ANS VERLEIDT Algemeen Nijmeegs Studentenblad

ANS

VERLEIDT Algemeen Nijmeegs Studentenblad / januari 2015

Vooraf Tekst: Redactie P. 2

deze ANS

commentaar Wij laten ons dit jaar verleiden. Waar iedereen stopt met roken, mindert met alcohol, vet eten en alle dingen die het leven zo de moeite waard maken, doen wij geen poging meer. Waarom zouden we? De meesten zullen op 5 januari toch weer een Big Mac naar binnen werken, die vast goed zal vallen met zes Jägermeister achter de kiezen. Je laten verleiden is de makkelijke weg kiezen, geen weerstand bieden tegen de impulsen. Toch staat juist dat vaak gelijk aan genieten. Het verleidingsspel zelf is helaas heel wat minder makkelijk. Met een simpele ‘kom je hier vaker’, red je het niet in de jungle van lust. Onder het mom wie niet waagt wie niet wint, worden er bedroevende openingen voor de zin in een lekkere nacht bedacht. ‘Ik dacht dat spetters alleen uit de kraan kwamen.’ ‘Jij ziet er opvallend uit.’ ‘Hee, neuken?’ ‘Is je vader soms DJ, want je bent een plaatje.’ ‘Ik ben Tarzan, wil jij aan mijn liaan slingeren?’ De grote verleiders hebben hun technieken echter zo verfijnd, dat volgens hen een eenvoudige ‘hoi’ nog het meeste oplevert. Dit jaar wordt een makkie.

De hoofdredactie

08

12

08 Strikdiploma Versieren is door zogeheten pickup artists verheven tot een heus beroep. Zij leren de hopeloze man de fijne kneepjes van het sjansen. ANS onderzocht het fenomeen en keek een dag mee met de versierkunstenaars. 12 De kracht van de onwerkelijkheid Animators Job, Joris en Marieke zijn onder andere verantwoordelijk voor de clip bij het lied Ik neem je mee van Gers Pardoel. Deze maand staan ze met een korte animatiefilm op de lijst voor een Oscar. Meer over hun werk, inspiratie en toekomstplannen lees je op pagina 12. 18 Illegaal aan de Waal In Nijmegen leven ongeveer 150 illegalen. Zij mogen niet werken of studeren en staan als het ware buiten de samenleving. Hoe worden zij opgevangen in onze stad en hoe ziet hun leven er uit? 22 Maakbaar cabaret Carolien Borgers staat deze maand met haar nieuwe voorstelling Zeker Weten op de Nijmeegse planken. In de show reflecteert ze op de maakbaarheid van het leven. ‘Het is de meest persoonlijke voorstelling die ik tot nu toe heb gemaakt.’ 04 05 07 15 16 21 26 28 30 31 32

16

Tentamenstress Binnenstebuiten Laatste Oordeel Gonzo Middenpagina De Graadmeter Enerzijds Anderzijds Stamgasten Colofon Crypto Gevonden Voorwerp

21

Tekst: Redactie/ Illustratie: RensKarlijn van Vliet Tekst: Redactie/ Illustratie: LukANS-Online.nl ANS-Online.nl P. 03 P. 3

niet Gelijkwaardig fruit Het hbo doet zeker niet onder voor de universiteit, beargumenteert collegevoorzitter Boele van de HAN in de Enerzijds Anderzijds van deze maand. Hoe? Door de uitdrukking ‘appels met peren vergelijken’ even een klein beetje aan te passen. ‘Het is eigenlijk precies hetzelfde als met appels en peren, de appel moet alleen niet tegen de peer zeggen dat hij beter is. Beiden zijn belangrijke fruitstukken’, aldus Boele. Deze vergelijking is werkelijk zo krom als een banaan. We kunnen nu een grap maken over het hbo en verbanden leggen, maar dat vinden zelfs wij te flauw.

ans Ook in december stond de nieuwsmachine niet stil. Zo lag Studentenvakbond AKKU in de clinch met vervoerder Breng, nadat deze opperde de Heyendaalshuttle uit de dienstregeling te willen halen of de reiskosten van een ritje te verhogen. Daarnaast besloot het College van Bestuur de judicia bene meritum en summa cum laude af te schaffen, voortaan worden strebertjes dus niet meer beloond voor hun hoge tentamencijfers. Ten slotte kregen studentenvertegenwoordigers tegen het leenstelsel onverwachts bijstand van de European Students’ Union, een koepel van 47 Europese studentenorganisaties. Wat gebeurde er nog meer op ANS-Online? Doorklikken Tijdens de kerstvakantie blikte ANS met een scala aan lijstjes terug op het afgelopen jaar. De kerstmaand is de ideale aanleiding om de tijd te nemen voor interessante, hilarische en baanbrekende ANS-interviews. Aanrader is het gesprek met Maxim Hartman, die beweerde dat homo worden toch echt de enige manier is om te ontsnappen aan de machtsovername van vrouwen. Ga daarnaast eens zitten voor interessante reportages over het Nijmeegse straatmuzikantenleven en het drugsgebruik van studenten aan de RU.

Boze bèta’s ANS begrijpt natuurlijk dat wie kaatst, de bal kan verwachten. Na afronding van het openingsartikel over dubbele tentamens, stonden er de volgende ochtend boze bèta’s op de stoep. Of wij wel weten dat we met ons artikel alleen maar meer schade aanrichten? Docenten die zich namelijk aangevallen voelen door het stuk, kunnen ineens heel wat minder meewerkend worden als het om tentamens gaat, lieten de boze FSRleden ons weten. Precies het punt van het stuk lijkt ons zo. Des te meer reden om eens te kijken naar een formele regeling die het probleem met dubbel geplande tentamens op zou kunnen lossen. ANS

Nieuw jaar, nieuwe kansen Met het nieuwe jaar voor de deur, bedacht ook ANS goede voornemens. Wederom zullen dit jaar de rubrieken ANS luistert, Uit de oude doos en Ondertussen bij de revue passeren. De laatstgenoemde licht iedere maand kleine studentenorganisaties uit. Eerder kwamen Theatersportvereniging Buiten Bereik, Kaizen – de Mixed Martial Arts-vereniging – en het studententeam van Unicef al voorbij. Daarnaast kan de Nijmeegse student ook in 2015 terecht op ANS-Online voor het snelle nieuws en toffe interviews. ANS

Op de hoogte blijven van al het studentennieuws? Check dan www.ans-online.nl, volg ons op Twitter (twitter.com/ANS_Online) of like de ANS-pagina op Facebook (facebook.com/ANSnijmegen).

Dubbele tentamens Tekst: Anne van Veen/ Illustratie: Rens van Vliet P. 4

Tentamenstress

Nominaal studeren wordt steeds belangrijker, maar met dubbel geplande tentamens, wordt het wel heel lastig om het diploma binnen de vastgestelde tijd te halen. Waarom is er bij de meeste faculteiten geen officiële regeling die dit probleem aanpakt? Bij studenten die naast studeren graag hun cv willen uitbreiden of gewoon veel bier willen drinken, wil er nog wel eens een studiepunt door de vingers glippen. Door vervolgens de niet gehaalde vakken het volgende jaar te herkansen, komt het regelmatig voor dat studenten meerdere tentamens op hetzelfde tijdstip gepland hebben. Vooral bij de Faculteit der Natuurwetenschappen, Wiskunde en Informatica (FNWI) komt dit probleem regelmatig voor, omdat de faculteit door de vele vakken met maar 3 studiepunten veel tentamens moet roosteren. Niet alleen de hardwerkende of luie student kampt met dit probleem. Studenten binnen de FNWI hebben te maken met veel keuzevakken uit verschillende jaarlagen en kunnen daardoor in een doolhof van tentamenplanningen terechtkomen. Binnen deze faculteit is er voor het probleem van de dubbele tentamens geen officiële regeling getroffen. Dit leidt er regelmatig toe dat studenten moeten kiezen tussen de twee tentamens. In de tentamenperiode is stress normaal, maar stress bij het kiezen tussen tentamens, is natuurlijk een heel ander verhaal. Het is van groot belang dat de RU studenten geen tentamenmogelijkheden onthoudt door tentamens op hetzelfde tijdstip in te plannen en hier vervolgens geen regeling voor te treffen. Helaas is dit nu wel het geval. Dubbel geplande tentamens Jeroen van de Wiel, assessor bij de faculteit vertelt dat dubbel geplande tentamens binnen de FNWI inderdaad voorkomen, ook binnen hetzelfde vakkenpakket: ‘Omdat de FNWI 1074 tentamens per jaar moet roosteren, is het onvermijdelijk dat er een paar op hetzelfde moment plaatsvinden.’ Zo vertelt Lisa de Jong (21), student Moleculaire Levenswetenschappen, dat het haar bij het afronden van het vorige blok lastig werd gemaakt en dat ze moest kiezen tussen twee tentamens: ‘Gelukkig heb ik het gekozen vak wel gehaald, want ik heb gezien dat de herkansingen van dezelfde

twee tentamens de volgende periode weer tegelijk zijn ingepland.’ Officieuze regeling Het is begrijpelijk dat er bij de FNWI door de grote hoeveelheid tentamens en de vele keuzevakken overlap in de tentamenperiode plaatsvindt. Wat kunnen studenten doen om dit probleem op te lossen? Mike Eijbersen, vicevoorzitter van de Facultaire Studentenraad (FSR), vertelt dat de FSR nooit klachten over dubbel geplande tentamens binnenkrijgt: ‘Wanneer studenten dit probleem tegenkomen, kunnen ze het eigenlijk altijd met de docent regelen. Als dit niet werkt kunnen ze bij de examencommissie aanspraak maken op de hardheidsclausule die in de Onderwijsen Examenregeling (OER) staat.’ Deze meldt dat de examencommissie in bijzondere gevallen ten gunste van de student kan afwijken van de OER. Eijbersen vindt deze oplossing overigens beter dan het instellen van een officiële regeling: ‘Onderling kunnen problemen heel gemakkelijk worden opgelost.’ Studieadviseur Gerrie Coppens vertelt een heel ander verhaal: ‘Wij kunnen niks voor studenten met dubbel geplande tentamens doen. Ze moeten deze kwestie samen met de docent oplossen of ze zullen moeten kiezen welk tentamen ze gaan maken. Deze laatste optie komt per jaar helaas meerdere keren voor.’ De geluiden over de dubbele tentamens zijn tegenstrijdig. Misschien weten studenten niet dat ze met hun problemen bij de FSR aan kunnen kloppen? Veel belangrijker: waarom, als het probleem toch altijd opgelost zou kunnen worden, bestaat er niet gewoon een eenduidige formele regeling voor? Studentenservice De Faculteit der Managementwetenschappen is de enige faculteit aan de RU die een officiële regeling voor het probleem van de dubbele tentamens heeft

Column Manu Compen P. 5

Binnenstebuiten Het leven van een bèta gaat niet altijd over rozen. Natuurkundestudent Manu trekt over het hobbelige pad van het Huygensgebouw naar de rest van de wereld. Hieronder zijn verslag.

vastgesteld. Als studenten binnen deze faculteit meerdere tentamens op hetzelfde moment hebben, kunnen ze digitaal een formulier invullen. Studenten hebben dan de mogelijkheid, mits de twee tentamens binnen de faculteit vallen, om beide tentamens in de ochtend, middag of avond te volbrengen. De student maakt ze in hetzelfde lokaal en mag deze tussendoor niet verlaten. Hoofd onderwijsmanagement van de Managementfaculteit, Ward Kelder, geeft aan dat deze regeling op verzoek van studenten in het leven is geroepen. ‘De regeling bestaat al een aantal jaar en wordt gemiddeld door vijf studenten per tentamenperiode gebruikt. Alleen studenten binnen de faculteit kunnen er gebruik van maken, omdat de hoeveelheid gedoe anders onevenredig groot wordt. Hier zitten de studentenadministraties van de verschillende opleidingen dicht bij elkaar en kunnen de kwesties zo besproken worden’, aldus Kelder. De afstand tussen studentenadministraties bij andere faculteiten zou het vaststellen van een officiële regeling niet moeten tegenhouden. Een mailtje is immers zo verstuurd. Kelder: ‘Een dergelijke procedure kost natuurlijk extra geld, maar het is wel een service aan de studenten. Ik denk dat ze bij andere faculteiten geen officiële regeling hebben vastgesteld, omdat daarbinnen verschillende onderwijsinstituten met andere afspraken bestaan.’ Dit gebrek aan flexibiliteit is een probleem en het is jammer dat studenten hier de dupe van worden. De signalen over de oplossingen bij dubbel geplande tentamens zijn niet eenduidig en officieuze regelingen kunnen tot teleurstellingen leiden. Het is te hopen dat studenten in de toekomst niet meer hoeven kiezen tussen tentamens, zodat zij zelf kunnen bepalen of ze een tentamen gaan maken of niet. ANS De naam Lisa de Jong is op verzoek van de geïnterviewde gefingeerd.

