VOORWOORD Jaargang 69 nr

VOORWOORD Drie november dit jaar bestond Kynologen club Gooi en Eemland 90 jaar!

Jaargang 69 nr. 6 - 2015 KC Gooi- en Eemland Contactblad Colofon Verschijnt 6 keer per jaar Postadres/Clubgebouw Sportpark Berestein Kininelaantje 10 1216 BZ Hilversum 035-6838609

Wat ben ik trots op onze vereniging en op alle medewerkers die zich belangeloos inzetten! We hebben er een aantal nieuwe enthousiaste mensen bij, van harte welkom! Ieder heeft zijn eigen talent en we hebben jullie allemaal hard nodig om de boel draaiende te houden. Als je dit stukje leest zijn de meeste examens achter de rug. Hopelijk is het voor de meesten goed verlopen en als het niet is gelukt… ga je nog een keer op herhaling. Schrijf je snel in voor de eerstvolgende cursus die eind januari begint. We hebben een druk jaar achter de rug en als ik de planning voor 2016 bekijk staat er weer voldoende op het programma. We gaan nu eerst genieten van de vakantie. Ik wens iedereen hele fijne Kerstdagen en een gelukkig en gezond 2016 toe.

Redactie Alex Pouwelse Anneke van Buuren Brigitta Hauer Gerrie Pouwelse Redactieadres [email protected] Ledenadministratie Laurina Lampie-Luigjes Opzeggen lidmaatschap vóór 1 december ledenadministratie@ kc-gooieneemland.nl Website KC Gooi- en Eemland www.kc-gooieneemland.nl In dit blad Voorwoord Mededelingen bestuur Leden schrijven Voor u gelezen Vinger aan de poot Kerstverhaal 10 Vragen aan Ras beschrijving Boekbespreking Contactinformatie Agenda

1 2 3 7 8 10 22 32 35 36 39

Hanny van Vliet, voorzitter Kopij volgend clubblad: vóór 15 januari 2016

6-1

MEDEDELINGEN BESTUUR KC Gooi en Eemland 1925-2015

Vlaggetjes en andere versiering in de kantine en buiten, kopje koffie voor iedereen en lekkere koek voor de hond. Het kan toch niemand zijn ontgaan dat er iets te vieren viel! Het 90 jarig bestaan van de vereniging is niet niks! We hebben diverse verhuizingen achter de rug en zitten nu alweer zo’n 8 jaar op deze prachtige locatie. We hebben altijd zo rond de 75 medewerkers en die zijn hard nodig. Gelukkig weten veel cursisten de weg naar ons te vinden. Ras of rasloos, jonge of volwassen (herplaats)honden, iedereen is welkom. Wij proberen ‘laagdrempelig’ te zijn en dat lukt prima. Cursusgeld houden we zo laag mogelijk en de workshops en lezingen zijn voor iedereen betaalbaar. Leden/cursisten, bedankt voor het vertrouwen in ons!

Het bestuur.

AANVULLINGEN & VERBETERINGEN Onze excuses voor de typo in ons vorig nummer, een 0 i.p.v. een spatie in het rekeningnummer zorgde voor verwarring bij de betaling voor de workshops Nadac Hooper en Vachtverzorging. We ontvingen van verschillende kanten commentaar op ons plaatje van een hond met een stok bij het citaat van Fons Jansen (blz. 34). Stokken kunnen gevaarlijk zijn voor honden. 6-2

LEDEN SCHRIJVEN Toen Hanny mij vroeg om een stukje voor het blad te schrijven, was ik meteen enthousiast. Wellicht kent een aantal van jullie mij nog, want ongeveer 5½ jaar geleden zijn wij met de A cursus begonnen met onze vriend en Rottweiler: Mr. Ed. Tijdens de trainingen werd ik toentertijd benaderd of ik in de Redactie Commissie wilde plaatsnemen om zo het team te versterken. Na 2 jaar moest ik stoppen omdat wij een eigen zaak aan het opzetten waren die al mijn tijd opeiste. Helaas is Mr. Ed op 5-jarige leeftijd geheel onverwachts overleden. Hij bleek een gat in zijn maag te hebben waardoor zijn buikholte langzaam volliep met troep. Binnen 30 uur was hij er gewoon niet meer. Er zijn momenten dat wij het nog steeds niet kunnen bevatten. Het was een vriend met een kop erop maar ontzettend lief! Inmiddels zijn wij bijna 1 jaar verder en hebben wij via onze toenmalige fokster een pup van de zus van Mr. Ed kunnen krijgen. Ze heet Omi en is inmiddels 8 maanden oud en al weer zo’n 30 kilo zwaar. We hebben dit keer (weer) voor een teef gekozen. Voor Mr. Ed hadden wij altijd teven. Maar met mijn lengte en gewicht is het toch slimmer voor de ietwat minder zware teef te kiezen dan een reu die wel 60-70 kg zwaar kan worden. Bovendien zijn Rottweilers één bundel spier. Het is prettiger dat ik de hond kan uitlaten in plaats van dat het andersom lijkt te gebeuren …. Omdat wij heel tevreden waren met de manier waarop bij de KC Gooi- en Eemland les wordt gegeven, was Omi na 3 maanden de klos. Dit keer neemt mijn man Ton zowel de A en B cursus voor zijn rekening. Ook de puppycursus heeft hij bij Hanny gedaan . Wel ben ik er bijna iedere training ook bij. Dan kunnen we tenminste allebei de zelfde zaken in de gaten houden. Wij willen dat Omi een goed luisterende Rottweiler zal zijn. Consequent gedrag naar Omi toe is voor opvoeding enorm belangrijk. 6-3

Helaas zit ze nu vol in de puberteit en gaat het met luisteren niet altijd even snel. Maar lief is ze. Dat zit in haar karakter en dat zal zo blijven. Wat hebben we weer veel geleerd tijdens de puppycursus. Je vergeet zo snel hoe het was om een pup te hebben en waar je allemaal op moet letten. We hebben er heel veel aan gehad en je kon ook zien dat de band baas/hond aan het versterken was. Omi en Ton zijn een goed team en uiteraard kon Ton het niet laten om Hanny regelmatig uit de tent te lokken. Om een voorbeeld te geven: tijdens 1 van de laatste lessen moest je met de hond aan de riem in de ene hand en een lepel met een tennisbal erop in de andere hand naar de overkant lopen. Degene die dit uiteindelijk het snelste deed zonder de bal te laten vallen, had gewonnen. Uiteraard hield Ton de bal vast op de lepel en holde naar de overkant. Tja, Hanny had niet gezegd dat dat niet mocht…. En zo gebeurde er iedere keer wel iets waardoor je veel lol had tussen het leren door. Nogmaals bedankt Hanny voor de leerzame periode, we hebben er veel aan gehad. Inmiddels is Ton aan de A cursus begonnen bij Sacha. Een trainster waar je wat aan hebt: duidelijk, kordaat en consequent. De vele pragmatische tips die zij geeft met betrekking tot de benadering van je hond komen goed bij ons aan. Ook hier voert de humor af en toe de boventoon. Je moet uiteraard wel met het soort humor van Sacha kunnen omgaan, maar volgens mij zijn Sacha en Ton wat dat betreft wel aan elkaar gewaagd. Dat Sacha regelmatig met een speelgoedhond voordoet wat ze wil dat de groep doet tijdens een oefening, levert ook de nodige hilarische momenten op. Sacha benadert alle pogingen van zowel baas als hond in de les om toch maar vooral alles onder de knie te krijgen heel positief en eindigt vele oefeningen met “perfect”. Dit geeft je dan de boost om weer door te gaan. Zondag 1 november, terwijl wij heerlijk aan de zijlijn in het zonnetje stonden, liet Sacha de groep ‘drooglopen’, zodat men kon wennen aan: linksom, rechtsom, links omkeert en rechts omkeert. 6-4

Tot botsingen is het niet gekomen maar het was grappig om te zien terwijl de honden aan de kant hun baasjes aan het bekijken waren. En waarschijnlijk hebben ze ook echt goed naar hun baasjes gekeken, want al meteen in de eerste poging van de bazen met de honden samen werden de commando’s beter opgevolgd dan daarvoor. Natuurlijk is het niet helemaal alleen maar Sacha die zorgt dat de groep het zo goed doet. Daar zorgt de groepssamenstelling ook voor. We zijn met een groep van ongeveer 10 honden 1 uur intensief bezig. Het is een prettige en leergierige groep en dat is duidelijk te zien.

12 of 13 december gaan we examen doen en als het goed is gaan we dan door naar de B cursus, uiteraard ook bij Sacha ! Sacha, jij ook bedankt voor je inzet en geduld om ons van alles bij te brengen.

