Voorwoord van de samensteller H

Voorwoord van de samensteller

H

et is woensdag 20 augustus 2003. Het weer is prachtig en een paar dagen geleden ben ik grootvader geworden van mijn eerste kleinkind. Ruim vier maanden eerder, om precies te zijn op 16 april 2003, ben ik begonnen met de voorbereidingen voor dit jubileumboek en op de harde schijf van mijn PC heb ik dan ook al veel informatie opgeslagen.

Ik zou al een groot aantal pagina’s kunnen vullen. Als ik die woensdagmiddag – na een korte pauze – terug kom bij mijn PC, blijkt mijn harde schijf het begeven te hebben. Alle informatie in één klap verdwenen. ‘Het is maar goed dat ik de presentatiegids al bij de drukker heb afgeleverd’, is mijn eerste gedachte. Pas later dringt het tot mij door dat ik de reeds geschreven tekst voor het jubileumboek kwijt ben. Ik moet opnieuw beginnen en dat is even een flinke tegenvaller. Gelukkig heb ik nog enkele maanden de tijd. De ‘crash’ heeft mij wel duidelijk gemaakt dat het heel verstandig is om regelmatig een zogenaamde back-up te maken. Het zal u niet verbazen dat ik bij de samenstelling van dit boek dankbaar gebruik heb gemaakt van bijvoorbeeld de informatie uit het boekje dat werd uitgegeven ter gelegenheid van het 50 jarig bestaan van de Sportvereniging Dedemsvaart. Dat boekje werd samengesteld door de heren Koos van den Berg en Herman Meijler. Verder heb ik informatie gehaald uit vele krantenknipsels en clubbladen. Enorm veel mensen met ontzettend veel liefde voor de club hebben hun steentje bijgedragen aan het ‘leven’ van SV Dedemsvaart. Bestuursleden, commissieleden, spelers, speelsters en niet te vergeten de talrijke vrijwilligers die naast hun baan ook nog ‘gewoon’ meerdere uren voor onze vereniging in touw zijn geweest. Mede namens het bestuur van SV Dedemsvaart een oprecht gemeend hartelijk dank daarvoor! Ik ben overigens niet nadrukkelijk op zoek gegaan naar namen en misschien mist u uw naam of de naam van een dierbare wel als u dit jubileumboek heeft doorgelezen. Wees er van overtuigd, dat ik dat niet met opzet heb gedaan. In dit boek worden ook namen vermeld van (ere)leden die inmiddels zijn overleden. Mede door hun – vaak op de achtergrond – verrichtte werk is ons ‘Dedemsvaart’ groot geworden. Laten wij hen met veel respect herdenken. Dedemsvaart, 21 juli 2004 Hans Heering

1

Colofon Voetbalvereniging SV Dedemsvaart Opgericht 21 juli 1929 Sportpark ‘De Boekweit’ Sportlaan 13A Dedemsvaart Tel. (0523) 61 39 36 Internet: www.svdedemsvaart.nl Email: [email protected]

Samenstelling & eindredactie: Hans Heering

Vormgeving & kleurenfoto’s : Tonny Hulleman

Foto’s zwart/wit

: Leden SV Dedemsvaart

Druk

: Repro—Gasunie Groningen

Oplage

: 750 stuks

2

SV Dedemsvaart, een vereniging om trots op te zijn ! Voorzitter Gerard Froeling

A

ls oorzitter van de 75 jarige Sportvereniging Dedemsvaart ben ik blij en dankbaar dat wij een prachtig jubileumboek kunnen uitgeven. Bij ons 50 jarig jubileum werd er ook een boekwerkje uitgegeven en veel (oud)leden hoor ik nog vaak zeggen: ‘Dat blauwe boekje heb ik nog’. Wat is de waarde van een jubileumboek zou men zich kunnen afvragen. Zelf ben ik van mening, dat het enthousiasme dat ik altijd ervaren heb binnen de vereniging het nu ook weer mogelijk maakt dat het oranje blauwe gevoel zijn waarde kan hebben voor de komende jaren.

Vanuit het verleden is de SV Dedemsvaart altijd een zeer hechte gemeenschap geweest in de gemeente Avereest en nu – sinds het jaar 2001 – in de gemeente Hardenberg. De kracht van de vereniging was altijd het gezamenlijk iets doen, meer het familiegevoel en ik hoop dat wij dit nog tot in lengte van jaren vol zullen houden. Want met veel ambitie en wilskracht kan er veel bereikt worden, ook binnen het voetbalspel. Winnen, maar wel binnen de grenzen. Ging het ons altijd voor de wind? Neen, zeker niet, maar juist in perioden van tegenslag kan de saamhorigheid uitgroeien tot het beste en hoogste niveau. In dit boek treft u veel bijzonderheden aan uit het verleden, foto’s en allerlei zaken die treffend zijn weergegeven. Het geeft door het geheel een stukje herkenning weer en toont opnieuw aan wat er in het verleden zoal gebeurd is om de vereniging te brengen naar wat ze nu is. Het legt in ieder geval vast wat er zoal bekend is over die periode, want dit zal steeds moeilijker worden. Met dit boek zullen voor velen de belevenissen van vroeger in herinnering komen. Ik ben er zeker van dat door het uitbrengen van het jubileumboek de banden van vroeger en nu, het fundament vormen voor de SV Dedemsvaart van de toekomst.

Tot slot wil ik Hans Heering, gesteund door veel toegestoken handen, bedanken voor het vele werk om dit boek te realiseren. Hulde hiervoor. Terugdenkend aan het verleden, wil ik mijn voorwoord besluiten door alle mensen die zich vanaf het eerste uur hebben ingezet voor de vereniging, te bedanken voor hun vele werk. Zij hebben de Sportvereniging Dedemsvaart gemaakt voor wat ze nu is.

3

Een gedenkwaardig jaar voor

SV Dedemsvaart Door Max Westbroek

D

at voetbal in Dedemsvaart historisch is ingeburgerd mag alleen al blijken uit het feit dat SV Dedemsvaart dit jaar haar 75jarig jubileum kan vieren. Als wethouder met o.a. sport in de portefeuille mag ik de vereniging en haar leden van harte feliciteren met dit feestelijke jubileum. En dat doe ik mede namens het College van B&W van de gemeente Hardenberg en uiteraard ook namens alle medewerkers van de afdeling sportzaken. Wethouder Max Westbroek

Als ik uw clublid Hans Heering mag geloven dan dateert het clubvoetbal in Dedemsvaart zelfs al uit 1904. En wie ben ik, om te twijfelen aan de woorden van de samensteller van de presentatiegids. Het bevestigt nog eens temeer dat voetbal van oudsher een hecht onderdeel vormt van de Dedemsvaartse samenleving. En dat is niet zo verwonderlijk. Want als de sfeer goed is, heeft voetbal een grote aantrekkingskracht op jong en oud. Zowel de sportbeoefenaar die binnen de witte lijnen wil stralen als de enthousiaste supporter of vrijwilliger buiten het veld voelt zich dan thuis bij zijn of haar SV Dedemsvaart. En dat er een goede sfeer heerst is niet in de laatste plaats de verdienste van bestuur en supportersvereniging. De vereniging wordt momenteel geleid door een daadkrachtig bestuur met een uitstekend zakelijk inzicht. Daarnaast zijn de leden graag bereid de handen uit de mouwen te steken. Met zo’n combinatie kun je als vereniging anno 2004 ook buiten de wedstrijden scoren! Binnen de lijnen blijft het nog even spannend hoe er uiteindelijk gescoord wordt. Het resultaat van het eerste elftal dwingt dit jaar al respect af. Maar via de nacompetitie is - als ik dit schrijf - nog steeds promotie naar de derde klasse mogelijk. Het zou een fantastisch jubileumgeschenk zijn. SV Dedemsvaart kenmerkt zich als een uiterst actieve club. Er wordt veel georganiseerd en dat bindt de leden. Via nieuwe initiatieven worden steeds weer nieuwe doelgroepen bereikt. De Businessclub is daar een mooi voorbeeld van. Het is fantastisch te horen dat de groei er nog steeds in zit. Het biedt tegelijk een uiterst mooi toekomstperspectief. Dat maakt een jubileum extra feestelijk. 2004 wordt voor het bestuur en de activiteitencommissies een extra druk jaar. Want zo’n jubileum mag natuurlijk niet ongemerkt voorbij gaan. Graag wens ik iedereen die daarbij betrokken is heel veel succes toe. In die zin hoop ik dat 2004 een onvergetelijk jubileumjaar mag worden.

4

De periode vóór het oprichtingsjaar

1929 Knoopjesschoenen met harde neuzen

O

fficieel werd onze vereniging opgericht op 21 juli 1929, maar ook vóór genoemde datum werd er in Dedemsvaart al tegen een balletje getrapt. Reeds in 1904 werd er in clubverband gevoetbald. DVC – Dedemsvaarts(ch)e Voetbal Club – was 100 jaar geleden de naam van dat voetbalclubje. Enkele voetballers beschikten toen al over heuse voetbalschoenen. De meeste voetballers moesten zich echter tevreden stellen met de toen gebruikelijke knoopjesschoenen, waarin door de schoenmaker een paar harde neuzen waren gemaakt. Voetbalkousen, een voetbalbroek en een rood-zwart gestreept shirt vormden een trots bezit. Voetbalvelden, of liever eigenlijk weilanden waarop gevoetbald kon worden, waren er soms en soms was er niets. Veel hing af van het feit of een caféhouder een weiland tot zijn beschikking had of dat de zoon van een landeigenaar voetbalgek was en van zijn ouders een weilandje wist los te weken. Dat op die velden zes dagen per week vee liep te grazen, werd zonder morren geaccepteerd. Een fraaie sliding door een flinke koeienvlaai was destijds eerder regel dan uitzondering. Speelvelden Het eerste speelveld moet een weiland van een zekere Teekman zijn geweest. Teekman woonde in een boerderij gelegen aan de noordzijde van de Markt. Het weiland dat tot voetbalveld werd gepromoveerd lag aan de westzijde van de Markt. Nog vele malen werd er sindsdien van speelveld gewisseld. Volgens de overlevering speelden de Dedemsvaartse voetballers in de jaren vóór 1929 op de volgende locaties:

•

achter scheepswerf Peters, aan de westzijde van de Nieuwewijk;

•

ergens tussen de Zwierswijk en de Krikkenwijk;

•

oostelijk van de Tramstraat (later werd dat de Molstraat);

•

aan de zuidzijde van de Langewijk, tegenover de Rooms Katholieke Kerk;

•

In de Mulderij op het land van Alteveer;

•

aan de Van Rooijens Hoofdwijk &

•

aan de Zuidwolderstraatweg, enkele honderden meters over de Reest op weilandjes zuidelijk en noordelijk van het pand van vee- en caféhouder Knelis Vogelzang.

5

Tussen 1904 en 1929 speelde de langste en meest constante periode zich af in de Mulderij. Vermoed wordt dat die periode duurde van ongeveer 1913 tot omstreeks 1923. Onderstaande foto werd omstreeks 1915 in de Mulderij gemaakt.

Anno 1915

Op de fiets

In

die jaren was er nog geen sprake van een reguliere voetbalcompetitie. Er werden vriendschappelijke wedstrijden en voetbaltoernooien – toen seriewedstrijden genoemd – gespeeld. Niet alleen in Dedemsvaart, maar ook in de wijde omgeving. Er werd o.a. gespeeld in Hoogeveen, Coevorden, Gramsbergen, Hardenberg en Ommen. In gezelschap van een groep supporters fietsten de voetballers vrolijk naar hun uitwedstrijden. Vanaf 1910 groeide het aantal gemotoriseerde supporters, maar de voetballers fietsten nog steeds. Pas na de 1e wereldoorlog – omstreeks 1918 – was er sprake van personenvervoer. Stel daar niet te veel van voor, er werd gewoon plaatsgenomen in de laadbak van een open vrachtauto.

6

RK DVV

Z

o omstreeks 1918 werd ook de Rooms Katholieke vereniging DVV opgericht. Vele jaren speelde DVV op de “kerkeweide” achter slagerij Koerhuis. Qua afmetingen liet de weide geen ideaal voetbalveld toe, maar er groeide wel een fijne sfeer rondom DVV. Die sfeer werd nog versterkt toen het verenigingsgebouw Sint Vitus in 1921 werd geopend. Sint Vitus werd automatisch het clubcafé van DVV. Ook toen al was de horeca bijna onlosmakelijk verbonden met de voetballerij.

75 jaar S.V. Dedemsvaart De voetballers van DVV verkleedden zich in een vrij gemaakte schuurruimte en de bezoekers kregen een kleedkamer achter het toneel. Warme douches waren er nog niet. Buiten was er de pomp met de wasblikken. Allemaal nog heel simpel, maar absoluut netjes en een verbetering in vergelijking tot alle eerder genoemde terreinen waar DVC speelde. Daar kon normaliter alleen onderdak gevonden worden tussen het vee in een boerenschuur. Het voetbalveld van de RK DVV was gedurende de laatste paar jaren vóór 1929 het enige voetbalveld in Dedemsvaart. De niet Rooms Katholieke voetballers wisten slechts op beperkte wijze hun voetbalverlangens te bevredigen door of lid te worden van een club uit de omgeving of af en toe een elftal bij elkaar te ‘harken’ of door een balletje te trappen op een weilandje aan de noordkant van het pand van vee- en caféhouder Knelis Vogelzang. Op dat veld met de afmeting 90 x 40 meter voetbalden losse groepen, clubjes en een tijdlang ook een Delana-groep. Delana was in die tijd een grote tricotagefabriek in Dedemsvaart. De Delana-groep zorgde voor netten achter de doelen en voor een visuele afscheiding van jutelappen langs de weg. Knelis Vogelzang vond dat voetbalvertier op zijn land niet alleen plezierig, financieel was het voor hem ook zeer aantrekkelijk. Buiten verkocht hij limonade en in zijn huiskamer – tevens gelagkamer – verkocht hij ook wel iets pittigers. En of je nu even kwam doelschieten of een wedstrijd kwam spelen, telkens werd voor vertrek de terreinhuur geïnd volgens een vast tarief, te weten tien cent per man, maar ingeval van een ‘grote koppel’ werd dat vijf cent per persoon.

7

Oprichting

Op

21 juli 1929 voerden de Dedemsvaartse voetballiefhebbers Koos van den Berg, Bram Leman, Roelof Koppe en Jan van Wilpe in Café Jansen een gesprek met hun oudere plaatsgenoten J. Litz en H.J. Snel over het oprichten van een voetbalvereniging. A. Greven kon zich niet vrij maken, maar hij had wel aangegeven dat hij bereid was om een bestuursfunctie te gaan vervullen. Die avond werd besloten om de slapende vereniging DVC nieuw leven in te blazen. Het dagelijks bestuur werd gevormd door de heren J. Litz (voorzitter), H.J. Snel (secretaris) en A. Greven (penningmeester). Een paar dagen later werd in Café Jansen een grote bijeenkomst georganiseerd. Het resultaat was de aanmelding van de eerste dertig leden en de machtiging door die leden om in de genoemde bestuurssamenstelling door te gaan.

De eerste kampioenen van DVC/SV Dedemsvaart anno 1930 Staand van links naar rechts: scheidsrechter (naam onbekend), H.J. Snel, Frits Smelt, Koos van den Berg, Roelof Grootoonk, C. Koppe, Andries Grootoonk, Anton Dopmeijer, voorzitter J. Litz & Jan van Wilpe

Het van de familie Jansen gehuurde weiland werd in korte tijd omgetoverd in een voetbalveld. Het terrein werd in de loop der jaren befaamd omdat het slechts zeer zelden werd afgekeurd. Een goede drainage werd bereikt met behulp van takken en poreuze buizen. In het seizoen 1929/1930 kwam DVC uit in de 2e klasse van de NVB. Het eerste seizoen werd direct bekroond met een kampioenschap. Van de veertien gespeelde wedstrijden werden er 11 gewonnen, werd één keer gelijk gespeeld en waren er twee verliespartijen. DVC promoveerde het eerste jaar dus al zeer vlot naar de 1e klasse van de ‘onder-afdeling’.

8

De voetbaljaren 30 ‘Opa’

Spithorst

I

n 1931 werd de heer Snel opgevolgd door de heer R. Spithorst die later ook het penningmeesterschap op zich nam. Die taak nam hij over van de heer Blijham.

De heer Spithorst werd toen secretaris/ penningmeester. Het secretariaat voerde de heer Spithorst maar liefst 27 jaar en de penningen beheerde hij gedurende 25 jaar. In 1959 nam hij afscheid van het bestuur. Het behoeft geen betoog dat ‘opa’ Spithorst, zoals hij door de leden werd genoemd, een heel groot aandeel heeft gehad in de opbouw van ‘Dedemsvaart’. Vanzelfsprekend werd hij bij zijn afscheid benoemd tot erelid. ‘Opa’ Spithorst

DVC WORDT SV DEDEMSVAART

Om

dat er in Delft al een club was met de naam DVC, gelastte de NVB in 1933 dat de naam gewijzigd moest worden. Besloten werd toen om de naam ‘Sportvereniging Dedemsvaart’ aan te nemen.

Inmiddels is het al ruim 70 jaar geleden dat het besluit werd genomen. Desondanks hoor je nog heel vaak de naam DVC, onder andere in het clublied van onze vereniging. Omstreeks dezelfde tijd (1933) werd het terrein voor een groot deel omzoomd door een schutting en werd er zelfs een kleine tribune gebouwd. Die tribune bood een overdekte zitplaats aan 100 à 200 personen. Tot en met de mobilisatie van 1939 verkleedden de Dedemsvaarters zich in café Jansen. Tijdelijk in Dedemsvaart gelegerde militairen beschikten over veel vrije tijd en bouwden kleedkamers voor de vereniging. In 1957/1958 maakte een staantribune langs de oostkant de accommodatie af. Het werd een bijzonder sfeervol voetbalcomplex.

9

De

periode ‘achter Jansen’ heeft tot 1965 geduurd. Toen werden de noodvelden bij de Dorgelo’s Wijk in gebruik genomen, maar daar heeft de vereniging zich eigenlijk nooit thuis gevoeld.

