2
Wat staat er zoal in het verslagenboekje van onze reis naar Portugal : Dag
Di.16 okt. Wo.17 okt. Do 18 okt. Vr.19 okt. Za.20 okt. Zo.21 okt. Ma.22 okt. Di.23 okt. Wo,24 okt. Do.25 okt. Vr.26 okt. Za.27 okt. Zo.28 okt. Ma.29 okt.
auteur
blz.
Voorwoord John P. Kaart Portugal – Paula – vlag Reisdag – Lissabon Jos Lissabon John H. Obidos - Lissabon Marianne Lissabon – Mafra – Sintra Huub Lissabon – Evora Els Evora – excursie Monsaraz, Estremoz, Elvas en Vila Vicosa John V. Evora – excursie Castelo Vide en Marvao Monique Evora – Tomar – Fatima – Batalha – Coimbra Nicole Coimbra en Bussaco Frans S. Coimbra – Avero – Porto Marian en Angela Porto Hans Porto – excursie Barcelos, Braga en Guimares Corrie Porto – excursie Amarante, Vila Real en Regua Anne Marie Terugreis Porto – Lissabon – Bonn/Keulen – Gulpen John P. Deelnemerslijst
Beeldverslag Fotoverslag Verslagenboekje en lay out Foto’s
: Leon Dassen. : Marjo en Jos Degens. : John Pennings. : Jos Degens, Angela Janssen, Jo Janssen, Leo Mommer, John Pennings, Marianne Van de Berg, Frans Souren.
3 6 7 13 29 40 49 61 66 75 85 92 100 113 127 135 139
3
Voorwoord. We beginnen onze Portugese reis in Lissabon, de hoofdstad van Portugal. Het is een stad vol contrasten; magnifieke gebouwen uit de tijd van de ontdekkingsreizigers staan hier naast ultramoderne gebouwen, die net zo goed hun stempel op het stadsbeeld drukken. De wereldtentoonstelling Expo 1998 was een blik in de toekomst, maar toch word je op elke straathoek aan het roemrijke verleden van Lissabon herinnerd. De stad straalt oude charme uit.
We zullen samen duiken in een zee van licht en kleur, geuren en de klanken van de door smart verteerde stemmen en gitaren van de fado. We zullen ons laten betoveren door Lissabon – dat net zoals Rome op zeven heuvels is gebouwd – een stad vol heimwee en onvervulde dromen die door de grote dichters met melancholie en vrolijkheid wordt bezongen. Na Lissabon gaan we het binnenland in. Vlakbij vinden we de fraaie paleizen van Mafra en Sintra. In Estremadura en de Ribatejo liggen Bathalha, Fatima en Tomar. De indruk wekkende monumenten van deze streken herinneren aan de belangrijke rol die de streek heeft gespeeld in de geschiedenis van Portugal. Het moderne heiligdom te Fatima trekt veel gelovigen. De abdijen van Batalha en Tomar zijn prachtig met hun duizeling- wekkende versieringen in Manuelstijl. De statige universiteitsstad Coimbra vormt een goede basis voor een bezoek aan de historische bossen van Busaco.
4
Het oude Ëvora, met zijn bijzondere historische kern ligt in het hart van Alentejo en is daarmee het ideale uitgangspunt voor een verkenning in de afwisselende en mooie regio. Hier liggen ook de witte stadjes Estremoz en Vila Viçosa, waar met marmer uit de streek prachtige gevels zijn gebouwd. Dichter bij de Spaanse grens, die lang omstreden is geweest, zijn de steden b.v. Elvas en dorpjes b.v. Monseraz , Marvão en Castelo de Vide nog steeds omgeven door imposante vestingwerken. We gaan naar Porto. Overal in Porto vinden we de sporen van de welvaart waarin de stad vanaf de 15e eeuw verkeerde. Handel in producten uit de nieuwe kolonies van Portugal bracht Braziliaans goud en exotisch hout, waarmee de kerken versierd werden, rijke kooplui gaven veel geld uit aan schilderijen en azulejos. Vanuit Porto bezoeken we Aramante. Dit is een van de parels van NoordPortugal. In de smalle straatjes staan rijen 17e eeuwse huizen met fris geschilderde houten balkons.
