60 september Blijft het racen en slalommen? Het wordt druk op Plein Laten we dit gebeuren? Een blad voor en door bewoners

Buurtkrant nummer

60

september 2014 onder andere: Op naar een gezonder Slotermeer! Pagina 2

Een blad voor en door bewoners

Buurtboekenkastjes Pagina 5

Blijft het racen en slalommen? Het wordt druk op Plein ‘40-’45

Onder de pannen Pagina7

Vanaf 1 september is het voor miljoenen verbouwde Tuinstadhuis het onderkomen van het dagelijks- en algemeen bestuur van het stadsdeel Nieuw-West. Een deel van de kantoormedewerkers van de Pieter Calandlaan verhuist ook hierheen, de rest volgt aan het einde van het jaar. En dat geeft de nodige parkeeroverlast.

Van het kastje naar de muur

De overlast van de vele geparkeerde auto’s, brommers en fietsers op het voetgangersgebied is enorm. Het is uitkijken als men daar loopt. Hoe gaat het worden nu het gebouw bijna klaar en bemand is? Maken wij, de omwonenden en de shoppers, ons terecht zorgen? Kunnen wij nog veilig onze boodschappen doen? Of moeten wij, wanneer we dit al zouden kunnen, opzij springen tijdens het slalommen van de racende stalen rossen? Zelf ben ik een paar keer deze dans ontsprongen. Kan en mag dit zomaar? Nee, want Plein ‘40/’45 is een voetgangersgebied. Dus wat het stadsdeel hier laat gebeuren is verboden. Zicht vanaf Plein ‘40/’45

De buurt vreest veel overlast en de omwonenden zijn het goed zat. Ook daar men niet op de hoogte is wat er staat te gebeuren. Verdwijnt het wagenpark, de fietsenstalling voor en opzij van het Tuinstadhuis of breidt dit zich alleen maar verder uit?... Krijgen wij, de voetgangers, ons gebied ooit nog terug? Of blijft het een plek voor rijdend staal? Ons inziens wordt er hard gewerkt in het Tuinstadhuis, wel zou er meer rekening gehouden kunnen worden met de bewoners. Vooralsnog zwijgt het stadsdeel in alle talen.

Rose van Dongen Zicht vanaf de Slotermeerlaan. Foto’s: Rose van Dongen

Laten we dit gebeuren? Zoals al in december 2007 in de GaSet geschreven is, zit in de Aalbersestraat 274 - onder begeleiding - een groep verstandelijk beperkten, die veel nuttig werk doen in de buurt. Ze houden de buurt schoon, wat steeds minder door de reiniging gedaan wordt.

dan weer terug naar af. Dit terwijl er bij de groep nog mensen zitten die daar al vanaf 2007 werken. Zelfs in de stromende regen werken ze gewoon door, niet omdat het moet, maar omdat ze zelf willen. Je moet er toch niet aan denken dat ze straks weer moeten fröbelen; verplicht binnen zitten en knutselen als dagbesteding. Met dit stukje hoop ik in ieder geval dit probleem nog eens onder de aandacht van iedereen en vooral onder de aandacht van het stadsdeelbestuur te brengen, omdat het volgens mij de bedoeling is dat iedereen aan de maatschappij mee kan en moet doen. Thea Schaafsma

De groep valt onder stichting Cordaan, voorheen stichting AGO, die sinds 75 jaar dagbesteding biedt aan mensen van 18 jaar en ouder. Deze cliënten van Cordaan zaten eerst met zestig anderen in een groot dagcentrum. Nu kwam er ineens een kans om in de woonwijk in kleine groepen te werken. Ze maken zich in onze buurt erg nuttig. Ze hebben contact met de reinigingsdienst van Nieuw-West en basisschool ’t Koggeschip, de wijkbeheerder en Theo en Martin van de Nijkamp schooltuin. Ik denk dat haast iedereen in de buurt ze kent. Bij mij maken ze bijvoorbeeld het voorportaal schoon. Ze vinden het leuk om dat voor me te doen, omdat we buren zijn. Deze groep is haast niet meer uit de buurt weg te denken. In 2015 zal door de bezuinigingen en door de aanpassingen in de Wet Maatschappelijke Ondersteuning veel veranderen. Er wordt minder geld beschikbaar gesteld en er is een grote kans dat de locatie in de Aalbersestraat dan gesloten wordt. Voor deze jonge mensen met een verstandelijke beperking betekent dit

U herkent dit vast. Stel: je hebt een instantie nodig omdat er bijvoorbeeld stank in je huis is. Eerst denk je nog dat er een kadavertje verscholen ligt. Alle hoeken loop je na, maar niets daarvan. Toch maar even de woningcorporatie bellen. Verkeerd moment! Degene die je moet hebben is even niet op de werkplek, is met lunchpauze, heeft een vrije dag of is op inspectie. Of je later terug wilt bellen. Als het even meezit heb je binnen een of twee weken de juiste persoon te pakken. Mis, je wordt doorverbonden en de ogenblikjes rijgen zich aan elkaar. Voor de zoveelste keer dis je je hele verhaal op. Uiteindelijk wil je wel van je probleem af. Het wordt begrepen, maar, of je even een andere instantie wilt bellen, jouw probleem hoort niet hier maar dáár thuis. Ach wat, de juiste persoon is even niet op de werkplek, heeft pauze, vrije dag of is op inspectie. Na veel bellen heb je dan iemand te pakken die jou wel begrijpt, maar niet weet waar je het over hebt. Je wordt weer door- of terugverwezen. Zo gaan de weken voorbij en jij zit nog steeds met de stank, je wilt er echt vanaf, dus doorzetten maar. Of je dan maar even een mail wilt sturen, gaat sneller. Na weken informeer je eens en krijgt te horen ‘geen mail gezien’, 'ik was er even niet’, en meer goedbedoelde wetenswaardigheden, waar een weldenkend mens niet intrapt. Je zit werkelijk klem tussen je probleem en de instanties. Voor je het weet ben je een half jaar verder en ben je behoorlijk van het kastje naar de muur gestuurd. Maar let op: laat het kastje open, uiteindelijk is men terug van vakantie, de vrije dag, zijn de lunchpauzes voorbij en alle inspecties achter de rug. Eindelijk weet men waar je het over hebt. Nog even afwachten, de oplossing lijkt nabij. Rose van Dongen

Foto: Thea Schaafsma

Blijft het racen en slalommen? Vervolg van pagina 1

Reactie van stadsdeel Nieuw-West:

Door de langdurige verbouwing aan het Tuinstadhuis is er een onwenselijke situatie ontstaan. Nu het grootste deel van de ambtenaren werkzaam is op Plein 40-45 neemt daarmee de druk toe

qua parkeren van auto’s met ontheffing en fietsen. Op korte termijn is de fietskelder onder het Tuinstadhuis dusdanig ingericht dat die volledig benut kan worden. Hiermee zal het aantal fietsen voor de deur aanzienlijk afnemen. Wij zullen onze ambtenaren wijzen op het feit dat dit een voetgangersgebied is en dat fietsen op het plein niet toegestaan is. Voor de overlast van het parkeren van auto’s wordt bekeken of de invalidenparkeerplaats aan de voorzijde verplaatst kan worden naar de zijde van de Slotermeerlaan. Voor de parkeerplaats aan de westzijde met de elektrische oplaadpaal zullen we er voor zorgen dat de dienstauto’s voor het opladen die benaderen via de Krijn Breurstraat en niet via de voorzijde van het plein. Ambtenaren met een parkeerontheffing worden verwezen naar de omliggende parkeerplaatsen in de buurt. Slechts de facilitaire dienst blijft toegestaan gebruik te maken van de ontheffing alleen als de werkzaamheden dat vereisen. Totdat de volledige verbouwing gereed is zullen de auto’s van de werkbedrijven nog een ontheffing behouden voor het laden en lossen van materialen.

