Verenigingsinformatie

Verenigingsinformatie Clubgebouw: Dr. A. Schweitzerdreef 471 3146 TA Maassluis 010-5925305 Correspondentie-adres: Postbus 109 3140 AC Maassluis Bestuur: Nell Eichhorn (voorzitter/ sponsoring) Van Alphenstraat 8 3141 SB Maassluis 010-5913155 [email protected]

Website: www.avwaterweg.nl Webbeheer: Louwrens Parre Ron van denBerg [email protected]

André Böck (secretaris) Papiermolen 16 3146 TD Maassluis [email protected]

Contributie 2014: Senioren/masters: Wedstrijdlicentie: Junioren Wedstrijdlicentie junioren

€ € € €

Donateurs

€ 25,00 per jaar

KNAU Verenigingsnummer: V0008242 Bankrelaties: NL59 RABO 0340 3235 90 NL15 INGB 0003 9784 96

Dim Mureau (penningmeester) Windmolen 6 3146 ST Maassluis 010-5914513 [email protected]

95,00 21,95 55,50 13,70

per per per per

jaar jaar jaar jaar

Wedstrijd Organisatie Commissie: Ruud Wessels Theo Roosken (jury) Marjorie Kuijper (jury) Wil Lantinga (jury) Nell Eichhorn Evelien van Zanten (inschrijvingen) Jacqueline van der Spek (inschrijvingen) Cora Jansen (inschrijvingen) Cok Zwijnenburg Leo van der Maarel Frank de Bie Fred Lantinga Karel Dubbeld [email protected]

Ruud Wessels (w edstrijd organisatie commissie) Logger 9 3144 GG Maassluis 010-5922476  [email protected] Carry Wilmink (public relations) Merellaan 663 3145 GB Maassluis 010-5921061 [email protected] Fred Spreen (ledenadministratie) Heemraad 12 3155 GB Maasland 010-5923065 [email protected] Trainingscoördinator Gerard de Lange Job van der Zeelaan 37 3145 WL Maassluis 010 5926974 [email protected] Uitslagen: Jaap van Berkel [email protected] Redactie Looppas: Jos van Asselt Petra Vos Harry van Zevenbergen Petra Arntz [email protected]

Trainers: Peter Fortuin Fred Spreen Margriet de Vries Ruud Wessels Hans Knoops Lieuwe van Loon Barbara van Loon Ab van Rijn Frank de Bie Leendert v. Vlaardingen

Kees van Dalen Paul Wolters Nell Eichhorn Fred Lantinga Gerard de Lange Jolande Slootheer Wil Lantinga Ton ten Kate Alice Starrenburg

Beheer kantine:

Wil Zwijnenburg

Erelid:

Theo Roosken Ria van Aalst Carry Wilmink Hans Bourquin Mar Kwakkelstein Cok Zwijnenburg

Lid van verdienste:

Simon Pleijsier sr. Leo van der Maarel

Jaargang 2014 Nummer 2

1

Van de redactie Waar bij de vorige uitgave de binnenkant werd opgefrist is nu, wederom met ondersteuning van Henno Jacques, de buitenkant aan de beurt. Een foto jawel, en in kleur!!! Met dank aan de maker ervan, Hans Bourquin. Nu nog als test maar wie weet wordt iedere Looppas in het vervolg van een bijbehorende foto voorzien. Zoals te verwachten in deze uitgave vooral een terugblik op de Westland Marathon, waarbij er zowel ‘op’ als ‘langs’ het parcours wordt stil gestaan. Natuurlijk is er dan ook aandacht voor al die mensen die zich met de organisatie van dit geweldige evenement hebben bezig gehouden en waarvoor, meer dan terecht, meerdere dankwoorden worden uitgesproken.

Ook de uitslagen van de Clubkampioenschappen mogen natuurlijk niet ontbreken. Clubkampioene Conny, wist op de valreep nog een bijdrage in te leveren, iets wat door de redactie zeer wordt gewaardeerd! En hoe nu verder, in dit post Westland Marathon tijdperk? Ongetwijfeld zijn er weer genoeg AVW’ers die zich op lokale loopwedstrijden laten zien. Leuk om daar in de volgende uitgave over terug te lezen. Maar laat ons ook eens weten in welk exotisch oord jij deze vakantie je trainingskilometers maakt! En wie weet haal je wel de voorpagina! De redactie

Sluitingsdatum inleveren kopij:

14 september 2014 Verschijningsdatum volgende nummer: 30 september 2014

Inhoudsopgave Van de redactie Van de voorzitter De verjaardagskalender Mededeling van de ledenadministratie Mededeling van de barcommissie Westland marathon; nostalgie of toekomst De ervaringen van de rayonhoofden (4x) De Westland marathon van Frank De Westland marathon van Arie

Eerste reacties over de (halve) Westland marathon Lonneke’s eerste halve marathon De verkeersregelaars Trainingsweekend Eite’s Westland marathons Uitslagen Conny’s clubkampioenschap Uitgelicht Fred’s hoekje 2

Van de voorzitter Met meer dan 1.000 hardlopers, een prachtig parkoers, een enthousiast team aan vrijwilligers en zonovergoten omstandigheden, heeft een succesvolle Westland Marathon plaatsgevonden. AV Waterweg heeft als een van de organiserende verenigingen zeker haar visite kaartje te Maassluis op grootse wijze afgegeven. Ondanks alle hectiek voorafgaand aan dit evenement als ook op de dag zelf kunnen wij met elkaar terugkijken op een zeer geslaagde happening. Ongetwijfeld zal er nog veel meer over de Westland Marathon, met start en finish in Maassluis, in deze Looppas zijn terug te lezen. Toch wil ik alle AVW leden die hiertoe zijn of haar inzet hebben verleend enorm bedanken. Het blijft een feit dat zonder deze medewerking en inzet dergelijke grootse evenementen niet mogelijk zijn. Na deze drukke periode was het echt even voor velen van ons nodig om wat tot rust te komen, maar nog steeds praten we met veel plezier er over na.

zwaaien en op zaterdag middag is iedereen feestelijk gehuldigd bij de finish! Moe, maar voldaan enigszins verkleurd kon iedereen thuis zijn bed opzoeken. De voorgenomen werkzaamheden voor de aanpassing van de kozijnen voor het clubgebouw zijn (bij het schrijven hiervan) in volle gang. Uit de diverse offertes heeft het bestuur (in overleg met Egbert) besloten dat Aad Vijfvinkel het beste aanbod deed en zodoende ontstaat er nu een geheel nieuwe zijwand. Het is een hele klus, maar er wordt alles aan gedaan om mogelijke overlast tijdens een trainingsavond tot een minimum te beperken. Na de marathons en alle andere drukte van de afgelopen tijd kunnen wij nu de komende tijd met elkaar weer genieten van diverse gezellige regionale loop evenementen, bijvoorbeeld de KadeLoop of de loop in Maasdijk, wellicht tijdens een warme avond op het strand trainen of andere locatie, er staat genoeg op het zomerprogramma. Geniet er van en zoek met jouw maatjes een leuke uitdaging, altijd goed voor het teamgevoel.

Het is alweer juni en de eerste vakantiegangers zijn de koffers al aan het pakken. Onze groep beginnende hardlopers heeft de afgelopen maanden intensief getraind om op donderdag 19 juni aan de start te kunnen staan voor de 5km afsluitende loop. Samen met de leden hebben zij tijdens de club-kampioenschappen laten zien dat zij de afgelopen tijd een behoorlijke vooruitgang hebben gerealiseerd en velen zullen de weg naar onze vereniging weten te vinden om zichzelf verder te ontwikkelen in de hardloopsport. Bij deze heten wij hun van harte welkom en wensen hen veel hardloop plezier toe. Ook kan het jullie niet zijn ontgaan dat de nieuwe clubkleding een feit is. Zowel voor zomer als winter zijn er diverse nieuwe items qua sportkleding beschikbaar. Houdt er rekening mee dat deze club kleding niet in voorraad door de vereniging wordt bijgehouden, maar wellicht is het in het najaar mogelijk om de kleding wederom aan te bieden. We zullen jullie hierover tijdig informeren.

Ik weet niet wanneer eenieder zijn vakantie heeft gepland, maar hoop dat er heerlijk van wordt genoten. Zorg voor de nodige ontspanning en rust in het hoofd. Een hele fijne vakantie toegewenst. Nell Eichhorn

Het team namens AVW aan de Maaslandloop heeft met de zorgzame leiding van Lieuwe weer voor een prachtig resultaat gezorgd. Niet alleen heeft men hard gewerkt om een bijdrage te doen voor het goede doel, maar ook als een echt team een prachtig resultaat neergezet tijdens de estafette loop over 360km. Bij het vertrek op vrijdag waren de leerlingen van diverse scholen uit Maasland present om hun uit te 3

De verjaardagskalender Juli 5 5 7 11 12 13 17 19 25 25 27 27 28 29 31

Paul Boogh Martin Bot Cobi van der Velde Norbert Veringmeier Astrid Zwaard Sonja Jansen Marleen van Eijck Hans Hendriksen Caroline van Hoeven Jaco Sprong Rita Grootendorst Anita Krans Kees van Schie Conny Mosterd André Schoenmeijer

Augustus

September

2 6 6 7 9 9 12 12 13

1 6 11

14 14 15 16 16 19 19 23 27 28 30

Jos van Asselt Hans Don Karlijn ten Kate Els Sonneveld Peet Jansen Marco van Veen Jan van Kasteren Eite Slootheer Dick Eichhorn (aspirant-lid) Arie Uiterdijk Nelleke den Broeder Herbert Smit Martin den Hamer Alice Starrenburg Leo van der Maarel Aad van Leeuwen Cock Zwijnenburg Marja Vijfvinkel Annette Barth Evelien van der Kooij

11 12 12 15 16 16 16 16 20 21 22 24 24

Esmiralda Rietdijk Gert-Jan Boekestijn Wernher van der Hoek Jolanda van den Berg Bert Daamen Lianne Nivo Paul Wolters Wil Lantinga Dick van ’t Hazeveld Chantal KatsAmmerlaan Malachi Eersel Eveline van Zanten Martin Daamen Toos van Staalduinen Vonneke van Dun Ronald Zwaard

Jarigen van harte gefeliciteerd en nog vele gezonde, sportieve en blessure vrije jaren toegewenst.

Nieuwe leden bijgewerkt t/m 15-06-2014 Paul Heskes Malachi Eersel Annemarie Dijksman Nieuwe aspirant-leden bijgewerkt t/m 15-06-2014 Esther Oosterlee

Allemaal van harte welkom en veel loopplezier toegewenst.

4

Mededeling van de ledenadministratie We proberen de ledenadministratie zo goed mogelijk bij te houden en daarbij hebben we uiteraard jullie hulp nodig.

voor de leden die niet bij de vereniging kunnen verschijnen bijvoorbeeld a.g.v. blessures, operaties, ziektes etc.

In dit opzicht verzoek ik jullie nogmaals vriendelijk om wijzigingen in adres, telefoon, mailadres e.d. tijdig en volledig door te geven aan de [email protected]

Laten we er samen voor zorgen dat Wim zijn postronde zoveel als mogelijk kan beperken tot de noodzakelijke gevallen. Daarnaast is het mogelijk om het clubblad te lezen op onze verenigingssite. Indien je het nieuws liever van onze website leest en je geen interesse hebt in een papieren exemplaar, geef dit dan ook door op het bovengenoemde email adres van de ledenadministratie. Dat bespaart de vereniging kosten.

Ons clubblad “De Looppas” verschijnt een aantal keren per jaar. De afspraak is dat ieder zijn/haar eigen exemplaar meeneemt uit de kantine op het moment dat het clubblad klaarligt. Voor de training wordt dit gemeld door de trainerscoördinator. Na een paar weken bezorgt Wim de Heer de overgebleven exemplaren aan het huisadres. Echter, het komt nog regelmatig voor dat hier ook exemplaren tussen zitten van leden die gewoon op dinsdag of donderdag op de training aanwezig zijn, maar dat is nadrukkelijk niet de bedoeling. Wim maakt zijn rondje speciaal

Mede namens Wim bedank ik jullie alvast voor de medewerking. Fred Spreen

Mededeling van de barcommissie De barcommissie is op zoek naar barmedewerkers (m/v)! Is dat een moeilijke klus? Nee hoor, iedereen kan het èn iedereen stelt het op prijs wanneer er iemand achter de bar staat! Hoe vaak: ongeveer eens per 6 weken De tijden: in overleg met Wil Zwijnenburg. Als je eerst wilt lopen, prima, dan begint Wil en neem jij het over als je gedoucht hebt. Eindtijd ook in overleg. En wanneer je een keer niet kunt . . .geen probleem, dan is er altijd wel iemand, die het overneemt. Aanmelden bij Wil Zwijnenburg, DOEN!!!

5

Westland Marathon: “Nostalgie of toekomst “ Op 25 mei stonden meer dan 1000 deelnemers op de sfeervol ingerichte Albert Schweitzerdreef klaar om van start te gaan voor de 29e WOS Westland marathon . Met het gezamenlijke startschot van burgemeester Koos Karssen en mister Westland Marathon Cor Vriend en onder muzikale begeleiding werd de vage herinnering uit de vorige eeuw weer springlevend. Bij deze wil ik dank overbrengen aan het bestuur van de Stichting Westland Marathon en alle andere mensen die op de één of andere manier betrokken zijn geweest bij dit prachtige evenement. Een terugblik op wat allemaal vooraf is gegaan. Een lang gekoesterde wens was éénmaal de Westland marathon weer op de kaart te zetten. Deze nostalgische marathon welke in 1997 voor het laatst was gelopen was destijds een begrip in heel Nederland . Toen burgemeester Koos Karssen tijdens de Nieuwjaarsreceptie 2010 zijn wens uitsprak om de Westland Marathon weer naar Maassluis te halen was dit een open deur. 14 maart 2012 Een inventariserend overleg vindt plaats bij Olympus 70 . De kapstok voor dit evenement was het 400 jarig bestaan van Maassluis in het jaar 2014. In december 2012 hebben een tweetal overleggen plaatsgevonden waarbij alle aanwezigen op basis van vrijwilligheid hebben meegedacht over het organiseren van een marathon in 2014. Diverse vertegenwoordigers van de volgende verenigingen waren hierbij aanwezig: Olympus 70 , AV Fortuna , Thof , de Hardloper Schipluiden , de Koploper, A.V.Waterweg en nog een aantal betrokkenen. Tijdens deze bijeenkomsten is er ook geïnventariseerd of er op voldoende draagkracht mag worden gerekend voor de organisatie van een dergelijk groot evenement . Iedereen toonde voldoende enthousiasme om dit te gaan organiseren, maar enthousiasme en daadwerkelijke draagkracht bleken niet altijd hand in hand te gaan Er blijkt zand tussen de rails te komen. Er wordt niets meer van de verenigingen vernomen en iedereen kijkt iedereen aan. Besloten wordt de verengingen aan te schrijven met een duidelijk verzoek zitting te willen nemen in een bestuur of structuur te geven aan een commissie Op 19 november 2012 vind in klein comité bestaande uit Mar Kwakkelstein, Nell Eichhorn , Carry Wilmink