Aan slome fietsers heb ik een hekel. Als iedereen twee keer zo snel zou fietsen, zouden we allemaal drie keer sneller bij onze bestemmingen aankomen. Tenminste, dat denk ik altijd als op weg naar college ‘t stoplicht voor m’n neus naar rood verspringt. Ik vervloek dan, terwijl ik ongeduldig op het zwarte knopje ram, iedereen die mij op mijn tocht vertraagd heeft. Dat opaatje die zijn hond niet aan de lijn hield, die scholieren die met z’n vieren naast elkaar fietsten en die importstudent die als een dronken schipper het fietspad aflaveerde. Vooral semi-oma’s die met hun zoemende fietsen inhalen om hierna voor me te blijven hangen, halen het ergste in me naar boven. De wereld is te klein voor zoem-oma’s. Ik snijd ze af en kijk niet meer om. Deze bitterheid is het resultaat van jarenlang niet meer gewonnen te hebben. Op zondagochtend verlies ik meestal van een elftal doorgezakte slagers en marktmannen uit Weurt of Beuningen en doordeweeks verlies ik elke keer als ik bij een werkcollege een of andere vergelijking niet weet op te lossen. Opeens word ik ingehaald door een bekend gezicht. Reflexmatig begin ik harder te trappen. Ik zag haar bij m’n P-uitreiking een paar dagen geleden. Ze had een jaar sneller dan ik haar propedeuse in de wacht gesleept. Daarbovenop had ze ook haar P Wiskunde gehaald. Summa cum laude. Ik weiger ook nog eens op de fiets door dit meisje ingehaald te worden. Ze slaat rechtsaf waar ik rechtdoor ga. Ironisch. Stom wijf. Ik zet hard aan en kom haar een kruispunt later weer tegen. Met kreunende fiets kom ik net iets eerder bij de fietsenstalling aan. Ik ben opgelucht, maar een overwinning voelt anders. Stoïcijns kijkt ze recht vooruit wanneer ze de stalling binnenkomt. Alsof onze race nooit was. De gedachte dat ze niet haar best heeft hoeven doen om het me zo moeilijk te maken, irriteert me. Nadat we onze jassen hebben opgehangen, gaan we andere kanten op. Aangekomen bij m’n werkcollege verlies ik na een paar minuten de aandacht als de eerste opdracht niet lukt. Zij zal al wel bijna klaar zijn met dit werkcollege. ‘De Argentijnen kennen niet van jou winnen, maar je kunt wel van hun verliezen’, zei Cruijff ooit. Maar tijden veranderen. Ooit. Voor mij misschien komende zondagochtend tegen Bemmel. Tot die tijd moet ik leren verliezen.

Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl P. 6

ansjes Een Ansje mag maximaal 35 woorden bevatten en kost 5 euro voor studenten en 10 euro voor externen. De waarde van de aangeboden goederen mag de 900 euro niet te boven gaan. Mail naar: [email protected]

ARGENTIJNSE TANGO, een krachtige en gevoelvolle improvisatiedans. Misschien iets voor jou? Kom dan naar een gratis proefles op 19 of 20 januari. Bijna 50% studentenkorting op onze cursussen. Kijk voor meer informatie op: www.tangopassie.nl

Concert Nijmeegs Studentenkoor Alphons Diepenbrock, zaterdag 24 januari 2015, 20.00 uur. Antonius van Paduakerk, Nijmegen. Fauré, Requiem; Martin, Mis voor dubbelkoor. Voorverkoop: €5*/€10, deur: €8*/€12 (*studenten). Reserveren: www. nskad.nl of 06-23258639.

Tekst: Bas van Woerkum/ Foto: Marit Willemsen Laatstemet Oordeel Leef, woon, werk, feest... ANS P.P.77

het laat ste oor deel

Studie: Bestuurskunde College: Vergelijkende bestuurskunde, 2 december, 10.45-12.30, TvA 4.00.05 Docent: Dr. U.D. Pape Uitstraling: Onzekere beginneling Publiek: Genadig gehoor Inhoud: Kleurloze vergelijking Eindcijfer: 4,5

Duffe opsommingen of ultiem entertainment? Iedere maand verschanst ANS zich in de collegebanken om een genadeloos oordeel te vellen over het onderwijs aan de RU. De wijzers van de klok naderen kwart voor elf. Terwijl studenten weddenschappen afsluiten over hoe lang ze het college dit keer vol zullen houden, komt de beginnende, Duitse docent Ulla Pape binnen. Ze oogt rustig en lijkt klaar voor het college. Uit het lawaai in de zaal blijkt echter dat de studenten dat niet zijn en Pape’s openingswoorden verdwijnen in het rumoer. Geduldig wacht ze tot het stil is. Op de PowerPoint-presentatie is het programma van vandaag te lezen: ‘internationale vergelijking van verzorgingsstaten’ en ‘sociale kwetsbaarheid in Europa’. Passief staand met één hand in haar broekzak begint de docent de slides te becommentariëren. Erg vloeiend is het verhaal niet. De zinnen zijn soms moeilijk te volgen en worden regelmatig onderbroken door een ‘ehm’. De met tekst volgepropte dia’s worden grotendeels voorgelezen en daardoor vormt het een levenloos geheel. Ook de technologie zit niet mee. Na Pape’s opmerking ‘ik zet even dit ding aan’, doelend op de beamer, blijft het beeld zwart. Het college is langdradig. Verschillende staatsvormen passeren één voor één de revue, maar op een laag tempo. Bovendien gebruikt Pape vrijwel de gehele tijd niet meer dan de vierkante meter waarbinnen ze haar verhaal begon. Ondanks dat Pape vaak op zoek is naar de juiste woorden, is de aangeboden informatie toch goed te begrijpen. Adam Smith en Karl Marx komen aan bod, maar de inhoud is van middelbare schoolniveau. Vanzelfsprekend is iedereen al bekend met termen als ‘vrijemarkteconomie’ en ‘klassenstrijd’. Na een half uur blijkt dat de studenten het beantwoorden van WhatsApp-berichten belangrijker vinden dan wat Pape te vertellen heeft, maar wanneer ze polst of er nog vragen zijn brengt het publiek nog enkele onduidelijkheden naar voren. Deze worden vriendelijk en geduldig door de docent verhelderd. In gebrekkig Nederlands beëindigt ze vervolgens de eerste helft: ‘Dan is het nu half, ik stel voor dat we pauze maken.’ De tweede helft gaat op dezelfde voet verder. Hierdoor lukt het de toehoorders niet om deze helft de aandacht er nog bij te houden. Pape lijkt dit op te merken en probeert wat meer interactie te creëren door vragen te stellen. ‘Kunnen jullie bedenken waarom Nederland tussen twee maatschappijmodellen inzit?’ Of al deze bestuurskundigen hebben nog nooit van het Nederlandse systeem gehoord, of ze hebben geen zin om buiten hun WhatsApp-groep te reageren. Klokslag half een worden de collegeblokken en laptops met veel lawaai opgeborgen, terwijl Pape nog een tevergeefse poging doet om dat geluid te overstijgen. Het mag niet baten, de studenten vinden dat het college lang genoeg heeft geduurd. Het Laatste Oordeel der Studenten ‘Het college is al stukken beter geworden doordat ze niet enkel haar presentatie voorleest’, vertelt een student, maar anderen geven aan dat er duidelijk nog het een en ander te verbeteren valt. De studenten zijn het er over eens dat Pape’s verhaal eentonig en langzaam verliep. ‘Het college mag met iets meer tempo gegeven worden’, stelt een ander. Over de intenties en het kennisniveau van Pape bestaan echter geen twijfels. ‘Ze is begaafd en intelligent, het schort alleen aan de presentatievaardigheden.’ Een andere student deelt deze mening: ‘Haar bedoelingen zijn goed en haar kennisniveau is op pijl, maar volgens mij heeft ze het gewoon niet in zich om goede hoorcolleges te geven.’ ANS

Sjansen doe je zo Tekst: Marit Willemsen/ Illustraties: Sanne Reckman P. 8

Strikdiploma Elke vrouw kunnen krijgen die je maar wilt, het is de droom van iedere heteroseksuele man. Pickup artists zijn getrainde verleiders, die hun versiertechniek tot in de puntjes hebben verfijnd en de trucs doorgeven aan hopeloze heren. ‘Ik kan zo honderd vrouwen neuken als ik zou willen, maar dat is niet meer boeiend.’

ANS-Online.nl P. 9

‘Hoi. Niet schrikken, ik wil je alleen iets vertellen.’ Een mooi meisje stopt midden in de drukke winkelstraat en kijkt verbaasd op naar de jongen die haar aanspreekt. ‘Ik wilde even zeggen dat je er leuk uitziet. Aan je kleding te zien ben jij een creatief type.’ Het beeld van het YouTube-filmpje waarop het tafereel te zien is, schokt een beetje als er wordt uitgezoomd. Het meisje blijkt stiekem te worden gefilmd. Een paar minuten later legt de jongen in het filmpje, in de pickup wereld bekend als Scrubdoc, uit hoe hij er uiteindelijk in slaagde het telefoonnummer van het nietsvermoedende meisje te bemachtigen. Wie zich enigszins verdiept in de wereld van het getraind versieren, ook wel de pickup artists community (PUA) genoemd, zal om de oren geslagen worden met filmpjes die een dergelijke inhoud bevatten. Ze zijn een hulpmiddel om de zogeheten ‘techniek’ van het verleiden te leren aan mannen die maar niet aan de vrouw kunnen komen.

‘Ik was achttien, maagd, gefrustreerd en depressief.’ Een aantal maanden geleden werd het fenomeen in één klap berucht, toen beroemde pickup artist Julian Blanc een schokkend filmpje en vrouwonterende tweets online zette. Blanc loopt door de straten van Tokio, grijpt willekeurige vrouwen en duwt ze naar zijn kruis. Dit alles om te laten zien dat Aziatische vrouwen ‘makkelijk’ te krijgen zijn.

