1
2
Kampverhaal 30 juli 2009 : Dé grote dag voor elke man,vrouw en kind die zichzelf maar al te graag in de artistieke wereld van de film-, televisie-en theaterkunsten dompelt. Het is namelijk zo ver: Het gala van de Gouden Hoefvaliezen (GH’s) strijkt weer neer in de bossen van Houffalize.Ik moet u,als bescheiden schrijver,waarschijnlijk niet meer meedelen dat de show van dit jaar een absolute mijlpaal belooft te worden in het opvoeren van optredens.Van heinde en verre zal het volk zich weer verzamelen voor een avond vol jolijt, show en spel! Voor de mensen die niet echt mee zijn:even dit kleine intermezzo,met een korte ontstaansgeschiedenis van dit evenement:
30 juli, jaar 10 A.D. : In de bossen van wat toen nog Houffalizia1 heette, ging dappere Galliër Mowglix op hertenjacht. Everzwijnenvlees was nu eenmaal taai voor onze 8-jarige avonturier. Na een lange ochtend vol ongeduld op zijn favoriete rots had hij nog steeds niets voorbij zien komen. Hij besloot zijn boterhammekes op te eten, zijn kroes water binnen te klotsen, en op’t gemak huiswaarts keren met de boog over de schouder. “Dan maar porei en witlof…”zuchtte onze knaap. Hij had nog amper een steenworp voor de boeg, maar zag daar de kans van zijn leven; een majestueus edelhert, groter dan hij ze ooit tevoren had gezien. “Hier kan ik de hele stam van laten eten, en mijn hond Bagheerix ook nog een stukske van geven!” Voorzichtig en gedwee legde Mowglix zijn plunjezak op grond en spande zijn boog. Zijn handen trilden, terwijl het prachtige dier zich van geen kwaad bewust was. Juist mikken, deze kans mocht hij niet laten glippen en… TSJAK! De pijl boorde zich diep in de rechterbil van het hert. “Hoera!” riep onze jongeling uitbundig. Hij trok zijn dolk uit z’n riem en holde naar het geraakte doel toe. Klaar om de genadeslag toe te dienen, werd Mowglix plotseling opgeschrikt door geritsel uit de struiken. “Pas op!” schreeuwde Akelix, Mowglix’ vader het uit.
1
Het noordelijke gedeelte van Gallië, Belgica, was nog steeds in handen van de Romeinen
3
Die laatste was het dorp uitgeschoten na het herkennen van een vreugdekreet van zijn oudste zoon. Op zijn weg naar onze jager, zag hij echter een zwaar everzwijn met enorme slagtanden uit de struiken schieten, de richting uit vanwaar Akelix zijn zoon hoorde roepen. Maar het was al te laat: het opgeschrikte zwijn brieste ervandoor: recht op onze dappere held af. In enkele tellen speelde de rest zich af; het everzwijn maakte zich klaar om een niets vermoedende Mowglix van zijn pad te katapulteren. Tot plots… SJIOEW! SPLATSJ!Het neergeschoten edelhert wist in een stuiptrek met haar gigantische gewei het everzwijn op te scheppen en met een zotte vaart de Ourthe in te slingeren. Hierna viel het hert weer uitgeput neer. Akelix, zichtbaar onder de indruk van de zich zojuist afgespeelde taferelen, besloot het door zijn zoon verwondde dier toch mee te nemen naar het dorp. Niet om op te eten, maar om te verzorgen. Na het vertellen van het verhaal aan alle stamgenoten en een gedetailleerde versie aan het stamhoofd Rakshix van Houffalizia was iedereen het erover eens; het edelhert had Mowglix gered van een gewisse dood, en dat na de pijl in haar bips. Dit dier moest geëerd worden! Het hert werd al snel aanbeden, en de stamgenoten besloten dan toch maar het taaie evenzwijnenvlees of een vers visje te eten. Na het festijn besloot Baloewix, bard van het dorp en eveneens organisator van onder andere het jaarlijkse mosselfestijn, Bourgondisch weekend en de paintball, om er nog een fameuze lap op te geven. Hij stak een immens feestje ineen met alle stammen uit de buurt, buiten die van Vielsalmia2 dan , en liet hun allemaal een nummertje opvoeren op de grote marktplaats. Het meest gesmaakte optreden werd dan bekroond met een gouden kist vol muntstukken, bedrukt met een hoefafdruk van het genezen edelhert. Het werd een dolle nacht, en ook Mowglix mocht voor 1 keer tot zeer laat mee feesten, tot hij van de vermoeidheid van alweer een lange dag op zijn rug in slaap viel na het zien van een vallende ster…
2
Die hadden immers weeral eens teveel zalm gegeten…
4
