MAGNAzine AGNAzine
VERVOLG SCHOTLAND REIS. VERSLAG JAARFEEST ZANDVOORT WINTERKLAAR MAKEN VAN JE MOTOR JEANINE EN HAAR VERHAAL
JAARGANG 9 nummer 3
1
MAGNAZINE
VAN DE REDACTIE :
JAARGANG 9 –NUMMER 1 Het Magnazine wordt viermaal per jaar uitgegeven door de Magna Motor Club. Het clublidmaatschap bedraagt €35,- per motor/ per jaar. (Nieuwe leden: + €5,- inschrijfgeld.) Alle gegevens in dit blad zijn met zorgvuldigheid vergaard. De redactie kan echter geen verantwoordelijkheid nemen voor: • Tussentijdse wijzigingen in de gegevens, onjuistheden in de informatie, alsmede zet- en drukfouten. • Uit deze informatie voortvloeiende contacten en overeenkomsten tussen de lezers van dit blad en de daarin vermelde instanties en/of personen. MMC maakt deel uit van het Honda Platform. Redactie, Ontwerp en Vormgeving Marcel Koot:
[email protected]
COLOFON
Oplage 200 stuks Bankrelatie ABN/Amro 61.79.36.943 KVK Breda V 40284527 Voorzitter Hans Hagemans Tuinslak 42 3824 HV Amersfoort 033-4805841
[email protected] Penningmeester/vice-voorzitter Wim Schutte Albert schweitzersingel 200 3822 BX Amersfoort 033 – 4553329
[email protected] Secretaris/Ledenadministratie Ad Meesters Cyclaamstraat 43C 4921 JB Made 0162 - 683414
[email protected] Internet/webmaster Roy Augustijn Wilhelminastraat 1 7621 TR Borne
[email protected] public relations Rene schutte
[email protected]
2
Ook deze keer weer een lekker dik magnazine.Dit komt mede door dat mensen zich meer betrokken gaan voelen met de club.Zo worden de evenementen druk bezocht en zetten de leden hun ervaringen op papier en sturen dat vervolgens op naar de redactie.Maar het kan nog beter ! Zo merk ik dat het toch vaak dezelfde mensen zijn die wat schrijven en dat blijft mij verbazen.Nu is er voor de mensen die echt niet weten wat ze in het magnazine moeten zetten een pagina ontworpen met het item EVEN VOORSTELLEN,dit is een standaard pagina met wat simpele vragen en een ruimte voor een foto van jou of je motor.Deze pagina is via e-mail op te vragen bij de redactie.Het invullen van de pagina kost je hoogstens een half uur en kan je via e-mail weer retour sturen.Per magnazine worden 1 of 2 pagina’s geplaatst. Zo dit was het weer van mijn kant,veel lees plezier en blijf schrijven. Marcel.
INHOUD MAGNAZINE 2 . COLOFON/VAN DE REDACTIE 3 . INHOUDS OPGAVE
6 . VERVOLG VAN DE SCHOTLAND REIS 11 . MIDZOMER RIT 15 . VERSLAG JAARFEEST ZANDVOORT 19 . CAPIVARA 21 . EVEN VOORSTELLEN 22 . ENTHOUSIASTE LEDEN 23 . MOTOR WINTERKLAAR MAKEN 28 . VEILIG RIJDEN 31 . BUITENLANDRIT 2005 32 . HET VERHAAL VAN ROB
3
INHOUDSOPGAVE
5 . VAN DE VOORZITTER
4
Van de voorzitter Het is dan zover, mijn laatste “van de voorzitter”. Als ik snel tel heb ik er nu en stuk of 30 geschreven en af en toe lees ik de oude nog wel eens. Dan komen de herinneringen van toen weer boven. Hoogte punten maar ook een aantal diepte punten zoals: Landelijke ritten met een opkomst van 6 motoren ( als je geluk had dat het weer goed was anders stond je in je uppie te wachten). Het Magnazine dat niet verscheen omdat er niemand was die een verhaaltje of iets anders had ingestuurd. De eerste motorbeurs in Utrecht met een standje opgebouwd met o.a. een tafel waaraan opblaasbare letters hingen. Dat is gelukkig geschiedenis. Kijk ik naar wat er nu gebeurt binnen de club dan kan ik zeggen dat ik blij ben met alles wat er bereikt is. Dit komt doordat er een goed team staat dat een heleboel voor de club en jullie plezier over heeft. Ad Meesters, Wim Schutte, Roy Augustijn, Marcel Koot en René Schutte en natuurlijk ook alle leden die de laatste paar jaar een evenement heb georganiseerd, bedankt voor jullie steun en vooral jullie inzet. Ik vind dat wij best trots mogen zijn op het door ons behaalde resultaat. Ik wil nog wel even terug komen op het jaarfeest en in het bijzonder de uitreiking van het varken. Het varken heb ik ontvangen omdat ik mijn motor als een varken behandel(volgens Frans) maar bij nader inzien is dit volgens mij niet het geval en heb ik het varken gekregen omdat ik pech had met de motor. In ieder geval klinkt dit een stuk positiever. Maar ondertussen rij ik weer op mijn “super” en hopelijk blijft dit ook nog een hele tijd zo. Gelukkig heb ik nu het recht om bij het volgende jaarfeest iemand heel gelukkig te maken met het varken. Wees dus gewaarschuwd want voor jet het weet staat het varken bij jou in de kast. Voordat een hoop van jullie de motor in een winterslaap laten gaan zijn er dit jaar nog 2 evenementen. De najaarsrit, die gereden zal worden in oktober en de ledenvergadering in november waar de nieuwe voorzitter officieel zal worden geïnstalleerd. Het laatste wat ik nu schrijf heeft echter al wel te maken met volgend jaar. Op dit moment zijn er 3 evenementen geregeld. Dit zijn het Jaarfeest, de Motorbeurs en de Buitenlandrit. Voor de overige evenementen hebben wij jullie weer nodig. Wie wil wat? Laat dit dan even weten.
Hans Hagemans 5
VERVOLG VAN DE SCHOTLAND REIS, Woensdag 16 juni Iedereen is moe en wil deze dag gebruiken om zelfstandig of in kleine groepjes te ondernemen. Natuurlijk mag iedereen dit doen want alles mag en alles kan. Wij kozen voor een bezoek naar Loch Ness terwijl een andere groep naar Inverness vertrok en een aantal lekker bleef uitslapen. Loch Ness is niet zo bijzonder maar als je dan toch in Schotland bent dan moet je dit gezien hebben (vind ik). Zo gezegd zo gedaan vertrokken wij richting Fort Augustus. Dit dorpje staat aan het begin van het grote meer en is heel gericht op de vakantieganger. Omdat het toch droog was besloot ik op het laatste moment een extra stukje van de oostroute om Loch Ness te rijden. Stijl omhoog tot aan een meertje boven de berg met een uitzicht over het 300 meter lager gelegen meer van Loch Ness. Ook al mooi. Terug richting het dorpje troffen wij de andere groep die op weg was naar Inverness. Even bij kletsen. Een lekker lunch in een restaurant met veel te kleine stoelen. Wij besloten om, nu wij er toch waren, de rondvaart op het meer te maken. Tenslotte waren wij toch vakantiegangers. Tot slot nog een bezoek aan het café waar je nooit genoeg van kan krijgen en ook deze dag was er weer eentje om in te lijsten.
