeft ingewerkt. Hannelore heeft ondertussen een dochter gekregen: Marie. Ze zal in het najaar weer terugkomen. Door het jaar heen werd het team aangevuld met stagiaires of vrijwilligers. Lucia uit Costa Rica heeft


- 11 -

jaarverslag 2011

in december hier gelogeerd. In de zomer kwamen tijdens de vakantie van Sandra en Bart, Jos en Jolan intern wonen. Zelf ben ik na Pasen gestopt met mijn taak binnen het dagelijks bestuur zodat ik mijn aandacht kan richten op de taak van huisverantwoordelijke. Bart kreeg in april een ongelukkige bak op zijn tenen waardoor deze braken en hij een tijd in de lappenmand zat. Dankzij ieders inzet klein of groot en met een trouwe ploeg medewerkers: Diane, Marielle, Hannelore, Katrien en Eveline zorgen we samen voor het reilen en zeilen binnen Idafeld. Na 7 jaar begint bij een kind de tandenwissel. Afgelopen jaren is er al wel wat gewisseld, maar de meeste veranderingen vonden toch het laatste jaar plaats. 8 jonge bewoners wonen nu samen en vormen een bijzondere groep. We gaan gesterkt door deze wisselingen door als team, als bewonersgroep en als gezin zoals we altijd doen! Ook bewoners herinneren zich de veranderingen: Gerry: Ik ben op 5 september vanuit Breidablik hier komen wonen. Ik vond het een beetje spannend. Ik heb de verhuis helemaal alleen gedaan met de kar van de tuin. Ik heb eerst 2 weken op de studio geslapen, daarna was mijn kamer geschilderd en nu slaap ik op mijn mooie kamer. Ik ben ook nog met mijn nicht Cindy naar Italië geweest om mijn 30ste verjaardag te vieren. Steven: Ik ben blij dat Gerry hier woont. Lindsay is hier komen wonen in plaats van Dimitri. En het gaat ook goed met Lindsay. Wouter: Ik woon vanaf de laatste week van augustus al 13 jaar op Idafeld en nog steeds op dezelfde kamer. Cis: Wim en Glenn zijn allebei verhuisd naar Ekkehart. Ik had het hier moeilijk mee want Wim was een goede. vriend van mij.

SANDRA

Landvidi 2011 in Landvidi: Alles wordt anders! 2011: Het jaar van de grote verandering. Wanneer verandert er iets in het leven van een mens? Wanneer wordt alles anders? Als je terugkijkt in je eigen leven: op welke ogenblikken is er echt iets veranderd? Je gaat de eerste keer op kamer wonen, je eerste werkdag, je gaat samenwonen, je krijgt je eerste kind, je wordt de eerste keer opa of oma: allemaal mijlpalen in je leven. Want niets is meer als voorheen. Dat was 2011 in Landvidi. Op 4/02 nemen we afscheid van Jan Dictus. Op zaterdag 19/02 werden de bewoners, die beslist hadden om mee te gaan naar Ekkehart, ontvangen en rondgeleid door Dirk en Erna. Dat waren: Fons, Marcel, Nico, Wim, Glenn, Doenja en Tom. Voor Dirk en Erna was dit de start om de nieuwe dorpsgemeenschap Balder concreet vorm te geven, na jarenlang plannen en intensief voorbereiden. Maar dan moesten zij ook afstand nemen van Landvidi. Niet simpel als je zoveel jaren hebt samengeleefd en zoveel met elkaar hebt gedeeld, en dan stopt dit. Je bereidt je daar wel op voor. Maar toch! Je kunt je goed voorbereiden, maar zo een verandering doorvoeren en tot een goed einde brengen, vraagt dagelijkse inspanning, zowel van de mensen die gaan als van de mensen die blijven. Dat zijn Staf, Stefaan, Paul, Johan en Leo. Ook Arwen en Alice, die dan op Landvidi wonen en alles mee in goede banen leiden.


- 12 -

jaarverslag 2011

Dan komt de meimaand. 27/04 verhuist Paul van Idafeld naar Landvidi. 3/05 verhuizen Fons, Marcel en Nico naar Ekkehart. Joeri verhuist van Midgard naar Landvidi. 12/05 verhuist Lindsay naar Idafeld en komt Dimitri naar Landvidi. Zo gaan we de grote vakantie in. Maar nog is het niet gedaan, want begin juli komt François inwonen. We kregen ook hulp van Alexandra, eurythmiestudente in Den Haag. Op maandag 27/06 – het was al enkele dagen meer dan dertig graden – schakelden we over op het tropenrooster: extra lange middagpauze tot 16u. En ’s avonds van 18.30u tot 20u met zijn allen: wieden tussen de bieten. Een hele klus! Op het einde van de vakantie, 24/08 ging Dorien op zwangerschapsverlof. 25/08 begon Maria. Marleen werd ziek half september en vanaf 17/10 komt Nele ons helpen. Nele is de zus van Katrien. Ondertussen is Katrien ook zwanger geworden! Eind oktober nemen we afscheid van Arwen en Alice. Het was 27/10: buurtavond. Heel Widar was er. 1/11 komen Liefwin en Eva officieel inwonen. Op 22/11 wordt Mathias (van Dorien Lemmens) geboren. 1/12 gaat Katrien op zwangerschapsverlof. Die maand horen we ook dat Bart vader gaat worden. En op kerstdag wordt Daan (van Katrien Verpoucke) geboren.

V.l.n.r.: Liefwin, Paul, Dimitri, Bart, Eva, Joeri, Staf, Stefaan, Johan, Leo & Maria (onderaan)

2011 in een notendop: - Het jaar van de grote verandering,


-

het jaar van de grote verhuis,

-

babyboom op Widar! - 13 -

PAUL jaarverslag 2011

Ekkehart Op maandag 11 april verhuizen we van Merksplas naar Wortel, van Landvidi naar Ekkehart. De privéwoning is klaar, behalve de gordijnen en ingebouwde kasten. Alles is chaos; chaos in Ekkehart, chaos nog in onze woning op Landvidi. De hele week zijn we bezig met kasten halen, ineenzetten, wat inpakken nog en alvast wat uitpakken, teamvergadering, pedagogische vergadering, … We zijn bezig tot ’s avonds laat. De tweede week zijn er al wat dozen uitgepakt. Bij een vriend kunnen we nog een kast gaan halen. Bart Kuylen komt nog verf maken, zodat ik verder kan met sluieren op de bewonerskamers. Sluieren, inpakken, uitpakken, Landvidi poetsen, gordijnen halen en ophangen, vergaderingen …. De tweede week vliegt voorbij. Het was ook de goede week, maar dat is grotendeels aan ons voorbij gegaan. Op paasdag genieten we met volle teugen van het lekkere eten en het gezellig samenzijn op Widar. 2de paasdag… stress….Margriet moet blokken voor haar examen en er is van ’s morgens vroeg tot ’s avonds laat geboor en getril in of rond het huis. Er is in huis geen gsm-bereik en telefoon is er ook nog niet! Onze kinderen hebben het even moeilijk! En wij krijgen nog meer stress: we hebben nog 1 week voor de bewoners komen. De vloeren worden behandeld, deuren geverfd, ramen gepoetst ….Andres en Sarah hebben zich intussen gesetteld op het appartementje en steken de handen uit de mouwen.

V.l.n.r. Marcel,Tom, Doenja, Wim, Glenn & Nico En dan ... 3 mei is er een groots afscheidfeest op Widar, want ’s anderendaags verhuizen zeven bewoners naar Wortel: Doenja, Glenn, Wim, Marcel, Fons, Tom en Nico Kloek. We hebben het zo georganiseerd dat ze allen op één dag verhuizen! En met behulp van ouders, medewerkers en stagiaires kon iedereen ’s avonds in zijn nieuwe kamertje in zijn eigen beddengoed slapen. We hadden nog wel een zakje met schroeven en haken over, maar niemand is uit zijn bed gevallen of onder een kast terechtgekomen! De eerste dagen deden we het rustig aan. Er was nog niet veel in huis. Behalve het sanitair was er ook nog niets te poetsen. Een keuken hadden we niet, dus kookten we in Den Bayerd. Daar hadden we een gasvuur en eetgerief genoeg. Bovendien konden we daar ook gemakkelijk afwassen. ’s Morgens en ’s middags aten we een broodmaaltijd in huis en deden we de afwas in plastic teiltjes. Het eten stond wel altijd in huis, want in Den Bayerd zouden muisjes logeren. Dus ... had je iets vergeten bv. zout … dan liep je weer naar huis toe . En als het café verhuurd was, namen we al ons materiaal weer mee naar huis en kookten we in onze privé. Tafels en stoelen hadden we ook niet in huis. We leenden van Den Bayerd een stel plastieken tafels en stoelen en die sleurden we dan