5 We bezoeken ook Régna en Vila Real waar veel kloosters te bezichtigen zijn. In de noordelijkste provincie, Minho,die ook wel de geboorteplaats van het land wordt genoemd, liggen twee van de oudste steden van Portugal : Guimares, de eerste hoofdstad, en Braga, het belangrijkste religieuze centrum van het land. Het leven hier is nog erg traditioneel. De land- bouw vaart wel bij de vele regen, die dit tevens tot de groenste streek van Portugal maakt. Zowel Guimares als Braga bezitten veel historische bezienswaardigheden. Van uit Braga is het niet ver naar de barokke pracht van Bom Jesus of de ruïnes van Citânia de Briteiros, het grootste overblijfsel uit de IJzertijd. Tussen Braga en de kust ligt Barcelos, het keramiekcentrum van deze streek, beroemd om zijn wekelijkse markt. Ja, we zullen veel zien en heel veel bezienswaardigheden bezoeken. We hopen op goed weer en een gezellige en fijne reis. En zoals de Portugezen zeggen : Bernvindos ! ! Welkom. John Pennings.
6
De plaatsen die gemarkeerd zijn als een rood bolletje zijn door ons bezocht, o.l.v onze gids aldaar Paula.
Portugese vlag met de *
zeven kastelen zes blauwe schilden vijf witte punten en het gele armilarium
7
Dinsdag 16 oktober. Gulpen – Vliegveld Keulen / Bonn – Lissabon. Vanuit Heerlen brengt onze zoon ons naar de instapplaats. Ongekend vroeg, om 6.07 uur, vertrekken wij uit Gulpen. Frans Souren met een dikke wang, na een diepgaande wortelbehandeling en Frans Cremers zonder een tas met inhoud die hij in de auto heeft laten liggen. Het ochtendhumeur wordt verdreven door de vrolijke muziek in de bus met oude nummers waaronder “ik ben met jou niet getrouwd” uit 1968 van Tony Bass. Enige hilariteit ontstaat als blijkt dat Cissel met de verkeerde handbagage de bus instapt om het ontbijt te nemen. Na een stop in Vaals, waar nog 6 mensen instappen om het geheel te completeren tot 37, komen we voorspoedig om 7.25 uur aan op airport Köln-Bonn. Inchecken vanaf 8.00 uur. Na een grondige inspectie door de douane, waarbij vooral fotocamera’s intensief worden gecontroleerd op springstof, snel door om een kop koffie te drinken. Onder de rookpaal staat, een tot dan nog voor ons onbekende man, die zich voorstelt als John Vandeberg. Na wat heen en weer vragen blijkt hij een oude klasgenoot van Jos te zijn waarmee hij de eerste jaren van de HBS deelde. Nu, ca. 45 jaar later, is het een aangenaam weerzien. Bij aankomst in Lissabon om 14.00 uur, na een rustige vlucht van 2,5 uur met German Wings, moeten wij het horloge een uur terugzetten. Paula, onze Nederlands sprekende gids, en chauffeur Gabriel verwachten ons en op elke stoel in de bus ligt een schoudertas gevuld met een landkaart en eerste inlichtingen over Portugal. De tas verwelkomt eenieder met Bem-vindo a Portugal. Het weer is heerlijk. Het is zelfs beter als in juli en augustus. Een strak blauwe lucht en 25°C, deze dag kan al niet meer stuk.
8
Na de kamerindeling in Altis Park Hotel (****) is onze kamer nog niet klaar. Na enige tijd kunnen ook wij onze intrek in het hotel nemen. Het hotel is een enorm hoog gebouw met 19 verdiepingen en veel glas, buiten het centrum van Lissabon. Het heeft een grote hal met diverse zitjes. De rest van de dag is iedereen vrij. Met de Metro, die naast het hotel ligt, is het een fluitje van een cent om je te verplaatsen. Door het volgen van een rode en daarna groene lijn kom je voor € 1,30 binnen een mum van tijd retour op elke gewenste plek in Lissabon en omgeving. De Metro-ingang naast ons hotel is wel een heel bijzondere ingang, door de enorme kleuren- pracht en grandioze vloeren, speciaal gemaakt voor de Expo in 1998, kom je ogen tekort. Het is ook opvallend hoe schoon alles is. Aangekomen in de stad kijken wij onze ogen uit. Lopend door Rua Augusta kom je uit bij de rivier de Taag. De Rossio, Elevador’s en gele trams zijn een van de kenmerken van deze op heuvels gebouwde prachtige stad.
