Anam Cara Nieuwsbrief Mi na Samhna (maand november, in het Iers “het einde van de zomer”) Anam Cara nodigt u uit op de viering van
Saint Andrew’s Night met een optreden van
Snakes in Exile zaterdag 22 november 2008 om 20u30 Sint-Annazaal, Roklijf, 9300 Aalst kaarten : 15€ - VVK 12,5€ (leden van Anam Cara genieten 2,5€ korting op deze tarieven) Kaarten reserveren kan door het juiste bedrag over te schrijven op onze KBC-rekening nr 733-0406324-21.
Volgende activiteiten 10 januari 2009 6 februari 2009 13 maart 2009 5 juni 2009 11 september 2009 2 oktober 2009 november 2009
Promo-activiteit op de Aalsterse zaterdagmarkt Tasting voor beginners in den Babbelaer Saint Patrick’s Tasting in De Brug Meitheamh - tasting in De Brug Whisky ten Kastele in De Rozerie Naar The Dubliners in Antwerpen Saint Andrew’s Night met Helen Flaherty
Meer info over alle activiteiten volgt via onze website : www.anam-cara-aalst.be
45 jaar The Chieftains De Chieftains vierden vorig jaar hun 45e verjaardag. Naar aanleiding hiervan draaide BBC Northern Ireland een reportage rond de Ierse folklegende. De reportage werd uitgezonden op BBC 2 op 21 november ll. De groep rond Paddy Moloney werd opgericht in 1962. Moloney wou met de Chieftains de traditionele Ierse muziek uitdragen over de hele wereld. Dat hij slaagde in zijn opzet staat inmiddels wel vast. Opgericht in een tijdperk waarin de rock’n’roll aan zijn volle opgang bezig was moet het niet eenvoudig geweest zijn om door te breken met traditionele Keltische volksmuziek.
Toch werden de Chieftains een succes. De groep was bij de BBC en de RTE regelmatig te gast in diverse pop- en rockprogramma’s en ze konden er steeds op een grote bijval van het jonge publiek rekenen. In die tijd zeer uitzonderlijk voor een folkband ! Ze telden ook een aantal grote namen uit de rockwereld onder hun fans : Mick Jagger, Keith Richards, Andrea Corr, Ry Cooder, Van Morrison en Sting prezen in de BBC-reportage de vele muzikale en menselijke kwaliteiten van de groepsleden. In de jaren tachtig experimenteerde Moloney met andere muziekstijlen. De groep trok naar Nashville en nam er een countryplaat op (“Down The Old Plank Road”). Ook uitstapjes naar Bretagne (“Celtic Wedding – Music of Brittany”) en Cuba (“Santiago”) werden niet geschuwd. Een schot in de roos waren de compilatie-cd’s “The long black veil” en “The wide World over”, waarop een aantal sterren uit de rockwereld zich aan folknummers wagen. (Naast de hoger genaamden ook nog Mark Knopfler, Marianne Faithfull, Joni Mitchell, Diana Krall, Art Garfunkel, Los Lobos en Linda Rondstadt). Stanley Kubrick kwam hen persoonlijk vragen of ze de soundtrack van de film “Barry Lindon” wilden verzorgen. Kubrick vroeg om één nummer, Moloney bezorgde hem 25 minuten prachtige muziek. Later verzorgden ze met Elvis Costello ook nog de schitterende filmmuziek voor “Long Journey Home”, een film over de vlucht van honderdduizenden Ieren naar de Nieuwe Wereld. Het titelnummer wordt door de Ierse Amerikanen sindsdien als hun “nationaal lied” beschouwd. Costello was zo gecharmeerd door de groep dat hij hen vroeg om op zijn huwelijksfeest te komen spelen, wat ze maar al te graag deden. Zeer emotioneel in de uitzending was de scène waarin Paddy Moloney vertelt hoe harpist Derek Bell tijdens een toer door de USA in 2002 niet kwam opdagen voor het avondmaal. Moloney voelde instictief aan dat er iets mis was en ging boven in Derek’s hotelkamer kijken. Hij trof er zijn oude vriend dood in bed aan. Bell was in zijn slaap aan een hartaanval overleden. Het zware toerleven had de 67-jarige muzikant het leven gekost. The Chieftains eerden hun overleden kameraad in 2005 met een tribute-CD (“Live from Dublin – A tribute to Derek Bell”). De plaat kreeg het jaar daarop een Grammy-award als beste traditionele folk-cd. Moloney kon het niet aan om Derek Bell te vervangen door een nieuwe harpist. Daarvoor was de figuur van Bell te zeer verweven met The Chieftains. Niemand kon de plaats innemen van het veelzijdige muzikale genie dat Derek was. De vier resterende groepsleden treden daarom sinds dan op met gastmuzikanten. We hopen dat ze ons nog jarenlang mogen verwennen met hun unieke jigs en reels. (Meer info : www.thechieftains.com)
Halloween : het werk van de duivel ? In Noord-Nederland, de Hollandse Bible Belt, hebben een aantal fanatieke dominees het aangedurfd om Halloween in de ban van de (protestantse) kerk te slaan. Voor de geestelijken is Halloween immers geen onschuldig feest, maar een traditie gebaseerd op oude heidense rituelen, en dus onwaardig voor een ware Christen. Wie deelneemt aan Halloweenrituelen, of zelfs nog maar binnengaat in een winkel die aangekleed is met uitgeholde pompoenen, plaatst zichzelf volgens de boze pasters buiten de Christelijke kerk(en). Halloween wordt door hen immers in verband gebracht met… de verering van de Duivel ! Dat Halloween een traditioneel Keltisch feest is, gebaseerd op de oude Heidense traditie, daarin hebben de boze vicars gelijk. Met hun kennis van andere godsdiensten is bij deze enge mannetjes eerder pover gesteld. De figuur van de Duivel is immers eigen aan de monotheïstische godsdiensten. Voor de Heidenen bestond Satan niet. Het goede en het kwade zitten voor de Heidens geïnspireerde religies in ieder persoon. De mens kiest zelf of hij zijn goede of zijn slechte kant laat spreken. In de nacht van 31 oktober ging voor de Kelten de poort tussen deze wereld en de onderwereld open. De geesten van de voorvaderen kwamen op bezoek en werden geëerd. Er werd een kaars voor het raam gezet opdat de voorvaderen de huizen van hun nageslacht zouden terugvinden. Om de boze geesten af te schrikken, die in de Halloweennacht ook al eens op wandel gingen, werden uitgeholde pompoenen met lelijke grimassen voor de vensters geplaatst. Na de kerstening van Europa pikten de Christenen het aloude heidens feest en doopten het om tot All Hallows Eve (of Allerheiligen). Wie Allerheiligen viert eert dus eigenlijk een oude Keltische traditie. Happy Halloween !