- 14 -

jaarverslag 2011

continu van binnen naar buiten. Al bij al was het een gezellige boel. Het leek wel of we aan het kamperen waren in Wortel! Toen de klusmannen de vloer en de plinten van de woonkamer gingen behandelen, mochten we niet in die ruimte komen. Dirk en ik zijn toen met de bewoners een weekje naar Fagne Maron gegaan. Een paar dagen na terugkomst zijn we zetels en tafels bij iemand gaan ophalen, een paar stoelen uit de zaal naast de bakkerij en ... het werd al wat meer een huiskamer! Nadat iedereen had genoten van een zomervakantie, ging het werk verder. Eind september zouden we Ekkehart officieel openen en moest alles er netjes uitzien. We werkten met z’n allen aan het terras, we verfden alles buiten, de keuken werd afgewerkt, de gordijnen voor de woonkamer kwamen nog net op tijd … en op 24 september konden we talrijke genodigden welkom heten in onze nieuwe woonst. Het werd een bijzondere dag met een stralende zon! Onze nieuwe tafel kwam in oktober en… er kwamen 45 fruitbomen! Het was een hele klus om die allemaal geplant te krijgen. Op slag veranderde nu het landschap en op een of andere manier kan niemand er nu nog omheen: in Wortel is een dorpsgemeenschap, Balder genaamd, waar personen met een beperking, medewerkers en kinderen wonen en/of werken. Er is nog zoveel te vertellen en eigenlijk zou je het allemaal moeten zien. We zetten met plezier onze deuren open in de namiddag voor iedereen die het wil zien op 3 juni 2012. Van harte welkom! Bewoners en medewerkers van Ekkehart.

ERNA Een woordje van onze bewoners: Doenja, Nico, Wim, Glenn, Fons, Tom en Marcel vinden het fijn om hier te wonen. Ze geven toe dat ze soms hun vrienden van de overkant (zo noemen we hier Widar) missen. Toch zijn er momenten dat ze elkaar ontmoeten, want bepaalde activiteiten doen we samen bv.: bewonersvergadering, avonden dat de priester komt spreken, buurtavond, jaarfeesten,…. En natuurlijk komen ze van de overkant vaak eens iets drinken in Den Bayerd. Den Bayerd is hier een intensief werkgebied waar iedereen zijn steentje aan bijdraagt. Nico is de vaste garçon, hij staat elke zondag klaar om de klanten te bedienen. Wim helpt ook op de zondagen dat hij hier is. Wie zondags in het café helpt, mag maandag uitslapen. Wim en Nico gaan dan vaak met zijn tweetjes erop uit. Ze doen dan graag een wandeling met de hond naar bv. Bootjesven. Glenn wil ook heel graag zondags helpen, want niets is leuker dan uitslapen op maandag!


- 15 -

jaarverslag 2011

’s Morgens doen twee bewoners binnen het huishoudelijk werk met een medewerker en ’s namiddags zorgen twee anderen met een medewerker ervoor dat er rond 18.00u een warme maaltijd op tafel staat. Momenteel zijn het Wim en Doenja die ons huisje proper houden. Glenn en Tom zorgen voor het eten. ’s Zaterdags mag Doenja haar kooktalent tonen en de soep maken. Sven werkt altijd buiten met de bewoners : loods verzorgen, bomen planten en bemesten, kippenhok maken, terrein proper houden, stal uitmesten … Klinkers leggen, terrein voor Den Bayerd proper zetten, dat waren ook klussen die we met zijn allen deden. Ook het verven buiten was prioriteit met het goede weer en dus lieten we het huishoudelijke werk wel eens liggen. Tom schilderde graag en goed. Hij heeft de plakkaten van Den Bayerd mooi in het groen gezet! Wim hielp wel eens mee de bijgebouwtjes in de grondlaag zetten. Fons is graag op zijn gemakske bezig om het terras voor Den Bayerd proper te maken. En Marcel, ja die gaat als het kan rustig hout zagen aan de loods. Ja, iedereen heeft hier het voorbije jaar hard gewerkt. En naast het werk, hebben we leuke ontmoetingen gehad met de buren, de pastoor uit Wortel, klanten van Den Bayerd … Zelfs met het gevang hier wat verder in de straat. Er is hier al regelmatig een brief aangekomen voor iemand van daar, en het is voor iedereen wel spannend om daar eens dichtbij te komen! Tja, die metershoge omheining daar is echt iets mysterieus en er wordt hier wel eens lachend gezegd: pas op, of we smijten je over de draad! Doenja, Tom, Wim, Glenn, Fons, Marcel, Nico

DE WERKGEBIEDEN Melkverwerking Het voorbije jaar was een heel erg bewogen jaar in de kaasmakerij: -

veel bewoners die eens een kijkje zijn komen nemen of dit een leuk werkgebied was,

-

Katrien die vervangen werd door Bart omdat ze een kindje verwachtte,

-

veel problemen met de kaas,

-

een uitbreiding van onze afzetmarkt …

De kaasmakerij is dus in beweging en niet enkel in de positieve zin. Velen onder jullie zullen wel gemerkt hebben dat er geen eigen Goudse kaas meer verkocht wordt op Widar. Dit komt omdat we een heel lange periode geworsteld hebben met lactobacillen. Tegen de tijd dat we wisten dat deze bacterie de boosdoener was van veel kaas – en melkleed, waren er al een heleboel kazen mislukt. Dit werkte niet erg motiverend voor de kaasploeg. Gelukkig zijn we nu anno 2012 helemaal gereorganiseerd, zodat deze bacterie geen kans meer krijgt om onze kazen te doen mislukken. In gangbare kaas worden er producten tijdens het proces toegevoegd, waardoor de bacteriën geen kans krijgen. Maar omdat wij helemaal achter de bio– dynamische landbouw staan en een Demeter-label hebben, voegen we deze producten niet toe. Het biologisch –dynamisch (BD) aspect van de kaasmakerij is iets waar we nu heel sterk mee bezig zijn. Ik probeer veel te lezen over dit alles en ben ook heel blij dat ik de kans had om naar een conferentie te gaan. Hier heb ik met anderen kunnen praten over wat belangrijk is aan de BD- landbouw. Door onze manier van werken zal de smaak van de kaas nooit hetzelfde zijn, maar dat is juist het mooie aan dit levende product! De melk is zo onderhevig aan het leven van de koeien, bv. wanneer de koeien eenmaal terug buiten grazen, krijgen we goede en vette graskaas, heel erg voedzaam!


- 16 -

jaarverslag 2011

Wat wel fantastisch nieuws was, was de zwangerschap van onze collega Katrien. We hebben met haar meegeleefd van het begin tot einde en waren dan ook heel blij dat ze een prachtig kerstkindje kreeg: Daan! De babyboom was op Widar heel duidelijk zichtbaar. Bart heeft Katrien vervangen en heeft dat met glans gedaan. Hij had natuurlijk een streepje voor, met een vriendin als kaasmaakster. We zijn allemaal heel blij dat ook hij zich staande wist te houden in deze woelige tijd. De kaas was dan misschien van mindere kwaliteit, maar onze yoghurt en platte kaas zijn al een tijdje heel erg populair. Zowel bij de Wijngaardhof als bij de klanten van de voedselteams. We hebben dan ook voor hun een nieuw product op de markt gebracht: aardbeienyoghurt. Dit was een idee van Bart en hier zijn we een tijdje geleden mee gestart. Het loopt als een trein. Dus daar zijn we heel erg tevreden over. In 2011 hebben we toch nog een dikke 400 kazen kunnen maken! Waarvan zeker een 100 gagelkazen; deze werden dan verkocht aan de kleine Engelandhoeve, de Klapekster, de Liereman en de Wieltjeshoeve. Als onze kaas weer helemaal op punt staat, hopen we terug veel gagelkaas te maken. Dit was een heel erg populair product. Ons voornemen voor 2012 is starten met een schone lei, de kazen zien er alvast veelbelovend uit en we werken hard om alles perfect te houden. De motivatie is er weer, we doen elke dag ons best en we willen graag alle klanten terug gelukkig maken met heerlijke Widar kaas! Een woordje van onze bewoners: Dimitri: Ik vind het heel leuk om in de kaas te werken, platte kaas en yoghurt maken vind ik leuk. Ik ben verantwoordelijk voor het mixen van de platte kaas. Hopelijk kan ik de komende tijd meehelpen met het kaas maken. Wouter: Ik werk nog altijd graag in de kaasmakerij. Ik vond het erg dat er zoveel problemen waren de afgelopen tijd met het kaas maken. Bart is Katrien komen vervangen omdat ze op zwangerschapsrust is. Dit is heel erg leuk. Gerry: Ik ben na een lange tijd in een ander werkgebied terug gekomen naar de kaasmakerij, in mei van 2011. Ik maak graag kaas op Widar. Ik praat wel veel over de voetbal maar gelukkig volgen mijn collega’s de sport ook! Samen hopen we om superlekkere kaas te kunnen maken in 2012 en dat alle problemen uitblijven. Kim kaas


- 17 -

jaarverslag 2011

Winkel & verwerking Basisrecept winkel / verwerking: -

Een overvloed aan lekkers uit de tuin/bakkerij/ landbouw/kaasmakerij

-

Een gezonde portie werklust om de bessen, peren, appelen etc. elk jaar weer te verwerken

-

Bio(dynamisch), lokaal, vers, seizoensgebonden, nauw contact met onze klanten, (h)eerlijke producten

-

1 liter tranen omdat we Kim, Nele en Laura (een poosje) moeten missen, maar 5 kilo vreugde om het nieuwe leven dat zij zullen schenken en omdat we Nele en Kim spoedig weer mogen verwelkomen!

