111e jaargang nummer 6 november Aangesloten bij de European Confederation Of Police AANPAK JEUGD- CRIMINALITEIT CAO OP KADERDAGEN CORRUPTIE

111e jaargang • nummer 6 • november 2013

Aangesloten bij de European Confederation Of Police

CAO OP KADERDAGEN

CORRUPTIE

AANPAK JEUGDCRIMINALITEIT

Colofon REDACTIE:

ONINK Communicatie, Emmeloord (eindredactie), Maarten van de Nieuwenhuijzen (namens hoofdbestuur VMHP) REDACTIEADRES:

Postbus 91460, 2509 EB Den Haag tel: (070) 419 19 41 fax: (070) 419 19 42 e-mail: [email protected] MEDEWERKER(S):

Sanna Eichhorn, Hans Bogers FOTOGRAFIE:

ONINK Communicatie, Emmeloord VORMGEVING & DRUK:

GBU grafici, Urk ADVERTENTIES:

Secretariaat VMHP, (070) 419 19 41 SECRETARIAAT, LEDENADMINISTRATIE, ABONNEMENTEN:

Bereikbaar op werkdagen, m.u.v. maandag, Christine van Beelen tel: (070) 419 19 41, fax: (070) 419 19 42, e-mail: [email protected] DAGELIJKS BESTUUR VMHP:

Mw. S.E. Eichhorn, voorzitter G.J. Smit, tweede voorzitter C. van der Voet, secretaris W. Doppenberg, penningmeester Bankrekening VMHP 132981 COVERFOTO: Saskia Blaauw, chef Justitiële Dienst Eenheid Midden Nederland, district West Utrecht.

Belangenbehartiging Belangenbehartiging is in eerste instantie een zaak voor het bestuur van de betreffende afdeling. Zo nodig kan vervolgens met het hoofdbestuur contact worden gezocht.

VERNIEUWING

W

e zijn weer een paar stappen verder in de vernieuwing van de vereniging. De vijf VMHP pijlers van de ver-

nieuwing zijn: 1. ontwikkeling interne vereniging 2. belangenbehartiging voortzetten en ontwikkelen 3. VMHP community uitbouwen 4. trots uitdragen 5. professioneel platform ontwikkelen. De pijlers zijn door hoofdbestuursleden en met VMHP leden verder uitgewerkt in werkgroepen. Op dit moment hebben drie werkgroepen in het HB en in de kaderdagen hun uitgangspunten gepresenteerd. Er is gekozen voor een offline werkgroep en een online werkgroep. De werkgroepen hebben allemaal verbinding met elkaar want het gaat erom de vraag waarom je lid zou moeten worden en blijven van de VMHP duidelijker te maken. Willem Doppenberg schetste met veel humor de offline ontwikkelingen. Minder maar inhoudelijk betere Blauwtjes die ook jonge politieprofessionals aanspreken. Altijd een afstudeerthema van een bachelor of master vooraan en meer ruimte voor de ontwikkelingen van het politievak. Daarnaast blijven de VMHP themadagen van de afdelingen. Successen bij de ene afdeling kunnen overgenomen worden door de anderen. Ook wil de VMHP doelgroepen die behoefte hebben elkaar te ontmoeten bij elkaar brengen in een VMHP café. Dat kan een wisselwerking hebben met VMHP LinkedIn-groepen en -communities. Hier raken off- en online elkaar. Het gaat elkaar versterken. De nieuwe wervingsfolder heeft een QR code zodat je snel via je iPhone op de site terecht komt. De Online werkgroep heeft het ontwerp en beheer van een nieuwe website voor

haar rekening genomen. De site wordt interactief en uitgevoerd in de nieuwe huisstijl. Op dit moment worden er keuzes gemaakt tussen verschillende ontwerpen. Wij hopen op de Algemene Vergadering 2014 de site in de lucht te hebben. Naast deze werkgroepen heeft het HB bekeken of de huidige structuur van de vereniging nog voldoet om de vernieuwde VMHP te sturen en besturen. Naast de HB leden zal het mogelijk zijn om bij het HB tijdelijke vertegenwoordigers benoemen als een onderwerp een tijdje extra aandacht vergt. Als afdelingen samen met andere afdelingen verder willen is dit het moment om dat te doen. Flevoland heeft die stap al genomen om haar leden een meer logische indeling te geven tijdens de vorming van de Nationale Politie. Ik heb al afdelingsbestuursleden tijdens de kaderdagen met elkaar zien borrelen dus wie weet ... De statuten zullen gewijzigd worden omdat de Politiewet veranderd is en er een paar kleine wijzingen nodig zijn. Ook heeft het HB de behoefte om de financiën in de afdelingen meer in het zicht van de penningmeester en centrale kascommissie te brengen. Met de huidige mogelijkheden kunnen de afdelingen makkelijker over hun eigen budget beschikken. Het is immers allemaal verenigingsgeld! In dit Blauwtje zult u dan ook een uitnodiging vinden van een extra Algemene Vergadering in december, voorafgaand aan de eindejaarsbijeenkomst. Daarin worden de statuten gewijzigd, het bestuursbeleid en daaruit voortvloeiende begroting voor 2014 gepresenteerd. Een mooi moment om de VMHP community weer life mee te maken en bij te praten met oude en nieuwe leden. Sanna Eichhorn voorzitter VMHP

INLEVEREN KOPIJ Deadline voor de volgende VMHP-Nieuws: 29 november 2013

pagina 2

WIE IS… KYRA VAN BUREN Ik ben een 44-jarige senior-inkoper bij de politie (voorheen vtsPN). Ik doe dat nu ruim 4 jaar en altijd met veel plezier. Ik zit nu in de hulpstructuur als strategisch inkoper. Ik deed eerst vooral de inkoop van diensten, maar werk nu speciaal voor PU (politie-uitrusting, zeg maar de kledingwinkel in Apeldoorn). Hiervoor heb ik 19 jaar gewerkt bij de afdeling Inkoop van een grote instelling voor de geestelijke gezondheidszorg, waar ik van administratief medewerker ben opgeklommen tot leidinggevende van deze afdeling. De instelling, nu GGZ Centraal, telde toen zo’n 2.500 medewerkers.

I

n die tijd heb ik Inkoopvakopleidingen bij de Nederlandse Vereniging voor Inkoopmanagement gevolgd en op het laatst had ik alles gehad. Ik had het gevoel dat ik stil stond en heb mijn cv op de Nationale Vacaturebank geupload. Via die vacaturebank werd ik door een wervingsbureau benaderd met de vraag of ik wilde komen werken bij de afdeling Inkoop van de politie. Ik was niet echt op zoek en had nooit aan de politie gedacht, maar ik vond het wel stoer en ben op de uitnodiging ingegaan. En dat is mij vanaf de eerste dag uitermate goed bevallen. De organisatie is aan de ene kant heel dynamisch en aan de andere kant heel bureaucratisch. Je moet voor de meeste dingen wel een lange adem hebben. De besluitvorming is stroperig, maar dat is wel een uitdaging. Eerst is het al moeilijk te bepalen wat de klant – de collega’s in het werkveld – nu precies willen, hoeveel en wanneer; en vaak weten ze dat zelf niet. Bovendien zijn er vaak tegenstrijdige eisen. De verschillen in wensen en eisen tussen de eenheden onderling maken het ook complex. Op dit moment is mijn grootste uitdaging om bij te dragen aan het oplossen van de “onrechtmatige” voorraden van politie-uitrusting. Dit zijn geen gestolen artikelen, maar artikelen die

pagina 3

nog gekocht zijn buiten de verplichte Europese aanbesteding om. Veel contracten zijn inmiddels verlopen en het hele traject voor een nieuw contract kan wel twee jaar duren. Daar moeten we dus rekening mee houden en ook dat is een uitdaging.

