Page 1 of2
Goed geoliede machine met een neuraal netwerk De Tijd
Tijd Connect biedt bedrijven, organisaties en overbeden toegang tot het netwerk van De Tijd. Om hun visie, ideeën en oplossingen te delen met de De Tijd-community. De betrokken partners zijn zelf verantwoordelijk voor de inboud.
WEREL _
Oan De Nul G}~up
Onde~de’,erantvssr1e~,he.d,s,
‘t~,,l>I
De Nul
V~JWtr
Goed geoliede machine met een neuraal netwerk Er is bij Jan De Nul Group altijd wel iemand te vinden die een oplossing weet voor een nieuw probleem, zo klopt de bagger- en bouwgroep zich op de borst. Net daarom is een eilandmentaliteit uit den boze. Wie bladert door het met foto’s gelardeerde jaarverslag van Jan De Nul, voelt zich maar kleintjes. Gigantische schepen, enorme sluizen en uitgestrekte werven passeren de revue, en dat van over de hele wereld. ‘Een land kan maar zo groot worden als zijn geogcafle toelaat’, zo verklaart Jan Pieter De Nul. ‘In België zaten we op de grenzen van onze groei.’ In dat lijstje ontbreken enkele opvallende namen, zoals de Verenigde Staten en China. ‘In de VS worden we tegengehouden door de protectionistische Jones Act’, zucht de CEO van Jan De Nul. ‘Amerikanen zijn de kampioenen van de vrijhandel, op voorwaarde dat het ecgens anders is.’ Ook China is geen groeimotur voor de onderneming. ‘Je kunt daar alleen werken als zeje nodig hebben’, zegt De Nul. ‘Wij hebben er wel al dingen gedaan, maar dat was toen de economie witheet stond en ze dringend buitenlandse schepen nodig hadden. Anders gaat al het werk naar Chinese bedrijven. Zij trekken zelf ook steeds meer naar het buitenland. Ze winnen niet zozeer oplage prijzen, maar wel met een zeer goedkope financiering met lage rentes. Dat is te danken aan de hoge deviezenpusitie van China.’ ‘In Afrika komen ze niet aBeen met bagger, maar met China Ine.’, vult financieel directeur Paul Lievens aan. ‘Het is een tutaalpskket van spoorwegen, havens, eigen arbeiders en ingenieurs,... dat ze meer dan terugverdienen met de grondstoffen die ze er weghalen. Het gaat daar dus eigenlijk om een geografische expansie van hun eigen bevoorra ding.’ ‘De wereld kan pmktisch niet meer vergroten voor ons’, besluit Jan Pieter De Nul. Slentel-ap-de-deur
Het grote publiek kent Jan De Nul waarschijnlijk het beste van de palmeilanden die het vuurde kust van Dubai heeft opgespoten. Dat project viel onder de bagger- en marie ne divisie van Jan De Nul. Naast de klassieke baggerdiensten en landwinningsacth’iteiten biedt deze divisie ook gespecialiseerde diensten vuurde installatie van underzeese stmcturen vuurde olie-, gas- en hernieuwbare energiemarkten. Denk bijvoorbeeld aan het baggeren van geulen voor kabels of pijpleidingen. Jan De Nul neemt in zijn pro jectaanpak de volledige verantwoordelijkheid up, van het uittekenen van de plannen tot het uitvoeren van de werken. Vooral bij de uffshureactiviteiten vraagt dat vaak om een speciale aanpak, zegt Edward Van Melkebeek, adjunctdirecteur Offshore Divhie. ‘In Pspuea-Nieuw-Guinea moesten we bijvoorbeeld een schip aanpassen, zodat het een geul kun baggeren in uitzonderlijk ondiep water. Dat was nodig om een nieuwe pijp leiding van i2 kilometer te leggen in de Omati-rivier die aBeen omgeven is duur regenwoud.’ Ook bij de civiele bouwkunde, de divisie waarmee het ooit allemaal begon vuur Jan De Nut, hanteert de groep een tutaalcuncept. Als een soort van sleutel-up-de-deur verzorgt Jan De Nul met eigen ingenieurs en materieel van naaldje tot draadje com plexe projecten als de bouw van waterzuiveringsinstallaties, rioleringen en leidingen, kaaimuren, tunnels, bruggen, wegen uf sluizen. Ongeveer tweederde van de omzet van deze divisie wordt in eigen land gegenereerd, zegt Dirk Van Rumpaey, directeur Civiele Divisie. ‘Vuur grute design and build en pu bliek-private samenwerkingen van meer dan suu miljoen euro waren we in het verleden te Hein. Bij die projecten worden namelijk referenties gevraagd en dan is het moei lijk opboksen tegen grute internationale spelers met veel meer ervaring. Maar we hebben onszelf in de voorbije tien jaar naar een hoger niveau getild en halen nu in België regelmatig zulke opdrachten binnen. De Aas-verbindingsweg tussen lCnukke-Heist en Brugge die we aan het aanleggen zijn, is bijvuurheeld een pruject met bouwkosten van 425 miljoen euru.’ Bovendien slaagde Jan De Nul er vuur dis project in om als eerste bedrijf in Europa een greenfield ‘Public Listed Bond’ uit te geven met een garantie van de Europese tnveste ringsbank. Het ging in totaal over een financieringsbedrag van 57B miljoen euru met een eindven’aldag in 2045. ‘Dit was mogelijk dankzij onze multidisciplinaire prujectaan pak. Dat is onze sterke troef,’ voegt Paul Lievens toe. At~ische bezigheid
De milieutak Enviaan is de jongste divisie van De Nul. ‘In de jaren 9u werden zowel de bagger- als civiele divisie in tuenemende mate geconfronteerd met milieuaspecten’, zegt Walter De Junghe, directeur Milieudivkie. ‘Het is een wat atypische bezigheid. Een nurmale aanbesteding gebeurt in functie van het rendement dat een opdrachtgever verwacht. Bij milieusctiviteiten gaat het eerder om een uplussing vinden vuur een probleem, zoals een zwaar vervuild terrein.’ Envisan duet aan budemsanering, grundwatersanering, sedimentbehandeling en milieubaggeren. ‘Wij ‘untzurgen’ de eigenaar duur de miieulast uit zijn handen te nemen’, vat De Junghe samen. Saneren wordt - opnieuw in de fi lusufle van een complete dienstverlening - vaak betrokken hij het baggeren en de civiele buuwkunde. Neuraal netwerk
Er loopt een neuraal netwerk duur Jan De Nul, waardoor het bedrijf zo weinig mugelijk moet uitbesteden en dus zo veel mogelijk zelf kan doen. Een cuncreet vuurbeeld daar van is te vinden in de Waaslandhaven. De Nul bouwt daar in het dukkencumplex up de linkeroever van de Schelde als lid van een cunsurtium de grootste sluis ter wereld. De cijfers zijn indrukwekkend. De Deurganckduksluis is gnu meter lang, 6B meter breed en 26 meter diep. Alleen al vuurde vier stalen sluisdeuren en twee beweegbare bruggen is sa.ouu ton staal nudig. Het project, met een prijskaartje van 272 miljoen cum, muet tegen de lente van 2016 Haar zijn. ‘We hebben dat werk binnengehaald met dank aan onze expertise up verschillende dumeinen’, zegt Van Rumpaey. ‘Dat gaat van het drugegrundverzet over het betunneren, maar uuk over de staalcomtmcties en de elektrumechsnica waarvuur we een beroep kunden doen up unze technische dienst en de kennis van onze collega’s hij de scheeps bouw.’ Advertentie
hup ://www. tijd. be/sas/wereidspelers denul/Goedgeoliede mach ine_met_een_neuraal_... 22/12/2014
Goed geoliede machine met een neuraal netwerk 1 De Tijd
Page 2 of 2
Copyright De Tijd
http ://www.tij d. be/sas/wereidspelers denul/Goed geoli ede machine met een_neuraal... 22/12/2014
Noem ons gerust nomaden die de wereld rondbaggeren 1 De Tijd
Page 1 of 1
Tijd Connect biedt bedrijven, organisaties en nverbeden toegang tot bet netwerk van De Tijd. Om bun visie, ideeën en oplossingen te delen met de De Tijd-commnnity. De betrnkken partners zijn zelf verantwoordelijk voor de inhoud.