Zo ontstond een traditie die tot op de dag van vandaag nog steeds bestaat. Slechts enkele edities, zo denk ik aan GH 14593 en GH 19454 zijn wat van de originele lijn afgeweken. Akkoord, alles is wel wat groter en moderner geworden. Er worden ook meerdere Gouden Hoefvaliezen uitgedeeld, omdat het deelnemersveld ook zo uiteenlopend geworden is de laatste jaren. En ook dit jaar, indien u goed gelezen hebt, de !!!2000e !!! editie van het gala, mogen wij een aantal speciale gasten verwachten: •
Onze jongste deelnemers ooit beloven een heuse piratenshow, schip ahoi luitjes! • Een bende jongedames zoekt naar de duistere geheimen in het huis van Anubis. Oppassen geblazen… • Onverschrokken, en net zoals Mowglix dappere jongemannen proberen het heelal alvast onveilig te maken met hun Star Wars. May the force be with them! • Omhooggevallen domme blondjes of filmsterren in wording? Aan de jonkvrouwen om ons te overtuigen van hun artistieke ‘talenten’ • Oma’s in Houffalize zullen al geen problemen meer ondervinden in het oversteken van de straat deze week, want een bende superhelden staat reeds paraat. Cape aan! • Ten slotte hebben we nog een bende pubers op een onbewoond eiland zonder eten die er nog niet echt uit is of ze nu mooi of slim willen zijn… tja, pubers, wat wilt u? U ziet het, dit kan niet anders dan beter worden dan 1000 Eurosongfestivals, Pak-de-poen-shows, broadwayshows en Cinéma-blockbusters bijeen! Nu zitten wij met de organisatie helaas met een groot probleem… Voor het eerst in de geschiedenis van de Gouden Hoefvaliezen gala’s zitten we zonder gouden koffers. Die zijn gestolen, op de vooravond van ons vertrek naar de Ardeense Wouden. En zonder GH’s, geen show… helpen jullie ons dan ook allemaal samen met het bij de kraag grijpen van de sluwe snodaard en het terugvinden van de Gouden Hoefvaliezen? Daarvoor hebben wij de hulp nodig van zoveel mogelijk genodigden. Zo kunnen we er alsnog een spetterende show van maken waar de stukken van afvliegen! Tot ginder, tot in Houffalize!
3 4
Er was geknoeid met de resultaten en men kon niet tegen zijn verlies, dus werd het meer het slagveld van de Gouden Hoefvaliezen. Men opteerde voor een iets meer ingetogen editie na de zware verliezen van het Ardennenoffensief in WO II
5
Algemene informatie
Wat nemen we allemaal mee naar de Ardennen: Spullen om doke te doen (aka slaapmateriaal): o Slaapzak o Luchtmatras o Pyjama o Knuffelbeestje o Slaapmuts
Wassen (zeer belangrijk, de persoonlijke hygiëne op kamp!) o Zeep o Washand o Handdoek o Tandenborstel o Deodorant, fébrèze en ander geurverdoezelmateriaal Klederdracht o Verkleedkledij (zie aparte verhalen voor je thema) o Broeken: enkele korte en lange broeken o T-shirts o Warme trui o Ondergoed o Kousen o Regenkledij o Plastiek zakken voor vuile was o Zwemgerief!! Stapgerief ed. : o Een paar stevige stapschoenen en een paar ravotschoenen o Sportschoenen (optioneel) o Watersleffers (optioneel) Eetgerief: o Pot choco of confituur Allerlei o Briefgerief: balpen, papier, postzegels o Beetje zakgeld (postkaarten) o Zaklamp o Zonnecrème o Zakdoeken
DUS borden en bestek hoef je niet mee te nemen. De leiding zorgt hiervoor.
6
OPGELET: gelieve in alle spullen de naam van het kind te schrijven! Jaarlijks vinden wij de eigenaars van talloze broeken, t-shirts, schoenen, petjes, slaapzakken, luchtmatrassen, rugzakken, kousen, pullen en onderbroeken niet meer terug...
“Een kleine stap voor de ouders maar een grote voor het verkleinen van de berg verloren voorwerpen” Neil Armstrong - 1969
Een korte wegbeschrijving; Neem in Halle de ring(R0) richting Parijs/Bergen/Charleroi Kort bij Kraainem komt u op de vierarmentunnel waar u vervolgens op de E40/A3 terecht komt. Deze volgt u voor een goede 75 kilometer. Dan zal u, net voor Luik, de E25 moeten nemen richting Liège / Luxembourg. Deze volgt u wederom voor een 70-75 kilometer. Afslag 51 geeft Gouvy/Houffalize aan en zo komt u op de N30. Aanduidingen volgen richting Houffalize. Vanaf het centrum van Houffalize, zal u plakjes zien met de vermelding 'scouts halle' op. Indien u deze volgt komt u toe op ons kampterrein en kan u genieten van u BBQ en het weerzien van u kind(eren) Samengevat: # Neem R0 # Vervolg uw weg: E40 / A3 # Vervolg uw weg: E25 / A602 # In de omgeving van Liège, Vervolg uw weg: E25 # Vervolg uw weg: N30 # U komt in Houffalize
Op internet vindt u vele handige site's met routeplanners: www.viamichelin.be www.mappy.be Op onze site(www.scoutinghalle.be) zal u ook een uitgebreide routeplanner vinden.
