alumni

TIJDSCHRIFT VAN DE FACULTEIT INGENIEURSWETENSCHAPPEN EN VILv Nr. 18 • juli 2012

Afscheid en welkom door de grote poort: decanen presessen voorzitters VILv studenten/alumni

ALUMNI INGENIEURS KU LEUVEN

Afgiftekantoor 3000 Leuven 1 • P802104

Voorwoord

Beste studenten, collega-ingenieurs, beste medewerkers en vrienden van de faculteit, Waar gaan we naar toe? In 2050 zullen we met 9 miljard mensen leven op onze planeet. Is dat goed omdat dit inhoudt dat er nog meer klanten zijn voor onze consumptiemarkten of moeten we daar toch enige bedenkingen bij maken? Hoe staat het met de krimpende grondstoffen en de weerslag op onze producten, met de CO2-uitstoot en de verwachte gevolgen hiervan, met de mogelijke dichtslibbing van de bebouwbare ruimte, met de verzadiging van onze verkeersstromen, … We zullen de handen uit de mouwen steken om ervoor te zorgen dat de levenskwaliteit gewaarborgd blijft, we zullen creatief en met de nodige durf nieuwe - ja zelfs radicaal andere - wegen volgen om binnen de dynamische randvoorwaarden optimale oplossingen en systemen te zoeken. De uitdagingen voor de volgende decennia zijn legio. Goed opgeleide ingenieurs zullen daarbij essentieel zijn en zij zullen daarbij samenwerken met vele andere actoren. We hopen dat de ingenieurs en ingenieur-architecten die deze zomer promoveren hier hun bijdrage kunnen leveren. De opleiding was intens en complex, maar we zijn ervan overtuigd dat de nieuw afgestudeerden klaar zijn voor de uitdagingen van de volgende decennia. Ook in de Faculteit Ingenieurswetenschappen is er ‘change’. Na zeven boeiende jaren mag ik de facultaire fakkel doorgeven aan de nieuwe decaan Michiel Steyaert, uittredend voorzitter van het Departement Elektrotechniek (ESAT) en voormalig programmadirecteur van de opleiding elektrotechniek. Ik ben blij dat Yolande Berbers, na drie schitterende jaren als vicedecaan, deze functie verder zal zetten. Het was een rijk gevulde periode waarin het universitaire landschap heel wat wijzigingen heeft ondergaan. Ook in de buitenwereld hebben verschillende ingrijpende veranderingen passende reacties gevraagd, zoals een verhoogde aandacht voor internationalisering, voor inter- en transdisciplinariteit, voor entrepreneurship en leadership. De faculteit is in goede gezondheid en dat is vooral dankzij de onbaatzuchtige en enthousiaste inzet van haar talrijke medewerkers en dat op alle fronten. Ik wens mijn opvolger veel succes toe! Tot ziens! Ludo Froyen, decaan Faculteit Ingenieurswetenschappen

Beste collega’s (in spe), Na de laatste forumavond 'Welke auto koop ik morgen?' was een veelgehoord commentaar dat er geen eenduidig en pasklaar antwoord gegeven was op de gestelde vraag. Nochtans waren de sprekers elk een autoriteit in hun domein en brachten ze elk een sterk onderbouwd verhaal. De realiteit is inderdaad dat in onze maatschappij economie, technologie, ecologie, cultuur en bestuur op een complexe manier met elkaar interageren. Ook al is er niet steeds een pasklaar antwoord voor complexe problemen als energievoorziening en transport, toch is het belangrijker dan ooit om kennis en nieuwe inzichten niet in de wind te slaan. Nieuwe inzichten, gestoeld op wetenschappelijk onderzoek, helpen immers gefundeerde keuzes te maken die bijdragen tot een meer duurzame samenleving. Kortzichtige keuzes keren zich immers altijd tegen onszelf zoals ook het voorbeeld van de oversubsidiëring van zonnepanelen aantoont. Deze overgesubsidieerde panelen dragen niet bij tot een duurzame samenleving: noch sociaal, noch qua stabiliteit van onze energievoorziening noch qua recycleerbaarheid. Het debat rond onze energievoorziening blijft een prominente plaats krijgen op de VILv-agenda van volgend werkjaar. In Vlaanderen is immers heel wat toekomstgerichte technologie aanwezig. Aan alle lezers wens ik een deugddoende vakantie en speciaal aan de pas afgestudeerden een boeiende start, ook als alumni van de Faculteit Ingenieurswetenschappen. Via VILv - Alumni Ingenieurs KU Leuven zullen zij hun band met de faculteit en de Alma Mater levend kunnen houden. Gert Sablon, huidig ondervoorzitter, wordt de nieuwe voorzitter van VILv - Alumni Ingenieurs KU Leuven. Met plezier geef ik de fakkel door en ik wens hem alle succes. Iris De Coster, voorzitter VILv – Alumni Ingenieurs KU Leuven

INHOUD nieuws uit de faculteit de nieuwe Arenbergers decaan gaat, decaan komt doctoraat Bregt Verreet ingenieur in de (kook)kunst van VTK naar VILv reünies 1957 en1965

3 4-5 6-7 8-9 10-11 12 13

forumavond ‘Welke auto zal ik morgen kopen?’ forumavonden 2012-2013 jaarlijkse algemene vergadering 2012 VILv vzw preses gaat, preses komt terugblik van een laatstejaarsstudente laatstejaarsreis Panama & Costa Rica

14 15 16-17 18-19 20 22-24

Nieuws Nieuwe decaan Faculteit Ingenieurswetenschappen

Wie wint van de computer?

Michiel Steyaert, huidig departementsvoorzitter Elektrotechniek (ESAT), werd door de Faculteitsraad verkozen tot nieuwe decaan. Zijn mandaat gaat in op 1 augustus 2012 voor een termijn van vier jaar.

Leerstoelen • Het Japanse Toray, de grootste koolstofvezelproducent wereldwijd, investeert in een leerstoel voor fundamenteel onderzoek bij Ignaas Verpoest van het Departement Metaalkunde en Toegepaste Materiaalkunde. Lees meer hierover in ‘Japanse composietproducent investeert in Leuvens basisonderzoek’ op http://nieuws.kuleuven.be/

Een delegatie van Toray krijgt een rondleiding in het lab van professor Ignaas Verpoest (tweede van links).

• De plechtige inhuldiging van de LMS Leerstoel Voertuigmechatronica - LMS Chair on Vehicle Mechatronics, met Wim Desmet van het Departement Werktuigkunde als titularis, vond plaats op 3 mei 2012 in de Rectorale Salons. Lees meer hierover in ‘LMS-leerstoel maakt voertuigen van de toekomst nog slimmer’ op http://nieuws.kuleuven.be/

Op vrijdag 4 mei werd de interactieve opstelling ‘Schaar-SteenPapier’ - ook bekend als het spelletje ‘blad-steen-schaar’officieel ingehuldigd bij het Vlaamse doecentrum Technopolis in Mechelen. Met deze opstelling onderzoekt de onderzoeksgroep Declaratieve Talen en Artificiële Intelligentie (DTAI) van het Departement Computerwetenschappen van KU Leuven of machines kunnen leren. In de demo kan je het bekende spel blad-steen-schaar spelen tegen de computer. In blad-steen-schaar moeten beide spelers gelijktijdig een keuze maken tussen één van de drie zetten: blad, steen of schaar. Blad wint van steen, steen wint van schaar en schaar wint van blad. Bij gelijke symbolen is er geen winnaar. De computer gebruikt artificiële intelligentie zowel voor het herkennen van het gespeelde gebaar als blad, steen of schaar, als voor het voorspellen van jouw volgende zet. Een goede strategie voor het spelen van blad-steen-schaar is er één die telkens een volledig willekeurige zet kiest. Het is onmogelijk op lange termijn van die strategie te winnen (of te verliezen). Voor mensen is het kiezen van volledig willekeurige zetten echter bijna onmogelijk. Als alles goed gaat, kan de computer bij het spelen van voldoende spelletjes die menselijke eigenschap gebruiken om meer spelletjes te winnen dan te verliezen. Er staat een tweede, identieke versie van deze opstelling bij het Departement Computerwetenschappen.

Prijzen, onderscheidingen, …

Wim Desmet (KU Leuven) en Urbain Vandeurzen (LMS)

• Ludo Gelders, emeritus gewoon hoogleraar aan de Faculteit Ingenieurswetenschappen, werd op 25 april 2012 door de Algemene Vergadering van de Koninklijke Vlaamse Academie van België voor Wetenschappen en Kunsten aangesteld als voorzitter tot 31 december 2014.

3

De nieuwe Arenbergers De Groep Wetenschap & Technologie heeft zopas haar 22e Arenbergbrochure gepubliceerd, waarin het pas aangesteld academisch personeel zichzelf kort voorstelt en over hun onderzoek vertelt. Hieronder vind je in een oogopslag de vijf professoren die actief zijn in ingenieurswetenschappen. Meer portretten vind je online: http://set.kuleuven.be/brochures

Chris Tampère Thomas Coomans de Brachène Privé geboren in Etterbeek op 20 juli 1962. Gehuwd en vader van drie kinderen Studies kandidaat geschiedenis (FUNDP Namen), kandidaat oudheidkunde en kunstwetenschappen (UCL), licentiaat oudheidkunde en kunstwetenschappen (UCL) agregatie hoger secundair onderwijs, PhD in Art History and Archeology (Université Catholique de Louvain, 1997) 4

Loopbaan • postdoctoral researcher (Leiden University, Onderzoeksschool Mediëvistiek) • postdoctoral researcher (KADOC-KU Leuven) • postdoctoral researcher (VIOE, Vlaams Instituut voor het Onroerend Erfgoed) • docent (ISURU, Institut Supérieur d’Urbanisme et de Rénovation Urbaine, Brussel) • hoofddocent VUB (Departement Archeologie en Kunstwetenschappen) • research fellowship (NIAS, Netherlands Institute for Advanced Study in the Humanities & Social Sciences) • associated researcher (Canada Research Chair of Urban Heritage, Université du Québec à Montréal) • lid Koninklijke Vlaamse Academie van België, Klasse der Kunsten • hoofddocent KU Leuven, sinds september 2010. Staflid van Raymond Lemaire International Centre for Conservation, Wetenschappelijke Commissie van KADOC • gastprofessor aan de Chinese University of Hong Hong, School of Architecture, vanaf september 2012. Onderzoeksdomein religieuze architectuur, in het bijzonder de middeleeuwse architectuur van de cisterciënzers, bedelorden en begijnhoven in de Lage Landen. Historiografie en receptie van de middeleeuwen in de 19e en 20e eeuw. Neogotiek in China. Monumentenzorgproblematiek van herbestemming van kerken. Onderwijs architectuurgeschiedenis en monumentenzorg Eenheid ASRO – Architectuurgeschiedenis en monumentenzorg E-mail [email protected] Website www.asro.kuleuven.be; http://sprecomah.eu/rlicc/

Privé geboren op 5 juni 1973. Getrouwd met Katrien Bovy en vader van Lien en Janne Studies burgerlijk bouwkundig ingenieur (KU Leuven, 1997), PhD Traffic Engineering (Delft University of Technology, 2004) Loopbaan • projectleider TNO Inro, Delft (1997-2003) • postdoctoral researcher (KU Leuven) • docent KU Leuven, 2010 Onderzoeksdomein verkeersstroomtheorie, (dynamische) verkeersmodellen, (dynamisch) verkeersmanagement, evenwichten in transportmarkten Onderwijs vakken in de master verkeer, logistiek en intelligente transportsystemen (VLITS) Eenheid Werktuigkunde – CIB/V&I – Verkeer & Infrastructuur E-mail [email protected] Website www.mech.kuleuven.be/cib/verkeer/index

Jesse Davis Bart Jacobs Jan Aerts

Privé geboren in Madison, Wisconsin op 2 juli 1980 Privé geboren in Turnhout op 4 december 1974 Studies MSc in Applied Biological Sciences (KU Leuven, 1998), Advanced studies in Cellular Biotechnology (KU Leuven), doctoraat genomics (Wageningen, 2005) Loopbaan • bio-ingenieur • pharmacogenomics researcher bij Janssen Pharmaceuticals in Beerse • postdoctoral researcher bij het Roslin Institute (Schotland) • senior bio-informaticus bij het Wellcome Trust Sanger Institute (Engeland) • tenure track aanstelling aan de KU Leuven in 2010 Onderzoeksdomein visualisatie van genetische en genomische data Onderwijs vakken in de masterprogramma’s bio-informatica, biomedische wetenschappen en ingenieurswetenschappen Eenheid ESAT – SCD SISTA/COSIC/DOCARCH E-mail [email protected]

Studies Computer Science (Williams College in Massachusetts, 2002). PhD in Computer Science (University of Wisconsin, 2007). Postdoc (Department of Computer Science and Engineering, University of Washington Loopbaan • postdoctoral researcher (Department of Computer Science and Engineering, University of Washington) • tenure track aanstelling KU Leuven, Departement Computerwetenschappen, sinds 2010 Onderzoeksdomein Knowledge Discovery for Predictive Personalized Medicine Onderwijs Data Mining (Master of Science in Artificial Intelligence programma) Eenheid CW – Informatica - DTAI (Declaratieve Talen en Artificiële Intelligentie) E-mail [email protected] Website http://dtai.cs.kuleuven.be/

Privé geboren in Diest op 9 december 1978 Studies licentiaat in de informatica (KU Leuven, 2002). PhD computerwetenschappen (KU Leuven, 2007) Loopbaan • Intern bij Microsoft Redmond, Washington (2004-2005) • samenwerking met prof. Peter Müller rond programmaverificatie, ETH Zürich (2007) • FWO postdoc (KU Leuven, 2007) • tenure track docent (KU Leuven, 2010) Onderzoeksdomein praktische oplossingen voor het verifiëren van veiligheidseigenschappen en andere aspecten bij het ontwikkelen van software Onderwijs vakken software engineering (objectgericht ontwerpen, capita selecta module rond programmaverificatie) Eenheid Computerwetenschappen – Informatica - DistriNet E-mail [email protected] Website http://distrinet.cs.kuleuven.be/

Website www.esat.kuleuven.be/scd/person. php?persid=473 Lilliane Pintelon

5

De ingenieur in dedecaan kunst Decaan gaat,

Joos Vandewalle: Van extrema via vloeiende Op 1 augustus zal Michiel Steyaert Ludo Froyen opvolgen als decaan van de faculteit. Michiel Steyaert is nu nog voorzitter van het Departement Elektrotechniek (ESAT). Ludo Froyen zal weer vaker te zien zijn bij het Departement Metaalkunde en Toegepaste Materiaalkunde. De kasteelheer verhuist terug naar de voortuin, om plaats te bieden aan een andere bewoner van de voortuin, sorry: het Kasteelpark.

