BEKENDMAKING NOMINATIES & WINNAARS VMBO - MBO & DUTCH DOC SCHOOL AWARD
BEKENDMAKING PUBLIEKSPRIJS VMBO
Het verleden naar voren
Busra Yavuz
011
Het verleden is voor ons eigenlijk gewoon een zwart, grijs of wazig beeld. Mijn foto’s gaan over de plekken waar ik vroeger vaak was en speelde. Ik wil laten zien dat je je verleden niet achter je moet laten. Je hoeft niet alle leuke herrinerringen weg te gooien. Doe er wat mee! Je kan zien dat er heel veel is veranderd in zoveel tijd. Dat vind ik altijd heel leuk om te zien!
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Ghana
Rosa van Tilborg
Mijn reis door het geboorteland
073
van mij vader Mijn naam is Rosa van Tilborg van X11 school voor Grafimedia en ik houd mijn documentaire over Ghana omdat mijn vader daar geboren is. In deze foto’s is te zien wat er allemaal in Ghana is en kan je ook zien dat het in Ghana erg anders is dan in Nederland bijvoorbeeld dat de kinderen meestal voor hun broertje of zusje moet zorgen in plaats van de moeder. In deze documentaire is erg veel groen te zien, dit komt ook overeen met wat ik in het echt heb gezien toen ik in Ghana was. In Ghana is erg veel natuur, vooral vergeleken met Nederland.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Zóo gezellig!
Rose Rahim
74
mijn reis door de jungle I’ve been to the zoo, year after year, my passion to photograpgh animals is clear. Beautiful creatures, made my god, so lets show magnificance why not?
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
PUBLIEKSPRIJS VMBO
Zóo gezellig!
Rose Rahim
74
mijn reis door de jungle I’ve been to the zoo, year after year, my passion to photograpgh animals is clear. Beautiful creatures, made my god, so lets show magnificance why not?
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
BEKENDMAKING PUBLIEKSPRIJS MBO
Broer & Tekenaar
Woozy “
Tekenaar “
Armando Breeveld
57
Dit is mijn broer Gerald oftewel Woozy, de artiesten naam die zijn vriendin hem gegeven heeft. Woozy is altijd al bezig geweest met tekenen maar de afgelopen jaren is het alleen maar meer geworden. Woozy wist niet wat hij als beroep wou en had al meerdere opleidingen stopgezet maar waarom maak je niet van je hobby je beroep? Dus is Woozy al langs 15 verschillende tattoo shops geweest waarvan geen één hem in de leer nam. todat een kennis via via iemand kende die een nieuwe tattoo shop gaat openen en hem dit jaar in de leer zou nemen.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Bevroren ruit
Celine Zonneveld
En de gevolgen ervan
78
Op een koude ochtend in december stapte mijn goede vriendin Laura Dooge op haar fiets om naar school te gaan. Ze had zich verslapen, dus trapte ze met alle kracht die in haar benen zat op de trappers. Ze moest en zou op tijd komen voor haar wiskundetentamen, anders zou ze een slecht cijfer halen. Vanwege de kou had Laura een dikke muts opgedaan zodat haar hoofd niet koud werd. Ze had immers haar hersenen hard nodig. De wind ging door haar jas heen en ze kreeg het alsmaar kouder en kouder. Ze trapte nog harder. De weg was lang. In gedachten verzonken vloog ze over de weg. Op dat moment zag ze een auto van rechts komen. Het was een grote, brede auto. Ze kon het niet goed zien. Ze was al te laat om te stoppen. Zonder enige twijfel trapte ze nog harder dan eerst. Ze voelde de bumper van de auto tegen haar achterwiel en het enige wat ze dacht was: ‘Dit gaat fout, dit gaat fout.’ Haar fiets glipte weg en alles werd zwart. Ze opende haar ogen. Pijnscheuten schoten door haar lichaam. Ze lag op de koude bevroren straat en keek naar de uitlaat van de auto die boven haar hoofd was. Ze sloot weer haar ogen. In het ziekenhuis werd haar verteld wat er gebeurd was. Haar bekken was op meerdere plaatsen gebroken. Er zaten twee pinnen in haar heup zodat die op zijn plek bleef zitten. Na een maand in het ziekenhuis te hebben gelegen en twee pijnlijke operaties te hebben ondergaan, mocht ze naar huis en werd haar verteld dat ze moest revalideren. Goed nieuws, want als ze haar best deed, zou ze een half jaar later weer kunnen lopen.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Wel ziek, maar niet zielig
Esmee Gebbink
191
Mijn moeder
