ADVENTSBODE IN DEZE UITGAVE. Op weg naar Pinksteren De kansel op Reisverslag Frans Dingemans Jaarrekening Nieuws van de jeugdkerk En veel meer

ADVENTSBODE MEI/JUNI 2015

IN DEZE UITGAVE Op weg naar Pinksteren De kansel op Reisverslag Frans Dingemans Jaarrekening Nieuws van de jeugdkerk En veel meer…….

AERDENHOUT

MEI/JUNI 2015

De Adventskerk is een actieve en gastvrije Christelijke geloofsgemeenschap, midden in de huidige samenleving. Haar beleid is er op gericht een breed publiek aan te spreken in en rond Aerdenhout. Het is gebaseerd op de overtuiging dat iedereen behoefte heeft aan geloof en vertrouwen, of die nu met God worden verbonden of niet. Daarom wil de Adventskerk zowel mensen raken, als geloof in beweging brengen. Nu eens door generaties met elkaar te laten spreken, dan weer door zich specifiek te richten op een bepaalde doelgroep. Naast inspirerende kerkdiensten bieden wij voor geïnteresseerden o.a. kinderdiensten, themadiensten, levensbeschouwelijke lezingen, gerichte thema bijeenkomsten, spirituele sessies, pastoraat en meditatiegroepen. Zo willen wij een platform en speelveld bieden aan al diegenen die zoeken naar aansluiting bij zichzelf, anderen en God.

AGENDA Zondag 3 mei, 10.00 uur: Ds. T. Hop, Hillegom Zondag 10 mei, 10.00 uur: Ds. M.A. Smalbrugge Zondag 17 mei, 10.00 uur: Kand. H. Klink, Ouddorp Zondag 24 mei, 10.00 uur: Pinksteren: Ds. M.A. Smalbrugge, met Adventskoor Dinsdag 26 mei, 20.00 uur: De kunst van het denken Zondag 31 mei, 10.00 uur: Kand. K. Douwes, Amsterdam Zondag 7 juni, 10.00 uur: Ds. M.A. Smalbrugge Zondag 14 juni, 10.00 uur: Gast predikant Zondag 21 juni, 10.00 uur: Ds. M.A. Smalbrugge Zondag 28 juni, 10.00 uur: Mw. Ds. J van Werkhoven-Romeijn, Aerdenhout Zondag 5 juli, 10.00 uur: Ds. M.A. Smalbrugge 2

OP WEG NAAR PINKSTEREN

Tussen Pasen en Pinksteren liggen maar tien dagen, toch is de weg naar Pinksteren een lange. Het is de tijd dat de discipelen zoeken naar nieuwe bezieling. Dat ze bijeen zitten, maar geen flauw idee hebben wat te doen. Dat ze zich terugtrekken uit het openbare leven, want wat zou je nog moeten zeggen, wat is eigenlijk de boodschap van Jezus? Als ze dat al zouden durven, iets te zeggen van Jezus’ boodschap, dan zouden ze het daar waarschijnlijk ook niet over eens zijn. Kijkt u maar eens hoe sterk de evangeliën verschillen en hoe verschillend de accenten zijn die ze leggen. Allemaal een ander idee van Jezus en begrijpelijk. Zelf denken wij vaak ook anders over gezichtsbepalende mensen. Vraag naar een schets van een bekend politicus, geestelijke of wereldlijk leider, en het beeld dat je krijgt voorgeschoteld is volstrekt anders. Maar eigenlijk is dat niet het belangrijkste. Verschillen zijn boeiend en kunnen je verrijken met het steeds wisselende invalshoek. Nee, wat zwaarder weegt, is dat de discipelen weinig hoop hebben. Hun avontuur lijkt afgelopen. Jezus is er niet meer. Ze hebben fascinerende tijden beleefd, maar die zijn verleden tijd. Niet anders dan in de kerk. Want anno 2015 is het beeld van de kerk niet minder fascinerend. In een paar decennia zijn de kerken in Europa geslonken tot structuren die nog bestaan, maar die hun elan lijken te zijn kwijtgeraakt. Onvoorstelbaar bijna, structuren die een kleine 2000 jaar bleven bestaan en nu zomaar lijken te vervluchtigen! Met alle verlies van erfgoed dat daarbij hoort! Want als u de Late Rembrandt hebt gezien, dan zal het u ook wel zijn opgevallen: nergens en hoofdstuk over Rembrandt en zijn geloof. Alsof die doeken denkbaar zijn zonder zijn innerlijke bezieling, overtuiging en geloof. Maar blijkbaar hebben we er geen behoefte meer aan en vervluchtigt deze oude structuur van christelijk geloof, denken en kerk zijn. Ook de PKN lijdt daaronder. In 2004 ontstaan en dus eigenlijk nog niet ouder dan een goede 10 jaar, maar intussen steeds verder geconfronteerd met teruggang. Weliswaar toont elke enquête aan de mensen nog steeds gelovig zijn, maar dat geloof gedijt heel wel buiten de kerk. Sterker, het wil vaak niet met de kerk geassocieerd worden. Ik kan het u in vele vormen beschrijven, maar dat is al op vele wijzen gebeurd. Teruggang is geen nieuws. Wat wel nieuws zou zijn, zou het idee zijn dat je een antwoord hebt op die teruggang. Daarom hield de PKN een landelijke enquête waarin alle leden uitgenodigd werden hun visie te geven. Nu is zo’n enquête een lastig ding. Open vragen passen er niet in, dus je voegt je a priori naar de richting van de vragensteller. De resultaten zijn op vele manieren te interpreteren, maar Trouw maakte er in elk geval uit op dat de harde kern van de kerkleden (ambtsdragers, vrijwilligers, betrokken mensen) aan het eind van hun Latijn zijn. Dus niet alleen verliezen we mensen, de mensen die er nog zijn, raken overbelast en uitgeput. Ze voelen zich niet geïnspireerd. De situatie dus voor Pinksteren. 3