HET INKOOPTRAJECT Achter het ontwikkel- en inkooptraject zit een hele wereld. De meeste artikelen zijn politie-specifiek. Niet zo zeer dat ze nog nergens bestaan, maar wel dat ze uniek gemaakt worden door bijvoorbeeld het toevoegen van het politielogo. Ze worden apart voor ons geproduceerd. Productietijden na opdracht lopen op tot zes maanden en soms worden we dan ingehaald door de tijd of besluitvorming. Ik ben bijvoorbeeld betrokken bij het nieuwe operationele uniform. De commissie Bewapening, Uitrusting en Kleding (BUK) begint met het opstellen van de functionele kaders. Dat komt op tafel bij het CGOP en gaat daarna naar de minister. Als de opdracht er is, komen wij aan bod. Dan worden de specificaties geschreven door de collega’s in Apeldoorn, die daar veel verstand van hebben. Dat gaat over materiaalspecificaties, klanteisen, logistieke eisen, leverplannen, inplementatie, enzovoorts. Dat geheel komt in de Europese aanbesteding terecht.

Ook daar zitten weer minimale termijnen aan, want je moet de leveranciers wel de gelegenheid geven om iets te maken. Omdat onze artikelen heel specifiek zijn, vragen we veel samples. Die worden getoetst op slijtvastheid, brandvertraging, kleurechtheid, wasechtheid, krimpvastheid, enzovoorts. De gebruikte stoffen liggen meestal niet op de plank maar moeten speciaal gemaakt worden. De wereldeconomie zorgt er voor dat, in tegenstelling tot vroeger, fabrieken geen voorraden grondstoffen meer hebben. Materialen die inschrijvers nodig hebben voor een aanbesteding, zullen dus nog geproduceerd moeten worden. Op basis van de samples doen we de gunning. Is het ontwerp en proefmodel gemaakt, dan wordt er getest of de materialen aan de eisen voldoen en of de collega’s er tevreden over zijn. Voor de meeste artikelen hebben we uitgebreide draag- en gebruiksproeven onder verschillende omstandigheden. Als na zo’n heel traject, waar enorm veel tijd en energie in zit, een product in de praktijk door de collega’s zonder enige vorm van nuance of kennis van zaken neergesabeld wordt, dan doet ons dat zeer, dat mag je best weten. Ook het ontwikkelen van het motorpak en de nieuwe ME-uitrusting waren uitdagingen op zich gezien de eisen van draagcomfort, weerbestendigheid, maar ook brandveiligheid en geschiktheid om te dragen met allerlei beschermingsmiddelen. Het blijft een voortdurende balans tussen veiligheid en comfort. In mijn vorige baan was ik lid van de ABVA-KABO. Op advies van een collega ben ik lid geworden van de VMHP, maar ik heb ze gelukkig nog nooit nodig gehad. Was getekend, Kyra van Buren

Landelijke ontwikkel Wat gaat de VMHP bij de komende cao-onderhandelingen op tafel leggen? Dat was, naast informatie en discussie over de landelijke ontwikkelingen, een van de belangrijkste punten op de kaderdagen die VMHP in september heeft gehouden. Zo’n 50 kaderleden konden zich hierover uitspreken. Een film over de politie-inzet bij de Kroning was onverwacht de kers op de taart. door Evert Onink

N

a een kort welkomstwoord door voorzitter Sanna Eichhorn is het woord aan gastspreker Jan Hut. Jan is hoofd Beleidszaken van de CMHF en cao-onderhandelaar. Hij heeft veel ervaring met de onderhandelingen voor de sector Rijk. Jan begint zijn verhaal met het statement, dat er meer geld dan ooit zit in de pensioenfondsen, maar dat dit door de rekenrente niet als uitgangspunt gebruikt mag worden. De pensioendeal levert 2% salarisverhoging op.

SCHAARSTE Vervolgens neemt Jan de aanwezigen mee in de wereld van de caoonderhandelingen, arbeidsvoorwaarJan Hut in discussie met kaderleden.

den, politiek en vakbondsuitgangspunten. Naar zijn mening is het over een paar jaar moeilijk om aan hoger opgeleide medewerkers te komen en dat dit een goed uitgangspunt is om in de onderhandelingen mee te nemen. Onderwerpen als salaris, tijdvergoeding, opleiding en strategisch personeelsbeleid passeren de revue, evenals de Arbo, normalisering van de rechtspositie uitgezonderd ambtenaren, en bovenwettelijke termijnen van de WW, passeren in rap tempo de revue, waarmee Jan de kaderleden voldoende munitie aanreikt om uitgebreid te discussiëren en het hoofdbestuur van voorstellen te voorzien. Dit gebeurt ook in het tweede deel van de sessie, waarin de kaderleden in werkgroepen ideeën en suggesties gaan bespreken.

VOORSTELLEN De werkgroepen komen terug met een groot aantal voorstellen die zowel in de materiële als in de immateriële sfeer liggen. Hierbij is te denken aan – uiteraard – loonsverhoging na vier jaar 0-lijn, minder nivellering, meer opleiding, goed MD beleid (verplichte mobiliteit?), de OWV-punten, uitbreiden van de RPU, opvullen van het AOW gat, omzetten van onregelmatigheid in meer vrije tijd, een integriteitstoelage, en het marktconform betalen van specialistische func-

pagina 4

ingen en cao alles uit de kast gehaald is om op alle mogelijke scenario’s voorbereid te zijn. Geert de Vries vraagt hierna aandacht voor het NSS, dat ook veel capaciteit gaat vragen en waarbij de achterblijvers het dagelijkse werk moeten opknappen. Hierna is er tijd voor discussie over de reorganisatie met al zijn facetten, zoals het LFNP met de vele bedenkingen en de diverse scenario’s van bonden en werkgever. Sanna concludeert dat we er voorlopig nog niet zijn.

VERKIEZINGEN

Brainstormen over nieuwe cao-eisen.

ties. Een bijzondere was het voorstel om het gat tussen politie en overige handhavers groter te maken door het inperken van de bevoegdheden van handhavers.

REORGANISATIE Aan het eind van de middag worden de aanwezigen eerst getrakteerd op een film van de afdeling Amsterdam over de voorbereidingen en politieinzet bij de Kroning, waarbij blijkt dat

De tweede dag staat in het teken van de ontwikkelingen in de afdelingen. De sollicitatieprocedure voor leidinggevenden en de scheiding tussen beheerstaken (leidinggevende) en vakinhoud (operationeel specialist) houdt de gemoederen erg bezig. De verkiezingen van de ondernemingsraden in de regionale eenheden vergen veel inzet van de afdelingsbesturen, wat in de ene afdeling gemakkelijker gaat dan in de andere. Er is extra aandacht voor de verkiezing van de OR voor de bedrijfsvoering, een belangrijke bedrijfstak in de ondersteuning van het operationele proces. Omdat de medewerkers van Bedrijfsvoering nog in de regio’s zitten en het de eerste keer is dat deze OR wordt opgezet, dient deze verkiezing zorgvuldig en actief begeleid te worden. Gerry Smit en Leo Smalt nemen hierin het voortouw.

