Alles over slavernij
Hoofdredacteur: Milo Brasser Redacteuren: Jesse Bliek, Fenna de Meulmeester, Rowen Wiggelinkhuyzen, Fleur van Dalen en Babet de Voogd
zeeland en slavenhandel
driehoeksreizen
De eerste bekende Zeeuwse slavenreis begon in 1673, dit gebeurde door een schip uit Veere. naast de gewone slavenhandel door de WIC werd er ook aan smokkelhandel in slaven gedaan. Ook worden de illegale slaven handelaren wel lorrendraaiers genoemd, de WIC wil deze lorrendraaiers graag uitschakelen, dit lukt helaas voor de WIC niet. In 1730 verliest de WIC het recht dat alleen zij rond de Atlantische Oceaan in slaven mogen handelen. Dat zorgt ervoor dat ook de normale (rijke) mensen in slaven gingen handelen. Deze mensen ondernemen zo`n 311 driehoeksreizen.
slavenreizen werden ook wel driehoeksreizen genoemd. De schepen van de WIC en de MCC bevaren de route tussen: Europa, West-Afrika en Zuid-Amerika. Op de wereldkaart vormt deze route een driehoek. Een driehoeksreis duurt gemiddeld 18 maanden. Behalve slaven werd er ook in andere dingen gehandeld, bijvoorbeeld: textiel, wapens, buskruit, alcoholistische dranken, kralen, spiegels en schelpen. Nog een andere naam voor slavenreizen is: trans-Atlantische Driehoeks handel. Uit Afrika en Zuid-Amerika namen ze ook een hoop spullen mee, bijvoorbeeld: goud, ivoor, suiker, huiden, tabak, cacao, indigo en katoen.
MCC
De MCC drijft vooral handel op de Middellandse zee en WestIndië, maar ze drijven ook wel handel op de Oostzee, de IJszee en de Witte zee, ook drijven ze handel met Frankrijk, Portugal en Spanje. Ook houdt de MCC zich voor een korte tijd bezig met de visvangst en de walvisvaart. Als de WIC het recht dat alleen zij slaven mogen handelen verliest gaat de MCC ook in slaven handelen, hun eerste reis begint in 1730, op deze reis wordt nog geen retourlading meegenomen. De eerste succesvolle driehoeksreis van de MCC vindt plaats in 1732, na een lange tijd worden de driehoeksreizen de belangrijkste manier van geld verdienen voor de MCC. in totaal onderneemt de MCC 113 driehoeksreizen. In 1889 wordt de WIC opgeheven.
2013-2014 overtocht naar Amerika. De meeste slaven schepen voerden naar west Indië slavenschepen voerden ook naar noord Indië. De mannen en vrouwen werden daar gescheiden op het verdek en op gesloten. Eén op de tien slaven gaan dood: de hygiëne is heel erg slecht. De slaven vinden de reis de hel reden daar voor zijn weinig ruimte en ze zitten vast met kettingen. Er zijn vaak ziektes aan boord van een schip.
in 2013 in Zeeland werd herdacht van de afschaffing van de slavernij. En in 2014 wordt herdacht dat de slavenhandel werd beëindigd. De afschaffing van de slavernij zal in Amsterdam zijn. De Afschaffing van de slavenhandel zal in Zeeland zijn.