Ik heb mijn moeder uitgekozen om te fotograferen hiervoor. Ik moest er heel goed over na denken, en het is ook best wel moeilijk voor mij geweest om dit te doen aangezien dit een kant is van mij die bijna niemand weet. Je zou het misschien niet op het eerste gezicht zien en ook niet denken, maar mijn moeder is dodelijk ziek, en lijd aan een ernstige longziekte. Ze gebruikt heel veel medichijnen hiervoor en heeft heel veel tijd nodig om de dag te beginnen. Hierdoor is mijn leven niet zoals die van elk ander normaal tiener meisje. Vroeger merkte ik er niks van dat mijn moeder zo ziek was, maar als je ouder word begin je het steeds meer te merken. Je moet je aanpassen, en helpen in huis. Er komt een traplift in huis, er komt zuurstof in huis. En soms is het zo erg dat ze word opgenomen in het ziekenhuis. Ook spontaan dingen verzinnen is niet zo’n goed idee. Ik kan bijvoorbeeld niet zomaar bedenken dat ik bij vriendinnen ga logeren. Ik moet er altijd rekening mee houden dat me moeder niet alleen thuis is. Ondanks alles gaat het leven wel gewoon verder. Ze kan nog best veel dingen zelf doen. Koken kan ze nog gewoon, en opruimen kan ze ook. Ik help haar natuurlijk wel zogoed mogelijk met alles, maar ik moet ook gewoon naar school en huiswerk maken. Ik kan dus ook gewoon nog dingen voor mezelf doen en een tienermeisje zijn. Alleen staat mijn moeder centraal in ons gezin, en in mijn leven. Soms is m’n moeder best eigenwijs, maar ondanks alles hou ik van haar en ben ik trots op haar. En zoals ze zelf altijd zegt: “Ik ben wel ziek, maar niet zielig.” En dat is ook precies wat ik wil duidelijk maken hiermee. En ik zelf ben ook niet zielig, en wil ik ook niet gevonden worden. Wat ik nog wel mee wil geven aan dit hele verhaal is dat de oorzaak dat mijn moeder zo ziek is geworden mede heeft te maken dat ze is begonnen met roken. Dus een belangrijke boodschap aan iedereen die dit leest, en misschien wel rookt. Begin er nooit aan of stop er mee.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
PUBLIEKSPRIJS MBO
Wel ziek, maar niet zielig
Esmee Gebbink
191
Mijn moeder
Ik heb mijn moeder uitgekozen om te fotograferen hiervoor. Ik moest er heel goed over na denken, en het is ook best wel moeilijk voor mij geweest om dit te doen aangezien dit een kant is van mij die bijna niemand weet. Je zou het misschien niet op het eerste gezicht zien en ook niet denken, maar mijn moeder is dodelijk ziek, en lijd aan een ernstige longziekte. Ze gebruikt heel veel medichijnen hiervoor en heeft heel veel tijd nodig om de dag te beginnen. Hierdoor is mijn leven niet zoals die van elk ander normaal tiener meisje. Vroeger merkte ik er niks van dat mijn moeder zo ziek was, maar als je ouder word begin je het steeds meer te merken. Je moet je aanpassen, en helpen in huis. Er komt een traplift in huis, er komt zuurstof in huis. En soms is het zo erg dat ze word opgenomen in het ziekenhuis. Ook spontaan dingen verzinnen is niet zo’n goed idee. Ik kan bijvoorbeeld niet zomaar bedenken dat ik bij vriendinnen ga logeren. Ik moet er altijd rekening mee houden dat me moeder niet alleen thuis is. Ondanks alles gaat het leven wel gewoon verder. Ze kan nog best veel dingen zelf doen. Koken kan ze nog gewoon, en opruimen kan ze ook. Ik help haar natuurlijk wel zogoed mogelijk met alles, maar ik moet ook gewoon naar school en huiswerk maken. Ik kan dus ook gewoon nog dingen voor mezelf doen en een tienermeisje zijn. Alleen staat mijn moeder centraal in ons gezin, en in mijn leven. Soms is m’n moeder best eigenwijs, maar ondanks alles hou ik van haar en ben ik trots op haar. En zoals ze zelf altijd zegt: “Ik ben wel ziek, maar niet zielig.” En dat is ook precies wat ik wil duidelijk maken hiermee. En ik zelf ben ook niet zielig, en wil ik ook niet gevonden worden. Wat ik nog wel mee wil geven aan dit hele verhaal is dat de oorzaak dat mijn moeder zo ziek is geworden mede heeft te maken dat ze is begonnen met roken. Dus een belangrijke boodschap aan iedereen die dit leest, en misschien wel rookt. Begin er nooit aan of stop er mee.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
NOMINATIES VMBO
Dion Spronk
Mijn Oma Je hoeft niet ver te zoeken om geluk te vinden
22
De serie wordt afgesloten met de belofte om in de zomer naar buiten te gaan.
Ik wil graag emoties in beeld brengen, laten zien hoe iemand in mijn naaste omgeving (om wie ik geef) zich voelt. Ik heb gekozen voor mijn oma Marga. Ik bewonder mijn oma omdat zij ondanks haar beperkingen gelukkig kan zijn met kleine dingen (vanwege haar schizofrenie woont zij al enige tijd in een zorginstelling).
