We gaan op weg! Op weg naar Zelf Organiseren. Zij wijzen je alvast de weg in deze uitgave:

ZO. De nieuwsbrief van de Posten over Zelf Organiseren voor medewerkers en vrijwilligers

We gaan op weg! Op weg naar Zelf Organiseren

Zij wijzen je alvast de weg in deze uitgave:

In juni 2013 zijn 7 zelforganiserende koploperteams binnen de Posten gestart. Gestart met de reis die we samen maken en waarvan het einddoel bekend is. De route ernaar toe is globaal geschetst, maar ligt zeker niet vast. Deze geeft een idee van de stappen die wij moeten doorlopen om de eindbestemming te bereiken: eind 2014 werken alle

teams zelforganiserend. Of je nu een team bent in de intramurale zorg, de thuiszorg of werkzaam in de ondersteunende dienst. Hoe gaan we er komen, en wat heb je als individu of als team nodig, wat zijn de kaders en hoe wordt de nieuwe wijze van werken ervaren en aangepakt? Deze vragen staan centraal in deze nieuwsbrief.

De eerste ZO nieuwsbrief: We gaan op weg! Met ondersteuning van tekstschrijfster Jozefien Haagen hebben wij verhalen verzameld van de vele betrokkenen bij het transitieproces “Op weg naar Zelf Organiseren”.

Graag nodig ik jullie uit om alle verhalen te lezen, en deze met elkaar te delen. Wil je nog meer lezen, kijk dan op intranet: daar staan nog meer mooie verhalen!

Wat zijn wij blij met deze verhalen! Zoveel mooie ervaringen, positief maar soms ook minder rooskleurig. Maar altijd recht uit het hart! Het hart van de medewerkers voor de cliënten, het hart van de Cliëntenraad als vertegenwoordiger van de cliënten, het hart van de vrijwilligers en alle overige professionals. Het hart voor de Posten.

We wensen jullie veel leesplezier! Namens de projectgroep Op weg naar Zelf Organiseren,

Deze verhalen leren ons, ook als projectgroep, wat er leeft in de organisatie. Het leert ons waar wij voor het jaar 2014 aandacht aan moeten schenken. Wat kan er beter, wat kan er anders? Colofon ZO. De nieuwsbrief van de Posten over Zelf Organiseren.

Eugenie Gosselink Projectleider

‘Proactieve rol voor iedereen’ De Posten kent sinds drie jaar een eigen behandelteam met diverse behandeldisciplines. Ook het behandelteam is aangewezen als koploper. Specialist ouderengeneeskunde Desiré Jansen is daar blij mee. “Als koploperteam staan wij vooraan bij de ontwikkeling van een nieuwe manier van werken waarin iedereen een proactieve rol speelt.”

Deze nieuwsbrief geeft informatie over de transitie naar kleinschalige, zelforganiserende teams binnen de Posten. Voor Medewerkers en vrijwilligers. Oplage De gedrukte oplage is 400 stuks. De nieuwsbrief is ook digitaal beschikbaar op intranet. Interviews door Jozefien Haagen

“Proactief zijn betekent dat je actief meedenkt over de samenwerking tussen zorgteams en behandelaars over de omgang met complexe casussen. Het is erg belangrijk om te beseffen dat de Posten zich heeft ontwikkeld van een bejaardenhuis naar een gespecialiseerd centrum voor ouderen met complexe problemen.”

Realisatie Bitwise

www.bitwise.nl

Redactie Lilian Koning

[email protected]

Marjan de Vos

[email protected]

“Die hebben ook vaak met gedrag te maken. De zorg voor deze groep wordt steeds ingewikkelder en vraagt om een deskundige benadering. Er is

Desiré Jansen

gespecialiseerde kennis nodig om deze ouderen goed te begeleiden. Dat besef is belangrijk.” Het is de wens van Desiré Jansen om hierover snel in gesprek te gaan met de zorgteams. Het behandelteam heeft veel kennis over kwetsbare ouderen en complexe problemen en kan dit delen met de zorgteams. “Maar ik besef ook dat dit tijd kost. Gelukkig zitten we al wel in een rijdende trein. Iedereen heeft eigen belangen, dat is logisch, maar het is goed om overstijgend te denken. Mijn hogere doel is dat we in tijden van bezuinigingen de kwetsbare oudere zo goed mogelijk begeleiden.” Op intranet vertelt Desiré meer over het zelf organiseren in het behandelteam.