-

En dit alles gekruid met een grote portie goesting, creativiteit, af en toe een tegenslag, en vooral veel werklust!!

Winkel Nieuw in onze winkel is de verkoop van vlees. Het vlees komt van onze eigen dieren. Deze krijgen de beste zorgen op onze biologisch-dynamische boerderij. En dat proef je! We verkopen zowel rundvlees als varkensvlees, maar ook bereidingen en charcuterie. De voorraad vlees van vorig jaar (gaande van biefstuk tot hesp tot spek tot stoofvlees) begint nu stilaan kleiner te worden. Een paar weken geleden kregen we een nieuwe lading vlees, vnl. hamburgers, gehakt en worsten, tot grote vreugde van onze bewoners. Daarnaast verkopen we dagelijks vers brood van onze bakkerij. De meeste broden worden met gist gemaakt, maar we verkopen ook zuurdesembrood. Zo is er voor elk wat wils. Nancy snijdt de broden voor de huizen en voor sommige klanten. Dit is haar favoriete werkje in de winkel. Ook zijn er in onze winkel heerlijke koekjes te koop: knabbelstokken, Turkse koekjes, chocolade sprits, etc. Al dat lekkers wordt door de bewoners in de winkel ingepakt. Op bestelling is er nog veel meer lekkers te verkrijgen, namelijk heerlijke koffiekoeken, taart en vlaai. Onze chocolademoussetaart en appelvlaai zijn door vele klanten gekend en zeer geliefd. In de Widarwinkel vind je verse biologisch-dynamische groenten en fruit uit onze tuin. Het assortiment is niet zo ruim, maar altijd supervers en vol smaak. Het aanbod volgt de seizoenen. Dankzij onze koeien kan de melkverwerking ons wekelijks verse melkproducten bezorgen, zoals volle melk, yoghurt, platte kaas en verschillende soorten kaas. Stuk voor stuk zijn het kwalitatieve producten die met veel geduld en liefde worden gemaakt. Op dit moment is er tijdelijk geen Widar-kaas te koop in de winkel, maar er wordt hard gewerkt om in 2012 weer lekkere eigen kazen aan te bieden. Zowel onze klanten als de voedselteams weten hoe lekker onze melkproducten wel zijn! De bewoners van de winkel zorgen voor het transport van de kaasmakerij naar de winkel en naar de huizen. Ook zij zijn dol op bijvoorbeeld onze yoghurt en platte kaas, vooral als deze in desserts worden verwerkt. En vergeet onze zelfgemaakte confituur en ons diksap niet, verkrijgbaar in vele verschillende smaken. Deze worden met eigen fruit in onze verwerking gemaakt.


- 18 -

jaarverslag 2011

De weverij op haar beurt maakt mooie en kwalitatieve theedoeken, tafellopers en kussens. Maar ze maakt niet alleen keuken- en huislinnen, maar ook leuke tassen, kleurrijke sjaals en soms zelfs kledingstukken. Al deze producten zijn uit natuurlijke materialen gemaakt. Je vindt ze allemaal in onze winkel. Het poppenatelier maakt hele mooie poppen. Zowel seizoenspopjes als popjes voor baby’s en kinderen, mobieltjes… Echt uniek. Deze poppen zijn dan ook zeer in trek bij onze klanten. Dagelijks krijgen we de boodschappenlijsten van de verschillende huizen binnen. De bewoners helpen deze mee klaar te maken en brengen daarna de boodschappen naar het huis. De bewoners vinden dit een leuke taak, omdat ze dan echt in de winkel aan het werk zijn. Naast onze eigen producten bieden we in de Widar-winkel ook een heleboel andere artikelen aan. Ons assortiment bestaat onder andere uit biologische voeding, ecologische verzorgings- en schoonmaakproducten. Deze worden door verschillende leveranciers in de winkel geleverd. Wekelijks ontvangen we minstens 1 levering. Nadat we de producten hebben uitgeladen, worden deze eerst en vooral geprijsd en daarna vullen we de rekken bij. De bewoners spelen hierbij een grote rol. Verwerking Het is het begin van de lente: de berkenblaadjes komen er aan. Potten wassen, potten wassen en nog eens potten wassen zodat we voorbereid zijn om vele liters diksap te maken. Voor dag en dauw worden de jonge berkenblaadjes geplukt. De hele gemeenschap zet zich hiervoor in. De berkenblaadjes worden 24 uur in suikerwater en citroensap geweekt en worden dan verder tot diksap verwerkt. De komst van de berkenblaadjes heeft heel wat te betekenen voor de verwerking: het is het einde van een rustige periode in de winter en het begin van het hoogseizoen. We hebben hier naar uitgekeken en hebben zin in de periode die aanbreekt. Na de berkenblaadjes en de vlierbloesems brengt de tuin ons een enorme rijkdom aan groenten en fruit. Het lekkere fruit verwerken we tot diksap, confituur, vruchtendesserts en appelmoes. De groenten verwerken we tot tomatenpuree, zoetzure groenten en chutney of we vriezen ze in. We gaan als volgt te werk: fruit of groenten wassen, schillen, snijden, verwerken, in potten doen, steriliseren en er een etiket op plakken. Iedereen zet zich hier voor in, vele handen maken licht werk. We moeten op tijd potten wassen zodat we verder kunnen. Etiketten maken en knippen. Stefan knipt meestal de etiketten en kan dit heel netjes. De dag eindigt met een grote afwas, poetsen en de administratie bijwerken. Elk jaar is een beetje anders. 2011 was het jaar van de appels en peren. De appelen perenbomen gaven een uitzonderlijk grote oogst. Dankzij de hulp van de hele gemeenschap konden we de grote hoeveelheden verwerken tot heerlijk vers sap en diksap. In de winter staat het verwerken op een laag pitje. Dat wil echter niet zeggen dat er voor ons geen werk meer is, integendeel. Er gaat meer aandacht naar het werk in de winkel en daarnaast maken we veel andere lekkernijen, zoals wafels en broodbeleg. Dorpsgemeenschap Widar

- 19 -

jaarverslag 2011

Tenslotte verzorgen we meerdere malen per jaar de catering voor rondleidingen, studiedagen en jaarfeesten op Widar. We focussen daarbij op onze eigen producten. Het is de ideale manier om bezoekers kennis te laten maken met lekker, biologisch-dynamisch eten. 2011 was een bijzonder jaar voor ons team: ik trouwde en zowel Nele als Kim verwacht een baby’tje in 2012. Proficiat! Laura en Diny versterkten ons team vanaf oktober en december. SANGITA

Tuin In de tuin zijn we het jaar koud begonnen waardoor we pas laat konden snoeien. Het weer is het hele jaar niet echt voorspelbaar geweest. Door het droge voorjaar dat plots overging in een natte tijd is er een mindere oogst geweest van groenten en is het onkruid ons de baas geweest. Toch was de fruitoogst meer dan geslaagd. We hebben heel veel appels en peren kunnen plukken en deze zijn dan ook massaal verwerkt tot lekkere appelsap en appelmoes. De laatste appels zijn zelfs pas in januari uitgedeeld! De goede fruitoogst is onder meer te danken aan het ideale weer voor het fruit maar zeker ook door de bijen van Paul die dit jaar ook weer actief bezig geweest zijn. Zo actief zelfs dat ze gingen zwermen bij de buren in het voorjaar. Gelukkig is dit tijdig opgemerkt en heeft het volkje zich vredig terug in de kast genesteld. Ook voor de kippen was het een bewogen jaar. Wegens teveel modder hebben we de kippen in januari ondergebracht in de serre. De eieren die verspreid lagen over de serre, werden elke dag door Isabelle met een grote glimlach geraapt. Na de natte winter mochten de kippen hun laatste maanden terug doorbrengen in het kippenhok. Tegen het einde van het jaar verdwenen ze in de soeppot en is het oude kippenkot afgebroken om plaats te maken voor een mooi nieuw kippenkot waar de kippen niet meer in modder hoeven te staan en hopelijk geen last meer krijgen van ongewenste bezoekers . November en december waren warme maanden voor de tijd van het jaar. Hierdoor hebben we langer buiten kunnen werken waardoor we al eerder aan het snoeiwerk begonnen zijn. Ook dit jaar hebben we veel goede hulp gekregen in de tuin. Maria heeft ons geholpen tot juni en ook Joke heeft ons leuke momenten bezorgt in de tuin. In de zomermaanden hebben we hulp gekregen van Alexandra. Ook Alice heeft ons enkele maanden versterkt met de fruitoogst en wiedwerk.


