Inhoud Voorwoord Praeses ........................................................... 1 Voorwoord PR(osenior) ...................................................... 3 Hoe zat het weer met… de Openingscantus? ......................... 5 Doop en -cantus ............................................................... 6 Rocking and rolling ......................................................... 10 Te Gent, de oude stede, daar lag het… Gravensteenfeesten ... 11 Kofschipspelen ............................................................... 13 Marcellekesclubavond ...................................................... 16 Massacantus .................................................................. 17 Kerstmarktbezoek ........................................................... 18 Bierspelletjes ................................................................. 19 Wat hing er in de lucht op… woe 13/2/2013? ...................... 20 Nadoop, schachten- en praesidiumverkoop Tania ................. 21 Nadoop, schachten- en praesidiumverkoop Lisa ................... 24 Galaweek ...................................................................... 26 Lustrumreceptie ........................................................... 26 Wandeling door oud-Gent .............................................. 27 Lustrumbal door de ogen van het Lustrumcomité .............. 29 Lustrumbal door de ogen van een schacht ....................... 32 Ideefix zendt haar zonen dochter uit! ................................. 34 Wist je dat…................................................................... 38
Voorwoord Praeses
Beste Fixer, sympathisant, maar vooral ook de bijna-niet-meerschachten, Het jaar is al goed gevorderd naar het einde toe, maar we zijn nog lang niet met pensioen. We hebben nog een goeie maand te gaan en die gaan we nog volledig invullen om te genieten van onze laatste tijd als huidig praesidium. Ik denk dat de schachten ook wel zullen genieten van hun laatste maand als schacht zijn. Geloof het of niet, je zal die tijd immers missen. Het is de beste tijd aan een studentenclub, allez, da zeggen ze toch. Maar om jullie nog een beetje op te warmen voor de laatste sprint naar de ontgroening kan ik zeker al verklappen dat we nog een keer heel sportief zullen zijn op de 12u-loop samen met de andere Kofclubs. De nodige aanmoedigende drankjes en hapjes zullen natuurlijk aanwezig zijn aan studentikoze prijzen en offers. Je kan je zelfs laten masseren als die 2 rondjes – nvdr: hoezo, slechts twee? - jou teveel waren en er zal goeie animatie zijn heel de dag door. Verder zullen onze schachten ook nog tonen wat zij in petto hebben. Zij organiseren immers een volledige avond voor alle Fixers en sympathisanten. Wat deze avond echter inhoudt is nog ‘big secret’ dus hou jullie club maar goed in de gaten de komende tijd.
1
Verder zijn er ook nog 2 cantussen in het verschiet en ik denk dat jullie allemaal wel weten welke twee. Voor de ontgroenings- en kiescantus zouden jullie, schachten, beter dit boekje en de voorgaande nog eens goed lezen alsook onze site bekijken (http://club.studiant.be/ideefix/club.html). Daar kunnen jullie talrijke info vinden die nodig zal zijn om door het examen te geraken. Maar natuurlijk kunnen jullie ook altijd jullie Temmer, meter en/of peter bij de arm trekken en de oren van hun hoofd vragen. Het praesidium is helaas niet om te kopen, alhoewel… Tot slot wil ik ook nog een warme oproep doen om te denken aan jullie toekomst in Ideefix. Vanaf vandaag tot 1 mei 2013, 23u59 kunnen jullie namelijk allemaal massaal jullie CV indienen op
[email protected], dit om jullie kandidaat te stellen voor je droomjob in het Ideefix-praesidium. Doe dit snel en volledig want wij willen graag weten waarom jij de job wilt en wij op je moeten stemmen. Dus rest er mij enkel nog om opnieuw al onze sponsors, leden, oud-leden en de Kofwerknemers te bedanken voor het haast geheel afgelopen werkingsjaar, maar reeds bij voorbaat voor de maand die nog komt. Ut vivat, floreat crescatque Ideefix! Sofie Mariacourt Praeses Studentenclub Ideefix 2012-13
2
Voorwoord PR(osenior) Jawel, beste clubgenoot of sympathisant, u leest het goed. Dit is reeds het derde Obelixke van dit wel bijzondere werkingsjaar, uiteraard uitgezonderd de gebruikelijke maar daarom niet minder speciale gala-editie. Ah, in verband met de titel hierboven? Tja, het jeukte en ik heb de boel gekaapt, ik beken. Het levend studentikoos fossiel slaat opnieuw toe. Geen stil uitdeinen voor mij... Opgeven? Verdwijnen? Nevaaaaaaaaaaah! *ye generic evil laughter* Maar… *kijkt verdwaasd rond zich heen* terug naar de essentie van het moment, wat ik u dan ook enigszins serieus zal trachten mee te delen. Het lezen van deze uitgave van ons gekoesterd clubblad loont weerom ruim de moeite. Vooreerst kan je herinneringen ophalen – of voor sommigen: creëren – van de tal van magnifieke activiteiten die
helaas
alweer
achter
ons
blijken
te
liggen.
Menig een Fixer blijkt bovendien echter geestelijk verwant te zijn aan illustere auteurs van Belgische bodem. Meer nog, Maeterlinck, Claus, Conscience en consorten, waarlijk, ze zouden vervaarlijk vibrerend
menige,
tot
euforische
cohesie
verworden
literaire
orgasmes genieten bij het lezen van dit nobel werkstuk – om van de kwijl nog te zwijgen… Wat ik u eigenlijk wou zeggen, beste Fixer… Geniet, maar lees met mate(n). Uw uit het gesticht ontsnapte interim-eindredacteur, Arvid.