Telefoonnummer 053 - 475 37 01

2

ZO. De nieuwsbrief van de Posten over Zelf Organiseren


3

De sfeer in het Hofje - een van de gesloten afdelingen van de Posten - is gemoedelijk. De aankleding is huiselijk en vertrouwd. Aan één muur hangen kleurrijke vogelhuisjes en twee andere muren zijn behangen met foto’s van Tuindorp het Lansink in Hengelo.

Inmiddels heeft Jolanda de smaak te pakken. “Het liefst zou ik los van de organisatie alles willen regelen, inclusief de financiën. Leuk en spannend!” Ze moet nog even geduld hebben. “We kunnen nu nog terugvallen op afdeling A, maar over een tijdje zijn we helemaal los”, reageert Claudia.

Het Hofje is het werkterrein van Jolanda Hartman en Claudia Groenink. Samen met hun teamgenoten zijn ze afgelopen zomer op de trein van zelf organiseren gestapt. Met een schok is die gaan rijden en hortend en stotend op weg gegaan. De reizigers maakten onderweg van alles mee. Van irritatie en boosheid tot verbazing en een Yes!-gevoel.

Het beheren van de eigen portemonnee bevalt het tweetal goed. Ze worden er kritischer en creatiever van. Bovendien geeft het inzicht in de kosten achter de zorg. “De uitdrukking ‘tijd is geld’ is echt van toepassing”, zegt Claudia. “Het heeft ook geen zin om tegen deze ontwikkeling aan te trappen.” Jolanda bevestigt dit. “Dit is de toekomst. Zelf organiseren kun je niet meer tegenhouden.”

‘Alles zelf regelen lijkt me leuk en spannend’

‘We willen bij het geheel worden betrokken’ Eugenie Gosselink en Jan Ebberink

Claudia en Jolanda hebben nu ‘meerdere hoedjes op’. Welke dat zijn? Kijk op het intranet! De cliëntenraad van de Posten bestaat uit twaalf leden. Met de komende veranderingen in de zorg krijgen zij veel te doen. “Dan hebben we die twaalf mensen wel nodig. We willen ons ook actiever opstellen, zodat we vroegtijdig op de hoogte zijn van alle plannen”, zegt Jan Ebberink. “Over de zelf organiserende teams hebben we maar één gesprek gehad. Eugenie Gosselink heeft ons geïnformeerd over de start en de eerste problemen na de aanloop. Ook hebben we een excel-bestand gekregen met alle kaders en richtlijnen. Ik hoop

Jolanda Hartman en Claudia Groenink

dat het contact intensiever wordt en dat we meer actuele informatie ontvangen. We willen bij het geheel worden betrokken.” “Ik vergelijk het zelf organiseren een beetje met Buurtzorg. Daar regelen de medewerkers ook alles zelf. De lijntjes zijn kort en ze kunnen sneller op bepaalde situaties inspelen.” vult Foekje Goseling aan. “We horen graag van de cliënten van de Posten hoe zij tegen de veranderingen aankijken”, “We zoeken naar manieren om cliënten directer te bereiken. Dat is het moeilijkst bij de mensen die gebruik maken van de thuiszorg. Zij komen ook niet op de familiebijeenkomsten waar wij naar toe gaan. Terwijl de Posten juist aan de weg timmert met thuiszorg, want daar gaat het steeds meer naar toe. In 2014 komt er een pilot met iPads voor de cliënten in de thuiszorg. Misschien openen wij dan een Facebookpagina.” Een uitgebreid verslag van het interview met Jan en Foekje vind je op intranet.

4



5

Leren fietsen zonder zijwieltjes Verpleegkundige Erwin Wessendorp van team Velve (Het Lindenhof) zag afgelopen jaar hoe zijn teamleider zich steeds meer terug trok en taken uit handen gaf. Erwin geeft zijn ervaringen en belevenissen graag door aan teams die nog op weg gaan:

Erwin Wessendorp

1

‘Vertrouw op jezelf. Je kunt het!’ “Onze teamleider leert ons fietsen zonder zijwieltjes. Hij laat ons op een gegeven moment los, maar houdt ons wel in de gaten.”

