Voorzitter vertrekt na zes jaar

Nieuwsbrief Hospice Zutphen

Thorbeckesingel 2 ¦ 7204 KS Zutphen Jaargang 7 nr 2 december 2013

INHOUDSOPGAVE:

Naam Adres Postcode Plaats kix code sand code

1 Voorzitter vertrekt 2 Interview met Luc Even kennismaken 3 Van een van onze vrijwilligers Wie wat waar 4 Alles heeft zijn tijd - over spirituele zorg 6 Van de Vrienden Herman Pleij 7 In het zonnetje Aandacht voor onze website Hartelijk bedankt! Buurtzorghuis Warnsveld open Het hospice bekijken? 8 Word een Vriend

Voorzitter vertrekt na zes jaar Op een onstuimige herfstochtend schuift de redactie aan bij Luc Jonker om zijn verhaal over het voorzitterschap van het hospice op te tekenen. ‘Er is veel gebeurd en ik heb heel veel geleerd,’ zegt een ontspannen voorzitter vanuit zijn comfortabele stoel met uitzicht op een prachtige tuin. Wat waren voor jou de belangrijkste consequenties van ‘ja’ zeggen tegen het voorzitterschap? Ik heb ‘ja’ gezegd zonder echt na te denken, meer vanuit luisteren naar mijn hart. Ik moest al snel aan de bak en op zoek naar een penningmeester. Ik vond een geschikte kandidaat die vragen stelde en verantwoording vroeg. Dat had ik misschien ook moeten doen, maar ik was gewoon begonnen in het vertrouwen dat het wel goed zou zijn. Naïef van me? Optimistisch! Hij haakte door

“Om andere dingen te zien is het nodig om anders te kijken”

omstandigheden af, maar opende wel mijn ogen. Gelukkig vond ik toen Tom Mariën. Nu is het financiële beleid goed en helder.

En dat is van wezenlijk belang voor de continuïteit. Het hospice was net verhuisd van Brummen naar Zutphen en had geen drie kamers meer maar vijf. Dat lijkt niet veel maar het is een uitbreiding van 66%! De organisatie moest nog meegroeien en dat vroeg tijd en aandacht. Fantastisch dat we hier nu zitten. Heel gedurfd maar het heeft goed uitgepakt. Wat vond je het minst geslaagd tijdens jouw voorzitterschap? We hebben woelige tijden gehad. We waren een organisatie waarin alles ad hoc ging. Het woord ‘geld’ was bijna een vies woord. Een echte ‘energieslurper’ was de overgang van verpleegkundige zorg op afroep naar 24-uurszorg in huis. Met de aanbieder verliep de communicatie te moeizaam. Mijn dieptepunt was dat het moeilijk was om in het bestuur de motivatie en energie op peil te houden. (vervolg op pagina 2)

[vervolg interview met Luc Jonker] Wat vond je het meest geslaagd? Er kwam weer rust, wat de normale omstandigheid in een hospice is. De kwaliteit van het bestuur steeg en portefeuilles werden goed verdeeld. We hebben bovendien een nieuwe thuiszorgaanbieder gevonden, Groot Gelre, waar we heel tevreden over zijn. De samenwerking en de coördinatie verlopen prima. De woelige begintijd van mijn voorzitterschap had in elk geval ook een positief effect: dat we goed gingen nadenken over wat we willen en hoe we het willen. Daar zijn missie en visie uit voortgekomen. De stabiliteit van nu is een goede voedingsbodem voor uitbreiding van wat wij gasten kunnen bieden. Spirituele zorg is daarin nu een speerpunt (zie ook blz. 4-5). Wat neem je mee van deze jaren als voorzitter? Een warm hart! Daarnaast een tevreden gevoel over wat we met z’n allen hebben bereikt. Ik laat het hospice met een gerust hart achter. Ik lever graag een bijdrage in de vorm van energie, van ruimte creëren en ik verbaas me dan elke keer weer over de groei die dat oplevert. Ik wil iedereen heel hartelijk bedanken voor haar/zijn inbreng. Waar hoop je dat het naar toe gaat met het hospice? Ik hoop, dat het hospice er nog is als ik er aan toe ben. Ik vind het een mooie vorm van zorg die ik iedereen zou gunnen. Het ideaalbeeld van een mooie dood is nog altijd thuis (en het liefst onverwacht) sterven. Terwijl de praktijk vaak schrijnend anders is. Daarom hoop ik ook dat het hospice veel bekender en nog meer gewaardeerd wordt. Laten we doorgaan met de ervaringsverhalen van gasten en naasten over de liefdevolle zorg te verspreiden. Wat wens je de nieuwe voorzitter toe? Allereerst wens ik Pieter de Jong net zo veel plezier toe als ik heb gehad. Ik wens hem een ruime blik naar buiten, want daar zijn we nu aan toe. Ik wens hem de kwaliteit om ruimte te scheppen voor bloei. Ik wens hem goed contact met alle interne en externe geledingen. Wat ga je nu doen? Ik ga me meer richten op mijn praktijk voor vitaliteit en welzijn (www. praktijkharfsen.nl). Ik wil voor mezelf eerst ruimte scheppen, dan ontstaat er vaak iets nieuws en ik laat me graag verrassen.

