1
10 (2015)
Van de bestuurstafel? Zie www.vor-rws.nl
Vaste plek naast de nieuwsrubriek
‘Verslagen bestuursvergadering. Hiernaast vindt u de verslagen van de bestuursvergaderingen van de laatste zes maanden. Oudere verslagen kunt u opvragen bij de administratie van de VOR.’ Dat staat al langer op de website www.vor-rws. nl onder ‘Over ons’. Ook de rubriek ‘Nieuws’ daarop schuwt de (verkorte) laatste verslagen niet! Nadat het aantal edities van dit VORbericht slonk werden vanaf de zomer van 2014 de verlate bestuursverslagen daarin langer. Daar kwam commentaar op en verwezen zij dan ook voortaan naar de website met meer ruimte en actualiteit. Herhaling-op-papier van uitzonderlijke punten blijft allicht mogelijk! (Zo deelde Rina Westerduin mee, dat zij zich, om persoonlijke redenen, met onmiddellijke ingang terugtrok uit het VOR bestuur.)
Van achter de schermen… Zoals vermeld in ‘Van de bestuurstafel’ in nummer 6 besloot het bestuur het printen van dit VORbericht te verplaatsen van ambtelijk ‘Vijfkeerblauw’ (BZK) in Rijswijk naar een goedkopere BV (en zoals nog onvermeld naar RozijnRepro in Didam!). Het met adressen bedrukken van de enveloppen om ze in te stoppen blijft echter bij ‘Vijfkeerblauw’ (BZK) in Rijswijk gebeuren. Het vullen met Kracht en VORbericht gebeurt dan weer op de postkamer van het RWS-bestuur op Koningskade 4 in Den Haag. Dank daarvoor aan Ferry Pronk! De pdf als resultaat van het lay outwerk van Lex van Gennip gaat thans nog via Willy Bouwmeester naar de nu onthulde Achterhoekse printer, maar dat ‘via’ verandert in 2015! Het aantal pagina’s verandert niet.
Mutaties in CoCo Marianne Keijzer is verdwenen uit de colofon. Het trekkerschap van de CoCo was niet te combineren met haar zelfstandige werk- en mantelzorgtaken. Ook de gepensioneerde waarnemend trekker Henk Hoekstra vertrok per 1 januari. Beiden zij dankgezegd! Louis van Schaik werd nieuw CoCo-lid met als eerste project het 2e-lustrumnummer van dit VORbericht. Als waarnemend portefeuillehouder treedt tot de AV Michel Goppel op. (redactie VORbericht)
RWS en Catawiki In nummer 2013-7 (dat nummer had je toen nog) zijn drie RWS-telefoonkaarten afgebeeld. Catawiki gaf nu nog een Zuid-Hollandse chip-telefoonkaart van onder een vorig departement. Catawiki leert ook dat RWS ooit een verjaardagskalender van 30x22 cm uitgaf met tekeningen over haar eigen geschiedenis. Wie weet hier meer van of heeft er één?
Chip-telefoonkaart DZH
Hoe oud is RWS-verjaardagkalender?