7
Nog even alles mooi op een rijtje plaatsen : Vertrek: De jongste takken (Kapoenen, Kabouters en Welpen) vertrekken op 25 juli om 10u aan de lokalen op Stroppen. De oudste takken (Jong-gidsen, Jong-verkenners en Givers) vertrekken op 21 juli om 10u aan de lokalen op Stroppen. Terugkomst: De ouders van alle takken mogen hun kinderen ophalen op het kampterrein op 31 juli vanaf 12u30. Dan zal er een lekkere BBQ klaar staan waar de ouders samen van mogen genieten met hun kleine spruit(en) die heel wat te vertellen zullen hebben. Vooraf inschrijven op deze BBQ is echter verplicht! Dit kan op de kampinschrijvingen na de groepsuitstap ( 27 juni ) of telefonisch met een leider van de tak van uw kind. Kostprijs van het kamp: Voor leden van de jongste takken bedraagt de kostprijs van het kamp 75 euro. Voor leden van de oudste takken (die langer op kamp gaan) bedraagt de kostprijs 100 euro. Het kampgeld dient VOOR 4 juli 2009 gestort te worden op het rekeningnummer 734-0125695-89 met als mededeling KAMP 2009, naam van het kind + tak van het kind. ! Om het overzicht op de betalingen goed te kunnen bewaren, mag het kampgeld onder geen enkele omstandigheid cash betaald worden !
Brieven (want wie krijgt er niet graag eens een briefje…) mogen opgestuurd worden naar: Alex Deumer T.A.V. naam kind (SCOUTS HALLE) Taverneux 44 6661 Houffalize Bij nood In geval, en enkel in geval van, hoogdringendheid/ernstige zaken die aan de leiding gemeld dienen te worden, kan de leiding op het kamp gecontacteerd worden op de telefoonnummer van groepsleider Mattias 0472/92.82.99. Mochten we niet opnemen, betekent dat we niet kunnen opnemen of dat onze batterijen leeg zijn. Elke avond beluisteren we echter de mailbox, dus laat zeker een berichtje na.
8
De moeze Herinneringen geven goesting.... Eerst nog enkele weken hard studeren en examens doorspartelen, en dan ben je weer aan een welverdiende vakantie toe, en bij Scouting betekent vakantie op de eerste plaats het KAMP. Je zal het misschien vreemd vinden dat ik nog vóór aanvang van het kamp een gedicht afdruk met kampherinneringen aan vorig jaar. Maar dat is het nu juist...herinneringen geven goesting, doen dromen, wakkeren verlangens aan. Dus, hier gaan we...
Toen de laatste vlam langzaam was uitgegaan stierf het kampvuur in die nacht een stille dood. De laatste genster sist droog zijn lied, floot het sein tot afscheid in ieders scoutsbestaan.
Voor de laatste keer de besmeurde hemden aan, de das geknoopt, gebruinde dijen trots ontbloot, gamellen leeg, tent opgevouwen, maar toch een groot genoegen: herinneringen zullen niet vergaan.
En toch: doodmoe thuisgekomen word je langzaam gek: geen zand meer in je eten, en je kamer heeft geen lek. Het lijkt wel of je huis geen lucht meer heeft
Je kunt de slaap niet vatten in je zachte bed, tot je in de tuin je eigen kleine tent hebt opgezet, en dromend in je slaapzak de voorbije week herleeft.
Zo, heb ik hiermee voldoende goesting aangewakkerd? Begin je al te dromen van het vrije leven in de natuur? Eerst nog even een paar lasten en dan komen de lusten. Nog zonnige en begeesterende dagen! Raymond , de moeze
9
Kapoenen Beste kapoentjes, Een tijdje geleden waren Bo en Dries op de oude zolder van de scouts aan het rondneuzen toen we toevallig een kist verschoven en we een schatkaart vonden die helemaal onder het stof bedolven lag… Wij dachten “Die schat moeten we vinden”!! Maar alleen zullen we dat niet kunnen, en dus hebben we de hulp nodig van jullie, dappere kapoenen! Op de achterkant van de kaart stond een uitleg geschreven door Piet Piraat. Hij legde ons uit dat er diep in de bossen een piratenkamp verborgen is. In dat kamp worden kleine kapoentjes getraind tot echte piraten… Vergeet dus alvast je kledij niet om er zoals een echte piraat uit te zien. Op ons piratenkamp bereiden we ons voor op het grote avontuur dat ons te wachten staat! Want eenmaal jullie helemaal zijn veranderd in piraten, maken we ons klaar om de woelige zee te trotseren... Eerst bouwen we een piratenboot, we slaan proviand in en we kiezen het ruime sop. Wel kunnen we alleen door de woelige zee geraken door liedjes te zingen! Het klinkt: “Piet Piraat Piet Piraat schip ahoy hoy hoy. Dat is jouw kameraad, schip ahoy hoy hoy, met zijn schip de Scheve Schuit vaart hij alle dagen uit! Piet Piraat Piet Piraat Piet Piraat alle wind in de zeilen, nog aan toe!”