OVERIGE PERIKELEN Verder wordt gesproken over uiteenlopende zaken, zoals de problematiek bij de Politieacademie, het behaalde resultaat over de levensloop van medewerkers die via het UWV een uitkering genieten (hulde aan Paul Müller), de harmonisatie van zo’n 1.500 korpsregelingen, die via het CGOP afgeprocedeerd moet worden en waarschijnlijk pas ver in

pagina 5

Jan Hut, hoofd Beleidszaken van de CMHF en cao-onderhandelaar: “Salarisverhoging na vier jaar 0-lijn is een logische eis.”

2014 klaar is, en de wijziging van de Wet op de Veiligheidsregio’s in 2014, met waarschijnlijk één Nationaal Meldkamerdomein in 2015.

WEERBAARHEID Binnenkort verschijnt de evaluatie van het 24/7 loket voor de weerbaarheid. Landelijk zitten meer dan 2.000 collega’s langer dan drie maanden ziek thuis. Dat is meer dan 50% van het totale ziekteverzuim. Opvallend zijn de verschillen per regio. Voor Fit en Gezond zijn de normen geëvalueerd. Deze worden realistisch genoemd en het voorstel is deze normen te accepteren. Dit heeft nog geen consequenties voor de medewerkers. Aan het einde van de tweede dag kan voorzitter Sanna concluderen dat het een vruchtbare, en inspirerende kadertweedaagse is geweest die veel inzichten en informatie heeft opgeleverd.

Iris van Tulder, teamleider van het Delftse Sonate-team, begon in 2007 aan de opleiding Recherchekunde. De opleiding bestond toen nog niet zo lang. Haar eindscriptie ging over het optreden op gevaarlijke Plaatsen Delict (PD), waarbij bij gevaar gedacht moet worden aan CBRNe (chemische, biologische, radiologische en/of nucleaire stoffen, eventueel in combinatie met explosieven). Aan die scriptie, geschreven in 2009, wil Iris niet al te veel woorden meer wijden. Wel wil zij iets vertellen over de Delftse aanpak van jeugdcriminaliteit. door Evert Onink

“I

k heb die scriptie geschreven in 2009. Toen was er nog niet zo gek veel geregeld. Maar een paar collega’s wisten hier iets vanaf en men was bezig met een deel over te dragen naar het Landelijk Team Forensische Opsporing (LTFO). Inmiddels zijn die ontwikkelingen vrij hard gegaan en is het helemaal niet actueel meer wat ik op papier gezet heb. Het is in de protocollen geïmplementeerd of gewoon achterhaald door de tijd.”

PLAATS DELICT Iris heeft ook een scriptie geschreven over PD-management, meer vanuit blauw op straat. Dus wat gebeurt er als er een ernstig incident binnenkomt en vanuit alle hoeken eenheden komen aangesjeesd die allemaal tegelijkertijd, samen met een brandweer en ambulance, de PD op willen; wat uiteindelijk voor je sporen niet zo goed is. “Dat was meer een evaluatie van een bepaald optreden op een

Delftse aanpak bepaald PD. Dat was nuttig. Het blijft tenslotte actueel dat collega’s weten wat ze op een PD wel of niet kunnen doen. Het grappige is dat de opleiding heel theoretisch is en wat je op papier zet is dus ook vanuit de theoretische kaders. Dan kan je heel gemakkelijk uit een proces-verbaal halen wat wel en wat niet goed gegaan is. Als je in de praktijk komt blijkt dat allemaal net even anders zijn, en dan snap je dat het in de hectiek soms heel moeilijk is om overal aan te denken. Als je daar staat, denk je niet aan sporen. En ook de omstandigheden en de locatie spelen een rol. Ik was toevallig gisteren op een PD van een hele lelijke overval op een supermarkt. Twee jongens die met een groot hakmes en een pistool de eigenaar bedreigden. Ik kwam daar als chef recherche om te kijken of alles wel goed ging. Dan kom je daar en dan is het allemaal chaos. Er was een “staat van politie-alarm” afgegeven en iedereen die een wapen heeft moet dan naar buiten. Dus iedereen staat er dan en meerdere collega’s praten met meerdere getuigen. Maar ondertussen staat iedereen wel op de PD, terwijl niemand nog precies weet hoe groot de PD is. Daar kunnen we nog verbetering in aanbrengen. Dat onderwerp blijft actueel.”

OPSPORINGSTEAM Na haar opleiding als recherchekundige heeft Iris diverse afdelingen doorlopen en overal in de keuken gekeken. Zij heeft meegedraaid bij regionale TGO’s en de ZwaCri, en heeft twee jaar bij de Forensische Opsporing (FO) gezeten. “Begin dit jaar ben ik gevraagd als teamleider voor het Sonate-team,” zegt Iris. “Dat is een opsporingsteam dat bestaat uit tien collega’s, rechercheurs, wijkagenten en collega’s van de surveillance. We richten ons op probleemjongeren uit twee grote probleemwijken in Delft. Het heette een jeugdbende te zijn van tientallen jongeren die als zware crimi-

Iris van Tulder op het balkon van haar bureau, met op de achtergrond de bedreigde wijk.

nelen beschouwd kunnen worden. Het team draait inmiddels tweeënhalf jaar fulltime en ik zit nu er een jaar bij als teamleider. Het is geen echte jeugdbende, maar een hele grote groep jongeren (meest jongens) waar geen echt verband in zit. Ze plegen misdrijven in telkens wisselende gelegenheidssamenstellingen; dus meer een soort netwerk van criminelen. Je moet dan denken aan echt vervelende highimpact-crime, zoals woninginbraken, bedrijfsinbraken, straatroven, wat minder heftige overvallen, en heel veel drugshandel. Middencriminaliteit die op wijkbureaus niet altijd kan worden aangepakt. Daar wordt vaak gereageerd op incidenten, waarbij de zware zaken direct worden geëscaleerd naar ZwaCri. Middencriminaliteit valt vaak een beetje tussen wal en schip.”

pagina 6

jeugdcriminaliteit openingen. We vragen alle gegevens over zijn financiën op, belastingdienst, baan; we kijken naar zijn sociale media en openstaande boetes. Bekijken of ze op de gruthokkerslijst voorkomen, bij goudhandelaren bijvoorbeeld, en misschien rare bedragen inleveren. Elke mogelijke kant die we kunnen bedenken gaan we bekijken om een opening te vinden voor een opsporingsonderzoek. En meestal lukt dat wel. Omdat de jongeren ook bij het openbaar ministerie als criminele jeugdbende aangemerkt staan gaan dingen wel makkelijker. Het doel is dan puur om hem van de straat halen en, alhoewel er geen echte leiders zijn, zijn er wel kopstukken, en die pakken we het liefst. Als we iemand van de straat gehaald hebben, wordt zijn plaats en handel meestal heel snel ingenomen door een ander.”