Oplossingen? Naar mijn gevoel, allereerst geloven. Je moet iets hebben met die prachtige boodschap van Jezus, hoe je die ook ziet. Iets moet je raken, zodanig raken dat je het niet los wilt laten, maar er verder mee wilt. Zodanig raken dat je het gevoel hebt dat het je hart raakt en dat je een stuk van je hart zou verliezen als je dat zou verliezen. En natuurlijk, als ik schrijf ‘je moet iets hebben met geloof’, dan is er niets te ‘moeten’ in de zin van verplichting. Geloof is voor een groot deel een geschenk. Maar ook iets dat gewekt kan worden, een graankorrel die water kan krijgen en licht en dan kan groeien. Maar als je zoiets hebt, een geloof dat kostbaar is, bedenk dan dat het te kostbaar is om in structuren te worden opgeborgen. Structuren zijn hulpmiddelen, niet het hart van de zaak. Dat geldt voor veel structuren van de PKN, een kerk die nog steeds redelijk top-down ingericht is. Dat is niet meer van deze tijd. Kerkorde, classes, synode, visitatie, predikantenopleiding, ambtsindeling, lidmaatschapsregeling, kerkenraad etc. het zijn structuren die in hun huidige vorm niet meer adequaat functioneren. De rek is niet uit de mensen, de rek is uit de structuren. De rek is niet uit geloof, de rek is uit het kerkmodel. De rek is niet uit de verhalen, de rek is uit oude begrippen als interpretatiemodel. De rek is niet uit de dynamiek van samenkomen, de rek is uit absurde regelgeving. Dat is het en dat kan allemaal echt anders! Kort gezegd, geef ruimte om te geloven op eigen wijze en laat daar nieuwe structuren uit geboren worden. Niet meer: dit is de kern van de kerk en daar moet je het mee eens zijn. Maar: wat is je geloof en kunnen we dat delen? Dat vergt een andere insteek, maar maakt je ook vrij. Geeft vreugde. Je kunt weer iets voelen van de Geest, die, zo zegt Johannes, bedoeld was om los te maken en te binden. Ook als de kerk kleiner wordt, is dat een prachtig perspectief. Durven loslaten en opnieuw binden, geïnspireerd raken, het goede van het oude meenemen en nieuwe structuren beproeven. Dan hoef je niet zwoegen om inspiratie te vinden, dan word je getrokken naar een nieuwe horizon. Misschien is dat wel geloven. Mooie en inspirerende Pinksteren gewenst!

DE KUNST VAN HET DENKEN

Is denken alleen maar dat hele theoretische bespiegelen? Moeilijke redeneringen leren en je afvragen wat daar nu eigenlijk het plezier van is? Of is het veel simpeler, boeiender? Het overkomt je bijvoorbeeld bij meditatie. Je denkt niet. Maar toch ook weer wel. Denken gaat vanzelf en soms zou je willen stopzetten. Piekeren, die vorm van ronddraaien in jezelf en geen deur vinden. Maar soms zou je verder willen denken. Dan is het alsof je een spoor hebt ontdekt en dat verder wilt volgen. Je graaft, kruipt, wandelt, zwemt en loopt soms toch weer vast. Maar gaat weer verder. Zo werken mystici soms, denken tot een de grenzen, tegengehouden worden en toch 4

weer iets vinden. Een avond dus over mystiek, over twee mystici in het bijzonder, Bernard van Clairvaux en Thomas Merton. De een uit de Middeleeuwen, de ander uit onze tijd. Dat allemaal op dinsdag 26 mei om 20.00 uur in de kerk.

