Voorbij met die Smoesjes! Een kort verhaal om tot loopbaanverandering te komen

Voorbij met die Smoesjes! Een kort verhaal om tot loopbaanverandering te komen

Voorbij met die smoesjes!

1 juli 2014

Voorbij met die Smoesjes! Een kort verhaal om tot loopbaanverandering te komen

© Carine Vos Richting-Wijzer Advies Zwolle Juli 2014 Niets uit deze uitgave mag, op welke wijze dan ook, zonder voorafgaande schriftelijke toestemming van de auteur worden openbaar gemaakt of verveelvoudigd.

©Carine Vos – Richting-Wijzer Advies - KVK nummer 08194238

2


1 juli 2014

Voorwoord Voor u ligt een kort verhaal. Een verhaal over een willekeurige man die op een keerpunt in zijn leven staat. Dit verhaal kan zomaar een weerspiegeling zijn van uw leven. Misschien staat u ook op een keerpunt in uw leven, waar u moet beslissen of u in uw loopbaan op dezelfde voet doorgaat zoals het was, of dat u bezig gaat met veranderingen. Die veranderingen kunnen spannend zijn, een onzekere toekomst met zich meebrengen, of veel weerstand opleveren bij andere mensen in uw omgeving. Hoe het bij u ook moge zijn: dit verhaal is bedoeld om te inspireren. Om ook de grappige kanten van keuzes te laten zien, en om een beetje een spiegel voor te houden. Let wel: het is niet fijnzinnig geschreven. Ik hoop dat het u aan het denken mag zetten.

Carine Vos Zwolle, juli 2014


3


1 juli 2014

Inhoudsopgave

1

De smoesjes ................................................................................................ 5

2

Routine en standaardpraatjes ..................................................................... 6

3

Valt hij door de mand? ................................................................................ 7

4

Wat meldt Personeelszaken? ...................................................................... 8

5

Doet ie ut of doet ie ut niet? ....................................................................... 9

6

Hoe gaat hij nu verder? ............................................................................. 11

7

Twee weken later ....................................................................................... 12

8

Eind goed al goed? .................................................................................... 13

Over Richting-Wijzer Advies ............................................................................. 14


4


1

1 juli 2014

De smoesjes

Maandagochtend, zo rond 06.00 uur… Weer die wekker. Nog eventjes op snooze. Eventjes, één keertje maar. Hij sukkelt weer weg, maar nu in een oppervlakkig slapen en waken tegelijk. Met dat zeurderige stemmetje al aanwezig in zijn hoofd. “Je moet echt opstaan! Je hebt het jezelf gisteravond beloofd. Gewoon fris en fruitig uit je bed, op naar die nieuwe dag. Niet stilstaan bij het feit dat het maandag is, dat je geen zin hebt. Gewoon zin maken!” En dat tegendraadse andere stemmetje er meteen tegenin: “Ja, maar ik heb gewoon geen zin. Weer die file, weer dat chagrijnige mens bij de receptie, weer die zogenaamd lollige opmerkingen bij de koffieautomaat: hé klootzak, nog een vrouwtje gescoord dit weekend? En weer die etterige baas met zijn onhaalbare deadlines.” Elke maandag is het hetzelfde. Sterker nog, het is tegenwoordig bijna elke dag raak. Net een keertje vaker op snooze drukken, net een keertje langer in zijn bed, dan weer moeten rennen en vliegen om aan te kunnen schuiven in de file. Eigenlijk beseft hij het wel, dat het zo niet langer kan. Dat dit niet iets is wat hij de komende 25 tot 30 jaar nog wil doen. Maar gelukkig heeft hij zijn lijstje met smoesjes wel klaar liggen om er niets aan te hoeven veranderen: - de hypotheek moet betaald worden - de alimentatie kost hem een vermogen (ging ze nu maar samenwonen in plaats van latten!) - het bedrijf kan iemand met zijn specialisme niet missen - de vrijdagmiddagborrel is altijd zo gezellig - de volgende promotiekans is voor hem - veranderen is alleen maar lastig - wie wil hem nu nog aannemen met dit salaris / op zijn leeftijd - jobhoppen is voor jonkies - hij kan zich geen pensioengat veroorloven Dus, wie maakt hem wat? Hij sust zijn zeurende stemmetjes altijd wel weer met een van die smoesjes. En vooralsnog trappen ze erin.