10
Eenmaal we terug veilig aan land zijn hangen we onze kleren te drogen en moeten we proberen voedsel vinden. Hier aan de kust is er niets te eten, dus we trekken landinwaarts richting de koelte van de gevaarlijke bossen. Hopelijk vinden we wat te eten en een slaapplaats voor de nacht. We zullen ons oriënteren via de sterren en deze als gids gebruiken tijdens onze tocht. In de gevaarlijke bossen moeten we op zoek naar een zekere Grimli. Hij heeft 3 grote opdrachten voor ons. Enkel als we hierin slagen krijgen we de sleutel die de poort naar de Donkere Bergen opent. Om de bergen over te steken zulle we moeten samenwerken en dicht bij elkaar blijven. De paadjes zijn smal en de weg is lang. We hebben gehoord dat er aan de tweede berg iemand onze hulp nodig heeft. Kapitein Zepos woont daar namelijk al jaren helemaal alleen. Onlangs werd hij verrast door het slechte weer. Nu is het aan ons om hem te redden. Hij is de enige die de juiste weg weet uit de donkere bergen richting dorre vlakte. Als we ooit uit deze bergen geraken staat er ons nog een verraderlijke tocht door de dorre vlakte te wachten. Hier zal het zo droog en warm zijn dat water van levensbelang is. Met een grote voorraad waterballonnen geraken we hopelijk tot in de helft. Via een regendans zullen we de goden gunstig moeten stemmen om heelhuids de dorre vlakte over te steken en uiteindelijk in de gouden vallei te geraken. Aan de Gouden vallei staan 2 grote wachters, de Anubis Rei genaamd. Deze hebben het lijf van een mens en de kop van een hond. Ze hebben een grote gouden staf bij en zullen er alles aan doen om ons niet naar de Gouden vallei te laten gaan. We zullen heel slim te werk moeten gaan om deze monsters te omzeilen. Want voorbij de Anubis Rei wacht ons de gouden vallei. En in die gouden vallei, daar ligt jawel, DE SCHAT van kapitein blauwbaard…
Wat moeten de kapoenen zeker extra meenemen op kamp: - -
Verkleedkledij (thema: piraten) Zwemgerief
Zo beste kapoentjes, we hopen dat jullie talrijk aanwezig zullen zijn op het kamp! Dit is immers de tofste periode van het hele jaar die je zeker niet wilt missen! Verdere info vind je elders in’t kampboekje Jullie leiding, Bo
Dries
11
Hier alvast een kleurplaat, voor degene die niet kunnen wachten.
12
Kabouters
Het jaar is 1934 en in het huidige huis Anubis woont enkel en alleen Sarah. Sarah is een meisje dat enkele jaren geleden haar ouders verloren heeft in een tragisch verkeersongeval. Hieronder volgen de laatste dagen van haar dagboek. Uit het geheime dagboek van Sarah – bewoonster van het huis Anubis; 25 juli 1909: Liefste dagboek, vandaag heb ik de erfenis van mijn suikertante Annie gekregen. Een zak vol juwelen en een speciale graal (een oude beker)! Toen de notaris, vorige maand het testament voorlas, keek de hele familie (mijn jaloerse neef Alfred – oom Donald en oom Geert) heel boos naar mij. Zij kregen niets en ik alles. Ik vond het ook wel wat oneerlijk. Volgens haar testament, was het omdat ik altijd goed voor haar zorgde en de enige was die het niet deed om in haar testament te komen. Dat vond ik heel tof om te horen maar toch zit ik met een probleem. Waar moet ik die zak bewaren? Ik kan hem toch niet gewoon onder mijn bed leggen? Ik vrees dat, als iemand erachter komt dat ik juwelen heb gekregen, ik wel overvallen kan worden of dat er ingebroken zal worden. En ik vertrouw er niet op dat de notaris dit mooi zal verzwijgen. Wat moet ik toch doen? De notaris las voor dat de speciale graal er was om mij te beschermen. Als ik hem openmaakte, zal er een geest verschijnen waar ik een wens aan mag doen. Echter, ik mag de graal maar 1 keer openmaken. Ik zal hem maar bijhouden tot ik het echt nodig heb. 26 juli 1909: Liefste dagboek, vandaag weet ik nog steeds niet wat ik met de zak juwelen moet doen. En volgens mij heeft de notaris zijn mond al voorbij gepraat; toen ik bij de bakker mijn wekelijkse chocoladekoeken ging halen, vroeg de anders zeer vriendelijke man, mij zeer vreemd of ik soms iets te vieren had… Uiteraard loog ik en deed ik alsof ik van niets wist. Toen ik netjes betaald had, kwam de notaris lachend uit de achterkamer samen met de vrouw van de bakker. De notaris zei vrolijk; “Ha, hier is ze, de gelukkige winnares”. Toen wist ik het zeker! De notaris moest het hebben doorgezegd. De bakker en zijn vrouw weten het dus al!