DE KANSEL OP

Greetje van der Harst-van Leeuwe is inmiddels een aantal keren voorgegaan in de dienst van de Adventskerk. Haar optreden is niet onopgemerkt gebleven. Menigeen wist wel dat ze aan haar studie theologie was begonnen, maar opeens stond ze daar op de kansel. Het is niet alledaags dat een eigen gemeentelid haar gemeente toespreekt vanaf de preekstoel. Haar goed onderbouwde preken zijn door de kerkgangers als zeer positief ervaren. De vele reacties zijn lovend met een gewaardeerde ondertoon. Hoe kwam zij ertoe om op latere leeftijd weer te gaan studeren? Studeren deed ze al in haar jonge jaren in Leiden, na het behalen van het Atheneumdiploma. Als kind van een onderwijzersechtpaar werd het de studie Nederlands, met als bijvak Middeleeuwse Letterkunde. Heerlijk studeren in Leiden om na haar afstuderen les te gaan geven in Haarlem op het ECL. Dat pakte anders uit dan ze zelf had gedacht. Haar eigen positieve motivatie van het studeren zag ze niet terug bij de leerlingen. Dat demotiveerde enigszins en het lesgeven voor de klas werd ingeruild voor het lesgeven aan expats. Hierin vond ze wel datgene wat haar zelf ook altijd motiveerde, met elkaar de zoektocht beginnen om je kennis te verrijken. Dat verrijken begon vroeg bij haar. Op haar twaalfde jaar was ze al assistente bij de kindernevendienst in de Johanneskapel in Den Haag. Bij deze groep is ze doorgegroeid tot jeugdouderling, ze volgde catechisatie bij Ds Wim van der Zee en 5

is in dezelfde periode gaan zingen in een Gospelkoor. Dominee van der Zee heeft haar sterk gemotiveerd om de breedte van het geloof op te zoeken. Na haar eindexamen verbleef ze als uitwisselingstudent een jaar in de Verenigde Staten bij Joodse vrienden van haar ouders. Op zaterdag mee naar de sjoel en zondags ging zij zelf naar de kerk van de Methodisten. Haar brede interesse in kerk en samenleving werd mede in dat Rotaryjaar goed ontwikkeld. Het bezoeken van verschillende kerken had ze al beleefd met het Gospelkoor. Dat alles gaf haar een brede dimensie en goed inzicht in de vele stromingen binnen de religie. Van elke stroming pikte ze wel iets mee en zodoende vormde ze meer en meer haar eigen identiteit met een positief kritische houding in haar geloofsovertuiging. Terug in het ouderlijk huis, wilde ze niet met haar ouders op vakantie. Vader van Leeuwe sprak kordaat: ‘dan ga je maar een week naar de Hezenberg in Hattem’. De Hezenberg is een centrum voor pastorale zorg, waar in die tijd jongerenweken werden georganiseerd. In een vrije sfeer werd er over diverse thema’s gediscussieerd, met daarbij stilte momenten maar ook met sport en spel, om elkaar vooral informeel te leren kennen. Daar heeft ze haar latere man Kees ontmoet, die met zijn vriendengroep aanwezig was om zich te verdiepen in mens en samenleving. Deze jongerengroep van Kees deed vrijwilligerswerk in o.a. het Bronovo ziekenhuis in Den Haag. Greetje heeft zich bij die groep aangesloten en toen bleek dat Kees uit Scheveningen kwam en zij uit Den Haag was daar de eerste aanzet tot de latere liefde die tussen haar en Kees is ontstaan. Overigens, de groep bestaat nog steeds in ongewijzigde samenstelling en komt eenmaal per jaar een lang weekend bij elkaar vergezeld van alle kinderen met aanhang. In de eerste jaren van hun huwelijk verbleven zij drie jaar in het buitenland. Kees werkte voor Shell aan een project in Japan. Twee jaar Japan met twee jaar studie van de Japanse taal. Weer leuk studeren op een taal die ver van ons af staat. In Japan is de tweede dochter Damiët geboren, Jacquelijn had zich als eerste in Nederland al gemeld. Na Japan een jaar naar Perth in Australië, waar het project van Kees werd afgebouwd. Terug in Nederland pakte ze de draad weer op om Nederlands te onderwijzen aan expats, dat ze nu nog met veel genoegen doet. Toch bleef door de jaren heen iets aan haar knagen. Het doorgronden van de Bijbel, het ontstaan van de verhalen, daar wilde zij meer kennis van nemen. Mede door de stimulans van Juup van Werkhoven hakte zij in haar 50e levensjaar de knoop door om aan de VU theologie te gaan studeren. Daar was de kennis van Grieks en Hebreeuws geen vereiste, dit was ingebed in de studie. Ze schreef in voor een jaar om te ontdekken of het studeren in deeltijd haar nog wel paste. Deeltijd studeren 6

