01)

nieuwsbrief

van de Oud-leerlingenvereniging van het Sint-Albertuscollege-Haasrode

(3e jrg. nr.7)

(11/’01)

Deze nieuwsbrief wordt gratis aangeboden aan de leden van de Oud-leerlingenvereniging van het Sint-Albertuscollege Haasrode. De Vereniging stelt zich tot doel de contacten tussen de oud-leerlingen onderling en tussen de oud-leerlingen en het College te bevorderen. Mocht U geïnteresseerd zijn om lid te worden van de Vereniging, neemt U dan contact op met de Secretaris. Indien Uw adres niet volledig correct is, gelieve dan de Coördinator te contacteren. Kent U oud-leerlingen die geen lid zijn, maar wel geïnteresseerd blijken in de activiteiten van de Vereniging of de Nieuwsbrief? Breng hen in contact met de Secretaris, of bezorg ons hun adres. Hartelijk dank.

Er is ons, voor het ter perse gaan, ter ore gekomen dat er zich een belangwekkende en historische gebeurtenis heeft voorgedaan, die ongetwijfeld een invloed zal hebben op het toekomstige reilen en zeilen van Salco: het Klooster is opgeheven vanuit Rome en hoewel de gemeenschap van paters natuurlijk blijft bestaan, is er officieel geen Karmelietenkloostergemeenschap meer in Heverlee. Lees ook ons kort bericht op blz. 2.

Redactioneel

In onzekere tijden als deze grijpen mensen terug naar vaste waarden en het doet ons plezier dat de Nieuwsbrief langzaam maar zeker een vaste waarde aan het worden is. In uw handen heeft u, beste lezer, reeds het nummer zeven. Een heilig getal en bovendien om meer dan één reden symbolisch. Naast vaste onderdelen zoals de column van mijnheer Herman en het derde -en laatste- deel van de triptiek over Trappistenbieren, schenken we bijzondere aandacht aan de veranderingen in het College en het klooster. We zijn van plan dit vanaf volgend nummer te doen in de vorm van interviews met oud-leerlingen van het College. Het is onze bedoeling om vanaf nu telkens een exSalconiaan te ondervragen over zijn huidige bezigheden, om zo te zien wie wat zoal doet en waartoe de goede basisvorming op het College zoal kan leiden. Indien u zelf iets te vertellen heeft of zo iemand kent die bovendien oud-leerling is, laat het ons dan gerust weten! Om de SALCO-leerlingen maximaal voor te bereiden op een goede studie- en beroepskeuze, organiseert de Oud-leerlingenvereniging sinds enige tijd jaarlijkse "Oriëntatie-avonden", waarvan het de bedoeling is de leerlingen in het 5e en 6e studiejaar en hun ouders op informele wijze kennis te laten maken met oud-leerlingen van vooraf gekozen studierichtingen. De volgende van deze Oriëntatie-avonden is gepland voor 31 januari 2002. Wie interesse heeft om een bepaalde studierichting te vertegenwoordigen, kan eenvoudig van zich laten horen via post, telefoon (016/26.10.86) of e-mail (katrien.vermeire@ advalvas.be). Het bestuur van de Vereniging heeft ook niet stilgezeten en er is besloten om de diensten voor oud-leerlingen in het algemeen en voor onze leden in het bijzonder uit te breiden en aan te passen aan de noden van de moderne tijd. Zo is het onder meer de bedoeling om - voor wie dit verkiest het elektronische medium ten volle te benutten. In de toekomst zal iedere oud-leerling wiens emailadres we kennen en die ermee instemt van ons een bericht ontvangen met daarin een samenvatting van activiteiten, een summier overzicht van de Nieuwsbriefartikelen en eventuele dringende mededelingen. Op die manier zal het voor ons makkelijker zijn om oud-leerlingen efficiënter en sneller te bereiken en te informeren over alles wat met de school verband houdt. Voor de leden zullen we op termijn ook de mogelijkheid bieden om de volledige Nieuwsbrief op papier of in PDF-formaat te ontvangen. Op die manier wint iedereen bij deze vernieuwing. De leden krijgen bovenop de vertrouwde Nieuwsbrief en andere voordelen van het lidmaatschap nu ook korte-termijn nieuws (over bv. activiteiten) dat anders nooit in de Nieuwsbrief zou geraken wegens de langere voorbereidingstijd en periodieke verschijning. De oud-leeringen die nog niet aansloten, blijven met deze nieuwe werkwijze ook beter op de hoogte van bepaalde activiteiten en kunnen desgewenst volwaardig lid worden om niet alleen de samenvatting van de artikels, maar ook de volledige Nieuwsbrief in de bus en/of "inbox" te ontvangen. Om dit plan nog beter te laten verlopen, doen we een oproep naar alle oud-leerlingen om hun emailadres op onze website te registreren, zodat we onze databank kunnen vervolledigen en actualiseren. Meer nieuws over dit project in toekomstige Nieuwsbrieven. In de tussentijd wens ik u allen veel leesplezier. Tom Thomas (GL 94)

