’t KLAVERBLAD 3-maandelijks tijdschrift - 32ste jaargang - januari 2011 REDACTIE: Etienne Bervoets, Kristien Boonen, Ingrid Delaet, Tamara Huysmans, Joos Michiels, Kris Vandenbergh, Lin Gilles, Wendy Cornelis, An Van Ravenstein MEDEWERKERS (aan dit nummer): Joos Michiels, Etienne Bervoets, Kristien Boonen, Raf Vangeel, Lin Gillis, Kris Vandebergh, Ingrid Delaet, Kris Ooms ADMINISTRATIEVE MEDEWERKER: Etienne Bervoets
Inhoud Rondleiding dierenkliniek...........................................................................................2 Woordje van de directeur..........................................................................................4 Interview E.H. Jos Daems............................................................................................8 Hutsepot.....................................................................................................................12 Jongerendagen........................................................................................................14 OLELA 2010................................................................................................................17 Studieuitstap..............................................................................................................22 Hersenwerk................................................................................................................24 Uitstap DZ7.................................................................................................................26 Studiereis Blegny.......................................................................................................28 Lief en leed................................................................................................................30
Verantw. Uitgever: Kristien Boonen, Technische Schoolstraat 52, 2440 Geel
1
Rondleiding dierenkliniek Rondleiding in de dierenkliniek Venhei te Kasterlee We werden ontvangen in de wachtkamer waarna de rondleiding volgde. Eerst zijn we naar de spreekkamer gegaan, waar de dierenarts de temperatuur, de oren en ogen van het dier controleert, een algemene checkup doet eigenlijk. Ook klinische onderzoeken worden hier gedaan van longen, slijmvliezen enz. Daarna volgde de tandheelkundekamer. In deze kamer wordt het gebit van het dier zuiver gemaakt wanneer het veel last heeft van tandplak en tandsteen. In de tandheelkundekamer staat ook een autoclaaf die ziekteverwekkende bacteriën onder hoge druk doodt, ook het kleine oventje dat ernaast staat heeft deze functie, maar het wordt meer gebruikt voor gevoeligere dieren, zoals paarden. Dan zijn we verder gegaan naar de scanner. Wanneer dieren inwendig ergens aan lijden kan de dierenarts dit onderzoeken zonder direct een operatie te moeten doen. Omwille van de schildklierbeschadigende stralen worden loodschorten gebruikt ter bescherming. De scanner stuurt de foto’s door naar de computer in de negatoscopiekamer. Hier staat ook een couveuse voor dieren die veel warmte nodig hebben, zoals pupjes die net geboren zijn. In de negatoscopiekamer kregen we ook voorbeelden van foto’s te zien, zowel foto’s van de organen, als foto’s van enkel het geraamte. Dieren die zwaar gewond zijn of pas geopereerd komen in de hospitalisatie terecht, waar ze kunnen wachten op hun beurt om geopereerd te worden of gewoon kunnen rusten na een operatie, om terug op krachten te komen. Voordat de dieren in de operatiekamer komen, worden ze eerst opgenomen in de voorbereidingskamer. Daar worden ze voorbereid op de operatie: ze
2
worden geschoren, een katheter wordt ingebracht om het dier onder narcose te brengen. Dan komen we in de operatiekamer. In de operatiekamer vinden we het anesthesietoestel terug. Dit zorgt voor de zuurstof zodat het dier zeker blijft ademen en voor isoflaraan om het in slaap te houden tijdens de operatie. De anesthesie zit met een slang verbonden aan de trachiotube die men i n de luchtpijp van het dier steekt. Daarna kan de dierenarts aan de operatie beginnen. Vanuit de operatiekamer van de huisdieren zijn we naar die van de paarden gegaan. Bij huisdieren steekt men de katheter in een van de voorpoten, maar bij een paard steekt men hem in een ader in de nek. Wanneer het paard zijn slaapspuit heeft gehad, valt het direct neer. Vervolgens bindt men de poten stevig vast met een touw, dit touw wordt dan vastgemaakt aan een takel die het paard optilt zodat het op de operatietafel kan gelegd worden. Ons verslag over de rondleiding in deze dierenkliniek kunnen we misschien best afsluiten met een overzicht van de tarieven. Consultatie: €22 Afspraak: €27 Spoedconsultatie: €35 Consultatie tijdens avonddienst tussen 20u-22u: €55 Consultatie tijdens avonddienst tussen 22u-7u: €70 Zaterdag vanaf 11u30u start de weekenddienst: €70 Zondag: €70 Meer informatie vindt u nog op de website: www.venhei.be
B3DZ5c dierenzorg, Liesbeth Laruelle en Lobke Aertgeerts
3
Woordje van de directeur ‘ … samen school maken,voor uren en dagen lang …’ … samen school maken … … vanuit een gedeelde visie en vanuit een eigen opvoedingsproject … Op onze campus, het Sint-Jozefinstituut, herschreven we vorig schooljaar ons opvoedingsproject. Het aanbieden van kwaliteitsvol en levensecht onderwijs is onze eerste doelstelling. Hierbij willen we zeer veel aandacht schenken aan het welzijn, het welbevinden en de betrokkenheid van onze leerlingen en medewerkers. Wij zijn er rotsvast van overtuigd dat leerlingen en leerkrachten die zich goed voelen op school, veel beter in staat zijn op een kwaliteitsvolle manier te leren en te onderwijzen. Binnen dit grote opvoedingsproject heeft ieder departement uiteraard ook zijn eigenheid, zijn eigen aard, zijn cultuur, zijn manier van werken. Ook die eigenheid is volledig uitgeschreven en wordt jaarlijks verspreid via de leefregels die onze leerlingen bij het begin van het schooljaar ontvangen. Omdat we de band met ouders, oud-leerlingen en sympathisanten belangrijk vinden, lijkt het ons ook nuttig om onze eigenheid binnen het pedagogisch project van SJG kenbaar te maken via ons klaverblad. Het agrarisch onderwijs biedt een unieke manier van leren, over plant en dier, maar ook door plant en dier. Niet louter de theorie maar ook waarnemingen over leven en groei in de natuur, op bedrijven, in het eigen schoollaboratorium vormen het uitgangspunt. Deze nauwe binding van de theorie met hetgeen zich in de onmiddellijke leefsfeer van de leerling voordoet, wekt de nieuwsgierigheid en de wil om er meer over te weten; dit alles komt de diepgang van het onderwijs ten goede.