WERELH
1Jan De Nul Gr&p
Orde de :.e,aflrAOorde~he’d .‘a
Noem ons gerust nomaden die de wereld rondbaggeren De baggerreus Jan De Nul Group liet de consolidatiegolf in zijn sector aan zijn neus voorbijgaan, en baggerde zich op eigen kracht naar de wereldtop. ‘Wij zijn begenadigd met een slecht karakter.’ ‘Toen ik bier in 1973 begon, waren er in Europa 28 baggerbedrjven’, zegt Jan Pieter De Nul, CEO van baggergrnep Jan De Nul. ‘Eén daarvan is failliet gegaan, de vier die vandaag nog bestaan, zijn bet resuhaat van 27 andere die onderweg zijn gefuseerd of overgenomen.’ Daardoor blijven er in België maar twee baggerbedrijven over: Jan De Nul en zijn Antwerpse concurrent DEME. Maar in tegenstelling tot die laatste is Jan De Nul helemaal organiscb uitgegroeid tot een wereidspeler. Zonder overnames nf fusies dus. ‘We bebben altijd alles op eigen kracht gedaan’, benadrukt de CEO. ‘Een overname in bijvoorbeeld Nederland was mogelijk geweest, maar dan bots je tocb op juridiscbe en
cuhurele problemen.’ ‘Het geeft nok bet voordeel dat je functioneel geen dubbele vloot krijgt’, vult financieel directeur Paul Lievens aan. ‘Bij een fusie tussen gelijken verdubbelt bet aantal scbepen en werknemers. Maar voor sommige types schepen is één groep genoeg, en dan zit je er tocb plots met twee. Wij laten onze scbepen liever op maat van de evolutie van de markt maken, dat is veel gerichter en efficiënter.’ ‘Bij overnames in onze sector wordt altijd verkondigd dat s+s gelijk is aan 2,5’, zegt Jan Pieter De Nul. ‘Maar in de realiteit komen ze meestal uit op pakweg 1,7. Dan spreek je dus over waardevernietiging. Bovendien ontstaat zo de perfecte voedingsbsdem voor conflicten. Wat wil je ook? De werknemers van bedrijven die twintig jaar lang tegen el kaar hebben gevochten, moeten plots allemaal aan hetzelfde zeel trekken.’ Ook in de rest van Europa vond de voorbije decennia een consolidatiegolf plaats. Dat zorgt en’oor dat Jan De Nul niet zomaar een Nederlandse concurrent zoals Van Oord of Boskalis kan overnemen, als het bedrijf dat al zou willen. Europa zou daar bezwaar tegen aantekenen vanwege de mededingingsregels. Hit and nm
Het gros van de klussen die Jan De Nul binnenhaalt zijn zogenoemde ‘hit and mn’-prnjecten die over de hele wereld verspreid zijn. ‘Beschouw ons gemst als nnmaden die voortdurend roudtrekken’, zegt Lievens lachend. Die grote, eenmalige contracten verklaren meteen onk waarom de sector zo conjunctuurgevoelig is. Er zijn wel enkele lange termijninkomsten zoals het 26-jarige concessie en onderhoudscontract voor de Argentijnse rivieren RIo Parani en Rio de la Plata, maar dat zijn eerder uitzonderingeu. De activiteiten die het meest in het oog springen bij het grote publiek zijn de bagger- en landwinningsprojecten, die ruim 6o procent van de omzet vertegenwoordigen. Die gaan van de aanleg en het onderhoud van havens over de verdieping van kanalen, landwinning en bescherming van stranden tot het baggeren van rots of zandbanken in voile zee. Bovendien is Jan De Nul zich de laatstejaren gaan dh’ersifiëren