NIEUWSBRIEF van het
OYUGIS INTEGRATED PROJECT van de Fraters van Onze Lieve Vrouw, Moeder van Barmhartigheid, Tilburg, (Brothers of Our Lady, Mother of Mercy, CMM) ISSN 1567-7656 Redactie: Wilhelminakade 10, 5688 EK Oirschot, Nederland, tel.: 0499-571174 E-mail:
[email protected] nr. 142
juli 2008
Van de redactie We starten deze nieuwsbrief met een artikel over het verband tussen armoede en aids. Verder wat korte actuele berichten vanuit Oyugis en het OIP en we kijken terug op voorbije acties in Nederland. Tot slot vragen we aandacht voor twee activiteiten die in België op stapel staan. Volgende maand verschijnt er geen nieuwsbrief: na de vakantie hopen we u in september uit eigen ervaring opgetekende actuele verhalen te kunnen vertellen vanuit het OIP in Oyugis. Wij wensen u allen een goede vakantietijd toe!
Armoede belemmert strijd tegen aids DE LAATSTE TIJD VERSCHIJNEN ER IN DE PERS POSITIEVE BERICHTEN OVER DE STRIJD TEGEN AIDS. HET AANTAL SLACHTOFFERS STABILISEERT OF DAALT IN SOMMIGE GEBIEDEN. ARMOEDE LIGT ECHTER OP DE LOER OM DEZE VERBETERINGEN TENIET TE DOEN. AL TE VAAK WORDEN MEDICIJNEN VERKOCHT OM VOEDSEL TE KUNNEN KOPEN. MET DE VOEDSELTEKORTEN EN DE PRIJSSTIJGINGEN NA DE ONRUSTIGE PERIODE ROND EN NA DE PRESIDENTSVERKIEZINGEN IS DIT OOK IN KENIA EEN SERIEUS PROBLEEM, DAT VORIG JAAR MAART AL IN EEN ARTIKEL VAN MILDRED NGESA IN DE DAILY NATION WERD AANGESTIPT.
In de strijd tegen AIDS is een nieuw probleem ontstaan met betrekking tot de distributie van AIDSremmers. De gratis aan AIDSpatiënten verstrekte medicijnen worden door radeloze families verkocht om voedsel te kunnen kopen voor hun kinderen. Deze verwerpelijke praktijk is het nieuwste probleem waar organisaties in de strijd tegen AIDS tegen aanlopen en het betekent een wezenlijke stap terug in de vooruitgang die bereikt was in de strijd tegen de ziekte. De Saturday Nation heeft vastgesteld dat sommige AIDSpatiënten, met name familieleden, de medicijnen met elkaar delen, omdat ze bang zijn nagewezen te worden als ze in de rij staan te wachten op hun beurt. Eerder deze week bekende een vrouw uit de sloppenwijk Mathare, dat ze al twee jaar
AIDSremmers had, maar ze tegenwoordig wel eens verkoopt om geld te hebben voor voedsel voor haar kinderen. Een welwillende buurman “Ik weet dat het verkeerd is, omdat het mijn eigen gezondheid ondermijnt. Maar als je geen voedsel hebt en je buurman is bereid de medicijnen van je te kopen, wat voor keus heb je dan? Hij wil ze graag omdat hij niet gezien wil worden als hij naar Blue House gaat”, zegt de vrouw, die anoniem wil blijven. Blue House is een HIV/AIDSkliniek van Artsen zonder Grenzen in Mathare, bestemd voor de lokale bevolking. Door de extreme armoede in de streek met duizenden huishoudens die moeilijk aan voedsel en andere basale behoeften kunnen komen is de verkoop van AIDSremmers aan mensenschuwe AIDSpatiënten een zekere bron van inkomsten voor sommige gezinnen. Test en begeleiding “Veel mensen willen niet dat anderen zien dat ze medicijnen krijgen. Ik schaam me daar niet voor, omdat ik kinderen heb waarvoor ik moet zorgen. Als ik niet in de rij ga staan voor gratis medicijnen, waar moet ik dan geld vandaan halen om ze te kopen? Ze verkoopt een doosje medicijnen voor een bedrag van Ksh 150 tot Ksh 300, afhankelijk van de wanhoop van de cliënt. “Het is wel geen stabiel inkomen waar ik op kan bouwen, maar het helpt me om mijn kinderen te voeden.”