4
Binnen ons studieaanbod komen we zowel tegemoet • aan de wetenschappelijk gerichte leerlingen die verder door willen stromen naar het hoger onderwijs (biotechnische wetenschappen); • als aan diegenen die de weg naar het hoger onderwijs willen openhouden, maar ook willen voorbereid worden op de arbeidsmarkt (TSO landbouw- en dierenzorgtechnieken); • als aan de leerlingen die een praktische en arbeidsgerichte opleiding willen volgen (BSO landbouw en dierenzorg). Om voldoende praktijkgericht te kunnen werken en om te kunnen inspelen op de noden van de regio is het belangrijk de banden met de sector goed te bewaren. Stages, projecten, samenwerking met de Hooibeekhoeve, externe praktijklocaties, studiedagen, beurzen (prominant, dierenhappening, agribex, …), … zijn hier zeker op hun plaats en we willen vanuit de school ook de nodige souplesse behouden om vlot op deze initiatieven te kunnen inspelen. Onze leerlingen hebben een sterke verwevenheid met en een grote interesse voor planten, dieren, het landschap, de landbouw, de natuur, het milieu, …. Deze gedeelde interesse schept een band en geeft een sterke verbondenheid met elkaar. Voor leerlingen in ons departement is de saamhorigheid belangrijk. We streven er vanuit de school ook naar deze saamhorigheid te bevorderen. Daarom willen we de kleinschaligheid en de gemoedelijkheid van onze activiteiten, info-avonden, ouderavonden, proclamatie, … bewaren. Op deze manier wordt informeel contact mogelijk gemaakt. Het familiale karakter van ons departement wordt er door onderstreept en de band met de ouders wordt aangehaald. Net zoals met de ouders willen we ook met onze leerlingen die ‘oud-leerlingen’ worden, via het klaverblad, onze olela-avonden, het jaarlijkse landbouwbal, … de banden bewaren. Dankzij de korte communicatielijnen is de afstand leerling-leerkracht-directie klein. Hierdoor kunnen we kort op de bal te spelen en wordt een goede opvolging van onze leerlingen verzekerd. De samenwerking directie-leerlingbegeleiding-CLB-klassenraad neemt hierbij een belangrijke plaats in.
5
Collegialiteit, vertrouwen en samenwerking worden binnen het korps hoog in het vaandel gedragen. Hierdoor ontstaat een aangename, warme sfeer en die komt de werking van de hele school ten goede. Leerkrachten worden gestimuleerd allerhande activiteiten te organiseren die de ‘familiale sfeer’ bevorderen. Leerlingen realiseren zich dan dat ze op ‘hun’ school welkom zijn, dat ze zichzelf mogen zijn, dat er op school mensen zijn die hen een eindje willen begeleiden op hun weg naar volwassenheid.
Kristien Boonen Zo maar een lied om luid te zingen zo maar een lied in weer en wind stem in het water waterkringen liedje voor wie de weg niet vindt zo maar een lied om blij te vieren een zoen van jaren van jaren voorbij zo maar een lied om verder te varen jouw boot en mijn boot elkaar nabij zo maar een lied om stil te wezen zo maar een lied zo maar een lach een school om helder licht te lezen een school als één vakantiedag zo maar een lied om stil te wezen van pijn en vragen en treurigheid zo maar een school waar dit kan gebeuren zo maar een stukje eeuwigheid zo maar een lied om dank te zeggen aan iedereen voorbij en nog zo maar een lied om een hand te leggen zacht op een schouder en toch en toch Heidi Op de Beeck
6
DJ ESP (Versuz) DJ J-MBARGO (Hangar 31) ADS Sound & Music Met “café-tent”
Zaterdag 29 januari 2011 Aanvang: 21.00u. – Einde: 03.00u. (tot 22.00u. 2 consumpties gratis) VVK: 4 euro Kassa: 6 euro
Zaal Axion (achter KHK)
7
Interview E.H. Jos Daems Interview E. H .Jos Daems door Anneke van Ravenstein Jos is afgestudeerd aan de Landbouwschool van Geel in 1984 (vorig jaar 25 jaar afgestudeerd). Hij is de oudste zoon van een “nuchtere Kempische boer” die als arbeider aan het Zilvermeer werkte. Zijn moeder werkte in de keuken van het rusthuis in Meerhout. Hij heeft nog een jongere zus, die zelf al een dochter van 14 heeft, aan wie hij het Doopsel en het Heilig Vormsel heeft mogen toedienen. Jos heeft pas laat gehoor (antwoord) gegeven aan zijn roeping. Na de Landbouwschool probeerde hij Landschaps- en Tuinarchitectuur te studeren in Vilvoorde, hier heeft hij vooral het studentenleven leren kennen. Dan maar naar het graduaat Land- en Tuinbouw op het HIK. Veel verder dan het 1ste jaar is Jos niet gekomen, hij was gebuisd, ook in de 2de zit. Studeren zag Jos niet meer zitten, dus zocht hij maar werk via een interimbureau . In een koekjesfabriek in Herentals heeft Jos dan een half jaar in de nacht gewerkt: koekjes in dozen steken, heel variabel werk aan de lopende band, soms 6 soms 10 en anders 12 pakken in een doos, maar dit deed hij liever dan naar school gaan. Na afloop van zijn contract kon Jos beginnen als milieuambtenaar in het gemeentehuis in Meerhout. Hier heeft hij 8 jaar gewerkt, maar na 3 jaar kwam de roeping voor het priesterschap weer naar boven en is hij in de weekends begonnen aan het seminarie. De eerste keer dat hij zich geroepen voelde was al op de Landbouwschool, toen wij als eerste klas met Peter Cauwenbergs zaliger, beter gekend als de Pé en Dirk Verhaert op bezinning vertrokken naar de abdij van Tongerlo . Ook zijn kleren bijvoorbeeld op de dierendag logen er niet om, hij was dan verkleed als pater.
8
Na 7 jaar (in 1997) is Jos tot priester gewijd, in aanwezigheid van zijn familie. Jos heeft gekozen voor parochiewerk boven het leven in een abdijgemeenschap, omdat hij dan meer tussen de mensen zit. Omdat het kerkgebeuren tegenwoordig ook dikwijls in een negatief daglicht staat, kunnen we zijn mening over het celibaat ook niet achterwege laten. Momenteel is Jos nog heel gelukkig met zijn keuze, hij weet waarvoor hij heeft gekozen, hij was immers 25 toen hij zijn keuze maakte en al 32 toen hij gewijd werd. Jos heeft van vele dingen kunnen proeven. Jos is blij dat hij niet moet oogsten wat hij heeft gezaaid. Als priester moet je er alleen voor zorgen dat je goed voor allen zorgt (bewerk de grond goed: mesten-ploegen-eggen), gebruik het beste zaaizaad (de boodschap van Jezus van Nazareth) en dan kan je alleen maar wachten; groeikracht geven aan wat je hebt gezaaid kan je niet en oogsten is voor diegenen die na je komen. Je moet jezelf en je inzet kunnen relativeren. Het kerkhof ligt immers vol met mensen die onmisbaar zijn. Wanneer het gesprek over pedofilie gaat, zie ik een pijnlijke blik verschijnen, Jos wrijft over zijn gezicht, het doet hem pijn dat er zulke mensen zijn. Hij begrijpt niet dat er mensen zijn die aan kinderen kunnen raken. Ieder verhaal is er één te veel, op straat voelt hij zich bekeken. Hij vraagt zich af of je als priester nog wel spontaan met kinderen kan omgaan, zonder argwaan te wekken. Een kap van een misdienaar hing verkeerd, hij hing hem spontaan goed maar dit had ook verkeerd geïnterpreteerd kunnen worden. Het hele spontane gebeuren valt weg. Je bent constant op je hoede. In Kalmthout heeft hij iemand opgevolgd die zoiets deed, het doet pijn en je ziet dat mensen je niet meer vertrouwen, het is moeilijk om het vertrouwen terug te winnen, maar het lukt, stapje voor stapje.