houdt in dat je de helft van de vakken volgt. Het proefjaar verliep voorspoedig en na twee jaar behaalde zij haar propedeuse. In de vier opvolgende studiejaren werd voor haar de materie steeds interessanter en mede door de aanmoediging van Matthias Smalbrugge en de bijlessen van Claire Lepoole voor het Grieks, sloot ze deze studiejaren af met het behalen van haar bachelor Theologie. Dan sta je voor de keuze doorgaan om theoloog te worden met nog eens zes jaar studie in deeltijd of de studie afronden tot geestelijk Pastor in twee jaar. Dat laatste is haar keuze geweest en zij zit nu in de eindfase van haar opleiding met het schrijven van haar scriptie: “Zinvolle zorg van huis uit”, met als ondertitel: “Een onderzoek naar zinvolle zorg aan partners van dementerenden in een intramurale situatie”. Dit onderzoek is afgerond en haar mentor en tevens eerste kamerlid prof. Ruad Ganzevoort, heeft haar nog enkele kritische punten voorgelegd welke zij op dit moment afrondt. Greetje van de Harst hoopt binnen korte tijd haar ‘Bul’ in ontvangst te mogen nemen om daarna te gaan werken als Pastor in een van de vele instellingen in Nederland. Intussen hebben de kerkgangers van de Adventskerk haar horen preken. De reacties zijn zeer lovend geweest. Zij is er wat beduusd van, al put zij wel veel voldoening uit de omarming van de gemeente. Matthias Smalbrugge en de heer J. Paksy, oud predikant, stimuleren haar om door te gaan op de weg die zij gekozen heeft. Haar man Kees en de dochters Jacquelijn en Damiët zijn enthousiast om haar te zien en horen. Inmiddels preekt zij, met ruime tussenpozen, op diverse locaties. Al vindt zij wel dat het schrijven van de preek een avontuur is, zelfs een zoektocht om tot een onderbouwde preek te komen. Dat kost haar veel tijd en moeite. Zij heeft grote bewondering voor de predikanten die elke week een preek schrijven. Het is een levend proces waarin de verhalen moeten blijven leven, gekoppeld aan de actualiteit waarmee de predikant een grote verantwoordelijkheid op zich neemt. Zij hecht grote waarde aan het belang van het woord, zij voelt het preken als de vertegenwoordiging van God. Om door de actuele preek de mensen een kritisch handvat te geven om je weerbaar op te stellen maar ook om open te staan voor alle mensen. Het is haar drijfveer al van jongs af aan, de grote interesse in mens en geloof. Nico Wognum.

7

Beste gemeenteleden, Frans Dingemans is met een vriend voor een jaar naar Zuid Amerika vertrokken, nu ruim een half jaar geleden. De redactie heeft inmiddels verslagen van hem ontvangen met bijgaande foto’s. Hieronder leest u zijn belevenissen. 9 januari 2015 Als t niet aan Beer lag, was ik er nooit aan begonnen: op de fiets een ommetje Otavalo. We huurden twee mountainbikes in een kantoortje op de derde verdieping waar ook de fietsen staan. Eerst even naar ‘t station om kaartjes te kopen voor de treinreis van de volgende dag. Dat was al omineus stug trappen. Rond Otavalo zijn een aantal bezienswaardigheden: het lago San Pablo, een waterval, een Condor opvangcentrum, een soort Pieterburen voor grote vogels, en een duizendjarige boom bovenop een berg waar ook een plek is voor inheemse “heidense” rituelen. Wij op weg. Eerst langs de Pan American. Het doet goed om te zien dat wij niet de enige fietsers zijn. En mengen met het snelverkeer gaat probleemloos daar men driftig bezig is er een vierbaans weg van te maken. Er zijn dus grote stukken nogniet-affe stukken voor de fiets alleen. Dus ik met mijn 100+ kilo’s achter Beer’s tanig lijf aan. Het is heet en stoffig met weidse uitzichten over Otavalo en omgeving. Na een uur nemen we de afslag naar de Westoever van lago San Pablo en vinden daar de verlaten club aquatica van Otavalo. Er is bebouwing maar het is er stil, een beetje wind en warm in de zon. Een enkele auto, hier en daar en oud vrouwtje met een kudde schapen, veel half afgebouwde huizen en altijd en overal zicht op de enorme Imbabura, de vulkaan die meer dan 2000 meter boven het landschap oprijst. We fietsen door naar de zuid oever, kopen broodjes, chocola en perzik sap voor de lunch langs het meer, en besluiten op zoek te gaan naar het condorpark door de wegwijzers te volgen. Daarvoor gaan we een stukje terug, verlaten de asfaltweg en volgen een met keien bestrate landweg, heuvelop. Vaak is het lopen. Na een tijdje houdt de bestrating op en is het een zandweg met diepe door regenwater ingeslepen geulen. Dat condorpark kunnen we op onze buik schrijven. Want na enige tijd zijn we weer terug op niveau lago waar we een grote indianen familie aantreffen die zit te eten aan de oever van de beek. De weg naar de waterval weten ze te wijzen, maar eerst krijgen we een bordje met kip, overheerlijke piepers, gepofte mais en bekers suikerrietsap met limoen, wat allemaal overheerlijk is. Dat alles komt uit enorme aluminium ketels vol dampend voer waaruit een moederfiguur onophoudelijk uitdeelt aan de familie, die vol overgave maar gemoedelijk met de vingers het geheel naar binnen werkt. De waterval wordt bereikt via enorm steile wegen. Een uitermate opgepept gebeuren met camping, winkels, eet- en drinkstalletjes. Naar de Cascada voert een pad door een fantastisch Eucaliptusbos dat overheerlijk geurt. 8