In het jaar dat verhuisd werd naar de noodvelden, werd op 6 juli 1965 het besluit genomen een fusie aan te gaan met zaterdagclub ‘Avereest’. Genoemde vereniging had een terrein achter het voormalige gemeentehuis (Villa Dina) in Dedemsvaart. De algemene ledenvergadering ging akkoord en zo was de typische zondagvoetbalvereniging ‘Dedemsvaart’ een afdeling zaterdag rijker. De bestuurlijke samenwerking stierf in de loop der jaren een ‘zachte dood’.

Sfeerfoto’s ‘achter Jansen’

De eerste clubkleuren

S

nel nadat DVC een feit was geworden, vond in 1929 de aanmelding plaats bij de Noord Centrale Voetbal Bond. Er waren toen twee elftallen. Er werd voor een nogal somber aandoende clubkleur gekozen, te weten zwart-geel. Het ging om een vrijwel helemaal zwart geheel, met slechts een kleine opfleuring geel, te weten het kraagje en de manchetten. Er was een praktische aanleiding voor deze keus. Er werd geredeneerd dat die donkere dracht niet zo snel zichtbaar maakte dat het vuil was. Dus hoefde er ook minder vaak gewassen te worden. Meerdere spelers kregen in die dagen geen of weinig medewerking van thuis en sommigen voetbalden zelfs clandestien, zodat zij al helemaal geen voetbalkleren bij de was konden doen.

10

DVC-kritiek

I

n 1934 lukte het om een eigen cluborgaan uit te geven. De redactie berustte bij de heer Emil Waisvisz. Het eerste nummer van ‘DVC-kritiek’ werd op 1 november 1934 uitgegeven. Een los nummer kostte 4 cent. Dat lijkt weinig, maar in die dagen – crisistijd - was het een hele uitgave. Het blad werd zeer waarschijnlijk gedrukt bij drukkerij Spithorst. Emil werkte in die drukkerij en de eigenaar van die drukkerij was secretaris en penningmeester van ‘Dedemsvaart’. Hoe lang dit blad heeft bestaan is mij helaas niet bekend. In 1945 vroeg een bestuurslid nog of er niet een clubblad kon komen, maar in verband met papierschaarste werd daar toen vooralsnog van afgezien.

De voetbaljaren 40 & 50 Tweede wereldoorlog

H

et seizoen 1939/1940 werd ‘Dedemsvaart’ kampioen van de 1e klasse KNVB, afdeling Zwolle. In verband met het uitbreken van de 2e wereldoorlog volgde er geen promotie.

Op een mooie zomeravond in 1941 werd plotseling het besluit genomen om de Rooms Katholieke vereniging DVV op te heffen. De bestuurders van DVV gingen al langere tijd gebukt onder een grote schuldenlast. Er werden enorme inspanningen geleverd om de – voor die tijd hoge – schuld van achthonderd gulden weg te werken. Door o.a. een straffe contributie-inning slaagde men er in het bedrag terug te brengen tot circa 300 gulden. Het bleef echter zeer moeilijk. Het ledenbestand liep terug en ook de prestaties werden minder. De leden kregen de vrijheid om zich als lid aan te melden bij DVC. Nog diezelfde mooie zomeravond in 1941 regelden velen de overschrijving van DVV naar DVC. In het seizoen 1942/1943 bezette ‘Dedemsvaart’ de bovenste plaats, maar vanwege de oorlog werd dat seizoen de competitie niet beëindigd.

‘Vaalbroekie’ In het seizoen 1947/1948 debuteerde Willem Peters in het eerste elftal van ‘Dedemsvaart’. Op zich niet zo heel bijzonder. Wel bijzonder is dat hij gedurende twintig jaar deel uit maakte van het eerste team. In die lange periode heeft hij overal in het elftal gestaan, behalve in het doel. ‘Vaalbroekie’, een bijnaam die Peters te danken had aan de fletse kleur van zijn voetbalbroek, kwalificeerde zichzelf als een harde speler. Uit een

11

interview: ‘Ik maakte in Slagharen een keer een goal met het hoofd en kreeg tegelijkertijd een slag in de nek waardoor ik op de grond viel. Maar de bal lag in het net en dan lach je er later om. Dat is er nu niet meer bij. Overkomt hetzelfde een speler nu, dan gaat hij eruit met een zere rug of zo. Hard zijn, dat was mijn spel. Ik ging nooit voor iemand opzij. Als er nu een harder loopt, denken ze: laat ik maar aan de kant gaan’.

Dedemsvaart in Godesdorf/Duitsland (1968)

Staand van links naar rechts : Willem Peters, Henk Jansen, Dik Smit, Henk Meesters, Gerard Bruins, Rinus Dijk en Wim Adema Gehurkt van links naar rechts : Lex van Zijl, Gerard Siegers, Jan Dijk, Atje Tromp en Karel Schipper

Succesvolle jaren vijftig

I

n 1947 werd na een succesvolle promotiestrijd het zo fel begeerde vierdeklasserschap gepakt. In die 4e klasse van de KNVB werd ‘Dedemsvaart’ dan weer in de IJsselstreek en dan weer bij Twente ingedeeld. ‘Dedemsvaart’ eindigde steevast in het ‘linker’ rijtje.

In het seizoen 1953-1954 werd ‘Dedemsvaart’ in de noordelijke 4e klasse ingedeeld en dat betekende meteen een ongeslagen kampioenschap. Voor maar liefst 1500 toeschouwers werd op zondag 28 maart 1954 – enkele maanden voor het 25 jarig jubileum – op eigen veld het kampioenschap behaald van de noordelijke 4e klasse C. Raptim uit Coevorden werd met maar liefst 80 verslagen.

12

Uit de krant van maandag 29 maart 1954: Het was Peters, die na ongeveer een kwartier

spelen, uit een mooie voorzet van rechtsbuiten Van Os de score opende. Na een half uur sloeg de back van Raptim, die deze middag dikwijls met zijn handen werkte, de bal met zijn hand voor het doel weg. Onverbiddelijk wees scheidsrechter Tabak naar de witte stip. Van Os plaatste het leer in de linker benedenhoek, maar het werd prachtig door de doelverdediger gestopt. Direct daarop kreeg middenvoor Snippe een bal van Van Os zuiver aangegeven en het was 2-0. In de laatste minuten voor rust was het weer eenzelfde combinatie die er 3-0 van maakte. Raptim liet nu kennelijk de moed zakken. Na de thee was het steeds weer de thuisclub welke de toon aangaf. Toch bleven de gasten behoorlijk partij geven, hun aanvallen liepen echter steeds op niets uit en wanneer eens een schot op doel werd afgevuurd, was het Van der Vegt, die het gevaar keerde. Met de regelmaat van de klok werden na rust de doelpunten geboren. Gescoord werd door Haitjema, Peters, Berends uit een strafschop, Snippe, Peters en Van Os, die kort voor het einde het laatste en achtste doelpunt maakte.

Het kampioensteam uit 1954 Staand van links naar rechts: Jan van Os, Bertus Kooiker, Dolf op de Woert, Jan Wassens, Jan Hendrik Snippe, Willem Peters en Marten Haitjema Knielend van links naar rechts: Trainer Arend Gerrits, Max Uri, Jan van de Vegt, Jan Hendrik Berendsen en Catrienus Kat

13

Derde klasse

N

a een moeilijke promotiestrijd met Valthermond werd – via een beslissingswedstrijd in Westerbork – de 3e klasse bereikt. Uit een krant van die tijd: Onder leiding van scheidsrechter Warrink uit Groningen en twee neutrale grensjagers en onder het toeziend oog van meer dan 2.000 toeschouwers kwamen ‘Dedemsvaart’ en Valthermond op het fraai gelegen terrein van Westerbork voor de derde keer in veertien dagen tegen elkaar binnen de lijnen. De oranjehemden namen vrijwel terstond het initiatief en reeds in de eerste vijf minuten ontkwam het Valthermonddoel enkele malen ternauwernood aan een doorboring. Even ging de strijd daarna gelijk op, doch toen binnen het kwartier rechtsbuiten van Os na een goede pass van midvoor Raterink een kans kreeg en hiervan voortreffelijk profiteerde (1-0) werd ’t Dedemsvaart-overwicht steeds duidelijker. De Valthermonders kregen weinig vat meer op de goed combinerende DVC-ers en het volgende Dedemsvaart-doelpunt leek slechts een kwestie van tijd. Het liep echter even anders. Paping raakte zodanig geblesseerd dat hij van verder spelen moest afzien. Daarna kwam Valthermond langszij dankzij een dubieuze strafschop en even later werd het na een hevige doelworsteling 2-1 voor Valthermond. DVC beet zich door die tegenslagen heen en nog voor de rust zorgde linksbuiten Haitjema met een vliegend schot voor de gelijkmaker. Een doelpunt om achter een lijstje te zetten, aldus het krantenbericht. In de tweede helft werd de beslissende derde DVC-doelpunt gescoord door Raterink. Het eindsignaal zou nog ruim 20 minuten op zich laten wachten. Vervolg krantenartikel: Zo verstreek de speeltijd, tergend langzaam voor ‘Dedemsvaart’ en veel te vlug voor de moedig volhoudende Valthermond-ploeg. De goed spelende backs Uri en Berendsen en halfspelers Kats, Wassens en Kooiker hielden echter zonder inzinking stand, terwijl op het middenveld vooral ook de snelle Peters een actieve rol speelde. ‘Dedemsvaart’ hield stand en keerde als derdeklasser terug uit Westerbork. Een mooi cadeau voor de dan bijna 25 jarige sportvereniging.

Communicatie anno 1953

H

et tweede elftal toonde zich in het seizoen 1953-1954 de sterkste ploeg van de afdeling Zwolle in de strijd om de KNVB-beker. De reserves van ‘Dedemsvaart’ kwamen toen uit in de reserve 2e klasse van de KNVB. Volgens de overlevering waren het prachtige en onvergetelijke tijden ‘achter Jansen’. Het 1e team van ‘Dedemsvaart’ speelde tot en met het seizoen 1957/1958 in de 3e klasse. Na dat seizoen degradeerde ‘Dedemsvaart’ naar de 4e klasse F.

14

Wetenswaardigheden uit de jaren 40 en 50 Hoe bestaat het

I

n 1942 werd het 12 ½ jarig bestaan van ‘Dedemsvaart’ gevierd met de revue: ‘Hoe bestaat het’. Daaraan werkte ondermeer een dubbel mannenkwartet mee, samengesteld uit leden van diverse plaatselijke koren. Na de geslaagde uitvoeringen besloten de zangers om als groep bij elkaar te blijven, maar omdat het in de bezettingsjaren verboden was dergelijke verenigingen op te richten, zonder zich bij de "Kultuurkamer" aan te sluiten, bleef het voorlopig bij een onderling clubje. Hieruit is later de bekende Avereester Kunstkring ontstaan.

Oranje boven Op enig moment wilde men van de sombere zwart/gele clubkleuren af. De voetbalbond gaf toestemming om de clubkleding te veranderen. Er werd toestemming gegeven voor een blauwe broek en een geel shirt. Achteraf was het geel toch niet de meest favoriete kleur en het werd een oranje shirt met een witte kraag en witte manchetten. Dat kon ook worden uitgelegd als een soort demonstratie tegen de Duitse bezetters. In de bestuursvergadering van 4 januari 1943 werden 115 shirts aangeboden. Vanaf dat moment werden de DVC-ers oranjehemden genoemd. Sindsdien zijn de clubkleuren oranje en blauw niet meer veranderd. Het geel en het blauw zijn nu de clubkleuren van onze zustervereniging SCD ’83.

Voetballen tegen de bevrijders Na de bevrijding, te weten op 31 mei 1945 werd er op het Rohda-terrein (achter ‘Veldzicht’) in Balkbrug een wedstrijd gespeeld tussen een combinatie van ‘Balkbrug’ en ‘Dedemsvaart’ tegen een team bestaande uit in Balkbrug gelegerde Engelse militairen. De wedstrijd eindigde in een 4-1 overwinning voor het combinatieteam.

Schapen en reclame In de bestuursvergadering van 7 maart 1946 werd besloten om het gras niet langer te maaien. Dat werd te duur. Om het gras van het speelveld kort te houden, werd besloten om er schapen op te laten lopen. In die tijd was er trouwens ook al sprake van reclame op het sportveld. Frans van Dijk mocht reclame aanbrengen op de schutting om het terrein achter Jansen voor de somma van drie gulden (€ 1,36) per meter. Voor de tribune gold een prijs van vijf gulden (€ 2,27).

De teams van ‘Dedemsvaart’en ‘Balkbrug’ anno mei 1952

De wedstrijd werd door ‘Dedemsvaart’ gewonnen met

14-0

15

Plannen In 1957 werd het uitbreidingsplan Dedemsvaart Zuid openbaar. In dat plan werd rekening gehouden met de eventuele aanleg van een complex met zes sportvelden. Dat complex overlapte voor ongeveer 90% de twee voetbalvelden welke ‘achter Jansen’ lagen en overlapte voor 100% een 3e (competitie)veld voor de aankoop en aanleg Jansen serieuze plannen had. In het begin van de jaren zestig begonnen de plannen serieuze vormen aan te nemen.

Cluborgaan Sportvereniging Dedemsvaart Eerder heeft u in dit boek al iets kunnen lezen over ‘DVC-kritiek’, het eerste clubblad van ‘Dedemsvaart’ dat op 1 november 1934 het levenslicht zag. In december 1958 verscheen nummer 1 van de 1e jaargang van het ‘Cluborgaan van de Sportvereniging Dedemsvaart’. De redactie werd gevoerd door de heer Jaap Dekker, die toen secretaris was. De sportvereniging bestond toen uit een afdeling voetbal, een afdeling volleybal en een afdeling gymnastiek. Het dagelijks bestuur van de sportvereniging werd gevormd door A. Thoma (voorzitter), J. Dekker (secretaris), J. v.d. Vegt (penningmeester) en H. Berkhoff (afdeling gymnastiek).

In

het voorwoord van het bestuur werd melding gemaakt van het feit dat de vereniging zich weer in opwaartse richting bevond en dat er veel werd gevraagd van bestuur en leden om datgene te bereiken wat iedereen graag wilde, namelijk sportieve prestaties in een gezellige sfeer. In dat zelfde nummer stond ook de volgende column van ‘Veteraan’. Die wil ik u niet onthouden.

Afbeelding voor- en achterkant van cluborgaan nr.1 van 1e jaargang

16

Waarom voetballen wij? Bijna alle jongemannen, gezond van lijf en leden, voelen zich aangetrokken tot de voetbalsport. Waarom? Allereerst omdat ze zich daarin kunnen uitleven. Ze zien hun vrienden triomfen behalen op het speelveld; ze horen van grote voetballers die favoriet zijn bij de toeschouwers of zelfs van Nederlands-elftalspelers die worden toegejuicht. Hoe graag zouden ze ook zo worden! Maar dat gaat zo maar niet ……! Daar is heel wat voor nodig! In de eerste plaats moet men om een goed voetballer te zijn een goed sportman zijn, dat wil zeggen: voorkomend, eerlijk en betrouwbaar zijn, zowel tegenover zijn medespelers, als tegenover zijn tegenstanders. Ja ook tegenover de scheidsrechter, zonder wie een wedstrijd niet mogelijk is. Zelfs al is men het met zijn beslissingen niet altijd eens, past het een goed sportman niet daarover te mopperen, of erger nog zich onfatsoenlijk te gedragen. Men bedenke altijd, dat hij de enige is, die in een wedstrijd de leiding heeft en dat zijn wil wet moet zijn. De scheidsrechter zal zijn functie naar zijn beste vermogen vervullen, maar ook hij kan falen, daarvoor is hij mens. Weest daarom in dat opzicht ook in de eerste plaats een goed sportman. Haalt niet het ongenoegen van de scheidsrechter op je hals; dat kan alleen maar én voor jezelf én voor je club onaangename gevolgen hebben. Men kan bijvoorbeeld voor enige wedstrijden worden geschorst. Dat is voor de betrokken speler niet prettig en voor de club kan het schadelijk zijn. Zo zijn er nog vele andere dingen, die nodig eens onder de aandacht van de spelers moeten worden gebracht, maar daarover een volgende keer.

Prachtig toch, als je anno 2004 zo’n artikel leest. In 1962 werd de redactie overgenomen door de heer Herman Meijler. Hij voerde de redactie tot het moment in 1969 dat de zaalsporten samen gingen en de afdeling voetbal zelfstandig werd. Daarna heeft de heer Jan Uythof nog een tijd de redactie gevoerd van het cluborgaan dat de voetbal samen met de zaalsporten uitgaf. Omstreeks het jubileumjaar 1979 was er geen specifiek cluborgaan meer. Het clubbladloze tijdperk duurde tot de midden jaren tachtig.

De voetbaljaren 60 en 70 Promotiewedstrijden

V

oor het 2e team van ‘Dedemsvaart’ verliep de overgang van de jaren vijftig naar de jaren zestig voorspoedig. Het seizoen 1959/1960 werd afgesloten met het kampioenschap in de 1e klasse B van de afdeling Zwolle. Na het seizoen 1960-1961 speelde het eerste elftal promotiewedstrijden.

Opnieuw mocht er strijd worden geleverd voor een plek in de 3e klasse. Het werden niet bepaald streekderby’s. Tegenstanders waren Kloosterburen, M.O.V.V. (Midwolda) en Weerdinge. Ondanks de nederlagen in Midwolda (4-2) en in Weerdinge (2-0) bereikte ‘Dedemsvaart’ opnieuw de 3e klasse door op 25 juni 1961 op eigen veld Kloosterburen met 4-1 te verslaan. Heel lang duurde het verblijf in de 3e klasse niet. Uitgerekend in het laatste jaar dat ‘achter Jansen’ werd gevoetbald, degradeerde ‘Dedemsvaart’ weer naar de 4e klasse.

17

2e elftal kampioen van de 1e klasse b seizoen 1959/1960

Staand v.l.n.r.: Linus Timmerman, Harm Nijhuis, Joop Wierbos, Herman Dijk, Klaas Kooiker, Henk ter Haar, Frits Minke, Robbie van Giessel, Jan Kop en Jaap Dekker. Gehurkt v.l.n.r.: Klaas van Veen, Rieks Zanting, Max Uri, Joop Luppes en Jaap Haar

Programmaboekje promotiewedstrijd tegen Kloosterburen van zondag 25 juni 1961

18

Gemengde gevoelens

T

oen in 1960 het uitbreidingsplan Dedemsvaart Zuid, met daarin opgenomen een groot sportcomplex, serieus vorm begon te krijgen, werd het vredige bestaan op en om het complex ‘Jansen’ steeds meer verstoord.

