.PDF
Waarde Leden, Het is mij een waar genoegen om dit voorwoord te mogen schrijven. Per 1 februari heeft het oude bestuur van de VSAE namelijk het stokje overgedragen aan een nieuw bestuur, welke bestaat uit Daan, Joep, Myrna en mijzelf. Na een weekje wintersport van Daan en Joep met onze vereniging werden we naar de Krater gelokt voor een meeting met de RvC. Uiteindelijk bleken we geen meeting te hebben, maar een ontvoering naar Texel! Het was een zeer onverwachts begin van onze ontgroening, georganiseerd door de sjaars. Na ons in matrozenpakjes te hebben gehesen en een opblaasboot te hebben opgeblazen, werd van ons verwacht met allerlei attributen het eiland op 2 fietsen te doorkruisen. Tijdens onze reis moesten we allerlei opdrachten uitvoeren, wat voor hilarische taferelen zorgde. De volgende ochtend hebben we, 3 uur te laat (foutje..), een oorlogsschip in Den Helder staan schrobben, waarna we, eenmaal op de UvA teruggekeerd, 15 liter vla over elkaar heen hebben moeten gieten. Wat een ontgroening! We sloten de ontgroening af onder het genot van een drankje op de maandelijkse borrel, waar we helaas niet ons zelfgeschreven levenslied mochten zingen met onze gouden keeltjes. We hebben al heel wat activiteiten mee mogen maken in ons nog jonge bestuursjaar. Zo heeft de LED plaatsgevonden in
Actieve VSAE’er worden? Ben je, misschien wel door deze uitgave van de AEO.pdf, geïnteresseerd geraakt in een bepaalde commissie? Of wil je gewoon wel eens weten wat voor mogelijkheden er zijn om actief lid van de VSAE te worden? Neem dan contact op met Sharita Wolswijk.
[email protected] 020–5254134
Rotterdam en zijn we met 25 studenten naar Wijk aan Zee afgereisd om de eerste editie van de Risk Intelligence Competition te mogen aanschouwen. Ik durf te zeggen dat dit laatste een groot succes was en daarmee een blijvertje is! Tijdens het schrijven van dit voorwoord zijn er al heel wat commissies hard aan het knallen om ook dit jaar weer hun project zo goed mogelijk neer te zetten. In het bijzonder de commissies voor de Econometric Game en de KBR, aangezien deze projecten al in april en mei plaats zullen vinden. Ook zal er de volgende maand weer een party worden neergezet door de feest’cie, hopelijk net zo’n knallende als Ice Gold! Ik heb er zin in om er met mijn medebestuursgenoten een fantastisch jaar van te maken! Graag zou ik willen afsluiten met de mededeling dat jullie allemaal te allen tijde van harte welkom zijn op de VSAEkamer, de maandelijkse borrels en de activiteiten en ik hoop jullie daar dan ook allemaal te mogen verwelkomen. Veel succes met opdrachten, scripties, tentamens en alle andere dingen die ik vergeten ben en veel leesplezier gewenst met deze AEO.pdf! Sharita Wolswijk Voorzitter VSAE 2011
maart 2011 jaargang 11 nummer 02
MAART 2011 In deze editie: BESTUUR 2011 UITGELICHT! COMMISSIE UITGELICHT Eerstejaarscommissie Ontgroening IceGold Risk Intelligence Competition Actuariaatcongres Wintersport LED Consultancy Event Foto’s: Cocktailborrel IceGold Wintersport Ontgroening RIC Actuariaatcongres Januariborrel VSAE Roetersstraat 11 Kamer E2.02-E2.04 1018 WB Amsterdam
020 -525 4134
[email protected] www.vsae.nl
AEO.PDF / MaART 2011
BESTUUR UITGELICHT Myrna Hennequin Penningmeester
Daan Oosterbaan Commerciële Zaken
Sharita Wolswijk Voorzitter & Interne Zaken
Joep Lustenhouwer Secretaris
Myrna maakte voordat ze het bestuur in ging naam in onder andere de Almanakcommissie en Econometric Game. Eigenlijk weten we nog maar weinig van Myrna. Toen de Eerstejaarscommissie van 2008 werd uitgelicht in AEO.docx, was te lezen dat Myrna houdt van jongens die een leuk mutsje op hebben. In de jaren daarna zijn we erachter gekomen dat niet alleen mutsjes indruk maken, maar ook een vlotte babbel het ijs kan breken. Myrna is getogen in het pittoreske West-Knollendam, dat zo klein is dat er niet eens bussen rijden of borstels verkocht worden. Wonen in Amsterdam is voor Myrna daarom een hele ervaring en naar het schijnt ontwikkelt ze zich steeds meer tot feestbeest. Mocht er enige InDesign kennis nodig zijn, weet dan dat je op Myrna kan rekenen, en de functie van penningmeester vervullen zal haar weinig moeite kosten, denken wij.