Donderdag 17 juni. Vandaag is er besloten om de laatste uitgezette route te rijden. Een kleine 243 km. Het was weer erg laat voordat ik er in lag en vandaag heb ik voor het eerst moeite om mijn stapelbed uit komen. Is het de leeftijd of ben ik gewoon te moe? Toch gaan wij vol goede moed op reis. Eerst een korte blik op de kaart waar de tocht heen gaat. Het belooft weer een mooie route te worden. Wij starten met een bezoek aan het monument ter nagedachtenis aan Prins William, die op 28 jarige leeftijd het tijdelijke met het eeuwige verruilde. In plaatsnamen onthouden ben ik niet goed maar ook deze tocht was er een om in te lijsten. 6
Rijdend over een pad met aan de linkerzijde op nog geen 2meter de Atlantische Oceaan dan het pad van een meter of 3 en dan direct steile rotsen zo’n 100 meter omhoog. Wat gaaf, wat een rit gewoon wauw. Of het volgende zo maar ergens onderweg even een sigaretje roken, de berg opkijken en een aantal herten voorzien van een grot gewei houden ons nauwlettend in de gaten. Een paar passen in hun richting en daar gaan ze weer. Of tijdens een plaspauze een klein stukje het bos inlopen en weer een mooie waterval ontdekken. Of een colaatje drinkend aan de kust met uitzicht op het eiland mull wakker worden door het gebrul van een aantal zeeeeer laagvliegende Phantom’s. Het lijkt te mooi om waar te zijn, de zon warmt onze lichamen bijna de hele dag op. Een stuk verder, een opengebroken weg met enorme gaten. Mijn bijna gevoelloze achterste kreunt maar houdt vol. Een klein kerkje aan een klein baaitje. Wat een pracht en wat jammer dat er een aantal niet bijzijn. Bijna weer thuis toch nog een beetje nat. Het kan de pret niet drukken. Vrijdag 18 juni. Een vrije dag zoals de naam al doet vermoeden. Geen geplande rit, iedereen doet wat hij nog graag wilt doen. Wij kiezen voor een kort ritje naar de kabelbaan die ons naar de top van de Ben Nevis brengt. Deze hoogste berg van schotland heeft namelijk een redelijk skigebied en de top is het hele jaar bedekt met sneeuw. Op bijna 700 meter hoogte beneemt het uitzicht je de adem. Je wordt stil, de omgeving wordt stil. O kijk daar hebben wij gereden en daar ligt fort William en daar ligt Loch…….. Heerlijk schijnt de zon. Wij maken een wandeling van 40 minuten. Het is af en toe best steil en ik ben blij als wij halverwege besluiten dat dit het mooiste punt is. Zittend op een rotsblok, boven een afgrond. Het lijkt als of je zweeft. Hier voel je Schotland. Even later voel je Schotland nog een keer. Een hagelbui teistert onze hoofden. Je bent dan wel direct terug op aarde en wij vervolgen onze weg om de laatste souvenirs te kopen. Fort William is lekker dichtbij een heeft een klein maar gezellig centrum met voldoende winkeltjes. Hier verschillen de meningen trouwens flink over. De vrouwen zijn het hier dus niet mee eens. Mijn bank is het roerend met mijn eens. De avond wordt gevuld met een samenzijn van de hele groep, het overhandigen van een passend aandenken namens de groep aan onze reisleider en het opruimen van het huisje en het bepakken van de motoren. Vroeg naar bed, dat gebood ons papa Angel, wij moesten dus wel vroeg gaan slapen want de volgende ochtend zouden wij vroeg gaan rijden.
7
Zaterdag 19 juni Het is nog bijna nacht als om 05.00 uur de wekker gaat. Opstaan stelletje luilakken wordt er al geroepen, er zijn er zelfs al bij die aangekleed en wel buiten staan. Koffie en shag daar word ik een beetje wakker van. Dan de laatste spullen inpakken en op de motor plaatsen, het huisje aan kant maken en voordat je het in de gaten hebt, zit ieder op de motor, het is dan 06.30 uur. Bijna 450 km moeten er deze dag gereden worden en er moet ook nog op de tijd gelet worden. Tenslotte wacht de boot niet op ons. Eerste etappe is richting Callendar, bekent van 2 jaar terug, koffie en de warmte van de locatie zorgen er voor dat iedereen een beetje bij komt. Bij vertrek wees de temperatuur 10 graden aan en af en toe een beetje regen. Onderweg werden de in het huisje gemaakte lunchpakketten snel naar binnen gewerkt, even lekker van de motor af, even weer de grond voelen en dan snel weer verder. Het was zwaar. De reis verliep verder vlot op een enkele slaapkop na en op een enkeling die een doodlopende straat inreed na waren wij toch op tijd bij de boot. Wachten totdat wij aan boord mochten werd zwaar omdat er hoosbuien op onze helmen neer kwamen. Uiteindelijk wij rijden de boot binnen, maken als een gek de motoren vast, gooien de spullen op de kamer en verdwijnen dan al in het restaurant voor een overheerlijk diner. Dan is er tijd voor een lekkere douche en maken wij ons op voor het slotfeest. Van 2 jaar geleden weet ik nog hoe gezellig dit was en hoopte op net zo’n leuke avond en nacht als toen. Ik denk nu dat het vroege opstaan een aantal fataal is geworden maar de “echte” motorrijders en bijrijders bleven weer over om te genieten van mooie danseressen, goede muziek en een lekker glaasje bier. Dat Nederland verloor maakte niet zoveel uit, wij hadden pret en waren aan het dansen totdat IJmuiden bijna in het zicht kwam. Even slapen gevolgd door een echt Brits ontbijt, eieren, spek, patat en bonen in tomatensaus en wij voelde ons weer fris. Na het van de boot afrijden was er nog tijd om uitgebreid afscheid van elkaar te nemen. Snel naar huis en om 11.30uur lag ik eindelijk weer in mijn eigen bed. Uitgeteld, zwaar vermoeid en boordevol mooie herinneringen. Kees enorm bedankt voor je inzet en al het anderen wat er geregeld moest worden. Ik besluit met een zin in het Engels:
if you want to feel Scotland you have to see Scotland Hans. 8
DOORNEKAMP t r o p s r M ot o
Hogebr inker weg 25 3871 KM Hoevela ken Te l: 033-2534425
Alles voor uw MAGN A
Het adresvoor: - Motoren enonderdelen - Nieuwengebruikt - Kleding en accessoires - Bandenservice - Totaal onderhoud W
W W
.D o o r n e k a m p m o t o r s p o r t .n l
9
. magna 1100 met speciale uitlaten
10