Begrijpelijkerwijs ging het de heer Jansen zwaar aan het hart dat voor hem het voetbaltijdperk ten einde ging lopen. Hij had zelf vanaf zijn jeugdjaren gevoetbald, was supporter in hart en nieren en hij beschouwde ‘Dedemsvaart’ toch een beetje als zijn club en de spelers als zijn jongens. Ook de bestuurders zagen de ontwikkelingen met gemengde gevoelens aan. Wat zou de toekomst brengen? Nu beschikten zij over een goed en gezellig hoofdveld en de huur was laag. Eerst moest gebruik gemaakt gaan worden van een noodbehuizing en daarna een verhuizing naar een kaal, koud en winderig sportpark. En in vergelijking met ‘achter Jansen’ zou de huurprijs veel hoger zijn.

Noodvelden

I

n het seizoen 1964/1965 werden de noodvelden achter aan de Dorgelo’s Wijk in gebruik genomen. Daar was het niet echt gezellig en bovendien was het terrein vaak heel slecht bereikbaar. De toegangsweg was onverhard, veelal modderig en soms totaal onbegaanbaar. Niet echt uitnodigend om een wedstrijd te bezoeken. Bovendien moest men voor het borreltje op de fiets of met de auto helemaal terug naar café Jansen. Dat had men er niet voor over. De bezoekersaantallen liepen snel terug. Het feit dat de oude tribune nog naar de noodvelden werd verCafé Jansen omstreeks 1958 plaatst, bracht daar geen verandering in. De situatie op de noodvelden was alles behalve ideaal. Er moest toen met 10 elftallen – te weten 5 seniorenteams, 3 juniorenteams en 2 pupillenteams – op twee voetbalvelden gespeeld worden. Het tweede veld verdiende die kwalificatie eigenlijk helemaal niet. Het toenmalige bestuur had absoluut geen gemakkelijke taak. Het was vaak behelpen, maar er werd natuurlijk wel gevoetbald, ook al was er geen sfeer. Het publiek bleef weg of er was zeer weinig publiek op de been. Dat had vanzelfsprekend gevolgen voor de recette en het gebrek aan publieke belangstelling motiveerde de spelers ook niet bepaald. Toch werden er in de drie seizoenen op de noodvelden ook wel goede wedstrijden gespeeld in de 4e klasse Noord van de KNVB. Met name de streekderby’s tegen Ommen en EMMS uit Slagharen waren vaak heel spannend. Stevig, maar nooit onsportief. Bestuur en leden waren erg blij dat in het seizoen 1968/1969 het nieuwe sportpark in gebruik kon worden genomen. Men werd van heel veel ellende verlost. Alleen kwam het publiek in de beginjaren op sportpark ‘De Boekweit’ ook nog niet erg aan zijn trekken en zeker niet voor wat betreft de accommodatie. Gelukkig is er sindsdien heel veel veranderd en kan sportpark ‘De Boekweit’ anno 2004 de toets der kritiek absoluut weerstaan.

19

SPORTPARK ‘DE BOEKWEIT’

De

raad van de toenmalige gemeente Avereest besloot op 28 november 1963 een krediet beschikbaar te stellen voor de aanleg van sportvelden in Dedemsvaart zuid. Voorafgaand aan het raadsbesluit waren de noodvelden door de KNVB voor twee jaar goedgekeurd, nadat enkele strikt noodzakelijke voorzieningen waren aangebracht.

Een week na het raadsbesluit zou met de aanleg van het sportpark worden begonnen. Bijna 92.000 m2 grond moest ‘op de schop’. Dat werd een veel tijdvragende klus, maar het gaf de vereniging ook de tijd om de bouw van de kleedkamers en de kantine met een dakterras te realiseren. Dat kostte natuurlijk bijzonder veel geld en om dat binnen te krijgen werd een grote verloting gehouden. De hoofdprijs? Een Fiat 600. Om de lotenverkoop te stimuleren werd de auto o.a. tijdens de weekmarkten getoond aan de bevolking. Om de loten te verkopen gingen er ongeveer vijftien automobilisten en diverse vrijwilligers op pad. Gezien het aantal leden, had dat aantal veel groter kunnen zijn. Hoeveel loten er toen verkocht zijn leert de geschiedenis niet. Wel is zeker dat niet alle loten werden verkocht. Desalniettemin was de opbrengst toch een aanvulling op het bedrag dat nodig was. Daarnaast werd er tijdens de algemene ledenvergadering een contributieverhoging gevraagd en verkregen. Die verhoging was ook nodig omdat de huur van de nieuwe velden natuurlijk veel hoger was dan eerder het geval was. Zo bracht het realiseren van het nieuwe sportpark een aanzienlijke hoeveelheid werk en zorgen met zich mee voor het toenmalige bestuur en vooral voor de penningmeester. Sinds de oprichting in 1929 was ‘Dedemsvaart’ nog niet zo slecht bij kas geweest als op die ledenvergadering in februari 1968. Er was een begrotingstekort van circa tienduizend gulden (ca € 4.538,00) en dat tekort moest weggewerkt worden. Door de reeds genoemde contributieverhoging kon zesduizend gulden weggewerkt worden. De resterende vierduizend gulden werden vergaard door allerlei acties. Op 8 oktober 1968 werd de eerste wedstrijd op het nieuwe sportpark gespeeld. ‘Dedemsvaart’ speelde tegen Gasselternijveen. De wedstrijd werd door ‘Dedemsvaart’ met 6-4 gewonnen.

20

Dat gaf hoop voor het verdere verloop van de competitie. Die hoop bleek ijdel. Juist in het seizoen dat het nieuwe sportpark in gebruik werd genomen degradeerde ‘Dedemsvaart’ na een heel lang verblijf in de KNVB naar de 1e klasse van de afdeling Zwolle.

Beeld van de wedstrijd tegen Gasselternijveen

Klein stapje terug, grote stap voorwaarts

I

n de 1e klasse afdeling Zwolle volgde een periode zonder noemenswaardige successen. Even werd het zelfs nog iets erger. In het seizoen 1976/1977 eindigde ‘Dedemsvaart’ op de laatste plaats en degradeerde naar de 2e klasse van de afdeling Zwolle. Niet echt het niveau behorend bij onze toch wel ambitieuze vereniging. Gelukkig duurde het verblijf maar één seizoen. Alleen van Kuinre werd dat seizoen verloren. Ook werd een enkele keer een gelijkspel behaald, ondermeer in en tegen Balkbrug. Onder leiding van trainer Willem Knoops uit Zwolle werd het seizoen 1978/1979 afgesloten met een kampioenschap. De voorsprong op nummer 2 bedroeg negen punten. Het gouden jubileum in 1979 kon gevierd worden als eerste klasser. Het daaropvolgende seizoen bleef spannend tot en met de laatste wedstrijd. In die laatste wedstrijd moest het kampioenschap binnengehaald worden, maar dat was zeker geen gemakkelijke opgave. In Slagharen moest de strijd worden aangegaan met naaste concurrent EMMS. ‘Dedemsvaart’ had aan een gelijkspel genoeg. Dat lukte ook. Voor zo’n 3.000 toeschouwers werd het 1-1. Trainer Knoops bracht ‘Dedemsvaart’ na zo’n 12 jaar terug in de ‘grote’ KNVB. Tegenvaller was dat aanvoerder Han Houtman en Bram Beverwijk niet meegingen naar de 4e klasse. Zij vertrokken naar respectievelijk de hoofdklassers Germanicus (Coevorden) en Hoogeveen.

Wetenswaardigheden uit de jaren 60 & 70 Wetenswaardigheden uit de jaren 60 en 70 Uitwisseling

I

n mei 1962 vond er een jeugduitwisseling plaats tussen ‘Dedemsvaart’ en ‘Papendrecht’, de oude vereniging van de toenmalige secretaris Jaap Dekker. Er werden niet alleen enkele wedstrijden gespeeld. Ook werd het mooie stadion van Feyenoord Rotterdam bezocht. De uitwisseling was zeer goed geregeld door de heer Dekker. Het

21

kostte ‘Dedemsvaart’ niets. De jeugd had de reis zelf verdiend door in hun vrije tijd te gaan werken bij een bekend bedrijf. Ik heb niet kunnen achterhalen welk bedrijf dat was, maar dat is in dit verband ook niet zo interessant.

Reinier Paping

W

ie Dedemsvaart en sport zegt, komt automatisch terecht bij Reinier Paping. Hij woonde in Dedemsvaart, was pupil van onze voetbalclub en maakte tenslotte zelfs deel uit van ons eerste elftal. Reinier, ook wel ‘De Witte’ genaamd, was een uitstekend dribbelaar en had een goed schot in de benen. Op 18 januari 1963 won Reinier Paping de zeer barre Elfstedentocht. In ‘Ons Centrum’ te Dedemsvaart volgde een grootse huldiging voor de legendarische schaatser.

Foto uit het seizoen 1949/1950 met Reinier Paping

Staand van links naar rechts : Catrienus Kat, Bertus Kooiker, Jan Plattel, Jan van Os, J. Zuiderveld, Joep Holvast, Willem Peters en Bertus Steenhuis Gehurkt van links naar rechts : Willie Sluyter, Reinier Paping, Max Uri, Jan v.d. Vegt en Jan Hendrik Berendsen

Loslippig

O

nder voorzitterschap van de heer W. Nuvelstijn werd op 18 februari 1964 besloten dat de bestuursleden het binnen het bestuur besprokene in het vervolg binnenskamers zouden houden. Er werden teveel zaken naar buiten gebracht. In diezelfde vergadering werd besloten de heer G. Stam uit Zwolle en oud-speler van ‘Theole’ uit Tiel als trainer te benoemen.

22

C-1 Kampioen 1961

Staand v.l.n.r. Jan Hulleman, Benny Gras, Martje Dekker, Boudewijn Haarmeijer, Gerard Plijter, Harm Groen, Arie Bouwman. Zittend v.l.n.r. Sjef Gras, Atje Tromp, Mans Boelens, Henk Prins, Jan Dijk & Tonny van Dijk

1e selectie uitwisseling met Godesdorf

Staand v.l.n.r. Bé Kist, Willem Roozendal, Hilco Knol, Jan Hulleman, Bertus Hoorn en Lambert Olijve. Gehurkt v.l.n.r. Roely Vogelzang, Jan Dekker, Jan Plas, Harry Hulleman, Arend Ringenier en Harm Nijhuis.

23

‘Dedemsvaart’ en sportontwikkeling

I

n een krant van 27 juni 1969 las ik het volgende. De voetbalclub van Dedemsvaart heeft een grote stoot gegeven tot beoefening van andere sporten. Zo zijn uit haar in feite de gymnastiek-, volleybal-, judo-, en zwemclub voortgekomen.

Alle zijn ze ondergebracht in het overkoepelend orgaan Sportvereniging Dedemsvaart. De jeugd is sterk geïnteresseerd in de voetbalsport. Zodra er een bromfiets komt, wil men nog wel eens afvallen, maar over het algemeen mag men in Dedemsvaart niet klagen. Het blijkt ook wel uit het feit, dat drie jeugdelftallen in het afgelopen seizoen het kampioenschap wisten te behalen. Uit deze tekst blijkt wel, dat het ook in 1969 soms al enige moeite kostte om de jeugd vast te houden zodra een bepaalde leeftijd werd bereikt. Voor zover ik heb kunnen achterhalen, werd in hetzelfde jaar 1969 in een buitengewone algemene ledenvergadering besloten dat de afdeling voetbal een zelfstandige vereniging zou worden en niet gelieerd bleef aan de zaalsporten. De zaalsportvereniging (tafeltennis, volleybal, gymnastiek, judo en badminton) ging een fusie aan met de RK sportvereniging ‘Actief’ en werd toen de vereniging ‘Dedemsvaart AC’.

Bestuur anno 1969 Staand van links naar rechts : Dolf op de Woert, Rieks Zantingh, Jan Meijer, Ep Blok, Bertus Kooiker, Gerard Harms en Gerard Schulte Zittend van links naar rechts : Jan Hendrik Berendsen, Jan v.d. Vegt, Max Uri en Jaap Dekker

24

Abe Lenstra en Ria Valk

T

er gelegenheid van het 40 jarig bestaan werd in 1969 een bijzondere wedstrijd gespeeld. ‘Dedemsvaart’, versterkt met de legendarische voetballer Abe Lenstra, speelde een wedstrijd tegen Alcides 1 uit Meppel. De wedstrijd eindigde in een 4-4 gelijkspel. Na de zomervakantie, op 20 september 1969 werd de jubileumreceptie georganiseerd. Aansluitend op die receptie volgde een feestavond met o.a. een optreden van zangeres Ria Valk.

Meevallertje

T

ijdens de algemene ledenvergadering van 29 september 1969 werd het bestuur blij verrast. Het 40 jarig jubileum van ‘Dedemsvaart’ was gevierd met een receptie, een feestmiddag en een feestavond. De heer G. Kremer, bestuurslid en belast met de organisatie van de jubileumactiviteiten, kon een batig saldo ten bedrage van fl. 1.580,00 (€ 717,00) afdragen. De penningmeester nam het bedrag heel dankbaar in ontvangst.

Jeugdteam omstreeks 1969 Staand van links naar rechts : Martin Snoeijer, Wim Bouwknegt, Roelof Schokker, Henri van Keulen, Evert Schipper, Harm v.d. Velde, Freddie Deen, Johan Schreurs, Dik Spijker, Wim Adema en Henk Veldman Gehurkt van links naar rechts : Harrie Sok, Appie van Dijk, Johan Runhart, Arend Verhoeven, Bert ten

Katen, Sjaak Offerein, Tonny Hulleman en Bart Kooiker

25

Was vroeger alles beter?

I

n de voetbalbijlage seizoen 1970/1971 van de Dedemsvaartse Courant las ik het volgende over onze vereniging. Het is de laatste jaren opgevallen, dat de publieke belangstelling een dalende tendens te zien heeft gegeven. De heer Uri (voorzitter Max Uri van ‘Dedemsvaart’) kon er ons geen directe verklaring voor geven.’Ik verwacht dat als de prestaties beter worden, de belangstelling ook weer toe zal nemen. ’t Betaalde voetbal in de regio zal stellig enige zuigkracht hebben, maar ik geloof veel eerder dat de belangstelling gelijke tred houdt met de prestaties’. Verder in het verhaal wordt gewezen op de vrij succesvolle jeugdploegen en dat daaruit diverse kampioenen naar voren zijn gekomen. De vraag aan de heer Uri waarom die kwaliteit in een later stadium bij de senioren nauwelijks terug is te vinden, wordt door de voorzitter als volgt beantwoord. ‘Een waterdichte verklaring kan ik er niet voor geven, maar ik kan wel zeggen, dat ons dat ook is opgevallen en stellig ook bezig houdt. De jeugd krijgt bij het ouder worden soms meer belangstelling voor andere bezigheden en ontspanning’. De ouderen onder ons zeggen wel eens dat het vroeger allemaal heel anders was, maar is dat ook wel zo? Ook anno 2004 heeft de ouder wordende jeugd wel eens meer belangstelling voor andere bezigheden en in 2029 zal dat ongetwijfeld nog zo zijn. In hetzelfde artikel wordt ook nog de hoop uit gesproken dat er in de toekomst nog eens een tribune gerealiseerd zou kunnen worden op sportpark De Boekweit. Het duurde bijna dertig jaar (1997) voordat die droom werd verwezenlijkt.

Spelerspas uit de begin jaren ’70

26

Zelfstandig

I

n de ledenvergadering van 11 oktober 1971 werd medegedeeld dat – na de nodige ‘troubles’ – was besloten dat de afdelingen zaterdag en zondag weer geheel zelfstandig gingen werken. Beide afdelingen gingen verder met een eigen bestuur. Afgesproken werd ondermeer dat de jeugd- en het damesvoetbal onder de afdeling zondag zouden blijven vallen en dat de kosten van de jeugdafdeling gezamenlijk betaald zouden worden. Met betrekking tot de reclame langs de velden werd de volgende verdeling overeengekomen: 1/3 voor de afdeling zaterdag; 1/3 voor de afdeling zondag en 1/3 voor de gezamenlijke jeugdafdeling. Tegenwoordig is de verdeling van de opbrengst van de borden rond het hoofdveld fiftyfifty.

Zeer korte verbintenis

D

oor de slechte resultaten in het seizoen 1972/1973 kreeg het bestuur van de spelers het verzoek om een betaalde trainer aan te trekken. Op 5 november 1972 kwam het bestuur in contact met de heer J. Barelds uit Coevorden. Na een plezierig gesprek werd overeengekomen dat de heer Barelds de elftallen van ‘Dedemsvaart’ zou komen trainen op de dinsdagavond van 18.30 uur tot 20.00 uur, op donderdagavond van 20.00 uur tot 21.30 uur en – op verzoek van de trainer – op zaterdagochtend van 10.30 uur tot 11.30 uur. Zondag’s zou hij het eerste elftal begeleiden. De overeenkomst werd gesloten ingaande 7 november 1972 en zou eindigen op 30 april 1973. Het vertrouwen over en weer was zeer groot en de overeenkomst werd niet schriftelijk vastgelegd. In de eerste week was er ook geen vuiltje aan de lucht. Er werd getraind en zondag 12 november ging de trainer ook nog met het eerste mee naar Raalte. Diezelfde avond belde de trainer met secretaris Jan van Zijl en deelde mede dat hij een aanbod had ontvangen van 1e klasser CEC uit Emmer-Compascuum. Hij wilde daar graag naar toe en verzocht om medewerking van ‘Dedemsvaart’. Natuurlijk wilde het bestuur dat de trainer zich aan de mondelinge overeenkomst zou houden. De volgende dag volgde er nog een gesprek. Dat gesprek bleef zonder resultaat, want weer een dag later deelde de heer Barelds voorzitter Max Uri telefonisch mede, dat hij het aanbod van CEC toch had geaccepteerd. Bestuur en spelers zagen hem niet meer terug.