O.I.P.-Nieuwsbrief
2
nr. 142 / juli 2008
En zij is niet alleen. Midden in de sloppenwijk Mathare ontmoetten we een familie van 7 personen, allemaal seropositief. Ze deelden AIDSremmers, tot een NGO ingreep. De vier zussen, een broer en twee zwagers worden nu goed begeleid en ieder krijgt de juiste medicijnen. “Mijn jongste zus was de eerste die seropositief getest werd, vertelt Teresia Njeri, met 42 jaar de oudste zus. “We vermoedden allemaal dat we besmet konden zijn, maar we wilden er niets van weten. Dat zou betekenen dat we naar het Blue House of een andere kliniek zouden moeten gaan voor medicijnen en daar zouden we bekende gezichten tegen kunnen komen. In die tijd hadden we niet de moed de ziekte onder ogen te zien en onze status te accepteren,” vertelt Teresia.
zegt ze. De scepsis rond de bijwerkingen van de AIDSremmers heeft ook bijgedragen aan het stigma rond de ziekte. Net als Teresia zegt ook haar seropositieve buurman dat ze aanvankelijk bang waren om de medicijnen te gebruiken met het oog op de bijwerkingen. “We zagen dat mensen alleen maar zieker werden als ze AIDSremmers kregen. Velen werden erg mager en kregen diarree. We hoorden ook dat de medicijnen je seksuele behoeftes verminderden, wat ook weer problemen kan veroorzaken. Later, toen we de medicamenten consequent innamen, realiseerden we ons onze vergissing,” zei Teresia’s buurvrouw, die zich alleen Mama Mwaria noemt.
Chang’aa dealer Teresia, een voormalig changáa-dealer en alleenstaande moeder, vermoedt dat ze besmet is geraakt door wisselende seksuele contacten zonder zich bezig te houden met de risico’s daarvan. De zussen van Teresia, eveneens alleenstaande moeders die nauwelijks kunnen overleven in de sloppenwijken, kunnen de ziekte op dezelfde manier hebben opgelopen. “Alleen onze zus Wanjiru had de moed dit onder ogen te zien, een bloedtest te laten afnemen en medicijnen te accepteren. De rest van ons bleef ontkennen en kon niet accepteren dat we vaste bezoekers van Blue House zouden worden net als de vele mensen die we kenden die daar wel heen gingen. We werden steeds zieker. Ik had al veel gewicht verloren en diarree leek me de das om te gaan doen. Ik kon sterke drank niet meer gestookt krijgen. Tegen de tijd dat de maatschappelijk werkers van Pendekezo Letu ons vonden, konden mijn moeder en ik zelfs ons bed niet meer uit komen,” zegt Teresia. Maar ze kan niet uitleggen hoe haar zussen en broer de medicijnen van Wanjiru deelden. “Het gebeurde alleen af en toe als iemand van ons te ziek was, dan namen we wat van haar medicijnen. Sommige van ons waren bang voor de bijwerkingen van de medicijnen. We wilden niet constant die medicijnen slikken, want dat zou betekenen dat we hulpeloos werden. We hadden niet in de gaten dat we onze situatie alleen maar slechter maakten”,
Door het vernietigend effect van de epidemie in de sloppenwijken zijn er diverse klinieken ontstaan in de buurt van Mathare en Korogocho. Hoewel ARV’s redelijk beschikbaar zijn in de meeste delen van het land en de bewustwording rond AIDS tegenwoordig hoog is, weigeren sommige patiënten nog naar de klinieken te gaan omdat ze niet willen worden nagewezen. De illegale verkoop van de medicijnen gaat dus verder. “We hebben van verschillende gevallen gehoord. Het is niet altijd gemakkelijk om er achter te komen, maar we doen ons best om de mensen bewust te maken en in te grijpen in gebieden waar armoede zo schrijnend is dat de mensen die ARV’s krijgen, ook voedsel krijgen,” zegt Magdalene Murutu, een maatschappelijk