JAARGANG 5
o n2 JUN 12
3 4 9 12
I N D I T NUM M ER
Wie is jouw ster? Start interne opleidingen Amsta milieubewuster Interne audits belicht MRT08 STA 1
3
< Voorpagina: medewerkster Irene T onie en bewoonster mevrouw M. Breet-Kist (De Raak)
C O LOFON
Inhoud
Jaargang 5, nr 2, juni 2012.
2
STA is een uitgave van Amsta en verschijnt vier keer per jaar, in een oplage van 4000 exemplaren.
3
STA is bestemd voor medewerkers, vrijwilligers en externe relaties. Amsta biedt persoonlijke
4
ondersteuning, wonen, zorg en welzijn aan mensen
6
met een verstandelijke beperking en ouderen in Amsterdam.
7
Redactie / Hoofdredactie: Ilse den Hollander Eindredactie: Sanne Hekman. Cazemier, Lia Edel, Jolanda Horman, Lobke Lentjes, (adviseur) Hester Keesmaat (adviseur). Het be
Wibautstraat 129, 1091 GL Amsterdam
T 020-60 66 927 E
[email protected] I www.amsta.nl
Nieuws van de redactie
Normen verantwoorde zorg
12
stukken is ter beoordeling aan de redactie.
14 15 16
De dag van…
Amsta milieubewuster
10
werken, inkorten en plaatsen van (ingezonden)
Amsta start interne opleiding
Als ik ’t voor het zeggen had
9
Hans Oldeniel, Joep Aarts (adviseur), Relinde Weil
Wie is jouw ster?
Column
8
Redactie: Sangeeta Stroes, Helna Bicker, Elske
Fotografie / Cover: Suzanne Blanchard Vormgeving en opmaak / Studio Zwaan Drukwerk / Drukkerij Peters Redactieadres / Amsta, afdeling Communicatie
Van de redactie
Het auditteam Cliënt aan het woord Wisselgesprek Prikbord
Als je in je omgeving vraagt wat men verstaat onder goede zorg, zullen veel mensen hetzelfde antwoorden: goede verzorging, prettige bejegening door het personeel, een fijne kamer of appartement, voldoende privacy en natuurlijk lekker eten. O ja en gezelligheid en voldoende bezigheden overdag. Niets moeilijks aan, zou je zeggen, maar als je de Normen voor Verantwoorde Zorg doorneemt, lijkt kwaliteit van zorg een ingewikkeld gebeuren dat je niet zomaar realiseert. Termen als lichamelijk welbevinden en zorginhoudelijke veiligheid komen voorbij en alle normen worden ook nog uitgesplitst naar subonderwerpen. Toch, als je het goed leest, staat er eigenlijk niet veel anders dan wat hierboven staat; dat wat wij gevoelsmatig allemaal onder goede zorg verstaan. Om te laten zien dat die normen ingewikkeld klinken, maar het niet zijn, zijn we in STA bezig met een serie artikelen over de normen verantwoorde zorg. Wat houden deze normen in? En hoe gaan we er binnen Amsta mee om? Waar normen zijn, wordt ook getoetst en dat gebeurt binnen Amsta o.a. door middel van interne audits. Daarbij gaan medewerkers van Amsta langs bij hun collega’s op een andere locatie om te kijken hoe het ervoor staat met de kwaliteit van die locatie. Dat dit niet alleen nuttig, maar ook heel leuk is, kun je lezen in het artikel op pagina 12. Nast de vaste rubrieken ook een artikel over hoe we met z’n allen Amsta duurzamer kunnen maken. Samen kunnen we zo al 30% energie besparen, zo blijkt. Gewoon doen dus. Ik wens jullie veel leesplezier.
[email protected]
2
JUN12STA2
/ Ilse den Hollander
Wie is jouw ster? Dit jaar bestaat Amsta 5 jaar. Om dit te vieren met medewerkers en vrijwilligers wordt er op 1 juni een personeelsfeest georganiseerd. Het thema van dit feest is Hollywood… iedereen is een ster! Om hier bij aan te sluiten vroeg de STA redactie de medewerkers van Amsta: Wie is jouw ster? Vanwege de vele reacties kunnen we ze helaas niet allemaal plaatsen op deze pagina. De niet geplaatste sterren vind je op Amst@net.
Huismeester van het dr. Sarphatihuis
gezichten van mensen die dat net even
Max Janssen, hij staat altijd voor iedereen
Tony Kwist, omdat hij altijd goedgehu-
nodig hebben. Annette Wisman, De Poort
klaar en blijft bij tegenslagen positief.
meurd is en direct aan de slag gaat wan-
★★★ Ima Ben Moussa en Helma van de Bor: respect voor de wijze waarop zij zich, samen met het team, elke dag voor 100 % en meer inzetten voor respectvolle, liefdevolle kwaliteit van zorg en leven voor de cliënten op de afdeling. Astrid Schol, Opleider ★★★ Betty Booij van Overtoom 2B, omdat ze PB’er is van 7 cliënten en ook nog eens alle stagiaires en leerlingen begeleidt. Ingrid Woelders ★★★ Jessica Brasdorp, omdat zij een zorgcoördinator uit duizenden is! Ingrid Sanches ★★★ Mijn ster is de heer Martin Stil van de Cliëntenraad, omdat hij zich op een hoge leeftijd (93 jaar) nog ontfermt over en bekommert om het wel en wee van de bewoners in De Poort. Mirjam Mossel ★★★ Jantje Kroket... een collectieve naam voor alle horeca medewerk(st)ers, die onlangs een reorganisatie en misschien wel onzekerheid over behoud van hun baan, een lekkere maaltijd verzorgen voor de bewoners. Vincent Lawless, de Werf ★★★ Rob Maas en Simon de Jong, zij stellen met veel creativiteit voor de bewoners de menu’s klaar. Annette van der Beek ★★★ Eric Veenhuis, teamleider facilitair De Poort, voor de geweldige steun en begeleiding tijdens mijn langdurige ziekte. En mijn collega-receptionisten van De Poort, De kleine Johannes en De Werf voor hun begrip en steun tijdens mijn reïntegratie. Irena Horn-Filic, de Overtoom ★★★
Claudia Bookelman
neer wij hem inschakelen voor problemen met rolstoelen en tilliften. Afd. ergothera pie Dr. Sarphatihuis
★★★ Het team van de keuken en het restaurant op Jan Bonga, omdat ze ondanks alle veranderingen altijd positief meedenken en behulpzaam zijn gebleven. Cristina Antunes ★★★ Anita Stor is mijn ster! Ondanks medische tegenslagen blijft ze altijd pal staan voor haar baan bij Amsta. Richarda le Duc ★★★ Mijn ster is één van onze bewoners. Deze mevrouw zorgt altijd voor de bloemen en planten in Vondelstede. Ze wil liever niet dat haar naam vermeld wordt, daarom zonder. Maar iedereen die dit leest weet om wie het gaat. Coby Schweinsbergen ★★★ Herman Wassink, voor de tijd die hij vrij maakt voor mij om iedere dag met me te sporten. Hierdoor krijg ik echt meer energie. Bas Hullegie, Ambulant Specialistisch Team ★★★ Beide teams van Amsteldijk, zij zetten zich met hart en ziel in voor hun klanten en werken hard om de kwaliteit te verbeteren. Binnen Amsteldijk is ook huismeester Gerard Luijer een ster. Hij is altijd goed gehumeurd en geen klus is hem teveel! Charissa van Keeken ★★★ Edwin Abbenhues, voorheen activiteitenbegeleider in de Poort. Jammer genoeg is hij naar een andere locatie verwezen. Bewoners, medewerkers en bezoekers zullen deze altijd stralende ster missen. Hij heeft het vermogen een glimlach te toveren op
★★★ De receptie van Nellestein, omdat ze klantvriendelijk en het visitekaartje van het huis zijn. Marjorie Kramer-Prins ★★★ Ilse Bacha, omdat zij er altijd vrolijk uit ziet. Samenwerken met haar is fijn en tijdens het werk hebben we het ook over leuke dingen zoals de goede oude tijd van onze cliënten. Malika El Baghdadi ★★★ Het personeel van de 4e etage locatie de Poort, omdat zij alle wisselingen in het afgelopen half jaar fantastisch opgepakt hebben. We blijven lachen en in deze tijd met bezuinigingen is dit alles waard. Gea Lever ★★★ Caroline Sterringa van Bickerseiland, omdat zij altijd voor ons klaar staat en een dosis humor meebrengt op de afdeling! Denise Tol ★★★ Onze cliënt mevrouw Kuyt, omdat zij met hart en ziel positief opkomt voor haar medecliënten. Jennifer Summerville, Jan Bonga ★★★ Jackelien Visser, zorgmanager van Nellestein. Zij heeft het team bij elkaar gehouden na een moeilijke tijd. Heleen Mudde ★★★ Natasja Westmaas (cliënt op dagbesteding volwassenen): ze is elke dag weer anders. Keurig opgemaakt en aangekleed met iedere keer weer prachtige kleding. En ze is echt! Emilie van der Linden, PB’er
JUN12 STA2
3
Amsta start interne opleiding Verpleegkundige Opleiding biedt medewerkers kans om door te groeien Begin van dit jaar zijn 13 medewerkers begonnen met de interne opleiding Verpleegkundige Langdurige Zorg VVT. Deze opleiding, die anderhalf jaar duurt, geeft hen de kans door te stromen van niveau 3 naar niveau 4. Wij vroegen initiatiefnemer Jan Willem van der Zee, verpleegkundig specialist in Oud West/Zuid naar het hoe en waarom van deze opleiding.