9
Hoe ziet een dagdagelijkse dag van Jos eruit? Opstaan, om 8.00 uur een mis, hierna een vergadering, dan een gesprek met bv. mensen die gaan trouwen, priesters opvangen, maar 70% van zijn werkweek bestaat uit vergaderen. Het leukste vind hij het contact met de mensen, missen opdragen naar aanleiding van huwelijk, doopsel, vormsel en begrafenis. Het is belangrijk dat iedere viering die je voorgaat kwaliteit uitstraalt. Als veel mensen aanwezig zijn, heb je een uitgelezen kans om hen te raken met de boodschap waar wij als Kerk voor staan, zodat je hen iets zinvols kunt meegeven. Verder ziet Jos alle mensen graag, of ze nu hetero of lesbisch of homo zijn, het zijn allemaal mensen zoals ze zijn, zoals jij en ik. Aan al deze mensen wil hij het verhaal van Jezus van Nazareth kwijt. Ieder die vraagt om met hem of haar te bidden, kan bij Jos terecht. Jos nog enkele vragen: hoe ga je om met verdriet, bij wie zoek je troost? Wanneer ik geconfronteerd word met verdriet (bij anderen) probeer ik er – in de mate van het mogelijke – voor hen ‘te zijn’. Je kan alleen maar stil zijn en luisteren en mee-leven. Maar het mag je nooit ‘verlammen’. De kunst is – hoewel dit heel afstandelijk kan klinken – om voor jezelf een duidelijke grens te trekken in het ‘je laten raken’. Je moet kunnen wenen met hen die wenen maar ook lachen met hen die lachen en soms ligt dat heel dicht bij mekaar. Om 10.00u moet je bv. een uitvaart voor iemand verzorgen en om 11.30u een huwelijk vieren: twee uitersten waarmee je moet leren omgaan door voor jezelf duidelijk af te bakenen hoe ver je emoties toelaat. Dat klinkt makkelijker dan het is, maar het is de enige manier om te overleven. Verdriet in mijn eigen leven probeer ik zo goed mogelijk te verwerken door in gesprek te gaan met medestanders, mensen om je heen. Dat kunnen je familie zijn of vrienden, of mensen uit je omgeving. Ook bidden helpt. Je vraagt kracht en rust in je leven
10
om over de moeilijke periode heen te stappen. Het verdriet en de pijn om het misbruik van kinderen in een pastorale omgeving waarover de laatste weken en maanden zoveel te doen is, probeer ik te kanaliseren door er met confraters (collega-priesters) en andere mensen over te spreken en hen echt te laten voelen dat het me niet in mijn kouwe kleren kruipt, maar dat het me echt bezighoudt en dat mijn bezorgdheid oprecht is. Mag je huisdieren hebben? Ik heb eigenlijk nog geen pastoor of deken gezien met een hond of een paard, ook niet in sportverband. Toch bestaat het… ik heb zelf geen huisdieren maar ik ken wel priesters die poezen of honden hebben. Persoonlijk vind ik dat wanneer je een huisdier houdt, je er ook tijd moet voor maken. Mijn voorganger in Oosthoven had 2 honden… Soms denk ik, dat zou ook wel iets voor mij zijn, een hond, maar dan bedenk ik meteen: “Daar heb ik geen tijd voor om er mee bezig te zijn”. Een hond die zijn hok nooit uit komt… dat kun je toch geen hond aandoen ! Jos, dank u wel voor je medewerking en je goede ontvangst, ik heb er van genoten. Tot slot wil ik er nog aan toe voegen: ik zie in Jos “de nieuwe pastoor”. E.H. Jos Daems, Deken van de Kempen Polderstraat 33, 2360 Oud-Turnhout, Tel. 014 41 24 25
11
Hutsepot Jos Verhaert op pensioen Velen zullen Jos niet kennen, vandaar een korte voorstelling. Jos werkte aan de gemeente en was verantwoordelijk voor het reilen en zeilen op de Bogaard. Ook onze leerboerderij kon genieten van het werk van Jos. Naast het groenonderhoud en het bijhouden van het zwerfvuil, was Jos tijdens de weekends en vakantieperioden ook actief bij de dieren. Voederen en controleren waren zijn voornaamste activiteiten. Als je zaterdag- of zondagmorgen op de leerboerderij kwam, mag je er zeker van zijn dat Jos er ook was. Snel even over het voetbal praten, kijken of de uitgaande jongeren er buiten geen zootje van gemaakt hebben en uiteraard het controleren van de dieren en de accommodatie. Op 18 november gaf Jos in de stadsmagazijnen zijn afscheidsfeestje en uiteraard waren directie en vele leerkrachten van SAG en SJG ook paraat. De bakkersschool zorgde trouwens voor een gesmaakt dessertenbuffet. Jos verdwijnt niet helemaal uit het oog want hij blijft tijdens de weekends onze dieren verzorgen. En of we daar blij mee zijn ! Bedankt Jos ! Nadenkend glimlachen De beste manier om de verjaardag van je vrouw niet te vergeten verkrijg je door hem één keer te vergeten. Als iemand de kat uit de boom kijkt, heeft de brandweer minder werk. Voer geen oorlog, voer de eendjes. Zij is zo slank als een ree of hoe heet zo’n groot grijs dier met een slurf nu weer ? Je zult maar een eendagsvlieg zijn en je dag niet hebben. Dierenhappening Vrijdag 26 november trokken onze vierdejaars dierenzorg naar de Grenslandhallen in Hasselt voor de veertiende editie van de “Dierenhappening”. Naast allerlei handelaars die hun dieren showden en hun producten promootten, kon men genieten van circusvoorstellingen, workshops voor baasjes en hun hond, demonstraties, een heuse kinderboerderij en fantastische voorstellingen met paarden en honden. Onnodig te zeggen dat vele leerlingen hiernaar uitkeken.
