Š AVÉ Š. Nieuwsbrief over Actuele VErschijningen INHOUD. Beste Lezers, J A A R G A N G 3, N R. 1 (VOLGNR. 9) M A A R T

J A A R G A N G 3, N R. 1

(VOLGNR. 9)

MAART

AVÉ

Š Nieuwsbrief

over

2003

Š

Actuele VErschijningen

INHOUD

Beste Lezers,

Beste Lezers..................................................................... Onder de Loep Akita...................................................................... Trio valse zieners, deel 2 Domanski en Jozef van der Velden.........

1

2 3

Kerkelijke documenten Vaticanum II (deel II)........................................................

7

Apostolische brief Rosarium Virginis Mariae van paus Johannes Paulus II..................

7

Ingekomen (Soufanieh)....................................................

9

Kort nieuws.......................................................................

10

Ter overweging.................................................................

13

Erkende verschijningen Beauraing............................................................. Stille Omgang....................................................... Bedevaartrondreis................................................

14 18 19

Bemerkenswaard..............................................................

20

Getuigenissen...................................................................

21

Lezers aan het woord.......................................................

23

Tot besluit.........................................................................

23

Colofon.............................................................................

24

Met deze nieuwe uitgave van AVÉ gaat Stichting Vaak het derde jaar in. Vijf jaar geleden - 11 februari 1998 - viel ik in Neer van mijn fiets, met als gevolg acute hernia, met als gevolg uiteindelijk mijn reis naar Medjugorje (24-31 oktober 1998) en mijn boek over Medjugorje (presentatie op 26-8-1999). Bij de presentatie van mijn boek had ik al een vaag idee over een te beginnen nieuwsbrief. Op 6 februari 2001 was Stichting Vaak een feit. En medio maart 2001 werd de eerste AVÉ-Nieuwsbrief uitgegeven. Het is op mijn weg gekomen en ik heb er werk van gemaakt, en wel samen met anderen die mijn weg hierin kruisten. Ik heb het niet gezocht. Ik heb het altijd verre van mij gehouden om me op 'niet-door-de-Kerk-erkend terrein' te begeven, ...tot 11 februari 1998. Dit bleek voor mij een keerpunt te zijn. 11 februari was en is voor mij niet zomaar een dag. Op 11 februari 1858 verscheen O.L.Vrouw voor de eerste keer aan Bernadette. Zij maakte zich aan haar bekend als de Onbevlekte Ontvangenis. Sinds 1978 kom ik minstens elke twee jaar in Lourdes. Pas achteraf realiseerde ik me dat ik op 11 februari van mijn fiets was gevallen. En later werd van mij als wederdienst voor mijn genezing gevraagd naar Medjugorje te gaan. Zo is het gekomen. Ik heb me eigenlijk nooit in de nieterkende verschijningen willen verdiepen. Gewoon tijdverspilling, dacht ik, totdat ik in Medjugorje zag hoe diepgelovige mensen er 'betoverd' worden. Vanuit de studie van de niet-erkende verschijningen krijgt men bovendien een veel beter en dieper inzicht in de weinige door de Kerk erkende verschijningen, en omgekeerd. In deze uitgave nemen we Akita onder de loep, een kopie van de Vrouwe van alle volkeren. Tevens bekijken we het tweede deel van het Trio valse zieners rond Little Pebble. Pater Touw heeft zeer belangrijk nieuws rond Soufanieh. We kunnen blijkbaar nooit voorzichtig genoeg zijn in het beoordelen van niet-verklaarbare fenomenen. Onder Kerkelijke Documenten publiceren we vanaf nu in gedeelten een samenvatting van Rosarium Virginis Mariae, de brief die de paus op 16 oktober 2002 publiceerde en waarmee hij het jaar van de rozenkrans opende. Deze brief heeft een grote spirituele en theologische diepgang en is verrassend evangelisch en daardoor ook voor protestanten heel interessant als nieuwe toegangsweg tot Maria. Bij Ter overweging vindt u een meditatie over de Geheimen van het Licht. (Vervolg van Beste Lezers op pagina 2)

AVÉ Nieuwsbrief over Actuele Verschijningen maart 2003

1

Vervolg van

Beste Lezers,

Onder Erkende Verschijningen staan we stil bij Beauraing (1932/1933), de Moeder met het Gouden Hart. We volgen daarbij een boek uit 1933. Deze auteur gaf Maria toen reeds de titels: Voorspreekster, Medeverlosseres en Middelares, d.w.z. 17 jaar vóór Ida Peerdeman. Zeer interessant. U leest informatie over de Stille Omgang en de Bedevaartrondreis, waaraan u kunt deelnemen. En u leest over de theorie van verliefdheid die bevestigd wordt in het getuigenis dat daarop volgt. U allen wens ik een aandachtige lezing en een goede voorbereiding op het Paasfeest, Rudo Franken, pastoor

ONDER DE LOEP AKITA MARK WATERINCKX

INLEIDING: In AKITA in Japan worden aan een houten Mariabeeld, vervaardigd naar een kopie van de Vrouwe van alle Volkeren uit Amsterdam, allerlei bovennatuurlijke fenomenen toegeschreven, zoals: lichtverschijnselen, zweet met een heerlijke geur, menselijke tranen (101 maal!), bloed uit de rechterhand, boodschappen van een engel en vanuit het Mariabeeld miraculeuze genezingen, bekeringen. Zowel Akita als Amsterdam werden als bovennatuurlijk erkend door de lokale bisschop, respectievelijk in 1984 door Mgr. Ito van Niigata, Japan en in 2002 door Mgr. Punt van Haarlem. Heel wat mensen die ook in de Vrouwe van alle Volkeren in Amsterdam geloven zien hierin een bevestiging van de authenticiteit van de verschijningen aan Ida Peerdeman. In de rooms-katholieke kerk heeft de diocesane bisschop jurisdictie over private openbaringen; dus alles in orde zou men denken. Bij een grondige studie van Akita aan de hand van meer dan 20 verschillende bronnen, bemerkte ik tot mijn verbazing steeds meer overeenkomsten met Amsterdam, waaruit ik alleen maar kan concluderen dat beide bisschoppen de verkeerde beslissing namen. Dit zou niet de eerste keer zijn in de recente kerkgeschiedenis. In het verleden werden al pausen, bisschoppen, heiligen misleid door valse verschijningen die ze voor authentiek hielden. Gelukkig behoren private openbaringen nooit tot de geloofsleer. Men moet deze zaken dus weten te relativeren. Trouwens, zowel Mgr. Punt als Mgr. Ito zeggen dat men vrij is hen al dan niet te geloven. Zij zijn zeker niet onfeilbaar. Beide bisschoppen waren ook zo onverstandig in te gaan (met hun eigen tekort aan ervaring en in subjectiviteit?) tegen het advies van de bisschoppelijke commissies en van Rome. Maar laten we het nu eerst hebben over de fenomenen van Akita zelf.

2

MERKWAARDIGE GEBEURTENISSEN IN AKITA De havenstad Akita ligt in de bergen in het noordwesten van het grootste Japanse eiland Honsjoe. In het gehucht Yuzawada van het dorp Soegawa bij Akita bevindt zich een klein klooster van de Dienaressen van de Eucharistie. De stichter van dit seculier instituut is Mgr. Jan Shojiro Ito, de bisschop van Niigato, die op 22 april 1984 de fenomenen als bovennatuurlijk erkende. In dit klooster leeft sinds 1969 zuster Agnes Sasagawa Katsuko, geboren in 1931, die de hoofdrol speelt in de sensationele gebeurtenissen. Ze werd door bisschop Ito zelf ertoe aangezet om in te treden in deze nieuwe gemeenschap, ondanks haar slechte gezondheid (op 19-jarige leeftijd liep ze een verlamming op na een mislukte operatie). Begin 1973 werd ze ook doof, door oververmoeidheid, en leerde ze liplezen. Op 12, 13, 14 en 24 juni 1973 ziet zuster Agnes lichtstralen vanuit het tabernakel komen. Op 28 juni 1973 vormde zich een pijnlijke wonde in haar linkerhand in de vorm van een kruis. Op 29 juni 1973 zag ze engelen rond het altaar. Op 6 juli 1973 verscheen haar een vrouw die zei: "Vrees niet" (Ze meende dat dit haar engelbewaarder was, die verscheen onder de gedaante van haar zus - een boze geest kan dit ook doen). De stem zei onder andere: "De wonde in de hand van Onze-Lieve-Vrouw is dieper dan de uwe" In de kapel aangekomen stelde zuster Agnes vast dat het Mariabeeld inderdaad een bloedende wonde had in de rechterhandpalm, ook in de vorm van een kruis! Zuster Agnes hoorde nu een stem vanuit het OLV-beeld en ze vernam haar eerste boodschap: "Mijn dochter, mijn novice, u hebt in gehoorzaamheid alles verlaten om mij te volgen. Uw oren zullen genezen. Bid tot eerherstel voor de zonden van de mensheid." Op 27 juli 1973 zei de stem van de engel: "Aan uw lijden komt vandaag een einde.

Het bloed dat Maria heeft vergoten is voor uw bekering." (zuster Agnes was al bekeerd tot het christendom voor ze in het klooster intrad). De pijnlijke wonde van de zuster verdween dezelfde dag; de wonde van het OLV-beeld na twee maanden, maar van dan af bloedde ze niet meer. Op 3 augustus 1973 krijgt zuster Agnes haar tweede boodschap vanuit het Mariabeeld: "Mijn dochter, mijn novice, bemint gij de Heer? De hemelse Vader zal de gehele mensheid een grote kastijding zenden. Al zo vaak heb ik met Mijn Zoon de toorn van de Vader trachten te bedaren. Gebed, boete en moedige offers kunnen helpen. Eer de armoede, de kuisheid, de gehoorzaamheid. Laat u leiden door uw overste." (dit is de bisschop) Op 29 september 1973 verdween de wonde aan de hand van het OLV-beeld, maar nu bleek het beeld volledig bezweet, vooral voorhoofd en hals ervan. Een heerlijke bloemengeur omgeeft het zwetende Mariabeeld. Op 13 oktober 1973 kwam de climax met de derde en laatste boodschap: "Mijn geliefde dochter, zoals ik u al gezegd heb, zal de Vader, als de mensheid zich niet bekeert, een vreselijke kastijding over het menselijke ras zenden. Zonder enige twijfel zal het een verschrikkelijke straf zijn, erger dan de Zondvloed, zoals men nog nooit heeft gezien. Het vuur zal uit de hemel vallen. Door deze straf zal een groot deel van de mensheid vernietigd worden. De overlevenden zullen de doden benijden. Bid de rozenkrans. De duivel is binnengedrongen in de Kerk; kardinalen zullen opstaan tegen kardinalen, bisschoppen tegen bisschoppen (cf. Garabandal - AVÉ nr. 3), altaren en kerken zullen verwoest worden. Als de zonden nog zullen toenemen, zal de vergiffenis van de zonden ophouden te bestaan!" Onze-Lieve-Vrouw vroeg nog aan zuster Agnes om te luisteren naar haar overste, de bisschop Mgr. Ito. Op 15 oktober 1973 geurde het zwetende Mariabeeld voor het laatst.


Op 13 oktober 1974 kreeg zuster Agnes het gehoor even weer terug. Op 4 januari 1975 begint het OLV-beeld te wenen. Dit herhaalde zich 101 keer, tot 15 september 1981. Er waren zowat 500 getuigen, waaronder vier keer bisschop Ito zélf. De aalmoezenier en geestelijke leider van zuster Agnes, Pater Thomas Yasuda, liet stalen van het bloed, zweet en tranen van het Mariabeeld onderzoeken in de universiteiten van Akita en Gifu. Het oordeel luidde: menselijke oorsprong, bloedgroep O (Welke is de bloedgroep van zuster Agnes? In Civitavecchia is er ook een wenend OLV-beeld ...van Medjugorje. De eigenaar Fabio Gregori weigert zijn bloed te laten onderzoeken. Ook hier gelooft de Italiaanse bisschop Girolamo Grillo in een wonder. Het Vaticaan wijst de erkenning af). Zuster Agnes kreeg later nog boodschappen van haar engelbewaarder. En op 30 mei 1982 genas haar doofheid definitief. Op Paasdag, 22 april 1984, publiceerde Mgr. Ito een lange pastorale brief, waarin hij zijn ontslag aankondigde en verklaarde dat de onderzoekingen tot op heden niet toelaten het bovennatuurlijk karakter van de gebeurtenissen in Akita te ontkennen. "Bijgevolg, in afwachting dat de H. Stoel een definitief standpunt inneemt, verbied ik de devotie tot O.L.V. van Akita niet. Zelfs als Rome een gunstig oordeel zou geven, is men niet verplicht erin te geloven. Het betreft slechts een private openbaring. Men moet alleen geloven in de Goddelijke Openbaring. Deze bevat immers alles wat we nodig hebben voor ons eeuwig heil." In zijn verklaring vertelt Mgr. Ito dat hij vroeger nooit met dergelijke zaken geconfronteerd werd. Hij ging voor de eerste maal in zijn leven naar Rome in 1975 en sprak er met Mgr. Hamel. In 1976 vroeg hij de aartsbisschop van Tokio om een commissie op te richten. Dit onderzoek leidde tot een negatief resultaat. In 1979 vroeg hij de Congregatie voor de Geloofsleer in Rome voor een tweede onderzoek. Het oordeel van 1981 was opnieuw negatief. Mgr. Ito richtte via de pauselijke nuntius in Japan nogmaals een verzoek tot Rome. In oktober 1983 ging hij opnieuw naar Rome en sprak er met drie leden van de Congregatie voor de Geloofsleer. Ze zegden hem dat de zaak nog in onderzoek was. NEGATIEVE ARGUMENTEN TEGEN AKITA

1. Bisschop Ito houdt geen rekening met de adviezen van zijn eigen Japanse com-

missie noch met die van Rome (cf. Mgr. Punt inzake 'Amsterdam'). 2. De pauselijke nuntius in Tokio, Mgr. Ambrose de Paoli, antwoordde in 1999 aan de uitgever van het Britse blad Christian Order, in opdracht van de Congregatie voor de Geloofsleer: "De H. Stoel heeft nooit enige vorm van erkenning verleend aan de gebeurtenissen of boodschappen van Akita" (hetzelfde geldt voor Amsterdam). Deze brief kunt u nalezen op het internet onder: www.theotokos.org.uk /pages/unapprov/akita. Deze rechtzetting was nodig omdat manipulatoren valse verklaringen in de mond van Kardinaal Ratzinger legden (hetzelfde doet zich voor in verband met Medjugorje) ... en van Moeder Angelica op de Amerikaanse tv-zender EWTN. 3. Mgr. Ito ging drie keer naar Amsterdam, en liet er zich beïnvloeden door de zogenaamde zieneres, Ida Peerdeman Het houten beeld in Akita is immers een kopie van De Vrouwe van alle Volkeren. 4. Mgr. Ito erkent Akita juist voor zijn ontslag als bisschop. Nadien kon men hem dus niet meer ter verantwoording roepen. 5. In de laatste boodschap van 13 oktober 1973 kondigt Onze-Lieve-Vrouw een straf aan, erger dan de Zondvloed. In Genesis 9,11 zegt God nochtans: "Er zal nooit meer een zondvloed komen om de aarde te verwoesten". 6. Sommige teksten uit de zgn. boodschappen van Akita lijken plagiaat van het vroeger verspreide valse derde geheim van Fatima. Ook Mgr. Hnilica verwijst in zijn Amsterdam-kerstbrief 2002 uitdrukkelijk naar dit derde geheim van Fatima in verband met Akita. 7. Andere delen uit de Akita-boodschappen zijn dan weer plagiaat van Garabandal (kardinalen tegen kardinalen, bisschoppen tegen bisschoppen...): cf. AVÉ nr. 3. 8. Nog andere teksten van Akita lijken plagiaat van het door de Kerk verboden (zie AVÉ nr. 4 pagina 88) zgn. geheim van Melanie uit La Salette. Dit wordt onder andere door René Laurentin opnieuw gepropageerd, tegen de Rector van La Salette en tegen Rome in! 9. De boodschap van Akita, namelijk dat de vergiffenis van de zonden zal ophouden te bestaan, is eveneens op geen enkele wijze staande te houden vanuit de leer van de RK Kerk. Deze boodschap zou afschaffing van de biecht inhouden die door Jezus Christus zelf is ingesteld. Een handige zet van de tegenspeler van

God? 10. De Akita-boodschap dat Satan infiltreert in de Kerk lijkt plagiaat van een vroegere uitspraak van Paus Paulus VI (in 1972?) 11. Bisschop Ito heeft (zie Inside the Vatican november 1998) gezegd dat God de mensheid zal uitzuiveren voor het jaar 2000. Dit is niet gebeurd. 12. Don Gobbi (zie AVÉ nr. 5) speelt, evenals in Medjugorje, ook in Akita een belangrijke rol. In het blad Chrétiens Magazine (waarin o.a. René Laurentin vele valse verschijningen propageert) van november/december 1985 staat op pagina 7 een foto van Don Gobbi (stichter van de Mariale Priesterbeweging) naast Mgr. Ito bij het miraculeuze Mariabeeld van Akita. Trouwens, dezelfde Don Gobbi beweert in Akita op 15 september 1987 een boodschap gekregen te hebben van Onze-Lieve-Vrouw, die zei dat ze in Fatima al sprak van een straf erger dan de Zondvloed! 13. De auteur van het boek Celle qui pleure au Japon - La Dame de tous les Peuples (1985 Ed. Téqui-Paris) is missiepater, Joseph-Marie Jacq. Deze fan van Akita vermeldt in dit boek zowel Medjugorje (zie AVÉ nr. 1) als Garabandal (zie AVÉ nr. 3) als San Damiano (zie AVÉ nr. 7) als Teresa Musco (zie later in AVÉ) als waren dit ook echte verschijningen. En wat nog straffer is, hij beweert net zoals Don Gobbi, in Akita van Onze-Lieve-Vrouw een boodschap te hebben gekregen (zie het franse blad L' Impartial nr. 99 uit 1983 p 7) 14. In het algemeen stel ik vast dat zowel auteurs als uitgevers als propagandisten van boeken over Akita tezelfdertijd voorstanders zijn van vele andere, niet-erkende verschijningen. BESLUIT Alle fenomenen die gemeld worden in Akita zijn in de tweeduizend jaar kerkgeschiedenis al lang bekend uit vroegere niet-bovennatuurlijke verschijningen, die later ofwel te verklaren waren door parapsychologische verschijnselen, ofwel door menselijk bedrog, ofwel door satanische invloeden. Er is dus niets nieuws onder de Japanse zon van Akita... Er zijn vele boeken en web sites die Akita in de hemel prijzen. Een kritische evaluatie is zeldzaam. Het boek Faussaires de Dieu van J. Bouflet (zie AVÉ nr. 1) en de web site www.theotokos.org.uk geven in elk geval wél een kritische visie op deze zaak.