Jan Willem van der Zee
Waarom is Amsta deze opleiding gestart?
de opleiding. Deelnemers moesten vooraf een reken- en taal-
“Amsta heeft behoefte aan meer medewerkers op niveau 4.
toets en een Engelse toets doen.”
Maar deze zijn over het algemeen moeilijk te vinden. De meeste verpleegkundigen kiezen toch eerder voor een ziekenhuis
Hoe is de opleiding opgezet?
dan voor een verpleeg- of verzorgingshuis. Intern hebben we
“Het theoretische gedeelte van de opleiding wordt verzorgd
echter heel veel enthousiaste en gemotiveerde medewerkers
door SVOZ, een opleidingsinstituut in de zorgsector. Alle
rondlopen,die graag willen doorstromen. Met deze opleiding
deelnemers gaan om de 14 dagen een dag naar school. De rest
kunnen wij hen een kans geven en tegelijkertijd onze interne
van de tijd werken zij op een VVT-afdeling: vijf maanden in het
deskundigheid versterken.”
verpleeghuis voor medewerkers die uit een verzorgingshuis komen en twee maanden in een verzorgingshuis voor diegenen
Wie doen er mee?
die in een verpleeghuis werken. De andere maanden werken zij
“De opleiding is begin januari van start gegaan met 13 mede
op de eigen afdeling. Waarbij ze natuurlijk wel hun theoretische
werkers. Het is een gemêleerde groep. Er zitten een Verzorgende
blokken moeten afronden. Daarnaast loopt elke deelnemer een
IG bij, zorgcoördinatoren, maar ook bijvoorbeeld twee opleiders.
maand stage in het OLVG, op de transferafdeling.”
De reden om mee te doen is voor de meeste deelnemers hetzelfde; de opleiding geeft hen de mogelijkheid om zichzelf verder
Wat leren de deelnemers?
te ontwikkelen. Niet iedereen werd automatisch toegelaten tot
“De kracht van de opleiding is de grote gerichtheid op de dagelijkse verpleegkundige praktijk. Alle deelnemers werken een aantal modules af, die zij afsluiten met een proeve van bekwaamheid. Voorbeelden van modules zijn: intakeprocedures, het stellen van verpleegkundige diagnoses, organisatie van
Opleiding betaald uit extra middelen De opleiding Verpleegkundige Langdurige Zorg VVT kon van start gaan dankzij de extra middelen die de zorg sinds dit jaar te besteden heeft. De middelen zijn bedoeld voor inzet en professionalisering van personeel en deze opleiding past prima in deze doelstelling. De opleiding is nu opgezet vanuit stadsgebied Oud
4
de zorg, verpleegkundige handelingen, wetgeving. Binnen de opleiding werken we met Amsta-protocollen, zodat iedereen direct het geleerde kan toepassen. Dat is het voordeel van een interne opleiding: het biedt ons de kans om de opleiding goed aan te laten sluiten op de praktijk.”
Hoe zijn de resultaten tot nu toe? “Goed! We hebben nu de eerste twee basisblokken achter de
West /Zuid, maar zal bij positieve resultaten, worden
rug. De meeste deelnemers zijn erg enthousiast. Sommigen
opgenomen in het opleidingencurriculum van Amsta.
moeten wat wennen aan het weer stagiair zijn. Maar iedereen
JUN12STA2
“Geweldig dat Amsta mij deze kans biedt” Coosje Goosen,
toe bevalt de opleiding me goed. Vanwege
afdeling complexe somatiek. Samen met
zorgcoördinator bij Vondelstede
het nieuwe leren heb ik geen vrijstellingen
mijn medestudente Maaike heb ik daar
aangevraagd, maar ben ik alle lesdagen
een project in het kader van de opleiding
aanwezig. De lessen zijn erg interessant,
gedaan. Zo hebben we een plan van aan-
“Toen ik van de opleiding hoorde was ik
vooral de interactie met de rest van de
pak gemaakt voor methodisch werken,
meteen enthousiast. Ik zit al 35 jaar in het
groep vind ik erg leuk.
de dagindeling van de afdeling verfijnd en werklijsten gemaakt. Hierbij hebben we
vak, maar wil me graag blijven ontwikkelen. Dat is ook nodig voor de toekomst,
Omdat ik uit een verzorgingshuis kom,
ondersteuning gekregen van onze werk
denk ik. Ik vind het geweldig dat Amsta
moet ik 5 maanden stage lopen in een
begeleider.
mij als 53-jarige deze kans biedt. Tot nu
verpleeghuis. Dat doe ik in De Poort, op de Wat ik ga doen als ik klaar ben? Het maakt me niet zoveel uit in welke functie ik dan aan de slag ga, als ik maar de opgedane kennis en ervaring kan gebruiken om de kwaliteit van zorg te verbeteren.”
Brigitte Vermeulen opleider Oud West/Zuid
“Ik doe mijn huiswerk met plezier” “Ik ben in de eerste plaats begonnen met de opleiding omdat ik mij graag verder wil ontwikkelen. Daarnaast geeft deze opleiding mij de mogelijkheid om stagiairs volledig te kunnen begeleiden. Daar heb je namelijk een verpleegkundige opleiding voor nodig en die had ik niet. De opleiding kwam dus als geroepen. Hoewel ik wat vrijstellingen heb, vanwege eerder behaalde deelkwalificaties, volg ik wel alle lesdagen. En daar heb ik nog geen spijt van gehad. De lesdagen zijn heel erg inspirerend. De docente is erg goed en er is veel ruimte voor het delen van ervaringen. Zo leren we allemaal van elkaar.
vindt het prettig zich verder te kunnen ontwikkelen. Uiteraard zien we nu ook dingen die beter kunnen. Zo zou ik in het vervolg graag meer aandacht willen voor de psychiatrische problematiek bij cliënten. En het klinische redeneren mag van mij een grotere plek krijgen. Maar over het algemeen ben ik best tevreden.”