Zicht vanaf Plein ‘40/’45

Politiek geregeld Een paar maanden geleden, 19 maart, hebben we gestemd voor de nieuwe gemeenteraad en de bestuurscommissie in Nieuw-West. De stadsdeelraden zijn opgeheven en vervangen door bestuurscommissies. Ook in GaSet was daar aandacht voor. In Nieuw-West won traditiegetrouw de PvdA, D66 was de grote stijger. Dit artikel gaat over hoe het nu eigenlijk allemaal geregeld is in onze wijken. Hoe staat het er nu mee? De bestuurscommissie in Nieuw-West bestaat uit vijftien leden, waarvan drie het dagelijkse bestuur vormen. In tegenstelling tot de stadsdeelraden ontwikkelen zij geen beleid; ze bepalen niet langer de te varen koeren in het stadsdeel. Dat wordt door de burgemeester en wethouders in de centrale stad gedaan. Arjan Vliegenthart (SP) is verantwoordelijk is voor Nieuw-West. De bestuurscommissies signaleren wat er speelt in het stadsdeel en voeren het beleid dat de gemeente bedenkt uit. Drie personen vormen het bestuur van Nieuw-West. Elk van hen

is verantwoordelijk voor een aantal portefeuilles (taken). Achmed Baâdoud (PvdA) is de voorzitter en werkt samen met Ronald Mauer van D66 en met Erik Bobeldijk van de SP. Een goed voorbeeld van hoe de bestuurscommissie de verbinding zoekt met bewoners zijn de tafelgesprekken die worden georganiseerd. Nieuw-West is opgedeeld in vier gebieden, waarvan GeuzenveldSlotermeer er één is. Voor elk gebied is er een agenda vastgesteld: de verschillende doelen die men wil bereiken. De buurtveiligheidsteams om vuil op straat tegen te gaan, maken deel uit van dit plan. Ook de verbetering van de waterkwaliteit van de Sloterplas en terugdringen van het aantal schoolverlaters, verbetering van het woningaanbod zijn doelen. Het hele rapport is te vinden op de website van Nieuw-West op de pagina Gebiedsgericht werken. Daar wordt ingegaan op de agenda van Geuzenveld-Slotermeer, maar ook op die van de andere wijken in Nieuw-West.

Mijn Herfst Er waait een koude wind. De herfst is gekomen. Een moeder schreeuwt in de nacht. In de verte sirenegeloei. Herfst huilt hard. Mijn dochter is bevallen. Nu zie ik: honingogen, rode wangen, kastanjebruin haar. Het palet van herfstbladeren. Zij is mooi zoals de herfst. Mijn Herfst lacht.

Massoud Memar

Edwin Werkman

Op naar een gezonder Slotermeer! Dit voorjaar is het project ‘Gezond Slotermeer’ gestart in Slotermeer. Vijfentwintig gemotiveerde buurtbewoners zijn opgeleid tot ‘gezondheidsambassadeurs’. Zij gaan in het najaar gesprekken voeren met bewoners over hun gezondheid en die van de wijk. Slotermeer is een wijk met veel gezondheidsproblemen. Het aantal mensen met chronische klachten is hoog en de leefbaarheid is de laatste jaren afgenomen ten opzichte van andere wijken in Nieuw-West en de rest van de stad. Ook is de werkeloosheid anderhalf keer zo groot als elders en veel bewoners hebben een sociaaleconomische achterstand.

De uitkomsten van de gesprekken worden verzameld en alle bewoners kunnen plannen en ideeën aandragen. De meest aansprekende en uitvoerbare ideeën om gezonder te leven in Slotermeer kunnen door de initiatiefnemers zelf worden gerealiseerd. Hier is een speciaal wijkbudget voor beschikbaar. Bij de ontwikkeling en uitvoering van deze ideeën kunnen initiatiefnemers rekenenop de ondersteuning van Eigenwijks.

Gezondheidsfestival Op zaterdag 25 oktober vindt in De Honingraat in Slotermeer een gezondheidsfestival plaats. Via de media wordt u hier verder over geïnformeerd. Iedereen is van harte welkom. Er valt altijd voor u en uw naasten wat te leren over gezondheid, want: ‘Wie geen tijd aan gezondheid besteedt, besteedt later tijd aan ziekte.’ Rose van Dongen

In dit project is het aan de bewoners zelf om te bepalen wat de gezondheid in de wijk kan bevorderen. Zij worden betrokken en uitgedaagd om na te denken wat ze zelf willen en kunnen. Zo worden kansen benut en verbindingen gelegd tussen buurtbewoners. Gezond Slotermeer is een samenwerking tussen Eigenwijks, De Zoete Appel, BOOT en RIVM en wordt gefinancierd door Stadsdeel Nieuw-West. Gesprekken in de buurt Dit najaar gaan de ambassadeurs de gezondheid van de bewoners van Slotermeer actief in kaart brengen. Ter voorbereiding hebben zij een training gevolgd over gezondheid en het voeren van groepsgesprekken. Iedere ambassadeur gaat met minimaal tien personen in gesprek over gezondheid in het algemeen, hun eigen gezondheid en hun beleving van gezondheid. Het betreft niet alleen gezond eten, drinken en bewegen, maar bijvoorbeeld ook de beleving van de eigen woonomgeving. Er wordt gekeken welke facetten bijdragen tot het zich wel of niet gezond voelen, bijvoorbeeld: het wonen met een grote familie in een kleine woning, geluidsoverlast, ruzies en het vuil op straat. Bij gezondheid spelen dus lichamelijk én geestelijk welzijn een rol.

2

De gezondheidsambassadeurs bij Hotel Buiten (niet alle ambassadeurs waren aanwezig). Na de zomervakantie kwamen zij bij elkaar om de laatste voorbereidingen te treffen voor de groepsgesprekken. Foto: Rufus de Vries

Regen en wind bestrijden zwerfafval Delen van onze wijk kunnen trots zijn op de mooie groene velden die worden begrensd door water. Veel woningen hebben tuintjes voor en achter, die zijn aangelegd met de bedoeling dat de woningen zo min mogelijk door beton en asfalt worden omsloten. Maar dit pittoreske beeld van Geuzenveld en Slotermeer wordt op veel straten verstoord door grofvuil en zwerfaval. Want niet alle bewoners hebben de wens en neiging om te wonen in een schone en nette omgeving.