TRIO VALSE ZIENERS MARK WATERINCKX

In het december 2002 nummer heeft u kunnen lezen over Little Pebble, de eerste van het trio VALSE ZIENERS. Wij vervolgen nu met de twee andere valse zieners, t.w. Domanski en Jozef van der Velden. AVÉ Nieuwsbrief over Actuele Verschijningen maart 2003

3

2. KAZIMIERZ DOMANSKI uit OLAWA (POLEN) LEVENSBESCHRIJVING Hij werd geboren in 1934 te Uszni nabij Zloczew, ten N.O. van Wroclaw (Breslau). Hij werd huisschilder van beroep en ging wonen in Olawa (Ohlau), gelegen in het vroegere Duitse Silezië (Schlesien). Dit stadje ligt op de weg E 22, 27 km ten Z.O. van Wroclaw (Breslau ) en 53 km ten N.W. van Opole (Oppeln). In 1966 (32 jaar oud) overkwam hem een zwaar auto-ongeluk. Op de terugweg van zijn werk werd zijn auto geramd door een vrachtwagen. Hij had enkele ribben gebroken, een beschadigde wervelkolom en een bloeduitstorting in de hersenen. Ten gevolge hiervan werd hij half verlamd en verbleef hij langdurig in een ziekenhuis van Wroclaw. In dit ziekenhuis ontving hij van een jonge priester een prentje van O.L.V. van Czestochova. Hij bad alle dagen tot O.L.V. voor zijn genezing. De dokters echter hadden geen hoop op verbetering, en beslisten in 1981 tot een delicate operatie om de bloedklonter in de hersenen te verwijderen. Op de vooravond van de operatie, zo beweerde Domanski, stond plots O.L.V. voor hem, ze legde hem de handen op en zei (cf. San Damiano in AVÉ 7 p. 57 ): "Zoon, sta op, gij zijt genezen. En gij moet nu anderen gaan genezen." De dokters waren perplex, maar niet overtuigd en stuurden hem in vervroegd pensioen. Op 8 juni 1983 'verscheen' hem O.L.V. in zijn tuinhuis in het stadsgedeelte Sobieski op 3 km van zijn huis, waar hij een tuin van drie are bezit. O.L.V. zat op een bank in het tuinhuis, en O.L.V. zei hem opnieuw: "Ik heb je genezen, nu moet jij ook zieken genezen." Domanski ging dit vertellen aan zijn pastoor. Dit was de eerste van een lange reeks 'verschijningen'. De massa stroomde toe, en weldra waren er geruchten over genezingen en bekeringen. Later 'verschenen' hem ook Jezus, de H. Jozef, Pater Kolbe, Zuster Faustina, P. Pio, kardinaal Wyszinski en vele anderen... Onze 'ziener' Domanski verenigde zich vlug met vele andere 'zieners', eerst Little Pebble, waarmee hij later als concurrent in ruzie komt, en wel vanaf juni 1987. Ook met 'ziener' André Pestiaux verenigde hij zich, tot er ook... ruzie van komt, en wel vanaf juni 1994. Domanski vernoemde 15 andere Poolse 'zieners' voor echt (o.a. Biernacki). Ook vele door de Kerk afgekeurde verschijningsplaatsen, zoals Eisenberg ( Alosia Lex-Oostenrijk), Garabandal (Spanje - zie AVÉ 3 p. 42-44), Heroldsbach, Medjugorje (zie AVÉ 1 p. 36), Marienfried, Pino Casagrande (Giubasco-CH), Boedapest, etc. Hij zelf ging veelvuldig op reis bij andere 'zieners'. Zo ging hij meerdere malen de gebouwen inspecteren in Marienfried voor

4

hij zelf zijn eigen 'heiligdom' begon te bouwen. In Maastricht ging hij met de valse zienster Martina door de stad met de rozenkrans in de hand. Zijn uitspraak: "Daar zal een groot heiligdom gebouwd worden!" Hij liet graag een foto zien waarop de Paus hem zegent gedurende een algemene audiëntie. Paus Johannes Paulus II kwam al 2 maal bij hem thuis in... bilocatie! De Paus vertelde hem dat hij zelf ook boodschappen van de hemel ontvangt. Deze Paus zou zelf de grondsteen voor de (illegale!) kerk in Olawa gewijd hebben in Rome. Domanski beweerde ook sinds 1993 de uiteraard onzichtbare - doornenkroon van Jezus te dragen. Op 6 september 1986 weende een geschonken beeldje van O.L.V. in het tuinhuis van Domanski bloedige tranen... In 1997 maakte het Duitse sensatieblad Mystik (vol valse verschijningen) van Clausen melding van een zgn. bloedende hostie... Op 8 december 1997 eindigden de "verschijningen" van Domanski. (Volgens Baldewijns heeft Domanski vanwege de slechte toestand in de wereld alsook in de Kerk echter daarna weer nieuwe boodschappen gekregen en wel van 2 februari 1999 tot en met 8 september 2001. Hiervan is een uitgebreide brochure uitgegeven. In deze brochure wordt vermeld dat zolang de boodschappen duren, de Kerk geen definitieve stelling kan nemen. Dat is niet juist! Onder Kerkelijk standpunt zullen we zien dat ook met betrekking tot Domanski (net als b.v. Heroldsbach) de Kerk een definitief standpunt inneemt terwijl de 'verschijningen' en 'boodschappen' nog gewoon doorgaan. Op 21 juni 2002 is Domanski overleden. Op 25 juni 2002 is hij begraven op het oude kerkhof te Olawa. Nota redactie) 'BOODSCHAPPEN' VAN DOMANSKI Op 2 februari 1986 zei 'Jezus': "Ik verschijn ook in vele andere landen... In Polen en in Australië door de Little Pebble blijf ik de hele wereld waarschuwen." Wat later echter zei 'Jezus': "Little Pebble uit Australië is een afvallige, zijn boodschappen zijn echt tot juni 1987. Mijn zoon, de afvallige ziener Little Pebble verkondigt verder dat hij de volgende Paus wordt. Hij wordt geen Paus, dat komt van de boze geest..." (J. 80): "De boodschappen van Little Pebble mogen niet verspreid worden, u mag hem niet ontmoeten, bij hem werkt Satan..." (Opmerking: J. betekent boodschap van Jezus + nummer, M. Boodschap van Maria + nummer). (M. 115-J. 142): "Door André Pestiaux uit Brussel werkt de boze geest, sinds juni

1994." (J. 171): "De boodschappen van Olawa overtreffen alle andere!!" (140) (dit hoort men op zowat alle valse verschijningsplaatsen...) "Alle echte verschijningsplaatsen moeten met Olawa verbonden zijn" (cf. Little Pebble!) (140): "De Paus gelooft en vertrouwt in Olawa. De Paus zal binnenkort zelf het heiligdom van Olawa inwijden en de echtheid van de boodschappen beamen." 8-12-1985: "De Paus kwam al tweemaal in het huis van Domanski door bilocatie." (160-163): "Een nieuwe Orde (van de Goddelijke Barmhartigheid) moet gesticht worden. Allen moeten lid worden. Dit kan een derde wereldoorlog verhinderen..." (M. 35): "U, Domanski, hebt zoals J. Francis uit Amerika en André uit Brussel, de grootste opdracht." (M. 126): "Iedere tweede mens beweert boodschappen te krijgen van de hemel". (J. 88): "Alle echte zieners worden vervolgd. U, Domanski, het meest." (M. 87): "Degenen die u, Domanski, belasteren, ontvangen geen boodschappen van mij." (M. 15-8-1984): "Het ontvangen van de H. Communie moet knielend gebeuren. Als de priesters er geen gevolg aan geven, zullen zij, na hun dood, hun twee vingers verbranden in het vuur. Alle boodschappen moeten uitgevoerd worden." (M. 16-7-1986): "Op alle beelden en kopieën van de Zwarte Madonna van Czestochova werden in 1986 de littekens op de wang verlengd tot aan de hals." (M. 39): "De meeste zelfmoordenaars gaan naar de hel." (de H. Pastoor van Ars zei het tegendeel!...) (M. 76): "Binnenkort zullen de verschijningen in heel de wereld ophouden." (M. 82): "De Paus zal uit Rome vluchten naar een ander land." (M. 35): "Tijdens de vreselijke straf zullen vele landen van de aardbodem verdwijnen." (M. 91): "In een klein land ZAL de derde wereldoorlog uitbreken" (dus onvoorwaardelijk !!! ) (M. 88): "De derde wereldoorlog KAN verhinderd worden"(dus voorwaardelijk !!!) (M. 82): "Heel Tsjecho-Slowakije zal vernield worden." (J.): "Wie deze boodschappen afwijst en bestrijdt, ...belaadt zich met zware schulden!" Besluit: Bij Domanski vindt men dezelfde onzin als bij concurrent... Little Pebble! KERKELIJK STANDPUNT Volgens Baldewijns werd reeds op 8 december 1999 in alle parochies van het aartsbisdom Wroclaw (waartoe Olawa behoort) een brief (Interdict) voorgelezen die is uitgevaardigd door kardinaal Gulbi-


nowicz. Hierin verbiedt hij mensen het 'nieuwe heiligdom' van Domanski te Olawa te bezoeken en verklaart hij dat Domanski geen boodschappen heeft ontvangen. De Poolse Kerk heeft de verschijningen aan Domanski in Olawa nooit goedgekeurd. Integendeel, op 8 december 2001 zond de Oostenrijkse radio een programma uit (ik bezit de audio-cassette): Maria ausserhalb der Kirche over voornamelijk Medjugorje en Olawa. Er was sprake van waanbeelden, massahallucinatie, antisemitisme, een dreigend schisma. Recent had Kardinaal Gulbinowicz van Wroclaw alle pelgrims die naar Olawa op bedevaart gaan een streng 'Interdict' opgelegd: "Ze mogen geen Sacramenten meer ontvangen, zelfs geen liturgische diensten meer bijwonen, ze mogen zelfs geen peter meer zijn bij een doop. Priesters wordt verboden Sacramenten te verstrekken. De Kerk in Olawa werd gebouwd zonder toestemming van de bisschop (cf Rotonde-kerk in Medjugorje: daarvoor werd pastoor Orec gesuspendeerd!). Bedevaarten zijn verboden." Het DECREET van Henryk Kardinaal Gulbinowicz, gedateerd 14/12/1999 luidt als volgt:

KURIA METROPOLITALNA WROCLAWSKA , Ul. Katedralna 13 50-328 WROCLAW DECREET Handelend volgens Canoniek Wetboek dat aan de diocesane Bisschop volmacht verleent en tot waakzaamheid verplicht, opdat er geen misbruiken zouden binnensluipen in de kerkelijke discipline en de rechtzinnige leer van de Kerk, vooral aangaande het geloof op het gebied van de bediening van het woord, het vieren van de sacramenten en sacramentaliën, de eredienst aan God en de Heiligen (can. 392, C.I.C.), en volmacht om strafwetten uit te vaardigen (can. 1315 §1, C.I.C.), leg ik de straf van interdict op gelovige katholieken, geestelijken en leken, die zich aansluiten bij de Vereniging van de Heilige Geest in Olawa, die bestuurd wordt door Kazimierz Domanski. Aan geestelijken en gelovigen die zich aansluiten bij deze vereniging, deze steunen of besturen, verbied ik: 1. enige deelname aan het vieren van het eucharistisch Offer en alle andere religieuze vieringen; 2. de bediening van de sacramenten en sacramentaliën; 3. het ontvangen van de sacramenten (can.1332, C.I.C.).

De geestelijken die in het kader van deze vereniging de heilige sacramenten vieren (bedienen) alsook geestelijken en leken die daaraan deelnemen of ze ontvangen, doen dat heiligschendend. Tegelijkertijd verorden ik, dat iedere gelovige, geestelijke en leek, die zulke straf op zich afriep, ervan bevrijd kan worden enkel door mij in mijn hoedanigheid van diocesane Bisschop. Dit decreet wordt van kracht vanaf het moment van zijn verschijning. ^ Henryk Kardinaal Gulbinowicz Aartsbisschop Metropoliet van Wroclaw Op de website van Domanski is dit decreet nergens gepubliceerd. Wel heeft Domanski natuurlijk een boodschap van 'Jezus' hierover gekregen: "Kardinaal Gulbinowicz mag de verschijningsplaats niet belasteren!" Dit kunnen we lezen op blz. 43 van het uit het Duits (van Philipp Unterguggenberger) vertaalde boek De verhindering van de derde wereldoorlog, uitgegeven door Baldewijns. Vele jaren was Domanski een vaste eregast bij de jaarlijkse mariale dag van de firma Cannaerts in een zaal te Leest (vroeger in Mechelen zelf). Hij legde er de handen op bij de vele aanwezigen, die hem daarvoor rijkelijk betaalden!!

3. JOOP (JOZEF) VAN DER VELDEN (DE 'WITTE EENHOORN') uit GEEUWENBRUG-NL LEVENSBESCHRIJVING Joop van der Velden werd geboren in 1956. De eerste 'visioenen' kreeg hij al op vijfjarige leeftijd. Dit duurde zo tot zijn twaalfde jaar. Zijn vrouw Nicolina schonk hem drie kinderen, geboren in 1983, 1986 en 1990. In 1985 gebeurde iets wat de hele familie van der Velden danig traumatiseerde. Vader Piet van der Velden (en zijn vrouw Miep Leuven) runde een tuinbouwbedrijf, samen met zijn twee zonen, namelijk Joop (en zijn vrouw Nicoline Siersema) en Ferdinand (Ferry). Welnu, dit vijftal vormde een erg behoudende clan welke in conflict geraakte met de parochiebesturen van Zorgvlied en Oosterwolde en dit volgens een uitgebreid bericht (met foto's) in het Nieuwsblad van het Noorden van 19 oktober 1985. Pastoor J. Meertens van beide parochies kreeg lasterlijke (deels anonieme) brieven met verwijten over linkse opvattingen en homofilie. Alhoewel de familie van der Velden van niets zei te weten, kregen ze toch via de advocaat van de parochiebesturen een brief in de bus, waarin hen de toegang tot beide kerkgebouwen werd ontzegd. Toen op zaterdag 12 en zondag 13 oktober 1985 dit verbod werd overtreden, werden ze door de politie uit de kerk

van Zorgvlied gezet wegens lokaalvredebreuk. Volgens de van der Veldens leed hun bedrijf door deze publieke vernedering grote schade. En inderdaad, korte tijd nadien ging het bedrijf failliet. Rond die periode, merkwaardigerwijs, kreeg Joop van der Velden opnieuw visioenen! Tussen 1987 en 1997 juist geteld 4.516 visioenen en inspraken (inwendige stem), welke hij publiceerde in 40 brochures, en verkocht voor Hfl. 2,25 per stuk (excl. portokosten). Zijn naam Joop veranderde hij in Jozef. Op 4 september 1988 werd zijn stichting Zetel der Wijsheid van de Orde van St. Charbel door Little Pebble zelf ingewijd! Little Pebble vroeg Jozef (Joop) van der Velden om de Little Pebble-boodschappen uit Nowra te verspreiden. Rond die periode stagneerde de verspreiding via Frans Müller uit Groningen ernstig, dus werd door Geeuwenbrug de vertaling overgenomen vanaf de Little Pebbleboodschap nr. 225. Ook het uit het Duits vertaalde boekje (van Franz Krinner) werd uitgegeven als De Waarheid over Little Pebble. Er volgden nog andere. Op 9 oktober 1990 in Oudergem-Brussel loofden en bewierookten Little Pebble en de Witte Eenhoorn elkaar. Little Pebble

noemde Jozef zelfs 'de rijzende komeet' in de wereld van de zieners, en...zegende hem! Echter toen Little Pebble op 19 maart 1991 een tweede (zgn. mystiek) huwelijk aanging, stopte Geeuwenbrug met de publicatie van de Little Pebble-boodschappen. Daarop begon Jozef van der Velden ...zijn eigen boodschappen uit te geven... NOG RUZIES IN HET HUISHOUDEN... - Een broer van vader Piet van der Velden, en dus oom van Jozef, is kapucijn, gekend als broeder Valens. Welnu, deze kapucijn schreef in april 1990 een gepeperde brief aan 'Piet, Miep, Joop, Fer en anderen', waarin hij al die visioenen en boodschappen 100% boerenbedrog noemt. 'Fantasie, hallucinaties, waardoor vele onnozele mensen in geestelijke nood en ontreddering geraken...'. Deze privébrief werd publiek in mei 1990, omdat vader (Piet) van der Velden hem, zin voor zin herhalend, beantwoordde in een open brief! De bezorgde broer kapucijn kreeg alleen een minderwaardige repliek vol verwijten, leugens en manipulaties... De kapucijn had zijn nu werkloze neven Joop en Ferdinand de raad van St. Paulus durven geven om werk te zoeken. Over


5

zijn familie had de kapucijn o.a. geschreven: '...Over dit soort mensen zegt Christus: 'Velen zullen op die dag tot Mij zeggen: Heer, Heer, hebben we niet in Uw naam voorzeggingen gedaan, in Uw naam duivels uitgedreven, in Uw naam veel wonderen verricht? En dan zal ik hun openlijk zeggen: nooit heb ik u gekend; gaat weg van Mij, gij die ongerechtigheid doet' (Mattheus, 7,22-23). - In 1991 barstte een andere ruzie uit in de Zetel der Wijsheid te Geeuwenbrug. Volgens een opdracht van 'O.L.V.' had Jozef een eerste kapel gemaakt in het huis van zijn ouders. Later bouwde hij in de schuur een tweede grotere kapel. De eerste priester die zich verbond met de Witte Eenhoorn was Pater Gabriël de Montfort, een Montfortaanse missiepater uit Haïti. Hij, en later vier andere personen kwamen bij de familie van der Velden inwonen. Op 17 juni 1991 ondertekende de Witte Eenhoorn nog mede een Open Brief van Pater Gabriël de Montfort tegen het tweede huwelijk (overspel) van Little Pebble, en tegen de valse boodschappen van The Trompeter, James Duffy, Franz Krinner, Pater Blais (een Canadese Medjugorje-fan) en Fr. Broussard (geestelijke leider van Little Pebble). - Slechts 2 maanden later publiceerde dezelfde P. Gabriël opnieuw een Open Brief, maar nu tegen Jozef en de hele familie-clan van der Velden. Hij schreef dat de Witte Eenhoorn aan hem als algemene overste van de Orde van St. Charbel weigert te gehoorzamen. De Witte Eenhoorn wilde zelf baas spelen en heeft daarom P. Gabriël op 15 augustus 1991 (een Maria-feestdag!) van zijn erf weggestuurd. De hele familie-clan trok zich terug uit de Orde, en richtte hun eigen Orde op. Pater Gabriël schreef dat vader Piet van der Velden macht uitoefende over alle leden en deze geestelijk verkrachtte. Iedereen moest bij hem al zijn zonden gaan opbiechten. Toen Pater Gabriël orde op zaken wilde stellen, dreigde de familie met de politie en werden ze allen op staande voet buiten gegooid met achterlating van allerlei zaken. Pater Gabriël verhuisde naar Coevorden, alwaar de Orde van St. Charbel officieel een nieuw adres kreeg. Alles was de schuld van ...demonen, schreef hij. Een andere missiepater werd ondertussen binnengehaald, namelijk Pater Van Ruyven M.S.C. Deze oude pater komt een maal per maand en consacreert voldoende hosties, die vader van der Velden in de tussentijd uitreikt. Later werd de Vlaamse pater franciscaan Pascal Marchal gedwongen bij de familie in te wonen om er dagelijks de H. Mis op te dragen. Het is deze pater die me ooit vertelde dat alle verschijningen echt zijn, er zijn geen valse! In feite werd hij gegijzeld, en moest dan ook in 1992 door de Interpol ontzet wor6

den! Vanaf de brochure nr. 20 (oktober/ december 1992) verdween de naam en adres van P. Marchal inderdaad uit de boekjes als besteladres. DE BOODSCHAPPEN VAN DE 'WITTE EENHOORN' Deze zijn al even dwaas als zijn mystieke(!) naam. Ze blijken vaak een kopie van de boodschappen van Little Pebble en van Domanski: sensatie, angstgevoelen opwekken, voorspellingen die nooit uitkomen... Op 23 juli 1989 had de Witte Eenhoorn een visioen in Nowra (Australië). Op 7 februari 1992 zag hij 'O.L.V.' verschijnen in San Damiano (cf. AVÉ 7 p. 55-61). Op 10 februari 1992 sprak hij met 'O.L.V.' in Cottignac (Frankrijk). BIZARRE VERHALEN Juist zoals een zekere prof. Rutten (exI.K.I.), beelde de Witte Eenhoorn zich in dat hij de redder van de RK Kerk was. In zijn lezingen (bijvoorbeeld in de zaal Zodiac in het Belgische Wuustwezel) vertelde hij dat het zijn missie is om... Paus Johannes Paulus II te beschermen. De vrijmetselarij zou een aanslag beramen op Johannes Paulus II in het Vaticaan. Geen nood echter, de dappere Witte Eenhoorn infiltreerde al in die loge (in Zuid-Frankrijk), die hij zogezegd hielp in hun plannen, maar op het cruciale moment zal hij de Paus redden en hem meevoeren naar zijn geheime(!) bergplaats in. Geeuwenbrug, alwaar Johannes Paulus II niemand minder dan Little Pebble tot volgende en laatste Paus zou wijden!!! - Ondertussen liet onze 'Witte Eenhoorn' zich diplomaat en consul noemen, en schreef hij brieven onder het briefhoofd van het obscure tempeliers-prinsdom van Seborga, ergens in Zuid-Frankrijk. Hij woonde aan de Côte d'Azur met zijn Franse secretaresse Beatrice Petit in Golfe Juan. Merkwaardig is dat hij met deze dame op een foto in een franse publicatie voorgesteld wordt als de heer en mevrouw van der Velden. Zijn Nederlandse vrouw en kinderen woonden ondertussen in een armoedige stacaravan in Geeuwenbrug. - Op 22 oktober 1994 infiltreerde onze Witte Eenhoorn zelfs als spreker op de provinciale dag van het Thomas More-genootschap in Hoboken-Antwerpen. Zijn gangmaker was E.H. Hendriks, die Jozef overal vergezelt, en officieel de lezing kwam geven over New Age. Maar ongevraagd trad Jozef als tweede spreker op. Zijn optreden verwekte nogal wat tumult in de zaal bij het vragen stellen. - Over New Age gesproken: In het Nederlandse New Age-tijdschrift Paravisie van juli 1991 las ik een artikel van een zekere Carel Elias. Die vertelde over zijn bezoek

aan een religieuze sekte in... Geeuwenbrug-Dwingeloo, namelijk de 'Zetel der Wijsheid'. Hij noemt ze de Drentse volgelingen van Little Pebble, een... RK 'priester', die voorspelt dat de wereld zal vergaan in het jaar 2000... - Jozef van der Velden, alias Joop, alias De Witte Eenhoorn van O.L.V., alias The White Unicorn of Our Lady, alias La Licorne Blanche de Notre Dame gaf, naast zijn adres in Geeuwenbrug, ook nog adressen op in Cannes (Frankrijk), in Noumea (Nieuw Caledonië), in Ajaccio-Corsica, in Wuustwezel, in Siegburg (Duitsland), en in Prince George (Canada). BRIEVEN VAN DE WITTE EENHOORN 1. Reeds op 18 juli 1991 mocht ik me verheugen in een brief die 'The White Unicorn' me persoonlijk toestuurde. Ik had nl. o.a. over hem gesproken als valse ziener in een lezing op 15 juni 1991 in de Belgische abdij van Postel. Hij schreef daarin dat ik hem niet eens kende. Wel, de Witte Eenhoorn vergiste zich. Ik had hem aan het werk gezien, foto's genomen en bandopname, in Oudergem-Brussel op 9 oktober 1990 samen met Little Pebble en andere charlatans. 2. Op 25 juli 1991 kreeg ik al een tweede brief van de rijzende ster in de Little Pebble-clan. Deze keer verdedigde hij de echtheid van die vervalste 'preek van de paus', die o.a. in Katholieke Stemmen door Mevrouw van Dijk werd gepubliceerd. Hij had zelfs een bevestiging bijgevoegd van Mgr. Van Lierde. 3. Onlangs, op 18 september 2002, stuurde J. van der Velden O.S.C.(!) een brief van drie kantjes, dit maal aan pastoor Rudo Franken als verantwoordelijke uitgever van ons tijdschrift AVÉ. De publicatie in AVÉ 7 van de veroordeling op 16 juni 2002 van de hele Little Pebble-club door Rome en de bisschop van Wollongong, en de aankondiging van een volgend artikel in AVÉ 8 over Little Pebble en Domanski hadden hem blijkbaar verontrust. Zeer interessant is het als hij schrijft dat de actuele verschijningen voor zeer vele 'simpele mensen' de laatste strohalm is. Hij vraagt zich af of het geen geestelijke moord is mensen deze laatste strohalm af te nemen. Is het niet eerder moedig het schandalig bedrog van deze verschijningen aan te klagen en de mensen te helpen om opnieuw hun gezond verstand te gebruiken? Wij zijn niet betweterig of verwaand of opstandig, maar wel trouw aan de richtlijnen en de uitspraken van Rome, en aan die van de lokale bisschop, in zoverre die zelf gehoorzaam is aan Rome. J. van der Velden schrijft in een P.S. dat zijn Orde van de H. Charbel niets te maken heeft met de Orde uit Australië. Hij vergeet dat Little Pebble zelf zijn Orde in Geeuwenbrug kwam inwijden op 4 sep-


tember 1988. J. van der Velden schrijft dat Paus Paulus VI in 1966 toeliet om Mariale Boodschappen te publiceren zonder toestemming van de lokale bisschop. Hij vergist zich andermaal. Kardinaal Ratzinger weerlegde dit o.a. op 29 november 1996 in de tweede waarschuwing tegen de valse zienster Vassula (zie AVÉ 4 p. 72). BESLUIT Jozef van der Velden en zijn familie-clan hebben alle kenmerken van een sekte:

autoritaire personen vol frustraties, die macht willen verwerven over anderen; die de meest bizarre onzin uitkramen, maar toch een zeker charisma bezitten om anderen te manipuleren en geestelijk te hersenspoelen. Wie niet naar hun pijpen danst, wordt er ongenadig uitgegooid. Ze maken misbruik van de huidige verwarring (vnl. in de Nederlandse RK Kerk), en noemen zichzelf de laatste strohalm voor zeer vele 'simpelen'. Om hen te volgen, moet je inderdaad je verstand op nul zetten.