De wereld werd na dit voorval opgescheept met een vrij eenzijdig beeld van de pickup scene. De versierderswereld zou het misbruiken van vrouwen verheerlijken en vrouwen als ondergeschikt behandelen. Wat zijn precies de motieven van zowel pickup-artiesten als volgers van de community en is het negatieve beeld terecht? Klandizie ‘Het casino is de perfecte plek als je een hoop dates hebt. Omdat de drankjes gratis zijn loopt het niet zo op in de kosten’, vertelt Smoothdoc terwijl hij een drankje bestelt. Hij is mede-eigenaar van het bedrijf DatingDoctors, dat sinds 2005 mannen coacht op versiergebied. ‘Toen een vriend mij benaderde met het idee voor het bedrijf, dacht ik: “Waar slaat dit in godsnaam op?”’, vertelt hij lachend. Waar het fenomeen in Amerika allang bekend was, verkende de heren in Nederland onbekend terrein. Dit bleek goud. Inmiddels kan Smoothdoc leven van zijn bedrijf en heeft hij vijf pickup artists in dienst, waaronder Scrubdoc. Mede door het heersende taboe gebruiken beiden een pseudoniem wanneer zij vrouwen jagen. De mannen die bij de ‘doctors’ aankloppen voor hulp, zijn de wanhoop nabij als het op de andere sekse aankomt. Sommigen zijn op latere leeftijd nog maagd of worden geremd door een stoornis als autisme. De meesterversierders vertellen dat ze opvallend veel mannen met een hoge intelligentie, zoals raketgeleerden en ICT-experts tot hun klandizie mogen rekenen. De casanova’s op sokken kunnen bij het bedrijf terecht voor een-op-een coaching, workshops

Sjansen doe je zo Tekst: Marit Willemsen/ Illustraties: Sanne Reckman Leef, woon, werk, feest... met ANS P.P. 10 10

waarin ervaringen worden gedeeld, zelfhulpboeken- en filmpjes en de nodige praktijkervaring op straat. Coach Scrubdoc is zelf een schoolvoorbeeld van een ‘geslaagde’ klant. ‘Ik was achttien, maagd, gefrustreerd en depressief ’, vertelt hij. Scrubdoc zocht online naar tips en kwam terecht op een forum waar DatingDoctors actief was. Nu is de leerling, meester geworden. Oppikken en wegwezen? Terwijl Scrubdoc zijn telefoon checkt op Tinder-berichten, schuift een student van de DatingDoctors aan. ‘Heb je nu eindelijk een logopedist gebeld?’, vraagt Smoothdoc en slaat hem op de schouders. ‘Dat binnensmonds praten moet je echt afleren.’ Jordi – die zijn achternaam liever niet prijsgeeft – mompelt een excuus. ‘Ik durf me nu al wat meer over mijn angst om vrouwen aan te spreken heen te zetten’, legt hij uit. ‘Mijn doel? Ik hoop vooral dat ik na dit jaar de beste versie van mezelf ben.’ Hoewel dit wat pretentieus klinkt uit de mond van een student versierkunde, is het een zin die je overal in de community tegenkomt. Dit terwijl het woord pickup suggereert dat het enige einddoel van een cursus gewoon veel neuken is. Deels is dit zeker het geval. Zo beweert de site van DatingDoctors onder andere dat een op de acht deelnemers de nacht na een bijeenkomst seks heeft met een vrouwen en het bedrijf heeft zelfs een niet-goed-geldteruggarantie. ‘Zeker in het begin dacht ik dat ik mannen wel even zou leren hoe ze vrouwen moesten versieren’ vertelt Smoothdoc. ‘Ik strooide met termen als ‘vrouwen neuken’ en ‘krikgarantie’, precies de voorbeelden die tegenstanders aanhalen wanneer ze het over de objectificatie van vrouwen hebben.

‘Als je alleen seks wilt, kun je net zo goed naar de hoeren gaan.’ Dat meer mensen niet gediend zijn van de versierpro’s blijkt als de coaches en student Jordi een drukke winkelstraat in Rotterdam op trekken. ‘We hebben het wel eens aan de stok gehad met het hoofd van de beveiliging en de politie’, zegt Smoothdoc. ‘Toch doen we niets verkeerd, we raken niemand aan.’ Hij spot een aantrekkelijk meisje dat ongeveer twintig jaar jonger is dan hij en stapt er zelfverzekerd op af. Hij blijft wat praten, de beleefde afwijzing die volgt deert hem niet. Jordi is een stuk nerveuzer en loopt eerst een paar minuten achter een meisje aan, waarna ze van zijn tikje op haar rug verschrikt omkijkt en zich snel uit de voeten maakt. De ‘docs’ zijn ondanks het fanatieke vrouwenjagen, wat door critici als oneerbiedig wordt gezien, geen fan van Blancs ‘methodes’. Scrubdoc probeert Blanc eerst nog te verdedigen, maar zijn collega houdt hem tegen: ‘Jij hebt

veel te veel aan de pickup scene te danken, daarom denk je zo.’ ‘De community bestaat eigenlijk uit nerds aan de ene kant, en meesterversierders aan de andere’, meent Scrubdoc. ‘Dat werkt haantjesgedrag in de hand. Als “gewone” mannen onder elkaar over vrouwen praten zal dat al vaak op een grove manier gebeuren. Alle mannen doen dit, vrouwen geloven het alleen niet omdat ze er nooit bij zijn. Wij houden trouwens echt van vrouwen. Als je ze niet als mens ziet, kun je ze ook niet versieren.’ Niels (23) meent dat een meesterversierder wel met andere ogen naar een vrouw kijkt. Hij was twee jaar lang moderator van de pickup forum Masterflirt en studeert aan de RU. ‘Als je eenmaal in de pickup wereld bent gezogen, is het moeilijk om vrouwen niet te analyseren.’ Psychologie met een prijskaartje Termen als ‘krikgarantie’ gebruikt Smoothdoc inmiddels niet meer. ‘Toen ik pas begon, konden mannen tot mijn grote frustratie mijn technieken niet zomaar nabootsen. Dan bleek er meer aan de hand dan alleen onhandigheid met vrouwen. Veel klanten zijn gepest of hebben nooit een vaderfiguur gekend en dat heeft invloed op hun omgang met vrouwen.’ Na een opleiding psychotherapie boort de Doc tegenwoordig ook het diepere probleem aan, naast

ANS-Online.nl Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 11 P. 11

extreemste gevallen gewoon standaard dingen en zinnen uit je hoofd. Dit probeer je uit op honderden vrouwen totdat je jouw variaties ontdekt. Ik heb het geprobeerd, maar het was niks voor mij.’ Hij legt uit dat er een aantal basisregels zijn. Zo is lichaamstaal belangrijk, moet de man veel open, diepgaande vragen stellen en met een lage, rustige stem praten. In tegenstelling tot de verwachting is enige onzekerheid tonen geen probleem. ‘Wat is nu aantrekkelijker voor een vrouw?’, vraagt Smoothdoc. ‘Een man die zich super macho gedraagt, maar dat eigenlijk niet is of een man die toegeeft het best spannend te vinden met haar te praten?’

‘Met een big smile breng je de klootzakkerige boodschap.’

het scoren van een nachtelijk avontuurtje draait veel om het creëren van zelfvertrouwen. ‘Natuurlijk zet ik nog steeds stoere termen op mijn site, want met zinnen als “we helpen je met je pestverleden” trek je geen mannen aan.’ Meer zelfvertrouwen blijkt dus zeker zo belangrijk als veel kunnen seksen, vindt ook Niels. ‘Als je alleen seks wilt, kun je net zo goed naar de hoeren gaan’ meent hij. ‘Zeker als je kijkt naar het prijskaartje van de seminars.’ Voor het geld zou een man inderdaad heel wat bezoekjes aan een hoerenhuis kunnen brengen, een dag meelopen met de doctors kost zo’n 500 piek, een jaarprogramma meer dan 3000 euro. Naast het kweken van zelfvertrouwen en het scoren van vrouwen kan het verbeteren van de flirttechniek ofwel game een doel op zich zijn. Als ik zou willen, zou ik zo honderd vrouwen kunnen neuken’, zegt Scrubdoc zonder een spier te vertrekken. ‘Dat is echter niet meer boeiend. Ik vind het veel leuker om een gesprek te kunnen voeren met die ene mooie vrouw, terwijl niemand anders dat lukt.’ De aardige klootzak ‘Binnen de community bestaan verschillende stromingen’, legt Niels uit. ‘Sommige vormen zijn pure manipulatie. Zo kwamen er in de jaren tachtig zelfs hypnosetechnieken aan te pas om een vrouw te krijgen. Tegenwoordig leer je in de

Om de zaak nog ingewikkelder te maken, is alleen lief en aardig zijn juist niet de manier om te scoren. Het concept van de ‘aardige klootzak’ is volgens Smoothdoc en Scrubdoc erg belangrijk. ‘Het probleem is dat de mannen op onze cursus vrouwen op een voetstuk plaatsen en niet als gelijke behandelen. Een vrouw merkt niet dat je lief bent, wanneer je dat constant bent. Daarom kun je je soms beter eerst een beetje “klootzakkerig” gedragen’, meent Smoothdoc. Hoe tegenstrijdig het ook klinkt, het grote geheim blijft volgens beide heren positiviteit. Scrubdoc: ‘Met een big smile en positieve houding breng je de “klootzakkerige” boodschap.’ Dit betekent echter niet schelden, maar een reactie uit proberen te lokken. Praten in brutale statements – ‘jij komt zeker uit Brabant’ – en soms flink tegengas geven doet het hem. Smoothdoc: ‘Vrouwen willen een man met ruggengraat en een hart.’ Succes gegarandeerd? De grote vraag blijft natuurlijk, werken de pickup-methodes echt? Een man die wil scoren, zal er zeker baat bij hebben. ‘Als ik met een vrouw op date ga, kan ik er honderd procent zeker mee naar bed’, aldus Smoothdoc. De succesgarantie ligt deels in het feit dat de mannen, zeker in het begin, wordt aangeleerd de trucs op zo veel mogelijk vrouwen uit te proberen. ‘Het is gewoon krasloten afwerken’, meent Niels. Hierdoor krijgen de onervaren kerels wel meer zelfvertrouwen en uiteindelijk een grotere kans op een relatie. Niels drukt zich wat voorzichtiger uit. ‘Als je bepaalde trucjes aanleert en heel veel oefent, kun je absoluut meer meisjes in bed krijgen. De vraag is echter of dit het meisje is dat je wilt. Het verschil tussen een dronken meisje in de club en iemand waar je echt verliefd op bent en je leven mee wilt doorbrengen, is groot. Ik denk dat er geen enkele jongen op deze campus rondloopt die “zomaar” het meisje kan regelen waar hij van houdt.’ ANS

Interview Job, Joris en Marieke Tekst: Kim Saris en Annemarie Verschragen/ Foto’s: Fiona Müller en stcreenshot MUTE P. 12

De kracht van de onwerkelijkheid

Tekst: Kim Saris en Annemarie Verschragen/ Foto’s: Fiona Müller Interview Job, Joris en Marieke P. 13

Deze maand hoort het trio Job, Joris en Marieke of ze naast een plek in de top 10 daadwerkelijk een Oscarnominatie in de wacht slepen. Ze produceren echter geen gewone films, maar laten computeranimaties tot leven komen. ‘Van de muziek en de karakters tot de achtergrond, we maken alles zelf.’