12
Nadenkend glimlachen Wij zijn gelukkig getrouwd. Zij is gelukkig en ik getrouwd. Een kus is een afdruk van een indruk die met nadruk vraagt voor een herdruk. Zolang mijn leraar doet alsof school interessant is, doe ik alsof ik leer. Een goede buur is het halve proefwerk. In al onze ijver om sportief te blijven, parkeren we zo dicht mogelijk bij de sporthal Olela Vrijdag 26 november was een dag waar onze oud-leerlingen naar uitkeken. In Sint-Aloysius kwamen onze oud-leerlingen weer samen om er te genieten van een broodjesmaaltijd en om de afgestudeerden van de diverse gelauwerde jaargangen te bekijken. Maar het allerbelangrijkste was het ontmoeten van de oude klasgenoten en het vernemen hoe iedereen het maakt. Op naar het landbouwbal voor de volgende afspraak ! Mopje Een olifant en een muis lopen zij aan zij door de woestijn. De muis kijkt even om en zegt tegen de olifant: “Kijk nu toch eens wat een stofwolk wij achterlaten !” Leeronderneming Domestica De leerlingen van het zevende jaar dierenzorg, spcialisatie trimmen en dierspeciaalzaak, hebben dit jaar leeronderneming 'Domestica' opgericht. Iedereen kon ze reeds aan het werk zien op de kerstmarkt waar ze gepersonaliseerde eetbakjes en vetbollen voor vogels verkochten. U kan bij Domestica ook terecht voor een volledige vachtverzorging van uw geliefkoosde hond: wassen, drogen en borstelen van de vacht, het reinigen van oren en ogen en het knippen van de nagels. Verzorging op maat van kleine en grote honden. De prijs varieert tussen 10 euro en 30 euro. De eerst volgende is woensdag 26 januari van 9u tot 15u30. Voor bestellingen, meer info en concrete afspraken, mail naar: leeronderneming
[email protected] Verkoopmomenten zijn eveneens gepland op het oudercontact van 19 januari en op de opendeurdag van 8 mei.
13
Jongerendagen Jongerendagen Groene Kring Op 25 november gingen de jaarlijkse ‘Jongerendagen Groene kring’ door in Sint-Katelijne-Waver. Dit jaar stonden de thema’s: financieringsmogelijkheden, juridische aspecten bij de startende landbouwer en verzekeringen op het programma, in samenwerking met KBC. Het dagverloop zag er als volgt uit: omstreeks half tien werden we welkom geheten door de Groene Kring consulenten ( Jef De Schutter, Kristien Broeckx en Dorien Bruynseels) en door de nationaal voorzitter Leen Schrevens. Er werd al snel druk over en weer gebabbeld bij een kop koffie of iets fris. Na de inleiding door Leen S. kreeg Els Eyskens het woord. Els is bij KBC verantwoordelijk voor kredietverstrekkingen voor land-en tuinbouwers in de streek. Els had het over verantwoord investeren, welke kredietvormen in aanmerkingen komen, VLIF-steun en over de visie hoe KBC tegenover een overnameproject staat. Om niet te veel in detail te treden zal ik de belangrijkste krijtlijnen in dit artikel naar voor schuiven. Belangrijk bij een investering of overname is, het doel goed voor ogen houden. Niet alleen het doel op zich is belangrijk, maar ook de manier waarop dit doel kan bereikt worden. Verstandig investeren kan in samenspraak met landbouwer en bank. Belangrijke instrumenten hiervoor zijn gegevens uit de bedrijfseconomische boekhouding. Een tweede belangrijk punt is zorgen voor marge, ook tijdens grote investeringsprojecten. Zoals jullie allemaal wel weten is de landbouwsector sterk onderhevig aan conjunctuurschommelingen. Deze marge zou in principe ervoor moeten zorgen dat het landbouwbedrijf gezond blijft en dat er dagelijks brood op tafel komt. Ten derde, en zeker geen onbelangrijk punt voor jonge starters en overnemers, zijn er de VLIF-wijzigingen. De vestigingssteun is opgetrokken van 55.000 euro naar 70.000 euro. Als bank is het niet altijd evident om een overname of investering in te schatten: de bank moet vertrouwen hebben in de zaak en deze kan er maar zijn na overleg tussen beide partijen. Overleg over het investeringsplan, kostenstructuur en rendabiliteit zijn maar enkele van de vele punten die over tafel gaan in een gesprek. Ook als school proberen we hierin ons steentje bij te dragen door de leerlingen goed voor te bereiden, want uit ervaring weten we dat de bedrijfseconomi-
14
sche boekhouding één van de belangrijke zaken is die de bank vraagt bij een overname of forse investering. De bank rekent met gemiddelde opbrengsten over langere termijn en houdt hierbij rekening met de kostenstructuur van het eigen bedrijf van de laatste 3 jaar. Over dit onderwerp zal nog dieper ingegaan worden tijdens de lessen economie. Als tweede spreker kwam Tits Christiaan, jurist bij KBC, ons meer vertellen over overname van roerende en onroerende goederen, overnamevormen, vergunningen, steunmaatregelen, productierechten en de fiscale aspecten. Christiaan begon zijn betoog met te vertellen dat onze zachte landbouwsector hard wordt gespeeld als je het bekijkt van zijn kant als jurist. De landbouwsector is namelijk zeer sterk verweven in een kluwen van reglementeringen en wetgeving. Dit hoeft niet in se slecht te zijn maar zorgt voor heel wat keuzes die gemaakt moeten worden bij een overname, denk maar aan pachtwetgeving, quota-reglementering, VLIF-reglementering, overnamevorm (vennootschap, éénmanszaak, of samenuitbating), milieuvergunning, bouwvergunningen, het huwelijksstelsel, kiezen voor gewone btw-stelsel of forfaitair stelsel, en ga zo maar verder. Elke keuze die je maakt als landbouwer of toekomstig landbouwer bij de overname heeft zo zijn consequenties. Om maar een voorbeeld aan te halen is de overnamevorm die je kiest bij de overname. Het item aansprakelijkheid is hierin van belang. Bij de vennootschapsvorm kan je je privé-eigendommen beter scheiden dan bij de eenmanszaak. Niet dat je vertrekt van de intentie om na het eerste jaar al failliet te gaan maar toch, je weet maar nooit… Voorzichtigheid is hier zeker op zijn plaats in deze tijden van onzekerheid. Elke situatie is verschillend en zal geval per geval moeten bekeken worden in samenspraak met desbetreffende specialisten. Als laatste spreker kwam Arnold Rahier ons wat wijzer maken over verzekeringen in land- en tuinbouw. Verzekeren is ontstaan bij landbouwers die samen gingen zitten en geld in een pot staken om deze te verdelen als er ergens iets mis ging in