9
10
Bij terugkomst bij ons hotel blijkt dat sommigen van het gezelschap zich al genesteld hebben op het buitenterras van de buren (een lunchroom). Natuurlijk kunnen wij niet achterblijven en al vlug horen wij de meest gevarieerde verhalen van Lissabon. De een is ook de stad ingegaan, maar in een andere buurt als wij, en een ander is richting Expo gegaan en heeft het zeeaquarium bezocht. Na amper 6 uur vertoeven in Portugal constateren wij bij sommige reisgenoten een sluimerend verlangen om een live Fado-optreden te kunnen bezoeken.
11 Na het opfrissen is het tijd voor een aperitief en aansluitend een 3-gangen diner, dat aan tafel geserveerd wordt. Het is ons wel duidelijk dat wij in het land met een rijke viscultuur zijn. Voor ons geen bezwaar, maar voor degene die geen vis eet een straffe kost. Echter met een Vinho Verde, Branco, Tinto of Cerveja zoals Superbock of Sagres kun je veel wegspoelen. Moe, maar voldaan, stappen wij uiteindelijk ons bed in wetende dat ons nog bijna twee drukke weken te wachten staan. Wij zijn ervan overtuigd dat het, zoals altijd, een onvergetelijke tijd wordt. Marjo en Jos Degens.
12
13
Woensdag 17 oktober. Lissabon. Na een goede maar korte nachtrust in het Altis Park Hotel**** , met zijn ruime en comfortabele kamers, werd om 07.00 uur collectief reveille geblazen. Om half acht zat iedereen aan het ontbijtbuffet en volgens de kaart in de de hotelkamer waren er de volgende ingrediënten aanwezig ; orange juice, tomato juice, water, milk, coffee, assorted teas, chocolate, scrambled eggs, fried bacon, sausages, yogurt, fresh fruit, corn flakes, variety oat flakes, assorted jam, honey, butter, assorted cold meats, cheese selection, wholemeal bread, rye bread, country bread, rolls, brioches and croissants, biscuits and toast , ik heb het niet allemaal geprobeerd maar er was voldoende en keuze genoeg om de dag goed te beginnen. Vandaag staat ‘s-morgens een bezoek aan Alfama, de oudste en tevens de bekoorlijkste wijk van Lissabon op het programma en ‘s-middags gaan we naar Belém en het Parque das Nações. Met de bus worden we tot aan de ingang van de kathedraal van Lissabon gebracht. Deze kathedraal, in het Portugees Sé de Lisboa of Igreja de Santa Maria Maior genoemd, is gebouwd in Romaanse stijl op de plaats van de vroegere hoofdmoskee van de stad en is gesticht door Alfonso Henriques. Na een rondleiding door de kathedraal en de gotische kloostergangen met de opgegraven overblijfselen van de Romeinse stad gaat het te voet verder bergopwaarts langs het Teatro Romano, een deels opgegraven Romeins theater gebouwd tijdens de regering van keizer Augustus.
Onderweg van Teatro Romano naar het kasteel van St.George passeerden wij een groep kinderen in een kleurrijk uniform die hand in hand een schooluitstapje maakten.
14
Dit is misschien ‘n idee voor een volgende VOLS-reis om wachttijden en achterblijvers te voorkomen ; uniforme kleding en hand in hand , hand op schouder of hand in eigen boezem enz.
De bergschoenen kwamen vandaag goed van pas want in een lang lint werd de klimpartij vervolgd tot aan het Castelo de São Jorge. Elke stad zou over een plaats moeten beschikken als het oude fort van Lissabon. Met de adembenemende uitzichten en de heerlijke tuinen is het een oase van rust in de stad. Een beeld van Alfonso Henriques staat dreigend boven de ingang van een mooi gebied met groene terrassen en wandelpaden. Een heerlijke plaats om bij te komen van de bergwandeling en op het terras koffiepauze te houden. Tijdens de pauze een kijkje genomen in een van de binnenste torens van het fort waar de Cámara Obscura,een apparaat dat livebeelden van 360° van de stad weergeeft en de mensen in hun dagelijkse besognes beneden laat zien. Voor de ijdeltuiten onder ons is het ook te gebruiken als spiegel waarin men zich tientallen keren ziet, al dan niet van zijn beste zijde. Het mooiste is echter het geweldige uitzicht dat je hebt van de oude Moorse kantelen die 30 meter boven Alfama uitrijzen. De buitenmuren omringen de kleine wijk Santa Cruz, een van de middeleeuwse juwelen van de oude Alfama-wijk. Alfama spreekt van alle oude wijken het meest tot de verbeelding: een kleurrijke wijk, samengeperst op de hellingen aan de voet van het kasteel. Een doolhof van straatjes en schilderachtige taferelen, die nog steeds een Arabische sfeer uitademen. De naam Alfama komt van het Arabische alhama (fontein), er zijn hier overb;ijfselen van Romeinse en
15
Moorse vestigingen. Door deze wijk dalen wij langs een openbaar washuis, schitterende binnenpleinen met hele mooie panorama’s naar beneden naar de oever van de rivier de Taag.