Ludo Froyen gaat Ludo Froyen is afgestudeerd als burgerlijk metaalkundig ingenieur in 1977 en heeft zijn doctoraat behaald in 1984. Hij verbleef in Duitsland (Max Planck Institut, Stuttgart), Zweden (KTH, Stockholm) en Indonesië (ITB, Bandung) voor onderzoek en onderwijs, was programmadirecteur materiaalkunde, facultair programmadirecteur, vicedecaan en decaan. Zijn onderzoek situeert zich vooral in het domein van de stollingsleer en van de poedermetallurgie. Ludo Froyen heeft talrijke materiaalkundige experimenten uitgevoerd aan boord van verschillende ruimtetuigen (Spacelab, Space Shuttle, Texus, Maser, Maxus, MIR, ISS, …) om het gedrag van vloeibare multicomponentsystemen te bestuderen. Hij is actief in verschillende internationale organisaties zoals SEFI, FEMS, EPMA, …

6

Herinnert u zich uw eerste dag als decaan? Wat hebt u toen gedaan? Die eerste werkdag op het kasteel was heel rustig. De 1e augustus 2005 was een zomerse maandagmorgen. Ik kwam aan op het decanaat dat zorgvuldig was opgeruimd door mijn voorganger, wat al een eerste verrassing was want Yves Willems had een berg aan documenten en dossiers die alle tafels en kasten bevolkten. De eerste fase van de renovatieen saneringswerken aan de lokalen van de facultaire diensten zou die maand van start gaan, met heel wat praktische beslommeringen. Een verbouwing die de binnenruimtes van het kasteel aan de decanaatzijde definitief zouden veranderen in een net en kleurrijk decor. Had u plannen die u zeker wou verwezenlijken en is dat ook gelukt? Natuurlijk had ik heel wat plannen en ik ben blij dat er veel van werden gerealiseerd. In 2005 zitten we in de periode van de grote veranderingen van het universitaire bestuur. Een nieuwe rector (Marc Vervenne nvdr) treedt aan na een bewogen kiesperiode en de nieuwe bestuursstructuur, uitgewerkt door de vorige rector (André Oosterlinck nvdr), moet worden geïmplementeerd. Een grote rol is weggelegd voor de vicerectoren en voor de faculteit is dat de kersverse W&T-vicerector Karen Maex. Het Groepsbestuur, waarin ook de decaan zetelt, zal een krachtige motor moeten worden. De faculteiten en de departementen zullen geherpositioneerd worden ten opzichte van elkaar, onder andere als gevolg van de verlenging van de masteropleidingen bij de Faculteit Wetenschappen van één naar twee jaar. Eén van mijn hoofddoelstellingen was ervoor te zorgen dat het eigen karakter van de opleiding tot burgerlijk ingenieur(-architect) duidelijk behouden blijft alsook het typische onderzoek in het domein van de ingenieurswetenschappen. Maar er waren ook andere doelstellingen, bijvoorbeeld de implementatie van de ’bachelor-masterstructuur’, een hele klus die ontzettend veel energie heeft gevraagd van alle programmadirecteurs en andere onderwijsmedewerkers. En dan de Associatie, een herschikking van het onderwijslandschap met directe impact op onze oplei-

Michiel Steyaert en Ludo Froyen

dingen. Internationalisering van de opleiding was een andere uitdaging waar we ons vandaag toch sterk mee kunnen profileren. Zo is de faculteit een hoeksteen in verschillende internationale netwerkorganisaties van universiteiten met een sterke ingenieursopleiding zoals CLUSTER, CESAER, SEFI, ATHENS, EEDC, … Op die manier kunnen we ons blijven vergelijken met die andere sterke Europese universiteiten. Een andere doelstelling is de verdere uitbouw van de rol van de studenten in de verschillende bestuursorganen, waar ze tot daadwerkelijke medebestuurders zijn uitgegroeid. Maar wellicht het belangrijkste is het creëren van een dialoogcultuur binnen de faculteit waar we samen de uitdagingen en problemen kunnen aanpakken en oplossen. Zijn er dromen die u niet in vervulling hebt zien gaan? Dat valt best mee. Ik weet dat het goed is grote dromen te hebben, maar ik probeer daar ook mijn zin voor realisme te bewaren. Misschien moet ik wel toegeven dat heel wat zaken sneller in dromen worden geïmplementeerd dan in de werkelijkheid, maar ja dat heeft te maken met de andere tijdschalen die in dromen worden gebruikt. Wat vindt u zelf het hoogtepunt van uw tijd als decaan? Over een periode van 7 jaren zoeken naar een hoogtepunt is moeilijk, er zijn zeer veel goede momenten geweest. Zo heb je bijvoorbeeld de resultaten van de visitaties van onze verschillende opleidingen die in de afgelopen 7 jaar allemaal de revue zijn gepasseerd. Alle werden positief tot zeer positief beoordeeld en vervolgens geaccrediteerd. Geloof me vrij, dat doet deugd als decaan. Maar ook de succesvolle herschikkingen en vernieuwingen in het opleidingspalet zijn telkens weer bronnen van tevredenheid. Telkens weer gaat het om resultaten van inspanningen van zovele medewerkers uit de departementen en de facultaire diensten. De samenwerking en synergie tussen deze toch zo verscheiden en vaak eigenwijze personen is wellicht het grootste hoogtepunt uit deze periode.

komt

oppervlakken naar scherpe randen Wat zijn uw plannen voor de toekomst? Natuurlijk zal ik meer tijd hebben voor taken binnen mijn Departement MTM, waar ik de laatste jaren maar op een bescheiden niveau kon meedraaien. Maar ik ben zeker bereid me in te zetten voor de faculteit en/of universiteit daar waar mijn expertise nuttig is. Ook de link tussen wetenschap, technologie en cultuur (kunst) fascineert me sterk. Wat wenst u de nieuwe decaan toe? Ik heb vele jaren samengewerkt met de nieuwe decaan. Eerst was ik lid van zijn permanente onderwijscommissie. Dan was hij lid van de Facultaire POC die ik als vicedecaan voorzat. Nog later kende ik hem als soms eigenzinnig, maar steeds zeer collegiaal lid van het Faculteitsbestuur. Ik ben er gerust in dat hij zijn taak goed zal uitvoeren. Ik wens hem een even dynamische faculteit toe alsook een even enthousiaste groep van medewerkers in de facultaire administratie. Ik wens hem ook ruimte toe om nieuwe initiatieven te kunnen verwezenlijken. Heeft u ook een advies voor de alumnivereniging? Het netwerk van onze alumni is zo essentieel en toch te weinig aangesproken. Ik zie dat de VILv de jongste jaren actief en creatief interactie zoekt met zijn leden en ik ben ervan overtuigd dat die inspanningen zeker zullen resulteren in een verder groeiende rol voor de alumni in onze faculteit en van onze faculteit voor de alumni.

Michiel Steyaert komt Michiel Steyaert studeerde in 1983 af aan de KU Leuven als burgerlijk elektrotechnisch-werktuigkundig ingenieur, en behaalde er in 1987 zijn doctoraat. In 1988 werd hij bijzonder gastdocent aan de University of California in Los Angeles. In 1989 werd hij aangesteld als NFWO wetenschappelijk medewerker, in 1992 als senior wetenschappelijk medewerker, en in 1996 werd hij onderzoeksdirecteur. Michiel Steyaert is nu gewoon hoogleraar aan de KU Leuven. Zijn onderzoek situeert zich in de hogeperformantie en hogefrequentie analoge geïntegreerde schakelingen voor telecommunicatiesystemen en analoge signaalverwerking. Van 1998 tot 2005 was hij programmadirecteur, verantwoordelijk voor het onderwijsprogramma elektrotechniek. Tot 1 augustus 2012 is hij departementsvoorzitter Elektrotechniek (ESAT) aan de KU Leuven. Wat wilt u op uw eerste dag als decaan doen? Er is geen ‘eerste dag’; dit is een job waar je inrolt, met mails en taken nog voordat de eerste dag is aangebroken zoals dit interview voor GeniaaL. Hoe wilt u onze faculteit zien evolueren? Zijn er bepaalde doelstellingen die u zeker wilt bereiken? Onze faculteit moet de ingeslagen weg van kwaliteit zowel in onderzoek als onderwijs verder bewandelen. Een voorbeeld is de net ingevoerde ijkingstoets voor de startende (bio-)ingenieursstudenten en de studenten die wiskunde of fysica willen studeren: een eerste en moedige stap die ook een houvast moet en kan zijn voor de toekomstige humaniorastudenten en leerkrachten. Hoe denkt u dat de faculteit zich moet profileren (tegenover de Faculteit Industriële Ingenieurswetenschappen, de Faculteit Architectuur)?

Samen sterk maar toch elk met hun eigenheid: fundamenteel versus praktisch versus functioneel met voldoende innovativiteit en creativiteit. Sommige politici of managers nemen een inloopperiode om het terrein te verkennen (zoals de intussen spreekwoordelijke uitspraak van Jean-Luc Dehaene ‘Sire, geef me 100 dagen’): zult u dit ook doen (voor bepaalde dossiers)? Sommige zaken kunnen geen 100 dagen wachten, terwijl andere zaken juist tijd nodig hebben om te ‘rijpen’. Je moet rekening houden met de noden en de situatie, maar je moet ook voldoende pragmatisme aan de dag leggen om de zaken gedaan te krijgen. En als het moet en als het ten voordele is van het dossier, moeten we de moed hebben om knopen door te hakken. Zijn er dromen of wilde plannen die u zou willen verwezenlijken als decaan? Dromen en wilde plannen genoeg, maar die zijn zinloos als die niet gedragen worden door de werkvloer. Anderzijds kunnen we de lat niet hoog genoeg leggen, zowel naar kwaliteit als uitstraling. Welke goede realisaties wilt u verderzetten? Of zal er een heel nieuwe wind waaien door het Kasteel? Waaien kan geen kwaad: dat geeft frisse lucht en dossiers met stof (als die er al zouden zijn) komen terug boven. Welke gelijkenissen en verschillen ziet u met uw (vorige) functie als departementsvoorzitter? Een voordeel was/is dat het een groot departement is. Zo heb ik de ervaring opgedaan om het beleid te ‘sturen’ door te luisteren naar de ESAT-afdelingen en de werkvloer die zeer divers zijn. Dat kan enkel voordelen opleveren voor het sturen van de faculteit: zoals een departementsvoorzitter zich boven ‘zijn’ afdeling moet zetten, zo moet een decaan zich boven ‘zijn’ departement zetten. Wie volgt u op als departementsvoorzitter? Wat is uw advies voor hem/haar? Ik heb het volste vertrouwen in mijn opvolger Georges Gielen. Hij erft een sterk en veelzijdg departement met heel wat uitdagingen. Eén advies, trouwens aan alle departementsvoorzitters: samen staan we sterk, zorg dus voor duidelijke communicatie en heb geen schrik om mij op de vingers te tikken. Mijn deur staat altijd open. Ik vind dat een kritische instelling - als het maar constructief en positief bedoeld is en af en toe met een humoristische inslag - de beste garantie voor verbetering is. Ik wil hier wel de gelegenheid te baat nemen om iedereen te danken voor het vertrouwen dat ze in mij hebben gesteld. De verkiezingen waren verrassend, maar het heeft zeker één ding aangetoond, namelijk dat het goed gaat met onze faculteit: de andere kandidaten waren waardige, kwaliteitsvolle kandidaten die zich voor de faculteit willen inzetten. Ik ben er zeker van dat we samen een prachtig parcours ten voordele van de faculteit zullen afleggen. Ik hoop dat ik op hen kan blijven rekenen om gezamenlijk een sterke ploeg te vormen. Zij kunnen alleszins op mijn steun rekenen. Last but not least, een overduidelijke dankbetuiging aan Ludo, die de Faculteit Ingenieurswetenschappen prachtig heeft geleid. Zijn inspanningen, zijn luisterbereidheid en het steeds zoeken naar een oplossing zijn een voorbeeld voor velen. Ik hoop dan ook dat we nog vaak een beroep mogen doen op zijn kennis en ervaring. Bedankt Ludo! Jelle De Borger

7

Organische kleine molecu De opwarming van de aarde en de stijgende brandstofprijzen maken van zonne-energie een veelbelovende alternatieve energiebron. De kostprijs van de huidige zonnecellen remmen de adaptatie van deze technologie echter af. Voor silicium zonnecellen, de huidige industriestandaard, is een groot deel van de productiekost verbonden met materiaalkosten. De productie van zonnecellen op basis van organische materialen is een relatief nieuwe technologie, maar door hun lage productieprijs zijn deze zonnecellen veelbelovend om op grote schaal te worden geproduceerd. De grootste uitdaging in de ontwikkeling van deze jonge technologie is het opdrijven van de conversie-efficiëntie, het percentage zonnelichtenergie dat omgezet wordt in elektrische energie. Gecertificeerde organische zonnecellen beschikken hooguit over een efficiëntie van 10% en moeten daarbij hun meerdere erkennen in de commercieel beschikbare anorganische zonnecellen met een efficiëntie van om en bij de 20%. In 2007 ging Bregt Verreet als doctoraatsstudent aan het Departement Elektrotechniek (ESAT) deze uitdaging aan en zijn resultaten zijn nu gebundeld in zijn doctoraatsproefschrift ‘Fysica en groei van vlakke en bulkheterojunctie zonnecellen gebaseerd op organische kleine moleculen’.