15
hun teelt, veestapel of een schuur die in de vlammen opging. Interessant om weten… Om te beginnen werden enkele basisbegrippen uit de doeken gedaan zoals franchise of vrijstelling, risicomanagement, speculatieve risico’s en zuivere risico’s, patrimonium enz… Alles is te verzekeren, zelfs de borsten van Pamela A. Op alles staat een prijs, maar hier gaan we spijtig genoeg niet verder op in, al zouden jullie dit stiekem wel willen. Wij kennen ons lezerspubliek. Terug bij de les gekomen delen we ons bedrijf op in 3 delen die we kunnen verzekeren: • Patrimonium (gebouwen – voertuigen en materieel) • Bedrijfsvoering (aansprakelijkheid – verlies van winst – kredietrisico) • Mensen (arbeidsongevallen – leven) Te saai natuurlijk om verder op in te gaan, daarom verwijs ik u naar de cursus ‘verzekeren in de landbouw’ uit jullie landbouwonderwijs, denk hierbij aan de leerkracht die jullie toen onderwezen heeft en denk daarbij aan de goede oude tijd… zalig toch.???? Na een broodjesmaaltijd onder de middag waren we uitgenodigd voor een bedrijfsbezoek op een 3 ha groot tomatenbedrijf van Dirk Uytterhoeven in Sint-Katelijne-Waver. Dirk teelt hier al 18 jaar tomaten en heeft onlangs zijn bedrijf verdubbeld van 1,5 ha naar 3 ha tomaten op substraat. Zijn teelt loopt bijna af, de laatste trossen worden geplukt en de teelt wordt terug opgestart begin januari. Elke vierkante meter zou dit jaar 55 kg tomaten hebben opgebracht. Om deze investering mogelijk te maken werd er tevens geïnvesteerd in een WKK. Deze warmtekrachtkoppeling is een motor die elektriciteit produceert. De warmte die hierbij vrijkomt wordt gerecupereerd in de serre. Naast warmte en elektriciteit wordt CO2 uit de uitlaatgassen gefilterd en gebruikt in de serre. Dirk werkt in de kalme seizoenen met 10 arbeiders en met 20 in de zomer. Voor geïnteresseerden in een job als bedrijfsleider, je kunt steeds terecht bij ons op school voor de contactgegevens van Dirk.
Dank aan Groene Kring, KBC en Dirk voor deze interessante dag. Annemie De Bruyn, Lut Van der Heyden, Raf Vangeel
16
OLELA 2010 Van de 18 afgestudeerde LT’ers van het schooljaar 2010-11 waren er een tiental komen opdagen. Uw reporter ter plaatse voelde hen, zoals op de Olela-avond gebruikelijk, aan de wijsheidstand over hun wedervaren en herinneringen. Bart Bastiaens Bart is na zijn LT-jaren aan het graduaat Land- en Tuinbouw begonnen, maar omdat dat niet goed lukte is hij ermee gestopt en gaan werken bij Kühne & Nagel in Geel, waar hij nu de functie van teamleader warehouse uitoefent. Bart is ondertussen 4 jaar samen met Tinne, waarvan 1 jaar samenwonend. Begin volgend jaar wil hij gaan bouwen in Wechelderzande. De lessen van de Pee (voor de jonge lezertjes: niet de huidige Pee, P. Cuesters, maar godsdienstleraar Peter Cauwenbergs) vond hij geweldig, ook bij Gonda en Dirk zou hij wel nog eens in de les willen zitten, en bij Stafke ‘Pennen Neer’, en waarom niet, bij uw dienaar, den Tienne. En Bart heeft ook nog een leuke anekdote voor ons: Tijdens de allereerste les op de landbouwschool moest iedereen zichzelf voorstellen bij Vik Gabriëls, onze klastitularis. Iedereen begon met zijn voornaam en daarna zijn achternaam. Nadat ik mezelf had voorgesteld was het de beurt aan de jongen achter mij. Hij zei:” Ik ben Geert Stom uit Tongerlo”. Ik dacht toen bij mezelf: "Wat een rare achternaam : Stom". Tot Vik aan Geert vroeg wat "Tom" zijn hobby's zoal waren. Voor degene die hem niet doorhebben: Het moest dus Geerts Tom zijn. Bart Van Bouwel Deze Bart heeft aan het HIK het graduaat Land- en Tuinbouw gevolgd. Daarna is hij als zelfstandige een varkensbedrijf begonnen in Tielen, en dat doet hij nog altijd. Dit jaar is hij getrouwd, op 11 september zelfs, maar voor alle zekerheid in een kerk met een lage toren. Zijn mooiste herinnering aan de school is met voorsprong het bezoek dat hij samen met klasgenoot Joris Bockx, leraar Kris Ooms en directeur Frans Emmerechts aan Roemenië bracht, dat is gewoon onvergetelijk ! In de les Nederlands heeft hij destijds nog een spreekbeurt gegeven over deze reis. Joris en hij onderhouden nog altijd contacten met hun gastgezin in Roemenië. Samen zijn ze nog naar een trouwfeest geweest daar, het pas getrouwd koppel is
17
achteraf ook naar België gekomen. Nu baten ze in Roemenië een grote zaak uit, met dank aan Joris en Bart, die hen gelanceerd hebben.
10 jaar TSO
Joris Bockx Wat zou Joris nog eens graag meemaken ? Bij Gonda in de les over ’t voetbal klappen … en bij de Pee ! Na 6LT is Joris aan ’t HIK begonnen, tot Kerstmis, dan is ie gaan werken bij tuinaanleg Dierickx, vervolgens bij de sociale werkplaats Boskat in Herentals als werkleider tuinaanleg. Hij heeft het ook een tijdje geprobeerd als zelfstandige tuinaanlegger, maar na enkele omzwervingen is hij dan uiteindelijk terug bij Boskat, als adjunct-coördinator van langdurig 25 jaar BSO werklozen. Hij doet nu projectmanagment in natuurgebieden, KMO-zone en begeleidt zo’n 40 arbeiders. Joris woont samen en verwacht zijn eerste kindje ergens in janurari/februari. Voorlopig woont hij nog op boerderij De Stolp, volgend jaar verhuist hij naar Meerhout. Bart Verhoeven Bart Verhoeven heeft het graduaat rundvee behaald na zijn studies aan onze Landbouwschool. Na zijn studies is hij als bedrijfsleider in een trostomatenkwekerij in Merksplas aan de slag gegaan. De landbouwsector heeft hij nooit echt losgelaten, vanaf 1 janurari 2010 runt hij samen met zijn vader het ouderlijk melkveebedrijf in Zondereigen. In oktober is hij bovendien ook getrouwd. Van zijn schooltijd bij ons herinnert hij zich vooral de lange busreis heen en terug: ’s morgens half zeven vertrekken, ’s avonds om zes pas terug thuis. Een mens moet er wat voor over hebben. Toch zou hij nog eens graag bij Dirk Degheyn in de les zitten: ne strenge maar ne goeie !