Sharita heeft een imposant VSAE-verleden: zo kennen we haar onder andere als voorzitter van de feestcommissie en Risk Intelligence Competition. Het is daarom ook niet verassend dat zij dit jaar de voorzittershamer in handen heeft. De laatste jaren kenmerkten voorzitters van de VSAE zich door het krijgen van een relatie met een VSAE’er tijdens het bestuursjaar, maar aangezien Sharita al bezet is door VSAE-coryfee Tim P. lijkt dat er dit jaar niet in te zitten. Met Sharita als voorzitter verwachten wij een jaar vol vrolijkheid en gezelligheid op de VSAE-kamer, al vrezen we voor een vervanging van voetbal door het haar zo geliefde volleybal tijdens de LEVT. In het recente verleden heeft Sharita bewezen ook financieel zware tijden goed te kunnen doorstaan door na een reis door Thailand zonder geld te shinen op The Strip in Albufeira. We verwachten daarom dat onder Sharita’s bezielende leiding niets onmogelijk is dit jaar.
Daan Oosterbaan moet dit jaar als commerciële zaken het geld binnen gaan halen voor de vereniging. Eerste stap richting het grote geld was een bezoekje aan de kapper. Het staartje heeft plaatsgemaakt voor een kapsel waar de vrouwelijke recruiters bij wegdromen. In de wandelgangen wordt hij al Antonio Banderas genoemd. Daan is tweedejaars en heeft zijn propedeuse nog niet, maar verwacht deze tijdens het bestuursjaar wel te halen. Wellicht is het verstandig dat hij even navraag doet bij Shari en Allon over de haalbaarheid van dit streven. In zijn vrije tijd is Daan fanatiek zwemmer en hij kan je daarom van alles vertellen over zwembaden. Grote, kleine, met tribune, zonder tribune, niks is te gek. Daan is vrijgezel, maar er gaan de nodige geruchten dat er binnen het bestuur nu al zo af en toe enige vonken overspringen. We zijn benieuwd.
Joep is voor menig VSAE’er de grote onbekende van het nieuwe bestuur. Zonder enige VSAE-ervaring springt deze 21-jarige ‘man met de losse handjes’ het diepe in als secretaris. Enige ervaring met besturen heeft Joep wel. Als voorzitter van de ACDC-fanclub is die vereniging een ongekende bloeiperiode ingegaan. Eerste wapenfeit dat zeker een plekje verdient in deze introductie is zijn ontmoeting met het Kraketbestuur. Tijdens het VSAE-Kraket bowlingtoernooi verwarde hij ze met eerstejaars VSAE’ers. Joep woont nog in Diemen-Zuid en is vrijgezel, maar de verwachting is dat hij binnenkort zal zwichten voor de verleidingen van Amsterdam en/ of één van de nieuwe eerstejaars studentes. Ten slotte is deze Formule 1 fan de nieuwe coördinator van de AEO.pdf-commissie, dus houd hem te vriend, want zijn scherpe, frisse blik samen met zijn zeer goed ontwikkelde analytische vaardigheden zijn een dodelijke combinatie. D. de Bruin
Ontgroening Wij hadden een sterk vermoeden dat onze ontgroening op donderdag 10 februari zou plaatsvinden, aangezien het oude bestuur erop aandrong de borrel op die dag te houden. We waren echter zo overmoedig te denken dat het de commissie nooit zou lukken ons ‘s nacht al uit bed te lichten en gingen er dus vanuit dat we slechts een dagje hoefden te overleven op een voor ons relatief bekend tijdstip. Hevig waren wij dan ook geschokt toen de vergadering met de Raad van Commissarissen een farce bleek te zijn. Onze telefoons, portemonnees en sleutels werden in beslag genomen en we werden door Tara en Nuria met zijn vieren op de achterbank van een auto gekwakt. Deze eerste dag kan verder omschreven worden als een leuk dagje uit, met als hevigste ontbering 12 kilometer fietsen op twee fietsen in het “Texelse heuvelland”. We hadden eigenlijk verder moeten fietsen, maar toen we de commissie tegenkwamen op een terras en heel zielige gezichten opzetten, mochten we daar al met zand gaan spelen (in plaats van bij de Slufter) en kregen we ons avondeten: een pakje spaghetti en twee potten saus. Zonder middelen om dit te bereiden had dit uit kunnen