Amber
13
27 juli 1909: Liefste dagboek, ik voel me steeds onveiliger. De postbode kwam hierjuist een brief afleveren. Ik deed de brief open en las hem luidop voor. Het was van mijn jaloerse neef Alfred uit Antwerpen. Hij eiste dat ik hem een deel van de juwelen gaf. Hij was heel boos omdat hij niets kreeg. Maar door de brief luidop voor te lezen, wist de postbode ook dat ik veel juwelen had. 28 juli 1909: Liefste dagboek, ik heb een oplossing gevonden! Ik ben al enkele dagen druk bezig met enkele nieuwe planten en struiken in de tuin te plaatsen. Wel, ik ga de zak juwelen straks, tijdens mijn werkjes in de tuin, begraven in mijn tuin. Dan weet alleen ik waar de zak juwelen begraven is. Ik maak wel een plannetje voor moest ik het niet meer precies weten. Maar ik moet het plannetje wel onduidelijk maken zodat anderen niet kunnen vinden waar het is.
Nienke
29 juli 1909: Dagboek, HELP! Ik lag te slapen en plots werd ik wakker door een geluid… Ik denk dat er iemand binnen is… Zou het iemand zijn die achter mijn juwelen zoekt? Ik hoop maar dat ik ze goed verstopt heb… [Sarah nam snel haar graal en deed hem open – de geest verscheen en vroeg welke wens ze wou doen] Niet goed wetende wat ze juist wou, zei ze het eerste wat in haar opkwam: “Ik wou dat ik en al mijn bezittingen binnen 100 jaar terugkomen“ “Aah, HELP!” En dan niets meer… Als huidige bewoners van het Huis moeten jullie haar dan maar helpen. Kabouters, kies dus een van deze personages en probeer je er zo goed mogelij in te verkleden:
Amber: verwend (juwelen – mooie kleren) impulsief Nienke verlegen Garfield-sokken doorzetter Noa: zeer stijlvol in haar kleding trendzettend ze verzamelt alles van de rommelmarkten haat lippenstift, nepnagels en merkkleding Patricia: stoere meid met een grote mond haar uiterlijk verandert dagelijks
14
Noa
Patricia
Het Huis Anubis is een heel oud Huis, ongeveer uit het jaar 1900. Het huis wordt gebruikt als internaat, waar de negen middelbare scholieren Appie, Patricia, Fabian, Amber, Jeroen, Noa, Joyce, Mick en Nienke wonen. In een duister ver verleden vond een man een oude schat. Aan zijn dochter Sarah zei hij waar hij die verborgen had. En dat schreef ze op in raadsels dus wie sluw en listig is, Zal ontdekken deze schat ligt hier in het huis Anubis. Een mysterie, duizend vragen, dit is het huis Anubis. Meer geheimen, alle dagen, dit is het huis Anubis. Kom wees dapper en ontrafel die geschiedenis van Het huis Anubis Is die zoektocht vol gevaren nu wel echt de moeite waard? Kan er iemand mij vertellen wat dit huis voor ons bewaart? Geef een antwoord op mijn vragen, alleen dan vind ik weer rust. Ik wil eerst zijn want ik voel het, hier zijn kapers op de kust. Een mysterie, duizend vragen, dit is het huis Anubis. Meer geheimen, alle dagen, dit is het huis Anubis. Kom wees dapper en ontrafel die geschiedenis van Het huis Anubis Alle dagen, alle nachten spookt Sarah in mijn hoofd. Dus ik moet die schat echt vinden, dat heb ik haar beloofd. Ik laat me niet misleiden, ik ga voor haar door het vuur. Ja, m’n leven wil ik geven voor dit spannend avontuur. Een mysterie, duizend vragen, dit is het huis Anubis. Meer geheimen, alle dagen, dit is het huis Anubis. Kom wees dapper en ontrafel die geschiedenis van Het huis Anubis Een mysterie, duizend vragen, dit is het huis Anubis. Meer geheimen, alle dagen, dit is het huis Anubis. Kom wees dapper en ontrafel die geschiedenis van Het huis Anubis
15
Welpen
STAR WARS
Er was eens, in de toekomst, een heel groot melkwegstelsel ver van hier. In dit melkwegstelsel leven velen volkeren, waaronder de jedi’s de droids, de siths en andere vreemdsoortige wezens. in dit melkwegstelsel wordt al eeuwig een universele strijd tussen goed(Good side) en kwaad(Dark side) gevoerd. De Jedi’s proberen al jarenlang de galactische republiek te beschermen tegen het kwade, dit met de hulp van hun magische krachten aka “the force”, zelfdiscipline en hun lichtsabel. Maar dit wordt lichtelijk verstoord door de aanwezigheid van de wrede en gewelddadige dark lords of the Sith, want zij weten van “the force” ook gebruik te maken op hun manier.