3
4
Hoe zat het weer met… de Openingscantus, die maandag, 1 oktober 2012 ? Het meest spannende moment in mijn leven als senior was DE OPENINGSCANTUS. De eerste cantus in mijn leven die ik moest (nvdr: Niet ‘mocht’? :p ) starten, overzien, begeleiden en hopelijk redelijk nuchter en juist afronden. En naast de spanning van dit alles, ben je ook nog eens nerveus door het talloze volk dat opkomt om de openingscantus en de inzetting van ons lustrumjaar mee te maken. Geloof mij, toen ik in de Ikea zat te eten (2 happen die met moeite binnen gebleven waren) twijfelde ik eens om mij ziek te melden en weg te kruipen onder mijn bedje. Maar ik ben een groot en volwassen meisje (nvdr: Bemerkt er nog iemand de tegenstelling? ^^ ) en wilde mij niet laten kennen dus ben ik met knikkende knieën de cantuszaal binnengekomen en onmiddellijk overspoelde de ‘Senior’-rol mij. Het is aanstekelijk hoe de baas spelen zo leuk kan zijn. En vooral die hamer, die was van de eerste minuut al met mijn hand vergroeid. Het zorgde ook voor enkele ongemakken, want door de onervarenheid maakte ik hier en daar nog wel een foutje wat zorgde dat ik autosancties moest drinken en… Eentje meer of minder, dat vonden de commilitones niet zo erg. Mijn maag daarentegen helaas wel. Het deed enorm veel deugd om al het nieuw, oude en ouder bloed terug te zien in de corona. En terwijl ik vooraan stond dacht ik bij mezelf da twintigste jaar we gaan er een lap op geven dat blauw ziet
Nog even jullie Senior, Sofie
5
Verslag Doop en –cantus, woe 5/11/2012 Aah, Doop… Een hoogtepunt in elk werkingsjaar! Tevens een bron van erg veel werk, zeker voor een club die lid is van het SK Ghendt. Er zijn immers voorwaarden voor verschillende aspecten van de doop waar de club dient aan te voldoen. Dit komt bovenop het werk dat de Doop op zich al met zich meebrengt. Anneleen, toen onze Schachtentemmer, had dit prima voorbereid, echter. Het zou een strak geleide, maar vettige en prettige bedoening worden… 15u30: Verzamelen geblazen voor het Praesidium aan de Rector. Voorbereidingen troef; de kar voor de buitendoop buiten inladen – EHBO-koffer incluis, zoveel mogelijk zaken voor de binnendoop in orde zetten, alles nog eens overlopen, etc. Jep, schachten, Fixers, er komt meer bij kijken dan je denkt! 16u15 tot 16u30: De feuten – op dat moment nog – komen samen voor de Rector. De twijfelachtige glimlach op hun gezicht verraad toch de gepaste zenuwachtigheid. Meteen worden Natasja, Pieter, Katrijn en Jonathan op hun knieën gezet en prompt lekker vuil gemaakt. Take that! Moehahahahah! 17u00 (Jep, het verliep echt zo strak. ;) ): Vuil genoeg? Verhuis naar het Citadelpark! De colonne vertrekt… Schachtenliederen weerklinken luid door de buurt; ‘Groen! Groen! O, zo groen! …’ en dergelijke, wie kent ze niet? ^^ 17u15: De opdrachten kunnen beginnen! Ons speelterrein? Een heel Citadelpark. Eerst testen we alvast de conditie van onze feuten … Ren, feutjes, ren! Ja, ren… naar de glibberige helling toe. *boosaardige lach* Op een zeil op een steile helling mogen ze van boven naar beneden, maar vooral omgekeerd, lopen, kruiwagenrace, op handen en voeten, enz. Tussendoor belonen en straffen we hen met lekkers zoals bittere snoepjes, look, ajuinen, levertraan, eieren – zij het dan op hun hoofd, … De feuten zijn vuil, maar vermaken zich. Wij natuurlijk niet minder, of wat denk je? Eens genoeg geglibberd, neemt Anneleen hen samen met Laura op sleeptouw om hun conditie bij te spijkeren. 6
Weerom onder het zingen van allerlei schachtenliederen – duh, waarom bestaan ze anders, gaat het in looppas, olifantenpas, haasje over, etc. naar de ongelooflijk angstaanjagende… speeltuin, met spelende kindjes. Jep, brrrrr! Uit begrip voor de papa besluiten we een zeldzame keer onze Doop te censureren. Geen vuile woorden voor de kinderoortjes. Wel vuile speelkameraadjes in de speeltuin! Jeej! Voor ze het goed en wel beseffen staan de feuten aan de grotten en wij ook… Een voor een moeten ze de andere kant van de tunnels bereiken zonder geraakt te worden door onze eieren. Eerste probleem, wij hebben er veel. Tweede probleem, ze moeten het in slow motion doen. Derde probleem, zet daar een ‘super’ voor. Vierde probleem, wij hebben Val in onze rangen. Feuten met eieren bekogelen is haar tweede natuur. ;) Omdat onze feuten nog te dom zijn, oefenen we hun prille verstand wat door hen ook nog tegelijk te laten zoeken naar zoveel mogelijk kleren om aan te doen. Kwestie dat ze warm blijven, niet? ^^ Daarmee zit het buitengedeelte er zo wat op. Stringeling – tja, als je het aandoet op de Doop, Jonathan, Katrijn en Pieter rapen mooi alle eierschalen mee op, helpen met alles op te ruimen – dat blauw en dat grijs is immers proper – en mogen zich nadien gaan douchen. Zorg voor de feuten? Altruïsme? Neen, joh! We moeten er nog mee in dezelfde ruimte zitten, hé! 20u30-21u00: Iedere Fixer legt deskundig zijn fond aan en stilt zijn honger, die de ene heeft gekregen van de deelname aan de buitendoop, de andere van een lange dag in de les of elders. De kreunen van verlossing en plotse stijging van hygiëne weerklinken her en der luid in de Gentse stee… 21u00: Eindelijk, de cantus kan beginnen! Eerst leiden we uiteraard nog elke feut voor om het traditionele ‘pijpke, papke, pintje’ te mogen ontvangen. Joris presteert wederom fenomenaal en slaagt er in elke schacht te voorzien van de nodige vitamine S. Binnen maken we er nog een lange en gezellige avond van met leuke liederen – dank u, Jan! – en veel pintjes – dank u, Senior!