lopen op een hongerige avond, ware het niet dat een heel aardige horeca-eigenaar ons aanbood gratis van zijn buffet te eten. Vervolgens mochten we de hele avond drinken in een bar waar de commissie al vooruit had betaald en waar we redelijk wat rondjes Jutter (een soort Jäger) van het huis kregen. Toen de bar dichtging kregen we hotelsleutels en mochten we zowaar lekker gaan slapen. Een niet gevonden brief en 14 gemiste oproepen later, gingen we met drie uur meer slaap dan door de commissie gepland weer richting het vaste land. Dankzij een heldhaftige fietstocht tegen de wind in wisten we op het nippertje de boot van 12 uur te halen. In Den helder mochten we lekker het dek van een oude boot schrobben, waar we vervolgens een rondleiding kregen van de opa van Tara. Omdat Tara ziek was en misschien ook wel omdat we drie uurtjes te laat waren, kregen we daarna al onze spullen terug, waardoor we met de trein naar Amsterdam konden en het geplande liften ons bespaard bleef. Op de VSAE-kamer aangekomen hadden we de eer deel te nemen aan de Grote Vlaquiz, waarbij door veel foute antwoorden zo’n vijftien liter vla over ons heen is gegaan. Daan had niet alleen de meeste vragen goed, maar genoot er ook intens van om zijn collega’s tergend langzaam onder te gieten met vla. Dit was natuurlijk niet de meest prettige ervaring, zeker omdat er geen handdoeken aanwezig waren om onszelf enigszins schoon te krijgen, maar zonder dit onderdeel had ons dagje uit niet voor ontgroening kunnen doorgaan. J. Lustenhouwer
AEO.PDF / MaART 2011
Ode aan de secretaresse Op de melodie van “Drunken Sailor” Meeting RvC in de Krater Maar niet veel minuten later Zat niet RvC in de Krater Maar Nuria en Tara Geblinddoekt bij elkaar op schoot Gingen wij op weg naar de boot O wat was dat een gekloot Maar we hadden Tara Op twee fietsen met z’n vieren Lieten wij ons doek versieren En na kilometers klieren Vonden wij toen Tara Met een mooie opblaasboot Over het strand, op elkaars schoot Werd het bijna onze dood En toen weer iets met Tara De pasta was hard, de saus was koud We kregen het wel erg benauwd Maar dat was niet onze fout Het was de schuld van Tara We struinden rond zonder geld Een goed diner van onze held Binnen werden wij gebeld En raad eens... Het was Tara! We moesten hier nog lang verblijven De opdracht was een liedje schrijven Met heel veel bier in onze lijven Goddank… Zonder Tara! Bestuur 2011
Risk Intelligence Competition De wat? De RIC! Voor het eerst in de geschiedenis van de VSAE introduceren we dit jaar de Risk Intelligence Competition! Na maandenlange voorbereidingen door de commissie was het dan eindelijk zover. Rond een uur of negen verzamelden 25 uitverkoren econometristen zich op donderdag 17 februari op Centraal, om af te reizen naar het illustere Wijk aan Zee. In de koffers geen zwembroeken of snorkels, maar enkel maatpakken, dassen en gelakte schoenen, want er moest de komende dagen serieus gewerkt gaan worden! Twee dagen lang zouden deze 25 deelnemers in teams van vijf gaan strijden om mooie prijzen, eeuwige roem en natuurlijk het recht om zichzelf winnaar van de Risk Intelligence Competition 2011 te noemen. De concurrentie was hoog, want enkel de beste C.V.’s waren door de selectie gekomen. Onder de aanwezigen waren dan ook enkele pronkstukken van de VSAE: denk aan de communicatief zeer vaardige Daan de Bruin, de PhD-to-be Frank van Berkum en de zelfverklaarde Excel-meester Ewout Schotanus. Overige aanwezigen waren onder andere de niet te onderschatten Alexander Schram, de charmante Kees Vermunt en Roel de Waal Malefijt, die met zijn Powerpoint-C.V. eerder al een verpletterende indruk had achtergelaten op de VSAE-kamer. De komende twee dagen zou dit selecte gezelschap zich moeten gaan buigen over een drietal cases op het gebied van Risk Management, elk verzorgd door een ander bedrijf. De aanwezige bedrijven dit jaar waren Deloitte, Nationale-Nederlanden en de VSAE-vesting Zanders. De arena van dit intellectuele spektakel was het prachtige Hotel Hoge Duin te Wijk aan Zee. Van buiten leek het weinig indrukwekkend, maar van binnen zag het er geweldig uit! Voor alle deelnemers waren hotelkamers geregeld met een mooi uitzicht op de zee. Daarnaast zouden we de komende dagen een enorme vergaderzaal