Hoe verder? “Ik hoop natuurlijk dat we na deze opleiding een 2e leergang kunnen gaan starten. Dat zal afhankelijk zijn van de resultaten, van de behoefte aan verpleegkundigen binnen Amsta en de belangstelling bij medewerkers.”
Brigitte en Coosje
Omdat ik opleider ben volg ik een iets ander traject dan de andere studenten. Ik doe wel de stage in het OLVG, maar ga niet 5 maanden in het verpleeghuis stagelopen. In plaats daarvan doe ik een stage van 2 maanden en aantal verdiepingsopdrachten. Dat is het prettige van een interne opleiding, dat er ruimte is voor je eigen wensen en mogelijkheden. Ik doe de opleiding met veel plezier. Het was in het begin soms lastig om alles in te plannen, omdat je gewone werk natuurlijk ook doorgaat. Maar dat heb ik er graag voor over. Ik zit zelfs met plezier mijn huiswerk te maken in
/ Ilse den Hollander
het weekend.”
JUN12 STA2
5
DE DAG VAN... Bij Amsta werken tal van mensen met uiteenlopende beroepen op verschillende locaties. Voor STA aanleiding om eens te gaan kijken hoe mensen werken. In deze rubriek volgen we een medewerker van Amsta gedurende één dag.
...drie medewerkers aan de Rengerskerkestraat Op een zonnige donderdagmiddag rijd ik naar de Rengerskerkestraat om daar Cevriye Tutucu, Welmoed Krist en Kim van Veelen te interviewen. Alle drie willen zij graag vertellen wat hun werkzaamheden zijn en vooral voor en met welke bewoners zij werken. Ik bel aan bij een nieuwbouwpand op de begane grond, waar een bescheiden Amsta bordje hangt. Kim en Welmoed ontvangen me hartelijk en we lopen direct door naar binnen. Voordat Kim begint te vertellen verontschuldigt ze Cevriye, die vanwege een cursus iets later aan zal schuiven. Dan begint Kim enthousiast: “De locatieRengerskerkestraat bestaat uit twee a fdelingen die nauw met elkaar verbondenzijn. Aan kant A wonen zeven bewoners; zes vaste en één permanente logee. De meeste bewoners zijn meervoudig complex gehandicapt (MCG). Ze hebben een laag verstandelijk vermogen. De bewoners zijn tussen de 17 en 32 jaar oud en hebben zeer intensieve verzorging nodig. Aan kant B wonen vier dames tussen de 39 en 51 jaar oud die een verstandelijke beperking hebben.” Welmoed, Cevriye en Kim
Op dat moment komt Cevriye binnen: “Ik ben vroeger van de cursus weggegaan,
gekleed en op de juiste wijze in hun stoel
B-kant en zorgen dat de drie andere
omdat ik het belangrijk vind dat we
gezet. Al deze handelingen gaan volgens
dames daar ook op tijd klaar zijn, voordat
vertellen hoe het is aan de Rengerskerke
PMT (Psychomotorische Therapie). Deze
ook zij opgehaald worden voor dag-
straat. De sfeer intern is bijzonder. Met
methode leert op andere signalen te
besteding. Eén bewoonster gaat zelf naar
collega’s onderling voelen we ons een
letten als bewoners zelf niet of nauwelijks
haar werk op een crèche.”
soort groot gezin.” Dan loop ik de dag
iets aan kunnen geven. Belangrijk hierin
door met de drie meiden:
is dat ieder teamlid alle handelingen op dezelfde wijze uitvoert. Een huishoudelijk
07:00 Cevriye: “Bij de start van de dagdienst ga ik eerst naar een collega
medewerker zorgt er ondertussen voor dat
vertelt Cevriye. Welmoed beaamt dit:
iedereen ontbijt”.
“We begeleiden stagiaires, maken afspraken met andere hulpverleners en dokters,
van Osira die de nachtdienst gedraaid heeft. Die praat mij bij over bijzonder-
6
10.30 “Ondanks dat veel van de bewoners nu weg zijn is er nog veel te doen”,
ruimen de kamers op en maken schoon,
heden. Daarna zet ik de alarmen van de
08:30 “Drie bewoners van de A-kant worden met een busje opgehaald
bewoners uit en open ik de deuren op de
voor de dagbesteding”, vertelt Cevriye.
afspraken met bijvoorbeeld familie en
A en B kant.” Welmoed: “Om 07.30 uur
”De andere vier bewoners worden tussen
dagbesteding, werken alle dossiers bij
komt de 2e dagdienstmedewerker en
09.00 en 10.00 uur opgehaald of door een
en schrijven een uitgebreide overdracht.
worden alle zeven bewoners van de
teamlid gebracht. Ondertussen moet één
Aan de B-kant is nog een bewoner die
A-kant één voor één gewassen, aan
van ons medicatie uitdelen op de
altijd thuis is en zij verdient natuurlijk
JUN12STA2
we doen bestellingen, maken telefonische
15.00 Kim: “De avonddienst wordt door 4 medewerkers gedraaid: 3 aan de A- kant en 1 aan de B-kant. In de overdracht is
het heel belangrijk te horen of er spanningen waren en hoe alle bewoners de deur uit zijn gegaan. Ondertussen komen de drie dames van de B-kant thuis en kijk je goed wat de individuele behoefte is van de bewoner en daar speel je op in.” 18:00 Welmoed: “Aan de A-kant eten alle zeven bewoners individueel, maar met hulp. Het eten komt vanaf De Kleine
Johannes aan de Overtoom. Op de B-kant koken de bewoners zelf. Iedere dag haalt een bewoner samen met een medewerker boodschappen voor de avondmaaltijd en het ontbijt. Daarna wordt gekookt samen met de begeleiding. Volgens rooster
Omgaan met krassen MN
doe je alleen.”
LU
medewerkers weg, dus de meeste van bovengenoemde taken
CO
ook de nodige aandacht. Om 11.00 uur gaat één van de twee
Mijn winkelwagentje vol boodschappen glipte op de parkeerplaats uit mijn handen en reed tegen een glanzende zwarte jeep. Het was al donker, toch zag ik wel een kleine kras. Ik voelde een sterke drang om te geloven dat het wel meeviel en dat niemand de schade zou opmerken. Aan de andere kant kon ik me ook niet aan mijn eigen normen onttrekken. Ik liet een briefje achter. De volgende dag al ging de telefoon. De kras bleek toch ook een deukje te zijn en op glimmend zwart is elk deukje er één te veel. De jeep-man en ik gingen bij hem thuis om de keukentafel en regelden de zaken naar beider tevredenheid.
hebben de andere drie bewoonsters dan taken zoals tafel dekken, afruimen en het in- en uitruimen van de vaatwasser.”
