Zwitserland > Groessen 2016

Fietsen van Zwitserland naar Nederland, 2016

Zwitserland > Groessen 2016

Zürich (CH) Groessen (NL)

1


1. Voorbereiding 1.1 Treinverbinding

Betalingsdatum Boekingscode Prijs

: 15 maart 2016 : FPJTCMG : 201,=

Reizigers Reisgegevens

: P Groenewegen - Volwassene : Voor vertrek actuele reisinformatie raadplegen via m.nsinternational.nl en de NS International app.

Anhem - Zürich HB Vertrek Aankomst Met Reizigers

: : : :

Vrijdag 06 mei 2016 om 21:33:00 zaterdag 07 mei 2016 om 08:05:00 City Night Line 40419 1 x Volwassene met tarief sparnight - bedplaats - single Rijtuig 179, bedplaats 051 : 1 x Volwassene met tarief losse fietsplaats Rijtuig 174, 148

Vragen

: International Service Center via telefoon 030 2300023. Wilt u in uw contact met NS International de boekingscode FPJTCMG en klantnummer 2631154 vermelden.

Gemiddeld

Arnhem(NL) 21:37 > Zürich (CH) (City Night Line)

Trein

13

Za

Zürich > Kaizeraugst

Fiets

88

101

101

Zo

Kaizeraugst > Rouffach

Fiets

95

196

98

Fiets

85

281

94

Fiets

36

317

79

Fiets

86

403

81

0

0

1

1

7-5-2016

2

1

3

1

4

1

5

1

6

1

7

1

8

1

14-5-2016

9

1

10

0

Zo Waimes > Epen 16-5-2016 Ma Epen > Groessen (auto Mirjam)

8-5-2016

9-5-2016 Ma Rouffach > Rothau 10-5-2016 Di Rothau > Col du Donon > Abreschiller 11-5-2016 Wo Abreschiller > Thonville 12-5-2016 13-5-2016 15-5-2016

km

∑ km

Vervoersmiddel

Dag Vr

Fietsdag

6-5-2016

Dag

Datum

Bestemmingen

1.2 Route en overzichtskaarten

Do

Thonville > Perl

Fiets

90

493

82

Vr

Perl > Stolzembourg

Fiets

90

583

83

Za

Stolzembourg > Waimes

Fiets

80

663

83

Fiets

75

738

82

Auto

2


3


Zürich > Flaach > Bad Zurzach Richting N aan westzijde van de Limmat rivier blijven fietsen Krichfeld, Neuenhof, blijf rivier volgen tot Baden. Bij Baden de rivier oversteken naar oostzijde. Volg Ehrendingerstrasse, deze gaat over in de Landstrasse. Volg Landstrasse ri NO. Op de [17] LA. Lengnau, Endingen, Unterendingen, Tegerfelden, Bad Zurzach. Zürich > Flaach > Bad Zurzach Richting N aan westzijde van de Limmat rivier blijven fietsen, [3] volgen tot Baden. Voorbij Baden bij Obersiggenthal de rivier oversteken naar de Oostzijde, [5] volgen tot aan Koblenz bij de Rijn.

4


2. Verslag van dag to dag: Dag 0: Groessen - Arnhem Afstand 13 km Totaal 13 km Overnachting in de trein Eten € 10

Na een lange lesdag spiritualiteit komen Mirjam en ik uitgeput thuis. We hebben van zondag tot en met vrijdag intensief gewerkt. Ik pak mijn spullen, we eten samen nog wat en dan neem ik afscheid van Mirjam. Ik ga op de fiets naar Arnhem. Om ongeveer 21:45 kom ik met de trein langs huis en zal Mirjam buiten staan om mij uit te zwaaien. Ik ben natuurlijk wat te vroeg op het station, maar dat mag de pret niet drukken. Bij een supermarkt in Arnhem koop ik nog water en vruchtensap voor in de trein. Op het perron staat een zenuwachtige vrouw die iedereen aanspreekt. Ik ben met mijn fiets natuurlijk ook doelwit van deze terror. Een perronchef zegt me waar mijn wagon ongeveer komt te staan en dat ik maar het beste binnendoor naar mijn slaapwagon kan lopen. Eindbestemming van een deel van de trein is Zürich. Overige wagons gaan naar München. De zogenaamde City Night Line. Tegenwoordig gaat men steeds vaker met de nieuwere snelle treinen, deze hebben echter het nadeel dat er geen fiets meegenomen kan worden. De fiets moet in wagon 174. Als de trein eindelijk stopt en ik instap zie ik dat het hele rek al bijna vol hangt met fietsen en kinderwagens. Ik maak wat plaats en hang mijn fiets ook in het rek. Ik wacht in deze wagon totdat we Groessen voorbij zijn. Mirjam staat buiten met een zaklamp. Ik doe het raam open en schreeuw naar haar als ik voorbij rijd. Mijn slaapwagon is nummer 179. Met de bepakking worstel ik me door de smalle gangen in de wagons. In mijn cabine ga ik wat lezen en al snel word ik in een lichte slaapstand gezet.

