ACV-memorandum. Solidariteit, daar word je beter van

ACV-memorandum federale en Europese verkiezingen 25.5.2014

“Solidariteit, daar word je beter van”

Het ACV-memorandum voor de federale en Europese verkiezingen vormt samen met de memoranda van de Gewest- en Gemeenschapscomités de basis voor het ACV-optreden in de aanloop van de politieke verkiezingen van 25 mei 2014.

Mini-jobs. Mini-koopkracht. Mini-bescherming. Mini-sociale zekerheid. Mini-overheidsdiensten. Mini-non-profit. Mini-overleg. Mini-middenveld. Mini-zorg voor milieu. Mini-België ook. Mini-solidariteit kortom. Maxi alleen nog voor de grote vermogens en de hoogste inkomens. Maxi alleen nog voor de winsten van bedrijven en de flexibiliteit op werkgeversmaat. Maxi alleen nog voor de toplonen en de gouden handdrukken. Maxi alleen nog maar voor de commercie. Maxi-hebzucht kortom. Mag het opnieuw ietsje meer zijn voor de werknemers en de gerechtigden op sociale uitkeringen? Het zijn niet zij die ons in een financiële crisis zonder weerga hebben gestort. Maar het zijn wel zij die al jarenlang de crisis moeten uitzweten. Met verlies van jobs en zware loonmatiging. Met meer werkloosheid en minder werkzekerheid. Met meer Europese begrotingsvoogdij en minder federale beleidsmarge. Met toenemende afbouw van sociale rechten en afnemende collectieve voorzieningen. Met bovenop een staatshervorming die de solidariteit via de sociale zekerheid in gevaar kan brengen. De balans is zoek. De solidariteit moet hersteld. Dat stellen we voor de regionale verkiezingen, in onze drie regionale memoranda. Dat stellen we voor de federale en Europese verkiezingen in dit memorandum. Met tien duidelijke verwachtingen aan de nieuwe federale en Europese parlementairen. En aan de nieuwe federale regering. Daar gaan we voor. Daar kampen we voor. Hierbij onze tienkamp. Tegelijk is er nog zeer veel werk aan de winkel om de zesde staatshervorming op de rails te zetten, ook op federaal vlak. Met handhaving op federaal vlak van de essentiële solidariteitsmechanismen: arbeidsrecht, sociale zekerheid en cao-overleg. Met zorg dat het eenvoudig en doorzichtig blijft voor burgers, werknemers en bedrijven. En op basis van loyale samenwerking tussen de diverse overheden. We willen absoluut vermijden dat weer jaren verloren gaan aan een zevende staatshervorming. Er zijn andere prioriteiten.

Federale en Europese verkiezingen 2014

Mini blijkt opnieuw in bij de werkgevers, in de verkiezingsprogramma’s van diverse partijen, bij een deel van de opiniemakers …

•3• ACV-memorandum

Solidariteit, daar word je beter van

1. Meer jobs


Onze bevolking groeit nog steeds aan. De groep op actieve leeftijd krimpt niet, maar wordt almaar groter. Terwijl de werkgelegenheid niet volgt en dag na dag jobs verloren gaan. En dus moeten we de hand aan de ploeg slagen voor meer werk en werkzekerheid, in kwaliteitsvolle jobs. De federale overheid blijft ook na de staatshervorming over belangrijke hefbomen voor jobcreatie beschikken. Het ACV vraagt:

ACV-memorandum

•4•

a. meer garanties dan in het recente Pact voor Competitiviteit en Werkgelegenheid dat: - het inkomstenverlies door de lastenverlagingen integraal wordt gecompenseerd door nieuwe inkomsten, in het bijzonder vanuit inkomens uit vermogen, in lijn met onze globale ideeën voor rechtvaardige fiscaliteit (zie 5.); - alle lastenverlagingen voor bedrijven zichtbaar maken in de loonkostvergelijkingen met andere landen; - het werkgelegenheidseffect wordt gemaximaliseerd: industriële steun zo gericht als mogelijk, jobcreatie voor laaggekwalificeerden en rechtmatig deel voor non-profit en beschutte werkplaatsen; - stevig op andere factoren dan loonkost wordt verwerkt: in het bijzonder gecoördineerd industrieel beleid, met meer aandacht voor onderwijs, opleiding, innovatie en herwaardering en humanisering van het werken in de industrie (o.m. door het gemeenschappelijk statuut, zie 3.). b. beperking van overuren (inz. niet-gerecupereerde) en cumul; c. grondige heroverweging van alle federaal blijvende loonkostsubsidies en andere steunmaatregelen voor de bedrijven, met het oog op een maximaal werkgelegenheidseffect; d. opdrijven van de strijd tegen sociale dumping en deloyale concurrentie: - veralgemening van de hoofdelijke aansprakelijkheid voor lonen, sociale schulden en belastingen; - voortgang in de strijd tegen de schijnzelfstandigen; - verplichte girale betaling van het loon; - afschrikkende sancties; - geen toewijzing overheidsopdrachten aan prijzen die geen correct loon of waardig werk toelaten, maar bestraffing van dergelijke dumpingprijzen; - integratie sociale en ecologische clausules in overheidsopdrachten; - investering in de inspectiediensten. e. een ambitieus jongerengarantieplan: - niet enkel voor de kortdurig werkloze jongeren, maar ook met een sluitende garantie op werkervaring voor alle langdurig werkloze jongeren die vanaf 1.1.2015

hun inschakelingsuitkering dreigen te verliezen; - niet enkel voor de drie regio’s die in aanmerking komen voor het Europese jongerengarantieplan, maar ook voor alle andere jongeren; - met inzet van de nieuwe kredietlijn voor sectorale jongerenprojecten als cofinanciering voor jongerenacties in het kader van ESF en de Europese jongerengarantie; - met eindelijk uitvoering van het NAR-advies voor een eenvoudig sokkelstatuut voor alle formules van alternerend leren; - zonder vervanging van banen voor werkloze jongeren door goedkopere studentenjobs en nepstatuten; f. de opmerkelijke vaststelling van de diversiteitsmonitoring van het Centrum voor Gelijke Kansen vertalen in een actieve strijd tegen elke vorm van discriminatie op de arbeidsmarkt: - een verplicht diversiteitsplan in elk bedrijf, met streefcijfers voor de achtergestelde groepen; - in het bijzonder voor personen met buitenlandse roots moet de schrijnende achterstand van België op de buurlanden worden weggewerkt; - speciale aandacht voor de inschakeling in het arbeidsproces van personen met beperkingen; - meenemen van de genderdimensie in alle onderdelen van het werkgelegenheidsbeleid, met bjizondere aandacht voor de doorstroming van vrouwen naar hogere functies en hun tewerkstellingskansen in de groeisectoren. g. strijd tegen de werkloosheidsvallen door een verdere verhoging van de lage lonen en in het bijzonder de minimumlonen, bruto en netto; h. aangepaste begeleiding naar kwaliteitsvol werk, niet enkel voor wie recht heeft op een RVA-uitkeringen, maar ook voor elkeen met een sociale uitkering die aan het werk wil; op basis van een versterkte samenwerking met Gewesten/Gemeenschappen, tussen de diverse instellingen/administraties en met de sociale partners; i. geen afbouw van de collectieve diensten en versteviging waar nodig. Stop het botte geraas en gedaas over de inefficiëntie van de overheid. Zowel Wereldbank als Europese commissie geven België een 94 op 100. In heel wat overheidsdiensten en non-profit staat het water aan de lippen door de aanhoudende besparingen en de toenemende behoeften. Zonder goed uitgeruste collectieve diensten geen effectieve overheid.