18
Joris Lenaerts Na zijn geslaagde studies in het graduaat Akkerbouw, is Joris beginnen werken in de Tiense suikerfabriek, als afgevaardigde controleur van de bietentelers. Sinds maart 2004 werkt hij bij Beneo-Remy in Wijchmaal (Leuven) als operator in een 5-ploegensysteem. Daarnaast werkt hij ook nog op zijn boerderij in Bekkevoort (varkens, akkerbouw). Joris heeft een zoontje van 2, Jasper. Van zijn tijd op de Landbouwschool herinnert hij zich nog dat het een plezante klas was om in te zitten, vooral de praktijklessen waren interessant. En dat hij er ooit in geslaagd is om een strafstudie van Delaet weg te praten … Kris Verschueren Na 6LT heeft Kris aanvankelijk meegeholpen in het varkensbedrijf thuis, in Geel. Dan is hij gaan werken bij Luctor in St.-Niklaas, om transportbanden te plaatsen of te repareren. Hij woont nog altijd in Geel, is getrouwd en heeft een zoontje van 8 maanden: Wout. Het was een toffe klas, weet hij, vooral de retraite met de Pee in Tongerlo was heel leuk. Hij kon de andere manier van lesgeven van de Pee en Stafke wel appreciëren. Sam Keusters Na 1 jaar het graduaat chemie aan het HIK geprobeerd te hebben, is Sam gaan werken in de staalfabrieken van ArcelorMittal. Momenteel is hij al 8 jaar actief als compounder bij Estée Lauder, hij stelt er lippenstift samen. Op onze nieuwsgierige vraag wat daar nu eigenlijk inzit, geeft Sam ons mee dat het om niet minder dan 40 ingrediënten gaat.
25 jaar TSO2
40 jaar
19
Sam woont samen met zijn vriendin, hier in Geel. Over een leuke anekdote aan zijn schooltijd ging hij nog eens nadenken …
50 jaar
Lies Buyens Lies heeft het graduaat Land- en Tuinbouw (specialisatie intensieve veehouderij) behaald. Zij werkt bij de Vlaamse Landmaatschappij – De Mestbank te Herentals, waar oa. ook onze andere oud-leerlingen Griet Wens en Seppe Bouquillon actief zijn. Het is niet haar droomjob, maar ze heeft er al wel veel geleerd over het reilen en zeilen van het ganse Mestbank-gebeuren. Zij woont samen met een andere oudleerling Wim Geuens, die als zelfstan60 jaar dige een vleesvarkensbedrijf uitbaat in Balen. Aan kindjes wordt nog gewerkt … Bij wie ze nog eens in de les zou willen zitten ? Mmm, in geen enkele les ! Het was een leuke tijd en een plezante klas, maar ze zit toch liever niet meer op de schoolbanken. Greet Nackaerts Greet heeft eveneens het graduaat Land- en Tuinbouw behaald, maar dan in de richting akkerbouw. Toen ze in het laatste jaar zat, is ze al een bedrijf begonnen: een kalverhouderij die te koop stond. Zij woont samen met Philip Baelus (volgend jaar bij de jubilarissen) in Langdorp, ze hebben 3 kindjes. Goed gewerkt Greet en Philip! Beide zijn nu full time bezig in het eigen bedrijf, al is Greet eerst nog een tweetal jaar verkoopster geweest in een matrassenwinkel. Ze herinnert zich nog die fantastische busjes om op praktijk te gaan, en ja, bij Stafke zou ze nog wel eens een lesuurtje willen vertoeven ….
20
Davy Hens Na een tweejarig verblijf aan het HIK in het graduaat Landbouw en niet door met de herexamens, is Davy gestopt met studeren, een jaar overzitten zag hij niet zitten. Hij is dan gaan werken als staalnemer (monsternemer) van gras- en maïskuilen. Sinds een vijftal jaar werkt hij samen met zijn vader in het melkveebedrijf, het staalnemen doet hij nog deeltijds. Hij woont op de boerderij, in Nijlen en is dit jaar getrouwd. Zijn vrouw Inneke: “ ’t is misschien wel geen nieuwe man, maar wel ne goeie man !” Zo leveren wij ze graag af, mevrouw ! Davy denkt nog graag terug aan de mooie tijd op onze Landbouwschool, na 4 jaar ASO gedaan te hebben. De goeie sfeer en de lessen van de Pee natuurlijk! Raf Vangeel Raf studeerde na de Landbouwschool af aan het HIK als bio-ingenieur Landbouwtechnieken. Met dit diploma kon hij onmiddellijk aan de slag als leraar aan onze school. Hij ontmoette er natuurlijk tal van oud-leerkrachten als collega's. Raf werkt verder ook nog thuis mee in het ouderlijk varkensbedrijf, verzorgt er de boekhouding voor en teelt zelf ook nog aardappelen. Hij is ondertussen getrouwd en verwacht bij 't verschijnen van dit nummer zijn eerste kindje. Hij zal dus nog een melktandje moeten bijsteken ! Nog snel een anekdote waarin onze collega Ingrid Delaet de hoofdrol speelt. Destijds, toen hij nog les van haar kreeg liet Ingrid zich graag opvallen in een dure trui met ingebouwde 'saccoche'. Raf kon het toen al niet laten om daar min of meer subtiel de spot mee te drijven. Als collega komt Ingrid zich nu op voorhand verontschuldigen bij Raf, wanneer ze die trui nog eens draagt. Goeie kwaliteit in elk geval, want blijkbaar onverslijtbaar !
