Brief aan de HELP rubriek
Wrede pesters hebben
mijn vriendinnen uit de school weggejaagd. Twee van mijn vriendinnen zijn te bang om naar school te komen omdat ze uitgescholden worden. De leerkrachten weten precies niet wat ze moeten doen. Mijn vriendinnen hebben het enkele weken geleden verteld aan de leerkrachten en die hebben tegen de pesters gezegd dat het moest stoppen en ze hebben strafstudie gekregen. Het schelden is daarna precies nog erger geworden. De leerkrachten hebben ook tegen mijn vriendinnen gezegd dat ze moeten doen alsof ze het schelden en treiteren niet horen, maar dat heeft niet
geholpen. Ik weet hoe erg het is om gepest te worden op deze manier want ik heb het vorige trimester ook meegemaakt. De kinderen die het doen, vinden het heel erg grappig. Ik vind dat niet maar ik weet niet wat ik kan doen. Stefanie, 14 Antwoord van de HELP rubriek. Beste Stefanie
BULLYING – an acrostic poem B eing all by myself U seless as can be L iving in a world of fear L eft out of all the fun Y earning for some company I wish I could find N ew friends to make me happy G oing out of my mind
“Ik heb besloten mezelf te doden omdat ik dag na dag naar school ga en er alleen maar nare dingen gebeuren. Mij overkomt nooit eens iets leuks. Als de kinderen uit mijn klas in mijn schoenen stonden, zouden ze begrijpen hoe ik me voel. Als ze toch maar eens wisten hoe ik me dag in dag uit voel. Zelfs in mijn dromen gebeuren er alleen maar nare dingen. De enige waartegen ik praat is de hamster, maar de hamster zegt niets terug. Misschien was mijn geboorte een vergissing … ik kan de tranen nu niet meer stoppen. Er was één, slechts één ding dat ik wou toen ik nog leefde, een vriend om mee te praten, echt praten vanuit ons hart. Eén vriend maar, één maar, was al wat ik wou.” (een stukje uit een klasdagboek, geschreven door een jongen die daarna zelfmoord pleegde)
DOELEN VAN DE DAG • het erover eens zijn dat pesten gebeurt • het erover eens zijn dat pesten de persoon die gepest wordt, kwetst • het erover eens zijn dat pesters niet per se slechte mensen zijn en dat ze misschien niet beseffen hoe hun gedrag anderen kwetst. • de definitie van pesten uitbreiden naar een heel gamma van gedragingen • iets leren over groepsprocessen • in groepjes samenwerken • de kans geven aan de jongeren om via creatief werk gevoelens over pesten uit te drukken. • de kans geven om te zoeken naar oplossingen voor het probleem: “wat kunnen wij doen”, “wat gaan we doen” • tevreden zijn met het werk van de dag • zoeken naar hoe we in de toekomst gaan verder werken
Een grapje voor de één, een kwelling voor de ander Alle kinderen in de klas vinden het grappig om Ann en Tom te treiteren omdat ze een bril dragen. Ze noemen hen “vieroog”, “brillekas”, “koeieoog”, enz. Het heeft geen effect op Tom, hij voelt zich goed met zijn bril, hij heeft een tof montuur en iedereen in zijn familie draagt een bril. Hij lacht de pesterijen weg. Voor Ann is het anders. Haar familie heeft weinig geld en ze heeft niet het montuur gekregen dat ze graag wou. Ze moest het goedkoopste montuur nemen. Niemand anders in haar familie draagt een bril, ze doet alsof ze het niet erg vindt, maar ze wenst uit de grond van haar hart dat het treiteren zou stoppen. Het maakt haar kapot.
HET MOET STOPPEN IEDEREEN IS VERANTWOORDELIJK
NIEMAND WORDT GESTRAFT
“Je moet leren opkomen voor jezelf”, zegt mijn moeder. “Laat niet met je sollen”. “Wees niet zo slap”. “Je moet meer ruggegraat hebben”. Ik denk aan sardines en hun ruggegraat. Je kan hun ruggegraat eten. De graatjes vallen in je mond uiteen en je kan ze vermorzelen tussen je tanden. Zo stel ik me mijn eigen ruggegraat voor: hij is er nauwelijks. Wat er met me gebeurt is mijn eigen fout omdat ik niet meer ruggegraat heb. (Cat’s Eye – Margaret Atwood –1990)
Pesten kan iedereen overkomen Als het gebeurt, is het heel erg. Slachtoffers voelen zich alleen, ongelukkig en soms wanhopig. Vele toffe jongeren doen mee en gedragen zich afschuwelijk omdat het plezierig is, ze horen dan bij de groep. Iedereen moet begrijpen dat pesterijen vreselijk pijn kunnen doen. Iedereen moet zich sterk voelen. Elk van ons kan iets positiefs doen.
Dingen die je kan doen. Weigeren om mee te doen Tegen de pesters zeggen dat ze moeten stoppen. Vriendelijk zijn tegen het slachtoffer. De pesterijen melden.
Verdrag van de rechten van elk van ons Ik heb het recht om vriendelijk en met respect behandeld te worden, dwz dat niemand me uitlacht, negeert of kwetst. Ik heb het recht om mezelf te zijn, dwz dat niemand me onrechtvaardig behandelt omwille van mijn interesses, omdat ik jongen of meisje ben, dik of dun, snel of traag. Ik heb het recht om me hier veilig te voelen, dwz dat niemand me slaat of schopt of duwt, uitdaagt of kwetst op om ’t even welke manier. Ik heb het recht om hier over mezelf te leren, dwz dat ik mijn gevoelens en meningen mag uitspreken zonder angst om onderbroken of gestraft te worden. Ik heb het recht om gewaardeerd en gerespecteerd te worden voor mijn kwaliteiten en mijn zwakheden.
Het gebruik van macht om de pester te stoppen zou de pester kunnen bevestigen in de overtuiging dat macht kan en mag gebruikt worden om zwakkeren te intimideren, en zou de slachtoffers kunnen doen geloven dat ze sterker moeten worden, waardoor ze zich nog machtelozer gaan voelen. (…) Als preventie gericht is op politiemethodes, het beter bewaken van de omgeving, verbieden van het gedrag, met het slachtoffer sympathiseren en het ondersteunen, en de daders straffen, dan kan je geen blijvende verandering verwachten. (vertaling uit “Crying for Help”, the No Blame Approach to Bullying by George Robinson and Barbara Maines, pages 66 & 67)
Voor sommigen is het een droom… …een vriend te hebben …gewoon met rust gelaten te worden …aanvaard te worden zoals je bent
Jij kan die dromen waar maken!
Het is de verantwoordelijkheid van iedereen om pesten te helpen stoppen