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
De reis van Dementie
Emma van Etten
30
Door Emma van Etten Hallo mijn naam is Emma van Etten en mijn foto documentaire gaat over Ik vond het interessant want naarmate ik bezig was met foto’s maken kwam ik er achter hoe dementie ongeveer in elkaar zit. Ik kwam er ook achter dat het heel moeilijk in beeld te brengen is. Wat je ziet is vergeetachtigheid, eenzaamheid en gevangen in je eigen gedachte.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Mijn stijl
Vera Hiemstra
Een nieuwe dag, een nieuwe outfit
Ik heb mijzelf elke of om de dag gefotografeerd In een andere outfit. Ik heb een heel eigen stijl wat moeilijk valt te beschrijven, maar ik zie er meestal of stoer of meisjesachtig uit. In mijn stijl zie je vooral veel kleur, prints en vrolijke dingen terug maar ik kan er dus ook stoer uitzien en soms draag ik zelfgemaakte of -gepimte kleding. Ik vind het heel leuk om met mijn uiterlijk bezig te zijn; zelfs mijn haar, make-up, nagellak en accesoires moeten bij mijn kleding passen. Deze reportage heb ik gemaakt door mij te houden aan een vaste plek voor de camera, een vaste plek voor de tafel onder de camera, vaste instellingen op de camera, steeds dezelfde achergrond, plek waar ik (op) sta en ongeveer hetzelfde tijdstip te gebruiken. Omdat mijn ouders gescheiden zijn moest ik daarvoor soms heen en weer. Eerst wist ik niet hoe ik foto’s van mijzelf kon maken maar dat heb ik later opgelost met een zelfontspanner op de camera die ik voor deze reportage heb gebruikt. Ook heb ik elke dag bij elke foto informatie bijgehouden zoals de datum van het maken van de foto. Dat zie je hieronder: Foto 1. (Eerste proeffoto met rode hartjestas) Datum: donderdag 14
gekleed maar wel met een vestje en laarzen. Ik had als extra eyeliner
februari. Ik was heel blij want het was valentijnsdag! Het was niet
op.
heel mooi weer maar wel best warm. Als extra had ik natuurlijk een speciale valentijsdagoutfit aan met hartjes, kusjes en rood.
Foto 9. (Neongeel shirt) Datum: zaterdag + zondag 9 + 10 maart. Ik voelde mij wel blij want het was weekend maar ook een beetje
Foto 2. (Met Amerikaanse vlag sjaal) Datum: zaterdag + zondag 17
geirriteerd aan ouders + broer. Het weer was weer opeens slecht; het
februari. Het was een weekend in de voorjaarsvakantie. Ik voelde mij
was koud en het regende dus ik was iets te koud gekleed. De broek
blij, vandaar vrolijke sjaal om. Het weer was nog best koud dus ik was
heb ik zelf gepimt met vrolijke stukjes stof!
nog winters gekleed. Alle kleuren matchen met elkaar. Foto 10. (Metallic trui) Datum: dinsdag + woensdag 12 + 13 maart. Foto 3. (Met Amerikaanse vlag sjaal + witte blouse) Datum: dinsdag +
Ik voelde mij blij vanwege een verjaardag. Het was wisselend maar
woensdag 26 februari. Het was de dinsdag na de vakantie...Ik voelde
slecht weer: er was een beetje sneeuw, zon en het was koud. Als
mij toch blij, waren om 1 uur uit! Best mooi weer dus luchtige blouse,
extra had ik mijn haar voor het eerst naar school met mijn nieuwe
sjaal + gympies aan. Iets nieuws uitgeprobeerd: de haardonut-knot.
stijltang gesteild.
Best mooi geworden! Foto 11. (Met zigzagsjaal) Datum: donderdag + vrijdag 14 + 15 Foto 4. (Met paars bikerjack + printbroek) Datum: donderdag 29
maart. Ik voelde mij blij want het was bijna weekend! Het was alweer
februari. Ik was een beetje chagrijnig door mijn vele huiswerk. De
heel slecht weer: het sneeuwde, regende en waaide hard en het was
zon scheen maar het was nog best koud dus warm gekleed. Meer
koud. Vandaar een sjaal. Mijn haar was nog steeds gesteild en ik had
accesoires dan normaal en als extra eyeliner op.
net nieuw gekochte mascara op en metallic nagellak.
Foto 5. (Met sweater + sleehakken) Datum: vrijdag 1 maart. Ik voelde
Foto 12. (Met witte broek) Datum: zaterdag + zondag 15 + 16 maart.
mij blij want was bijna weekend en had net excursie gehad! Het weer
Ik voelde mij weer blij door weekend maar ook druk door veel
was droog en nog koud maar al wat warmer dus nog dik ingepakt
verplichtingen. Het was eindelijk warmer weer en droog maar niet
gekleed. Ik had beenwarmers aan voor verandering.
echt warm dus nog warm gekleed.