7
Af en toe roepen we uiteraard de feuten naar voren, om ze te straffen, bezig te houden, maar finaal… om er officieel schachten van te maken. Tijdens een mooie en zo ingetogen mogelijke plechtigheid doopt Anneleen de schachten onder begeleiding van hun peter of meter. Voor een zeldzame keer is de Latijnse formule feilloos – nogmaals, dikke kneukel, meid! En wij, commilitones, aangesterkt met een lichting nieuwe schachten, maakten er nog een mooie en vage nacht van. Neen, serieus, ik zou je nog zoveel willen vertellen, maar, euh… ;) Dank aan de hypnotherapeut voor de sessie, mijn geheugen is maar half gatenkaas nu! Met plezier neergepend ondanks omvallen van vermoeidheid – damn, you, kliniekstage! Arvid
8
9
Rocking and rolling op woe 7/11/2012 Aaah, de Overpoortrolling. Het was de eerste en enigste rolling van het jaar. Uniek, zowaar, uniek! Echter, hij zou enkel doorgaan indien we genoeg deelnemers hadden. Gezien ze gepland stond vlak na de Doop en dito cantus, was daar toch een beetje vrees voor. Maar kijk, uiteindelijk bleek er toch genoeg volk te komen opdagen. Mede dankzij een aantal overtuigende praesidiumleden waren er ook een aantal niet-Fixers aanwezig, die er bovendie nog eens erg veel zin in hadden. Het beperkte zich niet tot hen, ook tijdens de rolling zelf bleef ons aantal deelnemers toenemen – als we weten hoe we dit deden, onthoud dit voor de schachtenwerving volgend jaar! ;) De café’s op het parcours: ’t Kofschip, Canard Bizar, The Porter House, Rector, Delirium en terug ’t Kofschip. Jan was die avond een grote hulp om iedereen te helpen verzamelen om naar het volgende café te gaan en iedereen van drank te voorzien – dank u, Jan! Wat wil je immers; overal was één drankje te verkrijgen en we zaten uiteraard op een strak schema. Voor ieder café werd een half uurtje gerekend.
Toen
we
uiteindelijk
weer
aankwamen
in
ons
teerbeminde clubcafé kon ik zelf ook meer ontspannen na het nemen van mijn verantwoordelijkheid. Die woog iets meer door, aangezien onze praeses er die avond niet bij kon zijn. En wat denk je? Eens in ’t Kof… was het tijd voor een Koffeestje!
Tot Kofs! Jullie Penningmeester, Kelly ;)
10
Te Gent, de oude stede, daar lag het… Gravensteenfeesten, woe 14/11/2012
Paniek!
Zo
rustig
als
de
voorbereidingen
voor
de
Gravensteenfeesten, meerbepaald de stoet, waren begonnen, zo hectisch liepen ze ten einde. Gelukkig boden onze leden me genoeg hulp. De hectiek werd natuurlijk veroorzaakt door last minute veranderingen, maar niets dat niet opgelost kon worden met een beetje improvisatie. De stoet zelf was een succes, niet alleen veel bekijks, maar ook veel leuke commentaar. En voor iedereen die ons gezien heeft… Ja het waren beenderen! (nvdr: ze leken erg veel op omgekeerde kale scrotums) Het feest zelf was een gezellige bedoening, niets beter dan ons schuimend rood studentennat! Ik wil graag iedereen bedanken die met de stoet mee heeft geholpen. (nvdr: Bedankt voor jouw moeite en inzet voor onze deelname aan de stoet, Jens!) Waar twee honden vechten om een been, loopt Ideefix er mee heen!
Jens Cultuurpraeses Ideefix 2012-13
11
12
Verslag Kofschipspelen 21/11/2012 Wat krijg je als je vier clubs in hun stamcafé stopt met jenever, heel veel bier en een hoop spelletjes? KOFSCHIPSPELEN!!!!!! En het is mij een editie geweest, hoor. Rivaliteit alom! Zij het wel in studentikoze sferen. Het was vriendschappelijke spanning - zeker aangezien onze club gewonnen heeft :p . We moesten dus wedstrijdjes doen in onder andere Bierpong (met jenever), kickeren (met jenever), estafettes op bier en ballonnen kapot prikken. Er werd tussendoor ook nog een bierkoning-wedstrijd gehouden tussen de clubs. Ook hier was een van onze schachten (Jonathan) de winnaar, alsook met de bierkoningin-wedstrijd was onze club de overduidelijke winnaar toen onze Sportpraeses (Laura Soulliaert) met overduidelijke voorsprong won. Natuurlijk zou deze activiteit nooit gelukt zijn zonder ons allerliefste stamcafé - Men heeft ons bedolven onder de drank - en zonder onze mede-kofschipclubs, die ook talrijk aanwezig waren om met schoonheid te verliezen van helaas toch de beste club van ‘t Kof, IDEEFIX!!!!!!! Maar niet getreurd, volgend jaar is er weer een kans. Helaas moet ik wel zeggen; we hebben al 2 jaar op rij gewonnen en we zijn zeker nog niet van plan om deze plaats volgend jaar op te geven. Nog steeds aan het genieten van de overwinning, jullie Senior, Fiejj
13
Verslag Kofcantus 3/12/2012 Niemand had kunnen voorzien dat zo een gezellig samenzijn uit zou lopen tot een DRAMA. We hadden ons allen verzameld in de Rector voor een cantus samen met Anabolica, ReGent, Ideefix en Hospitalia. Acantha was een welgekomen bezoekersclub. Iedere Kofclub had een gedeelte om voor te zitten en alles verliep aangenaam. Er werd gedronken en gelachen en het viel op dat iedere club een eigen manier had van cantussen. Iedereen die probeerde graag de cantus-wijze van de andere clubs uit. Dat zorgde natuurlijk voor aangename zattigheid. Er werd hier en daar ook gevraagd naar een paar ‘tetten bloot’, maar helaas kwam dit niet zo tot uiting. De Pappenheimer heeft dat gelukkig wel goed gemaakt. Laat ons echter tot de kern van de zaak komen, er werd dus een misdaad gepleegd. Dat gebeurde natuurlijk na het hoog bezoek van de avond. De Sint en zijn pieten waren immers aanwezig als bezoekers op onze cantus. Dit wisten jullie waarschijnlijk niet, maar de goedheilig man en zijn knechten waren vroeger ook fervente ‘studenteclubbers’. De Sint bewees op de cantus dat een pintje meer of minder hem zeker niet uitmaakte en de pieten niet minder. Natuurlijk hadden zij eerst nog enkele zaken af te werken, want er waren enkele commilitones en schachten stout geweest. Daarna werd er nog wat met nick-nacks en Mariabeeldjes gesmeten en moest de Sint al weer weg.