Door de ogen van een slaaf
Hallo ik heet Mandua en dit is mijn verhaal over slaven! 1700, het was donker en een vreemd volk voer ons land binnen. De bewakers probeerden het vreemde volk nog tegen te houden maar het andere volk was te sterk. Het vreemde volk namen ons mee en we moesten op een vreemd schip genaamd het slavenschip. Ik vroeg me af wat er met ons zou gebeuren. Na een dag varen hoorden we op het dek allemaal geschreeuw we wisten niet wat het was. Maar wat raar was dat er steeds mensen weg werden gebracht en steeds naar een andere kajuit werden gebracht. Opeens werd ik mee genomen en ik vond het een beetje spannend. Opeens zei een meneer tegen mij, kijk maar even niet dan doet het niet zoveel pijn. Ik dacht pijn, wat doet er pijn maar opeens voelde ik een pijnlijk iets op mijn rug het was heet heel heet, de pijn voelde ik zelfs in mijn voeten ik schreeuwde en schreeuwde van de pijn. Ik probeerde te ontsnappen, maar de mensen die mij vasthielden waren te sterk voor mij. Ik werd nu meegesleurd naar een ander deel van het schip. Ik probeerde voor mijn leven te vechten. Maar ze waren weer te sterk voor mij. Ze gooiden me in een hok met andere Afrikaanse mensen. Ineens hoorden we een soort toeter. Dat was de toeter dat we ergens in een land waren. Er was een spleet boven mijn hooft. Ik keek er doorheen, en er was een vlag met het land West-India. Er werden nu mensen uit ons schip gehaald. Ik was aan de beurt. Ze bonden ons vast met hele zware kettingen. Ik probeerde te ontsnappen ,maar dat lukte niet want ze sloegen mij. Ze brachten mij naar een soort fort maar ik werd meteen meegenomen naar de markt. Ze zeiden wie biedt er meer dan 200 goudstukken. Er werd meteen meer geboden want ze wilden mij denk ik heel graag hebben. Het hoogste dat ze boden was 550 goudstukken en ik werd mee genomen. Ze zeiden, deze slaaf is verkocht aan meneer Van den veen. Hij nam mij mee en zei, lopen jij anders krijg je de zweep. Ik liep maar door anders denk ik dat ik er geweest was. Hij nam mij mee en zei, jij gaat mooi op het land werken. Hij bracht mij naar een soort stal en zei, zoek maar een speer uit en een mes. ik deed maar wat hij zei ,want anders zei ik tegen mij zelf dan ga ik dood. 5 min laten kwam een andere meneer binnen en hij zei lopen en naar het veld om te werken anders krijg je een zweep slag! Ik liep snel naar een veld en begon de rietvelden te snoeien met een klein mes wat ik had uit gekozen. Ik werd onder toezicht gehouden met 100 andere slaven. Een andere slaaf rende ineens weg en de witte meneren zeiden , er loopt er een weg. Ze schoten hem in zijn benen hij kreunde van de pijn en schreeuwde au mijn benen. Toen het avond werd moest ik naar een dorpje en een blanke meneer zei, hier ongedierte jij slaapt bij de sterke mensen en hij gooide mij op de grond met een stuk brood. Eten en meekomen. Ik at zo snel als ik kon en toen het op was nam hij mij mee. Ik moest met alle anderen slaven om in een kring gaan staan om de slaaf die eerder op de dag was weg gelopen. Deze slaaf kreeg straf, de blanke mensen zeiden dat hij 40 zweepslagen kreeg. De blanke zeiden ook dat als ik zou weg lopen dat ik dan 100 zweepslagen kreeg! Ik dacht bij mij zelf ik luister altijd naar de witte meneren. Na een aantal jaren werden we ineens door weggelopen slaven bevrijd de blanken hadden geen schijn van kans om te winnen. De huizen werden afgebrand en de blanken vermoord. Ze zeiden, jullie zijn vrij willen jullie bij ons in het dorp wonen? Iedereen zei tegelijk alsjeblieft wel. We mochten mee lopen en zeiden, nou dan is dit dorp jullie nieuwe thuis veel plezier en ga maar lekker de boel verkennen en lekker vrij zijn. Ik bedacht me geen moment en rende naar een huisje de mensen die ons hadden bevrijd zeiden jij mag hier wonen Mandua. Dus dit was mijn verhaal oven slaven.
handelsgoederen Bij de Driehoek reizen van de WIC en de mcc zijn er handelsgoederen vervoerd. Met goederen kochten ze slaven bij de tussenstop gingen ze naar zuid Amerika in zuid Afrika werden ook slaven verkocht om op de plantage te werken. Joachim Christian Nettelbeck werd geboren in Kolberg in 1738 in Duitsland. in 1750 toen hij elf was ging hij mee op een handelschip hij vaart naar Suriname. hij wordt zeeman. En word opperstuurman bij de mcc.