en positioneren in gespeciaBseerde offshorediensten, inclusief windturbineparken, goed voor s~ procent van het jaarlijkse omzetcijfer. Met zulke zaken heeft de groep al meer dan zestig jaar en’aring. Toch gaan zijn roots verder temg. De eerste aannemer, Cornelis De Nul (“1790), begon in 1823 met een schrjnwerkerj. Jan De Nul was overigens de eerste in de familie die als burgerlijk ingenieur afstudeerde en die het familiebedrijf in s93B structuur gaf als aannemer van civiele werken. Die bouwkunde is vandaag goed voor een vijfde van de omzet. Meer dan de helft zijn Belgische projecten. Het helpt niet dat de regelgeving en het burgerprotest tegen grootschalige projecten met dejaren alleen maar is toegeno men, zucht Jan Pieter De Nul. ‘Neem nu de Oosterweel - verbinding. Er is nndertussen al ~no miljoen euro uitgegeven aan allerhande studies over hoe we de ring rund Antwerpen moeten sluiten, maar er liggen nog geen twee stenen op elkaar. Soms denk ik dat er een exces aan democratie is. Er is zeker te veel bureaucratie. Ik ben niet tegen ambtenaren, maar er zijn er gewoon te veel.’ ‘Mensen vergeten dat er ook een kostprijs hangt aan het niet bouwen van infrastructuur’, sakkert De Nul. ‘Die gevolgen voelen ook wij. We kunnen amper mensen uit Antwerpen of uit het Mechehe over tuigen om in Aalat te komen werken. De verkeersproblemen op dat traject zijn verschrikkelijk.’ Vnleende generatie Hij mager zich dan wel over npwinden, het wordt toch de volgende generatie die daar moet mee om gaan. ‘Ik ben 67, mijn pensioenleeftijd komt in zicht’, lacht De Nul. ‘Ik heb te veel bedrijven gezien waarde baas te lang gebleven is. Dat zal mij niet overkomen. Het zal hier met andere woorden geen oudmannekeskot worden. Hoe motiveerje anders de jonge generatie om hier te komen werken?’ Met Julie (32) en Pieter Jan (30) De Nul is de opvolging in elk geval verzekerd. Het is opmerkelijk dat in dit familiebe drijf geen derdegeneratieproblematiek bestaat, waarbij de takken van de stambsom zo ver uitgewaaierd zijn dat er onenigheid woekert. ‘Wij zijn begenadigd met een slecht karakter’, ginnegapt Jan Pieter De Nul. ‘Gezien de ouderdom van het bedrijf zouden er minstens dertig aandeelhouders moeten zijn.
Maar mijn grootvader is in mindervriendelijke omstandigheden gescheiden van zijn broer, en ook mijn vader en zijnbroer zijn hun eigen weg gegaan.’ Daaratopt de onenig heid wel. Jan Pieter is samen met zijn jongere broer Dirk nog altijd de enige aandeelhouder van de baggergroep. Maar aangezien alleen de CR0 kinderen heeft, is er slechts één vertakking naar de volgende generatie. Advertentie Copyright De Tijd
http ://www.tij d. be/sas/wereidspelers de_nul/Noem onsgeru st nomaden_d ie_de_wereld... 22/12/2014
16.000 kilometer hiervandaan staat Geen bollenbak met bouten’ De Tijd
Page 1 of 1
Tijd Connect biedt bedrijven, organisaties en overheden toegang tot het netwerk van De Tijd. Om hun viaie, ideeën en oplossingen te delen met de De Tijd-community. De betrokken partners zijn zelf verantwoordelijk voor de inhoud.
