17 Onderweg DEEL 1 Realisatie in:
W1: De uitdagingen voor de eigen leeftijd opsporen en situeren te midden verleden en toekomst Ingrediënten: het zoeken naar een levensdoel, een levensritme, reisgenoten, bezieling
Bij bespreking van het lied ‘Onderweg’ (Abel), Tochtgenoten onderweg, bij de besprekingsvragen rond Madeleine
W5: Het belang omschrijven van plaatsen en momenten voor rust, inspiratie, ontmoeting ...
Bij Emmaüsgangers (gastvrijheid, maaltijd, ontmoeting) en Icoon van vriendschap
W6: Aangeven en bespreken van levenshoudingen voor mensen onderweg en hun reisgenoten Ingrediënten: geleidelijkheid en groei, de Emmaüsgangers (Luc. 24, 13-35)
Bij Emmaüsgangers (Luc. 24,13-35), Tochtgenoten onderweg, bij de besprekingsvragen rond Madeleine
K5: De eigen (leven)keuzes bevragen vanuit de christelijke sleutels om te leven
Bij Tochtgenoten onderweg (met Icoon van de vriendschap), bij de besprekingsvragen rond Madeleine
n
In
Leerplandoelen
Va
Levensbeschouwelijke vaardigheden
Bij de bespreking van het lied ‘Onderweg’ (Abel)
2 Uitdrukken van de eigen levensbeschouwelijke ervaringen en reflecties
Bij Tochtgenoten onderweg (met Icoon van de vriendschap), bij de besprekingsvragen rond Madeleine
4 Verbinden van het eigen verhaal met de rijkdom van het christelijk verhaal en ermee confronteren
Bij Emmaüsgangers (Luc. 24, 13-35), Tochtgenoten onderweg (met Icoon van de vriendschap)
5 Motiveren van de eigen positie t.a.v. levensbeschouwelijke vragen en ervaringen
Bij de besprekingsvragen rond Madeleine
©
1 Attent worden voor de ervaring en de levensbeschouwelijke dimensie van de werkelijkheid
Kader De centrale invalshoek in dit katern is hoe mensen op hun levensweg voortdurend onderweg zijn en steun putten uit hun tochtgenoten. De leerlingen bespreken verschillende levenshoudingen en een aantal zoektochten naar bezieling of levensritme. De specifiek christelijke hoekstenen van dit katern zijn de Emmaüsgangers (Luc. 24, 13-35) en de analyse van de icoon van de vriendschap. Jezus is voor christenen een belangrijke tochtgenoot onderweg. In de Integratie verbinden we de rol van tochtgenoten onderweg op een levenspad, met de 17 Onderweg
169
concrete persoonlijke ervaringen van de jongeren en met hun levensbeschouwelijke reflecties.
Benodigdheden • Dvd-fragment: ‘Onderweg’ - Abel • ICT: projecteer de afbeeldingen van dit katern (kunstwerken bij Emmaüsgangers en de icoon van de vriendschap bij Tochtgenoten) via de methodesite van Theo
DEEL 2 Impuls
Werkvormen
Timing
Videoclip bekijken, vragen klassikaal beantwoorden via de lege stoelmethode (alternatief: via een carrouselgesprek)
20’
Smaakmaker Onderweg (Abel)
Kern
In
In groepjes van 4 leerlingen de Bijbeltekst uitbeelden via bibliodrama, of: de leerlingen kunnen in groepjes een kort filmpje maken over één of meerdere scènes Kortfilmpjes klassikaal bekijken Vragen in dezelfde groepjes voorbereiden en daarna klassikaal bespreken
60’
Integratie
Va
n
Lucas 24, 13-35: Emmaüsgangers
Tekst lezen en icoon analyseren via een onderwijsleergesprek De andere persoonlijke verwerkingsvragen via een carrouselgesprek behandelen, of: de leerlingen maken individueel op creatieve manier een (foto)collage als antwoord bij de vragen Daarna eventueel tentoonstelling
35’
Madeleine
Tekst lezen en vragen beantwoorden via een carrouselgesprek, of: de leerlingen maken individueel op creatieve manier een (foto)collage als antwoord bij de vragen
20’
©
Tochtgenoten onderweg (met icoon van de vriendschap)
170
17 Onderweg
DEEL 3 Smaakmaker ‘Onderweg’ - Abel Bekijk de videoclip. Beantwoord de vragen klassikaal via de methode van de lege stoel. Alternatieve werkvorm: carrouselgesprek met daarna klasgesprek. Opmerking De titel van het liedje ‘Onderweg’ vermeld je bij voorkeur pas tijdens de bespreking van vraag 3. Laat de leerlingen dus eerst zelf naar een titel zoeken. Zoek daarna naar een interpretatie voor de titel ‘Onderweg’. Maak bij voorkeur gebruik van de videoclip. 1 Welke gevoelens, ideeën of houdingen komen voor in het liedje van de band Abel? Persoonlijk antwoord: herinneringen aan emoties of gevoelens, liefdesverdriet, nostalgie ...
