Woensdag 13 juli Dag 1: Heenreis naar Séméac Vandaag vertrekken de “Vrienden van de Tour” voor hun TdF en dit voor de 12de maal. We verzamelen in Kruishoutem zoals afgesproken op 18 juni in de Zandvlooi. We vertrekken even na 03h00’ in de morgen om de laatste medereiziger Carl Popelier in Gullegem op te halen. Wegens familiale omstandigheden zijn Nelly en Roger er dit jaar niet bij, ook Martin Stevens ontbreekt dit jaar. We hebben enkele vervangers gevonden en kunnen dus au grand complet (9 pers.) richting Pyreneeën vertrekken. Om 03h45’ starten we de rit naar Séméac ( Tarbes ), het regent ondertussen fors maar dat schaadt het moreel niet. Rond 05h45’ nemen we een korte stop even voor Parijs, na een kwartiertje vertrekken we alweer en na een rustige rit arriveren we om 07h45’ in Orléans waar we in een campanile ontbijten, het buffet is goed voorzien. Om 08h45’ rijden we verder naar het zuiden, intussen regent het bijna niet meer maar als we om 13h15’ arriveren in Cahors voor het middagmaal regent het toch weer pijpenstelen. We moeten nog even wachten voor we aan tafel kunnen, we bestellen de plat du jour en een dessertbuffet, ondertussen drinken we onze eerste aperitief in de salon van de campanile. Om 14h45’ rijden we verder en na wat file in Toulouse stoppen we in Muret om de laatste km’s en aankomst te volgen op TV in het centrum van het dorp. Na de aankomst, de rit wordt gewonnen door M. Cavendish, vertrekken we naar Séméac naar ons vertrouwd adres. Het weerzien is hartelijk en nadat iedereen geïnstalleerd is in de kamer verzamelen we bij Bernard in restaurant l’Escale. Na enkele aperitieven en de overhandiging van ons geschenk (Westvleteren12°) gaan we aan tafel voor een eerste lekkere maaltijd, tartiflette, eendenborst en als dessert een crème brulée dit alles doorgespoeld met de nodige rosé en rode wijn. Na nog een koffie achteraf en nog wat napraten over de voorbije dag gaan we slapen, onze eerste dag van de reis zit erop.
Isabelle en Bernard ontvangen met plezier hun westvleteren 12°
Donderdag 14 juli Dag 2: Luz-Ardiden Vandaag begint onze tour pas echt, voor het peloton liggen de bergen in het verschiet. De 1ste bergrit gaat over Col de Hourquette d’Ancizan, gevolgd door de Tourmalet en tenslotte de aankomst boven op Luz-Ardiden. We nemen de laatste col voor onze rekening, na het ontbijt vertrekken we richting Luz St-Sauveur waar we rond 09h15’ parkeren op ±1 km van de voet van de col. Na de nodige afspraken voor s’avonds trekt iedereen de col op. Ivan en Carl nemen de leiding, Marcel, Daniel, Marleen en Roger volgen, Marc, Geert en ikzelf sluiten de rij. In Grust blijf ik achter om een koffie te drinken en wat te rusten, de rest trekt verder tot de top. Na wat gerust te hebben ga ik nog door tot even voorbij de 7 km van de top (plateau de bernazaou). Na een tijdje keer ik terug naar het dorp, wandel wat rond en doe een terrasje, tegen dat de tourkaravaan eraan komt posteer ik mij even voor het dorp Grust om de passage van de reclamewagens en het peloton te volgen, de rit wordt gewonnen door S.Sanchez voor J. Vanendert. Na de doortocht wordt iedereen verwacht beneden aan de minibus.Ik kom als 1ste aan gevolgd door Carl, Marcel, Marleen en Roger, het wordt nog wat wachten op Marc, Geert en Daniel. Na een telefoontje blijkt dat Daniel ergens een stuk van de afdaling heeft afgesneden en zo op de weg naar Argelès Gazost is terecht gekomen. Zodoende moet hij nog een paar km doen om aan de bus te geraken, hij krijgt die dag de premie van de strijdlust, ondertussen zit de weg naar Luz St-Sauveur potdicht. De reden is dat de tourkaravaan de kortere weg naar Argelès neemt en alle anderen rond Luz St-Sauveur moeten rijden. Ondertussen waarschuwen we Bernard dat we geblokkeerd zitten en dat we zullen bellen wanneer we verder kunnen. We arriveren om 23h00’ in het hotel en gaan direct aan tafel. Het eten wordt in sneltempo opgediend en na onze vrienden Isabelle en Bernard bedankt te hebben om op dit uur van de avond ons nog te bedienen gaan we om 00h30’ naar onze kamer. Na nog een verfrissende douche kruipen we in ons bed voor onze 2de nacht in de Pyreneeën. Nr 1 en 2 in de rituitslag op Luz-Ardiden: S.Sanchez en J.Vanendert