WE REL
:GPELERS
Dan De Nut Gröup
Or~e.n.t~~
16.000 kilometer hiervandaan staat Geen bollenbak met bouten’ Als nomaden dte de wereld rondtrekken, komen de medewerkers van Jan De Nul Group in andere culturen en kltmaatzones. Dat kan al eens voor problemen zorgen. ‘Elk land is een uitdaging an sich’, zegt Yves Bosteels directeur Regio Oceanië en Indisch Subcontinent . ‘Het duurt zeven tot acht jaar vooraleer een werfleider de expertise heeft om elk nieuw project probleemloos aan te sturen. Dat heeft niet alleen te maken met technische bagage, naar ook met culturele aspecten. Ingenieurs zijn slim in fysica en wiskunde, maar leren hoeje met een andere cultuur omgaat? Dat leerje alleen door het veel te doen.’ In verre culturen werken ligt niet altijd voor de hand, meldt ook Christophe Leroy, bij Jan De Nul adjunct directeur Kwaliteitsdienst. Hij heeft negentienjaarbuitenlandse ervaring. ‘Neem bijvoorbeeld Azië. Daar nemen zeje vaak pas ernstig als je grijs haar hebt. Dat maakt het niet gemakkelijk voor jonge ingenieurs. Je moet daar door en hopen dat na verloop van tijd iedereen beseft dat je weet waaroverje praat.’ Voor Jan De Nul werken is niet te vergelijken met in het buitenland werken voor een klassiek bedrijf, zegt per soneels directeur Philip Piron. ‘Als Agfa-Gevaert of Bekaert een ingenieur naar een bepaalde locatie in het buitenland stuurt, dan is dat voor vierjaar of meer. Die expats krijgen dan een onderdompelings cursus om zo goed mogelijk met de lokale mensen te kunnen werken. Bij Jan De Nul ligt dat anders. Onze ingenieurs doen korte projecten en werken vooral samen met onze eigen mensen. Iemand die in Afrika een inburgeringscursus doet, zit misschien drie maanden later in Zuid-Eores, waar ze alles op een heel andere manier doen. Hoe nuttig is zo’n onderdompeling dan?’ Veel n’eativiteie
Ook de politieke cultuur is een factor waarmee de baggeraar rekening moet houden. Zo bestaat er een tendens in een aantal Zuid-Amerikaanse landen om een nationalistisch of protectionistisch beleid te gaan voeren. ‘Het wordt je daar als buitenlands bedrijf enorm moeilijk gemaakt’, zegt Pieter Jan De Nul, regioverantwoordelijke Latijns-Amenles. De protectionistische attitude zorgt voor vervelende obstakels, legt hij uit. ‘Er is een importverbod op een aantal artikelen, en weinig te vinden op de lokale markt. Dat vraagt dus veel creativiteit en veel behelpen. Heteluehtkanonnen
Naast de menselijke en politieke aspecten moet Jan De Nul ook opboksen tegen de natuurkrachten. In de wateren rond het Oost- Russische eiland Sakhalin bijvoorbeeld voert Jan De Nul sinds 2004 offehorewerken voor de olieen gasindustrie uit. Een van de gevaren van de extreem lage temperaturen die daar in winter heersen, is de vorming van ijs op het dek. Als die laag te dik wordt, kan het schip zijn stabiliteit verliezen en omkantelen. ‘Onze vaartuigen hebben daarom heteluchtkanonnen, zodat het ijs niet kan aanvniezen’, legt Edward Van Melkebeek adjunct-directeur Of&hore Divisie uit. ‘We houden goed in de gaten wanneer er stormen verwacht worden, zodat die schepen op tijd naar veiigere oorden kunnen varen.’ Ook afstanden zorgen voor hoofdbrekens. ‘In Argentinië zit ons logistiek hoofdkwartier in Buenos Aires, terwijl verschillende van onze activiteiten honderden kilometers ver der zitten’, legt Pieter Jan De Nul uit. ‘Je kunt met andere woorden niet zomaar even langslopen om te kijken hoe het daar gaat.’ Dat beaamt Bosteels. ‘Wij hebben in aoo8 in Nieuw-Caledonië, een archipel in de Stiile Oceaan, een vottedig nieuwe haven gebouwd. Dat is op s6.nnn kilometer van hier. Er is daar geen bollenbak, waarje een paar hou ten uit kunt draaien alsje die vergeten bent. Je moet met andere woorden volledig zelibedruipend zijn, en dat vraagt een enorme logistieke voorbereiding.’ Advertentie Copynight De Tijd
hup ://www.tijd be/sas/wereldspelers_de_nul/ 1 6_000_ki lometer_hiervandaan_staat_Geen... .