5


Dag 1 Zürich - Kaizeraugst Afstand 75 km Totaal 88 km Camping € 12 Eten € 20 Ik heb redelijk tot slecht geslapen in de trein. Het waren vooral korte stukken dat ik weg was. Het is even wennen aan het alleen zijn en ik ben nog vermoeid van de spirituele week. Om zeven uur krijg ik een mini ontbijt in de trein. De koffie smaakt goed. Broodje, croissant, jam, boter, jus d'orange en leverworst. Ik fris me wat op aan de wastafel. Twintig minuten voor aankomst begin ik alvast weer door de wagons te ploeteren met mijn bepakking. Aangekomen staat er nog een Zwitser die met twee fietsen moet uitstappen. Zijn vrouw staat met de overige bagage in de slaapwagon. We helpen elkaar bij het uitstappen. Binnen vijf minuten zit ik op de geplande route. Eerst de borden richting Koblenz volgen. Het landschap is heuvelachtig en volgt merendeels de Rijn. Het is een prachtige route en ik voel me ontspannen en vrij. Bij Bad Sackingen is er een beroemde houten brug over de Rijn. Ik herinner me dat ik hier al eens geweest ben voor mijn werk. Er zijn veel fietsers onderweg in beide richtingen. Daar waar ik in de USA vijf fietsers per maand tegenkwam zie ik er nu wel tien per uur. Ik fiets door veel historische plaatsjes met mooie kerken. Ik moet aan Otto denken die dit vast heel mooi had gevonden. Onderweg koop ik brood, beleg en wat bananen. Gelukkig mag ik bij een supermarkt met een biljet van €200 betalen.

6


De hele dag fiets ik tussen Zwitserland en Duitsland. De grens loopt door de rivier en bruggen zetten me elke keer van het ene land naar het andere land. Het grensverkeer is hier vrij en ik heb geen beambte gezien. Uiteindelijk strand ik in de middag op een kleine camping direct langs de Rijn. Het is een soort baby boom camping. Kosten €12,- all in. Vaders zitten uitgebuikt in de tuinstoelen met een fles bier in de hand en de moeders lopen met kinderwagens af en aan langs de Rijn. Mijn tent mag direct aan het water staan. Een tiental meters verder weg van de waterkant staan caravans. Ik ga daar staan waar ik zie dat er geen mensen thuis zijn. In een hoge boom op de camping zit een nest ooievaars. Af en toe klapperen ze hevig met hun snavels. Ik neem een lekkere warme douche en als ik weer helemaal toppie ben ga ik op zoek naar voedsel. Bij de kleine snackbar bestel ik een caesarsalade met kip en wat patatjes. Het smaakt prima na zo'n eerste fietsdag. Later leggen er kanovaarders aan. Er zijn vier grote kano's en ze beginnen hun tent op te zetten. Met een ervan raak ik in gesprek. De mannen zijn een lang weekend onderweg en varen de Rijn af tot voorbij Bazel. Overmorgen komt een vriend hun daar ophalen. Ook een prachtige manier van vervoer zo op het water en zonder herrie van motoren. Van 18:00 tot 18:30 ga ik met Mirjam mediteren. We gaan proberen elkaar te voelen, wat ook inderdaad lukt. Ik ga vroeg naar bed.

7


8


9


Dag 2 Kaizeraugst - Rouffach Afstand 95 km Totaal 183 km Camping € 9 Eten € 20 Vannacht redelijk goed geslapen. Eenmaal eruit om te plassen. Dat is altijd een koude ervaring. Eerst krijg je bij het uit de tent kruipen die natte koude tentflap op je rug te liggen en dan in mijn onderbroek naar het toilet. Buiten is het 8 graden. Een joggingbroek en een trui mee in de slaapzak was geen overbodige luxe geweest. Langs de oever van de Rijn is het toch wat kouder dan in het drogere binnenland.

10


Ik word 's morgens wakker van hevige klappen op het water. Als ik de tent open doe, zie ik twee zwanen druk bezig met hun lichamelijke verzorging. Ze krijgen er maar niet genoeg van. Ik sta maar op en pak mijn tent in. Ik krijg het sleutelgeld terug bij de receptie en ben al weer op weg naar mijn volgende bestemming. Als het acht uur is bel ik Mirjam. Ze heeft vandaag een viering ter gedachtenis aan overleden moeders. Het is vandaag Moederdag. Ik krijg nog een foto doorgestuurd op mijn telefoon waarop Mirjam in een mooie strakke rok staat. Of dat wel kan voor deze viering, vraagt ze. Ik vind van wel. Ze is mooi toch! Ik voel me goed en ben lekker ontspannen. Geen deadlines die ik halen moet. Ik blijf ook rustig als ik een keer verkeerd fiets. In Bazel fiets ik eerst langs de Rijn en dan door het oude centrum. Alles is afgezet voor auto's omdat er om elf uur een skaterwedstrijd is in de