P.S. In een document over de Orde van St. Charbel, uitgegeven door Geeuwenbrug, staat dat de H. (sinds 1977) Charbel Machlouf als patroon werd verkozen, omdat hij model staat voor christelijke eenheid, vroomheid, zuiverheid en gehoorzaamheid. Staan Little Pebble, Domanski en de Witte Eenhoorn ook model voor christelijke eenheid, vroomheid, zuiverheid en gehoorzaamheid aan de Rooms-katholieke Kerk???

KERKELIJKE DOCUMENTEN VATICANUM II: DOGMATISCHE CONSTITUTIE OVER DE KERK (DEEL II) III. De heilige maagd en de Kerk 63. [Maria, toonbeeld van de Kerk]. Door de gave en de taak van het goddelijk moederschap, dat haar met haar Zoon, de Verlosser, verenigt, en door haar heel bijzondere genaden en opdrachten is de heilige maagd ook met de Kerk innig verbonden: de moeder van God is het model van de Kerk, zoals de heilige Ambrosius reeds leerde, met name in de orde van het geloof, de liefde en de volmaakte eenheid met Christus. In het mysterie immers van de Kerk, die evenals zij met reden moeder en maagd wordt genoemd, is de heilige maagd Maria voorgegaan en vormt zij op schitterende en enige wijze het voorbeeld van de maagd en van de moeder. Want in geloof en gehoorzaamheid heeft zij de eigen Zoon van de Vader hier op aarde gebaard, en wel zonder een man te bekennen, overschaduwd door de Heilige Geest. Als de nieuwe Eva heeft zij niet aan de oude slang, maar aan de gezant van God haar geloof geschonken, dat door geen enkele twijfel werd geschonden. Zij heeft de Zoon ter wereld gebracht, die God gesteld heeft tot Eerstgeborene onder vele broeders (vgl. Rom.8,29), de gelovigen namelijk, tot wier geboorte en opvoeding zij met moederlijke liefde bijdraagt.

64. [De Kerk, moeder en maagd]. Nu echter wordt de Kerk, die de verborgen heiligheid van Maria beschouwt, haar liefde navolgt en de wil van de Vader getrouw volbrengt, ook zelf moeder door het woord van God met getrouwheid op te nemen: door de prediking en het doopsel immers brengt zij zonen ter wereld, van de Heilige Geest ontvangen en uit God geboren, voor een nieuw en onsterfelijk leven. Ook zij is maagd: zij behoudt haar trouw aan de bruidegom gaaf en zuiver en in navolging van de moeder van haar Heer bewaart zij op maagdelijke wijze, door de kracht van de Heilige Geest, het ongerept geloof, de standvastige hoop en de oprechte liefde. 65. [De Kerk en de navolging van de deugden van Maria]. Terwijl de Kerk in de zalige maagd de volmaaktheid reeds bereikt heeft, waardoor ze vlek noch rimpel vertoont (vgl. Ef. 5, 27), moeten de gelovigen zich nog steeds inspannen om door de overwinning op de zonde in heiligheid te groeien: daarom verheffen zij hun blikken naar Maria, die door heel de gemeenschap van de uitverkorenen als een toonbeeld van deugden uitmunt. De Kerk, die in vrome overweging bij haar verwijlt en haar in het licht van het mens

geworden Woord beschouwt, dringt met ontzag verder door in het diepste mysterie van de incarnatie en wordt met haar Bruidegom steeds meer gelijkvormig. Maria is in het hart van de heilsgeschiedenis binnen getreden en zij verenigt en weerspiegelt als het ware de hoogste geloofsgeheimen. Wanneer zij dus het voorwerp is van verkondiging en verering, roept zij de gelovigen op naar haar Zoon en zijn offer en naar de liefde tot de Vader. De Kerk gaat op haar beurt bij haar streven naar de glorie van Christus steeds meer op haar verheven toonbeeld lijken, door voortdurend vooruit te gaan in geloof, hoop en liefde en in alles de wil van God te zoeken en op te volgen. Daarom ook ziet de Kerk bij haar apostolisch werk terecht op naar haar die Christus ter wereld bracht, Christus namelijk die juist hierom van de Heilige Geest werd ontvangen en uit de maagd werd geboren om door de Kerk ook in de harten van de gelovigen te worden geboren en te groeien. De heilige maagd is tijdens haar leven het voorbeeld geweest van de moederlijke genegenheid waarmee allen bezield moeten zijn die in de apostolische zending van de Kerk aan de wedergeboorte van de mensen meewerken.

EEN AANTAL BELANGRIJKE CITATEN UIT:

APOSTOLISCHE BRIEF ROSARIUM VIRGINIS MARIAE VAN PAUS JOHANNES PAULUS II OVER DE ALLERHEILIGSTE ROZENKRANS, AAN DE BISSCHOPPEN, GEESTELIJKHEID EN GELOVIGEN Inleiding 1.... De rozenkrans van de Maagd Maria ('Rosarium Virginis Mariae'), die zich geleidelijk onder leiding van Gods Geest in het tweede millennium heeft ontwikkeld, is een gebed dat geliefd was bij veel heiligen en is aangemoedigd door het leerambt. In zijn eenvoud en diepzinnigheid blijft de rozenkrans ook in het zojuist begonnen millennium een gebed van grote betekenis, dat is voorbestemd vruchten van heiligheid te oogsten... AVÉ Nieuwsbrief over Actuele Verschijningen maart 2003

7

De pausen en de rozenkrans 2.... Veel van mijn voorgangers hebben groot belang gehecht aan dit gebed... Ikzelf heb vaak het veelvuldig bidden van de rozenkrans aangemoedigd. Van jongs af aan nam dit gebed in mijn spirituele leven een belangrijke plaats in... "De rozenkrans is mijn favoriete gebed. Een wonderbaarlijk gebed! Prachtig in eenvoud en diepgang ..." ...Ik wil mijn dank richten tot de Heer in de woorden van zijn heiligste moeder, onder wier bescherming ik mijn apostolisch priesterschap heb gesteld: Totus Tuus! Oktober 2002-oktober 2003: het jaar van de rozenkrans 3....Het is mijn wens dat gedurende dit jaar het rozenkransgebed speciale nadruk krijgt en dat het wordt gestimuleerd in de verschillende christelijke gemeenschappen. Daarvoor roep ik de twaalf maanden tussen oktober 2002 en oktober 2003 uit tot het jaar van de rozenkrans. ...Het rozenkransgebed, als dat in zijn volle betekenis wordt herontdekt, komt tot de kern van het christelijk leven. ... Het doet mij plezier om dit ook te bekrachtigen in de heuglijke herinnering van een ander jubileum: de veertigste verjaardag van de opening van het Tweede Vaticaans Concilie op 11 oktober 1962, de "grote genade" voor de Kerk in onze tijd, die werd voorbeschikt door Gods Geest. Bezwaren tegen de rozenkrans 4....Dit gebed dient als een uitstekende inleiding en een getrouwe weerklank van de liturgie, die mensen in staat stelt om volledig en innerlijk de liturgie te beleven en dagelijks de vruchten ervan te plukken. Misschien zijn er ook mensen die vrezen dat het rozenkransgebed niet erg oecumenisch is wegens de nadruk op Maria... Als het rozenkransgebed op een juiste manier wordt herontdekt, is het gebed behulpzaam voor de oecumene en vormt het zeker geen belemmering! Een weg tot contemplatie 5....Aangezien de hedendaagse cultuur - ondanks zoveel aanwijzingen van het tegendeel - heeft laten zien opnieuw behoefte te hebben aan spiritualiteit, mede onder invloed van andere religies, is het meer dan ooit nodig dat onze christelijke gemeenschappen "oorspronkelijke scholen van gebed" worden. Het rozenkransgebed behoort tot de mooiste en prijzenswaardigste tradities van christelijke bezinning. Het is een typisch meditatief gebed, dat in het Westen ontstond, en dat in zekere zin in overeenstemming is met het 'gebed van het hart' of 'Jezusgebed' dat wortel schoot in de aarde van het christelijke Oosten. Gebed voor vrede en voor de familie 6....Het millennium begon met de verschrikkelijke aanslagen van 11 september 2001, en laat elke dag overal ter wereld nieuwe scènes van bloedvergieten en geweld zien. Het rozenkransgebed te herontdekken betekent dat we onszelf onderdompelen in de overweging van het mysterie van Christus die 'onze vrede is' ... Een vergelijkbare noodzaak om inzet en gebed komt naar voren in een andere zaak die tegenwoordig wordt bedreigd: het gezin, de basiscel van de gemeenschap, die op zowel ideologisch als praktisch vlak in toenemende mate door ontbindende krachten wordt aangetast... "Daar is je moeder!" (Joh 19,27) 7.... Bekend zijn de gebeurtenissen in de 19de en 20ste eeuw waarbij de moeder van God haar aanwezigheid liet gelden en haar stem liet horen om Gods volk aan te sporen tot deze vorm van contemplatief bidden. In het bijzonder noem ik de verschijningen van Lourdes en Fatima wegens hun grote invloed op het leven van christenen en hun erkenning door het hoogste kerkelijke leerambt. Deze heiligdommen worden door grote aantallen pelgrims bezocht die op zoek zijn naar troost en hoop. In het spoor van de getuigen 8... Het is ondoenlijk om alle heiligen op te noemen die in het rozenkransgebed een oorspronkelijke ontwikkeling naar heiligheid hebben ontdekt. Maar we kunnen niet om de heilige Louis Marie Grignion de Montfort heen, de auteur van een bijzonder werk over de rozenkrans, en, meer van onze tijd, Pater Pio van Pietrelcina, die ik onlangs heb mogen heilig verklaren. Als een ware apostel van de rozenkrans is ook nog de zalige Bartolo Longo te noemen, die een bijzondere gave had. Zijn weg naar heiligheid rustte op een inspiratie die hij in de diepte van zijn hart hoorde: "Wie de rozenkrans doorgeeft is gered!" ...Bartolo Longo bevorderde met zijn levenswerk en in het bijzonder met de praktijk van de 'Vijftien zaterdagen' het christocentrische en contemplatieve hart van het rozenkransgebed. Hij werd hierbij sterk aangemoedigd en gesteund door Leo XIII, de 'paus van de rozenkrans'. Hoofdstuk I Christus overwegen met Maria Een gelaat schitterend als de zon 9...."Voor hun ogen veranderde Hij van gedaante. Zijn gezicht ging stralen als de zon" (Mt 17,2). De scène van de transfiguratie uit het evangelie, waarbij de apostelen Petrus, Jacobus en Johannes in vervoering raken van de schoonheid van de Verlosser, kan opgevat worden als een icoon van christelijke contemplatie... Door contemplatie van het aangezicht van Christus, worden we ontvankelijk voor het mysterie van het Trinitaire leven, zodat we telkens opnieuw de liefde van de Vader ervaren en ons verheugen in de vreugde van de heilige Geest... (Vervolg kunt u lezen in AVÉ Nr. 10 van juni 2003) 8


INGEKOMEN STICHTING VRIENDEN VAN SOUFANIEH P. JOANNES M. TOUW

-

31 DECEMBER 2002

Beste vrienden, Het is enkele jaren geleden dat u voor het laatst iets van ons gehoord hebt. Toen zagen we uit naar de gebeurtenissen die rond Pasen 2001 zouden plaats hebben. Hoewel er vorig jaar in Soufanieh erg veel gebeurd is, heb ik lang getwijfeld of en hoe ik u moest inlichten. Langer wachten lijkt mij echter niet verantwoord en daarom wil ik u een beschrijving geven. Op welke wijze u dit alles wilt uitleggen of welke conclusies u wilt trekken, laat ik geheel aan u over. Ik wil mij in het onderstaande zoveel mogelijk tot de feiten beperken zoals deze op video*s te zien zijn.

geconstateerd van de olie in het glazen kelkje onder de wonderbare ikoon, met drie druppels die tot een later tijdstip (21 april) vast bleef hangen aan de onderkant van het eenvoudige plastic lijstje. [...] 3. Extase en boodschap op Stille Zaterdag 14 april. De extase begon omstreeks 14.15 uur: het gezicht en de handen waren plotseling met olie bedekt. [...] Na enkele minuten van duidelijke pijn aan de ogen, ging zij in extase: deze duurde 35 minuten. Tot zover het verslag van pater Elias Zahlaoui dat hij in Chretiens Magazine nr. 141 liet publiceren.

VERWACHTINGEN

In de laatste boodschap van 27 november 1990 stond vermeld: Heb geen angst, mijn dochter, als ik je zeg dat je me voor het laatst ziet, tot het (Paas)feest gezamenlijk (gevierd) wordt. Hoewel deze tekst op twee wijzen uitgelegd kan worden, was het de verwachting van velen dat er in 2001, het eerst volgende jaar waarop Pasen door katholieken en orthodoxen op dezelfde datum gevierd zou worden, een nieuwe verschijning zou plaats vinden. Ook stigmata, zoals in de andere jaren waarop het paasfeest gezamenlijk werd gevierd, behoorden tot de mogelijkheden. Een klein groepje van vijf personen uit mijn omgeving was aanwezig. Per fax en telefoon heb ik een druk contact onderhouden met diverse personen in Damascus. Ook vooraf heb ik intensief gebeld en gefaxt met Mirna en haar omgeving. Mirna had het vooraf moeilijk. Ze voelde zich erg angstig en verward. OFFICIËLE VERSLAG VAN PATER ELIAS

Hieronder zal ik eerst een deel van het verslag laten volgen van pater Elias Zahlaoui: Er zijn op het niveau van de tekenen drie feiten te vermelden: 1. Het opengaan van de stigmata. Op Witte Donderdag om 13.45 uur, op het voorhoofd, de palmen van de twee handen, de zijde (12 cm) en de voeten. Aan dit alles ging gedurende enkele minuten een plots en afmattend beven over het hele lichaam van Mirna vooraf. [...] 2. Afscheiding van de olie op de wonderbare ikoon. Niemand kent het moment van deze afscheiding in de nacht van vrijdag op zaterdag. Men heeft pas na de komst van pater Fadi Tabet uit Beyrouth, rond half twee in de morgen, met onuitsprekelijke vreugde de aanwezigheid

foto's aanwezig. Toen ik bepaalde zaken begon te suggereren werd ik door enkele mensen voor gek verklaard, omdat ik er zelf niet bij aanwezig ben geweest. Maar de video-opnames zijn objectiever in de waarneming dan welke aanwezige dan ook kan zijn. Men kan zo*n opname rustig bekijken, herhalen enz. Er waren bij het gebeuren o.a. twee artsen aanwezig, die echter geknield met tranen in de ogen bij het bed zaten. Wat kunnen zulke getuigen vertellen als op de video te zien is hoezeer ze door emoties overspoeld waren? Opvallend is dat de enige onderzoeken die zij deden, zich beperken tot het opnemen van de polsslag!

EERSTE MOEILIJKHEDEN

In de dagen na Pasen bleek er een probleem met de boodschap te bestaan. Omdat ik deze direct uit het Arabisch had laten vertalen, leek het mij dat de Franse vertaling van pater Elias niet helemaal nauwkeurig was en tevens een theologische onjuistheid bevatte. De officiële Engelse vertaling liet dan ook nog lang op zich wachten. Naast de onnauwkeurigheid bij de vertaling viel het mij tevens op dat het enige nieuwe in de boodschap geheel overeenkwam met hetgeen ikzelf enkele weken daarvoor aan Mirna geschreven had. OFFICIËLE VERSLAGEN

Het bovenstaande verslag van pater Elias staat nog steeds op de internet-site en pater Elias heeft het opnieuw verspreid in zijn jaaroverzicht van 12 maart 2002. Daarin vermeldt hij tevens dat het meest volledige en gedetailleerde verslag afkomstig is van pater Boulos Fadel. Toch had Mirna mij inmiddels op 22 augustus 2002 geschreven (nadat ik mijn bezwaren kenbaar had gemaakt, zie hieronder) dat dit verslag (en ook dat van pater Elias) niet klopte. (Oorspronkelijke tekst Arabisch, vertaald in het Frans door pater Boulos Fadel.) De verkeerde voorstelling van zaken werd niet gecorrigeerd of bekend gemaakt. VIDEO'S EN FOTO'S

Enkele weken na Pasen kreeg ik de eerste video te zien. Ik schrok daar nogal van, maar heb gewacht tot ik alle gegevens bij elkaar had. Zo heb ik nu vier video's van het gebeuren, opgenomen vanuit verschillende hoeken. Twee zijn min of meer onafgebroken opnames. Om de kleuren te controleren waren er goede

WAARNEMINGEN

Hieronder wil ik zo exact mogelijk beschrijven wat er op de video's te zien is. Daarbij zal ik mij zoveel mogelijk beperken tot de waarnemingen en de bijbehorende medische termen weglaten. Slechts hier en daar zal ik vanuit onze kennis van stigmata enkele details interpreteren. Wat ik aldus beschrijf kan iedereen zien, die de juiste opnames voor zich heeft en nauwkeurig bekijkt, eventueel zelfs diverse malen of vertraagd afdraait. ZIJDEWOND?

Op de video's is een groot aantal feiten te zien die voor meerdere uitleg vatbaar zijn. Toch is er een duidelijk feit waar niemand omheen kan. Toen de zijdewond voor de eerste maal getoond werd, was er oud bloed op Mirna*s hemd te zien: Mirna*s vriendin raakte de plek aan met haar vingers zonder dat het bloed 'afgaf': het was al geheel gestold. Tevens was er geronnen en zelfs korrelig geworden bloed rond de wond te zien. De randen van de wond waren reeds enigszins rimpelig geworden, wat er op duidt dat de wond reeds op natuurlijke wijze aan het genezen was. Ook bestaat de wond uit meerdere sneden: drie of vier, wat op zijn minst vreemd is. Ik heb Mirna hierover geschreven en ze heeft toegegeven dat de officiële beschrijvingen niet kloppen. Zij beweerde dat de zijdewond enkele uren eerder tijdens de heilige Mis, bij het communiceren ontstaan was, maar dat ze dit verborgen heeft gehouden om geen opzien te baren. Op zich zou het vreemd zijn dat eerst de zijdewond ontstaan zou zijn (tegen de symbolische betekenis van de stigmata), maar 'bij toeval' heb ik een video waarop Mirna te zien is tijdens het


9

communiceren en door de camera een tijdje lang gevolg werd. Hierop is niet te zien dat ze op dat moment door een hevige pijnscheut werd getroffen, iets wat ze twee uur later op bed wel toonde. Maar welke medicus kan aan de hand van de gegevens bevestigen dat de wond op het moment dat deze getoond werd, niet twee uur oud was, maar vele uren ouder? DE ANDERE STIGMATA? En de andere wonden? Laten we de gebeurtenissen op de voet volgen. Een Canadese man heeft min of meer continu gefilmd maar mist precies het begin (verwisseling van videocassette?). De eerste opname toont Mirna op de bank liggend. Nog net is te zien dat haar voorhoofd gaaf is. Dan trekt ze snel haar jasje over haar hoofd en vervolgens gaat het jasje weer omlaag en zien we dat er bloed begint te komen uit een wond midden op het voorhoofd. Vervolgens wordt ze overgebracht naar de slaapkamer en daar gaat ze op bed zitten. Op de video zien we hoe ze haar linkerduim met kracht tegen haar rechterhandpalm drukt, zodat er bloed uit haar rechterhand komt en dit bebloedt ook haar linkerduim. Vervolgens trekt ze met hulp haar kousen uit. Wel zijn er wondjes op de rug van haar voeten te zien, maar vreemd genoeg - is er geen bloedspoor door het uittrekken van de kousen. Een echte stigma ontstaat doordat het bloed zich van binnenuit naar buiten perst en zo een wond doet ontstaan. Ook hier lijkt het dus om oude wonden te gaan. Er zijn op de video's nog andere details te zien die allemaal in eenzelfde richting wijzen. Zo zijn er bij bepaalde belichting op video en foto's op het gezicht van Mirna lichte, oppervlakkige krassen te zien alsof een scherp voorwerp de huid heeft geschampt. Een aantal bewegingen lijken pogingen om meer bloed uit de wonden te krijgen enz. OLIE UIT DE IKOON? In de nacht van vrijdag op zaterdag verscheen er olie op de ikoon en in het glas onder de ikoon. Maar ook dit gebeuren verschilt van de vorige keren. Om middernacht is er nog niets te zien. Anderhalf uur later is alles gebeurd: niemand heeft de olie zien lopen en vanaf half twee 's nachts hangen er drie druppels onder de ikoon, waarvan er één in de loop van de dag valt, waarschijnlijk door de bewegingen.