‘We vinden het belangrijk te vertellen hoe bijzonder het hier is” 19:00
-
23:00 Kim: “Om 19.00 uur k unnen familieleden bellen met de bewoners van de B-kant. Daarna delen
we medicijnen uit en is er tijd voor bijvoorbeeld de loopband, hometrainer of een avondwandeling. Sommige bewoners hebben behoefte aan een ontspannende massage. Om 20.00
Door deze gebeurtenis besefte ik het weer eens: het leven is niet volmaakt. Ik ben het ook niet en hoef het ook niet te zijn. Ik doe domme dingen, ik beschadig iets, ik vergeet iets, ik heb grenzen. Als ik dat accepteer kan ik er ook eerlijk over zijn naar anderen toe. We kunnen allemaal incidenten meemaken of veroorzaken. De vraag is hoe we ermee omgaan. We hebben de keuze om onze fouten te verzwijgen of ze toe te geven. Misschien werkt het woord ‘fout’ ook niet bevorderend. Iemand stelde voor om van ‘leer moment’ te spreken: Als ik het meld bij mijn collega’s of mijn leidinggevende wanneer er een kras is ontstaan kan er ruimte komen om verder te gaan. We maken een pas op de plaats, we praten een aanvaring uit, we evalueren, geven en ontvangen feedback en kunnen weer adem halen als de lucht geklaard is. Als dat de uitkomst is, is het geen ramp wanneer er een krasje ontstaat. / Elske Cazemier
uur drinkenwe gezellig koffie samen en twee bewoonsters kijken altijd naar Goede Tijden Slechte Tijden. Daarna zijn we nog zeker twee u urtjes bezig met de zorg voor de bewoners, opruimen, strijken en rapporteren. Ondertussen helpen we de bewoners
Heb jij ook een bijzonder moment dat je wilt delen? Mail dan naar
[email protected]
met naar bed gaan en tandenpoetsen. Op de A-kant wordt ’s avonds g ebadderd en doen we activiteiten met de bewoners als wandelen, schommelen en snoezelen. Om 23.00 uur sluiten we beide kanten af.” 22:50 Cevriye: “Iets voor elf uur doen we de overdracht naar de medewerker van Osira, die de nachtdienst verzorgt. Zij
lopen ‘s nachts nog twee rondes. Om elf uur zit de dag er voor ons op.” / Jolanda Horman
JUN12 STA2
7
ALS IK ’T VOOR HET ZEGGEN HAD In deze STA vertellen Cora van Dielen (hoofd Wonen en Zorg in Flesseman) en haar collega, verpleegkundige Mia Dinghs, wat zij anders zouden doen als zij het voor het zeggen hadden.
Cora van Dielen/Mia Dinghs Ze stonden beiden niet meteen te popelen om mee te werken aan deze rubriek. “Laat mij maar gewoon lekker mijn werk doen”, was de reactie van Cora van Dielen, hoofd Wonen en Zorg in Flesseman. Maar toch wilde ik haar en haar collega, verpleegkundige Mia Dinghs, graag spreken. Waarom? Omdat ze beide al meer dan dertig jaar in de zorg werken en met zo veel ervaring toch een interessant antwoord moeten hebben op de vraag: Wat zou je doen als jij het een dag voor het zeggen had? “Er zijn te veel en te lange lijnen in de organisatie”, beginnen Cora en Mia tegelijk. Cora: “Dat is wat ik graag anders zie. Een grote organisatie als Amsta vraagt om het uniformiseren van processen, dat begrijp ik. Maar soms slaan we hierin door. Een goed voorbeeld is dat het plaatsen van cliënten nu altijd via het Cliënten Service Bureau moet lopen. Terwijl we dit voorheen zelf konden regelen. Als iemand in de buurt zich meldde voor een wijkziekenbed, dan konden wij diegene dezelfde avond nog opnemen. Nu duurt dit allemaal veel langer, vanwege de vele processen, ook voor de aanmelder. Dat is jammer. Ook moet ik nu soms een beroep doen op uitzendkrachten, die ik krijg vanuit Pool & Planning (P&P). In de afgelopen vier jaar – voor de komst van P&P – heb ik het altijd afgekund met poolers en hoefde ik nooit uitzendkrachten in te zetten. Maar doordat alles nu centraal geregeld wordt loopt dit anders. Gelukkig wordt er intern hard gewerkt om dit nu
Mia en Cora
te verbeteren en de inzet van uitzendkrachten te beperken.”
Creativiteit Mia vult aan: “De centralisering van processen gaat ook ten koste
bijvoorbeeld tien jaar geleden. Alles moet 100% goed, schoon en
van het sociale netwerk dat we als locatie hebben. Wij hadden
naar wens verlopen. Die verwachting mag men ook hebben, maar
regelmatig contact met het OLVG om wijkziekenbedden te vul-
ik vrees dat de ‘nieuwe generatie’ medewerkers hier niet altijd aan
len. En een voor ons bekende buurtbewoner die zijn heup brak
kan voldoen.” Cora: “Niet alleen kiezen steeds minder mensen
kon diezelfde nacht nog bij ons opgenomen worden, dat regelden
voor een baan in de zorg, maar ook de instelling van zorgmede-
we allemaal zelf. Helaas gaat dat nu niet meer zo gemakkelijk.
werkers verandert. Ik zie aan stagiairs bijvoorbeeld dat ze van
Dit gaat ook ten koste van je eigen creatieve vermogen om on-
nature minder dienstbaar zijn. Als we ze vragen om stof onder het
verwachte situaties aan te pakken. De relatie met buurtbewoners
bed weg te dweilen kijken ze je al snel verrast aan: hoort dat ook
verminderd, terwijl we die relatie absoluut niet willen verliezen.
bij ons werk? Natuurlijk zijn er uitzonderingen, maar ik merk wel
Juist in deze tijd is het wenselijk om sociaal te zijn.”
dat de instelling van jonge medewerkers anders is dan twintig jaar geleden.” Mia: ”Alhoewel, dat zeiden ze dertig jaar geleden ook
Nieuwe generatie
over ons. En toch gaan wij nog steeds met plezier naar ons werk en
Er is nog een onderwerp waar Cora en Mia op in willen gaan. “Als
met een voldaan gevoel weer naar huis. Wetend dat wij ons best
wij het voor het zeggen hadden dan zouden we de wensen en
gedaan hebben voor de bewoners die door hun familie aan ons
verwachtingen van toekomstige cliënten en medewerkers meer
toevertrouwd zijn.”
op elkaar af willen stemmen”, begint Mia. “Ik zie om me heen dat de ‘nieuwe generatie’ bewoners meer verwacht van de zorg dan
8
JUN12STA2
/ Sanne Hekman
Amsta milieubewuster: help jij mee? De lampen en verwarming uitdoen als je een ruimte voorlopig niet gebruikt, energiebesparende douchekoppen gebruiken, afval scheiden, oplaadbare batterijen gebruiken, dubbelzijdig kopiëren… zo maar enkele voorbeelden van milieubesparende initiatieven die door jou als medewerker gemakkelijk uitgevoerd kunnen worden tijdens je werk. Waarom dit zo belangrijk is? Maar liefst 30% van de milieubesparing in een organisatie kan bewerkstelligd worden door medewerkers!
En deze 30% hebben we nodig om ons doel te behalen: in 2014 de
het beste waar bespaard kan worden, aangezien zij midden in het
bronzen Milieuthermometer bemachtigen. Projectleider Rob Hak-
proces zitten. Zij weten wat er dagelijks gebeurt op de werkvloer
ker licht toe: “Op 7 november 2011 tekende Amsta het c onvenant
en waar dus eventueel bespaard kan worden.”
‘De Zorg voor Duurzaamheid’. In het leven geroepenom milieuprestaties van zorginstellingen te verbeteren. Dit gebeurt door invoering van een milieukeurmerk: de Milieuthermometer Zorg. Dit keurmerk schrijft concrete maatregelen bij zorginstellingen voor. Bijvoorbeeld duurzaam inkopen, het maken van energiebesparingplannen, het bevorderen van biologisch voedsel en het terugdringen van etensresten.”