11


binnenstad. Bij elke weg die uitkomt op het parcours staat een mannetje of vrouwtje om het verkeer tegen te houden. Het is nog vroeg en ik kan doorfietsen. Op het grote plein bij de kerk maak ik wat foto's en drink ik mijn eerste bak koffie van vandaag. Eigenlijk is het restaurant nog gesloten maar ze maken voor deze arme fietser een uitzondering. Alles in deze stad is opgeruimd en schoon behalve de prullenbakken waar zwervers naar eten hebben gezocht. Ze smijten alles op de grond en gooien glazen flessen kapot op de stenen. Ik steek de Rijn over en vervolg mijn weg. Vanaf hier heb ik een prachtig uitzicht over de stad. Na een viertal kilometers, steek ik opnieuw de Rijn over naar Duitsland, ditmaal via een fietsbrug. Dan fiets ik weer richting de stad Bazel en even later fiets ik door Frankrijk. Het fietspad gaat rechtsaf en loopt langs een kanaal van twintig kilometer lang. Prachtig! Bij het eerste drankje in een restaurant naast een jachthaven betaal ik € 3,20 voor een coca cola met twee sneetjes droog brood. Het kreng van de bediening doet het wisselgeld zelf alvast in de fooienpot. Ik heb een hekel aan mensen die zich die vrijheid nemen zonder te vragen of af te wachten. Ik zit lekker buiten in de zon, maar moet al snel verkassen omdat de dames van de bediening buiten even komen roken. Alle rook waait mijn kant op. Ik bel Ma voor Moederdag. Ze is depressief in verband met haar nieuwe woning. Eerst heeft ze twee jaar lang lopen zeuren over dit verzorgingstehuis en nu wil ze terug naar de oude flat. Ik weet zeker dat als ze nog in haar oude flat was gebleven, ze nu toch echt naar het verzorgingstehuis had gewild en het heel jammer zou hebben gevonden dat de kans voorbij was gegaan. "Toen kon ik nog mijn eigen potje koken", zegt ze. Ik bedenk me dat we haar juist elke week ophalen om mee te eten, omdat ze zo aan het vermageren was met enkel een paar boterhammen of een gebakje per dag. Ik hou de conversatie kort, jammer. Volgens Mirjam is het een rouwproces. Ik fiets naar Krembs, een dorpje vlak aan het kanaal. Hier is een restaurant met terras. Voor € 13,90 bestel ik een menu du jour(menu van de dag) met appelsap: heerlijk gebakken kip met friet en groente. Na de pauze van een uur is het weer tijd om te fietsen. Ik voel me goed na de maaltijd en heb weer energie. De weg gaat verder langs het eindeloze kanaal. Later ga ik over een brug het kanaal over en dan door de bossen. Ik houd een bananenpauze en drink wat water. Nog 10 km fietsen tot Rouffach. Hier is een gemeentecamping met enkele karige voorzieningen waaronder een koude douche.

12


Er is nog een Nederlander op de fiets gearriveerd. Hij is op weg naar Santiago met ergens een

13


tussenstop in Zuid-Frankrijk, misschien wel bij een vriendin. Ik krijg er bijna geen woord bij hem