De Wereld van Warner

de Burgemeester De Vlugtlaan waar op de stoep, op de groene veldjes en overal om de gebouwen zwerfafval ligt, als deel van het milieu. Bij de entree in de Dr. H. Colijnstraat via de Bernard Loderstraat verandert dit beeld niet. Grofvuil naast de containers en zwerfafval op de stoep zijn het alledaagse beeld. De Sam van Houten- en Dirk Sonoystraat willen niet achterblijven in de wedstrijd voor de titel van meeste vuile straat van Geuzenveld en Slotermeer. Veel platanen, het sieraad van de straat, hebben boomkransen. Deze met zand gevulde kransen blijken de ideale plek voor de openbare toiletten van huisdieren te zijn. Tijdens de schaarse Nederlandse warme dagen wordt dit straatbeeld nog aangevuld door de onaangename geur van die fecaliën. In ons gebied zijn twee van Gods huizen en een volkshuis gevestigd, maar de straten krijgen niet veel aandacht van de geestelijke en wettelijke machten in onze omgeving.

Foto: Ivanka Jokic

In de omgeving van de Burgemeester Vening Meineszlaan woon je behoorlijk schoon, zonder naast de vuilniscontainers gezet afval, zonder grofvuil dat er ligt en met weinig zwerfaval op de trottoirs. Je ziet geen winkelwagentjes staan naast de woningen waar ze helemaal niet horen. Wonen in het filosofische deel (Plato- en Socratesstraat enz.) is nog plezieriger! Dit komt deels door de laagbouw daar, waardoor er minder mensen wonen, maar vooral ook door de bewoners van dat deel van de wijk die de netheid van de omgeving in stand houden. Maar betreed je de omgeving van Plein ‘40-‘45 en het Lambertus Zijlplein dan krijg je een ander beeld. De ellende begint al op

De geestelijke autoriteiten willen zich niet tot de aardse problemen verlagen. Het volks- annex gemeentehuis lijkt altijd een excuus te bedenken voor de slechte staat van de omgeving. Ze zeggen dat ze hun best doen en in hun ogen is de oorzaak van de straatsituatie het gedrag van de bewoners. Aan de meeste bewoners hulp vragen voor een schonere straat lijkt ook niet zo veel zin te hebben. Want veel van hen denken dat de gemeente ervoor moet zorgen, omdat zij immers belasting betalen voor schone straten. Soms krijgen de straten hulp van de hemel, die regenbuien en krachtige wind naar ons stuurt om plastic zakjes en papier van de straten af te waaien. Die belanden dan in het water van de kanalen of verstoppen zich in de struiken van omliggende groene velden. Zo krijgen we voor een korte tijd de indruk dat we nette mensen zijn die zorgen voor de netheid van onze leefomgeving… Ivanka Jokic

De boom Achtenveertig dagen ligt hij er nu. De boom. Achtenveertig dagen loop ik al om de boom heen. De boom die het voetpad verspert. De avond en nacht dat de boom omging stormde het hard en de volgende ochtend ligt de boom daar, dwars over het voetpad. Weken gaan voorbij en de boom blijft liggen. Er ontstaat in de weken een paadje langs de boom en niemand kan er gemakkelijk voorbij vooral niet met een paar volle tassen. Ook met een kinderwagen of rollator lijkt het mij moeilijk. Mensen moeten over een stukje gras lopen of moeten zich langs een lantaarnpaal wurmen die daar toevallig ook staat en het gelukkig doet. Ook ik ga er zo langs. Bij de boom kom ik mijn buurman tegen. We zeggen gedag en hij moppert tegelijkertijd wat over de boom. Dat de boom er al zes weken ligt en dat ze de boom maar niet opruimen. Mopper, mopper, mopper… De buurman heeft de datum opgeschreven toen de storm over Nederland raasde en de boom gevallen is. Elke dag dat de boom er nog ligt zet hij een streepje. Achtenveertig streepjes heeft hij nu staan! Ik ben verbaasd, waarom doe je dat? Maar goed, ieder zijn ding. Na goed rondkijken, zie ik dat de boom niet omgewaaid is, maar omgezaagd! Is de storm onschuldig en greep een andere buurtbewoner dit moment aan om van een gehate boom af te komen?... Nu heb ik in de vorige editie een stukje geschreven over het buurtveiligheidteam (BVT) en ik weet dat dit team bestaat. Ik vraag de buurman of hij misschien contact heeft opgenomen met

het BVT. Huh? Nee, is zijn antwoord. Waarom ik? Tja, als niemand het BVT belt, weet deze het ook niet. Ze zijn er wel, maar kunnen natuurlijk niet alles noteren en daarom is het nodig dat bewoners ook zelf dingen zien, oplossen, opruimen of contact opnemen met het BVT. Daar had de buurman niet aan gedacht. Hij had zich voornamelijk geërgerd en is daarom zijn streepjesactie begonnen. Mopperend loopt hij verder. Maar mij kan het niet los laten, ik contact het BVT wel eventjes. Geen probleem. Het is drie weken geleden dat ik voor de eerste keer contact opnam met het BVT en de boom ligt er nog steeds. Na drie keer een e-mail gestuurd te hebben naar [email protected] heb ik nog geen reactie gekregen. Ik ben aan de boom gewend geraakt en loop er nu over het ontstane paadje langs. Maar ook ik ben streepjes gaan zetten, dit wordt mijn ding. Het zal mij benieuwen… Zes en vijftig dagen! 56 dagen en de boom is weg. Nu ja, weg, hij ligt in de bosjes… Het voetpad is vrij, maar verder? Remko7

Zo, de eerste zomer in Slotermeer als jong bejaarde zit erop. Ik heb er al heel wat heerlijke zomers in Slotermeer opzitten, maar niet in de hoedanigheid als AOW-er, en da’s toch een verschil. Nou ben ik nog niet toe aan steunkousen, maar regelmatig bekroop me op zo’n heerlijke zomerdag de gedachte ‘kan je zoiets nog wel aan als Dreestrekker?’ als ik iets ‘jongs’ uit de kast trok. Maar dan besloot ik: zolang je er geen sandalen met witte sokken onder aandoet, is alles goed! En ‘het vut-tenue’: iets te strakke en te korte beige terlenka pantalon, grijze Mephistoschoenen eronder en ‘zo’n jack’ erbij: verboden hier in huis. Oké, een bekentenis: ook ik heb een paar Tevasandalen, ze zien er verschrikkelijk uit, maar ze lopen heerlijk.. Als ik ga fietsen heb ik ze soms aan, maar dan altijd met een paar reserveschoenen in de fietstas. Stel dat je onderweg bekenden tegenkomt... Wat veranderd is met vorig jaar is dat mensen nu opeens verbaasd zijn me tegen te komen. Hé, je bent nu toch gepensioneerd? Waarom ben je dan hier? Hoezo? Nou, ik dacht: die zal wel lekker het grootste deel van het jaar in het buitenland zitten. En dat laatste wordt dan gezegd met een blik van: zodra ik zelf de kans heb, ben ik hier weg... Het lijkt wel of er van je verwacht wordt, zodra je de kans krijgt of er toe in staat bent, onmiddellijk Nederland te verruilen voor een exotisch oord. Ik wil helemaal niet weg, af en toe een weekje misschien, of als het verder weg is twee, maar ik vind het hier heerlijk! Tropische oorden ook hoor, zet me geblinddoekt neer in Rio, en ik weet de weg, maar mijn eigen vrienden, mijn eigen bed, mijn eigen fiets en het uitzicht over het Sloterpark... dat wil ik niet te lang missen. Er zal vast van alles niet goed gaan hier, maar het gaat dan altijd nog een stuk beter dan op de meeste plaatsen elders. En nee, overwinteren in Zuid-Europa, tussen dames uit Deventer met een zwempermanentje en in witte driekwartbroeken, met in hun kielzog hun man die de hele tijd maar op zoek is naar de Hollandse Club en een bitterbal.... dan ga ik echt liever een lang weekend naar Wellness Bussloo. En deze zomer? Niet dat ik overal op af ging, maar elke week was er wel wat aardigs te doen in de buurt. Ook het huwelijk van actieve buurtbewoners Esther en Vincent was bijzonder: aan de Sloterplas, bij Hotel Buiten, georganiseerd als een festival, inclusief de polsbandjes, vuurkorven, ijscokar, en livemuziek. Daar heb ik eindelijk geleerd hoe ik een bierflesje open kan krijgen aan een tafelrand. Kom daar maar eens om in Amsterdam-Zuid of de Algarve! Leve Nieuw-West! Warner Hemmes