Mylene van Voskuijlen

6-5

Dagopvang? Vakantie? Verhuizing? Ziekenhuisopname? Of uw hond laten trimmen? Uw huisdier is van harte welkom in

Dierenpension Beukers te Baarn. www.dierenpensionbeukers.nl Volg ons ook op Facebook: Dierenpension Beukers. Tel. 0355435745 0655821341

6-6

VOOR U GELEZEN Fikkie 2.0 Gekloonde huisdieren zullen worden toegelaten in de Europese Unie. Het Europees Parlement onderneemt voorlopig geen actie tegen de invoer. Een nieuw wetsontwerp tegen de import van gekloond vee wordt niet uitgebreid met een passage voor dieren die door particulieren worden gehouden. Voormalig topwetenschapper Woo Suk Hwang geeft de honden van de rijken een tweede leven door ze te klonen. Sinds 2009 is het voor hondenbezitters over de hele wereld mogelijk een genetisch identieke plaatsvervanger van hun huisdier te bestellen bij het Zuid-Koreaanse laboratorium Sooam Biotech. De dieren worden gekloond uit genetisch materiaal (meestal een stukje huid) van het oorspronkelijke dier. Tot nu toe is de service vooral in trek bij rijke huisdierbezitters uit Japan en de Verenigde Staten. Maar volgens een woordvoerder van Sooam dienen ook de eerste Europese klanten zich aan. Een bezwaar van het Europees Parlement tegen klonen is dat er vaak meerdere embryo's moeten worden geïmplanteerd bij een draagmoeder om één gezonde kloon van een dier te verwekken. Ook bij Sooam Biotech groeit slechts 10 tot 20 procent van alle gekloonde hondenembryo's uit tot een gezonde hond. Aangezien de nieuwe Europese wet tegen klonen is bedoeld om de import van gekloond voedsel te verbieden, zijn de regels voor de invoer van kloonhonden niet aangescherpt. Ook is de handel in gekloonde huisdieren in Europa nog zeer beperkt. Sooam Biotech is vooralsnog het enige bedrijf ter wereld dat huisdieren kloont. Het instituut is opgericht door de omstreden wetenschapper Woo Suk Hwang, die in 2006 als eerste menselijke stamcellen leek te hebben gekloond, maar die werd betrapt op fraude. Na zijn veroordeling begon Hwang de kliniek waarin hij honden kloont. De Volkskrant nam bij een door Hwang gekloonde Teckel wangslijmvlies af om te controleren of het DNA van het dier identiek was aan de originele hond, die ook nog in leven is. Dit bleek het geval. Hoewel de Teckels in leeftijd verschillen, zijn hun genen identiek, zo ontdekte onderzoeker Maarten de Groot van het Dr. Van Haeringen Laboratorium in Wageningen. 'De DNA-profielen komen overeen, net als bij een identieke tweeling.'

Alex Pouwelse Bron: Volkskrant, door: Dennis Rijnvis 6-7

VINGER AAN DE POOT 5 Sleetje rijden kan ook in de zomer Deze keer maar eens een luchtig onderwerp. Door de komst van Bob in onze praktijk deze week moest ik weer aan dit vaakvoorkomende ongemak denken. Bob is een dolenthousiaste, innemende, zwarte Labrador die bij iedereen van ons in de praktijk het hart sneller doet kloppen. Je kan hem gewoonweg niet niet-leuk vinden. Hij komt bij ons dan eigenlijk ook nooit aandacht tekort. Het is alleen heel sneu, want hij heeft een klein probleem dat zorgt voor grote (stank)overlast. Als Bob bij ons is geweest moeten we de spreekkamer altijd goed luchten (raam open, airco aan, luchtverfrisser-spray). Want hij staat garant voor een stank waar ook na jaren praktijkervaring je niet aan kunt wennen. Wat is dan het probleem? Zijn anaalzakjes. Anaalzakjes? Ja eigenlijk zijn het de anaalzakjes. Helaas vaak foutief noemen we ze anaalklieren. Het zijn echter de cellen in de wand van de zakjes die het ons welbekende, welriekende vocht produceren om het vervolgens op te slaan in de zakjes. Deze zakjes bevinden zich op ongeveer 5 en 7 uur tussen de inwendige en uitwendige sluitspier van de anus. Deze zakjes worden zo af en toe geleegd via een nauw gangetje. Dit gebeurt in principe met name tijdens het poepen (je moet immers als hond je eigen signatuur achterlaten in het park), maar ook bij (extreme) opwinding kan een hond (of kat) de zakjes legen door een krachtige contractie van de sphincter (de sluitspier). Overvulde of ontstoken anaalzakjes Meestal gaat het gewoon goed met deze geuropslagstructuren. Als de afvoergangen verstopt zitten, leidt dit tot infectie en ontsteking. De onsteking zorgt ervoor dat de hoeveelheid afscheiding wordt vergroot, dit is een ideale bron voor bacteriën. De productie gaat door, maar door de blokkade van de afvoergangen raken de zakjes verder overvuld. Uiteindelijk springt een zakje open en zoekt de vloeistof zich een weg naar buiten. Op dat moment is er al sprake van een fistel. Heel vaak komt het gelukkig niet zover. Soms zien we dat de anaalzakjes onsteken zonder dat de afvoergangen zijn geblokkeerd. Vaak zijn de zakjes dan goed te legen maar is de inhoud duidelijk afwijkend. De oorzaak is niet altijd duidelijk, vaak ligt een onsteking er aan ten

6-8

grondslag. Diarree, obstipatie, overgewicht, loopsheid en een slecht werkende sluitspier kunnen onder andere bijdragen aan anaalzakonsteking. Wat zijn de symptomen? Overvulde of ontstoken anaalklieren geven vaak jeuk. De hond zal vaker aan zijn kont likken of bijten, soms wat bloed bij de ontlasting hebben (of los van de ontlasting). Ook het bekende sleetje rijden en een doordringende geur zal de eigenaar opvallen. Bij een doorgebroken anaalklierontsteking (fistel) zie je een open wond onder de staart (een- of tweezijdig). Soms zie je aan de buitenkant dat ze overvuld zijn doordat de huid een beetje opbolt ter hoogte van de zakjes. Wat doen we eraan? in ieder geval eerst proberen handmatig de zakjes leeg te knijpen. Bij een ontsteking krijgt de hond een antibioticumkuur. Eventueel kunnen de anaalzakjes gespoeld worden met een mild ontsmettingsmiddel of fysiologisch zout. Vaak wordt er dan nog een antibioticumzalf achtergelaten in de zakjes. Om herhaling te voorkomen kunnen eventueel dieetmaatregelen genomen worden. Bijvoorbeeld een voeding met veel vezels (speciale brokken, pompoen, tarwezemelen of psylliumzaad) die ervoor zorgen dat de ontlasting steviger wordt waardoor de zakjes tijdens het poepen beter worden geleegd. Mochten de problemen blijven terugkomen dan kunnen we er uiteindelijk voor kiezen om de zakjes chirurgisch te verwijderen. Van deze laatste optie maken we alleen gebruik als al het andere echt niet meer werkt en de hond er heel veel last van heeft. Preventief legen? Nee, alleen anaalzakjes legen bij problemen. Het extra tussentijds legen kan soms de productie juist doen toenemen. De dierenarts kan wel van tevoren even voelen of ze overvuld zijn en dan besluiten ze wel of niet te legen. En Bob dan? Jaaa, die blijven we nog wel even zien, al is het dat hij af en toe binnenwandelt voor een sociaal bezoekje. Bob gaat maar eerst een paar kilo afvallen. Dit dieet zorgt ervoor dat hij afvalt én er zitten meer vezels in. Wellicht gaat hem dat al voldoende helpen.

Anna Weller www.dierenartsweesp.nl

6-9

KERST………WAAR GAAT HET OVER….. Mascha sjouwt de laatste boodschappen het huis in, waar ze al sinds haar kindertijd vakanties viert. Hijgend kijkt ze rond, Tinker Bell rent meteen om haar heen en probeert in haar armen te vliegen. Ze ziet dat alles er nog net zo bij ligt als toen ze wegging. “Stop Tink, effe niet.” Tink kijkt naar haar en kruipt op de bank in haar dekentje. Mascha trekt haar laarzen uit en loopt door naar het keukentje om de boodschappen op te bergen. Voor drie dagen eten en geen kip die haar helpt op dit moment, iedereen is kennelijk met van alles bezig, behalve met de voorbereiding op kerst en op alle dagen alle winkels dicht. Hier in de bergen viert iedereen het nog écht en is alles gesloten. Het hele dorp in de kerk, dat weet ze al zo lang als ze hier komt. Toen haar vader het huis kocht, kwam er geen mens in de winter, maar de laatste 10 jaar is het snel gegaan. Skibanen en langlaufroutes hebben het beeld en dorp veranderd, maar veel blijft bij het oude. De hulpvaardigheid en de werklust. Mascha zucht, ze zou zelf zo willen zijn, niet zo ingewikkeld, niet altijd zo nadenken over het leven. “Hoi!” Ze heeft Loeki en Marcel, de vrienden die altijd meegaan met kerst, niet horen binnenkomen. “Wat een berg eten! Wat ben je van plan?” vraagt Marcel. “Nou, wat zou je denken van een Kerstdiner!” “Oh jeetje, ik ben al weg”, zegt Marcel. Hij mompelt nog wat en loopt naar buiten om hout voor de kachel te regelen. “Mascha, ik zal je helpen”, zegt Loeki. Tink is ook meteen weer overal tussen de boodschappen te vinden en loopt danig in de weg. Eigenlijk is het zo klaar en met een zucht zakt Mascha op de keukenvloer. “Wat heb je Mas, je bent aldoor zo.. ja zo..”. Mascha haalt haar schouders op, “Waar is Diederik?” “Oh die zoekt een boom”, Loeki grinnikt, “hij is met zaag en bijl het bos in, omdat hij voor jou echt de allermooiste wilde hebben, ik ben benieuwd, vorig jaar had ie die kale weet je nog?” Mascha glimlacht, het zal haar ook benieuwen. “Zal ik thee zetten?” Mascha knikt en loopt naar de slaapkamer, ze trekt haar dikke broek en wollen sokken aan, een extra wollen trui. Ze wil er nog even uit met Tinker Bell. In de stilte zijn met zichzelf, haar hond en verder niks. Op het moment dat ze naar buiten loopt komt Diederik er aan met een boom. Niet zo maar eentje maar een van wel 2 meter hoog. “Blij?” roept hij, en kijkt verwachtingsvol naar haar. De andere twee staan achter haar en schieten in de lach. “Diederik!”, roept Loeki, “waar heb je die vandaan, geweldig! Kom op we gaan meteen de kerstspullen opzoeken”, en weg is ze. Marcel loopt naar Diederik en pakt de boom bij de top, hij is echt mooi. Mascha glimlacht. “Hij is top Diederik, echt waar”. De spanning glijdt van zijn gezicht, maar Mascha is niet in staat om naar hem toe te lopen en hem een zoen te geven.