Foto 6. (Met strepentrui) Datum: zaterdag 2 maart. Ik voelde mij
Foto 13. (Met verloop in keluren trui) Datum: maandag 18 maart. Ik
weer blij want het was weekend. Het weer was hetzelfde als vrijdag
voelde mij eerst blij door het mooie weer maar daarna gestresst door
vandaar weer een trui aan.
veel huiswerk. Het weer was dus mooier: het was warm en de zon scheen.
Foto 7. (Met rode hoge hakken) Datum: woensdag 6 maart. Ik voelde mij wel blij maar ook beetje gestresst/druk. Het was eindelijk mooi
Foto 14 en 15. (Allebei met joggingbroek en tas) Op deze foto’s
weer dus open hakken en korte mouwen shirt aan. Als extra had ik
heb ik mijn sportkleding aan want toen was het zaterdag en had ik
een hoge mooie knot in.
badminton.
Foto 8. (Met vlinderriem) Datum: donderdag + vrijdag 7 + 8 maart.
En foto 16 en 17. Op deze foto’s heb ik mijn jassen aan. De rood
Ik voelde mij boos, verdrietig en een beetje gestresst vanwege
geblokte jas is mijn warmste winterjas en de okergele jas kan voor
diefstal van mijn geld. Het was warm maar wel bewolkt dus luchtig
alle seizoenen maar vooral voor de herfts en lente.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
90
Schud mij de hand!
Pleun v/d Vooren
67
Elke hand een nieuwe ervaring. Ik ben Pleun, ik ben 15 jaar oud en in Utrecht geboren. Wat ik de afgelopen 2 weken gedaan heb is mensen die voor mij bekend zijn de hand geschud en dat heb ik gefotografeerd. Ik heb voor zoveel mogelijk verschillende handen gekozen. Ouderen, mensen van mijn leeftijd en jongere kinderen. Al die mensen hebben een andere hand. Het is iets unieks en dat vind ik er bijzonder aan. Een hand is altijd persoonlijk elke hand heeft wel iets aparts. Ik heb door mensen op de foto de hand te schudden laten zien dat je door de hand te schudden een verbond met iemand hebt of krijgt. Want overal ter wereld schudden mensen elkaar de hand. Zo leer je nieuwe mensen kennen dus nieuwe ervaringen. Iemand de hand schudden is iets wat meerdere betekenissen kan hebben. Kennismaken maar ook vrede sluiten of gedag zeggen.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
WINNAAR VMBO
Mijn stijl
Vera Hiemstra
Een nieuwe dag, een nieuwe outfit
Ik heb mijzelf elke of om de dag gefotografeerd In een andere outfit. Ik heb een heel eigen stijl wat moeilijk valt te beschrijven, maar ik zie er meestal of stoer of meisjesachtig uit. In mijn stijl zie je vooral veel kleur, prints en vrolijke dingen terug maar ik kan er dus ook stoer uitzien en soms draag ik zelfgemaakte of -gepimte kleding. Ik vind het heel leuk om met mijn uiterlijk bezig te zijn; zelfs mijn haar, make-up, nagellak en accesoires moeten bij mijn kleding passen. Deze reportage heb ik gemaakt door mij te houden aan een vaste plek voor de camera, een vaste plek voor de tafel onder de camera, vaste instellingen op de camera, steeds dezelfde achergrond, plek waar ik (op) sta en ongeveer hetzelfde tijdstip te gebruiken. Omdat mijn ouders gescheiden zijn moest ik daarvoor soms heen en weer. Eerst wist ik niet hoe ik foto’s van mijzelf kon maken maar dat heb ik later opgelost met een zelfontspanner op de camera die ik voor deze reportage heb gebruikt. Ook heb ik elke dag bij elke foto informatie bijgehouden zoals de datum van het maken van de foto. Dat zie je hieronder: Foto 1. (Eerste proeffoto met rode hartjestas) Datum: donderdag 14
gekleed maar wel met een vestje en laarzen. Ik had als extra eyeliner
februari. Ik was heel blij want het was valentijnsdag! Het was niet
op.
heel mooi weer maar wel best warm. Als extra had ik natuurlijk een speciale valentijsdagoutfit aan met hartjes, kusjes en rood.
Foto 9. (Neongeel shirt) Datum: zaterdag + zondag 9 + 10 maart. Ik voelde mij wel blij want het was weekend maar ook een beetje
Foto 2. (Met Amerikaanse vlag sjaal) Datum: zaterdag + zondag 17
geirriteerd aan ouders + broer. Het weer was weer opeens slecht; het
februari. Het was een weekend in de voorjaarsvakantie. Ik voelde mij
was koud en het regende dus ik was iets te koud gekleed. De broek
blij, vandaar vrolijke sjaal om. Het weer was nog best koud dus ik was
heb ik zelf gepimt met vrolijke stukjes stof!
nog winters gekleed. Alle kleuren matchen met elkaar. Foto 10. (Metallic trui) Datum: dinsdag + woensdag 12 + 13 maart. Foto 3. (Met Amerikaanse vlag sjaal + witte blouse) Datum: dinsdag +
Ik voelde mij blij vanwege een verjaardag. Het was wisselend maar
woensdag 26 februari. Het was de dinsdag na de vakantie...Ik voelde
slecht weer: er was een beetje sneeuw, zon en het was koud. Als
mij toch blij, waren om 1 uur uit! Best mooi weer dus luchtige blouse,
extra had ik mijn haar voor het eerst naar school met mijn nieuwe
sjaal + gympies aan. Iets nieuws uitgeprobeerd: de haardonut-knot.
stijltang gesteild.