2

Het team bepaalt de richting. “Als het team op een kruispunt staat, zegt de teamleider niet dat we linksaf moeten gaan. Hij laat ons rustig even staan en denkt: laat ze maar even zelf nadenken.”

3 4 5

Vallen en weer opstaan. “Fouten maken mag en moet. Maar het is goed dat iemand meekijkt, zodat er geen erge dingen gebeuren. Als we het even niet weten, kunnen we op de teamleider terugvallen.” Plezier “Onze teamleider zag de lol er wel van in. Hij zei bijvoorbeeld: ‘jullie hebben het natuurlijk allemaal al weer geregeld!’ of: ‘er is zeker weer niets te doen voor mij?’ Daar hebben we lekker om gelachen.” Trots “Hij laat je gaan en kijkt met een grote glimlach op zijn gezicht hoe je wegfietst.” Benieuwd hoe het team Velve met vallen en opstaan leerde fietsen zonder zijwieltjes? Kijk op intranet!

Hoe bind je vrijwilligers aan je team? Vraag het Frieda van der Meij, want zij is binnen de Posten verantwoordelijk voor het werven en selecteren van vrijwilligers en het ten uitvoer brengen van het vrijwilligersbeleid. Als coördinator van het vrijwilligerswerk weet ze dat het toverwoord binding is. Maar hoe doe je dat? “Binding zit in kleine dingen. Noem mensen bij hun naam en begroet ze bij binnenkomst. Betrek ze bij het team, laat ze delen in traktaties en stuur hen ook eens een kaartje. En vraag eens hoe het met ze gaat. Het hoeft heus geen lang gesprek te zijn.

Op een gegeven moment kan ik me terugtrekken, want uiteindelijk zijn de teamleden verantwoordelijk voor het binden van de vrijwilligers. Per saldo kunnen we veel voordeel van hen hebben en daar hebben onze cliënten weer baat bij. Lees op het intranet hoe Frieda zes vrijwilligers koppelde aan de Lindetuin.

Telkens weer breng ik onder de aandacht hoe belangrijk het binden van vrijwilligers is, want hun aanwezigheid wordt een vast gegeven in teams. Vooral in begin moeten vrijwilligers als het ware worden meegenomen, zodat ze bij het team gaan horen. Ik zit daar altijd bovenop. Eén keer per maand schuif ik aan bij het werkoverleg en dan probeer ik altijd een vrijwilliger mee te nemen.

Frieda van der Meij

6



7

‘Met een groot team voel ik me eerder een nummer’

Koploperteam Lindetuin Hilde Beukema

Alle rollen aanwezig

Alle koploperteams doen de Belbintest. Deze methode geeft inzicht in de rol die iemand speelt binnen een team. Er zijn verschillende rollen: bedrijfsman, voorzitter, vormer, groepswerker, waarschuwer, zorgdrager, onderzoeker, plant. Verzorgende Hilde Beukema van koploperteam de Lindetuin licht toe wat de test voor haar en het team in petto had. “Uit de Belbintest kwam dat ik geen netwerker ben, en dat herken ik wel. Contacten onderhouden kan ik wel, maar ik vind andere dingen leuker. Uit de test kwam voor mij de rol van groepswerker naar voren, zoals bijna iedereen in de zorg. Ook ben ik organisator en voorzitter. Dat laatste was voor mij een verrassing, maar andere teamleden vonden het zeker van toepassing op mij. Al met al zijn de rollen evenwichtig verdeeld in ons team. Niet alle rollen zitten er in, maar dat kan ook niet in een team van zeven.” De teambarometer van Van Amelsvoort is het tweede instrument dat een team kan inzetten.

8


Dit geeft inzicht in welke fase van de teamontwikkeling een team zich bevindt. Het instrument hanteert drie fasen: 1)

Al veertien jaar woont mevrouw Veneberg op afdeling D van de Posten. Tot vorig jaar leefde ze samen met haar man in een appartement dat uitkijkt op het park van de Wesselerbrink. “Gelukkig hoefde ik na zijn overlijden niet van de kamer af, want ik zit hier prachtig. Als er sneeuw ligt, zie je de kinderen op hun sleetjes de heuvel afgaan.” Ze is blij met het kleine team Lindetuin en ervaart dat de band met de medewerkers persoonlijker is geworden. “Ik zie geen vreemde gezichten meer en het contact is rechtstreekser. Met een groot team voel ik me eerder een nummer. Hilde gaat vaak even bij me zitten en vraagt hoe het is. Wat ik met haar bespreek, is later bekend in de hele groep.”

een bundeling van individuen: een beginnend team waarbij de onderlinge verbinding (nog) niet sterk is; een groep: sterkere de sociale binding in het team en meer aandacht voor het zelfstandig regelen en coördineren; een team: het team werkt aan samenwerking en continu zelfstandig verbeteren.