SAMENWERKING PERSOONSGERICHTE AANPAK “We monitoren, verzamelen informatie en doen onderzoeken,” legt de enthousiaste teamleider uit. “We hanteren een persoonsgerichte aanpak en werken in een soort veiligheidshuisconstructie, samen met onder andere de gemeente, het openbaar ministerie en de reclassering. We kijken eerst of betrokkene nog te redden is. Moet hij de wijk uit? Moeten we een andere woning voor hem regelen? Kunnen we hem helpen aan een baan? Heeft hij jongere broertjes die zich aan hem optrekken en die we voortijdig in de gaten moeten houden? Of is betrokkene verloren en zwaar crimineel. Dan komen ze bij ons terecht en gaan wij ze - op welke manier dan ook – aanpakken.” En dat vindt Iris wel een lastige, omdat ze in feite niets anders aangeleverd krijgt dan een naam met opdracht: start er maar een onderzoek op. “Maar ik heb niet altijd strafbare feiten. Dan is het zoeken naar

pagina 7

De meeste delicten worden gepleegd in Delft, maar ook daarbuiten is de groep wel actief. Iris: “We hebben van alle bekende criminelen uit onze wijken een OPS verspreid en nu komen alle mutaties uit het hele land bij ons binnen. Dat helpt ons in onze informatiepositie.” Iris ziet wel dat het niet alleen een probleem is van de politie en het politieoptreden alleen niet echt gaat helpen. In de wijken speelt veel meer, zoals ouders die al in een slechte situatie zitten en nauwelijks meer controle hebben over hun kinderen. Hierover is overleg met allerlei hulpinstanties. Iris: “En wordt met jongeren gesproken in de vorm van: ‘Oké, jij wil andere woonruimte? Dat kunnen we misschien wel voor je regelen, maar dan zorg jij dat je werk hebt en dat je niet in aanraking komt met de politie. Toch? Dan gaan we kijken of we je uitkering kunnen afnemen.’ Dat is zeer persoonsgericht. En soms helpt het alleen om een hele kwade wijkagent op iemand af te sturen.”

Iris ziet nu een nieuwe groep opkomen, de 11 tot 16 jarigen, die zich beginnen te roeren. “Die groep kunnen we nog proberen aan te pakken met partners. Hierbij betrekken wij ook de scholen en jeugd- en buurthuizen. Hopelijk zien we die jongeren niet al te vaak bij de politie. Maar die jongens hebben ook weer grote broers en neven, en dus het slechte voorbeeld. Het blijft lastig.”

RESULTATEN Uiteraard zijn de resultaten belangrijk. Alhoewel er nog zat te doen is, is Iris hier tevreden over. “In vergelijking met de tijd vóór het Sonate-team is de criminaliteit met bijna 40% teruggedrongen. Verleden jaar hadden we nog zo’n 500 aanhoudingen, dit jaar zitten we op ongeveer 160. Het is nu tamelijk rustig omdat een aantal kopstukken vastzit en er ook een aantal jongeren naar Syrië is afgereisd.” “We doen het met het team van tien collega’s, maar het is wel allemaal bureaucapaciteit. Ook het tappen doen we zelf, maar daar ben ik heel terughoudend in. Onze criminelen zijn scherp op de politie en wisselen vaak van telefoons of communiceren via de social media, dus tappen is niet altijd effectief. We zoeken vaak een andere insteek, zoals de social media van een vriendinnetje.”

WENSEN Op de vraag of Iris nog wensen heeft, is zij duidelijk. “We hebben veel overlegvormen met partners. Die overleggen zijn er nog niet zo lang, en laten nog wel wat te wensen over. De wil is er wel, maar de daadkracht is nog niet altijd wat het zou kunnen zijn. Vooral voor de jeugd zijn er verschrikkelijk veel overlegvormen en is het niet altijd duidelijk wie daar wat aan het doen is. We zitten nu in een reorganisatie naar een regionaal veiligheidshuis. Ik wil nu eigenlijk al dingen veranderen maar het kan gewoon nog niet. Ik zou voor-

al willen dat een jongere, die echt van goede wil is en iets van zijn leven wil maken, ook snel geholpen wordt. Dat duurt nu veel te lang, en dan zijn we hem zo weer kwijt. We zijn sinds kort ook samen met de reclassering bezig om in de gaten te houden wanneer iemand vrijkomt, zodat we hem al kunnen gaan bezoeken als hij nog vastzit en met hem over zijn al dan niet criminele toekomst kunnen praten. Dat gebeurde altijd veel te laat.” Een andere wens van Iris is dezelfde als van bijna elke chef: capaciteit. “Ik heb altijd mensen tekort. Ik kan 15 zaken tegelijk aanpakken, maar moet keuzes maken. Ik heb veel restinformatie over dealers en dergelijke, maar ik heb geen tijd om alles aan te pakken. Een paar maanden geleden hebben we een cocaïnedealer met een leuke actie volgens het beproefde recept aangehouden: samen met het OT en AE in de gaten houden, de afnemers afvangen en aan het eind van de avond de dealer oppakken. Na acht afnemers zijn we gestopt omdat we het anders niet meer konden afhandelen. De dealer is gisteren veroordeeld tot 30 maanden gevangenisstraf.”

TIP De bevlogen teamleider heeft ook nog een tip voor collega’s: “Begin altijd direct vanaf het begin van je onderzoek met een ontnemingsdossier. Je kunt iemand vastzetten maar het doet zoveel meer pijn als je ineens zegt: joh, je moet € 80.000 betalen. Als je er van tevoren mee begint hoeft het helemaal niet veel tijd te kosten. Je begint gewoon met alle informatie bij partners, alle financiële gegevens. Daar is een vast format voor. Het scheelt later veel werk en werkt effectief. We krijgen daarvoor ondersteuning van het afpakteam van Den Haag. En als je bij iemand nergens een vinger achter kan krijgen, kan je vaak wel een witwas-onderzoek starten. Daarvoor hebben we momenteel twee onderzoeken lopen waarin vandaag een aanhouding gedaan wordt.” Een andere strategie is het gebruik van de media. Iris: “Een deel van het bestaansrecht van het team is de

draagt. Moord of doodslag is ook wel erg, maar daarvoor wordt direct een TGO met een team van dertig man op de been gebracht en wordt alles uit de kast gehaald. Pas vond er een straatroof plaats waarbij een vrouw in haar borst gestoken werd. Geen buit maar het slachtoffer was net van haar straatvrees af. Denk je dat zij nu ooit nog buiten komt? En dan moeten wij ons best doen om een paar mensen bij elkaar te halen om deze zaak op te lossen.”

ARCHEOLOGIE

Teamleider Iris van Tulder: “We kunnen nog zoveel meer doen. Capaciteit en samenwerking zijn hiervoor belangrijke elementen.”

onrust die de jongens veroorzaken in de wijk. Alles wat we doen brengen we via de media naar buiten, zodat iedereen weet - zowel burgers als de jongens die op de lijst staan - dat het Sonate-team bestaat. Van elk aanhouding komt een persbericht. Zo hebben we bij de aanhouding van die cocainedealer een journalist mee laten lopen. Mooi stuk in de krant en veel reacties en gepraat op social media. De criminelen weten dat ze groot risico lopen en de burger weet dat de politie actie onderneemt. Het stimuleert ook om aangifte te doen. Hierin werken we nauw samen met Bureau Communicatie.”