16
17
18
19
Midden in de wijk komen we terecht in de Tv-opname van de serie “Flikken in Lissabon” ; een scooter komt de berg afgescheurd en twee vrouwen en een man die een hevige, met veel stemverheffing gespeelde, amoureuze twist beslechten kunnen maar ternauwernood opzij springen.
Beneden aangekomen staat de bus op ons te wachten om ons langs de zeehaven naar het centrum van Lissabon te brengen. Gabriël , niet de aartsengel, maar de buschauffeur die ons
20 de hele Portugaltrip vervoert, zet ons aan het Praça Dom Pedro, ook wel Rossio genoemd, af voor de lunch. Gedurende de lunchpauze komen we bij Café NICOLA terecht, een schitterende zaak helemaal in Art Deco-stijl ingericht, waar we ons op het terras installeren en van de voorbijgangers en de wijn genieten tot de bus ons komt ophalen voor het vervolg van de excursie. We gaan naar Belém voor een bezoek aan het Mosteiro dos Jerónimos en het Padrão dos Desobrimentos en de Torre de Belém.
21
22 Het Mosteiro dos Jerónimos is een glorieus kloostercomplex met beeldhouwwerk en prachtige kloostergangen. Het huidige klooster is gebouwd op de plaats van een kleine kapel,die in 1460 door Hendrik de Zeevaarder werd gebouwd om geestelijke bijstand te bieden aan degenen die vanuit Belém op ontdekkingstocht gingen.
Manuel I begon in 1502 met de nieuwe kerk ter ere van Vasco da Gama’s succesvolle reis naar Indië, want Da Gama had voor zijn tocht van 1497 een nachtwake in de kapel gehouden. Het zou 50 jaar duren voor de kerk klaar was en gedurende die tijd hebben verscheidene architecten aan het project gewerkt, vandaar de mix van Manuel-, gotische- en renaissanceelementen in de artistieke en architectonische stijl van de kerk.
23 Meteen bij de binnenkomst in de kerk zie je de graftomben van Vasco da Gama en Luis de Camões (wordt beschouwd als Portugals grootste dichter).De kloostergangen van het complex zijn een van Portugal grootste architectonische monumenten, in deze gangen is in 1986 het toetredingsverdrag van Portugal tot de Europesche Unie getekend en hier hebben we meteen maar een groepsfoto gemaakt. De rijkdommen van het klooster met het schitterend zuidportaal, met in het midden boven de arcade Hendrik de Zeevaarder, in het westportaal is daarentegen Manuel I en zijn vrouw Dona Maria en hun beschermheiligen afgebeeld. Zoveel pracht en praal,het is met geen pen te beschrijven.
De bus staat al weer gereed om ons naar een volgende halte te brengen; het Padrão dos Desobrimentos en de Torre de Belém. Het Monument van de Ontdekkingsreizen werd opgericht in 1960, toen was het 500 jaar geleden dat Hendrik de Zeevaarder was gestorven, de prins die de basis had gelegd voor het wijdverspreide rijk van Portugal. Het monument is een mooi stukje van architectuur. Het driehoekige uitstekende timpaan stelt de boeg van een schip voor, de drie vormen daarboven symboliseren wapperende zeilen. Hierboven rijst een toren op, zo’n 52 meter boven de kade. Op de timpaan staat een troep gebeeldhouwde figuren met Hendrik de Zeevaarder op kop.
24
Voor het monument is een mozaïek dat de ontdekkingsreizen in kaart brengt met de data van de Portugese overwinningen in Afrika, Azië en Amerika. De Torre de Belém is een van Portugals krachtigste nationale symbolen, gebouwd door Dom Manuel I tussen 1515 en 1520 om de toegang tot de haven van Lissabon te bewaken. Vroeger stond de toren in de rivier, maar nu heeft de Taag met zijn wisselende loop hem op het strand laten staan.