In
2 Waar gaat het liedje over? Vat het samen in je eigen woorden. Mogelijk antwoord: melancholisch of nostalgisch terugdenken aan een liefdesrelatie die spaak is gelopen
Kern
Va
n
3 Zoek een passende titel voor het liedje en verklaar je keuze. Persoonlijk antwoord De echte titel is ‘Onderweg’. De leerlingen zoeken naar een interpretatie van de titel 'Onderweg' en maken bij voorkeur gebruik van de videoclip. De titel zou kunnen verwijzen naar de levensweg of het onderweg zijn op een levensweg.
©
Er staat geschreven: Luc. 24, 13-35 (Emmaüsgangers) Via een bibliodrama (meer info in DEEL 4). De leerlingen beelden in groepjes de vier verschillende grote momenten (of scènes) uit van de Bijbeltekst, of: de leerlingen kunnen in groepjes een kort filmpje maken over één of meerdere scènes. Bekijk de kortfilmpjes klassikaal. Alternatieve werkvorm Verknip de verhaalversie. De leerlingen herstellen het Bijbelverhaal als tekstpuzzel in groepjes. Ze bereiden de verwerkingsvragen voor. Bespreek daarna via een onderwijsgesprek de verwerkingsvragen. Bespreek ook de twee afbeeldingen bij de Bijbeltekst, namelijk ‘Supper at Emmaus’ door He Qi en 'De Emmaüsgangers’ door Luc Blomme. 1 Wie zijn de belangrijke personen in Lucas 24, 13-35? Een onbekende (verschijning van de verrezen Jezus), Kleopas, een andere leerling, de andere leerlingen en volgelingen (in Jeruzalem)
17 Onderweg
171
2 Wat gebeurt er in vers 28? Waarom zou Jezus zich zo gedragen? Ze naderen Emmaüs. Jezus doet alsof Hij verder zou reizen. Jezus biedt de twee leerlingen de kans of de mogelijkheid om Hem uit te nodigen, om een open en gastvrije houding van naastenliefde aan te nemen. 3 Wat gebeurt er in vers 30? Waar verwijst de gebeurtenis naar? Jezus breekt het brood en spreekt de zegen uit, waardoor ze Hem herkennen. Dit verwijst naar het laatste avondmaal en het sacrament van de eucharistie. 4 In het Bijbelverhaal overheersen bij de twee leerlingen verschillende gevoelens, reacties en houdingen. Formuleer de vier grote verschillende houdingen die de twee leerlingen aannemen. Omschrijf elke houding en vermeld de bijbehorende Bijbelverzen. Vul het schema in.