JEDi
Jedi’s kleden zich met een bruine mantel. wit, bruin of beige hemd, rode ceintuur, zwarte of bruine broek en bijpassende spaceboots.
The Force: Sommigen kunnen deze kracht gebruiken om voorwerpen uit het niets te laten bewegen, in de toekomst te kijken, en sterke lichamelijke krachten te vertonen. Elke kant kan deze kracht op zijn manier gebruiken: goed of slecht. Bij de jedi’s ontstaan “the force” uit trouw, liefde en vriendschap. in tegenstelling tot de Dark lords ontstaan deze krachten uit emoties zoals woede, haat en passie. De dark lords zaaien angst en paniek, hierdoor verkrijgen ze hun krachten.
16
Want zoals yoda ooit zei: “Angst leidt tot woede. Woede leidt tot haat. Haat leidt tot pijn. Pijn leidt naar de Duistere Kant”
Dark lords of the SiTH
De dark lords dragen een zwarte of grijze mantel, een zwarte broek en vest zwarte spaceboots. verder dragen ze ook een harnas en een masker.
gedurende enkele jaren woedde er een oorlog tussen de republiek en de separatisten, waarbij de Darth sidious de kans zag om de macht te grijpen, de republiek en de orde van de jedi’s te vernietingen en zo anakin skywalker(aka darth vader) te bekeren tot de dark side. Darth sidious weet de macht te veroveren en de jedi orde uit te roeien, hierdoor wordt hij keizer van het galactische keizerrijk. Master yoda overleeft de strijd, maar wordt verbannen naar de moerassen van Dagobah. 19 jaar zijn verstreken en gedurende die tijd is er een rebellenalliantie opgericht tegen het bewind van darth sidious. Dit wordt ook de galactische burgeroorlog genoemd, Tijdens deze oorlog wordt geprobeerd het ultieme wapen van darth sidious, the death star, te vernietigen. de death star wordt met succes vernietigd en darth sidious vermoord. Maar darth vader wordt de nieuwe leider van de orde van de dark lords. Intussen weet de laatst overgebleven jedi, master yoda, de jedi orde weer op te richten en de galactische republiek te hereningen om te voorkomen dat darth vader ooit nog aan de macht zou komen.
17
Darth vader begint echter met een nieuw “dark lord front” op te richten. Hij bekeert meer en meer jedi’s tot de dark side en bundelt zo zijn krachten voor een nieuw gevecht tegen de nieuwe jedi orde. We hebben uit goede bron vernomen dat deze strijd zal uitgevochten worden op de planeet “H$e-féli^e” aka ons kampterrein. Jullie zijn allemaal uitverkorenen om opgeleid te worden door master yoda of darth vader om strijd te leveren tegen het goede of het kwade.
May the force be with you! master yoda $ darth vader
18
Jong gidsen
19
20
21
22
Jong verkenners DE ENIGE ECHTE SUPERHELDEN ALLERTIJDEN!!!! het leven als een superheld:
Op een zonnige warme dag, tijdens een daguitstap naar een laboratorium, werden Remi en Asha gebeten door een radioactief bestraald spinnetje. Al gauw hadden ze door dat de spinnenbeet een uniek effect op hen had. Terwijl ze naar huis liepen, liepen ze door een onbekende achterbuurt in de stad waar ze werden lastig gevallen door een ongure bende. Toen ze de leden van deze mensen met gemak opzij duwde waren Remi en Asha geschokt door hun eigen krachten. Terwijl ze vluchten voor de bende liepen ze in de richting van een snel rijdende auto. Om deze te ontwijken sprongen ze 9 meter omhoog en bleven met hun vingertoppen aan de muur kleven. Terwijl ze langs de muur naar beneden klommen werden ze toegeroepen door een man beneden in de straat. Toen ontdekten Remi en Asha dat ze een soort spinneninstinct hadden dat hen waarschuwden voor gevaar en hen een perfect gevoel gaf voor evenwicht net als een echte spin. Remi en Asha dachten echter niet meteen aan een carrière als superheld. Eerst gebruikten ze hun krachten om geld te verdienen in gevechten.Hun speciale Spider-Man pakken en hun naam waren slechts bedoeld om aandacht te trekken. Daarnaast wouden ze anoniem blijven. Ze wouden namelijk niet dat heel de scouts het te weten kwam.Door hun vele gewonnen gevechten groeide de superhelden uit tot een kleine beroemdheid. Ze verschenen zelfs in een televisieshow. Na zich in zijn beroemde blauw-rode pak gestoken te hebben, gingen Remi en Asha de criminaliteit in de Ardennen te lijf, maar ze ondervonden al snel dat het leven van een superheld niet over rozen gaat. Ondanks hun goede bedoelingen wantrouwen de autoriteiten hem en zijn ze constant het mikpunt van de media, Zoals vrijwel elke superheld maakte Spider-Man al snel vijanden. Dag in dag uit moet hij het opnemen tegen schurken. Remi en Asha werden met vele andere superhelden ontvoerd door de almachtige Flipper om te vechten in de Secret Wars. Toen hun kostuum kapot was probeerden ze kostuum te vervangen door een zwarten pakken dat ze op de planeet van de Secret Wars vonden. Hun kostuum kon elk kledingstuk vormen dat ze wilde en het maakte ook web aan. Toen hun kostuum vreemd ging doen zochten ze hulp bij Mr. Fantastic van de Fantastic Four. Deze ontdekte dat het een levend wezen was. Na maanden vol avonturen werd Remi en Asha beschuldigd van een moord die ze niet begaan hadden. Kom ons helpen op kamp. Wij hebben jullie nodig. Het zijn superhelden die je aan de hemel ziet…..