21
Studieuitstap Studieuitstap naar Nederland Op woensdag 24 november gingen we met VL 7 op stap naar Nederland. Als eerste bezochten we het bedrijf D’en Hoek, een samenuitbating van Peter Michiels en Harrie Fiers. Ze zijn al jarenlang buren en runden allebei hun eigen melkveebedrijf. Omdat de twee bedrijven te klein en verouderd waren hebben ze besloten om samen één groot bedrijf met een nieuwe melkveestal te starten. Het nieuwe bedrijf is bijzonder in diverse opzichten. In de eerste plaats is de stal zeer modern ingericht voor 350 melkkoeien.; 6-rijige stal met diepstrooiselboxen, potstal voor de opstartgroep en voor de droge koeien met stroverdeler, een 2 x 26 swingover melkstal met wachtruimte en separatieboxen, een loopbrug over de stal, koeborstels, mestrobot, behandelstraat en een automatisch voersysteem. Dankzij dit voersysteem kunnen zij hun veestapel indelen in 8 verschillende groepen die 9 keer per dag gevoederd worden. Over de indeling van deze stal was goed nagedacht. Na een bakje koffie reden we richting Grashoek waar we KI Samen bezochten. KI Samen is een erkend KI-centrum met een eigenzinnige visie op fokkerij. KI Samen focust zich op praktische fokkerij. Ze willen de fokkerij verbeteren door eerst te kijken naar de koe. Na de inleiding door Bas Engelen kregen we verschillende stieren gepresenteerd. Toch wel imposant om deze
22
fokstieren eens in levende lijven te zien. Na een bakje koffie met vla bezochten we nog de jongveestal en de nieuwe melkveestal. De melkveestal is 150 m lang, 50 m breed en huisvest 210 melkkoeien. De stal wordt in 2 gedeeld door een voedergang centraal in de stal, aan de ene kant is er een potstal en de andere kant ligboxen met diepstrooiselboxen met paardenmest en een gesloten vloer met rubber. De koeien werden voorlopig nog gemolken in een visgraat maar een draaimelkstal voor 28 koeien was in aanbouw en wordt deze winter in gebruik genomen. Ook dit bedrijf was weer zeer de moeite waard om te bezoeken. Om half 5 reden we richting Gorinchem waar we de Rundvee Relatiedagen bezochten. Een kleine beurs waar vooral stalinrichting, fourage, melktechniek, fokkerij en farmacie aan bod komen. Het was een heel toegankelijke beurs met eten en drinken in overvloed. De standhouders stonden heel open om ons te helpen met onze vragen naar informatie over stallenbouw voor ons project stallenbouw. Moe maar voldaan kwamen om half 11 aan op school. Een lange schooldag maar zeker de moeite waard.
VL7 en Lut Van der Heyden
23
Hersenwerk 1. Met puntvervuiling bedoelt men: a. het vervuilen van de machines op hun scharnierpunten en draaiende onderdelen zodanig dat ze niet meer optimaal functioneren. b. dat loslopende dieren meer kans lopen op vervuiling en ziekten. c. dat het oppervlaktewater bij sproeistoffenvervuiling voornamelijk komt door morsen d. gebouwen sneller verslijten indien ze aan ammoniakuitstoot blootgesteld worden 2. De bloedluis is in werkelijkheid een: a. vlo b. aaltje c. virus d. mijt
24
3.
Met manchetten bedoelt men: a. de sierpluimen van een haan b. de lelletjes onderaan de kin bij geiten c. de pootjes en hun beharing bij konijnen d. de siervinnen van vissen
4.
Valplekken komen bij aardappelen voor. Hiermede bedoelt men: a. plekken in het veld waar de groei achterblijft meestal ten gevolge van het overvloedig voorkomen van het aardappelcyste-aaltje. b. groene plekken op de aardappel doordat ze in het licht groeiden. c. diepe zwarte vlekken in de aardappel door een tekort aan magnesiumbemesting op kalkrijke gronden. d. Plekken ten gevolge van het kwetsen van de aardappel tijdens de oogst.
5.
IBR of infecieuze boviene rhinotracheïtis komt voor bij koeien en duidt op: a. uierontsteking b. een steeds weerkerende klauwaandoening c. een besmettelijke infectie op de luchtwegen d. een algeheel ziek en versleten dier zodat enkel opruiming nog een oplossing biedt
6.
Begin 2010 telde men in België 1.974.000: a. honden b. katten c. konijnen d. paarden
7.
Zeugenbedrijven kweken biggen maar kweken ze niet op tot slachtvarken. Ze verkopen ze op een gewicht van 20 kg aan de vleesbedrijven en momenteel krijgen ze per big: a. 10 euro b. 20 euro c. 35 euro d. 50 euro
8.
Een woerd is een mannelijke: a. kikker b. cavia c. eend d. bizon
9.
Een karperrug is een te sterk gebogen rug veroorzaakt door een te sterke buiging van de benedenrug en het kruisbeen. Dieren worden er op een tentoonstelling voor uitgesloten. Het komt voor bij: a. kippen b. konijnen c. duiven d. ganzen
10. We kennen in België vier herdershonden. Veruit het meeste trimwerk is er weggelegd voor de: a. Mechelse Herder b. Laekense Herder c. langharige Groenendaeler d. Tervuerense Herder
Juiste antwoorden 1C 2D 3C 4A 5C 6B 7B 8C 9A 10B
25
Uitstap DZ7 Uitstap DZ7 naar Versele-Laga in Deinze In het proefdiercentrum van Versele-Laga is er altijd een R&D team aanwezig. Dit team bestaat uit 3 dierenartsen, 3 bioingenieurs / nutritionisten en 2 gekwalificeerde verzorgers. De dieren die er aanwezig zijn , zijn honden, katten, siervogels, duiven, knaagdieren en neerhofvogels. Om de dieren te testen moeten ze aan een aantal voorwaarden voldoen. Ze moeten individueel gehuisvest worden, dit zodat men exact weet welke hoeveelheid voedsel het dier opneemt. Ze moeten ook een vrije keuze hebben tussen 2 verschillende voeders, zo kan men zien welk voedsel het meest in de smaak valt. Ook de ouderdom van het voer speelt een rol, als men gaat testen probeert men ervoor te zorgen dat de voeding van min of meer dezelfde ouderdom is. Bovendien worden er “blinde testen” uitgevoerd, dit wil zeggen dat ook de medewerkers van het lab niet op voorhand weten welk voedsel ze aan het testen zijn, dit gebeurt zo omdat ze mogelijk onbewust de dieren en zo ook de resultaten kunnen beïnvloeden. Bij het testen van dierenvoer wordt er met een aantal factoren rekening gehouden. Ten eerste de smakelijkheid van het voer. Dit doen ze aan de hand van de textuur, grootte en vorm van het voer, de geur en de smaak. Geur is voor een hond belangrijker dan de smaak, want een hond heeft meer geur- receptoren van smaakreceptoren. Ten tweede wordt er rekening gehouden met de mestconsistentie Vervolgens ook nog de verteerbaarheid, de zuurtegraad van de urine (voor-
26
namelijk bij de kat is dit belangrijk) en als laatste factor speelt de conditie en de kwaliteit van de vacht een rol. Voor ons trimmers waren de honden het meest interessant. Een hond is van oorsprong een wild dier, hij evolueerde tot een nutsdier. Nog later werd hij een troeteldier en nu levert hij een positieve bijdrage tot de levenskwaliteit van vele mensen in onze hedendaagse samenleving. Eerst voedde de hond zich met prooien en met producten van de natuur. Nadien gaven de mensen hem de restjes van hun maaltijden. Naarmate de hond zich beter integreerde in de huiselijke leefwereld, verbeterde ook de kwaliteit van zijn voeding. Dankzij een juiste kennis van de voedingsbehoeften van de honden en dankzij de vooruitgang van wetenschap en technologie kan Bento Kronen vandaag verschillende gamma’s hondenvoeding aanbieden, aangepast aan de leeftijd, de grootte en de activiteit van de hond. Behalve de passie, de kennis en knowhow inzake honden, is preventieve gezondheidszorg via een evenwichtige voeding een permanente uitdaging voor Bento Kronen, en dat uit groot respect voor elke hond.