14


uit en besluit het erbij te laten. In het dorp eet ik een vlamkoek met twee bollen ijs als toetje: € 15,80. Ik heb opnieuw samen met Mirjam gemediteerd en heb Mirjam gebeld over hoe haar dag was. Om 21:30 slapen. Dag 3. Rouffach - Rothau Afstand 85 km Totaal 268 km Camping € 6,50 Eten € 20 Om 6:30 opgestaan en alles ingepakt, tanden gepoetst en de Nederlander kon mij zowaar nog een goede reis toewensen. Het valt niet mee om 's morgens koffie te krijgen in de dorpjes langs de weg. Alles is nog gesloten of het bestaat helemaal niet meer. Veel restaurants en overnachtingsmogelijkheden die op de kaart staan aangegeven zijn al jaren dicht. Het blijft dus een verrassing wanneer ik wat tegenkom. Frankrijk is aan het verpauperen. Ik fiets over prachtige fietspaden door de wijnvelden. De weg is heuvelachtig. Bij een dorp koop is pain du chocolade, een stokbroodje en bij de slager twee plakken ham. Op het kerkplein nuttig ik het eten en bel meteen Mirjam op. Ze heeft gisteren een leuke dag gehad bij Christien, haar tweelingzus. Ook zij is nog moe van de spirituele week. Het fietspad gaat nu langs dorpen en niet er doorheen. De dorpen zijn wat hoger op de heuvels gebouwd en het fietspad loopt enkele kilometers lager. Ik fiets op een gegeven moment toch door de dorpen om voedsel te scoren voor de beklimming van vandaag. Eindelijk na 35 km is er koffie. Ik vraag naar een supermarkt en de vrouw verwijst naar een grotere stad tien kilometer verderop. Ik beproef mijn geluk in het volgende dorp en inderdaad: er is een kleine supermarkt. Ik koop bananen, peren, noten, red bull en een zak lions, chocolade. Dit moet voldoende zijn om de Col de Steige en de Col de Donon te bedwingen. Onderweg nog een heerlijke plate de jour genoten, buiten op het terras onder een grote boom. Het is prachtig weer. Koude rijst salade, pasta met kaas en diverse soorten vis. Een mooie Française bedient mij van het voedsel en loopt heupwiegend weer naar de keuken. Na een branderig gevoel in mijn nek, heb ik mijn nek ingesmeerd met zonnebrandcrème, want dat was ik vergeten. Meestal smeer ik alleen de benen direct boven mijn knieën in, want die zien de hele dag zon. Ik fiets nu naar het noorden en daarmee staat de zon meer op mijn rug en nek te schijnen. De Col de Steige met een hoogte van 534 meter is alweer steil genoeg voor een eerste echte klim. Ik zet mijn verstand op nul en zing mantra's om in het ritme te blijven. Gaandeweg wordt het steeds makkelijker om vol te houden. Onderweg stop ik nog voor een banaan en een beeld van Jezus. Uiteindelijk na een aantal haarspeldbochten ben ik boven. Nu krijg ik mijn beloning op weg naar beneden. Ik vlieg nu voorbij de dorpjes. Voor me in tegengestelde richting is een file. Vrachtwagens wijken uit op mijn weghelft en proberen zo snel mogelijk in te halen. Er komt iemand dichterbij, die er niet echt uitziet als een fietser. Als ik dichterbij kom, blijkt het een zwerver met ezel te zijn. De file achter hem kan de man niet boeien en hij sjokt naar het volgende dorp. De ezel is behoorlijk volgeladen. De man is niet alleen zwerver, maar ook nog verzamelaar. Een slechte combi lijkt me. In Rothau staat een camping aangegeven. Voor €6,50 mag ik blijven. Een dikke bruine Hollander met z'n vrouw uit Rotterdam beginnen meteen een praatje en willen hier nog drie maanden blijven staan met de caravan. Hij wil de campingbaas helpen bij het maaien, maar deze wil dat niet. De beste man verveelt zich stierlijk en hij moet nog zo lang! Verschrikkelijk.

15


Er is een ander stelletje fietsers op de camping aangekomen. Het zijn Duitsers. Ze hebben geen echte route maar wel erg veel bagage bij zich. De campingbaas zet een eethoek bij mijn tent, zodat ik goed kan zitten. In een mum van tijd heb ik de tent staan en alles in gereedheid gebracht. Tent opzetten is al echt een routineklus geworden. Na het douchen ga ik lekker lezen en van het zonnetje genieten. Van Theo (fietser en buurman) had ik voor de reis al vernomen dat hij erg ziek was. Er was darmkanker geconstateerd en moest verder onderzocht worden. Via de app krijg ik te lezen, dat hij nog slechter nieuws heeft gekregen van het ziekenhuis. Er zijn uitzaaiingen in de longen, lymfe en lever. Ik schrik van de diagnose. Hij krijgt chemo en daarna wordt er verder beslist. Het bericht laat me niet meer los. Ik loop later wat meer richting receptie om betere ontvangst van mijn WiFi te hebben. Als ik in de buurt van de Rotterdammer kom beginnen ze meteen te praten en nodigen mij uit om met hen mee te eten. Ik neem het aanbod aan. Er liggen forellen op de BBQ en die ruiken heerlijk. Het stel is te vergelijken met het stel uit de film 'De Marathon'. Ze kletsen er druk op los. Zij heeft bij een bakkerij gewerkt en is nu met pensioen. Hij is vrachtwagenchauffeur geweest en is nu ook met pensioen. Ze vragen niet wat ik voor werk doe. We voelen het verschil. Het mag de pret niet drukken en we praten daarom over ditjes en datjes. Later gaan we wat dieper en blijkt hij alcoholist te zijn met agressieve uitspattingen. Zij is kettingrookster en heeft borstkanker gehad. Allebei willen ze van hun verslaving af, maar dat lukt ze niet. Er is altijd een excuus om door te gaan. De forel is heerlijk. Ik krijg er gebakken aardappels met pindasaus bij. Wat wil ik nog meer? Het stel is uiterst gastvrij en ik bedank ze hartelijk voor het eten. Op de terugweg naar mijn tent stop ik nog even bij de Duitsers, die mij hebben zien eten bij de Rotterdammers. Ze zijn wel een beetje jaloers geworden. Ik vraag voor de lol of zij ook nog eten over hebben. Het is een jong stel. Normaal ging hij alleen op fietsvakantie, maar nu gaat zij ook mee. Ze hebben geen vaste route en trappen maar wat.