Verslag Midzomermagnarit 8 augustus 2004 Als je iets organiseert bij de magnaclub, moet je er ook iets over schrijven werd mij verteld. Ja, zei ik overtuigend en tegelijkertijd dacht ik aan mijn schoolperiode waar ik voor straf talloze opstellen geschreven heb. Dit was toch niet echt mijn favoriete bezigheid, en het zou tot 14 september duren voordat ik dit verhaaltje ging schrijven. Dit keer natuurlijk wel met een onderwerp wat ik zelf mocht uitkiezen: de Midzomer Magnarit De gedachte om deze rit te organiseren bestond eigenlijk al 1 jaar en was bedoelt om het grote gat van bijna 3 maanden tussen de buitenlandrit en het jaarfeest op te vullen. Voor diegene die niet naar een van deze evenementen zou gaan werd het gat nog veel groter, en dat is mijn inziens in de mooiste tijd van het jaar onacceptabel. Verder was ik natuurlijk benieuwd of er genoeg animo bestond vanwege het feit dat de rit midden in de vakantieperiode gepland werd. Ik had begin van het jaar het idee al met Ad Meesters besproken om eens een extra activiteit in de zomer in te voeren. Nu bleek Ad ook met hetzelfde idee rond te lopen en dus vonden wij dat het er maar eens van moest komen. En zo geschiede het dat ik en mijn vrouw Nicky op een avond in juni in de auto stapten en het 1e gedeelte van de tocht gingen uitzetten. Omdat ik de route al voor de helft in mijn hoofd had uitgestippeld hadden wij in 2 uur tijd de rit tot aan de lunchpauze al geregeld. Ja, zelfs het restaurant was al geregeld. Wim, de eigenaar van eetcafe “de Hertog Jan “ te Lith had er geen enkel bezwaar tegen dat we met een behoorlijke groep magnarijders op de koffie kwamen. Bij slecht weer zouden we i.p.v. het terras ook eventueel een zaal kunnen krijgen om onze lunch te nuttigen. Niet slecht dus maar wij hoopten toch maar op een zonnige dag. S’avonds toen wij thuis waren Ad gebeld en gezegd dat we de helft van de rit al uitgezet hadden. Samen besloten we toen dat de Toertocht op 8 augustus verreden zou worden. Er moest een mededeling van het evenement naar Roy Augustijn zodat die een nieuwsbrief naar alle leden toe kon sturen en de website kon up-daten. Ook zetten we het hele handeltje nog even op het messageboard. De volgende dag gingen Nicky en ik weer op pad om het 2e deel van de rit uit te zetten. En ook dit verliep weer gladjes, hier en daar ook maar geïnformeerd of er geen wegafsluitingen waren i.v.m kermissen en braderieën enz. 11
In de dagen erna de route nog verscheidene keren gereden om een tijdsindeling en routebeschrijving te maken. 2 weken voordat het zover was wilde ik de tocht met Ad en Nicky met de motor gaan rijden om te kijken of alles klopte. Chris Boullard zou ook meerijden met een paar motorvrienden, en zo gingen we ineens proefrijden met maar liefst 8 motoren. Onderweg begon het al te regenen en bij het koffieadres aangekomen begon het echt te hozen, na anderhalf uur gewacht te hebben besloten we de rit te staken en huiswaarts te keren. Het 2e gedeelte zou ik later nog wel een keer rijden, nog niet wetende dat ik ook DIE keer daags voor de tourtocht met een nat pak moest bekopen. Toen vond ik het even niet leuk meer want waar hadden wij dit aan verdiend? Ik had in Schotland ook al regen gehad, en er waren al 42 aanmeldingen dus de rit moest gewoon doorgaan. In gedachte heb ik Piet Paulusma gebeld en gezegd dat hij maar voor goed weer moest zorgen omdat ik anders zijn bootje en zijn Friese doorlopers zou gaan vernielen.( of zou hij ook al overgegaan zijn op de klapschaats, ik weet het niet) De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker en begin toch onrustig te worden, het eerste wat ik doe is uit het raam kijken en wat denk je ?....een heldere blauwe hemel en de zon schijnt. Wow denk ik….Dat dreigementje naar Piet heeft toch geholpen. Tegen 11.00 uur rijden Ad en ik( en aanhang) naar de Mc Donalds waar de start van de tocht om 12.00 uur zal aanvangen. De helft van het totale aantal deelnemers is dan al aanwezig, die hebben er zin in dacht ik nog. We staan nog maar net stil en er komt alweer een groep magna’s aanrijden. Toen Ad en ik nog met het idee rondliepen om een toertocht in de zomervakantie te houden waren we al blij met 15 motoren maar dit overtrof toch wel onze stoutste dromen. Uiteindelijk vertrokken we om 12.00 uur met maar liefst 36 motoren richting Vinkel om daarna via Oss-Geffen-Nuland-Empel naar de maasdijk te rijden. Dit leverde mij toch wel de naam “Drempelkoning “ op. Eenmaal op de dijk aangekomen begon toch wel het mooiste deel van de route. Het goede ( eigenlijk te warme ) weer en de overvloedige watersport speelden hierin toch wel een grote rol. In mijn spiegels zag ik de hele sliert motoren achter mij over de dijk volgen, een aparte ervaring die me toch wel een behoorlijke kick gaf. We volgden de dijk langs de maas richting Lith alwaar we zouden pauzeren bij de “Hertog Jan” Tot mijn verbazing zag ik dat het terras op 4 stoelen na helemaal leeg was….Yes!!! klonk het in mijn hoofd. Deze dag kon echt niet meer stuk, genoeg plaats buiten voor iedereen, mooier kon het niet.
12
Na anderhalf uur had iedereen de inwendige mens verzorgd en vervolgden wij onze weg voor het 2e deel van de rit.
We bleven de dijk volgen richting Oijen-Megen-Ravenstein-Velp,bij Velp verlieten wij de dijk om via Reek-Herpen-Berghem-Oss weer naar de Mc Donalds in Heesch te rijden. Ook daar werd nog een uurtje nagekaart over van alles en nog wat. De spanning van de ochtend was ik nu echt helemaal kwijt en was achteraf onnodig geweest, ik had mijn clubje veilig thuis gebracht en iedereen had het blijkbaar goed naar de zin gehad. En ik?? ..ik had de dag van mijn leven. Ik hoop dat de MidzomerMagnarit een jaarlijks terugkerend evenement blijft want er is toch voldoende animo voor. Verder rest mij nog een woord van dank voor Ad ,Nicky en Chris voor alle hulp tijdens de organisatie en voor iedereen die de moeite heeft genomen om deze rit mee re rijden. Tot de volgende ronde….. PS: Piet ook bedankt en veel plezier met je bootje en je schaatsen.
Jeroen Snoek
13
14
JAARFEEST 2004 Eindelijk het was zo ver. 10 september de dag van vertrek naar Zandvoort. Voor het eerst had ik niemand achterop zitten want Jeanine heeft haar eigen Super. Het gevolg hiervan is dat er dus extra bagage mee kon. De bagagerol was dus net zo vol als een hele week naar Schotland. ’s Ochtends de motor afgetankt en de bagage op de motor vastgemaakt. Om 11 uur vertrokken wij met een klein maar heel gezellig groepje richting onze uit bestemming Camping De Branding in Zandvoort. Wij hadden kunnen kiezen voor een snelle rit over de snelweg maar besloten om via de kleine weggetjes te gaan. De week voorafgaand had ik deze route via de computer in de gps geladen zodat het rijden van de route een koud kunstje was. Via Soest, Hilversum, Loosdrecht kwamen wij aan in Vinkeveen voor het nuttigen van een flinke uitsmijter. Heerlijk die zon, het weekend begon goed. Vervolgens via Aalsmeer en Bennekom kwamen wij aan op de Camping. Wij waren niet de eerste. Er werd door de leden al druk gewerkt om het nachtverblijf (tent) op te bouwen. Omdat wij ook een keer tijdens het jaarfeest wilde slapen hadden wij een trekkershut (hoera geen tent opzetten). Na het begroeten (kussen en handschudden) werd de motor ontpakt en namen wij plaatst bij de hut van onze vaste drankleverancier (Jan). Het eerste pilsje is altijd het lekkerste maar het tweede blikje bier smaakte ook wel. Voortdurend kwamen er nieuwe feestgangers aan, het is altijd leuk om de leden weer te zien en vooral leuk om te kijken naar het opzetten van de tenten. Aan het eind van de middag werd er door de groep alvast kennis gemaakt met onze feestruimte. Sandy Hill heet deze strandtent. Genietend van de avondzon, genietend van een drankje en vooral genietend van de gezelligheid vloog de avond om. Hierna weer de camping opgezocht (een steile klim via de duinen) en de drankvoorraad geplunderd.