a. individueel recht op 5 dagen vorming per jaar: de regering heeft nu een eerste stap gezet, naar 1 dag vorming; de andere 4 moeten volgen;

g. waardig loon voor waardig werk: - vrijwaring van de automatische indexering; - een indexkorf die zo getrouw als mogelijk het consumptiepatroon van de gemiddelde werknemer weerspiegelt; - ruimte voor vrije, verantwoordelijke loononderhandelingen; - verhoging van het minimumloon (zie 1.) en afschaffing jeugdlonen in de sectoren; - correcte toepassing van de nieuwe wet ter bestrijding van de loonkloof mannen/vrouwen.

b. versterking van het beleid inzake preventie en bescherming op het werk, inz.: - meer zorg voor nieuwe risico’s; - strengere eisen naar externe preventiediensten; - versterking van inspectiediensten; c. geen mini-contracten maar betere toegang tot contracten met meer uren en meer werkzekerheid, o.m. door: - hogere patronale bijdragen op tijdelijke en uitzendcontracten (gezien de hogere kost voor de werkloosheid); - beperking van extreme flexibiliteit via dagcontracten en weekcontracten; - recht op doorstroming naar meerurencontracten en voltijdse contracten voor onvrijwillig deeltijdsen; d. betere combinatie van arbeid, privé- en gezinsleven, door: - behoud en versterking van tijdkrediet en loopbaanonderbreking; - uitbreiding van recht op tijdkrediet tot bedrijven met minder dan 11 werknemers; - berekening van verbrekingsvergoeding bij deeltijds tijdkrediet en loopbaanonderbreking op het voltijdse loon (zoals bij ouderschapsverlof); e. verdere uitbouw van het leeftijds- en loopbaanbewust personeelsbeleid: - evaluatie en versterking van cao nr. 104 (werkgelegenheidsplannen oudere werknemers) en optreden tegen bedrijven die deze niet toepassen; - gelijkaardige verplichtingen voor openbare sector en onderwijs; - recht op loopbaangesprekken, zoals reeds voorzien in het Generatiepact; - vrijwaring van het recht op een landingsbaan; - uitbreiding van het bijzonder stelsel SWT voor bouw en nacht vanaf 56 jaar tot werken in vriesruimtes; - uitbreiding van het vastklikken (voor wie SWT uitstelt) tot alle stelsels van SWT; - mogelijkheid om eindejaarspremie om te zetten in extra-verlof;

3. Voltooiing van het werknemersstatuut Na tien jaar campagne bereikte het ACV een belangrijke doorbraak voor een beter, gemeenschappelijk statuut voor arbeiders en bedienden. Wat voorligt behoeft evenwel bijsturing. En moet worden vervolledigd. Alle verschillen moeten de wereld uit. a. bijsturingen aan de nieuwe regeling inzake opzeg en carensdag, inz. - stopzetting van de discriminatie van arbeiders op bouwwerven; - recht op ontslagcompensatievergoeding voor alle arbeiders met verkorte opzeg; - intrekking van het nieuwe recht voor de werkgever om bij arbeidsongeschiktheid dagelijks vier uur beschikbaarheid te eisen voor medische controle; - intrekking van het verbod om sectorale verbeteringen af te spreken; - recht op outplacement voor alle werknemers, betaald door de werkgevers; b. wegwerken van alle resterende verschillen tussen arbeiders en bedienden, meer in het bijzonder: - gelijk loon (incl. aanvullend pensioen) voor gelijk werk; - gelijke rechten op vakantie en vakantiegeld, zonder inlevering voor arbeiders; - gelijke bestaanszekerheid bij tijdelijke werkloosheid voor elke werknemer: minimum 5 euro/dag, te indexeren;


Het scheppen van nieuwe, kwaliteitsvolle banen en de verbetering van kwaliteit van bestaande banen moet de marsrichting zijn. En dus niet de flexibilisering en precarisering van de arbeidsmarkt. Zomin als een deregulering van de werknemersrechten. We willen werkbaar werk voor iedereen, aangepast aan ieders mogelijkheden en ingebed in een leeftijds- en loopbaanbewust personeelsbeleid:

f. beter sociaalrechtelijk statuut voor IBO-contracten (individuele beroepsopleiding in de onderneming) en instapstages, vooral inzake recht op vakantie en vakantiegeld;