Omringd door zeefdrukken, stoffen exemplaren van animatiefiguren en een aantal publieksprijzen van internationale festivals,, werkt het trio Job Roggeveen, Joris Oprins en Marieke Blaauw in hun Utrechtse studio nog gauw een boterham met humus naar binnen. Hoewel de hippe creatievelingen nog niet heel bekend zijn, is hun werk dat wel. Onder de naam Job, Joris en Marieke zijn ze verantwoordelijk voor de clip Ik neem je mee van Gers Pardoel. Daarnaast is het trio onder andere bekend van de animatie Bon Voyage waarmee de Tour de Francestart in Utrecht werd geïntroduceerd en de korte films MUTE en A Single Life. De laatste draait momenteel voor Gooische Vrouwen 2 en staat op de shortlist voor een Oscar. In hun werk combineren de dertigers zelfgemaakte liedjes met computergeanimeerde poppetjes die verrassende avonturen meemaken. Terwijl het trio hun versgemalen bonenkoffie drinkt, vertellen ze vol enthousiasme over hun creaties en toekomstplannen. ‘Met animatie kun je het zo bont maken als je zelf wil.’

‘Als je animeren leuk vindt, kun je beter voor jezelf beginnen.’ Job, Joris en Marieke studeerden aan de Design Academy in Eindhoven, waar ze op de studentenkamer van Joris veel films bestudeerden. ‘We kwamen erachter dat de vormgeving en de acteurs er niet helemaal uitzagen zoals we wilden en besloten zelf clips te maken. Animatie is dan een ideaal medium: van de muziek en de karakters tot de achtergrond, we maken alles zelf ’, vertelt Roggeveen. ‘In Nederland zijn er echter niet veel Disney-achtige studio’s, dus als je animeren leuk vindt, kun je beter zelf beginnen.’ De drie merkten al gauw dat ze met het uitvoeren van betaalde en vastgelegde opdrachten niet konden laten zien wat ze kunnen. Daarom begonnen ze met eigen projecten en korte films zoals MUTE. Nadat een baby in een mes valt, komen simpele figuurtjes die niet kunnen praten erachter dat ze een mond kunnen maken door zich te storten in cirkelzagen, ventilators en scherpe keukenmessen.

‘Vroeger was het best pijnlijk dat niemand kende wat wij met veel moeite hadden geanimeerd’, zegt Roggeveen terwijl hij naar een kast vol miniaturen van hun karakters kijkt. ‘Inmiddels kunnen we al veel noemen: van muziekclips en reclames tot educatieve en korte films.’ Aandoenlijke animatie Opvallend is de simplistische stijl die het trio hanteert. Het werk kenmerkt zich door vrolijke en gekleurde figuren zonder nek en vingers. Dat is een bewuste keuze volgens Blaauw: ‘Onze karakters moeten niet te menselijk worden. Neem de film The Polar Express, dan denk ik: “Waarom doen ze dit niet met echte mensen?”. Het is veel uitdagender om met zo min mogelijk details een karakter neer te zetten, dat maakt het bovendien iconischer.’ Oprins ziet een ander voordeel van animatie: ‘Je bent veel vrijer. Het was bijvoorbeeld niet grappig geweest als we in MUTE een echte baby in een mes hadden laten vallen.’ Door hun stijl is het inderdaad mogelijk om met een twist rare verhalen te vertellen. De korte film MUTE is misschien luguber, maar de muziek en stijl maken het grappig. Blaauw: ‘We vertellen dat verhaal met schattige poppetjes, anders wordt het eng en smerig.’ Roggeveen vult aan: ‘Muziek speelt in onze stijl ook een belangrijke rol en kan voor de juiste balans zorgen. MUTE is best gruwelijk, maar de vrolijke muziek tempert dit.’

‘Onze karakters moeten niet te menselijk worden.’ Geanimeerde set De filmideeën van het trio ontstaan volgens hen heel toevallig. ‘Het kan van alles zijn, we hebben geen boodschap die we willen vertellen. Zo hebben we MUTE bedacht toen Joris een snee in zijn teen had, die we op een mond vonden lijken. Toen we muziek luisterden en de plaat oversloeg, bedachten we dat je daarmee zou kunnen tijdreizen. Zo ontstond A Single Life, een film

Interview Job, Joris en Marieke P. 14

waarin een meisje door haar leven skipt door middel van een plaat’, vertelt Oprins. De animators zorgen niet alleen voor de ideeën, maar ook voor de gehele uitvoering. Blaauw: ‘Job doet de muziek, Joris de regie en ik het script.’ Het animeren van 10 tot 20 seconden film duurt een dag waardoor het trio beperkt is in de hoeveelheid animatie die ze kunnen maken. ‘Eigenlijk is dat ook wel goed, want anders zou Nederland ons nu al beu zijn’, zegt Oprins zelfverzekerd. Het animeren duurt zo lang omdat het een ingewikkeld proces is. Vroeger werkte het drietal met zelfgemaakte poppen en de trage en complexe techniek van stop-motion: ‘Je maakt een foto van een pop, beweegt de arm, maakt wederom een foto en zo maak je een hele film. Als iets moet veranderen of als je iets per ongeluk aantikt, moet je opnieuw beginnen’, vertelt Oprins. Hierdoor is het trio bijna volledig overgestapt op computeranimatie, waarbij een echte filmset wordt gesimuleerd. Hierdoor is het makkelijker om aanpassingen te maken. In een programma bepaal je waar de camera staat, waar het licht valt en zelfs van welke stof de kleding van karakters is gemaakt. Roggeveen wijst ook op een ander voordeel: ‘Het maakt samenwerken makkelijker. We kunnen nu tegelijk werken en dingen uitproberen.’

180 jaar kijkplezier Aangezien Job, Joris en Marieke maar met z’n drieën zijn, moeten ze selectief zijn in wat ze doen. Hiervoor kijken ze niet naar wat het meeste geld opbrengt, maar naar het potentiële bereik van de animatie. ‘Zoals Mulisch omschreef: je doet een paar uur over het schrijven van een goede zin, die mensen in een paar seconden lezen. Het bestede werk is dan eigenlijk niet de moeite. Als je echter al die mensen bij elkaar optelt, kom je op veel meer leestijd uit’, legt Oprins uit. Het trio heeft

Het animeren van 10 tot 20 seconden film duurt een dag. geluk dat hun stijl in de smaak valt en dat artiesten als Gers Pardoel het aandurfden om hen iets te laten maken. ‘Ik neem je mee kostte twee maanden om te maken, de kijktijd zit al op 180 jaar. Hoewel Pardoel in eerste instantie zijn hoofd in de animatie te langwerpig vond, heeft hij wel het risico genomen’, grinnikt Roggeveen.

Column Lotte Coenen Leef, woon, werk, feest... met ANS P. 15 P. 15

Volwassendromen Het trio gaat zich in de toekomst op het buitenland richten. ‘We hebben in Nederland niet echt een animatiecultuur’, legt Oprins uit. ‘Ik denk dat nu slechts tien procent van onze kijkers Nederlands is.’ Blaauw: ‘Je ziet wel dat steeds meer jongeren een eigen animatiestudio beginnen. Als je echter verhalen wil maken, is het een groot risico om twee maanden zonder inkomen aan je eigen film te werken. Zeker als het Filmfonds geen subsidie geeft, moet je echt achter je eigen idee staan om door te zetten.’ Na het succes van MUTE en A Single Life willen de drie zich graag op de langere animaties richten. Het verschil is echter dat lange films in de bioscoop worden bekeken in plaats van online. Oprins vertelt: ‘We willen een animatie maken die gericht is op volwassenen. In Nederland belandt een dergelijke film echter al snel in het filmhuis, dat ander en minder publiek trekt.’ Hun toekomstdroom lijkt hen toch haalbaar: ‘Een volwassen animatiefilm zoals wij dat voor ons zien bestaat nog niet, behalve in arty en zware vorm. Wij willen zoals Wes Anderson – regisseur van onder andere Moonrise Kingdom en The Grand Budapest Hotel - luchtige en bondige verhalen vertellen met oog voor details, maar dan in onze stijl. We wachten nog op iemand die ons vraagt een bioscoopfilm te maken.’ ANS

Gonzo ‘Objectiviteit is een mythe’, aldus de grondlegger van de Gonzojournalistiek. Een ieder die een verhaal schrijft neemt bagage aan kennis en ervaringen met zich mee. Lotte Coenen laat de objectiviteit varen en beschrijft het alledaagse leven op haar manier. ‘Páááp, laat nou los.’ Ze vliegt voorbij op haar oranje Loekie fiets. Hij geeft haar een flinke duw. Het zweet staat op zijn voorhoofd. De eerste drie seconden gaan perfect. De seconden erna is het vallen, tranen wegvegen en weer opstaan. Mijn kleine buurmeisje geeft niet op en blijft proberen. Het eind van het jaar is in zicht en ik zie het allemaal gebeuren vanuit mijn kamerraam. Ik verlang terug naar achttien jaar geleden. Tijdens de autoritjes naar opa en oma zaten mijn ouders voorin de auto te kissebissen over de snelste route, terwijl ik uren tuurde naar de regendruppels op de autoruit, die in mijn ogen een stiekeme wedstrijd zwommen. Bij opa en oma kreeg ik dan appelsap en een Milky Way, mocht ik opa’s piano slaan, hutten bouwen en aan het eind van de dag samen met mijn kleine zusje het grote tweepersoonsbed in kruipen. Onbewust genoot ik van kleine dingen, die het leven zo waardevol maken. Nu, geniet ik van het tafereel dat zich buiten afspeelt. Ik krijg heimwee naar de zorgeloosheid van het kleine buurmeisje. Ze heeft geen vooroordelen. In haar ogen is alles mogelijk en niets te gek. Verwonderd over de wereld om haar heen speelt ze twintig keer hetzelfde spelletje en leest haar moeder haar elke avond hetzelfde verhaal. Als ze iets van iets vindt dan zegt ze dat. Schaamte kent ze niet en liegen kan ze niet, want dan wordt papa boos. Ik moet denken aan een citaat uit een van mijn lievelingsboeken: ‘Alles wat we doen, ook het mooiste, verliest zijn oorspronkelijk zuiverheid in de alledaagsheid van de herhaling’.We verwonderen ons niet meer over de regendruppels op het raam, het fietsen of de zoveelste keer seks. Ik vraag me af wanneer we het zijn kwijtgeraakt, het kind zijn. Als studenten met een rijke toekomst in ons verschiet, verdrinken we onszelf in de stress. Laten we onze angsten het leven inrichten. Langzaamaan worden we geleefd en is van vanzelfsprekendheid in het leven niets meer over. De momenten dat we genieten staan als vaste tijdstippen in onze agenda’s. Ondertussen gebeurt er buiten iets wondelijks in de wereld van mijn buurmeisje. Joelend roept ze naar haar vader. ‘Joehoe kijk, ik kan met zonder zijwielen fietsen.’ Mijn nieuwe voornemen voor 2015 is geboren.

ANStrolo

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 16

Je toekomst staat blijkbaar in de sterren geschreven. Wat gaat 2015 jou brengen?

Steenbok (22 december t/m 20 januari) In 2015 maak je keuzes en van sommigen zal je zelf ook versteld staan, van anderen zeker niet. Je zal je vertrouwde huismerk vla verruilen voor de dure editie met bolletjes in plaats van klontjes. Verder bezoek je iemand die je al een tijdje niet hebt gezien en wil je dat voortaan zo laten. Omdat Jupiter nog steeds om de zon draait zal ook komend jaar de Heyendaalshuttle weer overvol zijn. Vermijden dus.

Waterman (21 januari t/m 19 februari) Ga helemaal los in de kroeg, maar drink genoeg water, man. Katers zijn voor alleenstaande oudere vrouwen. Verdrink niet in het zelfvertrouwen. Arrogant overkomen kan alleen als je daadwerkelijk wat hebt bereikt. Maar hé, jij voelt toch al aan je water dat je geen succes zult hebben. En nee, drie studiepunten in een jaar halen, is niet iets om trots op te zijn.