1

Agenda Activiteiten 31 januari 2002 Oriëntatie-avond voor vijfde- en zesdejaars 9 & 10 maart 2002 Krokusmaal 27 april 2002 Opendeurdag en reünie Voor meer uitleg over komende en voorbije activiteiten, zie de website:

http://www.salco-haasrode.be (klik op “Oud-leerlingen”) of http://go.to/salco-oudleerlingen

Adres Deze Nieuwsbrief wordt uitgegeven door de Oud-leerlingenvereniging van het Sint-AlbertuscollegeHaasrode, Geldenaaksebaan 277 3001 Heverlee Verantwoordelijke uitgever: Tom Thomas, Geldenaaksebaan 277 3001 Heverlee

Column

Familienieuws

Hoe groot is de wereld?

• Emma, Els en Simon Bouckaert-Swinnen melden de geboorte van Myrthe en Sarah (29 juni 2001). • Pater Gaston De Kerpel ( 28 september 1920, Smetlede) is te Zelzate overleden op 25 mei 2001. Hij woonde jarenlang in het Karmelietenklooster.

Sommige mensen denken dat de wereld een dorp is, zijn dat dan dorpelingen? Anderen maken van hun dorp de wereld, zijn dat wereldburgers? Het treinongeval in Pecrot heeft me doen terugdenken aan een voorval in 1982, een jaar voordat ik ziek ben geworden. Op een morgen in juli nam ik de trein in Oostende om eens door België te reizen en te kijken of alle steden en rivieren nog op de juiste plaats lagen (na de antwoorden op de proefwerken zou men gaan twijfelen!). Tot Brugge ging alles goed, maar daar stapten reizigers op met een "lang gezicht" en de mededeling dat de trein werd omgeleid via Lichtervelde; er was een "technisch defect" tussen Brugge en Gent. De trein vertrok en reed, zoals bij mededelingen van de N.M.B.S. te verwachten… de wissel naar Lichtervelde voorbij en stevende steevast naar Gent… helaas tot aan het eerste sein en dan stop. Volgens het spreekwoord zien de koeien de trein voorbij rijden maar nu waren het de reizigers die de koeien zagen voorbij stappen. En zo was het van Brugge stoppen aan elk signaal tot Aalter, waar een luguber beeld ons wachtte … Een sneltrein had een omnibus letterlijk overreden en verpletterd. Maar voor we zover waren, ondertussen zaten we al twee uren te "boemelen", begonnen de "coupégenoten" met elkaar te praten en één vroeg me vanwaar ik was. Toen ik zei "Leuven" veerde hij recht en zei: "Gij zijt mijnheer Herman!" en voor ik hem kon stoppen vertelde hij aan alle aandachtige toehoorders over mijn mislukte proeven in de les scheikunde en hoe ik kwik over mijn hand en tussen mijn trouwring had laten vloeien met het gevolg dat deze gedeeltelijk oploste… Dus toch een ongewenste maar gelukte proef. Ik had hem niet herkend, hij woonde vroeger in Henegouwen en was dus naar meer welvarende gebieden verhuisd, maar J.M.P. (niet Pfaff) heeft me toen geleerd dat men nergens incognito kan langskomen… De wereld is toch klein. Mijnheer Herman