5


2

1 juli 2014

Routine en standaardpraatjes

Maandag 07.15 uur: sh*t. Net 5 minuten te laat. Weer achteraan sluiten in die file. Hij weet uit ervaring dat die 5 minuten het verschil maken tussen redelijk vlotjes doorrijden of remmen, stilstaan en stapvoets rijden. Hij baalt van zichzelf. Weer. Okay, dan maar de tijd nuttig gebruiken en in gedachten zijn presentatie voorbereiden terwijl hij goed op de achterlichten van zijn voorganger let. Waar moest hij nu ook alweer op focussen? Zijn baas had het hem wel gezegd vrijdagmiddag tijdens de borrel. Maar ja, hij had zijn hoofd er niet bij. Die nieuwe blonde stoot van P&O stond toen juist in zijn golflengte en hij was zich aan het afvragen met welke openingszin hij haar kon benaderen. Oh ja, hij moest vooral de afzetcijfers benadrukken, dan viel het minder op dat de prijsafspraken niet erg gunstig waren vorige week. Kon hij er wat aan doen dat die olieprijzen alweer gestegen waren? Dat gemier in het Midden-Oosten ook tegenwoordig. Dat lag toch buiten zijn bereik, dus waarom werd hij daar in vredesnaam op afgerekend? Hij gaat in zijn hoofd door zijn standaardpraatje. Hier en daar wat aanpassen, dat moest niet zo’n probleem zijn. En vooral dat stukje met die prijzen zo snel mogelijk doen, of het liefst overslaan. En ook dat weet hij diep in zijn hart wel: zijn targets worden ook door de prijzen bepaald, maar die zijn lastig en flexibel, daar heeft toch zeker iedereen last van tegenwoordig? Hij heeft echt geen behoefte om zich in die materie te verdiepen! 08.00 uur: ja, gelukt, dat ene stoplicht op groen, zodat de rest van de stoplichten ook mee zullen zitten en dan kan hij nog net om 08.15 binnen stuiteren, zodat hij de hele bende bij de koffieautomaat kan omzeilen.


6


3

1 juli 2014

Valt hij door de mand?

Maandag 09.00 uur: hij staat te trillen en te zweten. Dit overkomt hem nou nooit! Zijn baas die hem heel specifiek vraagt naar zijn mening over de prijzen. Ze zouden toch de afzet benadrukken? Hoe weet hij nou in vredesnaam hoe die prijzen zich gaan gedragen? Of had zijn baas nou vrijdag toch gezegd dat hij zich juist moest uitspreken over de prijzen? Hij stamelt wat, prevelt iets over de Midden-Oosten situatie, onstabiel, lastig voorspellen, nieuwe regeringen, dictators, maar echt samenhangend is het niet. Zijn baas staart hem aan met een donderwolk boven zijn hoofd. Oh, wacht, die kerel rechts van hem, is dat niet die nieuwe ad-interim? F**, hij heeft het verbruid… Om 09.30 uur staat hij voor het bureau van zijn chef. Of hij niet goed bij zijn hoofd was? Of hij geheugenverlies heeft geleden afgelopen weekend? Of hij wel bedacht heeft dat het benadrukken van de afzet zo NOT DONE was? En of hij vrijdagmiddag soms teveel gezopen had? Hij weet niet wat hij moet zeggen. Sorry? Zal het nooit meer doen? Of: baas, geen probleem, morgen is het gefikst. Hij kan gaan, inrukken, mars, en om 11.00 uur kan hij zich melden bij P&O. Bij P&O? Ja, bij Personeelszaken. Tijd voor hem om eens orde op zaken te stellen! Hoezo, orde op zaken stellen? Gewoon, zoals ik het zeg, die dame weet er al van, gewoon gaan, geen gezeik! En tot die tijd kun je mooi even je gaan inlezen in het effect van olieprijzen op onze prijzen. Want die basiskennis is je kennelijk ontschoten! Hij staart in zijn koffiekopje. Hij zou toch niet de zak krijgen? Omdat hij een stomme fout heeft gemaakt bij de presentatie? Zo funest was het toch niet? Ja, ok, zijn baas stond in zijn hemd tegenover de nieuwe ad-interim. Maar de zak, nee toch? Dit is hem in zijn hele loopbaan nog nooit overkomen. En zo is het bijna 11.00 uur….


7


4

1 juli 2014

Wat meldt Personeelszaken?