werkster van Pendekezo Letu, een NGO die werkt in Korogocho en Mathare. “We besteden veel tijd om de mensen te informeren over de ziekte en het gebruik van de medicijnen.” Behandeling met AIDSremmers eist een goede begeleiding en controle door medisch personeel. Voordat de mensen ARVs krijgen voorgeschreven wordt een bloedtest afgenomen om te kijken in hoeverre het virus aanwezig is en worden het gewicht van de patiënt en het aantal CD4-cellen in het bloed bepaald. Mensen die seropositief zijn krijgen niet automatisch ARV’s. Het is afhankelijk van het aantal CD4-cellen en bovendien moet het lichaamsgewicht voldoende zijn om de medicijnen te kunnen verdragen. Het is daarom gevaarlijk met ARV’s te beginnen voordat al die tests zijn uitgevoerd. Nadat Magdalene in beeld kwam is de familie van Teresia Njeri tot inzicht gekomen over het goed gebruik van ARV’s. “Mijn ARV’s zijn 30mg en voor Teresia zijn ze 40mg. We begrijpen nu dat er verschil is tussen
O.I.P.-Nieuwsbrief
nr. 142 / juli 2008
3
onze aantallen CD4-cellen en dat we daarom niet zomaar medicijnen van elkaar kunnen gebruiken”, zegt Wanjiru die verklaart dat haar gezondheid is verbeterd sinds ze ARV’s krijgt. Maar zelfs met het gratis verstrekken van medicijnen onderkennen de maatschappelijk werkers dat armoede negatief werkt tegen de ziekte. Medicijnen voorgeschreven krijgen Terwijl veel mensen nu ARV’s kunnen krijgen in de klinieken, kunnen velen nauwelijks aan voedsel komen om de medicijnen veilig te kunnen innemen.
“Daarom heeft Pendekezo Letu besloten om naast de medicijnen ook voedsel te verstrekken. Op deze manier weten we zeker dat de behandeling goed werkt. Je kunt deze medicijnen niet innemen op een lege maag”, zegt Magdalene. Beatrice Wandere, een medewerker van de Blue House kliniek, zegt eveneens dat armoede een groot probleem is geworden. “Patiënten zijn teruggekomen naar de kliniek met de klacht dat ze de medicijnen niet verdragen als ze niets gegeten hebben. We onderkenden het probleem en zijn een voedingsprogramma gestart voor onze cliënten.”
Korte berichten uit Kenia Terug op het nest Frater Leo van de Weijer is weer terug in Kenia. Op 1 juni schreef hij: “Gisteren ben ik naar de begrafenis geweest van Dominick Nalo, die enkele jaren in Duol gewerkt heeft. Hij werd door een bromfiets aangereden op 31 maart en is sinds die tijd niet meer bij kennis geweest. Ze hebben hem nog naar Kisumu gebracht maar er was niet genoeg geld om hem te opereren. Hij is op 17 mei gestorven. Er waren heel veel mensen aanwezig. Samen met Jaskine en Wilbard de tweedejaars novice uit Namibië die bij ons stage doet) hebben we onze condoleances overgebracht naar de familie, vooral naar zijn vrouw die nu als weduwe overblijft. Hij was 54 jaar! Verder ben ik weer volop thuis in OIP. Het deed goed te horen dat men blij is met je terugkeer.”
Vrede Timon Ochieng, een van de voormalige pastors van Oyugis, schrijft op 3 juni: “Langzaamaan komt er meer vrede in het land. Er zijn alleen nog problemen met de Mungiki-sekte, die in Nairobi en enkele delen van het land mensen terroriseren. Verder heeft het land temaken met een tekort aan voedsel en een flink gestegen benzineprijs. We hopen dat de oogst goed wordt. Het land is nu groen en de regentijd is daadwerkelijk aangebroken. Op politiek gebied is er nu verschil van mening over de mensen die ten tijde van de onlusten zijn opgepakt. Sommigen willen dat ze zonder proces worden vrijgelaten, anderen willen hen voor de rechter brengen. Maar verder gaat alles nu weer goed.”