15
Zaterdag 11 september. Na een goede nachtrust stond ik al vroeg onder de douche. Ik blijf het behelpen vinden op een camping maar voor 1 x keer per jaar heb ik dat er wel voor over. De ontbijtzaal ging om 08.30 uur open en zat al snel vol met nog redelijk fitte mensen. Tijdens het ontbijt begon het te regenen. De voorspelling kwam uit. Het wordt zo droog, zei Karel, en gelukkig kreeg hij gelijk. De wind was wel al aardig toegenomen maar hierdoor werden de regenwolken snel verder geblazen. In de tussentijd stroomde de camping vol met leden die ook de rit van vandaag nog gingen meerijden. Bij het vertrek is het altijd een mooi gezicht om al die motoren klaar te zien staan en vooral het geluid wat al deze motoren produceren geeft kippenvel. Bij het vertrek waren er ongeveer 60 motoren die klaar stonden. Langzaam trok de stoet op en via Bloemenaal en een stukkie terug werd de rit vervolgd richting Vogelenzang, Bennekom, Leiden en naar Noordwijk. Al snel viel de groep een beetje uit elkaar maar de organisatie had dit al voorzien en ook in 2 groepen verliep de rit voorspoedig. De boulevard in Noordwijk werd aardig volgebouwd met de motoren en de eetgelegenheden werden overstroomd door hongerige leden. Even schrikken toen wij een ambulance zagen aankomen. Wat is er aan de hand. Achteraf viel het nog een beetje mee maar de eerste afvaller(ster) was een feit. Met de taxi weer terug naar de camping, de motor door iemand anders meegenomen. Jammer dat op deze manier niet verder kan. De rit ging echter verder. Als je op een plein alle motoren start en dan ook nog even extra gas geeft ja dan heb je al snel veel bekijks. Het geeft mij in ieder geval een extra kik om deze stoet langs te zien komen. Noordwijk uit en verder richting de camping. Onderweg zat ik mij te bedenken dat gelukkig alles verder goed verlopen was. Geen aanrijding, geen valpartij en geen motor die kapot ging. Dat had ik dus beter niet kunnen doen. Bij de rotonde in Vogelenzang begaf de koppakking het. Dikke witte rook uit de uitlaten. Er zat dus niets anders op dan te stoppen. Gelukkig zijn er altijd leden die dan ook even stoppen en het leed met je willen delen. Wat ik zelf erg positief vond was dat ook onze Duitse gast stopte. Op het fietspad hebben wij een klein uurtje gezellig met elkaar zitten kletsen. Ook hier was de huidige techniek ons behulpzaan. Mobiel bellen is makkelijk en Frans werd bereid gevonden om met de aanhanger mijn motor op te komen halen. Ik kan jullie vertellen dat het niet leuk is om de camping met de auto op te rijden. Het is ook niet de bedoeling van een motorweekend maar het was dus niet anders. Gelukkig weten de meeste leden hoe pijnlijk dit is en door een aantal werd ik gecondoleerd met het overlijden van de koppakking. Maar het feest gaat natuurlijk verder en na een paar biertjes was ook ik deze pech alweer vergeten.
16
De beachpartij. Elk jaar wordt er door de organisatie van het jaarfeest een t-shirt gemaakt. Altijd leuk zo’n herinnering. Dit jaar werden wij echter aangenaam verrast door Karel en Marcel. Een schitterend Hawaï shirt met opdruk werd aan alle aanwezigen uitgereikt. De toch al aanwezige stemming werd hierdoor nog eens extra verhoogd. Toen iedereen in de strandtent aanwezig was kregen wij nog een goedpassende zonnebril zodat alles een zonnig tintje kreeg. De barbecue was goed, ruime voldoende vlees, salades, brood en fruit. Heerlijk dat je kon pakken wat je wilde en iedereen aan zijn/haar buik vol. Natuurlijk moet dit alles weggespoeld worden en de gratis consumptiebonnen brachten hier uitkomst. Voor de mensen die het niet helemaal duidelijk is, deze bonnen worden door de club betaald. DJ ugje draaide zich suf met zijn muziek en de dansvloer was de hele avond goed gevuld met leden die zich in zweet werkte. Traditie moet in stand worden gehouden. Zo ook de uitreiking van het varken. Een lid die een gigantische flater slaat of iets anders raars doet komt in aanmerking voor het varken. Het kon dus niet missen, het varken staat dus nu bij mij thuis. Wie is volgend jaar het slachtoffer? Het eind van de avond kwam snel dichterbij en nadat Chris in het zonnetje werd gezet (hij was jarig) werden Marcel en Karel bedankt voor de organisatie. Zij werden toegezongen naar onze Danny en het “oerend hard” werd door iedereen mee gebruld. Aan alles komt een eind dus ook aan deze avond. Terug lopen naar de camping ging moeilijk, het stormde namelijk al aardig. Gelukkig sliepen wij in een trekkershut en hoefde ik mij geen zorgen te maken dat de tent het niet zou houden. Na nog even wat nagepraat te hebben klom ik mij stapelbed in en ging slapen.
17
Zondag 12 september. Tijdens mijn eerste en enige vakantie in een tent (25 jaar geleden) werd de camping overvallen door noodweer. De ravage was toen groot. Ook op deze morgen was de ravage groot. Door de storm waren er diverse tenten kapot gewaaid en hadden de meeste tentbewoners niet of nauwelijks geslapen. De damestoiletten werden in de nacht bevolkt door verkleumde mensen die zich door middel van kaarsjes probeerde op te warmen. De meeste mensen waren aangeslagen door een vreselijke nacht zonder tent en zonder slaap. In de ontbijtzaal was de stemming dan ook niet erg hoog. In de loop van de morgen vertrokken de leden dan ook vrij snel richting huis. De een met een kapotte tent de ander liet zijn tent maar achter. Nadat wij mijn defecte vervoermiddel naar de reparatie plek hadden vervoerd en weer terug kwamen op de camping bleek dat bijna iedereen al richting huis was gekeerd. Na een klein hapje in de strandtent te hebben gegeten vertrokken wij ook weer richting Amersfoort. Weer een jaarfeest achter de rug, weer was het bijzonder gezellig en weer blijkt dat de Magnaclub gewoon een bijzonder fijne en prettige club is om bij te horen. Marcel en Karel, namens iedereen nogmaals bedankt voor de organisatie van dit fijne jaarfeest.
18
Motorrijders zijn doodrijders "Motorrijders zijn doodrijders" hield mijn vader me altijd voor. Hij geloofde er heilig in. Elke gelegenheid nam hij dan ook te baat om zijn gelijk te bewijzen, meestal in de vorm van een krantenknipsel. Het liefst had hij er foto's van afgerukte ledematen aan vastgeniet, maar die waren dun gezaaid. En als dergelijke foto's al eens in de krant verschenen hadden ze niets met motorrijden te maken. Mijn vader leeft al jaren niet meer, maar zijn mening over motorrijders heeft de tand des tijds prima doorstaan. "Motorrijders zijn doodrijders" riep mijn zwager namelijk, vlak voor onze vakantie, met een krantenknipsel in de hand. Ik zuchtte eens diep, en wees hem op de vele ongevallen die jaarlijks met touringcars en veerboten plaatsvonden. Ook wees ik hem op de jaarlijkse ongevalstatistieken, die fijntjes aangeven dat de meeste dodelijke ongevallen nog steeds in en om het huis gebeuren. Met name een wandeling naar Albert Heyn of de Aldi schijnt erg gevaarlijk te zijn. Veel waarde wordt er aan mijn verweer nooit gehecht, maar ik geef het nooit op. Natuurlijk, ik weet het, ik doe de statistieken enigszins geweld aan. Motorrijden is gevaarlijker dan andere vormen van vervoer. Je bent kwetsbaar; bij een ongeval kom je er zelden zonder kleerscheuren vanaf. Een onvrijwillige vrijage met het asfalt is wel het minste waar je op rekenen mag. Goede beschermende kleding is en blijft daarom een must, weer of geen weer. We zouden elkaar ontmoeten op een camping in Zuid Spanje: mijn vrouw, ik, mijn zus, en mijn belerende zwager. Wij met de motorfiets, zij met de sleurhut. “Tot over een week!” riep hij enthousiast, “als jullie de tocht op die kamikaze-dingen overleven tenminste, hahaha!“ Het is er inderdaad niet van gekomen, die ontmoeting: in Zuid-Frankrijk strandden de sleurhut en zijn bestuurder. Een stukje fietsen, een helling af, en alleen remmen met de voorrem werd hem bijna fataal. Het resultaat was een serie hoofdwonden, enkele gebroken ribben, een schouder uit de kom, en een kogelgewricht in stukken, en de diensten van de ANWB om het hele handeltje te repatriëren. Sindsdien noem ik mijn zwager 'Crash Test Dummy'. Om te pesten, natuurlijk. Ook ga ik knipseltjes verzamelen over ongevallen met fietsers, in een album plakken, en aanbieden op zijn verjaardag. Nu is het mijn beurt!