Vrijdag 15 juli Dag 3: Col d’Aubisque In deze rit staat enkel de legendarische Col d’Aubisque op het menu van de renners. Na het ontbijt om 07h00’ vertrekken we naar Eaux-Bonnes een dorp op de flanken van de Aubisque. Juist voor Laruns nemen we de afslag naar Béost om via kleinere wegen in Eaux-Bonnes uit te komen. De gps stuurt ons echter naar d’Aas een deelgemeente van Eaux-Bonnes, na wat moeilijkheden door de smalle wegen komen we uit op de col een heel eind voorbij onze bestemming. We rijden verder de col op en parkeren ons op de parking aan de télécabine op 6.2 km van de top, van een meevaller gesproken. Daniel en Martin drinken een koffietje aan de cabine, de rest trekt naar de top. Na de koffie trekken ook wij richting top, in het skidorp Gourette houden we even halt aan de winkeltjes en trekken daarna verder. Op +- 2 km van de top doen we een terrasje waar Ivan, Marcel, Marc, Carl en Geert ook zitten. We trekken verder samen naar de top en komen Marleen en Roger tegen die met ons nog eens naar boven trekken. We nemen wat foto’s aan de gedenksteen en slaan een praatje met bekende Vlamingen, Gella Vandecaveye en Paul Herreygers die voor vive le tour opnames aan het maken zijn. Daarna gaan we nog een 3-tal km naar beneden richting Soulor om aan het gedenkteken van Wim van Est wat foto’s te nemen. Daarna gaan we terug en dalen wat af waar we ons posteren op +- 4 km van de top. Na de doortocht stappen we tot in Gourette om de rest van de rit te volgen op TV. We zien Thor Hushovd na een prachtprestatie de rit winnen. Daarna gaan we naar de parking en om 18h00’ rijden we via Laruns naar Pau om daar via de A64 naar Séméac te rijden. Terug in het hotel stond op de kamer een verrassing te wachten in de vorm van een fles witte wijn en een potje met een verse eendelever voor ieder van ons, dit aangeboden door Véronique en Bruno de uitbaters van het hotel. Na enkele aperitieven gaan we aan tafel voor een schitterende maaltijd, verse gebakken eendelever met appeltjes, gebakken forel, appeltaart met ijs en Armagnac. Na de maaltijd praten we nog wat met Isabelle en Bernard, de groep biedt onze restauranthouder en zijn familie een glas champagne aan ter gelegenheid van Quatorze Juillet (vorige dag) de Franse nationale feestdag. Na nog een degestiefje van het huis, armagnac van het jaar 1996, rekenen we af en nemen afscheid want morgen vertrekken we richting Ariège. Na nog een afscheidscadeau (12 flessen rode wijn) in ontvangst genomen te hebben gaan we slapen. Ons verblijf in Séméac zit er bijna op. Vrienden van de tour boven op col d’Aubisque
Zaterdag 16 juli Dag 4: Col d’Agnes Deze morgen nemen we afscheid van Véronique en Bruno, na het ontbijt en het logies betaald te hebben rijden we richting Ariège meerbepaald naar Aulus les Bains een dorp aan de voet van col d’Agnes. Na een rustige rit over kronkelende wegen arriveren we in Aulus rond 10h00’ en parkeren we ons dichtbij de voet van de col. Ivan en Carl trekken naar de top zo’n 10 km klimmen, Marleen en Roger trekken ook de col op, later vernemen we dat ze tot halfweg gegaan zijn en dan terugkeren wegens te warm. De rest blijft in het dorp en doet een terrasje en een gezellige babbel. Na wat gezocht te hebben om iets te eten trekken ook zij de berg op. We posteren ons na anderhalve km op de klim net na