Vissen (20 februari t/m 20 maart) Ironisch genoeg word jij komend jaar door niemand aan de haak geslagen. Je vist keer op keer achter het net. Het heeft ook te maken met je kledingstijl; die is zo smakeloos als een slecht bereide pangafilet. Lichtpuntje: je kans op dood door verdrinking is in 2015 nihil.

Ram (21 maart t/m 20 april) Het jaar 2015 zal voor de ram in vuur en vlam staan. Geen lieve kusjes, kaarsjes of rozenblaadjes dit jaar, maar heftige seks. Beukt Rammstein door je speakers, ruk dan de kleren van het lijf van je wederhelft. Heb je die nog niet gevonden, ga dan snel op zoek naar jouw stoeipoes of dekhengst en maak je klaar voor de nacht van je natte dromen. Dus mannen; ram hem d’r maar in.

Stier (21 april t/m 21 mei) Dit jaar worden de vakken Thermodynamica, Culture and Institutions, en Shakespeare’s Plays & Contexts het helemaal voor jou. Of niet. Als een stier op een rode lap ren je tevergeefs achter je studiepunten aan. Gelukkig hebben ze bij de Albert Heijn nog vakken voor je.

Tweelingen (22 mei t/m 21 juni) Dit jaar krijgt het begrip holisme voor jou een zesde dimensie. Zet je leven op een lager pitje en houd je in 2015 eens bezig met triviale zaken. Hoezo vak keuze? Bedenk liever welke kleur je je muren dit jaar gaat geven en waar je je fiets moet parkeren om zo snel mogelijk in de Stretto te zijn. Tip: houd basismenu 2 van de Refter vooral in de gaten, deze gaat hard en krokant dit jaar.

ogie

Tekst: Redactie/ Illustraties: Josse Blase Horoscopen P. 17 Ans deze maand P. 17

Kreeft (22 juni t/m 22 juli) De relatie zit in een sleur. Dump je high school sweetheart en duik op je medestudent. Maak je dus maar op voor een fijn potje scharen of een overdaad aan leer. Of ga als je een lelijke Kreeft bent het Joris Ivensplein eens verkennen.. Zet van tevoren wel even je Duo-lening op maximaal, want voor niks gaat de zon op.

Leeuw (23 juli t/m 23 augustus) In 2015 zal je geluk in de sterren geschreven staan. Door alleen jezelf te zijn ben je de koning van de campus. Je wint minstens drie loterijen. Ook komt er eindelijk wat schwung in je liefdesrelatie met Taylor Swift en zal haar volgende liedje niet over jullie break up gaan. Het zwaarste dat je dit jaar moet doen is het opwarmen van je kipnoedels.

Maagd (24 augustus t/m 22 september) In 2015 staat Venus in het derde huis. Een derde huis zul jij je voorlopig echter niet kunnen permitteren, laat staan een kamer in Hoogeveldt. Die achtjarige bachelor met bijbehorende studieschuld is je niet in de koude kleren gaan zitten. Geen nood, op eBay is je maagdelijkheid goud waard. Heb je dit al verspeeld? Dan zit er niets anders op dan de derde campuszwerver te worden.

Weegschaal (23 september t/m 22 oktober) 2015 wordt een zwaar jaar. Na het zien van een documentaire over de plofkip besluit je over te stappen op een vegetarisch dieet. In maart zal je er echter achter komen dat je zowel een gluten-, noten- als lactose-intolerantie hebt opgelopen. Dat betekent dus extra veel groentepakketten bestellen bij AKKU. Misschien kun je maar beter niets meer eten. Kom je ook mooi van dat overgewicht af.

Schorpioen (23 oktober t/m 21 november) Zou je alsjeblieft wat minder willen zeiken. Je vrienden worden moe van je steken onder én boven water. Vooral je eeuwige zelfmedelijden op Facebook werkt vergiftigend. Niemand is geïnteresseerd in je kleinzerige gejank en Within Temptation-video’s. Laat die badkamerselfies overigens ook maar achterwege, daar wordt niemand gelukkig van, behalve je stiefbroer dan.

Boogschutter (22 november t/m 21 december) Het Grotiusgebouw speelt dit jaar een speciale rol in je relatie. Voor je grote liefde is de bibliotheek een plek van grote passie. Tot de ellebogen in de boeken zul jij je hoogtepunt bereiken. De mooie rondingen in die iets te strakke broek spreken tot de verbeelding. Dit geeft jou mooi de kans om je handwerk te verbeteren.

Illegaliteit in Nijmegen Tekst: Saskia Verheijden/ Illustratie: Sascha Wijnhoven P. 18

Illegaal aan In Nijmegen wonen ongeveer 150 illegalen. Omdat de overheid niets voor deze mensen doet, komen zij terecht bij Stichting Gast. Depressie en angst komen veel voor: ‘Ik loop nooit door rood, straks word ik opgepakt.’

Geen huis, geen geld, geen uitkering, niet mogen werken en geen recht hebben op onderwijs. Dit kenmerkt het leven van een uitgeprocedeerde. Naar schatting leven er honderdduizend mensen illegaal in Nederland. In Nijmegen wonen ongeveer 150 landlozen. Hun rechten beperken zich tot juridische bijstand, medisch noodzakelijke zorg en - voor kinderen tot 18 jaar - onderwijs. Hoe ziet het leven van deze mensen er uit?

De kleinste overtreding kan een gevangenisstraf van een jaar opleveren. Te Gast De gemeente Nijmegen mag van de overheid geen geld uitgeven aan uitgeprocedeerde vluchtelingen. Vanuit de gemeente wordt dan ook geen opvang geregeld. Een plek waar illegalen in Nijmegen wel terecht kunnen, is Stichting Gast. Frans Houtbeckers, een van de oprichters: ‘Wij vangen mensen op die geen recht meer hebben op opvang en niet terug kunnen naar hun eigen land, maar nog wel een reële kans hebben op een procedure. Voor hen is geen plaats binnen deze samenleving.’ Vandaag de dag vallen er ongeveer dertig mensen onder de zorg van Stichting Gast. Twintig van hen worden dagelijks begeleid. Maarten Geuzendam, coördinator PR-activiteiten van Stichting Gast vertelt: ‘Illegalen onder dagelijkse begeleiding krijgen 25 euro per week om te voorzien in dagelijkse kosten en een kamer in een van onze huizen verspreid over de stad. Omdat illegalen groot belang hebben bij hun privacy, is de precieze locatie geheim. In de woningen worden meerdere mensen ondergebracht, waarbij ze,bij voorkeur een eigen kamer krijgen, om in ieder geval een plek voor zichzelf te hebben.’ Om te zorgen dat zij toch nog iets te doen hebben, regelen wij voor hen baantjes waar geen werkvergunning voor nodig is, zoals oppassen of poetsen bij bedrijven.’

Mensonwaardig Eens per week kunnen de vluchtelingen in het Koffiecafé van de stichting gratis voedsel ophalen en ervaringen met elkaar delen. In het café geeft een vrouw haar baby de fles en vertellen mannen elkaar sterke verhalen. Vrijwilligers vragen oprecht geïnteresseerd hoe het met de gasten gaat. Een van deze luisterende oren is Maartje Janssens, cliëntbegeleider bij Stichting Gast. ‘Ik heb momenteel twee cliënten voor wie ik een soort maatje en tussenpersoon ben,’ vertelt Janssens. ‘Ik heb contact met VluchtelingenWerk Nederland, hun advocaat en hun psycholoog. Het is pittig werk, maar ik ben blij dat ik iets kan betekenen voor mensen waar niets voor is geregeld. Wanneer ik word gebeld omdat een van mijn cliënten is opgepakt, laat ik mijn werk vallen. Het is mensonwaardig om illegalen zo aan hun lot over te laten.’ Het gebeurt vaak dat uitgeprocedeerden worden opgepakt. Verblijven in Nederland zonder verblijfsvergunning is niet strafbaar, maar een uitgeprocedeerde kan, geheel tegenstrijdig, op elk moment opgepakt worden. De kleinste overtreding kan hen een onterechte gevangenisstraf van een jaar opleveren. Sheku, een van de cliënten van Stichting Gast, roept paniekerig ‘Ik loop nooit door rood, dan word ik opgepakt.’

‘Gelukkig kan ik af en toe schoonmaken.’ Oost west, thuis best Veel vluchtelingen willen niets liever dan terugkeren naar hun eigen land, maar dit is vaak niet mogelijk. Als de situatie in het land veilig wordt bevonden, betekent dit niet dat persoonlijke veiligheid wordt gegarandeerd. Ook hebben vluchtelingen vaak geen paspoort van het land van herkomst. Soms zijn de omstandigheden zo gevaarlijk dat de advocaat vindt dat terugkeer niet mogelijk is en hoger beroep moet

ANS-Online.nl P. 19

aan de waal

worden aangevraagd. ‘Je belandt dan in een lang proces. Sommige uitgeprocedeerden wachten hier al tien jaar en moeten misschien alsnog terug. In de tussentijd verspillen zij een deel van hun leven waarin zij hier niets op kunnen bouwen’, aldus Janssens. Omdat verzetsgroepen of oppositiegroepen sterk gericht zijn tegen terugkerende vluchtelingen, lopen illegalen in hun thuisland groot gevaar. Houtbecker: ‘Vaak zitten teruggekeerden ondergedoken, en zijn dus vluchteling in hun eigen land. We horen zelfs af en toe dat zij worden gemarteld of doodgeschoten.’ Asielzoekers die denken in een ander land wel een verblijfsvergunning te krijgen, hebben pech: eenmaal afgewezen in Nederland, is een nieuwe aanvraag in de EU niet mogelijk. Persoonlijk ongeluk Sheku vertelt over zijn ervaringen als vluchteling: ‘Ik was manager van een van de grootste hotels van Siërra Leone toen daar een burgeroorlog uitbrak. In 1999 werd de hoofdstad overgenomen door rebellen en werden er in minder dan twee dagen tienduizend mensen vermoord. Omdat een hoop rebellen in mijn hotel zaten, waarvan ik niet wist dat ze tot die groep behoorden, werd ik door de

familieleden van slachtoffers verantwoordelijk gehouden voor de doden. Het was voor mij onveilig om te blijven. Als het nú veilig zou zijn, zou ik direct terugkeren. In Sierra Leone kan ik doen waarvoor ik gekwalificeerd ben, ik heb namelijk economie gestudeerd. Mijn leven bestaat nu uit een beetje lezen.’ Sheku kan, ondanks alles getypeerd worden al een charmante, positieve dertiger: ‘Gelukkig kan ik af en toe schoonmaken bij een goede vriend thuis.’ Dit optimisme geldt niet voor alle cliënten van Stichting Gast. ‘De meeste mensen zijn zwaar depressief en angstig,’ vertelt Janssens. ‘ Veel illegalen komen hun kamer niet uit.’ Toekomstmuziek? Ondanks de Universele Rechten van de Mens, is de overheid niet verplicht om deze mensen te helpen. In de wetgeving staat niet vastgelegd dat er hulp aan illegalen moet worden geboden. In de toekomst zal dit misschien verbeteren aangezien het Europees Comité voor Sociale Rechten van de Raad van Europa op 10 november berichtte dat Nederland illegalen onderdak moet bieden. Dit is een advies, Nederland hoeft zich hier niet aan te houden. Het is dus onduidelijk of de situatie voor illegalen in de toekomst zal verbeteren. ANS

Universitaire Studentenraad

Strategisch Plan Afgelopen weken heeft binnen de centrale medezeggenschap één thema de vergaderingen gedomineerd: het Strategisch Plan 2015-2020 (SP). Het SP is een visiedocument waarin het College van Bestuur in grote lijnen aangeeft welke koers het de komende vijf jaar wil gaan varen. De Universitaire Studentenraad heeft daar samen met de Ondernemingsraad kritisch naar gekeken en enkele belangrijke punten erin kunnen verwerken, mede dankzij een College dat zich erg constructief opstelde. De belangrijkste punten die bereikt zijn, hebben betrekking op de actieve student en de rendementseisen. De actieve student was, met uitzondering van medezeggenschappers en Honours-studenten, niet terug te vinden in het Strategisch Plan. Dat was voor de USR onacceptabel en we hebben ons dan ook hard ingezet om deze groep studenten in het SP te krijgen, en met succes! Daarnaast stond er in het concept Strategisch Plan dat de Radboud Universiteit tot de top drie van Nederland moest behoren wat betreft rendementen. Bezorgd over de eventuele verkiezing van rendement boven kwaliteit heeft de medezeggenschap zich hiertegen uitgesproken en is deze frase uiteindelijk verwijderd. Mede hierdoor is er, ons inziens, een Strategisch Plan geschreven dat een betere universiteit voor de komende jaren kan garanderen en een universiteit die iedereen uitnodigt om deel te nemen aan de ambitieuze, academische gemeenschap die de RU wil blijven zijn.