Rond vijven zijn we terug. Mijzelf zwaar verbrand en moe. Zoals moeder zaliger wist te vertellen over Wim van Est of een van zijn ploegmakkers in de jaren ’50, toen er alleen radio was: “ muh maat en ik, muh hebbuh ons rot getrapt”.

 

 

                         

                         

9

 

El sanctuario de Nuestra Señora de el Cisne Het is zondag 1 maart. Al twee maanden ben ik in Ecuador, en nu eindelijk op weg naar de grens met Peru. Op de terugweg van een bezoek aan een bergstadje met goudmijnen, sommige uit de tijd van de Conquistadores, dat je na een rit van 5 uur langs een kronkelende onverharde weg langs peilloze ravijnen bereikt, ben ik beland in een klein dorp, San Pedro de la Bendita, gelegen op 1800 meter hoogte. Om zes uur gaat de wekker in mijn hotel la Reina del Cisne, alles staat hier in het teken van de Heilige Moeder van de Zwaan. Om half zeven zijn al een drietal eethuisjes open om te ontbijten. Vaak is dat gekookte mais met vlees en rijst. Brood, waar ik om vraag, kan ook. De dochter wordt op een holletje weggestuurd naar de bakker om de hoek. Twee versgebakken eieren, koffie en een broodje is al wat er op het menu staat. Om zeven uur komt een groene bus het dorpsplein oprijden, zware rookwolken uitbrakend. De bus is meer dan driekwart vol en begint na vijf minuten wachten aan de rit, de bergen in naar het Sanctuario. De weg kronkelt langs peilloze diepten. Het vergezicht is kilometers over enorme bergen, over een bijna geheel leeg land, met hier en daar een boerderijtje. Na een half uur zijn we bij het Sanctuaria. Er staat en enorme lichtblauw geschilderde neo- gotische kerk, compleet met gebrandschilderde ramen. Om het uur, te beginnen om 8 uur is er mis. Hoog op het altaar staat het beeld van de Heilige Maagd. Een trap omhoog leidt de gelovigen erlang. Ze houden baby’s omhoog, autopapieren of vragen gewoon om hulp. Een wachter maant degenen die naar haar zin te veel tijd nemen tot spoed. En om de kerk een bonte verzameling marktkramen met religieuze souvenirs, kaarsen, maar ook met aardewerk, snoepgoed van rietsuiker, kleren, een gezadelde lama om je kind op te zetten en te laten kieken, en vooral kraampjes met voedsel. Empanadas, soep, horchata - melk met anijs en mais-, colada morada - een gekruide warme vruchtendrank-, rijst, eieren, chocola, worsten en dunne lappen rundvlees die te drogen hangen over een rek onder het afdak, klaar om op de BBQ gelegd te worden. De meeste kramen zijn al druk bezocht want eten is een de gehele dag durend vertier. Al met al, hiermee vergeleken is de startzondag een zeer bescheiden ondernemen. (Meer verhalen kunt u vinden op http://fransdingemans.waarbenjij.nu) Langs het randje Uw reizende diaken is nu in een beroemde Peruaanse stad, Ayacucho. Gesticht in 1539 door de Francisco Pizarro als een bolwerk in de strijd tegen de Inca, is deze stad beroemd om drie zaken. Om de laatste heroïsche veldslag vlakbij de stad tussen de legers van de Virrey d’Espagna, de La Serna, en los Patriottes onder leiding van hun 10