Gastspreker: Siegfried Siegfried was vandaag om kwart over een in de middag tot half drie in de middag. Hij vertelde over de slavenhandel. Hij liet dingen zien en vertelde ons van alles wat er in die tijd gebeurd was. Ook had hij veel boekje o.a. trouwboekjes en monsterboekjes. Een monsterboekje is een boekje waar alle slaven in staan die het niet overleefd hadden. Ook had hij mooie spulletjes bij zicht. Bijvoorbeeld: een arm band van een slaaf, die gebruikte ze als versiering. Hij liet zien op zijn mobiel waarvoor die waren. Hij vertelden ons over de driehoeks reizen. Op het einde mochten we vragen stellen. Er zijn vragen voorbij gekomen waar hij zelf het antwoord ook niet echt wist. Ook is hem gevraagd wat voor cijfer hij zich zelf zou geven .Hij gag zichzelf een 1. Want er is zoveel wat met de slavenhandel te maken heeft en nog niemand weet. Er gaat nu nog steeds onderzoek naar de slavenhandel. Ook heeft hij ons verteld van de slaven die in de forten opgesloten werden. En vervolgen verkocht werden door de Europese schepen. Het was echt super interessant. En wil je zelf ook nog eens wat weten over de slavenhandel kun je Siegfried bij het monument vinden. In Middelburg. Einde
Verslag De groep werd in 2 kleinere groepjes verdeeld, de ene groep ging met D.H. Cor de lange mee langs een aantal gebouwen uit die tijd, en daar na met D.H. Siegfried naar het slavernij monument De gebouwen met Cor de Lange: we gingen langs een aantal gebouwen die met de slavernij te aken hebben/uit die tijd komen, We gingen bijv. langs gebouwen die vroeger diende als pakhuis voor bijv. koffie of kaurischelpen. Ook gingen we langs huizen waar vroeger de rijke mensen woonden, We kregen ook uitleg over het dok waar de schepen gebouwd werden en hoe deze in zee terecht kwamen. Ook liepen we door een straatje waar vroeger de arme mensen woonden, de huizen die hier stonden waren een stuk kleiner en lager. Ook vertelde D.H Cor de Lange dat de gracht en panden vaak van de scheepseigenaren waren . Zo konden zij hun eigendom zien. verslag monument: We kwamen aan bij het monument . Daar ontmoeten wij D.H. Siegfried. Hij zij dat de kunstenaar he wit en zwart had gemaakt want zij denkt dat alle mensen gelijk zijn. Op het monumentstond de gemeenschap de toekomst van de voorouders aan de kinderen toen mochten wij vragen stellen. Aan D.H Siegfried . En toen gingen wij terug naar het Zeeuws archief.
verslag Archief: Na de rondwandeling met D.H Siegfried zijn we weer naar het Archief gegaan. Daar kregen we een rondleiding van Anneke. We keken naar een filmpje en kregen een rondleiding door het Archief van de tentoonstelling: Slavenhandel. We kregen allemaal papieren te zien van o.a. de papieren van de chirurgijn en de vergunningen van een schip. Het was allemaal heel leerzaam. Ook zagen we de betaal middelen van vroeger .