Guido Thirion Mijnheer Guido Thirion, sinds jaar en dag leraar Nederlands en in een vorig leven ook nog leraar biologie, is op het einde van vorig schooljaar op pensioen gegaan. Mr. Thirion, met een ruige baard als handelsmerk, gaf les in het College sinds 1972 en hij had daarvoor al drie jaar lesgegeven in Brussel na het beëindigen van zijn regentaat Nederlands-Engels-Economie. De lessen biologie, die hij gaf tot aan de invoering van het VSO-systeem, heeft hij zelf in de praktijk geleerd. Mr. Thirion was een vaste waarde in het eerste en twee leerjaar en hij heeft menigeen de moedertaal beter onder de knie leren krijgen. In zijn vrije tijd ging (en gaat vermoeden we) nog het liefst op pad in zijn zwerfauto. Grootste verandering die hem in zijn carrière heeft gekenmerkt was de overgang van internaat naar externaat, en de leerlingen die beide systemen nog gekend hebben kunnen dit allicht beamen. Mr. Thirion liet in een interview in Salco-Flash verstaan dat hij gebruik maakt van de overgangsregeling TBS55+, waarover nu heel wat stof is opgewaaid. De huidige krachtmeting tussen minister Vanderpoorten en de vakbonden had dus geen impact op de plannen van Mr. Guido. Wat er ook van zij, wij wensen hem veel plezier langs Ardense wegen met de zwerfauto! Foto: Alexander Thomas 2

Het Klooster opgeheven Tijdens de afwerking van deze Nieuwsbrief is ons ter ore gekomen dat het Karmelietenklooster in Haasrode zou zijn opgeheven. In tussentijd werd dit bericht ons uit goede bron bevestigd. In het artikel van de heer Jan Roels kan u hierover meer lezen. We hopen tegen volgende Nieuwsbrief meer achtergrondinformatie in dit verband te hebben. In concreto betekent deze beslissing uit Rome dat de paters geen missen meer mogen opdragen voor buitenstaanders en dat ze nu in het klooster verblijven als individu (in een leefgemeenschap, zoals in voornoemd artikel aangegeven) en niet meer als kloostergemeenschap. De motivering achter deze beslissing is ons niet bekend, maar zou ondermeer te maken hebben met het feit dat er nog slechts enkele paters het klooster bewonen. Momenteel heeft de VZW Salco voor de eerstkomende 50 jaar recht op het gedeeltelijk gebruik van de kloostergebouwen en het resterende stuk (ongeveer 50%) blijft ter beschikking van de paters. Het lijkt erop dat er een stukje van de ziel van ons College "binnenkort" tot het verleden behoort en dat de majestueuze gebouwen van het klooster op termijn allicht met de school en niet meer met het klooster (tot voor kort een s t r i k t a p a r t e w e r e l d) geassocieerd zullen worden…