23
Wij zijn gewone jongens maar bij superhelden tijd zijn wij dapper zijn wij stoer dan zijn wij van niemand bang houden wij vijanden in de tang draaien wij elke vijand een loer Iedereen die wordt belogen wordt bestolen wordt bedrogen geef een seintje en we komen er aan Is het een vijand Is het een held Nee, dat is het niet Het zijn de superhelden die je aan de hemel ziet Is het een vijand Is het een held? Nee, dat is het niet Het zijn de superhelden die je aan de hemel ziet Voor een echte heldendaad staan wij dag en nacht paraat voor gevaren zijn wij blind voor een echte superheld is er maar een ding dat telt dat het recht steeds overwint.
Tot op kamp jullie superhelden Remi – flipper - Asha
24
Givers The beauty's and the nerds op Expeditie Robinson Uit het dagboek van Robinson – The Nerd – Crusoe: Dag 1: Liefste dagboek, vandaag begint voor mij, Robinson – The Nerd – Crusoe een groot avontuur. Vandaag vertrek ik immers op een cruise van Egypte naar Zuid-Afrika. We gaan met de boot “Romantica”. Spannend! Ik ben benieuwd. Dag 3: De bootreis verloopt vlotjes. Het is uitstekend weer. We zijn momenteel voorbij Djibouti gevaren. Het eten aan boord is ook zeeer lekker. Dag 5: Beste dagboek, vandaag was een sombere dag. Ter hoogte van Mugadishu in Somalië zijn we overvallen door Somalische piraten. De passagiers die in opstand wouden komen zijn vernietigd met een laserzwaard, duidelijk gestolen uit Star Wars. Hiertegen konden we niets beginnen en werden we aan ons lot overgelaten in een klein reddingsbootje terwijl de piraten er vandoor gingen met de “Romantica“. Tegen de avond zijn we gestrand op een eiland. Het lijkt onbewoond en we proberen er samen met de weinige overlevenden er het beste van te maken. Dag 6: Het eiland lijkt toch niet zo onbewoond te zijn. Deze nacht zijn enkele passagiers op mysterieuze wijze verdwenen en we hebben ze nooit meer teruggezien. We vermoeden dat “de locals“ hiervoor verantwoordelijk zijn. De locals zijn een horde langharige, tandloze, werkschuwe mensen die er alles aan doen om hun wereld te beschermen. Dag 8: Na vele mysterieuze verdwijningen blijven we nog maar met 6 personen over: Thomas, Mattias, Kenny, Björn, Bavo en ik Robinson – The Nerd – Crusoe. We weten niet goed wat we kunnen doen om deze problemen op te lossen. Opeens zei Kenny dat hij eens had gelezen dat als men panfluit speelt men vele problemen kan oplossen. We zijn nu de bagage van de reeds verdwenen passagiers aan het doorzoeken op zoek naar een panfluit. Dag 10: Björn had gisteren eindelijk een panfluit gevonden. Helaas werden de locals hier alleen maar woester van. Björn moest er gisterennacht ook aan geloven. De locals namen hem mee in het midden van de nacht en we hebben hem nooit meer teruggezien. Momenteel blijven we nog met 5 over. Ik heb wel de indruk dat deze 4 andere mensen een hoge overlevingsdrang hebben en dat ik ze stuk voor stuk helden mag noemen.