opstel: Door de ogen gezien van een slavenhandelaar, Ha ha, vandaag is het zover. We gaan de slaven ophalen in Zuid-Afrika. Het gaat super worden. We moeten allen slaven ophalen en dat moeten ze in het onderdek. De reis duurt vaak 6 maanden of nog veel langer. Maar korter vaak niet. Want wij varen met een zeil dus de wind bepaald wanneer we verder gaan. Soms is het verschrikkelijk om de slaven op te halen. Ze worden namelijk snel ziek. En plegen snel zelfmoord. Daar zijn ze niet bang voor want zij geloven dat hun geest weer terug keert naar hun geboorteland. We binden ze vast. Zodat ze niet kunnen ontsnappen. Vaak worden ze met 3 slaven aan elkaar vast gemaakt. Het komt dan wel is voor dat er wat slaven dood gaan en dan zit je met een dode slaaf aan je vast. Ook waren er veel ziektes zoals : scheurbuik, en nog veel meer. De zieken slaven werden overboord gegooid. De haaien aten ze dan op. Eindelijk na zes maanden reizen zijn we in Nederland aan gekomen . De slaven worden naar de slaven markt gebracht en daar worden ze verkocht.
Nederland en slavenhandel Zeeland speelde een grootte rol met het slavernij verleden. Zeker de Republiek. In de 17 en de 18de eeuw. De slaven werden uit Afrika en in de anderen vreemde landen opgehaald. Daar moesten ze hard werken voor niets. Ja, voor een gewone simpele boterham met water. Voor de rest kregen ze niets. Je werd geslagen met een zweep als ze iets niet goed deden. De slaven werden aan boord van een slavenschip geladen. Dan moesten ze ongeveer 3 dagen reizen. Nou ja dat ligt er aan naar welk land natuurlijk. De slaven moesten na de reis naar de slavenmarkt. Daar werden ze verkocht. Dan moesten ze weer een reis maken. Daar moesten ze thuis heel erg hard werken. En dat was geen pretje. Ook werden er slaven naar Zuid-Amerika vervoerd, daar moesten ze aan de plantages werken. En als ze iets fout deden: Ja je raad het al ze werden geslagen met een zweep.
Afschaffing Eindelijk, de slaven handel is voorbij. Op 1 Juli 1418 verbied Nederland het. Maar in 1863 wordt het pas echt uitgevoerd. Maar er was wel een deal gesloten. Sommige slaven moeten nog 10 jaar op de plantages werken. Het werd niet alleen in Nederland verboden maar ook in anderen landen zoals in Suriname. Er werden in 1863 wel 50.000 slaven verlost. Eindelijk de slavenhandel is voorbij. Geen stokslagen meer. Ze waren eindelijk vrij. Eindelijk verlost van die stomme mensen die hun beïnvloeden op hun getinte huidkleur. Verschrikkelijk was het. Maar nu was het gelukkig voorbij. Als je dit leest. Denk dan aan al die zielige slaven die heel hun leven hard hebben moeten werken.... En leef mee in de slavernij wereld.
thuiskomst
excursie Zeeuws museum
Vertrek naar WestAfrika
Na een lange reis vanuit WestIndië komt het schip met retourlading weer terug in Zeeland. Voor de Rede van Rammekens wordt de helft van de goederen uitgeladen. Het schip komt daardoor minder diep in het water te liggen. Met roeisloepen en paarden trekt men het schip vervolgens naar de Middelburgse haven. De rest van de retourlading wordt daar gelost met de grote kraan.
we kwamen aan bij het Zeeuws museum. We gingen naar binnen daar werden wij in twee groepen gesplitst. We gingen met onze gids naar de bovenste verdieping. Daar ontmoeten wij D.H. Ger Borselaar. Hij vertelde ons over de handelskisten. De eerste kist zat huis en handel in de tweede zat leven en dood en in de laatste zat macht en praal. Dat zijn de drie kisten. Toen gingen we met ons groepje naar de tapijten waar de Zeeoorlog op was geschilderd en toen gingen we naar het gedeelte van dat beschermt mij tegen........... Dat was de laatste gedeelte. Toen moesten we weer naar de school.
De haven Middelburg lag vol met schepen van eigenaren en handelscompagnieën.