Triple O Ria Hesselink en Fred Peters, die onder de naam Triple O, in samenwerking met OIP, steun aan weeskinderen gaan opzetten, zijn weer terug in
Kenya. Zij schrijven eind juni: “Kenya is veranderd. Zelf zijn de mensen ook geschrokken over wat er de afgelopen maanden is gebeurd. Ze praten er niet graag over. De gebouwen die verwoest waren zijn zeer snel hersteld. Op de markten is het een stuk rustiger geworden, minder mensen, minder lawaai. Veel mensen van andere stammen zijn teruggekeerd naar hun oorspronkelijke woongebieden. De mensen doen er van alles aan om zo gauw mogelijk het oude leven weer op te pakken. Maar het zal niet meer zo zijn als het geweest is. Alles is voor de mensen erg duur geworden. Op de markten is minder aanvoer. De mensen kunnen nog minder kopen dan ze al gewend waren. Ook de hoge olieprijzen en de toename van de wereldvoedselprijzen zijn hier debet aan. Politiek is het land nog erg labiel. Wel zie je dat er toch ook weer een vooruitgang inzit. Vooral bij de midden- en hogere klasse. In één keer krioelt het hier van bromfietsen en kleine motoren. Aangeschaft door de wat rijkeren en verhuurd aan de jongens die ze als taxi gebruiken. Ook is er eindelijk een pinautomaat in Oyugis, alleen bestemd voor de gelukkigen die geld hebben. En er is nu een snel werkend internetcafé. Beter gezegd: er was een snel werkend internet café, want eergisteravond is het leeg geroofd. De vooruitgang gaat, zo die er is, met horten en stoten.”
O.I.P.-Nieuwsbrief
nr. 142 / juli 2008
4
In memoriam In Oirschot is op 30 mei mevrouw Toos van de Wal - Smetsers op 79jarige leeftijd overleden. Voordat zij ruim 3 jaar geleden naar de verpleegafdeling van het Zorgcentrum verhuisde, was zij een
belangrijke medewerkster van het OIP. Samen met haar man Jan zorgde zij er maandelijks voor dat de ruim 700 nieuwsbrieven werden dichtgeplakt en voorzien van een etiket. Dat zij moge rusten in vrede.
Acties Fietstocht Brabant Tour(t) Een kleine 100 fietsers hebben op zondag 25 mei deelgenomen aan de sponsorfietstocht Brabant Tour(t), die jaarlijks vanuit Oirschot wordt gehouden. De deelnemers hebben kunnen genieten van de frisgroene mei-natuur in het populierenlandschap tussen Oirschot en SintOedenrode. Er waren routes uitgezet van 35, 50 en 65 kilometer. Het fietsweer was, op een enkele bui na, prachtig. Door de voorspellingen van veel, voortdurende en zware regenbuien is het deelnemersaantal waarschijnlijk achtergebleven bij die van de meeste voorgaande jaren. Toch hebben we Brabant Tour(t) 2008 afgesloten met een positief resultaat, zowel financieel als gevoelsmatig. De jaarlijkse sponsorbijdrage van Roche Financieel Adviseurs in Oirschot, mag daarbij gerust een keer genoemd worden.
1 Ander Festival Schijndel Op zondag 8 juni stonden we met onze stand op de festivalmarkt van het 1 Ander Festival in het Rietbeemdpark in Schijndel. Dit is een kleinschalig, laagdrempelig, multicultureel muziek- en theaterfestival met veel aandacht voor sfeer, presentatie en aankleding. Het Festival heeft het karakter van een groot dorpsfeest, verdeeld over 3 velden met 2 tenten, met bars en terrassen in een prachtige landelijke omgeving. De organisatie en het weer waren goed, maar
doordat we op een ander veld stonden dan anders, was er minder belangstelling voor het OIP. We konden dat ook zeker merken aan de tegenvallende inkomsten.
Roefeldag Oirschot Tijdens de Roefeldag op 28 juni konden de kinderen uit Oirschot en Spoordonk weer bij heel veel winkels, bedrijven, verenigingen en andere organisaties op bezoek om kennis te maken met allerlei beroepen en hobby’s. Zo was er onder andere de mogelijkheid om zélf een radioprogramma te presenteren, als een professionele fotograaf huwelijksfoto’s te maken, in een supermarkt achter de kassa te zitten, zélf een muurtje te metselen, heel stoer een grote hydraulische graafmachine te bedienen, pannenkoeken te bakken (én te eten!), banden te verwisselen in een garage, etalages van winkels in te richten; leren biljarten, vendelzwaaien en bazuinblazen, lekkere broodjes bakken in een echte bakkerij en nog heel veel meer! Ook de Stichting OIP doet al enkele jaren mee. Kinderen kunnen de sfeer van Kenia proeven door het maken van sieraden en het bekijken van foto’s. Dit jaar deden 700 kinderen mee die bij 150 winkels, bedrijven en instellingen kennis konden maken met allerlei beroepen en hobby’s.