6-10

“Ik ga nog een ommetje met Tink” mompelt ze, dan schiet ze langs de mannen heen en roept de hond. Diederik kijkt, “Nie…”, maar dan houdt hij op, Mascha kent het hier beter dan hij. Ze loopt, met Tink overal om haar heen, het favoriete pad omhoog. Ze snuift de geur op van hars en rottend blad, nog geen sneeuw te bekennen. Het is stil, heerlijk stil. Ze komt wat tot rust van binnen. Tinker Bell rent van hot naar her, om dan weer even haar hand aan te raken en weg is ze weer. Een duik de helling af om een muis te vangen. Gelukkig zitten die nu diep weg, denkt Mascha. Hoe leuk ook voor de hond, ze blijft het niet fijn vinden als ze er weer een door de lucht ziet vliegen en in de bek van de hond verdwijnen. Ze ademt diep, zo heerlijk hier! De Whippet kwam op haar pad tijdens een vakantie. Een hoopje blonde ellende met donkere bange ogen. Vanaf het eerste moment had ze contact met het wezentje, alsof ze zichzelf zag, en dat is zo gebleven. Niemand die naar haar omkeek. Mascha’s besluit was meteen genomen. Ze heeft haar meegesmokkeld in de auto wat niet zo moeilijk was, want ze deed niet anders dan zich in de slaapzak verstoppen en slapen. Ze ziet haar weer een helling af sjezen, zo licht als een veertje. Nu ze boven de bomen uitkomt voelt ze dat het toch echt winter is, de wind is behoorlijk koud. Ze zet haar kraag op en stapt door. “Kom Tink! We gaan tot de bocht”, roept ze. Het plekje waar ze nog net uitzicht hebben op het dal en niet zo ver meer lopen. ‘Waar gaat het over’…., denkt ze, er ontsnapt een diepe zucht. Vanaf dat ze hier weer zijn is ze rusteloos en geïrriteerd. Het ergst natuurlijk tegen Diederik. Iedereen verheugt zich op kerst en samenzijn en zij heeft bij alles iets van hoepel op, uit m’n buurt. Kerst is kul, leeg, nietszeggend en alleen maar eten. De boom kan nog net! Maar ze doet het zelf ook, ze wil ook dat het gezellig is en er lekker eten is en ze ‘s avonds op de bank kan kruipen met een kaarsje aan. Boos schudt ze haar hoofd. Als ze omhoog kijkt naar de bergwand ziet ze een stel gemzen op de helling staan. Mascha houdt haar adem in, als Tink ze maar niet ziet! Ze kijken op haar neer, bewegen niet, hoeveel, vijf, zes? Wat zijn ze mooi. En onmiddellijk vloeit de woede weg. Altijd als ze buiten loopt, voelt ze zich meer zichzelf. In ieder geval degene die ze wil zijn. Meer kunnen leven wat ze nu voelt, is dat niet kerst? Warmte van binnen maar het dan ook delen met andere mensen. Eigenlijk krijgt alleen Tink die liefde en niet Diederik of haar vrienden. Dan gaat de rem erop. Ik wil zó graag anders, denkt ze, durven voelen en genieten van wat er is, zijn in het moment. Tinker Bell staat op het pad voor haar en kijkt haar aan. Kop scheef, pootje omhoog, staart in spanning. Ze pakt haar op, een knuffel, een neus-duw, een kwispel. De spanning gebroken. Tink stuitert alweer weg en Mascha kan niet anders dan lachen. Ze kijkt naar links waar het dal nu zichtbaar wordt, het schemert. Het uitzicht is zo mooi, de ruimte, de lucht ijl blauw, geen wind meer te bekennen. 6-11

Ik moet terug. Mascha draait zich om na een laatste blik, ze roept Tink, “dalen Tink, naar huis”. Ze zet er stevig de pas in, dan kan ze voor donker weer beneden zijn. Ze probeert Tink bij te houden. En dan gaat het mis, ze glijdt, verliest haar evenwicht, en valt. Een schreeuw van woede en pijn, haar voet! Tink onmiddellijk naast en om haar heen, kwispelend en onzeker. ‘M’n schoen uit’, ze maakt de veters los en voelt de zwelling. Haar shawl er strak omheen. ‘Niet huilen, doorgaan’. Ze bijt op haar lip en probeert op te staan, maar dat lukt niet. ‘Diederik bellen’, ze grijpt naar haar jaszak en weet meteen dat haar mobiel in de oplader ligt. Ze schreeuwt weer, en nou huilt ze toch. Alle frustratie komt er uit. Tink kruipt tegen haar aan, kronkelt zich in bochten, Mascha slaat de armen om haar heen. Hoe nu verder? Ze kan maar één ding bedenken en dat wil ze eigenlijk niet; Tinker Bell naar huis sturen. Ze weet niet eens of ze het kán, ook al kent ze het pad. En het wordt nu echt schemerig. Niks heeft ze meegenomen, stommerd, nooit gaat ze op pad, zonder iets. Mascha wordt misselijk van de pijn en de zenuwen. Ze zet Tink voor zich neer en kijkt haar aan, dan haalt ze diep adem. “Tink, ga naar huis, ga naar Diederik, naar huis, Diederik”! Ze wijst in de richting van het pad. Tink kijkt haar aan, loopt weg, komt terug, kijkt weer naar haar en rent weg. Nee! ze huilt met lange gieren, alles aan haar bibbert, ze klappertandt. Van de shock, denkt ze, toch wat gebroken? Proberen verder te komen. Ze schuift op haar billen, haar zere voet op het andere been, verder over het pad. Koud wordt ze niet, de inspanning maakt dat het zweet langs haar rug loopt. Mascha schuift door, op wilskracht steeds wat verder richting de bosrand. Hoe lang had ze gelopen? Hoe lang kan Tink erover doen om thuis te komen. Hoe lang zal het duren voor ze doorhebben dat ze voor de deur zit, ze blaft nooit! Hoe lang voor ze begrijpen dat het mis is? Mascha stopt om even bij te komen. Ze luistert, probeert door het donker heen, of ze wat hoort. Hoe lang kruipt ze al zo? Een kwartier? Geen idee meer van tijd. Als ze omhoog kijkt ziet ze dat het helder is. In ieder geval geen sneeuw. En dan hoort ze een auto, duidelijk, wie heeft zo’n auto die dat kan? Seb, hun buurman. Dierenarts en boer. En ze kent hem al zo lang ze hier komen. De spanning zakt wat, en dan ziet ze koplichten in de verte en een klein rood lichtje wat dansend haar kant op komt. Tink! Het hondje vliegt in haar armen, kwispelt en kreunt en rent weer terug richting de auto die nu onderaan de helling stopt. Twee hoofdlampjes gaan aan en ze roept: “hier Diederik, Seb!” Ze zit te zwaaien maar dat zien ze natuurlijk niet. “Hier!” Dan is Tink alweer bij haar en de mannen ook. “Hé meissie”, zegt Diederik, en slaat z’n armen even stevig om haar heen, hij geeft haar een thermoskan met warme thee, “wat fijn dat Tink zo slim is.” Seb kijkt onmiddellijk naar haar enkel, “gebroken Mascha”. Er wordt kort overlegd. 6-12