(A.V.Waterweg ), Helma Vermeer, Paul de Koning (Thof) , Peter Kortekaas , Ron van Kampen (Olympus 70 ) een overleg plaats . Tijdens dit overleg is concreet geformuleerd dat door de Gemeente Maasluis en de betrokken verenigingen duidelijkheid moet worden verschaft . Eind januari 2013 moet er een besluit worden genomen over het wel of niet doorgaan van de organisatie Een tegenvaller voor de organisatie blijkt als de beoogde hoofdsponsor afhaakt. Ook van andere mogelijke sponsoren komen geen positieve reacties. Willen wij de marathon toch door te kunnen laten gaan dan zijn we aangewezen op de financiële steun vanuit de Gemeente Maassluis (Stichting 400 jaar). Gelukkig zijn de gesprekken met de Stichting zeer positief en we krijgen naast een vast bedrag ook een garantiebudget toegewezen. It Giet Oan Vanaf nu moeten er stappen worden gezet Het bouwen van een website - Er moet een tijdspad komen – vergunningen worden aangevraagd - gemeenten en Atletiekunie – datum vastleggen - aandacht voor andere regionale wedstrijden - Lopen op zaterdag of zondag – parcours vastleggen –halve en hele marathon – sponsormogelijkheden verder onderzoeken – vrijwilligers benaderen - Rayon hoofden aanstellen – Pr offensief via de sociale media etc. Er wordt een begroting gemaakt. Een niet volledige opsomming waar we mee te maken krijgen Maken van een website- Flyers – posters - drukwerk – accommodatie – verzorgingsposten – finishbus – auto’s en tijdsklokken – Motorbegeleiding – Afvalcontainers – chemische toiletten – geluidsinstallatie –dranghekken- evenementen en aansprakelijkheid verzekering - vlaggen – spandoeken – banners – verbindingen- uitslagverwerking – computers – printers – EHBO – massage- Vergunningen leges gelden –startnummers – spelden – aankleden shirts vrijwilligers – lunch pakketten –medailles – herinnering –Sportdrank en water –bananen – bekertjes- prijzen – trefzeker – huren verkeersregelaar hesjes- bloemen – muziek sporthal –afspraken maken met vervoer onderneming VIOLIA en R.E. T De zorg van het parcours en de daarmee gepaard gaande veiligheid neem ik voor 6

mijn rekening. Peter Kortekaas, een man met heel veel ervaring, neemt alle logistieke taken op zich. Halma Vermeer is onze penningmeester en Paul de Koning secretaris (allebei van Thof). Nell Eichhorn gaat voor de sponsoring , Ron van den Berg neemt de hele Pr en sociale media op zich en op de achtergrond Ron van Kampen voor de uitslagverwerking (Olympus). Mar Kwakkelstein is voorzitter in deze. In een later stadium schuiven aan Ruud Wessels (wedstrijdsecretariaat) en Fred Lantinga start en finish. Een prachtig koppel mensen die deze kar gaan trekken.

“ In mijn droom lig ik op het strand van Hawaï. Ver weg van de kwade lopers die voor een geopende Koepaardbrug staan “ ‘s Morgens vroeg naar de verantwoordelijke bij de Gemeente gegaan en een verzekering gevraagd dat mijn droom geen werkelijkheid zou worden. Gerust gesteld ja . Maar ………calamiteiten hebben altijd voorrang sprak hij. Vooruitlopend op dit verhaal kan ik nu alvast vertellen dat ik bijzonder opgelucht was toen ik iedereen over de markt zag komen Geen droom maar werkelijkheid was dat de Gemeente MiddenDelfland drie weken voor de start niet akkoord ging met het voorgestelde parcours dwars door het hart van Maasland. Ik bespaar jullie de details. Gelukkig werd alles in goede verstandhouding opgelost. Ook van de melding van een attente bewoner aan de Korte Kruisweg werd ik niet vrolijk . Week 21. De laatste week voor de marathon ging aannemer van Gelder over tot het opnieuw asfalteren van de Korte Kruisweg. . De uitvoerder verzekerde mij dat vrijdags alles weer oké zou zijn (ijs en weder dienende sprak hij). Tijdens de diverse bestuursoverleggen, bekwaam en zakelijk geleid door onze voorzitter Mar Kwakkelstein worden lopende afspraken gemaakt en nagekomen. Paul de Koning registreerde alles nauwgezet en voor dat je goed en wel thuis was staat het hele verslag al op je PC . Er was een moment dat Helma Vermeer (penningmeester ) meer geld uitgaf dan binnenkwam. Maar alles bleek onder controle. We kregen alsnog inkomsten van een aantal niet verwachte sponsoren. Dank daarvoor. Een aantal hoofdrolspelers in deze marathons wil ik met naam noemen. Maar namen noemen is gevaarlijk. Iedere vrijwilliger is belangrijk geweest voor het welslagen van dit evenement. Excuus als je

Het is voorjaar 2013 als ik mijn eerste verkenningstochten maak voor een parcours. Velen zullen er nog volgen . Uitgangspositie is om zowel Maassluis, Maasland, de Lier, Maasdijk ‘s-Gravenzande en Naaldwijk aan te doen. Daarnaast moest er een gedeelte van het oude parcours in worden verwerkt. De vele verkenningstochten volgden elkaar in snel tempo op. Dan was het weer dit en dan weer dat. Omdat ik door het oog van de loper keek,was ik niet snel tevreden. Eind 2013 was ik tevreden dacht ik. Bij controle ronde op zondagmorgen gemaakt op het zelfde tijdstip als de start, zag ik dat de vele geparkeerde auto’s van de kerkgangers op het Schanseiland te gevaarlijk zouden zijn voor de lopers Over de Koepaardbrug linksaf Haven naar de Wip en Markt bleek de oplossing. Wel is deze nieuwe aanpassing weer van invloed op de afstand van het parcours. Verlengen van de lus op het Bagijnland is de oplossing. Ook voor de halve marathon heeft dit consequenties . De oplossing werd gevonden in het vervelende lusje wat men moest maken bij de Gophers 300 meter voor de finish. Niet leuk maar wel noodzakelijk voor de juiste afstand .

7

naam hier niet word genoemd. Ron van den Berg : Het bijhouden en up daten van de site www.westlandmarathon.nl was een levenswerk. Daarnaast ging alle relevante informatie via het bekende media Twitter en facebook dagelijks de wereld in. Dit heeft zeker bijgedragen aan het aantal deelnemers dat we aan de start zagen verschijnen. Ruud Wessels en Fred Lantinga :Wat hebben jullie een prachtige professionele uitstraling gegeven aan het start en finish vak. Naast het startvak had Ruud ook de verantwoording voor de uitslagenregistratie.

Als op 25 mei 2014 onder stralende omstandigheden het startschot klinkt dan komt dat kippenvel gevoel. Daar hebben we het met elkaar voor gedaan.

Peter Kortekaas. We sliepen nog net niet bij elkaar maar wat is er veel overleg geweest Peter is een echte regelaar en heeft een geweldig netwerk. Albert Kortekaas liet het hele logistieke gedeelte (drankposten, bevoorrading) vlekkeloos verlopen. Rayon hoofd Fred Spreen : Kreeg zomaar in zijn schoenen geschoven voldoende mensen bij elkaar te zoeken voor de beveiliging van het parcours. Omdat dat de halve vereniging zich had ingeschreven voor het lopen van een hele of halve marathon werd de spoeling dun. Onder het motto met elkaar en voor elkaar waren er gelukkig voldoende mensen bereid de organisatie te helpen. Chapeau! Jan Janssen: Met militaire discipline werden 360 lunchpakketten zaterdag ochtend in gereedheid gebracht. WOS : Ook waren wij gelukkig dat twee maanden voor de start we onze naam mochten verbinden aan de W.O.S .- Media. Een flinke dosis publiciteit op radio en TV heeft er zeker toe bijgedragen dat we boven de 1000 deelnemers uitkwamen.

8

Moet jij niet lopen . . . .? Iedereen die zelf loopt en weleens helpt bij een loopje in de buurt wordt welhaast moe van de vraag waarom jezelf niet meedoet aan het evenement. Nou was ik dat al gewend van de Bradelierloop, waar ik al een jaar of vijf verkeersregelaar mag zijn, maar in de aanloop, tijdens en na de onlangs uit z’n as herrezen Westland Marathon werd ik er zo’n beetje moedeloos van. ‘Ben je geblesseerd’, ‘had je geen zin’, ‘paste ’t niet in je schema’, maar vooral met de ongetwijfeld oprecht gemeende vraag ‘moet jij niet lopen’ werd ik afgelopen maanden tientallen keren geconfronteerd.

slot zaterdagavond nog verzoek om een verkeersregelaar van rayonhoofd Westland, waaraan we ook nog gevolg konden geven. O ja, in de tussentijd ook nog geregeld dat de majorettes van Liora een mooi plekje kregen bij Priva op het terras, wat grensde aan het parcours. En dan de dag zelf ….. eerst met de waterpost in de weer, vervolgens met de ‘verkeersregelaar op de motor’ even de ronde gedaan en los ging het! Hoogtepunt voor mij was het optreden van de majorettes en dan met name waar het betreft de laatste lopers. Normaal doen die er nooit zo toe, maar nu kregen ze stuk voor stuk een prachtig showtje opgevoerd door een groep enthousiaste meiden. De lopers genoten er zichtbaar van!

Natuurlijk had ik graag mee willen lopen! Marathons lopen is m’n hobby en wat is er leuker dan lopen in je eigen streek ….. Maar ja, iemand moet het ook (mee-) organiseren. Vorig jaar mei kwam van Carry het verzoek of ik iemand wist in het Lierse die de taak van rayonhoofd op zich wilde nemen. Mailtje netjes uitgezet onder m’n loopvrinden, maar je raadt het wellicht al: geen enkele reactie. Maar ja, iemand als Carry ga je natuurlijk niet teleurstellen, 25 mei 2014 was op dat moment nog een end weg en ach, die paar verkeersregelaars regelen moest toch ook zo’n probleem niet zijn …..

Afsluitend was mijn rol nog, achter de bezemwagen aan, het parcours weer spic en span te maken. Al met al zat m’n taak als rayonhoofd er om half drie weer op. Had ik nog mooi de tijd om lekker op het fietsje nog even naar Maassluis te rijden om de laatste helden binnen te juichen. Tot slot nog even een drankje in de sporthal en daarna moe, maar bijzonder voldaan weer op huis ‘an.

Woensdag 30 oktober eerste bijeenkomst. Vriend Henry nam waar, want ik had nog wat gemeenteraadverplichtingen. Henry kwam terug met een soort draaiboek en wist en passant ook nog te melden dat de 15km drankpost in het rayon De Lier viel. Ach, doen we er gewoon maar weer bij, ’t duurt toch nog 7 maanden, tijd zat voor alles!

Leo Boekestein

Nou, gelukkig maar, want eerst moesten de gemeenteraadsverkiezingen nog plaatsvinden. De verkeersregelaars druppelden inmiddels mondjesmaat binnen. Uiteindelijk had ik, incluis mijzelf, er 11 weten te certificeren. Voor de drankpost hadden we een mooi plekje gevonden, bemensing door wat vrijwilligers, scouting De Lier en maatschappelijke stagieres van ’t Floracollege. Je merkte goed dat de Westland Marathon echt begon te leven in Westland, zeker nadat de WOS als hoofdsponsor toe was getreden. De laatste week voor de loop begon alles steeds meer vorm te krijgen. Kon zelfs een vraag uit Maasdijk om een verkeersregelaar nog positief beantwoorden. Tot 9

1 jaar van een rayonhoofd Voorjaar 2013 ben op de hoogte van de komst van de Westland Marathon. Via Peet Kortekaas laat ik weten dat als het nodig is ik weer van de partij ben. Ik heb tenslotte jaren deel uitgemaakt van de vrijwilligers van de marathon. Dit had tot gevolg dat ik na de zomer in het eerste overleg zat bij AVW. Met alle rayonhoofden (mooie titel uit de koker van Carrie) om te brainstormen wie wat en hoe zou gaan doen. Hier kwam uit dat ik de verzorgingsposten zou gaan doen. Het gaat in dit geval om 8 posten elk om de 5km. Op aangeven van Carrie de posten een plek gegeven samen met de rayonhoofden van Maassluis, Maasland, De Lier en Maasdijk. Hierna mensen en wateradressen ingevuld. In deze waren 2 posten erg lastig wat water voorziening betrof. Maar zoals gemerkt is dit perfect opgelost. Naarmate de datum van 25 Mei naderde, werd de drukte wat heviger, maar het bleef erg leuk om te doen. De container bij AVW was bijna te klein om alle voorraad op te slaan.

Ja en dan hierna het zelfde rondje om alles weer op te halen en af te voeren naar AVW. Dit alles liep op rolletjes, de laatste loper ging over de finish een kwartier later waren wij aan kant. Nu de vraag wat heb ik zelf op zondag gedaan. Ben eerst bij een vriend 120 stuks lunchpakketten op wezen halen uit de koelcel. Deze had ik zaterdag mee genomen vanaf AVW. Om 10.30 aan mijn rondje begonnen langs alle posten voor het afgeven van de lunchpakketten en het geven van de laatste uitleg. Hierna ook nog even bij een paar posten wezen kijken hoe allemaal ging. Na mijn ronden even sfeer geproefd in het finishgebied. En tot slot een biertje genomen samen met de jongens van de tijdklokken. Ik wil eindigen met een dank woord voor alle vrijwilligers, die zich op wat voor manier dan ook ingezet hebben, voor het slagen van een geweldige gebeurtenis. Hier wordt nog lang over nagepraat. Een speciaal dankwoord voor de leden van AVW die voor een natje en een droogje hebben gezorgd in de dagen voorafgaand en op de 25mei.

Even een paar getallen wat zo al in de container werd opgeslagen: 8000 sponzen, ruim 10.000 bekertjes, een paar honderd trays en ga zo maar door. Op de vrijdag vooraf aan 25mei een start gemaakt met het bevoorraden van de posten dit samen met Peet en Carrie. Aan het eind van de dag 2 vrachtwagens opgehaald bij v Dijk in Maasland. Deze waren bestemd voor aanvoer en afvoer van de verzorgingsposten. Zaterdag samen met Ruben Kortekaas (ja weer een Kortekaas) weer een aantal posten weggebracht. Dit om het op zondag logistiek rond te krijgen. Zondag de dag van de wedstrijd. Om 09.00u met de zes vrijwilligers, deze heren zouden de twee vrachtwagens rijden, aan de koffie bij AVW. Even een uitleg wat we zouden doen en hoe. Auto’s geladen en op weg naar de laatste posten die bevoorraad moesten worden.