Organische zonnecellen

8

Zonlicht bestaat uit fotonen. Een zonnecel is een elektrische component die de energie van deze fotonen rechtstreeks omzet in elektrische energie door het fotovoltaïsch effect. Figuur 1 toont hoe dit voor organische materialen in zijn werk gaat. De absorptie van een foton van het zonlicht exciteert het materiaal zodat het een elektron-gat paar vormt (stap 1 in figuur 1). Een elektron-gat paar ontstaat wanneer een elektron van de volle valentieband naar de lege geleidingsband van een halfgeleider wordt geëxciteerd en zo in de valentieband een gat creëert dat als een positief geladen deeltje kan beschouwd worden. In tegenstelling tot anorganische materialen, leidt dit niet direct tot de vorming van een gescheiden elektron en gat. Door de lage diëlektrische constante van organisch materiaal blijft het elektron-gat paar coulombisch gebonden binnen de molecule, wat een exciton genoemd wordt. Daarom bestaat het actieve gedeelte van een zonnecel uit twee materialen: één dat handelt als een elektrondonor en één dat zich als elektronacceptor gedraagt. Pas zodra deze excitonen naar het raakvlak tussen de donor- en een acceptorlaag kunnen bewegen (stap 2 in figuur 1), kan het gat en elektron gesplitst worden (stap 3 in figuur 1). Hierbij valt het elektron van de ‘geleidingsband’ van de donorlaag naar de ‘geleidingsband’

van een molecule uit de acceptorlaag. Door de ladingen van het elektron en gat vervolgens te collecteren in de respectievelijke elektroden (stap 4 in figuur 1), ontstaat een stroom.

Celefficiëntie

Zonnecellen op basis van silicium zijn verreweg de meest bekende fotovoltaïsche zonnecellen, maar zijn relatief duur. Organische moleculen beschikken over een zeer hoge absorptiecoëfficiënt, waardoor ze tot duizend keer zo dun als siliciumcellen kunnen geproduceerd worden voor een gelijke lichtabsorptie. Om deze dunne cellen te produceren is dan ook niet veel materiaal nodig, wat de productiekost sterk doet dalen. Bovendien hebben deze dunne zonnecellen een zeer licht gewicht. Figuur 2 illustreert echter het huidige grote nadeel van deze organische zonnecellen, voornamelijk hun lage conversie-efficiëntie. Hoewel de beste gecertificeerde organische zonnecellen ‘slechts’ conversieefficiënties hebben van ongeveer 10%, lagen de recordefficiënties nog maar 15 jaar geleden rond 1%. Dit illustreert de sterke vooruitgang in dit onderzoeksveld. In zijn doctoraatswerk is Bregt Verreet op zoek gegaan naar moleculen die de efficiëntie van organische zonnecellen verder kunnen verhogen.

len voor zonne-energie Kristallijne bulk heterojuncties Omdat de afzettingscondities van het organisch materiaal het absorptieprofiel sterk kunnen beïnvloeden, bestudeerde Bregt Verreet ook de groei van chloro-aluminium ftalocyanine (ClAlPc) lagen op MoO3 substraten. Op kamertemperatuur groeien de lagen amorf, maar wanneer het substraat opgewarmd wordt, verkrijgt men een vlakke kristallijne structuur. Daarna werden bulk heterojunctie zonnecellen gemaakt door ClAlPc en fullereen C60 gelijktijdig op te dampen. De bedoeling van zo’n bulk heterojunctie is dat elk exciton nabij een donor/acceptor raakvlak gegenereerd wordt. Het verlies van orde en kristalliniteit in de donor-acceptor mix kan het transport van ladingen echter bemoeilijken. Om de ClAlPc:C60 mix toch kristallijn te groeien, hielp het om eerst een dunne, pure ClAlPc-patroneerlaag aan te brengen. Het gebruik van bulk heterojuncties resulteerde in hogere stromen en efficiënties boven 4%.

Toekomst van organische zonnecellen Bregt Verreet studeerde in 2007 zowel aan de KU Leuven als in Chalmers Tekniska Högskola (Zweden) af, in de richting Erasmus Mundus: Nanotechnologie. Hij behaalde zijn doctoraat onder toezicht van promotor Paul Heremans van het Departement Elektrotechniek (ESAT). Het onderzoek werd verricht op imec, waar Bregt Verreet momenteel verder werkt op het beheersen van de kristalgroei van organische films voor zonneceltoepassingen.

Heliatek - in 2006 opgericht als spin-off van de TU Dresden en de University of Ulm - en Mitsubishi zijn belangrijke spelers in het domein van organische filmen voor zonnecellen. Onlangs is Heliatek erin geslaagd om een celefficiëntie van 10.7% te behalen op 1.1 cm². Beide bedrijven streven ernaar om de eerstkomende jaren een conversie-efficiëntie van 15% te behalen. Bregt Verreet ziet geen fundamentele obstakels die in de weg staan om zonnecellen op basis van organische moleculen te maken die even efficiënt zijn als deze van silicium.

Moleculen voor donor- en acceptorlaag Maar vooraleer Bregt Verreet de efficiëntie van de organische moleculen kon testen, moest hij deze als een dun laagje op een substraat afzetten. Ofwel kunnen organische moleculen vanuit een oplossing op een substraat geprint of gecoat worden, ofwel kan moleculaire straaldepositie toegepast worden. Het is met deze laatste techniek dat Bregt Verreet gewerkt heeft. Hierbij vertrekt men van een organisch poeder dat onder vacuüm opgewarmd wordt totdat het sublimeert of vervluchtigt. De gesublimeerde moleculen bewegen dan in een rechte lijn tot ze neerslaan op een koud vlak. Deze techniek maakt het mogelijk dunne films op een zeer gecontroleerde manier op een substraat te laten groeien. Voor zijn doctoraat bestudeerde Bregt Verreet twee organische moleculen, één geschikt als donormateriaal (Chloroborium (III) subnaftalocyanine) en één als acceptormateriaal (gefluorideerd gefuseerd subftalocyanine dimeer). Hieruit bleek dat beide materialen licht rond het (infra)rode deel van het spectrum absorbeerden. Door de ze integreren in zonnecellen kan dat deel van het spectrum beter gebruikt worden met hogere conversie-efficiëntie tot gevolg.

Maar de ontwikkelingen in de silicium zonnecellen staan ook niet stil en het is momenteel nog de vraag of de organische zonnecellen de kans zullen krijgen om hun achterstand in te halen. Organische zonnecellen zullen dus in eerste instantie vooral hun potentieel moeten tonen in bepaalde niches waar flexibiliteit en/of lichtgewicht primeren. Annelies Malfliet

9

Jurgen Wauman: Van ingenieur computerwetensc

Ingenieur in de (koo In de achtertuin van Luzine, het restaurant van Jeroen Meus aan de vaart in Leuven, ligt sinds 2005 het binnenvaartschip Vitalis, beter bekend onder de naam ‘La Coquerie’. Op dit schip vinden kookevenementen plaats, in eerste instantie voor bedrijfsteambuildings, maar ook voor particulieren. Eigenaar van het schip is Jurgen Wauman, afgestudeerd in 1993 als burgerlijk ingenieur computerwetenschappen, die het schip beheert en uitbaat samen met zijn echtgenote Inge Ooghe. Tv-chef Jeroen De Pauw noemde deze kookboot ‘waarschijnlijk het beste kookatelier in Vlaanderen’. Op een zonnige dag einde maart hadden we een gesprek met Jurgen Wauman over zijn parcours van zijn middelbare studies tot op deze kookboot.

10

Studies

Volgende banen

Tot mijn 18e heb ik gestudeerd aan het Sint-Jan Berchmanscollege in Antwerpen. Ik ben begonnen met Latijn-Grieks, daarna ben ik overgeschakeld naar Latijn-wetenschappen. Ik had geen concreet idee wat ik verder wilde studeren op die leeftijd. Omdat burgerlijk ingenieur aanzien werd als de moeilijkste richting, heb ik dan maar beslist om dit te doen. Eerst heb ik wel een voorbereidend jaar gevolgd om mijn wiskunde bij te spijkeren. Tijdens mijn ingenieursstudies heb ik getwijfeld tussen bouwkunde en computerwetenschappen. Omdat ik niet zo goed was in technisch tekenen en wel gefascineerd was door computers, heb ik gekozen voor computerwetenschappen. Mijn thesis heb ik geschreven onder het promotorschap van Johan Lewi: het uitwerken van een algoritme om te checken of het ontwerp van geïntegreerde schakelingen voldeed aan de vereisten van de temporele logica. Het omvatte grote stelsels van vergelijkingen met binaire variabelen en de programmatie gebeurde in ADA.

In ‘96 ben ik overgestapt naar PSS, een partnerbedrijf van Progress en de koploper in de Benelux op het vlak van consulting omtrent Progress. Daar ben ik gebleven tot eind ‘99. Ik deed consulting ’pur sang’: bij diverse klanten gedurende een aantal dagen een heel concreet probleem oplossen. Later waren er ook een aantal langlopende opdrachten, o.a. bij het Ministerie van Justitie in Den Haag in Nederland en bij Swiss Life, één van de eerste verzekeringsmaatschappijen die webbased werken. De bedoeling was dat levensverzekeringen bij de klanten op maat konden worden uitgewerkt en ter plekke ondertekend. Omdat dit nog ruim voor het ‘cloudtijdperk’ was, gebeurde dat toen met een heel trage internetverbinding (14.4 kByte/sec), die geoptimaliseerd werd naargelang het surfverkeer met inbegrip van loadbalancing op de servers en met de nodige complexe beveiligingsarchitectuur. Dat was toch al een geavanceerde oplossing voor die tijd.

Eerste job In die tijd moesten we eerst nog onze dienstplicht vervullen voor we echt begonnen te werken. Mijn legerdienst heb ik in Tervuren doorgebracht en gecombineerd met de studie van Master in Artificial Intelligence. Aangezien ik daarna meteen gestart ben met solliciteren heb ik voor die studierichting geen eindwerk gemaakt. In ‘95 zocht ik werk maar was er een dip in het aantal jobaanbiedingen en vooral in het domein van artificial intelligence. Uiteindelijk ben ik begonnen bij Progress Software Corporation, een Amerikaans bedrijf met een kleine vestiging in België. Het bedrijf positioneerde zich naast Oracle in het domein van relationele database management systemen. Mijn eerste job was het bieden van technische ondersteuning aan klanten, vooral aan softwarehuizen die producten ontwikkelden in die Progress-omgeving, maar ook voor grote instanties zoals de NAVO. Daarna ben ik naar Rotterdam getrokken, van waaruit de centrale ondersteuning gebeurde. Daar heb ik de ondersteuning van alle Franstalige klanten opgestart. Eind ‘95 ben ik teruggekeerd naar Brussel, waar ik verantwoordelijk werd voor trainingen. Ik heb dit één jaar gedaan en heb de verkoopcijfers voor training met een factor 3-4 vermenigvuldigd.