Het Vrije Volk verzon naam ‘Deltaplan’ (1948) Nummer 2015-1 van het tijdschrift Onze Taal legt uit dat het woord ‘deltaplan’ voor het eerst voorkwam in de krant Het Vrije Volk van 7 januari 1948. In de tweede helft van de eeuw vond de redactie daarvan al voor 1953 veel waterstaatswerk nodig in het mondingsgebied van Maas en Rijn. Het woord deltaplan is dus ouder dan samenstellingen als Deltawet en Deltacommissie, vast na-apers van de rode woordvondst. Intussen is de term geabstraheerd tot die voor een algemeen megaproject. Zo is er zelfs een Deltaplan Ouderenzorg…. (Adri den Boer)
Themadag Verkeer en Mobiliteit “Meedenken, meepraten en sturen door deelname aan de interactieve workshops. Niet alleen kennis uitdelen maar ook opdoen om met beide benen midden in de actualiteit te blijven staan want de ontwikkelingen gaan snel”. Geïnspireerd door deze wervende tekst op de VOR site begaf ik mij op 27 november naar Houten om deze dag bij te wonen. Zodra ik hal 1 binnenliep kon je al niet om de VOR heen. Veel techniek Rita Blijdorp en Frits Postema stonden voor de stand van Movinno op een strategische plek de bezoekers op te wachten. De congresthema’s die mij interesseerden waren de veranderende rol van centrumgebieden en integrale mobiliteit. Korte, inspirerende lezingen. Nadenken over hoe onze wereld er in 2040 uit zal zien. Hebben we nog een auto of stappen we naar buiten in een soort van (openbaar?) vervoer dat aantrekkelijker is voor iedereen. Een enthousiast verhaal van Annemieke MolBeste koffie(schenkster)? ster van de gemeente Zwolle over de vraag waarom het zo goed gaat met die regio. Hoofdoorzaak: iedereen houdt van die stad en de communicatie op alle niveau’s tussen mensen, bedrijven, overheden, belangengroepen heeft iets organisch. Onverwachte samenwerkingsverbanden leiden tot onverwachte resultaten. Voorbeeld: hier ligt de eerste fietsrotonde van Nederland. Verkeersdeskundigen zagen die eerst niet zitten maar hij is toch gemaakt en blijkt te werken als een tierelier. Veel techniek ook op de beurs. Veel bekenden ook, altijd leuk. Ook heb ik onderzocht waar op de beurs de Welkom bij Movino beste koffie werd geschonken. Het bezoeken van de beurs was de moeite waard en dat niet alleen om de koffie... Zwols enthousiasme
(Kees Alberts, met meer foto’s op www.vor-kenniskring.nl)
Van SVP (1996) naar PV IenM (2014)… ‘Per 2 december 2014 is de PV IenM opgericht. PV IenM is een personeelsvereniging voor alle collega’s die bij het Ministerie van Infrastructuur en Milieu en ressorterende diensten werken of gewerkt hebben. Alle kortingen en aanbiedingen die je tot 2015 via het SVP kreeg, kun je nu via de PV IenM verkrijgen. Echter, daarvoor dien je lid te worden van de PV IenM. Het lidmaatschap kost je € 1,50 per maand. Hoe word je lid PV IenM: je gaat in je P-direct portaal naar financiën, salaris, inhoudingen vervolgens scroll je naar beneden en kies je PV IenM.’ (PV IenM in mail aan VORleden zónder portaal)
…en met de beste wensen ‘We wensen de nieuwe personeelsvereniging tussen alle andere bestaande pv’s een goede toekomst en hopen dat zij naast de activiteiten van de diverse bestaande personeelsverenigingen een aanvullend pakket kan bieden. Waar het nodig is, zullen we uiteraard de samenwerking zoeken.’ (VOR-bestuur in e-nieuwsbrief)
Vo(o)rzorg 15: veiligheid met klein(e)kinderen over de vloer Elke ouder weet (nog) hoe je voor de geboorte van je kinderen je huis inspecteerde op mogelijke gevaren voor de nieuwe wereldburgers. Alle adviezen en publicaties werden ter harte genomen en je probeerde bij het opgroeien van de kleine(n) de ontwikkeling en verandering van gevaren bij te houden. Tot de nazaten op een leeftijd kwamen dat zij zelf moesten en konden zorgen voor hun eigen veiligheid. Veel ouders worden na jaren opnieuw geconfronteerd met dezelfde zorgen. Heerlijk om kleinkinderen of kinderen van buren of vrienden over de vloer te krijgen met de