Capivara 2003©
19
Werkplaatshandboeken aangeboden op cd-rom voor alle modellen Magna's. Omdat de hoeveelheid informatie veel te veel is om op 1 cd te passen heb ik deze opgedeeld in een aantal cd's. Deze kosten 11 Euro per stuk inclusief verzending. De cd's zijn opgedeeld als volgend: • CD1: VF400F/ VF500F (Peters) + VF500C Magna V30 • CD2: '82-'83 VF750C V45 (peters) + '84-'86 VF700C • CD3: '87-'88 Supermagna, • CD4: '94-'03 VF750C Magna V45 • CD5: '83-'86 VF1100C Magna V65 Elke cd bevat verder: • Het officiële Engelstalige Honda werkplaatshandboek • De onderdelenfiches met opengewerkte tekeningen van alle onderdelen • Het Honda common service manual met tips en aanvullingen op het modelhandboek • Honda bedrading kleurcode-overzicht • Uitleg van de opbouw van Honda onderdeelnummers • Extra uitleg en tips voor carburateurs schoonmaken/revisie/afstelling Voor ander modellen motoren, kijk op www.magnamaniac.com Ook verkoop ik: Motorhoezen voor het droog en stofvrij overwinteren van je Magna, geschikt voor zowel binnenals buitengebruik . Deze hoezen zijn van lichtgewicht (700gr.) en scheurbestendig nylon. Door het lichte gewicht niet alleen geschikt voor overwinteren, maar ook op vakantie mee te nemen. Voorzien van riem om onder de motor door te doen tegen wegwaaien en ogen om eventueel een slot doorheen te halen. Ik heb er zelf mijn V65 met windscherm er onder staan en dat past prima. De prijs is 40 Euro Informatie of bestellingen via
[email protected] of 0492-517761
20
EVEN VOORSTELLEN Eindelijk na jaren van afzien (achterop bij de BIG BOSS ) heb ik nu mijn eigen supermagna al door velen bewonderd op het jaarfeest. Wie ben ik? Jeanine Hagemans,getrouwd met jullie voorzitter,moeder van Djamila en Martijn,bazinnetje van Chica en Blanquita (geen koosnaam voor Hans ) en in het bezit van een vijver en een zeeaquarium. Wij hebben een aquariumspeciaalzaak van ruim 200 m2 in Amersfoort waar we al ruim 25 jaar onze vakkennis proberen over te dragen. Ik had al verscheidene jaren mijn rijbewijs,maar reed eigenlijk nooit, totdat ik afgelopen zomer zodanig de smaak te pakken kreeg dat ik mijn eigen motor wilde. Alleen waren er nog twee problemen: ten eerste, Hans zover krijgen dat hij het ermee eens zou worden ten tweede, een goede motor(zaak) vinden. Bij Raymond van Hoeyen in Achterveld uiteindelijk terecht gekomen. Hij zit in een vrij grote hal, waar hij veel motoren heeft staan, runt het bedrijf in zijn eentje,waardoor hij lagere kosten heeft en zo ook zijn motoren voordeliger aan kan bieden.De service is er goed, hij is erg makkelijk en zeker niet te beroerd om iets voor je te doen, Kortom een super(vent) bedrijf, waar je zeker eens een kijkje moet gaan nemen.( Nee, ik krijg hier geen provisie voor!) En daar stond hij dan, mijn magna, geen twijfel mogelijk.Maar zo eigenwijs als ik groot ben had ik toch besloten om eerst een proefrit op een shadow 700 te maken. Ja, heel dom natuurlijk,ik zal jullie dan ook verder niet vermoeien met de details. Na de shadow ook nog even op de magna gereden, ik weet nu dat hij zijn naam eer aan doet Maar nu het andere probleem: HANS!! Om een lang verhaal kort te maken, met behulp van verschillende mensen is dit in de lunchpauze tijdens de augustusrit helemaal opgelost.(AART bedankt) De koop was toen snel gesloten en tot op heden nog geen minuut spijt van mijn aankoop gehad. Ik heb mijn eerste echte rit met de groep afgelopen weekend vanuit Zandvoort mee mogen maken,ik moet zeggen dat ik het best wel een beetje eng vond maar het is me voor 100% mee gevallen. De rit was erg mooi,het hele weekend was zoals altijd weer super geregeld en dit keer door Karel en Marcel,mannen, bedankt!
Jeanine 21
ENTHOUSIASTE LEDEN Ik denk dat de meeste van jullie mij, na het weekend in Zandvoort wel kennen, maar voor diegene die niet dat genoegen hadden wil ik mij nog even voorstellen. Ben Hannie de vrouw van Magna rijder John Boom. Ik rijd op een yamaha Virago, niet omdat ik de Magna niet mooi vind, integendeel die vind ik prachtig, maar gewoon omdat ik zo verdomde klein ben en dus op de Magna niet makkelijk met mijn voeten bij de grond kom, en dat is toch wel makkelijk als je moet stoppen. John en onze vriend, u allen wel bekent,Rob Bloch, hebben nog even het plan gehad om zijwieltjes aan de motor te zetten, maar vonden dat toch wel erg zonde van de mooie Magna, wand net als Rob is John zuiniger op zijn motor dan op zijn vrouw. Dan maar voor een motor kijken waar ik wel goed bij de grond kan en dat was dus de yamaha, moet zeggen ben er hartstikke wijs mee, ga er zowat dagelijks mee naar mijn werk en kan net als John geen genoeg krijgen van een lekker ritje op de motor. John is sinds 2002 lid van de Magna club met heel veel plezier, hij is al een paar keer mee geweest met een rit en heeft daarbij al wat mensen leren kennen. Na zo'n rit vertelde hij steeds wat een leuke mensen er toch in de club zaten. Ik ben begin dit jaar meegeweest naar de motorbeurs waar ik kennis gemaakt heb met enkele van die leden en moest John gelijk geven ze waren allemaal erg aardig. Op 16 mei was er een midden Nederland rit, ik had toen net een week mijn motor, daar mocht ik met mijn yamaha mee rijden tussen al die prachtige Magna's, dat vond ik fantasties, zulke aardige mensen zijn dat dus. Ja en afgelopen weekeinde was het jaarfeest gehouden in Zandvoort, met op zaterdag een hele leuke rit naar Noordwijk, daar aangekomen liep het voor mij niet zo goed af, ik wilde van mijn motor afstappen en voelde een verschrikkelijke stekende pijn in mijn achterbeen waardoor ik onderuit ging en in mijn val de motor meetrok, wat daarna gebeurde is gewoon geweldig, iedereen wilde helpen en was lief en bezorgt om mij daar werd ik helemaal verlegen van. Ik wil hiermee dan ook iedereen heel hartelijk bedanken voor jullie hulp en belangstelling. Ik vind jullie allemaal echte KANJERS !!!!!!! Maar ik wil in het bijzonder Ad en Helma bedanken omdat die zo lief zijn geweest om te zorgen dat mijn yamaha'tje weer veilig thuis is gekomen. Het gaat nu elke dag een stukje beter, ben maandag naar de huisarts geweest en die bevestigde dat het om een scheurtje in mijn hamstring ging. Ik hoop dat het voor de volgende rit weer over is dan zou ik graag weer mee willen, als dat nog mag? Het feest en de B.B,Q. waren grandioos, namens mij en John complimenten aan de kanjers die het hele weekeinde georganiseerd hadden het was ondanks mijn ongelukje een super weekend. Voor nu de hartelijke groeten aan iedereen en hopelijk tot de volgende keer. Hannie en John Boom uit Lelystad. 22