tot onze beschikking hebben. Voordat we aan het werk gingen kon er echter eerst geluncht worden. Aan eten geen tekort in dit hotel. Het buffet bleek rijkelijk gevuld met allerhande broodjes, salades, fruit en andere snacks. Na onze magen goed gevuld te hebben, was aan Deloitte de grote eer van de kick-off. Vier consultants hadden hun werk voor één dag opzij gezet om onze masterstudenten de fijne kneepjes van Asset Liability Management (ALM) bij te brengen. Drie uur lang kregen de studenten de tijd om de ideale portfolio van assets samen te stellen, om hun resultaten vervolgens overtuigend te presenteren. De consultants bleken niet van plan het ons makkelijk te maken, want de VSAE’ers die het woord namen moesten een hels vragenvuur doorstaan. Uiteindelijk waren de werknemers van Deloitte echter zeer tevreden met de resultaten. Nadat de twee winnende groepen waren uitgekozen, was het alweer tijd om richting de borrel te gaan! Bier nuttigen en recruiters te woord staan, het bleek een gezellige combinatie. Toen de heren en dame van Deloitte weer richting Den Haag gingen, was voor ons het moment om met z’n allen een strandtent op te zoeken om verder te borrelen tijdens het eten. De tap bleek niet ongebruikt te zijn gebleven, getuige de hilarisch lamme verhalen van een niet nader te noemen commissielid tijdens het diner. De sfeer leed er allerminst onder, waarop we maar besloten om het lokale uitgaansleven (voor zover men dat kent in Wijk aan Zee) onveilig te gaan maken. Aan het eind van de avond leek de RIC al bijzonder geslaagd, maar we hadden zelfs nog een dag voor de boeg! Op dag twee waren NationaleNederlanden en Zanders aan de beurt. De cases bleken deze dag nog leuker te zijn dan op donderdag, dus de motivatie bleef - ondanks het slaaptekort - erg hoog. De teams waren inmiddels goed op elkaar ingespeeld, maar daarnaast was ook de competitiedrang enorm toegenomen. Het team van Daan O., Julien, Stef, Steven en Marleen bleek hun verlies op de eerste dag goed te willen gaan maken. Dat lukte, want behalve de case van Nationale-Nederlanden sleepten zij ook de afsluitende case van Zanders in de wacht! Na enig beraad van de commissie werden ze bovendien ook uitgeroepen toch algemene winnaar, waardoor ze bovenop de prijzen van NN en Zanders ook nog eens een dinercheque van 40 euro per persoon cadeau kregen! Na deze feestelijke huldiging vond het afsluitende diner plaats. Toen ook daar de laatste visitekaartjes waren uitgewisseld gingen we tenslotte vermoeid maar voldaan op weg terug naar Amsterdam. Het waren in elk geval twee geslaagde dagen! Volgend jaar weer? S. Verhoeven
AEO.PDF / MaART 2011
Partyhardy - Ice Gold Het niveau van de eerstejaarscommissie wordt elk jaar getoetst aan het succes van het eerste feest van het jaar. De herfsteditie vond wederom plaats in het inmiddels beruchte Club Home, locatie bij uitstek voor VSAE’ers om nét iets teveel tequila te nuttigen. De verwachtingen waren dus hooggespannen. Het thema dit jaar: Ice Gold! Het perfecte excuus voor de dames om de meest foute en oogverblindende kettingen, oorbellen en andere H&M-artikelen op de kop te tikken. Een groot leger van zilver-en-gouden VSAE’ers verzamelde zich tegen het begin van de avond nabij het Rembrandtplein, om het eerste feest van het jaar in te luiden. Voor de mannen was het thema dit jaar een iets grotere uitdaging - onder econometristen blijkt het aantal Toppers-fans vrij beperkt te zijn. Toch werden de eerste gouden jasjes, dassen en sjaals al snel gespot. Zodra de zaal gevuld raakte, kon de muziek op vol volume en kon het feestje