Nieuwe inzichten! Eind ‘99 ben ik tot het inzicht gekomen dat de softwarewereld en programmering niet mijn levensmissie waren. Ik was meer geboeid door consulting dan door het ontwikkelen van software en wilde even bezinnen over hoe het verder moest. Ik heb toen de knoop doorgehakt en mijn ontslag ingediend. Samen met mijn vriendin hebben we toen beslist om een jaar op wereldreis te trekken om nieuwe culturen te ontdekken. We zijn uiteindelijk anderhalf jaar op stap geweest en op het einde van de reis zijn we getrouwd. De reis ging van België naar Los Angeles, Mexico, Midden-Amerika, via Venezuela naar de westkant van Zuid-Amerika (Colombia, Peru, Bolivia, Chili en Argentinië). Vanuit Argentinië zijn we naar Nieuw-Zeeland getrokken voor twee maanden. Het plan was om van daar naar Australië te trekken, maar uiteindelijk wilden we ook de oosterse cultuur leren kennen en zijn we dus vertrokken naar Thailand, Laos, Vietnam, Cambodja, Maleisië om te eindigen in Singapore in 2001. Daarna trokken wij naar Frankrijk. Wij zijn daar getrouwd in een klein dorpje in de buurt van Cahors, waar de ouders van mijn echtgenote woonden. Bij de terugkeer in België volgde de grote ontnuchtering. We wilden allebei terug naar onze roots omdat we het niet evident vonden om een leven op te bouwen in een cultuur die mijlenver staat van die roots. Ook financieel

happen tot boot-, kook- en vastgoedspecialist …

k)kunst De commerciële exploitatie

wilden we weer wat middelen opbouwen. Ikzelf had weer zin om te gaan werken in een grote onderneming. Toen ben ik aan de slag gegaan bij Proximus waar ik twee teams van 15 mensen leidde, die verantwoordelijk waren voor een deel van de IToperaties. Mijn echtgenote Inge besloot echter om een nieuw avontuur aan te gaan, meer bepaald het oprichten van een kookatelier. Zij zocht intussen een goede locatie. Uiteindelijk is ze in contact gekomen met een aantal mensen die op een boot woonden en begon het idee te groeien om het kookatelier op een boot in te richten.

In mei 2005 zijn we begonnen met de commerciële exploitatie. Ik zorg ervoor dat de klanten vrij en vrolijk binnenstappen, terwijl Inge ervoor zorgt dat de klanten vrij en vrolijk buitenstappen. Ik houd me bezig met de processen zoals klantenwerving, afspraken met leveranciers, planning en financiële opvolging. Inge is voornamelijk de culinaire specialiste. 80 tot 90% van onze klanten situeert zich in het bedrijfssegment, van dinsdag tot en met vrijdag. Heel wat bedrijven komen hier voor een bedrijfsfeest of teambuildingevenement, waarbij je niet gewoon lui aan tafel gaat zitten, maar zelf je potje kookt. Grote voordeel is dat er veel meer interactie tussen de verschillende mensen is. Op zaterdag en ook op bepaalde dinsdagavonden bieden we formules aan voor particulieren, bijvoorbeeld rond een bepaald thema (Asian Tapas, Thaise Geheimen, Chic Simple, Japanse Parels, Trendy Scandinavië, enz.), maar het kan ook rond een samenwerking met een gast-chefkok aan boord. Dergelijke kooklessen werden al gegeven door Catherine De Clerq, Kwinten De Paepe en Jeroen De Pauw.

De boot

Hobby’s en ‘bijberoep’

In 2004 hebben we de boot gekocht en gedurende 14 maanden verbouwd. De eerste commerciële activiteiten zijn gestart in mei 2005, het jaar waarin ik ook mijn ontslag heb gegeven bij Proximus om me 100% te kunnen bezighouden met de organisatie van het kookatelier samen met Inge. In totaal hebben we een 100-150 schepen gezien. We hebben deze boot gekocht van een makelaar. Het schip is gebouwd in 1940 en is in de vaart gekomen na de Tweede Wereldoorlog. Er zijn twee verschillende schippers geweest en het schip heeft voornamelijk granen en rijst vervoerd. Toen de laatste schipper overleed, ontstond er onenigheid tussen de kinderen en hebben die beslist om het via een scheepsmakelaar te verkopen. Maar toen we het schip aankochten was er nog heel wat werk aan de winkel. Het schip werd volledig gestript met inbegrip van stalen en houten vloeren, tot we op de echte bodem zaten. Het werd volledig opgeknapt. Op het einde hebben we 10-12 dagen met een Kärcher alles schoongespoten. Daarna gebeurde een invetting op hoge temperatuur en werd er een stalen bodem gebouwd die zweeft op de spanten. Daarboven kwamen diverse compartimenten en tot slot is er een betonnen vloer gegoten. In totaal werd 80 ton beton gebruikt met een dubbele densiteit ten opzichte van normaal constructiebeton. Dit was geen evidente klus. Je moet immers rekening houden met de gewichtsverdeling in de boot want die is geen stabiel voorwerp, maar beweegt in het water volgens de plaatsen waar het gewicht verandert.

Naast mijn activiteiten voor La Coquerie ben ik ook nog actief in de vastgoedsector. Mijn meest recente activiteit is een project rond luxueuze businessflats in Antwerpen, met het doel die te verhuren op korte of middellange termijn, inclusief een volledig dienstenpakket. Voor hobby’s is er weinig tijd, maar toch probeer ik af en toe de nodige afstand te lopen, met de motor te rijden en gitaar te spelen. Natuurlijk is reizen ook nog steeds een hobby van ons beiden en van onze dochter van 9 jaar. Die reizen moeten altijd wel een culinaire inslag hebben. De plannen voor de toekomst zijn Griekenland en Thailand.

Laatste advies Tot slot wil ik beklemtonen hoe ‘onplanbaar’ een carrière is. Ik heb mijn studierichting gekozen omdat die als de moeilijkste bekend stond en omdat je er alle richtingen mee uit kan. In het begin heb ik me vol passie in software en programmering gestort, maar uiteindelijk ben ik in een totaal ander milieu beland, dit dankzij mijn openheid voor andere culturen. En toch gebruik ik de ervaringen in mijn studies nog dagelijks, maar dan eerder in het domein van optimialisatie en efficiëntie in de organisatie van ons ‘bedrijf’ en om verschillende dingen tegelijk te kunnen aanpakken. Plan dus je studies en carrière niet te hard op voorhand, maar sta open voor alle nieuwe uitdagingen die op je af komen! Patrick Pype

11

wat doet VILv voor jou – wat kun jij voor VILv doen

Van VTK naar VILv: van cantus naar forumavond Na jaren van hard labeur is het zover: met een diploma op zak en een rugzak vol ingenieuze bagage ligt de (bedrijfs)wereld eindelijk aan je voeten! Tijdens je studentenjaren verzorgde VTK voor jou de connectie met medestudenten, faculteit en universiteit. Deze taak wordt vanaf nu verzekerd door VILv – Alumni Ingenieurs KU Leuven: de officiële alumnivereniging van de faculteit. Van één ding blijf je zeker: je lidmaatschap blijft je veel toegevoegde waarde bieden: hierbij een greep uit ons aanbod!

What’s in it for me? Als lid van de alumnivereniging word je opgenomen in het uitgebreide netwerk voor 14.000 Leuvense ingenieurs-alumni. Je ontvangt onder meer gratis GeniaaL, een blad uitgegeven door de faculteit, VTK en VILv – Alumni Ingenieurs KU Leuven. Ook ontvang je de Campuskrant met alumnibijlage, waardoor je voeling houdt met het reilen en zeilen van onderwijs en onderzoek aan de KU Leuven.

12

Je kunt als lid ook gratis deelnemen aan heel wat activiteiten waarin maatschappelijk relevante onderwerpen op de agenda worden gezet, door en/of voor ingenieurs. Van passiefhuis over elektrische wagen tot je digitale identiteit: tijdens onze VILvforumavonden brengen we je in contact met de échte specialisten ter zake. Op de receptie nadien worden naast de standpunten ook de glazen verder uitgediept. Als lid krijg je tevens korting bij verschillende universitaire faciliteiten (bibliotheek, sportkaart, ...). Een oplijsting van alle alumnivoordelen vind je via http://alum.KU Leuven.be. Op diezelfde site kun je ook je persoonlijke gegevens controleren. Bezorg ons zeker ook je e-mailadres: zo ontvang je de maandelijkse e-nieuwsbrief van de KU Leuven met nieuws op het vlak van de wetenschappelijke, onderwijskundige, culturele en sociale actualiteit binnen de KU Leuven. Als geregistreerde alumnus krijg je bovendien ook exclusief toegang tot onze LinkedIn groep ‘Alumni Ingenieurs KU Leuven’. Dit unieke en snelgroeiend netwerk biedt je alle mogelijkheden om interessante contacten te leggen met collega-alumni. Tijdens de promotie kreeg je je alumnilidkaart. Hierop vind je je gegevens zoals die momenteel in ons adressenbestand zijn opgenomen. Mogen wij je vragen deze gegevens na te kijken en waar nodig aan te passen? Bij vragen of problemen kun je ons contacteren op [email protected]. Het spreekt voor zich dat het alumni-adressenbestand wordt beheerd in overeen stemming met de wet op de privacy.

Na het eerste jaar gratis lidmaatschap kun je kiezen voor een rechtstreeks lidmaatschap van VILv - Alumni Ingenieurs KU Leuven voor 25€ of voor een dubbel lidmaatschap van de ingenieursvereniging KVIV en de alumnivereniging VILv Alumni Ingenieurs KU Leuven (eerste jaar 44€ tot 110€ na 5 jaar). In dat laatste geval geldt je lidmaatschap van KVIV ook als aansluiting bij VILv – Alumni Ingenieurs KU Leuven. Iris De Coster & Bart Van Buggenhout

What’s in you for us? Wil je je stempel drukken op onze (jouw) vereniging? Wil je de samenwerking met Alumni Lovanienses, ie-net en collega-ingenieurs in het bedrijfsleven, studenten en Faculteit Ingenieurswetenschappen, mee vorm geven en verder uitbouwen? Wil je je inzetten voor de organisatie van een VILv-forumavond, een culturele uitstap, een sportieve namiddag, een wijnproefavond …? Elk idee of project heeft zijn merites. VTK, een kring waar we als student trots op waren, heeft een bestuur van ongeveer 50 enthousiaste ingenieurs in spe die zich door niets of niemand laten tegenhouden. Het bestuur van VILv verwelkomt graag leden van onze vereniging die zich actief willen inzetten voor hun collega’s, onze vereniging, onze faculteit, onze universiteit KU Leuven. In een globale context is onze brand ‘Alumni Ingenieurs KU Leuven’ belangrijk voor ieder van ons. Ook voor onze kinderen nietwaar? Aarzel niet en neem contact op met Gert Sablon, voorzitter VILv, via [email protected] Johan Vanmarcke

Reünie 1957 Die studentenjaren zijn al lang voorbij Voor de ingenieurs die in 1957 afstudeerden zijn de studentenjaren al 55 jaar voorbij. Zo’n lustrum moesten we op de gepaste manier vieren en gezien onze leeftijd liefst zonder teveel verplaatsingen of trappen. De keuze van de organisatoren viel op een geleid bezoek op woensdag 9 mei aan het provinciehuis van Vlaams-Brabant. Dat bood beslist heel wat troeven: het ligt in Leuven niet ver van het station, het aperitief (aangeboden door de VILv, waarvoor onze dank) werd geserveerd in de foyer van de raadzaal, het feestmaal (bereid door Salons Georges) werd genuttigd in een andere, ruime en versierde zaal en het bezoek met een inleidende film met uitleg over de provincie leerde ons ook de raadzaal kennen. Op de foto zie je onze bijna voltallige groep in de raadzaal. Bovendien werden we in de foyer verwelkomd door Lode De Witte, de gouverneur van de provincie, die ons eraan herinnerde dat wijlen zijn vader Ivan de stichtende voorzitter was van de VILv. Er hadden zich 49 deelnemers ingeschreven, maar op de dag zelf vielen er toch nog twee weg om gezondheidsredenen, zodat we tenslotte met 47 aanwezigen waren. Zonder twijfel een succes. En tijdens het feestmaal zongen we allen samen: Die studentenjaren zijn al lang voorbij Voorbij studentenweelde. Nu komt er weer een jaartje bij Wij voelen ’t aan ons leden. Wij horen soms wat minder goed En slikken pillen als het moet. O treurigheid op noten Ik sta op stramme poten. Bis Op het einde van die heuglijke dag werd al de afspraak gemaakt om elkaar volgend jaar zeker terug te zien. Sommigen stelden zelfs voor om twee bijeenkomsten per jaar te organiseren. Maar dat was waarschijnlijk toe te schrijven aan de euforie van het ogenblik. Jules Heirman