LEUK WERK Iris straalt uit dat zij het werk nog steeds bijzonder leuk vindt. “Veel collega’s met de recherchekundige opleiding werken liever in een regionaal team bij ZwaCri of TGO’s, maar ik zit het liefst op een wijkbureau. Ik heb veel zelfstandigheid en vrijheid in mijn werk en bovendien vind ik dat een inbraak of straatroof voor een burger veel meer nadelige gevolgen heeft die je de rest van je leven met je mee-

”Ik ben af en toe wachtcommandant, en dat werken in het blauw zorgt dat je betrokken blijft bij de basis. Ook draai ik mee in het recherche-coördinatiepiket. Ik ben als zij-instromer aangenomen voor de frisse blik en de tegenspraak. Ik moet wel oppassen dat ik niet verzand in routine, maar ik ben mij daar wel bewust van. Nieuwe collega’s van de opleiding recherchekunde zijn altijd welkom om een frisse blik in te brengen. Het leuke is dat er onder de recherchekundigen veel verschil is. Bijna iedereen neemt wel een eigen achtergrond met iets extra’s mee, zoals criminologie, psychologie of rechten. Ikzelf heb archeologie gestudeerd. Het klinkt raar, maar daar heb ik wel wat aan gehad. Ik heb geleerd om te puzzelen, informatie te verzamelen en een verhaal te creëren uit kleine stukjes en fragmentjes. Ook bij de Forensische Opsporing was dat heel praktisch. Ik heb zelfs een keer een stoffelijk overschot opgegraven in Brabant. Dus die opleiding komt toch goed van pas. Daarnaast: ook collega’s zonder recherche-ervaring kunnen heel goed met ideeën komen. Zo hebben twee collega’s van de straatdienst onlangs in een avondje een pseudokoop opgezet. Ik had het te druk om het te coördineren, maar gaf toestemming om het op te zetten als zij een officier kon vinden om het mee te bespreken. Uiteindelijk kwamen ze terecht bij iemand die 50 gestolen fietsen op Marktplaats had staan. Gewoon omdat die jongens net even wat meer initiatief toonden. Dat vind ik wel de charme van ons werk.”

pagina 8

-

Uitnodiging Extra Algemene Ledenvergadering Het hoofdbestuur van de VMHP heeft het genoegen alle leden van de VMHP uit te nodigen voor een Extra Algemene Ledenvergadering op woensdag 10 december 2013.

In verband met de vernieuwing van de VMHP en de reorganisatie van de Nationale Politie zijn er wijzigingen nodig in de statuten van de vereniging. Daarnaast spelen er in het kader van diezelfde reorganisatie veel zaken die de leden nauw raken en die bij menigeen vragen zullen oproepen. Daarom heeft het hoofdbestuur besloten om op woensdag 10 december 2013 een gecombineerde Algemene Vergadering en Eindejaarsbijeenkomst te houden, die open staan voor alle leden van de VMHP. Naast de statutenwijzigingen zal er in het middagdeel veel aandacht zijn voor zaken als het LFNP, de reorganisatie op zich, de selectieprocedure leidinggevenden en alle randzaken daar omheen. De materiedeskundigen van de VMHP zullen aanwezig zijn om zoveel mogelijk informatie te geven en uw vragen te beantwoorden.

LOCATIE Van der Valk Hotel De Cantharel Van Golsteinlaan 20 7339 GT Apeldoorn

pagina 9

PROGRAMMA 11.00 – 12.30 uur Aanvang Algemene vergadering Agenda 1 Opening 2 Vernieuwing VMHP 3 VMHP statutenwijziging 4 Sluiting 12.30 - 13.30 uur Lunch 13.30 - 17.00 uur Eindejaarsbijeenkomst Agenda 1 Mededelingen 2 Sanna Eichhorn: landelijke ontwikkelingen, deel 1 3 Willy Valckx en Cees van der Voet: landelijke ontwikkelingen, deel 2 - Pauze 4 Thema (inleider nog niet bekend) 5 Mededelingen uit OR, commissies en afdelingen 17.00 - 18.00 uur Aperitief 18.00 - 20.00 uur Diner

In verband met de logistieke voorbereiding wordt u verzocht uw komst tijdig te melden aan het secretariaat van de VMHP ([email protected]) met vermelding of u aan de lunch en diner wenst deel te nemen.

Vernieuwing De VMHP vernieuwt op alle fronten, zo lezen we in het voorwoord van voorzitter Sanna Eichhorn. Ook tijdens de kaderdagen is hierover weer een tip van de sluier opgelicht. Een van de projecten is het vervaardigen van een nieuwe wervingsfolder. Voor de cover van de folder is gezocht naar een collega met uitstraling, die het ‘boegbeeld’ van de VMHP wil zijn. Dat boegbeeld hebben we gevonden in Saskia Blaauw, chef Justitiële Dienst van Eenheid Midden Nederland, district West Utrecht. Binnenkort zullen we Saskia zien in alle communicatiemiddelen van de VMHP. Waarvoor onze dank.

CORRUPT Wat is corruptie? Hoe werkt het? Hoe corrupt is Nederland ten opzichte van andere landen? Hoe kan je als wereldwijd bedrijf voorkomen dat jouw medewerkers corrupt zijn? Wat zijn de internationale consequenties? Wie spoort het op en wat komt daarbij kijken? Op de Postactievendag hebben deskundigen antwoord gegeven op deze en nog veel meer vragen over corruptie.

door Evert Onink

D

agvoorzitter Bob Nagel begint de dag met een bloemenhulde aan Ria van der Pluijm. Ria is voor de vele aanwezigen geen onbekende. Na 47 jaar overheidsdienst neemt zij op 1 november a.s. afscheid. Van die 47 jaar was zij de laatste 17 jaar gezichtsbepalend als receptioniste van Huis ’t Velde in Warnsveld, en daarvoor werkte zij al enkele jaren bij de Rechercheschool. Nadat Ria met een smoesje naar de bijeenkomst is gehaald, zet Bob haar in de bloemen.

FORMAT Vervolgens zorgt Bob ervoor dat het programma vlekkeloos wordt uitgevoerd volgens het inmiddels bekende format: drie inleiders, tussendoor informatie vanuit het hoofdbestuur en van Koen de Maat, de lunch, de bordesfoto, de borrel en het diner. De meer dan vijftig aanwezigen zijn goed bij de les en zorgen voor uitstekende discussies.

De informatie van het hoofdbestuur over de landelijke ontwikkelingen, aangeleverd door vicevoorzitter Gerry Smit, wordt met veel interesse opgenomen en door de vele vragen heeft Gerry niet voldoende tijd om alle informatie te delen. Vervolgens geeft Koen de Maat een uiteenzetting van de laatste ontwikkelingen op het pensioenfront. Een van zijn opmerkingen: “In de Tweede Kamer zitten te jonge Kamerleden, die te weinig van de pensioenproblematiek weten. Van de 150 Kamerleden zijn er slechts twee die deskundig genoemd kunnen worden.”