14
De rust zou echter niet lang weerkeren, het moment van de drama kwam stilaan dichterbij. Voor het stille gedeelte was er immers nog een kleine tempus waarin iedereen naar het toilet kon gaan. Door al het bier en de kleine blazen was het ongeluk geschied. De tempus werd ingeroepen en iedereen vluchtte naar het toilet. En… KRAK! BOEM! De steun van het IDEEFIXSHILD WAS STUK! Tranen werden weggepinkt en spijt werd betuigd. Fixers vielen in zwijm (al dan niet door de situatie rond het schild, dan wel mijn fuck-me boots), maar na zorgvuldig onderhandelen werd een regeling getroffen met de desbetreffende partij. En kon er nog veel door gecantust worden… De Senior
15
Verslag Marcellekesclubavond 10/12/2012 Wederom had het praesidium een geniaal idee en kwam met het volgende origineels op de proppen; een simpel concept dat volk trekt en dat je herkenbaar maakt – onze kalender telt inderdaad reeds genoeg ‘gewone’ clubavond (nvdr). De Marcellekesavond werd in leven geroepen! Zoals gewoonlijk trokken we die maandagavond naar ’t Kofschip. Het was putje winter, maar toch liepen 12 van de 14 aanwezigen met een marcelleke rond. Ons clubcafé kreeg dan ook onmiddellijk een zomers tintje – en een heel pak wieldoppen bij, maar daarom niet noodzakelijk van de gewenste soort (nvdr). Een inspanning blijft echter zelden zonder beloning… Elke Fixer MET marcelleke aan genoot dan ook van een rondje van de club! Het begin van een geslaagde avond met andere woorden! ;) Tania Vandewalle, Schachtentemmer 2012-13
16
Verslag Massacantus XX, woe 12/12/2012 12/12/12… Een gemakkelijke datum om te onthouden, maar ook een datum met dramatisch veel slachtoffers en zieken. Tragisch voor de club: praeses ziek, vice ziek, penning ziek… en we kunnen zo blijven doorgaan. Maar toch waren we met 20 (!) Fixers aanwezig op de Massacantus, die net als Ideefix een 20ste verjaardag te vieren had. Er was een extra groot (lees: gigantisch) biervat met Rodenbach ter ere van de lustRUMeditie. Andy Sleeuwaert, toen foet, mocht met onze vlag zwaaien vooraan op het podium – wat een boost in eer! (nvdr) - en is op weg naar huis zijn codex verloren – easy come, easy go (nvdr). Joey was ook bijna zijn codex kwijt (toch even aan mij) en vertrouwde die later ook toe aan mezelf om hem terug te geven op het Kerstfeestje. Ikzelf genoot na afloop van een intieme nacht met… onze clubvlag. De stok was weliswaar aan de grote kant en maakte een scheurtje in mijn dekbedovertrek. Waarschijnlijk zijn er nog meer verhaaltjes over deze prachteditie, maar die zijn vast verdwenen bij het verschijnen van de kater s’anderdaags. Mooi weetje: Ideefix is één van de enige clubs die al elk jaar met een delegatie op de Massacantus aanwezig was. Dikke duim en respect voor jezelf en alle voorgangers! Tania Vandewalle, Schachtentemmer 2012-13
17
Verslag Kerstmarktbezoek 19/12/2012 ‘End of the World’-schaatsen met een happy ending… (nvdr: Zie de hetze rond de Maya-kalender rond die tijd.) We spraken af in ’t Kofschip om samen af te zakken naar de Kerstmarkt. Als eerste wapenfeit besloten we een attractie aan te doen, meerbepaald de ‘Stratosphere’. Er waren dan ook maar drie dappere Fixers die dit zagen zitten; Sofie, Pieter en ik. Het was Sofie die mij overhaalde om mee te gaan, wat achteraf bezien geen goed idee bleek… Lijkbleek kwam ik uit de attractie en had een vijftal minuten nodig om terug bij mijn positieven te komen. Hierna
gingen
we
dus
schaatsen. De ene kan dit natuurlijk
al
iets
beter
dan de andere. Dankzij onze
persoonlijke
fotograaf op het ijs, kan je dat ook op de foto’s van de activiteit zien. Het hoeft
niet
te
verbazen
echter dat we tamelijk snel in de tent er naast zaten om er jenevertjes en warme chocolademelk met Baileys te drinken. Het werd een zàlige avond met… verrassende kwaliteiten. ;) Tania Vandewalle Schachtentemmer 2012-13
18
Verslag Bierspelletjes 11/2/2013 De eerste activiteit van het tweede semester was meteen raak! Een hele hoop mensen kwamen samen in de Rector om zich te bezatten. Er waren uiteraard tal van Fixers aanwezig, alsook leden van andere clubs. Op deze beuchte avond kreeg Jill Allen haar bijnaam als porno(ster). Eerst werd er ‘Circle of Death’ gespeeld. Er vlogen daarbij veel pintjes over de toog! Daarna speelden we met zijn allen ‘Black Box’, waarbij we leuke dingen te weten kwamen over de verlangens van de medespelers. Daar ga ik jammer genoeg voor jullie niets van aan jullie neus hangen, want… ‘What happens in the Rector, stays in the Rector.’ (nvdr: Mijn God, wat ben ik blij dat ze het over de fuifzaal heeft…) Het is dus zeker een aanrader om volgend jaar naar deze activiteit af te komen! Tania Vandewalle Schachtentemmer 2012-13
19
Wat hing er in de lucht op… woensdag 13/2/2013? Voor onze Valentijnsclubavond was het de bedoeling dat iedereen zich in het rood zou steken – kledij, mijn beste, kledij. Dat hele idee ging helaas stevig de mist in, gezien enkel de praeses en schachtje
Rein
daar
aan
dachten.
Tip
voor
het
volgende
praesidium; misschien als clubactiviteit een bezoek aan de solden of de kringloopwinkel? ;) In het begin van de avond hing er in ’t Kof helaas weinig Valentijnssfeer voor mij. Mijn liefste kon immers niet aanwezig zijn. Daar zat ik dan, mooi tussen de dan nog schaarse koppeltjes: Hanne en Sofie enerzijds, Kris en Isabel anderzijds. Ik trok dan ook mijn stoute schoenen aan en besloot er als protest die avond een anti-valentijn
van
te
maken.
*boosaardige
heksenlach*
Anabolica hield immers ook die avond een messageparty als gelegenheidsactiviteit. Toen ging de Valentijnshemel boven mij open, en schoot mijn duivels brein in actie. Ik nam verschillende blaadjes samen en droeg de combinatie ‘in een relatie’, ‘zin in een flirt’ én ‘one night stand’. *gniffelt* Samen met Tania – die enkel ‘single maar niet geïnteresseerd’ droeg (Boe!) en op het einde Sofie heb ik meegedaan om verschillende berichtjes te sturen naar anderen. Zo werd de avond toch heel wat speelser en leuker. Al was mijn eigen lief er niet… Er hing genoeg clubliefde.