Reünie 1965 De ingenieurs van ’65 vieren hun tussentijds lustrum (47,5 jaar!) Op donderdag 10 mei verzamelden een 50-tal ingenieurs en partners op de parking Seafront voor een bezoek aan de firma FLUXYS nv (overslag en opslag LNG, Liquified Natural Gas of vloeibaar aardgas) in de voorhaven van Zeebrugge. Per bus werden we naar de terminal gereden waar we meteen geconfronteerd werden met de uitzonderlijke zware veiligheidsmaatregelen. Na een gastvrij onthaal volgde een presentatie in het auditorium en beseften we al vlug dat het gas dat uit onze gasbranders komt niet alleen een kilometerslange weg heeft afgelegd, maar ook heel wat bewerkingen heeft ondergaan om ons fornuis brandend te houden. De interesse was zo groot dat het programma een uur uitliep. Het geleide bezoek nadien – in een gesloten autobus, voldoende veilig aangekleed én zonder mobieltjes – gaf ons een goed beeld van wat men op een opgespoten eiland van circa 32ha heeft gerealiseerd. Deskundige uitleg over de installaties, de immense opslagtanks, en alles steeds voorzien van de meest geavanceerde veiligheidstechnieken, deed ons beseffen dat ‘gas’ wel meer is dan dat vloeibaar goedje dat uit pijpleidingen of tanks van Nederland, Noorwegen of Qatar komt. Warm gestoomd in een hete bus gingen we op weg naar een avondje ‘diner dansant’ in feestzaal ‘De Kleine Rietgans’ in Damme. En het was feest! Met open deuren en onweer buiten kon de pret niet op. Lekker eten en swingen tot middernacht, en als afsluiter – bij een laatste drankje – nog een geanimeerde discussie over ‘de ingenieur van vandaag’, ‘de ingenieurs van ‘65 uit Leuven en hun verbondenheid met de universiteit en de vereniging’, enzovoort … Het is weer zeer goed geweest, de vriendschapsbanden zijn aangehaald en we kijken al uit naar ons 50-jaar lustrum in 2015! An Lanckman (echtgenote van Guido Declercq)

13

Forumavond 17 april 2012 ‘Welke auto zal ik morgen kopen?’ We staan aan het begin van een revolutie in autoland. De schaarsheid van fossiele brandstoffen en de belasting die ze betekenen voor ons milieu zijn dwingende drijfveren voor de transitie naar alternatieve aandrijftechnologieën. Waar staan we vandaag met deze ontwikkelingen en wat mogen we ervan verwachten? Professor Eric Van den Bulck van het Departement Werktuigkunde opende de avond met een uiteenzetting over de klassieker onder de aandrijflijnen: de interneverbrandingsmotor. Zowel dieselals benzinemotoren zijn vandaag de maatstaf waarop de alternatieven worden afgemeten. Ze zijn uitermate goedkoop te produceren. Bovendien zijn de gebruikskosten zeer laag wegens de vooralsnog goedkope brandstof. We maken ons momenteel veel zorgen over de stijgende prijzen aan de pomp, maar in verhouding tot de hoeveelheid energie die men uit een liter benzine of diesel kan halen, spreken we toch over minder dan 10 cent per kWh.

14

Eric Van den Bulck gaf een interessante vergelijking tussen de ontwikkelingen die diesel- en benzinemotoren hebben doorlopen. De technologische evolutie van dieselmotoren is spectaculair. Dit is te danken aan de uitvinding van directe injectie, common-rail technologie en supersnelle injectoren. De benzinemotor heeft maar een marginale ontwikkeling achter de rug. De beperkende factor is de ontsteking. In tegenstelling tot een dieselmotor heeft een benzinemotor altijd een ontsteking nodig. De op de ontsteking volgende ontploffing van het mengsel in de cilinder is oncontroleerbaar. Daardoor haalt een benzinemotor niet het rendement (lees: verbruik, dus ook CO2-uitstoot), noch het koppel van een dieselmotor. De evolutie van de dieselmotor viel samen met het invoeren van de Europese regelgeving rond CO2-emissies. De Belgische regering koppelde daar een belastingstructuur aan die de dieselmotor heel sterk promootte. Het gevolg is dat we nu opgescheept zitten met een vloot dieselwagens die wel goed presteren qua CO2-uitstoot, maar rampzalig zijn op het vlak van fijn stof en NOx. Deze bevoordeling van dieselwagens moet dringend stoppen. De wagens met een kleine benzinemotor zijn veel minder schadelijk voor het milieu. Nog beter zijn de wagens die op CNG (compressed natural gas) rijden, gecomprimeerd aardgas dus. Zij hebben het hoog vermogen en de lage CO2-uitstoot van een dieselmotor, maar stoten amper fijn stof uit. Bovendien is de totale kost (aankoop + gebruik) lager dan die van een dieselwagen wanneer je meer dan 15.000 à 20000 km per jaar rijdt. ‘Waarop wacht onze overheid nog om wagens op CNG te promoten?’, zo besloot Eric Van den Bulck. Vervolgens kwam professor Johan Driesen een lans breken voor de elektrische wagen. Volgens hem is de elektrische aandrijving de enige optie om de CO2-uitstoot voldoende te kunnen terugdringen. De fuel cell technologie komt volgens Johan Driesen niet in aanmerking omdat de totale efficiëntie van energieomzetting in het geval van fuel cells veel te laag is. Men gebruikt er namelijk elektrische energie om H2 (waterstofgas) te produceren. Deze waterstof wordt vervolgens gebruikt om elektriciteit te produceren om een elektrische motor aan te drijven. De opslag van elektriciteit in een batterij is een omzetting met een veel hoger rendement. Het is precies die batterij die de grootste uitdaging betekent voor de elektrische wagens. Het zijn niet alleen de energie-inhoud en de kost van de batterij die problematisch zijn. Ook de oplaadtijd is een heikel punt. Als je alles goed uitrekent voor een standaard stopcontact, kom je op een oplaadsnelheid

van ongeveer 5 km/u. Met andere woorden: 1 uur opladen geeft je de energie om 5 km ver te rijden. Maar net zoals voor de capaciteit en de kost van batterijen, verwacht Johan Driesen dat er voor het probleem van de oplaadtijd oplossingen zullen worden ontwikkeld. Zeer krachtige snelladers bij voorbeeld, of inductief opladen tijdens het rijden. Ook de ontwikkeling van een ‘smart grid’, een intelligent elektriciteitsnet, kan hiertoe bijdragen. Hierin kunnen elektrische wagens de rol spelen van een energiebuffer die kan vollopen wanneer er een overaanbod aan stroom op het net is, en die kan bijspringen wanneer er een grote vraag naar stroom is. Professor Stef Proost van de Faculteit Economie en Bedrijfswetenschappen gooide het over een andere boeg. Hij startte met een opmerkelijke premisse. Hij gelooft namelijk niet in de eindigheid van fossiele brandstoffen. Daarenboven stelt hij dat elektrische wagens (of zuinige wagens in het algemeen) nefast zijn voor onze maatschappij. Hij beweert dat de CO2-reductie de staat ongeveer € 1000 per ton kost, en dit voornamelijk door het verlies van accijnzen op diesel en benzine. We zouden ons moeten focussen op het verlagen van de CO2-uitstoot van de industrie. Dit kost maar € 20 per ton, aldus Stef Proost. Bovendien verergert het fileprobleem door het zuiniger maken van wagens omdat de mensen een wagen die minder verbruikt minder gemakkelijk in hun garage zullen laten staan. Tenslotte is de beperking van de CO2-uitstoot enkel effectief als dit globaal gebeurt. De inspanningen die België doet, zijn een druppel op een hete plaat. Om dezelfde reden veegt Stef Proost het argument dat subsidies een technologie vooruit kunnen helpen van tafel. België maakt immers amper 1% van de totale automarkt uit. Als uitsmijter van de avond kwam ir. Luc Vinckx van General Motors de visie van GM op de auto van de toekomst toelichten. Dat deed hij aan de hand van een leuke videoclip over de EN-V, hun concept van een radicaal anders stedelijk voertuig (beschikbaar op YouTube: zoek op ‘General Motors EN-V Technology Video’). Het is een elektrisch wagentje dat twee personen kan vervoeren. Het kan volledig autonoom rijden, het kan zichzelf parkeren, en het komt zelfs naar je toe als je het opbelt. Volgens GM gaan we dus eerst zeer kleine, speciaal ontworpen elektrische stadswagens op onze wegen zien verschijnen, vooraleer de doorsnee gezinswagen geëlektrificeerd wordt. Deze stadswagentjes hebben namelijk minder last van het beperkte rijbereik. Een ander prototype van GM, de RAK-e, volgt diezelfde visie, maar doet dat in een iets conventionelere vorm. Daarnaast is GM ook zeer actief op het vlak van fuel cell technologie. Hierbij werd het voordeel van de grotere range aangehaald. Een belangrijke bottleneck voor fuel cell wagens is de infrastructuur om H2 te kunnen tanken. Alternatieve aandrijvingen zijn vandaag een realiteit. Maar om tot een echte doorbraak te komen, moeten er nog een aantal drempels overwonnen worden: voor elektrische wagens is het voornamelijk de batterij die nog sterk moet evolueren, voor fuel cells blijft de totale energie-efficiëntie een probleem. Beide technologieën zullen bovendien belangrijke aanpassingen van de infrastructuur vereisen. Op korte termijn is rijden op aardgas zeker aan te raden. David Maes Foto’s Gert Sablon

Forumavonden 2012-2013 13 november 2012: Hoe verwarm ik morgen mijn huis? VILv-coördinator: Eric Van den Bulck In de hype rond groene energie worden we geconfronteerd met vele nieuwe technieken. Met deze forumavond willen we dieper ingaan op de manier waarop industriële en particuliere woningen verwarmd zullen worden in de (nabije) toekomst. Geothermie lijkt één van de veelbelovende oplossingen: aardwarmte is onuitputtelijk en permanent beschikbaar. We steken ook ons licht op bij onze oosterburen en horen welke technologische hoogstandjes zij aan het ontwikkelen zijn.

Sprekers: -

dr. ir. Leen Peeters, zelfstanding consulent en deeltijds professor VUB ing. Laurent Vercruysse, technisch directeur Viessmann België Wim Smet, gedelegeerd bestuurder Smet Boring NV professor Dirk Saelens, Afdeling Bouwfysica KU Leuven

Start: 19.30 u., broodjes vanaf 18.30 u. Locatie: Thermotechnisch Instituut

19 februari 2013: Engineering Your Health: utopie of realiteit? VILv-coördinator: Patrick Pype Hoewel niet altijd onderkend door de maatschappij, valt de bijdrage van vele ingenieurs tot de vooruitgang in de geneeskunde niet te onderschatten. De gebundelde krachten van de ingenieursfaculteit, de Faculteit Geneeskunde, imec en UZ Leuven zorgen zelf voor heel wat mooie voorbeelden en toepassingen op dit vlak. Verschillende aspecten zullen op deze forumavond aan bod komen, waaronder de miniaturisatie van elektronische schakelingen op basis van laagvermogenplatformen die resulteren in autonome implantaten die voor verschillende doeleinden ingezet kunnen worden. Daarnaast natuurlijk ook de geavanceerde beeldverwerkingstechnieken die meer en meer artsen en chirurgen helpen bij diagnose, voorbereiding, planning en uitvoering van ingrepen. Zeker en vast de moeite waard om te komen luisteren en kijken.

Start: 19.30 u., broodjes vanaf 18.30 u. Locatie: Auditorium Arenbergkasteel

23 april 2013: Het grote energiedebat - wie doet het licht weer aan? VILv-coördinator: Gert Sablon Op 23 april plannen we het grote energiedebat voor Vlaanderen. We menen immers dat het debat de jongste jaren niet steeds even correct gevoerd werd. Recent werden zonnepanelen massaal gepromoot en gesubsidieerd. Ondertussen wil de overheid andere beleidskeuzes maken. Welke zijn de toekomstgerichte keuzen die zowel economisch, technologisch, ecologisch als geopolitiek duurzaam zijn?

Start: 19.30 u., broodjes vanaf 18.30 u. locatie: Thermotechnisch Instituut.

Meer informatie: www.vilv.be/activiteiten/forumavonden

15

Jaarlijkse Algemene Vergadering 2 Op 1 juni 2012 vond in auditorium ‘De Molen’ in Heverlee de jaarlijkse statutaire algemene vergadering van VILv vzw plaats. Omdat secretaris-generaal Bart Van Buggenhout verontschuldigd was door ziekte, werd door uittredend voorzitter Iris De Coster het activiteitenverslag 2011 gepresenteerd. Het financieel verslag werd naar jaarlijkse gewoonte gegeven door Johan Vanmarcke, penningmeester. De vergadering keurde de jaarrekeningen goed en verleende decharge aan de Raad van Bestuur. Een nieuw bestuur werd geïnstalleerd en de nieuwe voorzitter Gert Sablon dankte uittredend voorzitter Iris De Coster voor haar vier jaren inzet voor VILv.