Verkoop en veiling Voordat de goederen worden opgeslagen in pakhuizen worden ze gewogen op de balans die voor het Commerciehuis staat. Daarna kunnen de prijzen voor de suiker, koffie, cacao, tabak, indigo en huiden worden bepaald. Met behulp van gedrukte verkoopplakkaten maken de WIC en de MCC de komende veiling bekend. Op de veiling vindt verkoop plaats aan de hoogste bieder. Een groot deel van de goederen wordt doorvervoerd naar Amsterdam om daar op een veiling verkocht te worden.
slaven kopen, Na dat de slaven aan land werden gebracht kregen ze alle maal een beestje te eten. Als de slaven hadden gegeten werden ze meteen maar de slaven markt gebracht en verkocht. Als de mensen veel interesse hadden in de slaven moest je zelf kijken of ze gezond waren of dat ze ziek waren .De mensen die slaven wilden hebben moesten bieden. De slaven werden gekocht met goud en zilver en kaulischelpen .Ik zal nu vertellen hoe dat gaat. Wie bied er 200 goud en zilver stukken voor deze 2 slaven van 15 jaar ze zijn heel sterk en moedig. Ja ik bied 220 goud en zilver stukken voor ze .Wie bied er meer dan 220 goud en zilver stukken? Ja ik 300, wie bied er meer dan 300 goud en zilver stukken? Niemand dan zijn ze verkocht aan meneer van den Veen. Na dat de slaven waren verkocht gingen ze meteen naar de nieuwen eigenaar. Ze kregen eten en moesten meteen aan het werk.
Een deel van de schepen van de WestIndische compagnie (WIC) en de Middelburgse Commercie Compagnie (MCC) worden op de eigen plek in Middelburg gebouwd. En ook worden er schepen verkocht en verhuurd. Verschillende reizen worden zelf ondernomen met in beslag genomen smokkelschepen.
slavenmarkt De slaven werden gevangen in Afrika en werden op Curaçao verkocht. Voordat ze verkocht werden, werden ze gekeurd
op de markt De slaven kregen eerst te eten en werden gewassen. Ze werden soms al aan boord verkocht en vaak op een veiling. Op de markt werden moeder van kinderen en broers en zussen van elkaar gescheiden.
tastbare herinneringen De slavernij was een van de ergste dingen die er in de geschiedenis is gebeurd. Want soms werden er slaven vermoord of geslagen met een zweep. Van de slavernij zijn heel veel tastbare herinneringen. zoals beelden en info borden. veel herinneringen zijn in Middelburg, zoals beelden en huizen. De meeste slavenbeelden zijn zwart en ze zijn heel groot. In Middelburg staat ook zo'n beeld het is een rechthoek met de ene kant zwart daar tussen in bruin en aan de andere kant wit. Er is ook een slavenhuis in Middelburg. Dat huis bestaat nu ongeveer 400 jaar. Dat huis heeft 2 verdiepingen en op de bovenste verdieping zaten de slaven. Als je nog meer beelden en huizen wil zien over de slavernij dan moet je naar een ander land. zoals Amerika en Spanje daar was de slavernij het meest. Ze hebben daar de meeste slaven herinneringen. Net als in Middelburg beelden en Slavenhuizen. De blanken hebben heel veel spijt van de slavernij en de zwarten ook vandaar al die beelden en slavenhuizen dit is als herdenking. Hopelijk weet je nu meer over de slavernij en tastbare herinneringen.
Nawoord Wij (redactieteam 5) vonden het leuk om aan ons project te werken, wij zijn in iedergaval een stuk wijzer geworden over het onderwerp slavernij. Wij hopen dat u na het lezen van dit tijdschrift meer te weten bent gekomen over het onderwerp en het leuk vond om er over te lezen.
Hoofredacteur: ‘’Mijn teamleden hebben goed gewerkt en zich echt in het onderwerp verdiept, ik ben trots op ze dat we dit mooie tijdschrift hebben kunnen maken
Het Zeeuws slavernij monument te Middelburg