3

Dapper festival met veel potentie Wat was ‘hij’ dapper. Dagenlang goot het van de regen, maar The Brave ging toch door. Op zaterdag 23 augustus kwamen circa 2000 man tussen 11.00 en 23.00 uur naar het nieuwe evenementenveld in de Tuinen van West (aan de rand van Geuzenveld-Slotermeer) om te genieten van tientallen bekende en minder bekende singer songwriters. Het veld was nat en twee van de drie podia waren voor de zekerheid opgebouwd in een tent. Een groot deel van deze zaterdag bleef het echter droog. Af en toe scheen er zelfs een waterig zonnetje. Het publiek oogde divers en bestond uit muziek-, NieuwWest- en festivalliefhebbers. Alle leeftijden waren vertegenwoordigd: jonge gezinnetjes, hipsters, 65-plussers liepen vrolijk over het terrein. In drie grote tenten werd een flinke bar bemand waardoor de rijen voor een drankje nooit opliepen. Bij het eten was dat anders: kleine wagentjes met heerlijke specialiteiten, zoals sushi, crêpes en tapas stonden verdeeld over het terrein. Allemaal ambachtelijke

producten, kraakvers en ter plekke bereid. Toen de hamburgers (bij de enige wat grotere eettent) waren uitverkocht stonden de rijen al gauw tot ver in het veld. Een verbeterpuntje, al smaakte het eten na anderhalf uur wachten natuurlijk extra goed! Rond half tien was er nog een prachtig laatste optreden op het grote podium van Dotan. De warme klanken van Home maakten heel wat mensen emotioneel. Al was het daarna nog lang geen tijd om naar huis te gaan. Op een van de kleinere podia speelde nog een fantastische band en daarna werd er bij twee groots opgebouwde kampvuren gitaar gespeeld tot diep in de nacht… Dit eerste zo groot en professioneel opgezette festival in NieuwWest krijgt met recht de naam The Brave. Want wie aan de rafelrand van de stad een festival van dit formaat durft te programmeren, is dapper. Maar wat een welkom festival met veel toekomstpotentieel! Dorèndel Overmars

Foto: Schilderij van Hedwig van der Heiden

Kunst om de hoek in Diderot 13D

Foto’s: Dorèndel Overmars

Boekrecensie

Lees eens iets van een Slotermeerse schrijver Het is leuk om een boek te lezen van een grote schrijver uit een heel andere wereld. Nederlandse klassiekers als Hermans en Reve, wereldliteratuur van Garcia Marquez of toch liever meteen Oorlog en Vrede van Tolstoj? Maar: zoek het ook eens dichter bij huis, neem bijvoorbeeld een boek ter hand van een Slotermeerse schrijver. Zo las ik ‘Fijne familie’ van Hugo Hoes. Hoes vertelt in dit boek over het gezin waarin hij opgroeide: een groot gezin met maar liefst 8 kinderen, in een klein dorp. Het boek bestaat uit verschillende verhalen waarin steeds een andere gebeurtenis centraal staat. De kinderen Hoes gaan bijvoorbeeld naar het zwembad en op vakantie, spelen spelletjes en helpen hun vader met de campagne voor de gemeenteraadsverkiezingen. Dit alles gaat gepaard met heel wat (taal)grapjes Schrijver Hugo Hoes. Foto: ©RAP en (bek)vechten waarbij Hugo, de jongste, vaak het onderspit moet delven. De verhalen worden gekenmerkt door een heel vlotte en humo-

ristische schrijfstijl. Lachsalvo’s tijdens het lezen zijn gegarandeerd, dus ga vooral niet met dit boek in de stiltecoupé in de trein zitten. Een hoogtepunt vond ik het moment dat de kleine Hugo met zijn zussen gaat proberen een kroket, frikadel of bamischijf uit de automaat te halen, zonder te betalen. Dit alles ontaardt in een slapstick-achtige situatie. Erg grappig! Ook de vele woordgrapjes van deze taalbewuste familie en de beschrijvingen van de excentrieke, doch keurige ouders van het grote gezin maken dit boek zeer de moeite waard. Dit boek is vast een feest van herkenning voor lezers met veel broers en zussen, maar ook dit enigst kind bezorgde het veel leesplezier. Dus: loop naar de OBA, leen en lees! Charlotte Lehmann

ST R I P door Remko de Maar

4

Hugo Hoes, Fijne Familie 2012 Amsterdam Uitgeverij Thomas Rap

In Geuzenveld is er een straat waar verschillende kunstenaars hun werkruimte hebben. Op het eerste gezicht lijkt de Diderotstraat een beetje verlaten, maar op een regenachtige zaterdag was het werk van schilder Lucas Lelieveld te bewonderen in expositieruimte Diderot 13D. Zijn schilderwerk gaf een kijkje in verschillende woningen. Een bruine kledingkast met een blauw hangertje, een uitnodigend uitziende eettafel en het vaathoekje van de keuken met wat plantenpotjes. De beschilderde interieurs roepen bij iedereen herkenbare momenten op. Een mooie expositie in een verrassende omgeving. De expositie van Lelieveld is bij het verschijnen van deze krant al ten einde, maar niet getreurd, want sinds 6 september exposeert Hedwig van der Heiden in Diderot 13D trots haar werk. Tot 14 oktober is de tentoonstelling Present Painting te zien. Ze toont in haar werken waar het bij schilderen echt om gaat. Buurtbewoners, jong en oud, kunstliefhebbers en mindere liefhebbers, iedereen is welkom. U bent van harte uitgenodigd om eens een kijkje te nemen op deze bijzondere plek in Slotermeer. De expositie is op afspraak te bezichtigen. U kunt een afspraak maken door te bellen naar: 06-49848507 of 06-33752762. Stefania Maginzali