DE MOTOR WINTERKLAAR MAKEN. Verreweg de meeste motorrijders zijn recreatie- en zomerrijders; in de winter gaat de motor op stal. Als een motor maanden lang stil komt te staan dan zijn enkele voorzorgen onontbeerlijk. Maar welke? Wie het internet afstruint komt binnen de kortste keren om in wagonladingen goedbedoelde adviezen. Sommige zijn juist, sommige niet. Tijd voor de mening van een expert. . Eén van de meest professionele winterstallingen is te vinden bij Motorcentrum Emmeloord: een verwarmde en beveiligde kluis van vier verdiepingen. Elk jaar brengen hier honderden motoren de winter door. De eigenaren komen van heinde en ver om hun lieveling te behoeden voor alle winterse ontberingen. En niet alleen vanwege het verwarmde onderkomen (dat hebben sommigen thuis ook wel), maar ook vanwege de extra zorg er omheen. We volgen het stallingklaar maken van een Yamaha Fazer, en maakten een lijst met tips van de experts. Wassen van de motor De eerste stap is het schoonmaken van de motorfiets. Vuil, stof, vet en allerhande andere zaken verzamelen zich in de loop van de tijd in en op allerlei onmogelijke en verborgen plekjes. Allereerst gebruikt men een speciale motorreiniger om vet en olie op te lossen. Dit mag nooit en te nimmer gebeuren als het motorblok nog heet is! Na een zekere inwerkperiode (max. 5 minuten) wordt de fiets met behulp van koud water afgespoeld. Dit kan met behulp van een gewone waterslang of met een hogedrukreiniger. Zet een hogedruk-reiniger altijd in een waaier- of vernevel-stand, en spuit niet van een te korte afstand af. Vervangen en bijvullen Na de schoonmaakbeurt worden de vloeistofniveaus (remvloeistof, koelvloeistof) gecontroleerd en zonodig aangevuld. Gebruik hiervoor bij voorkeur altijd hetzelfde merk; sommige merken zijn onderling niet mengbaar. Tóch mengen kan in een enkel geval tot ongewenste chemische reacties leiden. Tap bij twijfel alles af, en vervang het door het merk van uw keus. Gebruik voor e remvloeistof ook nooit DOT5 in een systeem waar eerst DOT4 ingezeten heeft. DOT5 is op siliconenbasis en hier kunnen de “rubber” onderdelen uit een DOT4 systeem niet tegen. DOT4 is weer wel te vervangen door DOT5.1 (om het ingewikkeld te maken) maar dan moet wel eerst alle oude vloeistof uit het systeem zijn. 23
Ook de motorolie wordt afgetapt en vervangen. Niet zonder reden: vervuilde motorolie verzuurt in de loop der tijd (dit kan corrosie veroorzaken), en bij een langere periode van stilstand gaat zich ongewenst bezinksel vormen en aankoeken. Ook het oliefilter wordt meteen vervangen.
Benzine en (on)zin van additieven Als je thuis niet over een verwarmde garage beschikt, dan verdient het aanbeveling om je motorfiets helemaal af te tanken. Waarom? Dan krijgt vocht geen kans om de binnenkant van uw tank om te toveren tot een roestbak. In Emmeloord doen ze er nog een schepje bovenop, en voegen een additief toe aan de benzine. Dit spulletje, Forté Motopower II geheten, voorkomt ´verrubbering´ van de benzine, en reinigt de verbrandingsruimte van de motorfiets als je weer gaat rijden. Abe van Motorcentrum Emmeloord hierover: “Zelf ben ik nooit zo gek geweest van additieven. Veel van die spulletjes zijn ronduit rotzooi. We hebben allemaal wel eens zo´n TelSell reclame gezien waar iemand dankzij een wondermiddel zonder een druppel motorolie kilometers ver kon rijden. Trap er niet in.” “En dat Forté flesje dan? Wat is het TelSell gehalte daarvan?” Abe: “Dat werkt wél, is relatief goedkoop, dus passen we het toe. Het kan het verschil uitmaken tussen meteen wegrijden, of de tank moeten aftappen om er verse benzine in te kunnen gooien.” Bron van zog: de accu Elke dag kan een accu tot 1% van zijn capaciteit verliezen. Na een maand van stilstand kan deze dus een derde van zijn capaciteit verloren hebben. Nog erger wordt het als je motorfiets accessoires aan boord heeft zoals een klokje of een alarm. Een accu op capaciteit houden is dan ook van groot belang. In Emmeloord wordt de accu verwijderd, het niveau van het zwavelzuur wordt gecontroleerd en indien noodzakelijk aangevuld met gedestilleerd water. Daarna wordt de accu aangesloten op een druppellader. Vet ook de polen in met een likje zuurvrije vaseline of kopervet. Druppelladers zijn er in soorten en maten. Een populaire lader is de Optimate, deze heeft ook de mogenlijkheid om dmv een verloopkabeltje de accu te laden terwijl deze nog in de motor gemonteerd is. Accu’s houden helemaal niet van (vries)kou, als de motor in de winter niet verwarmd staat, haal de accu dan uit de motor en zet deze op een vorstvrije plaats. Een druppellader is niet verplicht; je kunt er ook voor kiezen om de accu elke maand een uurtje op te laden. Kijk voor het laden wel even of de combinatie van 24
je accu en je lader compatibel zijn. Veel (vaak goedkope) acculaders zijn niet geschikt voor het opladen van onderhoudsvrije accu´s. Let er bij accu(druppel)laders altijd op dat de laadstroom maximaal 10% van de capaciteit van de accu mag bedragen. Dus als je 'n 14 Ah accu hebt, dan mag de lader maximaal 1,4 Ah geven. Snelladers moet je sowieso nooit gebruiken! Is het vloeistofpeil te laag, vul dit dan bij met gedestilleerd water (nooit met accuzuur navullen!!!), maar pas nadat je hem hebt opgeladen: in de regel stijgt het vloeistofpeil gedurende het opladen.
Poetsen en inspuiten Als alle technische zaken zijn afgehandeld, dan wordt de motorfiets gepoetst en worden alle metalen delen (behalve de remschijven uiteraard) ingespoten met siliconenspray. Als laatste wordt de ketting ingevet. Klaar voor opslag! Stal je motor droog. Dek hem met een speciale moltonhoes of een katoenen laken af, met name in ietwat vochtige ruimtes. Gebruik in vochtige ruimtes vooral nooit wollen dekens, slaapzakken (houden vocht vast) of luchtdicht plastic (condensvorming)
Broodjes aap Elk vakgebied kent zijn broodjes aap. U kent ze wel, die (soms) vermakelijke
verhalen en tips die nergens op slaan. Bij de productie van dit verhaal kregen we er ook een paar te horen. Laat de banden leeg lopen. Motorcentrum Emmeloord: “Onzin. Waarom zou je dat doen? Slecht voor je band, en met wat pech ook voor je velg. Wij brengen de banden juist op een iets hogere spanning, meestal rond de 3 bar.” De wielen moeten van de grond, anders krijg je vervormde banden. Motorcentrum Emmeloord: “Kom kom, je motorfiets is geen onderdeel van de herfstblaadjes-vierkante-wielen-Nederlandse-Spoorwegen! Het kost jaren van stilstand om een goede band vervormd te krijgen. Als je een middenbok hebt, zet ´m daar dan bij voorkeur op. Maar op de jiffy is ook geen enkel probleem.” · Je moet de motor af en toe even starten. Motorcentrum Emmeloord: “Dat is nou het slechtste wat je kunt doen. Bij het starten wordt onmiddellijk vocht aangetrokken en geproduceerd. Zowel je uitlaat als je blok zullen van binnenuit gaan corroderen. Als je de motor per se wilt laten lopen, dan moet je er een flinke afstand mee rijden. In ieder geval ver genoeg om de motor gedurende langere tijd op bedrijfstemperatuur gehad te hebben.” · Een accu moet je steeds helemaal ontladen en dan weer helemaal opladen. Motorcentrum Emmeloord: “Het is geen Nikkel Cadmium batterij. Een dergelijke manier van werken verkort de levensduur van een loodaccu aanzienlijk. Niet doen.”