Maandagochtend 11.00 uur. De dame van P&O kijkt hem vriendelijk aan. Zou ze een wolf in schaapskleren zijn? Hem paaien en dan genadeloos toeslaan? Die nieuwe blonde steekt haar hoofd om de deur: “Zal ik koffie voor jullie halen?” Jeetje, zij weet er ook al vanaf! Nu ze weet dat ik ontslagen word, kan ik het wel schudden bij haar! Maar de PZ dame blijft vriendelijk. Vraagt hem dingen als: ben je nog wel gelukkig bij ons? Je oogt wat vermoeid, wanneer neem je je overgebleven vakantiedagen eens op? Hij verzet zich. Zo makkelijk laat hij zich niet omver kletsen. Nee hoor, niets aan de hand, gewoon nog de laatste stuiptrekkingen van die rot-scheiding. “Echt? Weet je het zeker? Het is normaal hoor, dat je op een gegeven moment op een punt komt dat je je afvraagt of je baan wel met je is meegegroeid. En dat beseffen wij ons hier maar al te goed. Je komt binnen als jonge hond, met ambities, je groeit, je krijgt promotie, je leert dingen. Maar persoonlijk sta je ook niet stil, je thuissituatie verandert en je financiële plaatje komt er anders uit te zien. Je leidinggevende geeft aan dat je fouten maakt. Dat je afgeleid lijkt, dat je niet meer zo blij bent met je collega’s. Op die manier heeft niemand wat aan je, dat snap je. Word het niet eens tijd voor een heroriëntatie? Om eens op zoek te gaan naar jezelf, naar wat je drijft, wat je tegenhoudt, wat je nog voor ambities hebt? En nee, dat wil niet zeggen dat we je gaan ontslaan. We willen wel graag gemotiveerd personeel. Dus wat zeg je ervan?” Jeetje, wat een muts! Ze overvalt hem. Ze overdrijft, ze is valselijk voorgelicht door zijn baas. En ze heeft het stiekem toch wel over het willen hebben van gemotiveerd personeel. Dus wedden, dat aan het eind van het liedje hij toch de zak zal krijgen? Dus hij sputtert tegen. Wil niet. No way hosee. Ze zegt: “Volgende week zie ik je weer, mag je me dan een antwoord geven. Denk er gewoon eens rustig over na. Een loopbaantraject. Wij betalen uiteraard.”


8


5

1 juli 2014

Doet ie ut of doet ie ut niet?

Het is 2 dagen later. Hij voelt zich ziek. Letterlijk. Twee nachten heeft hij al niet geslapen en liggen woelen en draaien. Natuurlijk, maandagavond toen hij thuis kwam is hij meteen de kroeg ingedoken om “zijn verdriet” te verdrinken. Hij gedroeg zich alsof hij al ontslagen was. Aan het eind moest de kroegbaas hem eruit zetten, met de woorden: “je bent jezelf niet, man. De hele avond heb je in je glas zitten staren in plaats van de beest uit te hangen. Heb je problemen? Zo ja, dan moet je die maar gauw oplossen!” De rest van de nacht vroeg hij zich filosofisch af wie hij dan wel was, als hij zichzelf niet was... Op dinsdag liep hij op routine. Niets bijzonders, gewoon een beetje klanten bezoeken en zijn riedeltje en deuntje weer afdraaien. ’s Avonds in de sportschool had hij de loopband wat harder gezet dan normaal. Hij was kwaad, voelde zich zielig en raakte op die manier wat agressie kwijt. De fitnessinstructeur had het gezien: “Zo, lekker bezig? Beetje indruk maken hier zeker?” De rest van de nacht vroeg hij zich wederom een beetje filosofisch af op wie en wat hij nou nog indruk moest maken… Op woensdag was hij vrij. Dat was tegenwoordig beleid: iedereen mocht een papa of mama-dag, ongeacht of ze nou kinderen hadden of niet. Dat zorgde ervoor dat de verhoudingen niet zo scheef kwamen te liggen. Hij vroeg zich af, waar hij daar nou weer een fout had gemaakt. Zijn ex wilde kinderen, hij niet, en nu had hij helemaal niemand meer… Jammer van zijn vrije dag, nu kon hij die met niemand gezellig doorbrengen. En nu voelt hij zich ziek. Letterlijk. Ziek van zijn leven, ziek van zichzelf, ziek van alles. Zijn filosofische vragen hadden geen antwoord gekregen. Hij zet de TV aan en ziet Dr. Phil. Oh no, niet die betweter. Op alles een antwoord. Eigen TVShow, bulkend van het geld, hippe vrouw, succesvolle boys. Toch eens kijken hoe hij dat doet. Het gaat over carrière maken. Natuurlijk. Precies nu. Hij gelooft nergens in, maar dit kan geen toeval zijn. Toch maar even kijken dan.