25
26
Op de terugweg naar het hotel werden we door de bus bij het Parque das Nações afgezet. Deze voormalige locatie van de EXPO ‘98 met zijn moderne architectuur geeft een geheel ander beeld van Lissabon .We wandelen door het imposante Vasco da Gamawinkelcentrum naar de waterkant waar de Torre Vasco da Gama, het hoogste gebouw van
27 Lissabon, 145 meter boven de rivier uitstijgt. Van hieruit heb je een schitterend uitzicht over de rivier en de 18 km lange brug Ponte Vasco da Gama. Het verdere verloop van de wandeling was er een met hindernissen. Er waren diverse afzettingen i.v.m. de Europese Raad die in het Torre Vasco da Gama op 18 en 19 oktober de definitieve tekst van het Hervormingsverdrag (de EU moet democratischer worden en de EU moet efficiënter gaan werken !!!!) zou goedkeuren.
In een van de ornamentele tuinen van Garcia de Orta begint een heel rustige fontein op het moment dat we er langs lopen met veel lawaai water te spuwen, we komen allemaal met de schrik vrij. Volgens het naambordje was het terecht een vulkaanfontein! De terugreis naar het hotel doen we met de metro vanaf Estaçao do Oriente bij het Parque das Nações, een schitterend licht metrostation van staal en glas. Er was nog tijd voor een aperitief op het terras van het cafetaria naast het Altis Park Hotel. Dit terras is gedurende ons verblijf in Lissabon een pleisterplaats voor een groot aantal mensen uit ons gezelschap.
28
Na het gezamenlijke diner in het hotel, zijn we nog met een aantal mensen met de metro naar het centrum van Lissabon gegaan, waar we op het terras van het bekende etablissement A Brasileira do Chiado nog gezellig nagekeuveld hebben. John Hermans.
29
Donderdag 18 oktober. Obidos - Lissabon. Onze derde dag in Portugal. Jo en ik zitten aan de ontbijttafel met Gerrie en filosoferen over van alles en nog wat. Gerrie heeft een stelregel ”geniet van alles en pak de mooie dingen die op je pad komen.” Dat kunnen we alleen maar volmondig beamen. We zien de zon opkomen vanuit de eetzaal en in tijd van twee minuten staat hij in volle pracht te schitteren aan de Lissabonse hemel. Dat wordt weer een heerlijke zonnige dag. Fado vanavond? In de bus wordt gediscussieerd, ja of nee, toeristisch, of niet??? We zien en horen het vanavond. Vandaag vergadering EEG, veel prominenten in de stad, veel beveiliging , veel sirenes en veel drukte. Programma van vandaag: Vanmorgen naar Obidos, namiddag wandeling door Lissabon stadsdeel Chiado. We rijden via de A8 westwaarts naar Obidos (uitgesproken als Obidosch ).Onze gids Paula vertelt onderweg heel veel over de geschiedenis van Portugal en wetenswaardigheden die we tegen komen. Paula: “rechts van u ziet u de arena waar de stier wordt bevochten. In Portugal gaat dit op een andere wijze dan in Spanje. De stier wordt niet in de arena gedood. Tien tot twaalf mannen plagen de stier en een gaat op zijn kop liggen en de rest houdt de stier vast. En dat is dan leuk ????” vraagt Paula zich terecht af. We passeren het voetbalstadion van Sporting Club van Portugal. Beter bekend als Sporting Lissabon. Alle mannen kijken ! ! !
In de verte zien we de talrijke voorsteden van Lissabon elk met hun eigen voorzieningen zoals ziekenhuis, gemeentelijke administratie en overdekte winkelcentra. Deze zijn zeven dagen per week van 10.00 – 23.00 uur open. De inwoners hoeven niet naar Lissabon en vormen hun eigen gemeenschap. Portugal telt veel tolwegen en wij passeren er diverse. Men kan op zijn autovoorruit een doosje laten plaatsen dat bij het passeren van het tolpunt automatisch registreert wanneer je er voorbij komt. Het verschuldigde bedrag wordt van je bankrekening afgeschreven. Onze bus is ook hiermee uitgerust. ( Dit is een Portugese uitvinding !) We rijden door een vruchtbaar gebied waar een micro klimaat heerst. Veel landbouw. Fruit en eucalyptus zijn DE producten hier. Van de stam van de eucalyptus wordt papier gemaakt en de blaadjes worden gebruikt voor medicinale doeleinden. Na een uur rijden komen we bij Obidos, een van de mooiste stadjes van Portugal. En dan is er Koffie of Cha of…..
30 Óbidos is een plaats en gemeente in het Portugese district Leiria. De gemeente heeft een totale oppervlakte van 142 km2 en telt ruim 11.000 inwoners. Het stadje zelf telt maar ruim 400 inwoners.