- 20 -

jaarverslag 2011

Enkele reacties van de tuinploeg : Leo: Hout klieven en zagen vind ik leuk. Alles met hout eigenlijk. Dit jaar heb ik de groentebakken weer bij elk huis bezorgd en dat doe ik graag. Isabella: Ik vind het goed om in de tuin te werken. Noten kraken en onkruid wieden vind ik leuk. De kippen mis ik wel want nu kan ik geen eitjes meer rapen. Nico: Ik kom graag naar de tuin. De compostplaats in orde houden doe ik graag en het afval op straat zetten ook. Yvon: Plezant in de tuin werken. Er is een goede samenwerking in de tuinploeg. Ik kan meer op mijn gat zitten en hoef niet meer recht te staan. Ik wil alle serres afwieden. Dimitri: Sinds maart ben ik in de tuin gekomen. Ik vind het plezant hier. Eerst stond ik in de namiddag in de tuin daarna in de voormiddag. Ik heb gezien hoe het werk verdeeld is. Namiddag meer wieden en voormiddag ook planten en zaaien. Ik heb meegeholpen met de groenteverdeling naar de huizen en in de zomer maaide ik graag het gras. Ilse: Tuin is leuk. Help graag mee om groenten klaar te zetten voor de huizen. Aanmaakhoutjes maken wil ik nog veel doen en ik wil nog eens helpen met planten. Elout: Ik heb geholpen met het kippenhok afbreken. Ook de Forsythia-struik uitgestoken en daar ben ik enkele dagen mee bezig geweest. In de zomer heb ik samen met Joke de stoelen van Midgard geschuurd en geverfd en dat deed ik ook heel graag. STIJN

Landbouw Januari: Begin januari hadden we zes koeien aan de melk. Midden januari werden er twee kalfjes geboren, Ygrek en Sam. Aan het eind van de maand nemen we afscheid van Stijn, die enkele jaren in de landbouw gewerkt heeft. Dat hij vele vruchtbare momenten in de tuin, zijn fulltime werkgebied vanaf nu, mag beleven! Ook verwachten we onze nieuwe werknemer, Jonathan. Op de laatste dag van deze maand hebben we nog Marieke, onze zeug, geïnsemineerd. Februari: We verwelkomen Jonathan, die mede als gediplomeerde boer het landbouwteam komt versterken. Hij springt gelijk het diepe in, want hij woont na een weekje proef en enkele gesprekken ook al op Breidablik. Bij aanvang van deze maand hebben we acht koeien aan de melk. De landbouwers herinneren zich de moeizame periode met de koe Sangita. Om een of andere redenen hadden alle jonge medewerkers vrij veel problemen om dit anders brave koetje te melken. We werden er allemaal bijgehaald, met wisselend succes. We moesten zelfs Dirk er regelmatig bij halen. Ook Dirk kreeg geen vat meer op deze koe en er werd dan unaniem, maar met spijt in het hart besloten om Sangita aan de koopman te verkopen. Mindy krijgt haar eerste kalfje en blijkt een prima melkkoe te zijn. Wat zenuwachtig, maar alles went, ook dagelijks gemolken worden. Ook Sandra krijgt haar eerste kalfje, die Sien gedoopt word, wat een toeval, want Jonathan wist toen niet dat hij letterlijk moeder en dochter hulde bracht. Ook al hadden we reeds afgesproken dat we geen koeien naar mensen in de onmiddellijke omgeving van Widar zouden vernoemen.


- 21 -

jaarverslag 2011

Maart: We gaan op zoek naar andere en liefst biologische, dan wel biologisch-dynamische afzet. Er is een top met tien koeien aan de melk, waarvan de meeste nog redelijk geven ook. We verwelkomen Ronja, het kalfje van Rosalinde. Het land wordt weer seizoensklaar gemaakt. Bemesten, ploegen, frezen, valse zaaibedden … Er worden weer aardperen uitgedaan en doorgeschoven naar de tuin en winkel. Jonathan en Liefwin trekken er op uit om trekkers te gaan bezichtigen. Er wordt nieuwe afzet gevonden in de vorm van rechtstreekse verkoop aan Talander. Ook gaan we met een nieuwe versnijder in zee. Frank Bielen, tegenover Veeakker, werkt biologisch en produceert zo hoevevlees. Om de dieren bij Frank Bielen te laten versnijden moeten we wel naar een nieuw slachthuis en dat is in Genk. April: Femke verblijdt ons met een stierkalfje, Filiberke. Het aantal melkkoeien stijgt naar elf! Meer kan niet, want er is geen plaats in de stal, dus alle koeien die we hebben zijn aan de melk. Bij het speurwerk voor een nieuwe trekker doen Jonathan en Liefwin een andere bijzondere ontdekking. We vinden een biologisch werkend vleesveebedrijf en die hebben enkele stieren te koop, hier gaan we nog terugkomen. Dat doen we dan ook en we krijgen te horen dat de harem leider ook te koop is. Er wordt gezaaid, gerst op het vliegveld, 7ha in totaal. Op 9/04 is het zaaien gebeurd. Fijn! Na heel wat voeten in de aarde en gemartel verkopen we uiteindelijk de koeien Sangita en Lindsay. Er is een probleem met de melk. Ze is nog goed voor consumptie, maar niet goed genoeg meer om er kaas van te maken. Mei: We starten mei met nog slechts zeven koeien aan de melk. Mei blijkt een hele rustige maand te zijn. Er zijn nu enkele bewoners die meehelpen met melken in de weekenden, dit lijkt goed te gaan. Op het eind van de maand brengen we onze huidige stier, Fernando, naar het slachthuis in Mechelen. Juni: Er zijn zeven koeien die melk produceren op dit ogenblik. Er worden biggen geboren, tien stuks in totaal, drie vrouwtjes en zeven mannetjes. Nu Fernando plaats gemaakt heeft, kan onze nieuwe stier komen. Hij is van het brandrode ras en zijn naam was Tinus, maar wij dopen hem om tot Borr. Hij doet op zeven juni zijn intrede in de stal. 14/06 brengen we preparaten uit, ook op de vijftiende doen we dat. Wegens een fout tijdens het repareren van de trekker komt er uitlaatgas in de kabine, Liefwin is hier aardig ziek van. Hij eindigt op de spoedafdeling met 40˚C koorts. Volgens het ziekenhuis, geen probleem. 19/06 hebben we een geslaagde opendag. Jan Francois komt barbecueën voor de goegemeente. 25/06 krijgt Inge een kalfje, het krijgt de eerste dag al een slok koffie om het wat op weg te helpen, dit omdat het zo sloom is. Het kalfje is een vaarsje en heet Imke. Veder halen we nog een snede gras van het land. Juli: De maand begint met het einde van vijf varkens, die gaan naar het slachthuis van Genk, omdat de samenwerking met de versnijder Frank Bielen zeer positief verlopen is. We kunnen heel wat zelf doen en dat bespaard kosten, of levert meer overschot op aan het einde van de vleesrit. Er zijn zeven koeien aan de melk. 5/07 wordt de oogst die gemaaid werd eind juni binnen gehaald. Finne verblijdt ons met een vaars kalfje, Floortje.