(Advertentie)

Dag van de Medezeggenschap Donderdag 11 december organiseerde de medezeggenschap de Dag van de Medezeggenschap. De USR, FSR’en en OLC’s sloegen de handen ineen om de hele dag input te verzamelen van hun studenten. Dit om een nog beter beeld te krijgen van de pijnpunten die studenten ervaren, zodat die uiteindelijk verholpen kunnen worden. ’s Ochtends, nog voor het eerste college, werd er op alle faculteiten (met uitzondering van FNWI, daar vond de Dag van de Medezeggenschap op 16 december plaats) door alle medezeggenschapslagen koffie en thee uitgedeeld met een stukje kerststol. In de middagpauze werd er warme chocolademelk verzorgd en vanaf 16.00 uur was er een borrel in het Cultuur Café. Daarbij was ook Wilma de Koning van het College van Bestuur aanwezig om samen met ons van een glaasje glühwein te genieten en allerhande vragen te beantwoorden. Ook zijn er gedurende de hele dag collegepraatjes gehouden. NU!Medezeggenschap Heb jij nog een kerstwens voor de universiteit? NU!Medezeggenschap is dé plek om jouw tips en verbeterpunten voor de universiteit door te geven. Daarnaast kun je hier informatie vinden over wat de USR doet maar ook zien wat er speelt op jouw faculteit. Like ons op Facebook, volg ons op Twitter en bezoek onze website.

Website: www.numedezeggenschap.nl, Twitter: @NUMedezeggensch, Facebook: www.facebook.com/NUmedezeggenschap, E-mail: [email protected].

Tekst: Saskia Verheijden/ Foto’s: Ilja van Hoek/ Illustraties: Joost Dekkers De Graadmeter P. 21

De graadmeter

In het studentenleven zijn de mogelijkheden niet te overzien. Waar kun je het beste wildkamperen, wat is het hipste kapsel en hoe scoor je het snelst een bedpartner? In De Graadmeter onderzoekt ANS elke maand de opties. Deze keer: Warme chocolademelk

Wat: AH Basic oplospoeder Smaak: Chemische prut Prijs: 0,19 euro per kop

Wat: Kruidige chocolademelk Smaak: Engeltjesdiarree op je tong Prijs: 0.95 euro per kop

Wat: Chocolade op een stokje Smaak: Melk met chocolade Prijs: 1,45 euro per kop

Mocht je geld op zijn en snak je toch naar een mok warme chocolademelk, dan kun je altijd nog kiezen voor oplospoeder van AH Basic. Voor 2,18 euro heb je 800 gram oplospoeder, genoeg voor maar liefst 55 bekers warme chocolademelk. Helaas blijkt dit cacaogoedje een enorme tegenvaller. Het bruine mengsel heeft een vreemde, zurige nasmaak en smaakt totaal niet naar chocolade. Toevoegen van nog meer poeder blijkt het goedje helaas niet beter te maken. Wie iets lekkers wil, zal toch iets dieper in de buidel moeten tasten of de drang naar chocolademelk moeten negeren. Chocolademelk van AH Basic is duidelijk niet de oplossing.

Kaneel en kardemom, een soort gember, zijn de kruiden die deze chocolademelk een oosterse touch geven. Voor dit chocoladegenot zal je echter meer moeite moeten doen dan alleen een pak opentrekken. De bereiding blijkt moeilijker dan gedacht: aangekoekte melk en een keuken vol kaneel en suiker zijn het resultaat. Ook slagroom kloppen zonder mixer is voor het testpanel een hele opgave. Je staat een kwartier te vechten in de keuken, maar daarna heb je wel iets overheerlijks. Door de kaneel smaakt het als vloeibare pepernoten en de kardemon geeft het geheel zoals beloofd kruidig smaakje. Een scheutje amaretto, maakt dit vloeibare genot nog onweerstaanbaarder dan het al was.

Het is een hele opgave om een blok chocola op een stok te vinden. Na een half uur de stad te hebben afgestruind, vindt het panel er toch een bij Jamin en kan het testen beginnen. Als je een chocoshot nodig hebt, is dit niet de ideale manier. Het duurt namelijk een tijdje tot alle chocola is opgelost. Het resultaat is warme melk met bruine klonters. Het mengsel smaakt, verrassend genoeg, naar melk met gesmolten chocolade. Eenzelfde effect kan overigens bereikt worden door een reep chocolade te kopen en deze op te lossen in een beker warme melk. Dit bespaart je een zoektocht van een half uur en heel wat centen. ANS

Kijk voor meer warme chocolademelkideeën op http://bit.ly/warme-choco

Tekst: Daan van Acht/ Foto’s: Simone Both Interview Carolien Borgers P. 23

Maakbaar cabaret

Cabaretier Carolien Borgers staat eind januari met haar nieuwe voorstelling Zeker Weten in de Lindenberg in Nijmegen. De voormalig Wie is de Mol?-deelneemster zegt haar eigen stem op het podium te hebben gevonden. ‘Een vaste code voor een goede grap bestaat niet.’

‘Hopelijk zijn jullie ook ontsnapt aan die hoosbui?’ Carolien Borgers kijkt naar de bijna lege glazen op tafel. ‘Jullie zitten hier toch niet al lang?’ In café/restaurant Edel, een hippe en tegelijkertijd statige tent in Amsterdam-West, zegt de cabaretière al haar interviews te geven. Ze woont er immers om de hoek. Momenteel toert Borgers door het land met haar vierde theatervoorstelling Zeker Weten. Borgers bracht haar jeugdjaren door in Etten-Leur, waarna ze op haar achttiende werd aangenomen op de Toneelschool en vertrok naar het grote, onbekende Amsterdam. ‘De eerste twee jaar van mijn opleiding kende ik alleen de route van mijn huis naar school en terug, ik had nog nooit van het Rembrandtplein gehoord. I had no fucking clue.’ De opleiding aan de Toneelschool betaalde zich uit en inmiddels heeft Borgers landelijke bekendheid verworven, mede dankzij uitstapjes naar radio en tv. Ze spreekt vol kennis en passie over persoonlijke worstelingen, opvattingen en de verhoudingen binnen het cabaretwereldje. Zeker Weten focust zich volgens Borgers op de maakbaarheid van het leven. ‘Dit is de meest persoonlijke voorstelling die ik tot nu toe heb gemaakt.’

‘Op jonge leeftijd gebruiken jongens humor eerder dan meisjes om zich staande te houden.’ Liefdesverdriet In haar nieuwe show zegt de cabaretier geïnspireerd te zijn door de Amerikaanse opvatting dat, zolang je er maar hard genoeg voor werkt, alles binnen handbereik is. Met deze gedachte is ze zelf ook opgegroeid: ‘In de jaren tachtig waarin ik geboren ben, leefde die instelling nog heel erg. In mijn voorstelling ga ik bij mezelf na in hoeverre wij als mensen daadwerkelijk invloed hebben op ons eigen leven en op de wereld.’ Een bezoek aan Amerika kon, ter voorbereiding op het schrijven van Zeker Weten, niet ontbreken. ‘Ik ben een halfjaar geleden naar LA gegaan, waar je al gauw het idee hebt dat je vijf jaar vooruit gaat in de tijd. De stad is tenslotte toch het bolwerk van

het sterrendom, de statusdrang die daar heerst is enorm.’ In Amerika is het heel duidelijke dat die instelling je verder gaat helpen. Ik was benieuwd naar welk effect dat op mij zou hebben.’ Het leven mag dan maakbaar lijken, toch wil Borgers met haar voorstelling benadrukken dat niet alles te beïnvloeden is. Ter illustratie noemt ze haar vader die dit jaar ziek werd. ‘Hij was bij uitstek de man die predikte dat alles een keuze is. Op het moment dat hij ziek werd viel zijn geloof weg, en daarmee ook mijn geloof. Ik moest me opnieuw verhouden tot mijn leven en mijn familie. Dat vormt de basis voor veel delen van mijn voorstelling.’ Borgers heeft in de voorstelling nummers van haar nieuwe album De Andere Ik verwerkt, die op een pijnlijke maar ironische wijze bleken samen te vallen met de insteek van Zeker Weten. ‘Mijn relatie liep op de klippen tijdens het maken van het album. Het was bijna profetisch, het was al een break-up-plaat en kort daarna ging het ook daadwerkelijk uit. Toen ik het album ging opnemen, hadden de nummers een hele andere betekenis gekregen. Ook liefde is een vorm van maakbaarheid die je niet in de hand hebt. Langzaam drong het album zich op aan de voorstelling, het moest er gewoon in. Uiteindelijk hebben we vijf nummers gepakt die zich het meest toespitsten op de beëindigde relatie. Het is een blokje liefdesverdriet geworden.’ Snel voegt ze er lachend aan toe: ‘Je snapt dat mijn volgende album gaat over hoe ik een miljoen ga winnen.’ Menstruatiegrappen In de media heerst de publieke opinie dat mannen grappiger zijn dan vrouwen, hoe overtrokken deze mening ook is. Voelt Borgers een zekere bewijsdrang ten opzichte van haar mannelijke collega’s? ‘Dat gevoel speelt zeker, alleen al om het feit dat dit verschil telkens weer wordt benoemd tijdens interviews. Ik vind het een goed onderwerp om te bespreken, omdat er wat mij betreft wel een wezenlijk verschil bestaat tussen de ontwikkeling van de humor bij mannen en vrouwen. Al vanaf jonge leeftijd gebruiken jongens humor eerder dan meisjes om zich staande te houden; jongens moeten op het schoolplein stoer en grappig zijn, meisjes vooral knap. Daarmee wil ik niet zeggen dat mannen per definitie grappiger zijn, ik denk alleen dat ze

Adverteren? Kijk op ANS-Online.nl P. 24

ANS-Online.nl P. 25

dat aspect eerder ontwikkelen, iets ongenuanceerder en minder onzeker zijn.’ Het zit ‘m volgens Borgers in de acceptatie dat vrouwelijke humor niet fundamenteel verschilt van die van mannen. ‘Het cliché dat vrouwen alleen grappen maken over menstruatie, is achterhaald. Ik ken geen volwassen, ontwikkelde vrouw die op een podium over dat soort dingen praat.’