Chris/MagnaManiac© 25
Coninckstraat 28-30. 3811 WJ Amersfoort
Tel: 033-4727444
Wij wensen alle motorrijders een prachtig motorseizoen toe. Maar heb je interesse in een echt leuke hobby kom dan eens bij ons in de winkel. Wat hebben wij te bieden: honderden soorten tropische zoetwatervissen, grote sortering tropische planten. Ook vijver- en zeewatervissen. Natuurlijk zijn ook alle accessoires voor deze hobby in de winkel verkrijgbaar. 26
27
MAGNA EN MOTORVRIENDEN EN INNEN Er schijnt toch nog vraag naar te zijn,om iets te schrijven over veilig rijden,zowel in groepsverband als solo rijden. Het is onmogelijk om alles in 1 uitgave te drukken,daarom zal ik in meerdere magnazine,s iets schrijven over veiligheid van de motor en met de motor in het hedendaagse verkeer. Wel wil ik jullie er op wijzen dat nog de club of ik, aansprakelijk zijn voor eventuele gevolgen,dus blijf alert in het verkeer. Ik hoop dat jullie je veiligheid en motorrijden er mee verrijken.
VEILIGHEID VERGROTEN. Op onze wegen in het kikkerlandje en ook ver daarbuiten, kom je steeds meer verkeer tegen. Zo ook kom je steeds meer motorrijders tegen. Dit is in de eerste plaats niet zo raar,want de wegen worden steeds voller met onze heilige koe,en in de tweede plaats kun je op de motor overal makkelijker langs,en het is een heerlijk vrij gevoel om door de omgeving te rijden. Maar motorrijders zijn zeer kwetsbaar in het verkeer,daarom wil ik wat tips geven die bruikbaar zijn voor een ieder,ik hoop dat dit er toe kan bijdragen dat jullie als motorrijder zonder onnodige risico,s te lopen, om aan het verkeer kunt deelnemen.
KLEDING: Zorg voor een goedgekeurde en passende helm Een goede jas/broek of pak met bescherming Draag ook altijd handschoenen en laarzen Stap nooit op de motor met gewone kleding,deze geven totaal geen bescherming. Door reflecterende stukjes in je motorkleding te verwerken of felle kleurtjes, ,hierdoor val je eerder op.
• • • •
KIJKEN: •
Kijk voortdurend de weg voor je af. Houd zijwegen, uitritten, geparkeerde auto’s en bussen goed in de gaten.
.
28
•
• • • •
• •
Als je op een voorrangsweg rijd of op een kruising afkomt, zoek altijd oogcontact met je kruisende medeweggebruiker, dan weet je dat je opgemerkt bent. Let op geparkeerde voertuigen, hieruit kunnen plotseling mensen uitstappen of er achter weg komen, of plotseling weg rijden. Alles wat beweegt en leeft, het zij mens of dier kan gevaar voor je betekenen. Let altijd goed op. Controleer altijd je eigen waarneming, door nog een keer te kijken kun je de snelheid van het naderende voertuig beter inschatten. Kijk voortdurend in je spiegels, om ook wat er achter je gebeurt goed in de gaten te houden, zo kun je snellere weggebruikers goed waarnemen en schrik je niet als ze je voorbij razen of plotseling naast je rijden. Schrik reactie,s zijn zeer gevaarlijk! Elke keer als je wilt stoppen of af moet remmen, kijk eerst in de spiegels om te zien of er iemand achter je zit of nadert. Als je stil komt te staan, hetzij voor een stoplicht of een file, waarschuw achter opkomend verkeer met je stoplicht. Zorg er ook voor dat je nooit te dicht op je voorligger zit, als er een naderende voertuig aankomt en die kan niet meer stoppen kun jij ook niet meer weg.
AFSTAND: •
• •
Houd altijd rekening met je reactievermogen en je remweg, rijd nooit te dicht achter andere weggebruikers, deze kan n.l. plotseling in de remmen gaan of moeten uitwijken/afslaan zonder te kunnen aangeven. Ook is het lastig om langzamer verkeer in te halen als je te weinig afstand hebt. Probeer voor jezelf te voorspellen wat er voor of naast je kan gebeuren. Gaat die hond de kat achter na, komt dat kind achter de bal aan, slaat die auto ineens links af, steekt dat oudje nu wel of niet over.
Ken je eigen motor: • • • • • •
Je motor onderhouden is goed voor jezelf en je motor Bezuinigen op banden,remmen,ketting/cardan,tandwielen is spelen met je leven. Bandenspanning is belangrijk voor wegligging en levensduur. Controleer je banden regelmatig op oneffenheden en op scheurtjes. Olie, remvloeistof, koelvloeistof, accuvloeistof, houd dit regelmatig in de gaten en natuurlijk op peil. Ook je verlichting steeds controleren,rijd altijd met dimlicht.
29
•
•
Weet wat je motor kan, het accelereren vanuit stilstand, en vanuit rijdende positie, dit is gemakkelijk om te weten voor als je in een noodsituatie komt of wilt inhalen. Houd je benzine verbruik in de gaten, het is lastig om langs de weg of midden in de prairie stil komt te staan zonder benzine.
Dus ga rustig een keertje op een zondag naar een afgelegen terrein om met je motor te spelen, bochten maken, noodstops maken, stapvoets rijden, snel optrekken en uitwijken, zo leer je om met je eigen motor om te gaan.
In de volgende uitgave iets over groep rijden.
Bauke.
30
VOOR AANKONDIGING BUITENLANDRIT 2005 De buitenlandrit in 2005 brengt ons naar het zuiden van Nederland. De accommodatie bied ruimte aan 46 personen. De datum is van 27 tot en met 29 MEI. In het volgende magnazine wordt hier verder op ingegaan. Maar zet deze datum vast in de agenda en weet VOL IS VOL.
31
Problemen??… Hoezo problemen!! Vooraf ben ik altijd een beetje aufgeregt, zoals onze Oosterburen dat zo mooi kunnen zeggen. Wanneer Piet Paulusma ot morn heeft gezegd weet ik of de integraal of de jethelm op de kop wordt geschroefd als ik van plan ben om een endje te gaan toeren. De kledingkeuze kan soms problematische vormen aannemen. Gaan de zomerhandschoentjes het winnen van de regenwanten en verdwijnt de plastic beschermzooi onderin de bagagezak. Met het weer kwam het dit keer wel goed en met het beetje meer wind dat was voorspeld zou het ook wel loslopen. Er is zover ik weet namelijk nog nooit iemand van zijn motor afgeblazen. Het Jaarfeest kon beginnen en zo vertrokken wij probleemloos naar Zandvoort. Bij het binnengaan van ons slaapverblijf wat niet meer was dan een blokhut annex tuinhuisje werden, wij mannen, direct verbannen naar de bovenetage van de stapelbedden. Het volgende probleem wat ik voorzag was de nachtelijke plas die meestal zich aandient rond een uur of 4. Voorzichtig probeerde ik nog…“Maar als ik ’s nachts eruit moet dan maak ik toch iedereen wakker… en hoe kom ik trouwens in het donker dit bed uit, hebben jullie wel gezien hoe hoog het is!” De dames gaven geen krimp en zeiden bijna in koor…“Dan pak je toch lekker een stoel erbij”. Toen we ’s nachts met zijn vieren eindelijk in ons smalle bedje lagen keek ik naar beneden en realiseerde me ter plekke dat ik wel hartstikke dood zou kunnen vallen bij een wilde actie in een van mijn talloze dromen. Het beeld van ons eigen bed thuis verscheen en ’s ochtends was het resultaat vaak onthutsend te noemen. Mariannes kant alsof het geheel net gestreken was en aan mijn kant een totale chaos alsof er een veldslag had plaatsgevonden. “Als je vannacht iets voorbij hoort vliegen en het eindigt met een luide knal ben ik het” probeerde ik nog, maar ik moest niet zo zeuren en gaan slapen. Niet te veel bewegen en opperste concentratie was mijn motto en zo probeerde ik stokstijf op mijn rug liggend in slaap te vallen. Pal boven mij had een zekere Oliver met een aansteker zijn naam in het dak gebrand. “Eikel” dacht ik en nadat het licht werd uitgedaan probeerde ik het nog voor de laatste keer. “Stel dat ik straks per ongeluk op mij buik beland en een erectie krijg en klemvast komt te zitten tussen bed en dak komen jullie me dan los maken ???” Soms heb ik wat problemen met mensen die in een keer beroemd willen zijn en alle aandacht naar zich toe trekken. Het zijn meestal party’s en premières aflopende derderangs acteurs die opeens ook blijken te kunnen zingen, schilderen, schrijven boetseren en noem maar op. 32
Bewondering heb ik wel voor de onbekenden die opeens beroemd zijn zoals redders van de verdrinkingsdood van een ander, het lijkt me wel wat om iemand net van de spoorrails te trekken vlak voordat er een sneltrein komt aanrazen. Of een kind opvangen die net van achthoog is gevallen terwijl ik toevallig net onderaan de flat mijn motor aan het poetsen ben. Van die dingen waar problemen van een ander gunstig uitvallen zeg maar!! (ook voor mij!)