2. Kwaliteitsvolle jobs en loopbanen

c. gelijk nettoloon voor de arbeiders in afwachting van de volledige gelijkschakeling van het gewaarborgd loon bij arbeidsgeschiktheid: meetellen van de sociale en fiscale werkbonus voor het nettoloon vanaf week 2;


d. afschaffing van de bijzondere arbeidsovereenkomsten voor dienstboden, sportbeoefenaars, studenten en dienstenchequewerknemers, met behoud, waar nodig, van bijzondere beschermende bepalingen voor de betrokken werknemers; e. gelijk opgaan van de overheden voor hun contractuelen, in overleg met de vakbonden van het overheidspersoneel, met waar nodig aangepaste regels, zoals toepassing op ontslag van de motiveringsplicht voor bestuurshandelingen.

ACV-memorandum

•6•

4. Steviger sociale zekerheid De sociale zekerheid moet worden versterkt, in plaats van worden afgetakeld. En dit zowel qua inkomsten, uitkeringen als organisatie. Met vrijwaring en versterking van de dubbele opdracht: verzekering en solidariteit. In plaats van de sociale zekerheid te verschrompelen tot bijstand voor de allerlaagste inkomens, met inkomensonderzoek. Daartoe pleiten we voor: a. eerst en vooral een versterking aan de inkomstenkant, met voor de gezondheidszorgen een brede financiering vanuit de gehele bevolking i.p.v. vanuit bijdragen op arbeid, in het bijzonder: - meer jobs (zie hoger); - normale bijdragen op zoveel mogelijk bedrijfsvoordelen en in afwachting minstens een solidariteitsbijdrage; - resoluut bestrijden van bijdragefraude; - financiering van de gezondheidszorgen voortaan vanuit algemene middelen, in het bijzonder invoering van een algemene gezondheidsbijdrage (AGB) om de verwachte en noodzakelijke groei van de uitgaven op te vangen, zonder de bijdragen op arbeid te moeten verhogen; - afschaffen van patronale hogeloonvermindering, zoals de OESO voorstelt; - afbouwen van het bijzondere regime voor jobstudenten;

b. toereikende uitkeringen, die de werknemers zowel beschermen tegen te zwaar koopkrachtverlies als vrijwaren tegen armoede: - herstel van de welvaartsvastheid van uitkeringen (budget opnieuw van 60 naar 100% voor de werknemers); - behoud en verbetering van de automatische indexering; - aanpassing van de bijstandsminima aan de Europese armoedenorm (is 1.000 euro voor een alleenstaande) en alle minima in de sociale zekerheid 10% daarboven; - optrekken van het vakantiegeld voor invaliden tot het niveau van gepensioneerden; - aanpassen van de notie samenwonenden in de werkloosheid aan nieuwe formules van gemeenschappelijke huisvesting zonder gemeenschappelijk huishouden; - behoud in de sociale zekerheid van de personen die niet toeleidbaar zijn naar de arbeidsmarkt. c. een pensioenhervorming om de wettelijke pensioenen te verstevigen in plaats van af te bouwen: - optrekking van alle uitkeringen, met bijzondere zorg voor zowel de laagste pensioenen als de versteviging van het verzekeringskarakter (loonplafond verhogen en niet toepassen per jaar maar over de volledige carrière); - geen herziening van de gelijkgestelde periodes voor het pensioen als het is om wie werkloos wordt of niet kan werken een tweede keer te treffen, of zonder zorg voor wie zorgt; - vrijwaring van het overlevingspensioen voor onbepaalde duur voor oudere weduwnaars en weduwen, te koppelen aan een betere regeling voor cumul met arbeid om inactiviteitsvallen te vermijden; - voor de weduwen en weduwnaars met een overgangsuitkering dringend overleg met de Gewesten voor een snelle en aangepaste begeleiding naar werk; - geen optrekking van de leeftijden voor wettelijk pensioen en vervroegd pensioen; - iedereen recht op een aanvullend pensioen, ook voor contractuelen in de publieke sector, maar niet om de wettelijke pensioenpijler af te bouwen; - stop het gebeuk tegen de overheidspensioenen: ambtenaren hebben vandaag gemiddeld minder dan bedienden met aanvullend pensioen; d. geen verdere aftakeling van de werkloosheidsverzekering, noch door een beperking in duur van de uitkeringen, noch door een verdere verlaging van de uitkeringen, noch door een onbillijk sanctiebeleid, maar integendeel een herstel van de werkloosheidsverzekering: - opmeting van de sociale schade ingevolge de hervorming van de inschakelingsuitkeringen en de versterkte degressiviteit voor de werkloosheidsuitkeringen, met het oog op aanvullende reparaties;