wetenschap dat verwennen nu mag, dat de verantwoording voor de opvoeding grotendeels bij de ouders ligt. Maar plotseling is dat veilige huis wellicht niet veilig voor de nieuwe wereldburgers. Huis- en kinderartsen merken hoe de kinderen regelmatig terecht komen in een omgeving, die jarenlang vol deed voor de bewoners, maar toch gevaarlijk bleek voor kleine kinderen. Het is van belang om u dat te realiseren. Om ongelukken te voorkomen en om uzelf en de ouders van de kleintjes het gevoel te geven, dat de kinderen zo veilig mogelijk zijn in uw huis, is het van belang om uw huis goed te controleren op “kindproof” zijn van het huis en de inrichting. Belangrijk is om te realiseren dat u zeer waarschijnlijk deskundigen in uw omgeving te hebben, n.l. de ouders. Zij hebben immers dezelfde maatregelen moeten nemen. Samen met hen het huis te inspecteren op potentieel gevaarlijke situaties is voor u verstandig en geeft de ouders ook de overtuiging dat de kleintjes veilig bij u kunnen verblijven. Natuurlijk kunnen wij in dit kleine artikeltje geen volledige opsomming geven van alle dreigende gevaren, maar het kan u hopelijk wat op weg helpen. Eerstehulpposten kennen de meest voorkomende ongevallen in huis, ook van (kleine) kinderen. Het achter slot en grendel zetten van schoonmaakmiddelen e.d. lijkt een open deur, maar helaas blijkt men toch regelmatig niet bedacht op de ondernemingsdrift van kleintjes. Vooral klimmen is iets, dat ze eerder gaan uitproberen dan u denkt. Denk ook aan het onmiddellijk weg zetten van middelen die u heeft gebruikt. Voor het geval er toch iets gebeurt is een gifwijzer van groot belang. Vraag de poster aan en hang hem op een centrale plaats. U weet dan of u bij het binnen krijgen van middelen het kind moet laten spugen of dat dit de situatie alleen maar erger maakt. Sommige middelen dienen m.b.v. drinken zo snel mogelijk in de maag te worden verdund, bij andere giffen wordt het juist daardoor sneller in het lichaam opgenomen. Bekijk op een rustig moment de poster eens, zodat u, op een moment dat u advies nodig heeft, weet hoe de tekst is opgebouwd. Touwtjes van jaloezieën lijken zo onschuldig, maar zijn het zeker niet, net zo min als water, ook als het om kleine laagjes Vakspeelgoed bij opa? gaat of het schijnbaar veilig in een emmer zit. Mocht er toch iets gebeuren en gaat het niet om een klein wondje, heb dan het noodnummer van uw huisarts onder nummer 1 van uw telefoon zitten. Bel 112 als u dat nummer niet onmiddellijk bij de hand zou hebben of als het gaat om situaties die zich ernstig laat aan zien. Bij de noodlijn kan men u ook vertellen of het verantwoord is om het kind te verleggen of op te tillen. Rug- en nekletsel kunnen op die momenten ernstiger worden door een kind op te pakken en met spoed naar een hulppost te brengen. Voor stopcontacten zijn de beroemde afdekplaatjes en voor trappen hekjes te koop. Gebruik geen ouderwetse schaarhekjes, die zijn gevaarlijk gebleken. Leg ook geen losse zaken meer op de trap. U kunt met het kind in de armen uitglijden. Op internet vindt u heel veel adviezen en lijstjes over kinderen en veiligheid. Als uw huis is voorbereid op de nieuwe wereldburgers heeft u rust, geeft u ouders vertrouwen en worden vervelende situaties voorkomen. En: laat uw maatregelen meegroeien met het kind. Waar ze vandaag niet bij kunnen, is morgen voor hen bereikbaar. Heel veel plezier met de nieuwe wereldburgers! (Anke Vonk)
Hoe lang zit RWS op www? Bij verwijzen naar websites past de vraag hoe lang (oud-) RWS-ers op www zitten. Twee van mijn collega’s op de afdeling GIS Advies en Onderzoek bij de Meetkundige Dienst van de Rijkswaterstaat, Rick Kuggeleijn en Ruben Dood (nu CBS), schreven in nummer 1995-11 van ‘mijn’ blad Geodesia over ‘Meta-informatie en de toekomst van GIS’. Zij hadden een kadertje met de kop ‘GIS op internet’. Dat gaf een concrete datering. ‘De verwachting is dat de GIS-site eind november officieel van start gaat als onderdeel van de start van de gehele Meetkundige Dienst op internet.’ (toen: www.minvenw.nl/rws/mdi/ga/gag). Bijna 20 jaar geleden! (Adri den Boer)