H

et Kerstdiner was ruim een kwart eeuw een groot succes. De activiteit begon in 1974 in de door Miep en Wim Brakel beheerde kantine op ‘De Boekweit’. Er waren toen circa 70 gasten. Door het succes werd de unieke activiteit al snel verplaatst naar zaal ‘De Waegh’, eerst bij Fem Bakker en later bij Feije Takens. Toen ‘De Waegh’ werd gesloten, werd onderdak gevonden bij Dirk Drogt en Hillie Vaartjes in gebouw ’t Centrum. Feestelijke Kerstdiners met zo’n 150 à 170 gasten waren eerder regel dan uitzondering. Ook voor 22 december 2001 stond er een Kerstdiner gepland. Na vele jaren zou het diner nu weer eens georganiseerd gaan worden in het eigen clubhuis. De organisatie achtte het aantal aanmeldingen echter onvoldoende en zo verdween dit oergezellige evenement na vele jaren zeer onverwacht van het programma.

Menukaart uit 1991

27

Dedemsvaart 2 omstreeks 1974 Staand v.l.n.r.: Jan Hulleman, Arend Ringenier, Lex van Zijl, Jans Huizing, Dirk Jan Bremmer, Rieks Drogt, Egbert Kragt en leider Harrie Leijtens. Zittend v.l.n.r.: Leo Haarmeijer, Herman Hullegie, Dick Wierbos, Gerard Dijk, Jan Dijk en Reiny Hulleman

Voorzitter Max Uri

T

ijdens de jaarvergadering in september 1975 nam voorzitMax Uri afscheid. Uit handen van de heer J. Faber, vice voorzitter van de KNVB afdeling Zwolle, mocht hij een zilveren speld ontvangen. In het jaarverslag van de ook scheidende secretaris Jan van Zijl stond: ‘De heer Uri heeft 25 jaar voor de vereniging op de bres gestaan. In die jaren is teveel gepasseerd om allemaal op te noemen. Vijftien jaar is hij voorzitter geweest. Zijn taak heeft hij altijd op uitstekende wijze vervuld. Het was goed de heer Uri als voorzitter te hebben’.

ter

Jan van Zijl en Max Uri werden die avond benoemd tot lid van verdienste. De vergadering besloot die avond ook om Jan van Zijl te benoemen tot erelid. In zijn dankwoord stelde de heer Uri dat de SV Dedemsvaart altijd één van zijn grootste liefdes was geweest. Tijdens diezelfde jaarvergadering werd ook nog een ogenblik stil gestaan bij het feit dat penningmeester J. van der Vegt een jaar eerder al had herdacht dat hij dertig jaar eerder zijn intrede in het bestuur maakte. Daar was men in eerste instantie aan voorbij gegaan en dat moest vanzelfsprekend goed gemaakt worden. Tijdens de algemene ledenvergadering van 23 augustus 1977 ontving de heer van der Vegt uit handen van de heer Buitenhuis (vice voorzitter KNVB afdeling Zwolle) de zilveren bondsspeld.

28

SV Dedemsvaart en damesvoetbal ‘Gouden’

I

jaren

n 1971 werd in Dedemsvaart begonnen met damesvoetbal en niet zonder succes. In korte tijd werden er 72 leden ingeschreven. In het seizoen 1972/1973 namen de dames voor het eerst deel aan de competitie.

Damesteam omstreeks 1971 Staand van links naar rechts : Marian Jansen, Henny van Veen, Ans Zwakenberg, Gre Hoorn, Gonny Pothof, Jenny Kragt en trainer/leider Henk Sprokholt. Geknield van links naar rechts : Petra de Graven, Annelies Jansen, Tineke van Haeringen, Erna Varwijk en Aly Hulleman n dat eerste jaar eindigde het team op plaats twee. De beste jaren van het Dedemsvaartse damesvoetbal speelde zich af in de periode 1977 tot 1986 met diverse kampioenschappen en één keer bekerwinst in de afdeling Zwolle tegen Be Quick ’28. ‘Dedemsvaart’ mocht zich in die jaren tot de beste 10 van Nederland rekenen. Veel

I

29

speelsters van ‘Dedemsvaart’ hebben deel uitgemaakt van selectie-elftallen. In 1975 vertegenwoordigde het damesteam van ‘Dedemsvaart’ de afdeling Zwolle bij het vier bondentoernooi. Doelvrouwe Margriet Egberts en Annelies Jansen werden gekozen in de noordelijke selectie en Margriet werd in september 1978 zelfs uitgenodigd voor het spelen van een heuse interlandwedstrijd. Op 15 september van dat jaar speelde het Nederlands elftal thuis tegen Zwitserland. Nederland verloor met 0-1 en Margriet heeft toen de hele wedstrijd op de reservebank gezeten. Veertien dagen later mocht zij in de thuiswedstrijd tegen België de gehele wedstrijd het doel van het Nederlands damesteam verdedigen. Die wedstrijd eindigde in een 2-2 gelijkspel. Later kon zij nog mee naar Italië voor het spelen van een interlandwedstrijd op zondag. Om principiële redenen heeft zij die uitnodiging afgeslagen en daarmee was de interlandcarrière van Margriet Egberts ten einde.

Kampioensteam seizoen 1978/1979 Staand van links naar rechts : Hans de Wilde, Gert Hulleman, Jols Bennink, Reina Groen-de Olde, Annelies Jansen, Jennie Kragt-Hulleman, Jennie van Veen, Marian Jansen, Tineke van Haeringen, Gea Michel en Hennie Seine Gehurkt van links naar rechts : Linda ….., Dinie van Os, Margriet Egberts, Minie Gerrits, Monique de Wilde, Hennie Beugelink-Groen en Petra de Bruin-de Graven

Opmars

H

et damesvoetbal was bezig met een onstuitbare opmars. Veel heren hadden nog wel eens hun bedenkingen en zagen ook geen toekomst voor het damesvoetbal. Uit een plakboek van het seizoen 1973/1974 zag ik krantenknipsel waarin de toenmalige secretaris Jan van Zijl van ‘Dedemsvaart’ als volgt wordt geciteerd:

30

‘Persoonlijk vind ik dat de dames in de zaal thuis horen. De afdeling damesvoetbal groeit niettemin nog steeds en ons eerste is vorig jaar kampioen geworden. Nogmaals, ik vind het als veldsport niets voor dames en ik zie het ook niet zitten dat damesvoetbal blijft. De dames verschijnen, als het zaterdags regent, echt niet in het veld als ze de vorige avond hun haar hebben laten doen’. Er volgde echter nog een lange en fantastische periode. In de sportbijlage van Tijl’s bladen van 29 augustus 1980 luidde een kop: Be Quick en ‘Dedemsvaart’ nog steeds toonaangevend in damesvoetbal. In het seizoen 1980/1981 gold het damesteam van ‘Dedemsvaart’ nog steeds als één van de favorieten in de hoofdklasse.

Internationale toernooien

E

ind zeventiger jaren en de beginjaren tachtig stonden in het teken van een aantal interessante buitenlandse toernooien. Zo zijn de dames o.a. tweemaal in Goslar geweest, één keer in Hannover en in Brussel tijdens een jubileumtoernooi van ‘Brussel 71’, in die jaren een topper in België. De Belgische speelsters werden toen reeds betaald voor geleverde prestaties. Ook de damesafdeling organiseerde diverse malen een toernooi met buitenlandse deelname. Nog een te memoreren voorval speelde zich af tijdens het eerder vermelde toernooi in Brussel. De dames logeerden in tenten in Vilvoorde vlak bij Brussel. Het weer was tijdens de eerste overnachting zo slecht, dat er één tent bij was waar het binnen net zo slecht toeven was als er buiten. De regen had vrij toegang tot de slapenden, voor zover slapen in die toestand mogelijk was.

Burgemeester De Wilde

T

ijdens een van de bezoeken aan Goslar – toen nog gelegen aan de grens met de Duitse Democratische Republiek (DDR) – hadden de leiders van het damesteam een wandbord met het wapen van Avereest meegekregen van het gemeentebestuur van de toemalige gemeente Avereest. Dat bord zou overhandigd worden aan een notabele van de gemeente Goslar. Aan de vooravond van de overhandiging werd echter door de leiding van de Goslar dames gezegd, dat het niet door kon gaan. Er waren pas verkiezingen geweest en er was een nieuw gemeentebestuur was gekozen. Omdat het niet de bedoeling was dat het wandbord aan de één of andere bode overhandigd zou worden, werd door de Dedemsvaartse leiders duidelijk gemaakt dat het cadeau dan mee terug genomen zou worden naar Nederland. De volgende morgen deelde de leider van Goslar mede, dat de dames alsnog op het gemeentehuis ontvangen zouden worden. Men had het wel zo verkocht, dat Hans de Wilde, één van de begeleiders van de dames uit Dedemsvaart, de burgemeester van Avereest was. Hans de Wilde was toen wel verplicht een speech in het Duits te houden. Men had in een vrouwelijke tolk ingehuurd om het door ‘Herr Bürgemeister De Wilde’ gesprokene te vertalen. De burgemeester van Goslar vond echter dat Hans De Wilde óf zo slecht Duits sprak óf zo goed (daar is men nooit achtergekomen) dat de tolk weer onverrichter zake naar Hannover kon afreizen zonder een woord vertaald te hebben.

O

‘Bei Inge’ verigens was het stadhuis van Goslar zowel van binnen als aan de buitenkant een schitterend gebouw. Na afloop van de hiervoor besproken seance, kreeg Hans de Wilde als dank voor het aangenaam verpozen voor het stadhuis een enorme plens water in zijn nek omdat een marktkoopman een dekzeil van zijn kraam van overtollig regenwater verloste. Overigens zullen Anje van Faassen en Helma Boessenkool–Wilkens nog wel eens met gemengde gevoelens terugdenken aan hun minder geslaagde overnachting ‘Bei Inge’, een plaatselijke kroeg in de stad Goslar. Om privacy redenen wordt hier niet verder op ingegaan.

31

Van links naar rechts: Geu Smit, Rinus Dijk, Johan Twilhaar, Gerard Froeling, Harrie Hulleman, Harrie Leijtens, Henk Timmerman, Henk Scheiuit en Roely Vogelzang.

Debuut 2e damesteam SV Dedemsvaart

V

oor het damesvoetbal was 5 september 1979 een historische dag. Op deze datum trad het tweede dameselftal voor de eerste maal in het strijdperk en wel tegen de dames van Hollandscheveld, die dat jaar ook voor het eerst aan de competitie deelnamen. Volgens een bericht in de Dedemsvaartse Courant van 8 september hebben de dames onder ideale weersomstandigheden en grote publieke belangstelling hun uiterste best gedaan om er iets van te maken. Leider Jan Dijk kon niet voorkomen dat er werd gedebuteerd met een 1-5 nederlaag.

Sponsor Eind november 1979 kreeg het 1e damesteam trainingspakken aangeboden door Transvemij Verzekeringen uit Hoogeveen. Transvemij (tegenwoordig TVM) sponsorde toen al een mannen wielerploeg. Onze dames waren één van de weinige ploegen in de toenmalige hoofdklasse die nog niet over uniforme kledij beschikten. De trainingspakken werden persoonlijk uitgereikt door de heer

32

drs. A.C. Bos, voormalig president-directeur bij Transvemij. Achteraf zaten de jacks wel goed, maar de broeken waren meer berekend op dikke rennersbenen en niet op bevallige vrouwenbenen. Maar een gegeven paard mag men niet in de mond kijken.

Dames 1 anno 1979 Staand van links naar rechts : leider Gert Hulleman, Jols Bennink, Jennie KragtHulleman, Marian Jansen, Margriet Egberts, Jenny van Veen, Gea Michel, Annelies Jansen, de heer A.C. Bos (sponsor) en leider Hans de Wilde Gehurkt van links naar rechts : Mini Gerrits, Reina Groen, Jenny van Veen, Petra de Bruin, Hennie Seine, Monique de Wilde en Tineke van Haeringen

Natte voeten

T

ijdens het Pinksterweekend in 1981 werd ter gelegenheid van het 10-jarig bestaan van het damesvoetbal in Dedemsvaart een internationaal toernooi georganiseerd. Aangezien er op Pinksterzondag niet gevoetbald werd, diende er iets georganiseerd te worden voor de gasten. Één groep ging varen op de Beulaker- en de Belterwiede in Giethoorn. Wat onze Duitse gasten in Giethoorn presteerden zal niet zo vaak voorkomen. Een boot vol opvarenden werd in één van de kanalen tot zinken gebracht en zodoende belandde de ge hele club in het daar ondiepe water. Toen er bij terugkomst afgerekend moest worden was de exploitant van de botenverhuur dermate – en terecht – kwaad dat hij de verantwoordelijke personen dat wanneer hij op de betreffende boot had gezeten hij deze midden op een van de meren tot zinken zou

33

hebben gebracht. Dan hadden ze allemaal naar de oever kunnen terugzwemmen met alle gevolgen van dien.

Bayern München

I

n januari 1983 namen onze dames deel aan een zaalvoetbaltoernooi in het Duitse Crailsheim. Één van de deelnemende teams was Bayern München. Wie van onze heren voetballers kan zeggen ooit tegen Bayern gevoetbald te hebben? Onderweg naar Crailsheim deed zich nog een koddig voorval voor. De dochter van onze toenmalige burgemeester was keepster, dus de heer en mevrouw Wieldraaier gingen meer naar Crailsheim om hun dochter aan te moedigen. Bij een tussentijdse stop, het weer was zeer slecht, stapte de heer Wieldraaier uit zijn auto en ging direct gestrekt. Gelukkig zonder zich echt te bezeren, maar zijn pantalon zag er na die val niet meer uit. Iedereen kon de grap er wel van inzien, maar de heer Wieldraaier lachte als een boer met kiespijn. Gelukkig had hij een schone broek in zijn koffer zitten.

Grote uitslag Voor de winterstop van het seizoen 1991/1992 kon het meisjeselftal 12-16 jaar het niet bolwerken. Na de winterstop ging het team verder als 7-tal en werd ongeslagen kampioen. Op zich niet zo heel bijzonder. Wel bijzonder is dat het team binnen de afdeling Zwolle de grootste overwinning wist te behalen, namelijk 37-0.

Meisjesteam 12-16 jaar uit 1993 Staand van links naar rechts : leider Henk van Oosten, Angelique de Bruin, Sandra Niks, Marjan Koops, Cindy van Staalduinen, leidster Petra de Bruin en leider Ronald de Graven Gehurkt van links naar rechts : Annelies ten Brink, Mariëtta Wolf, Sharon de Vogel, Lisette ter Haar en liggend voor het team doelvrouwe Wendy van Oosten

34

Rooskleurig

J

uist in het jubileumjaar 1989 kwam er een einde aan een glorieuze periode. Er waren nog zo weinig damesleden, dat besloten moest worden om het damesvoetbal in Dedemsvaart vaarwel te zeggen. Het meisjes- en vrouwenvoetbal verdween echter nooit helemaal bij SV Dedemsvaart. Sinds een aantal jaren beschikt de vereniging ‘Dedemsvaart’ gelukkig weer over een damesteam. Ook is er een meisjes B-team alsmede 2 meisjes C-teams. De vooruitzichten voor de nabije toekomst zien er dus weer aanmerkelijk rooskleuriger uit dan vijftien jaar geleden.

De voetbaljaren 80 Afdelingsvoetbal

H

et verblijf in de 4e klasse van de KNVB duurde slechts één seizoen en in het seizoen 1981/1982 mocht ‘Dedemsvaart’ het weer in de eerste klasse van de afdeling Zwolle proberen. Onder leiding van trainer Dick Gerrits uit Zwolle eindigde ‘Dedemsvaart’ dat seizoen als middenmoter.

Dedemsvaart 1 met trainer Dick Gerrits Staand van links naar rechts: De heer Wout Stam, Jan Bos, Erik Sok, Nico Vijfhuizen, Tonny Hulleman, Nico Kats, Henri Postma en trainer Dick Gerrits Gehurkt van links naar rechts: Rinus Dijk, Sander Pouls, Jans Huizing, Henri van Keulen, Gerard Hakkers, Ben Wijnhoud & Hans Haarmeijer

35

E

en seizoen later waren de resultaten iets beter en werd na de laatste wedstrijd de 3e plaats ingenomen. Wim Adema werd met ingang van het seizoen 1983/1984 aangesteld als trainer en met zijn komst kwamen er ook een aantal nieuwe spelers bij ‘Dedemsvaart’. De verwachtingen waren hoog gespannen, maar werden niet waargemaakt. Met 25 punten eindigde ‘Dedemsvaart’ op plaats vijf. Ondanks het feit dat enkele nieuwkomers na één seizoen onze vereniging al weer vaarwel zeiden, was het resultaat een seizoen later wel iets beter. Wim Adema eindigde met zijn team op de 3e plaats. In het seizoen 1985/1986 verbleef ‘Dedemsvaart’ in de onderste regionen van de eerste klasse van de afdeling Zwolle. Er dreigde zelfs nog enige tijd degradatie.

Dedemsvaart 1 met trainer Wim Adema Staand van links naar rechts : Nico Vijfhuizen, Bert Nijboer, Henk Dekker, Herman van Dijk, Hans Haarmeijer, Henri Postma, Nico Kats, Erik Sok, Wim Adema en Rinus Dijk Gehurkt van links naar rechts : Frank Timmerman, Freek van Elburg, Gary Holtrop, Ben Wijnhoud, Piet de Graven, … en Gerard Hakkers

G

elukkig wist ‘Dedemsvaart’ zich te handhaven. Adema verliet ‘Dedemsvaart’ als hoofdtrainer en hij werd per 1 juni 1986 opgevolgd door Geert Lanjouw uit Havelte. Lanjouw kende onze vereniging niet en hij had ook geen ervaring als hoofdtrainer. Het eerste jaar werd er lange tijd degradatievoetbal gespeeld. ‘Dedemsvaart’ eindigde uiteindelijk op de 9e plaats. Het tweede jaar waren de verwachtingen hoger gespannen, maar het resultaat was nauwelijks beter. Een 8e plaats met 18 punten uit 22 wedstrijden. Het 3e jaar werd een 6e plaats in de wacht gesleept met 22 punten uit 22 wedstrijden. In het vierde en laatste seizoen leek het te gaan lukken. Na zes wedstrijden deelde ‘Dedemsvaart’ de 1e plaats met de latere kampioen SC Hanze. Daarna kwam de klad er in. Na 22 wedstrijden had ‘Dedemsvaart’ 23 punten en bezette de 4e plaats in de eindrangschikking van het seizoen 1989/1990. Ieder jaar werd er enige vooruitgang geboekt, maar de hoge verwachtingen werden niet waargemaakt, zeker ook tot teleurstelling van trainer Geert Lanjouw.