Jullie Valentijns(b)engeltje, Kelly
20
Nadoop, schachten- en praesidiumverkoop door de groene ogen van Temmer Tania, ma 18/2/2013 Na een helse brainstormsessie had ik eindelijk nadoopopdrachten gevonden. Wat mij betrof kon de cantus dan ook beginnen. Ik riep mijn schachten en feuten samen om de zaal klaar te maken voor het moment dat je nooit vergeet als eerstejaars in een club. De feuten werden naar buiten gestuurd en de schachten mochten blijven zitten. Na het officieel gedeelte en een woordje uitleg door de praeses mochten de feuten één voor één binnenkomen. Daar kregen ze te maken met “pijpke,papke, pintje”. Ze hebben dit allemaal als rasechte Fixers doorstaan. Daarna mochten ze bij de schachten zitten. Enkele liederen werden gezongen en daarna mochten 2 feuten naar voor komen. Ze moesten één voor één met een pijltje gooien naar het dartsbord dat vol hing met opdrachtjes, waarna ze deze uiteraard dienden uit te voeren. Daarna zongen we weer een aantal liedjes en mochten er weer 2 feuten naar voor komen. De schachten zagen de feuten zich zo amuseren, dat ze gewoon besloten mee te doen. We hebben mogen genieten van een aantal leuke seksposes, van liefdesverklaringen, van zuigelingen en nog zo veel meer. Hierna werden de feutjes officieel gedoopt tot schachten, onder de hoede van mijn beschermende vleugels.
21
Natuurlijk kon een schachtenverkoop niet ontbreken met zoveel potentieel! De schachten werden om de beurt in de ‘spotlight’ gezet en onderworpen aan een aantal duivelse vragen. Er werd geboden, veel geboden, snel geboden en uiteindelijk verkocht! De één heeft al wat meer geld verdaan dan de ander, maar dit was niet genoeg. Ook
het
praesidium
moest
eraan
geloven
en
deze
prachtexemplaren – zegt ze zelf… wat een bescheidenheid :p (nvdr) - werden dus ook verkocht. Nadien hebben we nog gezongen, veel gedronken en natuurlijk plezier gemaakt. Uiteindelijk komt er aan alles een einde. Zo moest ook deze cantus eindigen (ook al zou ik hele dagen willen blijven cantussen). Onze scha(ch)tjes hielpen het praesidium nog even met opkuisen, waarna we onze plezante en drukke avond in het ’t Kofschip vervolgden, natuurlijk! Een zatte bedoening, een leuke bedoening, maar voornamelijk een onvergetelijke bedoening. *** Dus Shame on you als je er niet was *** Liefs, Schachtentemmer 2012-13, Tania Vandewalle
22
23
Nadoop, schachten- en praesidiumverkoop, door de ogen van de contracorona Het was maandag 18 februari, we stonden er eerst allemaal wat onwennig bij. We kwamen toe in de zaal en hielpen mee klaarzetten. Na een korte babbel werden wij naar buiten gestuurd. Daar stonden we dan, 5 nieuwe (bijna-) schachten, klaar om gedoopt te worden. Eén voor één gingen we binnen, de nablijvers wisten niet wat te verwachten, ze hoorden gelach, gekreun, gebonk. Het werd spannend. Eindelijk werd ik ook naar binnen geroepen. Ik werd gezegd op mijn knieën naar voor te kruipen tot ik bij een stoel kwam. Een hespeworst moest bevredigd worden tot de zure melk eruit spoot. Dat werd dan ook ingeslikt. Daarna kwam de
schachtenpap,
een
mengsel
waarvan
ik
niet
eens
alle
ingrediënten kan opnoemen. Het 'ergste' was voorbij en de cantus begon. Na een tweetal liedjes werd een nadopeling naar voor geroepen. Onze temmer had iets speciaals voorzien; een dartsbord waarop elk vakje voor een opdracht stond. Elk om de beurt, tijdens de cantus, gingen we naar voor om het pijltje ons lot te laten bepalen. Sommigen moest een standje nabootsen met een andere schacht, sommigen moesten drinken, iets eten… voor elk wat wils. Toen de schachtenverkoop van start ging werden ons gevraagd om onszelf kort voor te stellen. Zo goed als mogelijk was vertelden we alle positieve dingen over onszelf. Het was immers de bedoeling dat we gekocht werden voor een mooi bedrag. Nadat alle schachten verkocht waren, was ook het praesidium aan de beurt.
24
De schachten hebben 1 front gevormd en wilden hun temmer kopen, wat dan ook gelukt is – laat ze maar afzien, gasten! (nvdr). Na dit alles, na deze leuke ervaring, na vele pintjes, na het zingen (al dan niet een beetje vals), na frustraties op Samson, na de opkuis,… trokken wij allemaal nog naar 't Kof, ons geliefd clubcafé, om het feestje daar verder te zetten. De kater de volgende dag én de vergeten momenten bewijzen toch wel dat het een zalige afsluiter moet geweest zijn. Kortom, het was een dag om nooit te vergeten. Blame it on the alcohol. Lisa Van Landuyt Schacht Ideefix 2012-?
25
Galaweek Na ettelijke weken van voorbereiding aan het galabal was ze daar: de Galaweek!