‘Ik heb heel bewust meegedaan aan Wie is de Mol?, om zo meer mensen te bereiken.’ De vraag of er een man of vrouw op het toneel staat, is voor Borgers überhaupt slechts bijzaak, omdat de eigen signatuur de overhand heeft tijdens een show. ‘Je gaat naar het theater omdat je meegenomen wil worden in de wereld van de cabaretier, wil zien hoe diegene ergens tegenover staat en je vervolgens wil afvragen of je jezelf hierin wel of niet herkent. Een vaste code voor een goede grap bestaat niet, het gaat erom wat voor jou als cabaretier een goede grap is, zo vind je vanzelf je eigen publiek.’ Borgers heeft, na jarenlange ervaring op het toneel, een eigen signatuur. ‘Dat wat ik schrijf, laat zich steeds minder conformeren aan wat ik denk dat mensen willen horen, het wordt steeds meer van mij. In eerste instantie vond ik dat eng, omdat je bang bent dat het publiek niet op je grappen zit te wachten. Ik geloof wel dat mijn humor steeds meer een eigen karakter heeft gekregen.’ Als voorbeeld haalt Borgers een inbraak bij haar thuis aan, in de periode dat ze aan het schrijven was aan haar tweede voorstelling Makkelijk Praten. Haar laptop, met daarop de gehele voorstelling, werd gejat. In plaats van bij de pakken neer te zitten, besloot ze het als een nieuwe kans te zien en doopte ze de inbraak tot centraal uitgangspunt. ‘Het was een geschenk uit de hemel om zo’n duidelijk haakje te vinden waar je de voorstelling aan kunt ophangen. Het ging al over verlies en dit kwam dan weer mooi samen met het verliezen van spullen.’ Het decor bestond voor een deel uit dezelfde kapotte lamellen die kort daarvoor door de inbreker waren beschadigd. Borgers’ gedachten leiden onbedoeld tot vragen waar ze zichzelf en het publiek mee confronteert, al is dit volgens Borgers niet het uitgangspunt. ‘Ik wil graag de dingen die ik niet snap vormgeven op het podium, om vervolgens te merken dat er herkenning is in de zaal. Ik zie theater als een vorm van communicatie.’ Ze benadrukt dat vragen niet tot concrete antwoorden of levenslessen hoeven te leiden: ‘Vanaf het moment dat het publiek de zaal verlaat, hoop ik dat de voorstelling in hun hoofden blijft hangen. Borgers wil het publiek dus vooral stof tot nadenken geven. ‘Ik zou het heel naar vinden als ik naar een cabaretier ga die zegt hoe ik mijn leven moet leiden.’ Geen Yvon Jaspers De maakbaarheid van het leven komt ook terug in de carrièrekeuzes van de cabaretière. Ondanks het feit dat Borgers al met drie verschillende shows door het land had getoerd en haar naam vestigde binnen de theaterwereld, diende het populaire televisieprogramma Wie is de Mol? – waar ze als tweede eindigde – als goede springplank. ‘Ik heb heel bewust meegedaan. Ik wist dat ik daarna de mogelijkheid zou hebben om meer mensen te bereiken. In het theater is dat op dit moment gewoon knettermoeilijk. Tegenwoordig is het heel wat om van mensen te vragen dat ze hun huis verlaten, hun auto parkeren, hun jas ophangen en in een zaal gaan zitten waar ze anderhalf uur hun telefoon niet mogen

gebruiken en moeten luisteren naar iemand die ze niet persoonlijk kennen.’ ‘Spelen is altijd het uitgangspunt en de basis geweest van wat ik wil doen, maar wat dat betreft valt cabaret mooi samen met andere vormen van presentatie; presenteren op tv, columns schrijven. Ik geef mezelf de ruimte en mogelijkheden om die aspecten ook apart te ontwikkelen.’ Eerder was Borgers al te zien in de programma’s Mag ik u kussen? en Volgende Week en bracht ze op Lowlands haar muzikale klanken ten gehore. Als voorwaarde wil ze wel de kans krijgen nieuwe projecten naar eigen zeggen in te vullen, vandaar dat acteren niet in het rijtje staat. Ook een presentatieklus waar ze niet haar eigen stempel op kan drukken, laat ze liever aan zich voorbijgaan. ‘Ik zou bijvoorbeeld niet snel Boer Zoekt Vrouw gaan presenteren, buiten het feit dat Yvon Jaspers dat tot haar tachtigste doet. Dat ambieer ik helemaal niet.’ ANS

Enerzijds Anderzijds Tekst: Daan van Acht/ Illustraties: Anders Hoendervanger P. 26

enerzijds Begin 2013 diende het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap een wetsvoorstel in waarin wordt gesteld dat de bachelor-diploma’s van zowel hbo- als wo-studenten dezelfde diplomatitel zouden moeten krijgen. Inmiddels is het plan gerealiseerd en hebben hbo-diploma’s de toevoegingen ‘of Arts’ en ‘of Science’ gekregen, zoals bij universitaire bachelors al het geval was. De gelijkstelling van titels is volgens het ministerie nodig, omdat een aantal hbo-opleidingen nog onvoldoende internationaal herkenbaar zijn. Na de indiening van het wetsvoorstel, klonk vanuit de Raad van State direct felle kritiek. De verschillen binnen het onderwijs moeten volgens de raad juist onderstreept worden. Daarnaast zouden gelijke titels verwarring bij werkgevers opleveren, aangezien zij niet direct kunnen zien of een opleiding aan het hbo of wo is gevolgd. Recent laaide de discussie weer op tijdens de HO-Tour, een bijeenkomst over de toekomst van het hoger onderwijs. Is de gelijke titulatuur terecht, of worden wo-studenten hiermee tekort gedaan?

Kees Boele, voorzitter van het College van Bestuur van de HAN ‘Ik ben heel blij dat de gelijke titulatuur geregeld is en vind niet dat we er een probleem van moeten maken. De ‘h’ in hbo wordt met een bijpassende titel op waarde geschat en onderstreept. We moeten het systeem van hbo-en wo-onderwijs dat we in Nederland hebben als een kans zien. Deze gedachte loopt helemaal in lijn met het rapport van de Commissie Veerman van een aantal jaar geleden, dat zegt dat we in Nederland content moeten zijn met de academische onderzoeks-universiteiten en praktisch georiënteerde hogescholen. Dit wil echter nog niet zeggen dat er sprake is van een niveauverschil, de oriëntatie is anders. Het is onze verantwoordelijkheid om je academische titel te rechtvaardigen. Een hboopleiding Commerciële Economie heeft bijvoorbeeld een andere insteek dan de wo-variant, maar beide

invullingen zijn van gelijke waarde. ‘De meeste landen kennen het onderscheid tussen hogescholen en universiteiten niet. Daar wordt het verschil tussen de instellingen niet goed begrepen. Dat zorgt voor veel verwarring. Dankzij de gelijkstelling van titulatuur, valt deze verwarring weg. ‘De verschillen tussen hbo en wo zouden een gelijke titel niet in de weg mogen staan. Het is net als met appels en peren, zowel de appel als de peer is een belangrijk stuk fruit. De appel moet alleen niet tegen de peer zeggen dat hij beter is of beschikt over een langere historie en daarmee de peer voorbijstreeft. De Raad van State zou er goed aan doen om het rapport van de Commissie Veerman te lezen, waarin de grote betekenis van zowel het wo als het hbo wordt benadrukt. Ook zie ik geen problemen voor werkgevers, omdat ik denk dat zij meer naar de persoon voor zich zullen kijken dan naar de papiertjes.’

anderzijds

ANS-Online.nl P. 27

De stelling van deze maand:

De gelijktrekking van de hbo- en wo-titels is terecht

Paul Bovend’Eert, hoogleraar Staatsrecht aan de RU ‘In de wet worden de hbo- en wo-bachelors gelijkgesteld, terwijl het binaire stelsel – het verschil tussen wo en hbo – gewoon blijft bestaan. Je suggereert in de titel dat iets hetzelfde is, terwijl het onderwijs verschillend is en moet zijn. Dit moet ook tot uitdrukking komen in de titulatuur. Je kunt de twee opleidingsvormen, en daarmee de toekenning van de uiteindelijke titel, niet met elkaar vergelijken. Het ministerie vergelijkt appels met peren, dat vind ik niet sterk. Het hbo is nu eenmaal praktijkgerichter, met veel projectonderwijs, stages en een stuk minder theorievorming. Dat is prima, maar dan moet er wel een andere titel aan worden verbonden. ‘Ons binaire stelsel is moeilijk te vergelijken met buitenlandse stelsels. In Engeland wordt geen onderscheid gemaakt tussen hbo en wo en in andere landen ligt het weer anders. Als men overal in het buitenland

hetzelfde systeem en dezelfde titulatuur zou hanteren, snap ik dat men dat in Nederland ook zou overwegen. Dit is echter niet het geval. ‘Op de arbeidsmarkt is op basis van de gebruikte titulatuur niet meer te zien welke opleiding de betrokkene heeft gevolgd. Dat kan alleen maar wanneer een werkgever het getuigschrift opvraagt. Ik vind dat misleidend en verwarrend. Daarnaast is het vervelend voor de betreffende student, die moet uitleggen aan welke instelling hij of zij heeft gestudeerd. Het kan nadelig uitwerken voor afgestudeerden, wanneer tijdens een sollicitatie blijkt dat er liever een universitair geschoold persoon dan een hbo’er wordt aangenomen of andersom. Dat werkgevers vooral af zullen gaan op de persoon, snap ik niet. Het gaat natuurlijk om de persoon in combinatie met de opleiding die hij of zij heeft afgesloten. Op die manier kunnen we iedereen wel een diploma geven.’ ANS

Stamgasten Tekst: Tom Plaum en Marit Willemsen/ Foto’s: Mike Ruth/ Illustratie: Josse Blase P. 28

Stamgasten

Vlnr: Fenna, Martijn, Nick, Olaf, Anouk

Lallende disputen, vage figuren aan de bar of uitbundige dansers, elke kroeg heeft zijn eigen publiek. ANS duikt iedere maand de vaste stek van een groep studenten in, velt haar oordeel over het café en test de kennis van de trouwe gasten. Deze maand: Het bestuur van homojongerenorganisatie Dito! in Café Mets Op een koude dinsdagavond zoeken de leden en het bestuur van homojongerenorganisatie Dito! de warmte op in Café Mets. De borrel is een maandelijks terugkerend ritueel, waarbij zowel zelfverzekerde homo’s als twijfelaars en recent uit de kast gekomen gays welkom zijn. ‘Jammer dat jullie juist nu langskomen, normaal is het veel drukker’, zegt Nick (27), vijfdejaars student Biomedische Wetenschappen. Hij verzamelt zich met de overige leden van het bestuur rond de bar. Het merendeel van de (andere) aanwezigen staat in groepjes en kijkt elkaar wat onwennig aan. Het is duidelijk dat er nieuwelingen op de borrelavond zijn afgekomen. De ene na de andere foute hit passeert intussen de revue. Dit is een gevolg van een fenomeen dat Dito! Request heet. ‘Voor 50 cent vraag je een nummer aan, dat geld wordt gedoneerd aan een goed doel’, zegt Martijn (23), masterstudent Economische Geografie en voorzitter van Dito. De opbrengst gaat naar organisaties die ‘roze’ bejaarden in tehuizen ondersteunen. Vorig jaar kende de groep ook een dergelijke actie, zij het van een minder braaf kaliber. ‘Als je doneerde,

mocht je zoenen met een bestuurslid naar keuze’, aldus Martijn. Nick lacht: ‘Ik ben blij dat ik toen geen bestuurslid was.’ Vandaag ogen de Dito!-leden wat braafjes, maar ze hebben naar eigen zeggen spannendere avonden gekend. Anouk (24), masterstudent Forensische Psychologie houdt haar leukste herinneringen over aan een karaokeavond. ‘Op deze borrel werden vooral songfestivalnummers gezongen. De tekst hadden we niet nodig, die kenden wij al uit ons hoofd.’ Daar kan Olaf (20), eerstejaars Pabostudent, over meepraten: ‘Ik zong met iemand tot 5 uur ’s ochtends duetten. Toen werd ons gevraagd of andere mensen zich een keer aan een liedje mochten wagen.’ Martijn vertelt over de bestuurswissel van afgelopen jaar in de Mets, toen werden foute ‘optredens’ gegeven. Ook Fenna (24), afgestudeerd Gedragsverandering, weet zich dit nog goed voor de geest te halen. ‘Op You Can Leave Your Hat On is natuurlijk gestript.’ Martijn lacht en vult enthousiast aan: ‘In de hele tent stonden wel honderd man. Ik heb mijn onderbroek aangehouden, hoor.’ ANS

ANS-Online.nl P. 29

kroegpraat Café Mets is een van de weinige homokroegen die Nijmegen kent. Hoewel je bij een gaybar al snel aan een hippe tent denkt, valt dat bij dit café vies tegen. Een rij roze lampjes om een spiegel doet het hem simpelweg niet. De aangevraagde hits maken de sfeer enigszins goed. Misschien ligt het aan het feit dat er geen karaokemicrofoon in de buurt is, maar veel gekke dingen hoeven

we van Dito! vanavond niet te verwachten. Barvrouw Lins: ‘Dito! is een beschaafde groep, ze breken de tent bijna nooit af.’