 

         

 

 

alom   geëerde Mariscal Antonio José de Sucre op 9 december 1824 én omdat de stad maar liefst 33 kerken telt, een voor elk levensjaar van Christus, en haar naar men zegt de uiterst godsvruchtige levenshouding van haar bewoners. De slag bij Ayacucho betekende het einde van het Spaanse rijk in zuid Amerika. Een leger van 5600 patriotten plus één kanon nam het op tegen 8600 spaansen van de Virrey de La Serna plus 13 kanonnen. Het lag niet aan het ongeluksgetal 13 van de kanonnen, noch aan de godsvrucht van de Ayacuchionenses, doch naar 11

men zegt aan de broederzin der soldaten aan beide zijden. De heersende klasse van de Spanjolen, zo was dat in die tijd, waren zo slim een leger in het veld te brengen bestaande uit ongeveer 500 Europeanen een kleine 8000 inheemsen uit Cuzco, Bolivia en andere streken. Die inheemsen van Sucre en de La Serna waren natuurlijk vriendjes van elkaar, en zo gebeurde. Het resultaat is een prachtige obelisk op het slagveld, veel drentelende Peruanen op zondag aldaar en de wereld zoals we hem nu kennen. Een prachtig schilderij toont de generaals na de veldslag bij de overgave. Het is opmerkelijk. Het beeld doet mij denken aan het grootse schilderij van het congres van Wenen in 1814 en is evenzo opmerkelijk door de volledig Europese sfeer die eruit spreekt. En dat terwijl dit tafereel midden in de Andes is gesitueerd. Op het Plaza Mayor van Ayacucho staat een enorm standbeeld van de overwinnaar voor de eerste prachtige kerk, de Basilica, ooit gebouwd in opdracht van de u welbekende koning Philips II. Met een enorm altaar, goudgerand, en met vier enorme altaren aan elk van de zijwanden is het een indrukwekkend geheel. Petrus en Paulus bewaken de zijgevel, de tweede kerk qua ouderdom is de Santo Domingo, een straat verder, direct gevolgd door de San Francisco de Paula en de San Augustin. Allen fraaie voorbeelden van de koloniale bouwstijl in zuid Amerika. Worden de kerken bezocht? Reken maar. Trouwen, begraven en alles wat er tussen ligt. Missen en gebedsgenezers iedere dag. Begraven gaat met veel muziek en ophef. De kist van de dode wordt in statige processie door de stad gedragen, voorafgegaan door een heuse hoempa, met toeters waar Boni van zal watertanden. Het is niet helemaal de muziek van Jaap, maar de gemoederen beroerend is het zeker. De bijbehorende verkeersopstopping is geheel in lijn der verwachtingen. De onverlaat die zijn enorme PCHooft tractor tussen kist en hoempa manoeuvreert om maar aan zijn haast tegemoet te komen, wordt voorbeeldig op de bon geslingerd. Zo gaat dat, ook hier. Frans Dingemans

12

BLOEMENFONDS

De lente staat in volle bloei. In dit jaargetijde laten de bloemen zich van hun mooiste kant zien. In onze kerk zorgen de bloemen op de Avondmaaltafel voor mooie kleuren en tinten. Dat wordt mogelijk gemaakt door de vele trouwe schenkers zodat ons bloementeam de bloemen elke week weer mooi kunnen schikken. Er zijn drie giften voor het bloemenfonds in maart te melden t.w. 1 x € 50,1 x € 40,1 x € 20,Veel dank namens alle kerkleden. Ondanks deze gewaardeerde giften is het helaas nog niet genoeg voor het wekelijkse boeket op de Avondmaalstafel. Lidia Ludwig. Uw gift is welkom op NL19INGB0007340832 t.n.v. Lidia Ludwig te Heemstede.

OPEN REPETITIE COV HAARLEM

Op woensdagavond 13 mei 2015 opent de COV Haarlem om 20.00 uur voor belangstellenden de deuren van haar repetitieruimte aan de Jansstraat 74 in Haarlem. Het oudste oratoriumkoor van de stad (1911) is op zoek naar nieuwe leden en biedt die avond aan zangers en zangeressen de gelegenheid om mee te repeteren en de sfeer van het koor te proeven. Kunt u goed zingen en bladmuziek lezen, dan zou u het misschien eens moeten wagen. Lange tijd bestond de opvatting dat een oratoriumkoor alleen maar grijze zangers huisvestte en dat het repertoire alleen de oudere mens kon boeien. Maar gelukkig is die opvatting behoorlijk achterhaald. De passieconcerten trekken jaarlijks vele jongeren naar de kerken en concertzalen en de belangstelling voor meerstemmige klassieke koormuziek is ook onder jongeren zeer groot. Wij raden jonge mensen dan ook beslist aan om deze avond te komen meezingen. De COV Haarlem voert elk jaar op Goede Vrijdag de Matthäus Passion van J.S. Bach uit, in de Grote Zaal van de Philharmonie. Daar vindt ook in oktober of november het najaarsconcert plaats. Dan staan er klassieke en soms ook moderne werken van beroemde componisten op het repertoire. Op onze website www.covhaarlem. nl vindt u meer informatie over het koor en het repertoire. Is uw belangstelling gewekt? Geef u dan via e-mail op bij onze secretaris Ria Langen: [email protected]. 13