een steil stuk van 16%. Vandaar kunnen we een klein stukje afdaling zien van col de Latrape. Na de passage van de publi-caravaan wachtten we de renners op, de vluchters (20 man) zijn danig uit elkaar geslagen maar hebben toch nog een comfortabele voorsprong, op de top hebben ze nog 60 km voor de boeg. Na de doortocht wordt het nog even wachten op Ivan en Carl, de reden dat ze iets later waren was dat Carl aangesproken was door de pr-man van Quick-step om drinkbussen aan te geven aan de renners van de ploeg, misschien is hier een nieuwe carrière voor Carl weggelegd. We rijden naar St-Girons waar we halt houden om de laatste 10 km van de klim naar Plateau de Beille te volgen op TV, Vanendert wint de rit voor S.Sanchez de volgorde is nu andersom dan op LuzArdiden. Daarna rijden we door naar Pamiers en nemen onze intrek in hotel Première Classe. Even is er nog een probleem, onze reservering voor 5 kamers was dubbel geboekt maar dat was snel opgelost. Nadat iedereen zich opgefrist heeft gaan we te voet naar een brasserie om te eten. De steak grillée, of de mix van steak en magret, of het slaatje met fetakaas of de magret canard smaken heerlijk. Na een afspraak gemaakt te hebben om de volgende avond te eten in een bowling drinken we nog iets om de dag af te sluiten. Om half twaalf gaan we onze 1ste nacht in de Ariège tegemoet. Aulus les Bains aan de voet van col d’Agnes
Zondag 17 juli Dag 5: Start in Limoux Deze overgangsrit van de Ariège naar Montpellier is een uitgelezen kans op succes voor de sprinters. Na het ontbijt rijden we naar Limoux waar de start wordt gegeven, onderweg passeren we in Mirepoix aan hotel Les Minotiers, een hotel dat we vorig jaar aandeden en die we ook dit jaar wilden boeken maar de organisatie van de tour ASO was ons voor. Na een rit van +- 1h00’ in de regen komen we in Limoux aan en parkeren we ons op minder dan 1 km van de startplaats. Met een plaatselijke gids, een inwoner die ons spontaan de kortste weg toont gaan we op verkenning om straks wat foto’s te nemen en om eventueel tussen de renners te geraken. Na een wandeling en een koffie gedronken te hebben keren we terug naar de plaats waar de bussen en de wagens van de ploegleiders binnenkomen. Ondergetekende stapt nog eens naar het centrum van de stad voor wat mooie plaatjes maar dan wordt het tijd om terug te keren want de eerste renners verschijnen al om het controleblad te tekenen. Daniel en Roger geraken tussen de vele genodigden van de tourkaravaan. Na de start rijden we naar Vernajoul een dorp tussen Foix en Pamiers waar we de ondergrondse rivier de Labouiche gaan bezoeken. Na een uurtje rijden komen we aan en nadat de tickets zijn aangeschaft moeten we nog een half uurtje wachten voordat de gids ons komt halen. Na een rondvaart van +- 75’ waarbij we driemaal veranderen van boot komen we terug bovengronds, jammer dat er geen foto’s mochten genomen worden. We rijden terug naar Pamiers waar we in het centrum de laatste 20 km van de rit volgen op TV. Na een spannende sprint wint M.Cavendisch met een wieltje voorsprong op T. Farrar. Daarna rijden we naar het hotel waar we afspreken dat we om 20h15’ te voet naar de bowling gaan waar we de avond voordien gereserveerd hebben om te eten. Na een lekkere pizza Montagnard, Vosgues, Campagnard, Norvégiènne, tartiflette, spaghetti bolognese et 2 cabillaud nemen we nog een ijsje (sic) als dessert. Na het eten spelen we 2 spelletjes bowling waarin Geert zich de beste toont, er waren wel een paar tribunespelers in de groep van Daniel. Tegen middernacht gaan we slapen, morgen wacht ons een lange verplaatsing naar de Alpen. De Pont Neuf in startplaats Limoux