Een kort relaas van een rayonhoofd Ab Kortekaas

10

De dag van het rayonhoofd van Maassluis De voorbereidingen voor de Westland marathon waren intensief, maar noodzakelijk voor de organisatie van zo’n sportevenement. En deze voorbereidingen kunnen alleen succesvol zijn met de enthousiaste medewerking van alle vrijwilligers. Onze eigen vereniging had al gezorgd voor rond de 75 vrijwilligers, maar er waren ook vrijwilligers van buitenaf om ons te helpen en daar buiten liepen er ook nog eens 130 mee als deelnemer. En dat iedereen gemotiveerd was, bleek wel bij de opkomst op de voorlichtingsavond voor de verkeersregelaars. Onze kantine zat bomvol.

met een aantal uitdagingen die direct moesten worden opgelost. Dat kostte wat tijd. Over het algemeen werd er goed en begripvol gereageerd op de aanwijzingen van de verkeersregelaars. Een aantal verkeersregelaars heeft ook meegeholpen op een tweede post of iemand afgelost bij een post. Zelfs tot buiten mijn rayon (bijv. Maasdijk). Dit werd volgens mij wel gewaardeerd door iedereen. De overdrachten verliepen allemaal uitstekend. Jammer genoeg zijn er wel een paar incidenten geweest, maar met behulp van de politie is dit allemaal naar tevredenheid opgelost. Aan het einde van de dag heb ik weer een rondje gemaakt. In dit geval moest ik controleren of de hekken waren teruggezet en of (de omgeving van) de drankpost netjes was opgeruimd. Verder had ik nog een aantal hesjes en borden meegenomen die niet de bezemwagen hadden bereikt. Ook hierover zijn vooraf afspraken gemaakt met de organisatie en andere belanghebbende instanties. Aan het einde van de dag was ik verheugd met de soepele gang van zaken rondom de organisatie van de Westland marathon en was ik trots op alle vrijwilligers die dit mogelijk hadden gemaakt. Zonder jullie hulp kan zo’n fantastisch sportevenement gewoonweg niet plaatsvinden. Ook van de deelnemers heb ik positieve feedback ontvangen over de organisatie en hulp van de vrijwilligers. Dezelfde avond nog heb ik iedereen een per email bedankt voor hun hulp en inzet op deze dag, ook de judoka’s van Mahorokan. Alle hulp en inzet werd op prijs gesteld of het nu kort of lang was. Tenslotte heb ik jullie per email verzocht om aan te geven wat goed ging deze dag en wat de mogelijke verbeterpunten zijn. Het is belangrijk om kennis te nemen van jullie mening en inzicht, omdat wij als organisatie graag willen leren en streven naar verbeteringen in de toekomst. Ik heb zelf ook nog wel een aantal opmerkingen. Alle ontvangen feedback zal ik meenemen naar het evaluatieoverleg van de rayonhoofden. Dit zal plaatsvinden op woensdag 11 juni a.s. Alvast dank voor jullie opmerkingen. Nogmaals hartelijk bedankt voor al jullie hulp!

Zondag 25 mei jl. ging ik om 07.30 uur de hesjes, t-shirts en lunchpakketten op halen bij AVW en ging daarmee naar de Wethouder Smithal in Maassluis. De vrijwilligers konden deze spullen dan van 09.00 uur tot 09.30 uur afhalen bij Kees van Dalen. Om 09.20 uur was alles al opgehaald. Dit was een goed teken, iedereen was serieus aan de dag begonnen en tevens wist ik meteen dat alle posten bezet zouden zijn. Geen last-minute afmeldingen gelukkig. Abdel Kechouh voerde een laatste check uit of hier en daar de hekken op de juiste plekken waren geplaatst. Daar waar een vrouwelijke verkeersregelaar was ingedeeld, heeft hij geassisteerd met het betreffende hekwerk. Parkeren en vooral het in goede banen leiden van het parkeren vergt ook de nodige inspanningen bij een evenement. De verkeersregelaars waren op tijd op hun post en hebben de deelnemers en genodigden prima gecoördineerd bij het parkeren. Daarna ben ik het parcours afgegaan om te kijken of alle posten bezet waren inclusief de drankpost bij het 5 km punt. Bij deze drankpost had Anita Krans de leiding. Zij werd onder meer ondersteunt door 14 judoka’s van Mahorokan en een aantal andere vrijwilligers die hun taak bij het uitdelen van de startnummers al hadden volbracht. Helaas was het niet haalbaar om bij iedereen langs te gaan voordat de lopers om 11.30 uur van start gingen. Tijdens het opstarten kregen we namelijk te maken

Fred Spreen 11

“WOS Westland Marathon 2014” Een begrip, historische betekenis. In mijn jongere jaren als actieve loper heb ik hele mooie en minder mooie herinneringen aan deze toen nog Westland Marathon over gehouden. Van de mooie en minder mooie herinneringen wil ik het nu niet hebben. Waar ik het wel over wil hebben, hoe ik deze Marathon editie 2014 beleeft heb en heb mogen beleven. Voorafgaand tot de uitvoer datum van deze WOS Westland Marathon 2014 mijn beleving. Het is alweer enige tijd geleden, najaar 2013 toen ik werd benaderd door parcourscoördinator Carry Wilmink of ik interesse had om een vergadering bij te wonen over een taakinvulling op de komende WOS Westland Marathon. Zonder enige vragen te stellen heb ik ja gezegd om een bijeenkomst bij te wonen. Nieuwsgierig en leergierig als ik ben, begaf ik me op die bewuste avond naar de AVW kantine, niet wetend wat er op me af zou komen. Op deze eerste avond kreeg ik direct al een goed gevoel mede door dat er vele bekende gezichten aanwezig waren. Deze bekende gezichten hadden in het verleden al uitvoerende taken in de Westland Marathon gerealiseerd, bestuurlijk of als deelnemer. We werden aan elkaar voorgesteld (wat eigenlijk niet nodig was, we waren tenslotte bekenden van elkaar). De taakverdeling werd besproken in de verdeling van rayonhoofden, Maassluis, Maasland, De Lier, Maasdijk, ’s-Gravenzande, Naaldwijk en de Heenweg. Of deze rayonhoofden voor ca. 160 verkeersregelaars konden zorgen en deze moesten ook nog examen doen voor deze functie. Uitwisselingen werden besproken en tips aan elkaar gegeven van hoe deze vrijwilligers op de been te kunnen krijgen voor deze dag. Instemmend waren we het met elkaar eens zonder deze vrijwilligers is het niet denkbaar om de deelnemers over een veilig parcours te laten lopen. Ik kreeg het parcours gedeelte toebedeeld aan de Maasdijk, volgens het grote draaiboek dat was samen gesteld door oud bestuursleden van de WOS Westland Marathon en parcourscoördinator Carry Wilmink. Ik zou met ca. 20 vrijwilligers mijn parcoursgedeelte kunnen invullen. De dagen na de eerste vergadering heb ik eerst het draaiboek goed bestudeerd en de punten bekeken waar de verkeersregelaars moeten komen te staan en een oproep geplaatst in de lokale krant voor aanmelding verkeersregelaars. 12

Aan dit verzoek kwam al gauw enkele reacties. Lobbyen bij bekenden en zo kwam ik tot de 20 toezeggingen. Vrij gauw volgde een tweede vergadering. Hier werden je bevindingen besproken en een analyse van eventuele knelpunten. Foto beelden van het gehele parcours, hele en halve Marathon werden via een beamer vertoond. We werden ingelicht dat betreffende gemeentes de goedkeuring hadden gegeven aan het draaiboek. Gemeentes zorgen zelf voor de knelpunten om hun hulpdiensten in te lichten, hierbij denkend aan brandweer en ambulance en vele andere gemeentelijke taken. Interessant om dit allemaal aan te horen wat er allemaal geregeld moest worden om een parcours van 42km en 195 meter te beveiligen. Kreeg op deze avond ook te horen dat er op mijn traject twee verversingposten waren ingedeeld, 20km en 40km en dat in mijn traject de scheiding van de halve en hele Marathon was. Hiervoor krabbelde ik me even achter de oren, hoe moet ik dat regelen. Voor iedere verversingpost had je zeker 12 mensen nodig en enkele mensen voor de sponzen. Water aanvoer moest geregeld worden. Voor de scheiding aanduiding was een sponsor gevonden, die zorgde voor een opblaasbare boog, geleverd door ALFA ACCOUNTANT en ADVISEURS Naaldwijk. Op deze boog kon een spandoek in de breedte geplaatst worden met een duidelijke aanduiding halve linksaf en hele rechtsaf. Voor de opblaasbare boog was elektriciteit nodig. Hiervoor werd benaderd de familie van Velthoven, het huis waar de boog geplaatst moest worden en waren bereid om de elektriciteit te leveren. Voor verversingspost 20km werd de Firma Beekenkamp benaderd. Na enkele malen op gesprek te zijn geweest, samen met de vicevoorzitter Peter Kortekaas, waren zij bereid om het geheel groots aan te pakken. Verzorging van de verversingspost zou bemand worden door hun eigen mensen. Deze post zou op de Marathon dag omgedoopt worden tot de Beekenkampstraat. Het geheel zouden zij gaan opsieren met gele ballonnen en vlagen. Ook werd gezorgd voor muzikale ondersteuning van een slagwerkgroep. Een hoogwerker voor de fotograven en TV opname voor de WOS zou ook voor deze dag geïnstalleerd worden. Toiletten zouden beschikbaar zijn in het kantoorpand voor het

publiek.

mis gaan.

Voor het 40km punt werd de voorzitter van voetbalvereniging Maasdijk benaderd en deze voorzitter was direct enthousiast daar hij zelf ook een loper is. Zijn woorden waren in het eerste gesprek “dat gaan we gewoon regelen”. De voorzitter heeft mij in contact gebracht met de jeugdvoorzitter Robin van der Salm en met hem heb ik gesproken over het bemannen van deze post. Jeugdspelers van deze voetbalvereniging zouden in club tenue de post gaan bemannen. Met twee teams zouden zij deze post afwisselen. Voor de wateraanvoer op deze post is de familie van de Ende benaderd.Deze gaven hun toestemming om op deze dag voor wateraanvoer te zorgen.

Ook ik had alles tot in de puntjes geregeld tot ik een week voor de Marathon enkele afzeggingen kreeg van verkeersregelaars, van uiteenlopende aard. Hierbij werd ik gered door rayonhoofden Fred Spreen Maassluis en Leo Boekenstijn, de Lier. Zij hebben met enkele mensen kunnen regelen om een dubbele post op zich te nemen. Het was zeer professioneel gecoördineerd om vanuit de ene post naar de andere post te ver plaatsen. De beleving van de WOS Marathon op de dag zelf kon niet beter. Weersomstandigheden waren goed. De verkeersregelaars hebben hun taken perfect uitgevoerd. Over deze verkeersregelaars niets dan lof, het is toch een verantwoording die je neemt. Inschatten op de voorkomende situatie en het zo goed mogelijk op te lossen alles in het belang van de deelnemers. Zonder al deze vrijwilligers is het organiseren van zo’n evenement niet mogelijk. Zij hebben gezorgd voor een veilige doorgang. Zelf heb ik tussen de posten gefietst om te kijken of alles naar wens ging.

Een informele brief geschreven, enkele dagen voor de Marathon, aan de bewoners van de Nollaantje bezorgd, daar waar de halve en de hele Marathon doorgang had. Er volgden nog enkele vergaderavonden. Je verslag uitbrengen hoe je er voor stond, details bespreken en deze doornemen. Deze vergaderavonden werd geleid door de onvermoeibare parcourscoördinator Carry Wilmink, alles moest namelijk tot in de puntje geregeld zijn en mocht op die dag

Dit was mijn beleving WOS Westland Marathon 2014 Lex van der Meide

niets 13

Het marathondebuut van Frank v.d Weck Dat ik ooit een marathon zou lopen leek een kwestie van tijd. Als klein jongetje was ik altijd veel te vinden op de atletiekbaan van AV Fortuna, of bij één van de vele andere atletiekverenigingen in de regio. Wanneer ik een keer een zaterdag of zondag zelf niet in actie kwam, dan stond ik wel ergens langs het parcours van een hardloopwedstrijd om mijn vader aan te moedigen. Jarenlang stond ik langs het parcours van de Rotterdam Marathon om niet alleen de duizenden lopers aan te moedigen, maar vooral ook om het evenement te beleven. Ik moedigde mijn vader aan, zorgde dat ik op de juiste plek stond met een pakje van die smerige koolhydraatdrank, fietste mee en probeerde ooit met de metro op zoveel mogelijk plaatsen langs het parcours mijn moeder aan te moedigen toen mijn beide ouders de helse tocht over het Rotterdamse asfalt voltooiden. Dat ik me zelf ooit zou wagen aan die tweeënveertigduizend en honderdvijfennegentig meter was geen verrassing, maar met alleen ambitie kom je niet ver. Dus werden de plannen meermaals richting ijskast verwezen, maar dat debuut op die legendarische afstand moest er komen. Drie jaar later dan gepland, had ik het gevoel dat ik er echt klaar voor was. Rotterdam 2014 zou mijn eerste marathon worden, zover kwam het echter niet. Nog voordat ik überhaupt kon nadenken over een trainingsschema, was alles alweer anders. Met de ‘eenmalige’ terugkeer van de Westland Marathon (met een beetje goede wil, de Marathon van Maassluis), was opeens een ideaal podium gecreëerd voor mijn eerste optreden. De planning viel prachtig samen met mijn stage bij RTV Rijnmond, hoewel hard werken en veel trainen een pittige combinatie is, kwam het vooral qua locatie goed uit. Voor drie maanden liet ik mijn ‘tenniscarrière’ in Groningen achter me en kon ik me in mijn hometown weer richten op het hardlopen. Een paar nieuwe schoenen gekocht en vanaf maart kon er geknald worden. Met een progressie die ik zelf ook niet had verwacht en zonder veel noemenswaardige pijntjes en problemen vlogen de trainingsweken en kilometers voorbij. Met bijna 700 kilometer op de teller moest het op zondag 25 mei dan daadwerkelijk gaan gebeuren. 14

In de aanloop naar de start om 11.30 uur op zondag liep de spanning, hand in hand met de temperatuur, op. Aangenaam voor publiek, maar warm voor de lopers zo bleek al snel. In mijn hoofd ben ik dan alleen nog maar bezig met het ‘wat-alsscenario’. Heb ikzelf en hebben de mensen om mij heen niet te hoge verwachtingen, kan het binnen die 3,5 uur? Is het niet veel te warm? Maar vooral, angst voor het onbekende, hoe zullen die laatste 7 kilometer gaan die ik nog nooit getraind heb? Dat zijn echter zorgen voor later, eerst maar eens beginnen. Op een zeer gezellige en drukke Albert Schweitzerdreef nestel ik me ergens in de voorste gelederen van het peloton lopers dat zich nerveus voorbereid op de start. Even na half twaalf komt de menigte soepel in beweging, luidkeels aangemoedigd door het in verrassend groten getale aanwezige publiek. Na een meter of 50 heb ik de ruimte om mijn eigen ritme te zoeken. De eerste spanning valt van me af, het is nu echt begonnen. Na een paar honderd meter draaien we de Westlandseweg op. Een toepasselijke straatnaam voor deze marathon. Nog toepasselijker is het elektronische informatiebord langs de kant van de weg “Ervaar 400 jaar Maassluis – 25 Mei Westland Marathon” valt er op te lezen. Dit was een mooi fotomomentje denk ik nog bij mezelf, terwijl ik probeer het juiste tempo te zoeken. Even later komt Herbert Smit voorbij zetten. “Succes”, roept hij in het voorbij gaan, “probeer er van te genieten, de eerste is de mooiste.” Ik doe maar wat me opgedragen wordt en kijk ook eens om me heen. De eerste kilometer schiet voorbij, veels te snel, maar goed dat komt vast wel in orde. Uiteindelijk flitsen de eerste vijf kilometer zelfs voorbij in 23.30 minuten. Een minuutje sneller dan gepland, maar vooruit de laatste kilometer was in het gewenste tempo. Dus nu is het een kwestie van volhouden, nog maar 37 kilometer en een beetje te gaan. Voor de morele ondersteuning en de nodige inwendige voorzieningen is inmiddels mijn vader naast me komen fietsen. Een brok ervaring op de marathon, maar aan alles blijkt dat het deze dag vooral een brok trots is. Trots dat zijn oudste zoon het marathonavontuur aangaat, trots dat ik in zijn voetsporen ben getreden. Die sporen staan uitgetekend door het hele Westland, tijdens deze marathon

komen we dan ook nauwelijks op punten waar hij niet gelopen heeft.

nen te voelen, dat is wel wat vroeg denk ik nog, terwijl ik een bidon aanpak van mijn vader. Niks zeggen doorlopen. Achter me jojoot Bert Daamen wat. De ene keer loopt hij naast me, dan weer honderd meter achter me. Net na de 25 kilometer lopen we samen in het door mij gewenste tempo van 4.54 min/km. “Het gaat hartstikke goed man, je loopt heel sterk”, is zijn aanmoediging. Het voelt ook gewoon goed, ik ben sterk en stiekem denk ik al aan die eindtijd van ergens tussen de 3.27 en 3.30, maar zover is het nog lang niet.