De zoutreizen over het IJsselmeer Een van de taken van de Waterloopkundige Afdeling B van de Dienst der Zuiderzeewerken, was het maandelijks controleren van het zoutgehalte van het IJsselmeer. Het meetschip Flevo voer daartoe kriskras over het IJsselmeer. Hoewel kriskras? Wel via vaste punten, veelal aangegeven door jaarlijks op dezelfde plaats neergelegde boeien. Het woord "waypoints" moest nog worden uitgevonden. De schipper hield hiertoe trouw een zgn "koersboekje" bij, waarin koers en tijd naar de volgende boei nauwkeurig werden opgeschreven. Achtergrond hiervan was de noodzaak voor een nauwkeurige navigatie bij slecht zicht, radar was nog niet aan boord. Het meten van het zoutgehalte ging, naar de huidige maatstaven gemeten, vrij primitief. Iedere tien minuten werd er een watermonster genomen door met een ijzeren emmer wat water aan de lijzijde van de Flevo op te halen, waaruit vervolgens met een koperen akertje een hoeveelheid water werd genomen dat door een chloridemeter op zoutgehalte werd onderzocht. Voor de eigen dienst en de PWN (Provinciaal Waterleidingbedrijf NoordHolland) werden ter controle nog een aantal laboratoriumflesjes (uit dezelfde emmer) verzameld. Een meetprotocol werd pas een aantal jaren later door de RIZA ontwikkeld, omdat bij het verfijnen van de meetnauwkeurigheid meer metaal en koper werd gemeten dan via de natuurlijke achtergrondwaarden waarschijnlijk was. Wat betreft de communicatie waren we aangewezen op een mobielnummer (243) en een Semafoon ter grootte van een flinke schoenendoos. In onderling overleg werd door de bemanning en meetmensen gezamenlijk, een 2e hands televisietoestel aangeschaft om de avonduren wat door te brengen tijdens de reis, die meestal een week duurde. Dit model was waarschijnlijk als eerste van de eerste serie van de band gerold en gaf af en toe beeld, als je de antenne boven op dek tenminste nauwkeurig instelde. Een bijkomend voordeel/ nadeel was dat je de mobilofoon gesprekken die in de stuurhut werden gevoerd woordelijk kon volgen. Daar kwamen we achter
toen Meijert (die van die kaarten) 's avonds naar huis ging bellen met zijn vrouw Bets. Meijert had in Den Oever de bijnaam "Radio Toulouse". Volgens overlevering een Franse zender uit de 2e Wereldoorlog die 24 uur per dag propaganda uitzond voor de Duitsers. (Hij had het zelf trouwens consequent over "die Moffen"), de enige muziek die uitgezonden werd was "Deutschland über alles", de rest was slechts verbaal geweld. Meijert deed zijn naam eer aan. Na een korte vraag of Bets wel aan de andere kant van de lijn was, stak hij van wal, om in de scheepsterminologie te blijven. Een kwartier durend verhaal over waar we geweest waren, wat we
Flevo in beeldbank RWS (1979 Rens Jacobs)
gedaan hadden en wat voor een mooie kaarten hij wel niet had gehad. De monoloog werd alleen onderbroken om af en toe even adem te halen, maar ook hierbij bleef de knop van de mobilofoon ingedrukt. "Heb je dat Bets?" klonk het eindelijk. "Nou, nee, Meiert je komt erg slecht over, wil je het nog eens herhalen?" antwoordde Bets. Toen Meiert na een kwartiertje beneden kwam trof hij vijf gniffelende kerels aan, de reden daarvan werd hem later pas duidelijk toen hem gierend van het lachen gevraagd werd om de laatste zin nog eens te herhalen. Een paar reizen later kwamen we bij een zoutreis in het najaar in dikke mist terecht. Een zicht van minder dan 50 meter. Dat mist de ergste vijand van de zeeman is, bleek een waar gezegde. Het koersboekje van de schipper bewees goede diensten, maar na een paar uur waren we toch verdwaald. Met een droefgeestig geloei van de misthoorn van de Flevo, moesten we langzaam varend onze