- 22 -

jaarverslag 2011

Augustus: We kopen vijftien slachtkalkoenen voor met kerst. We doen een koe naar het slachthuis en die was de vrouwelijke helft van een tweeling. Bij koeien is dit eerder uitzonderlijk, hierdoor is de kans dat deze koe onvruchtbaar is heel groot, ook kun je het een beetje zien aan de lichaamsbouw. Het was in ieder geval geen tam beest dus, opgeruimd staat netjes. We beginnen de maand met nog steeds zeven koeien aan de melk. We blijven zoeken en strijden met en tegen het melkprobleem. We hebben een oogst van kleine baaltjes achter de rug, weer heel wat hulp. Marina kalft af, een stiertje, Mario, net als zij een zwart bont beestje. Ook Megan kalft af, toen dachten we nog verkeerdelijk dat deze koe Ingrid heette, maar dat werd vrij snel recht gezet. Het kalfje, een vaarsje, heette eerst Istar, maar is dan omgedoopt tot Mette. Tot slot maaien we op 31/08 zo’n 14,5 ha grasland. September: Er zijn acht koeien aan de melk. Ook halen we enkele dieren uit het natuurreservaat, eentje om af te mesten en te verkopen. Een andere om in de kudde te brengen en te laten dekken, dan kan ze later gaan dienen als melkkoe. We verkopen een big aan de Bonte Beestenboel, zo hebben ze daar er daar nu een knuffelvarkentje meer en later een worstje extra. Op 17/09 verwelkomen we het stierkalf van Tanja, hij wordt Titaan gedoopt en doet zijn naam alle eer aan. Het is een heel flink kalf. Marieke, onze zeug, wordt voor de verandering nog eens geïnsemineerd. Oktober: Nog steeds zijn er acht koeien die melk geven. Er ontbreekt één kalkoen, enkele dagen later wordt die grotendeels opgevreten teruggevonden in het aangrenzende weiland. Een vos? We doen een huisslachting, een beer (dan wel mannelijk varken). Stef, onze vertrouwde aan huis slachter, komt dit doen onder de nodige belangstelling. We oogsten de wilde pompoenen van op de composthoop en dat levert 152kg op. We schuiven ze door naar de tuin. Nu naderen we het einde van Arwen’s tijd op Widar, straks vertrekt hij naar Zuid-Amerika. De bietenoogst begint op gang te komen, we snijden eerst de bladeren af en voeren die, daarna oogsten we de bieten zelf en die zullen we dan de winter door bewaren en geleidelijk aan voeren. November: We zwaaien Arwen uit. Liefwin komt op zijn stekje op Landvidi wonen, eindelijk op het erf en niet meer op en neer naar Arendonk. We melken nog slechts vijf koetjes, als er geen bijzonderheden zijn, dan is het melken zo gepiept. Stef komt kalkoenen slachten. We brengen onze schele os naar het slachthuis. Alle dieren krijgen hier een naam, maar hem kennen we niet anders dan ‘schele os’. December: We nemen melkstalen van alle koeien, nog steeds in het kader van de melk en kaas die we daar van maken. Nog steeds maar vijf koetjes aan de melk. Verder is december een uiterst rustige wintermaand. LIEFWIN


- 23 -

jaarverslag 2011

Bakkerij Het afgelopen jaar hebben we in de Widar Bakkerij heel wat nieuwe bakkers mogen verwelkomen, maar helaas ook van enkele afscheid moeten nemen. Zo zijn Dieter, Doenja, Nancy en Glen overgeplaatst naar een ander werkgebied. Sommigen zelfs op het terrein van Balder! Toch zijn we ook heel verheugd dit jaar met de komst van ondermeer Gerry, Cis en Johan die keer op keer het beste van zichzelf laten zien.

V.l.n.r. Gerry, Johan, Marc, Cis & Elout.

Naast al die nieuwe gezichten in de bakkerij hebben wij het afgelopen jaar ook enkele nieuwe producten in ons prachtig assortiment gebracht. Zo zijn we in mei 2011 gestart met het produceren van de “Clochards Kramiek” een heerlijk rijk biologisch rozijnenbroodje met ingebakken amandelspijs. Deze bakken we tot op heden enkel in opdracht van het Landlopersmuseum te Merksplas. Ook niet te vergeten is ons “Landlopersbroodje” een erg lekker bio broodje licht gezoet en vol van smaak met voltarwe meel, rogge, haver en honing. Een recept vervaardigt door bakker Patrick. Dit laatste is een erg succesvol broodje en valt bij veel mensen in de smaak. Je kan hem dagelijks verkrijgen in de Widar winkel of de Bio Shop in Turnhout. Wist je dat… - François ons na een flinke val in de bakkerij heeft moeten verlaten na een bakkerscarrière van wel 15 jaar! Ondertussen is hij helemaal hersteld van deze val en gaat het goed met François! - Onze prachtige bakkerij op januari 2012 maar liefst 25 jaar bestaat! HipHip ... - Bakker Bart het na een carrière van 25 jaar bakkerij een beetje rustiger aan gaat doen in de bakkerij. - Bakker Jan na twee jaar en één maand de bakkerij maar helaas ook Widar zal verlaten! - We in de bakkerij een nieuwe kneedmachine hebben die nog veel groter is dan de vorige! - Bakkerij Widar de laatste maanden bijna één derde meer brood moet bakken dankzij de verschillende voedselteams! - Brood van Widar eigenlijk gewoon het beste brood van de wereld is! - Er een heuse smulpartij uitbrak op Widar toen de grote diepvriescel volledig dreigde te ontdooien! - Niet alleen het brood van Widar bio is, maar bijna al onze producten! - Marcel na 4 jaar werken in de bakkerij met spijt in het hart is moeten stoppen omdat hij naar Ekkehart is verhuisd. - Bakker Guy een dagje ouder wordt en daarom heeft beslist een dagje in de week minder te gaan werken op Widar. - Het brood, de cake, taart en vlaai dat niet verkocht wordt steeds naar de varkens van Widar gaat! Feest in de stal dus! - Bakker Marc de laatste tijd minder in zijn zeteltje zit en meer koekjes en brood maakt/eet!


- 24 -

jaarverslag 2011

V.l.n.r. Elout, Gie, Carmen, Patrick, Gerry, Paul, Marc & Flor

Bakker Jan wouters

WEVERIJ Dit jaar was een dynamisch jaar in de weverij. Een jaar met heel wat verschuivingen. Eva werkte nog bij ons tot het voorjaar. Hilde en Yvonne zijn er in de zomertijd even tussenuit geweest, maar zo gauw de koude eraan kwam, zijn ze terug bij ons in de weverij komen werken. Jokke had verleden jaar een hele moeilijke periode. Hij is een tijd in de landbouw geweest, en had nadien een time-out. Maar gelukkig gaat het nu beter en is hij terug in de weverij. Vanaf september is Megan nieuw bij ons, een jonge meid die nog veel kan en wil leren. Ook Stefan Smets wilde graag leren weven en is na een half jaar geëvolueerd tot een wever met toekomstperspectief. Ook dit jaar zijn François en Ilse terug. Florent daarentegen heeft ons werkgebied ingeruild voor de bakkerij. En Joeri werkt vanaf januari terug buiten in de landbouw. In de loop van het jaar hebben we een opdracht gekregen van de Speelhoeve, om doeken te weven voor hun nieuwe grote zaal. We moesten zonsopgang- en ondergang vertalen in kleuren. Het zijn 2 mooie wanddoeken geworden in coton-linnen en zijde. Voor het geluidsprobleem in het kantoor hebben we een viltproject. We proberen met verschillende vierkante gevilte lappen een mozaiëk samen te stellen met kleur en beweging. Dit jaar was 6 april weer een hoogtepunt in ons weverij-leven. De Landelijke dag van “Weven met Beperking” in Amersfoort eindigde met een spetterende modeshow, waarbij Frieda en Joeri als echte sterren meeliepen om de zelfgeweven kleding te showen. We hebben geluk dat één van onze medewerkers, Liefwin, een pa heeft die schapenhoeder is. De contacten met de weverij waren heel hartelijk en resulteerden in een schenking van een aantal zakken schapewol van verschillende rassen. In de zomertijd heeft Nadine een deel gesponnen, gewassen, gekaard


- 25 -

jaarverslag 2011

en gevilt om de kwaliteit te onderzoeken. Dit gaf een warme, huiselijke sfeer in de weverij. Maar het geëxperimenteer ging verder. De bewoners hielpen bij het pluizen en kaarden van de ruwe wol totdat we een aantal mooie baarden verzamelden, die nu als grondstof dienen voor het vilten van tasjes, potjes en hoeden. Nog een gulle schenker was een bevriende instelling uit Nederland, waar we een prachtig groot blankhouten getouw en bank mochten gaan ophalen. ’t Is een getouw met trappers, waar zowel Hilde als Frieda mee kunnen werken. Ook dit jaar waren we heel blij met de hulp van stagiaires, voor een korte of langere tijd. Zo is dan eens iets extra’s mogelijk met één bewoner. De weverij blijft een boeiende, levendige en creatieve werkplaats, waar plaats is om nieuwe interessante technieken uit te diepen, die dan net weer onze bewoners anders kunnen motiveren. Nadine, Griet & Monique