Wereldplein Bokrijk, België Op zondag 17 augustus staat de Belgische steungroep voor het OIP met de info-verkoopstand op het Wereldplein in Bokrijk. Met de slogan Afrika droomt, Afrika leeft! zet het Wereldplein elke zondag in juli en augustus van 12:00 uur tot 17:00 uur de diversiteit van Afrika in de kijker. Elke keer wordt een andere Afrikaanse regio in de schijnwerpers geplaatst. Er is muziek, een kleurrijke markt, open ateliers voor kinderen en de beleefruimte “Afrika droomt”.
Op zondag 17 augustus is Oost-Afrika aan de beurt met Ethiopie, Eritrea, Kenia, Somalië en Soedan. Op het programma staat een Ethiopische danseres (met begeleiding), Ethiopisch schrift, Ethiopische keuken, voetballen maken met de in België spelende Keniaanse voetballers John Nyarumba en Mike Origi. Verder is er een kinderworkshop Afrikaans koken met o.a. Keniaanse chiapatti's, beeldhouwen, haartooi, lekkere hapjes en een Oost-Afrikaanse markt. Diversiteit is de sleutel tot ontwikkeling. Sleutel mee!
O.I.P.-Nieuwsbrief
nr. 142 / juli 2008
5
Jaarlijkse barbecue België De Belgische steungroep van het Oyugis Integrated Project organiseert op zaterdag 6 september weer de jaarlijkse barbecue ten bate van het OIP en het werk van Frater Frans Janssen, missionaris van Bocholt. De barbecue wordt gehouden in Vrije Basisschool 'De Driehoek', ingang Brugstraat te Bocholt. Er kan gegeten worden van 17:30 uur tot 20:00 uur. De bar blijft natuurlijk veel langer open. Een menu kost € 12 per persoon en omvat 3 stukken vlees en een groentebuffet. Voor € 4 is er
een kindermenu te bekomen met 2 frikadellen en groenten. Inschrijven, liefst voor 31 augustus, bij: Fam.Berben-Janssen, Bosheidestraat 13 Bocholt, tel. 011/44.84.44 Fam.Janssen-Langens, Hamonterweg 45 Bocholt, tel. 089/46.48.17 Fam.Cillen-Vandewaerde, Balkenstraat 20 Bocholt, tel. 089/46.30.75 of via overschrijving op rek.nr. 979-6302512-39 t.n.v. OIP Bocholt met melding: 'barbecue: aantal x € 12 + aantal x € 4’.
Het doorgeven van een gift Het zogenaamde FUFAO Project binnen het OIP heeft als doel 540 gezinnen te voorzien van melkvee, trekdieren, ploegen en karren. In Fase II van dit landbouwproject zijn 340 gezinnen geselecteerd en voorbereid om vee te ontvangen. De helft daarvan is direct voorzien van vee terwijl de andere 170 gezinnen wachten op jonge dieren die zij van de eerste groep zullen ontvangen. Tot nu toe hebben 20 gezinnen melkkoeien ontvangen, 72 gezinnen kregen een koppel stieren en een ploeg, 15 gezinnen kregen een koppel ezels met trekkar en 40 gezinnen kregen melkgeiten en bokken. Bovendien werden er 26 sproeisystemen afgeleverd
waarmee het vee kan worden bespoten om hinderlijke en schadelijke insecten te bestrijden. De betreffende gezinnen werden daarnaast onderricht op het gebied van duurzame landbouw, samenwerking, gezondheid van vee, het gebruik van dieren als trekkracht. Regelmatig vinden er uitwisselingsbezoeken plaats, waardoor ook van elkaar geleerd kan worden en ervaringen kunnen worden uitgewisseld. De mensen kunnen hun gift ook gebruiken door er direct geld mee te verdienen: tegen betaling kan er geploegd en gezaaid worden voor derden, met de ezelkarren kunnen goederen van derden van en naar de markt vervoerd worden en de bokken en stieren kunnen tegen betaling geiten van anderen bevruchten. De opbrengst van hun boerenbedrijfje stelt hen in staat om een handeltje op te zetten, schoolgeld voor hun kinderen te betalen, de grond te verbeteren en erosie tegen te gaan. Met andere woorden: het helpt hen om te voorzien in de eigen levensbehoeften. Dit landbouwonderdeel van het OIP gebeurt in samenwerking met Heifer Project International.