25
Dag 13: Het is een zonnige namiddag. Voor een duistere reden hebben de locals ons al enkele dagen niet meer aangevallen. Om onze voedselvoorraad bij te vullen heeft Thomas een ingenieus systeem uitgevonden om vissen te vangen… Een stok met een draad aan. Geweldig gewoon! Kenny is momenteel bezig koksnoten te plukken. Bavo was aan het proberen zich te herinneren waar hij de bijl gisterenavond had achtergelaten want een bijl moet je altijd mooi opbergen anders wordt hij bot. Uit verveling gaat Mattias mijn nerd kleren eens uitproberen................. Toen hij mijn nerd kleren aanhad kwamen enkele locals uit de bossen gelopen in onze richting. Ze mompelden: “tres bien, venez à notre village”. We wisten niet goed wat we hiervan moesten verwachten maar we wouden de locals niet opnieuw kwaad maken dus gingen we maar met hen mee. Wat we hier zagen hadden we nog nooit gezien. Bijna alle bewoners waren tanden kwijt, droegen de meest absurde kleren met trots, waren duidelijk niet goed gewassen,..... Zij noemden het zogezegd een dorpsfeest. We werden onmiddellijk naar het dorpshoofd gebracht. Het dorpshoofd was een oude man die zijn lange haren ondertussen al was kwijtgeraakt. Al van bij het betreden van zijn hut kon je zijn hop en gerst parfum al zeer goed ruiken. We waren het toen al eens dat praten met dit figuur zwaar tot zeer zwaar zou worden. Uiteraard genoot deze man van veel respect van de mededorpsbewoners. Waarschijnlijk omdat hij de meest absurde kleren droeg, had het minste tanden en schuwde het werk zoals een potvis het land schuwt.
Hij begon over zijn leven te vertellen. Hij vertelde ons hoe dat hij geboren was tussen de locals en over het luilekkerleventje dat hij met zijn mededorpsbewoners al die tijd had kunnen leven. Volgens mij was dit de oorzaak van hun problemen hoewel hij ons bleef verzekeren dat hij geen problemen had. Hij vertelde ook veel over de geschiedenis van “le tilleuil”, een boom die daar al eeuwen groeide. Enkel Mattias vond deze uiteenzetting interessant. Wij zaten ondertussen wel met enkele vragen zoals waarom dat er steeds mensen verdwenen? Hij begon het ons helemaal uit te leggen: hun dorp tolereert enkel andere mensen op hun eiland als ze aan enkele voorwaarden voldoen. Zo werden de mensen die verdwenen steeds aan enkele intellectuele vragen of opdrachten onderworpen zoals: Wanneer kookt water? Wat is gewapend beton? Of een practische proef zoals: slaag een nagel in een plank. De antwoorden: het water kookt...(denk denk)... als het broebelt of een nagel ondersteboven in de plank proberen slaan werden niet geapprecieerd. De quotes: “ik word 1 met de paal” en “dat gaat je zuur opleveren” vonden de locals ook niet zo slim. Ook het gebruik van een panfluit werd niet in dank afgenomen. Iedereen van de locals haat panfluitspelers en hun crappy zigeunermuziek. Dit is de reden waarom Björn van het eiland moest Onze tweede vraag was waarom wij ook niet aan deze toch wel zeer moeilijke opdrachten onderworpen werden. Het antwoord was simpel: de locals houden van helden, beauty´s, nerds en mensen met een sterke overlevingsdrang. Omdat wij 5 sowieso over een sterk helden gehalte beschikken besloten ze ons tot op het einde te sparen. Door het feit dat Thomas en Kenny goed bezig waren om te overleven (vissen + kokosnoten plukken), Mattias en mezelf waren de nerds van dienst en omdat Bavo een natuurlijke beauty is hadden we aan alle voorwaarden voldaan en mochten we op hun eiland vertoeven. Hierdoor waren we dus ook
26
uitgenodigd voor hun “dorpsfeest”. Na deze uitleg was het dorpshoofd zeer vermoeid en verzocht ons naar het dorpsfeest te gaan zodat hij kon verder gaan met zijn ritueel ter bevordering van zijn lever en spraakgebrek. Dag 14: Het dorpfeest was leuker dan gedacht. Iedereen heeft zich goed geamuseerd. Alleen Mattias vond het niet zo plezant. Dit kwam misschien doordat er een lokale “schoonheid” hem wel zag zitten. Het dorpshoofd heeft ons weer bij hem laten komen. Blijkbaar moeten we meer beauty’s and nerds naar het eiland krijgen en dan samen de boel komen opvrolijken. Ondertussen vindt er een competitie plaats onder de nieuwe bezoekers. Er kan blijkbaar een soort immuniteit veroverd worden. De grootste loser van het spel moet dan naar huis gaan. Tot wanneer er iemand overblijft die zich vanaf dan ook een local mag noemen. Wie mag komen?? - - - -
mensen met een hoog heldengehalte mensen die verkleed zijn in beauty of nerd in een Robinson sfeer mensen die weten wanneer water kookt mensen die zich willen amuseren met de locals
Wat nemen we mee?? - -
1 persoonlijk voorwerp voor op het eiland je kennis over absurde weetjes om op de locals hun vragen te kunnen antwoorden
Wat nemen we niet mee?? - - -
een panfluit want de gevolgen hiervan zijn niet te overzien je GSM want er is geen bereik op het eiland. Mensen die Eerste Hulp Bij Opvoeden antwoorden op de vraag: wat is EHBO
http://www.youtube.com/watch?v=SsRYcP4Ljok&feature=channel_page http://www.youtube.com/watch?v=OYnSCc1yyyU&feature=channel_page Tot op kamp Robinson – The Nerd - Crusoe
27
Scoutskamp 2009: Houffalize