Kantoor

Wist je dat in 2011: - Ook het kantoor niet gespaard werd van de babyboom; - Nicky begin februari het kantoor-team kwam versterken ter vervanging van Isabelle tijdens haar zwangerschapsverlof; - Isabelle op 17 april trotse moeder werd van Marth, een zusje voor Sien; - ook Nicky begin maart aankondigde dat de ooievaar op bezoek zou komen en dat zij op 26 november een zoontje ter wereld bracht luisterend naar de naam Noan; - wij ook dit jaar weer konden rekenen op helpende handen bij het afwassen (dank u Tom en Stefaan!) - Pieter-Jan elke dag langs kwam op kantoor voor zijn ‘dag allemaal’, die jammer genoeg alleen op dinsdag in het postvakje ligt! - de klusjesmannen (Guy en Luc) het dit jaar toch wel tijd vonden dat de vloer van het kantoor onder handen werd genomen; - we de laatste werkdag van het jaar het kantoor héeeeelemaal leeg hebben geruimd; - Guy en Luc uiteindelijk ons vloertje terug spic en span en blinkend hebben gekregen! - Hilde enkele weekjes uitgevallen is wegens ziekte; - ook Linda al een paar maandjes thuis is; - Isabelle ondertussen terug aan het werk is; - Isabelle elke dinsdag mee zetelt in het dagelijks bestuur; - ons koffietoestel stuk ging; - we nu pas merkten dat we ons bakje troost niet kunnen missen; - ook de computers het af en toe laten afweten; - we dan dankbaar gebruik maken van het telefoonnummer van Arnd; - Arnd ons dan meestal wel uit de nood kan helpen en ons ineens voorziet van heel wat technische achtergrond; - Guy en Luc regelmatig hun tasje koffie kwamen drinken; - Hilde ons in de middagpauze geregeld aanspoorde om een frisse neus te gaan halen; - we dan een kort wandelingetje maken tot aan het kapelletje of tot het paadje aan Breidablik; - we waarschijnlijk nog een hoop andere dingen over het hoofd hebben gezien!!!! Inge


- 26 -

jaarverslag 2011

V.l.n.r. Nicky, Isabelle, Hilde & Louise

Een impressie door een van onze nieuwe werkkrachten: Hallo, ik ben Nicky. Ik ben hier in februari 2011 begonnen ter vervanging van Isabelle die in zwangerschapsverlof ging. Ik heb steeds in het bedrijfsleven gewerkt dus door hier te komen werken viel ik van de ene verbazing in de andere, positief weliswaar, in feite een openbaring voor mezelf. De lieve mensen, de sociale contacten, de kleine en rustige werksfeer en vooral het familiegevoel heeft mij écht getroffen. Hoewel ik zelf een zeer sociaal aangelegd persoon ben, was de omgeving in vele opzichten voor mij een ontroering. Elke dag vertrok ik naar huis met een lach op mijn gezicht. De weekopening op maandag vond ik steeds zo geweldig: Pieter-Jan die zijn mond niet kon houden , Gerry die steeds over de voetbal kwam praten, lieve Els die mij en het kindje in mijn buik hallo kwam zeggen, nieuwsgierige Bartho die ook nog alles onthoudt (!), enz. De weekopening is een interessante gebeurtenis: als je dit elke week doet, wordt het een gewoonte, maar het is een intens moment van stilstaan bij de dagdagelijkse dingen waarvoor we dankbaar zijn en waarbij we iedereen goede dingen wensen. Alsook op kantoor kwam iedereen wel eens binnen: Paul –soms goed gezind en soms zo stil – maar we zagen hem altijd graag komen! Elout en Glenn, Ils, Frieda die altijd postzegels kwam halen, Staf die regelmatig kwam checken hoeveel centjes hij al bijeen gespaard had voor zijn grote reis naar Parijs, ….ze kwamen allemaal wel eens iets halen op kantoor, wat was dat toch leuk die contacten en die babbeltjes. Ik bleef steeds achter met een glimlach op mijn mond. En wanneer de mond glimlacht, glimlacht het hart! Ik – die iemand verving die op zwangerschapsverlof was – werd zelf ook zwanger!  Beetje ironisch, akkoord, maar hier bij WIDAR maakte ze er totaal geen problemen van! Het nieuws werd leuk en blij onthaald door iedereen. Een hele opluchting voor mij ook, als je ergens pas begonnen bent. Familiewaarden en het huiselijke gevoel is hier duidelijk van importante betekenis. Wat mij het meest geraakt heeft tijdens de periode dat ik hier werkte, was de eerlijkheid, openheid en de ‘goedheid’ die hier op het hele terrein rondhangt - zowel bij de kantoormedewerkers, als de opvoeders, als de bewoners. Is het de sociale sector of is het toch die speciale benadering van de antroposofie? In ieder geval heeft mijn gevoel, mijn intuïtie me nooit in de steek gelaten of teleurgesteld in vele situaties en gebeurtenissen in mijn nog jonge leventje. En ook hier bij WIDAR heeft mijn intuïtie me niet nagelaten. Ik vertrek hier dan ook met spijt, maar met een goed en gerust hart / gevoel.


- 27 -

NICKY

jaarverslag 2011

Verpleging Positief denken: Waar haal je de energie om goede zorg te realiseren? Mensen putten vaak kracht uit de hogere waarden die ze willen realiseren: zorg en aandacht, verbinding met elkaar. Door te werken vanuit betrokkenheid draag je energie over. Je voelt iets, er gebeurt iets. Steiner leert ons dat de menselijke geest, die langer bestaat dan het leven hier op aarde, nimmer ziek of beschadigd is. De mens is een ‘eeuwig’ wezen met een levensontwerp. Zowel bewoners als medewerkers hebben dit, en zij hebben bovendien deel aan elkaars ontwerp. Wie positieve gedachten wijdt aan een ander, beïnvloedt die persoon positief. Wie een moeilijk opvoedbaar kind heeft, of een partner of collega waar hij niet mee uit de voeten kan, kan zijn relatie tot die persoon gunstig beïnvloeden door op gezette tijden te denken aan de goede eigenschappen die deze ongetwijfeld ook heeft. Zijn handelswijze tegenover die persoon wordt dan vanzelf positiever, waarmee bij de tegenpartij ook een prettige reactie wordt ontlokt. Een medewerker die weinig verwacht van een bewoner, beïnvloedt diens resultaten negatief. Omgekeerd geldt hetzelfde. Positief denken: voor uzelf en de ander het goede toewensen en mogen ontvangen.

GREET Verpleegster

Dorpsgemeenschap Khedeli KHEDELI , EEN CULTUUREILAND IN WORDING Toen ik in december 2011 in Khedeli was, heb ik voor de medewerkers een voordracht gehouden over de betekenis van de gemeenschap Khedeli voor de plaats. Hierover heb ik voor de mensen van Khedeli een tekst geschreven en een aantal ideeën geopperd voor verdere ontwikkeling van de betekenis van de Khedeli-gemeenschap voor de plaats Khedeli. Historiek. Tot 50 jaar geleden was Khedeli een relatief bloeiend gehucht. Er stonden tientallen huizen. Op luchtfoto’s van de plek zijn de restanten te zien van meer dan 75 percelen waar een huis heeft gestaan. Er was een bron waar winter en zomer water ter beschikking was voor de kleine gemeenschap. Met het opdrogen van de bron is ook het verval van de kleine gemeenschap Khedeli ingezet. Twee jaar geleden stierf dan de laatste inwoner van de heuvel. Ergens beneden woont er nu nog een alleenstaande oude vrouw. De levendigheid van het oude Khedeli is nu geheel verdwenen. Er zijn nog wat vervallen huisjes, nog restanten in het landschap van vroegere bewoning onder de vorm van grote wijnkruiken die ingegraven werden op het moment dat een huis werd gebouwd. Op vele plaatsen op de heuvel kan men deze wijnkruiken nog vinden. De huizen zijn verdwenen. En af en toe komt er nog een nazaat van vroegere bewoners bidden voor de voorouders die daar woonden. Zo vonden jullie de plaats toen tien jaar geleden het eerste huisje werd aangekocht. Een huisje waarvan de ramen geen glas hadden. Waarvan de tuin overwoekerd was. Waar het koud en tochtig was. Buren kwamen er zelden. Die leefden in Rusland of in Tbilisi. En zij waren wat blij dat het initiatief interesse vertoonde voor hun eigendommen. Er was grote bereidheid tot verkoop. In jullie tienjarig bestaan lukte het jullie om 11 lapjes grond, al dan niet met een ruïne van een huisje, op te kopen. De drie hectaren in het bezit van jullie organisatie vormen nu het fundament voor de renaissance, de wedergeboorte van Khedeli. Eerste ontwikkeling, Het eerste, belangrijkste wat er gebeurde was: het slaan van een put. Margit Engel van Vidarosen in Noorwegen had begrepen dat alle leven met water begint en schonk het geld om die put te slaan. Water, de bron van leven voor iedereen. Ook voor nieuw Khedeli. Met de aankoop van de “Widar-heuvel”, het hoogste punt in de omtrek, kon er een “watertoren” gebouwd worden. Het water wordt daar nu naartoe gepompt en van daaruit kan het hele terrein van water voorzien worden.