22/12/2014
Van gasvrij naar gaswrij De Tijd
Page 1 of 1
Tijd Connect biedt bedrijven, organisaties en overheden toegang tot het netwerk van De Tijd. Om hun visie, ideeën en oplossingen te delen met de De Tijd-community. De betrokken partners zijn zelf verantwoordelijk voor de inhoud.
WEREL
7FL ERS
a n De N u t G r~~u ~
~
Van gasvrij naar gastvrij In Lier is Jan De Nul naarstig bezig een zwaar verontreinigd terrein in ere te herstellen. Daardoor kan op de plaats waar in dejaren briek dichtging binnenkort weer geleefd worden. De voorbije 90 jaar lag het terrein braak vanwege de bodemvervuiling.
1920
een gasfa
Het gebied, samen met de aangrenzende terreinen bijna zes voetbalvelden groot, bleef lange tijd vergrendeld door erfgoedkwesties, de ligging in overstromingsgevoelig ge bied en eigendomsversnippering. Aanvankelijk wou de stad Lier zelfde saneringslast dragen, maar moest daar wegens geldgebrek van afzien. In plaats daarvan deed Lier een beroep op de private markt. Via zijn dochter PSR Brownfield Developers kon Jan De Nul de verontreinigde gronden en het vastgoed aankopen. Nadat de gebouwen gesloopt waren, kon milieudivisie En visan de bodem saneren. Daarna was het de beurt aan de civiele afdeling om de nieuwe gebouwen te ontwerpen. Tegen 2016 zullen er vier gebouwen verrijzen met in totaal 134 appartementen, vier winkelruimtes en een ondergrondse parking. Al meer dan 90 procent van de panden is ondertussen verkocht. Dit is nogmaals een mooi voorbeeld van de multidisciplinaire samenwerking bij Jan De Nul, maar daarenboven ook een getuigenis van de financiële slagkracht van de groep. ‘Dit traject zal acht jaar duren’, zegt CFO Paul Lievens. ‘Niet iedereen kan dat financieel overbruggen.’ Marathoomspanning op de Belgioehe Noordzee
de Lodewijk Bank, 40 kilometer van de Belgische kust, staat het gloednieuwe offshorewindpark Northwind. De molens kunnen genoeg energie produceren om aan gezinnen stroom te leveren. Die elektriciteit moet dan natuurlijk wel aan land geraken. Jan De Nul installeerde daan’oor op de zeebodem in één stuk een hoogspan ningskabel van 42 kilometer lang en meer dan 5.200 ton zwaar. Op
230.000
‘Dat werd nog nooit eerder ondernomen’, zegt Edward Van Melkebeek, adjunct-directeur Offshore Divisie bij Jan De Nul. Het werk had dan ook heel wat voeten in de aarde. Zo moest de Willem De Vlamingh, een multifunctioneel kabelleg- en valpijpschip, in Polen omgebouwd worden om de kabeldraaitafel te huisvesten. Alvorens de kabel te in stalleren moest wel eerst een gigantische geul gegraven worden waarin die kabel kon liggen om beschadiging te voorkomen. De twee sleephopperusigers die deze geul uitbaggerden, moesten laveren tussen zandbanken en twee drukke scheepskanalen én dichtbij het windmolenpark van C-Power op de Thornton Bank werken. ‘Wat dit project nog opmerkelijker maakt, is dat onze eigen technische dienst een kabeldraaitafel voor 5.200 ton aan kabel moest ontwerpen en bouwen, omdat onze partner ons op het allerlaatste moment in de steek had gelaten’, merkt Van Melkebeek op. Advertentie Copyright De Tijd
hup ://www.tijd. be/sas/wereidspelers de nul!Van_gasvrj_naar_gastvrij .9575755-7905 .art
22/12/2014
Puzzelen om de juiste mens op de juiste plaats te krijgen 1 De Tijd
Page 1 of 1
Tijd Connect biedt bedrijven, organisaties en overheden toegang tot het netwerk van De Tijd. Om hun visie, ideeën en oplossingen te delen met de De Tijd-community. De betrokken partners zijn zelf verantwoordelijk voor de inhoud.