Obidos een stadje waar de tijd lijkt stil te staan. Obidos met zijn 13 m hoge en onaangetaste vestingmuren, troont ruim 75 meter boven de Rio da Vargem. De hele stad werd dan ook tot nationaal monument uitgeroepen. De eerste woonkern kwam er in 308 voor onze jaartelling en werd gesticht door de Kelten.
31
Tijdens de eerste eeuw nestelden de Romeinen zich hier tot de Visigoten hen de stad 4 eeuwen later zouden ontfutselen. De Moren arriveerden in de 8ste eeuw en Obidos werd door Alfonso Henriques bevrijd in het begin van de 12de eeuw. In 1282 schonk koning Dinis het stadje waar zij hun bruidsnacht doorbrachten aan koningin Isabella. Dat was een gewoonte tijdens de Middeleeuwen. Obidos zou in de bruidschat van de Portugese koninginnen blijven tot 1834. De stad was indertijd van een groot strategisch belang. Zij lag toen vlakbij zee. Het stadje is grotendeels autovrij. De straatjes van Obidos zijn smal en steil, de huizen witgekleurd. Vensters en deuren dragen daarentegen felle kleuren. Hier is de Moorse invloed goed te zien. Uiteraard krioelt het van winkeltjes en de ambachtslieden zijn erg actief. Tussen poort en burcht staat op een plein de Igreja de Santa Maria.
32 Zij is renaissance van stijl en uit de 16de eeuw. De in de 18de eeuw aangebrachte azulejos met plantenafbeeldingen versieren het gebouw. De kerk bevat diverse schilderijen. Zoals in verschillende dorpen staat hier op het plein eveneens een pelourinho of schandpaal. In het vroegere raadhuis is nu het Museu Municipal ingericht. De Castelo is ten dele ingericht als pousada. Vroeger was dit een door de Moren gebouwde vesting die uitkeek op de stad. Nadien verbleven de Portugese koningen alhier. De barokke, zeshoekige kerk Igreja do Senhor da Pedra stamt uit de 18e eeuw. Zij staat buiten de stad langs de weg naar Caldas da Rainha. Atougula da Balcia was indertijd een haven van waaruit de kruisvaarders vertrokken. Begin november komen bedevaarders nog bij elkaar aan de gotisch fontein naast de kerk. We wandelen door dit prachtige dorp en genieten van de mooie omgeving. Natuurlijk maken we op aanraden van Paula gebruik van de gelegenheid de plaatselijke specialiteit te proeven. Kersenlikeur in een chocolade (mini)kopje. Heel lekker.
Veel te snel moeten we alweer op pad en rijden terug naar Lissabon waar we kunnen lunchen. We hebben lekker gegeten en treffen de rest van de groep op het afgesproken punt. We gaan wandelen door het stadsdeel Chiado. Het gedeelte Bairo Alto is hoog gelegen en een historische monumenten wijk. We dwalen door de steile smalle straatjes waar de huizen elkaar bijna raken. Geen wonder dat hier iedereen alles van elkaar weet. We bezoeken de Igreja de Saõ Roque, een salonkerk wat wil zeggen , iedereen is gelijk, simpel van buiten maar rijk van binnen.
33 De Igreja de São Roque mag dan een onopvallende gevel hebben, het interieur is bijzonder rijk gedecoreerd. Sommigen noemen het zelfs het kostbaarste interieur in Lissabon. De kerk werd gebouwd in de 2e helft van de 16de eeuw in opdracht van de jezuïeten. Het ontwerp staat op naam van de Italiaanse architect Filippo Trezi. Hij heeft later ook deIgreja de Säo Vincente de Forza ontworpen. De gevel van de kerk raakte zwaar beschadigd door de aardbeving van 1755 en moest daarna volledig herbouwd worden. Het interieur van de kerk wordt gekenmerkt door de maniëristische stijl. Het plafond is zodanig beschilderd dat het een koepel lijkt. De jezuïeten hebben ervoor gezorgd dat de opbouw van het interieur enigszins terughoudend is. Er is slechts één kerkschip, de grootste ruimte in de lengterichting van een kerkgebouw, te vinden. De aandacht zou hierdoor meer uitgaan naar de kerkdienst. Binnen de kerk is het St. Roque Museum te vinden. Hier vind je onder andere een
34
35
indrukwekkende verzameling van barok zilver. Tevens vind je hier bronzen en zilveren fakkelhouders met een gewicht van ongeveer 840 pond. Daarnaast zijn er schilderijen te vinden, hoofdzakelijk uit de 16de eeuw, van Catherine van Oostenrijk en van de huwelijksceremonie van Manuel I.