“Een warm hart, dat neem ik mee uit mijn jaren als voorzitter van ons mooie hospice”

‘Allen bedankt’

Pieter de Jong

Even kennismaken Pieter de Jong (1944) volgt per 1 januari 2014 Luc Jonker op als voorzitter van het bestuur van ons hospice. Pieter woont sinds 2005 in Almen. Hij is altijd bestuurlijk en politiek actief geweest o.a. als bestuurslid van welzijnsinstellingen en als lid van Provinciale Staten van Gelderland. ‘Ik vind het heel bijzonder dat de toch niet alledaagse zorg voor mensen in hun laatste levensfase in ons hospice door vrijwilligers, en met zoveel kennis en toewijding, gedaan wordt. Ik kwam in aanraking met het hospice door mijn vrouw Ageeth die er zorgvrijwilliger is. Het hele traject van kennismaken tot opgeleide en ingewerkte zorgvrijwilliger heb ik van dichtbij gevolgd. Dat een vrijwilligersorganisatie dit zo zorgvuldig en professioneel aanpakt heeft mij verbaasd en nieuwsgierig gemaakt. Zo nieuwsgierig dat ik de vacature in de Nieuwsbrief aangreep voor een nadere kennismaking. Ik verheug me op het voorzitterschap en zie het als een voorrecht om een bijdrage te mogen leveren aan ons hospice. Ik hoop dat mijn kennis en ervaring hierbij van nut zal zijn.’

Van een van onze vrijwilligers Waarom ik vrijwilliger ben …

stimulerend, ontroerend, intens, verrijkend en leuk Als ik vertel dat ik zorgvrijwilliger ben in een hospice, volgt heel vaak de vraag of dat niet heel zwaar is. Ook wel of ik daar niet van wakker lig en dat je dat werk vast niet lang kunt blijven doen. Deze denkbeelden passen totaal niet bij hoe ik het werk in de praktijk ervaar. De woorden stimulerend, ontroerend, intens, verrijkend, en hoe vreemd het misschien ook klinkt, ‘leuk’ komen meteen in mijn hoofd op. Ik ben zorgvrijwilliger met hart en ziel en de beslissing om dit werk te gaan doen is zeker een van de beste geweest die ik in mijn leven heb genomen. Wat dit werk interessant maakt is de ervaring die je krijgt in de praktische hulp aan het bed, in het je bewust zijn van een goede manier van communiceren en omgaan met mensen en de bescheidenheid die hoog in het vaandel van de

zorgvrijwilliger hoort te staan; het gaat immers om de gast en diens familie en naasten. Je taak ligt in ondersteuning en, om het maar weer eens te zeggen, in het ‘er zijn’ als het nodig is en weten wanneer dat juist niet het geval is. Belangrijk aspect van het werk is ook dat je goed functioneert in het team, wat zowel een uitdaging kan blijken te zijn als een grote vreugde. De organisatie van het hospice biedt de zorgvrijwilliger een scala van trainingen aan om de al opgedane kennis te onderhouden en verdiepen. Als de werkvloer er dan ook nog een is met duidelijke regels en goede leiding, waar rust en harmonie heerst, dan kan de zorgvrijwilliger zijn/haar kennis en ervaring ten volle inzetten voor de gast en de naasten. Veel redenen dus om dit werk te doen. Maar het geheim dat maakt dat je voor

Wie Wat Waar WIE Nicolien den Heijer verzorgt regelmatig een ‘aanschuiftafel’ voor gasten (informatie: 0575-419619). In juli stond zij twee zaterdagen met haar brocantekraam in het centrum. De opbrengst gaat naar het gastenfonds van het hospice. Fantastisch!