Situering in de Bijbeltekst (verzen)
Houding van de 2 Korte omschrijving bij elke houding leerlingen (gevoelens, reacties, …)
1
Luc. 24, 13-18 (of 19)
Ontgoocheling
2
Luc. 24, 19 (of 20)-29
Herinnering
3
Luc. 24, 30-32
Herkenning
Herkenning van Jezus bij het breken van het brood, waarna Jezus weer verdwijnt
4
Luc. 24, 33-35
Verkondiging
Enthousiasme, nieuwe moed en kracht om de blijde boodschap van Christus uit te dragen
In
Somber (zie vers 17), vertroebelde blik, teleurstelling, verdriet over de kruisdood van Jezus
©
Va
n
Oprakelen van de herinneringen aan Jezus
5 Link de volgende afbeeldingen met een van de vier grote houdingen van de twee leerlingen uit de Emmaüsgangers. Verklaar je keuze. A Herinnering aan de slachtoffers van de WTC-aanslag en het kruisbeeld is een vorm van verkondiging van het christelijk (verrijzenis)geloof. B Ontgoocheling en herinnering. De onbekende (Jezus) heeft zich al bij de twee leerlingen gevoegd, maar het duo loopt er nog somber of bedrukt bij. C Herkenning. Het moment waarop de twee leerlingen Jezus herkennen wanneer Hij het brood breekt en zegent. De leerlingen herkennen met verbazing Jezus net voordat Hij weer zal verdwijnen. 6 We hebben vier grote houdingen van de twee leerlingen in Lucas 24, 13-35 besproken. Welke van deze vier houding(en) komen in het liedje ‘Onderweg’ van Abel voor? Verduidelijk waar dat in het liedje het geval is. De leerlingen markeren passages in vier verschillende kleuren (per grote houding van de beide leerlingen) in de liedjestekst. In combinatie met de interpretatie van de leerlingen zijn er mogelijke passages in het liedje die gelinkt kunnen worden aan: 172
17 Onderweg
• ontgoocheling, zoals ‘Je hart is zo dicht bij me, Maar het klopt niet’ en ‘Het zit nog veel te diep in mij, Dat ik mocht delen wat jij had’; • herinnering, zoals ‘Het is al lang verleden tijd, Dat je mijn verjaardag niet vergat, Je onvoorwaardelijk koos voor mij’; • herkenning, zoals ‘Wie kan mij zien, In blauw verlichte treinen’ en ‘Mensen lijken te kijken, Maar ik wil ze ontwijken, Voordat ze mij zien’ en ‘Wie ik ben, is wat je nu ziet’; • verkondiging, zoals ‘Wie zou mij zien, Het liefst zou ik willen schreeuwen, Ik zou oneindig willen schreeuwen’ en ‘Ik kan de wereld laten zien, Dat het zo beter is misschien’.
Integratie Tochtgenoten onderweg Lees de tekst. Verduidelijk de betekenis van het begrip icoon (zie ook Woordenlijst in Toolkit).
In
Icoon: Grieks voor ‘beeld, portret, voorstelling, vergelijking’. De bedoeling van een icoon is om met de aardse werkelijkheid iets weer te geven van de ‘andere’ werkelijkheid. Iconen roepen de hemelse werkelijkheid op. Het zijn dan ook vensters op de eeuwigheid. Vandaar dat iconen ook meestal in kloosters geschilderd werden.
Va
n
Analyseer twee vragen over de icoon van de vriendschap via een onderwijsleergesprek. Alle andere persoonlijke verwerkingsvragen via een carrouselgesprek verwerken, of: de leerlingen maken individueel op een creatieve manier een (foto)collage als antwoord op de vragen. Daarna kan een klastentoonstelling worden gemaakt met de collages.
©
1 Wat zie je op de icoon van de vriendschap? Mogelijk antwoord: We zien Jezus, de Bijbel, een kleine boekrol, een aureool boven elk van de beide hoofden, een vreemd perspectief … De icoon beeldt Jezus uit die Zijn hand legt op de schouder van een vriend om naast en met hem door het leven te gaan. 2 Welke symbolische boodschap bevat deze icoon? Mogelijk antwoord: Tochtgenoten die samen op weg gaan, vriendschap, steun putten uit Christus, het geloof en Bijbel … Gedurende onze levenstocht hebben wij behoefte aan een arm om onze schouders. Jezus kijkt de vriend niet strak in de ogen, Hij dringt zich niet op. Zo is Hij degene die midden onder ons staat, voor wie we maar zelden tijd maken, waardoor we Hem ook nauwelijks kennen. Toch heeft Jezus ons eerst liefgehad en blijft Hij zijn blijde boodschap aanbieden. De vriendschapsicoon heeft ook iets bijzonders. Wie naar de icoon kijkt, doet meer dan naar een beeld kijken. Wie echt kijkt, laat zich verwonderen en bidt als vanzelf. Zo willen de volgelingen van broeder Roger uit Taizé jongeren bewust maken van Gods nabijheid. Hij is dichter dan we denken en we herkennen Hem niet altijd. Hem herkennen lijkt een moeilijke opdracht, en toch is het gemakkelijker dan we denken. Er kan een symboliek verbonden worden aan het ‘omgekeerd perspectief’ van de icoon. Zie extra info over icoon van de vriendschap in DEEL 4.