Lustrumreceptie, ma 25/2/2013 Een rustige avond om de feestweek te starten. 's Middags was ik hapjes gaan halen en omstreeks 18u had ik iedereen
verzameld
in
de
Rector
om
de
desbetreffende
voorbereidingen te treffen. Iedereen ging grondig en zo snel mogelijk te werk om het beste resultaat er op tijd te hebben. Nu, ons fixers kennende, hadden we toch wel een beetje vertraging. Geen nood, onze gasten ook! Omstreeks 19u30 kwam het volk toe en begon de Cava naarstig te vloeien. Bij sommigen moest ik toch eens nadenken hoe lang het geleden was en daarom was het bijpraten heel fijn! Anderen zie je elke week of tweewekelijks en vind je heerlijk om ze zo te kunnen entertainen. 21u: we beginnen rustig op te ruimen en zakken af naar voor, om op de heerlijk warme chauffage aan onze geliefde ruit te zitten. Het werd alleszins een goed feestje met goede muziek om de heupen eens los op te swingen! Anne Feest 2012-13
26
Wandeling door oud-Gent, woe 27/2/2013 Aangezien het voor mij, het praesidium en het lustrumcomité een drukke week ging worden hadden we op de lustrumvergaderingen beslist rustige maar toch aangename en gezellige activiteiten voor te
schotelen
en
dan
kom
je
uit
op
–
onder
meer
-een
stadswandeling. Ik had 5 caféetjes uitgezocht om ieders horizon wat te verrijken en uiteraard iedereen gelukkig te maken. We zijn begonnen op de bovenverdieping van het eeuwig charmante Einde der Beschaving met een man of 5 - 6 die een voor een wel ergens last van hadden; de ene een kater, de andere ziektekiemen. Maar u leest het, niks houdt ons thuis! De volgende stop werd het iets wereldsere Damberd waar we na opkomst van wat latere Fixers het gehele podium innamen. Onder leiding van mezelf, met het uur scherp in het oog, verliep de timing ei zo na perfect!
27
Velen zullen het ongetwijfeld ongelooflijk irritant gevonden hebben maar; “20 naaaa! We vertrekken!” Op naar de Irish Pub, Patrick Foleys. Na zoeken, zoeken, zoeken toch plek gevonden, weliswaar in de rokersruimte, maar om de niet-rokers happy te houden rookten we niet aan onze tafel maar 2 tafels verder. Er kwam op dat moment nog volk toe. Ai ai ai, hopenlijk genoeg plek in de volgende stop! Met een prachtige bende zetten we onze tocht verder naar het Übergezellige Plan B met zijn open haard en… waaaarmmtee!! Hierna verloren we toch een paar dappere strijders dus met een man of 5 beklommen we de Sint - Kwintensberg op weg naar onze tweede thuis: 't Kofschip! We nestelden ons (uiteraard) aan onze ruit en beginnen mee te gaan op de tonen van Sven om het feestje in gang te blazen. Helaas werd het al gauw een drukte van jewelste en besloten we nog even op krachten te komen met een vettig pak friet en een stukje vlees en dan hop, de fiets op of hop met die beentjes en naar huis want vrijdag was het ons galabal. We zouden alles en iedereen kunnen gebruiken! Bedankt aan iedereen voor een gezellige en geslaagde galaweek! Anne Feest 2012-13
28
Het Lustrumbal door de ogen van het Lustrumcomité Komt er bij een galabal in een gewoon werkingsjaar al veel bij kijken, dan mag het niet verbazen dat een Lustrumbal nog meer werk met zich meebrengt. Terecht, echter, twintig jaar een club als Ideefix, dat moet je met de gepaste stijl vieren. Voor de gelegenheid van ons lustrumjaar werd er dan ook een lustrumcomité gevormd, met daarin oud-gedienden. Ons doel was zowel het bestuur van ideeën te voorzien, als hen bij te staan tijdens de organisatie van het bal en op de avond zelf. Oorspronkelijk was Anne enkel voorzitter van het comité. Toen zij in de loop van het eerste semester ook de taak van Feestpraeses op zich nam, kwam alles, comité en organisatie, echt op kruissnelheid. Je kan zowaar vele kanten op met een bal, maar dit jaar… Dit jaar besloten we het zoveel mogelijk zelf te doen. Er werd een zaal gezocht én gevonden die ons dit toeliet, Minus One. Het beloofde veel meer werk, maar ook veel meer vrijheid. Zowaar de eerste keer op die manier. Spannend! 29
We vonden al gauw een DJ, dat was het minste. De regeling van het licht en het geluid had echter heel wat voeten in de aarde… Je kan immers veel lenen of huren voor een schappelijke prijs bij allerhande stadsdiensten en bij de provincie, maar… Eerst moesten we weten wie er wat aanbood en wat wij exact nodig hadden. Vervolgens dienden we na te gaan wat er nog vrij was, om dan eventueel over te gaan tot heel de soep van de administratie – echt, overal regels, regels, regels... Uiteraard heb je daarmee nog geen vervoer en opslag, geen deskundige die je helpt bij de installatie en afbraak,… Vergeet niet, je moet dit allemaal dan nog bolwerken voor een zo laag mogelijke prijs. Pfft! Alles duurde zo lang en leek de slechte kant op te gaan, tot we, deus ex machina, een aanbod kregen dat alles in zich had voor een waanzinnige prijs. Hap! Binnen! Thank you, JT-Events Een goede cateraar zoeken bleek ook nog een huzarenstukje. Vooreerst voor een waardig diner voor een relatief beperkte groep – toch naar hun normen – en binnen een strak budget bleken we goed te moeten zoeken. Eens we toe waren aan de twee eindkandidaten, wachtte de volgende horde; de menukeuze. Fixers zijn daarin doorgaans wel eens lastige klanten, want eigenlijk culinair best verwend. We volhardden echter en na enig gepeins en gepieker, bam! Een menu met voor iedereen wat wils, geleverd door een crème van een cateraar. Enter: Quisto! Bleef over… het drukwerk en de promotie van ons Lustrumbal. Lo and behold, ook dat bleek niet over rozen te gaan. Niet alleen waren er misverstanden tijdens het ontwerp van ons drukwerk – niet van onze kant, gelukkig, maar je verliest er niet minder tijd door… , ook bij de drukker liep het een en ander serieus fout. Tijd ging verloren, evenals haar en levensjaren door frustraties en gevloek, maar… soms komt het zo en moet je roeien met de spanen die je hebt. Doorheen dit alles sloegen we er wonderwel in gemotiveerd en positief te blijven. Dat er niemand soms op mysterieuze verdween, het mag een wonder heten… ;)
30
Eindelijk… alles wat we in orde konden brengen, was in orde. Er was weerom een riante sponsoring van Plantenverhuur Van de Velde en de laatste ditjes datjes werden ook besteld. We waren klaar voor de strijd. Affiches werden overal gehangen en geplakt, flyers uitgedeeld, mensen warm gemaakt en kaarten verkocht. Ons bal ontbrak immers aan niets, behalve gasten. 1 maart, eindelijk daar! Die dag werd er nog druk heen en weer gereden, voorbereid, gevloekt, verzoend, maar… Ondanks miserie met drukwerk en eveneens met ziektekiemen die overal hun tol eisten, mochten we genieten van… dit. Tijdens de zelfbereide hapjes keuvelden de tafelgasten gezellig, nippend aan de intussen bekende Ideefixer-cavacocktail. De cateraar kwam toe en even later ook de laatste gasten. Wat volgde was een erg geslaagd menu; lekker, warm, voldoende porties, maar… wat snel gezien de opgelopen vertragingen – ach, wie ontsnapt er aan? Enigszins loom tot moe, maar voldaan genoten we nog wat na, maar zetten we de zaal op orde voor de gasten, die toe kwamen stromen. De toog zal het in het begin geweten hebben! Vanaf dan knalde de muziek door de boxen, maar er werd eerst veel gebabbeld aan de toog. De traditionele Salamander zou hier verandering in brengen, waarin passend naast onze Senior ook onze Feest, Anne, het woord kon nemen. Joviaal als onze club is, genoot iedereen hierbij van een smaakvol pintje, zij het wel pas na de speeches van de proseniores, waarbij we het niet zullen hebben over enig raar gekleurd sportartikel – Yves, we weten u wonen, hé! De openingsdans nadien bracht eindelijk iedereen definitief op de dansvloer en de sfeer was dan ook top! Over de loop van de avond genoot iedereen zichtbaar en er werd dan ook geen compliment gespaard! Op hier en daar een euvel – de WC-perikelen, weet u wel – na verliep alles dan ook prima. Het twintigste jaar Ideefix werd waardig, in stijl en goed gezelschap gevierd. Het was zalig!