losbarsten! Dankzij de inspanningen van onder andere Helios en Sarphati stond de zaal vol met niet alleen econometristen, maar ook studenten Neerlandistiek, Sociale Geografie en meer van dat soort geinige vrijetijdstudies! De sfeer zat er in elk geval goed in. Het duurde dan ook niet lang voordat de eerste biertjes, slingers en andere gouden gadgets door de zaal vlogen. De geniale
maskers van onze eigen heren Ruben en Rashid (bij deze omgedoopt tot het VSAEfeestduo R&R) wisselden verreweg het meest van persoon, props dan ook voor deze geweldige outfit. Overigens bleek Rashid moeilijk om te kunnen gaan met al dit goud. Hij moest vroegtijdig het veld ruimen, maar we hebben van je genoten! Ook genoten hebben we uiteraard van Nuria, die dit keer niet in kerstjurkje, maar minstens zo vrolijk, vriendelijk door de beveiliging werd verzocht de roes thuis uit te gaan slapen. Ach, dit hoort nou eenmaal bij een mooi feestje in Club Home, we zien dit als redactie dan ook als een groot compliment voor de huidige feestcommisie! Laat het volgende feest maar komen… S. Verhoeven
Landelijke Econometristendag Dinsdag 15 februari was het weer zover: de Landelijke Econometristendag vond plaats. Om half acht ’s ochtends zetten maarliefst tien VSAE’ers met de trein koers naar Rotterdam. Tijdens de ontvangst met minuscule kopjes thee en koffie werd dit aantal zelfs meer dan verdubbeld door leden die om al dan niet legitieme redenen op eigen gelegenheid waren gekomen. Na het welkomstwoord en de eerste case was het tijd voor de lunch. Er stonden verschillende tafels met broodjes, maar om onverklaarbare redenen ging iedereen steeds naar dezelfde tafel en werd er pas gekeken naar een mogelijke andere tafel als alle broodjes zo goed als op waren. Ondanks dit, vanuit ORM-oogpunt gezien, suboptimale gedrag waren de meesten nog wel in staat
om de tweede case goed te maken (al kan ik niet uit eerste hand garanderen dat dit bij de ORM-bedrijven ook het geval was). Hierna konden we rustig achteroverleunen terwijl Greg Shapiro ons prachtige landje belachelijk maakte. Vervolgens was er gelegenheid om van de lange dag bij te komen op de borrel, mits je tenminste in staat was een goed excuus te vinden om bij een recruiter weg te lopen en wat te drinken te halen. “Ik wil bier” werd veelal niet als geldige reden geaccepteerd. Een andere tactiek was in een wijde boog om de recruiters heen lopen en bij een tafeltje in de hoek te gaan staan. De doeltreffendheid van deze tactiek is empirisch bevestigd door ondergetekende. Op het diner konden interessante gesprekken met mensen
uit het bedrijfsleven worden gevoerd, of waarschijnlijk net zo interessante gesprekken met andere VSAE’ers. In dit laatste geval was de verleiding om veel te drinken voor sommigen wel iets groter (toch Steyn H.?). Nadat onze magen redelijk, maar niet overdadig, gevuld waren, zetten welgeteld zes leden koers richting het feest en hiervan was om 1 uur naar eigen zeggen alleen Lianne over. De overige VSAE’ers zagen van tevoren al in dat het Rotterdamse feest hem niet helemaal zou worden en gingen na een lange, memorabele dag weer lekker met de trein naar huis. J. Lustenhouwer
Consultancy Event Op dinsdag 9 en donderdag 11 november organiseerden NSA, Sefa en VSAE gezamenlijk het Consultancy Event. Dit jaar was het eerste jaar dat de VSAE deelnam aan dit project. Beide dagen waren twee van de grootste strategy consultants aanwezig om studenten AEO, Economie & Bedrijfskunde en Natuurkunde door middel van een case kennis te laten maken met het werk als strategy consultant. Dit alles vond plaats in het mooie Museum Geelvinck Hinlopen Huis aan de Keizersgracht. Op de dinsdag waren Bain & BCG aanwezig, terwijl op donderdag McKinsey en Booz de cases verzorgden.