17 Onderweg
173
Jezus ging vaak op weg Behandel de persoonlijke verwerkingsvragen via een carrouselgesprek, of: de leerlingen maken individueel op een creatieve manier een (foto)collage als antwoord op de vragen. Daarna kan een klastentoonstelling worden gemaakt met de collages. 1-2 Persoonlijke antwoorden Extra werkvorm De leerlingen bespreken in carrouselgesprek de zogenaamde M. Proust-vragenlijst. Zie info in DEEL 4.
Madeleine 1 Wat was het effect van een madeleinekoekje bij Proust? Het wekt sterke herinneringen op. Door het koekje te proeven komt de wereld van vroeger weer helemaal in zijn geest terug.
DEEL 4 Lucas 24, 13-35: Emmaüsgangers
In
2 – 3 - 4 Persoonlijke antwoorden
Va
n
De volgende versie van de Emmaüsgangers kan gebruikt worden bij de werkvormen bibliodrama of tekstpuzzel.
©
Eerste scène: ontgoocheling, teleurstelling • Verteller: Een dag na het joodse Pasen ging Petrus naar het graf. Hij wierp een blik in het graf en zag alleen een linnen doek. Verbaasd keerde hij naar huis terug, niet begrijpend wat er gebeurd was. Ondertussen trokken twee leerlingen zwaar teleurgesteld naar Emmaüs. • Kleopas: Jezus gaf ons hoop op een nieuwe en betere wereld. Maar nu is hij dood. • Andere leerling: Er zijn wel vrouwen die zeggen dat ze Hem hebben gezien maar dat kunnen we toch niet geloven. • Kleopas: Nu is zelfs zijn graf leeg en kunnen we hem niet meer vereren. • Andere leerling: Hoe kunnen we nu zijn boodschap brengen, wie volgt er nog een dode? Wie gaat ons nog geloven? Tweede scène: herinnering aan Jezus dankzij enthousiaste verkondiging • Verteller: Terwijl de twee leerlingen hun weg voortzetten, kwam er een onbekende die zich bij hen aansloot. • Onbekende: Jullie zien er zo ontgoocheld uit. Hoe komt dat? • Kleopas: Zijt gij dan de enige die niet weet wat er zich in Jeruzalem heeft afgespeeld? • Onbekende: Hoe, wat dan? • Andere leerling: Wat er gebeurd is met Jezus van Nazaret. Hij was voor ons een groot profeet in woord en daad. • Kleopas: Maar onze hogepriesters en leiders hebben Hem overgeleverd om Hem ter dood te laten veroordelen, en ze hebben Hem zelfs gekruisigd. • Andere leerling: En wij hadden zo gehoopt dat Hij het was die Israël zou verlossen, maar intussen is het al de derde dag sinds dat gebeurd is. 174
17 Onderweg
• Kleopas: Wel hebben enkele vrouwen uit onze kring ons verbaasd met het bericht dat ze Hem niet meer in het graf vonden. Ze hadden ook nog engelen gezien die vertelden dat Hij nog leefde. • Andere leerling: Een paar van ons zijn toen naar het graf gegaan waar ze Hem niet vonden. • Onbekende: Verstaan jullie het nu nog niet? Moest de Messias niet zo lijden en dan zijn heerlijkheid binnengaan? • Verteller: Jezus legde hen met vuur en enthousiasme uit wat de oude schriften over Hem vertelden. Derde scène: herkenning van Jezus bij het breken van het brood • Verteller: Toen ze bij het dorp kwamen waar ze moesten zijn, deed Hij alsof Hij verder wilde gaan. • Andere leerling : Blijf bij ons, want het is bijna avond en de dag loopt al ten einde. • Verteller: Toen ging Hij mee naar binnen om bij hen te blijven. Eenmaal met hen aan tafel nam Hij het brood, sprak de zegen uit, brak het en gaf het hun. Nu gingen hun de ogen open en ze herkenden Hem, maar meteen was Hij uit hun gezicht verdwenen. • Kleopas: Hij kon als geen ander de Bijbel verklaren en de boodschap verkondigen. We hadden moeten weten dat Hij het was.