Activiteitenverslag 2011

16

In het activiteitenverslag benadrukte Iris De Coster het belang van het ‘online’ gebeuren binnen VILv. Tal van activiteiten steunden op werving via e-mailings. De LinkedIn-groep groeide aan van 1200 tot 1659 leden vandaag. Bart Van Buggenhout controleert of de toetredende leden effectief afgestudeerde alumni zijn. Deze groei heeft ervoor gezorgd dat het aantal beschikbare e-mailadressen van VILv-leden sterk is toegenomen tot meer dan 50%. Op het verder verzamelen van mailadressen zal nog verder gewerkt worden, want oproepen voor activiteiten via brief is duur. Daarom worden nog enkel brieven gestuurd voor ledenwerving en voor het oproepen van de alumni die een veelvoud van 5 jaar zijn afgestudeerd (in 2011 waren dat de jaren eindigend op 1 of 6). Wat betreft de ledenwerving zijn 2010 en 2011 moeilijke jaren geweest o.a. door de complexiteit van SAP CRM van de Alumni Lovanienses (waarop eind 2009 het ledenbeheer werd overgezet). Er was tot begin 2012 nog een probleem met de correcte import van de KVIV-leden. De methodiek is nogmaals verbeterd. Er zou nu een duidelijk beeld moeten zijn van de leden aangebracht via KVIV-inschrijvingen (nog steeds jaarlijks dalend) en de VILv-only leden (stabiel in aantal). Wat betreft het partnership met de Alumni Lovanienses: de werkwijzen voor samenwerking tussen VILv en de Associatie KU Leuven is in volle voorbereiding. Vanaf het academiejaar 2013-2014 worden de academische bachelor- en masteropleidingen van de hogescholen in de universiteiten geïntegreerd. De universiteit krijgt hiermee een duidelijke schaalvergroting en ook voor de VILv zijn er synergieën. De Raad van Bestuur (RvB) werkt aan een werkbare samenwerkingsstructuur (o.a. met logistieke samenwerking) die met de andere associatieleden zal worden uitgewerkt. De RvB ziet hierin mogelijke schaalvergroting voor de uitstraling en voor activiteiten zoals de forumavonden. Deze forumavonden – de 14e reeks in 2011 – waren inhoudelijk zeer sterk en trokken dan ook heel wat volk. Er waren 82 aanwezigen op 22 november 2011 (Met technologie naar de top(sport)), 96 deelnemers op 28 februari 2012 (The technological silk road: threat or opportunity?, en 153 op 17 april 2012 (Welke auto zal ik morgen kopen?). Deze forumavonden zijn duidelijk multidisciplinair en daarom zal er in de toekomst overwogen worden om andere mogelijk geïnteresseerde alumniverenigingen uit te nodigen. Dat ze breed maatschappelijk interessant zijn, bewijst het feit dat de Panorama-uitzending rond ‘Cyberwar’ (31 mei 2012) identiek hetzelfde panel had als de forumavond ‘digitale voetafdruk’ van november 2010. Deelnemers worden via e-mail bedankt. Ledenwerving via deze mail was te complex en dus wordt nu voor en na de forumavond een slide getoond met informatie over VILv en hoe je lid kunt worden.

De 15e dag van de ingenieur op 2 oktober 2011 had succes. Het was dag volgens het klassieke concept van namiddagactiviteiten en een avonddiner in de Salons Georges. Belangrijk voor de jonge ouders om de namiddagactiviteit mee te maken, waren de workshop door edutainers van Technopolis en de snelheidsrace ‘Automatische zwemmers’, beide voor kinderen van 8 tot 16. Sprekers op de avond waren ir. Eric Van Zele, CEO Barco, en KU Leuven-rector Mark Waer. Voor de volgende editie op 6 oktober 2012 is enkel de avondactiviteit behouden. De alumni van de promotiejaren eindigend op 2 of 7 krijgen een speciale uitnodiging. In de samenwerking met de faculteit is het tijdschrift GeniaaL als uithangbord van de vereniging zeer belangrijk. Ook de Prof. ir. R. Van Cauterenleerstoel, het jaarlijks Arenbergsymposium, wordt door de VILv nog steeds gesponsord. In 2011 vond de 44ste editie plaats op 20 november met als onderwerp ‘Chips overal’. Er waren 150 deelnemers. De samenwerking met VTK is zeer goed, getuige het feit dat de huidige en toekomstige preses op de algemene vergadering van VILv aanwezig waren, ondanks de voor hen drukke periode. Gezien de problematiek met SAP CRM blijft de VILv-website trouwens gehost bij VTK waardoor het ook mogelijk is om online de inschrijvingen voor de activiteiten te beheren. VILv sponsort het galabal. En voor de publiciteitswerving in GeniaaL en Ir.Reëel wordt samengewerkt: VTK stuurt een aanvraagdossier naar al haar bedrijvenrelaties. Binnen het kader van de samenwerking met KVIV is het belangrijkste nieuws dat de overkoepeling van KVIV en VIK in ie-net een feit is. De relatie is positief geëvolueerd. Probleem is de verminderende ledenaantallen. Er wordt hierrond overlegd met de andere ingenieursalumniverenigingen.

Financieel verslag 2011 Johan Vanmarcke gaf aan dat er dit jaar extra aandacht werd besteed aan het aanpassen van de hele boekhouding aan die van de vzw-wetgeving. VILv is – doordat ze geen personeel tewerkstelt – een kleine vzw en hoeft daarom geen dubbele boekhouding te voeren. Dat doet ze toch, maar dit jaar werd de terminologie aangepast aan de terminologie gebruikt in bedrijfsboekhouding. Er werd ook een totale scheiding doorgevoerd tussen ‘werking’ en ‘financiële resultaten’. Voor 2011 had de werking een batig saldo van 8.325,52 euro, beter dan gebudgetteerd (resultaat in evenwicht). Dit ondanks lagere inkomsten van lidgelden (minder KVIV-leden, en VILv-only blijft hangen op 600) en een hogere besteding dan gebudgetteerd aan GeniaaL. Ook de financiële activiteiten hadden een

012 VILv vzw positief resultaat, zijnde 13.686,92 euro of 2,33% rendement. In het huidig financieel klimaat kan men zeggen ‘goed geboerd’. Op de portefeuille werden dit jaar geen uitgaven gedaan. Beide resultaten worden overgedragen naar de reserves.

TOTAAL WERKING

kosten

opbrengsten

53.162,54€

61.488,06€

1.200,87€

14.887,79€

54.363,41€

76.375,85€

FINANCIELE ACTIVITEITEN TOTAAL UITGAVEN / ONTVANGSTEN 21. Resultaatsverwerking 21.1 Over te dragen winst (resultaat boni) 21.2 Over te dragen verlies (resultaat mali) ALGEMEEN TOTAAL

22.012,44€

76.375,85€

76.375,85€

Het activiteitenverslag en de jaarrekeningen werden unaniem door de jaarvergadering goedgekeurd en er wordt decharge verleend aan de Raad van Bestuur 2011. Voor 2012 werd een budget in evenwicht gepresenteerd. Er is ruimte voor nieuwe initiatieven. Er zal extra aandacht gaan naar de alumninetwerking. Daarom ook heeft de RvB al beslist dat vanaf 2012 de jaarreünies een hoger bedrag dan de huidige 5 euro per deelnemer subsidie kunnen krijgen. Men werkt in dit verband aan een subsidieregeling per aanwezige VILv-leden. Initiatiefnemers zullen in de toekomst op voorhand weten wat het mogelijke budget is naargelang het aantal leden van hun jaar. Andere activiteiten zullen op projectbasis door de RvB besproken worden.

Afscheid nemende en nieuwe leden van de Raad van Bestuur Tot slot worden de wijzigingen in de Raad van Bestuur voor 2012 voorgesteld. Voorzitter Iris De Coster is op het einde van haar mandaat (maximaal vier jaar) en wordt opgevolgd door Gert Sablon. Hij dankte haar voor haar Saldo Begroting inzet in een toch moeilijke en drukke periode (met o.a. het ie-net verhaal). 8.325,52€ 125,00€ Eric Van den Bulck blijft ondervoorzitter, Bart Van Buggenhout secretaris-generaal 13.686,92€ -125,00€ en Johan Vanmarcke penningmeester. 22.012,44€

0,00€

Elke Piessens en David Maes hebben hun vier jaar mandaat achter de rug. David Maes blijft actief: hij zal de verslagen van de forumavonden blijven schrijven. De voorzitter dankt alle betrokkenen 0,00€ voor hun inzet in de Raad van Bestuur en voor de steun die ze nog aan de vereniging zullen verlenen. Patrick Pype en Marijn Spillebeen komen de Raad van Bestuur versterken. De kandidaturen worden goedgekeurd en deze nieuwe leden nemen vanaf nu hun mandaat op in de Raad van Bestuur. Alle leden van de Raad van Bestuur staan ook op de VILv-website. Zij begroeten u graag op een volgende activiteit. Fons Calders

Balans VILv vzw ACTIVA VASTE ACTIVA I. Oprichtingskosten II. Immateriële vaste activa III. Materiële vaste activa IV. Financiële vaste activa VLOTTENDE ACTIVA V. Vorderingen > 1 jaar VI. Voorraden VII. Vorderingen < 1 jaar VIII.Geldbeleggingen Pooled Fund KU Leuven (VILv = K 286) BNP Paribas Fortis effectenrekening 230-0041783-93 BNP Paribas Fortis spaarrekening plus 230-7382371-12 BNP Paribas Fortis Spaarrekening 035-2397166-46 Obligatie nr. 288 van Vzw Actief, Mecenaat Pro KU Leuven IX. Liquide middelen Zichtrekeningen BNPPF, KBC, ING X. Overlopende rekeningen TOTAAL VAN DE ACTIVA

per 31 december 2011 2010

2011

0€ 0€ 0€ 0€

0€ 0€ 0€ 0€

0€ 0€ 0€

0€ 0€ 0€

154.000€

148.913€

30.874€

282.551€

438.606€

215.997€

93€

94€

15.493€

15.493€

9.557€

1.283€

14.454€

14.491€

663.078€

688.821€

PASSIVA

2010

EIGEN VERMOGEN I. Kapitaal Fonds Cousin 71.741€ Fonds Van Bree 156.144€ Fonds Vierendeel Dumont 14.872€ Mertens de Wilmars 4.023€ Fonds Blondel 26.182€ Fonds Jadot 197.626€ Fonds Jadot Van Bree Solidariteits-fonds 33.854€ II. Uitgiftepremies 0€ III. Herwaarderingsmeerwaarden 0€ IV. Reserves 143.427€ V. Overgedragen winst (verlies) VI. Kapitaalsubsidies 0€ VII. Voorzieningen en uitgestelde belastingen 0€ SCHULDEN VIII.Schulden > 1 jaar IX. Schulden < 1 jaar

2011

71.741€ 156.144€ 14.872€ 4.023€ 26.182€ 197.626€ 33.854€ 0€ 0€ 143.427€ 22.012€ 0€ 0€

0€ 0€

0€ 0€

X. Overlopende rekeningen

15.212€

18.943€

TOTAAL VAN DE PASSIVA

663.078€

688.821€

17

Van Lux naar Delta: preses gaat, preses komt

oeyberghs ers en Rien H Peter-Jan Lauw

esjaar van mijn pres Nu het einde een korte or vo d tij t he in zicht is, is gelopen de (zo snel) af terugblik op e moed ed go l Vo . en twaalf maand e als ploeg ën stonden w en frisse idee om twee rig jaar klaar Lux in juni vo n onszelf va e st het be semesters lang grondige twee maanden te geven. Na kon het ie nt ka va in de voorbereiding t gaan. ar iejaar van st nieuwe academ

18

ten c je o r p e z u ie r prestig o o d e x lu : eeën X id e LU d n e w u ie ern en heldere, v

VTK-zaken, ordevol: interne mijn agenda bo deringen d ga on er st sv n ing éé id g re u zien: vanaf da iteiten, voorbe zo tiv ac uit lijkt), … er Ken es VT ez es it, et de faculte het jaar als pr e hebben verw en, overleg m k duidelijk hoe t we met verv ing oo da er rd g, ad oe we rg pl n ve ee ijs ze Met onderw unt van on nwoordiging, inbox en langrijk standp externe vertege e-mails in mijn kringen (een be re de an et m udelijke stroom n ho ite op ite on tiv ac de n or vo twoorden va en kloppen. met het bean stal opgevuld op blok 6 kwam ee t m ko d ijn er w m h n or va do dingen met zic aan de deur De tijd tussen gen die deze n mensen die tin va ieke oe en un tm lp el on he ve en er zo het verd , ben ik op mogelijkheden trouwen n leren kennen er teressant. De se lfv in en ze m lijk ijn e of M w lo d. eu ge er on r tijd zoveel ni mens verander en. e het jaar echt b ik in een jaa eft me ook als nificant gesteg Dit alles maakt . Nog nooit he maakt. Het he ogens zijn sig io ge rm O leg ee ve m e en KM n ar n nd te w ee en ne nnen van meebrachten el unieke mom nde en verzoe nten van het ru ka mijn relativere en heb ik zove t le n en es va cië n n we an de te ge fin or zit w en or plaats groter ge en het vo juridische en ijn mond is wat als vergaderen leiderschap, de is gegroeid, m allerhande, zo bijgeleerd over ills el sk ft ve so m or en en b ik lijk wel is) Bovendien he mleden eigen zijn 58 presidiu misschien ren. te en es pr . Dit jaar kan (wat VTK met en derhandelen en moet grijpen on esidiumns pr n, ka je e ge r in iek ve er un no ad ze verg dankbaar tege n dat hij al de s ve ee ge W . t aan ee di at m ga n on ater, en to n volle voor dan ook wille n onze Alma M g je er maar te er Rien zou ik aa lg lan g vo in zo kr op n, e n. de ijn ist or m va oo Aan leven w VTK, de m niet er vooral mooiste uit je wees trots op rteld heeft: ge wel één van de naad werken, , me ook al ve er de t ng ui ga u or jo vo or vo mijn leden die zich zoals Vincent, omstreken. En ploeg Delta. heel Leuven en opvolgers van ven aan onze belangrijkste. er ge atque VTK! all or re t flo do he r t, is te ca t ep Dá st hart de sc e. Ut vivat, cres ru to ge g n rin ee va et er m e ntastisch r kunnen we -2012 instens even fa etelijk Lux-jaa s, preses 2011 cces en een m Na een onverg su el ve g aa ter-Jan Lauwer gr k Pe oo n da n he Ik wens

Moe. Uitgeput . Afgepeigerd. Maar toch o zo voldaan … De kieswee k was weer een groot su cces en ik be n dan ook heel erg trots om te mogen zeggen dat ploeg Delta volgend jaar he t VTKpresidium zal vormen! Deze toffe bende is in elk geva l supergemot iveerd om aan het prac htige werk va n Lux een even mooi ve rvolg te breien .