Wij hebben iemand in ons midden die nog geen vier maanden motor rijdt, geen lid is maar zich al onsterfelijk heeft gemaakt binnen de club. Ze kan niet acteren zingen schilderen of boetseren maar heeft zoveel aandacht op zich weten te vestigen wat mij in tien jaar als clublid nog nooit gelukt is. Hoe gaat dat dan? Vraag je je af.. nou zo; Je komt aanrijden in hartje Noordwijk met de hele jaarfeestclub en parkeert je motor netjes naast de andere. Vervolgens probeer je af te stappen, scheurt een spiertje in je bovenbeen en gaat onder je motorfiets liggen. Dan hulp van alle kanten, warme mannenmotorhanden die je masseren, gillende sirene van een ambulance, leuke ziekenbroeders om je heen, vervoer per luxe taxi van Noordwijk naar Zandvoort en de ware motorvrienden ontmoeten die je motor naar plaats van bestemming vervoeren of waar jij maar wilt. Getild en verplaatst worden door meerdere bereidwillige motormannen bij toilet en douchebezoek en vervoerd worden per auto naar de (op loopafstand zijnde) barbecue / feestavond en voor al je hapjes en frankjes wordt gezorgd! Dat het erg hard waaide merkte ik al aan het krakende dak van Oliver vlak boven mij maar eerlijk gezegd werd ik wakker van een strak gevoel in mijn onderbuik terwijl ik toch heel erg netjes op mijn rug lag. Het was 03.35 en duidelijk tijd om de blaas te gaan legen en wel snel ook. Ik gleed behoedzaam uit het stapelbed en bungelend zocht ik voorzichtig met mijn tenen de leuning van de stoel om vervolgens mijn voeten op de zitting te plaatsen. In het donker stapte ik in mijn slippers en trok een T-shirt aan. Terwijl ik de deur opende werd deze bijna uit mijn handen geblazen door een keiharde windkracht. Ik liep naar buiten en werd getrakteerd op een zandstorm die ook een naam zou mogen krijgen wat mij betreft. Onderweg naar het toilet zag ik wapperende, flapperende tentdoeken en schaars geklede personen die haringen en tentstokken probeerden te bevestigen. Door mijn zware blaasdruk liep ik hard en zag niet de ernst van de situatie op dat moment. Blaas leeg en vlug weer terug, no problem, moet ik gedacht hebben en ik rende tegen de wind in naar de hut en belandde verwaaid weer op de eerste etage. Blij dat ik niet in een tentje lig…en mijn ogen vielen dicht. 33
Bij daglicht bleek dat er door de meeste tentbewoners rond 0.4.00 uur een heftige strijd was geleverd met losvliegende haringen, afbrekende tentstokken en zelfs compleet wegwaaiende tenten. Toiletgebouw en auto’s werden schuilplaatsen, terwijl ik in mijn houten chalet lag te dromen over waaiende palmbomen!! Het enige voordeel van deze wilde nacht werd mij later op de ochtend toevertrouwd door een oplettende Magnolia. “Je wilt niet weten wat ik allemaal gezien heb vannacht”. “Dat wil ik wel” drong ik aan. “De moedige Magnaten die probeerden te redden wat er te redden viel waren zo uit hun slaapzak geblazen en ik heb de meest fantastische lingerie voorbij zien lopen en vliegen. Zo zag ik spannende tanga’s en een heuse string tussen twee prachtige billen”. Ik vroeg of ze zijn lidnummer nog had gezien maar daar was het helaas te donker voor zei ze. Ze bleef maar praten over leren pakken en wat er allemaal onder zou zitten zonder dat ze daar ooit over had nagedacht tijdens een Magnatreffen. “Wat mij betreft mag het de volgende keer nog veel harder stormen” riep ze me nog lachend na en ik verzekerde haar er een stukje over te schrijven en vooral haar naam niet te vermelden. (en heel even voelde ik mij Heleen van Royen versus Rob Oudkerk) Om je optimaal te vertonen heeft ieder zo zijn of haar eigen dingetjes in de aanloop naar een evenement als deze. De een neemt een nieuwe vriendin mee, de ander koopt een betere helm, en nog een ander schaft een nieuwe broek aan en de meeste zetten de motor nog even extra in de was. Zo was er een dame die thuis in de spiegel keek en een probleempje zag… “Mijn haar kan wel een fris nieuw kleurtje gebruiken.” moet zij gedacht hebben. Enfin,… nieuwe verf met als triest resultaat van deze opknapbeurt… nieuwe jeuk en veel pijn aan een oog dat op half elf ging hangen Allergische reactie was achteraf de diagnose van de dealer. Heel even dacht ik op het laatste traject van de perfect georganiseerde toerrit dat we een nieuwe paus hadden. Maar de witte rook die opsteeg kwam nota bene uit de pijpen van onze eigen voorzitter. Ik had de twijfelachtige eer om te zien hoe hij de koppakkingen uit zijn motor blies terwijl hij mij net inhaalde om de kop van het peloton te halen. Deze man had zo te zien het zoveelste motorisch gestoorde probleem Einde rit, trailertje en bestemming Noord-Holland voor een broodnodige revisie.
34
En dan nog even dit; Eigenlijk is het de moeite niet waard maar de man met het in mijn ogen grootste probleem is geworden….De Campingbeheerder. Zelden heb ik zo een chagrijnige zuurpruim gezien. Zijn rol is toch om de gasten een zo prettig mogelijk verblijf aan te bieden. Maar de man presteerde het echter om zijn kantinedeur stijf dicht te houden zodat een welkomstdrankje bij aankomst ons niet gegund werd. (zou hij de Hells angels verwacht hebben??) Tijdens het ontbijt werden vragen over verse koffie en plakjes kaas op een botte wijze beantwoord. Om mij heen zag ik dat humor niet echt werd begrepen en ook ik trachtte hem te verleiden met een grappige opmerking. Een schaapachtig lachje en een rode kop waren het magere resultaat en ik besloot deze man nooit meer te ontmoeten. Dat er zand in zijn kantine was gewaaid na de storm is nogal logisch (had hij maar campingbeheerder midden in een stad moeten worden) en dat je moet stofzandzuigen ook…maar doe dat dan niet als er nog gasten zitten te ontbijten !! Toen ik later aanstalten maakte om voorgoed te vertrekken en de deur open zag staan van de kantine kreeg ik een heimelijk genoegen. Een burn-out maken in de zandbak voor zijn ballentent met mijn achterwiel precies voor de deuropening leek mij een onvergetelijk afscheidscadeau. Ik keek nog een keer om, startte, schakelde en reed in alle rust de camping af zoals het een oprecht Magnalid betaamt.
Achteraf ben ik altijd een beetje aufgeregd. Al is het maar om telkens weer te concluderen dat mijn problemen reuze meevallen in vergelijking met die van anderen.
Rob
35
36