WAT Het prachtige Agnietenhofje in Zutphen vormde het decor voor de Hofjesmarkt. Ondanks de regen bracht dit evenement toch een mooi bedrag voor het gastenfonds bijeen. Volgend jaar weer?

dit werk blijft kiezen zit in de kleine dingen. Een hand vasthouden aan het bed, je arm om iemand heen. Iets klaar maken in de keuken waar de gast erg veel trek in heeft en van geniet. Een gast met bed en al naar buiten rijden om de zon nog eens echt te voelen. Zomaar een gesprek met een gast of naaste, een gesprek dat werkelijk ergens over gaat. Waken bij iemand, de haastige wereld buitengesloten om binnen de tijd heel stil, stil te laten staan. In een dienst in opperste harmonie en bijna zonder woorden samenwerken met een collega. En nog tal van andere kleine dingen. Het zijn de parels die ik rijg aan het denkbeeldige snoer dat ik als zorgvrijwilliger draag. Vandaar: stimulerend, ontroerend, intens, verrijkend en eigenlijk ook leuk. Dit is de laatste bijdrage van Palmyre Haver Droeze aan onze Nieuwsbrief. Zij is vanaf 2002 als zorgvrijwilliger en lid van de redactie actief geweest voor ons hospice. We wensen haar alle goeds voor de toekomst.

WAAR Henk Wisserhof snoeide ruim 300 meter beukenhaag in de tuin van ons hospice. Alles ziet er voor de winter weer prima uit, en daar zijn we reuze blij mee!

3

Over spirituele zorg in het hospice Tekst: Johan Drewes

Alles heeft zijn tijd

‘Voor de Wet’, een parabel van Franz Kafka, vertelt over iemand van het platteland die bij een Poort tot de Wet tegengehouden wordt door de wachter. De man wil naar binnen maar de wachter waarschuwt hem dat hij steeds nieuwe wachters zal ontmoeten, de een nog machtiger dan de ander. Wanneer de man via een kier naar binnen probeert te kijken daagt de wachter hem uit toch naar binnen te gaan. De man aarzelt en gaat op een krukje naast de poort zitten. Daar zit hij, jaar in jaar uit, de wachter bevragend en zijn lot vervloekend, tot hij stervende is. Dan stelt hij de wachter een laatste vraag: Hoe komt het dat al die jaren niemand behalve ik gevraagd heeft naar binnen te mogen gaan. Iedereen wil toch toegang tot de Wet? De wachter: Niemand anders kon hier naar binnen gaan want deze poort was alleen voor jou bestemd. Ik ga nu weg en sluit hem. De strekking van dit verhaal: er is maar één manier van mens-zijn die de jouwe is. En dat leidt tot vragen als: Wie ben ik? Waartoe ben ik er? De vragen naar identiteit en zingeving. Alleen met een antwoord op die vragen kun je wegen wat waardevol is en wat waardeloos, wat van betekenis is en wat van ondergeschikt belang. Allemaal vragen die bij het levenseinde des te dringender naar boven kunnen komen. Dus ook bij de gasten in ons hospice. In de vorige Nieuwsbrief schreven we over palliatieve zorg en over wanneer je terminaal bent. Palliatieve zorg is er voor mensen die niet meer kunnen genezen en waarschijnlijk aan hun ziekte zullen overlijden. Die palliatieve zorg steunt op drie poten: lichamelijke zorg, psychosociale zorg en spirituele zorg. Meer aandacht