INVALSHOEKEN Zoals de laatste jaren steeds het geval is heeft de commissie Postactievendag ook dit jaar weer een bijzonder thema uitgekozen, dat vanuit diverse invalshoeken belicht wordt door deskundige inleiders. Het thema “Corruptie” wordt door Michel van Hulten, gepensioneerd sociaal geograaf (83 jaar maar nog volop actief), belicht vanuit de wetenschappelijke hoek (wat is het, hoe vaak komt het voor en in welke vormen etc.), terwijl na de lunch Paul Tijnagel, compliance officer van Siemens NL, het onderwerp belicht vanuit de internationale wereld van de grote bedrijven, en met name Siemens, dat lering trok uit een corruptieschandaal in Duitsland vijf jaar geleden. De derde inleider is Jack van Zijl, corruptieofficier bij het Landelijk Parket. Hij gaat in op de ontwikkelingen van corruptie in de laatste tien jaar, de opsporing en de vervolging. Gezien de actualiteit van het onderwerp zullen de drie invalshoeken in de komende Blauwtjes een voor een nader uitgelicht worden. In het eerstvolgende nummer de bijdrage van Michel van Hulten.

Dagvoorzitter Bob Nagel overhandigt een cadeaubon aan Paul Tijnagel. Deze heeft vooraf op zijn bedrijfs-app gecontroleerd of dit geschenk volgens het bedrijfsbeleid wel geaccepteerd mag worden.

pagina 10

Uiteraard mag de bordesfoto ook dit jaar niet ontbreken.

De drie sprekers op de Postactievendag. V.l.n.r.: Jack van Zijl, Paul Tijnagel en Michel van Hulten.

pagina 11

OR Oost Nederland

Samenwerken en krachten bundelen Wij, van de VMHP, vinden het belangrijk dat er verschillende mensen in de Ondernemingsraad komen. Mensen van de basis, mensen van de opsporing en ondersteuning, maar ook leidinggevenden. Het gaat erom dat we met elkaar de goede beslissingen nemen voor Oost Nederland waardoor we ons werk op straat én in de opsporing, goed kunnen uitvoeren.

D

it kan alleen wanneer je optimaal gebruik maakt van de kwaliteiten van mensen! Daarom is zorg voor onze collega’s en dat zij ruimte krijgen én goed worden gefaciliteerd, het allerbelangrijkst. Maar ook vinden wij het essentieel dat we goed naar elkaar blijven luisteren. Wij staan voor 100% achter de medewerkersparticipatie. Maar ook dat medewerkers plaats gaan nemen in de sollicitatiecommissies.

We hebben veel over ons heen gekregen vanwege het LFNP en de reorganisatie. Dat brengt veel los bij mensen…

Susanne Katus, afdelingvoorzitter: “Een krachtige VMHP in de Ondernemingsraad kan veel betekenen voor de leden en de Eenheid Oost.”

Nu moeten we met elkaar: - de schouders eronder zetten; - krachten bundelen; - samenwerken; - maar ook er voor elkaar zijn. Susanne Katus voorzitter afdeling Gelderland

De verkiezingsperiode in Oost Nederland is van 6 november t/m 20 november en we roepen leden en sympathisanten op om actief en passief de VMHP Oost te ondersteunen. Laat uw stem niet verloren gaan en maak uw keuze voor een krachtige inbreng vanuit de VMHP. Krijgt u de uitnodiging via de mail om te stemmen, maak er dan meteen gebruik van.

3. Lucas Cremers (opsporing reku) “HANG JEZELF NIET AAN DE HARK. GA VANUIT JE KRACHT, KENNIS EN KUNDE” 4. Corry van Ballegooijen (opsporing en handhaving) “MAAK OPTIMAAL GEBRUIK VAN MENSEN EN HUN KWALITEITEN” 5. Bert Bultman (handhaving) “ZORG VOOR ELKAAR EN HANDEL VANUIT VERTROUWEN”

De kandidaten: 1. Leo Dijkman (handhaving , Exo) “RUIMTE VOOR MENSEN EN PLEZIER IN HET WERK”

6. Wim Michels (digitaal en ondersteuning) “ZONDER SPECIALISTISCHE ONDERSTEUNING IS DE COLLEGA NERGENS”

2. Herman Rohde (bureau integriteit en handhaving) “ZORGVULDIG OMGAAN MET MENSEN”

7. Susanne Katus (opsporing en handhaving) “LEIDERSCHAP BETEKENT DIENSTBAAR ZIJN”

pagina 12

Kieslijst voor OR-Bedrijfsvoering vastgesteld In november wordt de Ondernemingsraad van de hele sector Bedrijfsvoering gekozen. Dit - nog niet bestaande onderdeel van het korps, met zo´n 8.000 medewerkers, wordt een belangrijke bedrijfstak als ondersteuner van de Nederlandse politie. In de komende jaren, met de reorganisatie voor de boeg, zal deze bedrijfstak regelmatig in zwaar weer komen, en is het belangrijk dat er een sterke ondernemingsraad is die de problemen het hoofd kan bieden en de belangen van zowel de medewerkers als de organisatie goed kan behartigen. Wij vinden dat de VMHP hierin een stevige rol moet spelen. Inmiddels hebben zich kandidaten aangemeld en heeft het Hoofdbestuur de kieslijst vastgesteld. De VMHP-kandidaten zijn: 1 Clemy Imandt HRM Zeeland 2 Leo Smalt IM Utrecht 3 Bert Bos Fin KLPD 4 Roel de Raad ICT VTS 5 Leo Vrenken FB Limburg Nrd 6 Peter Rozenkrantz ICT VTS 7 Linda Algra HRM Rotterdam 8 Anne Oostenveld FB NHN 9 Linda Slagter SKL Utrecht 10 Jan de Wit DRI Amsterdam 11 Irene Volbeda-Fros SKL VTS 12 Paul Muller DPA Amsterdam 13 Monique Singelenberg HRM Rotterdam 14 Cees van der Voet ICT VTS 15 Victor Witte ICT VTS 16 Onno Zijlstra Fin NHN 17 Frank van de Laar ICT VTS

STEM VOOR EEN STERKE VMHP-VERTEGENWOORDIGING IN DE OR-BEDRIJFSVOERING. ACTIEF EN PASSIEF.

pagina 13

Oudste VMHPlid 100 jaar De heer D.M. (Dick) Verkerke heeft op 20 oktober jl. zijn 100e verjaardag gevierd. Dick is het oudste lid van de VMHP en ook het oudste erelid en de oudste ex-voorzitter van de VMHP. Reden genoeg om hem met een bezoekje te vereren. door Evert Onink

Ik tref de heer Verkerke aan in het restaurant van woonzorgcentrum Steenvoorde in Rijswijk, waar hij net afscheid neemt van leden van de Rotary-club. De jarige ziet er gezond en fit uit. Hij is alert en heeft nog een flinke dosis Rotterdamse humor. Ook zijn geheugen is nog uitstekend. Hij laat een kaart zien van de tennisvereniging en legt uit: “Toen ik tachtig werd, zeiden zij: ‘Wel allemachtig, Dick wordt tachtig’. Ik zei toen: ‘Ben je bedonderd, Dick wordt wel honderd.’ En ik heb woord gehouden. Ze hebben die tekst nu ook op de kaart gezet.” Op mijn vragen geeft Dick een kort overzicht van zijn politie-loopbaan. “Ik zou helemaal niet naar de politie. Toen ik 16 was kwam ik van de HBS. Ik wilde economie gaan studeren. Het was 1929; crisistijd en dus geen baan te vinden. De gemeente Rotterdam had een clubje gevormd van ex-HBS-leerlingen en daar zat ik ook bij. Ik werd ‘gestald’ bij de politie in Rotterdam en werd daar schrijver 1e klas. De politieacademie was er toen nog niet en ik heb daar vanaf adjunct-inspecteur de rangen doorlopen. Ik heb in veel verschillende afdelingen en diensten gezeten en ben gevormd door het bedrijf. Dat was zo gek nog niet. Later ben ik korpschef geworden in Rijswijk en de laatste vijf jaar van mijn loopbaan was ik korpschef van Utrecht.”