Na een mooie doortocht door Maassluis doet het inmiddels versnipperde lopersveld buurdorp Maasland aan. Hier staat zo mogelijk nog meer publiek en het doet me goed dat er zoveel mensen langs de kant staat. Zeker als blijkt dat mijn angst dat er verder langs het parcours weinig mensen zouden staan ongegrond blijkt. Inmiddels zit ik in het gewenste tempo en het gewenste ritme en is het dus inderdaad vooral genieten. Het 10 en 15 kilometer punt zijn gepasseerd voor ik er goed en wel erg in heb. Alles gaat verrassend soepel en we naderen de thuishaven alweer, maar op de Maasdijk draaien we de ‘verkeerde’ kant op richting het dorp Maasdijk en uiteindelijk de rest van het Westland, nu gaat de tocht pas echt beginnen.

Dat blijkt wel als we ’s Gravenzande in lopen en ik moeite krijg om de kilometers onder of rond de vijf minuten te houden. Bert heb ik inmiddels achter me gelaten en hoewel de publieke belangstelling hier wat minder is probeer ik op wat kruisingen de aanwezige toeschouwers wat op te zwepen. Het geeft me extra energie, zeker wanneer ik opeens verrast wordt door een tennisvriendin uit Groningen. Toevallig is ze bij haar ouders in het Westland en staat ze langs de kant. Ik geef haar een high five die me echt weer even op gang jaagt. Onttrokken aan het zicht door mijn zonnebril krijg ik er plots tranen van in mijn ogen. Dat worden echter al snel tranen van pijn als we de vervloekte Poelkade oplopen. Twee kilometer rottig liggende steentjes in de slotfase van de marathon, pijnlijk! Ik probeer nog een koolhydraatdrankje met cafeïne en magnesium, maar verslik me er bijna in. Toch blijft het tempo goed net iets boven de 5 minuten. Veel lopers die er echt doorheen zitten slok ik nu op, niet wetende dat die hel nog op mij wacht. In 25.15 minuten raffel ik de kilometers tussen 30 en 35 af. Het aftellen is nu echt begonnen, maar het afzien ook.

Bij het lusje op de Maasdijk passeer ik nog net mijn broer die ongetraind een uitstekende halve marathon loopt. Net als mijn vader schreeuwt hij me toe dat hij trots op me is. Bij mezelf denk ik, wacht daar nog maar 24 kilometer mee, maar van binnen doet het goed. De warmte krijgt langzaam vat op de lopers en ik merk het zelf ook. Het lopen gaat nog goed, maar het drinken gaat niet zoals ik wil, terwijl er juist nu meer gedronken moet worden. De koolhydraatgelletjes gaan maar moeizaam naar binnen en ik probeer me iets meer te concentreren op het lopen. De kersvers geasfalteerde Korte Kruisweg loopt heerlijk, maar van de pikzwarte grond komt een onwijze hitte, gelukkig mogen we snel rechtsaf richting het halve marathonpunt.

Met de marathon valt niet te spotten, zeker niet onder deze omstandigheden. Dat wist ik van tevoren, maar toch komt het nu hard aan. Hoe vaak mensen ook roepen dat het er nog goed uitziet en dat het tempo prima is, zo voelt het absoluut niet. In de laatste kilometers heb ik alleen maar mensen ingehaald. Veelal generatiegenoten van mijn vader, hij fietst ze lachend voorbij en spoort ze nog aan om mee te gaan, meestal tevergeefs.

De klokt tikt naar 1.42.50 op het moment van passeren. Uitstekend op het geplande schema. Al begin ik voor het eerst de be-

Aan die positieve vibe komt voor mij dan ook een einde. Terwijl we de Maasdijk 15

oversteken, komt hij opeens aanzetten. De donkere wolk die boven elke marathon hangt. De man met de hamer is vandaag verkleed als Hulk. In één keer ramt hij mijn benen onder me vandaan. Althans zo voelt het. Elke stap doet pijn, elke meter lijkt er één te veel. Ik probeer nog wel om het te verbijten, maar het wordt steeds moeizamer. Ik kan amper nog vooruit kijken en langzaam verdwijnt mijn coördinatie. Ik stap een paar keer naast de weg, ga bijna door mijn enkel en probeer dan toch maar weer mijn ritme te zoeken. Kilometer 38 dient zich aan en met een beetje goede wil, reken ik nog uit dat 3.30 nog steeds niet onmogelijk is, maar de pijn wint het. De benen winnen het van de kop en die is er dan ook klaar mee.

Even wandelen zo erg is het toch niet, maar het wordt twee keer even wandelen en dan drie keer, maar goed dan ben ik ook wel bij de 40 kilometer. Nou vooruit nu lopen en zo hard als nog kan. Niet dat dat nog hard is, maar vooruit je kunt het. Met die gedachtes en het feit dat ik die 3.30 al uit mijn hoofd heb gezet loop ik door. Een mooie tijd zit er nog altijd in. Zeker als ik in de laatste kilometer weet dat ik het ga halen. Op de Schweitzerdreef zet ik nog een beetje aan. Daar is de finish, daar staan alle bekenden langs de kant nu moet ik me groot houden. Na 3 uur 33 minuten en 43 tellen ga ik met een klein zegegebaar onder het finishdoek door. Dan komt de pijn en de emotie. Welke emotie? Ik heb geen flauw idee, trots, blijdschap, pijn, van alles. Even kan ik het geen plekje geven. Half huilend hang ik over een hek heen. Dan komen de felicitaties die me enorm goed doen, maar waar mijn hoofd al opgelucht is, zijn mijn benen dat nog allerminst. Staan, lopen, zitten, 16

liggen alles doet pijn. Ik ga zitten en trek mijn schoenen uit, “zo ruim 700 kilometer en nu voorlopig niet meer”, roep ik terwijl ik ze een stukje voor me uit neergooi. Op blote voeten strompel ik de laatste 200 meter naar huis. Veel verder had het ook niet moeten zijn. Voor de deur gaat mijn lichaam onvrijwillig in de achteruit. Een warm bad doet echter wonderen. Een uur later loop ik weer enigszins als iemand van 28 in plaats van 88. Ik kijk met bewondering hoe de laatste lopers na ruim vijf uur de finishstreep overschrijden. Dezelfde bewondering heb ik voor alle vrijwilligers, organisatie en publiek die deze marathon zo mooi maakte. Tijd voor de volgende, want die gaat er zeker komen. Dan wel een minuutje of vijf sneller, minimaal! Maar wanneer dat is? Ik heb nog geen idee. ’s Avonds bestel ik thuis eerst maar eens een paar nieuwe tennisschoenen, even tijd voor iets anders!

Westland marathon 2014 De voorgeschiedenis Eigenlijk was ik helemaal niet van plan nog een marathon te lopen. De afgelopen jaren heb ik regelmatig Rotterdam gelopen, maar eigenlijk nooit meer in goede doen. Het was altijd wat, de ene keer niet echt getraind vanwege werk, de andere keer vanwege privé omstandigheden (of levensstijl…) en dan weer vanwege een hardnekkige blessure in de achterkant van mijn rechter bovenbeen/bil. Dus nee, ik ging geen lange afstanden meer lopen, maar lekker de hele winter door fietsen met het ambitieuze idee weer eens de befaamde koersjes bij de commandeur op het wielerparcours mee te kunnen trappen of toch op zijn minst een wat serieuzere oppositie te bieden bij de volgende Run-Bike-Run.

pen, al moesten we hem kruipen; hoogmoed komt tenslotte voor de val. De voorbereiding Met goede moed het trainingsschema van AVW op de laptop gezet, werk en privé zo veel mogelijk aangepast en rennen maar dus. Tijdens de crossen langs de waterweg merkte ik al vrij snel dat het een lange weg ging worden en kwam ik steevast (bijna?) als laatste over de finish…. Deze malaise heb ik tijdens de feestdagen maar eens goed weggespoeld en ben met hernieuwde motivatie naar de nieuwjaarsloop in Hoek van Holland getogen. Dat ging nog niet veel florissanter, maar kon ik wel alweer 10 km in 50 minuten lopen. Vanaf dat punt ging het echter elke week beter. Ik heb me zo goed en zo kwaad als mijn levensstijl toelaat aan het schema van AVW gehouden (ja, ook op reis, op loopbanden, door parken in verre steden en noem maar op). Al zij het dat ik een soort inhaal actie op het schema toe moest passen, want ik moest me wel een soort opwerken van de D, naar de C naar uiteindelijk de B-groep. De eerste 30 kilometerloopjes was ik nog niet klaar voor het echt lange werk, dus die heb ik wat in moeten korten en bungelde soms wat achter de beoogde groep aan het elastiek. In Rotterdam ging het in de duomarathon al stukken beter. In plaats van 21km heb ik er 30 gelopen in een heerlijk tempo (tijd 2:35) dus dat beloofde al wat. Bij de laatste loop bij AVW waar ik als haas liep op de 5:45, ging het dan uiteindelijk allemaal erg gemakkelijk. De week voor de marathon zat ik in Abu Dhabi en heb ik van de gelegenheid gebruik gemaakt om alvast wat aan de hitte te wennen; lekker in rustig tempo elke avond een paar kilometertjes over de boulevards gesjokt. Zelfs dat voelde best goed dus restte alleen nog het wachten op de grote dag .

Ware het niet dat de verhalen over een eenmalige herhaling van de Westland Marathon toch steeds serieuzere vormen begon aan te nemen. De Westland Marathon heeft in mijn jeugd een diepe indruk achtergelaten. Mijn vader was een fanatiek sportman en deed naast judo, schaatsen en fietsen, als een van de weinigen in die tijd, ook aan hardlopen. Zo begon ik dus als jong knulletje al vroeg met rennen en deed vanaf een jaar of 5-6 aan de eerste jeugdwedstrijdjes mee. De liefde voor het lopen was dus al vroeg gezaaid. Het judo nam echter al snel een veel grotere rol in en het hardlopen werd beperkt tot conditie training en af en toe tussen de judo verplichtingen door een wedstrijdje. Mijn vader heeft in die vroege jaren ook een aantal keren als verzorger met wedstrijdlopers meegefietst. Zo kwam het dus dat ik daar als kind langs de kant stond te kijken naar iets wat mij toen al gekkenwerk leek, maar toch wel een intrigerende indruk achterliet. Na mijn judo carrière was mijn algemene balgevoel inmiddels rudimentair geworden. Ik leerde al snel dat je met inzet en passie een heel eind kunt komen met sporten als voetbal, tennis en squash, maar je blijft een soort houthakker tussen de ballerina´s.. Dus dan maar weer rennen en fietsen. Zo liep ik dus al snel mijn eerste marathons, fietste eens een koersje of tourrit, en hier en daar een kwart triatlon of survival run (toen nog heel schaars). In het Westland heb ik ook een aantal keer de halve gelopen, maar nooit de hele Westland Marathon. Dus tsja, toen de website voor de inschrijving was geopend, werden de plannen binnen ons AVW groepje al snel beklonken; deze gingen we toch echt met zijn allen nog een keer lo-

Het feest Aan de vooravond zat de stemming er al goed in bij de pasta party in het Carlton Hotel. De voorpret van zo´n evenement is minstens zo belangrijk, want als het lopen niks wordt, is dit tenslotte alles wat je overhoud aan 5 maanden trainen. Met dezelfde instelling begin ik sowieso altijd aan de eerste kilometers van de marathon. Niet te veel denken over de ellende die vrijwel zeker komen gaat, maar vooral genieten van de beentjes die zo moeiteloos een tempo lopen dat je de weken 17

ervoor niet voor mogelijk had gehouden, en bovenal het plezier van al het publiek en de entourage.

de delegatie van burgemeester en wethouders, die het daar overduidelijk ook erg naar hun zin hadden. Daarna door naar de Oudecampsweg en het tunneltje aan de Maasdijk. Ook hier was het weer een groot feest: de scherpe bocht werd onder luid applaus in de ideale lijn genomen. Ondertussen waren schoonvader Kees en dochter Gysa bij mij aangesloten om me de rest van de race van water en sportdrank te voorzien – twee fietstassen vol!

Bij de start was het een gezellige drukte, met vele afgetrainde bekkies variërend van vrolijke gezichten (wat kan mij gebeuren…), via ietwat gespannen koppen (heb wel goed getraind maar ben er toch niet helemaal gerust op….) tot ronduit strakke grimassen (concentratie, ga ik wat winnen vandaag……een pr, een podium plek?) en hier een daar een wanhopige blik (waar ben ik in godsnaam aan begonnen…). Zelf zat ik klaarblijkelijk in de eerste categorie. Alles voelde goed en had er enorm veel zin in. Een gezonde spanning sidderde dan ook door mijn lijf toen de speaker de burgemeester richting startschot dirigeerde.

Bij het Nollaantje gingen de hele marathon lopers naar rechts en ik had me er op ingesteld dat het vanaf daar een eenzame bedoening zou worden. Niets was minder waar! Overal waren de mensen uitgelopen en zelfs tussen de kassen waren er overal tuinders en andere bewoners met water en aanmoedigingen. Bij het halve marathon punt kwam ik langs Wernher. Het beste was er helaas daar al af maar hij heeft hem toch uitgelopen, klasse!

Gezien de warmte had ik een tijd van rond de 3:45 in gedachte, met een marge van plus 10 of minus 5 minuten afhankelijk van hoe het zou gaan met de beentjes en het weer. Na het startschot wilde ik zo rond de 5:10-5:15 lopen, maar dat bleek natuurlijk al snel een illusie… het was zo enorm gezellig in ´het peloton´, met zoveel (oude) bekenden tussen de lopers en langs de kant. Het lopen door Maassluis en Maasland leek wel de binnenkomst van de Rotterdam marathon. Zoveel drukte, gezelligheid, muziek en enthousiasme langs de kant heb ik zelden meegemaakt. Zelfs mijn moeder van 84 stond langs de kant, wat me weer even deed denken aan de Slinge waar ze me vroeger steevast met mijn vader en Opa stond aan te moedigen. Tot aan het 10 kilometer punt bij Maaslandse dam was eigenlijk gewoon een feestje. Maar zoals na vele leuke feestjes komt kort erop de kater. Met name veel halve marathon lopers maar ook al een enkele hele marathon loper moest de prijs met harde munt betalen op het lange, lange fietspad naar de Lier. Met schrik werd er op de horloges gekeken: ondanks alle goede voornemens waren de meeste veels te hard van start gegaan. Ik had de eerste 10 kilometer in 50:45 gelopen, dus dat viel eigenlijk nog wel mee, maar ik besloot toch maar een iets bescheidener tempo aan te nemen; ofwel de beoogde 5:105:15. Dat ging prima, getuige het feit dat dit tempo goed vol te houden was tot zo´n beetje de 25 kilometer. In de Lier stonden bij Priva de dansmariekes met veel kabaal een wervelende show op te voeren wat resulteerde in een swingende dans langs

Langs het parcours begon ik inmiddels ook een aantal regelmatig terugkerende fenomenen te herkennen. Zo waren daar een hele serie mee-fietsers inclusief familie, vrienden en oude bekenden; opmerkelijk was ook het enthousiasme van Barbara die in een snel-ogende-race-fietsoutfit zo´n beetje op alle hoeken van het parcours tegelijk bleek te staan. Ook had een vriendinnetje van Gysa zich inmiddels bij ons aangesloten en zo had ik toch al een aardige colonne om me heen. Ondertussen verdwenen de kilometers onder mijn voeten door. Pas bij de 32 kilometer, waar we een gemeen oneffen klinkerpad te verwerken kregen, moest het tempo ietsje terug naar 5:20-5:30. Ik had de laatste 10 kilometers geen AVWer meer gezien, maar daar kwam toch 18

ineens Bert E. met ferme pas voorbijsteken! Het lijkt wel of hij pas echt opwarmt na de 30 kilometer. Even later liep ik Eite voorbij die langs een heg in de schaduw een stukje wandelde. Dat zou niet de laatste keer zijn dat ik hem zag, want Eite had ter regulering van zijn lichaamstemperatuur een wel heel bijzondere tactiek aangenomen. Stukje wandelen om af te koelen en dan gewoon met een tempo van ruim onder de 5 vlak iedereen weer voorbij sjezen – weer een stukje wandelen… en hop, daar ging-ie weer. Ik heb zeker 7 keer gedacht dat ik hem toch echt te pakken had maar elke keer bleek dat weer een illusie en stoof hij me weer voorbij. Heel frustrerend maar klasse dat hij me op deze manier toch voorgebleven is.

keer de dijk op! Dit was niet de Ruitenburg halve, maar de Westland Marathon, en die eindigt een afslag eerder. Da´s nog eens een meevaller! Nog een keer dan maar dat dijkje op en dan rechtsaf voor de laatste paar honderd meter. En wat voor laatste meters! Had ik al een permanente glimlach op mijn gezicht de afgelopen 42 kilometer, nu kon ik een enorme lach toch echt niet meer onderdrukken. Wat een binnenkomst met al die mensen in je eigen stadje aan de waterweg. Ik denk dat het door alle euforie kwam, maar ik was niet eens kapot. Zelden een zo heerlijke marathon gelopen, alles klopte, geen moment echt zwaar gehad en een grijns die nu nog in mijn gezicht gebakken staat. Met een tijd van 3:44 ook dik tevreden, zeker gezien de omstandigheden.