Huiselijk geweld Judith Adhiambo is 26 jaar oud en was getrouwd met Jared Otieno. Ze werd door hem in elkaar geslagen en is gescheiden na de zoveelste uitbarsting van huiselijk geweld. Judith is naar Oyugis gevlucht, waar ze een kamertje heeft kunnen huren waar één enkel stoeltje in staat. Er wordt geslapen op de grond. Judith, zelf wees, heeft de zorg voor haar eigen drie kinderen van 8, 3 en 2 jaar. Bovendien zorgt ze voor 2 kinderen van haar zus, die evenals de man, gestorven is aan Aids. Haar oudste zoon zit op de Nyawagalo basisschool voor weeskinderen. Ze zou zich op die school ook graag inzetten om het schoolgeld van haar zoon te voldoen, maar ten gevolge van
de kwetsuren die ze opliep door het geweld van haar man, is zij daartoe niet in staat. Ze heeft grote moeite om aan voedsel te komen voor haar en haar kinderen, maar gelukkig brengt Mary, een medewerkster van het OIP, haar vaak eten. Soms vraagt ze ook voedselhulp aan vrienden. Na controle van het verhaal en een bezoek aan Judith werd het me duidelijk dat zij het op dit moment alleen niet kan redden en hulp nodig heeft van het OIP. Jaskine Ouma, maatschappelijk werker.
O.I.P.-Nieuwsbrief
6
nr. 142 / juli 2008
FINANCIËLE STEUN Mogelijkheden tot financiële ondersteuning leest u onder aan deze bladzijde in het colofon. Behalve de maandelijkse Schoolfondsincasso kwamen de afgelopen periode de volgende bijdragen binnen: Stg. te O. € 250; vD. te U. € 30; M. te O. € 25; S. te G. € 25; vE. te U. € 10; H. te M. € 50; U. te N. € 50; S. te R. € 22,69; vB. te T. € 25; vE. te O. € 50; dB. te E. € 50; A. te R. € 30; S. te E. € 50; R. te U. € 10; vW. te O. € 5; V. te V. € 45,38; W. te U. € 10; n.n. € 10; L. te Z. € 50; H. te D. € 40; vE. te B. € 5; B. te T. € 10; vG. te N. € 25. Het aantal incassomachtigingen voor het schoolfonds bedraagt: 196 Wanneer begunstigers liever niet met name genoemd willen worden, moeten zij dit even laten weten. Wij vermelden de bijdrage dan onder N.N. (Nomen nescio = ik weet de naam niet).
Omdat u betrokken bent
Redactie en verzending: Christianne & Henk van de Wal Wilhelminakade 10 NL - 5688 EK OIRSCHOT
Nieuwsbrief nr. 142, juli 2008
Niemand kan zijn honger stillen met het tekenen van een stuk brood. COLOFON De O.I.P.-Nieuwsbrief (oplage 855) verschijnt maandelijks. Overname van artikelen is toegestaan in overleg met de redactie. De O.I.P.-Nieuwsbrief is een uitgave van de Stichting Oyugis Integrated Project Nederland, ingeschreven bij de Kamer van Koophandel Eindhoven onder nr. 17124227. De Stichting is door de Belastingdienst aangemerkt als een Algemeen Nut Beogende Instelling (ANBI). De Stichting is bereikbaar via Henk van de Wal (secretaris): Wilhelminakade 10, 5688 EK OIRSCHOT, tel.: 0499-571174, E-mail:
[email protected] Website: www.oip-nederland.nl Financiële ondersteuning van het Oyugis Integrated Project in Kenya is welkom bij de penningmeester Marleen Koning – ter Ellen op gironummer 8701393 of bankrekening 571677290 t.n.v. Stg. Oyugis Integrated Project te Uden. Giften voor het Schoolfonds zijn welkom op giro 9317124 t.n.v. Stg. Oyugis Integrated Project te Oirschot. e Kopij voor de O.I.P.-Nieuwsbrief zien wij graag voor de 20 van de maand.