WEREL
Oan De Nut Group
Orde, 515 :e,arn.seone~.he51 .~a’
.i.a~!~~~NuI
Puzzelen om de juiste mens op de juiste plaats te krijgen ‘Er is een heel kluwen van elementen waarmee je rekening moet houden bij de rekrutering: kennis, ervaring, partner, kinderen,...’, zegt Philip Piron, personeelsdirecteur hij Jan De Nul. ‘Al die puzzelstukjes moeten in elkaar passen.’ Kom je dan niet snel uit op jonge, avontuurlijke mensen? ‘Dat klopt, daarom rekruteren wij ook veel op campussen. Pas afgestudeerden hebben nsg geen huisje-tuintjekindje en zijn het meest flexibel.’ Julie De Nul, eveneens actief op de personeelsdienst, ziet een opmerkelijke trend bij die jongeren. ‘Je ziet steeds meer dat de partner van de expat op zijn of haar strepen staat. Veel vrouwen bijvoorbeeld hebben een hoog diploma gehaald en willen daar ook iets mee doen. Zij willen geen huismoeder zijn in een ver land.’ Jan De Nul krijgt daarom ook vaak de vraag of het bedrijf geen job kan vinden voor de partner. ‘Maar het is al zon grote puz zel om de juiste mensen op de juiste plaats te krijgen’, zucht Julie De Nul. ‘Niet iedereen kan bijvoorbeeld goed om met de Afrikaanse cultuur. Het is dan onbegonnen werk om ook nog eens voor een partner die verpleegkunde heeft gestudeerd een job in het plaatselijk ziekenhuis te vinden.’ Zijn er geen banen bij Jan De Nul zelf voor die part ners? ‘Dan krijg je andere problemen’, zegt Piron. ‘Er zijn vijf mensen met een partner, maar slechts één positie. Wie kies je dan? Je maakt niet één partner gelukkig, maar vier ongelukkig.’ Ook als de partner zelf een job vindt, is het niet altijd een voordeel, merkt Piron op. ‘Dat kan een probleem zijn als we onze werknemer naar een andere bestemming willen sturen.’ Pragmatisch denken Jan De Nul Group is voortdurend op zoek naar versterking, en dat in alle geledingen. Er werken dus niet enkel ingenieurs bij Jan De Nul, al mag hun aantal (580) best wel gezien worden. Ook technische profielen als bouwkundigen en elektromechanici zijn graag gezien. Voor elk van hen geldt dat ze niet hoeven vast te roesten op hun plaats. Het bedrijf voorziet immers in specifieke opleidingen en moedigt ookverschuivingen in de groep aan. ‘Onze ingenieurs kunnen zich gemakkelijk heroriënteren door te mi greren naar een andere dienst’, illustreert Julie De Nul. Ingenieurs zijn daardoor geen vakidioten, maar wel gespecialiseerde generalisten. Sollicitanten moeten bovenal veel gezond verstand hebben. ‘We zoeken bijvoorbeeld geen juristen die hun eigen wetten en regels stellen, maar juristen die pragmatisch in functie van de ingenieurs denken’, aldus Julie De Nul. Advertentie Cspyright De Tijd
http ://www.tij d.be/sas/wereldspelers_de_nul/Puzzelen om_dej ui ste_mens_op_dej ui ste...
22/12/2014