36

Dedemsvaart 1 met trainer Geert Lanjouw Staand van links naar rechts : De heer Geert Kort, mevrouw Kort, Angelique Kort, Richard de Graven (grensrechter), Gerard Meijerink, Nico Vijfhuizen, Asse Smit, Steven Keupers, Tonny Hulleman, John Mol, trainer Geert Lanjouw en leider Jan Dijk Gehurkt van links naar rechts : Erik Kort, Erik Pouls, Albert Nijboer, Frank Timmerman, Stefan van Bree, Piet de Graven, Jan van Dijk en Eddie Nijhuis

Wetenswaardigheden uit de jaren 80 Splitsing

I

n het jaarverslag van het seizoen 1982/1983 wordt aandacht besteed aan splitsing. Daarover is het volgende vastgelegd. Voor de leden kwam toch onverwachts het besluit naar voren, dat de zondag- en de zaterdagafdeling van SV Dedemsvaart officieel gingen splitsen. Ondanks deze onverwachte beslissing was hierover al maanden van te voren over vergaderd door het zondag- en het zaterdagbestuur. Maar alles werd binnenskamers gehouden om onrust te voorkomen. Later, toen de leden duidelijk werd gemaakt hoe en waarom dat besluit was genomen, had men toch alle begrip voor deze beslissing. Iedereen weet inmiddels wat de consequenties van deze beslissing zijn, n.l. de zaterdagafdeling begon het seizoen 1983/1984 onder een eigen naam (SCD ’83) en met een eigen jeugdafdeling. De SV Dedemsvaart bleef onder

37

deze naam spelen met ook een eigen jeugdafdeling, welke op zaterdag bleef en blijft spelen. De algemene ledenvergadering van 5 september 1983 werd door 65 leden bezocht. In zijn openingswoord refereerde de voorzitter aan de goede wijze waarop ‘Dedemsvaart’ en SCD ’83 uit elkaar zijn gegaan en ook in het jaarverslag van het seizoen 1983/1984 wordt opgemerkt dat de scheiding – op enkele schoonheidsfoutjes na – bijzonder goed is verlopen, zowel bij senioren, jeugd en dames.

Smetje

I

n de Dedemsvaarts(ch)e Courant van dinsdag 15 maart 1983 werd verslag gedaan van de wedstrijd tussen ‘Dedemsvaart’ en ‘Hanenrick’ uit Zwolle. De rust werd bereikt met een 1-1 ruststand. Na de rust liep ‘Dedemsvaart’ uit naar een 3-1 voorsprong. In de 26e minuut van de tweede helft bracht een dieptepass Henk Dekker in kansrijke positie. Dat werd het begin van het einde van de wedstrijd. Tekst uit de krant: Deze (Henk Dekker dus) ontdeed zich van de laatste man, kwam alleen voor de keeper, doch werd van achteren grof onderuit geschopt. De scheidsrechter floot en toen brak de hel los. Het werd op het veld één vechtende massa en de scheidsrechter floot gelijk af voor het einde. Gelukkig waren het alleen maar Hanenrick-supporters die het veld opstormden en geen Dedemsvaart-supporters, op wat bestuursleden en enkele suppoosten na. Gelukkig werd onze vereniging niet vaak met dit soort excessen geconfronteerd en laten wij dat in de toekomst s.v.p. ook zo houden.

Zin

I

n het clubblad van eind 1983 las ik in het F1 journaal dat er met een nieuwe groep F1 spelers de competitie was ingegaan. Eén van de nieuwelingen was William Knol. Hij haakte na enkele wedstrijden weer af. Hij had er geen zin meer in en bedankte.

Later heeft hij zich bedacht en hij maakte zijn rentree in E1, waarin o.a. ook Vincent Koopman speelde. FC Zwolle ontdekte zijn kwaliteiten en daar speelde hij in A1 en een jaar in het 2e team. In 1996 kwam hij terug bij ‘Dedemsvaart’ en trainer Mellema nam hem heel graag in zijn selectie op. Anno 2004 is William Knol de gewaardeerde nummer 10 van ‘Dedemsvaart’.

Pupil William Knol trots in het oranje & blauw

Kantine(s)

I

n het jaarverslag van het seizoen 1984/1985 was er aandacht voor de problematiek voor wat betreft de kantine(s). Onze vereniging had duidelijke plannen om een eigen kantine te kunnen verkrijgen. Die plannen konden in eerste niet worden gerealiseerd omdat de Gemeente Avereest (nog) geen medewerking wilde verlenen.

38

Volgens het jaarverslag hebben diverse gesprekken plaatsgevonden met Gemeente en SCD ’83. Vooralsnog ging de Gemeente niet om. Ook niet voor het argument dat er in de regio op meerdere sportparken twee kantines staan. De Gemeente Avereest ging voor één clubhuis voor twee verenigingen. Dat voornemen was bij voorbaat gedoemd te mislukken.

Het werden er uiteindelijk toch twee

Clubblad ‘De Counter’

O

mstreeks 1985 werd er weer een clubblad uitgegeven. Bestuurslid Rinus Dijk pakte de draad weer op. In 1987 droeg hij de redactiepen over aan Hans Heering die de pen volledig leeg schreef. Hij voerde de redactie tot mei 1997 en was verantwoordelijk voor maar liefst tachtig edities. Hij droeg daarna het stokje over aan Tonny Hulleman en Henri van Keulen. Het clubblad onderging een gedaanteverwisseling en kreeg na veel naamloze jaren eindelijk een naam, te weten ‘De Counter’. In oktober 2001 werd de redactie overgenomen door Raymon Tuin en Mark Nijenhuis en in maart 2002 kwam Tim Berghuis erbij. In juli 2003 nam Raymon Tuin afscheid van de redactie. Vormgever Mark Nijenhuis en Tim Berghuis bleven wel in de redactie die verder werd uitgebreid met de Gert Hulleman en Hans Heering.

39

‘Dedemsvaart’ & carnaval

V

eel leden van ‘Dedemsvaart’ onderhouden ook zeer goede banden met de Dedemsvaartse carnavalsvereniging ‘De Venekloeten’. Vanaf medio jaren tachtig leek ‘Dedemsvaart’ ongeveer de Hofleverancier van de Prinsen van Kloetendonk.

In 1985 werd het 11 jarig bestaan van de carnavalsvereniging gevierd onder leiding van de ook binnen onze vereniging bij jong en oud zeer bekende Jan Dijk. Hij ging door het carnavaleske leven als Prins Jan II. De jaren 1987 tot en met 1990 werden daarna achtereenvolgens geleid door Prins Hans I (Hans Heering); Prins Dirk-Jan I (Dirk-Jan Bremmer) en Prins Harrie I (Harrie Hulleman). Na Prins Harrie duurde het tot de eeuwwisseling voordat er opnieuw een SVD-er werd geïnstalleerd als Prins van Kloetendonk. Tonny I (Tonny Hulleman) was de millenniumprins. Kortom, voor veel SVD-ers is de carnavalsvereniging bekend terrein.

Voetballers werden Prinsen van Kloetendonk Wave in de Waegh

I

n het seizoen 1985/1986 werd de commerciële activiteiten commissie actief. De commissie, bestaande uit Arend Kat, Henk Drenth en Hans Heering was op diverse fronten actief. Toen Ajax de finale van de toenmalige Europacup II bereikte, werd het idee geboren om die finale tegen Lokomotive Leipzig op een groot beeldscherm uit te laten zenden. Op zaterdagavond 9 mei 1987 hoorde de commissie dat er een zogenaamd videokanon

40

beschikbaar was. In korte tijd moest er veel geregeld worden want de finale werd gespeeld op woensdag 13 mei 1987. Uiteindelijk beleefden zo’n vijftig voetballiefhebbers de wave in zaal de Waegh.

Reclameborden

D

e commerciële activiteiten commissie hield zich ook bezig met alles wat met reclame te maken had. Het is dan ook niet verwonderlijk dat de commissie zich in de tweede helft van de jaren tachtig, samen met enkele leden van zustervereniging SCD ‘83, ook bezig hield met verkoop van reclameborden. In het clubblad van april 1987 werd trots gemeld dat er al 39 borden rond het hoofdveld waren geplaatst. Er zouden er zeker nog meer volgen. Dat is ook uitgekomen. De activiteiten rond o.a. de reclameborden werd later overgenomen door de sponsorcommissie.

Reclameborden langs het hoofdveld Geen eigen sporthal

O

nze vereniging had plannen om een eigen sporthal te bouwen. Omdat er verhalen rond gingen dat het bestuur zich op dit punt nogal geheimzinnig gedroeg, lichtte voorzitter Gerard Froeling in de algemene ledenvergadering van 5 oktober 1987 een tipje van de sluier op.

De voorzitter bevestigde dat die plannen er daadwerkelijk waren, maar dat hij daar nog niet al te veel over uit kon wijden. Er waren weliswaar al veel gesprekken gevoerd, maar zolang er geen zekerheid bestond, viel er ook weinig over te vertellen aldus de voorzitter. In het jaarverslag sei-

41

Attleborough

I

n april 1987 speelde ons C1 team een internationaal jeugdtoernooi op De Boekweit. Verdere deelnemers waren EMMS en Ommen en FC Attleborough uit Engeland. Dat jeugdteam arriveerde donderdagavond 16 april in Dedemsvaart. Vrijdags werd samen met de Engelse gasten de Flevohof bezocht en zaterdags en ’s maandags werd het toernooi gespeeld. Zondags werd er een bustocht naar Drente en ’s maandags werd het toernooi voortgezet. ‘Dedemsvaart’ C1 met o.a. Marcel Hakkers, Sanders Harbers en Gert Wierbos won het toernooi. In 1988 bracht het C1 team van Piet de Graven en Gerard Sieljes een bezoek aan Attleborough in Engeland. Vrijdag 1 april was de eerste toernooidag. De wedstrijd tegen Scole werd met 5-1 gewonnen en tegen FC Attleborough werd met 3-2 verloren. Zaterdags hebben de voetballers de wedstrijd Norwich City tegen Charlton bijgewoond. Er waren 15.000 toeschouwers. Een hele belevenis. Zondags werd London bezocht en 2e paasdag was de tweede toernooidag. C1 won van Scole (5-0) en Attleborough (4-2) en daarna moest een play-off de beslissing brengen. Attleborough won met 2-1. Marcel Hakkers werd door de organisatie uitgeroepen tot de beste speler van het toernooi.

C1 IN ENGELAND Staand van links naar rechts : leider Gerard Sieljes, Alwin Roozendal, Wouter Mensink, Wilco Nuvelstijn, Sander Harbers, Johannes Schilstra, Eddy Hakkers, Henri Wibier, Han Rooth en trainer Piet de Graven Gehurkt van links naar rechts : Raymond Sieljes, Gert Wierbos, Marcel Hakkers, Mayk Zwakenberg, Arjan Tuin en Richard Roozendal.

42

Schutters

H

et E1 team wist in de najaarsreeks van 1987 met groot gemak te scoren. Lutten werd met 13-0 verslagen en ook Nieuwleusen (21-0) en OZC (19-0) werden met dubbele cijfers verslagen. Uiteindelijk werd er 107 keer gescoord en kreeg het team slechts 7 goals tegen. In dat E-team speelden ondermeer de latere 1e elftalspelers Johan Heukels en Kristian Harbers. Samen namen ze een flink deel van de productie voor hun rekening. Johan scoorde 37 doelpunten en Kristian bleef steken op 24 goals.

E1 seizoen 1988/1989 Staand van links naar rechts : leider Theo Simons, Raymond Tuin, Wiljan Bremmer , Ronald Reurink, Bas Zwiers, Maarten Ottenhof en leider Walter Holtrop Gehurkt van links naar rechts : Tom Geuke, Kristian Harbers, Sjoerd Mossou, Arjan Mecklenfeld & Marcel Roozendal.

(Reserve) shirts

I

n september 1988 ontstond er binnen ‘Dedemsvaart’ enige deining door het nieuwe tenue van het zesde team. Het door ‘De Proatkoele’ gesponsorde tenue was zeer modieus maar bleek ook zeer spraakmakend omdat er heel veel wit in voorkwam. De kwestie werd zelfs in het bestuur besproken. In de vergadering van 11 oktober 1988 besloot het bestuur de desbetreffende shirtjes te beschouwen als reserveshirts. Reden? Het team had zich niet gehouden aan de clubkleuren oranje en blauw. Het bestuur besloot ook dat dergelijke afwijkende shirts niet meer toegestaan zouden worden.

43

De ‘Van Zijl-boys’ oftewel Dedemsvaart 6 uit 1988 Staand van links naar rechts: Leider Arend Kat, ‘Moe’ de Graven (supersupporter), Jan Groen, Gerrit Oordt, Albert van ’t Zand, Henri Hulleman, Hans Heering, Frank Scholten, Harrie Houtman, leider Johan Eggen & Jan van Zijl Sr. (oprichter van de ‘Van Zijl-boys’) Gehurkt van links naar rechts: Leo Haarmeijer, Henk Drenth, René de Bruin, Henk Overmars en Arie Gras

60 jarig jubileum

T

er gelegenheid van het 60 jarig bestaan van onze vereniging speelde FC Twente op zaterdag 29 juli 1989 op ‘De Boekweit’ een wedstrijd tegen het Griekse FC Levadiakos. Zo’n tweeduizend toeschouwers zagen een pittige wedstrijd die door FC Twente met 30 werd gewonnen.

Twente met o.a. Pieter Huistra, André Paus, Marcel Peeper en Fred Rutten werd destijds getraind door Theo Vonk. Ronald Spelbos was zijn assistent. De jubileumreceptie werd een maandje later georganiseerd en wel op 26 augustus 1989. In zaal De Waegh werden de plannen van SV Dedemsvaart om op de hoek van de Valkeniersweg en de Sportlaan een sporthal te bouwen, door

44

burgemeester Alle Jan Pijlman als onhaalbaar betiteld. Verder raakte de burgemeester de gevoelige snaar door de Dedemsvaartse voetbalverenigingen op te roepen om tot een betere samenwerking te komen. Zustervereniging SCD ’83 verscheen in diezelfde tijd namelijk met een discussiestuk over het verplaatsen van de voetbalvelden naar de Zaaimanswijk. ‘Wederzijdse steun bij plannen kan tot meer macht leiden’, waren de woorden van de burgemeester die tijdens de receptie niet echt een feestrede afstak. Het jubileumfeest met optredens van diverse artiesten was er ’s avonds zeker niet minder om. Het feest werd door zo’n 275 gasten bezocht. In het weekend van 1 en 2 september werd er een voetbalweekend voor de jeugd georganiseerd. Op het sportpark werden grote tenten opgezet waarin de kinderen de nacht doorbrachten. Zo’n kleine 130 voetballertjes werden op vrijdagmiddag welkom geheten. Daarna werden zij tot zaterdagmiddag 16.00 uur bezig gehouden met diverse sportieve activiteiten. De kinderen op hun beurt hielden de leiding volop bezig. Van een echt goede nachtrust was geen sprake, maar gezellig was het wel.

Bestuur anno 1989 Van links naar rechts : Henk Timmerman, Harrie Hulleman, Jan Conradi , Gerrit Schipper, Johan Twilhaar, Hans de Wilde, Gerard Froeling, Joop Kremer, Hans Heering, Rinus Dijk & Geu Smit

Afscheid

D

e algemene ledenvergadering van maandagavond 9 oktober 1989 werd – in afwijking van de voorgaande jaren – gehouden in de grote zaal. Er werd die avond afscheid genomen van het voorcafé als vergaderruimte. Die avond werd in ‘De Waegh’ ook afscheid genomen van de bestuursleden Joop Kremer en Johan Twilhaar. Na de afhandeling van alle agendapunten stond de vergadering voor een groot deel in het teken van het afscheid. Joop Kremer was negen jaar bestuurslid geweest en Johan Twilhaar had gedurende vijftien

45

jaar op voortreffelijke wijze de penningen van de vereniging beheerd. De leden verrasten Johan Twilhaar met een cadeau en Hans de Wilde speldde hem namens de KNVB de bronzen speld op voor zijn verdiensten voor ‘Dedemsvaart’.

De voetbaljaren 90 Spanning

O

nder leiding van trainer Frits Stappenbelt bereikte het 1e elftal in het seizoen 1990/1991 de nacompetitie. Samen met ASV Dronten en Kampen moest uitgemaakt worden wie kampioen Heerde naar de 4e klasse KNVB mocht volgen. In Dronten speelde ‘Dedemsvaart’ een goede wedstrijd en werd daarbij gesteund door een grote schare supporters. ‘Dedemsvaart’ won overtuigend met 3-1. Omdat Kampen met 3-2 van ASVD won, moest de beslissing op ‘De Boekweit’ vallen. Voor zeker 1.000 man publiek begon ‘Dedemsvaart’ nerveus aan de wedstrijd. Ook bij de supporters was de spanning zeer groot. Het leek wel of zij zich niet durfden te roeren. De supporters van Kampen waren wel duidelijk hoorbaar aanwezig en moedigden hun favorieten hartstochtelijk aan. Kampen scoorde ook de 0-1 en leek de wedstrijd te gaan winnen. Bij ‘Dedemsvaart’ werden de bloemen al tevoorschijn gehaald om aan de spelers van Kampen te overhandigen. Drie minuten voor tijd scoorde Albert Nijboer toch nog de gelijkmaker en daarna knalde Sander Harbers de bal na een goede pass van John Mol nogmaals achter de doelman van Kampen, 2-1. Eindelijk weer eens naar de 4e klasse van de ‘grote’ KNVB. Een geweldig feest was het logische gevolg. De start in de vierde klasse was zeer slecht. Bij KHC in Kampen werd met 5-1 verloren en op ‘De Boekweit’ volgde een zware 7-1 nederlaag tegen Hoonhorst. Het verblijf in de vierde klasse duurde opnieuw niet langer dan één seizoen.