Allemaal Kelten op Night of the Proms Eind oktober liep het Sportpaleis in Antwerpen weer vol voor de Night of the Proms. Wie er dit jaar niet zal bij zijn is John Miles, die gedurende drie jaar de muzikale leider was van NOTP. Miles koos ervoor om met Tina Turner op toernee te gaan. Er werd een waardige vervanger gevonden in de figuur van James “Midge” Ure, de voormalige zanger van de new-wavegroepen Ultravox en Visage. Tijdens een interview met de VRT-televisie toonde Ure, een Schot uit Glasgow, zich zeer verheugd over de programmatie : “Midge Ure, Sinead O’Connor, Simple Minds,… Allemaal Ieren en Schotten op het podium ! The Celts are back ! We laten ons niet kisten, man !” Midge Ure komt met zijn vrouw en zijn vier dochters naar Antwerpen. Hij hoopt dat ze van de lekkere Belgische chocolade kunnen afblijven. Hijzelf zou meer moeite hebben met het vermaarde Belgische bier ! Slainté, Midge !
Britse telefooncellen verdwijnen (niet) In Groot-Brittanië dreigt er opnieuw een typisch Brits symbool te sneuvelen. Nadat de rode dubbeldekkers in London al vervangen werden door zuiniger Trolleybussen, zouden nu de mooie rode telefooncellen voor de bijl gaan. Volgens British Telecom is 60% van de cellen overbodig geworden in het gsm-tijdperk. Bovendien zijn de meeste cellen niet meer rendabel. De conservatieve Britten zien de plannen van British Telecom helemaal niet zitten en zoeken naar een reddingsplan voor dit nationaal symbool. De redding zou kunnen komen van de gemeenten, die voor 600 euro per maand een cel zouden kunnen “huren”. De eerste dorpen en steden hebben hun akkoord reeds gegeven. Men verwacht dat er nog vele zullen volgen. (De Tijd)
Skye is the limit Het is alweer 60 jaar geleden dat de eerste Land Rover voor particuliere verkoop werd gepresenteerd op het autosalon. Om dat te vieren reden twee reporters van het Vlaamse countrymagazine Nest de Britse Westkust af met een Defender. De tocht begon in het Keltische Cornwall en eindigde op het Schotse eiland Skye (waar de lekkere Talisker gedistilleerd wordt). In de marge van deze rondrit noteerden de Nest-journalisten dat een Land Rover Defender eigenlijk een heel duurzame wagen is. Groene extremisten vergapen zich aan de CO2-uitstoot van terreinwagens, maar vergeten de andere aspecten van de milieuproblematiek. Zo is een Land Rover als deze geen wagen voor kilometervreters of laagvliegers. De meeste van deze wagens worden ofwel professioneel, ofwel recreatief gebruikt. Bovendien gaat een Landy heel lang mee. Een Defender koop je voor het leven, zei een Schotse verzamelaar van Old Timers. Defenders met 800.000 km op de teller zijn geen uitzondering. Het Britse merk zegt dat 80% van de Defenders die sinds 1948 op de markt werden gebracht vandaag nog altijd rondrijden. Van een duurzame wagen gesproken !
Bono en zijn glazen toren De leden van rockgroep U2 behoren tot de rijkste mensen van Ierland. Bono en zijn makkers zijn niet alleen steengoede muzikanten, ze hebben ook een vermaard zakelijk talent en een bijzondere interesse voor vastgoed. Begin de jaren ’90 kochten Bono en The Edge al “The Clarence Hotel” in de uitgaanswijk Temple Bar. Het meer dan 100 jaar oude hotel is een van de meest populaire horecazaken van Dublin. Bono wil het hotel drie maal zo groot maken als het is en er een groot panoramadak op bouwen waar de
groep regelmatig verrassingsconcerten gaat houden voor de gasten. En daar blijft het niet bij. De groepsleden willen aan het Grand Canal Dock, tussen de haven van Dublin en het stadscentrum een heuse “U2-tower” neerzetten. Dit project past in de heropwaardering van de havenbuurt. De megalomane toren moet het hoogste gebouw van Ierland worden. In de toren komen appartementen, een winkelcentrum en op de hoogste verdieping een ovale opnamestudio voor de groep. De wolkenkrabber zou in 2011 klaar moeten zijn. Dat het project tegen dan zal gerealiseerd zijn is in de huidige tijd van kredietcrisis zeer onwaarschijnlijk. In een onzekere economische situatie als deze is geen enkele bank bereid om zomaar 200 miljoen euro op tafel te leggen. Bono zal zijn ambities dus nog even moeten opbergen. (De Tijd, 4/11/2008)