Mijn tijdelijke woning Het rook er muf toen ik voor de eerste keer mijn nieuwe en tijdelijke woning binnenkwam. De deuren en ramen zaten al een tijdje dicht. Ik woon antikraak of, zoals het nu vaker genoemd wordt, in tijdelijk beheer. Een prima manier van wonen als je geen probleem hebt om wat vaker te verhuizen. Je hebt een tijdelijk gebruikerscontract waarin je tekent, dat je voor een niet vaste tijd zorgdraagt voor de woning en deze zo goed mogelijk beheert. Dat je niet rookt, de vuilnis netjes buiten zet, problemen met de woning meteen meldt en geen huisdieren houdt. Er zijn officieel wel minimum tijden dat je een pand kan bewonen of gebruiken maar dat verschilt per organisatie of woningcorporatie. Het toilet was schoon en ik kon doortrekken, er was elektra en gas, alle knoppen zaten op de kranen en de ramen konden open. Ik dacht: “Yes, dit wordt mijn woning!” Oké, er moesten lampen aangesloten worden en er moesten lichtknopjes en fittingen komen, er waren geen stoppen in de wasbakken en een toiletrolhouder ontbrak. Vloerbedekking lag er niet. Ik moest ook even de meterstanden opnemen en een energiemaatschappij vertellen dat ik de nieuwe en tijdelijke bewoner ben. Geen probleem. Het is wel jammer dat er geen centrale verwarming in de woning zit. Nu moet ik een gaskacheltje laten aansluiten. Ik wil tenslotte geen vreemde dampen in mijn woning! Hiervoor ga ik een professional bellen. Ik ben wel verzekerd (ook dat moet) maar een risico met een kachel ga ik niet nemen. Ik woon al zeker tien jaar antikraak of in tijdelijk beheer en ik vind het prima. Er hoeft niet zoveel huur betaald te worden (gebruikerskosten) en je hebt toch een eigen woning of gebruikersruimte. Wel moet ik mijn eigen gas, licht, water en de gemeentelijke belastingen betalen.

Ik heb een muur in de huiskamer met een vreemd behang erop. Het is een soort omgekeerde hooivorken met kromme punten motief en kleine ‘bloemetjes’ ertussen. Zilver op zwart gedrukt en glimmend. De slaapkamer heeft een bruinige kleur en kan wel een verfje gebruiken. Evenals sommige kozijnen, de balkondeur en de gehele keuken. Ik ga ‘alweer’ verhuizen en bel mijn vrienden op. Ze zuchten maar komen ‘alweer’ helpen, sommigen mopperen, anderen sjouwen. Een van mijn vrienden kijkt naar het behang en moet meteen lachen, hij zegt: ”Gast, wat heb jij voor een behang? Het zit ondersteboven man!” Huh? Ik hang ondersteboven en kijk nogmaals hangend naar mijn behang. En ja, ik zie het. Mijn behang heeft het motief van de Franse lelie. De Fleur-de-lis, maar dan ondersteboven op de muur behangen. Lachen! Na een weekendje druk verhuizen moet ik mij in laten schrijven op mijn nieuwe adres, dat is verplicht bij elke organisatie die tijdelijke bewoners plaatst. De dame achter het loketje ziet in haar gegevens dat ik in de loop der jaren al vaak verhuisd ben en vraagt mij: “Woon je misschien antikraak?” Ik knik ja. De dame zegt dat haar zoon dit ook graag zou willen maar dat eigenlijk alle organisaties vol zitten. Of ik niet iets weet? Helaas, ik weet niets. Soms moet je het gewoon proberen en geluk hebben… Ik woon hier nu prima. Om mij heen zijn meerdere tijdelijke bewoners, maar niemand weet voor hoe lang ze hier kunnen blijven. Aan de overkant van de straat gaan ze beginnen met renoveren. Daarna zijn wij aan de beurt, dat weten we. Maar als je een goede tijdelijke bewoner bent wordt je bijna altijd doorgeplaatst. Bijna altijd… Remko7

Buurt Boeken Kastjes In de hedendaagse moderne elektronische tijden kunnen mensen veel informatie via internet krijgen. Naast kranten lezen, is het tegenwoordig ook mogelijk om een boek digitaal te lezen. Deze trend is bij de jonge generatie populair, boeken die thuis in een boekenkast liggen, krijgen steeds minder kans op aandacht.

Foto: Ad van Dam

Het zoeken van een boek op je I-pad is soms makkelijker dan naar de bibliotheek gaan, zeker voor mensen die er vanwege hun werk niet voor sluitingstijd kunnen komen. Als het je tussen de bedrijven door niet lukt om naar een echte bibliotheek te gaan, kun je voortaan wel naar een kleine straatbibliotheek: het Buurt Boeken Kastje. Leerlingen van het Hout- en Meubileringscollege gaan tien waterbestendige kleine boekenkastjes maken die op de gepaste plekken in Geuzenveld en Slotermeer geplaatst worden. Onder meer bij de Creamclub, De Honingraat en De Vlugt komt een kastje te staan. Zo kunnen mensen terloops kijken en zien of er een boek voor hen bij zit om mee te nemen of er een boek inzetten. Bijvoorbeeld een boek dat al lang in uw eigen boekenkast staat te verstoffen, maar het verdient om nog eens gelezen te worden.

Foto’s: Remko de Maar

Openlucht Festival in Geuzenveld Op zaterdag 13 september werd er gedanst, geschilderd en getrommeld in Geuzenveld. Het eerste Openlucht Festival vond plaats in het Eendrachtspark en werd georganiseerd door bewoners in samenwerking met Project Vooruit, Eigenwijks en Stadsdeel Nieuw-West.

De plek, waar een Buurt Boeken Kastje geplaatst wordt, wordt bepaald door de mensen die zich als hun beheerder melden. Het kan in uw eigen tuin zijn, of op de stoep naast uw huis, maar ook in de openbare ruimte zoals een park of de entree van een woningcomplex. Elke kastje zal van een plattegrond voorzien zijn met de aanduiding waar de anderen zich bevinden. De inhoud van een kast kan op thema ingevuld worden, zoals bijvoorbeeld een kast met romans, een andere met kunstboeken, of met boeken over historie of natuurthema’s. Maar kinderboeken kunnen er ook een plek in vinden en zo wordt terloops ook de interesse van kinderen krijgen. Het project van de Buurt Boeken Kastjes wordt gefinancierd met hulp van geld uit de bewonersinitiatieven dat beheerd wordt door stichting Eigenwijks. De verantwoordelijke en bedenker van het plan is buurtbewoner Ad van Dam.

Het festival begon om 16.00 uur een duurde tot 20.00 uur. Er waren kunstwerken te zien van buurtbewoners: fotografie door Massoud Memar, Ivanka Jokic en de kinderen uit Slotermeer. Ook was er beeldhouwkunst van de blinde beeldhouwer Behrouz Tehrani en

Mensen die er meer over willen weten kunnen er over lezen op de Facebook pagina ‘Buurt Boeken Kastje’. Wilt u zich opgeven als boekenkast adoptant dan kunt u zich opgeven via [email protected]. kunst met een caleidoscoop door Billy. Daarnaast waren er schilderclubs uit het PlusPunt en schilderijen van Daniel Daniel en Remko de Maar. Tegen de avond begon de openlucht bioscoop met filmpjes over de buurt gemaakt door buurtgenoten. Na deze filmpjes was het tijd voor de hoofdfilm: Rangoo, een gezellige familie film.