Afval scheiden Rob: “Om in aanmerking te komen voor de bronzen Milieuthermometer, moet Amsta allereerst voldoen aan 42 wettelijk vastgestelde items. Denk hierbij aan het opstellen van een milieuprogramma, het aanstellen van een milieucoördinator en het maken van een milieujaarverslag. Daarnaast moeten we ons afval gaan beperken en beter scheiden. Door middel van aparte ‘reststoffeneilanden’ op gangen en in spoelruimtes wordt het medewerkers zo gemakkelijk mogelijk gemaakt om afval gescheiden aan te leveren.” Samen met onder andere de afdeling Inkoop wordt er ook gekeken naar het inkopen van duurzame energie. Ook bij de
Zet de verwarming uit als je een ruimte voorlopig niet gebruikt.
inkoop van andere dingen binnen Amsta wordt milieubewuster gehandeld. Rob: “We proberen rekening te houden met het bevorderen van eerlijke handel en kopen geen producten in die
Belonen
door kinderarbeid zijn vervaardigd.”
Rob realiseert zich ook dat besparen soms makkelijker gezegd is dan gedaan. “Het zou mooi zijn als we medewerkers kunnen
Hulp nodig
belonen voor hun besparing. Over deze mogelijkheid willen we
Amsta heeft tot en met 2014 de tijd om aan 42 wettelijke
in gesprek met de Raad van Bestuur. Stel dat een locatie aan
items te voldoen. Pas dan kan de bronzen Milieuthermometer
het eind van dit jaar duizend euro bespaard heeft door lampen
in ontvangst worden genomen. Daarnaast zijn er nog 13 items
te vervangen, minder water te gebruiken en door afval goed te
waar vrijwillig aan kan worden voldaan. “We doen het natuurlijk
scheiden. Zou het niet mooi zijn als zij deze duizend euro krijgen
niet alleen voor die bronzen thermometer”, vertelt Rob. “Maar
om te besteden aan een leuke activiteit voor bewoners? Voor
ook omdat we het als organisatie gewoon belangrijk vinden om
wat, hoort wat. Op die manier profiteren we met z’n allen van de
onze maatschappelijke betrokkenheid te tonen. Hier hebben we
besparing. Misschien kunnen we onze meest besparende mede-
de hulp van onze medewerkers hard bij nodig. Nog meer dan
werker wel belonen met een milieuvriendelijke scooter.”
bedrijfsenergieplannen hebben zij invloed op de milieukosten. En dus ook op de besparingen. Bovendien weten medewerkers
Lees verder op de volgende pagina >
JUN12 STA2
9
< vervolg van pagina 11
Motivatiecampagne Dit soort motiverende initiatieven worden de komende maanden verwerkt in een motivatiecampagne voor medewerkers. “Dit artikel in de STA is een soort kick-off”, licht Rob toe. “Ik wil medewerkers vertellen wat we aan het doen zijn b innen Amsta op het gebied van milieu en waarom. Pas dan
Verantwoorde zorg Zo doen ze dat in Nellestein Als zorginstelling moeten we ons steeds vaker verantwoorden. Voldoet ons zorgaanbod aan gestelde kaders, eisen en wetgeving? Is de zorg die we bieden verantwoord? Daarvoor zijn de normen verantwoorde zorg vastgesteld. Hoe werken teams binnen Amsta met deze normen? Waar lopen ze tegen aan en waar zijn ze trots op? In 2012 laten we in elke STA een ander team aan het woord. Voor dit nummer spraken we Karin Louw over norm vier tot en met zes. Zij is verzorgende op een somatische afdeling in verzorgingshuis Nellestein.
Norm 4: Zorginhoudelijke veiligheid Laat apparaten niet op stand-by staan, maar schakel ze uit als je ze niet meer gebruikt.
Op mijn vraag of bewoners in Nellestein veilig zijn antwoordt Karin met een volmondig ‘ja’! “Het gevoel van geborgenheid en dat je als bewoner met deskundig personeel te maken hebt zit vooral in het zien van bekende gezichten”, gaat Karin verder. “Om dit voor
kan ik om b etrokkenheid gaan vragen.
de bewoners te realiseren zijn we weer met het EVV-schap (Eerst
Allereerst willen we medewerkers bewust
Verantwoordelijke Verzorgende) gaan werken. Daarnaast zijn we
maken van het energieverbruik in de
juist aan het flexibiliseren. In plaats van in kleine units werken we nu
organisatie. We willen deze zomer op
vanuit één team, zodat wij als vaste medewerkers overal inzetbaar
verschillende locaties beeldschermen
zijn. Bij het EVV-schap is opgenomen dat we kennis maken met de
plaatsen die inzicht geven in het ener-
bewoners van de andere units.
gieverbruik van die betreffende locatie.
Het probleem van het werken in kleine units was, dat je bij verzuim
Ook ik schrok van bepaalde cijfers als je
of ziekte van vaste medewerkers meteen aanspraak moest doen op
ze zwart op wit ziet staan. Maar daarbij
uitzendkrachten die de bewoner natuurlijk helemaal niet kennen.
willen we meteenenergiebesparende
Door met elkaar de verantwoordelijkheid te nemen voor alle units
tips geven. In de hoop dat deze opgepakt
hebben we dit verbeterd. Het is niet alleen fijn voor de b ewoners
worden en we een maand later al andere,
om vertrouwde gezichten om zich heen te hebben, het werkt
lagere cijfers t erugzien op de beeld-
ook prettiger met een collega die je kent. Het is fijn dat wij maar
schermen. Stapje voor stapje r ichting
sporadisch uitzendkrachten in hoeven te zetten.”
een milieuvriendelijker Amsta, dat is het doel.”
Zorginhoudelijke Indicatoren Veiligheid heeft ook te maken met het krijgen van goede voeding en
/ Sanne Hekman
het voorkomen van infecties. Karin is trots op het feit dat bewoners in Nellestein vrijwel nooit decubitus oplopen. Karin: “Soms komt er wel eens iemand terug uit het ziekenhuis met een lichte decubitus,
10
JUN12STA2
daar zien we dan een sport in om het wondje zo snel mogelijk weer dicht te krijgen. Een ander aspect waar we in bijzondere situaties goed op letten is de voedingstoestand. Als een bewoner
Normen verantwoorde zorg... welke waren dat ook al weer?
ziek wordt is het belangrijk een vochtlijst bij te houden, maar ook onder normale omstandigheden probeer je op te letten of een
1 Zorg(behandel)-leefplan
bewoner goed eet. Op dit moment zijn we in Nellestein vooral
2
Communicatie en informatie
bezig met medicatieveiligheid. Er is net een audit bij ons gedaan,
3
Lichamelijk welbevinden
we zijn nu bezig om de aandachtspunten die daar uit naar voren
4
Zorginhoudelijke veiligheid
kwamen op te lossen.”
5
Woon- en leefomstandigheden
6
Participatie en sociale
Norm 5: Woon en leefomstandigheden
redzaamheid
7
Mentaal welbevinden
8
Veiligheid wonen/verblijf
9
Voldoende en bekwaam
Karin werkt vanaf het allereerste begin in Nellestein. “Op de afdelingen was altijd wel aandacht voor een gezellige aankleding, maar ik ben er blij mee dat de huidige manager Wonen, Zorg en Welzijn ook gezorgd heeft dat het er beneden gezellig en netjes uitziet. We hebben nu echt een gezellige entree”, vertelt
personeel 10 Samenhang in de zorg
ze enthousiast. “Samen met een collega verzorg ik de versiering in huis, in de entree proberen we het elk seizoen zo te versieren dat bewoners de sfeer van het moment meepikken. Dit doen we bijvoorbeeld ook tijdens carnaval of het EK. Zelfs mensen uit de buurt komen kijken met hun kleintjes wat voor moois er nu weer staat en die aanloop is voor bewoners weer erg gezellig.”