31
Wat restte, was de opkuis. De spreekwoordelijke laatste loodjes… Ook wij ontsnapten er niet aan. Ondanks een half goed beschonken en half doodvermoeide bende, maar dankzij de inzet van velen en met de moed der wanhoop, werkten we het toch weer rond. Pffft, gelukkig is er op dat vlak maar één keer twintig jaar Ideefix! Nogmaals oprechte en hartelijke dank aan Anne, het lustrumcomité, het Praesidium, onze leden, schachten, bezoekers en sponsors!!! Studentenclub Ideefix kreeg het bal dat ze verdiende door ieders eigen persoonlijke aandeel. Vanuit het Lustrumcomité, signing off, Arvid Het Lustrumbal door de ogen van een schacht Het galabal kende een speciale editie dit jaar, een lustrumeditie. Voor mij begon het echter minder speciaal, met een koude tramrit door Gent. Wanneer ik aankwam was er al redelijk veel volk aanwezig, van Ideefix maar ook van een paar andere clubs. Eerst heb ik rustig wat gepraat met medeschachten en oud-leden. Het was leuk om verhalen te horen van vroeger en nu binnen Ideefix. Ook de Salamander was een hoogtepunt, met de speeches van onze Praeses, Sofie, en Feestpraeses, Annelies. Natuurlijk mogen we het verhaal van Yves, de oprichter van de club, met zijn bleekblauw pingpong balletje niet vergeten. Dit duurde en duurde… totdat twee collegae proseniores Yves wegdroegen omdat ze zijn verhaal al te veel gehoord hadden. Grappig om zien! De rest van de avond verliep goed en gezellig. Ik heb veel gedanst en mij goed geamuseerd. Pieter-Jan Baert Schacht Ideefix 2012-?
32
33
Ideefix zendt haar zonen dochter uit! Olá, Fixers! Bom dia! Het is nu bijna 6 weken geleden dat ik België (en Ideefix) heb moeten achterlaten… Wat ik het meeste mis? Bier en frieten! (En Jens natuurlijk, maar het is niet de bedoeling om hier een sentimenteel stuk van te maken dus, Jens, bij deze, je wordt gemist maar de details zullen we privé houden en ga ik hier niet in het clubblad smijten) – nvdr: dank u! ;) Nu dus terug over bier en frieten: een frietkot kennen ze hier jammer genoeg niet. Je kan wel frieten krijgen bij een warme maaltijd, maar meestal zijn het dan maar enkele frieten en krijg je er ook rijst bij. Wat ik ook al mensen heb zien doen, is een kom frieten bestellen als dessert... Rare mensen hier! Bier is hier gelukkig wel, maar natuurlijk niets dat een Duveltje op een terrasje in de zon kan evenaren. Het is echter nog altijd beter dan Heineken en het went wel. Het uitgaansleven begint hier ook veel later dan in België. Je kan hier om 24u nog helemaal alleen in een café zitten, en dan bedoel ik echt maar wij met ons tweetjes en de barman… Dus als je vindt dat het in ’t Kof leeg is voor 23u, dan moet je eens naar hier komen! Het kan nog erger . In Lagos hebben we op een avond zelfs twee cafés gesloten omdat we de laatste gasten waren.. Op zo een momenten mist een mens de Overpoort waar je altijd wel ergens een feestje kan vinden, als je maar lang genoeg blijft en genoeg drinkt… Lissabon is een mooie stad, wel veel steile straten amai! Die beenspieren worden hier nogal gekweekt… De SintPietersnieuwstraat opfietsen zal vanaf nu geen probleem meer zijn voor mij! Hoera! Verder hadden we hier een leuke stageplaats, mooi ziekenhuis met hele leuke medewerkers. 34
Elk testapparaat had een eigen ruimte en de audiologen werken hier onafhankelijk van de NKO-arts, dus ze hebben elk een eigen schema en eigen patiënten. Veel leuker dan in België! We mochten zelf wel niet veel doen omdat we de taal niet kennen, dus was het op stage vooral veel rechtstaan en observeren. Hopelijk mogen we in Coïmbra wat meer zelf doen! Een minpunt aan het ziekenhuis: de lekkende airco in bepaalde onderzoeksruimtes.. (Foto: Kathleen (medestudente), Tânia (stagementor) en mezelf natuurlijk) Sinds 12 april verblijven we in Coïmbra. Van een minikot in Lissabon (vergelijkbaar met de koten van het unief maar dan met twee op zo een kamer.. ) zijn we naar een appartement gegaan met eigen badkamer en eigen keuken. We hebben hier zelfs een terras! Ik zit nu dus dit artikel te schrijven op mijn terras in de zon (om jullie even jaloers te maken!) want ja hoor, het is hier een dikke 20° en het wordt enkel nog warmer! Hoera! Foto: ons terras met onze huisdiertjes! Morgen de eerste stagedag in Coïmbra. We staan hier in twee ziekenhuizen. We weten nog niet wanneer in welk ziekenhuis, want we hebben nog steeds geen planning doorgestuurd gekregen (zal ook iets Portugees zijn ). Het ene ziekenhuis is gespecialiseerd in cochleaire implants, dus hopelijk mogen we een operatie bijwonen! Spannend! Wie nog van plan is om op bezoek te komen: van 3 tot 10 mei is het hier dé uitgaansweek; dan wordt er elke nacht uitgegaan tot ’s morgens en overdag uitgerust. Alle studenten krijgen vrij hiervoor. Nog eens: hoera! Voor wie niet van plan is om op bezoek te komen: vanaf 7 juni zit ik terug in België, dus vanaf dan: tot Kofs ?!