Va
n
In
Vierde scène: de leerlingen keren vol enthousiasme terug • Verteller: Meteen stonden de leerlingen van tafel op en keerden naar Jeruzalem terug. Daar vonden ze de elf overige leerlingen bijeen. • De leerlingen: De Heer leeft, wij hebben Hem gezien. • Kleopas: Wij hebben Hem ook gezien en herkend aan de enthousiaste verkondiging en het breken van het brood.
Emmaüsgangers en tochtgenoten
©
Mensen hebben nood aan tochtgenoten, die met hun blik op de weg voor ons nieuwe perspectieven openen en in moeilijke tijden bemoediging en steun kunnen bieden. Zo was het ook voor de twee leerlingen die naar Emmaüs terugkeerden. Voor een goed verstaander was de zaak heel duidelijk: het spel was uit. Die Jezus, op wie ze zo hun hoop gesteld hadden, bleek een mislukkeling. Wéér zo’n type dat met een veelbelovende boodschap de hoofden en de harten van de mensen op hol had weten te krijgen en daarna al dan niet spectaculair ten onder ging. Moedeloos, met lood in de sandalen, druipen ze af. Zusters en broeders, ook wij hebben wellicht heel wat redenen om de schouders te laten hangen en bijna beschaamd onze geloofsweg verder te zetten zonder al te veel enthousiasme en vertrouwen. We kunnen uitgebreide klaagzangen aanheffen over hoe onze geloofsgemeenschap door allerlei moeilijkheden en allerminst fraaie situaties gebukt gaat, aangevallen wordt of gewoon lijkt te verdorren en af te sterven. Net zoals de Emmaüsgangers kunnen we daar onderweg met elkaar over lopen of staan te keuvelen. Maar misschien kunnen we op die aftocht net zoals die twee leerlingen een tochtgenoot toelaten. Iemand die vraagt ‘Waar lopen jullie zo over te tobben?’ En dan zal ook ons antwoord wellicht zijn: ‘Weet gij dat dan niet? Leest ge geen kranten? Kijkt ge niet naar ’t nieuws? Zijt gij dan de enige die niet weet hoe zo’n veelbelovend verhaal samen met onze hoop de grond is ingeslagen?’ En dan kan die tochtgenoot eveneens vragen: ‘Waar hebben jullie het over?’ Dan kunnen wij aan het vertellen gaan over hoe mooi en fris ons geloof ooit wel was, en hoe aanstekelijk en inspirerend onze geloofsgemeenschap. In onze ogen kan die gloed van begeestering eventjes opflakkeren wanneer we vertellen over hoe we in ons leven houvast gevonden hebben in het geloof, hoeveel we vertrouwd hebben op God en hoe we door de 17 Onderweg
175
©
Va
n
In
hartverwarmende betrokkenheid van medegelovigen al een voorsmaak van de hemel hebben geproefd. En dan kunnen we eens diep zuchten. Want dat lijkt nu allemaal aan diggelen gegooid. Jezus is dood. Punt. Niks aan te doen. Bedankt voor de aandacht. Goede reis verder. Maar zo is het niet gelopen … en zo hoeft het ook voor ons niet te zijn. Laten wij ons nog aanspreken door iemand die met een heldere blik op het verleden en het heden ons wegen naar een hoopvolle toekomst aanwijst? Staan onze oren en ons hart nog open voor de levenwekkende woorden van het evangelie? De Emmaüsgangers dachten dat ze het begrepen hadden … maar zoals zo vaak in het evangelie toont die vreemde tochtgenoot dat ze de puzzelstukken wel in handen hebben, maar de oplossing nog niet beseffen. Natúúrlijk moest de Messias zo lijden om zo zijn glorie binnen te gaan. Dat vind je bij de profeten en in de andere Bijbelse geschriften. God heeft van oudsher niet nagelaten dit aan zijn volk te openbaren. Maar ze waren verblind en zochten het heil op dwaalwegen. Zusters en broeders, zijn