Gezellig samen versus privacy Karin: “De bewoners hebben bij ons een geheel eigen appartement. De meesten kunnen daar al hun meubeltjes van thuis kwijt, er is dus alle ruimte voor het creëren van een
Karin Louw
persoonlijke leefsfeer. Daarnaast maken de meeste mensen graag gebruik van de gemeenschappelijke huiskamers die wij proberen zo gezellig mogelijk te maken. Maar als mensen liever op hun appartement blijven is het ook prima.
Norm 6: Participatie en zelfredzaamheid “We zijn in Nellestein goed in het organiseren van de wat grotere evenementen, er zijn bijvoorbeeld regelmatig optredens”, vertelt Karin trots. “Ik zou echter graag zien dat we specifiek voor de somatische bewoners wat meer konden voorzien in de huiselijke gezelligheid. Denk aan een bordspelletje doen of de krant lezen met een paar bewoners. Helaas zijn hier moeilijk vrijwilligers voor te vinden. Een paar weken geleden, tijdens de Open Dag van Zorg en Welzijn probeerde ik met een collega onder het motto ‘een uurtje voor uw buurtje’ vrijwilligers te werven. Het heeft nog niet veel mankracht opgeleverd dus bij deze graag een nieuwe oproep!”
Lustrumweek Ook in Nellestein verheugt men zich op de aankomende Lustrumweek, waar het vijfjarig bestaan van Amsta gevierd wordt. Karin: “Ik zit in de organisatie. We hebben elke dag een andere activiteit gepland, zodat het ook echt een feestweek wordt. We hopen natuurlijk op mooi weer, want we houden onder andere een braderie buiten. We zijn van plan hier een gezellige week van te maken waar bewoners en medewerkers weer een tijd op k unnen teren!” / Lia Edel
JUN12 STA2
11
EN WAT DOEN JULLIE DAAR? In deze rubriek vertellen collega’s hoe het er op hun locatie of afdeling aan toe gaat. Dit keer het auditteam van Amsta.
Het auditteam van Amsta Sinds anderhalf jaar voert Amsta interne audits uit. Een auditteam gaat langs locaties om te kijken hoe het gesteld is met zaken als medicatieveiligheid, omgang met klachten, gebruik van zorgleefplan en BOPZ-middelen en maatregelen. Wat gebeurt er tijdens zo’n audit? En waarom doen we het? STA ging op onderzoek uit.
“Jullie hebben aangegeven geaudit te willen worden op
Bij elkaar in de keuken kijken
medicatie.” zegt auditor Liesbeth Dijksma tegen de teammanager
Sinds anderhalf jaar voert Amsta interne audits uit. Harmen
van De Admiraal. “Kan je aangeven wat jullie hebben gedaan met
Nassuth is overtuigd van de waarde van het instrument. “Door
de bevindingen uit de vorige audit?” Samen lopen ze de verbeter
het houden van interne audits stimuleer je de samenwerking
punten door en de acties die er genomen zijn. De auditor is
tussen locaties en medewerkers. Mensen hoeven niet zelf steeds
tevreden. Met de meeste punten is het team aan de slag gegaan.
het wiel uit te vinden, maar kunnen bij elkaar in de keuken kijken.
En waar dit nog niet het geval, is daar een goede reden voor. In
Zo houden we elkaar ook scherp.”
ieder geval is het duidelijk dat het onderwerp medicatie goed op
Amsta organiseert twee auditrondes per jaar. Daarbij komt elke
de agenda staat in De Admiraal.
locatie tenminste één keer aan bod. Voor elke auditronde maakt Harmen een programma, waarop de onderwerpen staan waarop
“Dat is nou precies wat we met de interne audits willen bereiken”,
wordt geaudit. Voorbeelden van onderwerpen zijn: wachtlijst-
zegt Harmen Nassuth, kwaliteitsadviseur en organisator van de
beheer, planning en uitvoering van zorgverlening, professioneel
interne audits binnen Amsta, als ik hem vraag naar het hoe en
handelen, omgaan met veiligheid en privacy, personeelsbeleid
waarom van interne audits binnen Amsta. “Dat medewerkers
en arbo-beleid. Elk onderwerp bestaat weer uit een aantal deel
samen nadenken over hoe ze de kwaliteit van hun zorg kunnen
aspecten. Harmen: “Hoe specifieker de vraag, hoe beter wij
verbeteren. Door het organiseren van interne audits proberen we
onderzoek kunnen doen.”
bepaalde onderwerpen op de kaart te zetten. Dat hoeven niet perse alleen onderwerpen te zijn die niet lekker lopen, maar ook
Intern auditteam
zaken die wel goed lijken te gaan. Juist dan is het belangrijk om te
De audits worden uitgevoerd door een auditteam. Dit bestaat
checken of het echt goed gaat.”
uit medewerkers van Amsta uit allerlei lagen van de organisatie. Verzorgenden, medewerkers dienstverlening, mensen uit onder steunende diensten… iedereen kan zich aanmelden voor het auditteam. “We hebben nu ongeveer 20 interne auditors”, vertelt Harmen. “Allemaal medewerkers die leuk vinden om eens over de grenzen van hun eigen locatie of werkgebied te kijken en ervan overtuigd zijn dat interne audits bijdragen aan de kwaliteit van
Auditors gezocht De afdeling Kwaliteit zoekt nog auditors voor het auditteam. Je hoeft geen speciale functie of opleiding te hebben om auditor te worden. Wat wel belangrijk
Alle auditors krijgen jaarlijks een training, waarbij zij worden getraind in de techniek van het auditen. Ze leren goede vragen stellen, doorvragen en verbinding te maken tussen verschillende onderwerpen. Ook worden zij getraind in waarderend auditen.
is, is dat je durft door te vragen en dat je afstand kunt
Hierbij is het uitgangspunt dat je mensen in hun waarde laat. Dus
nemen van een onderwerp. In het Kwaliteitshandboek
niet vragen ‘Wat gaat slecht?’ Maar altijd beginnen met ‘Wat gaat
staat een profiel waar een auditor aan moet voldoen.
er goed en wat kan nog beter?’
Belangstelling? Meld je dan bij Harmen Nassuth van de afdeling Kwaliteit,
[email protected].
12
zorg.”