9


1 juli 2014

Na een uur heeft hij heel veel succesvolle mensen voorbij zien komen. Allemaal gepassioneerd, in harmonie met zichzelf en dat is toch eigenlijk wel wat hij ook wil. Niet om het geld, niet om het succes, maar hij wil die stemmetjes en smoesjes over zijn loopbaan nu voor eens en altijd uit zijn hoofd bannen. Dus, hij beslist. Ja, ik ga het doen! Laat me dat loopbaantraject maar doen!


10


6

1 juli 2014

Hoe gaat hij nu verder?

Het is weer maandag. Hij zit bij de dame van PZ aan tafel en heeft een heel ander gevoel dan vorige week. Donderdag en vrijdag waren zowaar okay op het werk. Hij had wat meer aandacht voor wat hij deed (tip van de TV) en ja, het werkte ook nog. Het weekend was hij doorgekomen door zijn moeder eens te helpen haar huisje op te knappen. Hij had het zware werk gedaan en het gaf een voldaan gevoel. Zijn moeder had hem een dikke knuffel gegeven en hij had het toegestaan. Wanneer was dat voor het laatst gebeurd? De PZ-dame kijkt hem verwachtingsvol aan. “Je hebt er vast over nagedacht?” Hij knikt en steekt dan van wal. Over hoe ze hem aan het denken had gezet, dat ze wel gelijk had, dat hij er letterlijk ziek van was geweest. Dat van de TV liet hij wel achterwege, dat hoefde ze niet te weten, dat hij zo’n programma had zitten kijken. “En? Wat is je beslissing?” “Ik ga het doen. Zeg maar hoe laat en wanneer ik me bij welke loopbaanadviseur mag melden. Dan gaan we het doen!” “Nee, nee, zo werken wij hier niet. “ Hij kijkt haar verbaasd aan. Hoezo dat nou weer? Ze had toch vorige week aangeboden om zo’n loopbaantraject voor hem te financieren? Gaat ze nu haar eigen aanbod weer terug draaien? Ze ziet zijn verwarring en haast zich om zichzelf te verduidelijken. Ze vertelt hem dat hij op hun kosten ZELF iemand mag gaan zoeken. “Wij vinden dat het jouw loopbaan is. Dat jij een goed gevoel bij de loopbaanadviseur moet hebben. Dat je op een manier kan werken waar jij je prettig bij voelt. Dat is voor iedereen anders.” Daar kan hij zich wel wat bij voorstellen. Hij is niet het type dat zweverig is, en wil dus niet kleien of fröbelen. Hij wil zijn hoofd ook gebruiken. Hij spreekt met haar af, dat hij op zoek zal gaan. Via internet, via de site van de erkende loopbaanprofessional, via-via zal hij eens rond gaan vragen. En over twee weken komt hij met een voorstel, zodat zij daar haar goedkeuring aan kan geven. Want uiteraard wil ze wel weten wat de werkwijze van de loopbaanadviseur is, dat het ergens toe gaat leiden.


11


7

1 juli 2014

Twee weken later

Het is zondagavond, en hij hangt wat op de bank. Heeft zich de afgelopen twee weken goed gedragen, vindt hij zelf. Werk braaf gedaan, sportschool bezocht, géén vrouwen versierd, aardig geweest tegen de buurvrouw. Hij kent zichzelf bijna niet terug. Dat kan toch ook niet de bedoeling zijn? Als hij er eens goed over nadenkt, beseft hij dat hij nu eindelijk de rust pakt die hij de laatste maanden niet heeft genomen. Dat zijn beslissing om een loopbaanadviseur in de hand te nemen de onrustige stemmetjes in zijn hoofd wat heeft doen dimmen. Hij beseft dat zijn problemen van de laatste jaren door zichzelf veroorzaakt zijn. Te lang lopen zeiken tegen zijn (ex)vrouw over zijn werk, zijn leven, zijn ambities en nooit er iets aan doen. Altijd maar jammeren en zeuren. Maar actie ondernemen om het te veranderen – ho maar. Donderdag meldt hij zich weer bij P&O. Dan moet hij zijn bevindingen doorgeven. Hij heeft 2 adviseurs gevonden die hem wel wat lijken. Deze week heeft ‘ie bij allebei een kennismakingsgesprek. Hij wil toch eerst even kijken wat voor vlees hij in de kuip heeft. Of ze hem kunnen helpen. Of ze toch niet stiekem willen dat ‘ie gaat lopen knutselen en plakken. Want dat gaat hij echt niet doen! Eigenlijk heeft hij er wel zin in. Stiekem een beetje. Toch wel. Zou er toch nog ergens een functie voor hem zijn die hem dat oplevert wat hij wil: voldoening, genoeg geld, zelfstandigheid en verantwoordelijkheid? Ook heeft hij de laatste jaren weinig met zijn kennis en kunde kunnen doen. Dat is toch ook wel jammer, het ging allemaal een beetje op routine. En zou hij nog wat kunnen doen met zijn dromen van vroeger? Hij heeft geen flauw idee welke kanten hij allemaal op zou kunnen. Er zit zoveel in zijn hoofd, daar wil hij graag wat orde in aangebracht krijgen. En dat is wat hij wil.