Delta. Let’s m ake a differen ce!

Maar natuurlijk geen presidiu m zonder nieu terecht overig we en creatie ens – veeleise ve ideeën. We nde studenten omhoog en de weten immers zijn. Delta is zic borst vooruit aa allemaal dat bu h hiervan bew ngaan. En da rgies en archies ust en wil deze t de uitdaginge – uitdaging dan n groot zijn, da Op onderwijsvla ook met het ho t is m k staan er imm aar een unders ofd ers grote vera ta van de indust te m en t. nderingen te ge rieel ingenieurs beuren. Een ni aan de KU Le waardevolle di uven, … . He euwe decaan ploma van de t moge duideli , een rectorve bu rg voor pleiten. erlijk ingenieu rkiezing, de in jk zijn dat het r(-architect) te te meer dan ooit n volle te besc belangrijk is om gratie hermen en De het lta zal daar ze VTK zal zeker ker onophoud opvallend aanw elijk ezig zijn in Le zeker hét gesp uven en Heve reksonderwer rlee. We gaan p zullen zijn en partners zulle resoluut voor waarvoor we n aangaan. Bi grote activiteite de nodige sam jvoorbeeld met die we nog gr n die qua aanz enwerkingsak de Student W ootser aanpak ien koorden met elc ome Snow Ed ken samen m andere kringe et de verscheid ition, n en ene partners. Een stokpaardj e van Delta zu llen de innova applicatie voor ties op IT-gebi bedrijven en ee ed zijn. Een to n vernieuwd cu interactievere taal nieuwe w manier in cont rsusdienstsyst ebsite, aangev act komen met eem moeten uld met een m ervoor zorgen VTK en zijn di oderne dat studenten en sten. Het zit er bij on op een vlottere s misschien no en g niet zo inge almaar vroege bakken als bij r geïnteressee onze collega’s rd in hun verd bedrijfsgerelat va er n e Economie, maa eerde activiteite carrière. Daar om stelt Delta r ook burgies n open voor de uit het oog te de personal de en archies zijn rde bachelors verliezen en he velopment wor en eerste mas n zo goed mog kshops en an ters. Natuurlijk elijk aan een in dere zo nd te ressante job te er de focus op Op langere te helpen. de laatstejaars rmijn zal Delta nauwgezet he uitgekeken na t reilen en zeile ar interessante n omtrent zijn projecten waa hoog op de ag thuisbasis het rin VTK kan in enda. Een inge Theokot opvo stappen. De op nieurskring ka lgen en wordt start van een n het immers er blijvend intern kwaliteits niet laten om Het moge duid zorgbeleid staa te streven naar elijk zijn dat he t ook op tim ali t een interess satie. Hetzelfde geld ant en leerrijk t uiteraard voor jaar zal worde vicepreses Mar en Nils Charels n en ik kijk er vin Claes, secr . Let’s make a in ieder geval etaris Heleen difference! reikhalzend na Van Den Noor ar uit. tgate en behe erders Bram G otink Rien Hoeyberg hs, preses 20 12-2013

19

Terugblik van een laatstejaarsstudente

20

September 2007: met volle moed vertrok ik uit Brussel naar Leuven in de hoop om ingenieurarchitect te worden. Het ontmoetingsweekend of schachtenweekend betekende het begin van mijn curriculum aan de Alma Mater. De eerste gesprekken met de proffen maar ook de eerste feestjes en de ‘how to cantussen’ waren onvergetelijk. De eerste weken ging ik braafjes naar al mijn lessen en oefenzittingen en probeerde dit te combineren met mijn toch opkomend nachtleven. Die eerste weken vlogen voorbij en zo ook de eerste ‘nachtjes-door’ om mijn ontwerpen af te krijgen. Ook mijn eerste medewerking aan het VTK-standje voor de 24-urenloop is onvergetelijk. Met zweet en tranen heb ik eraan geholpen. Bloed was er gelukkig niet bij. Schilderen, schroeven draaien, boren. En dan zeggen ze dat de universiteiten te theoretisch zijn? We hebben niet gewonnen maar met een hoop nieuwe vrienden ging mijn studentenleven voort. Toen de examens naderden ging het stressgehalte de hoogte in. Ik was wel naar de lessen geweest, maar de lessen bijhouden dat was een andere zaak. Na 3 weken intensieve blok was ik er toch in geslaagd om voor al mijn examens geslaagd te zijn, zo gelukkig was ik. Feesten en studeren, het was dan toch combineerbaar. Op een dag in het tweede semester ging ik op bezoek bij mijn oma, en ze zei met een brede lach: Valerie, ik heb je op de televisie in een rood kleedje zien dansen op een tafel! Ik stond blijkbaar vlakbij de televisiecamera die de beiaardcantus filmde ... Tot vandaag vraagt mijn familie mij nog hoe het in Leuven is en of ik nog veel op tafels gedanst heb de jongste weken! Een succesvolle examensessie later en ik zat in mijn tweede jaar. Een flink deel van mijn studievrienden waren verdwenen naar een ander studierichting. Niet leuk. Het was ook tijd om van kot te veranderen, dichter bij het centrum van Leuven natuurlijk! De lessen gingen vlotjes, de ontwerpjes waren mooi. Het tweede jaar was een rustig jaar. Dat kun je natuurlijk niet meer zeggen van het derde jaar. Toen probeerde ik mijn taak als jaarverantwoordelijke te combineren met mijn rol als verantwoordelijke promo van het opkomend presidium IMPULS. Banners, affiches, promoboekjes, textiel en zoveel meer moesten op tijd klaar zijn voor alle pré-activiteiten maar vooral voor de allermooiste kiesweek van het jaar (in vergelijking met die van andere kringen), althans voor mij! Na dit drukke jaar werden we verkozen en mocht ik kiezen welk plaatsje ik wou innemen in het presidium van het jaar erna. Na even denken was het duidelijk: ik zou bedrijvenrelaties doen! De examens gingen bijzonder vlotjes, hoewel ik héél hard vreesde dat ik hier mijn eerste tweede zit zou halen. Het derde jaar druk? Dat was niks ten opzichte van het vierde! Als VTK-bedrijvenrelaties moesten we bedrijven bellen, golfinitiaties organiseren, workshops en lezingen laten plaatsvinden, een cv-boek maken en natuurlijk het belangrijkste van al: de jobfair op 8 maart, die datum zal ik nooit vergeten.

Een heel jaar wordt daar naartoe gewerkt. Bovendien was ik verantwoordelijke locatie voor de opkomende kiesploeg LUX. Ik moest natuurlijk aan alle ouwzakken, zo noemen wij de afgestudeerden, tonen dat onze kiesweek de beste was! Dankzij een zot goed team hebben we ons meer dan bewezen! Het was een prachtige week en het weer heeft er ook veel aan geholpen. Plots werd ik ziek, drie weken thuis, een ontsteking wegens oververmoeidheid zei de dokter. Mijn overdrukke agenda had dan toch zijn gevolgen gehad! Voor het eerst moest ik 2 examens laten vallen en had ik de eerste tweede zit uit mijn studentencarrière aan mijn been. Ik moest aan mijn mamaatje beloven dat ik het volgend jaar wat rustiger zou doen. Ik zal het tenminste geprobeerd hebben ... Mijn laatste jaar, mijn thesisjaar. Dag in dag uit was ik bezig met mijn ‘abdijtje’, beter bekend als de Abdij van ’t Park in Heverlee. Tussendoor was ik ook secretaris van VTK, verantwoordelijk voor de verslagen, de paperassen en de alumni van VTK. Naast al dat werk was er natuurlijk ook nog wat tijd om een beetje te genieten van dit laatste jaar als echte student. Daarbij waren de openingsdans op ons galabal (op een boot!), de Paul Severs cantus (met Paul Severs!) en natuurlijk ons prachtig laatstejaarsreis naar Panama en Costa Rica zeker de hoogtepunten. Mijn studentenleven was druk, zelfs overvol bij momenten, maar ik ga het toch héél hard missen of toch niet direct? Volgend jaar zou ik immers nog een jaartje willen bijstuderen. Ik heb een master in de monumentenzorg aan de KU Leuven voor ogen. Dit is immers het domein waarin ik in wil groeien. Dit werd duidelijk tijdens het maken van mijn masterproef. Of ik aan de master-na-master kan beginnen weet ik nog niet, er is immers een selectieprocedure. Aangezien het een héél zware opleiding is denk ik dat ik mij vooral daarop zal moeten focussen, maar dat zal, denk ik, een mooie overgang worden tussen mijn studentenleven en mijn toekomstig werk. Valerie Vermandel

21

Laatstejaarsreis Panama & Costa Rica Witte kousen, sandalen en een korte broek. Een zorgvuldige voorbereiding, een uitgebreide checklist en twee Trotters. Alles is in gereedheid gebracht om die welverdiende thesisonderbreking met open armen te ontvangen. Meer dan 130 laatstejaars, proffen en assistenten staan op 4 februari klaar in Zaventem om Centraal-Amerika even van dichterbij te bekijken. De ene al wat vlotter dan de andere, komen we met enkele omzwervingen aan in Panama City. De warmte is aanvankelijk moorddadig maar na een korte rit in de bus konden we ons al snel verfrissen in het zwembad van het hotel. Jan De Nul heeft in Panama City de eerste drie dagen een persoonlijk comité voorzien om ons een voorsmaakje te geven van een job bij een bedrijf met wereldfaam. We krijgen een uitgebreide rondleiding langsheen de majestueuze werven van het Panamakanaal.

22

Niemand kwam als bezoeker ooit zo dicht bij één van de huzarenstukjes van deze eeuw. Een kleine trots maakt zich toch van ons meester, een Belgisch bedrijf dat hier voor de ogen van heel de wereld de twee grote wereldzeeën verbindt! Startend aan de kant van de Stille Oceaan bezoeken we de ‘Third Set of Locks’ die ter hoogte van de huidige Miroflores locks zullen komen. Een mens voelt zich al gauw erg klein naast de reusachtige uitsparingen waar de schuifdeuren in zullen komen. Op een viewpoint aangekomen hebben we een schitterend zicht op de oude sluizen en het bouwen van de nieuwe. Op 50 meter afstand komen gigantische oceaanstomers voorbij, langzaam voortgetrokken door twee treinstellen op rails. De immer goedlachse Yvan Verbakel zorgde voor de correcte informatie bij elke stap in het proces. Interessant weetje: door de hoge temperaturen wordt ijs toegevoegd aan het beton zodat het water niet te veel verdampt voor het beton hard kan worden. Op de tweede dag racen we ’s morgens vroeg met de Panama Railway Company naar de andere kant van het land. Het authentieke interieur van de trein zorgt voor een speciale sfeer, het panoramisch uitzicht op de omgeving doet ons nader kennis maken met de woeste jungle, het Gatunmeer en de immer aanwezige fauna. Aangekomen in Colon kijken we uit over de Atlantische Oceaan, terwijl beneden ons de werf krioelt van de bedrijvigheid. De vele mensen en machines lijken niet groter dan een mierenhoop. Wanneer we echter afdalen blijkt een wiel van die ‘speelgoedautootjes’ groter te zijn dan de bus. In de namiddag heeft Jan De Nul nog iets speciaals voor ons in petto, namelijk een bezoek en rondleiding op een baggerboot. Van machinekamers met pompen tot boorkoppen en commandocentrales, voor elke ingenieur wat wils!