EXTASE?

Wat de extase op zaterdag betreft zijn er belangrijke vragen te stellen. Pater Elias schrijft bij extase over een totale duur van 35 minuten, inclusief voorbereiding. In zijn brief van 12 maart schrijft hij dat de extase 25 minuten duurde. Op de video is te zien dat Mirna om 14.29 uur een kruisteken maakte, rond 14.30 uur stil gaat liggen, maar bleef bewegen tot 14.32 uur waarbij haar hand in een zegenende houding kwam te liggen. Om 14.35 uur volgt een diepe zucht, terwijl ze om 14.48 uur 'wakker' werd. Tijdens de maximaal ongeveer 15 minuten waarbinnen de extase zou hebben plaatsgevonden, zien we op de video dat - anders dan bij de vorige extasen - de slikbewegingen doorgaan, met maximaal enkele minuten tussenpauze. De volledige ontspanning van het lichaam die kenmerkend is voor een extase, lijkt afwezig. Dit idee wordt nog versterkt door een aantal bewegingen van de oogwimpers en het snelle kloppen van de halsslagader (ongeveer 110 à 120 per minuut). OOGGETUIGENVERSLAGEN? We zagen reeds hoe onnauwkeurig het verslag van pater Elias is. Ook het officiele en meest gedetailleerde verslag van pater Boulos Fadel blijkt niet juist. Daarnaast hebben we nog een aantal ooggetuigenverslagen die bij vergelijking met de video's niet blijken te kloppen. Zo beweerde een vriendin van Mirna dat ze het bloed uit haar voorhoofd heeft zien spuiten. Op de video is te zien dat er langzaam wat bloed naar beneden stroomt. Het is dus zeer de vraag wat we aan dit soort 'ooggetuigen' hebben. De video's en de foto*s lijken veel betrouwbaarder en deze lijken geen twijfel te laten bestaan over wat er in de Goede Week van 2001 te Soufanieh gebeurd is. CONCLUSIE? Iedereen is vrij hieruit zijn conclusies te trekken. Ook al blijf ik met grote vragen zitten (b.v. hoe kan iemand met zo*n hoogstaand spiritueel leven zo iets doen?), toch kan ik alleen maar besluiten om mij geheel terug te trekken uit Soufanieh. De mooie ervaringen en de waarnemingen van wetenschappelijk onverklaarbare gebeurtenissen zal ik niet ontkennen en ook wil ik niet oordelen over de intenties van de betrokkenen. Toch ben ik er van overtuigd dat God geen bedrog of leugens nodig heeft om zijn heilsplan te

verwerkelijken. Er zijn in de geschiedenis teveel mensen geweest die God een handje hebben willen helpen, maar ik maak gaarne de woorden van paus Gregorius de Grote tot de mijne: "God heeft geen leugen nodig, want de waarheid probeert niet rechtop te blijven door middel van bedrog." STICHTING

Als gevolg van dit alles heeft het bestuur van de stichting Vrienden van Soufanieh besloten de stichting op te heffen. Het batig saldo is ten goede gekomen aan de verspreiding van de Fatima-boekjes 'Lucia spreekt' en het adresbestand zal vernietigd worden. TENSLOTTE

Dit alles is voor u ongetwijfeld een grote schok. Zelf worstel ik daar al meer dan anderhalf jaar mee. Natuurlijk heb ik u altijd gewezen op de juiste plaats van dergelijke verschijnselen binnen ons geloof. Dit geloof valt of staat niet met de echtheid van buitengewone fenomenen. Maar toch werden we er allen door geïnspireerd om dieper na te denken over de eenheid, speciaal de eenheid met de orthodoxen. Het heeft ons gesterkt om door te gaan met ons gebed voor eenheid. Nu we in Soufanieh zelf geen houvast meer kunnen vinden, kan dit besef ons echter helpen om de kern van ons geloof te verdiepen en te steunen op de enige vaste rots die Christus en zijn Kerk is. Het mooie en inspirerende van de gebeurtenissen en de boodschappen mogen we behouden en de rest laten we los. Het is niet aan ons om over de innerlijke drijfveren te oordelen. Sint Paulus spoort ons aan: "Onderzoek alles en behoud het goede." Het goede van Soufanieh willen we gaarne behouden. Laten we daarom niet versagen in ons gebed. Laten we blijven bidden voor de eenheid, de eenheid in het klein - van het gezin, de omgeving, onszelf - en in het groot - de Kerk, de Kerken, de christenen, de wereld -. Juist omdat ik die eenheid wil blijven bevorderen, een eenheid in liefde en waarheid, lijkt het ook beter om over de inhoud van deze brief geen correspondentie te voeren. Moge Gods vaderlijke zegen over u neerdalen en de heilige Geest u verlichten, zodat u, groeiend in Maria*s fiat, steeds meer in eenheid met de Zoon moge leven.

KORT NIEUWS NEDERLAND NIET PLANNEN PAUS

BIJ

REIS-

2002-12-04 BRUSSEL (KerkNet/CWN) – 10

De paus reist volgend jaar meer dan waarschijnlijk naar Spanje en Kroatië. De trip naar Kroatië was eigenlijk al langer gepland, maar werd tot 2003 uitgesteld. Er

is geen sprake van dat de paus naar Nederland komt, zoals een artikel in het KN onlangs suggereerde. Volgens sommige bronnen zou de paus in


de loop van 2003 ook nog naar Bosnië-Herzegovina, dat hij al in 1997 bezocht, en Slowakije reizen. Tijdens zijn bezoek aan Kroatië, dat in april zou plaatshebben, zou de paus de culturele stad Dubrovnik bezoeken. Hij zou ook de Dalmatische kust bezoeken en er de in het begin van de 20ste eeuw gestorven leek Ivan Merz en Marie Petkovic, de stichteres van een religieuze orde volgens de franciscaanse traditie, zalig verklaren. Het Vaticaan was in januari 1992 samen met Duitsland een van de eerste landen om de onafhankelijkheid van Kroatië te erkennen. Kroatië is het meest katholieke land van de Balkan. De paus bezocht het tijdens zijn pontificaat al twee keer, een keer in september 1994 en dan nog eens in oktober 1998. Begin mei reist de paus naar Spanje. Hoofddoel van die reis is de heiligverklaring van de zalige Jose Maria Rubio y Peralta, een jezuïet die in 1929 overleed; de zalige Genoffa Torres Morales, een religieuze die in 1956 overleed; Angela de la Cruz Guerrero, de stichteres van een religieuze orde in Sevilla; de zalige Maria Maravillas di Gesu Pidal en Chico De Guzman, een karmelietes die verschillende kloosters gesticht heeft. De Guzman, die dochter was van een Spaanse ambassadeur bij de Heilige Stoel, overleed in 1974. Het wordt al de vijfde reis van de paus naar Spanje. Hij bezocht het land voor het eerst in november 1982. Het recentste bezoek vond plaats in 1993. Er zijn ook nog plannen voor een reis naar Bosnië en Slowakije. De aanzet voor deze reizen is volgens verantwoordelijken in het Vaticaan echter nog erg pril. Het bezoek aan Bosnië - waarvoor de paus pas deze week een uitnodiging kreeg, maar dat door de burgeroorlog en zijn multireligieuze betekenis een erg grote waarde heeft - zou in de lente van 2003 plaatshebben. Dit aan Slowakije wellicht in de herfst. Niet naar Nederland Belangrijk is de mededeling van de Vaticaanse verantwoordelijken dat er geen andere reizen op het programma staan en er dus geen sprake lijkt van een reis naar Nederland. Die was her en der al aangekondigd, naar aanleiding van de vieringen van “150 jaar kromstaf”. Het Vaticaan overweegt wel nog de mogelijkheid om de reis aan Slowakije met een bezoek aan Polen te combineren. De paus werd daarvoor door kardinaal Jozef Glemp van Warschau uitgenodigd. Omwille van het nog prille bezoek aan zijn vaderland van de zomer lijkt een nieuw pauselijk bezoek weinig waarschijnlijk.

BISDOM DEN BOSCH: 2003 MARIAJAAR

Zoete Moeder van Den Bosch ’s-Hertogenbosch (Kath.Ned. - Van onze redactie) 17 december 2002 – Het Bisdom van ’s-Hertogenbosch heeft het jaar 2003 uitgeroepen tot Mariajaar. Volgend jaar gedenkt het Bossche diocees het feit dat 150 jaar geleden het mirakelbeeld van de Zoete Moeder van Den Bosch terugkeerde in de Sint-Janskathedraal. In 1629 werd Den Bosch veroverd door het protestantse leger van Frederik Hendrik. De katholieke gelovigen brachten de Zoete Moeder over naar Brussel, omdat de beeldenstormende protestanten de 'Roomsche afgoderijen' wilden uitroeien. Pas in 1853, bij het herstel van de bisschoppelijke hiërarchie, kon het vereerde wonderbeeld veilig naar Den Bosch terugkeren. Het Mariajaar begint officieel op 30 april 2003 met de opening van de meimaand en eindigt op 27 december, de datum waarop het beeld terugkeerde in de Sint-Jan. Het originele Mariabeeld zal in oktober 2003 op vijf plaatsen in het bisdom te zien zijn: Tilburg, Vlijmen, Geldrop, Uden en Nijmegen. Bisschop A. Hurkmans wil met de rondgang van het beeld door zijn bisdom de gelovigen opnieuw kennis laten maken met Maria. Het is de eerste keer in de geschiedenis dat het beeld een rondgang door het bisdom maakt. Alleen ten tijde van bisschop Zwijsen (1853-1877) verbleef het beeld na zijn terugkeer tien dagen buiten Den Bosch en wel in Tilburg. De Broederschap van O.L. Vrouw organiseert in het Mariajaar tal van religieuze en culturele activiteiten. Het Noord-Brabants Museum opent op 11 april 2003 een expositie over Mariadevotie. Ook wordt een speciale jubileumrozenkrans uitgegeven. Het Mariajaar sluit aan op het 150-jarig jubileum van het 'herstel van de bisschoppelijke hiërarchie' in Nederland in 2003. Na de Reformatie kregen de Nederlandse diocesen de status van ‘missiekerken’. In 1853 kwam daar een einde aan.

VERBOD VOOR JOZO ZOVKO IN WASHINGTON Mededeling van de Basiliek van het Nationaal Heiligdom van de Onbevlekte Ontvangenis in Washington, DC: 19 november 2002 - Priester uit Medjugorje niet gedoogd in het Nationaal Heiligdom WASHINGTON, D.C. - Organisatoren hebben besloten om een H.Mis en gebedsavond ter ere van Maria te laten doorgaan op 21 november zoals aangekondigd, maar zonder deelname van pater Jozo Zovko OFM, een voormalig pastoor van het Bosnische dorp Medjugorje. Deze beslissing werd genomen nadat ze door dignitarissen van de Basi-

liek waar de plechtigheden zouden plaatsvinden op de hoogte werden gebracht dat deze priester niet mocht spreken noch de avond mocht voorzitten. Woordvoerder Peter Sonski van het heiligdom vertelde dat hij die dag op de hoogte werd gebracht dat het bisdom Mostar-Duvno pater Zovko zijn priesterlijke bevoegdheden had ontnomen en dat hij onder canonieke censuur was geplaatst, reden waarom zijn deelname nu wordt ontzegd. "Alhoewel wij niet geheel op de hoogte zijn wat aan deze maatregel vooraf is gegaan moet het Nationaal Heiligdom gehoorzamen aan de canonieke wetten", zei Sonki. "Dit is de reden waarom Jozo Zovko niet aan de geplande plechtigheden kan deelnemen."

ONVERSCHILLIGE PEN

BISSCHOP-

In scherp contrast tot de waakzame en kordate actie van de dignitarissen van het Heiligdom van de Onbevlekte Ontvangenis in Washington, D.C., nadat zij op de hoogte waren gebracht van het feit dat pater Jozo Zovko OFM gesuspendeerd is, hebben bisschoppen in ten minste 6 diocesen kennelijk niets gedaan om na te gaan of pater Jozo al dan niet mocht worden toegestaan om te spreken in kerkelijke kringen, de H.Mis op te dragen en zelfs om zich in kerken te vertonen. Toen verscheidene bezorgde lezers van The Wanderer doorgaven dat pater Jozo Zovko gesuspendeerd was door de bisschop van het bisdom Mostar-Duvno, waar Medjugorje deel van uit maakt, heeft een dignitaris van het Heiligdom onmiddellijk contact opgenomen met bisschop Ratko Periƒ in Mostar die prompt een brief aan het heiligdom e-mailde waarin de status van pater Jozo Zovko werd uiteengezet. Op basis van deze informatie herriepen de verantwoordelijken van het heiligdom een eerder verleende toestemming om op te treden in het Heiligdom. Deze informatie inzake pater Jozo Zovko was al eerder door een priesterlezer van The Wanderer aan bisschop Wilton Gregory, president van de USCCB, gezonden en wel op 5 november 2002. Het is niet bekend of bisschop Gregory iets met deze informatie heeft gedaan noch onderzoek heeft gepleegd naar de status van pater Jozo Zovko. Ook de bisschoppen in de andere diocesen hebben geen enkele moeite gedaan om de door hun ontvangen informatie te verifiëren. Opnieuw is gebleken dat bisschoppen een volslagen onverschilligheid aan de dag leggen als goedwillige gelovigen hun terechte bezorgdheid uiten. En wat is hiervan het gevolg? Dat ten minste 20.000 Katholieken in het hele land verder in verwarring zijn gebracht door de vrome afdwalingen van een geschorste priester die hen wist te overreden om tot $ 1.000.000 (zonder behoorlijk schriftelijk


11

bewijs) te schenken aan hem en zijn Medjugorje medeplichtigen. Wij zijn dankbaarheid verschuldigd aan de dignitarissen van het Heiligdom van de Onbevlekte Ontvangenis voor hun alerte en resolute optreden in deze pater-Jozozaak alsmede aan de opmerkzame lezers van The Wanderer die deze zaak onder hun aandacht brachten.

VERKLARING MOSTAR

BISSCHOP

VAN

Naar aanleiding van het optreden van Fr. Jozo Zovko in de Verenigde Staten (zie bovenstaande artikelen) heeft op 18 november 2002 (Prot.: 1942/2002) Bisschop Ratko Periƒ van het Diocees Mostar-Duvno wederom bevestigd dat Fr. Jozo Zovko OFM gesuspendeerd werd door zijn voorganger, bisschop Msgr. Pavao ðaniƒ, in een brief aan het Diocesan Chancery Office Nr. 622/89 van 23 augustus 1989. Deze suspendering blijft onverminderd van kracht, aldus Bisschop Periƒ. Omdat hij de biecht heeft gehoord zonder geldige bevoegdheid, werd hij vervolgens ook gestraft volgens Can. 1378 § 2,1*. Dit werd hem op 14 juni 1994 medegedeeld met mijn schrijven Nr. 423/94. De Congregatie voor de Evangelisatie van de Volkeren heeft hem in 1990 verzocht om weg te blijven uit Medjugorje, maar hij is nog immer zeer betrokken bij de Medjugorje-zaak. "Fr. Jozo Zovko is een ongehoorzame Franciscaan", aldus bisschop Periƒ.

KARDINAAL RATZINGER OVER VATICAAN III Zenit.org - 4 december 2002. Kardinaal Ratzinger is de mening toegedaan dat de tijd nog lang niet rijp is voor Vaticaan III. Dit vertelde de Kardinaal aan journalisten tijdens een conferentie over Christologie in het Spaanse Murcia. Volgens de Kardinaal is het een praktisch probleem omdat we de erfenis van Vaticaan II nog niet voldoende nagekomen zijn. We zijn deze erfenis nog aan het verwerken en te vertolken maar dit is zeer tijdrovend. Dergelijke zaken kunnen niet van de ene op de andere dag verwerkt worden, daar is een mensenleven voor nodig.

OEFENPELGRIMAGE !!! In september 2004 wil de Stichting Garabandal Centrum Nederland een zogenaamde 'oefenpelgrimage', per veerboot naar Noord Spanje organiseren, als een soort 'generale repetitie' naar het Grote Wonder, welke in één van de komende voorjaren zou gaan gebeuren. Dit onzalige plan is kennelijk ontsproten uit het brein van een van de bestuursleden van de Stichting. Na het debacle van Prof. Rutten zou men toch iets geleerd moeten hebben. Desalniettemin wordt de Stichting

12

een goede reis (en veel wijsheid) toegewenst!! In Nieuwsbrief AVÉ Nr. 3 van september 2001 staat een uitgebreid artikel over Garabandal waarin onder meer te lezen is dat er geen bovennatuurlijke geldigheid is voor de 'verschijningen'...

MERKWAARDIG Middels een 'pauselijke petitie' in De Brandende Lamp smeekt de heer J. Leechburch Auwers van de Titus Brandsma Stichting de Paus om in 2003 naar Nederland te komen. De wijze waarop de heer LA dit project aanpakt is grotesk en zijn artikel staat bol van onjuistheden en anomalieën. Het is duidelijk dat de heer LA niets anders wil dan dat de paus de veronderstelde verschijningen in Amsterdam erkent en dat de viering van '150 jaar kromstaf' slechts een drogreden is. Voorts blijkt uit vele berichten die ons de laatste tijd bereiken dat de tijd nog lang niet rijp is voor een bevestiging en afkondiging van het dogma van 'Maria: Medeverlosseres, Middelares en Voorspreekster'. Een bezoek van de paus aan Nederland kan men dus wel vergeten. (Lees ook ons bovenstaand bericht: 'Nederland niet bij reisplannen paus')

FATIMA HOOPT OP ONTMOETING OOST-WEST BRUSSEL 170103 (KerkNet/LaCroix/AFP) - Het Portugese bedevaartsoord Fatima hoopt op een ontmoeting van de paus en de Russisch-orthodoxe patriarch Aleksej II. De mogelijkheid daartoe werd geopperd door de bisschop van Leira (en Fatima) tijdens de eerste herdenking dit jaar van de verschijningen van Maria aan de vier herderskinderen in Fatima. Mgr. Serafim Ferreira onderstreepte de symbolische waarde van zo’n ontmoeting tussen de paus en de Russisch-orthodoxe patriarch. “We moeten allemaal bidden voor de christelijke eenheid, maar bidden volstaat niet. We moeten ook iets doen…”. De bisschop verduidelijkte dat hij enkel de mogelijkheid van een dergelijke ontmoeting gesuggereerd had. Concrete plannen of contacten zijn er nog niet.

VATICAAN ONDERZOEKT ECHTHEID VERSCHIJNINGEN Volgens de Catholic Herald van 170103 en KerkNet/Kath.net van 220103 publiceert het Vaticaan binnenkort een reeks richtlijnen om de echtheid van verschijningen van Maria en bovennatuurlijke fenomenen als stigmata, boodschappen en eucharistische wonderen te beoordelen. Volgens de Catholic Herald besloot het Vaticaan tot publicatie om een halt toe te roepen aan de sterke toename van dit soort verschijningen. Volgens Kath.net zijn een aantal Vaticaanse verantwoordelijken van oordeel dat daardoor de een-

heid van de katholieke kerk bedreigd wordt en enorme pastorale uitdagingen gesteld worden. Het document werd aangekondigd in de laatste editie van L'Attivita della Santa Sede, het jaarboek van het Vaticaan. Daarin staat vermeld dat tussen 1905 en 1995 in totaal 295 'verschijningen' genoteerd werden, waarvan slechts 11 authentiek bevonden werden, waaronder de verschijningen van Maria in Fatima, België, Betania (Venezuela), Kibeho (Ruanda) en in Polen (zuster Faustina). De meerderheid van de claims zijn echter door de kerk afgewezen, waaronder de profetieën van Vassula Ryden, Stephano Gobbi en de 'ziensters' van Garabandal. In het jaarboek staat ook vermeld dat in veel gevallen valse zieners werden ontmaskerd, geldelijke transacties werden ontdekt en dat 'tekenen uit de hemel' als oplichterij werden onthuld. "Vaak speelt zich jarenlang een bedenkelijke spanning af tussen gelovigen die in de 'verschijning' geloven en de lokale bisschop die geen officiële erkenning wil geven. Deze voortdurende spanning is een gevaar voor de eenheid van de Kerk," aldus de Congregatie voor het Geloof. Volgens de Catholic Herald werd de bekendmaking verwelkomd door de verantwoordelijken van het Bisdom Mostar in het vroegere Joegoslavië, waar de opeenvolgende bisschoppen zich verzetten tegen de beweerde 'verschijningen' van Maria in Medjugorje.