wij er per se beter aan toe? Zoeken wij de diepe zin van ons leven in het verhaal van God met de mensen? Of hebben we ons geluk gezocht in allerlei zaken die ons vroeg of laat uit de handen gerukt kunnen en zullen worden? Door met een nieuwe blik naar onze levensweg te kijken, door er het licht van het evangelie, het licht van de verrijzenis over te laten schijnen, kunnen we op zoek gaan naar waar het onvergankelijke geluk te vinden is. Omdat we het al zo vaak gehoord of zelf gezegd hebben, zijn we er als het ware gewoon aan geraakt: die gekruisigde Jezus, die in de ogen van de hele wereld een mislukkeling was, is door de Vader uit de doden opgewekt. Zijn verrijzenis is de ultieme bevestiging dat de boodschap van liefde en redding, die het evangelie is, wáár is. Die kern van ons geloof wordt ons telkens weer aangereikt onderweg. Net zoals de leerlingen gaandeweg vanuit de Schrift open komen voor die boodschap van vreugde, hebben wij ons door de lezingen van deze zondag laten openbreken voor wat nu volgen zal: in die kleine en toch grootse gebaren van het breken van het brood en het delen van de beker mogen we Jezus herkennen. Niet als een schim uit het verleden, maar als een Levende in ons midden. Door te delen in de gaven die Hij schenkt, zijn eigen Lichaam, zijn eigen Leven, krijgen we ook deel aan het geluk dat voor Gods uitverkorenen is weggelegd en dat ons door niemand afgenomen kan worden. Laten we verbonden in dat geloof eucharistie vieren, God de Vader dankend voor het onnoemelijke geschenk dat Hij ons in Jezus’ verrijzenis openbaart, zodat ook onze harten branden met een vuur dat aanstekelijk is voor onze medemensen. Bron: frater Vincent Ceulemans o. praem. Uitgesproken in de abdijkerk van Averbode op zondag 8 mei 2011. Homilie van de 3de Paaszondag A, zie: http://frvincentc.wordpress.com/2011/05/08/ homilie-voor-de-3e-paaszondag-a/ Literatuur: ‘Weg van God. Bundel voor persoonlijke bezinning en voor geloofsengagement.’ Uitgegeven door CCV Antwerpen vzw Diocesane Pastorale Dienst, 2008.
Icoon van de vriendschap De vriendschapsicoon is een oude Koptische icoon uit Egypte uit de zesde eeuw. Het origineel staat in het Louvre-museum in Parijs. We zien Christus die zijn arm liefdevol om de schouders van de abt Menas, de overste van het klooster in Bawit legt. De icoon kan symbool staan voor het samen op weg gaan. Oprecht zoekend en delend, ontmoetend, elk met zijn eigenheid en eigen waarde, met één doel … zijn land van liefde samen ontdekken. Met 176
17 Onderweg
©
Va
n
In
één gids … Christus zelf. Gedurende onze levenstocht hebben ook wij behoefte aan een arm om onze schouders. De monnik Menas leefde in de derde eeuw in Egypte. Na de dood van zijn ouders verdeelde hij zijn bezit en werd monnik. De christenen werden vervolgd en hij vluchtte de woestijn in. Na vijf jaar kwam hij naar de samenleving terug. Het leven van Menas is een uitdaging om niet in de woestijn te blijven: er is in zijn naam zoveel te doen ... We kunnen dat doen door in alle eenvoud te getuigen van dat vuur van de liefde dat in elk van ons leeft. Christus wil dat vuur aanwakkeren en ons bevrijden van alles waar we slaaf kunnen van zijn of dat ons leven kluistert. Dat is niet altijd makkelijk. We worden door zoveel beïnvloed, soms klein gemaakt. We hebben de woestijn zoals Menas dan soms nodig. We trekken ons dan terug. Maar we mogen er niet blijven