reis vervolgen. Dat we in het noordelijke deel van het IJsselmeer zaten was duidelijk, de voorliggende koers ook. Daarna was alles grijs evenals de wereld om ons heen. Met een uitkijk op de bak en een achterop voeren we "dead slow" in de richting van de dijk van de Wieringermeer. Die doemde zo onverwacht voor ons op, dat de schipper met de motor op vol achteruit nog net voor de stortsteen tot stilstand kwam. Wat nu? De dijk is ca. 25 km. lang. Dan maar met de boeg van de Flevo in de stort, trappetje naar beneden en op verkenning naar hm. paaltjes, maar die bleken alleen op de Afsluitdijk te staan. Met de dijk aan bakboordkant als verkenning zijn we richting Den Oever gescharreld, waar we na een uur aankwamen. We bleken dichter bij huis te zijn dan we dachten. Het routinematige van de reis kwam ook naar voren in ons gedrag. In september trok de schieraal en was de eerste track er een langs, of in ieder geval via, de fuiken van de neef van de machinist, die ter hoogte van het Monument langs de Afsluitdijk stonden. Waarom kon ik niet achterhalen, maar in het dorp had die de bijnaam "De Chinese Trekletter". Het barstte destijds nog van de paling, omdat de boeren niet alleen het land bemestten met kunstmest, maar indirect ook het water. De fuiken bij de Spuisluizen hadden de beste plaats, kennelijk door de uitwisseling zout/zoet. De Wieringeraak van visser Baaijs, die nog in het Zuiderzeemuseum te zien is kwam meestal stampvol met vis bij de Afslag in Den Oever. Zonder enig schuldgevoel werd een van de fuiken gelicht en de inhoud in een teil geleegd. Terug aan boord haalde de kok een grote plastic zak tevoorschijn en dumpte daar de inhoud van de teil met een aantal handenvol zout in. Na een uur gespartel waren de palingen dood en werden ze schoongemaakt. Marjan Thieme zou dit vast niet goed gevonden hebben. "Maar ja, Skaik, je kenne ze toch moeilijk stuk voor stuk doodskiete", was het commentaar. Voor de visliefhebber was het genieten aan boord. Maar ik was geen visliefhebber, daar werd echter geen rekening mee gehouden. Dan maar een
boterham. Andere reden was ook het nuttige effect op de kosten aan boord en daarmede het overblijvende netto bedrag van de onkostenvergoeding, die door velen werd (en wordt) gezien als een bijkomend emolument, verstrekt door de Rijksdienst. Voor de kenners waren de palingen in het Noordelijke deel van het IJsselmeer in ieder geval stukken lekkerder, dan die door de Volendammers werden aangeboden. Een onderbouwing van die stelling vonden we bij Durgerdam waar het riool van Amsterdam in het IJsselmeer uitmondde. Het zag daar zwart van de fuiken van de Volendammers. Het grondmonster dat we met een bodemhapper naar boven haalde stonk afschuwelijk en kon niet zonder handschoenen worden behandeld anders trok het blaren. De waterkwaliteit is sindsdien aanzienlijk verbeterd en de visstand navenant afgenomen. Het jaren dag en nacht met elkaar optrekken, leerde je medeopvarenden door en door kennen. Zo vertelde de schipper vaak en soms altijd dezelfde verhalen. In de oorlog had hij met zijn vader ondergedoken gezeten in de Noord-Oostpolder. Steevast kwam dat verhaal naar voren wanneer we ons laatste grondmonster bij het Vogeleiland moesten nemen. Bij mezelf sloot ik dan de weddenschap af of het honderd of
vijftig meter voor de Ramspolbrug was. "Ngot, Skaik" en dan kwam het verhaal. Alle reizen die ik maakte op dezelfde plaats dezelfde verhalen. De aanleg van de Proefpolder bij Andijk ook zo’n topper bij het vuurtorentje van De Ven. Zijn jongenstijd aan boord bij zijn vader, bij het naderen van Harderwijk etc. Ik luisterde meestal met mijn oren dicht en humde wat gebogen over de chloridemeter. Met mijn laatste zoutreis nam ik iemand van het RIZA mee,op zijn uitdrukkelijk verzoek trouwens. Hij, wij, troffen het, stormachtige NW-wind. Nadat ik de gast had opgehaald van het station in Enkhuizen voeren we het Krabbersgat uit voor de eerste track naar Urk. De eerste 10 minuten in het oppertje van de wal werden door onze gast nog redelijk doorstaan. In de stuurhut onder het genot van een sigaretje kregen we het verhaal te horen van zijn broer, die met windkracht 12 met de Ferry naar Engeland was geweest. "En niet zeeziek, hè". Bij de eerste halen, waar de golven van het ondiepe Noordelijke deel in de diepte van de Val van Urk terechtkomen en daardoor steiler en korter worden, was het raak. De schipper