KERK CYPRUS WIL HARRY POTTER VERBIEDEN Hilversum (Van onze redactie/KerkNet) 23 januari 2003 - De Orthodoxe Kerk van Cyprus heeft aangedrongen op een verbod van de nieuwe film van Harry Potter. De kerk acht de rolprent schadelijk voor de ziel, omdat ze tovenarij en zwarte magie zou bevorderen. Metropoliet Chrysostomos van Paphos bevestigde dat aan het Cypriotische dagblad Alithia. Volgens het Cypriotische episcopaat hebben de ouders de plicht hun kinderen tegen deze film te beschermen.

LOURDES IN AMERIKA BRUSSEL (KerkNet/CNS) – De bisschop van Lourdes heeft in het Amerikaanse Denver een nieuw Mariacentrum ingewijd, waar de gelovigen ook het helende water van Lourdes kunnen krijgen. Het is daarmee slechts het tweede plaatsje in de wereld dat de toestemming krijgt om het water van Lourdes te verdelen. Tussen 11 februari en 16 juli 1858 verscheen de heilige Maagd Maria achttien keer aan de eenvoudige, toen veertienjarige Bernadette Soubirous (1844-1879). Tijdens de zestiende verschijning maakte de in het wit geklede vrouwengestalte zich in een grot van de Massabiellerots bij


Lourdes bekend als de ‘Onbevlekte Ontvangenis’. Pas in 1862 werd de bovennatuurlijke oorsprong van de verschijningen erkend en inmiddels is Lourdes uitgegroeid tot een van de populairste bedevaartsoorden in Europa.

De 72-jarige Mary Lou Smith verklaarde bij de opening van het Mariaal centrum: “Ik ben nog nooit in Lourdes geweest en ik weet dat ik er ook nooit zal geraken. Dit is het dichtste dat ik kan komen.” Zij en

honderden anderen woonden met de bisschop van Denver, Charles Chaput, de opening van het centrum bij.

TER OVERWEGING DE LICHTENDE GEHEIMEN MET BIJBELCITAAT EN OVERWEGING DE GEHEIMEN VAN HET LICHT 1. Jezus wordt in de Jordaan gedoopt. (Mt. 3,13-17; Mc. 1,9-11; Lc. 3,21-22) In die tijd vertrok Jezus uit Nazaret en liet zich in de Jordaan door Johannes dopen. Op het ogenblik dat Hij uit het water opsteeg, ging de hemel open, en de heilige Geest daalde in de gedaante van een duif op Hem neer. En er kwam een stem uit de hemel, die sprak: "Gij zijt mijn Zoon, mijn veelgeliefde; in U heb Ik mijn behagen gesteld." Op het moment van ons doopsel daalde de Geest van God neer in ons hart. En de stem van de Vader liet weten: ook jij bent mijn zoon... mijn dochter... ook jij bent mijn veelgeliefde kind. In Jezus mogen wij kind van God zijn: wat een licht! En hoe droevig, dat nog zo velen verscholen zitten in de duisternis, omdat ze God niet hebben leren kennen... of: niet willen kennen... Vader God, wij danken U, dat U onze Vader bent. We danken U voor al onze broers en zussen die al leven in het licht van het geloof. En we bidden U voor hen, die dicht bij ons leven, maar soms zo heel ver van U. Mensen die ons lief zijn, en wiens naam we nu willen noemen in de stilte van ons hart: dat ook zij mogen weten hoezeer ze uw veelgeliefde kinderen zijn. 2. De openbaring van Jezus op de Bruiloft te Kana. (Joh. 2,1-11) De Moeder van Jezus zei tot Hem: "Ze hebben geen wijn meer." Jezus antwoordde: "Vrouw... mijn uur is nog niet gekomen." Toch zei Maria tot de bedienden: "Doe maar wat Hij u zeggen zal." En dat deden ze. Ze vulden zes stenen kruiken tot boven aan toe met water.

De tafelmeester proefde ervan, en merkte dat het wijn was: góede wijn. Zo maakte Jezus te Kana in Galilea een begin met de tekenen en openbaarde zijn heerlijkheid. En zijn leerlingen geloofden in Hem. Maria springt in de bres. Ze spreekt ten beste voor armen en hulpbehoevenden, voor eenzamen en ongelukkigen, voor hen die het ontbreekt aan warmte en geluk. Want hun wijn is op: de krachten weggevloeid, het vuur gedoofd. Maria vraagt om nieuwe wijn: de wijn van de vreugde, de wijn van de liefde... Ze brengt hen bij Jezus: Doe maar wat Hij u zeggen zal. En wij? Denken wij eraan voor de ander te bidden? Voor de ander zorg te dragen? Durven wij hen bij Jezus brengen? Mochten ze Hem ontmoeten, wat zou hun leed dan lichter te dragen zijn. Mochten wij hun eenzaamheid, hun verdriet delen, wat zou de wereld dan lichter zijn. Velen zullen God alleen ontmoeten via ons... Heer, in de stilte van ons hart brengen wij allen bij U tegenover wie we misschien tekort geschoten zijn. De oude man, wiens nood we niet herkenden... Een jonge moeder, die we geen helpende hand boden... Die kinderen, waarmee we niet over U spraken... We brengen U onze kruik: een kruik vol tekorten en vol goede wil. Maakt U het tot wijn van vreugde, voor allen. 3. Jezus' verkondiging van het Rijk Gods en zijn oproep tot bekering Jezus ging naar Galilea en verkondigde er Gods Blijde Boodschap. Hij zei: "De tijd is vervuld en het Rijk Gods is nabij;

bekeer u en geloof in de Blijde Boodschap." (Mc. 1,15) "Van de dagen van Johannes de Doper tot nu toe, breekt het Rijk der hemelen zich met geweld baan, en geweldenaars maken het buit ." (Mt. 11,12) (Hij bedoelde: zij die zich met prijzenswaardige ijver moeite geven om het Rijk der Hemelen binnen te gaan, zoals de tollenaars en de zondaars...) De mensen wilden Hem bij zich houden, maar Hij sprak tot hen: "Ik moet ook aan andere steden de Blijde Boodschap van het Godsrijk brengen, want daarvoor ben Ik gezonden." En Hij predikte in de synagogen van het joodse land. (Lc. 4,42-44) Bekeer je, en geloof, zegt Jezus. Ik vraag niet dat je volmaakt bent; dan zou je geen bekering nodig hebben. Ik hou van je, ook al ben je een zondaar. Want Ik weet wel hoe arm en hoe klein je bent, maar Ik zie ook je goede wil. Bekeer je toch, en geloof! Dan kom Ik je te hulp met mijn liefde, mijn genade, mijn vergeving. Dan zet ik de poort van het Hemelrijk wijd voor je open! En als je dan mijn licht hebt gezien, als je dan mijn vreugde hebt geproefd, ga dan naar je broeders, en zeg hen: “bekeer je en geloof in de Blijde Boodschap: het Rijk Gods is nabij!" 4. De gedaanteverandering op de Berg Tabor. Jezus nam Petrus, Jacobus en Johannes mee op een hoge berg waar zij alleen waren. Terwijl Hij in gebed was, werd Hij voor hun ogen van gedaante veranderd: zijn gelaat begon te stralen als de zon en zijn kleed werd glanzend als het licht. Opeens verschenen hun Mozes en Elia, die zich met Hem onderhielden.


13

Ze spraken over zijn heengaan, dat Hij in Jeruzalem zou voltrekken. Een wolk kwam hen overschaduwen en uit die wolk klonk een stem: "Dit is mijn Zoon, de Welbeminde, luister naar Hem." Op het horen daarvan wierpen de leerlingen zich ter aarde neer, aangegrepen door een hevige vrees. Maar Jezus kwam naar hen toe, raakte hen aan en zei: "Sta op en wees niet bang." (Mt. 17,1-9; Mc. 9,2-10; Lc. 9,28-36) Heer Jezus, daar stond U, boven op die berg: stralend van licht, terwijl U sprak over de duistere uren van uw lijden en sterven. Wat een contrast...: zoveel lijden, zoveel pijn en vernedering voor de welbeminde Zoon van God. Geen wonder, dat de leerlingen aangegrepen werden door een hevige vrees. Maar U liet hen niet alleen in hun vrees. U laat ons niet alleen in onze angst en onze pijn. U raakt ons aan: Sta op en wees niet bang.

En uw licht schijnt in onze duisternis. We bidden U voor allen die gebukt gaan onder de wisselvalligheden van het leven, onder de gebreken van hun lichaam en de grenzen van hun moed. Dat ze in het lijden uw aanwezigheid mogen ervaren, dat ze uw licht mogen zien, en opstaan uit hun angst. 5. De instelling van de Eucharistie tijdens het Laatste Avondmaal. Jezus sprak tot de apostelen: "Vurig heb Ik verlangd, eer Ik ga lijden, dit paasmaal met u te eten. Want Ik zeg u: Ik zal het niet meer eten, totdat het zijn vervulling vindt in het Rijk Gods." Onder de maaltijd nam Jezus brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het aan zijn leerlingen met de woorden: "Neem en eet; dit is mijn Lichaam." Daarna nam Hij de beker, en na het spreken van het dankgebed reikte Hij hun die toe met de woorden:

"Drink allen hieruit. Want dit is mijn Bloed van het Verbond, dat voor velen vergoten wordt tot vergeving van zonden." Neem en eet; dit is mijn Lichaam. Kom en zie, dit is mijn Lichaam, hier, midden onder u. Zo ben Ik aanwezig, voor u, voor jou, voor allen. Gevend, vergevend, lichtend als de zon. Laat je door Mij beschijnen. Laat je door Mij raken. Laat je door Mij vernieuwen. Want alleen zó wordt de wereld nieuw... Heer Jezus, wij aanbidden U in dit heilig Sacrament. Wij loven en prijzen en danken U, samen met alle engelen en heiligen in de hemel; samen met heel uw kerk hier op aarde. Wij aanbidden U in dit heilig Sacrament, plaatsvervangend voor zo velen die er niet aan denken om tot bij U te komen.

ERKENDE VERSCHIJNINGEN ONZE LIEVE VROUW VAN BEAURAING 1932-1933 RUDO FRANKEN DE EERSTE 15 VERSCHIJNINGEN

Beauraing was in het jaar 1932 een kinderrijke gemeente in de Ardennen met zo’n 2000 inwoners, een kerk, een jongensschool, twee meisjesscholen, en met een ruïne van een oude burcht, overblijfsel uit de geschiedenis. Op het einde van dat jaar gebeurde er iets dat de gemoederen van heel België en de omliggende landen in beroering bracht: Onze Lieve Vrouw verscheen er aan 5 kinderen uit twee verschillende gezinnen. In totaal zijn het 35 verschijningen. De eerste verschijning vond plaats op 29 november 1932. Tegen de avond gaan Fernande (15½ jaar) en Albert Voisin (11 jaar) samen met hun vriendinnetjes Andrée (14½ jaar) en Gilberte Degeimbre (9 jaar) hun zusje Gilberte Voisin (13½ jaar) ophalen van school. Terwijl ze voor de deur van het pensionaat staan te wachten, staat Albert te wiebelen en te draaien, en ziet plots een in het wit geklede Dame in de ruimte boven de Lourdes-grot zweven. Hij geeft een gil. Dan zien ook de anderen de witte gestalte. De zuster die de deur opent zegt vriendelijk dat een beeld niet kan bewegen. Angstig rennen de kinderen naar huis. De ouders vermanen hen om er vooral niet over te spreken. Maar de volgende 14

middag weet heel Beauraing van het gebeuren. 's Avonds op 30 november, weer rond 18.30 uur, zien ze alle vijf de Verschijning boven het spoorwegviaduct in de ruimte zweven. Voor het eerst zien ze hoe schoon de Verschijning is. Moeder Degeimbre dient een van deze eerste dagen haar kinderen een strenge kastijding toe. Ze wil hen behoeden voor bedrog en illusie. Op 1 december gaat zij met de kinderen mee, om heel de tuin van het pensionaat af te zoeken. Ze zegt: "Ik verbied u iets te zien, anders zult gij met mij te doen hebben". Tot driemaal toe is er een vluchtige Verschijning. Moeder Degeimbre zoekt alles af maar vindt niets. Ze gaat moeder Voisin halen om samen de tuin te kunnen doorzoeken. Nauwelijks voor het hek aangekomen hoort men Albert, Fernande en Andrée plotseling en tegelijkertijd een kreet van bewondering slaken. Tegelijk storten de drie kinderen op de knieën en bidden het Weesgegroet. Het is de eerste keer dat de kinderen op de knieën vallen. De twee moeders leggen hun hoofd naast het hoofd van Fernande en Andrée om beter te zien, maar ze zien alleen de meidoorn. Moeder Degeimbre gaat terug naar het hek, maar voordat ze de tuin is binnengegaan, roept Andrée: "Mama, ga niet verder! Gij zijt er

vlak bij!" Men hoort Andrée snikkend uitroepen: "Oh! Wat is zij schoon!" Dan volgt bij alle drie de kinderen een "Oh!" van pijnlijke teleurstelling: de Verschijning is verdwenen. De tuin wordt verder afgezocht, maar zonder resultaat. De kinderen worden de volgende dag door Moeder Overste van het pensionaat streng berispt, uitgelachen en weggestuurd. Maar de kinderen houden vol, dat zij O.L. Vrouw hebben gezien boven de brug en bij de steekpalm en bij de meidoorn. Op deze vrijdag 2 december stelt Albert de eerste vraag aan de Verschijning: "Is het wel de Onbevlekte Maagd?" De Verschijning knikt bevestigend. Albert vraagt dan: "Wat wilt gij van ons?" De Verschijning: "Dat gij heel braaf zoudt zijn", en de kinderen antwoorden: "Ja, wij zullen braaf zijn". Als de Verschijning om 21 uur opnieuw plaatsvindt, stelt Albert nog eens dezelfde vragen, waarop de verschijning hetzelfde antwoordt. Op zaterdag 3 december vindt geen verschijning plaats. Als de 5 kinderen op zondag 4 december bij het hek van het pensionaat komen, worden ze op hun knieën neergebliksemd. Ze bidden een aantal Weesgegroeten. Albert vraagt: "Welke dag moeten wij komen?" De Verschijning antwoordt: "Op de dag van de


Onbevlekte Ontvangenis". Fernande vraagt nu op haar beurt: "Moet men u een kapel doen bouwen?", waarop de Verschijning "ja" antwoordt. Op maandag 5 december nemen de kinderen dadelijk na aankomst (half zeven) de Verschijning waar. Albert vraagt: "Indien gij ons een gunst verlenen wilt, doe dan al de mirakelen, die gij kunt doen, bij volle dag". Geen antwoord. Albert herhaalt dezelfde vraag. Nog geen antwoord. De kinderen gaan huilen, omdat de Verschijning niet antwoordt. Albert vraagt: "Maar wanneer dan?" Antwoord: "'s Avonds". Albert: "Ja, wij zullen dan terugkomen". 's Avonds gaan de kinderen terug. Alle vijf vallen weer zoals altijd op de knieën en bidden met hoge stem. Na een poosje staan de kinderen op en zeggen: "zij is verdwenen", maar terstond vallen zij opnieuw op de knieën, want de Verschijning was nog een ogenblik teruggekeerd. Bij de eerste verschijning van deze avond was reeds veel volk aanwezig. Op dinsdag 6 december zijn er 's avonds wederom twee verschijningen, de eerste rond 18 uur, dadelijk bij aankomst van de kinderen. Albert vraagt: "Op welke dag moeten wij komen?" Antwoord: "Op de dag van de Onbevlekte Ontvangenis". De Verschijning blijft dan nog, en voor het eerst, gedurende de tijd van een heel rozenhoedje. Deze avond toont de Verschijning ook voor het eerst de rozenkrans. Hij hangt, zoals ook al de volgende dagen, aan de rechterarm. Het onderste gedeelte met het kruisje en nog een ander gedeelte, wat hoger, zijn verborgen in de plooien van het kleed. Rond 21 uur hebben de kinderen de tweede verschijning gedurende de tijd van een tientje. Op woensdag 7 december blijft de Verschijning gedurende de tijd van een heel rozenhoedje. DE VERSCHIJNINGEN VANAF 8 DECEMBER

Op 8 december is er een grote mensenmassa. Er zijn autobussen uit Charleroi, Mézière, Givet, Dinant, Namur, St. Hubert en Brussel en er hebben extra treinen gereden vanuit Dinant en de Ardennen. Om drie uur 's middags is de plaats van de zusters stampvol, zo ook de straat. Agenten bewaren de orde. Bij de meidoornstruik is het één vuurzee van kaarsen. Toch worden de hekken weer gesloten, zij het met veel moeite, de kaarsen worden gedoofd en agenten, de commissaris enz. blijven patrouilleren op het eigendom van de zusters, om te voorkomen, dat men de barrière forceert. Om 18 uur komen de kinderen. Een kreet weerklinkt: "Zij is er!" De Dame verschijnt opnieuw, en is nog mooier dan de vorige keren. De kinderen vallen weer allen tegelijk op de knieën, bidden het hele rozenhoedje met het Onze Vader en het

Eer aan de Vader, terwijl zij de andere dagen alleen Weesgegroeten bidden. Gedurende de hele tijd van het rozenhoedje is de Verschijning aanwezig. Zij is buitengewoon schoon en glanzend. De zieken smeken om genezing, maar de kinderen stellen geen vragen. Tienduizend mensen wonen de verschijning bij. Dr. Lurquin, Dr. Goethals en Dr. Maistriaux doen enige proeven, waaruit een sterk verminderde gevoeligheid van de kinderen zou gebleken zijn. Zo laten zij een elektrische lamp aan hun ogen voorbijgaan. Een dokter steekt een van hen behoorlijk diep met een naald en een legt een brandende lucifer op de hand van het meisje; de lucifer brandt op, maar er is geen teken van gevoeligheid waar te nemen. Als de kinderen na afloop dit alles horen, zijn zij zeer verwonderd; er is ook geen spoor van een brandplek te zien. Later, om 21.15 uur teruggekeerd met de vaste hoop de Verschijning te zullen zien, zien zij de Verschijning niet. Een grote menigte was ook toen nog aanwezig. De vier volgende dagen (vrijdag, zaterdag, zondag en maandag) heeft er geen verschijning plaats. Op dinsdag 13 december worden de kinderen na twee of drie minuten wachten plotseling op hun knieën neergebliksemd. Fernande's beweging komt wat later: zij was bezig haar rozenkrans te ontwarren. Na vijftien Weesgegroeten verdwijnt de Verschijning in het midden van het Weesgegroet. Op woensdag 14 december vertoont de Verschijning zich gedurende ongeveer vijftien Weesgegroeten. Op donderdag en vrijdag komen de kinderen hun rozenhoedje bidden, maar hebben geen verschijning. Op zaterdag 17 december komt de Verschijning na vijf minuten. De kinderen bidden een tientje en vragen dan: "Op verzoek van de geestelijkheid vragen wij u, wat gij wilt". De Verschijning antwoordt: "Een kapel". De kinderen antwoorden tegelijk door elkaar: "Ja, wij beloven het u". Men bidt nog enige Weesgegroeten, waarna de verschijning ophoudt. Op zondag 18 december komen de kinderen het rozenhoedje bidden, maar heeft er geen verschijning plaats. Op maandag 19 december komt de Verschijning tien minuten na aankomst van de kinderen. Bij het 39e Weesgegroet verdwijnt de Verschijning. Op dinsdag 20 december zien de kinderen 17 minuten na hun aankomst de Verschijning gedurende het bidden van 29 Weesgegroeten. DE ONBEVLEKTE MAAGD TOONT HAAR GOUDEN HART

Op woensdag Verschijning na tientje. Na een de vraag: "Zeg

21 december komt de het begin van het derde tijdje stellen de kinderen ons, wie gij zijt". De drie

oudste kinderen verstaan duidelijk: "Ik ben de Onbevlekte Maagd". Albert meent hetzelfde verstaan te hebben. Gilberte Degeimbre zag alleen de lippen bewegen. Op donderdag 22 december storten op een gegeven ogenblik de vier meisjes tegelijk op hun knieën. Albert knielt wat later, op gewone wijze. Albert verklaart dan ook, dat hij geen verschijning heeft gehad. De vier meisjes zagen de Verschijning wel. De kinderen waren goed van elkaar afgezonderd door getuigen, ook op het ogenblik van de verschijning. Op vrijdag 23 december ziet Albert wederom niets. Als Fernande aan de Verschijning vraagt waarom ze in Beauraing verschijnt, dan zegt de Dame alleen tegen Fernande: "Opdat men hier op bedevaart zou komen!" Zaterdag 24 december. Alhoewel goed van elkaar gescheiden, vallen de kinderen plotseling en met een buitengewone gelijktijdigheid op de knieën bij het eerste Weesgegroet van het vierde tientje. Gilberte Voisin vraagt: "Daar gij de Onbevlekte Maagd zijt, mogen wij dan hopen dat gij weldra iets doen zult?" Een ogenblik stilte volgt. Dan vraagt Andrée: "Indien gij de Onbevlekte Maagd zijt, zult gij ons er een bewijs van geven?" Albert alleen heeft het antwoord "ja" vernomen. De Verschijning was, naar allen verklaarden, deze avond heerlijker en schitterender dan naar gewoonte. Bij het heengaan had zij de armen langzamer geopend. Op zondag 25 december hebben de kinderen geen verschijning, al waren zij ervan overtuigd dat zij O.L. Vrouw zouden zien, omdat het toch Kerstmis was. Vier à vijfduizend mensen waren aanwezig. Op maandag 26 december vindt geen verschijning plaats, evenmin op dinsdag 27 december om 19 uur tijdens het rozenhoedje, wel later op de avond. Woensdag 28 december. In het midden van het tweede tientje vallen de kinderen op de knieën. Na een tijdje zeggen zij: "Spreek, wij luisteren naar u". Fernande verneemt geen antwoord. Gilberte Voisin hoort alleen de woorden: "laatste verschijning". De drie andere kinderen horen duidelijk: "Het zal weldra mijn laatste verschijning zijn". Op donderdag 29 december is het aantal toeschouwers tot 8000 gestegen. Het aantal geneesheren neemt met de dag toe. De vijf kinderen zien wederom de Verschijning. Fernande verklaart deze avond een gouden hart gezien te hebben op het ogenblik dat de Verschijning de armen opende. De andere kinderen hebben het hart niet waargenomen. Vrijdag 30 december. Verschijning aan de vijf kinderen. Fernande en Gilberte Voisin en Andrée Degeimbre hebben het stralend gouden hart gezien op het ogenblik dat de Verschijning de armen opende om te verdwijnen. Albert verklaart, dat hij zeker op dat ogenblik "iets" gezien heeft,