Geschreven door Lara Hellemans B3DZ7A Trimmer
27
Studiereis Blegny Dinsdag 16 november 2010. De tweede graad Landbouw – Dierenzorg maakt zich op om een dagje terug in de tijd te gaan. In het kader van de lessen PAV brachten zij die dag een bezoekje aan de steenkoolmijn van Blegny en het Fort van Eben Emael. Als eerste kwam de steenkoolmijn aan de beurt. Bij onze aankomst werden we welkom geheten door oud –mijnwerkers, onze gidsen in de voormiddag. Vooraleer we mochten afdalen, moesten we ons eerst omkleden. We kregen een stofjas en een helm mee. Zo voelden we ons direct echte mijnwerkers. Vervolgens mochten we plaatsnemen in een klein liftje, waar we als haringen in een ton zaten. Na luttele seconden (die door de duisternis en de angst om het onbekende wel uren leken) bereikten we de ondergrond. Voor de kenners onder ons, we bevonden ons dan op 30 meter diepte. Hier startte de eigenlijk rondleiding. De gids vertelde ons verhalen over hoe het er vroeger aan toe ging in de mijn. Af en toe maakte hij nog gebruik van de aanwezig machines. Zo kregen we min of meer een beeld over hoe de werkomstandigheden moesten geweest zijn. Gelukkig mochten we ook soms deze machines bedienen. Het viel niet altijd even goed mee en we prezen ons dan ook gelukkig dat we nog op de schoolbanken zaten. Het tweede deel van ons ondergronds bezoek speelde zich af op een diepte van 60 m. Ook hier vertelde de gids weer in geuren en kleuren. Hij wist ons te vertellen dat er zelfs paarden werden ingezet in de mijn. Ze werden gebruikt om de zware wagentjes met kolen te vervoeren. Er waren gevallen bekend van paarden die twintig jaar onder de grond geleefd hadden. Immers, de paarden die in de mijn afdaalden, kwamen er nooit meer levend
28
uit. Dit maakte op ons een diepe indruk. Gelukkig mochten wij wel terug naar de oppervlakte. Na opnieuw een ritje in de lift zagen we weer de mistige buitenlucht. Na dit ondergronds bezoek volgden we de weg die de kolen hier nog hadden afgelegd. Via de wasserij en sorteermachine bereikten ook wij onze eindbestemming. Als slot van dit bezoek werden we nog vergast op een film over de mijn. Meteen konden we zien of de indrukken die we ondergronds kregen ook in overeenstemming waren met de realiteit. Na een deugddoend midddagmaal reden we richting Eben Emael. Sommigen onder jullie kennen dit misschien uit de serie “De smaak van De Keyzer”, maar wij brachten er een echt bezoek aan. Eben Emael is een fort dat in WO II de stad Luik moest verdedigen. Ook hier kregen we een rondleiding van een gids. Het fort werd beschouwd als het sterkste fort ter wereld. Tijdens de oorlogsperiode verbleven er ongeveer 1 200 manschappen. Ondanks de aanwezigheid van deze soldaten werd het fort in een mum van tijd veroverd. Het fort zelf bestaat uit een wirwar van nauwe en donkere gangen. Gelukkig voor ons was alles nu goed verlicht. Net zoals in de mijn kregen we ook hier een inleidende film te zien. Daarna was het tijd om aan het echte werk te beginnen. In een echt marstempo (zo gaat dat met echte soldaten) snelden we door het fort. We bezochten de douches, commandopost en geschutskoepels. Hier konden we zelf de gevolgen van de aanval op het fort aanschouwen. Ook hier werd er weer levensecht gewerkt. Door middel van geluidsfragmenten simuleerde de gids de aanval op het fort. Om het allemaal nog echter te doen lijken werd het licht zelfs eventjes uitgeschakeld. Dit zorgde voor grote paniek onder de vrouwelijke bezoekers. Het was voor eens een heel leerrijk dagje dat zeker voor herhaling vatbaar was.
29
Lief en leed Een mondje meer… Liefde is het enige dat zich vermenigvuldigt, als je het deelt! Wieza geboren op 15 september 2010 dochtertje van Ingrid Schroyen en Herman Vissers (oud-leerling 1983), zusje van Marlies, Fons, Jan, Dolf, Gust, Trees, Koob en Stans Mats geboren op 17 augustus 2010 zoontje van leerkracht Jelle Lenaerts en echtgenote Lore De Roover
Uit het oog, in het hart Verdrietig om wat niet meer is en nooit meer zal zijn. Dankbaar voor wat was en altijd zal blijven Maria Lievens geboren te Mol op 24 mei 1922 en ingeslapen te Geel op 4 juni 2010 moeder van Staf Lievens (directeur SAG) Gert Serneels overleden op 30 juni 2010 vader van Niels Serneels (1 ABIOA) Petrus Lievens geboren op 13 december 1925 te Geel en er thuis overleden op 20 september 2010 (oud-leerling 1940) vader van Jos Lievens (oud-leerling 1968) grootvader van Jan Lievens (oud-leerling HST 1998)
30
Jef Nuyts geboren in Arendonk op 6 augustus 1919 en heengegaan in Oud-Turnhout op 5 november 2010 vader van Geert Nuyts (HSB 1984) schoonvader van Jef Wens (HST 1973) schoonvader van Fanny Daems (HSB 1990) grootvader van Jef Nuyts (T3LT6 2010) grootvader van Maarten Nuyts (T3DT5B) Emiel Robijns geboren te Wilsele op 15 november 1919 en overleden te Leuven op 13 november 2010 grootvader van An Robijns (leerkracht)
31
MILIEUVERGUNNINGEN
&
BOUWVERGUNNINGEN
BEDRIJFSECONOMISCHE LANDBOUWBOEKHOUDING
BEGELEIDING BIJ BEDRIJFSOVERNAMES
MELKQUOTUMDOSSIERS
VEILIGHEIDSCOORDINATIE Winkelomseheide 184 - 2440 Geel -
[email protected] T. 014/ 56.32.40 - F. 014/58.55.69 - www.be-consult.be
32