geven aan spirituele zorg is de volgende stap die we in ons hospice willen zetten. Spiritualiteit is lastig te definiëren. Het gaat over het levensbeschouwelijk functioneren van de mens, met daarbij vragen betreffende zinervaring, zingeving, vragen over datgene wat ons inspireert, wat ons in evenwicht houdt bij het zoeken van betekenis bij existentiële beproevingen: de bewuste keuze hoe je je leven inricht. Het gaat over het zoeken naar een levensoriëntatie, naar antwoorden op levensvragen. Dat heeft te maken met ethiek, met de cultuur, de kwaliteit van het leven en met levensbeschouwing of religie. Eerder onderzoek liet zien dat mensen het op prijs stellen wanneer hun behandelaar ruimte geeft om stil te staan bij de vraag

wat een levensbedreigende ziekte met hen doet en voor hen betekent. Maar vragen op het gebied van spiritualiteit worden vaak niet besproken en ook niet herkend. Oorzaken hiervan zijn een gebrek aan kennis over wat spiritualiteit is, onderschatting van het belang van spiritualiteit voor de (patiënten)zorg en onbekendheid met hoe om te gaan met spirituele vragen en problemen. Zingevingsvragen manifesteren zich vooral op scharniermomenten in het menselijk leven. Te horen krijgen dat je een ziekte met dodelijke afloop hebt, is bij uitstek zo’n scharniermoment. Als de vertrouwde antwoorden op de zingevingsvragen op een dergelijk moment niet meer blijken te werken kunnen deze vragen noden worden en kan een crisis ontstaan. Zodra mensen in de palliatieve fase van hun ziekte komen en ze zich bewust worden van hun levenseinde gaan levensvragen dus extra aandacht opeisen. We noemen dit het spiritueel proces. Het kan hierbij dus gaan om vragen over zingeving - wat heeft mijn leven nog voor zin? - maar ook over diepgang en verbondenheid met naasten. Het kan gaan over verlies van controle en regie over het eigen leven, over het dreigende zwarte gat; het kan gaan over het verdwijnen van de toekomst, leven bij de dag, wat wil ik nog doen, wat is er na dit leven; het kan gaan over isolement - ik sta er helemaal alleen voor - over verbondenheid, heelwording, zielsverwantschap; over hoop en wanhoop; over het opmaken van de levensbalans - het leven goed afronden - over schuld en boete, over goedmaken, en een vraag als: wat laat ik na? Maar ook is er ‘het leven vieren’, relativering en humor. En natuurlijk kan het ook gaan over de geloofsovertuiging: wat heeft God

met mij voor, hoe raak ik verzoend met God. Bij onze gasten kan er sprake zijn van behoefte aan aandacht voor die levensvragen. Ook kan er behoefte zijn aan begeleiding op het gebied van die levensvragen waarbij hulp door een deskundige gewenst is. En de worsteling met levensvragen kan tot een existentiële crisis leiden die vraagt om interventie van een geestelijk verzorger, psycholoog of maatschappelijk werker.

bijzonder persoonlijk van karakter. We schieten tekort als we wachten tot onze gast om deze zorg gaat vragen. Het is noodzakelijk om een spirituele antenne te ontwikkelen. We moeten leren luisteren naar de betekenis die ligt onder de oppervlakte van opmerkingen en vragen van onze gasten. We moeten leren stil te zijn, de ander ruimte te geven, maar ook leren de goede vragen te stellen. In het hospice zijn we hier al wel

Spirituele vragen spelen bij het levenseinde een belangrijke rol. We willen daar meer mee Naarmate de ziekte voortschrijdt neemt de energie af en nemen lichamelijk ongemak, pijn en sufheid toe. Daardoor komt de zieke soms niet meer toe aan het doorlopen van een spiritueel proces. Dat kan een probleem zijn bij onze gasten die in de terminale fase verkeren. Het is dus van groot belang dat vroegtijdig gesignaleerd wordt dat spirituele vragen een rol spelen. Vaak zijn deze vragen heel moeilijk onder woorden te brengen. Bovendien zijn ze met het hele leven verbonden, heel intiem en dan ook