36 Paula heeft ons een rit met een lift beloofd. Ondergetekende zag zich zelf al in een stoeltjeslift boven Lissabon bengelen, wat gemengde gevoelens opriep. Bij navraag zei Paula dat het een gesloten cabine zou zijn. Dat viel al enigszins mee. Bleek dit de tram te zijn!!! Wat een opluchting Ben nog nooit zo graag in een lift gestapt!!. Knarsend hijst het geval ons de berg op. Een bezienswaardigheid is de Santa Justa-lift (Portugees: Elevador de Santa Justa) het is een 45 meter hoge lift. De lift verbindt de Santa Justa-straat, in het centrum van Lissabon, met het hoger gelegen Carmoplein. Het is een belangrijke toeristische attractie in de stad. De lift is een ontwerp van Raul Mesnier de Ponsard een leerling van Gustave Eiffel. De bouw begon in 1900 en in 1902 was het bouwwerk klaar. De constructie is geheel uit ijzer opgebouwd en rondom versierd met neogotische figuren.
De Santa Justa-lift. De lift wordt tegenwoordig geëxploiteerd door Carris, het bedrijf dat o.a. het bus- en tramvervoer in Lissabon exploiteert, maar is gebouwd in opdracht van Empresa do Elevador do Carmo welke de lift in de beginjaren ook heeft geëxploiteerd. We dalen af naar de benedenstad en zien de plaats waar op 25-08-1988 een grote brand woedde, hele straten in vlammen opgingen en veel antieke winkels verwoest werden. De wijk is herbouwd maar de romantiek is weg. Onderweg belanden we nog midden in filmopnamen van een soap serie. Veel drama en een zeer aangedane actrice, die bijna echt onder de scooter terecht komt.
37
.
.Moe, maar voldaan en vele mooie dingen gezien,gaan we terug naar het hotel.
Uiteindelijk gaan 17 personen naar de Fado vanavond. Paula zal reserveren. Ben benieuwd. Rond kwart over tien verzamelen we ons en rijden met taxi’s, die met warp snelheid rijden, naar het Fado restaurant. We hoeven niet te eten en betalen 15,- € waar we één consumptie
38 voor krijgen. Drink je meer, betaal je meer. Drie dames en een heer laten ons kennis maken met de Fado. Het optreden is echt mooi, goede stemmen, vooral de eerste zangeres vind ik heel goed, en met veel passie gebracht. Zeker niet toeristisch .Onder de indruk keren we per taxi weer met warp snelheid terug naar het hotel. Welterusten en tot morgen, met weer een zonnige dag in het vooruitzicht. Heerlijk!!!Hotel is goed, helaas geen terras, maar we hebben gewoon het ernaast gelegen terras ingepikt Het eten is goed, groot minpunt het is maar niet warm te krijgen, ondanks herhaalde verzoeken van Paula!!! Marianne Van de Berg.
39
40 Vrijdag, 19 oktober 2007. Vandaag naar Mafra en Sintra. Vrijdagmorgen ontbijt om 8 uur, waarna we om 9 uur vertrekken naar Mafra. De naam van dit stadje is afkomstig van de Moren, Marafra betekent nl. kool en duidt op de agrarische streek hier. De temperatuur is inmiddels 24 graden en we hebben vandaag een andere chauffeur want Gabriel heeft een rustdag. Volgens Paula mogen de gidsen hier rusten. Na een busrit van 1 uur komen we aan in Mafra, voor de bezichtiging van, PALACIA NACIONAL.
Dit gebouw geldt als het fraaiste bouwwerk van de Portugese barok. Gebouwd werd het in de 18e eeuw door koning Jan V en ontworpen door de Duitse architecten Ludwig sr. en jr. Het gebouw omvat behalve het paleis ook een klooster en een kathedraal. Het totaal oppervlak bedraagt 40.000m2 en heeft een voorgevel met een breedte van 232 meter Het paleis is nu ingericht als museum en Pauola geeft een goede uitleg over de ongeëvenaarde collectie meubelen, beeldhouwwerken, tapijten en gebruiksvoorwerpen. We bezoeken de bibliotheek, het is een enorme ruimte waar op het marmer niet is gespaard. Hier staat een collectie van meer dan 30.000 boekwerken, waarvan de meeste in het Latijn zijn geschreven. Deze bibliotheek heeft als bewoners en huisdieren vleermuizen voor het eten van insecten. Dit in de plaats van een lucht en vochtigheids behandeling?, alleen de lichtinval is getemperd. De kathedraal: deze kathedraal heeft 11 kapellen, 45 altaren, en 6 beiaarden, volgens overlevering had de koning er 2 besteld in België, maar toen hij de kosten te horen kreeg vond hij dat zo goedkoop, dat hij er nog 4 bijbestelde. In de klokkentoren met een hoogte van 68 meter hangt een klokkenspel met 114 bronzen klokken. De ingang van de kerk is versierd met 14 grote witmarmeren beelden, die in Rome zijn vervaardigd, en een aantal kleinere beeldengroepen.