De pubquiz Waarom valt de internationale dag tegen de homofobie op 17 mei? Nick: ‘Bestaat dat dan?’ Martijn: ‘Van Paarse Vrijdag en Roze Maandag heb ik wel gehoord.’ Nick: ‘Hebben jullie deze dag verzonnen? Dit is gewoon een strikvraag.’ Anouk: ‘Is er niet iemand vermoord?’ De Dito-bestuursleden kunnen wel een cursus ‘homodagen van het jaar’ gebruiken. De dag tegen homofobie bestaat echt en is in het leven geroepen omdat op 17 mei 1990 homoseksualiteit door de Wereldgezondheidsorganisatie van de internationale lijst van ziekten werd gehaald. Wat is de echte naam van Gordon? Olaf: ‘Heuckeroth!’ Nick: ‘Volgens mij is zijn voornaam wel echt Gordon. Of was het Cornelis?’ Anouk: ‘Gordon is trouwens echt geen representatieve homo.’ Martijn: ‘Hij is gewoon pure entergayment.’ Omdat de groep er toch bij blijft dat Gordon de echte voornaam van de artiest is, mag dit niet worden beloond met een biertje. Neerlands relnicht heet officieel Cornelis Willem Heuckeroth. De regenboogvlag kent zes strepen. Hoeveel strepen

telde de allereerste versie van het welbekende symbool? Martijn: ‘Jongens, eerst even nadenken nu.’ Anouk: ‘De kleuren staan ergens voor, dat weet ik wel.’ Olaf: ‘Eerst zat er roze bij, maar de homo’s zijn nu zelf wel roze genoeg.’ Anouk: ‘Het waren er geloof ik zeven.’ Hoe roze ze zelf ook zijn, bij deze vraag scoort de groep geen punten. De allereerste met de hand gemaakte vlag had namelijk acht strepen. De roze kleur bleek machinaal niet gefabriceerd te kunnen worden en bij het verticaal ophangen van de vlag viel de middelste streep weg. Wat krijg je als je een Jos-Brink besteld bij de snackbar? Martijn: ‘Heeft het iets met bitterballen te maken?’ Fenna: ‘Het kan ook iets met ballen zijn?’ Anouk: ‘Ik ga nooit naar de snackbar.’ Nick: ‘Nee, het is een frikadel met satésaus, al krijg ik daar wel vieze ideeën van.’ Als het op vieze vragen aankomt, weet het bestuur wel een biertje in de wacht te slepen. Nicks antwoord is juist, Jos Brink vergaarde zoveel faam dat de vleesrol met saus naar hem werd vernoemd. Hoe ontstond de Gaykrant en door wie is het blad opgericht? Olaf: ‘Niet door Henk Krol.’ Nick: ‘Het was vast een bekende Nederlander.’ Martijn: ‘Ik denk dat het in de Tweede Wereldoorlog is ontstaan.’ Fenna: ‘Als verzetskrant of iets dergelijks.’ Martijn: ‘Toen werden homo’s ook op de trein naar Duitsland gezet.’ Al is Martijns opmerking historisch correct, de krant stamt niet uit de oorlogstijd. De Gaykrant is ontstaan in 1983 en opgericht door Henk Krol, in tegenstelling tot Olafs bewering. Hij maakte het tijdschrift voor een Eindhovense homobar bij wijze van grap.

De Afrekening

Dankzij vieze frikadellenkennis weet de groep een schamel biertje te bemachtigen. Daarnaast sleept Café Mets ook geen punten binnen. De kroeg kan beter bezocht worden wanneer het bestuur uit de kleren gaat, dit zou wellicht de saaiheid naar de achtergrond verdringen.

Colofon P. 30

29e jaargang Hoofdredactie Evy van der Aa en Marit Willemsen Redactie Daan van Acht, Anne van Veen, Saskia Verheijden, Annemarie Verschragen Medewerkers Ronald Peeters, Tom Plaum, Kim Saris, Bas van Woerkum Illustraties Josse Blase, Joost Dekkers, Anders Hoendervanger, Karlijn Luk, Sanne Reckman, Rens van Vliet, Sascha Wijnhoven Foto’s Simone Both, Ilja van Hoek, Fiona Müller, Mike Ruth, Marit Willemsen Voorpagina Simone Both Columnisten Lotte Coenen en Manu Compen Eindredactie Pieter Hengst, Michiel van Lokven, Pieter van der Lugt, Karlijn Luk, Tijs Sikma, Mickey Steijaert, Adrianne Tuk, Auke van Veen, Sascha Wijnhoven Crypto Cecile Vermaas Ontwerp Marloes de Laat en Roel Vaessen Lay-out Marit Willemsen Dagelijks bestuur Cecile Vermaas (voorzitter), Jules Hameleers (secretaris), Michiel van Lokven (penningmeester) Druk MediaCenter Rotterdam Uitgave, abonnementen en advertentie-acquisitie Stichting MultiMedia: [email protected] Redactieadres Heyendaalseweg 141 6525 AJ Nijmegen Tel 06-36428931 Mail [email protected]

Het Algemeen Nijmeegs Studentenblad is een onafhankelijk maandblad dat gratis in de binnenstad en op de Radboud Universiteit Nijmegen wordt verspreid. Het verschijnt 10 keer per jaar in de maanden september t/m juni. De uitgave van ANS wordt mede mogelijk gemaakt door:

Ans deze maand Crypto P.P.31 31

CRYPTO

Haal in deze koude tentamenmaand inspiratie uit de crypto en drink de pijn van nu al verpeste voornemens des te harder weg. 6 1 2

3

4

5 6 7

8

9

10 11

12

6

13

14

15

16

17

18 19

20

Horizontaal: 2. Darling, het is een vrouwelijke kers (6), 6. De heilige maagd is geen moeder, maar heeft wel Frans bloed (7), 7. Jullie moeten iemand prikken (4), 9. Besta, doorsta, het is maar een moment (7), 11. Oud is een façade (5), 12. José komt uit de kast (4), 14. Ik uit twijfel, maar plaats de Radboud Universiteit ervoor (3), 15. Weg van hier wordt men geboeid (10), 19. Maismetal liebes fruit (9), 20. Ontkent uw cliënt eieren te bezatten? (8). Verticaal: 1. Jij bakt alleen de voorste champignons (9), 3. De andere muzieksleutel is niet uit (3), 4. Meer mannelijk familielid voor jou (7), 5. Kijk haar bibberen (5), 6. Niet de goedheiligman (5), 8. Frans is droog, droog, droog (9), 10. Haar ondiepe water pellen (7), 13. De hond jaagt zijn Baantjer achterna (8), 16. Tot de grond, Aziaat (4), 17. Vader doet humor (6), 18. De luchtdruk zuipt zich klem (3). ANTWOORDEN VAN DE december-CRYPTO Horizontaal: Horizontaal: 4. Pepernoot, 5. Licht, 8. Vuurwerk, 9. Kalkoen, 10 kar, 11. Oranje, 12. Kaars, 16. Prins, 18. Kerstbal, 19. Hart, 20. Mijter. Verticaal: 1. Pompoen, 2. Spar, 3. Oliebol, 6. Suiker, 7. Palmtak, 13. Arbeid, 14. Letter, 15. Draak, 16. Paard, 17. Schoen. De winnaar van de vorige crypto is Jan van den Heuvel. Deze maand geeft ANS twee kaartjes voor de film The Imitation Game weg. Deze draait in LUX, de beste plek in Nijmegen om filmhuisproducties te zien. Wil jij je jaar goed beginnen met een bioscoopuitje? Mail dan voor 22 januari je oplossingen naar [email protected].

www.ans-online.nl. Tekst: De redactie / colofon P. 32

Tekst: Ronald Peeters Foto: Ilja van Hoek

Wie: David (25), masterstudent Filosofie Voorwerp: Schaakset Hoe goed ben jij met de stukken op het schaakbord? ‘Behoorlijk goed, ik ben internationaal meester in het schaken en hoor bij de top 50 van Nederland. Dit heb ik aan mijn ouders te danken, zij leerden mij schaken. Eindelijk had ik een spel waar ik niet na een week op was uitgekeken. In het begin speelde ik voornamelijk tegen klasgenoten op de middelbare school, omdat ik zo goed was vloog het schaakbord uit frustratie vaak door de lucht. Toen ik op mijn veertiende bij een schaakvereniging ging, mocht ik binnen twee jaar met de volwassenen meespelen.’ Ben je door talent een schaakgod geworden? ‘Het was voornamelijk veel trainen. Zeker in mijn beginjaren oefende ik met dit bord gemiddeld zo’n zes uur per dag. Dan zat ik in mijn eentje met een schaakbord en de laptop ernaast zetten te oefenen. Op die manier combineer je dan het harde rekenwerk van de pc met je eigen creativiteit. Later kreeg ik hier echt de pest in en vond ik trainen niet meer leuk. Ik speel nu

voornamelijk partijen.’ Ben je een nerd? ‘Ja, op de middelbare school was ik zeker de schaaknerd. Nu is dat niet meer zo. Je bent zo’n grote nerd als je jezelf maakt. Ik pronk er natuurlijk wel eens mee dat ik aardig kan schaken, maar zo heb ik mijn vriendin niet versierd. Zij is er via Google achtergekomen en vindt het heel sexy dat ik een Duitse Wikipediapagina heb. Op die pagina ben ik wel echt trots, schaken is toch een groot deel van mijn leven.’ Wat is je favoriete stuk van deze set? ‘Dit is echt een kutvraag. Dat verschilt eigenlijk iedere keer weer. Als ik toch moet kiezen, is het dat stuk waar ik de laatste mooie manoeuvre mee doe. In elke stelling heb je bepaalde stukken nodig die alles kapot kunnen maken. Als je dat stuk op het laatste dan over hebt, is dat heel cool. Een mooi voorbeeld van een manoeuvre is de zogenaamde aftrekschaak. Dan valt een stuk onverwachts de koning aan. Toen ik schaakles gaf aan middelbare scholieren moest ik deze zet uitleggen. Uiteraard kwam meteen de vraag of ik mezelf ooit afgetrokken had.’ ANS