Ondergetekende had de eer te zijn geselecteerd voor de donderdag. Begonnen werd met de case van McKinsey. Het onderwerp was de eventuele Olympische Spelen van 2028 in Nederland. Doel van de overheid is om dan tot de top 10 van het medailleklassement te horen en aan de studenten was de taak de vraag hoe dit te realiseren te beantwoorden. Dit werd gedaan door een boom van subvragen te maken en deze te beantwoorden met de aangeleverde informatie en data. Na de lunch was het tijd voor de case van Booz. Deze ging over de vraag hoe makelaars om moeten gaan met social media. In hoeverre
komt door de opkomst van de verkoop van huizen via social media, de makelaarsbranche in gevaar en op welke manier kunnen ze inspelen op de veranderende markt? Als rode draad door de dag heen was er nog een verhaal van de voorzitter van de commissie, die elk moment aangreep om de aanwezigen zijn evangelie en anekdotes te verkondigen, maar niemand begreep er eigenlijk iets van. Na de afsluitende borrel was de geslaagde dag ten einde en keerde iedereen in de stromende regen huiswaarts. D. de Bruin
AEO.PDF / MaART 2011
Congres Langlevenrisico De aanloop naar het Actuariaatcongres was dit jaar bijzonder spannend. Volgens sommigen zelfs vergelijkbaar met het rampjaar 1876, waarin op de ochtend van het congres de biertap vermist bleek te zijn. Als objectief verslaggever zal ik mijzelf echter niet in deze heikele discussie gaan mengen en u enkel de feitelijke gebeurtenissen voorleggen zoals deze zich voordeden omstreeks de achtste van december. Het eerste onheil vond plaats op de donderdag voor het congres. Om precies vijf minuten over drie ontving voorzitter Frank van B. een onthutsend telefoontje van vier strippers. Deze stonden geboekt als vermaak bij de lunch. Naar verluidt, vonden zij hun act als opwindende actuarissen echter een te grote opgave. Commissielid Bas R. en ondergetekende stelden voor deze show voor hun rekening te nemen, maar dit werd hen met klem ontraden door het vrouwelijke deel van de commissie: Patricia Z., Sara B. en Tara D. Nog maar amper bekomen van de klap, kregen we alweer een volgende schok te verwerken toen er een fax, geadresseerd aan de commissie, binnen rolde. Op de eerste pagina waren de volgende drie woorden te lezen: WE HEBBEN MAX. De rest van het bericht leerde ons dat het hier het alom geliefde commissiekonijn betrof. De reden voor de ontvoering van het weerloze knaagdier was een openstaande gokschuld van eigenaresse Tara bij rivaliserende studievereniging Kraket. Gelukkig lukte het Bas R. via een laatste sprint in sponsoringopbrengsten om
het losgeld bij elkaar te krijgen en Max te bevrijden. Het konijn maakt het inmiddels goed en Tara heeft aangegeven hem binnenkort weer gewoon uit te laten met zijn tuigje. De rest van de maand was niet minder hectisch, vanwege onder meer de onthutsende geruchten over een dalende levensverwachting. Dat deze drukke periode zijn tol eiste van de commissie werd duidelijk op de dag van het congres. Op aanwijzing van de Voorzitter verzamelden we allen om zes uur stipt voor de grandioze kerkdeuren van onze locatie “De Duif” aan de Prinsengracht. Een korte inspectie van de troepen maakte duidelijk dat de commissieleden dodelijk oververmoeid waren. De eens zo fiere commissie leek in niets meer op hun oude zelf, men was uitgeput, uitgehongerd en de marteling door slaaponthoding bleek de laatste druppel te zijn.
Zelf vond ik een knus slaapplekje achter het altaar, anderen zochten hun heil bovenop het orgel, onder de preekstoel en in het doopvont. Toen Frank ons met geen mogelijkheid meer wakker kreeg, besloot hij de hulptroepen in te schakelen. Het welbekende M-teken verscheen aan de hemel en binnen twee minuten vloog Super-Actuaris Hans de Mik het kerkgebouw binnen. Aangevuld met de commissie van volgend jaar slaagden Frank en Hans erin om de dag tot een succesvol einde te brengen. Ondanks het hevige gesnurk van achter het altaar en het orgel, gaven actuarissen vanuit het hele land toch aan dat zij veel hadden geleerd over het onderwerp “Langlevenrisico”.