“Ze vraagt ook door. Ik kan echt mijn hart bij haar luchten. Een goede verzorgende heeft persoonlijke aandacht en kan luisteren. Écht luisteren, zodat je elkaar goed verstaat en er geen misverstanden ontstaan. Dat is voor mij belangrijker dan het eten.”

Het team Lindetuin heeft ook de teambarometer ingevuld. Hilde Beukema: “Als je naar de verschillende fasen kijkt, zitten wij al voor vijftig procent in 2 en voor vijftig procent in 3. Eigenlijk zijn we al een heel eind op weg.”

Mevrouw Veneberg is een tevreden klant. “Alles is prima verzorgd. Het kan niet beter en zo heeft mijn dat man ook ervaren. Vanaf de eerste dag is de Posten goed bevallen. Welk cijfer ik zou geven? Een tien lijkt me overdreven, maar een negen is de verzorging hier zeker waard.”

2)

3)

Hilde schetst op het intranet hoe haar team de verandering naar zelforganiseren heeft ervaren.

Het uitgebreide verhaal van mevrouw Veneberg is te lezen op het intranet.

Mevrouw Veneberg

“Als er sneeuw ligt, zie je de kinderen op hun sleetjes de heuvel afgaan.”


9

Monique Oostindie

‘Kom maar langs!’ De afdeling Administratie is ondersteunend en faciliterend voor de zelf organiserende teams. “Als je iets te vragen hebt, kun je bij ons terecht. Kom maar langs!”, zegt assistent-controller Manuela Gort. “Natuurlijk komen we graag bij de teams langs. De teams hebben hun kennis over de zorg en wij weten alles over administratie en financiën. Maak gebruik van onze kennis. We zitten hier niet voor niets. Wij kunnen bijvoorbeeld voorlichting geven over de uitleg van of de betekenis van de cijfers en hoe je die op een positieve manier kunt beïnvloeden.”

Manuela Gort

Beste collega’s in de Posten, We zijn sinds juni”Op weg naar Zelf Organiseren” en hebben de taakverdeling in ons team heel fanatiek opgepakt. We doen nu veel meer dingen zelf. De Belbin-test heeft ons geholpen om goede afspraken te maken en daar gaan we nu voor. Ik ben degene met de creatieve rol, zorg voor de uitjes en kleed het kantoor gezellig aan. Eigenlijk deed ik dat altijd al. Nieuw voor mij is het maken van de roosters. Eén keer per maand vul ik tijdens de vergadering samen met een collega de diensten in en zet die in de computer. Dat lijkt gemakkelijk, maar is het niet. Mijn collega heeft een cursus gevolgd en een medewerker uit een ander team heeft ons geholpen. Zo leren we van elkaar.

Samen met haar collega’s wil ze een bijdrage leveren aan een beter financieel besef bij de medewerkers. “We merkten dat de teamleden van de twee teams waarmee we gesproken hebben, nog niet bezig waren met geld. Wel met de organisatie van de zorg en het regelen van de uren en de vervanging. Maar het geld voor de Posten moet wel worden verdiend!” “Als iemand met een laag zorgzwaartepakket meer zorg nodig heeft, kun je een herindicatie aanvragen. Een hogere indicatie zorgt voor meer inkomsten zodat de zorg ook daadwerkelijk kan worden gegeven. En als je het zorgdossier bij de cliënt thuis bijwerkt, levert dat geld op. Achter je bureau niet. Veel mensen hebben zich daar nog nooit mee bezig gehouden in hun functie. Daarom wil onze leidinggevende workshops gaan geven en uitleggen waar ons geld vandaan komt. Ook het systeem met de dashboards dat we in 2014 invoeren, willen we toelichten.”