Succesvolle periode

H

et seizoen 1992/1993 werd weer gespeeld in de vertrouwde 1e klasse van de afdeling Zwolle. ‘Dedemsvaart’ bereikte de nacompetitie, maar verder succes bleef uit. Op eigen veld werd met 5-0 verloren van Broekland en tegen VENO werd het 2-2. Een seizoen later werd Marienheem kampioen, maar trainer Stappenbelt wist zijn team wederom de nacompetitie binnen te loodsen. Tegenstanders zijn dan ASV Dronten en IJhorst. Thuis tegen ASVD bleef het 0-0. Omdat IJhorst in Dronten met 1-0 verloor, moest de wedstrijd IJhorstDedemsvaart de beslissing brengen. Na 45 minuten was de stand 0-1 in het voordeel van ‘Dedemsvaart’. De tweede helft kreeg ‘Dedemsvaart’ het zeer zwaar te verduren. Uit een verslag: Tot overmaat van ramp vielen Sander Harbers en Gert Wierbos ook nog uit. Zij werden echter goed vervangen door de talentvolle A-junioren Vincent Koopman en Jan Fictorie. Het was Jan Fictorie die de bevrijdende 0-2 scoorde. ‘Dedemsvaart’ promoveerde weer naar de ‘grote KNVB’. Een mooi cadeau van en voor de sympathieke trainer Frits Stappenbelt van wie op zondagmiddag 5 juni 1994 tijdens de SVD-familiedag afscheid werd genomen.

46

Dedemsvaart 1 met trainer Frits Stappenbelt Staand van links naar rechts : Leider Jan Dijk, verzorger Dick Postma, Bert Timmerman, Geretjan Postma, Sander Harbers, Albert Nijboer, Erik Sok,Stefan Mensink, Jan Bos, trainer Frits Stappenbelt en John Mol. Gehurkt van links naar rechts : Ronaldde Graven, Gary Holtrop, Frank Timmerman, Tonny Hulleman, Alfred Valk, Piet de Graven en Gerard Wijnhoudt. (Nico Vijfhuizen ontbreekt ,hij stond onder de douche) Staand van links naar rechts : Trainer Jan Harm Hultink, leider Bart Fictorie, Mark Nijenhuis, Ronald Pouls, Arjan Duiven, Kristian Ekkelkamp, Vincent Koopman, Robert Dijsselhof, William Knol, sponsor Gerard de Wagt en sponsor Edward van Dijk. Gehurkt van links naar rechts : Jan Fictorie, Edgar Oosterveen, Hans v.d. Most, Patrick Gruppen, Raymond Haverkort, Juul Timmerman en grensrechter/leider Richard de Graven

Dedemsvaart A1 met trainer Jan Harm Hultink

47

E

en klein weekje daarvoor had de selectie al kennis gemaakt met de nieuwe trainer van ‘Dedemsvaart’, te weten Hennie Mellema uit Ommen. Zijn uitspraak ‘De vierde klasse is leuk, maar de 3e en de 2e klasse zijn nog leuker’ klonken spelers en supporters als muziek in de oren. De verwachtingen waren hoog gespannen, mede doordat Bernhard Fidom en John Hofman zich bij ‘Dedemsvaart’ hadden aangemeld. De competitie begon met een thuiswedstrijd tegen Wijhe ’92. Dat werd een ijskoude douche. Wijhe ’92 won maar liefst met 6-1. De douche werd gelukkig snel warmer. Mellema pakte in zijn eerste seizoen direct het kampioenschap en ‘Dedemsvaart’ promoveerde naar de 3e klasse B. Er volgde een rondrit door het dorp en ontvangst op het gemeentehuis van Avereest door burgemeester Alle Jan Pijlman. Trainer Mellema zag John Mol vertrekken. Tegenover dat vertrek stond de (terug)komst van Asse Smit, Alfred Hakkers, William Hakkers en Wilfred Hiddink.

Dedemsvaart 1 met trainer Hennie Mellema Staand van links naar rechts : verzorger Willy Mulder, trainer Hennie Mellema, Bert Ruinemans, Kristian Harbers, Asse Smit, Richard Kerkdijk, Eddie Hakkers, Raymond Haverkort, Henri Vogelzang, grensrechter Hans Heering en leider Gerard Dijk. Gehurkt van links naar rechts : Gerhard Wermink, Piet de Graven, Richard Tempelman, Wilfred Hiddink, Alfred Hakkers, Gert Wierbos, John Hofman en William Knol

Na ruim 30 jaar weer 3e klasser

H

et debuut in de 3e klasse (seizoen 1995/1996) was bevredigend. Het duurde weliswaar tot 8 april 1996 (2e Paasdag) voordat ‘Dedemsvaart’ de eerste thuisoverwinning greep, maar die overwinning was ook direct goed voor de 2e periodetitel. Helios uit Deventer werd dat jaar kampioen en ‘Dedemsvaart’ ging samen met Be Quick uit Zutphen en de Koninklijke UD uit Deventer van trainer Robert Maaskant uitmaken wie Helios naar de 2e klasse mocht volgen.

48

De Koninklijke UD was de gelukkige. Op 20 augustus 1996 kwam ‘Dedemsvaart’ Robert Maaskant nogmaals tegen. Nu als trainer van de reserves van FC Zwolle. Voor de beker speelde ‘Dedemsvaart’ thuis een bekerwedstrijd tegen de reserves van FC Zwolle. FC Zwolle 2 won de wedstrijd met 6-0.

O

ok de A-junioren van ‘Dedemsvaart’ waren het seizoen 1995/1996 succesvol. Na een 3e plaats in de najaarsreeks, mocht het team in de voorjaarsreeks van 1996 uitkomen in de promotieklasse. Het team van jeugdtrainer Jan Harm Hultink, met daarin o.a. de latere selectiespelers Johan Heukels en Kristian Harbers werd kampioen van de promotieklas-

se. Onder leiding van assistent trainer Reiny Hulleman beleefde het 2e elftal ook gouden tijden. Na twee achtereenvolgende promoties speelde het team in het seizoen 1996/1997 in de reserve 2e klasse. Het was een zeer goede periode uit de geschiedenis van onze vereniging.

Dedemsvaart 2 met trainer Reiny Hulleman seizoen ‘93/’94 Staand van links naar rechts : trainer Reiny Hulleman, Martin van Dijk, Henk Roel Aeilkema, Jeroen ter Haar, Marco Simons, Jan Bos, Richard Kerkdijk, grensrechter Herman Hemme en de heer en mevrouw Wessels (sponsors) Gehurkt van links naar rechts : Nico Vijfhuizen, Albert Nijboer, Henk Dekker, Michael de Vries, Tjeerd Wijnhoud, Wim Kosse en Tonny Hulleman

Leegloop

N

a het seizoen 1996/1997 stond het jaarlijkse weekendje uit van de 1e selectie wel heel sterk in het teken van het afscheid. In Harderwijk werd afscheid genomen van de selectiespelers John Hofman en Henri Vogelzang (VV Hoogeveen), Richard Tempelman (HZVV), Gerhard Wermink (Heracles), Bert Ruinemans en Egwin Wever (beiden USV). Een groot gemis. Het seizoen 1997/1998 werd dan ook met spanning tegemoet gezien. Het laatste jaar van Hennie Mellema als trainer van ‘Dedemsvaart’, werd er uiteindelijk een van ‘hangen en

49

wurgen’. Op de laatste speeldag – 10 mei 1998 – ontving degradatiekandidaat ‘Dedemsvaart’ kampioenskandidaat Voorwaarts uit Twello. Voorwaarts won met 4-0 en leek – zelfs tot ver na het laatste fluitsignaal – het kampioenschap in de wacht te slepen. In Lemelerveld werd op dat moment de wedstrijd tussen medekampioenskandidaat Lemelerveld en mededegradatiekandidaat Eerbeekse Boys gespeeld. Ver in blessuretijd scoorde Lemelerveld de winnende goal. Dat doelpunt had tot gevolg dat Lemelerveld en Voorwaarts een beslissingswedstrijd moesten spelen voor het kampioenschap en dat ‘Dedemsvaart’ en Eerbeekse Boys een degradatieduel moesten uitvechten. Op 13 mei 1998 werd Lemelerveld kampioen na een 3-1 zege op Voorwaarts. Vier dagen later verlengde ‘Dedemsvaart’ het verblijf in de derde klasse. Op het veld van de voetbalvereniging Heerde werd met 2-0 van Eerbeekse Boys gewonnen. Henk van Zwol uit Hoogeveen werd de opvolger van Mellema. Van Zwol maakte bij ‘Dedemsvaart’ zijn debuut als hoofdtrainer.

Dedemsvaart 1 met trainer Henk van Zwol Staand van links naar rechts : Edwin Halm (sponsor), leider Gerard Dijk, John Hofman, Kristian Harbers, Richard Kerkdijk, Raymond Haverkort, Stefan Mensink, Asse Smit, Johan Heukels, Iwan Bennink, Piet de Graven, keeperstrainer Tone Veneman & trainer Henk van Zwol Gehurkt van links naar rechts : grenrechter Johnny Michel, verzorger Willy Mulder, Wouter Schipper, William Knol, Kris Wessels, Alfred Hakkers, Vincent Koopman, Sander Harbers, Michel Klok, Gert Wierbos en Jan Fictorie

‘D

edemsvaart’ kende een voortvarende start van het seizoen 1998/1999. De eerste drie competitiewedstrijden tegen respectievelijk Voorwaarts, Brink en Orden en SV Enter werden gewonnen. Daarna ging het zeer moeizaam en volgde de bijna onvermijdelijke degradatie naar de 4e klasse. Ook het tweede team degradeert na het seizoen 1998/1999 van de reserve 2e klasse naar de reserve 3e klasse.

50

Wetenswaardigheden uit de jaren 90 Clubblad & plaatselijke pers

I

n de Dedemsvaartse Courant van 15 juni 1990 besteedde verslaggever Arie Bloed veel aandacht aan het clubblad van ‘Dedemsvaart’. Zo schreef hij ondermeer: De van toepasselijke oranje voorziene voorgevel van het clubmagazine van SV Dedemsvaart voorspelt meestal meer dan modaal leesplezier.

Hij miste een naam voor het blad, maar dag mocht volgens hem geen naam hebben. Want tussen voor- en achterflap staan veel interessante zaken. Zo werd er in de besproken uitgave van ons clubblad o.a. aandacht besteed aan het vertrek van Asse Smit naar Alcides (Meppel) en aan het verslag van de bijzondere feestavond van het zesde elftal. Tijdens die feestavond passeerden de kwaliteiten van alle spelers de revue. Over keeper René (Stanley) de Bruin het volgende: Ook dit jaar weer enkele zeer bijzondere acties van onze keeper. Ballen die anders ver waren naast gegaan en waar we wellicht uren naar hadden moeten zoeken, sloeg hij op briljante wijze in het daarvoor bestemde netje tussen de beide palen. Humor van een goed gehalte.

Eigen kantine

B

egin 1992 werd bekend gemaakt dat onze vereniging met ingang van het seizoen 1992/1993 een eigen kantine zou hebben. De voorzitter maakte bekend dat het de bedoeling was dat de bestaande kantine zou worden verbouwd. Omdat er veel werkzaamheden in eigen beheer werden gedaan, ging 2e voorzitter Henk Timmerman de besprekingen voeren met de bouwcommissie bestaande uit Willem Roozendal, Albert van ’t Zand, Eppie Kragt en Willem Nijboer. Ook werd er een kantinecommissie geformeerd, bestaande uit Ria Sok, Arend Kat en bestuurslid Henk Vogelzang. De kantinecommissie ging zich ondermeer bezighouden met de inrichting en de bezetting van de kantine. Op 19 mei 1992 werd er een informatiebijeenkomst georganiseerd in zaal ‘De Waegh’, waarna op 20 november 1992 de officiële opening werd verricht door Alle Jan Pijlman, burgemeester van de gemeente Avereest. Die opening werd spectaculairder dan gepland en levert de vereniging extra publiciteit op. Zelfs de landelijke pers besteedde aandacht aan de openingsstunt. Het was de bedoeling dat de heer Pijlman met een welgemikt schot een papieren doel stuk zou schieten, waarna het bord met de tekst ‘Dit is ons doel’ tevoorschijn zou komen. Pijlman haalde vakkundig uit en de bal ging ook hard en strak door het doel, maar een fractie van een seconde later vloog diezelfde bal ook door een ruit van de toegangsdeur. Veel glasgerinkel en natuurlijk nog veel meer hilariteit. De burgemeester had letterlijk en figuurlijk de officiële opening van het clubgebouw verricht.

51

Veel gezelligheid in ‘Dedemsvaart’ kantine

D

e belangstelling voor de eigen kantine was en is enorm. Met name in het begin kwamen de mensen wekelijks massaal naar het clubhuis en leek de capaciteit ontoereikend. Velen moesten hun drankje staande nuttigen. Het bleef echter gezellig, niet in de laatste plaats door de geweldige aankleding, de door de activiteitencommissie geplaatste jukebox en natuurlijk door een bijzonder fijn team vrijwilligers. Henk Vogelzang verdient alle hulde. Naast zijn reguliere fulltime baan had hij er in feite ‘gewoon’ een baan bij als ‘uitbater’ van een geweldig sfeervol clubhuis. Ook wil ik hier graag de naam Gerard de Graven vermelden. Vooral na zijn overlijden op 26 september 2002 werd heel duidelijk hoe belangrijk zijn rol in het kantinegebeuren is geweest.

Een jeugdige Tonny Hulleman mocht als aanvoerder van pupillen 1 samen met de toenmalige trainer van Dedemsvaart Piet Lankhorst het bestuur van Dedemsvaart een kado aanbieden tijdens de opening van het nieuwe sportpark/kantine in de jaren zestig

Trainingsstage

O

p 28 april 1993 organiseerde de jeugdcommissie een trainingsstage voor de jeugd van 8 tot 14 jaar. Dat gebeurde o.l.v. André Paus en Wilfried Elzinga, selectiespelers van FC Twente. Ruim 55 jeugdspelers kwamen naar het sportpark. Er werd in drie groepen geoefend. Die groepen werden steeds doorgewisseld waarbij steeds één groep in partijvorm speelde, terwijl de anderen oefenden op bal hooghouden, koppen stoppen of afwerken op doel. Het werd een leerzame middag voor de jeugd.

52

Toneelgroep EsVeDe

O

p 2 november 1991 debuteerde de toneelgroep van de activiteitencommissie met de komedie ‘En doarveur al die trammelant’. Het werd een groot succes en sindsdien is de jaarlijkse toneelavond niet meer weg te denken. Prachtige stukken werden opgevoerd. De titels van de stukken waren al even prachtig. Wat te denken van ‘’t Oale mot eerst op’ (1992), ‘De Bok en de Sik (1996), ‘Boer’n op vrijerstoer’n’ (1999) en ‘Een lepelaar op safari’ (2001). De kaarten waren praktisch altijd binnen zeer korte tijd uitverkocht en dat was voor de laatste uitvoering van 31 januari 2004 niet anders. Toen werd in een schitterend décor de klucht ‘Verkeerd verbund’n’ opgevoerd.

November1991

Een scène uit de komedie ‘en doarveur al die trammelant’ Op de foto v.l.n.r. Reiny Hulleman, Gerard Dijk, Jan Bos en Hans v/d Most

53

Overige activiteiten

D

aarnaast organiseert de activiteitencommissie al sinds jaar en dag in april de jaarlijkse sponsorloop met bazar, het dauwtrappen op Hemelvaartsdag, de SVD-familiedag in mei en het doelschieten tijdens de Dedemsvaria feestweek. In 1994 stond er een boerenbruiloft op het programma en in 1995 en 1998 werd een Country and Western avond georganiseerd.

JL

A

l in een grijs verleden was Jan Lutterop actief voor ‘Dedemsvaart’. In het jubileumboekje uit 1979 las ik dat hij vele kilometers heeft afgelegd van, naar en op de velden voor het op- en afhaken van de doelnetten, voor het plaatsen en weghalen van de hoekvlaggen, voor de controle van de kleedgelegenheden voor en na de wedstrijden en voor het sluiten en openen van de windluiken in de tribune.

Maar de meeste kilometers legde hij af voor het trekken van de kalklijnen. Eerst spande hij een touwtje en daarna ging hij achter het kalkwagentje om mooie strakke lijnen te trekken. Later werd Jan Lutterop bekend om zijn JL-actie. In zijn ééntje heeft hij duizenden euro’s voor ‘Dedemsvaart’ ingezameld. Jan Lutterop (2e van rechts; achterste rij)

Staand van links naar rechts : Jaap Haar, Appie Dekker, Gerard Schulte, Herman Jansen, Herman Schwieters, Klaas van Veen, Klaas Veldman, Rein Steen, Jan Lutterop en Wim Menzo Gehurkt van links naar rechts : Wim Hartman, Gerard Froeling, Gait Wijnhoud en Herman Dijk

Tribune

D

irect na afloop van het seizoen 1996/1997 werd begonnen met de bouw van de lang gewenste tribune en werden er acties georganiseerd om gelden binnen te halen. Voor honderd gulden kon men een kuipstoeltje ‘kopen’. Op 1 augustus 1997 had onze vereniging er al ruim zeventig van de gewenste honderd verkocht. Samen met zustervereniging SCD ’83 werd ook een grote verloting georganiseerd. De loten werden op 22 augustus 1997 huis aan huis door de C en D jeugd van beide verenigingen verkocht. Op 7 september 1997, werd de tribune officieel in gebruik genomen. Voor aanvang van de wedstrijd tegen De Zweef uit Nijverdal werd de openingshandeling verricht door burgemeester Alle Jan Pijlman. Hij werd daarbij geassisteerd door voorzitter Gerard Froeling en SCD ’83 voorzitter Gerrie Okken. De Zweef won die wedstrijd overigens met 0-1.

54

De fraaie tribune De Poolse Bruid

O

p 3 oktober 1998 trouwde Jan Zwiers in Torun (Polen) met zijn charmante Mirka. In verband met dat huwelijk, vertrok een dag eerder om vijf uur ’s ochtends een bus richting het prachtige Torun.