JUN12STA2
“Door audits word je bewuster van de kwaliteit die je wilt leveren” Jayne Sanches, verzorgende IG in De Poort werkt al vanaf het begin mee als auditor. “Ik ben indertijd door de manager gevraagd om mee te doen. Zij vond het wel iets voor mij. Ik was altijd bezig om de zorg voor de bewoners zo goed en prettig mogelijk te laten verlopen. Ik ben ervan overtuigd dat de kwaliteit van zorg door verbeterd kan worden door interne audits. Door bewust te observeren in een andere setting kijk je Doel van de audits: inzicht krijgen in de kwaliteit van zorg.
anders naar eigen werkplek en probeer je verbeteringen aan te dragen. Persoonlijk vind ik dat er ten alle tijden controles uitgevoerd moeten kunnen worden. Dit houdt medewerkers scherp. Ik heb tot nu toe acht audits gedaan, in zowel V&V als VG-locaties. Op alle locaties waren medewerkers vriendelijk en stonden ze open voor feedback en controle. Wat mij op viel is dat alle medewerkers die heb gesproken echt met hun werk begaan zijn. Met name op de VG locaties waren de teams heel hecht en heb ik de sfeer als heel erg prettig ervaren. Het is fijn om te zien hoe er met cliënten om wordt gegaan. Vol liefde en geduld. Voor elke auditronde komen alle auditors bij elkaar en bespreken we de onderwerpen die geaudited moeten worden. Om goed voorbereid te zijn, stel ik van te voren vragen op en afhankelijk van het onderwerp zoek ik informatie op het Amst@net. Het eerste waar ik op let als ik op een locatie kom is de hygiëne en de sfeer. Ik vertel wat ik kom doen en tijdens het gesprek stel ik vragen. Ik doe dit zo ontspannen mogelijk en vraag naar bewijsstukken waar nodig. Elk auditbezoek doe je trouwens met z’n tweeën. Vooraf bespreek je wie wat doet. De een stelt vragen en de ander maakt notities. Ik zou het goed vinden als grote locaties ook zichzelf zouden auditen. Naar mijn mening worden medewerkers die geauditeerd zijn bewuster van de kwaliteit die wij met z’n allen willen leveren.”
Audit als instrument
Elke auditronde wordt geëvalueerd door het hele auditteam.
In De Admiraal hebben auditors Liesbeth Dijksma en Christine
Harmen: “Over het algemeen worden de verbeterpunten die
van der Hoorn de audit afgerond. Na de gesprekken hebben zij
uit de audits komen, goed opgepakt. Wat opvalt is dat het idee
een rondleiding door het pand gekregen, waarbij zij vooral gelet
van de interne audit steeds meer postvat in de organisatie. In
hebben op zaken rond medicatie en BOPZ. Is er een afgesloten
het begin moesten we vaak nog ‘duwen’ bij de organisatie van
kast voor de medicatie? Hoe ziet de afzonderingsruimte er uit?
de audits, maar nu krijgen we steeds vaker vanuit de locatie het
Nu zit het bezoek er op en kunnen zij hun bevindingen gaan
verzoek om langs te komen. De interne audit wordt steeds meer
uitwerken in een rapport, dat zij voor vaststelling, nog voorleggen
gezien als een instrument dat kan helpen de kwaliteit op een
aan de teammanager.
locatie inzichtelijk te maken.” / Ilse den Hollander
JUN12 STA2
13
CLIËNT AAN HET WOORD
verjaardag heb ik een televisie gekregen, zo één die je aan de muur kunt hangen. Mijn broer Richard, mij zus Marianne en hun partners komen veel bij mij op bezoek. Af en toe gaan wij ook met elkaar Chinees eten op het Mercatorplein. Dan gaat tante Marlies ook mee en dat vind ik reuze gezellig!” Hans houdt ook van tekenen en laat mij vol trots het zelfgemaakt schilderij aan de muur zien. “Een foto van mij en mijn schilderij mogen bij het artikel in STA, maar alleen als ik de foto zelf ook krijg.” Ik vraag Hans of ik zijn kamer mag zien, met de mooie televisie en zijn dvd verzameling. Vol trots gaat Hans mij voor. Ik
Hans van Amstel
krijg een uitgebreide uitleg over zijn kostbare spullen. Dan vertrouwt Hans mij toe: “Ik ga iedere avond om half tien naar bed, maar dan ga ik niet meteen slapen. Vanuit mijn bed ga ik dan een actiefilm kijken,
Op een woensdag in april heb ik om vier uur een afspraak op de Overtoom, met bewoner van woongroep zeven: Hans van Amstel. “Is zij dat?’, vraagt Hans zacht aan zijn begeleider Roelof als ik binnenkom. Roelof knikt en gelijk lijkt het ijs
lekker spannend.”
Afscheid Weer terug in de woonkamer vertel ik
gebroken. Ik vertel Hans over STA en dat ik hem graag wil interviewen voor dit
aan Hans dat ik alweer afscheid moet
blad. Hans vertelt trots dat hij dit leuk vindt en begint spontaan aan zijn verhaal.
nemen en of hij mij nog iets wil vertellen. “Ja, ik woon op de groep met twee meisjes, Madelon en Chantal, en met twee
“Vanmiddag ben ik gaan zwemmen in het
Bekende Nederlanders
jongens, Reinaldo en Ivan. Wij kunnen
Ago-bad in Diemen. Ik vind een middagje
Van de muziek gaat het gesprek over
het goed vinden met elkaar en hebben
uit in dat warme water heerlijk. Ik ben nu
op de fotocollectie van Hans. Hij spaart
het erg gezellig. En soms heb ik een heel
wel een beetje moe van het zwemmen,
foto’s van bekende Nederlanders en laat
raar gevoel van binnen en in mijn hoofd.
hopelijk is dat niet erg.” “Natuurlijk niet”,
deze vol trots zien. “Bij de foto’s schrijf ik
Dan krijg ik ook hoofdpijn.” Ik vraag aan
zeg ik en Hans vertelt daarom snel verder.
allerlei details, zoals het adres en wetens-
hem of hij dat nu ook heeft. Maar dat is
“Ik heb hier een paar hele goede vrienden.
waardigheden over de bekende Nederlan-
gelukkig niet het geval, want hij vond het
Roelof, Erik en Boudewijn. Roelof is mijn
der. Roelof en ik stappen soms samen op
gezellig samen.
persoonlijke begeleider en de andere
de tandem en fietsen naar het huisadres
twee werken hier ook”, vertelt Hans trots.
van de bekende Nederlander. Ik bel niet
Ik neem afscheid en bedank Hans voor het
Zonder adem te halen gaat hij verder. “Ik
aan hoor, maar kijk alleen even naar de
gesprek. Snel vraagt hij me nog wanneer
ben gek op muziek en heb veel dvd’s. Cliff
voordeur”, vertelt Hans lachend.
hij de foto krijgt. Ik beloof hem dat ik de foto volgende week toestuur en dat is
Richard, Adele en André Rieu zijn mijn favorieten, maar daarnaast hou ik ook van
Met de familie op stap
prima. Als ik de deur uitloop zegt Hans
opera, van Andrea Bocelli en Pavarotti. Af
Hans vertelt dat hij gek is op zijn vader
tegen Roelof: “Zij is wel aardig, maar jij
en toe ga ik ook naar muziekoptredens in
Joop die al 87 is en op de Hoofdweg
bent mijn vriend.”
bijvoorbeeld het Vondelpark.”
woont. “Iedere zondag komt mijn vader met tante Hennie op bezoek. Op mijn
14
JUN12STA2
/ Helna Bicker
WISSEL GESPREK In deze rubriek mailt een collega naar een andere collega over een onderwerp dat hem of haar bezig houdt.
Lobke Lentjes, afdelingshoofd Koraallelie en Paardebloem Feest
weken. Het is soms moeilijk te begrijpen
Onderwerp Datum
15 mei 2012 10:23:07 GMT+01:00
gaat. Waar praten we over? Een verjaar-
Aan
Simone Spong Teamleider Keuken/Restaurant Wittenberg/Dr. Sarphatihuis
dagstaart, gebakjes, twee verjaardags-
Van
dat het in de praktijk niet altijd even goed
menu’s? Hoe groot of klein ook, het zou goed moeten verlopen. Hoe kunnen we dit
Beste Simone,
samen naar een hoger niveau tillen?