Kaart ZZW-zoutreis van al april 1952 (Nieuw Land Erfgoedcentrum te Lelystad)
kon nog net de deur aan lijzijde open krijgen om de maaginhoud in het IJsselmeer te zien verdwijnen en niet in de stuurhut. Zelden iemand zo zeeziek gezien! Ten einde raad de gast maar achter in de sloep gelegd en als noodgeval teruggebracht naar Enkhuizen. Stilletjes zag ik de bemanning zich wat verliezen in leedvermaak. Kantoorpersoneel was niet zo geliefd aan boord. (Louis van Schaik)
PV De Meetband ‘De Meetband is de personeelsvereniging van Centrale Informatievoorziening (CIV) medewerkers en gepensioneerden. De Meetband heeft als doel het verstevigen van de band tussen de leden van de vereniging via informele activiteiten. De Meet¬band is op 14 april 1998 opgericht. (...) Bezoekadres: Derde Werelddreef 1, 2622 HA Delft.’ Een poll over ‘Nog 15 jaar PV de Meetband?’ scoort boven de 90% (en meedoen kan nog). Aantal leden: 292. (www.pvdemeetband.nl)
PV van MD, AGI, DID en als laatste CIV
Vrijwilligers weer gewaardeerd Donderdag 20 november was de jaarlijkse VOR-vrijwilligersdag, nu te water. Met partners en secretaresses erbij waren we met 72 m/v (40 vrijwilligers). Ingescheept werd in Rotterdam op de Marco Polo van de Spido. Gevaren werd er richting Schoonhoven en met een snelheid van tussen de 5 en 6 knopen (er hing een elektronische zeekaart) kon zo ook de lunch nog aan boord worden gebruikt. Afgemeerd werd in de zilverstad bij de fraaie Veerpoort, waarin en passant twee vloedstenen werden bekeken. Bezocht werd vervolgens het op 5 juni na een metamorfose heropende Zilvermuseum. De expositie MeesterstukBoot was groot genoeg. ken was volgens hun site op 26 oktober afgelopen, maar kon nóg worden bekeken! Deze toonde het werk van mbo-studenten van de Vakschool Schoonhoven waarmee zij aantoonden klaar te zijn om de titel “Meester Goud- en of Zilversmid” te dragen. Een tentoonstelling Koninklijk Zilver was op een filmpje na net opgeruimd (en werd 29 november vervangen door Nederland Theeland). Dat leuke filmpje ging over de zes zilveren kandelaars van dansende tulpen, een geschenk van de regering aan koningin Beatrix bij haar zilveren jubileum in 2005 en je zag Balkenende ook weer eens. Bekeken en toegelicht werd in de permanente tentoonstelling de historie van het Nederlands gebruikszilver van 1600 tot heden. Ook kwamen we van alles te weten over zilvermerken en het ambacht. Zo heeft hun werkbank een schuifla voor het opvangen van zilverrestjes! In een inwonende zilversmederij kon het metaal ook worden geroken en gehoord dankzij drie vakmeiden (tegenwoordig op school meer dan vakjongens). Ook terug weer door de Veerpoort Op de terugtocht waren er voor het goede dinerbuffet dito woorden van voorzitter Theo Aarsen. Bij zijn waardering bleek dat hij wist dat VOR-vrijwilligers vaak ook nog ander vrijwilligerswerk plegen te doen. Hun totale aantal van 65 biedt de ruim 1200 leden ook een kwalitatief goed dienstenpakket aan.
Persoonlijk genoot ik van de dag en bedank ik het bestuur er graag voor. Eén voorbeeld: ik dacht de Lek te kennen, omdat mijn voorvaderen na de watersnood in de Alblasserwaard van 1741 van boer maar schipper werden. Wist ook dat Krijn den Boer uit Groot-Ammers bij twee broers Smit in Kinderdijk in 1778 een hengst (zeilschip) lieten bouwen. Verneem je nu bij bewondering van de villa van de familie Smit op de kop van Noord en Lek daar van een ouddienstkringhoofd dat een schoonmoeder van Nelie Kroes de regelmatig in hun tuin actieve scheepstellers altijd zo goed verzorgde… Zilver keek naar zilver.