Die bus was gevuld met familie van Jan en een groot aantal spelers met aanhang van het zesde elftal. Na een reis van 17 uur arriveerde de groep bij Hotel Kosmos in Torun. Het werd een prettig verblijf en een prachtige bruiloft. De kerkelijke inzegening was in twee talen en na de inzegening vertrok het gehele gezelschap naar de feestzaal voor een smakelijk diner, gevolgd door een zeer geslaagde feestavond.

Trouwe bestuurders

H

eel veel bestuurders van onze vereniging hebben door de jaren heen de goede gewoonte gehad om hun bestuursfuncties gedurende een groot aantal jaren uit te oefenen. Woens-

dagavond 3 oktober 1994 kreeg bestuurslid Henk Timmerman tijdens de algemene ledenvergadering de gouden KNVB-speld opgespeld. Timmerman is dan 25 jaar bestuurslid geweest en nam die avond afscheid. Henk werd die avond ook benoemd tot erelid van de vereniging. Een jaar later, tijdens de ledenvergadering van 9 oktober 1995 kreeg Rinus Dijk de gouden bondsspeld wegens 25 jarig lidmaatschap van het bestuur.

55

Sensationeel

W

oensdagavond 26 juli 1995 mocht 3e klasser SV Dedemsvaart op De Boekweit een wedstrijd spelen tegen eredivisionist Go Ahead Eagles van trainer Ab Fafié. Normaal gesproken eindigen dergelijke wedstrijden in grote overwinningen voor de betaalde voetballers. In de dagen voor die 26e juli hadden de Eagles de oefenwedstrijden tegen respectievelijk Dwingeloo en Terwolde ruim gewonnen met 8-1 en 9-3. Het SV Dedemsvaart van gelegenheidstrainer/coach Rinus Dijk moest het volgende ‘slachtoffer’ worden. In het eerste kwartier van de wedstrijd oefende Go Ahead zeer grote druk uit op ‘Dedemsvaart’, maar de grote kansen en de kleine kansjes waren niet aan de professionals besteed. Zelfs de penalty die na twintig minuten aan Go Ahead werd toegewezen, werd niet benut. Doelman Freek van Elburg ranselde de door Marco Heering genomen strafschop uit zijn doel. Vlak voor rust nam ‘Dedemsvaart’ verrassend de leiding. Een schot van Asse Smit werd niet goed weggewerkt en via John Hofman verdween de bal in het doel. Na de rust werd ‘Dedemsvaart’ op eigen helft vastgezet. Wilfred Hiddink, die de plaats onder de lat had overgenomen van Freek van Elburg, moest enkele malen handelend optreden. Opnieuw wist Go Ahead de kansen echter niet te benutten. Een grote verrassing leek nabij en zeker toen ‘Dedemsvaart’ er in slaagde om zelfs de 2-0 op het scorebord te brengen. Een pass van invaller Jan Fictorie zette mede-invaller Henry Nijsingh alleen voor het doel. Nijsingh bleef zijn zenuwen èn Eagles doelman Jan Bos de baas. Zeer fraai scoorde hij het tweede Dedemsvaartse doelpunt. Dat Bas Leferink tien minuten voor tijd nog de 2-1 scoorde, was alleen van belang voor de statistieken. Menig vakantieganger heeft op één van de volgende dagen na de wedstrijd op zijn of haar vakantieadres vol ongeloof gekeken naar de sensationele uitslag van deze oefenwedstrijd.

56

TV camera’s op ‘De Boekweit’

O

p 3 november 1996 speelde ‘Dedemsvaart’ thuis tegen Lemelerveld, een duel in de oostelijke 3e klasse B. Op zich een aardige wedstrijd, maar eigenlijk niet echt iets speciaals. Toch was er de gehele middag een cameraploeg van de toenmalige zender Sport 7 aanwezig. Die cameraploeg was naar sportpark De Boekweit gekomen om de nieuwe trainer van Lemelerveld te volgen. Wie dat dan wel niet was? Niemand minder dan de fors gebouwde Cees van Kooten, die nog samen met Piet Schrijvers en Johnny Rep bij PEC Zwolle ’82 heeft gevoetbald.

Onderscheiden

O

p 29 april 1999 werd voorzitter Gerard Froeling benoemd tot lid in de orde van Oranje Nassau. De bijbehorende Koninklijke onderscheiding werd hem opgespeld door Alle Jan Pijlman, dan nog burgemeester van Avereest. Froeling was tot 1992 eigenaar van supermarkt De Spar en lid van het hoofdbestuur van de landelijke organisatie van De Spar. Sinds 1975 is hij actief als voorzitter van onze vereniging. Bijna vier jaar later werd onze actieve voorzitter opnieuw gehuldigd. Op zaterdag 25 januari 2003 werd hij in cultureel centrum ‘De Voorveghter’ te Hardenberg gehuldigd als vrijwilliger van het jaar 2002. Niet alleen omdat hij op dat moment al meer dan een kwart eeuw voorzitter is van SV Dedemsvaart, maar ook omdat hij tevens op vele andere gebieden vrijwilligerswerk verricht. Onder andere ten behoeve van de Avereester Kunstkring, verzorgingstehuis Avondlicht, Tafeltje Dekje en de Sint Vitus Parochie. Uit handen van wethouder Jan Koops van de gemeente Hardenberg ontving hij een bronzen beeldje dat geborgenheid symboliseert.

Gebroeders Mühren op De Boekweit

O I

p vrijdag 14 juni 1996 gaf het duo Gerrie en Arnold Mühren uit Volendam een voetbalclinic aan de voetbaljeugd (9 t/m 16 jaar) van onze vereniging. In nauwe samenwerking met de jeugdleiders werkten de twee zeer ervaren ex-internationals met onze jeugdspelers de volgende onderdelen af: afwerken op het doel; positiespel; partijspel & snelheidscircuit. De belangstelling voor deze clinic was zeer groot.

Presentatiegids n september 1996 verscheen de eerste presentatiegids van onze vereniging. In het voorwoord schreef voorzitter Gerard Froeling dat het bestuur de voetbalvereniging ‘Dedemsvaart’ meer en meer wil uitdragen binnen de gemeente en dan natuurlijk vooral binnen de plaats Dedemsvaart.

‘De presentatiegids is daarvoor een uitstekend middel’, aldus de voorzitter. Was het eerste exemplaar nog volledig zwart/wit, een jaar later was de gids al een stuk aantrekkelijker met een kleurenfoto van de 1e selectie op de voorplaat. In de latere edities werd de gids verder verfraaid met een kleurenfoto van de selectiespelers op de middenpagina’s.

57

Presentatiegidsen uit 1996 en 2003

Duizendjarig voetbalelftal

I

n dagblad ‘De Telegraaf’ van donderdag 4 februari 1999 werd aandacht besteed aan het achtste team van ‘Dedemsvaart’. Uit het artikel: Samen zijn ze morgen op de kop af 1000 jaar oud. Reden dus voor een heuse millenniumverjaardag voor de voetballers van het achtste team van SV Dedemsvaart, met in de gelederen onder anderen A. Pijlman, in het dagelijks leven burgemeester van Avereest waar Dedemsvaart onder valt. Verderop in het artikel meldde Jan Berkenbosch trots dat de gemiddelde leeftijd van het team weliswaar hoog is, maar dat het team toch maar in het bezit is van een ongeslagen status van 68 competitiewedstrijden. ‘Onze bijnaam is het AC Milan van Avereest’, aldus Berkenbosch. Het ‘stokoude’ 8e team uit 1999 Staand van links naar rechts: Leider Gert Hulleman, Jan Knol, Riekus Lunsing, Sandro Broeke, Jan Berkenbosch, Alle Jan Pijlman, Wim Adema, Anne Peter Frankes & Steven Keupers Gehurkt van links naar rechts: Geu Smit, Egbert Kragt, Lambert Olijve, Henri Postma, Dolf op de Woert, Gerrit Schipper en op de motor sponsor Gerrit Jan Timmerman

58

Jubilarissen

H

et laatste punt van de ledenvergadering van 4 oktober 1999 stond in het teken van de jubilarissen Geu Smit en Harrie Hulleman. Beiden maakten al 25 jaar deel uit van het bestuur. Voorzitter S. de Jong van de KNVB district Oost, kwam voor die gelegenheid naar Dedemsvaart. Geu Smit kreeg de zilveren waarderingsspeld opgespeld door de heer de Jong, die daarna stil stond bij het jubileum van Harrie Hulleman. In het 70 jarig bestaan van ‘Dedemsvaart’ was Hulleman nog maar de 9e secretaris, een functie die hij maar liefst 24 jaar vervulde. De heer de Jong vond dat zeer bijzonder en overhandigde Harrie Hulleman de gouden waarderingsspeld met oorkonde. Ook de leden spraken hun grote waardering uit en schonken hem een fraaie zonnewijzer. Harrie had zich niet herkiesbaar gesteld en nam die avond afscheid van het bestuur waarin hij zo lang een zo belangrijke rol speelde. Toen voorzitter Gerard Froeling op 9 oktober 2000 de vergadering wilde openen, verscheen de heer S. de Jong opnieuw ten tonele. Hij nam de microfoon van de voorzitter over en meldde het een eer te vinden dat hij nu de voorzitter van ‘Dedemsvaart’ in het zonnetje mocht zetten. Al 25 jaar hanteerde Gerard Froeling de voorzittershamer. De heer de Jong schetste hem als een bijzonder veelzijdig man die veel met ‘Dedemsvaart’ bezig is, maar daarnaast ook nog veel vrije tijd besteedt aan andere maatschappelijke instellingen binnen de plaats Dedemsvaart. Froeling ontving die avond de gouden waarderingsspeld van de KNVB.

´Dedemsvaart’ in het nieuwe millennium

D

e eerste competitiehelft van het seizoen 1999/2000 in de 4e klasse H verliep zeer moeizaam. Na twaalf wedstrijden stond ‘Dedemsvaart’ onder de degradatiestreep met 11 punten uit 12 wedstrijden. Er volgde gelukkig een veel betere tweede competitiehelft. Het bestuur besloot om na twee seizoenen afscheid te nemen van de sympathieke hoofdtrainer Henk van Zwol. Hij werd met ingang van 2000/2001 opgevolgd door Bert Rohde. Jan Bos werd aangesteld als zijn assistent. Op 6 mei 2001 behaalde ‘Dedemsvaart’ het kampioenschap in de thuiswedstrijd tegen SV Dalfsen. Vele toeschouwers kwamen die dag naar het sportpark om getuige te zijn van de wedstrijd van het jaar. Kristian Harbers had de dag van zijn leven. Nadat Jan Huizing de eerste goal had gescoord, nam Kristian de rest van de productie voor zijn rekening. ‘Dedemsvaart’ won met 4-2 en promoveerde weer naar de 3e klasse. De kampioenswedstrijd was tevens de laatste wedstrijd van Piet de Graven. Zijn naam duikt voor het eerst op in de selectie van het seizoen 1980/1981. In 2001 sloot hij zijn lange carrière als speler af met een kampioenschap. Een mooier afscheid kon hij zich niet wensen.

Afscheid van een topper: Piet de Graven op de schouders

59

Dedemsvaart 1, kampioen 2000/2001 Staand van links naar rechts : verzorger Willy Mulder, Piet de Graven, grensrechter Johnny Michel, Sybren Poppen, Marco Hulst, Jan Huizing, Kristian Harbers, William Knol, Werner Hogenkamp, trainer Bert Rohde, Johan Heukels, Richard Kerkdijk, Martin Redder en Jordi Dijk Gehurkt van links naar rechts : Henri Vogelzang, Jean Claude Mundele, Sander Harbers, Vincent Koopman, leider Gerard Dijk en Alfred Hakkers

Vreugde en verdriet

N

adat op zondagmiddag en –avond 6 mei spontaan en uitbundig het kampioensfeest was gevierd, werd er op zondag 29 mei nog een keer gepland een feestje georganiseerd ter ere van het kampioenschap. Velen vanuit de vereniging en van buiten de vereniging kwamen naar het clubhuis om het eerste team en het bestuur te feliciteren met het behaalde kampioenschap. Het clubhuis was nagenoeg vol en er werden mooie woorden gesproken door o.a. wethouder Max Westbroek en de heer van der Berg van de KNVB district Oost. Ondanks al die fraaie woorden, begon het seizoen 2001/2002 zeer dramatisch in de 3e klasse. Spelers en supporters moesten heel lang wachten op de eerste punten. Het was bijna om moedeloos van te worden. Pas in de negende wedstrijd van dat seizoen werd het eerste punt behaald. Op 4 november 2001 werd het op ‘De Boekweit’ 1-1 tegen Lemelerveld. Ondanks de altijd geweldige steun van de supporters kon ‘Dedemsvaart’ het dat jaar niet bolwerken en degradeerde weer naar de 4e klasse H. In het seizoen 2002/2003 duurde de malaise nog even voort. De resultaten bleven ver achter bij de verwachtingen en in de slotfase van de competitie werd de deur naar de 5e klasse voor ons zelfs al op een kiertje gezet. Gelukkig kwam de bezinning op tijd. Op 4 mei 2003 ging ‘Dedemsvaart’ van de eerste tot en met de laatste minuut voluit tegen nummer laatst Broekland. Het werd een ruime 7-0 overwinning. Uiteindelijk eindigde ‘Dedemsvaart’ op plaats negen. Jammer voor trainer Bert Rohde die na drie jaar afscheid nam en bijzonder jammer voor Gerard Dijk die na elf jaar niet langer beschikbaar was als leider. In zijn afscheidsinterview in het clubblad zei trainer Rohde onder andere het volgende: ‘Op het mentaliteitspunt valt bij ‘Dedemsvaart’ de grote winst te boeken’ en ‘Ik ben er van overtuigd dat ‘Dedemsvaart’ volgend jaar bij de beste drie eindigt’.

60

Seizoen 2003/2004

T

ainer Bert Rohde werd na drie seizoenen opgevolgd door Sip Bloemberg uit Coevorden. ‘Dedemsvaart’ verruilde Amsterdamse bluf voor Drentse nuchterheid. Het klikte goed en er werden goede resultaten behaald. Lange tijd was ‘Dedemsvaart’ een kanshebber voor het kampioenschap. ‘Dedemsvaart’ eindigde uiteindelijk als tweede, mede dankzij een verbetering van de wedstrijdmentaliteit. Het bestuur en de spelers wilden heel graag verder met trainer Bloemberg. Geheel onverwacht werd in december 2003 echter bekend gemaakt dat hij aan het einde van het seizoen zou vertrekken. Niet dat hij het niet naar zijn zin zou hebben bij ‘Dedemsvaart’, integendeel zelfs. Sip Bloemberg moest de beslissing nemen, omdat hij zijn trainerschap van een zondag voetbalvereniging niet kon combineren met zijn nieuwe baan. Marco Onderberg uit Zwolle werd aangesteld als de opvolger van Bloemberg.

Bloemberg sloot zijn seizoen bij ‘Dedemsvaart’ af met een periodekampioenschap en hij stak niet onder stoelen of banken dat hij via de nacompetitie alsnog de 3e klasse wilde bereiken. In de eerste ronde van de nacompetitie trof ‘Dedemsvaart’ een oude bekende, te weten de voetbalvereniging Heerde. In Heerde werd een zeer ongelukkige 3-2 nederlaag geleden, maar de return op ‘De Boekweit’ werd met 31 gewonnen. Het waren twee fijne wedstrijden tussen twee aanvallende ploegen. In de tweede ronde was het zeer verdedigend ingestelde Zwolle SV de tegenstander. Op 20 mei (Hemelvaartsdag) werd, geheel onnodig, op eigen veld een 0-1 nederlaag geleden. Die achterstand werd in de return op zondag 23 mei in de 35e minuut gelijk getrokken en gezien het spelbeeld leek er geen vuiltje meer aan de lucht. Het zou toch wel heel raar moeten lopen als ‘Dedemsvaart’ de finale niet zou bereiken. Maar het liep wel raar. De evrijdende tweede goal werd niet gescoord en een serie penalty’s leek de beslissing te moeten brengen.

61

Heerde - Dedemsvaart

Zwolle -Dedemsvaart

Zo ver kwam het echter niet. In blessuretijd scoorde Zwolle de onverwachte gelijkmaker en verzekerde zich daarmee van de finaleplaats. Dit keer voor ‘Dedemsvaart’ derhalve geen promotie in een jubileumjaar.

Wetenswaardigheden uit de jongste geschiedenis Business Club

H

et bestuur van onze vereniging wil veel doen om spelers aan zich te binden. Om de aan de zogenaamde ‘randvoorwaarden’ verbonden kosten niet uit de vereniging te laten komen, werd in het seizoen 1999/2000 de Business Club van ‘Dedemsvaart’ opgericht. De club begon met veertien leden. Bij aanvang van het seizoen 2003/2004 was het aantal leden gegroeid tot zesentwintig. Met het geld dat de club inbrengt kan het bestuur er voor zorgen dat er activiteiten worden georganiseerd die ten goede komen aan het collectief. Zo kregen bijvoorbeeld de jeugdleiders jassen, werd een compleet tenue geschonken aan het beloftenteam en mochten alle jeugdtrainers onlangs nog een nieuw trainingspak in ontvangst nemen. En dankzij de Business Club konden de spelers van de 1e en 2e selectie op 26 april 2003 in Gelsenkirchen de wedstrijd Schalke 04 tegen VFL Bochum bezoeken. De sponsorcommissie organiseert voor de leden van de Business Club ook activiteiten. Zo werd op 23 maart 2000 een lezing gehouden door de heer Harry Been, algemeen directeur van de KNVB en een paar dagen later werd het Gelredome in Arnhem bezocht en was men ’s avonds getuige van de wedstrijd tussen Vitesse en Heerenveen. Inmiddels is de jaarlijkse lezing en het bezoek aan een wedstrijd al bijna traditie geworden. In de jaren 2001 tot en met 2004 waren de sprekers achtereenvolgens: de heer Jan de Jonge (trainer BVO Emmen), de heer Jan Smit (deurwaarder te Ommen en voorzitter van BVO Heracles), de heer C. van Woudenberg (lid van de hoofddirectie van de KLM) en de heer Gerard Kemkers (coach TVM schaatsploeg). Zie foto.