Ivanka Jokic

Remko7 Foto’s: Massoud Memar

5

OPROEPJES

OPROEPJES

OPROEPJES

OPROEPJES

OPROEPJES

ZID Theater zoekt: Cultuur Gidsen Opleiding voor mantelzorgers Hou je van theater, muziek, dans, beeldende kunst, poëzie, fotografie, of een andere culturele activiteit? Wil je je skills ontwikkelen en iets betekenen voor de buurt? ZID Theater is op zoek naar vrijwilligers die samen met en voor buurtbewoners culturele activiteiten willen opzetten. Aan de hand van een training leiden we je op tot Cultuur Gids. Tijdens de training leer je: Culturele activiteiten opzetten, je creativiteit ontwikkelen en je talenten inzetten. Na de training krijg je een certificaat en ga je zelf aan de slag. Je gebruikt de opgedane kennis en ervaringen om succesvol activiteiten op te zetten. De training voor Cultuur Gids is geschikt voor iedereen van 18 tot 88 jaar.

Vrouwen en mannen uit Nieuw-West die intensief zorgen voor een ziek of gehandicapt familielid of andere naaste, kunnen kosteloos deelnemen aan de Amwaht-opleiding. Amwaht staat voor Amsterdamse Mantelzorgers Werken Aan Hun Toekomst. Markant, centrum voor mantelzorg gaat deze opleiding vanaf 7 oktober organiseren voor stadsdeel Nieuw-West.

Dus heb je affiniteit met kunst en cultuur, ben je op onderstaande tijden beschikbaar en wil je graag iets betekenen voor de buurt? Neem dan contact met ons op via [email protected] of 020 488 84 49.

De AMWAHT-opleiding leidt mantelzorgers van verschillende herkomst op om lotgenotengroepen voor (veelal niet-westerse) mantelzorgers op te zetten en methodisch te begeleiden. De opleiding in Nieuw-West is bedoeld voor (ex-)mantelzorgers die:

De training vindt plaats in Amsterdam Nieuw West. Locatie: De Honingraat, Eigenwijks. Adres: Slotermeerlaan 103-H, 1063 JN Amsterdam. Periode: 2 oktober t/m 14 december 2014. Dag en tijd: Donderdag 19.00 tot 21.00 uur.

>

Vrienden maken bij Kringlink Nieuw-West Elke drie maanden wordt er door Vriendenkringen NieuwWest een Kringlink georganiseerd voor volwassenen en ouderen. Vriendenkringen is er voor mensen met een beperking die het moeilijk vinden om contacten te maken of vrienden te vinden. Vriendenkringen helpt daar een handje bij, zodat je verschillende mensen ontmoet met wie je iets leuks in de buurt kan gaan ondernemen. Op de Kringlink ontmoet je nieuwe mensen. Je kunt zelf kiezen met wie je in een vriendengroepje komt te zitten. Nieuwe deelnemers leren elkaar kennen via allerlei kennismakingsspelletjes. Dit gebeurt in kleine groepjes onder begeleiding van een vrijwilliger. Aan het eind wordt er samen nog wat lekkers gegeten en gekletst, zodat je met iedereen kennis hebt gemaakt. Aan de hand van jouw keuze tijdens de Kringlink worden de kleine vriendengroepjes gevormd. Deze gaan regelmatig met een vrijwilliger iets leuks ondernemen. Op deze manier bouw je een vriendengroepje op. Volgende bijeenkomst De volgende Kringlink voor volwassenen en ouderen komt er weer

Foto: Aude Logger

aan! De Kringlink wordt georganiseerd op dinsdag 7 oktober van 19.00 tot 21.00 uur. Aanmelden voor een kennismakingsgesprek kan bij Aude Logger, per mail [email protected] of telefonisch: 06-41597373 / 020-4480628. Of via de site: www.vriendenkringenamsterdam.nl

Zing, lach, zit, sta en straal… maar niet zonder ons! Ik hou van Amsterdam, van mijn buurt en van de Burgemeester Vening Meineszlaan. Op dinsdagmiddag tussen half één en drie uur hoor je daar op nr. 64 een groep enthousiastelingen zingen: The sound of Music, het Forellenlied van Schubert, een Argentijns lied, We’ll meet again of een lied van Drs. P. Die ‘zangvogels’ zijn het Amstels Tavenu koor waarvan ik lid ben. Ons zingen begint met het opwarmen van de stembanden. De oefeningen daarvoor werken ook op de lachspieren: door de neus ademen en dan kcht, kcht, kcht zeggen om ‘een kat weg te jagen’, geeuwen als een giraf, klanken omhoog en omlaag uitloeien. Dat alles onder begeleiding van dirigent en piano. Dan gaan we een lied instuderen. De sopranen, alten, tenoren en bas eerst afzonderlijk en daarna alle stemgroepen samen. De dirigent speelt telkens een regel van het lied voor. Rond Kerstmis studeren we stemmige melodieën in die bij de tijd van het jaar passen. En als het lente wordt verandert het repertoi-

6

re mee. Na een uur zingen, hebben de medewerkers van de Kandelaar in de gezellige kantine koffie en thee en een versnapering voor ons klaar staan. Wij zijn niet de enigen die daar naar uitkijken. Er ligt een mooie jonge hond hoopvol naar de cake of koekjes te kijken. Hij verlegt zijn belangstelling van stoel naar stoel totdat alles opgegeten is. Zingen is totale ontspanning. Als je even een noot niet weet, kun je playbacken, de anderen zingen wel door. En wanneer je een melodie vele keren gehoord hebt, hoef je alleen nog maar naar de dirigent te kijken om op tijd te beginnen en allemaal tegelijk te stoppen. Doel van dit artikel is om te zeggen: als je graag zingt, kom dan eens geheel vrijblijvend naar ons luisteren of meezingen, want zingen maakt zo blij. We zijn laagdrempelig, je hoeft geen noten te kunnen lezen. Dus misschien tot zings, Gemengd koor Amstels-Tavenu 0614807319 / [email protected] / www.amstels-tavenu.nl

> > >

m  erken dat zij door het zorgen in een sociaal isolement terechtkomen; zich maatschappelijk willen inzetten; aan hun persoonlijke ontwikkeling willen werken; zoeken naar (nieuwe) carrièreperspectieven

Voor meer informatie of aanmelden kunt u contact opnemen met Markant, centrum voor mantelzorg via telefoonnummer 020 886 88 00.

Heeft u een verlies te verwerken? Kom dan rouwen in een groep Op 16 oktober gaat in Amsterdam Nieuw-West een nieuwe rouwgroep van start voor mensen die rouwen om een overleden partner. Er zijn acht bijeenkomsten op de donderdagochtend van 10.30-12.30 uur in de huiskamer van de Ontmoeting, Louis Couperusstraat 133, Slotermeer. De rouwgroep staat open voor iedereen uit Amsterdam die rouwt om een overleden partner. Alle religieuze en culturele achtergronden zijn welkom. “Er was zoveel herkenning in de verhalen van anderen, en er was zoveel aandacht voor iedereen. Voor mij is de lotgenoten groep een echte steun in de rug geweest.” Aldus een deelneemster na afloop. Verdriet delen en samen nieuwe moed verzamelen Het overlijden van een partner is een ingrijpende gebeurtenis. Of het nu korte of langere tijd geleden is, het kan moeilijk zijn om met een verlies om te gaan en je draai weer te vinden. Gevoelens van eenzaamheid, reageren op goed bedoelde reacties van anderen… Het valt vaak niet mee. In een rouwgroep is het mogelijk om je verdriet te delen en samen nieuwe moed te verzamelen. Begeleiding: Begeleiding van de rouwgroep gebeurt door Piet Kooiman en Ditske Tanja, die beiden een ruime ervaring in het begeleiden van rouwgroepen. Informatie en aanmelding: Ditske Tanja, 020 6949902 / 06 54 65 09 55 [email protected] Kosten: € 25,00 (voor 8 bijeenkomsten)

Hart voor Elkaar Club in Pluspunt Elke maandagmiddag van 15.30 – 17.00 uur in Buurthuis Het Pluspunt, Albardakade 5 – 7, voor kinderen van 5 tot 9 jaar. Wat wordt er gedaan? Knutselen, spelletjes, zingen, naar verhalen luisteren en in de kring samen praten. Elke keer is er een mooi weekthema. Dit thema wordt in de loop van de middag zelf ontdekt door de kinderen. Er is een clublied dat we samen zingen en we luisteren heel goed naar elkaar.