Bij de 35 kilometer was het een dolle boel met muziek en veel publiek. Ik kan me voorstellen dat het voor velen een aantrekkelijk moment was om daar even te blijven hangen, of erger, de pijp aan Maarten te geven. Maar niet voor mij; ik heb me de gezelligheid aldaar heerlijk aan laten leunen en met goede moed door gebanjerd. Die kilometers vond ik het zwaarst, je had het gevoel dat je een stuk de verkeerde kant opliep. Ik voelde ook dat ik qua benen en conditie wel harder kon, maar bij elke aanzet leek het wel of ik mezelf begon op te blazen van de hitte. Even het koppie erbij houden dus en met 5:30-5:40 richting de dijk. Eenmaal onder aan de Maasdijk ging ik weer lekkerder lopen. Als snel bleek hier een enorm slagveld aan versleten lopers te zijn ontstaan. Met groepjes tegelijk zag je mensen inzakken, wandelen en in de kant duiken. Dit schouwspel is natuurlijk wel gebruikelijk na 37 km; doorgaans moet ik zelf ook stevig met de man met de hamer onderhandelen. Maar omdat ik nu zelf nog een redelijk tempo liep beleefde ik dit toch heel anders. Dat gaf de burger moed en kon het tempo weer iets aanzetten tot rond de 5:30. Het inhalen van de vele medelopers (behalve Eite) geeft je telkens weer nieuwe energie en het werd een bemoedigende inhaal race.

Tot slot Ik heb Rotterdam vele malen gelopen en het publiek is er fantastisch, maar dit sloeg werkelijk alles. In geen 400 jaar maak je dit als loper mee denk ik. Een geweldige organisatie, prachtig mooi parcours en zoveel enthousiaste vrijwilligers en publiek. Bij de Maaslandse Dam hoorde ik Carrie, die vermomd met een helm op net weer achter op een motor klom, nog roepen: he Arie, geniet ervan he, het is maar een keer! Nou, reken maar dat ik genoten heb. Mijn oprechte dank ook naar allen die dit mogelijk gemaakt hebben!

Bij Maasdijk stonden de wielermaatjes van de Pynas klaar met bier en water (zoals voorspeld zou ik precies een uur na Ron voorbij komen en zo geschiede – mannen: dank voor het geduld…). Dat gaf de laatste mentale zet om nog die laatste paar keer de vermaledijde dijk op te ploeteren. Echter, wat bleek, we hoefden nog maar twee

Arie Vliegenthart

19

Eerste reacties na de (halve) Westland marathon . . . . . . .Het was daar, na 25 km al duidelijk dat het een slagveld zou worden. In 's Gravenzande stond Patrick geparkeerd Enkele kilometers later stonden Edwin van Kersbergen en Peter Noordam ook stil. Ondanks dat ik het heel zwaar had, gaf dat nog wel enige stimulans. Ik voelde ook wel dat ik tegen de kramp aan zat, maar dat bleef gelukkig uit. Op de Maasdijk kreeg ik de neiging om te gaan wandelen maar dat mocht niet van Judith . Ik was zo geconcentreerd dat ik zelfs niet zag ik een collega inhaalde. De finish gehaald binnen de 3:40. Na de finish op de grond gaan liggen en ik voelde me een beetje duizelig. . . .

. . . .Dat ik mijn tijd van 30 jaar niet zou verbeteren op mijn 2e Westland Marathon wist ik, maar dat het warme weer, ondanks alle bidons water die ik over mijn hoofd heb gekregen, me toch parten zou spelen was ik even vergeten. . ..

. . . .na 20 km ging de kaars langzaam uit en heb op karakter nog geprobeerd wat snelheid te behouden. gezien het feit dat ik niet echt een warm weer loper bent heb ik daar de laatste 15 km veel last van gehad ( kramp in beide kuiten )ik ben toch blij dat ik de finish heb gehaald binnen de tijd die er voor stond. voorlopig geen marathon meer voor mij . . . . . . . .Aan het eind van de Oranjepolderweg meldde ik, dat ik ging stoppen en teruglopen vanaf de Pettendijk. Ik liet de dames gaan en begon plannen te maken hoe ik het de familie moest gaan laten weten. Na nog eens 100 meter schoten de woorden van Eite me te binnen: een marathon loop je niet met je benen, maar met je verstand (of iets dergelijks). Dat zou ik toch eigenlijk wel moeten weten! Dus besloten te kijken of ik 25 km zou gaan halen, maar volledig eigen tempo lopen en niet proberen de dames in te lopen. dat werkte dus. Bij 25 km niet meer gedacht aan opgeven, maar aan de volgende drankpost. Als ik die haal, ga ik finishen ook! Na 30 km plan C in werking gezet: na iedere 2,5 kilometer een meter of honderd stevig wandelen en dan weer gaan! . . . .

. . . .Hoe gek ben je......om na de Rotterdam marathon 6 weken geleden ....er vandaag weer een te doen? Nou heeeel gek maar wel gedaan. De westland marathon en uitgelopen met bizar veel kramp maar wel gedaan. Met dank aan mijn schoonpa, barbara en Lidy Warffemius die mij het laatste stuk er doorheen hebben gekletst . . . .

. . . .Warm was het echt, zeker op de momenten dat de zon er goed doorkwam. Killing op sommige momenten. Op 18 km ging Jaap eraf en wij met z'n drieën verder. Zoonlief Matthijs Jansen stond klaar om mee te fietsen. Echt super van hem. Halverwege kreeg Harry het zwaar en zakte iets af. Op de Pettendijk stond onze tweede haas René Torfs. Hij zou pas bij de 30 staan maar kwam gelukkig al eerder erbij. Heel fijn!! Bij de 30 kwam Harry weer wat dichterbij. Bij het verder lopen begon Jolande iets uit te lopen. René bleef bij mij. Ik had het niet gemakkelijk. De warmte speelde parten. Wij hebben heel wat lopers kapot zien gaan. Jolande en ik bleven dichtbij elkaar. Aantal keren gewandeld, zeker de heuveltjes. . . . .

20

Wat was het FAN-TASTISCH!! Ik ben enorm blij met mijn tijd van 2:16 dat was zelfs boven verwachting! Maar het was vooral zo leuk door al die enthousiaste vrijwilligers van AV Waterweg en alle supporters onderweg! Bedankt!!!

Geen spierpijn alleen zware benen. Deze loop vergeet je nooit

Het is gelukt! Mijn eerste halve marathon zit erop, en hoe! Heerlijk gelopen met Wendela en Petra in een geweldige sfeer. Zoveel bekenden langs de kant om ons aan te moedigen en ook nog een heus spandoek Wat een happening!!

. . . .Gelukkig kreeg ik tussen km 37 en 38 gezelschap van de eerste dame, vergezeld door Michel de Maat. Laatstgenoemde had jl donderdag al aangekondigd een tijd te verwachten die hij uiteindelijk ook liep. Stoer. Vlak voor de Pettendijk liepen beiden mij langzaam voorbij, maar toen de dame heel even wilde stoppen, had ik weer enkele decameters te pakken. Ik besloot dat ik zowel vóór de eerste dame als voor Michel de Maat wilde finishen, en dat is gelukt. Waar je al niet blij van kan worden...

Vandaag was niet normaal. de kuitoverbelasting die ik in turkije had opgelopen begon parten te spelen en bij 25km werd voor het eerst gewandeld (nb vorige marathon hoefde ik niet een keer te wandelen). Hierna liepen de tijden op maar het parcours bleef leuk en publiek enthousiast. Bij de 34km was ik er klaar mee, als ik teveel wandel wordt ik ook duizelig en kan niet meer goed lopen Barbera kwam bij me fietsen en begeleidde me naar het 35km punt alwaar vriend Ruud stond. Helaas of achteraf gelukkig was hij niet met de auto anders was de marathon voor mij hier geëindigd. Bij 36km kreeg ik pijn op de borst (wat de f***) dus wederom wandelen..man wat is dit afzien. Gelukkig de dijk gehaald, nu nog terug naar Maasdijk in 6:30 ja echt...en weer wandelen, onderweg besluit ik al dat dit de laatste keer is. Zoveel km trainen en dan zo'n boutmarathon sjokke.

21

Na 3.46 uur gefinisht, met nr 494 op de buik gespeld. Tot 30 km op een eindtijd van 3.30 uur gelopen, gemiddeld 4.55 /km. Toen sloeg de warmte toe, tussen de kassen. Tempo zakte wat terug en op precies 37 km ruim 5 min met kramp vastgestaan. De laatste km krampvrij kunnen lopen en nog genoeg energie over voor een eindsprint. Wat een geweldig loop festijn, met veel publiek, muziek en heel veel vrijwilligers. Bedankt aan Marijke en Daan voor het heen en weer fietsen met m'n drankjes en gelletjes,

Lonneke’s eerste halve marathon Mijn eerste (en vooraf ingeschatte zeker laatste!) halve marathon avontuur

lopers, toen begon bij mij het kippenvel al op te komen. En ook een heerlijk weertje en sfeertje!

Met nog ruim 200 dagen voor de start dacht ik: ach, tegen die tijd heb ik zoveel getraind, kom, laat ik me inschrijven. Samen met wat loopmaatjes, die net als ik 2 jaar geleden met hardlopen zijn gestart, en de marathon in ons eigen vertrouwde stadje, moet dat toch gaan lukken. En als ik het ooit ga doen, dan is het nu! Maassluis bestaat 400 jaar, dat moet gevierd worden met de Westland Marathon.

Vanaf het startschot zijn we eigenlijk niet meer van elkaars zijde geweken. Nou ja, alleen tijdens een noodzakelijke plaspauze werd even wat privacy gegund ;-) Mijn gezin zou op 4 plekken langs het parcours staan en dat waren natuurlijk al mooie punten om naar uit te kijken (en vrienden met een heus spandoek!). Ook al het superenthousiaste publiek langs de route maakten het een geweldige ervaring. In Maassluis zoveel bekenden die ons aanmoedigden…ongekend! Dat kippenvel ging voorlopig niet meer liggen en we kregen er vleugels van. Een paar keer zeiden we tegen elkaar: we gaan te snel! Dat hebben we later toch echt wat moeten terugschroeven. Ook in Maasland en De Lier stond zoveel enthousiast publiek. We liepen echt niet in de voorhoede, maar ook wij werden nog flink aangemoedigd.

Zo gezegd, zo gedaan. En het inschrijvingsbewijs in de mail is natuurlijk een behoorlijke stok achter de deur. In de tussentijd ging mijn knie alleen wat protesteren en een vakantie (all inclusive Turkije) een klein maandje voor de start werkt eigenlijk niet echt mee. Toch een aantal keer een langere afstand getraind, met als maximale afstand 18 km. Die laatste 3 km moeten dan maar op karakter. Een paar dagen voor DE dag kreeg ik nog een geweldige tip….bietensap! Zou moeten werken als een natuurlijke doping. Ik dacht….DOPING?! Dat klinkt goed! Ik weet niet of ik met deze bekendmaking nu alsnog uit de uitslagenlijst geschrapt wordt, maar ik heb me dus aan de bietensap gewaagd. Niet te drinken! Maar in de 2 dagen voor de halve marathon toch 2 glaasjes naar binnen kunnen werken. Alle hulp is welkom, al is het alleen al voor het placebo-effect. Dankjewel Dennis en Marleen .

Iedere drankpost mochten we van onszelf even wandelen om wat te drinken en dat hakte de race in wat overzichtelijker stukken van 5 km. De sponzen gaven lekker wat verkoeling. We moesten wel uitkijken dat we ze op onze rug uitwrongen, anders werd het een miss-wet-T-shirt-loop en dat was nou ook weer niet de bedoeling.

De week voor de start hadden Wendela, Petra en ik afgesproken om samen te lopen. We hadden 1 doel voor ogen….. uitlopen van die enorme afstand! Op een voor ons comfortabel tempo lopen van zo rond de 6:30 min/km en ergens tussen de 2 uur 15/ 2 uur 30 minuten finishen moest dan haalbaar zijn. We verschenen zondagochtend allemaal “lichtelijk” zenuwachtig in de sporthal, keurig netjes en herkenbaar in het AVW tenue gestoken. In het startvak zagen we heel veel bekende

Ik dacht dat ik nog wel ergens een man met hamer tegen zou komen, maar dat gebeurde vreemd genoeg helemaal niet?! Zelfs het extra-verrassingslusje op de Gopherslane kon ons niet stuk krijgen en 22

het laatste endje kon ik heerlijk genieten van HET moment…. De finish in zicht!! Met z’n drieën zijn we over de streep gekomen in een eindtijd van 2:16. Vooraf dacht ik, ik ga dit 1x en nooit weer doen, maar mensen, wat was dit fantastisch! Ik heb er geen Oscar mee gewonnen, maar toch wil ik mijn 2 loopmaatjes Petra en Wendela, de vele vrijwilligers, enthousiaste verkeersregelaars, het vele publiek en gezellige medelopers, natúúrlijk ook de bietensap ;-) maar bovenal DE organisatie heel hartelijk bedanken voor deze heerlijke ervaring! Ook achteraf is het heel tof om te zeggen: Ik heb de halve marathon gelopen! Wie weet….ooit…toch weer?! Lonneke Jansen

23

De verkeersregelaars . . . “ Jullie hebben het top georganiseerd!” “.Ook ik wil nog even zeggen dat het een geoliede dag is geweest. Petje af.” “In mijn beleving zijn wat mij betreft veel zaken heel goed gegaan. De informatie m.b.t. de plaats waar ik stond was in orde. Het afhalen van de hesjes verliep voorspoedig”

“ Ook voor mij als verkeersregelaar was de Westland Marathon een onvergetelijk succes, en volgens mij stond ik op het mooiste stukje van het parcours, namelijk op de Markt! Was een belevenis was dat, erg leuk! “ “Opgang Maasdijk, is alles goed gegaan, er waren wel wat incidenten zoals een SUV welke onze aanwijzingen negeerde. ik heb hem en zijn kenteken namelijk gefotografeerd. Op sommige momenten moet je echt ogen, letterlijk, in je achterhoofd hebben! “

“ Er stonden meerdere auto's bij mijn kruising te wachten. Een van hen was blijkbaar een huisarts. Deze persoon was niet gecharmeerd dat hij moest wachten. Ik heb hem toen gevraagd of het spoed was. Meneer gaf hierop geen antwoord maar reed geërgerd de andere kant op.”