Ze maken een zitje van hun handen, Mascha hijst zich er op en zo dragen ze haar naar de auto. Een zucht en nu tranen van vreugde. Achterin met Tink, dicht tegen zich aan, de voet op de bank. Onderweg vertelt Diederik dat Loeki iets hoorde bij de deur en toen ze ging kijken, Tink naar binnen stoof, en meteen weer naar buiten. Dat deed ze een paar keer en zo zenuwachtig dat iedereen begreep dat er wat was. Seb was meteen bereid mee te gaan en Diederik had zelf wel gedacht dat ze dit pad had genomen. Tink rende ook meteen die kant op toen ze de auto startten. Hij had het veiligheidslampje aangedaan zodat ze haar goed konden zien. Eerst liep hij mee met haar voor de auto uit, maar de hond ging zo hard dat hij maar was ingestapt. In het ziekenhuis aangekomen, zijn ze snel en aardig. De voet moet in het gips en vanwege Kerst, in het rood met zelfs een groen randje! Thuisgekomen wordt ze op de bank, en in de watten gelegd. De boom staat al in volle glorie, de lichtjes aan. Tink ligt tegen haar aan, d’r neus verstopt in haar trui. Mascha ziet er anders uit dan die middag, het voelt ook anders van binnen, bevrijd van die rare spanning. Alles stroomt. Ze heeft Diederik omarmd en heel stevig vastgehouden, gefluisterd dat ze van hem houdt. Blij met allemaal. Ze realiseert zich, dat het echt bij haarzelf begint, de kerst gedachte: Probeer te zijn in wat er is, en dat is veel, heel veel warmte en liefde. Dáár gaat het over. Marcel schenkt de Glühwein in, ze nemen een slok op de goede afloop. “Gelukkig Kerstfeest Tink”, fluistert ze, ”mijn Kerstengel”.

Brigitta Hauer

6-13

6-14

KERSTWANDELING 2e KERSTDAG Hallo Gooi en Eemlanders, Zet alvast in uw agenda: Op tweede kerstdag organiseren we weer de jaarlijkse oergezellige kerstwandeling! Heerlijk wandelen met elkaar en ondertussen lekker praten. En waar kan je eindeloos over praten? Over onze honden natuurlijk. Volgens ons raak je daar niet over uitgepraat. Tijdens de wandeling kun je de honden observeren, bekijken hoe hun gedrag is met elkaar, reuze leerzaam. Na de wandeling die ongeveer een uur duurt (naar gelang het tempo waarin we lopen) kunnen we onze energie weer op pijl brengen met chocolademelk, koffie of thee met kerststol in de kantine. De kantine wordt ook dit jaar weer opgesierd in de vrolijke kerstsferen door Anneke en Corrie. We starten om 11 uur bij de Franse Kamp aan de N236. We willen wel vragen of iedereen op zijn eigen hond let. Ook vragen we om onderweg niet met ballen of stokken te spelen/gooien. Tot ziens op tweede kerstdag,

Mieke – Jolanda - Joke

6-15

JHR GOCKINGA WEDSTRIJD Jaren GG getraind met Donder, (een van onze grote Poedels) maar de behendigheid heeft ons hart gestolen. Diny Poort benaderde mij, ze kwamen iemand voor de Cynophilia B wedstrijd tekort. En zelf een wedstrijd organiseren en geen team hebben, dat kan toch niet? Of ik mee wilde doen met Donder? Ja maar… “nee leuk joh”, zei Diny, “moet je doen”. Zij wist mij snel te overtuigen. Dan ga je trainen voor de wedstrijd. Onder leiding van Diny en Angelien. Jullie hebben het met heel veel enthousiasme gedaan, het waren leerzame en gezellige trainingen. Dank jullie wel. Een leuk team, waarbij sportiviteit bij iedereen voorop stond! Voor mij was het belangrijk dat Donder en ik er samen lol in zouden hebben. Natuurlijk wil je graag goed eindigen, maar de sfeer is zeker zo belangrijk. Zondag 11 oktober 2015. Om 8:15 uur verzamelen, het was droog maar héél koud. Er lag zelfs ijs op het gras! De dag ervoor had ik trimwedstrijd met Donder gehad, dus hij was echt kaal! Arme Donnie. Ik was best wel nerveus, zou het wel goed gaan? Deed hij wel wat ik wilde? Reageerde hij niet teveel op mijn zenuwachtige, drukke gedoe? Om 9:00 uur begonnen de wedstrijden, af en blijf, aangelijnd volgen, staan en betasten en gebit tonen. Bleef hij wel liggen op de koude grond met zijn kale kont? Ja dat deed hij. Volgen beetje wijd, zitten bijna altijd scheef, maar desondanks ging het ochtend programma best redelijk. Tot mijn verbazing in de pauze stonden wij als tweede. Whoopie!! Bij alle teamgenoten wisselende acties, helaas was er een ondeugd in de groep, die wilde liever met de behendigheid mee doen, maar Els super bedankt dat je mee deed en ook voor je gezelligheid. En ook Corry, Esther, Jan en Mieke, bedankt, wat een fijn team. Helaas was Jantien ziek, maar gelukkig wilde Mieke op het laatste moment inspringen. Dank je wel Mieke. Het middag programma bestond uit los volgen, volgen met zit, komen op bevel, vak sturen en apport. De eerste drie ging goed, bij naar het vak sturen, moest ik een tweede commando geven, stom als ik was stapte ik in, jammer, dikke 0 ! Het apport, deed hij heel vrolijk, maar er kwam een Weimaraner uit een andere ring het veld op, daar schrok hij van, dus daar gingen de punten. Maar ach ik was trots op mijn hondje, wij hebben samen echt geleerd van deze wedstrijd. Ik ben als derde met Donder geëindigd, best trots op mijn toppertje. 6-16

Ons team is 7e geworden, in ieder geval geen laatste! Laten we positief blijven. Wie weet volgend jaar behendigheid? Ik ga ervoor. Natuurlijk ook alle supporters bedankt voor de interesse, als je een leuke combi bent met je hond, zeg ik DOEN! Het is super leuk om een wedstrijd te lopen.

Paula van Gorkom-de Kort

Wat een prachtige dag om een wedstrijd te lopen. Het was mijn eerste Gockinga als teamleider en ik moet u zeggen, het was best pittig. Je wilt toch zoveel mogelijk aanmoedigen en kijken hoe de teamleden het er van af brengen, maar dat lukt echt niet altijd. Zo heb ik bv. gemist, dat behendigheid voor sommige hondjes toch veeeeeeeeel leuker is dan FCI OB 3 oefeningen doen. Jammer voor het baasje, maar die wordt dan gediskwalificeerd. Maar ik heb wel gezien dat er met plezier gelopen is. Zowel door de honden als de bazen. En dat dan niet alle honden de sterren van de hemel lopen is dan jammer, maar ze mochten allemaal weer mee naar huis na de wedstrijd. Ze mogen blijven. En hallo, zo slecht hebben we het nog niet eens gedaan hoor Het agilityteam is 2e geworden! Super Gefeliciteerd. En....... Karen Postema en Ramon van Hunnik hebben wel mooi een beker mee naar huis genomen! Zij kunnen trots zijn op de samenwerking tussen baas en hond!! Jan Petrusma is 5e geworden van de 16. Helemaal niet slecht. En wat te denken van Paula van Gorkom; een 3e plaats bij de FCI OB-B. Helaas was er voor haar geen prijs, een beker voor de derde prijs begint pas bij FCI OB-1. Jammer. Maar ik wilde het iedereen laten weten. Kortom, ik vond het een geslaagde dag

Angelien Brouwer

6-17

EEN SPECIALE KERSTGROET AAN ONZE TROUWSTE

De redactie wenst alle leden, een gezond

E. EsDiemel

M.L.J. Hoobroeckx L. v.d. Bogaard A. Schmal

W.M. Vlaanderen M. Baas L. Disselhof

L. Wong

L.P.E. Bijlhout

Y. Contini

P. Houwer

G. Post G.A.A. Post 6-18

M.J.H. Graaff

H. de Backer

LEDEN – MEER DAN 30 JAAR LID!!

maar jullie in het bijzonder, en gelukkig 2016

L.E. Seip G. Oest

C. Wiegmans A. Kauling

C.H. Emke

A. Goedev.d. Burg M.C. Vlakveld

S. Hekker

E.P. Haan E. Giessen M. Houten

P. Haan

M.C. Voorst

J. Kauling H. Goede 6-19

6-20

6-21

10 VRAGEN AAN … LOES VAN DEN BOGAARD BBOOGAARDBIJLEVELD Dit interview vond plaats bij Loes thuis in haar gezellige woonark op een prachtige plek aan de Vecht waar ze al zo’n vijftig jaar woont. Eerst met haar eerste man Paul, en na diens overlijden met Dirk. De ‘10 vragen aan’ zitten verwerkt in het verhaal.