16


17


Dag 4 Rothau - col Du Donon - Abreschviller Afstand 36 km Totaal 304 km Hotel € 60 Eten € 20 Het heeft bijna de hele nacht geregend. Door het blikje bier van gisteren moest ik er een keer extra uit om te pissen. De gewassen kleding van gisteren is nog nat en zal wel niet meer drogen gezien de hoge vochtigheid met de regen. Ik heb wel lekker geslapen en ik heb het ook niet koud gehad. Ik bedenk me wat te doen vandaag. Toch maar de berg over of in de tent blijven en bij de Rotterdammers babbelen. Ik trek mijn regenkleding aan en doe de tent op de bagagedrager. Als ik die natte tent in de tas doe, wordt meteen alles nat. Fototoestel in de tas gedaan tegen de regen. Paspoort in de fietstas. Als ik om 7:00 uur van de camping wandel is het nog doodstil. Ik hoor wat gerommel in de Duitse tent. De Rotterdammers slapen nog. Op de hoofdweg razen een paar dikke vrachtwagens voorbij. Na honderd meter zie ik de bakkerij van het dorp. Ik koop een pain du chocolade en een stokbrood met salami. Er staat ook een koffieautomaat maar de bekers zijn op. De vrouw haalt haar schouders op. Da's kut. Daar gaat mijn koffie opkikker van de ochtend. Ik fiets het dorp uit en volg de borden Col du Donon. Het regent nog steeds. Ik klim rustig in de 1e en 2e versnelling omhoog. Ik transpireer hevig en stop om het vest onder mijn regenjas uit te doen. Dat leek wel aardig tegen de kou, maar ik zweet in de jas meer dan dat het regent. Met Tshirt en regenjack is het beter, maar nu moet ik wel blijven werken anders krijg ik het echt koud. De ene haarspeldbocht na de andere komt op mijn weg en af en toe een bordje met de kilometerstand en de hoogtemeters. Ik stop voor mijn stokbrood en een banaan. Het is zwaar fietsen, maar mijn benen wennen aan de pijn en gaan gewoon door. Zolang ik er af en toe wat voedsel bij mezelf in kieper blijven ze het ook nog wel doen. Dan is daar eindelijk de Col de Donon. Er is een hotel langs de weg en ik parkeer mijn fiets onder de hoofdtrap. Zo staat de fiets droog en blijft de inhoud van de tassen ook droog. Binnen is het druk met alle mensen die ontbijten. Ik bestel een kop koffie, maar de bediende is te druk om geld aan te nemen. Hij laat iedereen voor en is met van alles en nog wat bezig. Ik neem een kop koffie uit de automaat en ga ergens zitten waar een stopcontact is om de telefoon op te laden. Ik hang alles over stoelen te drogen. In mijn routeboekje ga ik op zoek naar een hotel in de buurt. Er zijn meerdere afdalingen mogelijk en ik kies degene die langs enkele dorpen voert waar zich ook hotels bevinden. Het is natuurlijk afwachten of de hotels ook daadwerkelijk bestaan. Nadat ik enigszins opgedroogd ben ga ik er weer vandoor. De eigenaar is nu weer aan het telefoneren en ziet mij helemaal niet staan. Dan is de koffie maar gratis. De beklimming is nog niet voorbij en dus trap ik rustig de berg verder op om niet teveel bezweet te raken. Bergafwaarts zal ik mijn vest hard nodig hebben tegen de kou. Na zo'n drie kilometer gaat het dan echt naar beneden. Het uitzicht is er niet want ik rijd door de wolken. Op foto's die in het hotel hingen was het uitzicht prachtig. Verder naar beneden is het uitzicht wel mooi. Enorme dennenbomen groeien op de berghelling. Na zo'n twintig kilometer afdaling ben ik bijna in het dal.