Religieuze bieren: de Trappisten (III) Dit is deel III in onze driedelige reeks over de Trappistenbieren van België en hun abdijen. In de vorige delen kwamen Achel, Chimay, Orval en Westmalle aan bod. Ditmaal bespreken we Rochefort en Westvleteren, kwestie van af te sluiten in schoonheid. Rochefort Diep in de provincie Namen, vlakbij het stadje Rochefort, ligt de Abdij van St-Remy, die allicht de minst commerciële van alle Trappistenbierproducerende abdijen is. Hier geen souvenirshop of café, maar alleen de mogelijkheid om aan te bellen en een kleine hoeveelheid bier aan te kopen bij de monniken. De mooie abdijkerk die wat doet denken aan Italië is wel te bezichtigen. De geschiedenis van de Cisterciënzerabdij OnzeLieve-Vrouw van Saint-Remy gaat terug tot omstreeks 1230, toen er een vrouwenklooster werd gesticht. Het klimaat in de ruige Ardennen was echter ruw en na enige ontberingen werd er in 1464 met mannelijke collega's uit een streek met milder klimaat geruild. Na deze omwisseling kende de abdij nog een woelige geschiedenis: plunderingen door Calvinisten, Oostenrijkers, Lorreinen volgden elkaar op en zoals bij de meeste abdijen het geval was, ontsnapte ook Rochefort niet aan de Franse Revolutie. De abdij werd, na verwoesting, verkocht in 1797 en nadien gedeeltelijk afgebroken en gebruikt als hoeve. In 1887 werden de gronden en wat van de gebouwen overbleef gekocht door een pater van de cisterciënzerabdij van Achel (ook reeds besproken) en na oprichting van een nieuwe abdij kwam deze al snel tot bloei. De gebouwen zijn een mengeling van de oude vertrekken met recentere toevoegingen. Dichtbij het complex bevindt zich een natuurgebied wat de zuiverheid van het grondwater, het belangrijkste ingrediënt van elk bier, alleen maar ten goede komt. De monniken te Rochefort brouwen drie bieren: Rochefort 6, 8 en 10. De cijfers verwijzen naar de Belgische graden, een in onbruik geraakt systeem om de zwaarte van het bier aan te geven. Het alcoholpercentage ligt telkens iets hoger dan de drie getallen en Rochefort 10, ook wel "10 Beaufort" genoemd, kan de onachtzame drinker stevig verrassen met zijn 11,3% alc. vol.! De drie bieren zijn donker en hebben allen een volle, rijke smaak die perfect te genieten valt in herfst of winter. De Trappistenbieren van Rochefort worden tot de beste in hun soort gerekend en kennen enorme bijval in de internationale bierproeverswereld. Westvleteren Het Trappistenbier van Westvleteren is één van de moeilijkst vindbare bieren van het land (en daarbuiten). Officieel is het immers enkel te koop in de abdij zelf en in het commercieel uitgebate en behoorlijk grote café "De Vrede" ertegenover. De sobere Sint-Sixtusabdij van Westvleteren, temidden de velden, is opgericht in 1831, maar er zijn reeds sporen van een kloostergemeenschap in de gemeente in de 9e eeuw. Vlak na de oprichting werd steun gezocht bij de collega's in Westmalle, met welke abdij Westvleteren de Belgische Congregatie vormde. In 1838 werd een oude brouwerij aangekocht, een investering die op langere termijn zeer rendabel zou blijken. De abdij kende een gestage groei vanaf dan (toeval?) en Westvleteren zond zelfs zijn zonen uit: de welbekende abdij van Chimay is immers gesticht door monniken uit de Sint-Sixtusabdij. Over dit succesverhaal kon u in een vorige Nieuwsbrief lezen. Het gebouwencomplex van de abdij is sober en valt nauwelijks op temidden de West-Vlaamse velden. Het voornoemde café is een behoorlijk groot complex met reuzenparking dat een oud en bescheiden pand vervangt dat volgens de buurtbewoners toch beter aansloot bij de soberheid van de monnikenbestaan. Drie bieren worden er geproduceerd en verkocht in de SintSixtusabdij: Blond, 8 en 12. Het blonde bier is vrij recent ontstaan, want vroeger werden er drie donkere bieren gebrouwen, maar deze werden bedankt voor bewezen diensten en vervangen door voornoemd bier, dat een volle smaak heeft die wat doet denken aan de Chimay Tripel. De 8, met blauwe kroonkurk, is het meesterwerk van Westvleteren met een uitgebalanceerde en bijzonder rijke smaak waarin kenners allerlei goeds kunnen herkennen. De 12 kan hard aankomen voor de ongeoefende drinker en leent zich uitstekend tot het natafelen in de winter. Westvleteren ligt in de Westhoek, niet zo ver van Poperinge. Hoewel behoorlijk afgelegen kan men dagelijks lange rijen auto's uit binnen- en buitenland zien aanschuiven om de voorradige producten in te doen (maximaal 10 bakken per auto, en doorverkoop is niet toegestaan). Liefhebbers kunnen steeds terecht bij de "biertelefoon" van de abdij, waar een vriendelijke stem (op antwoordapparaat) laat weten welke bieren op het ogenblik voorradig zijn. Het nummer is 057/40 10 57. Gezondheid! Tom Thomas Bronnen: "Ippa's Abdijengids voor België" (uitg. Lannoo); "Michelin Reisgids voor België en Luxemburg" (uitg. Michelin); folders; plaatsbezoeken. Foto’s: http://www.producteursdupaysderochefort.be en http://www.westhoek.be 3