Soms is het echt lachen als iets misgaat. Toen we net met het ECD bezig waren, dacht ik wel te weten hoe het moest. Mooi niet! Maar met elkaar kom je er wel weer uit. We worden steeds handiger, we zijn flexibel en de sfeer is open. Als iets niet klopt, blijven we er niet mee rondlopen. Waar ik eerst ook aan moest wennen, waren de verpleegkundigen in ons team. Ik was bang dat er geen leuk werk meer voor ons overbleef. Zo is het gelukkig niet. Nu vind ik het fijn om op de verpleegkundigen terug te kunnen vallen. Twee weten meer dan één. Monique Oostindie Thuiszorgteam Het Veldhof Monique is trots op haar eigen team, Het Veldhof. Op het intranet wordt duidelijk waarom.

Manuela: “Samen moeten we de toko runnen” (zie intranet).

10



11

Als P&O-adviseur is Okke Dickhof nauw betrokken bij de veranderingen binnen de Posten. Sinds januari 2013 is op zijn eigen afdeling ook veel veranderd. De drie P&O adviseurs zijn nu elk gekoppeld aan één onderdeel van de Posten: thuiszorg, intramuraal of algemeen/financiën. Wat is er in 2013 voor jou veranderd? “Ik heb een nieuwe functie gekregen als adviseur van de thuiszorgteams. Mijn werk is nu veel overzichtelijker, omdat ik met één club bezig ben. De vernieuwingen maken mijn werk leuker, want ik leer veel. Als P&O-adviseurs zijn wij ook zelforganiserend en hebben we ook meer vrijheid en bekijken samen hoe we nieuwe zaken vanuit de nieuwe werkwijze aan willen pakken.” Hoe kijk je tegen Zelf Organiseren aan? “Dat spreekt me erg aan. Het is mooi om te zien dat wij als gehele organisatie aan het leren zijn en ons bewegen richting Zelf Organiseren. Ik merk dat de communicatie directer wordt en mensen ons beter weten te vinden. Het proces waar we in zitten sluit aan bij de vier pijlers uit het Plan van Aanpak: tevreden medewerkers en cliënten, gegarandeerde

Tips van de OR

Okke Dickhof

kwaliteit en een financieel gezonde organisatie. Mijn eigen tevredenheid is zeker gestegen.” Hoe zijn de reacties van de medewerkers? “Soms krijg ik de indruk dat de teams een verschil maken tussen het dagelijks werk en het Zelf Organiseren, maar die twee dingen moeten juist samenvallen. Dat kwartje moet nog vallen. Zelf Organiseren is niet iets dat je anderhalf jaar lang doet en dan stopt. Dit wordt de nieuwe werkwijze van de Posten. De zorgverlening blijft hetzelfde, maar hoe je daar mee omgaat verandert.” Okke op intranet: “Zelf organiseren is: meer zelf doen en meer zelfstandigheid!”

‘Zelf Organiseren stopt niet na anderhalf jaar’

De Ondernemingsraad is een kritische partner en volgt ‘Op weg naar Zelf Organiseren’ op de voet. De OR-leden leggen hun oor te luister en pakken allerlei signalen op bij de medewerkers. Op basis van wat de OR-leden gezien en gehoord hebben, maakten ze een lijstje met tips. Voor het management • Blijf eerlijk met de informatie naar het personeel. Iedereen is gebaat bij transparantie. De gesprekken van de directie met alle koploperteams zijn een positief voorbeeld. • De koers van het Management Team moet duidelijk zijn. • Bereid de medewerkers tijdig en duidelijk voor en zorg voor goede begeleiding. • Extra bijeenkomsten buiten werktijd zijn voor medewerkers een extra belasting. Beperk dit dus tot een minimum. • Pas het tempo van ‘Op weg naar Zelf Organiseren’ aan; dat ligt nu te hoog. Voor de medewerkers • Wil je iets melden? Maak het bespreekbaar met je eigen team. • Wees je ervan bewust dat loslaten moeilijk is. Zorg dat je niet terugvalt in de oude rol, maar pas je aan aan de nieuwe werksituatie. • Denk toekomstgericht. Je vindt de OR ook op Facebook! In het artikel op intranet geeft de OR zijn mening over zelf organiseren.