Maandag 18 juli Dag 6: Verplaatsing van Pyreneeën naar de Alpen De renners kunnen vandaag genieten van hun 2de rustdag, voor ons VVDT staat de transfer van de Pyreneeën naar de Alpen op het menu. We verhuizen van Pamiers naar Molines en Queyras een bergdorp in de buurt van de Col d’Izoard. Na het ontbijt vertrekken we richting Alpen, na een korte tankstop en een wat langere plasstop houden we halt in de buurt van Manosque voor een lichte lunch. Na een uurtje rijden we verder en via Tallard en Lac de Serre Ponçon rijden we in Guillestre richting Molines en Queyras. We passeren aan de voet van de Izoard en komen in hotel Le Chamois aan rond 16h15’. We checken in en rijden daarna naar het dorp St-Veran zo’n 5 km verderop. Dit dorp is het hoogst gelegen bewoonde dorp in Europa, het ligt 2040m boven de zeespiegel. We wandelen wat rond in het dorp en bekijken grote foto’s hoe er vroeger geleefd werd in het dorp, we nemen wat foto’s en drinken iets op een terras en rijden daarna terug naar ons hotel, wegens de mindere bezetting op maandag wordt het eten opgediend tussen 19h30’ en 20h30’. Na een verfrissende douche gaan we aan tafel voor een smakelijke ovenschotel met aardappelen, hesp en kaas en sla en als dessert een taartje met frambozencoulis. Na de maaltijd overhandigt Daniel onze intussen traditionele Belgian Chocolats aan de vrouw des huizes. Ze bedankt ons hartelijk en met de boodschap dat morgen het aperitief van het huis is gaan de meesten naar bed. Enkelen doen nog een wandelingetje en drinken nog een pintje in de bar van het hotel. Tegen middernacht ligt iedereen in bed voor onze 1ste nacht in de Alpen.
De oudste van de groep overhandigd onze Belgian Chocolats aan de vrouw des huizes
Dinsdag 19 juli Dag 7: Aankomst in Gap De eindstreep ligt vandaag getrokken in Gap, deze stad is een certitude op het tourparcours. Na het ontbijtbuffet rijden we naar Gap waar we op een industriezone parkeren op ruim 1 km van de aankomst. Na de nodige afspraken gaan we richting centrum waar de eindmeet getrokken ligt. We zijn maar pas aan het stappen als het begint te regenen, eerst nog een lichte regen maar tegen dat we aan het oude stadscentrum zijn regent het pijpenstelen. We zoeken algauw een bar – brasserie op om wat te schuilen en enkele koffie’s te drinken. Tegen de middag worden we vriendelijk verzocht te vertrekken, de tafels worden immers gedekt om te eten. In de gietende regen trekken we richting aankomst en schuilen wat aan het station. Wanneer het wat minder hard regent verplaatsen we ons in de richting van het parcours, de renners passeren immers zo’n 500m van de aankomst, we drinken nog iets warms en als het ophoudt met regenen trekken we de col de Manse op voor een 3-tal km om ons wat op te warmen. Terwijl de publi-caravaan doorkomt, keren we terug in de buurt van het station waar de renners passeren. Na de doortocht gaan we vlug naar de aankomst om de renners op te wachten. Thor Hushovd wint zijn 2de rit, hij klopt zijn landgenoot Boasson Hagen in de sprint. We zien de renners één voor één afgepeigerd voorbij komen en in het gewoel proberen we nog wat foto’s te nemen of een drinkbus te bemachtigen. Daarna gaan we terug naar de minibus, het wordt nog even wachten op onze chauffeur van de dag, blijkt dat hij nog een koopje kunnen doen heeft voor de winter in een intersport winkel. We rijden vlot Gap uit maar na een 12-tal km komen we in een file te staan, na een uur waarin we 7 km afleggen kunnen we eindelijk wat snelheid maken. Aangekomen in het hotel kunnen we direct aan tafel, na het beloofde aperitief van het huis krijgen we soep, kip met bloemkool, een kaasschotel en als dessert appelbeignet. We vernemen van de vrouw des huizes dat het op de middag gesneeuwd heeft op de bergtoppen en dat het in de namiddag volop zon was, we krijgen nog een opdoffer te verwerken, blijkt dat de col d’Izoard en col d’Agnel voor de rit van donderdag al woensdagavond om 20h00’ worden afgesloten. Om 23h00’ is iedereen op de kamer en nadat dit dagverslag is opgetekend ga ook ik slapen. Een renner van Sky met een spurtende Carl achter zich aan