- 28 -

jaarverslag 2011

De tweede belangrijke stap was dat een kleine groep personen met een handicap hun intrek namen in het eerste huisje. Zij kwamen niet van de heuvel, ze kwamen van ver weg, ergens in Georgië. Alles was nog primitief in het huis. Maar warmte en werkkracht bij de pioniers zorgden voor een opbouwende positieve sfeer op de plek. Dat werd waargenomen. Meestal ver weg van Khedeli. In het buitenland, bij een aantal mensen in Tbilisi. En er kwam hulp. De kiem die gelegd werd, kon blijven leven en verdorde niet. Integendeel, er kwam groei. Het zaadje was niet op een rots gevallen, maar in een vruchtbare bodem. Het derde element dat ging bijdragen toe de wedergeboorte van de plaats was de muziek. Er werd weer gezongen en gedanst op de heuvel. De ziel van Georgië en Kachetië kwam terug naar die verlaten plaats. Renaissance Het “wezen van de plaats” luisterde mee naar de muziek, zag de nieuwe mensen, hoorde weer het water klateren...en kwam zelf terug tot leven. Hier konden nieuwe dingen gaan gebeuren. Niet meer louter gebaseerd op de zeden en gebruiken die eeuwen de leefgemeenschap Khedeli hadden bestuurd. Maar gebaseerd op nieuw, moderne, actuele impulsen die tot doel hebben de mensheid een stap vooruit te brengen in zijn ontwikkeling. Daar wilde het “wezen van de plaats” graag aan mee werken. Het “wezen” stelde gronden ter beschikking: eigenaars wilden graag hun grond aan het initiatief verkopen. Het “wezen” wil ook graag herkend en betrokken worden bij de ontwikkeling. Wil zijn goedkeuring laten blijken. Het zet bijvoorbeeld een prachtige dubbele regenboog boven het nieuwe huis. Het trekt jonge mensen aan vanuit verre landen om een tijd van hun leven mee te werken aan de opbouw van de plaats. Vergeet het “wezen” niet beste mensen in Khedeli. Het zal jullie helpen en ondersteunen. Vooral op momenten dat er vertwijfeling is. Khedeli wedergeboren. Uit de dood van het verleden terug opgestaan met totaal nieuwe impulsen die de ontwikkeling van de mens dienen. Een klein cultuureiland in de wereld. Met grote uitstraling. Hét voorbeeld voor geheel Georgië om aan te tonen dat mensen met een handicap menselijk kunnen benaderd worden. Dat men met hen kan samenleven. Dat zij in de stad kunnen rondlopen en gezien worden. Dat zij in de school mee kunnen werken aan culturele projecten. Dat men “gewoon” kan omgaan met deze mensen. Dat ze kunnen werken. Die nieuwe impuls wordt waargenomen en wordt via de TV aan alle Georgiërs getoond. - Een aantrekkingspool voor ambassadepersoneel, voor de vrouw van de president, voor ministers en politici, journalisten, media… - Een plek voor opleiding en levenservaring voor jaarlijks drie tot vier mensen uit het buitenland. Ze kunnen ervaringen opdoen die hen ten dienste staan voor de rest van hun leven - Een plek ook waar het spirituele woord kan en mag uitgesproken worden. Voorzichtig, maar toch ook krachtig en duidelijk. Cultuureiland. Khedeli heeft een betekenis gewonnen voor de opvang van mensen met een handicap. Voor gemeenschapsvorming buiten familiaal verband. Voor de ontwikkeling van jonge mensen uit het buitenland. Voor de ontwikkeling van het spirituele. Nu komt de vraag: hoe kan Khedeli in de toekomst zich zo ontwikkelen dat het nog meer tot een cultuureiland kan worden ten dienste van alle mensen in de omgeving? Daarover hadden de bestuursleden van de Stichting Khedeli in april vorig jaar een eerste uitwisseling. Enkele ideeën werden verwoord: a) Omgaan met de elementen aarde en water: Jullie in Georgië weten het beter dan wij: de grond is een heilige plek. Daarom toch wordt er bij de bouw van ieder huis een wijnvat in de grond ingegraven en wordt die plek als heilig beschouwd. Willen we op een spirituele manier met de grond van Khedeli omgaan, dan is het aangewezen om de biologisch-dynamische landbouwmethode toe te passen. Die methode drukt eerbied voor de vruchtbaarheid van de aarde uit. En heeft respect voor de geestelijke wezens die aan de basis liggen van ontkiemen, groeien, bloeien en verwelken. Tegelijk wordt de gemeenschap voorzien van voedsel van de beste kwaliteit. Niet enkel fysiek, maar ook geestelijk. Bewoners en medewerkers kan dat ten goede komen. Dorpsgemeenschap Widar

- 29 -

jaarverslag 2011

We zagen het al aan de geschiedenis van Khedeli: de omgang met het water is op deze plaats een kwestie van leven of dood. Daarom moet er met uiterste zorg en respect omgegaan worden met dit element. En moet er voortdurend onderzoek zijn naar wat er moet gedaan worden opdat ook in de verre toekomst Khedeli niet zou uitsterven bij gebrek aan water. b) Omgaan met mens en dier: De verdere uitbouw en groei van de zorg voor personen met een handicap zal de plaats steeds meer toekomst geven. De volgende stap is het bouwen van een derde huis voor nog een achttal personen met een handicap. Zorg voor de ontwikkeling van de medewerkers door regelmatig cursusdagen in te richten. De thema’s kunnen naar de behoefte van de medewerkers gericht worden. Zorg voor stagiaires die het vak willen leren. Stagiaires uit het buitenland, maar ook stagiaires uit de twee opleidingsplaatsen in Tbilisi: het Tagesheim en de Michaelschule. Het uitbouwen van een kleine koeienstal dicht bij de gemeenschap, het inrichten van een huisje voor de familie van de boer, zouden de kracht van de gemeenschap groter maken. c) Verpleging en verzorging, het therapeutische verder ontwikkelen. o

o

o

Muziektherapie: datgene wat nu al met veel succes gedaan wordt, leren verstaan en leren overdragen op andere personen. Door het inrichten van een masterclass met individuele leerlingen die van Lali willen leren hoe zij de muziek gebruikt als instrument tot ontwikkeling. Elementaire verpleegkunde: iemand uit het therapeuticum in Tbilisi zou zo een opleiding aan de medewerkers kunnen geven. Of eventueel de arts aan Khedeli verbonden zou dat op zich kunnen nemen. Heileuritmie: Nino zou studenten kunnen meebrengen voor haar werk in Khedeli, zodat ook andere mensen de waarde van euritmie voor de bewoners kunnen leren kennen.