Best mooi geworden! Foto 11. (Met zigzagsjaal) Datum: donderdag + vrijdag 14 + 15 Foto 4. (Met paars bikerjack + printbroek) Datum: donderdag 29
maart. Ik voelde mij blij want het was bijna weekend! Het was alweer
februari. Ik was een beetje chagrijnig door mijn vele huiswerk. De
heel slecht weer: het sneeuwde, regende en waaide hard en het was
zon scheen maar het was nog best koud dus warm gekleed. Meer
koud. Vandaar een sjaal. Mijn haar was nog steeds gesteild en ik had
accesoires dan normaal en als extra eyeliner op.
net nieuw gekochte mascara op en metallic nagellak.
Foto 5. (Met sweater + sleehakken) Datum: vrijdag 1 maart. Ik voelde
Foto 12. (Met witte broek) Datum: zaterdag + zondag 15 + 16 maart.
mij blij want was bijna weekend en had net excursie gehad! Het weer
Ik voelde mij weer blij door weekend maar ook druk door veel
was droog en nog koud maar al wat warmer dus nog dik ingepakt
verplichtingen. Het was eindelijk warmer weer en droog maar niet
gekleed. Ik had beenwarmers aan voor verandering.
echt warm dus nog warm gekleed.
Foto 6. (Met strepentrui) Datum: zaterdag 2 maart. Ik voelde mij
Foto 13. (Met verloop in keluren trui) Datum: maandag 18 maart. Ik
weer blij want het was weekend. Het weer was hetzelfde als vrijdag
voelde mij eerst blij door het mooie weer maar daarna gestresst door
vandaar weer een trui aan.
veel huiswerk. Het weer was dus mooier: het was warm en de zon scheen.
Foto 7. (Met rode hoge hakken) Datum: woensdag 6 maart. Ik voelde mij wel blij maar ook beetje gestresst/druk. Het was eindelijk mooi
Foto 14 en 15. (Allebei met joggingbroek en tas) Op deze foto’s
weer dus open hakken en korte mouwen shirt aan. Als extra had ik
heb ik mijn sportkleding aan want toen was het zaterdag en had ik
een hoge mooie knot in.
badminton.
Foto 8. (Met vlinderriem) Datum: donderdag + vrijdag 7 + 8 maart.
En foto 16 en 17. Op deze foto’s heb ik mijn jassen aan. De rood
Ik voelde mij boos, verdrietig en een beetje gestresst vanwege
geblokte jas is mijn warmste winterjas en de okergele jas kan voor
diefstal van mijn geld. Het was warm maar wel bewolkt dus luchtig
alle seizoenen maar vooral voor de herfts en lente.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
90
NOMINATIES MBO
Magic hands “Een kapje of een prikje?”
Zoë Bakker
211
Dit is Dr. Stevens. Ofwel mijn plastisch chirurg. Plastisch chirurg? Waarom? Borstvergroting, buikwandcorrectie? Ik ben namelijk geboren met een schisis. Geen idee wat het is? Vraag het mijn pestkoppen van de basisschool en noem de naam ‘hazenlip’. Bah, ik krijg er gelijk kriebels van. Het liefste word je natuurlijk zonder gebreken geboren. Dat alles heel is en vast zit. Al mag ik niet klagen. Ik heb kans gehad op een open rug, wat alles veel moeilijker zou maken. Tegenwoordig kunnen ze baby’s met een schisis als embryo al zien en laten weghalen. Mijn moeder heeft die wetenschap nooit gehad. Ik werd geboren en pas toen zagen ze dat er ‘wat mis was’. De dokter zei direct tegen mijn moeder: “de schoonheid zit van binnen”. Tegenwoordig hoor ik regelmatig: “Wat? Heb jij een schisis gehad?” Een ontzettend groot compliment natuurlijk en dat koester ik enorm. Ik ben zó blij dat mijn moeder voor deze ontzettend goede plastisch chirurg heeft gekozen. Hij heeft mij gemaakt tot wie ik ben, tot hoe ik er uitzie, tot iemand waar ik tevreden mee kan zijn. Dr. Stevens probeerde aan al mijn wensen te voldoen. Hij was begripvol maar ook eerlijk: “het wordt niet altijd beter of mooier, maar we doen ons best”.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Bevroren ruit
Celine Zonneveld
En de gevolgen ervan
78
Op een koude ochtend in december stapte mijn goede vriendin Laura Dooge op haar fiets om naar school te gaan. Ze had zich verslapen, dus trapte ze met alle kracht die in haar benen zat op de trappers. Ze moest en zou op tijd komen voor haar wiskundetentamen, anders zou ze een slecht cijfer halen. Vanwege de kou had Laura een dikke muts opgedaan zodat haar hoofd niet koud werd. Ze had immers haar hersenen hard nodig. De wind ging door haar jas heen en ze kreeg het alsmaar kouder en kouder. Ze trapte nog harder. De weg was lang. In gedachten verzonken vloog ze over de weg. Op dat moment zag ze een auto van rechts komen. Het was een grote, brede auto. Ze kon het niet goed zien. Ze was al te laat om te stoppen. Zonder enige twijfel trapte ze nog harder dan eerst. Ze voelde de bumper van de auto tegen haar achterwiel en het enige wat ze dacht was: ‘Dit gaat fout, dit gaat fout.’ Haar fiets glipte weg en alles werd zwart. Ze opende haar ogen. Pijnscheuten schoten door haar lichaam. Ze lag op de koude bevroren straat en keek naar de uitlaat van de auto die boven haar hoofd was. Ze sloot weer haar ogen. In het ziekenhuis werd haar verteld wat er gebeurd was. Haar bekken was op meerdere plaatsen gebroken. Er zaten twee pinnen in haar heup zodat die op zijn plek bleef zitten. Na een maand in het ziekenhuis te hebben gelegen en twee pijnlijke operaties te hebben ondergaan, mocht ze naar huis en werd haar verteld dat ze moest revalideren. Goed nieuws, want als ze haar best deed, zou ze een half jaar later weer kunnen lopen.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
