Werkbezoek aan Muntpunt Brussel, zaterdag 14 december We hebben afgesproken aan de uitgang van het centraal station waar we opgewacht worden door Eric Nobels, Mechelaar maar ook gids van Brukselbinnenstebuiten en Jan Van Der Auwermeulen, teambegeleider van de partnerwerking van het Muntpunt. Eric leidt ons doorheen de stationsomgeving : door de Noord Zuidverbinding is deze opgedeeld in een oud stadsgedeelte en een recenter administratief gedeelte , en tussen beide in het kunst- en ontspanningsgedeelte . We bezoeken de Ravensteingalerij, de Kunstberg, de Koninklijke Bibliotheek van België en het Paleis van Schone kunsten . Victor Horta heeft duidelijk zijn stempel gedrukt op deze buurt . Wij gaan op zoek naar de tweedehandsboekenwinkels in Galerie Borthier, maar de meeste hebben hun deuren gesloten. Les Galeries Royal Sint Hubert daarentegen bruisen van leven. Nog een koffie in de Mort Subite en even later staan we op het Muntplein. Hier geeft Eric het woord door aan Jan Van Der Auwermeulen.
Jan vertelt ons dat Het Muntpunt een gezamenlijk initiatief is van de Vlaamse overheid en de Vlaamse Gemeenschapcommissie en dat het in september jongstleden zijn deuren opende . Het is ondergebracht in drie panden: het 19 de eeuwse Schildknaapgebouw, het Monnaie House , een kantoorgebouw uit de jaren 70 en een tussenliggend winkelpand. Het geheel is een architecturaal hoogstandje dat wervelt rond een boekentoren. Een belevingsbibliotheek Muntpunt is niet zomaar een bib waar je boeken kan lenen, het is veel meer . Je kan er ook terecht voor informatie over het leven en beleven in de stad. Het is bovendien een ontmoetingsplek met publieksruimtes en een eigen programmatie, zoals debatten, documentaires, taalsnacks, showcases, voorleessessies, boekvoorstellingen enz. . Kortom Muntpunt is een belevingsbibliotheek met een hart van Brussel.
In de ontvangstruimte, of agora, heerst een gezellige drukte. Het gelijkvloers , de gele verdieping, is één grote ruimte met een onthaalbalie, ruimte voor tentoonstellingen en evenementen en achterin een kranten- en tijdschriftenhoek. Heel wat Brusselaars, van alle kleuren en talen, brengen er hun zaterdagnamiddag door. Het Muntpunt is dagelijks geopend vanaf 10 uur . Op zaterdag wordt gesloten om 18 uur, op weekdagen om 20 uur. Sluitingsdag is zondag. Ontleners van media ( boeken, cd’s, DVD’s) zijn in het bezit van een Muntpuntpas, die gratis is voor kinderen en jongeren tot 18 jaar. Volwassenen betalen 10 euro op jaarbasis. Ook de IT faciliteiten zijn vrij toegankelijk . Voor het lenen van media hoeft dus niet betaald te worden, maar er worden wel boetes aangerekend vanaf de derde week.. Iedereen is welkom en wordt in het Nederlands begroet, maar vanaf de tweede zin doet het personeel alle moeite om zijn bezoekers te verstaan. Er werken niet minder dan 75 mensen in Muntpunt, met daarnaast nog een 25 tal vrijwilligers. Muntpunt staat niet alleen. Als open huis en verbindingsplek in Brussel werkt het met tientallen partners. Partner van Muntpunt worden kan je door vriend van Muntpunt te worden of Muntpunt te sponsoren .Verenigingen en individuen die samen aan een bruisend Brussel willen werken worden met open armen ontvangen .
Vijf verdiepingen in vijf kleuren : 1. Jeugd. 2. Fictie. 3. Wetenschap, samenleving en gezondheid . 4. Wereld. 5. Kunst
De vijf verdiepingen van Muntpunt zijn gemakkelijk toegankelijk via extra brede trappen . De bibliotheek is thematisch opgesteld. Boeken, cd’s en dvd’s staan niet meer bij elkaar, maar door elkaar heen. Dat maakt het rondneuzen verrassend. Want je weet op voorhand niet wat je tegen gaat komen. Het alfabetisch systeem is doorbroken.
Onderweg kom je her en der themahoeken tegen , passeer je de studiezaal Multatuli en ontdek je op de bovenste verdieping het knusse auditorium De Wolken . Indrukwekkend is het literair salon boven het Grand Café. Zitten kan je op vijfhoekige poefjes en op de metersbrede trappen. Werken met je boek of je laptop kan je aan tafeltjes, op eilandjes, alleen of samen met anderen. Met het oog op de inrichting van nieuwe stadbibliotheek in Mechelen kregen volgende punten onze aandacht.
Het kleurgebruik per verdieping.
Elke verdieping heeft zijn eigen kleur. Om te beginnen het vurige rood voor de jeugdafdeling. Dit kleurgebruik wordt systematisch doorgetrokken . Ook de zithoeken, de themahoeken, de leeszaal en auditorium kregen de kleur van hun verdieping. Toegankelijkheid van laag naar hoog Vanuit de agora is de eerste verdieping, dus de jeugdafdeling , zeer toegankelijk via de extra brede houten trappen , met dubbele trapleuning (onderste leuning op kinderhoogte) . Hoe hoger de verdiepingen hoe minder toegankelijk het thema wordt. Kunst vind je op de hoogste verdieping.
Wisselende tentoonstellingen De open Agora op het gelijkvloers, de hoge tussenzones in het gebouw, de themahoeken die voortdurend anders aangekleed worden…..er is aandacht en ruimte voor wisselende tentoonstellingen, die Muntpunt zelf of haar partners ( Kunst in Huis,hogescholen,
verenigingen…)organiseert . Een werkgroep tentoonstellingen gaat op zoek naar jonge kunstenaars die in Muntpunt een gratis plek krijgen. Themastands. Met themastands wordt ingespeeld op de actualiteit. Zo werd naar aanleiding van het overlijden van N. Mandela boeken , foto’s en info over hem verzameld .
De exclusiviteit van het literair salon. Boven het Grand Café bevindt zich het Literair Salon, uitgevoerd in lichte tinten, met dubbele deuren, hoge ramen en netjes gerestaureerd sierpleisterwerk. Dit salon ( 40 personen) is voorbehouden voor boekvoorstellingen van nationaal en internationaal bekende auteurs . Afsluiter in Grand café
De boeiende rondleiding sluiten we af op het gelijkvloers in het Grand Café. Dit café staat los van Muntpunt en wordt gerund door een zelfstandig uitbater . Maar net als in de rest van het gebouw kun je je hier aan een tafeltje zetten om de krant te lezen of de tablet boven te halen, of om bij te praten met de stadsgenoot waarmee je hebt afgesproken. Aan vriendelijk geserveerde drank en lichte maaltijden is geen gebrek. Extraatjes zijn de oude Mallemunt-affiches (Ever Meulen, Charlotte Mutsaers...) die de muren sieren.
Verslag: Hilde Neven