Loes is in Amsterdam geboren, en voor de hongerwinter in 1944 met haar ouders naar Baarn verhuisd. Loes had als kind niks met poppen. Ze had ze wel, maar nee dieren en planten, dat was het! Die hadden een enorme aantrekkingskracht op haar. Haar eerste hondje kwam uit een asiel, dat was Mollie. Velen volgden nog en vonden steeds een goed thuis bij haar. In 1963 trouwde Loes met Paul en werkte als lerares algemeen vormend onderwijs, muziek en gym op een huishoudschool in Driebergen. Maar na twee jaar huwelijk bleek dat Loes en haar man (cameraman) door hun uiteenlopende werktijden elkaar nauwelijks zagen, dus is Loes gestopt met haar werk. Haar eerste eigen hond (1964) was Pum-Pum. Een bastaard, teef, die in de buurt van de woonark zwom en door Loes uit de Vecht gevist werd. De buurvrouw had een Schnautzer en door haar is Loes bij de gehoorzaamheidstraining terecht gekomen. Hoe kan het gaan? Al gauw werd Loes gevraagd of ze instructeur wilde worden en ging ze voor de opleiding 3 maal een week naar Engeland. Dat was eigenlijk het begin van haar ‘honden-loopbaan’. Via instructeur-schap, lezingen en workshops in het hele land. En bestuursfuncties o.a. in de Raad van Beheer. In de zeventiger jaren maakte Loes op de Crufts in Londen, één van de grootste hondententoonstellingen ter wereld, kennis met Obedience. Dat stond daar toen al 6-22

op een héél hoog niveau, en later met Behendigheid. Toen ging er helemaal een wereld voor haar open. Dat was een tak van sport die ook in Nederland moest worden geïntroduceerd, dacht ze onmiddellijk. En dat is gebeurd. De Vereniging voor instructeurs (O en O, hondenopvoeding en -opleiding) werd opgericht en die heeft er zich hard voor gemaakt. Dat ging niet zo maar! Men was bekend met training van jacht- en politiehonden, maar verder hield men – op aangeven van de Raad van Beheer - niet van africhten en dat wilde men graag zo houden. Men vond het maar ‘circus’. Loes had bij De Crufts gezien hoeveel plezier de behendigheid opleverde aan hond en baas en zij zette door: Film gemaakt in Engeland, Martin Gaus ontmoet via de televisie, in verschillende programma’s het belang laten zien van het samenspel: o.a. in De natte neuzen show in de negentiger jaren. Dat was een programma samen met Martin Gaus, en Loes ging in het kader van het Hond/kind project langs scholen, naar klassen waar kinderen zaten die bang waren voor honden, en ze wist hoe ze eerst met een levensgrote speelgoed hond/handpop (Rufus) de kinderen kon laten wennen aan een echte hond. Doel van dit project was het verminderen van het aantal bijtincidenten in Nederland, onder meer door het geven van voorlichting. En dat lukte. Om haar idealen kracht bij te zetten schreef Loes twee boeken: ‘Kwispelen’ en ‘Behendigheid’. ‘Kwispelen’ behandelt wetenswaardigheden over het opvoeden van een hond, over spel en samenspel. Het boek ‘Behendigheid’ gaat over behendigheid, trainen en de geschiedenis van deze tak van hondensport die heel voorzichtig is gestart met heel simpele materialen en nu is uitgegroeid tot een officiële sport waar heel veel mensen en honden dagelijks plezier aan beleven. Ze vertelde ook nog dat aanvankelijk de leeftijd om met je hond op les te gaan 9 maanden was. Niks puppen-cursus! Dus de honden kwamen op les omdat er gedragsproblemen waren, socialisatie van de hond was nog geen thema. Ook daar is veel werk verzet om dat van de grond te krijgen. Vroeger had Loes Kooikerhondjes. Maar nu heeft ze een Border Collie wit/ lichtbruin, Zonneke. In Engeland was haar het advies gegeven om een Border Collie te nemen. Dat zou de hond zijn, die heel goed bij Loes paste, intelligent, leergierig. En dat is ook zo gebleken. Wat haar het meest aanspreekt bij de KC is het verbeteren van de relatie menshond. Het sociale draagvlak binnen de vereniging voor het houden van honden door middel van een positieve benadering. Met je hond samen dingen doen. Mensen bij elkaar houden, geen ruzie. Wat ook zo belangrijk is zijn de vriendschappen die er ontstaan tussen baasjes en hun honden en tussen baasjes onderling. Dat is zoveel waard. De relatie mens-hond is bewezen goed voor de gezondheid en draagt bij tot plezier in het leven. Op dit moment geeft Loes een aantal keer per jaar de introductie 6-23

puppen-cursus, de A cursus (theorie), fitness en KK1 gedragsleer. Tot 2013 was ze gedurende meer dan 20 jaar voorzitter van de KC Gooi en Eemland. Zij heeft de Club met haar visie, ondernemingszin en innemende manier van contactleggen al die jaren bestuurd. Loes heeft altijd alles met plezier gedaan. Na al deze verhalen over honden en activiteiten had ik niet gedacht dat zij nog andere hobby’s zou hebben, maar ja, toch: heel veel gezelligheid. De borden staan al gedekt op tafel voor als je aan wilt schuiven. Klassieke muziek, en Loes leest heel graag en de tuin voor de woonark zag er wat mij betreft ook wel behoorlijk arbeidsintensief uit. De mooie plek waar ‘het’ nu allemaal gebeurt, op het Kininelaantje is voor elkaar gekomen mede door haar doorzettingsvermogen, natuurlijk samen met andere actieve medewerkers. Loes is iemand die ideeën heeft, graag iets opstart en uitwerkt, maar als het loopt dan wil ze weer verder, weer wat nieuws beginnen. Terwijl Loes vertelt en doorvertelt, hoor ik wat een enorme staat van dienst zij heeft in ‘de hondenwereld’. Zij is erelid van onze vereniging en de erkenning voor al dit werk is uitgedrukt in de ridderorde die ze drie jaar geleden kreeg uitgereikt. Tot slot nog een leuke gebeurtenis met Zonneke. Toen ik weg ging, zei Loes: “Ik laat je nog even wat zien.” Ze nieste en Zonneke holde meteen doelgericht naar een doos met tissues die achteloos op een tafeltje stond, trok met z’n bek een tissue uit de verpakking en reikte die aan. Nagekomen bericht van Loes: ”Voor mij is de Club het warme bad. Dat merk ik ook aan mensen die ik spreek in de kantine of op evenementen. Velen zijn al met hun derde (of meer) hond op les. Kwaliteit ligt hoog, gastvrijheid idem. Altijd iemand die naar een nieuwe hond (lid of niet) wil kijken. Aangelijnde honden altijd welkom. Tafels hebben vaak vaste praatgroepjes die vóór of na de cursus over van alles en nog wat kwebbelen. Afspraken voor wandelingen worden gemaakt, opvang en oppassen kan geregeld worden. Maar vooral dat maatschappelijke draagvlak is zó belangrijk. Er zijn leden die met angst en beven de Kerst- en zomervakantie aan zien komen omdat ze hun uitje missen. Hoe meer mensen komen hoe beter we voorlichting kunnen geven en hoe meer opgevoede honden en bazen er in ons land komen. Voor de mens dierrelatie zijn dat grote stappen voorwaarts. De hond wordt steeds meer gewaardeerd. En daar doen we het dan voor, toch? Leve de P.R……”

Anneke van Buuren

6-24

WINTERSE WIJSHEDEN Honden die dagelijks veel buiten zijn en een vacht hebben die mee verandert met de seizoenen, dat zijn de stoere meiden en kerels onder de honden. Zij maken zich niet druk om een sneeuwbui of een temperatuur van min 5. Maar deze ‘honden van staal’ zijn meestal niet de honden die wij kennen en hebben. Binnen is het lekker warm Wij mensen houden van een behaaglijke kamertemperatuur. De verwarming staat aan, de open haard of houtkachel brandt gezellig. En onze honden raken steeds meer gewend aan onze behoefte aan warmte. Ze liggen in warme manden op heerlijke kussens of dekens en vaak trekken wij hun plaats nog eens extra dicht bij de warmtebron. Hoe liefdevol we het ook bedoelen, te veel warmte is niet altijd goed voor honden. Mijn advies is om de vaste plaats van de hond niet bij een warmtebron te plaatsen. Laat hem zelf kiezen of hij bij de verwarming of open haard wil liggen. Winterkou Als je gaat wandelen, laat hem dan even acclimatiseren in de koele gang voor je naar buiten stapt. Realiseer je dat het hondenlijf een hoop te verduren krijgt als hij opeens van die warme plek de kou in gaat naar buiten. Wij kleden ons dik aan, jas, muts, sjaal, laarzen of schoenen en de hond staat met zijn ‘binnenjas’ zomaar op de straat. Honden die oud en/of mager zijn, kun je het beste beschermen met een dekje en ook de honden met een minimale vacht hebben hier baat bij. Voor degenen die denken dat ze dan voor schut lopen: Er is een ruim assortiment aan stoere hondenjassen in zeer acceptabele kleuren die je hond effectief beschermen tegen barre weersomstandigheden! Wees een wijze baas. Laat je hond lopen, spelen en rennen in de sneeuw of vorst, maar niet te lang stilstaan of liggen. Zorg dat hij zich warm kan houden. Vorst Op hard gevroren paden kunnen scherpe randjes ontstaan die wondjes aan de voetzolen kunnen veroorzaken. Kies een vlakke weg of zorg dat de hond op het gras kan lopen. Smeer voetzolen in met speciale potenbalsem, wapenolie of vaseline als het erg koud is en je een lange buitenactiviteit op de agenda hebt staan. Ga je echt een tocht maken op ruwe bevroren ondergrond, overweeg dan speciale hondenschoentjes te gebruiken. Controleer regelmatig de voetzolen op wondjes. 6-25