Woordje van de voorzitter Ik herinner mij nog vrij goed hoe ik de eerste keer vol verwachting het klooster betrad. Alles begon met een wandeling door de ‘stille gang’ tussen de eerstes en de kapel, onder het strenge oog van Pater Leo, die bij het voorbijgaan van zijn winkeltje niet naliet wat reclame te maken voor zijn nieuwe collectie schriftjes. Hij opende daarna een zware deur en leidde de eerbiedige papaatjes door de sacristie naar de pandgang. Er hing een sfeer van sereniteit en een bijzondere geur die ik voor altijd met die sacrale ruimte zal associëren. De spannende verkenning van dit anders ten strengste verboden terrein culmineerde in een bezoek aan het computerlokaal van Pater Leo, waar een tiental microcomputers van het model TRS-80 stonden te schitteren onder een reuzenmaquette van een Texas Instruments zakrekenmachine. De computers waren centraal gekoppeld aan draagbare bandrecorders van het type dat Mijnheer Eric De Lobel had geïntroduceerd met het oog op een betere beheersing van het Hoogduitse accent. Wij waren met verstomming geslagen bij het aanschouwen van deze tempel van de informatica, die ook onderdak bood aan de trofeeën van de IBM Inter Scholen Challenge die het College door de jaren heen had weten te verzamelen en een deel van Pater Leo’s collectie ruimtevaartpostzegels. Al deze symbolen van de technische vooruitgang troffen wij aan binnen de dikke muren van het klooster der paters karmelieten. Behoort deze uitzonderlijke ervaring nu voorgoed tot het verleden, sinds een groot gedeelte van het klooster is omgebouwd tot klaslokalen waar dagelijks les wordt gegeven? Wat betekent het kloostergebouw voor de leerlingen van vandaag en morgen? Ongetwijfeld is het imposante gebouw aan het einde van de dreef een getuige van het rijke verleden van het klooster en het College, en de bijzondere en steeds veranderende relatie tussen beide. Voor mij was het computerlokaal in het kloostergebouw een symbool van deze verandering, dat mij herinnerde aan de wortels van het College. En ik hoop dat het klooster ook in de toekomst meer zal betekenen voor de leerlingen dan een uitnodiging om de verboden kelders te verkennen of de toren te beklimmen om de klok aan het luiden te brengen. Tomas Schollaert Voorzitter

De vernieuwingswerken in het College De laatste maanden zijn er enkele ingrijpende veranderingen gebeurd in het College. Terwijl de uitbreiding van de school zich tot nog toe hoofdzakelijk beperkt heeft tot het ombouwen van een zolderverdieping of een reeds bestaande studiezaal tot nieuwe leslokalen, zijn de verbouwingen nu tot in het klooster zelf doorgedrongen. Daarom gingen we te rade bij de Huismeester van het college, mijnheer Jan Roels, voor enkele impressies: 3 oktober 1999: viering 50 jaar SALCO. De oud-leerlingen van het eerste uur voelden zich terstond thuis : er was bijna niets veranderd 1 september 2001. Oud-leerlingen zullen hun eens zo vertrouwde omgeving niet meer herkennen. Met het heengaan van juffrouw Maria in november 2000 is alles een beetje in stroomversnelling geraakt. De paters waren plots hun ruggengraat kwijt.