Woensdag 20 juli Dag 8: Sestrière Deze rit is de 1ste van 3 Alpenritten met op het menu de col de Montgenèvre, de klim naar Sestrière en de col de Pramartino. Na een tankbeurt in Molines Ville Vieille rijden we na 10 km de col d’Izoard op, dit is de zuidkant van de col en ook de lastigste die het peloton morgen over moet. Na een rustige rit houden we halt aan Casse Déserte een ruig landschap, daar staat nl. het monument ter ere van Fausto Coppi en Louison Bobet. We rijden door tot de top en houden daar ook even halt voor wat foto’s van de gedenksteen en de indrukwekkende omgeving. We dalen af naar Briançon, we passeren nog de refuge Napoléon en beneden nemen we direct de klim naar Montgenèvre, boven rijden we de grens over met Italië en aan het ronde punt in Cesana Torrinese nemen we de afslag naar Sestrière een bekende plaats bij topsporters voor zijn hoogtestages. We parkeren na 2 km op de klim op +- 9 km van de top, Daniel en ikzelf blijven nog wat aan het busje de rest trekt de berg op tot de top. Wat later trekken ook wij de berg op voor een wandeling van +- 5 km tot in het dorp Chalmas du Col. Na wat gerust en iets gedronken te hebben gaan we terug naar beneden, tegen dat we daar aankomen is de reclamekaravaan al gepasseerd. De volgende die terugkomt, is Carl en even later zijn Marleen, Roger en Ivan daar ook. Na de passage van de renners wachten we nog op de rest en wanneer ook zij aankomen, vertrekken we richting Frankrijk, we rijden vlot door Mont-genèvre en ook door Briançon en na een kleine wegvergissing aan een rond punt rijden we terug col d’Izoard op. Boven stoppen we nog een 15-tal minuten voor nog wat foto’s en een souvenir. Daarna dalen we af en via Chateau Queyras en Ville Vieille komen we in het hotel aan om 18h30’. Na een frisse wasbeurt en een aperitiefje in de salon van het hotel gaan we aan tafel voor een excellente maaltijd. We starten met een kaassoufflé gevolg door lamsvlees met couscous, kaasschotel en als dessert vers fruit. Na de maaltijd spreken we af wie, wat morgen gaat doen, daarna gaan de meesten slapen. Ivan, Marcel en ondergetekende drinken nog een paar pintjes en na een praatje met de barman over de rit van morgen gaan ook zij slapen. We gaan onze 3de nacht in Le Chamois tegemoet. Een mooi uitzicht vanop de klim naar Sestrière
Donderdag 21 juli Dag 9: Col d’Izoard Dit wordt ongetwijfeld de koninginnenrit van deze toureditie met start in Pinerolo en 3 beklimmingen buiten categorie te beginnen met col d’Agnel, de hoogste top in deze uitgave, gevolgd door col d’Izoard en als toetje de legendarische col du Galibier. Ofschoon het peloton aan ons hotel passeert in de afdaling van col d’Agnel opteren we toch voor de Izoard en wel om volgende reden, voor enkele van ons die toch al voor de 8ste maal de tour volgen is dit de 1ste mogelijkheid om de Izoard aan te doen. Zoals gisterenavond afgesproken gaat Geert de Agnel op tot de grens met Italië, Marleen en Roger zullen een 4-tal km de Izoard op gaan en dan terugkeren naar Ville Vieille waar de bevoorrading plaats heeft. De rest gaat de col op, Ivan en Carl tot de top, Marc, Marcel, Daniel en ikzelf gaan zover mogelijk gaan. Als de col afgesloten is en er geen parkeermogelijkheid is zal Daniel met de minibus terugkeren naar Ville Vieille en daar zijn dag doorbrengen. We vertrekken pas om 08h30’ aangezien het hotel maar 10 km verwijderd is van de voet van de col. Tot onze grote verbazing kunnen we de col oprijden en nadat we Ivan, Carl, Marleen en Roger aan de voet afzetten rijden