mee aan de gang, maar we willen een volgende stap maken. Er is daarom een werkgroep gevormd. In deze werkgroep zijn bestuur, verpleging, coördinatie en vrijwilligers vertegenwoordigd. In de toekomst komen we op dit onderwerp terug. Voor dit artikel werd gebruik gemaakt van de Landelijke richtlijn Spirituele zorg (2010) van het Integraal Kankercentrum Nederland, van een collegereeks Filosofie en Spiritualiteit aan de VU (2005), van het artikel in Medisch Contact 2007, ‘De vragen aan het einde, aandacht voor spiritualiteit in de palliatieve fase’, van Van Laarhoven en Leget (MC 62 nr. 46, 1898-1901), van het artikel ‘Het spiegelgesprek’ in Pallium van juni 2013 (Pallium 15, nr. 3, 8-10), van het artikel ‘Ken de ander, ken jezelf’ van Colet van der Ven uit Trouw van 29 oktober 2013 en nota Stervensbegeleiding in het Westfries Gasthuis (Hoorn, 1996).

Als ik dood ga hoop ik dat je er bij bent dat ik je aankijk dat je me aankijkt dat ik je hand nog voelen kan dan zal ik rustig doodgaan dan hoeft niemand verdrietig te zijn. Dan ben ik gelukkig. Remco Campert

5

Van de Vrienden Herman Pleij in de St Walburgiskerk Op 1 oktober organiseerden de Vrienden van het Hospice de derde jaarlijkse Anneke Dorhout Meeslezing. Na Douwe Draaisma en Pim van Lommel kwam nu professor Herman Pleij naar Zutphen. Zijn vakgebied is de middeleeuwse letterkunde en zijn onderwerp was ‘Eeuwen van ziekte en zorg’. De middeleeuwen kwamen ruimschoots aan de orde. Zo toonde Herman Pleij zich zeer onder de indruk van de Broeders des Gemenen Levens, een religieuze stroming die zich vooral langs de IJssel manifesteerde, met Geert Groote en Thomas à Kempis als de bekendste namen. In hen zag Pleij vooral een vroege uiting van het Nederlandse individualisme, en niet alleen in godsdienstig opzicht. Wij staan erom bekend dat we niet veel op hebben met gezag maar het liever zelf uitzoeken, in de Middeleeuwen net als nu, en vooral aan de IJssel. De spanning tussen zulk individualisme en solidariteit was een rode lijn in de lezing. Maar alleen het aangeven van rode lijnen zou een vertekend beeld geven. Pleij is een bevlogen spreker met een enorme eruditie. Dat uit zich in uitweidingen, anekdotes en korte bespiegelingen over de meest uiteenlopende onderwerpen. Zo besprak hij de openingsscène van het verhaal van de Vos Reynaarde, waar Reintje, ‘het anarchistische beest’, ligt te zonnen voor zijn kasteel. Voor de middeleeuwer was daarmee direct duidelijk dat hij niet deugde. Men lag niet in de zon. Dat soort genietingen waren het terrein van de duivel. Zo was ook seks bijzonder verdacht. De kerk verbood die op woensdag, vrijdag en alle heiligendagen, en dat waren er nogal wat! Maar ja, zoals Pleij opmerkte, wij zijn er intussen wel allemaal. De houding ten opzichte van het lichaam was dus nogal dubbel. Enerzijds moest het lichamelijke getemd worden om de duivel buiten de deur te houden, en

Tekst: Adriaan van Oosten

was de dood vooral positief, als doorgang naar het echte leven. Anderzijds was er wel degelijk zorg voor zieken, en, met gevaar voor eigen leven, ook in extreme situaties zoals pestepidemieën. Maar volgens Pleij leverde die zorg een win-winsituatie op. De zieke werd verpleegd, en de zorgverlener deed een ‘goed werk’, wat weer hielp op weg naar de hemel. Die ‘goede werken’ hadden maatschappelijk gezien ook nadelen. Zo hield het wijdverbreide geven van aalmoezen de bedelarij in stand. Aan het eind van de middeleeuwen ging de zorg van de kerk geleidelijk over op allerlei seculiere instellingen, en werd de rol van de overheid steeds groter. Die had er belang bij dat meer mensen konden deelnemen aan het maatschappelijk verkeer, want dat leidde tot meer welvaart. Een recent voorbeeld daarvan is de rollator, die mensen die vroeger thuis moesten blijven helpt om langer actief te blijven in de samenleving. En zomaar zit je midden in onze ‘participatiemaatschappij’.