“Akkefietje met een hoogdravende amazone welke toch dringend, heel dringend, haar paard diende te bezoeken en geen begrip kon opbrengen voor het feit dat ze even moest wachten “

“. Ik heb tijdens de marathon het hele parcours nog gefietst tussen en met de lopers en het was een groot feest waar je ook kwam. Alle lof voor de organisatie van de drie verenigingen. “

“Bij de afzetting van de Rozenlaan veel commentaar van de automobilisten Sommigen gaven aan dat zij al een half uur door Maassluis aan het rijden waren en steeds tegen blokkades aanliepen. “ “We waren blij dat we af en toe hulp kregen van de agenten die er voor zorgden dat het verkeer bleef doorstromen “ “Ben blij met de test die we vooraf af hebben moeten leggen. Ben niet zo’n dominante vrouw en moest mezelf wel even over een drempel helpen om de automobilist te laten stoppen.. Denk er nog geregeld met een grote glimlach op terug”

“In de toekomst mag je weer een beroep op me doen.” “ Geen op of aanmerkingen, voor mij was de eerste keer, dus ik vond het wel spannend, dat ik alsnog werd ingedeeld in Maassluis was erg prettig “ “Ik heb geen onregelmatigheden ontdekt. Was toppie geregeld, mijn compli-

“Ik heb vooral genoten van het helpen en heb kunnen genieten van het evenement.” “Ik had mij al snel opgegeven en werd uiteindelijk verkeersregelaar. Een prima job, maar ik had ook wel wat anders willen doen en mij ook langer in willen zetten, of bijvoorbeeld helpen met opbouwen of afbreken. “ 24

Trainingsweekend 10-12 oktober 2014 Trainingsweekend 10-12 oktober 2014 - wie wil mee? Al enige tijd zijn wij (Liselot, Marjorie en Annette) aan het brainstormen tijdens het theedrinken na afloop van onze training over een trainingsweekend. Het zou toch wel erg leuk zijn als we dit van de grond krijgen! Ons idee is om dit in het tweede weekend van oktober 2014 (10 t/m 12 oktober) richting bijv. de Ardennen te gaan (locatie nog nader te bepalen, ligt natuurlijk ook aan de grootte van de groep) en daar - naast gezellig met elkaar zijn en lekker eten en drinken - een trainingsprogramma te volgen. Hierbij wordt natuurlijk met iedereen rekening gehouden, van fanatieke en gevorderde loper tot recreatieve en beginnende loper.

Wij willen graag een programma, locatie etc verder gaan uitwerken, maar dat hangt samen met de vraag of hier voldoende animo voor is? Dus, lijkt dit je leuk, meld je dan aan als geïnteresseerde hiervoor. Dit verplicht je nog tot niets, maar wij hebben dan wel een beetje een inschatting met hoeveel personen we ongeveer rekening moeten houden. Je kunt je aanmelden via de mail bij Marjorie: [email protected]. Met sportieve groet, Liselot, Marjorie en Annette

25

De Westland marathons van Eite Voor Zondag 25 mei as. doe ik voor de 2e keer mee aan de Westland Marathon. Mijn eerste keer was in 1988 (29 jr.), toen ook mijn eerste marathon. Samen getraind met een oud-collega, die toen al 2 of 3 marathons gelopen had en met zijn buurman, lid van Fortuna en die al vele marathons, waar onder ook snelle, gelopen had. Ik had eerder één keer een halve gelopen in 1h36 en trainde met hen niet echt volgens schema, ook niet echt vrijblijvend, toch wel 3, soms 4 keer in de week, later ook weleens 5 keer in de week, maar veel lange duurlopen, 30-ers of meer, waren er niet bij.

pen, 1h36! Ik had ook nog nooit van de formule gehoord: 2 maal de tijd op de halve + 10 min of 10% is de mogelijke tijd op de hele! Ik begon natuurlijk te rekenen, ik voelde me nog hartstikke goed, dat zou wel eens een mooie tijd kunnen worden, als ik er nou nog een schepje bovenop doe!? Denk nou niet dat ik aan een 'negatieve split' dacht , de enige split die ik kende was die in de jurk van ons aller Neelie! Nou, ik heb het geweten, want rond het 30km punt ging echt het kaarsje uit en ik liep daar middenin het Westland tussen de kassen, geen sterveling te bekennen, moederziel alleen, dus! Ik moest op enig moment ook nog plassen (van de kou of zo) en dan weer op gang zien te komen......! Nou ja, ik heb door geploeterd, 'opgeven is geen optie' was toen nog geen alom bekende kreet, maar ik wilde het niet: opgeven! Dat wilde ik sowieso niet voor die kameraden, natuurlijk!

Ook een gps om de afstand en het tempo te monitoren waren toen nog niet uitgevonden, dat ging allemaal nog heel erg ´op gevoel´ en met een stopwatch die aangaf hoe lang je totaal gelopen had en bij benadering schatte je het aantal kilometers en berekende je je loopsnelheid in km's/uur, niet in minuten per km of zo. In die tijd kende de Westland Marathon een sluittijd van 4 uur! Nou, dat mocht met een tijd op de halve van 1h36 toch niet echt een probleem zijn, dacht ik zo.

De laatste kilometers toen waren dezelfde kilometers als de marathon op 25 mei, nl. langs Maasdijk over het onderpad naar de finish, toen op de Westlandseweg in Maassluis, nu op de Albert Schweitzerdreef in Maassluis ter hoogte van AV Waterweg. Langzaam kwam er op dat onderpad ineens een auto bij me rijden, een busje, met de deur open en daar zat iemand in de deuropening en die zag mij strompelen (ik had al enkele keren kramp gehad) en zei: "Ach meneer, stap toch in". Nooit dacht ik! Hoe durft ze, maar ik kon alleen maar nee-schudden met mijn hoofd. Later had ik in de gaten dat dat de zgn. 'bezemwagen´ moet zijn geweest. Oog voor een eindtijd had ik niet meer en dat ik binnen 4 uur binnen moest zijn, daar had ik ook geen enkel begrip meer van, ik wilde alleen maar naar de finish toe, mijn ouders zouden er staan, Jolande Slootheer en ook nog een oom en tante. Dus uitlopen was het devies!

Het was best frisjes die dag in 1988, ik zou lopen in een korte broek, dus om de spieren 'voor te verwarmen' had ik ze vlak voor vertrek naar Maassluis ingesmeerd met Midalgan, wie kent het nog, sterker wie gebruikt het nog! Onderweg in de auto dacht ik nog even mijn gezicht in te smeren met Nivea tegen het schraal worden, maar och arme, ik was vergeten mijn handen te wassen . Afspoelen met water hielp niet echt meer, met een hoofd als een boei ben ik aan de start verschenen! Afijn, de start was daar en ik wist natuurlijk helemaal niet wat me te wachten stond. En ik had al helemaal geen leger aan mensen om me heen die me allemaal goed bedoelde adviezen meegaven, zoals doseren, 'in het begin met de handrem erop lopen', genoeg drinken, neem gelletjes mee (bestonden die eigenlijk al?), 'uitlopen is belangrijker dan een tijd neerzetten', 'de eerste moet je van genieten' of dergelijke one-liners. Ik ben vol goede moed en met de bekende 'uit de schoenen knappende veters van motivatie en drive' en vol overgave gestart. Op de halve marathon klokte ik ongeveer dezelfde tijd als eerder op de halve gelo-

Dan, eindelijk krijg je de finish in zicht en je hebt overal pijn en wil eigenlijk maar één ding, zitten of liever nog liggen, kappen met die onzin! En dan plots, een paar honderd meter voor de finish is daar die tante van me, tante Ank van der Have (moeder van Rik van der Have en jongste zus van mijn vader), en die moedigt me aan en loopt die laatste meters met een bosje bloemen in haar hand met me mee naar de finish. En 26

dan ineens kan er weer een heleboel, een 'eindsprint', wat natuurlijk de naam sprint niet mag hebben, meer een eind'strompel', maar wat was ik blij dat ik er was, zeg! Geen idee van mijn tijd, interesseerde me niet. Iedereen natuurlijk trots dat ik 'm uitgelopen had en ik was kapot en ik had een pijn in mijn p.... benen! Ik wilde toen alleen nog maar naar huis, dus naar de auto gestrompeld en thuis direct in bad gaan zitten en daar sprak ik de legendarische woorden: "Dit doe ik nooit, maar dan ook nooit meer!!" Uiteindelijk bleek ik in 4h00:02 gefinisht te zijn en de organisatie heeft me nog opgenomen in het uitslagenboekje. Ik kan het helaas niet meer vinden, maar ik dacht zelfs dat ik de laatste vermelding had. Daar was ik dan wel weer trots op! En mijn maten ....... beide uitgestapt vanwege de kou, want dat was ´t, zo meen ik me te herinneren! Dat gaf nog een extra boost aan mijn gevoelens van trots dat ik 'm toch uitgelopen had. Uiteindelijk heb ik mijn woord toch niet gehouden, ik ben in januari 2005 lid geworden van AV Waterweg en heb datzelfde jaar in april de marathon van Rotterdam gelopen. Inmiddels 26 jaar en 15 marathons later, met een PR op 3h11, sta ik zondag wederom aan de start van de Westland Marathon. Het was mijn eerste, maar ik ga ervan uit dat dit niet mijn laatste wordt! Er is een mooie uitdrukking: 'L'histoire se répète' (de historie herhaalt zich) . Nu hebben ze een sluittijd van 5 uur en ik hoop niet ........ Weliswaar is mijn voorbereiding niet ideaal geweest, ik heb al geruime tijd last van wat 'fysiologische ongemakken van de onderste extremiteiten' oftewel regelmatig pijntjes in benen, voeten, billen, maar 't moet toch raar lopen wil ik niet sneller zijn dan mijn eerste! We gaan het beleven, ik heb er zin in, het enige dat hetzelfde gebleven is als 26 jaar geleden is de afstand, 42,195 km, het wordt in ieder geval warmer dan destijds, het parcours is anders, er zijn denk meer deelnemers en mogelijk meer belangstelling, ik ben weliswaar ouder, maar daarmee heb ik wel meer ervaring, die heel waardevol is voor het lopen van een marathon. Nu al wil ik een ieder die ervoor gezorgd heeft dat zondag die Westland marathon

eenmalig in ere hersteld is en ook mogelijk is, danken voor alle energie, tijd en inzet, alle vrijwilligers, hulpdiensten, toeschouwers, gemeente Maassluis, de burgemeester van Maassluis, Koos Karssen, die ´het zaadje´ hiervoor gelegd heeft en Carry Wilmink die ermee ´aan de haal´ gegaan is en die met de stichting Westland Marathon en al die mensen (> 400) dit mooie evenement tot stand gebracht heeft. En als laatste wil ik iedereen die zondag deelneemt aan de halve en de hele marathon, van ons cluppie doen er al ca. 130 mee aan beide afstanden, heel veel succes wensen. En denk erom: ´genieten´! Ga ik ook doen! Na 'L'histoire se ne répète pas!' Ik ben super tevreden met hoe deze Westland Marathon verlopen is, geen 'laatste vermelding', geen bezemwagen die me graag wil 'opbezemen', geen kramp en een mooie tijd, in ogenschouw nemende de matige voorbereiding na de Marathon van Rotterdam op 13 april jl.: 3h43 (eigen waarneming). En mijn tante Ank van der Have was ook nu, net als in de editie van 1988 van de Westland Marathon weer present langs het parcours. Ze stuurde me deze collage op om uitdrukking te geven aan de sfeer van dit geweldige evenement. Top, hoor tante dat je er nog altijd weer bij bent! Ik weet zeker dat ik namens alle lopers en toeschouwers spreek als ik zeg dat de Westland Marathon die vandaag onder mooi zomerse omstandigheden eenmalig (?) is georganiseerd in het kader van Ervaar400jaar Maassluis een Fantastisch Mooi evenement is geworden. De organisatie klopte, alsof jullie dit jaarlijks (toch in overweging nemen?) zo doen, van het begin tot het eind. Het parcours was echt prachtig, met op verschillende plaatsen kippenvel momenten. Zo zal ik het aflopen van de Wip de Markt op in Maassluis niet gauw vergeten. Wie dat zo bedacht heeft, andersom zou niet zo mooi geweest zijn, Chapeau! Maar ook op vele andere plaatsen werden we gedragen en aangemoedigd door zeer enthousiast publiek. Organisatie, Bedankt, jullie mogen Supertrots zijn op dit prachtige sportieve 'historische' evenement! Ik heb een aantal vertegenwoordigers van de organisatie al persoonlijk de complimenten overge27

bracht, maar vind t belangrijk dit langs deze weg nogmaals te doen 'en public'! Eite Slootheer

28

29

30

Een vakkundig advies en 20 % korting % korting op alle hardloopschoenen; daar rij je voor om ! Korte Hoogstraat 21 31

Uitslagen Halve Marathon van Oostvoorne Martin den Hamer 1.27.57 Peter Noordam 1.35.25 Ruud wessels 1.42.48 Eite Slootheer 1.43.17 Rotterdam Marathon Joost Husslage Martin den Hamer Bert Eeuwijk Eric Klok Ruud Wessels Eric van Waas Dennis van Eijck Quirijn Oudshoorn

3.22.51 3.24.58 3.36.27 3.37.32 3.43.40 3.45.10 3.51.57 3.51.57

Lions Heuvelloop Overveen. 15 km: Norbert Veringmeier 1.12.06

Havenloop Vlaardingen 10 km: Ronald Kolloffel OASELOOP Maasland 10 km: Ron v.d. Berg Marc Meeder Gerard de Lange Frank van der Weck Jos van Asselt Joost Husslage Peter Noordam Eric van Waas Arie Vliegenthart Rob Prins Aad Vijfwinkel Peet Jansen Tim van Waas 6 km: Monique de Bie

rectificatie Arie Vliegenthart Marianne de Grauw Simon Pleijsier sr

8-3-2014 1.52.47 1.53.53 2.11.41

rectificatie Monique Creemers Fred Lantinga Esther van Loenen Marianne de Grauw Eite Slootheer Lidy Warffemius Lenie de Visser Ruurd van Os

13-4-2014 4.03.05 4.06.57 4.11.25 4.15.28 4.15.29 4.19.57 4.52.23 4.59.23 21-4-2014

Sonja Jansen

1.16.01

26-4-2014 42.27 26-4-2014 49.24 50.18 52.56

34.57 35.45 35.52

Gilbert Post Monique Creemers Paul Korstanje

40.44 42.44 43.29 45.09 45.10 46.38 47.17 47.29 49.10 49.22

Rick van der Have Frank van Roon Harry van Zevenbergen Eite Slootheer Simon Pleijsier sr. Jolanda Slootheer Cobie Gardien Alice Starrenburg Dick Eichorn Sjaak de Vries

53.27 53.34 56.00 56.02 60.06 60.21 62.37 63.18 66.17 66.18

33.56

Jozette van der Have

38.36

32

Marathon van Enschede 10 km: Norbert Veringmeier 48.21

27-4-2014 Sonja Jansen

49.09

Kaaienloop Oosterhout 10 km: Norbert Veringmeier 45.17

10-5-2014

Run2day Vlinderloop Houten 21.1 km: Lenie de Visser 2.10.31

10-5-2014

Vuurtorenloop Vlieland 10 E.M. Lieuwe van Loon 1.30.42 Barbara van Loon 1.44.06

Jaap Westhoff

11-5-2014 1.53.04

34.35 34.41

Rik van der Have Frank van Roon

11-5-2014 49.45 54.54

39.32 39.32 47.57 48.14

Chris Dijkstra Paul Boogh Leo Harreman Simon Pleijsier sr.