we door tot in Arvieux het eerste dorp op de col, van een meevaller gesproken. Marc en Marcel stappen direct richting top, Daniel en ondergetekende gaan eerst nog een koffie drinken en als we terug naar de minibus gaan om onze rugzak komt Ivan al in het dorp aan, wat later gevolgd door Marleen en Roger, Carl komt nog wat later en wij stappen met hem mee. In Arvieux La Chalpe rusten we even en Carl trekt alleen verder richting top. Na een terrasje in Brunissard stappen we nog +- 1 km door en installeren we ons na een dubbele bocht op een steil stuk. Tijdens het wachten zien we Marc en Marcel met de fiets naar beneden komen, ze hadden in La Chalpe een MTB gehuurd en waren zo naar de top gereden, even voor de top passeren ze Ivan die de hele klim van 14.1 km aflegde in 02h21’ een prestatie om u tegen te zeggen. Na de passage van de reclamewagens vervoegen Ivan en Carl zich bij ons, we zien A.Schleck zijn demarrage plaatsen vlak voor onze neus. We dalen af naar Brunissard en volgen de wedstrijd op TV, na de rit gaan we naar Arvieux en vertrekken naar ons hotel. Op +- 1km van het dorp passeren we Marleen en Roger die de terugweg vanuit Ville Vieille +- 7 km afleggen in 1 uur. Na een opfrisbeurt en de valiezen al wat gevuld te hebben gaan we aan tafel voor alweer een uitstekende maaltijd, eerst een salade, daarna rosbief met ratatouille, kaasschotel en een lekkere ijscoupe met warme chocoladesaus als dessert. Nadat we afgerekend en de belofte gekregen hebben dat we morgen om 07h00’ mogen ontbijten, gaan we allen naar bed. Morgen wacht ons een lange rit naar Valloire en na de doortocht nog een verplaatsing naar Bourg en Bresse. Wat eerst op een fiasco leek uit te draaien is een schitterende dag geworden. Andy Schleck plaatst zijn demarrage op col d’Izoard
Vrijdag 22 juli Dag 10: Col du Galibier Deze morgen vertrekken we na 4 dagen uit Molines en Queyras, we mogen een half uurtje vroeger ontbijten en starten onze rit naar Valloire om 07h30’. De rit gaat over de Izoard, Montgenèvre en via de tunnel de Fréjus naar St-Michel de Maurienne waar we de col de Télégraphe oprijden. Na een gemiste afslag in Oulx (Italië) en via de startplaats Modane rijden we tamelijk vlot de Télégraphe op, het is wel uitkijken voor de vele wielertoeristen die de berg op- en afrijden. We bereiken Valloire en rijden dan de Galibier op, deze is pas afgesloten vanaf Bonnenuit, dat komt ons goed uit, we hebben daar een reservatie in Auberge La Poutre voor het middageten. Na een korte wandeling komen we in de Auberge aan en kunnen direct bestellen, na een aperitiefje, een hoofdmenu, dessert en koffie wordt het stilaan tijd om naar de hoofdweg te gaan voor de passage van de renners. We krijgen info van het thuisfront dat de strijd meteen losbarst op de Télégraphe, we zien A.Schleck, A.Contador, C.Riblon en R.Costa passeren gevolgd door gele truidrager T.Voeckler en wat later door een eerste groep met o.a. C.Evans en K.De Weert. Na de doortocht van alle renners gaan we richting Valloire en kijken we in het dorp Les Verneys naar de ontknoping van de rit op TV. Contador plaatst zijn aanval vroeg op Alpe d’Huez maar wordt in de laatse km’s bijgehaald door S.Sanchez en P.Rolland, deze laatste plaatst nog een demarrage en wint de rit voor Sanchez en Contador. Na de aankomst vertrekken we richting Bourg en Bresse waar we onze laatste nacht in Frankrijk zullen doorbrengen in een comforthotel in Viriat. We bereiken vlot St-Michel de Maurienne en nemen de autobaan naar Chambéry, Lyon en Bourg en Bresse. Na een korte stop waarbij we het hotel telefonisch verwittigen wanneer we ongeveer zullen aankomen, rijden we verder. We zijn pas vertrokken als we in een geweldige regenbui terechtkomen maar na een passage door een tunnel komen we terug in droog weer en arriveren in Viriat om 21h30’. Na het inchecken en ons wat verfrist te hebben willen we nog iets drinken in de bar van het hotel maar deze blijkt al gesloten te zijn. We gaan dan maar naar de kamer en nadat dit verslag opgetekend is gaan we slapen, morgen wacht ons de terugreis naar België. Wachten op de doortocht van de renners op col du Galibier