Dick is en blijft een Rotterdammer in hart en nieren. “Ik ben geboren op het Noordereiland en heb aan de Maas gewoond. Ik heb gezien hoe de Waalhaven werd aangelegd. Toen was daar nog geen schip voor te krijgen. Met actie en durf is Rotterdam groot geworden. Daar ontbreekt het nu weleens aan: lange-termijn-visie en vertrouwen in de toekomst. Toen ik 25 was, moest ik in Den Haag gekeurd worden. Die dokter zei: ‘In Rotterdam werken ze altijd, maar in Den Haag werken ze een half uur en daarna gaan ze een half uur op een stoel zitten soezen.’ En ik heb gemerkt dat dat wel klopte.” Na zijn pensionering is Dick nog geruime tijd voorzitter geweest van het bestuur van een rusthuis. “Ze moeten vaker gebruik maken van gepensioneerden als vrijwilliger”, vindt hij. “Ze weten van wanten en zijn goedkoper dan die dure managers.” Dick sluit af met de opmerking dat hij geluk heeft gehad dat hij nooit echte zorgen heeft gekend en altijd in harmonie heeft geleefd. “Ik ben dankbaar dat ik mag genieten van mijn drie kinderen, vijf kleinkinderen en vier achterkleinkinderen. Ik ben gezond van lichaam en geest en kan nog alles doen wat ik leuk vind.”

Hoofdbestuur VMHP en taakverdeling S.E. (Sanna) Eichhorn (Zuid-Nederland) voorzitter, lid CGOP, beheerscommissie PZP mobiel: 06-20 60 19 83 e-mail: [email protected] G.J. (Gerry) Smit (Amsterdam-Amstelland) vice-voorzitter mobiel: 06-53 27 66 03 e-mail: vice-voorzitter@@vmhp.nl W. (Willem) Doppenberg, penningmeester mobiel: 06 - 36 21 13 61 e-mail: [email protected] C. (Cees) van der Voet, (Midden Nederland) secretaris mobiel: 06-10 90 70 61 e-mail: [email protected] H.G. Geert de Vries (Haaglanden) mobiel: 06-15 26 24 94 e-mail: [email protected] I.D. (Irene) de Hoop-Nijkamp (Rotterdam-Rijnmond/Zuid-Holland Zuid) mobiel: 06-51 12 26 72 e-mail: [email protected] H. (Hans) Bogers (Noord-Nederland) mobiel: 06-54 35 12 07 e-mail: [email protected] M.G.A.E. (Maarten) van de Nieuwenhuijzen (Gelderland) PR en Voorlichting mobiel: 06-53 66 51 27 e-mail: [email protected] J. (Jan) Dogger (Nederland Noord-West) mobiel: 06-53 35 16 83 e-mail: [email protected]

Afdelingsvoorzitters afdeling Amsterdam-Amstelland: J. (Jan) de Wit afdeling Gelderland: S.C. (Susanne) Katus afdeling Haaglanden/Hollands Midden: H.G. (Geert) de Vries afdeling Nederland Noord-West: C. (Kees) Hordijk afdeling Noord-Nederland: H. (Hans) Bogers afdeling Rotterdam-Rijnmond/Zuid-Holland Zuid: S. (Sander) van Vuuren (interim) afdeling Midden-Nederland: G. (Ger) Huijer afdeling Zuid-Nederland: I.R.T. (Ine) van Praet

Najaarsvergadering afdeling Zuid-Nederland De afdeling Zuid-Nederland houdt haar najaarsvergadering op dinsdag 12 november. Locatie is Van der Valk Princeville in Breda. Die middag neemt een bevlogen collega, Boudewijn Mayeur, ons mee in het politiewerk in de steeds meer gedigitaliseerde wereld van internet en social media. Tevens informeren wij u graag over het laatste nieuws uit het CGOP inzake o.m. de Personele Reorganisatie, het LFNP, etc. Sanna Eichhorn zal hiertoe aansluiten. De najaarsvergadering begint om 15.00 uur en wordt om 18.00 uur afgesloten met een diner. U wordt verzocht om zich uiterlijk op vrijdag 8 november per e-mail aan te melden bij Christine van Beelen, [email protected] onder vermelding van 'aanmelding Najaars-Ledenbijeenkomst Zuid d.d. 12 november 2013'.

Jaarvergadering afdeling Gelderland De afdeling Gelderland houdt wederom een jaarvergadering annex Thema-avond en wel op woensdag 20 november as. Locatie is Huis ’t Velde te Warnsveld. Ongetwijfeld wordt het weer een aangename en inspirerende bijeenkomst. Tijdens de thema-avond zal Mevrouw S. Eichhorn, onze landelijke voorzitter, een presentatie verzorgen over de vernieuwing van de VMHP en de actualiteit van dat moment. Lidmaatschap van de VMHP is niet vereist, laat u vergezellen door een introducé. Onze jaarvergadering begint om 17.00 uur en wordt omstreeks 19.30 uur voortgezet met de thema-avond. In de tussentijd hebben we ruimte voor een buffet. In verband met de huishoudelijke kant kunt u zich nu al maar graag uiterlijk 13 november - aanmelden voor het buffet. U kunt dat doen via een mail naar het mailadres: [email protected] krijgen onze leden meer informatie over deze avond. Houd de website van de VMHP in de gaten.

pagina 14

Van de CMHF

Onderhandelaarsakkoord over wijziging ABP-regeling Medio september is een onderhandelaarsakkoord bereikt in de Pensioenkamer over wijziging van de ABP-regeling in 2014. Begin oktober heeft de Beleidsadvies Commissie (BAC) het Centraal Bestuur geadviseerd hiermee in te stemmen. We willen u hierover informeren.

H

et onderhandelingsresultaat komt in basis overeen met de insteek van de CMHF om tot een kortetermijnoplossing te komen om de ABP-regeling binnen de fiscale wetgeving te houden in 2014. Een verhoging van de pensioenrekenleeftijd naar 67 en verlaging van de opbouw naar 1,95% was hiervoor noodzakelijk. Deze versobering betekent minder pensioenopbouw vanaf 20 14, waardoor de pensioenpremie lager gesteld kan worden. De CMHF en collega-SCO-bonden hebben deze versobering niet zonder meer willen doorvoeren; niet zonder enige vorm van compensatie voor werknemers en niet zonder harde afspraken over de aanwending van premievrijval. Reeds voor de zomer heeft de BAC mandaat verleend voor ons compromisvoorstel, te weten dat de werkgevers voortaan het werknemersdeel van de VPL-premies zouden betalen. Op de valreep en net op tijd voor Prinsjesdag hebben de werkgevers hiermee ingestemd. Deze premieschuif resulteert in ruim 2% koopkrachtverbetering voor alle werknemers.