waarschijnlijk geen consensus over gevonden, maar het mooiste uizicht was in ieder geval te vinden op de 3300 meter hoge “Pic Blanc”. Een grote meevaller voor de beginners was dat er vanaf deze top ook een lift naar beneden ging, zodat het mogelijk was van het schitterende panorama te genieten zonder je in je eerste week al te wagen aan een zwarte piste. Aan het eind van een dag met de lift weer aangekomen in het dorp had men twee keuzes: afdalen naar de appartementen, of afdalen naar de Yetibar om te profiteren van Happy Hour. Dit was voor velen geen lastige beslissing. Vervolgens was het tijd om te koken. Als we afgaan op de brandgeur die af en toe in de gangen hing en de verhalen over pannen die niet meer schoon waren te krijgen, kunnen we stellen dat dit sommigen beter afging dan anderen. Wanneer iedereen zo goed en zo kwaad als het ging zijn maag gevuld had, werd er begonnen aan de “spelletjes”. Men denke hierbij aan blufpoker en kingsen, maar ook aan fanatieke potjes weerwolven en hartenjagen. Het uitgaan, dat
hier door sommigen meestal op volgde, was over het algemeen tegenvallend. Waren de kroegen en clubs niet zo goed als leeg, dan stonden ze wel vol met 200 arrogante Denen, waarvan sommigen misschien leuk waren om naar te kijken, maar waar de gezelligheid niet bepaald van afspatte. Natuurlijk kan een wintersportweek niet voorbijgaan zonder wat spektakel. Hier zorgde onder andere Chiel voor door een paar honderd meter achter zijn board aan te glijden in een wanhopige (maar uiteindelijk geslaagde) poging hem niet in een afgrond te zien verdwijnen. Verder had Ewout nog een val, die hij zo episch vond dat hij al zijn oud-voorzittersgezag in de strijd gooide om Marc deze te laten beschrijven op de ALV. Mijn bronnen twijfelen echter of deze val wel daadwerkelijk zo heeft plaatsgevonden, of dat het bestuursjaar zijn tol heeft geëist aan Ewouts geestelijke gezondheid.
D. Lintvelt
Wintersport “Wat een beenruimte!” dacht ik toen we de bus in mochten. Als je alleen KBR-bussen gewend bent, dan zijn de luxe wintersportbussen een paradijs. Menigeen sliep dan ook stukken beter dan tijdens de tocht naar Berlijn. De capabiliteit van de chauffeur stond ons ook toe rustig een oogje dicht te doen zonder te vrezen dat we weer een paar pylonen van de weg zouden rijden. De reis was dus één van de grootste meevallers, maar bevatte tevens één van de grootste tegenvallers van de vakantie. Toen we onderaan de berg stopten, stonden daar namelijk geen racefietsen klaar, maar een andere bus die ons naar het plaatsje Alpe d’Huez bracht. De mogelijkheid tot eeuwige roem door na een heldhaftige strijd met de elementen als eerste op deze magische berg aan te komen, werd ons hiermee bruut ontnomen. Omdat het al weken niet gesneeuwd had en het ook tijdens ons verblijf voortdurend zonnig was, ontstond er al snel een fanatieke zoektocht naar de minst ijzige pistes in de omgeving. Welke piste dat was, is
J. Lustenhouwer
AEO.PDF / MaART 2011
COMMISSIE UITGELICHT Eén van de meest kleurrijke commissies van de VSAE is dit jaar zonder twijfel de eerstejaarscommissie. Met grote namen als Steven Matthews en Anne Jonker weet deze jaargang iedere maand weer een geslaagde activiteit neer te zetten. Beide heren spelen een belangrijke rol in de organisatie en lijken een gouden toekomst binnen de VSAE te hebben. Door overmatig drankgebruik staan zij nu al bekend als goede jongens en ook op vrouwengebied weten deze mannen al snel vele wenkbrauwen te doen fronzen. Zo wist Anne in Berlijn een Braziliaanse schone zover te krijgen een bezoekje te brengen aan het hostel, terwijl Steven op Ice Gold volledig bedekt met VSAE stempels een dame aan de haak sloeg. Chapeau mannen, jullie zijn lekker bezig. Daarnaast moet de rol van Karlijn Schipper niet onderschat worden. Zo gaf zij ondergetekende meteen belangrijke informatie over Isabel de Heus en ene Olivier, die naar verluidt meer dan alleen studieboeken met elkaar delen. Met het delen van deze informatie kan Karlijn in de toekomst nog ver komen. Iets dat helaas niet geldt voor Rozemarijn Veldhuis. Deze jongedame lijkt op het eerste oog alles mee te hebben, maar is al meermaals in de klauwen gevallen van ervaren VSAE’ers. Twee tips: blijf uit de buurt van de grijpgrage handjes van Joël Gastelaars en geloof nooit een woord van wat Daan Stroosnier zegt. Misschien komt