“Geen seks op woensdag, vrijdag en alle heiligendagen; maar wij zijn er nu wel allemaal” Zo verbond professor Pleij bijzonder onderhoudend de meest uiteenlopende zaken in verleden en heden. Na de pauze werden nog enkele puntjes op i’s gezet, en de toehoorders gingen tevreden naar huis. Jammer alleen dat het er niet zoveel waren als de Vrienden gehoopt hadden. De beide vorige lezingen trokken ruim 200 belangstellenden, terwijl er nu net 60 waren. Hoe dat kwam? We weten het niet, maar bezinnen ons er wel op. Het resultaat zal blijken bij de volgende ADM-lezing, waarvoor we u nu al hartelijk uitnodigen!

In het zonnetje Wekelijks krijgen we de bloemen die over zijn van Coop Aalderink uit Steenderen. En dat doen ze nu al jarenlang. Onze gasten, maar ook wijzelf genieten er elke week weer van. Ook van Bloemsierkunst Halfman uit Vorden krijgen we nog weleens een mooie bos voor niks. Hartelijk dank beide. Snellenberg Catering voor bedrijf & party, sponsort ons met gratis koffie bij de Anneke Dorhout Meeslezingen. Dat brengt voor hen dus niets op, en wij ontvangen er onze

bezoekers hartelijk mee. Bedankt Snellenberg. Hampshire hotel op het ’s-Gravenhof verzorgt een gratis overnachting met ontbijt voor degene die de Anneke Dorhout Meeslezing geeft. Een geweldige service. Hartelijk dank. Boekhandel Van Someren en Ten Bosch verzorgt de boekentafel bij de lezingen. En als u dan wat koopt, komt een deel van de opbrengst bij het hospice! Bedankt Jaap Deen. En niet te vergeten het kostersechtpaar Rikie en Jan Matser van de Walburgiskerk. Steeds weer staan ze met raad en

daad voor ons klaar bij de lezingen, maar ook bij de tentoonstelling van KleurRijk Leven. Hun inzet is geweldig, niets lijkt teveel. Heel veel dank daarvoor. De Barchemse wandel4daagse werd dit jaar voor ons een feest. Een groepje enthousiaste wandelaars had er een sponsortocht van gemaakt en haalde daarbij uit eigen netwerk € 3260 op! Geweldig! Niet alleen voor het bedrag maar ook voor de prestatie natuurlijk. Bedankt wandelaars, en tot volgend jaar?

te zien. Een belangrijk onderdeel van de website vormen de pagina’s van de Vrienden. U vindt hier gegevens over de Vriendenstichting zoals de jaarverslagen en jaarrekeningen, maar ook het beleidsplan 2013-2016. Verder zijn de Nieuwsbrieven van de laatste

drie jaar in te zien en zijn de formulieren voor aanmelding als donateur en voor periodieke schenkingen te downloaden. Daarnaast zijn de bedrijven en verenigingen die ons steunen via de Club van Honderd zichtbaar. Zo kunt u ook tussentijds op de hoogte blijven van ons wel en wee!

Even aandacht voor onze website Op internet vindt u de website van het hospice: www.hospicezutphen.nl. U treft hier informatie aan over praktische zaken en mooie foto’s van het hospice. Maar ook de jaarrekeningen en jaarverslagen van de Stichting Hospice Zutphen zijn in