49.13

Jozette van der Have

22.04 24.05

Ruud Wessels Lenie de Visser

Omloop Ter Heijde 10 km: Gerard de Lange Marc Meeder Marcel van de Water Herbert Smit Edwin Vijverberg Peet Jansen Monique Creemers 5 km: Rob Prins Nikki Wessels

54.55 56.24 56.24 58.07 1.01.32

24.05 29.28

Krakelingenloop Heukelum 10 km: Lenie de Visser 1.02.41

17-5-2014

Zuidersterloop Capelle a/d Ijssel 10 E.M. Marieke Bourquin 1.09.19 Ronald Kolloffel 1.10.42

18-5-2014 1.29.59

Marathon van Leiden 5 km: Iris Knoops

Rik van der Have

18-5-2014 28.36

33

29e Westland Marathon Maassluis Gerard de Lange 2.43.12 Ron van de Berg 2.43.42 Herbert Smit 3.16.26 Joost Husslage 3.19.46

Peter Noordam Frank de Bie Hans Knoops Monique Creemers

25-5-2014 3.46.41 3.48.45 3.51.42 4.03.26

Marcel van de Water Ton ten Kate

3.25.21 3.31.04

Joop Verkade oud lid Wernher van der Hoek

4.04.16 4.13.18

Frank van der Weck Bert Daamen Eric Klok Jos van Asselt Bert Eeuwijk Eite Slootheer Arie Vliegenthart

3.33.43 3.35.15 3.38.28 3.39.48 3.40.15 3.43.19 3.44.07

Peter Fortuin Marja Zwijnenburg oud lid Marcel Veldhoven Peter Witkam Jolande Slootheer Dionne de Wals Harry van Zevenbergen

4.13.19 4.15.23 4.16.44 4.24.48 4.34.55 4.35.06 4.38.27

Niels Hendriksen oud lid

3.45.24

Esther van Loenen

4.42.29

Patrick van der Spek

3.46.32

Gilbert Post

4.58.04

1.25.27 1.30.47 1.32.41 1.34.16 1.35.11 1.40.47 1.43.55 1.44.08 1.44.11 1.44.09 1.44.23 1.46.47 1.46.55 1.50.16 1.51.07 1.53.16 1.53.55 1.55.46 1.55.46 1.56.04 1.57.19 2.00.15 2.02.31 2.02.44 2.05.35

Bart Godthelp Gerda van Leeuwen Angela Westerhold Leo van de Maarel Dennis Wortman Eveline van der Kooij Dick Eichorn Jolande van den Berg Corry van Dalen Cobi van der Velde Lonneke Jansen Wendela Hamersma Petra Arntz Nelleke den Broeder Margriet de Vries Sjaak de Vries Paul Boogh Simon Pleijsier sr. Jan Janssen Lenie de Visser Claudia Luijendijk Marjorie de Heer Alice Starrenburg Anja van der Doel Paula Schouten

2.06.14 2.09.38 2.09.45 2.10.32 2.11.44 2.12.05 2.14.43 2.15.47 2.15.47 2.15.48 2.16.31 2.16.31 2.16.31 2.18.12 2.19.11 2.19.12 2.19.28 2.19.40 2.14.46 2.24.08 2.24.28 2.32.06 2.32.10 2.39.27 2.46.14

21,1 km: Erik Uilenhoed oud lid Marieke Bourquin Martin den Hamer Ronald Kolloffel Kim Noordzij Lieuwe van Loon Aad de Bruijn Bert Pellikaan Kees van der Eijk Ed van der Lee oud lid Aad van Leeuwen Aad Vijfwinkel Paul Wolters Martin Bot Conny Mosterd Dim Mureau Rik van der Have Marianne de Grauw Jolande van Mastrigt Leo Harreman Chris Dijkstra Ankie Bosman oud lid Enrico van Wingerden Jacques van Lier Anneke Solognier

34

Tromper Optiek Golden Tenloop Delft 10 km: Marc Meeder 34.35 Frank van Roon Bert Pellikaan 46.48 Lidy Warffemius Peet Jansen 47.09 Evelien van der Kooij

29-5-2014 53.29 55.39 56.41

Smulbosloop Dordrecht 10 km: Nikki Wessels 50.45

29-5-2014 50.46

Ruud wessels

Ladies Run Rotterdam 10 km: Claudia Luijendijk 59.37 Jozette van der Have 1.04.27

Annemerie Klaver

7,5 km: Thea Fazzi Monique Spoelstra

55.32

Vonneke van Dun

58.45

5 km: Karlijn ten Kate Kimberley Neuschwanger

25.00

Lianne Nivo

27.45

Ingrid den Oudsten

29.44 38.47

Astrid Zwaard

1-6-2014 1.06.27 1.13.43

55.39

Dios Lenteloop, Den Hoorn km: Marc Meeder Gerard de Lange Ron van den Berg Ronald Kolloffel Peter Noordam

10 34.40 35.08 35.45 42.16 44.58

5 km: Arie Vliegenthart

21.27

Peet Jansen Rik van der Have Simon Pleijsier Lenie de Visser Jozette van der Have

35

7-6-2014 48.02 50.14 58.50 1.03.48 1.04.15

Clubkampioenschappen 19 juni 2014 1 Gerard de Lange 1e M45 2 Ron van den Berg 2e M45 3 Kim Noordzij 1e Msr 4 Martin den Hamer 2e Msr 5 Ton ten Kate 1e M50 6 Jos van Asselt 3e M45 7 Peter Los 1e M55 8 Eric van Waas 4e M45 9 Paul Wolters 5e M45 10 Aad de Bruijn 1e M40 11 Arie Vliegenthart 6e M45 12 Wernher van der Hoek 2e M40 13 Frans van de Hoek 3e M40 14 Lieuwe van Loon 2e M55 15 Conny Mosterd 1e Vsr 16 Bert Pellikaan 2e M50 17 Arie Warnaar 3e M50 18 Aad Vijfvinkel 7e M45 19 Linda van Steeg 2e Vsr 20 Tim van Waas 3e Msr 21 Eric Klok 8e M45 22 Aad van Leeuwen 3e M55 23 Hans Knoops 1e M60 24 Rik Opschoor 9e M45 25 Esther Oosterlee 3e Vsr 26 Rik van der Have 4e M50 27 Nikki Wessels 4e Vsr 28 Dennis Wortman 4e M40 29 Paul Heskes 10e M45 30 Martin Bot 5e M40 31 Jacques van Lier 5e M50 32 Dim Mureau 6e M50 33 Bert Eeuwijk 2e M60 34 Jordy Lansbergen 4e Msr 35 Gilbert Post 6e M40 36 Jacco Sprong 7e M50 37 Karlijn ten Kate 5e Vsr 38 Robin Stuit 1e Mbeg 39 Chris Dijkstra 4e M55 40 Frank van Roon 5e Msr 41 Marian van Beusichem 1e V50 42 Paul Korstanje 3e M60 43 Kimberley Neuschwanger 6e Vsr

16:55 17:29 18:41 19:29 20:14 20:23 20:32 20:42 20:44 21:08 21:20 21:28 21:45 21:45 21:51 21:52 21:52 21:55 22:17 22:25 22:26 22:40 22:44 22:48 22:49 22:49 23:07 23:23 23:25 23:28 23:33 23:40 23:44 23:48 23:49 23:59 24:03 24:19 24:27 24:32 25:23 25:27 26:06 36

44 Marco Dijkshoorn 45 Annemarie Dijksman 46 Marcel van Veldhoven 47 Menno de Goede 48 Kees van Schie 49 Mieke Wellens 50 Lonneke Jansen 51 Remco den Oudsten 52 Rinus Laats 53 Evelien van der Kooij 54 Ton Theuns 55 Gert Jan Boekestijn 56 Jessica van der Stelt 57 Diana van Leeuwen 58 Sjaak de vries 59 Claudia Luijendijk 60 Alice Starrenburg 61 Inge Boers 62 Thea van der Hoek 63 Jozette van der Have 64 Siem Pleijsier 65 Dennis Groeneveld 66 Corinne Harmoen 67 Jolande Slootheer 68 Katja Haverkamp 69 Erica Bouman 70 Henno Jacques 71 Dick Eichhorn 72 Arie Uiterdijk 73 Cok Zwijnenburg 74 Rene van der Meulen 75 Claudia Dijkshoorn 76 Elma Lievaart 77 Anita Toussain 78 Paula Schouten 79 Frans Dijkshoorn 80 Ron Rijpsma 81 Lenny Molleman 82 Brenda van Wijk 83 Nell Eichhorn 84 Thea van Baalen 85 Leon den Elsen 86 Joke van der Ende

2e 1e 11e 7e 4e 2e 1e 8e 5e 7e 5e 6e 8e 9e 6e 10e 2e 3e 11e 1e 1e 3e 4e 2e 3e 3e 8e 12e 2e 7e 4e 5e 4e 6e 5e 5e 6e 7e 8e 6e 9e 7e 7e

Mbeg Vbeg M45 M40 M60 Vbeg V40 M40 M55 Vsr M60 M60 Vsr Vsr M55 Vsr V40 Vbeg Vsr V45 M70 Mbeg Vbeg V50 V40 V50 M50 M45 M70 M60 Mbeg Vbeg V50 Vbeg V50 Mbeg Mbeg Vbeg Vbeg V50 Vbeg Mbeg V50

26:11 26 26:16 26:28 26:44 26:46 26:47 26:59 27:02 27:23 28:02 28:17 28:17 28:17 28:49 28:55 28:58 29:13 29:15 29:17 29:17 29:22 29:25 29:26 29:45 29:47 29:53 30:05 30:08 31:02 31:30 31:32 31:36 32:01 32:36 32:39 32:52 33:15 34:01 34:02 34:04 34:29 34:32

87 Marianne Steenbergen 88 Paula Olsthoorn 89 Ellen Prins 90 Astrid van der Zwaard 91 Cor van Velzen 92 Paula Lourens 93 Jose Jans 94 Barbara de Groot

8e 4e 10e 5e 8e 11e 12e 13e

V50 V40 Vbeg V40 Mbeg Vbeg Vbeg Vbeg

34:47 34:48 35:02 35:13 35:20 35:27 36:36 37:00

95 Channa Koree 96 Debora Nieuwenhuijzen 97 Margriet de Vries 98 Jan Peute 99 Pauline Stienstra 100 Karin Hoedt de Roos 101 Ingrid den Oudsten 102 Wil Lantinga

37

14e 15e 9e 9e 16e 17e 6e 2e

Vbeg Vbeg V50 Mbeg Vbeg Vbeg V40 V45

37:00 37:00 37:00 37:03 37:34 37:50 39:14 39:15

Conny’s clubkampioenschap 6.30 “MAMAAAA, IK BEN WAKKEEEER!!!” Als je Sophie van 3 ziet zou je niet denken dat ze met gemak de 90 decibel haalt maar vraag maar aan mijn buren, het is toch echt zo! Nou was het ook wel een speciale dag want pappa was die dag jarig en we gingen een dagje naar het Dolfinarium. Nou, dan slaap je niet uit, toch?? 09.00 Serieus..we gaan een dagje uit en het lijkt wel of ik voor 3 weken sta te pakken! 11.00 Zo, we zijn er! Jammer dat het regent…. 11.02 Het lijkt wel of heel Nederland vandaag de schoolreis naar het Dolfinarium heeft gepland. Het hele park ziet geel van de identieke tshirtjes. Ben ik even blij dat Sophie d’r rode jasje aanheeft vandaag.

20.10 O leuk, de leeftijdscategorieën worden gepresenteerd! Alhoewel, het is nu wel pijnlijk duidelijk dat ik een beetje een fossiel in mijn eigen categorie begin te worden…

kaassouflee was.

20.15 De wedstrijd begint. Geen idee wat ik moet verwachten want vorig jaar niet meegedaan dus ik besluit op 4.30 weg te gaan en te zien waar het schip strandt.

Conny Mosterd

20.20 Natuurlijk houd mijn horloge er mee op dus ik heb geen idee wat ik aan het doen ben, behalve me het zwart voor de ogen te lopen. 20.25 Linda loopt een stukje voor me en ik weet in te lopen tot ik bij haar ben.

20.28 Ik nader het 3km punt.. van 15.45 twee jaar geleden kan ik me Motregen gaat nu over in herinneren dat Barbara teplensregen. We hebben zo’n gen me had gezegd: ‘als je beetje alle zeeleeuwen en rond de 3 km was gaan verdolfijnen wel gezien dus we snellen was ik niet met je gaan op huis aan. meegegaan.’ Dus denk ik: wie niet waagt…en gas er17.30 op. Jarige job vraagt: “zeg moest jij niet lopen van20.32 avond?” Euh ja…hoef ik alEen kilometer is eigenlijk leen nog even boodschapeen heel eind?! pen te doen, koken, eten en tas pakken. Dat wordt niks, 20.36 dus op een holletje naar de Nog nooit zo blij geweest snackbar en snel mijn spul- om de finishvlag te zien!! len bij elkaar gegrabbeld. 20.38 19.20 Ik word gefeliciteerd en Dat moest ik nog doen: hor- Frans vraagt hoe ik aan die loge opladen. Nou ja, geen tijd kom en wat ik heb getijd, we zien wel. geten. Tja, en dan schoorvoetend toe moeten geven dat dat een patatje met een

38

22.00 “Schat, ik ben thuis!” Jarige job: “Hee, bloemen! Wat lief, had je toch niet hoeven doen!!”

Uitgelicht Betere houding

Binnenkort is het weer zover. Je wilt aan een loopevenement meedoen en ineens is het bloedheet. Wat nu? Plotseling hoog oplopende temperaturen doen veel lopers de das om, zoals onlangs ook bij de City-Pier-City Loop. Je bent er niet aan gewend en daar helpt geen lieve moedertje met goede raad aan. Het eerste en belangrijkste advies is: verlaag je geplande wedstrijdtempo. Wat kun je nog meer doen? De wetenschappers zijn het er nog niet helemaal over eens, maar er zijn wel enkele waardevolle adviezen. Belangrijk is natuurlijk de beperkende factor te ontdekken. Zo gaat er extra bloed naar je huid, om warmte af te voeren, en dat kan dan mooi niet naar de spieren die graag dat bloed zouden ontvangen.

Je armen vormen een belangrijke ondersteuning van je loopbeweging en – ritme, en wist je dat ook je schouders bijdragen aan je prestaties? Je monnikskapspier of trapezius is een grote spiergroep aan de bovenkant van je rug (tot in je nek). Als je die spieren traint, zorg je voor een betere houding en geef je je borstkas meer ruimte, zodat je beter kunt ademhalen en meer energie kunt vrijmaken.