IJs Hilarisch zijn de glibberende en glijdende honden op het ijs, maar bedenk goed dat de pezen en spieren het zwaar te verduren krijgen. Blessures kunnen het gevolg zijn. Onstuimige honden kun je beter niet meenemen op het ijs. Of aangelijnd meenemen, maar zorg dan wel dat je zèlf in ieder geval stevig staat! Smeltend of zwak ijs is een enorm risico. Zeker als de hond al een paar keer mee geweest is op het ijs, ziet hij de gevaren niet. Als een hond door het ijs zakt, kan hij onder het ijs schuiven. Als hij in het wak blijft, raakt hij vaak in paniek. In beide gevallen wordt een reddingsactie bijna onmogelijk. Sneeuw Sneeuw is heerlijk en honden genieten er zichtbaar van. Sneeuw eten is prima, maar te veel sneeuw kan maagirritatie geven. De hond kan gaan braken en diarree krijgen. Sneeuw klontert aan lange haren rondom de voeten. Honden hebben er last van en gaan vaak heel heftig aan hun poten kauwen. Controleer de poten regelmatig tijdens de wandeling, als het eenmaal ijs is geworden is het lastig te verwijderen. Probeer het ijs te smelten met je vingers. Lostrekken is zeer pijnlijk! Knip de haren preventief kort en smeer vaseline, potenbalsem of wapenolie op en tussen de voetzolen. Droog je hond goed af na de wandeling en controleer dan gelijk de voetzolen weer op wondjes. Pekel Pekel is zout en kan de voetzolen aantasten. Als er wondjes zijn op de voetzolen doet het ook nog eens heel erg pijn. Honden likken zich vaak schoon na het wandelen en krijgen daarmee een grote hoeveelheid zout binnen. Zeer ongezond! Maak na het wandelen de poten droog en als jullie veel pekel zijn tegengekomen, is het afspoelen van de poten geen overbodige luxe! Anti-vries Je zult het regelmatig nodig hebben voor je auto, maar zorg dat de hond er niet bij 6-26

kan. Wegens de zoetige geur (en smaak?) schijnen sommige honden het heerlijk te vinden, maar het is natuurlijk puur vergif! Voeding Is jouw hond die heerlijk relaxte huishond die lekker binnen ligt en tevreden is met een paar keer per dag een leuke wandeling? Verander dan niets aan zijn voer. Hij heeft het wel wat kouder buiten, maar verbrandt niet veel meer dan op een andere dag in het jaar. ‘Honden van staal’ die veel buiten zijn en alle seizoenen van dichtbij meemaken (buitenhonden, werkhonden en honden die veel aan sport doen) hebben extra voeding nodig. Zij verbruiken veel meer energie en hebben extra brandstof nodig om goed te blijven functioneren. Het soort voer en de mate van bijvoeren is per hond verschillend. Laat je goed informeren voordat je extra gaat voeren. Vachtverzorging Ook in de winter is de vacht gebaat bij een regelmatige borstelbeurt. Met het verwijderen van losse haren en klitten, komt er lucht tussen de haren waardoor de temperatuur beter kan worden geregeld. Heeft je hond een vacht die professionele verzorging nodig heeft, sla dat dan in de wintermaanden niet over. Een goed verzorgde vacht is effectiever tegen de kou dan een geklitte of te lange vacht. In overleg met de trimmer kun je kiezen voor een wat langere ‘coup’ tijdens de echte koude periode. Binnen in beweging Slecht weer nodigt niet echt uit tot lange wandelingen. Maar onze honden moeten hun energie wel kwijt! Met spelletjes binnenshuis kun je je hond ook lekker moe maken. Denk niet gelijk aan een indoor trainingsbaan, maar bijvoorbeeld aan zoekspelletjes, nieuwe kunstjes aanleren of Hersenwerk. Wees creatief en je hond zal je dankbaar zijn! Kijk voor hersenwerk-inspiratie op www.hersenwerkvoorhonden.nl Anneke van Buuren Bron: Zorg in Zicht 6-27

KNGF GELEIDEHONDEN 80 JAAR! “Ik heb een ‘hondenbaan’, maar dan wel de aller mooiste”. (citaat Hannah) KNGF Geleidehonden bestaat dit jaar 80 jaar en daar willen we graag aandacht aan besteden. Geen school die meer heeft gedaan in al die jaren, als trainer van honden in dienst van de mens. Inmiddels worden er niet alleen honden getraind voor blinden en slechtzienden maar worden er ook buddyhonden, assistentiehonden & autismegeleidehonden getraind. Ook worden er medische detectiehonden opgeleid voor het opsporen van darmkanker. Omdat we binnen onze club twee mensen hebben rondlopen die beide werkzaam zijn bij KNGF Geleidehonden, Karen Postema en Hannah Hoolahan, leek het ons een leuk idee om hen te interviewen. Zij horen bij het team kennelmedewerkers en zorgen dag en nacht voor de honden. Foto: Karen links Hannah rechts. Honden op de grond van links naar rechts: Birk (zwart), Björre, Balai (broers & zusje). Tussen ons in zit Golden Retriever Quatro.

Hoe zijn jullie bij KNGF Geleidehonden terecht gekomen? Karen: Ik zocht al een tijdje naar een leuke nieuwe baan. Twee ex-collega’s van mij werkten bij KNGF Geleidehonden en zij attendeerden mij op de vacature. Hannah: Ik wilde altijd al graag bij het KNGF Geleidehonden werken. Door toevalligheden kon ik op het goede moment solliciteren. Wat is jullie opleiding en werkervaring? Karen heeft de opleiding paraveterinair en diermanagement gedaan in Barneveld, bij honden- en kattenpensions gewerkt en meer dan 10 jaar in een dierenasiel. Hannah heeft een opleiding gedaan die niets met honden te maken heeft n.l. een opleiding Audiovisuele vormgeving & Animatie. Zij heeft zich wel altijd bezig gehouden met het trainen van honden en heeft in diverse asielen en pensions gewerkt. Wat houdt jullie werk in? Ons werk is erg divers, ‘s morgens om 7 uur zijn wij de eerste die binnenkomen en lossen we de nachtdienst af. We zorgen dat de honden buiten komen, geven ze eten en als het nodig is medicatie. Daarna laden we de honden in de bussen zodat ze met de trainers mee kunnen. De honden die niet meegaan met de training blijven 6-28

bij ons. We gaan met ze naar het bos voor een wandeling waarin we verschillende gedrags- en gehoorzaamheidsoefeningen doen. Of naar de supermarkt waar we ze leren om niks uit de schappen te pakken en zich netjes te gedragen. Ondertussen wordt het kennelcomplex schoongemaakt door de rest van het kennelteam. In de middag gaan we ook met de honden op stap. We lopen appel in het hoofdgebouw, wandelen in het bos, fietsen en spelen met de honden maar borstelen en knuffelen hoort er natuurlijk ook bij! Welke rassen fokken jullie bij het KNGF Geleidehonden? Labrador Retrievers, Golden Retrievers, Duitse herders en kruisingen daarvan. Af en toe komen er ook andere rassen voorbij zoals witte Herders, Labradoodels en een Riesenschnauzer. Deze zijn niet door ons gefokt maar zitten nu wel bij ons in de opleiding. Is de discipline gekoppeld aan een ras? Nee, elke hond wordt apart bekeken en beoordeeld. Aan de hand daarvan wordt de hond aan een discipline gekoppeld. De cliënten hebben wel inspraak over wat voor hond ze graag zouden willen hebben maar uiteindelijk neemt KNGF Geleidehonden de definitieve beslissing. Er wordt ook gekeken naar onder andere het karakter en voor een geleidehond ook naar het looptempo van de hond en de cliënt. Zijn de honden ook wel met elkaar? Ja zeker! De honden zitten per twee in een kennel waar ze de ruimte hebben om te spelen of lekker te slapen op hun bedjes. Ook zijn de muurtjes tussen de kennels laag zodat ze eroverheen kunnen kijken en zo contact kunnen hebben met de buren. Uiteraard krijgen ze ook elke dag hun beweging en kunnen ze buiten lekker rennen en spelen met soortgenoten in het bos of op één van de grote speelvelden op het terrein. Er zijn vaak misverstanden over geleidehonden, dat ze niet los mogen lopen of met andere honden mogen spelen. Dat is natuurlijk niet zo! Alleen als de hond in tuig loopt is hij aan het werk maar de rest van de dag is hij vrij en daar hoort spelen en plezier maken zeker ook bij. Wat is het moeilijkst? (er valt een stilte… er wordt diep nagedacht) Karen: Ik denk dat het moeilijkste is dat je zoveel verschillende honden hebt waar je mee werkt. We hebben gemiddeld tussen de 50 en 60 honden in de kennel en ze zijn allemaal verschillend. De trainers hebben wel hun vaste honden natuurlijk. Het is soms lastig om in te schatten hoe ver een individu is in zijn training om daar zelf goed op aan te sluiten. Hannah: Daar sluit ik me bij aan. Wat ook lastig is, is dat ze qua uiterlijk wel erg veel op elkaar lijken! We hebben 25 zwarte Labradors bijvoorbeeld! Ja, één met een raar oor, of een gekke neus, die onthoud je wel. En het zijn ook nog eens veel nestbroers en –zussen! Gelukkig zijn ze gechipt. Haha! 6-29