West Art Festival Op zaterdag 13 september vond in Slotermeer weer het West Art Festival plaats. Dit kleinschalige, culturele festival, een initiatief van CreAmClub, trekt jaarlijks een divers aantal bezoekers, van buurtgenoten tot creatieven uit Nieuw-West en ver daarbuiten. Een gevarieerd publiek genoot van het luisterrijke en gevarieerde kunst- en cultuurprogramma midden in de wijk. Dit jaar werd het festival zeer goed bezocht door ruim 170 bezoekers. Met name het optreden van de Bucketboyz, de Caraïbische slagwerk-workshop uit Osdorp en mevrouw Beekman, een creatie van buurtbewoner Maarten Vos waren zeer succesvol. De West Art Stimuleringsprijs ging dit jaar naar Anna Stolyarova en Dianne Riley voor het project ‘Tales of the Nine’ van het Street Art museum Nieuw-West. De WAS-prijs werd uitgereikt door Ronald Mauer, portefeuillehouder kunst en cultuur van het stadsdeel. Irene Kopp

Waarom de Hart voor Elkaar Club? Je maakt nieuwe vrienden. Je doet leuke dingen. Je ontdekt je eigen kwaliteiten. Je leert goede keuzes te maken. Je voelt je prettig en je wordt blij. De laatste keer van het vorig seizoen hebben we mooie wensen op strookjes geschreven en die zijn als een slinger opgehangen bij de balie van het Pluspunt. Iedereen, zowel de kinderen als de volwassenen, ging met een goed gevoel naar huis.

Onder de Pannen is weer gestart! Elke donderdag van 16.00-18.00 uur in De Honingraat. Komt u ook de kinderen helpen? Neem dan contact op met Isabelle: 06-46691248.

KOM JIJ OOK NAAR DE HART VOOR ELKAAR CLUB? Uw kind is van harte welkom! Deelname is gratis. Voor meer informatie kom gerust langs of bel: 06 16 77 03 38 of mail: [email protected] Conchita Willems

r t o e i GaS Jun Deze keer zijn het niet de kinderen die een stukje schrijven voor de GaSet Junior. De activiteiten in het buurthuis zijn net pas weer gestart. Vandaar dat de juf en de meester voor deze editie een stukje hebben

Feest! in de Dobbebuurt Lieve kinderen van Slotermeer, Ik ben zo vrolijk! De Dobbekamer is af! Afgelopen zaterdag was er een feestje... feestje? FEEST bedoel ik! Was jij er ook? Er was een springkussen, je kon je laten schminken, een lekker ijsje op smikkelen en een potje trefballen. Super stoer! Er kwam ook een hele belangrijke meneer om het lintje te knippen. Dat was meneer Achmed Baadoûd, de voorzitter van het Dagelijks Bestuur van Amsterdam Nieuw-West. Dat is een soort van burgemeester. Hij heeft ook met een heleboel kinderen gepraat. Ook met jou?

Kiza stelt zich voor Stiekem weet ik dat ik in een van de mooiste wijken van Nederland woon. Want in Geuzenveld hebben wij een eigen buurthuis. Een plek waar kinderen naar toe kunnen en zichzelf kunnen zijn in gezelschap met anderen. Hoe fijn is dat? Heel fijn als je het mij vraagt. Sinds twee weken woon ik hier. Mijn naam is Kiza en ik ben een nieuwe meester bij het buurthuis VoorUit in Geuzenveld. Vorige week hadden wij de seizoensopening van het buurthuis. Meer dan veertig kinderen waren aanwezig om samen te sporten, eten, tekenen en spelen.

De Dobbekamer is nu elke dag open, voor jong en oud. Dus woon je in de buurt van de Theodorus Dobbestraat 105, kom dan snel een kijkje nemen! Zo is er elke donderdag natuurclub van 16.0018.00 uur waar je samen met je vriendjes kan spelen. Juf Maya en juf Dorenda van het VoorUit Project hebben hele coole spelletjes verzonnen. Je ouders zijn welkom op de koffieochtend op dinsdag van 10.00-12.00 uur waar Tilly en Irma hun ontvangen. Vertel jij het door? Tot heel snel in de nieuwe Dobbekamer! Juf Stefania

Vanuit het Vooruit Project organiseren wij activiteiten om de buurtbewoners en kinderen in contact met elkaar te brengen. Samen met andere meesters en juffen zijn wij heel blij dat wij de komende tijd iets voor de wijk kunnen betekenen en heel veel liefde terug krijgen. Dat dit allemaal in Geuzenveld kan, maakt Geuzenveld een mooie plek om te wonen. Misschien wel de mooiste wijk van Amsterdam. Meester Kiza

geschreven.

7

Bewonersinitiatieven in Geuzenveld Bewoners van Geuzenveld die goede, leuke of spannende plannen hebben voor de wijk, weten de regiegroep steeds beter te vinden! Elke week komen er wel een aantal ingevulde aanvraagformulieren bij het Huis van de Wijk Geuzenveld in het PlusPunt binnen. Het gaat om allerlei aanvragen bijvoorbeeld om sportactiviteiten voor jongeren te organiseren, creatieve cursussen of dansworkshops te realiseren. (Bijna) alles is mogelijk. Als het maar ten goede komt aan de wijk en de wijkbewoners. Aanvragen tot € 500,- worden behandeld door de opbouwwerkers van Eigenwijks. De voorstellen die meer kosten, worden besproken in - en beoordeeld door - de regiegroep. Deze regiegroep wordt gevormd door bewoners van Geuzenveld. In Geuzenveld is er in 2014 € 53.727 euro beschikbaar voor bewonersinitiatieven. Tot nu toe werden er 74 aanvragen voor een bijdrage gedaan en het jaar is nog lang niet om. Het grootste deel van het geld is natuurlijk voor dit jaar al verdeeld onder al die vaak fantastische initiatieven van bewoners. Maar er is nog steeds ruimte voor uw initiatief! Bespreek uw plannen of ideeën met de opbouwwerkers van Eigenwijks in Het Pluspunt. Als het nodig is kunnen zij u verder helpen met de realisatie.

GaSet portret In Geuzenveld en Slotermeer leven mensen met veel verschillende nationaliteiten. Fotograaf Massoud Memar portretteert voor ieder nummer een andere buurtbewoner uit Geuzenveld/Slotermeer.

Belangstellenden kunnen mailen naar: [email protected].