18


Het eerste grote dorp meldt zich aan. En kijk aan, er is ook nog een hotel langs de weg. Als ik binnenkom kijkt iedereen de verzopen kater aan. "Het regent", zeg ik. Iedereen moet wat lachen. Ik vraag of er een kamer vrij is. De bediende geeft in (te) snel Frans antwoord. Uiteindelijk moet ik maar liefst vijf uren wachten totdat ik de kamer op kan. Ik vraag waarom dat nu niet kan. Ik versta iets in de trant van dat het zijn verantwoording niet is... Wat een idioot. Ik heb natuurlijk geen zin om de hele middag op een stoel te gaan zitten opdrogen. Ik vertrek weer. Na vijf minuten rijdt er een auto naast me en gaat het raampje open. Twee Franse mannen die daarnet in het hotel waren spreken me aan. "U zocht een hotel?", vragen ze in gebrekkig Engels. Ik beaam het. Ze wijzen me de weg naar een ander hotel in het dorp verderop. Ik bedank ze hartelijk. "He is not so cool", zegt een van de Fransen tegen mij, waarmee hij de bediende van het hotel bedoelde. In het volgende hotel ben ik wel welkom en mag de natte fiets binnen staan. Ik krijg een mooie kamer voor €60,- inclusief ontbijt. In de kamer hang ik alles uit om te drogen. Tent, binnentent, regenkleding, slaapzak, eigenlijk alles. Beneden bestel ik zalm met asperges. Verder heb ik een lekker lange middagdut gedaan. Ik eet wat versnaperingen die ik nog in de tas had zitten. Nadat alle spullen weer droog zijn, pak ik alles weer in de tassen en leg de kleren voor morgen klaar: thermohemd, vest of regenjas, fietsbroek en verder niks. Benen, schoenen en sokken kunnen nat worden. Dat gebeurt toch wel. De lange regenbroek zorgt er alleen maar voor dat al het water in mijn schoenen loopt. Dan maar beter natte benen waar het water alvast kan verdampen. Ik moet de regenkleding voor Amerika nog maar eens overdenken! Schoenen zijn niet waterdicht en de regenjas gaat op den duur lekken. Er is

19


ook weinig ventilatie mogelijk van de regenjas. De regenbroek is verder oké. Dag 5 Abreschviller - Thonville Afstand 86 km Totaal 390 km Hotel € 44 Om 7:00 gaat de wekker. Ik neem een warm bad en scheer mijn baard en hoofd. Het is kouder buiten en ik trek een thermohemd met daarover een vest aan. Verder heb ik de fietsbroek en een korte tropenbroek aan. Beneden staat een heerlijk ontbijt op me te wachten: yoghurt, stokbrood, jam, kaas, chocoladepasta. Ik neem wat bananen mee voor onderweg. Ik haal de tassen van boven en betaal mijn rekening. Ik fiets het dorp uit en vind al snel de route in het boekje. Na wat heuvels en dorpen fiets ik langs een enorm lang kanaal met wel 15 sluizen. De mensen op hun plezierboten zwaaien naar me. Ik trap lekker door om mijn spieren warm te houden en verder op te bouwen. Om tien uur heb ik 35 kilometer gefietst. Bij een restaurant bestel ik een bak koffie. Er zit een alcoholist aan de bar. Hij zit al aan de borrel. De man kijkt me dronken en met bloeddoorlopen ogen aan. Ik ga buiten op het terras zitten met mijn koffie. Ik heb geen zin in een gesprek met zo'n dronken man. De weg is heuvelachtig vandaag, maar het gaat me goed af. Ik eet regelmatig een energiereep en een banaan. Ik zie echter nergens een restaurant. Langzaam wordt het allemaal wat zwaarder. Het zonnetje schijnt op mijn rug. In een dorpje is een hotel voor € 44,-. Na 86 km is het mooi geweest voor vandaag. Ik bel nog een chambres d'hotes. Ze vrouw neemt de telefoon aan met een vriendelijk 'bon jour'. Als ik in het Engels vraag of er een kamer vrij is , verbreekt de dame zonder wat te zeggen de verbinding! Zo lost men in Frankrijk de taalbarrière op. Het hotel is verlaten en ik ben de enige gast. Een man komt naar buiten en zegt dat hij wel kamers heeft. Het restaurant is nu gesloten, maar zijn vrouw kan wel een sandwich voor me maken. Even later heb ik een eenvoudige kamer en een lekkere sandwich met rauwe ham, kaas en sla.

20


Tukkie gedaan en een rondje door het dorp gewandeld. 's Avonds stelt de vrouw des huizes een menu voor. Ik bedenk me dat ik weinig keus zal hebben. Het wordt paté, kip, patat en taart. De vrouw des huizes is aardig en probeert het me naar de zin te maken. Ik lig vroeg in bed. Buiten regent het opnieuw.