My grandma teached me about going on when you lose someone. It sucks but you have to keep on living.
My stephmother is a nice lady who I lived with half of my life but I don’t really know her. It’s a shame.
We weren’t used to talk much. But now she’s older she gets me and I get her more. The way age matters is just wierd.
Rory aka Rylo-b is a really talented DJ who does the things he has to do to get famous. He keeps pushing till he has perfection.
Wanna ash?!
This guy is awsome because he likes the same things I do, hanging out too little with him..
Ginny isn’t in school that much but when she is she is being awsome and chillable.
The awsome thing about Jason is that he is back on track in his life. he maded a big decision to be better and I think that’s one of his best decisions yet.
A pretty good guy to know. Always fun to hang out with. pretty layed back while being himself.
This is my grandpa. He did so many things in life and tells me about it all day long. Never a double story. I love to litsen to him telling.
THIS is my dad the wierdest guy I know. He is always there for me. I can say anything to him but I don’t..
She does everything she wants to do. All at the same time. Just because she can. Tells me not to lose my childish side. I won’t!
Esther. Can’t live with her. Can’t live without her. I love her.
My aunt is always being sarcastic in a hilarious way.
Crazy Tomas without an H. I know him for years and every time I see him it’s a funny guy.
Micha the greek I met this year, has a lot of stories about his hometown. It’s always nice to hear something about it.
He is so down to earth, it’s nice because you can say anything to him without being judged about it.
The blackest friend I have. when he spits his rhymes it’s always goood times.
Nikita is one of the sweetest girls I know, would do anything for anyone.
This is a pig
Hyperactive Diede who always makes me laugh when she yells some random things out loud.
Nina is THE ONE for who I collect those things on top of a can so she can be creative.
This man is a really good teacher because he listens to how everybody wants to learn and tries to make all of us happy. thanks Paul
Robert made me realize you really have to work for what you want to accomplish.
Robbert is a funny guy. I don’t even know how he is when he is serious.
One of the quiter people is Simone. she just says the things she has to say. The rest of the time she is concentrated on her work.
My uncle is just as crazy as my father, especially when they’re together....
Vera is a giggly girl and every time she laugs I need to laugh too. haha.
My Life This is my life. These are the people I met and made my life one piece at a time. Because of these people I know who I am. Every one of them opened my eyes in another way. One told me how to love, one told me how to make fun, one told me how to behave in certain situations and so on.
He learned me a lot about christianity. A long story and I still got my doubts about it. But it was nice he told me everything.
The 101 year old Alzheimer man told me about his life and his struggles with the diseas. I hope I’ll never get it.
He gave me my first “real” photo job. it was awsome but he also learned me not to trust anyone who gives you a job.
The way he spits is just awsome to listen to.
The way others are is so wierd. Everyone is so diffrent but the same. One is old and one is young. It doesn’t matter. The thing most people want to say is really simple. Just enjoy life and get the best out of it. When something is messed up find a way to make it better. The only purpose of a problem is to get rid of it.
An englishman in Spain. Making fun in his life because he was tired of working and wanted to live in a warm country.
Another engelishman. He didn’t say that much but I love the wrinkels on his head.
One of the most awsome dogs I’ve ever seen. So cute, so big and once again, so awsome!
And then enjoy life some more.
It seemd like this man was lonely playing his organ, a huge organ. But he spoke about it as it was his life and told me that if you want to do something you just have to do it.