35
Tot slot nog enkele interessante weetjes over Portugezen en Portugal: - klop steeds op de deur voor je een openbare WC binnengaat; Portugezen zijn niet goed in het op slot doen van deuren! Dit hebben we al meerdere malen kunnen ondervinden - Heel belangrijk: uma imperial = een pintje in Lissabon. In andere streken zal je meer succes hebben met uma cerveja wat universeler is. Wat hier ook veel goedkoper is dan in België, ongeveer een euro - Bedelaars geluiden
in
Lissabon
maken
vreemde
-In Lissabon zitten enorm veel pauwen. Ze lopen les in openbare parken en in een park kunnen soms wel 10 tot 15 pauwen zitten! Dus let op, want als je hier nootjes eet, proberen de pauwen ze te pakken! Foto: de pauw die mij in Faro zeker een kwartier gestalkt heeft terwijl ik niet eens nootjes ofzo bij had! Pauwen zijn de ganzen van Faro… -Ben je van plan om naar Portugal te komen en wil je helemaal mee zijn met de laatste modetrend? Vergeet dan zeker je legging niet! En nee, hier dragen ze een legging niet onder een kleedje maar gewoon als broek ! Mager of niet, alles kan en van effen kleur tot een zotte print. Je kan je creativiteit hier helemaal laten gaan. Er zijn hier zelfs winkels die enkel leggings verkopen! -Portugezen zijn zeer attent en behulpzaam; voorbeeld: onze eerste dag in Coïmbra waren we op zoek naar een winkel toen we gezelschap kregen van een student die ook in onze residentie verblijft. Hij wandelde mee naar de winkel, heeft een winkelmandje gedragen voor ons én heeft onze boodschappen (waaronder 5l water) terug gedragen naar de residentie. Om op internet te geraken in de residentie kregen we (zowel in Lissabon als in Coïmbra) direct hulp van andere studenten. Ze stelden onze computers in op het netwerk en gaven ons hun eigen paswoord voor het internet. 36
In Coïmbra wouden ze zelfs mijn computer formatteren omdat hij zo traag gaat, gelukkig kon ik dit nog net op tijd verhinderen, voor al mijn stagewerk verdwenen zou zijn! - Uitzondering op de vorige regel: oude mensen. Ik stond in Lissabon met mijn valiezen aan te schuiven voor een lift, met achter mij nog een ouder koppel en een vrouw met een kinderwagen. Komt er ineens van opzij een oude vrouw, die over mijn valiezen kruipt en als eerste de lift in sprint. Terwijl wij de lift ingaan, is zij al heel de tijd op de knop aan het duwen om de deuren te sluiten, zodat de vrouw met de kinderwagen bijna tussen de liftdeuren zat.
Ik ga nog een beetje verder genieten van het zonnetje hier. Genieten jullie nog maar van het bier en de frieten voor mij! X Maren !
37
Wist je dat… Maren niet in Portugal is? dit een verzonnen smoes is van Jens? ze eigenlijk vermoord is in ’t Kofschip? je nu kan genieten van Maren in sneetjes? de gruwelijke daad immers met een kaasschaaf geschiedde? dit gelukkig gewoon een spel was? ‘Murder @ ’t Kofschip’ niet alleen nieuw, maar ook geslaagd was? Griekenland de grootste slagtand ter wereld heeft? deze 5 m en 2 cm groot is? dit eigenlijk niets te zien heeft met Ideefix? een hond immers geen slagtanden heeft? Ideefix een nieuw woord gaat voorstellen aan de ‘Dikke Van Dale’? we dit woord graag uitvoeren? we er zelfs een kamer voor hadden op het weekend? dit de smoesh-room was? daar helaas geen camera hing? we dus niet weten wie er effectief gesmoesht heeft? er wel smoesh-geruchten zijn? er een onvindbaar gat in Rein’s luchtmatras was op weekend? ze de matras eigenlijk niet nodig had, gezien ze niet ging blijven slapen? ze toch maar zondagavond thuis geraakte? er een Ikea-brouwerij bestaat? hij heel lekker bier verschaft?
38
er twee teken gevangen zijn op het weekend? we het beest teek bedoelen en niet tekens van signalen? een bierflesje vacuüm trekt in uw kont? je nog veel meer in je kont kunt steken? je met krukken ook kunt feesten in ’t Kof? de Senior ‘fuck me’-boots heeft? ze er niet mee kan lopen als ze gecantust heeft? het praesidium om ter ziekst speelt? sommigen dan weer om ter gehandicaptst spelen? het bleekblauw pingpongballetje nog steeds leeft? degene die het bleekblauw pingpongballetje wilde niet meer? dit eigenlijk de clou is van het mopje? deze clou het galabal niet gehaald heeft? de verteller werd weggedragen met een zak over het hoofd? de Senior een nieuwe voorliefde heeft voor Malibu? de Temmer weer een nieuw zweepje heeft? Monopoly een zeer verleidelijk spel kan zijn? onze commilito, Wim, een goede tuinman is? je misschien best niet naar een doop komt in je beste kleedje? een string eveneens niet uitgelezen is voor de gelegenheid? de beide kledingstukken anders wel werden gesmaakt? dit vooral door de mannelijke Fixers was? sommige mensen zich afvragen wie er een vis is? uw redacteur ook bij God niet weet waar dit op slaat? Wilm beweert dat het wel duidelijk wordt? er immers een toffe ‘move’ bij de vraag hoort? wij dus hem en Tania in de gaten moeten houden? dit voor eventjes genoeg aan WJD’s is?
39