Wat is het mooiste van je werk? Karen: De honden! Hier zijn de honden het belangrijkste en is er echt tijd voor ze! Hier ligt alle nadruk op aandacht en de verzorging van de honden. Hannah: Als je het gevoel hebt dat een hond extra aandacht nodig heeft is er gelegenheid om die dan ook te geven! Kun je lekker kroelen met twee Goldens, ja dat hoort er ook bij. Hoeveel tijd werk je daar en heb je zelf nog tijd voor je eigen hond, gaat die mee naar het centrum? Nee we zijn met zo’n 90 collega’s. Als iedereen zijn hond mee zou nemen dan hebben we meer privé honden dan honden in de opleiding. Maar we hebben fijne werktijden waardoor we altijd buiten de spits rijden en ’s middags thuis met onze eigen honden kunnen wandelen. Wat vertel je nog meer graag over je werk? Karen: Ik vertel graag dat ik heel blij ben dat ik bij KNGF Geleidehonden werk en heel trots ben op mijn werk. Het is een leuke organisatie om voor te werken en alles is heel goed geregeld. Het is ook leuk dat iedereen binnen de kennel een eigen verantwoordelijkheid heeft. Ik doe bijvoorbeeld samen met een collega de medische afdeling. Dus enten, ontvlooien en zo nodig met een hond naar de dierenarts. Om de week komt de dierenarts naar ons om bv. de nieuwe honden te zien. Hannah: Ik ben vooral ook erg trots op mijn werk. Het is echt de allerleukste hondenbaan die er is! Het is niet alleen voor de honden maar ook voor mezelf een grote leerschool. Zoveel verschillende honden, alle disciplines en ontwikkelingen op het gebied van honden in de zorg. KNGF Geleidehonden is continu bezig met verfijning, groei, en onderzoek en gaat mee met de tijd. Ik ben heel erg blij dat ik daar onderdeel van mag uitmaken. We zijn allebei echt blij met het werk en trots dat we dit mogen doen! We zijn trots op het bedrijf, op alle disciplines. Het werk is zo gevarieerd, van schoonmaak tot gerichte training, ‘s nachts het fort bewaken en in het weekend lekker met de honden spelen en ravotten. Het is dan weekend! Het is allemaal boeiend. Als u meer informatie wil over de geleidehonden, ga dan zeker naar hun site. Hij is prachtig en informatief. www.geleidehond.nl Of, ook heel leuk op dit moment! www.geleidehond.nl/lightnight

Brigitta Hauer, Hannah Hoolahan

6-30

6-31

MARIEKE SCHIMMEL VERTELT OVER HAAR BARSOI

Voor wie het ras niet kent, het is een windhond oorspronkelijk afkomstig uit Rusland, met een zacht, halflange golvende vacht. Ik heb windhonden van jongs af aan al mooi gevonden, de houding het bewegen en het karakter. Mijn eerste windhond was een Saluki. Deze reu moest herplaatst worden. Ik was 15 jaar en had de advertentie in een hondenblad zien staan. Het had thuis natuurlijk wel wat voeten in de aarde want wij hadden een Sint Bernard teef, twee katten, kippen en konijnen. De fokker van de Saluki waarschuwde dat hij waarschijnlijk katten, kippen en konijnen niet kon weerstaan. Deze Saluki was een lot uit de loterij. Sliep samen met de katten in de mand en liet onze loslopende kippen en konijnen met rust. Hij is 15 jaar oud geworden. Toen ik Jelle, mijn man ontmoette, wilden wij een hond. Voor mij kon het alleen een windhond zijn, liefst weer een Saluki. Jelle vond de Saluki wat te ‘kaal‘ en zo is het een Barsoi geworden. Er is wel een groot verschil in karakter tussen de Barsoi en Saluki. De Barsoi is opener in de communicatie en houdt ervan om aangehaald te worden. De Barsoi vindt het heerlijk om tegen je aan te leunen. Een Barsoi waakt niet echt. Een Saluki verdedigt zijn mensen en huis. Een Barsoi blaft niet of nauwelijks, een Saluki wel. Een Barsoi laat zich snel afleiden, een Saluki kan stoïcijns zijn gang gaan. 6-32

Inmiddels hebben we nu al zo’n 15 jaar Barsoi’s. Onze eerste Barsoi was Diva van Troyhbiko. Met haar ben ik bij de hondenclub Gooi en Eemland (bij Loes Bijlhout) terecht gekomen. Na Diva kwam Izbrannik en nu Avalon. De Barsoi heeft een imposant, sierlijk uiterlijk en is groot, slank en krachtig. Als de Barsoi gewoon loopt dan heeft hij de typisch barsoigang: een uitgestrekte draf, zeer soepel, moeiteloos en verend. Als hij gaat rennen dan is de rengalop buitengewoon snel met grote sprongen. Het zijn grote honden, de schofthoogte van de reuen is van 75 tot 85 cm, die van teven 68 tot 78. Onze Avalon is 87 cm dus erg groot en weegt 46 kilo. De Barsoi heeft droge goed ontwikkelde spieren, vooral de dijen moeten goed ontwikkeld zijn. De Barsoi is in het dagelijks leven een rustige evenwichtige hond, trots en zelfbewust, die na het uitlaten graag op een comfortabele plek wil uitrusten. De Barsoi is op zijn rust gesteld en trekt zich terug als er teveel ‘gedoe’ is. Het zijn hele lieve honden maar met een heel sterke eigen wil. Omdat ze snel groeien adviseren veel fokkers om vers vlees te geven. De eerste twee jaar wordt in verband met de snelle groei het rennen op zachte grond afgeraden. Avalon laten wij zowel los als aan de lijn uit. Omdat hij vanuit stilstand ineens een enorme snelheid kan ontwikkelen is het gebruik van een flexilijn uitgesloten. Windhonden mogen gewoon lekker los lopen. Avalon is een heel energieke hond die veel beweging nodig heeft. Ik wandel zeker twee soms wel drie uur per dag met hem. Onze vorige Barsoi Izbrannik had aan anderhalf uur per dag genoeg.

Anneke van Buuren Marieke Schimmel

6-33

VERSLAG WORKSHOP NADAC HOOPER Mensen die met hun hond voor het eerst op de club komen, kijken vaak vol bewondering naar de behendigheidslessen achterop het veld. Het liefst zouden ze gelijk meedoen met hun hond, maar dat gaat helaas niet. De honden moeten eerst alle basiscommando’s leren en daarvoor moeten, na de puppycursus, nog de A- en de B-cursus worden gevolgd. Als de hond dan eindelijk voor deze 3 cursussen geslaagd is en het blijkt dat behendigheid fysiek toch te zwaar is (omdat het een groot ras of oudere hond betreft) of dat het de baas niet lukt om zijn hond bij te houden dan is dit vaak een teleurstelling. Speciaal voor deze honden en hun baasjes bestaat er nu ‘Hoopers’. Hoopers is een hondensport waarbij de hond een parcours moet afleggen dat bestaat uit een combinatie van 4 onderdelen. Het parcours bestaat voornamelijk uit ‘hoops’, dit zijn poortjes waar de hond onderdoor moet lopen. Verder is het parcours aangevuld met tunnels, hekjes en tonnen. Het is de bedoeling dat de eigenaar op 1 plek midden in het parcours blijft staan en de hond door de verschillende toestellen heen leidt. De hond moet dus wel heel goed nadenken, maar fysiek is het niet zo zwaar voor hem. Op zaterdag 7 november werd er door Corrie Jansen en haar assistente Sylvia (van Nadac Hoopers) een workshop Hoopers georganiseerd. Zowel ’s morgens als ’s middags stonden er 8 enthousiaste baasjes en hun honden klaar om kennis te maken met Hoopers. Op het veld waren 8 mini- parcours uitgezet met een aantal ‘hoops’, een ton en een tunnel. Voordat de verschillende onderdelen werden aangeleerd moest de hond eerst leren wennen aan een target. Dit is een klein schijfje waar de hond met zijn neus of poot tegenaan moet tikken. Zodra de hond dit deed werd hij beloond met wat lekkers. Vervolgens werden de verschillende onderdelen stap voor stap aangeleerd met behulp van de target. De target werd hierbij aan de ene kant van het toestel gelegd, terwijl de hond aan de andere kant van het toestel zat. Zonder een commando ging de hond uit zichzelf vaak naar de target toe en zo konden gemakkelijk de verschillende toestellen worden aangeleerd. Nadat de honden alle 3 de toestellen goed beheersten, werd er een parcours uitgezet zodat je gelijk in de praktijk kon brengen wat je net had geleerd.