The most famous hobo of Holland I guess named “UFO Piloot” was in his younger years a respected kickboxer but then drugs came on his path....
An American who I met in Paris while hitchhiking. I gave him the Idea of hitchhiking to Holland. It’s so wierd how you can make someone do something he never did before.
She is also from America and I ao met her hitchhiking in paris. and she ALSO came to Holland a week later.
Never judge someone based on his looks. This man has traveled all around the world. why? to protect people in war areas by installing bulletproof glass.
He played one of the most beautiful instruments in the metro of Paris with such a concentrated face. Again. if you want to do something and want to get good at it. just do it.
This man was proud of me because I told him how I got my portraits. By just talking to people, learning from them. I love it when people like the things I do.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
117
Depressie
Een donkere reis maakte mij een ander persoon ik kreeg mijn depressie ongeveer een jaar geleden toen mijn vader overleed aan een hartstilstand net aan mijn nieuwe opleiding begonnen. Dus hield ik mij sterk voor een aantal maanden om er voor mijn familie en onder vrienden te zijn maar de stress en onrust bouwde op, slapeloze nachten, geen energie, de eerste signalen doemde op van een depressie na een tijd kon ik geen energie meer vinden om mijn bed uit te komen. en hoopte dat er een delete of escape knopje is om alles op te laten houden. Een nog levendig persoon in mij voelde geketend en zwart. ik verwaarloosde mijzelf sloot de gordijnen en de troep stapelde zich op in mijn kamer. Gelukkig is er medicatie ertegen maar duurde het even voordat ik de juiste antidepressiva gevonden had. Tegenwoordig ben ik gelukkig aan het afbouwen . En zorg ik da ik meer structuur in mijn leven vind door planningen te maken en mezelf open op te stellen
bas van de weerdt
80
Bas van de Weerdt 1va4
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Boerenkool
Danii Wilmsen
met gehaktballen
102
Mijn opa (78) en oma (77) zijn bijzonder. Dat komt doordat zij bijna 55 jaar getrouwd en ruim 60 jaar samen zijn. Ook wonen ze al meer dan 50 jaar in het huis waar mijn vader en oom zijn opgegroeid en waar mijn moeder al vanaf haar 15e over de vloer komt. Het komt in deze tijd niet vaak meer voor dat mensen lang bij elkaar blijven, zeker niet zo lang als mijn opa en oma dat doen. Ik ben trots dat niet alleen mijn opa’s en oma’s nog bij elkaar zijn, maar ook mijn oom en tante en mijn vader en moeder. Mijn opa is begonnen met koken toen hij met pensioen ging. Op zijn afscheidsfeest zat ik nog bij mijn moeder in haar buik waardoor mijn opa nu altijd zegt: “ik ben al een mensenleeftijd thuis”. Mijn oma zei: ‘Ik heb 40 jaar lang gekookt, nu is het jouw beurt”. Ze vindt het fijn dat mijn opa kookt, vooral omdat hij er plezier in heeft maar ook omdat hij gewoon lekker kan koken! Ik spreek weleens af met mijn broer, neef en nicht om gezellig bij opa en oma te gaan eten en elk jaar komt de familie Wilmsen bij elkaar op 1 januari om samen boerenkool met gehaktballen te eten. Want dat brengt je het hele jaar geluk. En geluk heb ik, omdat ik kan zeggen dat ik mijn hele familie, waar ik van houd om mij heen heb.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Demi Dolman
Leven met... kleurenblind.
29
Als iemand tegen je zegt dat hij/zij kleurenblind is. Is de eerste vraag die je stelt; ‘ Welke kleur is dit dan?!’. Toch blijf je je afvragen hoe het leven eruit ziet door iemand anders zijn ogen. En dan vooral door die van iemand die kleurenblind is! Want hoe ziet het leven er eigenlijk uit als je kleurenblind bent? Misschien is het leven wel totaal anders dan dat wij denken. Misschien zijn de bladeren van de bomen helemaal niet groen. En is de lucht ook niet blauw. Als je kleurenblind bent, kun je tegen verschillende ‘problemen’ aanlopen. Zoals het uitkiezen van kleding is misschien wel een probleem. Zo denk je een grijze broek in je handen te hebben maar blijkt hij groen te zijn. Of maak je kleding combinaties wat misschien totaal niet staat in iemand anders zijn ogen. Ook simpele dingen kunnen voor mensen met kleurenblindheid problemen geven. Denk maar is aan een kleurplaat inkleuren. Een makkie voor ons, maar is dit ook zo voor mensen die kleurenblind zijn? Zo kun je natuurlijk wel leuke kleurplaten krijgen, zoals een groene paashaas of een oranje Hulk. Of wat dacht je van het scheiden van snoepjes? Maar wie zegt eigenlijk dat wij het allemaal goed zien? Is blauw, blauw? En groen, groen? Dus…misschien zijn wij allemaal wel kleurenblind?