steken. We mogen beseffen hoe kostbaar we zijn. De weg die er voor jou is – en ja, er is voor jou een weg – moet je zelf ontdekken. Je kan wel mensen ontmoeten met wie je samen uitzicht krijgt op het hoopvolle van die weg, met wie je zijn land van liefde mag ontdekken. Maar de stappen moet je wel zelf zetten. Je staat er niet alleen voor. Zoals op het schilderij is de arm van Christus onvoorstelbaar lang. Via tochtgenoten, via de stem die in je binnenste spreekt, legt Christus zijn arm over je schouder. Die monnik Menas dat ben jij! Deze icoon laat zien hoe nabij Christus wel is … én hoe nabij wij in zijn naam kunnen zijn. Op de icoon is het als het ware zo dat Christus de monnik een beetje naar voren duwt. Dat is het mooie en bevrijdende. Hij gelooft in jou en zegt … jij kan dat, ik sta achter jou. Geloof erin en heb vertrouwen! Het is een Koptische icoon. De figuren hebben niet de juiste verhoudingen. • De grote stralende ogen geven vertrouwen. • De mond is klein: er wordt al zoveel gezegd; kan je er nog wel in geloven? Laat ons vooral luisteren en spreken met ons hart én niet te loslippig zijn. • De handen zijn groot: met je handen kan je zoveel goeds doen. • De blote voeten tonen de grote eenvoud die we samen met Christus te gaan hebben. • Jezus houdt het boek met de bevrijdende boodschap in de andere arm en Menas houdt een rol vast. Een zeer kleine rol lijkt het wel. Hij heeft door zijn leven een klein stukje van die bevrijdende oproep uitgedragen en zet je aan dit ook te doen. Iconen worden geschilderd in een ‘omgekeerd perspectief’. De lijnen van het perspectief komen naar ons toe, zoals God naar ons toekomt. De Bijbel staat ook vol van dat ‘omgekeerde perspectief’: heb je vijanden lief, de armen zullen de rijkdom erven, de verdrietigen zullen getroost worden, de kinderen van de zwakken zullen veilig leven, wie honger heeft, overlaadt hij met gaven, maar rijken stuurt hij weg met lege handen, enz. Alles wordt omgekeerd. Als christen heb je een tegenovergesteld doel. Je doel is niet altijd méér en méér voor mezelf maar breken en delen met de ander. Het is kiezen om tegen de stroom van de samenleving in te gaan. Deze icoon zit vol symboliek. Ze straalt verbondenheid en geborgenheid uit. Bron: www.sioneeklo.org Een versie van de M. Proust-vragenlijst Mijn lievelingsdeugd: Mijn belangrijkste karaktertrek: De eigenschap die ik verkies in een man: De eigenschap die ik verkies in een vrouw: 17 Onderweg
177
Mijn grootste gebrek: Mijn beste eigenschap: Wat ik het meest waardeer bij mijn vrienden: Mijn lievelingsbezigheid: Mijn ultieme droom: Wat zou mijn grootste tegenslag zijn: Behalve mezelf, wie zou ik willen zijn? Waar zou ik willen wonen? Wat is mijn lievelingskleur? Mijn lievelingsbloem: Mijn lievelingsvogel:
In
Mijn favoriete prozaschrijver:
Mijn helden uit de fictie:
Mijn lievelingsschilder:
Va
Mijn lievelingscomponist:
n
Mijn lievelingsheld:
Mijn helden in het echte leven:
©
Mijn helden uit de geschiedenis: Mijn lievelingsvoornaam:
Mijn lievelingseten en -drinken: Waar ik de grootste hekel aan heb: De historische figuur waar ik een hekel aan heb: De historische gebeurtenissen die ik het meest veracht: De militaire gebeurtenis die ik het meest bewonder: De hervorming die ik het meeste bewonder: De gave van de natuur die ik zou willen bezitten: Hoe zou ik willen sterven: Mijn huidige gemoedstoestand: 178
17 Onderweg