62

Scorebord

N

a de bouw van de tribune (1997) werd er na afloop van het seizoen 2000/2001 begonnen met de uitbreiding van de opstallen. Aan het bestaande gebouw werden twee extra grote kleedkamers gebouwd en er kwam een goede bergruimte. Het gevolg van die verbouwing was, dat ook het dakterras veel groter werd. Bij goede weersomstandigheden volgen velen de wedstrijden op het hoofdveld graag vanaf die plaats. Dankzij Rabobank Vaart en Vecht kon voor aanvang van het seizoen 2002/2003 een fraai elektronisch scorebord worden geplaatst.

Ons ruime dakterras functioneert ook als ere-loge J(eugd)-team

O

p 9 mei 2001 werd het J-team opgericht. Het team bestaat uit een uit groep jeugdleden die als doelstelling hebben alle jeugdleden actief te betrekken bij de organisatie en uitvoering van zowel sport- als andere activiteiten binnen de voetbalvereniging ‘Dedemsvaart’. Het belangrijkste doel is het aanbod van activiteiten beter bij de wensen en behoeften van de jeugdleden aan te laten sluiten en daardoor de vereniging jeugdvriendelijker te maken.

63

Het J-team uit 2001 Van links naar rechts : Remco Gras, Sjaak Hoorn, Roy van Zijl, Sander Overmeer, Sander de Boer, Leon van Zijl, Denise Aufderhaar en Joyce Damming.

Moat van de Voart

D

e roep om een supportersvereniging werd de laatste jaren steeds luider. In 2001 werd de roep gehoord en namen Bart Fictorie en Hans Heering het initiatief om een supportersvereniging op te richten. Na het nodige voorbereidende werk werd op 22 augustus 2001 een oprichtingsvergadering belegd. Voor zover ik kon nagaan werd er ruim 51 jaar eerder, te weten op 10 augustus 1950 ook getracht een supportersvereniging op te richten. Ik heb niet kunnen achterhalen of de vereniging toen ook werkelijk van de grond is gekomen. De oprichtingsvergadering van 22 augustus 2001 werd goed bezocht. De vergadering was goed voorbereid en de aanwezigen spraken zich unaniem uit voor een aantal wezenlijke uitgangspunten. Zo zou de supportersvereniging een zelfstandige club moeten worden met een eigen bestuur; zouden de ontvangen gelden ten goede moeten komen aan ‘Dedemsvaart’ (van aspirant tot selectiespeler) en zou de nieuwe vereniging geen concurrent mogen worden van bijvoorbeeld de activiteiten- of de sponsorcommissie. Nog diezelfde avond ging een voorlopig bestuur onder voorzitterschap van Henk Heukels aan de slag. Op 14 september 2001 waren er al 138 leden ingeschreven. Negen maanden later, op 1 juli 2002, passeerde de akte van oprichting bij notariskantoor Linde. Dedemsvaart is dan een volwaardige vereniging rijker, te weten de ‘Moat van de Voart’, met de alleszeggende toevoeging ‘supportersvereniging van SV Dedemsvaart’.

64

Ontwerp Jan Bos

Het fraaie logo van de supportersvereniging

V

anaf de oprichtingsvergadering timmerde de nieuwe vereniging aan de weg met ondermeer klaverjaswedstrijden en het vier tegen vier toss en snerttoernooi. Op 12 januari 2002 werd de supportersreis naar de finale van het Protos Weering zaalvoetbaltoernooi georganiseerd en op 20 maart 2002 werd er een voetbalclinic voor pupillen georganiseerd. Die clinic werd verzorgd door de FC Zwolle spelers Henry Louwdijk, Arne Slot en Albert van der Haar. Er kwamen ruim honderd pupillen en het was goed dat een deel van onze jeugdleiders en –trainers die middag ook aanwezig was om de profvoetballers te assisteren.

Samenwerking

I

n de algemene ledenvergadering van 8 oktober 2001 stond voorzitter Froeling een ogenblik stil bij de daling van het aantal leden. Het aantal leden was in vijf jaar tijd met ruim zestig gedaald (van 500 in 1996 naar 438 in 2001). De oorzaak van de daling lag vooral bij de A en B jeugd en dat leidde er toe dat er een samenwerking tot stand kwam tussen

65

de beide Dedemsvaartse voetbalverenigingen. Er was een gecombineerd A-elftal onder de naam SCD ’83 A2 en een gecombineerd B-elftal onder de naam ‘Dedemsvaart’ B2.

Protos Weering zaalvoetbaltoernooi

V

eel voetballers zijn heel bezeten van een spelletje zaalvoetbal. Niet alle veldvoetbaltrainers en bestuurders zijn daar altijd even gelukkig mee. De grote animo voor het zaalvoetbal blijkt jaarlijks uit de belangstelling voor het door PROTOS (Steenwijksmoer) georganiseerde PW zaalvoetbaltoernooi. In de editie van 2003/2004 bereikte ‘Dedemsvaart’ de finale. In sporthal Angelslo te Emmen werd het op 12 januari 2002 een groot feest. De andere finalisten waren Germanicus (Coevorden), Titan (Nieuw Weerdinge), SVBO (Emmen), HODO (Hollandscheveld) en Stadskanaal. ‘Dedemsvaart’ werd weliswaar laatste, maar de finale liet een onuitwisbare indruk achter op de spelers en de massaal meegereisde supporters.

Aanpassing statuten

I

n verband met het feit dat er steeds minder leden bereid zijn om als vrijwilliger iets voor de vereniging te betekenen is er door het bestuur lang nagedacht en gesproken over hoe dit probleem opgelost zou kunnen worden. Vooral het feit dat het oorspronkelijke enthousiasme voor de eigen kantine zo was getemperd baarde het bestuur grote zorgen.

66

In de algemene ledenvergadering van 11 november 2002 werd door het bestuur voorgesteld omde volgende bepaling in de statuten op te laten nemen: De leden zijn verplicht, die werkzaamheden voor en namens de vereniging uit te voeren, die voor het voortbestaan en goed functioneren van de vereniging noodzakelijk zijn, zulks naar het oordeel van het bestuur. De vergadering ging – na enige discussie maar met grote meerderheid – akkoord met het voorstel. Omdat niet het benodigde aantal leden aanwezig was, werd er een extra ledenvergadering uitgeschreven en wel op 2 december 2002. In die vergadering werd het voorstel definitief geaccepteerd.

Tot slot Hoe kan ik dit jubileumboek beter en passender eindigen dan met de tekst van ons clublied ‘Hup één twee, ’t is DVC’.

Refrein Hup één twee, ’t is DVC. Wie gaat er met ons naar ‘De Boekweit’ mee Hup één twee, ’t is DVC Wie gaat er in het weekend mee Wie er komt of waar men gaat ’t Is Dedemsvaart die hem verslaat In de bar of op het veld Dedemsvaart, dat is de held Refrein Alleman van het platteland Die staan te juichen langs de kant Want de club is weer bijeen En dat weet een iedereen Refrein Wordt er weer een goal gescoord De tegenstander in de grond geboord Oranje blauw die heeft plezier Na afloop grote glazen bier Refrein

67

Staand v.l.n.r. Gerrit Hulleman, Sander Harbers, Harmen Klinkenberg Alex de Boer, Riekus Lunsing en Geu Smit. Zittend v.l.n.r Rinus Dijk, Tonny Ramaker, Gerard Froeling, Gerrit Schipper en Hilco van Dijk.

68

Staand v.l.n.r. Johnny Michel, Richard Kerkdijk, Marco v/d Sluis, Joram Tupamahu, Kristian Harbers, Johan Heukels, Harmen Koiter, Sander Harbers, Vincent Koopman, Sybren Poppen, John Mol en Willy Mulder (verz) Zittend v.l.n.r. Bart Fictorie, William Knol, Frank Redder, Guido van Zijl, Richard Arends, Marco Hulst, Jan Huizing, Michel Klok en trainer Sip Bloemberg

Staand v.l.n.r. Bert Rene Timmerman, Jordi Dijk, Werner Hoogenkamp,Mike Zwakenberg, Wim Kosse, Marcel Hulleman, Mark de Boer, Hans de Wilde en trainer Henk Dekker Zittend v.l.n.r. Stephan Som, Bart Borger, Emiel Brouwer, Harmen Koiter, Michael Hullegie, Jarno Takens en Marco van de Sluis

69

Staand v.l.n.r: Allard Smit, Mintjan Soer, John Bruins, Remco Bruins, Marcel Hakkers, Gert Wijnhoudt, Arie Oordt, en leider Gerrit de Lange Zittend v.l.n.r. Fennie de Lange, Eddi Hakkers Musa Cerinci, Leon van Zijl, Marcel van Diepen, Thijs van Zijl, Martin Redder en John Hofman

Staand v.l.n.r. Edwin Gras,Gerjan Schipper, Jurjan Dorgelo, Martin Kragt, Simon Holster, Nico Dorgelo, Robin Dijsselhof, Edwin Kogelman en Henry Nysingh. Zittend v.l.n.r. Albert Nijboer, Jos Polhaar, Eddie Nijhuis, Edwin van Gijssel, Alfred Valk, Wouter Plas en Nico Jonker

70

Achterste rij v.l.n.r: Alle Jan Pijlman, Roelof Lubbers, Jans Huizing, Sandro Broeke, Erik Sok, Rieks Drogt Jan Knol en Tonny Hulleman Zittend v.l.n.r: Gerrit Schipper, Hans Haarmeijer, Tonny Ramaker, Jos Verweg, Henri Postma, Henk Jansen en Henri van Keulen

Staand v.l.n.r. Harry Borger, Willeke houtman, Johnny Michel, Frank Scholten, Jan Groen, John Scholten, Ronald Kuilder, Leo Haarmeijer, Gerrit Oordt en Henk van Zijl. Zittend v.l.n.r. Henk Drenth, Henk Vogelzang, Albert van Zandt, Bert Dunnewind, Rene de Bruin, Gerwin Koster en Rein Vinke.

71

Achterste rij: Roelof Klooster, Vincent Michel, Kristian Ekkelkamp, Arjan Duiven, Jeroen Duiven, Mark Nijenhuis, Harry v.d. Vecht & Jerry Kadir Zittend: Dietrich Mulder, Robin Lindeboom, Ronald de Graven, Robert Fidom, Patrick Gruppen, Gijs Adema & Sander Redder

Kleurenfoto Dedemsvaart 1 Bert ten Katen,Arnold Schumacher, Gerrit Reurink, Jan Jansen, Henk Schuurman, Sander Koopman, Willem van Tolie, Freek van Elburg. Zittend v.l.n.r. Jan Berkenbosch, Dolf op de Woert, Jan Hulleman, Eppie Kragt, Wim Adema, Reiny Hulleman en Anne Peter Franken

72

Staand v.l.n.r. Johnny Michel, Johanna Kerkdijk, Dianora de Jager, Jaqueline Schipper, Kristel Kerkdijk, Sandra Seinen, Renske Snoyer, Denise Auf der Haar,Angelique de Bruin, Marjetta Wolf en Laurens Damming (trainer) Zittend v.l.n.r. Tanja Vos, Joyce Damming, Linda Veerbeek– Hahn, Annelies ten Brink, Carola Maarhuis, Muriel Winter en Annelies Huizinga

Staande v.l.n.r. Mohini Meesters, Anandi van Dijk, Mark Hoorn, Michael Hullegie, Rens Damming, Manuela Timmermans en Roëlle Pielman Zittend v.l.n.r. Dianne van Duren, Laura Batterink, Esme Krommedijk, Marjolein Hoorn, Linda Pielman en Marlinde Uri

73

Staand v.l.n.r. Romilda Damming (leidster), Samantha Kuipers, Bernadette Herssevoort, Felicia Kalter, Sophie v Riet,Davida de Bruin, Annelies ten Brink (leidster), Petra de Bruin (leidster) Zitend v.l.n.r. Lisa Koers Annemiek van Echten, Marjolein Hoorn, Joyce Ganzeboer, Sylvana Janssen, en Paula v.d Boom

Staand v.l.n.r. Michael Hullegie (grensr), Werner Hoogenkamp (trainer), Michiel van Hedel, Niels van de Streek, Sander de Boer, Remco Dopmeijer en leider Heiko Tiggelaar. Zittend v.l.n.r. Roy van Zijl, Edwin Oosterveen, Berry Lammers, David Kroezen, Mike Hoorn, Roland Knol en Renz Damming

74

Staand v.l.n.r. leider Alex de Boer, Nelo Domingues, Zibar Moulud, Niels de Boer, Sander Overmeer, Jan Bezoen, Thomas Damming, Joost Hakkers, Freddy de Boer (trainer), Michel Bosman (grensrechter) Zittend v.l.n.r. Claudia Morais, Rick ten Cate, Roy van Zijl, Roy Schoemaker, Sjaak Hoorn, Gerald Dijk en Leon Muller

Staand v.l.n.r. leider Martin Schoemaker, Barry Middelkoop, Harmando Wolf, Bram Brouwer, Pepito Tuit, Niels de Boer, en trainer Joop van de Belt. Zittend v.l.n.r. Bastiaan Redeker, Jose Ulva, Achmed Yassin, Raymond Diek, Stephan van de Belt, Jonathan Windster,en Sander Overmeer

75

Staand v.l.n.r. grensrechter Niels van de Streek, leider Bert Middelkoop, Djonnie Bakker, Tom Klinkenberg, Joris Opdam, Affienus Veenstra entrainer Mark de Boer Zittend v.l.n.r Thomas Jut, Frank van Zijl, Thomas Hoorn, Tom Brinkhuis, Mike van de Veen en Edward Cole

Staand v.l.n.r. trainer Bart Borger, Ruben Klinkenberg, Jan van Dijk, Kasper van ‘t Zandt, Dion Reurink, Ivar Schonewille, Jochem van Pareren, Stef Ramaker en leider Tonny Ramaker. Zittend v.l.n.r. Koen Ebbers, Rutger Postma, Bryan Bos, Leroy Mol, Patrick Pater, Jordy Eggengoor en Marcel Drenth

76

Staand v.l.n.r. leider Peter ten Katen, Stefan uit het Broek, Jeroen Zwiep, Arne Kanters, Dennis Gras, Hugo Hoogeboom, Ramon Hein, Jermo Boer, Jeffrey Schipper en leider Roland Knol. Zittend v.l.n.r. Tom Opdam, Joris van Zijl, Ruben Hertsenberg, Jeroen de Groot, Rick Eggen, Maikel Bauwman, Mark Dix en Atigula Ekrampoor

Staand v.l.n.r. Jelle Timmerman, Kevin Roozendal, Twan Dekker, Mathijs van Duren en trainer Martin van Dijk Zittend v.l.n.r. Jori Schonewille, Dylan van Bree, Aydin Goksen, Bas Krommendijk en Frank Nijhuis

77

Staand v.l.n.r. Trainer Daniël Koop, Peter Herssevoort, Dylan Lenters, Jasper Hendriks, Ivo Mosterman en trainer Sander de Boer Zittend v.l.n.r. Stef Mosterman, Marnix Uri, Wilco Moes, Amel Tulic en Mathijs Schumacher.

Staand v.l.n.r trainer Frank Redder, Jaap Perlot jr, Tom Scholten, Tjeerd Hoekstra en leider Jaap Perlot Zittend v.l.n.r. Leroy Eggengoor, Marco Ooms, Jori Schonewille en Jerom van Pareren.

78

Staand v.l.n.r. trainer Michiel van Hedel, Jordan Goudbeek, Wesley Meyer,Ryan Hormez, Bryan Schoemaker, Rick Naaktgeboren en leider Gait Drogt Zittend v.l.n.r. Roy Drogt, Victor Looyenstein, Dieudonnee Muhoza en Robin Drenth.

Staand v.l.n.r. leider Simon Holster, Mathijs Koops, Luuk Holster, Julian van Dijk, Sander Stoeten en leider Freddy van Dijk Zittend v.l.n.r. Arjon Hilberink, Jeroen Derksen, Jeroen van Dijk en Tim Hilberink

79

Staand v.l.n.r. Leider Martin Koops, Andre Snippe, Hugo Luinstra, Lennard Koops, Nando van Dijk en leider Adriaan Hofman Zittend v.l.n.r. Jordy Boer, Pascal Stolte, Doeke van de Weide en Nick Hofman

Staand v.l.n.r. leider Arie Stolte, Michel Stolte, Jordy van de Heide, Jarret Hovinh en leider Harry Redder Zittend v.l.n.r. Vince van Dijk, Bas van Elburg, Jessica Redder en Germain Veurink

80

Staand v.l.n.r. leidster Bianca Kiewiet, Cheyenne van den Goorbergh, James Mugabo, Simone Herssevoort en trainer Niels de Boer. Zittend v.l.n.r. Jolien Jansen, Glen Kuipers, Ali Ghazi, Soraya Janssen, Leroy Eggen, Mike Hilberink en Randy Meyer

Dit jubileumboek is mede mogelijk gemaakt door sponsoring van de volgende bedrijven:

81

82

83

INHOUDSOPGAVE Pagina

1:

Voorwoord van de samensteller

Pagina

2:

Colofon

Pagina

3:

Voorwoord van voorzitter Gerard Froeling

Pagina

4:

Voorwoord van wethouder Max Westbroek

Pagina

5:

De periode voor het oprichtingsjaar

Pagina

9:

De voetbaljaren 30

Pagina

11:

De voetbaljaren 40 & 50

Pagina

15:

Wetenswaardigheden uit de jaren 40 & 50

Pagina

17:

De voetbaljaren 60 & 70

Pagina

21:

Wetenswaardigheden uit de jaren 60 & 70

Pagina

24:

Dedemsvaart en sportontwikkeling

Pagina

29:

S.V. Dedemsvaart en damesvoetbal

Pagina

35:

De voetbaljaren 80

Pagina

37:

Wetenswaardigheden uit de jaren 80

Pagina

46:

De voetbaljaren 90

Pagina

51:

Wetenswaardigheden uit de jaren 90

Pagina

59:

Dedemsvaart in het nieuwe millennium

Pagina

62:

Wetenswaardigheden uit de jongste geschiedenis

Pagina

68:

Foto’s van het huidige bestuur en de S.V. Dedemsvaart teams van het seizoen 2003/2004

1929

2004

84