Eerstejaarscommissie alles dan toch nog goed. Hoewel veel van de te organiseren activiteiten toch echt met sport te maken hebben, is er dit jaar toch een plekje voor Yoram Vanmaekelbergh ingeruimd. Vroeger op school werd deze jongen bij gymnastiek ingedeeld bij een klasgenoot met een spierziekte, wat het extra knap maakt dat hij zich dit jaar staande houdt in de altijd competitieve eerstejaarscommissie. Het oog wil ook wat, moet Tara Douma bij het indelen van deze commissie gedacht hebben. Anders is de aanwezigheid van Nikki van Ommeren en Margot van Moll niet te verklaren. Spijtig blijft de afwezigheid van Gwendolyn Stuitje, die naast looks ook brains aan de commissie had kunnen toevoegen. Daarnaast is ook de aanwezigheid van een Chinees (Johnny Xian) dit jaar geen verrassing gezien het opzienbarende aantal Aziaten in de collegebanken. Maar wat zou de commissie zijn zonder een aantal vaste degelijke krachten? Hoe zou alles verlopen zonder de immer benodigde bijdrages van een Boudewijn de Gooijer of een Martijn Heugen. En wat te denken van Marijn Boone, die als enige van de hele commissie aanwezig was bij het bowlen. Dat is de instelling die we nodig hebben binnen de VSAE. Daarom dient ook de rol van Glenn Taylor als notulist niet onderbelicht te blijven, hoewel Glenn nog het één en ander kan verbeteren aan zijn werk. Wie zijn
eigen werk immers doorgaans niet kan lezen, dient zich ernstige zorgen te maken over zijn handschrift. Aan de andere kant hebben we nog het fenomeen Sophie Lourens, waarvan inmiddels onbekend is of ze nog econometrie studeert en dus ook of ze nog lid is van de commissie. Vergaderingen mist deze jongedame steevast, maar bij bedankje voor de actieve leden stond ze opeens weer op de stoep. Zo zijn er meer afvalligen, te weten Sara Blokzijl, die al snel inzag dat econometrie niet voor haar is weggelegd. Geen paniek echter: een flink aantal legendes van de VSAE is er niet in geslaagd door het eerste jaar te komen. Tom Boersma en Jozef Battjes waren mee op wintersport, waarbij vooral de eerste zich al snel van zijn beste kant liet zien met een striptease op de gang. Van Jozef verwachten wij eigenlijk meer van dit soort gekkigheden, maar voorlopig houdt deze jongeman zich gedeisd. Als laatste wil ik de aandacht richten op Steyn Heskes, die naast zijn lengte ook een hele degelijke lever van huis heeft meegekregen. Al met al kunnen we dus spreken van een hele degelijke eerstejaarscommissie die wel degelijk het potentieel heeft de VSAE in de toekomst echt te versterken. A. Schram
AEO.PDF / MaART 2011
FOTO’S Cocktailborrel
IceGold
Ontgroening
Wintersport
AEO.PDF / MaART 2011
Risk Intelligence Competition
Actuariaatcongres
Januariborrel
AGENDA
Colofon
Redactie
AEO.docx was een uitgave van de VSAE en verscheen in een oplage van 1100 exemplaren. Alle leden van de VSAE kregen AEO.docx thuisgestuurd.
Hoofdredactie
Joep Lustenhouwer
Eindredactie
Joep Lustenhouwer
Redactie
Daan de Bruin Daniël Lintvelt Alexander Schram Steyn Verhoeven
14 april
Ontwerp
Mattijs de Wit
14 april
Lay-out
Gigi Levens Joep Lustenhouwer
Plaatsing van een artikel betekent niet dat de mening van het VSAE-bestuur of de redactie is verwoord. Niets uit deze uitgave mag vermenigvuldigd worden zonder toestemming van de VSAE. Aan de inhoud van dit blad kunnen geen rechten worden ontleend. Copyright (c) 2011, VSAE
12 - 14 april Econometric Game
Congres Econometric Game
Aprilborrel