De laatste dag bezoeken we nog enkele toeristische trekpleisters zoals het pittoreske Panama Viejo met zijn kleine straatjes, marktjes en winkeltjes en het museum aan de Miraflores Locks. Waarna we ons opmaken voor het volgende deel van de reis. We zouden natuurlijk geen studenten zijn als tussendoor niet heel wat gefeest wordt. Elke avond worden we gastronomisch verwend door Jan De Nul, waarbij vooral het Libanees voedsel (mijn eerste keer) een culinaire verrukking bleek te zijn. Na een eerder rustige zwembadparty de eerste avond, kijken we vol spanning uit naar de speciale avondactiviteit die was aangekondigd door de mensen van Jan De Nul. Blikken van ongeloof en schreeuwen van enthousiasme zijn alom te horen wanneer plotseling een 3-tal Amerikaanse schoolbussen de parking van het restaurant komen opgereden. Niet zomaar bussen, in elke bus zijn namelijk de zetels verwijderd. In de plaats is er feestverlichting, boxen en een heuse bar. Helaas, helaas, er is geen bier aan boord! Maar wel rum-cola à volonté tijdens de 2 uur durende rit over de befaamde Amador Causeway en door de uitgaansbuurten van Panama, kortom een geweldige verrassing. Nog niet ‘in the mood’ om te gaan slapen besluiten we bij aankomst aan het hotel het feest verder te zetten. We stoppen taxi na taxi en met behulp van enkele woorden Engels gevolgd door de typische Spaanse ‘oh’ en het gebrekkige film-Spaans krijgen we op een half uurtje tijd een 60-tal studenten naar de feestlocatie. ‘Ola senhor, hotel Le Méridien? Combieni dollares? No, no possibile? Ah bene’, instappen en wegwezen! De karaoke in Bar Ashe werd al snel omgetoverd in een feestje om u tegen te zeggen. Na een geweldige avond raakt iedereen zonder kleerscheuren veilig in zijn bed. De derde dag wordt afgesloten met een heerlijk buffet in een resort waarna het tijd is om in te pakken en weg te wezen uit Panama. Bedankt Jan De Nul, met name Julie de Nul en Kathleen Sterckx voor drie geweldige en unieke dagen! Van een overdonderende start naar de zwoele natuur in El Valle. Na een stevige rit door de Panamese bergen sluiten we de dag af met een stevige nachtwandeling bergop, de gids hoort veel dieren maar behalve een arme pad die te traag was om weg te komen, verkiezen de meeste dieren uit de buurt te blijven van 80 lawaaierige studenten. Tal van activiteiten moeten de laatste thesisfrustraties uit ons lichaam persen: een bergmeer om af te koelen, een modderbad, even zwieren op de canopy, een gouden kikker aanschouwen of een zoektocht naar precolumbiaanse rotstekeningen in een beschermd regenwoud.

De meesten met een potje lokale modder in de rugzak als souvenir voor de mama of vriendin, sluiten we ons verblijf in El Valle af met een quiz. Professoren, assistenten en studenten geven het beste van zichzelf om er een heerlijke, competitieve maar sportieve avond van te maken. Menig pintje liet ook het leven en niet alleen bij de studenten! El Valle is, zoals de naam doet vermoeden, een uitgestrekt dorp in een vallei en een beetje op zichzelf aangewezen. Hier komen we voor de eerste keer in contact met de Panamese lokale cuisine. Rijst met kip op wel heel veel verschillende manieren! Nooit zonder stuk banaan! Na deze ontspannende twee dagen splitst de groep zich, ik trek met groep 1 mee naar Boquete terwijl groep 2 naar Bocas del Toro gaat. Boquete blijkt iets levendiger en uitgebreider dan El Valle. Heerlijke genieten op een terras naast het water met een heerlijk briesje, een fris pintje en een grote doos ijs. Een lekker avondbuffet wacht ons op en geeft ons nog meer inzicht in de Panamese keuken; vanzelfsprekend waren rijst, kip en banaan ook weer van de partij. Na een welverdiende nachtrust gaat iedereen de volgende dag min of meer zijn eigen weg. Er is een korte, middellange en heel erge lange wandeling langsheen de koffieplantages voorzien voor de goedgeschoenden, voor de durvers is er de mogelijkheid om te gaan raften op de Chiriqui-rivier. Het geluk lacht onze bootcrew toe: ondanks het initiële tekort aan peddels weten we wel de beste gids uit te kiezen. Waar menig studentenarm geraspt en geschaafd wordt tijdens een passage door de takken, hebben wij het geluk overal uitstekend doorheen geloodst te worden. Eén boot slaagt er zelfs in om te kantelen in een stroomversnelling, maar meer dan een degustatie van de lokale watervariëteiten kwam er niet aan te pas. Zo rood als een kreeft (zonnebrandcrème waterproof zegt u?), maar wel enorm zelfvoldaan en trots komen we in de late namiddag terug aan in Boquete. Net te laat om nog een apenverzorgingstehuis te bezoeken besluiten we dan maar de wandelaars op te wachten. Versleten, uitgeput maar met een ongelooflijke smile op hun gezicht komen de wandelaars enkele uren later aan. Ontzet stamelen ze ‘prachtig’, ‘ongelooflijk’, ‘om-nooit-te-vergeten’ om daarna languit achterover te vallen voor een uurtje rust. ’s Avonds dineren we met een grote groep in de lokale cocktailbar waar mijn tafelgenoot de lijdensweg van een pizza met Jalapenopepers ondergaat. Erg vroeg opstaan, ongeveer het begin van elke dag tot nu toe, om zo snel mogelijk te kunnen vertrekken naar Bocas del Toro. Na een panne onderweg, waarbij onze theoretische geesten een les krijgen in het vervangen van een buswiel zonder krik, komen we aan in een ietwat gammel gebouw aan het water.

Alle bagage de speedboat in en vervolgens met volle snelheid richting Isla Colon, het hoofdeiland van Bocas del Toro. Heerlijk die zoute geur, het opspattende water en de wind in je gezicht. Aangekomen op het eiland worden we meteen verrast door de typische Caraïbische sfeer: we worden begroet door een gelukkige local die luidkeels Bob Marley’s ‘Buffalo Soldier’ komt zingen met ons. Klein detail: in zijn achterzak zit een fles rum, of wat daar nog van over is althans. Bij een verloren gelopen Amerikaan gaan we op zoek naar de partyspot van het eiland. Na enkele omzwervingen langs een partyboat en een bar met een zwembad, nemen we voor een euro per persoon de watertaxi naar Bar Aqua. Dit blijkt een bar te zijn in het midden van het water, met een schommel en trampoline. Studenten te oud daarvoor? Ik dacht het niet! Na een heerlijke vismaaltijd spreken we met de hele groep af om af te zakken naar Bar Hundida waar free shots en het ‘zwembad’ (een gat in het terras op palen boven de oceaan) het feestje echt doen losbarsten. Zelfs de tentakels van een kwaadwillige kwal kunnen geen afbreuk doen aan het feest. Rond half twaalf trekken we gezamenlijk naar Bar Aqua om daar met heel wat toeristen het feest verder te zetten. Wanneer de hemelsluizen vervolgens opengaan wordt iedereen waanzinnig van feestvreugde en wordt er in de gietende regen een feestje gebouwd waar elke zichzelf respecterende Mojitoreclame jaloers op zou zijn. Aangevoerd door de wilde dansritmes van de locals gaan burgie en archie totaal uit de bol. Witte stranden, blauwe zee en palmbomen? Na een korte nacht is het dan eindelijk zover, met de boot naar Isla Bastimentos om daar dat langverwachte schouwspel aan te treffen waar ze je bij Neckermann en Thomas Cook mee doen watertanden. Na een heerlijke dag snorkelen en luieren neemt ieder voor zich op een rustige manier afscheid van dit prachtig stukje Panama dat we gauw weer zullen moeten verlaten. ’s Anderendaags moeten we na een strenge paspoortcontrole te voet over een gammele treinbrug naar Costa Ricaanse bodem. Een uiterst originele ervaring! Een sticker en wat stempels in ons paspoort, en een immigratieformulier later staan we aan de overkant, waar een reeks nieuwe busjes ons al staat op te wachten. De eerste kilometers over de grens krijgen we te zien waar Chiquita zijn bananen vandaan haalt, uitgestrekte velden alom. Een tweetal uurtjes later komen we aan bij wat voor veel studenten het meest excentrieke hotel ooit zal zijn, RockingJ’s. Slapen in een hangmat, op het strand, in tenten of in de stallen zijn een gewone zaak vergeleken met het verblijf van uitbater Jay.

23

studenten het wat rustiger aan te doen. Vol goede moed huren we een surfplank en trekken het water in, verder dan een verdienstelijke poging geraken we niet maar dat maakt ook allemaal niet uit.

Achteraan het hotel heeft deze Amerikaanse entrepreneur namelijk zijn eigen ark gebouwd met containers, compleet met ingebouwde opnamestudio, een apotheek, garage inclusief auto, noordpooluitrusting en een volledig wapenarsenaal met kruisbogen, kogelvrije vesten, zwaarden en shotguns. Hij legt ons ook uit dat de schietgaten zo gemaakt zijn dat hij gemakkelijk de oprukkende zombies kan omleggen na de apocalyps van 2012. Na een discussie over het al dan niet zeewaardig zijn van het gevaarte, besluiten we gewoon dat de man knettergek is. Het hele hotel is gevuld met mozaïeken die door andere gasten in het verleden werden gemaakt. Enkele enthousiaste studenten hebben daar ook ergens een souvenir achtergelaten, terwijl andere dan weer hebben gekozen om naar het naburige Puerto Viejo de la Talamanca te trekken. Wat meteen opvalt Is dat alles een pak duurder is dan in Panama! Rijst met kip en bonen later is het tijd voor een typische studentenactiviteit, de cantus. Jay blijkt een volleerd smokkelaar van sterke drank uit Panama en voor een kleine bijdrage per persoon krijgen we onbeperkt een mix van wodka met een poeder met aardbeismaak, genaamd Jungle Juice. Toegejuicht door de andere gasten blijkt de cantus een geweldig feest te zijn waar veel burgies en archies nog vaak aan terugdenken: een menigte van 140 zingende studenten, assistenten en professoren die de tijd van hun leven hebben. Voor wie na de cantus nog niet genoeg heeft is er een afterparty met kampvuur op het strand.

Na een stevig avondmaal (rijst met bonen, banaan en kip), een korte avond (betrekkelijk weinig mensen nemen die avond weer de all-youcan-drinkformule) en een prachtige ochtend stappen we de bus in naar San José, de hoofdstad van Costa Rica. Een wandeling door de stad en enkele ongure blikken later kunnen we stellen dat San José een gevaarlijke, onvriendelijke stad is, bestaande uit vervallen laagbouw en met vrijwel geen plekken die de moeite waard zijn om te zien. Voor het donker binnen en snel in bed om de volgende ochtend naar vulkaan Poas te vertrekken. Een wandeling door de prachtige natuur en een uitzicht op de krater later zitten we alweer op de bus richting Jaco, want we moeten toch echt eens op het strand aan de Pacific hebben gelegen? Helaas, na de overdosis rijst en bonen wordt een stop bij de lokale Kentucky Fried Chicken verkozen boven een duik in de Pacific, can you blame us? Douchen, inpakken voor de vlucht en dan de beste kleren aan voor het feestje van de laatste avond. Vlakbij het strand en genietend van een zwoele avondtemperatuur dansen de studenten voor een laatste keer de benen uit hun lijf om daarna te genieten van een beperkt aantal uren slaap. Met een groep ‘die hards’ gaan we na het sluiten van het feestcafé nog door in de plaatselijke discotheek. Even terughollen om de valies te nemen en op te frissen en dan richting luchthaven. Verspreid over vier vluchten nemen we afscheid van elkaar en vertrekken we via verschillende routes terug naar huis. Na een vermoeiende trip kunnen we eindelijk de ouders blij maken met een koffer vol vuile kleren en een hoofd vol verhalen en herinneringen om nooit meer te vergeten. Vele vriendschappen en ervaringen rijker kan ik besluiten dat dit een geweldige en unieke reis was in al zijn aspecten en ik had dit voor geen geld ter wereld willen missen. Ontdek jezelf, begin bij de wereld? Ik vind dat we alvast een stap in de goede richting hebben gezet!

Wakker worden in RockingJ is een speciale ervaring. Zelf ontwaakte ik door het rumoer en geroep van een hoop studenten die erg competitief opgingen in wat ze ook aan het doen waren. Een nadere inspectie leerde mij dat Jay wel degelijk op zijn plaats zat in dit land, hij was namelijk ‘s morgens krabben gaan vangen, had een nummer op hun rug geschreven en ontving nu van de studenten weddenschappen tijdens zijn befaamde ‘crab-races’ op zijn zelfgebouwde track. ‘s Middags vertrekt de groep voor een strandwandeling naar een restaurant een tiental kilometer verderop. Moegestapt en nog niet bekomen van de vorige avond besluiten we met een groep

Tom Aertgeerts

COLOFON ‘GeniaaL’ is een tijdschrift van de Faculteit Ingenieurswetenschappen en VILv - Alumni Ingenieurs KU Leuven, met bijdragen van medewerkers van de faculteit, alumni en studenten. ‘GeniaaL’ verschijnt viermaal per jaar: in januari, april, juli en oktober.

verantwoordelijke uitgever: Ludo Froyen redactie: Tom Aertgeerts, Fons Calders, Annemie Caproens, Jelle De Borger, Caro De Brouwer, Iris De Coster, Maarten Demarsin, Ludo Froyen, David Maes, Annelies Malfliet, Liliane Pintelon, Patrick Pype, Valerie Vermandel, Yves Willems

redactieadres: GeniaaL Faculteit Ingenieurswetenschappen Jelle De Borger Kasteelpark Arenberg 1 bus 2200 3001 HEVERLEE tel. + 32 16 32 16 89 fax + 32 16 32 19 82 [email protected] www.eng.kuleuven.be

grafisch ontwerp: altera.be drukwerk: Artoos Oudestraat 19 1910 Kampenhout tel. + 32 16 61 83 59