5. Rechtvaardige fiscaliteit Er is nood aan een globale belastinghervorming. Die moet overheidsdiensten, non-profit en sociale zekerheid aan voldoende middelen helpen om hun taken naar behoren te vervullen. Die moet de lasten verschuiven van inkomens uit arbeid naar inkomens uit vermogen. En die moet de lasten beter spreiden naar draagkracht. Op basis van zes oriëntaties: a. inkomstenbelasting naar draagkracht en zonder onderscheid tussen inkomstenbronnen en dus: - roerende en onroerende inkomsten globaliseren (meetellen om de personenbelasting te berekenen), met in afwachting minstens 25% op alle roerende inkomsten; - meerwaarde op roerend en onroerend goed gelijk belasten als elk ander inkomen; - belasting op reële inkomens i.p.v. forfaitair (van huurinkomsten tot forfaitair geraamde beroepsinkomsten); - stop aan de vervennootschappelijking; b. belasting op grote vermogens (vanaf 1 miljoen euro); c. meer inkomsten uit vennootschapsbelasting door: - gelijk tarief ongeacht de bedrijfsgrootte; - afbouw van de talrijke fiscale aftrekken, te beginnen bij de ontsporing van de notionele intrestaftrek; d. grondig heroverwegen van alle fiscale aftrekken, voor

e. groenere en meer duurzame fiscaliteit; f. een strenger en doelmatiger handhavingsbeleid: - uitvoering van de parlementaire voorstellen inzake de grote fraudedossiers; - bijsturing van het beleid met minnelijke schikkingen; - geen zoveelste rondje fiscale amnestie meer; - resolute strijd tegen de fiscale fraude, geholpen door de volledige afschaffing van het bankgeheim.

6. Zeggenschap voor werknemers Ons sociaal overlegmodel staat zwaar onder druk. Met schending van vrijheid van onderhandelen en vrijheid van collectieve actie. Met permanente aanvallen op vakbonden en syndicale vrijheden. Met almaar meer weerstanden tegen de rol van werknemers in bedrijven en in het sociaal-economisch beleid. Met almaar meer druk om overleg te decentraliseren en te individualiseren. We willen: a. het herstel van vrije, verantwoordelijke onderhandelingen en respect voor de afgesloten overeenkomsten; b. het respecteren door de burgerlijke rechtbanken van het recht op collectieve actie en van de voorschriften vanuit het Europees Sociaal Handvest inzake stakingsposten; idem voor de overheden: bijsturing van de wetgeving inzake de gemeentelijke administratieve boetes (GAS); geen GAS-boetes wanneer burgers/werknemers hun grondrechten benutten; c. een sluitende bescherming van personeelsafgevaardigden en syndicale afgevaardigden tegen ontslag en benadeling, zowel in de privé-sector als in de openbare sector; d. een versterking van de inspraak van werknemers in het bedrijfsbeleid, ook in KMO’s; e. het recht voor overlegorganen op bedrijfsvlak om beroep te doen op externe experten, in het bijzonder om alternatieven te zoeken voor collectief ontslag.