41
De geschiedenis. De bouwwerkzaamheden die ruim 13 jaar duurden werden uitgevoerd door 50.000 mensen, waaronder een groot aantal kunstenaars uit de toentertijd bekende werelddelen. Zonder gevaar was dit werk niet, want tijdens de bouw verongelukten 1500 mensen en voor sommige werkzaamheden werden alleen ter dood veroordeeldenarbeiders ingezet. De financieringsbron, dit was het goud en de diamanten uit de Braziliaanse mijnen. Ongeveer 20% van alle opbrengsten uit de mijnen ging naar de koning. Maar deze geldbron was minder onuitputtelijk dan de koning aannam en het hele gebeuren is nooit echt gereedgekomen of bewoond geweest.
42 Na deze bezichtiging is er koffiepauze en om 12.30 uur gaan we richting Sintra. SINTRA Vanuit Mafra gaat het verder naar Sintra. De naam van dit plaatsje komt van de Kelpen. Het stadje ligt westelijk van Lissabon tegen de hellingen van de Serra de Sintra, een ca. 10 km lange bergrug van graniet en zandsteen met een microklimaat. We bezoeken na een steile afdaling het historisch centrum de PAGO REAL de SINTRA. Deze zomerresidentie is eind 14e eeuw in opdracht van JOAÓ I gebouwd op de fundamenten van een Moors kasteel. Gedurende 4 eeuwen hebben hier koninklijke families gewoond en verbouwd. Twee schoorstenen van de keuken bepalen het beeld van het paleis. Het is een mengeling van Gotische, Moorse en Manuelijnse stijl.
Er is een prachtige azulejos verzameling uit de 16e en 17e eeuw. Dit is een paleis met sfeer. We beginnen aan de rondleiding en komen in de SALA DOS ARCHEIROS, de boogschutterzaal met spitsboog, arcaden en azuleos. De COZINHA, de keuken die nog helemaal is ingericht en nu maar koperpoetsen. Via de trap komen we in de SALA DOS ARABES, met marmeren fontein en azulejos. De KAPEL heeft een cassetten plafond, vloeren en altaren zijn bedekt met azuleos De SALA de DOM ALFONSO VI, die hier door zijn broer naar toe verbannen was omdat hij gehandicapt was en eens per jaar de zaal mocht verlaten.
43
44 De SALA das ARMAS, de Blazoenzaal, met blazoenen van tientallen adellijke families. De SALA das SEREIAS, de Sirenezaal, je ziet hier in de azulejos de kunstontwikkeling van Moors naar Renaissance.
De SALA das PEGAS, de Eksterzaal, het plafond is beschilderd met eksters, het beeldt de roddelende hofhouding van Joáo I uit. En als laatste de SALA das CISNES, de Zwanenzaal, naar het symbool van Brugge in België. Hier eindigt deze fantastische rondleiding.
45
We kopen nog een specialiteit, een heel zoet gebak, da Que KESADA heet. Paula geeft als tip : denk maar aan KEES en ADA. Vertrek uit Sintra omstreeks 15.30 uur. We rijden naar de kust en
46 langs het paleis van MONSERATÉ 16-18e eeuw, het is eigendom van INDIA, en hier staat de oudste eik van Portugal.
We komen aan bij de CABO DA ROCA, de meest westelijke punt van Europa. Dit punt is al bij de Romeinen bekend, als het einde van de wereld. Na bezichtiging en het maken van foto's gaat het langs de kust van de Atlantische oceaan naar CASCAIS, we komen bij de bond van de hel en rijden langs de citadel van CASCAIS, in de baai hier mag niet gezwommen worden, maar iedereen zwemt hier. Via ESTORIL gaat het weer naar LISSABON waar we moe, maar voldaan aankomen na deze mooie dagtoer. José en Huub Wierts.
47
48