21


22


23


Dag 6 Thonville - Perl (D) Afstand = 90 km Totaal 480 km Nog 260 km tot Maastricht 's Morgens ben ik alles aan het doorzoeken naar de fietssleutel die later in de fiets blijken te zitten. Het ontbijt bestaat uit oud geroosterd brood met jam en koffie. Ik ga op weg en klim het dorp uit. Het weer wisselt af met motregen, dan weer droog en dan harde regen. Onderweg moet ik wel tien keer plassen. Het lijkt wel of ik uitdroog. Ik voel me zwak, ziek en misselijk. Water, zoets, bananen en noten alleen zijn niet genoeg om mij op de fiets te houden. In een winkel bij een tankstation koop ik ananassap, croissants en peren. Het sap is niet te drinken en mik ik in de eerste de beste prullenbak. Scheelt alweer een nutteloze kilogram torsen. Rond 12:00 uur en 60 km verder, is er gelukkig een restaurant met plate de jour. Vooraf koud buffet en later een entrecote met patat. Veel zout over het eten gedaan om vocht vast te houden. Buiten heb ik eerst een middagdutje op de bank gedaan. Na een half uurtje sta ik weer op en voel ik me al weer een stuk beter!! De regen neemt toe en ik schuil af en toe bij bushaltes. Later schuil ik in een schuur bij een oude man. We maken een praatje. Ik ben bij de Moezel aangekomen, maar kan zo snel het fietspad en de brug niet vinden. Als ik weet waar het zou moeten zijn ben ik er al te ver voorbij gereden en heb ik geen zin om door de regen weer terug te fietsen. B&B bordje langs de weg. Na veel klimmen en dalen blijkt de eigenaar al jaren geen B&B meer te voeren. Klootzak, kan ie toch wel even het bordje weghalen! Ik ga weer verder. Het laatste stuk fiets ik langs de Moezel. Na de grensovergang met Duitsland

24


zie ik meteen het verschil tussen Frankrijk en Duitsland in hygiëne langs de weg. Ook het wegdek is meteen een stuk beter. Ik besluit naar Perl te fietsen voor een hotel. Het is zwaar en veel klimmen naar dit dorp boven op een berg. In Perl zijn drie hotels zoals aangegeven stond onderaan de berg. Het eerste hotel is gesloten. Er zit nu een tandartspraktijk in. Het tweede hotel heeft alleen een te dure kamer direct boven een kroeg. De vrouw waarschuwt mij alvast voor alle herrie die ik zal gaan horen. Verderop bij een B&B doet een oud vrouwtje open en zegt een kamer voor mij te hebben. Als ik binnen ben met al m'n tassen blijkt dat ze toch geen kamer voor me heeft. Ze belt nog wat rond naar andere hotels maar alles zit vol. Bij het laatste luxe hotel is het eigenlijk best goedkoop € 51 inclusief ontbijt. 's Avonds eet ik gebakken forel.

25


26


27


Dag 7 Perl - Stolzembourg Afstand = 90 km Totaal = 570 km Nog 170 km tot Maastricht 's Morgens een lekker Duits ontbijt. Afrekenen en om 7:30 uur zit ik weer op de fiets. De lucht is stralend blauw. Het is nog wel koud. Het eerste deel van de route gaat langs de oever van de Moezel. Het fietspad is mooi vlak: fijn om rustig warm te fietsen. Dan gaat het Luxemburg in en komen er meer klimmetjes. In Luxemburg valt het op dat iedereen net even te hard rijdt. Bij het dorp Junglinster ben ik de weg kwijt en probeert een gemeenteambtenaar van de plantsoenendienst mij verder te helpen. Uiteindelijk zit ik via een omweg weer op de route. Wel kom ik door deze omweg nog even langs RTL. Dan wisselt de route en kom ik langs de Ernz Noire. Werkelijk prachtig hoe dit riviertje zich een weg door het bos heeft gebaand. Langs de weg eet ik mijn lunch bij een picknick tafel. Dan volg ik de rivier de Sauer aan de Duitse kant. In Vianden eet ik alvast mijn avondeten. Wie weet wat ik wel of niet tegen ga komen. Onderweg ontmoet ik twee Nederlanders die met de fiets op weg zijn naar Rome. Ik strand op een camping vol met domme Nederlanders. Met een ervan maak ik een praatje. Hij heeft een caravan met voortent onder een groot afdak geplaatst. Ook deze man verveelt zich en pakt de grasmaaier om alles rond zijn caravan maar ook het gehele tentenkamp te maaien. Ik lag net even lekker te slapen en aan het eindeloze geronk van de maaier komt maar geen eind. Ik ga naar de receptie om koffie te drinken en een boek te lezen. De man ziet aan mijn gezicht dat ik niet echt geamuseerd ben. "Nog een klein stukje en dan ben ik klaar", roept hij. Ik geef geen antwoord en loop door naar de receptie. Daar komt de volgende domme ploeg aan. Twee jongens stappen uit een oude Golf. De ene is helemaal scheef gegroeid omdat hij altijd zo scheef in de auto zit. Op de een of andere manier is het stoer als je hoofd bij de middenspiegel zit. De andere jongen ziet eruit alsof hij lak aan alles en iedereen heeft. Als hij de receptie binnenstapt begint de eigenaar hem meteen te waarschuwen over de bestaande huisregels van de camping. De jongen sust het wat en verzekert de eigenaar dat ze rustig zullen zijn. Er schijnen nog zes andere auto's met zijn vrienden te komen. Als hij naar buiten loopt en ik zijn gezicht zie, voel ik dat hij er werkelijk niks van meent. Als de grasmaaier leeg is ga ik weer naar mijn tent en even later klinkt ACDC uit een van de tenten. Twee sterk verbleekte auto's komen nu voorbij vol met minderbegaafde mensen. Ze steken allemaal een vinger op ter begroeting (niet de middelvinger). Er komen ook nog een groot aantal motorrijders de camping op. Iedereen snapt dat je de laatste vijftig meter op zo'n camping met tienduizend toeren moet rijden anders ben je niet echt aangekomen. Wat een idioten allemaal! Om 0:00 uur gaat de muziek keihard aan. Ze liggen gelukkig enkele honderden meters verderop maar iedereen moet hier last van hebben. Om 2:00 uur wordt het wat rustiger en gaat de muziek wat zachter. Ik val weer in slaap.