15

"iets schitterends", wat hij niet duidelijk heeft kunnen onderscheiden. Het kleine Gilbertje Degeimbre huilt, wanneer zij thuiskomt, omdat zij het gouden hart niet heeft mogen zien. Men had opgemerkt, dat Fernande gedurende de verschijning een ogenblik het gebed had onderbroken. Zij verklaarde dan ook, dat op een gegeven moment de Verschijning gezegd had: "Bidt, bidt veel". Op de laatste dag van het jaar vinden drie verschijningen plaats. De eerste verschijning heeft plaats rond 18.30 uur. Alle vijf de kinderen zien het stralend gouden hart. Rond 21.45 uur komen de kinderen terug, en heeft de tweede verschijning plaats. Een van de kinderen stelt daarna voor nog een rozenhoedje te bidden om O. L. Vrouw te bedanken. Dan zien zij nogmaals de Verschijning.Op zondag 1 januari ziet Albert de Verschijning niet, de vier andere kinderen wel, althans gedurende enige Weesgegroeten. Gilberte Voisin verklaart gehoord te hebben: "Bidt altijd", met een sterke nadruk op het woord "altijd". Fernande en Andrée Degeimbre hebben niets gehoord, maar wel de beweging van de lippen gezien, het kleine Gilbertje daarentegen niet. Alle vier de kinderen zien het gouden hart. Na de verschijning kunnen de twee Gilbertjes zich als het ware niet losmaken van de plaats; men bidt dan nog een heel rozenhoedje. Maandag 2 januari. Verschijning aan de vijf kinderen. Fernande heeft duidelijk gehoord: "Morgen zal ik iets zeggen aan ieder uwer in het bijzonder". Men heeft ook opgemerkt, dat Fernande gedurende de verschijning een ogenblik haar gebed heeft onderbroken. Gilberte Voisin ziet deze avond de Verschijning gedurende achttien Weesgegroeten, Fernande gedurende vijftien Weesgegroeten, Gilberte Degeimbre gedurende veertien en een halve Weesgegroet, en Andrée en Albert gedurende veertien Weesgegroeten. De kinderen zien het gouden hart. DE LAATSTE VERSCHIJNING OP 3 JANUARI 1933

Op 3 januari 1933, de laatste dag van de verschijningen, zijn er wel 25.000 mensen aanwezig en een honderdtal geneesheren. Een grote elektrische lamp verlicht thans de plaats van de verschijningen. Prof. Schellinckx M.S.C., de auteur van het boek 'Beauraing naar een bovennatuurlijk verklaring', Roermond-Maaseik: Romen & Zonen, 1933, waarvan in dit artikel overvloedig is gebruik gemaakt, is daar dan ook tegenwoordig: "Ik sta op twee meter afstand van den meidoorn en op slechts drie meter afstand van de kinderen, en zie ze vlak in het gelaat. Gilberte Degeimbre en Gilberte Voisin zie ik gedurende al den tijd zonder moeite; de overige kinderen zie ik slechts met tus-

16

schenpoozen. De kinderen beginnen het rozenhoedje vóór te bidden, zonder eenig teeken van zenuwachtigheid, kalm, zoo gewoon mogelijk, eerder wat vlug, zooals kinderen het doen. Na een paar tientjes, worden de kinderen plotseling op de knieën a.h.w. neergebliksemd, op hetzelfde oogenblik ziet men de handjes gevouwen, en tegelijk weerklinken de Weesgegroeten drie, vier tonen hooger, trillend en eenigszins klinkend als trompetgeschal. De kinderen zien er bleek uit, de oogen zien, wijdgeopend, naar den meidoorn. Dat "zien" lijkt mij geen inspannend staren, maar eerder passief opnemen. 't Is slechts een indruk. Fernande was, naar men bemerkte, stil achternageknield en bad met gewone stem: zij heeft geen verschijning. De kinderen onderbreken nu plotseling het gebed gedurende eenige oogenblikken. Er heerscht een angstwekkende stilte. Mijn confrater, E. P. E. M., een scherp waarnemer, beweert, dat de kleine Gilberte Degeimbre nu de lippen beweegt, dan toeluistert, en wederom even de lippen beweegt. Ik zie haar daarna, met het hoofd gebogen, heerlijk bidden. Ik zie nu onmiddellijk, hoe de kleine Gilberte Voisin het hoofd langzaam laat zinken, zij weent. Langs achter het hoofd van mijn buurman, zie ik dan, hoe Andrée Degeimbre met de hand de tranen uit hare oogen wischt. Wat was er gebeurd? De kleine Gilberte Degeimbre had het "Vaarwel" vernomen, en dan nog iets voor haar alleen, dat ze niet mocht mededeelen. Albert had eveneens het "Vaarwel" vernomen, en dan nog iets, wat hij niet mocht zeggen, en dan ten slotte nog iets, waarvan hij niet wist, of hij het zeggen mocht. Gilberte Voisin had ook het "Vaarwel" vernomen en bovendien had de Verschijning haar gezegd: "Ik zal de zondaars bekeeren" en ten slotte had ze ook nog iets voor haar alleen vernomen. Andrée Degeimbre had de Verschijning duidelijk hooren zeggen: "Ik ben de Moeder Gods, de Koningin der Hemelen, bidt altijd. Vaarwel!". De vier kinderen hadden het gouden hart gezien, en de Verschijning was buitengewoon schoon en schitterend. De kinderen baden, na de verschijning, nog een heel rozenhoedje. De vier kinderen werden dan, als naar gewoonte, naar de grot geleid, om aldaar hun dankgebeden en -gezangen te doen. Fernande bleef echter bij den meidoorn, bedroefd, nog steeds wachtend op de komst der Verschijning. Op dit oogenblik was ik reeds op weg naar de verhoorzaal. Eensklaps stort nu Fernande op de knieën, bidt een tijdje met hooge stem, zwijgt dan en, met het lichaam gansch naar voor hellend, roept zij als met een zucht: "ja !", en kort daarop een tweede maal "ja !" en zinkt dan, als vernietigd, in elkaar en valt snikkend met het gelaat ter aarde. Door Dr. Maistriaux en een anderen heer, welke Fernande opbeurden, naar de grot geleid,

was zij niet bij machte het tientje van dankzegging te bidden; Dr. Maistriaux deed het dan in hare plaats. Fernande verklaarde, dat zij eerst een grooten vuurbol had gezien, die met een knal of donderslag opensprong. Daarna zag zij Onze Lieve Vrouw welke haar vroeg: "Bemint gij mijn Zoon?" Fernande had "ja" geantwoord. Toen zeide de Verschijning, terwijl zij naar haar stralend gouden hart wees: "Bemint gij mij?", waarop Fernande eveneens "ja" geantwoord had. De Verschijning had dan gezegd: "Welnu, slachtoffer u dan voor mij." De indruk onder het volk was onbeschrijfelijk". IK ZAL DE ZONDAARS BEKEREN

De H. Maagd behoudt hier een lang stilzwijgen. Als zij verschijnt, worden de kinderen buiten hun wil op de knieën gesmakt, dit gaat zeer hard, toch vertonen hun knieën geen enkele verwonding. De H. Maagd is hier 35 maal verschenen; de eerste keer op 29 november 1932 en de laatste keer op 3 januari 1933 (29/11: 1e; 30/11: 2e; 1/12: 3e-6e; 2/12: 7e-9e; 4/12: 10e; 5/12: 11e-12e; 6/12: 13e-14e; 7/12: 15e; 8/12: 16e; 13/12: 17e; 14/12: 18e; 17/12: 19e; 19/12: 20e; 20/12: 21e; 21/12: 22e; 22/12: 23e; 23/12: 24e; 24/12: 25e; 27/12: 26e; 28/12: 27e; 29/12: 28e; 30/12: 29e; 31/12: 30e-32e; 1/1: 33e; 2/1: 34e; 3/1: 35e). Bij de vierde verschijning beweegt de H. Maagd zich naar het nieuwe gebouw van de zusters en blijft daar onder de gebogen takken van de meidoornstruik staan. Zij opent haar handen bij wijze van groet, glimlacht en verdwijnt. De verschijningen hebben hier steeds 's avonds plaats, zodat er vele mensen bij tegenwoordig zijn. De eerste dagen scheen Maria de kinderen op te wachten, daarna verschijnt zij pas onder het rozenkransgebed. Als de kinderen haar zien, gaan de stemmetjes hoger en vormen als het ware één geluid. 3 Januari is de dag van het afscheid en de dag, die gekenmerkt blijft door de belangrijkste mededelingen. Albert ontvangt een geheim, dat hij altijd heeft bewaard. Aan zijn zusje Gilberte geeft de H. Maagd DE GROTE BELOFTE VAN BEAURAING: "IK ZAL DE ZONDAARS BEKEREN". Heerlijke belofte van het Onbevlekte en daardoor zo machtige Moederhart, dat meelijdt met allen die bidden voor de terugkeer van hun dierbaren, omdat zij zo vurig verlangen weer één te zijn onder elkaar in liefde tot God. En als om haar macht bekend te maken, zegt zij tegen Andrée: "Ik ben de Koningin van de Hemel en de Moeder van God; bid altijd". Aan Fernande tenslotte, die bij deze verschijning aanvankelijk niets waarnam en daarom langer was doorgegaan met bidden, tot haar zegt Maria: "Houd je van mijn Zoon?…Houd je van mij? Offer je dan voor mij op!" Allen horen zij haar zeggen: "Adieu!"


De belofte van de laatste dag was: "Ik zal de zondaars bekeren". En inderdaad, vanaf het begin worden vele bekeringen vermeld. Daardoor ontstonden gebedstochten, die sinds 1933 tweemaal per maand naar de Meidoorn komen, waar Maria gevraagd heeft: "Dat men hier op bedevaart kome". Tijdens de laatste verschijningen, vanaf 29 december, zien de kinderen telkens tussen de tot groet geopende armen een in lichtstralen gehuld Hart. Dit is de reden waarom men Maria hier noemt: 'Moeder met het Gouden Hart' ONDERZOEKSRESULTATEN VAN PROFESSOR SCHELLINCKX

-

-

-

Bij dit artikel kon dankbaar gebruik gemaakt worden van reeds genoemd boek van professor Schellinckx. Nadat hij eerst de gebeurtenissen heeft beschreven en is ingegaan op enige algemeenheden over visioenen en openbaringen, op de te volgen methode en op de bevoegdheden, gaat hij vanaf het derde hoofdstuk concreet in op de verschijningen. Hij kan een aantal dingen vaststellen: - de vijf kinderen geven eenzelfde getuigenis. De kinderen komen afzonderlijk overeen in het aanduiden van sommige details die naar hun oordeel verbeterd moesten worden in het natekenen van de Verschijning. - ze gedragen zich als vastovertuigd. Geen enkel van die vijf jonge kinderen werd betrapt op een daad, op een zin of een woord dat ons zou kunnen doen denken dat ze er aan twijfelen. Eenvoudig, natuurlijk en spontaan, vlug en zeker antwoorden zij op de hun gestelde vragen. - de oprechtheid van de kinderen wordt des te duidelijker, wanneer wij zien hoe pijnlijke straffen en verwijten vanwege hun ouders geduldig worden verdragen. - de kinderen vallen plotseling en gelijktijdig op hun knieën, ook als ze van elkaar worden gescheiden. - hadden de kinderen alle vijf precies hetzelfde gezien, dan had men kunnen

-

-

-

-

zeggen, dat ze het met elkaar hadden afgesproken. Door de eigenaardige verschillen, zo eenvoudig en oprecht erkend, komt des te schitterender hun oprechtheid aan het licht. op het hoofd draagt de Madonna een eenvoudige, witte sluier die zedig de haren en zelfs bijna geheel het voorhoofd verbergt (in Lourdes waren een paar haarlokjes zichtbaar aan de slapen. In Fatima blijven de haren verborgen). Zij is zeer jong (18 à 20 jaar). In Lourdes doet de Verschijning zich voor als een kind van 13 jaar; in Fatima als een kind van 15 jaar. vanaf de 7e verschijningsdag vertoont zich een rozenkrans aan de rechterarm. bij de 9 laatste verschijningen zien de kinderen een stralend gouden hart op het ogenblik dat de Verschijning de armen uitbreidt om heen te gaan. op 3 januari noemt de Onbevlekte Maagd zich Moeder van God en Medeverlosseres die de zondaars zal bekeren. Volgens Schellinckx noemt Maria zich hier dus ook Medeverlosseres. En hij zegt dat hierin heel de Maria-theologie van de laatste vijftig jaar zich culmineert. Het is zeer interessant dat hij reeds in 1933 op deze blz. 63 voor Maria drie titels, nl. Voorspreekster, Medeverlosseres en Middelares in één adem noemt, d.w.z. 17 jaar voordat Ida Peerdeman in haar zogezegde verschijningen van Maria melding maakt van deze titels (namelijk pas vanaf 16 november 1950) de Verschijning is buitengewoon krachtdadig: zij vraagt een kapel, zij vraagt een bedevaart, zij wil 's avonds verschijnen. Zij zegt (28 december) dat het weldra de laatste verschijning zal zijn, en de verschijningen houden dan ook weldra op (3 januari). Zij zegt: morgen zal ik aan ieder van u iets in het bijzonder zeggen, en zij doet het dan ook. er is niets wat erop zou wijzen dat de

-

kinderen naar verschijningen verlangden in de dagen die de eerste verschijning voorafgingen. Daarna hebben de kinderen wel degelijk minstens op sommige dagen een sterk verlangen gehad om de Verschijning te zien, zoals ook Bernadette Soubirous soms een onweerstaanbaar verlangen in zich voelde om naar de plaats van de verschijningen terug te keren. Van de andere kant kwam de Verschijning b.v. niet op Kerstmis, terwijl de kinderen er vast van overtuigd waren dat de Verschijning zou komen. vanaf de derde dag, wanneer de Gedaante zich daar vlak bij hen in haar schittering vertoont, plaatsen zij zich op hun knieën en bidden het Weesgegroet. Zij worden als het ware op hun knieën neergebliksemd met een opvallende, merkwaardige gelijktijdigheid. Tegelijkertijd, het is soms midden in een Weesgegroet, slaan de vijf stemmetjes over naar een hogere toon en galmen met een geluid dat min of meer lijkt op trompetgeschal totdat de verschijning ophoudt en alles weer even plotseling in het normale terugvalt.

TOT BESLUIT

Op 2 februari 1943 werd de eredienst tot Onze Lieve Vrouw van Beauraing gewettigd, en zes jaar later, op 2 juli 1949, het bovennatuurlijk karakter van de feiten erkend. Mgr. Charue, toenmalig bisschop van Namen, bevestigde tevens het miraculeuze karakter van twee genezingen, geschied in 1933 op voorspraak van O.L. Vrouw van Beauraing. Het feest van O.L. Vrouw van Beauraing werd vastgesteld op 22 augustus. Dit was de feestdag van het Onbevlekte Hart van Maria; later toen de liturgische feesten werden herzien, werd deze dag het feest van MARIA KONINGIN. Dit feest wordt in Beauraing groots gevierd. Men begint al op de vooravond. Reeds velen hebben de weg gevonden naar de Moeder met het gouden hart. Zij is onze Koningin die ons brengt bij Jezus, onze Koning.

BEAURAING en ...MEDJUGORJE MARK WATERINCKX

Daniel Costelle is een franse auteur die o.a. bekendheid verwierf met een boek én een film over Fatima. In oktober 1993 verscheen ook een boek van hem bij de uitgeverij Robert Laffont met als titel 'Lorsque Marie paraît' ('Als Maria verschijnt'). Hoofdstuk 9 (p.96 -113) gaat vnl. over Beauraing. Zeer interessant is wanneer Albert Voisin, één van de nog levende (5) zieners van de verschijningen uit 1932-3 in Beauraing, aan auteur Daniel Costelle vertelt over zijn ontmoeting met Vicka, de zogenaamde zienster uit Medjugorje. De échte ziener Albert Voisin had aanvaard om Vicka, die in Banneux met René Laurentin aanwezig was op een Medjugorje-bijeenkomst, te ontmoeten, maar dan wel privé. Hij weigerde deze maal om René

Laurentin binnen te laten in zijn huis samen met Vicka !! De journalist Daniel Costelle reageerde verbaasd: "Ja maar. Laurentin is toch een zeer bekende expert van mariale verschijningen..." Voisin antwoordde: "Ja maar, Vicka was niet meer dezelfde als Laurentin bij haar was. Dat zag men onmiddellijk. Zij lette wel op wat ze zegde in zijn aanwezigheid. De eerste maal dat wij hen ontmoetten, had Laurentin ons een betere indruk gegeven. Ik geloof dat hij te veel de neiging heeft om zich met onze zaken te bemoeien. En dat stoort me nogal. Ik heb Vicka volgende raad gegeven: Treed zo weinig mogelijk uit de schaduw... En dat is het wat ik Laurentin verwijt. Hij pronkt met die kinderen van Medjugorje alsof het kermis-attracties zijn. Hij


17

beschouwt ze als zijn eigendom. Wij, de 5 begenadigden van Beauraing, zouden ons niet zo hebben laten manipuleren. Onze ouders hielpen en beschermden ons daartegen." (p. 105-6 ) Op p. 108 zegt Albert Voisin: "Men mag géén komedie spelen met God." En op p. 110: "Op het ogenblik dat we O.L.V. zagen, had men eens een obstakel geplaatst tussen ons en de verschijning, en we zagen dus niets meer. Wij verwijderden de obstakels. Dus was er iets achter, een reële aanwezige." Vergelijk dit met de experimenten in Medjugorje: Toen men daar obstakels plaatste

tussen de 'zieners' en de 'verschijning', 'zagen' ze gewoon verder 'O.L. V.' ( in hun verbeelding?) Op p. 112 ondervraagt Albert Voisin, de échte ziener van het erkende Beauraing, die andere 'zienster' uit het niet-erkende Medjugorje over de wel zeer lange reeks 'boodschappen', die de 'Gospa' haar geeft: "Vicka, helpt er u niemand uit uw omgeving om uw vele 'boodschappen' op te stellen, te vervolledigen, te interpreteren?" Vicka bleef het antwoord schuldig.