e. tegelijk moet verder werk worden gemaakt van een moderne en efficiënte organisatie van de sociale zekerheid: - volwaardig globaal beheer, zonder vetorecht voor overheid; - aanpassing aan de staatshervorming; - vereenvoudiging van regelgeving en administratie, zonder aantasting van de werknemersrechten.

alle belastingen, vanuit het oogpunt van doelmatigheid en rechtvaardigheid;


- geen schrapping na 3 of 5 jaar van de inschakelingsuitkering voor schoolverlaters zonder voorafgaand kwaliteitsvol aanbod in het kader van de jobgarantie; - deeltijdsen met inkomensgarantie-uitkering die hun werk verliezen mogen niet onmiddellijk op de laagste uitkering vallen of – in geval van inschakelingsuitkering – zonder uitkering vallen;

7. Duurzame transitie


Het ACV wil een leefbare, duurzame wereld, in solidariteit met de volgende generaties, waarin klimaat en milieu onze eerste zorg moeten zijn. We willen dat:

ACV-memorandum

•8•

a. de federale overheid, samen met de Gewesten, een einde maakt aan de beschamende politieke blokkade over de verdeling van de Europese klimaatdoelstellingen (emissiereductie, hernieuwbare energiedoelstelling, verdeling middelen veiling emissierechten); b. België zijn verantwoordelijkheid neemt inzake emissiereducties en zijn engagementen nakomt inzake financiering van klimaatbeleid in ontwikkelingslanden; c. fiscaliteit duurzamer wordt: milieuschadelijke consumptie moet sterker worden ontmoedigd, onder meer door een sociaal rechtvaardige verduurzaming van belastingen op (motor)brandstoffen en van fiscaliteit op bedrijfswagens; d. de omslag van ons energiesysteem naar meer duurzaamheid, door onder meer: - een versterkt toezicht door de nationale regulator (CREG) op de gas- en elektriciteitsfacturen van gezinnen en KMO’s; - meer hernieuwbare energieproductie op zee, aangevuld met versterkte interconnectie met het buitenland, met uitbouw van efficiënte vraagsturing en opslagmogelijkheden en flexibele (gas)centrales; - met alle betrokken actoren over transitie een financieringspact af te sluiten met een billijke verdeling van de kosten, dat zorgt voor betaalbare energie, nodig voor onze industriële competitiviteit, en tegelijk de hernieuwbare energieproductie versterkt.

voer en van andere vervoersmodi (van fiets tot binnenvaart); b. het aandeel van het treinverkeer significant verhoogt; c. een duurzame fiscaliteit op mobiliteit invoert, waarbij het principe van de vervuiler betaalt in goed evenwicht wordt gebracht met de noodzaak tot rechtvaardige spreiding van lasten; d. het woon-werkverkeer duurzamer maakt: via een bedrijfsvervoerplan in elk bedrijf en via vervanging van het voordeel van de bedrijfswagen door het voordeel van een mobiliteitsbudget (ter bevordering van alternatieven); e. het beleid van de diverse overheden beter op mekaar afstemt; f. het overleg met werknemers over mobiliteit versterkt.

9. Europa in balans We geloven in een sterk Europa. Maar dan wel een ander Europa, zoals ook het Europees Vakverbond het aangeeft in haar memorandum voor de Europese verkiezingen (www.etuc.org/a/11820). Europa is vandaag immers uit balans, waardoor het zienderogen aan legitimiteit verliest. Met een economic governance die sterk getekend wordt door de harde neoliberale lijn. En waarbij het sociale en ecologische naar de achtergrond verschoof. Europa moet opnieuw in balans, niet in het minst om een sterker draagvlak voor Europa te krijgen, in het bijzonder door:

Files op autowegen zijn meer regel dan uitzondering. Met almaar meer sociaal-economische schade. En almaar meer milieu- en gezondheidsschade. Ook door het verzieken van stads- en dorpskernen met vracht- en autoverkeer. We hebben nood aan ambitieus duurzaam mobiliteitsbeleid, ook federaal, dat:

a. een sterkere sociale dimensie, niet enkel in de eurozone, maar in heel de Europese Unie: er is nu eindelijk een sociaal scorebord, maar dit blijft dode letter (of liever “dood cijfer”) als niet even krachtig wordt opgetreden tegen sociale ontsporingen als tegen economische ontsporingen, als de economische doelstellingen niet verweven worden met sociale doelstellingen en als de huidige dominantie van de economische en financiële filière – die nog versterkt dreigt te worden door het nieuwe concept van contractuele arrangementen met de Lidstaten niet ongedaan wordt gemaakt;

a. zoveel mogelijk vracht- en autoverkeer van de wegen haalt, door bevordering van gemeenschappelijk ver-

b. een ambitieus relancebeleid - met inbegrip van een duurzaam industrieel beleid - in overeenstemming met

8. Vlotte mobiliteit

d. de Europese Centrale Bank een ruimere opdracht te geven dan louter inflatiebestrijding, met veel meer aandacht voor duurzame groei en sociale vooruitgang, inz. bevordering van de werkgelegenheid, en met betrokkenheid van de Europese sociale partners; e. de financiële markten sneller en ambitieuzer te reguleren, via een volwaardige Europese bankenunie, met onder meer: scheiding tussen spaar- en investeringsbanken, uniforme regeling inzake garanties voor spaardeposito’s, eengemaakt stelsel van toezicht, eengemaakt fonds voor de resolutie van banken in zware moeilijkheden, en eindelijk een taks op financiële transacties; f. paal en perk te stellen aan de fiscale dumping, onder meer via een resolute strijd tegen fiscale fraude en ontwijking (o.m. uitroeiing van de Europese belastingparadijzen), via een minimum vennootschapsbelasting en in het bijzonder ook een afschaffing van de unanimititeitsregel voor Europese fiscale beslissingen; g. de Europa 2020-strategie grondig te evalueren. Het evenwicht tussen economische, sociale en ecologische doelstellingen moet worden hersteld. Met een sterkere rol voor zowel onderwijs, als levenslang leren. Met armoedebestrijding als onderdeel van een globaal beleid ter vermindering van sociale ongelijkheid; h. gelijk loon voor gelijk werk: - de sociale dumping via detachering moet ophouden door een sterke handhavingsrichtlijn, die de bestaande controlemogelijkheden niet afzwakt, maar versterkt; - in alle landen een zelfde meldingsplicht voor buitenlandse arbeidskrachten als in België; - een wetgevend Europees initiatief ter bestrijding van de schijnzelfstandigheid; - een Europese sociale inspectie (sociale Europol); - mogelijkheid van stevige sociale en ecologische clausules in overheidsopdrachten (zie 1.); i. een toereikend minimumloon in elke lidstaat, boven de Europese armoedenorm;

k. de Europese doelstelling om de armoede drastisch te verminderen dringend om te zetten in een Europees recht op een minimuminkomen; l. de rechten van werknemers niet langer uit te hollen onder het mom van administratieve vereenvoudiging en “slimme” regulering: het REFIT-programma is nu een aanval op de werknemersrechten en moet op de schop; de geblokkeerde sectorakkoorden moeten alsnog worden bekrachtigd (zie m.); m. respect voor de Europese sociale dialoog: met sterkere inbreng van de sociale partners in het sociale, economische en financiële beleid, gebaseerd op volwaardig overleg i.p.v. steriele rituelen; met snelle bekrachtiging van de Europese kaderakkoorden, interprofessioneel en sectoraal; en met een juridisch kader voor Europese ondernemings-cao’s; n. een grondige bijsturing van het Europees handelsbeleid: - in elk vrijhandelsakkoord met derde landen moet er een verplicht hoofdstuk voor duurzame ontwikkeling komen, met afdwingbare clausules tegen schending van arbeidsnormen en mensenrechten en tegen schade aan milieu en klimaat, met inbegrip van sancties bij niet-naleving (zie ook 10 i); - geen opname in de handelsakkoorden van bijzondere geschillen- of arbitrageprocedures voor klachten van investeerders over nationale belemmeringen om te investeren; - geen ondermijning via de handelsakkoorden van de keuzes van Lidstaten om bepaalde diensten vanuit de overheid aan te bieden en/of niet te vermarkten.