JAARREKENING van de DIACONIE AERDENHOUT

Het Accountantskantoor KKA heeft de jaarrekening 2014 opgesteld en de boekhouding beoordeeld. De jaarrekening sluit de balans per 31 december 2014 met de totaal telling van € 414.519 en toont een voordelig resultaat over 2014 van € 1.578.--. Het voordelig resultaat is toegevoegd aan het vermogen. Enige kerncijfers: De rentebaten € 9.546.-De bijdragen levend geld € 19.981.- ------------Totale baten € 29.527.-Diaconaal werk: Plaatselijk € 10.768.-Landelijk € 5.910.-Wereldwijd € 5.250.- ------------Totaal € 21.928.-Verplichtingen en bijdragen andere organen, kosten van beheer en rentelasten bedragen € 5.653.-Deze bedragen komen redelijk overeen met de opgestelde begroting 2014. Een kort overzicht van de diverse projecten 2014: Stichting Alzheimer Zuid-Kennemerland Stichting diaconaal vakantiewerk Stem in de Stad Stichting Sjaak Pach Hospice Haarlem Rudolphstichting Stichting Afasie Kennemerland Stichting Baanfonds Serious Request Mambo Poa Hulp aan weeskinderen Youf Learning across borders Stichting Kibahome Waterpomp Luponde 14

Bridge the Gap Stichting Mercy home Ondersteuning Ouderenwerk Voor deze projecten wordt wekelijks gecollecteerd na afloop van de dienst. Mocht U interesse hebben in de detailcijfers, dan ligt een exemplaar van deze jaarrekening 2014 ter inzage op het kerkelijk bureau. Namens de diakenen spreek ik de dank uit voor al Uw gaven aan de diaconie. Dankzij U hebben we bovengenoemde projecten kunnen realiseren. Fred de Waard, penningmeester van de diaconie van de Protestantse Gemeente te Aerdenhout.

GESLOTEN

Het kerkelijk bureau is wegens de meivakantie gesloten van maandag 4 mei t/m vrijdag 15 mei

15

KOPIJ INLEVEREN, LET OP!

Het adres voor de kopij van de Adventsbode is:

[email protected]

Inleverdata kopij Adventsbode zaterdag 22 augustus Uw kopij inleveren per e-mail op voornoemd adres. Foto’s in JPG-bestand (grootte 330 KB) Redactie

16

Nr. 3

mei/juni 2015

Reacties, ideeën of suggesties naar [email protected] 17

NIEUWS VAN DE JEUGDKERK JEUGDKALENDER • Zondag 24 mei:

Pinksteren, Jeugdkerk voor alle groepen, opvang crèche - verhaal, activiteit en veel gezelligheid

• Zondag 21 juni:

Overvliegdienst en afsluiting jeugdkerk seizoen 2014/15, opvang crèche - Nynke Brouwer gaat overvliegen naar de 12 plus groep - samen zwaaien we haar uit - de kinderen van groep 2 gaan naar de onderbouw

• Zomer vakantie periode: geen Jeugdkerk • Zaterdag 5 & Zondag 6 september: START ZONDAGKAMP JEUGDKERK - kamperen in het bos bij de familie Dirkzwager - verhaal, activiteiten in het bos en veel gezelligheid - BBQ, kampvuur en vossenjacht - neem je vriendjes en vriendinnetjes mee ------------------------------------------------------------------------------------------------------------

PALMPASEN We hadden dit jaar niet de Haas op bezoek, maar de pret was er niet minder om. IJverig hebben alle kinderen aan hun palmstok gewerkt en vol trots aan iedereen laten zien. Wat een gezellige vrolijke dienst was dat.

PASEN was dit keer ook een beetje anders, toch maar lekker achter even samen zijn. Wel veel paaseieren gemaakt en gegeten :-))

18

PINKSTEREN Zondag 24 mei

Er is voor iedereen weer iets te beleven. Wat dit keer centraal zal staan is de vredes duif. Kom luisteren naar een mooi verhaal en plezier maken met ons!