In de zorg werken is volgens velen al lang geen feest meer. Gelukkig wordt er
Van het ‘eigen regie model’ zoals je hebt
wel wat afgevierd! De Open Dag van Zorg en Welzijn, Pasen en om de zoveel
beschreven, ben ik een voorstander. Een
tijd is er wel een bewoner voor wie de slingers uit de kast gaan. En wat zijn
bewoner zou in principe iedereen mogen
al die feesten zonder eten en drinken? Hele kale bedoeningen. Gelukkig gaat
aanspreken over zijn verjaardagswensen.
het vaak goed, maar vooral waar het verjaardagen van bewoners betreft gaat
Alleen is de vraag: ‘hoe wordt de bewoner
het wel eens mis. Daar zou ik graag een oplossing voor vinden. Ik heb nage-
verder geholpen?’ Persoonlijk contact
dacht over punten die mogelijk tot verbetering leiden:
brengt natuurlijk het beste over hoe de bewoner één en ander zou willen. Elke be-
1 Informeren van bewoners bij de eerste kennismaking wat de mogelijk
woner heeft vanuit de eigen afdeling een contactpersoon. Je zou niet moeten willen
heden zijn m.b.t. het vieren van feesten; 2 Uiterlijk twee weken voor de verjaardag van een bewoner vragen wij
dat een bewoner zelf op zoek moet naar
een teamleider Horeca.
hoe de bewoner zijn / haar verjaardag wil vieren;
3 We geven uiterlijk een week van te voren door aan de Servicedesk
wat we met de bewoner hebben afgesproken;
Als de bewoner uit zichzelf naar de Horeca
4 Wanneer dingen niet kunnen of anders moeten bespreken we dit
toestapt, wat regelmatig gebeurt, is het
met de bewoner en we koppelen de uitkomst van dit gesprek terug
een ander verhaal. In dat geval helpen we
naar de Servicedesk;
de bewoner op weg, of verwijzen we deze
5 Na afloop van de viering evalueren we met de bewoner hoe het is geweest en geven opmerkingen ter verbetering en complimenten door.
terug naar de afdeling. Want al zou ik willen, ik kan onmogelijk alle reserveringen persoonlijk aannemen.
Volgens mij heb ik nu aardig beschreven hoe de procedure zou moeten zijn
Daarnaast zijn we werkzaam binnen een
of reeds is. Maar wat als het volgende zich voordoet? Eén van mijn bewoners
organisatie. Amsta heeft er bewust voor
komt naar mij toe. Hij is binnenkort jarig en wil dat vieren met zijn vriendin
gekozen de reserveringen te centraliseren.
en de rest van de familie, door te dineren op het balkon in Wittenberg. Hij
In dit geval hebben we de ‘verjaardags-
vertelt mij dat zijn vriendin al bij
maaltijd procedure’, die afhankelijk is van
jou is geweest om dit met jou te
de ‘bestelprocedure’. We werken met leve-
regelen, maar dat jij hen weer
ranciers en hebben niet alle processen zelf
verwijst naar de afdeling. Maar
in de hand. En helaas gaat het ook wel eens mis als alles volgens de juiste procedures
deze man en zijn vriendin willen het niet op de afdeling regelen.
Beste Lobke,
is verlopen. Betrokkenheid en welwillendheid van medewerkers speelt hierbij een
Zij willen het regelen met degene die er verantwoordelijk voor is,
Je hebt goed nagedachtover hoe de
hele grote rol. Als we ons allemaal zouden
zodat ze er zeker van zijn dat het
procedure voor het vieren van een
houden aan de juiste procedures en met de
goed komt. Hoe kunnen we dat
verjaardag of feest zou moeten zijn.
juiste instelling ons werk zouden uitvoe-
organiseren?
Alhoewel je beschrijving voor het
ren, kunnen we straks meer verjaardagen
grootste gedeelte al in onze werkwijze
positief evalueren.
Groet Lobke
is geïmplementeerd, wordt er door omstandigheden nogal eens van afge-
Positieve groetjes, Simone
JUN12 STA2
15
prik
bord
Amsta wint innovatieaward Op 15 maart jl. heeft Amsta uit handen van burgemeester Eberhard van der Laan de Amsterdamse Innovatie Award ontvangen. Amsta kreeg deze prijs voor haar participatie in innovatieve projecten zoals bijvoorbeeld het Health Lab. Van der Laan prees de mentaliteit van Amsta, die in de
Kees Blok 25 jarig bij Amsta
hele organisatie gericht is op het delen
Kees Blok is 25 jaar in dienst als fysio
van kennis. Van der Laan: “Amsta heeft
therapeut. Er werd een feestcommissie
laten zien dat door haar deuren te openen
in het leven geroepen en alles werd in
zorg kan worden verbeterd. De kennis die
Even voorstellen…
het werk gesteld om een feest te geven
wordt opgebouwd wordt vrij gedeeld met
Misschien heb je één van hen de afge-
dat voor Kees onvergetelijk zou worden.
bedrijven en kennisinstellingen. Amsta is
lopen maanden al ontmoet op één van
Het resultaat? Een rijkelijk gevulde tafel
daarmee een voorbeeld voor alle onder-
onze locaties, maar officieel voorgesteld
van zo’n 20 meter lang met noten, chips,
nemers in de regio”. /
in STA zijn ze nog niet. Daarom bij deze.
franse kaas, quiches, preitaart, vlaaien,
Vanaf 1 maart jl. heeft Amsta er een
gevulde eieren, zoutjes, worst, gegrilde
nieuw Raad van Bestuurslid bij: Relinde
zalm. Allemaal geschonken door mede-
Weil. Op 1 maart startte ook Anneke
werkers van de dienst Behandeling en
Groenenberg, als nieuwe directeur
Begeleidign Centrum /Oost en andere
stadsgebied Centrum / Oost.
collega’s Wittenberg. De versiering,
En sinds 1 januari jl. heeft ook
muziek, de liedjes, de warme woorden
stadsgebiedBuiten de Ring een nieuwe
van Lia, Astrid, Mady, echtgenote, kinde-
directeur: Anne Boertien. In de volgende
ren en Kees zelf, de rap van meneer de
STA lees je meer over hen. /
Jong (bewoner), de feestelijk aangeklede bewoners, de komst van oud-collega’s, familie, vrijwilligers en collega’s, cadeaus (ook van bewoners) en last but not least Erica en Paula die het hele feest als
Spannend hoor, wij hebben volgende week een interne audit. Ach, zo’n onderzoek naar mijn doen en laten Hoe dan? heb ik wekelijks... Mijn schoonmoeder komt elk weekend op bezoek.
2 cabaretières op humoristische wijze
Succesvolle lezing autisme
tot een groot succes hebben gemaakt.
Begin april organiseerde Amsta twee
Complimenten aan de dienst B&B
zeer succesvolle lezingen over het leven
Centrum Oost, collega’s en oud-collega’s
met autisme. Op beide avonden was de
en de altijd positieve Ali. Zo kan een feest
bovenzaal in het dr. Sarphatihuis gevuld
in moeilijke tijden toch een superfeest
met meer dan 70 geïnteresseerden.
worden!
Naast een aantal deskundigen was ook
De feestcommissie ‘Kees 25-jaar’ /
Hans van Dalen aan het woord. Hans heeft autisme en vertelde over hoe hij zichzelf gediagnosticeerd heeft en wat het voor hem in het dagelijks leven betekent om met zijn autisme om te gaan. /
“Mijn onuitsprekelijke dank en waardering Louis
voor iedereen die van mijn 25-jarig jubileum een voor mij onvergetelijke middag, een prachtige blijvende herinnering, heeft
De Koffiehoek 16
JUN12STA2
gemaakt.” / Kees