Eva de Goede 6-34

BOEKBESPREKING EEN HONDENLEVEN LANG, FYSIEK EN MENTAAL IN BALANS (2)

Je puber goed op pad Auteurs: Martine Burgers en Sam Turner Echt een mooi Kerstcadeau, verjaardagscadeau of zomaar-cadeau voor iedereen die zich bezig houdt met honden; zoveel informatie en zo prettig geschreven. Een aanrader! ‘Je puber goed op pad’ is het tweede deel in de vierdelige serie ‘Een hondenleven lang fysiek en mentaal in balans.’ Het eerste deel ‘Elke pup een goede start’ is met lovende recensie ontvangen. In de serie verschijnen tevens ‘Je senior vervolgt zijn weg’ en ‘De hond als atleet.’ De meeste puppyboeken eindigen met ‘rond de leeftijd van zes maanden begint de puber-tijd.’ Maar wat doe je als je pup een puber is geworden? In ‘Je puber goed op pad‘ nemen osteopaat Martine Burgers en hondentrainer Sam Turner je mee in de wereld van je puberhond. Hun positieve en vernieuwende manier van werken, zorgt voor harmonie tussen hond en begeleider. Ook in deze soms best pittige periode. Je krijgt uitleg over wat er allemaal in een puberlichaam en -brein gebeurt en welke ontwikkelingsfase een puberlijf doormaakt. Daarnaast wordt uitgebreid stilgestaan bij hondentaal. Je krijgt in woord en beeld uitgelegd hoe een hond met zijn lichaam communiceert, met jou, met andere honden en met de uitdagingen die jullie onderweg tegenkomen. Ook wordt aandacht besteed aan de voorbereiding op sporten met je hond. Hoe bereid je je hond zo goed mogelijk voor op een sportcarrière en hoe voorkom je blessures? De oefeningen in het boek sluiten aan bij de lichamelijke en geestelijke mogelijkheden van jouw puber. Belangrijk in deze fase waarin je soms een stapje terug moet zetten, om je hond vervolgens met sprongen vooruit te zien gaan. De oefeningen worden geïllustreerd met duidelijke foto’s en praktische tips. Uitgever: Edicola Publishing bv. ISBN 978-94-92199-26-3 Prijs: € 34,95 Aantal blz. 256, formaat A4. Boekhandel Los te Bussum, Nassaulaan 33, denkt met ons mee over de boeken die wij in deze rubriek bespreken en stelde ons dit fraaie boek als recensie-exemplaar ter beschikking. Anneke van Buuren 6-35

INSTRUCTEURS Obedience (G&G) Jet van Beeck Calkoen: Loes Bijlhout: Angelien Brouwer: Willy v Dorrestein: Gabi v Hall: Sacha Hermans: Piet de Jong: Sandra Mijnster: Dini Poort: Marij Stolp: Mirjam Tijssens: Hanny v Vliet: Sandra van Angeren: Rob van Galen

034-6211419 033-2982541 035-6565400 035- 6941426 06-41722423 06-52430160 035-6856073 035-6839937 035 6834681 06-50465821 035-6839937 0294-230609 06-25252898 06-55330332

[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

Stage Obedience (G&G) Hedda Koning (A) Corry Koertse (A+B) Bart Aarzen (A) Brigitta Hauer (A+B) Monica Tournier (A) Sandra van Angeren (B) Agility Jan de Booy: Piet de Jong: Mark Manders: Karen Postema: Lianne Schreurs: Pauline Touber: Ellen de Vries:

035-5318 043 035-6856 073 035-6565 549 06-2186 5187 035-8884 240 036-5311 803 06-2731 2025

Combi F Betty Petrus:

035 5314496

Fitness Loes v d Bogaard:

0294-2519 27

Ringtraining Betty Petrus: Ludy Helling:

035 531 4496 0297-212 476

[email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected] [email protected]

[email protected]

Uithoudings Vermogen Marijke Baas: 035-6244801 Inlichtingen m.b.t. Ringtraining, GH en VZH Loes Bijlhout 033-2982 541 [email protected]

6-36

NIEUWE LEDEN TOT EN MET 22 NOVEMBER Naam

Woonplaats

Naam

Woonplaats

J. Admiraal

Hilversum

B. Meeus

Loosdrecht

P. van Benten

Bussum

C.L. van de Munt

Hilversum

P. van den Bergh

Huizen

R.E. Neehus

Hilversum

L.H.J.M. Biemans

Hilversum

M. Petrarca

Bussum

M. Booijen

Hilversum

J. Pinxteren

Naarden

A.M. Both

Utrecht

W. Rasker

Hilversum

R.H.J Brink

Hilversum

P. Rooke

Hilversum

L. DoensenVastenburg

Hilversum

H.J. Royter

Kortenhoef

B. Dupuits

Bussum

M.Q.M.J. Rozendaal

Eemnes

J.W. Eijer

Bussum

B.B.A.G. de Ruiter

IJsselstein

J.A. Fokker

Huizen

M. Seubring

Lage Vuursche

W. de Gans

Nieuwegein

R. Tensen

Baarn

C. Geurts

Hilversum

D. Torres

Hilversum

A.S.M. de Groot

Hilversum

T. Uittenbogaard

Abcoude

E. de Groot

Huizen

G.P. van der Veer

Nigtevecht

H.J. Hennis

Nederhorst den Berg

B.M. van der Velden

Hilversum

G. Hofman

Hilversum

J.P.J Vlug

Hilversum

J. Kok-Hennipman C.H. KootGresnigt

Hilversum

J.C. van Waveren

Loosdrecht

Huizen

S. Wijbenga

Hilversum

J. Krook

Bussum

M. ten Wolde

Utrecht

A. Lucas

Naarden

A.C. van Zelderen

Hilversum

A. Maarsen

Hilversum

D. Zom

Loosdrecht

Informatie: Laurina Lampie-Luigjes: [email protected] 6-37

CURSUSINFORMATIE A B/Club- en FCI Obedience/Fitness Agility/Flyball/Combi F Puppy-cursus Ringtraining/GH/VZH cursus Uithoudingsvermogen (UV)

035-6839937 036-5311803 035-5422522 0294-413113 033-2982541 035-6244801

Contributie: K.C. Gooi en Eemland te Huizen Gezinsleden: Entreegeld éénmalig:

Sandra Mijnster Pauline Touber Rita Greive Hannie Heezius Loes Bijlhout Marijke Baas

€ 20,€ 8,€ 5,-

per jaar per jaar

Prijzen van de verschillende cursussen zijn te vinden op de website bij de beschrijving van de betreffende cursus Bankrekeningnummer: NL 36 INGB 0000 4877 67 t.n.v. cursus- & ledenadministratie Ledenadministratie: mutaties, opzegging, verhuizing etc: Laurina Lampie-Luigjes: [email protected]

CITAAT De glimlach van een hond zit in de staart (Victor Hugo, schrijver).

6-38

AGENDA 2015 - 2016 19-dec-15

zaterdag

B Examen

19-dec.-15

zaterdag

Club OB Examen

16-jan.-16

zaterdag

10:00 uur

A cursus info (zonder hond)

23-jan.-16

zaterdag

10:00 uur

Puppy cursus info 1 (zonder hond)

24-jan.-16

zondag

Start nieuw Cursus Seizoen

28-jan.-16

donderdag

Start 1e serie puplessen

8-feb.-16

maandag

20:00 uur

A Theorie Gedrag (zonder hond)

13-feb.-16

zaterdag

12:30 uur

A Theorie Gedrag (zonder hond)

27-feb.-16

zaterdag

12:30 uur

Puppy Cursus info 2 (zonder hond)

03-maart-16 donderdag

Start 2e serie puplessen

13-maart-16 zondag

Hele dag

FCI Obedience Wedstrijd

19-maart-16 zaterdag

12:30 uur

Puppy Cursus Theorie (zonder hond)

02-apr.-16

zaterdag

1e GH Les

09-apr.-16

zaterdag

2e GH Les

23-apr.-16

zaterdag

GH Examen

Voor de actuele agenda: www.kc-gooieneemland.nl/agenda.html

6-39

BESTUUR

BESTUUR Voorzitter

Hanny van Vliet

[email protected]

Penningmeester en Vicevoorzitter

Jos Koot

penningmeester@ kc-gooieneemland.nl

1e Secretaris

Annemarie Kranenberg

secretariaat@ kc-gooieneemland.nl

2e Secretaris

Paula van Gorkom

secretariaat@ kc-gooieneemland.nl

Evenementencommissie

Yolanda de Goede

secretariaat@ kc-gooieneemland.nl

Algemeen

Carolien van den Berg

secretariaat@ kc-gooieneemland.nl

Webmaster

Dolf Bonting

webmaster@ kc-gooieneemland.nl info@ kc-gooieneemland.nl

Algemene informatie

Clubgebouw: Kininelaantje 10, 1216 BZ Hilversum  035-6838609 Website: http://www.kc-gooieneemland.nl

REDACTIE Hoofdredacteur

Alex Pouwelse

[email protected]

Redacteur

Anneke van Buuren

j.f.van.buuren@ planet.nl

Redacteur

Brigitta Hauer

[email protected]

Vormgeving

Gerrie Pouwelse

[email protected]

6-40