Foto: Massoud Memar

Hannah Kooke is studente. Zij is 22 jaar oud en geboren in Groningen. Hannah woont in Geuzenveld (Bakemabuurt) en is coördinator van het VoorUit Project in Geuzenveld.

knutsel -, kook- en sportlessen. De studenten geven ook huiswerkondersteuning, taal- en computerlessen voor kinderen en volwassenen.”

Hobby’s: Zingen, film en fotografie.

Het minst leuke in de buurt: “De negatieve geluiden die ik bij bewonersavonden soms hoor. Graag zou ik meer bewoners van Geuzenveld met elkaar in gesprek laten gaan om bestaande ideeën over de ander bij te stellen. Ontmoet elkaar en verbindt de buurt!”

Leuk in de buurt: “De levendigheid, vooral op de maandagmarkt en in de druk bezochte speeltuin. Zelf werk ik met een team studenten in het VoorUit buurthuis waar wij elke dag leuke en leerzame activiteiten voor kinderen organiseren zoals

DE LEZERSBIJDRAGE Lezers van GaSet mogen altijd een artikel of gedicht insturen voor de krant. Daar is de redactie blij mee. GaSet heeft in deze rubriek ook ruimte voor andere kleine lezersbijdragen zoals een leuke observatie, een pluim of bedankje voor een buurtbewoner, een dierbaar recept, een actuele mop of een aanbeveling voor iets leuks.

De jaarmarkt in Geuzenveld werd ook dit jaar voor een deel gefinancierd door het wijkbudget.

Nieuwe samenstelling regiegroep Hans Teernstra is op dit moment voorzitter van de regiegroep. Hans: “De regiegroep gaat na de zomer weer vol nieuwe energie aan de slag om de rest van het beschikbare bedrag zo goed mogelijk te verdelen. Het zou goed zijn als er in het najaar meer aanvragen komen die zich richten op kinderen en jongeren, want veel projecten die dit jaar zijn ingediend richten zich op volwassenen. Een we willen het geld zo goed mogelijk verdelen onder alle wijkbewoners! Na twee jaar neemt de helft van de regiegroepleden afscheid. Ik heb twee jaar lang met heel veel plezier in de regiegroep gezeten, als deelnemer aan de discussies, maar ook als voorzitter van de vergaderingen. Ik hoop dat er volgend jaar andere mensen zijn die met net zoveel plezier als ik zitting zullen nemen in de regiegroep.” Nieuwe leden gezocht! De regiegroep komt eens per zes weken bij elkaar op (op dit moment) een dinsdagavond. Ze beoordeeld de binnengekomen aanvragen door te kijken naar een aantal punten, zoals de relevantie voor de wijk en de financiële onderbouwing. Wilt u deelnemen aan de regiegroep of er wat meer over weten? Neem dan contact op met Gerrit de Schiffart. Gerrit werkt sinds 1 september (op maandag, dinsdag, donderdag en vrijdag) als opbouwwerker bij Eigenwijks in Het PlusPunt. Zijn mailadres: [email protected]

Colofon GaSet is een uitgave voor en door bewoners van de buurten in Geuzenveld en Slotermeer (Stadsdeel Nieuw-West). De redactie: Christiane Baethcke, Rose van Dongen, Ivanka Jokic´, Thea Schaafsma, Remko de Maar (Remko7) en Stefania Maginzali met ondersteuning van Karin Kauw (Stichting Eigenwijks) en Dorèndel Overmars. Correspondent: Massoud Memar

8

Bécassine, mijn lievelings stripfiguur Zij is een Frans meisje uit een dorpje in Bretagne. Haar naam betekent ongeveer ‘Dommertje’. Ze is naïef en fladdert van de ene misser naar de andere, maar ze heeft een hart van goud. Haar eerste avonturen dateren uit 1905. Jonge kinderen moeten er niet alleen om lachen, maar krijgen ook voortdurend het gevoel dat ze slimmer zijn. In Bretagne waren de mensen niet blij met dit stripfiguurtje. In 2005 is er een postzegel van Bécassine uitgegeven ter gelegenheid van haar 100-jarig bestaan. In één van haar albums gaat Bécassine naar Parijs om op Loulotte, de dochter van een markiezin, te passen. Na enkele dagen besluit ze haar moeder een brief te schrijven. Liefe mama, Dan kijkt ze naar het plafond alsof de ideeën van daaruit naar beneden zullen vallen. Ze krabt haar voorhoofd, schuift met haar mutsje en opeens krijgt ze inspiratie: Ik neem de pen in mijn hand om u te zeggen… “Dat lijkt me een goed begin, maar het is al laat en er is niets dat me zó moe maakt als mijn hersenen laten werken. Ik ga slapen, morgen maak ik de brief af.” De volgende dag moet ze vroeg opstaan en komt laat thuis, zodat ze het velletje papier maar bewaart voor later. Enkele dagen daarna komt er post van oom Corentin uit haar geboortedorp. Er zijn daar problemen met een kasteel van de markiezin. Bécassine en Loulotte mogen er heen reizen, de markiezin zal volgen. Bécassine gaat de brief aan haar moeder nu afmaken om haar ouders op de hoogte te stellen.

Columnist: Warner Hemmes, Rose van Dongen Strip: Remko7 Met bijdragen van: Edwin Werkman, Aude Logger, Irene Kopp, Charlotte Lehmann, Guusje Welsing, meester Kiza, Conchita Willems, Ditske Tanja, ZID theater, Markant, Gemengd koor Amstel-Tavenu, Stadsdeel Nieuw-West Voor informatie en kopij: Stichting Eigenwijks, De Honingraat, Slotermeerlaan 103-H, 1063 JN Amsterdam Telefoon 020-3460670 Email [email protected]

…Om u te zeggen dat het te veel is om u in een brief te zeggen wat ik allemaal zeggen moet en dat dat ook nergens goed voor is omdat we naar jullie toe komen en dat Loulotte en ik er donderdagavond voor het avondeten zijn, behalve als de trein te laat is of als er iets onverwachts tussen komt. Als ze de brief wil posten, wordt ze door een stortbui overvallen. “Mooi is dat, het weer is zonder te waarschuwen veranderd!” De treinreis naar het dorpje in Bretagne verloopt vol bijnaongelukken. Bij thuiskomst valt ze in de armen van haar ouders en wordt er een spelletje tapijt-golf gespeeld, waarbij Bécassine een antiek bord van de muur in stukken slaat. Geeft allemaal niet, ze blijft de lieveling van iedereen, omdat ze zo eerlijk is, alles zo goed bedoelt en altijd op tijd komt. Oom zegt dat ze als klein kind een horloge heeft ingeslikt en die in haar maag bewaart. Guusje Welsing

Opmaak: Stephan de Smet Drukker: Flevodruk Harlingen Verspreiding: Door Verspreidingen Oplage: 25.000 stuks Deadline aanleveren van kopij: 14 november 2014 Alle rechten voorbehouden. Aan de op deze pagina’s gepresenteerde informatie kunnen geen rechten worden ontleend. Niets van deze pagina’s mag worden verveelvoudigd en/of openbaar gemaakt door middel van druk, fotokopie, microfilm of op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande toestemming van de rechthebbende(n) op het auteursrecht, c.q. de uitgever van deze uitgave, door de rechthebbende(n) gemachtigd namens hem/hen op te treden.