Buurtzorghuis Warnsveld opent zijn deuren Het nieuwe Buurtzorghuis op het terrein van GGNet in Warnsveld is kort geleden geopend. Wij feliciteren het team met hun prachtige huis. Het Buurtzorghuis is naast hospice ook geschikt voor tijdelijke opname om mantelzorgers te ontlasten (respijtzorg) dan wel om mensen die in hun (voor)laatste levensfase verkeren nog een vakantie te bieden. Het Buurtzorghuis is een proefproject van de in deze regio ontsproten organisatie Buurtzorg die werkt met kleine, zelfsturende teams verpleegkundigen. Ons Hospice Zutphen is een bijna-zoals-thuis-huis voor mensen in de laatste levensfase en hun naasten. Vrijwilligers bieden zorg en ondersteuning in samenwerking met aanvullende zorg, gecoördineerd door ons hospice. Het hospice bekijken? Wij organiseren met enige regelmaat in ons huis informatiebijeenkomsten met een rondleiding. Wij willen u graag het hospice laten zien maar door omstandigheden zoals bijvoorbeeld de rust voor onze gasten is dat niet altijd ruim tevoren te plannen. Mocht u in een bezoek geïnteresseerd zijn, stuur ons dan een mailtje met uw naam en telefoonnummer ([email protected]) zodat wij voor een volgende bijeenkomst contact met u op kunnen nemen. De planning van deze bijeenkomsten vindt meestal kort van tevoren plaats.

Hartelijk bedankt! In de periode mei t/m november ontvingen we van familie van bij ons verzorgde gasten veel ondersteuning. Daarnaast kregen we een aantal mooie giften: yOpbrengst Vierdaagse Barchem € 3260 ySt Hulp Longpatiënten € 2500 yMonuta Charity Fund € 2000 yBrocanteverkoop € 1930 ySt Kateker € 1600 y‘Meisjesfeestje’ € 700 yHofmarkt Agnietenhof € 580 yVan diverse kerkelijke gemeentes €1400 yNagekomen opbrengst horecabridgedrive € 250 yW te Z € 500 yR te S € 500 yS te Z € 400 Alle gevers heel hartelijk dank.

7

COLOFON:

Word een Vriend Als u ons een warm hart toedraagt kunt u ons op twee manieren steunen. Met een eenmalige gift, of u kunt Vriend worden van de Stichting Vrienden van Hospice Zutphen voor een bedrag van minimaal € 20 per jaar. De Stichting is door de belastingdienst aangewezen als een instelling die uw gift of donatie belastingvrij mag ontvangen. U kunt daardoor onder bepaalde voorwaarden het door u geschonken bedrag als aftrekpost opvoeren in uw aangifte inkomstenbelasting van dat jaar; een legaat kan vrij van schenkingsrecht gegeven worden (ANBI-regeling). Via een notariële akte kunt u geheel belastingvrij schenken. Nadere inlichtingen hierover zijn bij de stichting verkrijgbaar.



Mijn gegevens zijn:

{ dhr. /{ mw.

Naam Adres postcode en plaats telefoonnummer

Nieuwsbrief van de Stichting Hospice Zutphen Thorbeckesingel 2 7204 KS Zutphen. Telefoon 0575 566 333 e-mail: [email protected] www.hospice-zutphen.nl Bank: NL22ABNA0513679960 t.n.v. Stichting Vrienden Hospice Zutphen te Zutphen Redactie: Johan Drewes Dick van Dijk Marijke Horensma Palmyre Haver Droeze Wil Schreuder Marieke Holleman Bureau redactie: Diederike van Dorsten

e-mailadres rekeningnr. ten name van

te

{ik doe een gift aan de Stichting Vrienden en machtig de stichting een bedrag van €

Fotografie: Johan Drewes

eenmalig van mijn rekening af te schrijven.

{ik maak een gift over op rekening nummer NL22ABNA0513679960 van Stichting Vrienden van Hospice Zutphen te Zutphen. {ik word Vriend van de Stichting en machtig de Stichting om jaarlijks een bedrag van €

Vormgeving: Rio Nieuwburg

(minimaal € 20) van mijn rekening af te schrijven.

Handtekening Datum Stuur deze strook naar Hospice Zutphen, Thorbeckesingel 2 7204 KS Zutphen, of lever hem in bij het hospice.

Met uw steun maakt u het mogelijk ons werk voort te zetten.

Drukwerk: MailStreet te Deventer Onjuiste gegevens? Wilt u bij verhuizing of onjuiste adressering de onderstaande gegevens per mail of briefkaart doorgeven aan Hospice Zutphen - Naam - Oud adres - Nieuw adres - Postcode - Woonplaats