12


8

1 juli 2014

Eind goed al goed?

Donderdag bij PZ. Hij straalt helemaal. De PZ-dame merkt het op en maakt er grapje van: “Zo, nieuwe liefde in leven? Je straalt helemaal!” “Jazeker! Alleen is deze liefde wat anders dan normaal. Ik heb de liefde voor actie-ondernemen gevonden!” Hij vertelt over zijn zoektocht naar de juiste loopbaanadviseur. Dat hij 2 gesprekken heeft gevoerd, en dat het bij die ene wel heel goed klikte. Bij de ander wat minder, dat voelde niet zo goed, dus dat heeft hij afgeblazen. Hij beseft dat hij een deel van zijn ziel zal blootleggen en dat wil hij graag bij iemand doen waar hij vertrouwen in heeft. De loopbaanadviseur die hij gevonden heeft, is betrokken, kundig en down-toearth. Eigenschappen die hij belangrijk vindt. En ze hadden samen doorgesproken wat hij wilde bereiken, hoe hij dat uitgevoerd wilde zien en wat hij van haar verwachtte. Ze hadden gelachen om het feit dat hij zo’n lijst met smoesjes had. Er stond er eentje op die zij nog niet kende: ik kan het naar mijn ex-vrouw toe niet maken om te veranderen, anders had ze wel kunnen blijven. Het spreekt hem aan dat hij gaat werken aan zijn talenten en zijn vaardigheden. Dat ze gaan zoeken wat het verleden hem heeft gebracht en wat hij daarvan wil bewaren, uitbouwen of wat er overboord kan. Dat hij mag gaan nadenken over hoe hij leven weer vorm wil geven. En ook nog dat ze hem gaat helpen om uiteindelijk alles concreet te maken. Hij merkt dat hij energie heeft, dat het werk ook weer wat makkelijker wordt. De PZ-dame snapt het wel. En is blij dat hij heeft ingezien dat het beter is om deze zoektocht in te gaan. Niet alleen voor hem, maar dat hij zich nu ook weer beter kan gaan inzetten voor het bedrijf. Win-win situatie. En dan zegt ze: “Ik vind het jammer dat ik niet bij dit proces aanwezig ben. Ik ga namelijk zelf ook weer verder. Mijn eigen loopbaan verder vormgeven. Ik mag voor een groter bedrijf aan de slag, een mooi project opzetten en uitvoeren. Daar liggen nl. mijn talenten!” Hij is blij voor haar. Nog blijer is hij als hij hoort dat die nieuwe blonde haar zal opvolgen…..


13


1 juli 2014

EN HOE ZIT HET MET JOUW SMOESJES???? Wil jij ook weten wat een loopbaantraject voor jou kan betekenen?

Over Richting-Wijzer Advies Richting-Wijzer Advies is opgericht door Carine Vos (1970). Ik ben na een loopbaan in het zakelijk bedrijfsleven en 10 jaar in het vervolgonderwijs voor mezelf gestart als loopbaan- en studiekeuzebegeleider. In de achterliggende jaren heb ik mijzelf regelmatig afgevraagd of ik op de goede weg zat. Steeds weer nam ik nieuw stapje op weg naar werk dat echt bij mij past. Om mij heen hoorde ik genoeg verhalen van jongeren, 40-ers en ouderen die hun werkzame of studerende leven niet tevreden waren met wat ze aan het doen waren. Dit heeft mij ervan overtuigd dat goede begeleiding in je loopbaan van groot belang is. Ik heb mij daarom gespecialiseerd in een vorm van begeleiding waarbij je hele ‘hebben en houden’ aan bod komt. Dat betreft je persoonlijkheid, je interesses, je capaciteiten en je werkwaarden. Dit alles kun je analyseren en combineren tot werk dat bij je past.

  

www.richtingwijzeradvies.nl [email protected] 038 460 58 73


14

Voorbij met die Smoesjes! Een kort verhaal om tot loopbaanverandering te komen

Recommend Documents