c. daartoe de Europese begrotingsnormen, zoals verder verstrengd via het Begrotingsverdrag, bij te sturen, in het bijzonder om ruimte te maken voor duurzame, groeibevorderende investeringen in plaats van die onmogelijk te maken via de zgn. “gouden regel” (structureel deficit maximum 0.5% van het BBP);

j. gelijk loon voor mannen en vrouwen niet enkel in woorden, maar ook in daden, op basis van een ambitieuze en effectieve Europese strategie;


de voorstellen van het Europees Vakverbond (jaarlijkse investering ten belope van 2% van het BBP gedurende 10 jaar); in plaats van groei, investeringen en werkgelegenheid te fnuiken door het opleggen van saneringsprogramma’s (met nadruk op uitgavenbesparingen);

10. Solidaire globalisering


We verwachten van de Belgische en Europese politieke verantwoordelijken zeer veel zorg voor de wereld. Met bijzondere zorg voor de minst ontwikkelde landen. En met meer aandacht voor het belang van waardig werk en sociale bescherming in de ontwikkelingssamenwerking. We verwachten in het bijzonder :

ACV-memorandum

• 10 •

a. een Europa dat internationaal met één stem spreekt, in plaats van het eigengereide (en onmachtige) optreden van enkele grote Europese landen; b. een wereldwijde actie voor meer en betere banen, conform de richtlijnen van de Internationale Arbeidsconferentie voor waardig werk; c. het bevorderen in alle landen van de minimale sociale bescherming, als opstap naar een volwaardige sociale bescherming, zoals recent uitgelijnd door de Internationale Arbeidsorganisatie; d. strenge internationale regels voor de financiële markten; e. het vrijwaren en versterken van inspanningen voor ontwikkelingssamenwerking; België moet daarin minstens 0.7% van zijn BBP investeren; met een centralere plaats in die ontwikkelingssamenwerking voor de dimensies van waardig werk en waardig leven; f. Europese en nationale overheden die het migratiebeleid niet versmallen tot enkel maar personen die gegeerd zijn door de werkgevers en alle anderen kil en krampachtig weigeren of verdrijven: - menselijke oplossingen voor wie al lang in België verblijft; - regularisatieprocedures op basis van objectieve criteria die rechtszekerheid garanderen, binnen een redelijke termijn; - bijzondere aandacht voor klimaatvluchtelingen; - streng optreden tegen al wie migranten uitbuit; g. een voortrekkersrol voor de Belgische overheden en voor Europa inzake het internationale klimaatvraagstuk; h. harde aanpak van de internationale fiscale fraude en ontwijking, in het bijzonder via belastingparadijzen; gebaseerd op automatische uitwisseling van bankgegevens; i. geen internationale vrijhandel te aanvaarden zonder sociale en ecologische normen; ook te integreren in elk bilateraal handelsakkoord; en zonder nog toe te laten dat ze ondergraven worden in bijzondere investerings-

zones; met daadwerkelijke sancties bij niet-naleving; en met een voortrekkersrol voor de Europese Unie; j. wereldwijde bestrijding van de aanvallen op fundamentele arbeidsnormen, waaronder de syndicale vrijheid; k. een internationaal beleid dat niet enkel andere landen, maar ook multinationale ondernemingen rechtstreeks aanzet tot correct handelen, in de gehele productieketen, en dat de sociale dialoog in MNO’s bevordert en ondersteunt, onder meer door werk te maken van een internationaal juridisch kader voor sociale akkoorden binnen MNO’s. .

ACV-memorandum “Solidariteit, daar word je beter van”

V.U. : D. Leyon, Haachtsesteenweg 579 - 1030 Brussel • 2014

federale en Europese verkiezingen 25.5.2014

ACV-memorandum. Solidariteit, daar word je beter van

Recommend Documents