12



13

‘Het proces de tijd geven en ervan leren’ René ter Elst is als teamleider OLB (Onderhoud en Logistiek beheer) inmiddels volop betrokken bij het proces ‘Op weg naar Zelf organiseren’. In eerste instantie via de vraagbaak ‘de Conducteur’, maar vooral in het dagelijks werk. Wat is zelf organiseren voor jou? “Het team OLB werkt al zelforganiserend. Wij faciliteren al aan de (zorg) vraag en proberen mee te denken. Ik zie dat sommige teams zelfstandiger worden, meer dan voorheen nadenken over wat er nodig is om prettig te werken of het beter te organiseren voor de bewoners. Ik ervaar de kleinere teams als makkelijker benaderbaar, alhoewel het niet bij elk team al even duidelijk is wie het aanspreekpunt voor bepaalde zaken is. Wij hopen dat de teams ons steeds meer zijn gaan zien als adviseurs voor hen.” In zijn eigen team heeft René bijvoorbeeld bij het team huishouding de kaders neergezet waarbinnen het team zelfstandig werkt. Zo maken zij zelf hun schema en bepalen hoe en wanneer er wordt schoongemaakt . Hoe ervaar je het proces “Op weg naar Zelf Organiseren”? René heeft het gevoel dat de teams in het diepe zijn gegooid en dat het proces te voortvarend gaat. “Er zijn te weinig kaders gesteld of er wordt geen gebruik van gemaakt. Zijn de medewerkers wel voldoende op de hoogte van wat zelf organiseren

nu inhoudt? Wat betekent dit nu in de praktijk? We moeten het niet onderschatten. We zijn hier en daar tegen de muur gelopen, maar leren hiervan. En als wij het proces de tijd geven en ervan leren is het prima. Dan draagt het echt bij aan een nog betere organisatie voor medewerkers en cliënten.” Wat zijn je tips en adviezen? ” Scholing geven aan de teams over het werken met budgetten. De administratie kan daar een goede rol in spelen. Ook andere ondersteunende processen, zoals inkoop, kunnen een plek krijgen in de bijscholing van de teams. Je zou een instructiefilmpje kunnen maken. “ ”De teams moeten zelf uitzoeken en ontdekken, maar wel samen met de ondersteunende afdelingen. Je moet ze goed voorbereiden op wat ze moeten doen. En je moet ernaar toe.” Meer over René’s ervaringen met de zelforganiserende teams vind je op het intranet.

René ter Elst

. end r. m a e ern ien ra k al d n o oo ch ees miss blijft, p w no n ie e o e d d , o f g l s lijkt etze je gew , een sla ga’ Z de ok al olle c n rg h m ga t GR erd. a o e o , a t z t s r l e a wi ke de dw te Be th lek e je d van rend n me turen i n d o o u g tu vare fs gew e vraa e inho zelfs r zel e a n f G d lk ee ls el het r het e el e f dat eel. A dat z e met o t h S ove eling elf e ese t er v k heb ing di z o b we l ged ze afd el En nder uit. I d n f e e n a k a en eld ve p o amer ver rzoek ieuwe o d e n e ,b n be nk te ond pleet opt ijvoor atiën nne tere i en. l o l m e b d p e n m d l e n n co cië ta go an d de iet e had t aan zelf a en effi lijkhei n s e e e e t W h w ie t er n. ord e Als rs ka omda ebben en ov ntwo r w ken a k , e h a a n a d d r ve an ngoe . Toen te de n w en m : roep e n g o t e t o e is din ou t linn issel m me gew de r en f advies g nie t w e o e o g w o a d r n N a e g m ij t . b en raa em preek ren. M durft ar he eb . Je o n a gev ssing h e t e s g b is be s te l s nie ver. M gd. Ik o l e l p r t o o t ms tui lles ove e ie nie lijk erk en. A r ook k als j ik eer n over zat so ijn w z a e et lop oo ben eilig v hoofd ook al In h naan s valt ig is, r a r e d da n ik h n m’n voel, teg . Ande at no tjes, r be rug e ief ge d e g l a l a s l a o t m in a t op r oed, d ter de posi p l g hu op lg er ch s lo emaa tijd a k een e l l l i l a ta ieve ) heb ZR kom ntens et al G ( i g m een ol. Al iet. Zor e i v t n a erg r nog alid v e e R we ong he e J trisc d a ia ndr g Ger a S elin Afd

René heeft het gevoel dat de teams in het diepe zijn gegooid Op het intranet vertelt Sandra over ‘het moment van de dag’ van het team GRZ.