Een van de nieuwe klaslokalen in de vleugel naast de kapel Het appartementje lag midden het schoolgebeuren, tussen het muziek- en geschiedenislokaal. Emotionele verbondenheid moest zwichten voor realiteit: er moesten tegen september 2001 minstens 3 nieuwe klassen worden getoverd. In de paasvakantie werd het eens zo knusse stekje van juffrouw Maria ontmanteld. De restanten van de allereerste keuken van het college kwamen te voorschijn. Tussen het houtwerk en de zink van het dakje aan de muziekzaal vonden we de eerste pagina's van de 'Volkskrant' van 1 september 1948 !!! Het werd hoogtijd dat dit bijgebouwtje werd gesloopt: uw dienstdoende reporter is door het compleet vermemelde dak gevallen en heeft letterlijk zijn broek gescheurd om van de rest te zwijgen… Nu spreken we over lokaal C002. Juni 2001. Brief uit Rome: de kloostergemeenschap der Paters Karmelieten te Haasrode wordt opgedoekt. De Paters mogen zich 4

De weekkapel tijdens de verbouwingen

verdelen over de andere Vlaamse kloosters. Het volledige gebouw wordt overgedragen in een erfpachtovereenkomst aan het college. Oude (?) bomen verplaatst je echter zomaar niet, dus komt er een compromis: de paters trekken zich terug in de oost- en zuidvleugel in een zogenaamde 'leefgemeenschap' (what 's a name?) 13 juli 2001. De Raad van Bestuur van de school zet licht op groen om de nodige uitbreidingswerken aan te vatten. Vooreerst moest de bibliotheek van de Paters, die zich op de hoek van de westgevel bevindt, worden ontruimd. Een moeilijke karwei waar niemand onmiddellijk echt zin in had. Enkele roltafels uit de nieuwe keuken verlichtten óns werk maar bezweken onder de zware last der wijsheid. Ook de beeldenstorm werd weer eventjes actueel. De weekkapel werd ontruimd en het altaar in het koorgedeelte kwam letterlijk onder de slopershamer. We hebben dit wel gedaan tijdens een onbewaakt moment: wanneer paters eten, mag er al een serieuze bom vallen eer ze hun bestek neerleggen.

De scheidingswand tussen school en leefgemeenschap paters

Nadien werd een gyprocwand geplaatst in de pandgang op het einde van de noordervleugel en de zuidvleugel. Een fysische scheiding tussen de 'leefgemeenschap' Paters Karmelieten en school werd hiermee definitief en de diamantslijpschijven konden hun stofwerk aanvatten. Intussen werd een nieuwe vloer in C002 gelegd, het plafond verlaagd en nieuwe verlichting aangebracht volgens wettelijk vastgelegde 'lumen'-normen. Tenslotte zorgden een paar verflagen voor de perfecte afwerking. De toegang vanuit het college naar de pandgang werd enerzijds verbreed volgens de nieuwe brandweernormen tot 120 cm en anderzijds werd de andere deur toe gemetst en de aanhef van de 'rode trap' verbreed. In het laatste lokaal van de noordvleugel (C004) werd langs de ene kant de schouwmantel afgebroken en langs de andere kant de deur toe gemetst. Een nieuwe doorgang werd gekapt die rechtstreeks uitkomt op de pandgang. Ook hier werd het plafond verlaagd en voorzien van akoestisch platen. De verlichting werd aangepast en alles kreeg een fris kleurtje. In westvleugel kreeg de vroegere bibliotheek van de paters, nu lokaal C019, dezelfde behandeling. De laatste verflaag was net droog op zondag 31 augustus om 17 u. Kwestie van perfecte timing.