STILLE OMGANG AMSTERDAM In de nacht van zaterdag 22 op zondag 23 maart zal in Amsterdam de Stille Omgang weer gehouden worden. Dit is een stille wandeling door nachtelijk Amsterdam, in persoonlijk gebed voor vele intenties, maar vooral ter ere van de H. Eucharistie, die door duizenden pelgrims in deze nacht - voor of na de stille tocht - in verschillende kerken in Amsterdam wordt gevierd. Hoe is de Stille Omgang ontstaan? De traditie van de Stille Omgang te Amsterdam is gegroeid uit de geschiedenis van het wonder, dat gebeurde op 15/16 maart 1345 in de Lane, de huidige Kalverstraat. In de nacht van dinsdag op woensdag voor Palmzondag lag te Amsterdam in de Lane IJsbrand Dommen ziek te bed. De toestand was zo ernstig, dat men de pastoor waarschuwde. Deze diende de man de sacramenten der stervenden toe. Kort daarop moest de zieke braken; men ving het braaksel in een bak op en wierp het in de open haard, in het vertrek van de zieke. De volgende morgen ontdekte een medebewoonster bij het oprakelen van het vuur de H. Hostie zwevend boven de vlammen. Zonder zich te bedenken stak ze de hand uit en nam de H. Hostie uit de vlammen. Het vuur deerde haar niet. Tussen haar vingers voelde de Hostie koel aan. Toen een huisgenote kwam aanlopen zei de vrouw, die de Hostie had gevonden: “Zie, ik heb hier in mijn hand het lichaam van Onze Heer Jezus Christus, dat ik met mijn hand uit het vuur heb genomen.” Onmiddellijk werd de priester gewaarschuwd, die de avond van tevoren het H. Sacrament had gebracht. Toen de priester kwam en alles gezien en gehoord had, verzocht hij de huisgenoten dringend met niemand over het gebeurde te spreken. Hij deed de Hostie in een gouden doos die hij had meegebracht en plaatste die in het tabernakel van de parochiekerk. Echter, deze H. Hostie keerde tot driemaal toe op wonderbare wijze terug naar het huis van de zieke. Toen begreep men dat de eucharistische Heer op deze plek aanbeden wilde worden. In plechtige processie werd thans het Allerheiligste naar de parochiekerk teruggebracht en daar ter verering bewaard. IJsbrand, die inmiddels zijn gezondheid had herkregen, stond uit dankbaarheid zijn huis af om er een kapel te bouwen. Bij de inwijding - twee jaar later - werd de wonderbare Hostie in een feestelijke processie overgebracht. Sindsdien werd er een biddende omgang rond de kapel gehouden. Amsterdams vermaardheid en rijkdom werden in de Middeleeuwen in niet geringe mate bevorderd door pelgrimages naar de Heilige Stede. Elk jaar was er een grootse sacramentsprocessie met praalwagens en al wat ter opluistering kon dienen. Daarna trokken velen in de loop van de dag drie maal in stilte rondom de driebeukige kerk van de Heilige Stede. De Reformatie (1566) betekende echter voor de Katholieken het einde van de openbare godsdienstbeleving en zeker van de bedevaarten... In 1678, toen de Spanjaarden terug moesten trekken, raakten ze ook nog de kerk van de Heilige Stede kwijt. Uiteindelijk werd de kerk in 1908 afgebroken. De katholieke Amsterdammers redden zich in de dagen van de calvinistische overheersing door een stille omgang te doen: rond de Heilige Stede biddend lopen en net doen of er alleen maar gelopen wordt, niet gebeden. Deze wijze van bidden heeft men tot onze dagen toe gehandhaafd. Dat het processieverbod bleef is voor velen, ook niet-katholieken, een onbegrijpelijke zaak in het zo opvrijheid-prat-gaande Nederland. In 1880 ontdekte een katholiek Amsterdammer een afschrift van de oude Mirakelprocessie. Met een vriend ging hij die weg in-stilte-biddend volgen. In de nacht van zaterdag op zondag na 12 maart gingen mannen die oude processiegang, baden bij het paleis op de Dam voor de koning(in) en Vaderland, bij de haven als weleer voor de zeevarenden en op de Langebrug voor Kerk, Paus en eenheid der Christenen. De vrouwen en ook wel scholen deden dat rond die tijd overdag. Door medewerking van het openbaar vervoer en de komst van autobussen werd de Stille Omgang een landelijke aangelegenheid. De reis zal gemaakt worden per autobus vanaf diverse opstapplaatsen in Nederland, ook in Zuid- en Midden-Limburg. Deelname is toegestaan voor dames en heren. Prijs € 15,50 p.p. Voor inlichtingen over opstapplaatsen, vertrektijden en kaartverkoop kunt u zich wenden tot (aanmelding uiterlijk tot vrijdag 14 maart): (Limburg) Dhr. F. Veugen, Hordaeuslaan 1, 6132 BN Sittard, tel. 046-4517414, Email: [email protected] (nationaal) Gezelschap van de Stille Omgang, Zandvoorterweg 59, 2111 GS Aardenhout, tel. 023-5246229, fax. 023-5440081, Email: [email protected]

18


BEDEVAARTRONDREIS FRANKRIJK, SPANJE EN PORTUGAL 6-21 OKTOBER 2003 Van harte welkom voor de bedevaartrondreis door Frankrijk, Spanje en Portugal vanuit Nederland (Eindhoven, Roggel en Neer, Heerlen) van 6-21 oktober 2003. Het is natuurlijk prachtig als je samen deze bedevaartplaats-rondreis kunt maken met als hoogtepunt Fatima. Voor degenen die aan deze bedevaart deelnemen zal het ongetwijfeld een schitterende ervaring zijn. Als we zo dicht bij de 'bron' komen, zal zo'n reis wellicht ook een 'herbronning' kunnen zijn van ons eigen geloofsleven. Uw reisleider en geestelijk leider is pastoor Rudo Franken. Het programma in grote lijnen (en onder voorbehoud) is als volgt: Ma 6 okt Vertrek Eindhoven/Roggel/Heerlen via Parijs (Rue du Bac, O.L. Vrouw van de Wonderdadige Medaille) naar Orléans/Tours Di 7 okt Orléans/Tours (H. Martinus) - Lourdes met o.a. deelname aan de Lichtprocessie Wo 8 okt Verblijf in Lourdes met H. Mis aan de grot. Deelname aan o.a. Sacramentsprocessie, kruisweg en Lichtprocessie. Do 9 okt Lourdes - Covadonga (60 km vóór Oviedo) Vr 10 okt Covadonga - Santiago de Compostella (H. Jacobus) Za 11 okt Santiago - Fatima Zo 12 okt Fatima, rondleiding en deelname aan de Lichtprocessie Ma 13 okt Fatimaplechtigheden en rondleiding/wandeling Di 14 okt Fatima - Avila (H. Teresa, Kerklerares) Wo 15 okt Avila - Zaragoza (Virgen del Pilar) Do 16 okt Zaragoza via Torreciudad naar Montserrat bij Barcelona Vr 17 okt Montserrat - Nimes Za 18 okt Nimes - Avignon - via La Salette naar Grenoble Zo 19 okt Grenoble - Ars (H. Pastoor van Ars) Ma 20 okt Ars via Paray le Monial (H. Margaretha Maria Alacoque en H. Hartverering) naar Nevers (H. Bernadette) Di 21 okt Nevers - Beauraing - Heerlen/Roggel/ Eindhoven Voorwaarde voor deelname is wel dat u goed ter been bent. De kosten van deze reis (excl. verzekeringen) zijn op basis van halfpension € 915,- p.p. Toeslag voor éénpersoonskamer: € 232,-. U kunt zich reeds aanmelden. U bent ingeschreven, indien u als voorschot 10% van de kosten hebt overgemaakt op bankrekeningnummer 1222 03 216 t.n.v. T.P.H. Franken, Markt 7, Roggel o.v.v. bedevaart 2003 (graag vóór 1 april 2003). Aan de deelnemers van deze bedevaart worden enkele voorbereidingsbijeenkomsten aangeboden. Het is zinvol om te weten waar we naar toe gaan en ons enigszins voor te bereiden. De eerste bijeenkomst vindt plaats op zaterdag 17 mei 2003 om 14.00-16.00 uur in het parochiehuis te Neer, Kerkplein 4. De andere bijeenkomsten worden dan afgesproken. Het aantal deelnemers is minimaal 40 en maximaal 48 personen. Via onderstaand aanmeldingsformulier kunt u zich - gelijktijdig met overmaking van het voorschot - aanmelden. Ik wens u nu al, als u meegaat, een zinvolle en aangename bedevaartrondreis, Pastoor Rudo Franken

AANMELDINGSFORMULIER BEDEVAARTRONDREIS 6-21 OKTOBER 2003 (t.i.v.: Pastoor Rudo Franken, Markt 7, 6088 BP Roggel, tel/fax. 0475-49 1393 / Kerkplein 4, 6086 BK Neer, tel. 0475-593968; Email: [email protected]) ACHTERNAAM: VOORNAMEN: STRAAT EN HUISNUMMER: POSTCODE EN WOONPLAATS: GEBOREN/PASPOORTNUMMER: TELEFOONNUMMER/E-MAIL: CONTACTADRES (in noodgeval):

.......................................................................................................................................... .......................................................................................................................................... .......................................................................................................................................... .......................................................................................................................................... .......................................................................................................................................... .......................................................................................................................................... .......................................................................................................................................... .......................................................................................................................................... DATUM: ............................................. HANDTEKENING: ........................................................................................................... (N.B. Om deze Nieuwsbrief niet te beschadigen kunt u deze pagina kopiëren of zich telefonisch aanmelden)


19

BEMERKENSWAARD GELOVEN IN MEDJUGORJE IS ALS... VERLIEFD ZIJN MARK WATERINCKX

W

ie verliefd is, zweeft van geluk. Hij ziet de hele wereld door een roze bril. Men leeft als in een roes. Zijn geliefde is de beste, de mooiste, de enige, de ware. Hij is verblind, want liefde maakt inderdaad blind. Hij weigert te luisteren naar goede raad van vrienden, die het beste met hem voor hebben, die méér weten over zijn geliefde, die hem willen helpen. Men zegt dan: Hij staat niet meer met beide voeten op de grond. Hij heeft zijn verstand verloren. Hij heeft vlinders in de buik. Maar WAT gebeurt er eigenlijk in de hersenpan van een verliefde persoon? Ik weet het ook niet al te goed. Het moet een soort individuele psychose zijn. Men schakelt, bewust of onbewust, zijn ratio uit. Het gezond verstand is uitgeschakeld. Hetzelfde verschijnsel stelt men vast bij de 'believers' (zij die geloven in, red.) in Medjugorje. Zij ondergaan (ik heb het zelf ondervonden) een soort collectieve psychose, en ontwikkelen een fanatiek geloof, dat geen tegenspraak duldt. Hun ganse geloof draait plots rond de 'verschijningen' en de 'boodschappen' van de Gospa (O.L.V.) van Medjugorje. Als de bisschop dan die 'verschijningen' niet wil erkennen, dan is dat een 'slechte bisschop'. Men beseft niet eens meer dat men zondigt door deze onbesuisde uitspraak. Men is zelfs niet eens geïnteresseerd in de argumenten van de bevoegde bisschop. Tegen alle kerkelijke voorschriften in, hecht men een absoluut geloof in private openbaringen, die zelfs ALS ze officieel erkend zijn, NOOIT tot de geloofspunten behoren. In de 12 Artikelen van het Geloof, in het Credo staat GEEN woord over private openbaringen. De Goddelijke Openbaring is ons gegeven door Jezus Christus, en is definitief afgesloten met de dood van de laatste apostel. Wie Medjugorje ingeslikt heeft, weet ineens alles beter dan de bevoegde kerkelijke overheid. Sommigen durven zelfs zeggen: als de Kerk Medjugorje niet erkent, dan is dat mijn Kerk niet meer. Op deze wijze ontstonden in het verleden al vele sekten. Onze 2000 jaar Kerkgeschiedenis staat er vol van. Ook de directe vriendenkring van de 20

Medjugorje-fanaticus deelt in de brokken. Een vroegere vriend, die zijn 'geloof' in Medjugorje niet wil delen, wordt opeens een te mijden 'vijand'. Als iemand Medjugorje durft te bekritiseren, voelt men zichzelf aangevallen. Medjugorje is verworden tot een deel van de persoon zelf. Priesters, die niet geloven in Medjugorje, verliezen plots hun waardering. Sensatiezucht verdringt een degelijke Bijbelstudie. Men wil telkens weer de 'laatste' boodschap, het laatste 'nieuws' weten. Men is er aan verslaafd. Onbewust is men geprogrammeerd, gehersenspoeld, gedrogeerd. Men kan niet meer zonder. Vorige activiteiten worden vervangen door Medjugorje-bijeenkomsten, waar men speculeert over de nakende straffen, over de 'geheimen', over de datum waarop Jezus wederkomt op aarde, wat alleen de 'ingewijden' weten. Men voelt zich elitair. En is zonder het te weten al sectair. Men wil steeds anderen overtuigen dat Medjugorje 'echt' is, maar men sluit de oren voor de triestige realiteit in Medjugorje, nl.: Franciscanen, die zelf de wetten stellen aan hun bisschop en aan Rome, gesuspendeerde zogenaamd 'heilige' priesters die toch verder illegaal Sacramenten uitdelen, valse zien(st)ers die vasten en boete prediken, maar zelf in luxe leven, hun verloren gegane roepingen tot het priesterschap en het kloosterleven, zien(st)ers die als vedetten gaan pronken in de hele wereld en zich laten applaudisseren en betalen, 'boodschappen' die ons wijsmaken dat alle godsdiensten gelijk zijn, enkele pelgrims pleegden zelfmoord uit ontgoocheling in Medjugorje, anderen verzeilden in de psychiatrie, al vele huwelijken liepen uit op echtscheiding door ruzie om Medjugorje, zelfs moorden gebeurden in Medjugorje wegens geldruzies; er is concurrentie tussen de ziensters en tussen de paters in Medjugorje, de leugens en manipulaties in Medjugorje zijn ontelbaar, sommige ziensters en paters pleegden zelfs meineed, er zijn vele sex-affaires met zeer gekende Medjugorje-franciscanen, er heerst rebellie tegen een pauselijk decreet, de voorspellingen komen nooit uit, de tekenen blijven uit, over de sensationele (6 x 10!) 'geheimen' zwijgt men als de dood, men vermengt godsdienst met politiek, er is interferentie van Medjugorje-geld met Kroatische (para-)militaire groepen, de illegale franciscaanse media hebben het

nieuws-monopolie in Medjugorje, er zijn illegale communiteiten in Medjugorje (o.a. 'Béatitudes' met Zuster Emmanuel), overtreding van het kerkelijk wetboek, samenwerking met andere valse zieners (o.a. Vassula, don Gobbi), enorme zakelijke belangen, banale repetitieve 'boodschappen', pelgrims die zomaar spoorloos verdwijnen, een Pater Tomislav Vlasic die beschuldigd wordt van satanisme, een Pater Slavko Barbaric die al Heilig verklaard wordt door de Gospa één dag na zijn dood (!), idem Pater Jozo Zovko zelfs al in 1981 gedurende zijn leven (dezelfde man die in 1989 en 1994 werd gesuspendeerd en zich daar niets van aantrekt!), de eens zo gewaardeerde marioloog René Laurentin die zich verlaagt tot platte leugens, manipulaties en met modder gooit naar de bisschop van Mostar, de charismatische beweging die voor een deel meedoet met de manipulaties van Medjugorje (o.a. Sr. Briege Mc Kenna), massaslachtingen in Medjugorje in 1941 en in 1992, O.L.V. verschijnt er in het grijs, een schisma dreigt, men manipuleert zgn. uitspraken van de paus, al meer dan 40 boeken werden gepubliceerd die het BEDROG van Med. bewijzen (in het Nederlands, Frans, Engels, Duits, Italiaans, Kroatisch...) Al deze feiten zijn onbelangrijk voor de gefanatiseerde Medjugorje-believers. Geen gezichtsverlies lijden is voor hen de motivatie om toch maar hardnekkig blijven vast te houden aan HUN 'verschijningen' in Medjugorje. Daarvoor blijken alle uitvluchten goed. De vernedering te moeten toegeven dat ze bedot en bedrogen werden, willen of kunnen ze niet dragen. Hun eigen verwrongen denkpatroon wordt een obsessie. Juist zoals een persoon die verliefd is, willen ze van geen kritiek weten. De psyche haalt het op de harde realiteit. Nog liever mee liegen en bedriegen dan eenvoudig te zeggen: 'ik ben er in gelopen.' In de praktijk komt hun verdediging van Medjugorje neer op het verdedigen van hun eigen imago. Iemand die verliefd is, is zo verblind dat hij zijn 'geliefde' tot in het absurde blijft verdedigen. Echter is het ook zo dat van alle soorten fanatisme het religieuze fanatisme het gevaarlijkste is. Medjugorje is er het beste en schrijnendste bewijs van. De bisschop van Mostar krijgt zelfs doodsbedreigingen van fanatieke Medjugorjebelievers. Al twee maal werd de brave man gemolesteerd door deze 'gelovigen'.


Niemand wordt graag bedrogen. Maar een oprechte christen moet vooreerst de christelijke deugden heldhaftig beoefenen vooraleer hij zalig of heilig kan worden. Alle Medjugorje-believers wens ik toe: eerlijkheid, matigheid, verdraagzaamheid, luisterbereidheid, geduld, vrede, liefde, rechtvaardigheid , voorzichtigheid. Besef dat u de sluwe bedriegers (paters en zieners) steeds rijker maakt door hen te blijven ondersteunen. Zij zijn niet verblind zoals de misleide pelgrims. Zij zijn crimineel bezig en plegen heiligschennis

door de naam van God en Zijn H. Moeder te misbruiken voor hun eigen (quid prodest?) belangen, zoals daar zijn: rebelse franciscaanse weerstand tegen de bisschop en tegen een decreet van Paus Paulus VI, prestige, Kroatisch-nationalistische belangen, financiële belangen.

zelfs honderden jaren uit. L'histoire se répète. Ook pausen en heiligen werden soms beetgenomen. Onthoud, 'verschijningen' zijn geen geloofspunten!

Beste (ex?) Medjugorje-believer, de realiteit in het leven is niet altijd even sympathiek. En de waarheid kwetst. Maar... eerlijkheid duurt het langst. Duurt Medjugorje al meer dan 20 jaar? Andere valse verschijningen in de Kerkgeschiedenis hielden het vele tientallen jaren, sommige

Menselijk opzicht mag geen rol spelen. Nederigheid en Liefde voor de Waarheid moeten primeren. Bekennen dat men ongelijk had is grootmoedig.

Maar met volle bewustzijn meewerken aan bedrog is ook zonde.

God geve u de kracht van Zijn H. Geest. Ik schrijf dit uit Liefde voor u allen. 3.1.03

Geachte Professor Waterinckx, Dank u voor uw zending; ik antwoord pas nu, omdat we een week weg zijn geweest. -

-

Uw artikel "Geloven in M..." vind ik prima. De vergelijking met verliefdheid is adekwaat; in beide gevallen (secte-gevoel en verliefdheid) speelt de fantasie een rol en het geloof in het sprookje. Freud noemde verliefdheid een "intoxicatie" en daar zit wel wat in. Verliefdheid is trouwens ook, als het goed is, in zijn uitgesproken vorm althans, leeftijdgebonden. Oudere mensen, die wat rijper zijn, en verliefd worden, zijn doorgaans te kinderlijk gebleven. Datzelfde is m. i. zo bij secte-gelovigen; vaak zijn het labielere typen en vaak ook gedesillusioneerden. Het is een vlucht uit de realiteit. In de oudere psychologie bestond het (juiste) begrip "de dweepfase": dat was, vooral bij meisjes, de puberteit. Dit soort dwepen is typisch voor de secte-aanhangers, we zien het ook bij Maria-devoten. Er kan nog een ander begrip worden gebruikt, dat daar niet ver vanaf ligt: hysterisch-achtige neigingen, "hysteroïde" gedrag. Bij nadere analyse is het te egocentrisch, het Ik voelt zich belangrijk-bijzonder, opgenomen in een bijzondere groep of selectie. Misschien zou u het "massa-slachtingen" kunnen uitleggen (in uw tekst); zo komt het wat vreemd over, kan zelfs de indruk wekken van overdrevenheid. Zou u uw stuk aan alle Ned. bisschoppen kunnen sturen, persoonlijk? Ik denk dat het gunstig is. Garabandal en de paus: tot er duidelijke bewijzen zijn, neem ik de stelling dat de paus achter G. staat niet voor waar. De paus is te realistisch voor deze nonsens, eerder denk ik dat de pastoor die dat beweert niet solide is. Het is goed dat u uit eigen ervaringen Medj. aanpakt; wat mij altijd is opgevallen is wat u schrijft, nI. dat de aanhangers doen alsof het hele geloof daaraan hangt. ("Je moet naar Medj. gaan! ").

Met hartelijke groet en dank voor uw moeite, w.g. Dr. G.J.M. van den Aardweg

GETUIGENISSEN BEKEERD OF VERKEERD?

Het zal ongeveer in 1987 geweest zijn. Voor de eerste maal hoorde ik een bijzonder verhaal over de H. Maagd die verscheen aan een groep jonge kinderen in Joegoslavië, Medjugorje. Voor mij heel nieuw, bijna ongelooflijk, en dat in deze tijd. Ik meende dat dit iets was van vroeger, iets voor oude mensen die bosjes bloemen bij Maria-beelden legden. Lourdes, ja, en Fatima, daar had ik wel van gehoord, maar dat was toch iets van vroeger? Al spoedig ontving ik het eerste tijdschrift van de 'Koningin van de Vrede'. Mijn nieuwsgierigheid was gewekt, en samen met een goede vriendin lazen wij alle berichtgevingen en boeken die daarover inmiddels geschreven waren. Na enige tijd, aangespoord door de boodschappen, begrepen wij dat het de bedoeling was dat

wij de Rozenkrans gingen bidden. Wat onwennig kwamen we toch niet verder dan de Onze Vaders en de Weesgegroeten. Kort daarna hebben wij de 15 mysteries geleerd. Wij voelden ons als onwetende kinderen, en zijn te rade gegaan bij een vrome oudere dame in onze kerk. Zij heeft ons veel geleerd, met name de traditionele gebeden tot St. Jozef, de litanieën enz. Prachtig en zeer verrijkend. Ons gebedsgroepje was gestart.. Het ontdekken van de Rozenkrans, met al haar mysteries, is voor mij van onschatbare waarde geweest, en dat is het nog steeds. Oneindige schatten van Wijsheid liggen verborgen in de mysteries, die zich nog immer stukje voor stukje aan mij openbaren tijdens de overwegingen. Voor mij is het een onuitputtelijke bron van geloof, kennis en liefde.