Zaterdag 23 juli Dag 11: Terugreis naar Kruishoutem Voor de tourkaravaan staat de traditionele tijdrit op het programma, voor ons VVDT de al even traditionele reis terug naar België. De tijdrit moet de beslissing brengen wie deze tour zal winnen, Cadel Evans of Andy Schleck. Gisteren zijn we na de rit met aankomst op Alpe d’Huez zo’n 270 km richting huiswaarts gereden tot in Viriat, een deelgemeente van Bourg en Bresse waar we logeerden in een comforthotel. Na het ontbijt en een tankbeurt vertrekken we om 08h30’ richting Belgenland. Na een rimpelloze rit en een korte stop voor een koffie of een plas rijden we de autoweg af in Chalons en Champagne, de bedoeling was om in een campanile het middagmaal te nuttigen maar door een verkeerde ingave in de gps komen we terecht in de champagnevelden in de buurt van Reims. Na een heringave van het dichtsbijgelegen restaurant komen we terecht in het dorp Verzy. We stappen binnen in Restobar Le Saint Vincent in het centrum van het dorp. We bestellen de grand salade Océane met de nodige witte en rode wijn, na nog een koffie achteraf rekenen we af en vertrekken door de champagnevelden naar de N44 richting Reims waar we dan de snelweg weer oprijden richting Lille. Even voor Rijsel nemen we nog een korte stop voor een magnum of voor iets te drinken, ondertussen horen we op radio Sporza het verloop van de tijdrit. We waarschuwen het thuisfront wanneer we ongeveer zullen aankomen, we rijden probleemloos door Rijsel en arriveren rond 17h15’ in Kruishoutem. Het thuisfront heeft gezorgd voor het avondmaal, nadat alle valiezen zijn uitgeladen volgen we de laatste km’s van de rit. Ondertussen staat al lang vast dat Evans de eindwinnaar zal worden, Iedereen laat zich de broodjesmaaltijd smaken en met de nodige witte, rosé en rode wijn wordt alles doorgespoeld. Er wordt nog duchtig nagepraat over de voorbije 11 dagen en over de koers zelf natuurlijk. Dan wordt het stilaan tijd om afscheid te nemen, Daniel is de eerste die vertrekt, hij neemt Marleen en Roger mee en zal die thuis afzetten in Roeselare. Geert wordt door Dieter naar Petegem gebracht, hij zal nog wel eens naar t’ Bachtenaerke gaan vanavond. De volgende in de rij is Carl, hij wordt opgehaald door vrouwtje Nancy, tenslotte vertrekken ook Ivan, buur Marc en broer Marcel naar huis. Het zit er helemaal op, 11 dagen TDF zijn voorbij gevlogen, ondanks de eerste rit waarbij we +- 5 uur in de file stonden is deze reis vlot verlopen. We hebben alles kunnen doen wat we gepland hadden, we zijn eindelijk
eens op de Izoard geraakt, een col die al lang op ons verlanglijstje stond. We hebben nog enkele nieuwe cols aangedaan waaronder, Luz-Ardiden, col d’Agnes en Sestrière in Italië. Ik hoop dat de nieuwelingen zich geamuseerd hebben en dat ook zij de microbe te pakken hebben. Bedankt aan allen en tot een volgende keer voor een nieuwe Tour de France samen met “VRIENDEN VAN DE TOUR” AU REVOIR ET À l’ANNÉE PROCHAINE. Dit verslag werd opgetekend door Martin De Vos voor, “Vrienden van de tour”
VIVE LE TOUR VIVE LE VÉLO
ONZE TOUR IN ENKELE CIJFERS We waren 11 dagen onderweg We hadden 10 overnachtingen We sliepen in 4 hotels We legden 4090 km af We verbruikten 378,1 L diesel Dat geeft een verbruik van 378,1/4090x100= 9,244 L/100km We betaalden 224.20 € aan péage We reisden met een Mercedes vito cdi met verlengde wielbasis
Mercedes Vito CDI Autoverhuur Martens