14


Sandra de Jong


15

Betrokken én afhankelijk “Toen ik bij de Posten begon zag ik een leuke organisatie met mensen die de laatste jaren van ouderen zo zinvol mogelijk proberen te maken. De medewerkers hebben een erg groot hart. In bedankbrieven van families lees ik veel over de liefdevolle bejegening die ze hier hebben ervaren. Dat is een sterke basis.”

Zacht zoevend door Boekelo Hoe een simpel rekensommetje tot een prachtig resultaat kan leiden, blijkt uit de aanschaf van een elektrische scooter bij team Boekelo. Stefan de Lange vertelt hoe hij dat voor elkaar kreeg. “We kregen vanuit het Hofkwartier, waar we eerst in het team zaten, een gewone scooter mee voor het team Boekelo. Maar in Boekelo is geen tankstation. We moesten dus steeds naar Haaksbergen of Enschede om te tanken. In Boekelo is wel een scooterwinkel. Ik ben daar naar toe gegaan om te vragen wat een elektrische scooter kostte. ‘Dat is dan drieduizend euro’, was het antwoord. ‘Jeetje, wat een geld’ dacht ik. Toen ben ik gaan rekenen. De kosten voor een jaar op en neer rijden om te tanken, de afschrijving van een nieuwe scooter en de personeelsuren die er in gingen. En wat bleek? De aanschaf van een elektrische scooter was véél voordeliger. Bovendien is die zuiniger én milieuvriendelijker dan een gewone scooter. Ik ben toen naar de teamleider gegaan en heb mijn verhaal gedaan. Ik kon volledig onderbouwen hoe duur het was. We mochten de elektrische scooter aanschaffen. Nu rijden we daarmee rond, met mooie

16


Willem Marcelis

stickers van de Posten erop. De ouderen in Boekelo zijn ook blij, want deze scooter maakt veel minder lawaai dan een gewone.” “Een bijzonder proces.” Zo typeert Marianka de pioniersfase van koploperteam Boekelo (zie intranet).

Lovende woorden van Willem Marcelis voor zijn medewerkers. Maar hij zag en ziet dat achter die enorme betrokkenheid ook een afhankelijke houding schuilgaat. Dat heeft hem verbaasd, want bij de Posten werken vrijwel alleen maar volwassenen. “Mensen die hun privéleven prima weten te regelen, maar hier lijkt het er op dat ze een soort hulpeloosheid hebben aangeleerd”, zegt hij daarover.

“Op de een of andere manier zijn ze door het systeem onmachtig gemaakt. Het lijkt erop dat onze medewerkers zich in hun werkzame leven veel minder zelfstandig opstellen dan in hun privéleven. Hoe kan dat, en op welke manier houden wij dit als organisatie in stand? Die vraag begon een jaar of drie geleden te kriebelen en was de aanleiding voor Op weg naar Zelf Organiseren.” Het gaat mij er om dat de medewerkers de leiding nemen over hun eigen professionele leven, rekening houdend met de vier pijlers van de Posten: blije klanten, blije medewerkers, een huishoudboekje dat op orde is en professionele kwaliteit. We kunnen daarover veel meer met elkaar in gesprek gaan, op een ontdekkende manier. Samen onderzoeken hoe we dat punt aan de horizon kunnen bereiken. Zonder een koersboekje, want de vier hoekvlaggen zijn bekend. Hoe het speelveld er uit ziet is aan de medewerkers, want zij zijn de experts en weten wat er nodig is. Op het intranet staat het uitgebreide interview met Willem Marcelis te lezen. Op basis van dat gesprek zijn de verschillen tussen de Posten vroeger en nu in steekwoorden naast elkaar gezet. Lees op het intranet waarom Willem de persoonlijke motivatie zo belangrijk vindt voor het zelf organiseren.

Marianka Kattenbelt


17

de Posten De Posten 135 7544 LR Enschede Telefoon 053 - 4 753 753 E-mail [email protected] Internet www.deposten.nl

www.deposten.nl

We gaan op weg! Op weg naar Zelf Organiseren. Zij wijzen je alvast de weg in deze uitgave:

Recommend Documents