In vakblad Sportgericht legde bewegingswetenschapper Lennart Teunissen onlangs uit dat ook je hersenen minder bloed ontvangen en onderweg in een soort van slaaptoestand raken. Proeven waarbij met kou en warmte werd gespeeld, en waarbij inspanningen werden verricht, duiden erop dat bij warmte je brein zelf een veel grotere rol speelt dan we altijd dachten. Alleen weten we nog niet hoe je dat kunt manipuleren.

Ook voorkom je zo dat je met opgetrokken schouders rondloopt en je beweegt je met meer ontspanning. Dat scheelt je opnieuw kostbare energie. IJskoud de beste

Wat je wel kunt doen? Precooling - dus van tevoren koelen - is het toverwoord van het laatste decennium. Met een speciaal vest, maar nog eenvoudiger: met koude dranken of ijsslurrie. Nootzaak

Noten hebben jarenlang moeten opboksen tegen een slechte reputatie als vette caloriebommen. Lees wat aman39

delen daar aan kunnen doen.

zwaar overschat. Bij een onderzoek (onder 1700 mensen) zaten de mannen er per week liefst 56 minuten naast. Bijna een heel uur. En de vrouwen ook nog altijd 52 minuten.

Walnoten, amandelen en hun soortgenoten zijn niet alleen overheerlijke dopvruchten, maar zitten ook nog eens boordevol vitaminen, mineralen en antioxidanten. Bovendien zijn de in noten verstopte vetzuren bevorderlijk voor de gezondheid van hart- en bloedvaten en voor je loopprestaties. Amandelen bezitten daarbij nog iets bijzonders. De vezels in deze exclusieve nootjes - afkomstig van de amandelboom hebben een remmend effect op de opname van een deel van het vet in die noten. Bovendien voel je je er sneller door verzadigd. Door natuurlijke compensatie ga je er dus simpelweg minder van eten. Ook een manier om op je gewicht te letten.

De kracht van koolhydraatbommen

Een handje amandelen levert je 35 procent van de dagelijkse aanbevolen hoeveelheid voor vitamine E. Deze krachtige antioxidant beschermt je onder meer tegen aandoeningen als Alzheimer.

We zijn nog lang niet uitgepraat over het wel en wee van aardappelen. Deze koolhydraatbommen helpen nog steeds heel wat lopers op pad. En waarom ook niet?

Hoe lang zit jij per dag?

De oer-Hollandse pieper levert een karrenvracht aan koolhydraten en lopers varen daar wel bij. Ze bieden je ook een goede vorm van vezels en vitamine B6, en zijn daarom gunstig voor een goede darmwerking. Volgens het Voedingscentrum is de milieubelasting door de Nederlandse aardappelteelt laag en worden kunstmest en bestrijdingsmiddelen niet veel gebruikt. Dat moet je dan maar geloven. Rest de vraag of de hoeveelheid koolhydraten niet teveel van het goede is in tijden dat koolhydraten door sommigen als oorzaak worden gezien van obesitas. Het antwoord ontlenen we aan De complete voedingsgids voor sporters.

Zitten is het nieuwe roken, maar hoe lang zit - en sport - jij per dag? Dat is best lastig schatten. Negen uur zitten per dag, dat is ongeveer de grens tussen een gezonde en minder gezonde toekomstverwachting. Ongetwijfeld is die grove grens lang niet de waarheid die op jou slaat, maar je komt deze in publicaties wel vaker tegen. Ook als je veel sport, schijnt zo veel zitten niet best voor je gezondheid te zijn, zo blijkt uit de statistieken.

Aardappelen hebben een behoorlijk hoge glycemische index (GI, 78). Die hoge GI betekent dat de koolhydraten van deze knollen snel bij je spieren belanden, waardoor je als loper een fijne energieboost krijgt. Bovendien gaat het om complexe koolhydraten en dat houdt in dat je extra lang van de geleverde energie kunt profiteren. Zo lang je ze maar verbrandt, is er niets aan de hand.

Hoeveel jij dan sport? Dat wordt meestal 40

Wil je de GI van je maaltijd liever laag houden, dan kun je zoete aardappelen combineren met eiwitrijke producten als tonijn en kipfilet.

Dus kies ook voor een andere ondergrond, andere obstakels en andere snelheden. Bedenk dat je trainingsweek, met bijvoorbeeld drie trainingen, er zo zou moeten uitzien: - langzame korte duurloop - snelheidstraining (vaartspel, inter vallen, tempolopen) - heel langzame langere duurloop Wil je nog een keer trainen, doe dan nog een langzame duurloop. Een bospad zorgt ervoor dat je lichaam anders reageert op de ondergrond dan de harde weg. kies bewust voor afwisseling. kies liever ook voor diverse paren schoenen

Verlaat het rechte pad

Zo zorg je voor afwisselende prikkels van je weefsels en voorkom je dat ze te eenzijdig en daardoor te zwaar belast worden. Gegarandeerd dat je minder geblesseerd raakt. Superfoods of supervoeding

De weg naar blessures is geplaveid met asfalt. Zorg daarom voor wat meer variatie en obstakels. Als je blessures wilt voorkomen, moet je ervoor zorgen dat je het lichaam niet steeds op dezelfde manier belast. Wat je dus juist niet moet doen: elke keer hetzelfde rondje hardlopen. En nog slechter: telkens op je horloge kijken of je wel sneller liep. Vooral dat laatste is gevaarlijk. Je kunt immers niet steeds sneller lopen en dus raak je gefrustreerd. Je loopt bovendien steeds zo hard mogelijk, en vergeet dus dat rusten even belangrijk is dan belasten. En je vergeet dat dé manier om blessures te voorkomen bestaat uit variatie.

Nu het Voedingscentrum waarschuwt voor te veel geloof in superfoods, hebben wij nog wel wat traditionelere supervoeding voor jou. Zoals taugé, feta en ansjovis.

Taugé Taugé zijn spruiten van de mungboon. Ze zitten barstensvol B-vitaminen en mineralen. Verwerk ze in je roerbakschotel, soep of salade. Feta Feta wordt bereid uit geiten- en schapenmelk en bevat naast linolzuur – een krachtige antioxidant – ook vitamine B12 en B2. Ansjovis Net als veel vette vis bevat ansjovis omega-3 vetzuren en een goede dosis weerstandsbevorderend selenium. Het geeft smaak aan je salades en het vet zorgt ervoor dat antioxidanten gemakkelijk wor-

In een nieuwe studie, onlangs gepresenteerd op een congres van het IOC, werd weer eens aangetoond dat het de variatie is die blessures voorkomt. Hoe je dat kunt bereiken: Door niet steeds hetzelfde rondje te lopen. 41

den opgenomen. Ga voor verse ansjovis in plaats van de (te) zoute exemplaren in blik.

is juist gunstiger tijdens kortere intervallen (6 x 200 met pauzes tot twee minuten). Je kunt ook nog langere intervallen doen (bijvoorbeeld 3 x 2000 meter) en dan is het voldoende om tijdens de pauze van ongeveer vijf minuten niet eens zoveel langzamer te lopen.

Rustig pauzenummer

Meesterlijke tip

Als je intervaltraining doet, hangt veel af van de rustpauzes tussendoor. Hoe pak je dat aan: wandelen of joggen? Lees het advies. In ongeveer 20 procent van je trainingsschema zou je plaats moeten maken voor snelle trainingen. Dat valt best mee toch? In dat geval kies voor je voor snellere tempo's van 200 tot bijvoorbeeld 2000 meter. Veel hangt af van de rust tussendoor, zodat je elke versnelling ook echt goed en snel kunt doen. Want het is wel de bedoeling dat je bij 8 x 400 meter, de achtste keer zeker zo snel bent als de eerste.

De winter is voorbij en voor velen is dat het sein om het lopen te intensiveren en misschien wel naast de duurlopen ook intervallen te plannen. Zo moeilijk hoeft dat niet te zijn. Je doet wekelijks enkele duurlopen van 5 tot 10 kilometer en vraagt je af waarom je niet eens sneller wordt. Het antwoord is duidelijk: er missen snelheidstrainingen in je programma. Denk nu niet dat je ingewikkelde schema's moet zien te vinden, want zo moeilijk is het niet.

Om uit te rusten ben je vast vaak geneigd om met je handen op je knieën te steunen. Toch is het beter om in beweging te blijven. Zo scoor je beter tijdens je volgende loopjes en dat doordat het bloed blijft stromen en zo afvalstoffen kan afvoeren. Je hoeft echter niet altijd te blijven joggen, want staan en wandelen helpt je ook al een eind op weg. In dat geval worden er juist stoffen afkomstig uit de energieproductie gerecycled en klaargemaakt om opnieuw te gebruiken.

De Duitse master Reinmund Hobmaier (50+) geeft een eenvoudig en duidelijk voorbeeld: 'Tempowisselingen zijn het effectiefst en de kortste weg om na de winter in vorm te komen. Ik plan dan een trainingsloop van tien kilometer met steeds de ene 500 meter rustig en de volgende 500 snel.' Als dat eenmaal goed gaat, kun je het snelle deel ook uitbouwen tot 1000 en veel later zelfs tot 2000 meter. Daarbij mag je ook korter dan tien kilometer lopen.

De keuze wat je in de pauze doet, is afhankelijk van wat je wilt bereiken. Zo duurt het minstens anderhalve minuut voordat je door actief herstel (dribbelen, joggen) melkzuur* kunt afvoeren. Dus als je pauze korter is, heeft dat geen zin.

* Inmiddels is bekend dat het niet melkzuur is dat je spieren doet blokkeren, maar een verband met het functioneren van de spieren en het melkzuurgehalte is er wel.

Joggen is daarom beter als je drie tot vier minuten rust hebt, tijdens intervallen van bijvoorbeeld 5 x 1200 meter. En wandelen 42

Spieren nooit te oud

Toch kun je de gevolgen van het verlies behoorlijk beperken door je spieren te trainen. Aan de Wageningen Universiteit promoveerde Michael Tieland op dit onderwerp. In een experiment dat werd beschreven in vakblad Sportgericht, zag hij dat zelfs heel fragiele ouderen van ongeveer 78 jaar nog veel aan spierkracht konden winnen (tot wel 40 procent). Voorwaarde was wel dat de oudjes voldoende eiwitten innamen, minimaal 25 gram per hoofdmaaltijd, en dat was een stuk meer dan ze gewend waren. Hoeveel jij per dag moet nemen? Uit de Voedselconsumptiepeilingen (bron: Voedingscentrum) blijkt dat Nederlanders gemiddeld meer dan genoeg eiwit binnenkrijgen. Mannen tussen 19 en 30 jaar eten zo'n 95 gram eiwit per dag en vrouwen in die leeftijd circa 68 gram.

Je wordt ouder papa, geef het maar toe. En dus raak je ook steeds meer en steeds sneller spieren kwijt. Toch is het nooit te laat om daar wat aan te doen.

Gemiddeld hebben gezonde mensen per kilogram lichaamsgewicht 0,8 gram eiwit per dag nodig. Dat komt neer op zo'n 56 gram eiwit voor iemand van 70 kilo. Voor sporters gelden aanvullende cijfers: neem in een belangrijke trainingsfase binnen twee uur na een zware training per kilo lichaamsgewicht 0,3 gram eiwitten.

Vanaf je dertigste begin je spiermassa kwijt te raken. Aanvankelijk ongeveer vier procent per tien jaar, later zes tot tien procent per decennium. Het is een even onontkoombaar als vreselijk vooruitzicht, want je verliest niet alleen massa, maar ook kracht.

43

Fred’s hoekje DE WEKEN NA ROTTERDAM Na de marathon van Rotterdam heb ik een week rust genomen om het daarna weer rustig op te pakken en mijn C groep voor te bereiden op de halve of hele marathon van het Westland. Ikzelf zou deze niet lopen vanwege organisatieverplichtingen voor de marathon. Ik heb dan ook weinig wedstrijden gelopen in die tijd want wat ik wel merkte is dat het lichaam toch moet herstellen.

omdat het warm was en de EHBO graag vooraan wilde staan. Er was water, sportdrank en bananen. Gelijk na de finish kregen de deelnemers de medaille omgehangen door drie charmante dames. Hierna het handdoekje, wat ze na de finish gelijk konden gebruiken. Na de start van 450 marathonlopers en 570 halve marathonlopers, waarvan ongeveer 100 avw’ers, werd alles in gereedheid gebracht voor de finish. Ik stond zelf achter de finish voor de opvang richting EHBO of water om ze even te laten bijkomen en ongewenste mensen uit dit vak te verwijderen. Nu weet ik pas, omdat ik nu eens aan de andere kan stond, hoeveel emoties er vrij komen. Zeker bij de marathonlopers na de finish. Ik heb dan ook zeer genoten van dit evenement, ik heb er veel tijd ingestopt maar het is het zeker waard.

Trainingsloop 4 mei Deze zondag stond in het teken van de laatste test voor de Westland Marathon. De mogelijkheid bestond om 1,2,3,4 of 5 rondjes te lopen van 6 kilometer. Het was warm en er waren genoeg deelnemers. Er waren helaas wel te weinig hazen, maar de oorzaak was de voorjaarsvakantie. Ik had me ook opgegeven voor een tempo van 6 vak samen met Marcel en Ruud. Mijn planning was om 3=18km te lopen maar ik besloot na de 2 ronde het voor gezien te houden. Marcel en Ruud namen het over maar helaas, Marcel moest na 4 ronden afhaken met een kleine blessure en dus heeft Ruud het alleen afgemaakt. Het was weer een nuttig evenement voor de deelnemers aan de WM.

Roparun 2 pinksterdag Samen met Nell en Ruud op de fiets om naar de finish van de Roparun te kijken. Eerst via de Beneluxtunnel richting Barendrecht en zo naar de Heinoordtunnel waar we Gilbert en Marjorie tegen kwamen om ze naar de Coolsingel te begeleiden. Het is en blijft een feest.

e

e

Westlandmarathon 25 mei Op deze mooie dag vond de marathon en de halve marathon plaats met start en finish in Maassluis. Ik had me niet ingeschreven voor dit evenement want vrijwilligers zijn altijd nodig. Het evenement werd georganiseerd door 3 verenigingen te weten AVW, Thoff en Olympus 70. De route liep door Maassluis, Maasland, De Lier, Maasdijk, ‘s Gravenzande, Naaldwijk en zo weer langs Maasdijk naar Maassluis.

Maaslandloop 13 en 14 juni Even in het kort vanwege tijdgebrek, de volgende keer iets uitgebreider. 9 Weken na de Rotterdam Marathon en 3 weken na de Westland Marathon stond de Maaslandloop op het programma. Tijdens deze estafetteloop hebben we zeer goed weer gehad, de verzorging was perfect en we hebben ook nog kunnen genieten van het WK duel Spanje-Nederland omdat we ver op ons schema voor liepen.

Ikzelf ben in ieder geval het hele weekend, van vrijdagochtend vroeg tot zondagavond, bezig geweest met de voorbereiding van dit evenement. Op vrijdag de materialen opgehaald en de benodigdheden per drankpost en ‘s middags de startnummers ingepakt. Zaterdagochtend om 9.30 uur, met totaal 30 vrijwilligers, 480 lunchpakketten gemaakt. ‘s Middags werden de materialen voor de drankpost al weggebracht of opgehaald zodat niet alles op de zondagochtend terecht kwam. Zondagochtend om 6.45 uur ontbijten bij AVW om daarna de start en finish op te bouwen.

Op het programma staat 5 juli de Kadeloop in Schipluiden en 26 juli Maasdijk. Fred Lantinga

Alle materialen waren aanwezig dus zonder moeite werd het startvak opgebouwd. Het finishvak hebben we nog even aangepast 44

45

46