28


29


Dag 8 Stolzembourgh - Waimes Afstand 80 km Totaal 650 km Nog 90 km - tot Maastricht Vannacht is het droog geweest. Ik pak m'n tent in en vertrek zonder ontbijt. Wat een verschrikkelijke camping. Hoe kan het zijn dat mensen hun caravans voor een heel seizoen stallen met al dat lawaai. Op de fiets nuttig ik een energiereep als ontbijt. Het is klimmen, klimmen en nog eens klimmen vanmorgen. Bij een rijdende bakker koop ik een paar krentenbollen. Even verderop drink ik koffie bij een hotel. De beklimmingen deze ochtend gaan flink in de benen zitten. Ik fiets nu op zo'n vijfhonderd meter hoogte en het is koud met veel tegenwind. Ik rits mijn langen broekspijpen eraan om warme benen te krijgen. Met mijn thermohemd en thermojas aan heb ik het nog steeds koud. Ook heb ik flinke pijn in m'n reet. Elk dorp is hier uitgestorven en er is niks te krijgen. Pas in St. Vith kan ik een lunch nuttigen. Het wordt lasagne. Een mooi meisje bedient mij van eten. Elke keer met een voorzichtig onschuldig maagdelijk lachje. Binnen trek ik m'n jas uit en ik ben zo rood als een kreeft door de snelle temperatuursomslag. Na het eten fiets ik de winkelstraat in op zoek naar een supermarkt voor fruit. Even later heb ik er een gevonden en sla ik bananen en red bull in. Het gaat verder naar Waimes. Het fietspad is opgebroken en overal staan omleidingbordjes. De natuur is prachtig, maar het laatste stuk is erg zwaar. Mijn benen zijn van lood en elke bult in het landschap wordt meegenomen in het routeboekje. Vindt de schrijver leuk zeker. Vanwege het Pinksterweekend bel ik naar enkele hotels om te reserveren. Voor € 73 heb ik een hotelkamer gekregen. Wel wat duur maar met deze kou is het toch fijner om binnen te slapen. Het hotel blijkt erg mooi te zijn. 's Avonds eet ik in de kroeg die onderdeel van het hotel is: salade met geitenkaas.

30


Dag 9 Waimes - Epen Afstand 90 km Totaal 740 km Ik heb heerlijk geslapen. Gisteren heb ik nog een kamer in hotel Krijtland te Epen gereserveerd €75,- Mirjam komt na de Pinksterdienst naar Limburg, daar overnachten we samen. Na een lekker goed verzorgd ontbijt ga ik weer op weg. België is toch opnieuw weer anders dan Luxemburg. Vanmorgen is het niet alleen koud, maar er is ook nog regen en zelfs hagel. Had ik mijn winterhandschoenen maar meegenomen. Ik dacht die niet nodig te hebben. Eerste deel van de dag is klimmen en daarna relatief veel dalen. Prachtige ruige bossen met slechte grindpaden. Mijn koude vingers doen pijn en langzaam word ik helemaal koud. Ik trek de regenjas over de neopreen jas aan en heb ook een lange fietsoverall aangedaan. Onderweg chocolademelk en appeltaart om op te warmen. Bij Eupen fiets ik over de stuwdam. Daarna gaat het meer en meer bergafwaarts. Dan nader ik de grens met Nederland. Dat geeft dan toch altijd weer een thuiskomen gevoel. Over de heuvels zie ik ons witte hotel al in de verte liggen. Na het inchecken ben ik op de kamer om alles uit te stallen. Dan klopt Mirjam op de deur. Fijn om elkaar weer te zien. 's Avonds eten we samen en vertelt ze over haar Pinksterviering en ik over mijn reis. Ik besluit om morgen de fiets in de auto te doen en samen naar huis te rijden. Het stuk van Maastricht naar Groessen heb ik al enkele malen gedaan. Met deze kou is het wel genoeg geweest. Het was een goede oefening en training voor Amerika in oktober.

31


32


33

Zwitserland > Groessen 2016

Recommend Documents