Hoe dit te bereiken? Alles begint in het klein. We stellen voor, en we willen Khedeli helpen om dit te realiseren: maandelijks één studiedag voor alle medewerkers van Khedeli. De vakken die op zo een dag zouden kunnen gegeven worden zijn: Elementaire kennis van verpleegkundige handelingen; biologisch dynamische landbouw; Engels of Duits voor de medewerkers; … De vaardigheden die medewerkers in deze voorgestelde gebieden kunnen leren, zijn voor de gehele omgeving verworven. Verpleegkundige handelingen bijvoorbeeld kan iedere medewerker mee naar huis nemen en toepassen in haar eigen familie en omgeving. Zo komt het de hele plaatselijke gemeenschap ten goede. Zo zal ook de kennis van een andere taal of het goed leren omgaan met de productie van groenten, de gehele omgeving ten goede komen. Beste medewerkers van de gemeenschap Khedeli, Widar wil zeer graag meehelpen aan de opbouw van jullie gemeenschap tot een cultuureiland dat ten dienste staat van de ontwikkeling van vele mensen. Wij kunnen het praktische werk niet doen. Wij kunnen enkel meedenken, ondersteunen, onze kennis en vaardigheid ter beschikking stellen, ideeën aangeven. We doen dat omdat we allen van de plaats houden en meedelen in het toekomstvisioen dat aan de grondvesten van jullie werk lag: op het graf van de Heilige Nino ontstond de idee om iets te doen voor de ontwikkeling van Georgië. Dat doen jullie, en dat doen jullie met succes. Wie de gemeenschap Khedeli in Georgië financieel wil steunen, kan dat doen op rekeningnummer 523-0450160-58. Jan Borghs


- 30 -

jaarverslag 2011

VRIJWILLIGERSWERKING De boer zit met de handen in het haar. Hij ziet nog zoveel werk op het land, en kan daardoor niet genoeg tijd schenken aan een bewoner die een mindere dag heeft … Op Skirne is het vrijdagvoormiddag altijd een race tegen de klok om de lakens te verversen, het eten klaar te krijgen én het huis mooi te laten blinken tegen het weekend … Een bewoner heeft geen familie meer waar hij in de vrije weekends terecht kan. Enkele uitstapjes per jaar doen haar toch keer op keer genieten, maar de medewerkers kunnen er zo moeilijk tijd voor maken … Dit zijn enkele voorbeelden, waar we als organisatie vaak mee worstelen. Gelukkig kunnen we voor deze noodzakelijke “extra’s” rekenen op de hulp van een tiental gemotiveerde vrijwilligers! Mensen die, zonder iets in de plaats te willen, zich ten dienste zetten van onze gemeenschap en bewoners. Zomaar … vanuit een hart dat op de juiste plaats zit! Hoe vaak zie je de dag van vandaag nog zo’n gul gebaar?! Via deze weg willen we deze mensen dan ook ten zeerste bedanken voor hun steun, hun werk, hun luisterend oor, hun tijd, hun zorg, hun glimlach en hun onvoorwaardelijke inzet! Bedankt Anette, Frans, Rita, Jolan, Linda, Carla, Sonja, Elly, Karel, Tim & Joyce! Vanaf dit jaar probeer ik wat van mijn werktijd af te staan aan deze bijzondere werkkrachten. Zo tracht ik kandidaat-vrijwilligers welkom te heten en samen met hen op zoek te gaan naar de gepaste invulling van hun werk. Ook plaats ik zoekertjes online op het internet en pols ik af en toe hoe het gaat met onze supervrijwilligers. U ziet … het vrijwilligerswerk draait op volle toeren! Maar er is natuurlijk altijd nog plaats voor een extra paar helpende handen. Bent u op zoek naar een leuke en interessante vrijetijdsbesteding, waar u enorm veel dankbaarheid voor in de plaats krijgt? Geef dan gerust een seintje en ik nodig je graag uit voor een gesprek bij een lekker tasje koffie of thee! Bel of mail naar Widar en vraag naar Geert! Tot binnenkort !!!


- 31 -

Geert

jaarverslag 2011

Enkele getuigenissen van onze onmisbare vrijwillig(st)ers: Sinds september maak ik op donderdagmiddag deel uit van een enthousiaste groep bewoners en medewerkers in de winkel/verwerking. Samen schillen we kilo’s appels, roeren we in supergrote potten, gaan we het gevecht aan met een grote klomp boter, assisteren we de broodmachine bij het snijden van brood, maken we de mooiste pakjes van al die lekkere koekjes en ga zo maar door. Wat is het fijn om nadien al de afgewerkte producten in de winkel uitgestald te zien. Netjes op een rij staan de confituur, diksap, appelmoes, ... uitnodigend te wachten op een geïnteresseerde koper of gebruiker. Regelmatig duiken we in de frigo op zoek naar worsten, hamburgers, gehakt, ... om de huizen te voorzien van al hun wensen. Vele boodschappentassen worden met plezier gevuld om nadien aan huis te worden bezorgd. Ja, hier draagt iedereen zijn steentje bij. Laat al dat lekkers maar komen. LINDA Goetschalckx


- 32 -

jaarverslag 2011

Iedere donderdag kom ik de Widar-gemeenschap (vrijwillig) ondersteunen. Dit doe ik vanaf januari 2011 en elke week opnieuw, kom ik met goede zin en ik vertrek ook weer met goede zin! Jolan de Graaf is mijn naam, en ik woon in Hilvarenbeek (pakweg 25 km van Merksplas vandaan). Ik ben al een eindje in de vijftig (jaar) en samen brachten we 5 kinderen groot en als u dit stukje leest, ben ik ook al oma van 2 kleinkinderen. Gehuwd ben ik met Jos Tiggelman, ook geen onbekende op Widar. In eerste instantie kwamen we af, op de vacature van huisouders in Huize Landvidi. Na lang wikken en wegen, besloten om het niet te gaan doen, vooral vanwege onze leeftijd en het energie-peil wat daarmee samenhangt. Ik draag de antroposofie een warm hart toe en wilde toch graag iets blijven betekenen voor Widar. Leerkracht lager onderwijs was mijn beroep tot drie jaar geleden, nu doe ik met veel plezier 3 dagen in de week vrijwilligerswerk. Widar maakt daar deel van uit voor 1 dag per week. Nu, wat doe ik zoal op zo’n donderdag ? Een voorbeeld van de laatste donderdag, die ik heb meegemaakt:In de voormiddag met Andres een onderdeel voor de stofzuiger gaan kopen in Turnhout. Gezien de technische belangstelling van Andres, was dit een succes , om in zo’n “werkwinkel” ( zoals hij dat noemt) op zijn gemak te kunnen rondkijken. Ook een drankje gaan doen. In de namiddag zijn Ils Sas en ik gaan winkelen voor haar persoonlijk. Vanwege het prachtige lenteweer, zijn we helemaal op de fiets gegaan naar Turnhout!! Over ’t Bels lijntje en dat was genieten ! En natuurlijk ook iets gaan drinken na het shoppen. Maar het kan er ook heel anders uitzien zo’n dag: bv. meehelpen tijdens een SPORTDAG voor gehandicapten, samen met andere Widar-medewerkers. Er was een hele groep sportieve Widar bewoners, die zich hiervoor hadden ingeschreven. Het was heel leuk dat mee te maken. Of een andere keer in de zomer: met Staf, Dimitri en Nancy naar een MUZIEKFESTIVAL voor mindervaliden gegaan, Een supergezellige en zonnige dag hebben we gehad! Een andere activiteit is geweest voor mij: met Frieda samen oefenen, dat zij zelfstandig de trein kan nemen naar Berchem en vandaar de weg vinden naar het rusthuis, waar Frieda’s hoogbejaarde moeder woont. Dit vind ik een geweldige prestatie van Frieda, dat ze dit bezoek aan haar moeder, nu helemaal alleen onderneemt: chapeau! U ziet wel, dat het een zeer gevarieerd pakket kan zijn aan activiteiten op mijn Widardag. Te veel om hier allemaal op te schrijven… Ik zie mezelf als een `toegevoegde waarde `voor de bewoners op de eerste plaats en voor de medewerkers. Ik draag graag mijn steentje bij aan zo´n bijzonder waardevolle dorpsgemeenschap, als dat Widar is. Ongetwijfeld komt u mij, of Jos en mij, een keer tegen. Bij een jaarfeest bv. of bij het kerstspel of een ander feest op Widar. Of in de zomerperiode misschien, als wij de honneurs waarnemen op Huize Idafeld, als Sandra en Bart met vakantie zijn. Dus, ik sluit af met een TOT ZIENS !


Groet, JOLAN de Graaf

- 33 -

jaarverslag 2011

opendeurdag

Graag nodigen wij u allen uit om een kijkje te komen nemen op onze opendeurdag!


- 34 -

jaarverslag 2011

Widar VZW

Lipseinde 43 2330 Merksplas Tel: 014/ 63 44 46 Fax: 014/ 63 92 99 e-mail: [email protected] website: www.widar.be Schenkrekening: 230-0227101-44 Fiscale aftrekbaarheid vanaf 40 € Openingstijden Widar winkel:

Zomercafe den Bayerd (Wortel Kolonie):

Van 15 juni tot 15 september Maandag tot vrijdag: Woensdag t/m Vrijdag 14.30 — 17.30 uur 9.00–12.00 uur en Zondag 10.30 — 17.30 uur 14.00 — 17.30 uur Van 16 september tot 14 juni elke zondag Vers brood vanaf 14.00 10.30 — 17.30 uur uur Zaal is beschikbaar voor verhuur op Open deur: zondag 3 juni vrijdag en zaterdag.

14.00—18.00 uur


Dorpsgemeenschap Balder Wortel 2011 - 35 - Kolonie 28, 2323 jaarverslag

Belgique- België P.P.- P.B TURNHOUT BC 27012

Recommend Documents