Zicht op de pandgang met leslokaal (de vroegere kamer van juffrouw Maria)

De vroegere weekkapel, nu lokaal C020, baarde ons wat meer zorgen. Gezien dit lokaal een mooi bakstenen gewelfd plafond heeft, was het esthetisch meer verantwoord om de akoestische platen aan de wand aan te brengen. Wat echter niemand wist: achter het pleisterwerk bevindt zich de hoofdleiding van de centrale verwarming naar boven. De vlijtige schrijnwerker kon bijgevolg niet voorkomen dat het lokaal in een mum van tijd onder water stond. Op een vrijdagnamiddag om 16 u nog iemand vinden om dat gat toe te lassen bleek al gauw genoeg een onbegonnen zaak. Het vroegere 'koor', nu vergaderzaal (C021) kon je vroeger alleen maar bereiken via ofwel de kapel, ofwel de weekkapel. Daar werd nu ook een doorgang geslepen naar de pandgang toe en de andere toegangen werden dichtgemaakt. Het middelste vloergedeelte werd verhoogd en van vast tapijt voorzien. Bij het ter perse gaan van dit artikel zal de eerste en waarschijnlijk niet de laatste receptie worden gehouden, dit naar aanleiding van

Het ‘koor’ tijdens ombouwing tot vergaderzaal, alias C021 5

het schooluitwisselingsproject tussen SALCO en ZAGAN (Polen). Onze Poolse vrienden hadden bij hun aankomst reeds een zeer stemmige Poolse eucharistieviering gehouden in deze mooie ruimte. Op zondag 25 augustus 2001 werd er opnieuw geschiedenis geschreven: in de kapel werd de laatste eucharistieviering gehouden. Ook deze ruimte krijgt een schoolse bestemming zonder echter de sacrale 'roots' te miskennen. Dit moet een polyvalente ruimte worden waar religieuze maar ook wereldlijke initiatieven plaats kunnen vinden. Ik moet hier toch mijn welgemeende erkentelijkheid uitspreken tegenover mijn bouwpartner en dienstdoende directeur Paul De Roover. Wij hebben deze grote vakantie samen ettelijke tonnen steen versjouwd. Zonder zijn buitengewone sportieve spirit zou het een zware klus geworden zijn. Natuurlijk hangt hier overal een prijskaartje aan verbonden. Bij het opstellen van de begroting 2001 kon niemand vermoeden dat het lot van de Paters zo snel bezegeld zou worden. Tevens waren wij ook verrast door de explosie van ons leerlingenaantal (rond de 600 !!!) We hebben dus weer een goede reden om het traditionele KROKUSMAAL 2002 te organiseren. Houd dus maar het weekend van 9 maart 2002 vrij.

De andere helft van de vroegere weekkapel, reeds sinds vorig jaar in functie veranderd van tweede refter naar nieuw leraarslokaal.

Jan Roels (Huismeester Sint-Albertuscollege) Foto’s: David Stevens

Uw medewerking is gevraagd om onze volgende Nieuwsbrieven te verrijken en nog dichter bij de oud-leerlingen te brengen. Mensen die graag een interview willen geven voor onze Nieuwsbrief, kunnen ons steeds spontaan contacteren, in zoverre wij dat nog niet gedaan hebben. Iedereen die oud-leerling is mag een bijdrage zenden naar: Tom Thomas Hoofdredactie Nieuwsbrief Geldenaaksebaan 277 B-3001 Heverlee e-mail : [email protected] De Oud-Leerlingenvereniging behoudt zich het recht voor om de ingezonden teksten te verbeteren, in te korten of te wijzigen zonder aan de essentie te raken. Om polemieken te vermijden, kunnen bijdragen met een uitgesproken politiek, religieus of controversieel karakter door de redactie geweerd worden. Teksten bij voorkeur in elektronisch formaat inzenden (e-mail, Mac, PC), maar we aanvaarden graag alle inzendingen. Dank bij voorbaat !

Andere SALCO-verwante uitgaven -In 't Kort : uitgave voor en door de leerlingen. Info : In 't Kort; p/a St.-Albertuscollege; Geldenaaksebaan 277, 3001 Heverlee, of per e-mail : [email protected]. Website: http://www.salco-haasrode.be/ intkort/ -Salco-Flash : uitgave van het College. Meer informatie : Salco-Flash, Geldenaaksebaan 277; 3001 Heverlee; tel. 016/40 50 60, fax 016/40 41 14. De website van de Oud-leerlingenvereniging is te vinden op http://www.salco-haasrode.be (link “Oud-leerlingen”) of http://go.to/salco-oudleerlingen

6