OVERVLIEG DIENST EN AFSLUITING SEIZOEN 2014/2015

Zondag 21 juni Tjonge, alweer een bijzonder mooi seizoen voorbij gevlogen. Ook dit seizoen hebben we weer veel plezier gehad samen en aan leuke activiteiten & projecten gewerkt. Wat gaat dat toch altijd weer snel voorbij. De afsluiting van het seizoen is ook een groot feest, want we hebben Nynke die naar de middelbare school gaat na de zomer vakantie. Wij noemen dat altijd overvliegen en dat willen we niet zomaar voorbij laten gaan. Wij zwaaien haar uit en gaan er samen er een bijzondere dienst van maken. Jullie komen toch ook !

LET OP!!

Tijdens de zomerperiode is er geen jeugdkerk, het nieuwe schema voor seizoen 2015 -2016 wordt volgende keer in de Adventsbode geplaatst, maar ook komt het weer op de site ww.adventskerk.com

STARTZONDAG KAMP Zaterdag 5 - Zondag 6 september 2015

(v.a.15:00 t/m kerkdienst)

Zoals elk jaar zal in het weekend van de opening van het kerkelijk jaar weer voor de kinderen het Start Zondag kamp worden georganiseerd. Een erg leuk en spannend evenement. We kamperen in het bos!! En gaan heerlijke BBQ-en, kampvuur maken, samen buiten ontbijten, knutselen, vossenjacht en nog veeeeeeel meer. Ook dit jaar slapen we weer in die mooie tenten of in je eigen tent die je mee mag nemen. Maar bij slecht slapen we in de kerk, dus weer of geen weer, het gaat ook dit jaar door! Jullie vriendjes en vriendinnetjes zijn ook van harte welkom!! Opgeven via de site www.adventskerk.com

PS!

Als je 12+ bent en graag wilt helpen met het kamp, ben je ook van harte welkom, geef je dan ook op! Wij verheugen ons erop om jullie allemaal weer te zien op het kamp. namens de leiding van de Jeugdkerk Nicole vd Heuvel.

19

ADRESSEN en TELEFOONNUMMERS

Predikant Ds. M.A. Smalbrugge, Kinderhuissingel 14, 2013 AS Haarlem. Tel. 023 524 59 07. Scriba Kerkenraad Mw. A.L.W. Dedel-Sweerts de Landas, Essenlaan 4 2061 GB Bloemendaal. Tel. 023 527 51 75. Diac. hulp Dhr. R. Jacobs, Asterlaan 37, 2111 BG, Aerdenhout. Tel. 023 524 27 10. College van Kerkrentmeesters Secretaris: de heer A. Vermeer P/A Camplaan 18, 2103 GW te Heemstede, Tel.nr. 023-5474612 Kerkgebouw Adventskerk, Leeuwerikenlaan 7, 2111 HA, Aerdenhout. Tel. 023 524 13 46. Kerkelijk Bureau Mw. S. Gunneman, Camplaan 18, 2103 GW, Heemstede. Tel. 023 547 4612. Open: dinsdag en donderdag van 09.30 – 12.30 uur. E-mail: [email protected] Organist Dhr. J. Stork, IJssellaan 39, 2105 VA, Heemstede. Tel. 023 531 59 68. Koster Dhr. H. Geluk, Wagnerkade 39, 2102 CS, Heemstede. Tel. 023 529 48 14. E-mail: [email protected] Hulpkoster/ Dhr. P.C. van Iperen, Recifelaan 28, 2051 LN, Overveen. Beheerder website Tel. 023 525 92 56. E-mail: [email protected] Website www.adventskerk.com Autodienst Mevrouw M.E. Nijstad-Taal, Sparrenlaan 25 2111 AE Aerdenhout. Tel. 023 544 18 07. Crèchedienst Alexandra Frère, Tel. 023 524 14 54. Adventskoor Dirigent: Xandra Mizée Adreswijzigingen [email protected] Kopij Adventsbode [email protected]

GIRONUMMERS

NL76INGB0000322050 Diaconie t.n.v. penningm. te Aerdenhout NL77INGB0009695530 Kerkvoogdij t.n.v. Protestantse Gemeente te Aerdenhout NL91INGB0003448284 Ontwikkelingshulp t.n.v. penningm. te Aerdenhout NL19INGB0007340832 Bloemenfonds t.n.v. mw. Lidia Ludwig te Heemstede

BANKNUMMERS

NL65ABNA0562346899 Diaconie ABN AMRO Bloemendaal t.n.v. penningmeester te Aerdenhout NL06ABNA0555254933 Kerkvoogdij ABN AMRO Aerdenhout t.n.v. Protestantse Gemeente te Aerdenhout 20