Maar..., wie A zegt moet ook B zeggen. Want niet alleen het Rozenkransgebed werd in de boodschappen gevraagd, maar ook om te vasten, 2 dagen per week op water en brood, en minimaal 3 uren per dag bidden. Dat was niet niks, en al spoedig begon mij een schuldgevoel te bekruipen omdat deze dringende boodschappen voor mij wel wat hoog gegrepen waren. Maar ja, het was niemand minder dan Maria die het vroeg. Aangezien zij dikwijls bedroefd was om de lauwe zielen, wilde ik daar toch niet de aanleiding toe zijn. Dus nòg maar beter mijn best doen. Helaas, voor mij, met al mijn zwakheden en een gezin met drie jonge kinderen bleek het keer op keer nauwelijks haalbaar. Vanwege de schuldgevoelens ging ik steeds opnieuw biechten dat ik mijn Heer toch zoveel tekort deed. Mijn medelijden voor Jezus en Maria nam steeds meer toe,


21

temeer omdat zij overal in verschijningen bleken te wenen. Ik voelde mij geroepen om meer offers te brengen en boete te doen, voor mijzelf en voor de vele andere zondaars. In de daaropvolgende jaren kwamen steeds meer berichten over verschijningen, overal ter wereld, met overeenkomstige boodschappen, veelal ook met nieuwe opdrachten, zoals het dagelijks bidden van steeds meer gebeden en novenen, en het toevoegen van steeds meer schietgebeden bij de Rozenkrans. Er waren ook steeds nieuwe opdrachten in de boodschappen om met gewijde zakdoekjes, prentjes, medailles, olie, gewijd water of andere gewijde voorwerpen apostel te zijn onder de mensen. Dikwijls waren daar ook bijzondere genaden aan verbonden. Berichten uit Berlicum, Haaksbergen, Frechou, Manduria en ga zo maar door volgden elkaar in hoog tempo op. Boeken, tijdschriften en vele bekende en minder bekende geschriften en prentjes stapelden zich bij mij thuis op. Ik heb ze allemaal geheel of gedeeltelijk gelezen. Na enige tijd merkte ik dat ik er gespannen van werd. Schuldgevoel om mijn tekorten omdat ik niet aan al die dringende boodschappen kon voldoen; schuldgevoel omdat ik Jezus en Maria, die ik zo zeer beminde, daardoor verdriet deed en mede oorzaak was van Hun tranen en lijden. Maar het was mijn volledige inzet en toewijding allemaal meer dan waard, want spoedig zou het duidelijk worden dat wij tot de uitverkorenen, de bekeerde zielen zouden horen. Ook ik deed mee aan het oordelen over bekeerde en niet bekeerde bisschoppen en priesters en leken, want wie niet in de boodschappen geloofde was nog niet bekeerd en oorzaak van veel lijden. Daar moest veel voor gebeden worden. "Gelukkig" waren er priesters die de boodschappen wel serieus namen en deze zelfs in hun kerken en daarbuiten verkondigden. Maar toch ... Waar kwam dan toch mijn immer aanwezige onrust vandaan? Bezorgdheid over de groeiende verdeeldheid binnen onze éne Heilige Katholieke kerk? De voor mij onhaalbare opdrachten? De klachten van Jezus en Maria over de kerk en haar priesters? Was die kerk nou juist niet het mystieke lichaam van Jezus? Zaaiden Zij nou verdeeldheid? Of begreep ik dat verkeerd? Als ik mijn twijfels of kritiek uitsprak binnen de bekeerde groep, waren er altijd wel antwoorden te vinden in de boodschappen van "Jezus en Maria" die mijn opmerkingen weerlegden. Daar heb ik lange tijd genoegen mee genomen, want ik wilde toch zeker geen oorzaak zijn van Hun lijden? Ik wilde toch zeker geen 22

lauwe ziel zijn? Door nòg beter mijn best te doen, meer te lezen, te bidden, offers te brengen, naar bijeenkomsten en gebedsdagen te gaan, toewijdingen uit te spreken, handen en scapulieren op te laten leggen, alleen nog rokken te dragen, geen lange broeken meer en zo meer, verdrukte ik de onrust in mijzelf. Ook mijn huwelijk was in de loop der jaren danig onder druk komen te staan. Mocht dit alles mijn huwelijk, mijn gezin kosten? Ik geloofde zeer in het Heilig Sacrament van het huwelijk, en dat wij voor elkaar bestemd waren. Door de laatste jaren waren wij enorm van elkaar vervreemd geraakt. Kon dit de bedoeling zijn? DE OMMEKEER

Het werd begin zomer 2000, op vakantie naar Kreta. Ik had een boek meegenomen: "Een reis naar Medjugorje" van Rudo Franken. Al lezend vielen mij de schellen van de ogen. Alles wat ik al die jaren had genegeerd, de twijfels, de vragen, de onduidelijkheden, alles kwam daarin aan bod. Ik had al die jaren toch zó mijn best gedaan om vooral gehoorzaam te zijn aan de boodschappen van "Jezus en Maria"! Het was ook dáárom, dat de òngehoorzaamheid van de vele zieners, hun begeleiders en geestelijken aan de bisschoppen van de katholieke Kerk voor mij als een mokerslag aan kwam. Hoe was dit mogelijk? Hoe heeft dit kunnen gebeuren? Waarom had ik hier nog nooit eerder iets over gelezen? Ik voelde mij verraden, boos en intens verdrietig. Tegelijk voelde het als een bevestiging van mijn steeds onderdrukte ideeën en twijfels. Ik realiseerde mij dat in de werken van de èchte Heiligen van onze katholieke Kerk altijd de gehoorzaamheid aan de Kerk voorop stond. Toen de pastoor Bernadette verbood naar de grot te gaan, bleef zij tot haar grote verdriet, maar uit gehoorzaamheid, thuis. Het gebod van de kerk was voor haar belangrijker dan de wens van de H. Maagd. Ook Franciscus van Assisi keerde onverrichter zake terug uit Rome toen hij geen goedkeuring kreeg voor de regel van zijn orde. En zo zijn er talrijke voorbeelden. Het is niet verkeerd dat de Kerk voorzichtigheid gebiedt, en daarom soms zaken moet verbieden. Als het werkelijk Gods plan is zal het uiteindelijk toch zo geschieden als Hij dat wil. Zo ook bij Bernadette en Franciscus. Voor mij was de gehoorzaamheid aan de Katholieke Kerk een belangrijk teken van Heiligheid en betrouwbaarheid geworden. Na het laatste hoofdstuk, het boek dichtgeslagen, kreeg ik een acute hevige pijn in de gal-streek. Ik moest onmiddellijk naar het ziekenhuis. Er werden foto’s gemaakt en tot grote verbazing van de arts waren er in het geheel geen galste-

nen te zien, terwijl ik toch alle symptomen had. Voor mijzelf was het duidelijk dat ik "mijn gal moest spuwen", maar hoe leg je dat uit in het Grieks? Enkele dagen en infusen later mocht ik weer naar huis. En nu...?, hoe nu verder te gaan? Ik merkte dat andere 'bekeerden', nadat ze hiervan kennis hadden genomen, gewoon doorgingen met hun devoties en apostolaten. Waren zij ziende blind? Had ik het allemaal wel goed begrepen? Echter, voor mij voelde het als een enorme bevrijding. Ik móest niets meer. Ik besloot alle 'verschijningen' en 'boodschappen' los te laten en terug te keren naar de éne Heilige Katholieke en Apostolische Kerk zoals ik dat vol overtuiging uitspreek in het Credo. Maar dat klinkt eenvoudiger dan het lijkt. In de loop der jaren is het een manier van denken en leven geworden. Mijn kennissenkring bestond grotendeels uit 'bekeerde geloofsgenoten'. Het was een moeilijke periode. Een soort van heimwee, maar toch ook niet. Dierbare mensen met wie ik mijn geloofsleven deelde wilde ik eigenlijk ook niet shockeren, kwetsen of in de steek laten. Ook dit had zijn tijd nodig. Tijd tevens waarin ik ook merkte dat mijn liefde voor Jezus en Maria, voor de Sacramenten en voor onze Katholieke Kerk zeker niet minder werd. Eerder rijker, zuiverder, duidelijker, doordat ik mij beperkte tot het lezen van het Evangelie en de talrijke prachtige (getijden-) gebeden die onze Kerk kent. Naast de H. Mis is de Rozenkrans nog steeds een bron van wijsheid en heiliging voor mij, evenals de vele erkende geschriften van de oude, en modernere heiligen die bron zijn van inspiratie. Mijn gevoel van boosheid is inmiddels overgegaan in een diepe bezorgdheid en medelijden met de talrijke mensen die werkelijk van goede wil zijn, die Jezus en Maria boven alles willen beminnen en vele malen vromer zijn dan ik, maar die willens en wetens misleid worden door zieners en religieuzen die de geboden van de Katholieke Kerk met voeten treden of volledig negeren, een eigen weg ingaan en vele, vele zeer goed bedoelende mensen met zich mee nemen, en daardoor oorzaak zijn van verdeeldheid en wanorde in onze dierbare Kerk. Ik weet dat eerwaarde pastoor Franken door de verspreiders van de boodschappen bestempeld wordt als de zoon van de boze, en dergelijke omschrijvingen. Wellicht ben ik voor u zojuist zijn zuster in het kwaad geworden. Maar zijn niet juist de ongehoorzaamheid aan de Kerk, wanorde en verdeeldheid eigenschappen van de vorst van de leugen? Ik wil de vrede en de rust die nu in mij is, en in mijn gezin voor geen prijs meer missen. Op uitnodiging


van mijn man mochten wij in het jubeljaar 2000 een prachtige bedevaartreis naar Rome beleven. Bij het graf van de Heilige Apostel Petrus, onze eerste paus, heb ik een nieuwe start gemaakt, in eenheid en waarheid en trouw aan de éne Heilige Katholieke en Apostolische Kerk. NASCHRIFT

Om deze periode af te sluiten en achter mij te laten kreeg ik van een priester het advies om alles op te schrijven. Tijdens een retraite, in alle rust, heb ik aan dit

advies gehoor gegeven. Ik twijfelde of ik mijn verhaal openbaar moest maken, maar misschien zouden er mensen zijn die zichzelf hierin herkennen, en hierdoor aangespoord zouden worden hun eigen weg naar de Waarheid te gaan zoeken. Omdat ik niet voor mijn beurt wilde spreken heb ik deze vraag aan God voorgelegd in mijn gebed: "Spreek, Heer, uw dienaar luistert". Een uur later, na het avondgebed, mochten alle retraitanten een briefje uit een mandje nemen met een

bijbelvers. Voordat ik een briefje nam bad ik nog een maal "Spreek, Heer, uw dienaar luistert". Mijn bijbelvers luidde: "Gij zijt bevrijd van de heerschappij der zonde en dienaar geworden der gerechtigheid" (Rom. 6,18). Els Ackema 6 november 2002 Gedachtenis van alle heilige geloofsverkondigers in onze streken

LEZERS AAN HET WOORD In het tijdschrift AVÉ nummer 4, jaargang 2, volgnummer 8 van december 2002, begint op bladzijde 79 een eerste aflevering van een artikel, geschreven door Mark Waterinckx, getiteld Trio Valse Zieners. Dit eerste deel gaat over Little Pebble. Op pagina 82 worden genoemd Ioannes Courlisius v.z.w., en de Administrátor Delegátus (Afgevaardigd Beheerder) daarvan Jan A. A. van der Wulp. Er staat eerst, dat Frans Muller en daarna Jozef van der Velden propagandisten waren van Little Pebble. Dan staat er: « De fakkel werd doorgegeven aan Jan van der Wulp, een Nederlander, die in het Belgische Hoogstraten-Meer woont, en zichzelf graag 'Ioannes Courlisius' noemt! In zijn eigen tijdschrift 'Profetische Stemmen' (vanaf 1996) vindt u alle onzin van Little Pebble en vele andere geestgenoten. Dat er van die 'profetische stemmen' nooit een jota uitkomt, is blijkbaar totaal onbelangrijk. Als de sensatiewinkel maar blijft draaien. Vele ontredderde lezers kan men werkelijk alles wijsmaken. ...» (...) loánnes Courlisius v.z.w. [v.z.w. wijst op een vereniging, rechtspersoon, volgens het Belgische burgerlijke recht], uitgevers, en Jan A. A. van der Wulp, verantwoordelijke uitgever van deze website en van alle boeken, brochures en folders hier genoemd, verklaren, dat er geen formele overeenkomsten, banden of betrekkingen bestaan met de zogenaamde Orde van Sint Charbel, en met de stichter en moderator daarvan, William Kamm, ook bekend als Little Pebble (Kleine Kei). Men moet niet uit de publicatie van sommige oudere zg. hemelse boodschappen van Little Pebble, en uit de opname van sommige brieven en persberichten van de Orde van Sint Charbel en Little Pebble, afleiden, dat dergelijke betrekkingen, banden, of overeenkomsten zouden bestaan. Ioánnes Courlisius v.z.w., de bestuurders en de leden daarvan, de verantwoordelijke uitgever Jan A. A. van der Wulp, zijn heden geen lid van de Orde van Sint Charbel, en zij zijn geen volgelingen van Little Pebble, en zij zijn dit nooit geweest. Ioánnes Courlisius v.z.w. heeft zich altijd onafhankelijk opgesteld, en heeft geen bijzondere banden met welke ziener of zienster, verschijningsplaats, of groep, dan ook. Wij publiceren en verspreiden slechts boodschappen, brieven, profetische artikelen, e.d. waarvan wij de overtuiging hebben, dat deze vrij zijn van dwalingen en fouten tegen de bestendige geloofsleer, en mogelijkerwijs van hemelse oorsprong zijn. (...) Wij hebben geen enkel bezwaar tegen een kritisch artikel over ons tijdschrift Profetische Stemmen, maar dan moet men wel uitgaan van alle feitelijke teksten van de recente nummers, dat is van alle nummers van een gehele jaargang. En dan zal men constateren, dat Little Pebble daarin een verwaarloosbare plaats inneemt, in verhouding tot het totale aantal bladzijden, in verhouding tot het aantal genoemde zieners en zieneressen, en in verhouding tot de behandelde onderwerpen. (...) Ir. Ing. Jan A. A. van der Wulp, Afgevaardigd Beheerder Naschrift redactie: U hebt er goed aan gedaan u te distantiëren van Little Pebble en uw lezers hierover te informeren. Echter, anders dan u in uw brief stelt, hebt u Little Pebble in uw blad zeer veel geciteerd en wel als een gezaghebbend profeet naast verschillende andere, voor u ook gezaghebbende profeten die evenwel (bijna) geen van allen door de Kerk zijn erkend. Hiermee begeeft u zich voortdurend op glad ijs. Zoals Little Pebble zullen ook uw andere stokpaardjes voor en na vallen. Wat hebt u dan bereikt? Dat u uw lezers voortdurend op het verkeerde been hebt gezet, zodat ze meer uitzien naar dergelijke dreigende en sensationele boodschappen dan dat ze leven vanuit het Evangelie van onze Heer Jezus Christus. Naschrift Mark Waterinckx: Deze man, die beweert geen banden te hebben met Little Pebble, stuurde me op 22-7-1991 een brief van 25 bladzijden ter verdediging van deze valse ziener en tegen mijn artikel van 11 bladzijden 'Little Pebble uit Australië - Analyse en vergelijking met vorige valse verschijningen en boodschappen'. En met betrekking tot de 'verwaarloosbare' plaats van Little Pebble in de recente nummers van zijn tijdschrift kan gezegd worden dat in het laatste nummer vóór 6-12-2002, nl. dat van november 2002, Jan van der Wulp niet minder dan 9 verschillende boodschappen van Little Pebble citeert.

TOT BESLUIT NABESTELLEN EERDER VERSCHENEN NUMMERS Indien u toezending wenst van eerder verschenen nummers dan kunt u dat altijd doen door middel van een telefoontje of per brief of briefkaart aan het secretariaat.

De belangrijkste artikelen in eerder verschenen nummers: Nr.1 mrt '01: Medjugorje en Lourdes Nr.2 jun '01: Amsterdam "De Vrouwe" en De Stille Omgang Nr.3 sep '01: Garabandal en Banneux

Nr.4 dec '01: Vassula Ryden, La Salette Nr.5 mrt '02: Fatima, Don Gobbi en Valkenswaard Nr.6 jun '02: Berlicum, Debora en Harry Potter Nr.7 sep '02: Amsterdam, San Damiano


23

en Communie- en Vormselproject Nr.8 dec '02: Kirche aller Nationen en Trio valse zieners: 1 Little Pebble

VOORUITBLIK NAAR HET VOLGENDE NUMMER In de juni 2003 uitgave zal het hoofdartikel gewijd zijn aan Mortsel. Onder erkende verschijningen Rue du Bac.

WAAR KOMT HET GELD VANDAAN VOOR DEZE NIEUWSBRIEF? Deze driemaandelijkse nieuwsbrief wordt gratis verspreid. De kosten voor ons blad zijn vrijwel uitsluitend de uitgaven voor het drukken en verzenden. Gelukkig wordt er ook veel pro Deo gedaan. Maar per jaargang (4 nummers) per adres kost ons dit toch nog ruim € 5,-. Stichting Vaak heeft op geen enkele andere wijze inkomsten dan die welke u als lezer ons doet toekomen. We zouden het zeer op prijs stellen, indien u als lezer ons door uw bijdrage in staat zou willen stellen om deze nieuwsbrief te blijven uitgeven. Onze Stichting is aangemerkt als een

instelling in de zin van artikel 24 lid 4 Successiewet 1956. Uw gift is derhalve onder bepaalde voorwaarden fiscaal aftrekbaar. U kunt Stichting VAAK ook ondersteunen door het doen van een schenking in de vorm van een eenmalige schenking dan wel een periodieke schenking. Ook is het mogelijk onze Stichting financieel te ondersteunen door in het testament een legaat of erfstelling toe te kennen. Een legaat betreft een bepaald omschreven geldbedrag. U kunt zich uiteraard laten adviseren door een terzake deskundige.

nog wat en zo ook de kosten voor het drukken en verspreiden van dit blad. In het bijzonder onze lezers in België zouden wij gaarne willen verzoeken een kleine gave te overwegen. Zij ontvangen nu óók een acceptgiro, hetgeen het doen van een storting vergemakkelijkt. Onze Nieuwsbrief geniet toenemende belangstelling en voorziet duidelijk in een behoefte. Laten wij er met z'n allen aan meehelpen om deze Nieuwsbrief een goede basis voor de toekomst mee te geven.

MEDEDELING VAN DE PENNINGMEESTER

TOEZENDING VAN ONZE NIEUWSBRIEF

Het tweede jaar van ons bestaan hebben wij de boeken, dank zij uw steun, met een zeer bescheiden overschot kunnen afsluiten. Heel, heel hartelijk dank aan diegenen die ons een kleine en soms ook een wat grotere bijdrage hebben gedaan. Uw blijvende steun om ook in de toekomst onze Nieuwsbrief te kunnen uitgeven blijft echter onontbeerlijk en wij vragen u dan ook om ons te blijven steunen en, als u ons niet onbescheiden vindt, wellicht met een ietsje meer, want zoals u niet ontgaan zult zijn stijgen de kosten voor alles en

Indien u op toezending van deze nieuwsbrief geen prijs stelt, zouden wij u willen vragen om dit even aan de administratie door te geven. Dan wordt uw adres uit ons adressenbestand gehaald. Bij voorbaat dank voor de moeite. Voorts zouden wij het ten zeerste op prijs stellen, indien u aan de administratie adressen door zou willen geven van mensen die mogelijk geïnteresseerd zouden zijn in onze nieuwsbrief. Ook zij ontvangen dan gratis deze nieuwsbrief.

STICHTING VAAK VERSCHIJNINGEN / VERSCHIJNSELEN: ACTUALITEIT, AUTHENTICITEIT EN KEERZIJDE Hoofdredactie: Administratie: Homepage:

Pastoor Rudo Franken Markt 7 6088 BP Roggel tel./fax 0475-491393 e-mail: [email protected] Kapittelweg 11 1216 HR Hilversum tel. 035-6214830 fax 084-8710041 e-mail: [email protected] http://www.stichtingvaak.nl

Op 6 februari 2001 is deze Stichting notarieel opgericht. De Stichting stelt zich ten doel informatie te geven rond actuele buitennatuurlijke verschijningen en verschijnselen tegen de achtergrond van uitspraken van het ter zake bevoegde kerkelijke gezag. Deze informatie wordt verstrekt middels de uitgave van deze driemaandelijkse nieuwsbrief AVÉ met een oplage van ruim 2000 exemplaren en middels de uitgave of sponsoring van brochures en boeken, zo nodig ook buiten het eigen taalgebied. Het bisdom Roermond heeft op 26-8-1999 verklaard dat 'imprimatur' of 'nihil obstat' niet van toepassing zijn op publicaties over niet erkende verschijningen. "Totdat deze erkend zijn òf definitief verworpen, blijven zij een punt van meningsverschil, waar mensen vrijelijk over kunnen discussiëren, ook in de Kerk". (meer info: zie homepage) De stichting neemt als leidraad voor haar informatie de uitspraken van het terzake bevoegde kerkelijk gezag.

Uiterste datum voor inzending kopij: 1 feb., 1 mei, 1 aug., 1 nov.,

Deze nieuwsbrief mag gekopieerd en verder verspreid worden. Graag zelfs!

24

GIFTEN TER ONDERSTEUNING Deze Nieuwsbrief wordt u gratis toegezonden. Uw giften, donaties en schenkingen ter ondersteuning van ons werk zijn zeer welkom. Ze vormen de enige financiële basis van onze stichting. Lezers in Nederland en België kunnen daarvoor de bijgesloten acceptgirokaart gebruiken. Uw gift is fiscaal aftrekbaar. Voor Nederland: bankrekening nr. 11.86.11.828 t.n.v. Stichting VAAK Hilversum Voor België: bankrekening nr. 235-0148272-68 t.n.v. Stichting VAAK Hilversum Stichting Vaak is ingeschreven bij de Kamer van Koophandel onder nr. 32084368 en gerangschikt als een instelling zoals bedoeld in artikel 24 lid 4 Successiewet 1956 ISSN 1568-9735


Š AVÉ Š. Nieuwsbrief over Actuele VErschijningen INHOUD. Beste Lezers, J A A R G A N G 3, N R. 1 (VOLGNR. 9) M A A R T

Recommend Documents