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Zoek de verschillen
Amber Ledegang
249
Hetzelfde, maar toch net een beetje anders Van jongs af aan wilde ik altijd al een hond hebben, maar helaas kon ik mijn ouders nooit zover krijgen. Zelfs niet toen ik op 8 jarige leeftijd besloot al mijn zakcentjes opzij te leggen voor een hond. Ik had al uitgerekend dat ik binnen een jaar voldoende zou hebben, aangezien ik muntjes van 1 cent als 10 euro telde -vraag me niet waarom-. Uiteindelijk is ook mijn spaaractie afgelopen toen ik begon te puberen, en make- up en kleding de allerbelangrijkste dingen werden. Want stel je voor dat je niet dezelfde glitterriem hebt als je beste vriendin. ‘ First world problems!’. In ieder geval, om een lang verhaal kort te maken, kreeg ik uiteindelijk een hond. Daarvóór had ik al een broertje gekregen -in 1996 om precies te zijn-, waar ik niet voor had gespaard. In de afgelopen 4 jaar dat ik mijn hond heb, vallen me eigenlijk altijd overeenkomsten op tussen die twee. Ze kunnen ontzettend druk zijn, om aandacht smeken, schrokken allebei hun eten naar binnen alsof het hun laatste maal is, en ze houden niet van douchen. Eigenlijk heb ik dus twee broertjes.Of twee honden?
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
Miss Tuttie
Justin Mailoä
in woord en beeld
277
Ik ben wie ik ben Ik ben mijn zelf met mijn creatie Dit is mij passie Het is mijn leven
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
WINNAAR MBO
Demi Dolman
Leven met... kleurenblind.
29
Als iemand tegen je zegt dat hij/zij kleurenblind is. Is de eerste vraag die je stelt; ‘ Welke kleur is dit dan?!’. Toch blijf je je afvragen hoe het leven eruit ziet door iemand anders zijn ogen. En dan vooral door die van iemand die kleurenblind is! Want hoe ziet het leven er eigenlijk uit als je kleurenblind bent? Misschien is het leven wel totaal anders dan dat wij denken. Misschien zijn de bladeren van de bomen helemaal niet groen. En is de lucht ook niet blauw. Als je kleurenblind bent, kun je tegen verschillende ‘problemen’ aanlopen. Zoals het uitkiezen van kleding is misschien wel een probleem. Zo denk je een grijze broek in je handen te hebben maar blijkt hij groen te zijn. Of maak je kleding combinaties wat misschien totaal niet staat in iemand anders zijn ogen. Ook simpele dingen kunnen voor mensen met kleurenblindheid problemen geven. Denk maar is aan een kleurplaat inkleuren. Een makkie voor ons, maar is dit ook zo voor mensen die kleurenblind zijn? Zo kun je natuurlijk wel leuke kleurplaten krijgen, zoals een groene paashaas of een oranje Hulk. Of wat dacht je van het scheiden van snoepjes? Maar wie zegt eigenlijk dat wij het allemaal goed zien? Is blauw, blauw? En groen, groen? Dus…misschien zijn wij allemaal wel kleurenblind?
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300
OVERALL WINNAAR DUTCH DOC SCHOLIEREN AWARD
Bevroren ruit
Celine Zonneveld
En de gevolgen ervan
78
Op een koude ochtend in december stapte mijn goede vriendin Laura Dooge op haar fiets om naar school te gaan. Ze had zich verslapen, dus trapte ze met alle kracht die in haar benen zat op de trappers. Ze moest en zou op tijd komen voor haar wiskundetentamen, anders zou ze een slecht cijfer halen. Vanwege de kou had Laura een dikke muts opgedaan zodat haar hoofd niet koud werd. Ze had immers haar hersenen hard nodig. De wind ging door haar jas heen en ze kreeg het alsmaar kouder en kouder. Ze trapte nog harder. De weg was lang. In gedachten verzonken vloog ze over de weg. Op dat moment zag ze een auto van rechts komen. Het was een grote, brede auto. Ze kon het niet goed zien. Ze was al te laat om te stoppen. Zonder enige twijfel trapte ze nog harder dan eerst. Ze voelde de bumper van de auto tegen haar achterwiel en het enige wat ze dacht was: ‘Dit gaat fout, dit gaat fout.’ Haar fiets glipte weg en alles werd zwart. Ze opende haar ogen. Pijnscheuten schoten door haar lichaam. Ze lag op de koude bevroren straat en keek naar de uitlaat van de auto die boven haar hoofd was. Ze sloot weer haar ogen. In het ziekenhuis werd haar verteld wat er gebeurd was. Haar bekken was op meerdere plaatsen gebroken. Er zaten twee pinnen in haar heup zodat die op zijn plek bleef zitten. Na een maand in het ziekenhuis te hebben gelegen en twee pijnlijke operaties te hebben ondergaan, mocht ze naar huis en werd haar verteld dat ze moest revalideren. Goed nieuws, want als ze haar best deed, zou ze een half jaar later weer kunnen lopen.
Geprint op de:
Canon imagePROGRAF iPF8300