PLUSPUNTEN: • Het is de CMHF gelukt om toekomstige versobering van deze secundaire arbeidsvoorwaarde te vertalen naar koopkrachtverbetering - in weerwil van het uitgangspunt in het Regeerakkoord. • Alle werknemers bij overheid en onderwijs (en overige ABP-deelnemers) worden in gelijke mate gecompenseerd voor de lagere pensioenopbouw vanaf 2014.

MINPUNTEN: • VSO had vóór de zomer dit akkoord kunnen bereiken. Door traagheid komt de communicatie rond verhoging van de pensioenrekenleeftijd naar 67 en de nadere verwerking in het reglement onder tijdsdruk.

pagina 15

• Het ABP-bestuur is door Kabinet en sociale partners tot premieverlaging 'gedwongen'. Dit werkt enigszins bevreemdend voor collega-pensioenfondsen en strookt niet met de intentie om premies stabiel te houden. Anderzijds is ABP wel een van de laatste fondsen om de opbouw aan te passen en zijn de premies bij ABP de laatste paar jaar daardoor blijven stijgen. Daarnaast is ABP voornemens de herstelopslag te behouden als het fonds uit onderdekking geraakt. • VSO maakt mooie sier met koopkrachtplusjes, en presenteert op Prinsjesdag een spreekwoordelijke sigaar uit eigen doos als cadeau. Deze laatste communicatie vanuit VSO wekt wat verwarring onder CMHF-Ieden, die de 'feestvreugde' moeten bederven. CMHF-leden moeten weten en uitdragen dat hier geen sprake is van structurele loonsverhoging noch opheffing van de nullijn. De koopkrachtverbetering is slechts een gedeeltelijke compensatie voor verlaagde pensioenopbouw. Het Centraal Bestuur heeft, conform bovenstaand advies van de BAC, op 1 oktober jl. ingestemd met het akkoord, dat op 17 oktober jl. namens de CMHF door de CMHF-woordvoerder in de Pensioenkamer is ondertekend. ABP werkt momenteel aan de communicatie richting alle deelnemers. Het is de bedoeling dat de deelnemers in december schriftelijk informatie ontvangen over de gevolgen voor hun pensioen. Voor de leden is het vooral van belang te weten dat: • de bestaande, opgebouwde pensioenaanspraken op de rekenleeftijd 65 blijven staan • alleen de nieuw op te bouwen pensioenaanspraken vanaf 20 14 de rekenleeftijd van 67 hebben; • deelnemers in de AKP-regeling naar eigen keuze met pensioen kunnen tussen de leeftijd van 60 en 70 jaar. Men hoeft beslist niet door te werken tot 67. Reginald Visser, voorzitter

C

O

L

U

M

N

MELK

O

m de één of andere reden, ja het is soms merkwaardig met mij gesteld, om de één of andere reden heb ik de bijna dwangmatige behoefte om een column te wijden aan het onderwerp MELK. Alweer lang geleden heb ik onder de titel: Van Biest tot Broodpap, al eens een voorzichtige eerste stap gezet naar een voldragen verhaal over melk en de rol, die deze witte motor in mijn leven heeft gespeeld, maar het is bij die ene voorzichtige en zeer onvolledige stap gebleven. Vorige maand, toen ik de stoute schoenen had aangetrokken en het er echt van leek te komen, toen gooide Samses Shaffy, die naar mijn weten nog nooit iets met melk van doen heeft gehad, roet in het eten. Maar nu komt het er eindelijk van. Mijn eerste ervaringen met melk zijn door mijn moeder op papier gesteld. In een soort babydagboek las ik dat ik er maar een potje van maakte. Ik dronk te weinig en groeide niet goed genoeg. Dat ik me voor wat betreft die beide minpuntjes in de loop der jaren goed heb hersteld, doet aan de zorgelijkheid op dat moment natuurlijk niet af. In de jaren van mijn eerste jeugd waren brintapap, biest en broodpap onmisbare ingrediënten. Brinta in warme melk, ontbijt in cementvorm, begeleid door suiker, kaneel en een klontje boter; biest, de eerste melk na de geboorte van een kalfje, geweld en begeleid door beschuit, suiker en kaneel, en natuurlijk liturgische broodpap, warme melk met overgebleven stukjes avondmaalsbrood, begeleid door suiker en, jawel, kaneel. Hoe de melk werd afgeleverd wist ik niet, maar bij logeerpartijen in Utrecht

had ik mijn eerste ontmoeting met een heuse melkboer die de melk uit een grote melkbus met een kraantje in een literkan schonk en deze vervolgens in de aangeboden melkkan goot. Weer later deed de melk in de vorm van een singeltje met liedjes van ene Joris Driepinter zijn intrede. Melk moest. Drie glazen melk per dag! Met melk meer mans. Er ontstond een ware melkhetze die ertoe leidde, dat er op de lagere school verplicht schoolmelk werd gedronken. De jongens van de zesde klas hadden de verantwoordelijke taak de ijzeren kratten met kleine flesjes melk de school in te sjouwen en de doppen van zilverpapier met een rietje door te prikken. Ik kan me het gerammel van de kratten nog precies voor de geest halen. De melkbussen en de melkkannen waren inmiddels vervangen door glazen flessen die waren afgesloten met doppen van gekleurd zilverpapier. Elke soort melk of yoghurt had een eigen kleur. Blauw, groen, rood of een combinatie daarvan. Over yoghurt gesproken: mijn moeder experimenteerde in die tijd met het yoghurtplantje, Kefir. Een experiment dat geen lang leven beschoren is geweest, want ik heb er na een maand van veel enthousiasme niets meer van vernomen. De melk moest voor het gebruik altijd even geschud worden en dat was het prerogatief van mijn vader. Hij kon schudden als de beste, en het effect van het vooraf enigszins los maken van de zilverpapieren afsluiting was er dan ook naar. Mijn broer en ik, als kwade genii, vermoedden wel wat dat effect zou zijn, maar de uitvoering overtrof onze stoutste verwachtingen. Het is dan ook maar bij één actie gebleven. Op het lyceum hadden we in die tijd

een muziekleraar, die De Man heette en die alleen melk dronk. Prachtig was de poster waarop hij stond afgebeeld met een glas melk in zijn hand en het opschrift: Dit is De Man en dit is zijn Bier. De glazen flessen werden na bewezen diensten vervangen door plastic zakken die in een plastic houder moesten worden gezet, om ze - na het afknippen van een hoekje - uit te kunnen schenken. Geen groot succes, want al gauw werden die plastic melkzakken vervangen door kartonnen pakken die later in een verbeterde versie hun definitieve vorm kregen. Deze pakken, die voorzien waren van een soort stomasluiting, doen tot op de dag van vandaag nog steeds hun dienst. Hoewel de kritiek op melk meer en meer toeneemt, van mij geen kwaad woord over deze witte motor, al was het alleen maar omdat ik in mijn adolescente jaren aan een bijproduct heel veel plezier heb beleefd. Die gekleurde doppen namelijk werden geponst uit meterslange linten van zilverpapier. Na het ponsen bleven er dan linten met gaten over. In de tijd van visnetten was het op feestjes dan ook scoren geblazen, toen die visnetten werden vervangen door die lange kleurige linten, die niet alleen origineel waren maar ook prachtige lichteffecten gaven.

Hans Bogers