(Adri den Boer, foto’s Cor Huijgens, meer op www.vor-rws.nl)
Bezoek aan "Het Portaal van Vlaanderen" Woensdag 12 november, droog en regelmatig zonnig. We werden van 10.00 tot 10.30 uur heel vriendelijk met een kopje koffie/thee en een héérlijke Zeeuwse bolus in het informatiecentrum van de Sluiskiltunnel ontvangen. Na de koffie/thee kregen we een film te zien over de aanleg van de tunnel, met uitleg door een werknemer van de Sluiskiltunnel. Tijdens de film kon men ook vragen stellen, die dan uitvoerig werden beantwoord. Het is heel mooi om de boor te zien, een flinke machine met een diameter van bijna 11 meter. Waarvan een mooi schaalmodel in het centrum stond. Na het bezoek aan het informatiecentrum van de Sluiskiltunnel verplaatsten we ons naar “Het Portaal van Vlaanderen”.
Verhalen en foto’s Van Brienenoordbrug Ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum van de Van Brienenoordbrug is Rijkswaterstaat op zoek naar foto’s van bijzondere, mooie of historische momenten rond de Van Brienenoordbrug. U kunt uw verhaal of foto uiterlijk 28 februari opsturen via e-mail. De beste inzendingen worden beloond met een privérondleiding bij de brug.
In dit Infocentrum was het volgende in een boeiende expositieruimte te leren: Hoe vaar je veilig vanaf de Westerschelde naar Gent? Hoe wordt een binnenvaartschip of een zeeschip door een sluis geloodst? Welke bedrijven (www.rijkswaterstaat.nl) zorgen voor 20% van de Zeeuwse werkgelegenheid? Hoe worden geïmporteerde producten over land vervoerd? Bij ons bezoek aan het Portaal van Vlaanderen ofwel het sluizencomplex van Terneuzen kregen we antwoord op deze en andere vragen. Het informatiecentrum vormt een attractie apart.
Tevens konden we hier een lunch gebruiken. Het Portaal beschikt over een mooi terras met uitzicht op de Westsluis (290 x 40 m, diepgang 12,5 m). Terwijl we genoten van de lunch konden we de reusachtige zeeschepen door de sluis zien gaan en ze bijna aanraken, het paste maar net. Na de lunch werden we in drie groepjes gesplitst van ongeveer 13 personen elk, dit i.v.m. de kleine rondvaartboot waar maar 15 personen op konden. Groep 1 naar een brugkelder van de zeesluis en de uitkijktoren van de sluis. Groep 2 een rondleiding door het infocentrum met tevens een film over de bedrijvigheid in deze derde haven van Nederland. Groep 3 met een patrouilleboot over het kanaal Van Gent naar Terneuzen tot de grootste draaibrug van Europa te Sluiskil. Sluiswachtersspel
Zo werden de groepen steeds gewisseld, zodat iedereen alles te zien kreeg. Het was allemaal heel interessant en we hadden er prima weer bij. Nadat de drie groepen met de boot waren mee geweest en de sluis hadden bekeken hebben we de dag afgesloten met een borrel en een hapje. Om 17.00 uur ging iedereen weer voldaan naar huis. Nogmaals onze hartelijke dank voor de medewerkers en gidsen van het informatiecentrum. Op de tocht naar huis passeerden we nog de Westerscheldetunnel. Met 6,6 kilometer is de Westerscheldetunnel de langste verkeerstunnel van Nederland. (Dave Messemaker en Piet Jan Moerman. Foto’s Jan Jonker) Informatie volop
2e lustrum VOR: Orpheus inspireert 10 jaar VOR betekent 10 jaar ‘producten’ voor de leden. Dit VORbericht is trouwens pas een product van 2006, de VOR is zelf van 11 oktober 2005. Bijgaande foto is ook van 2005 en toont de eerste voorzitter Lips Nijborg met DG Bert Keijts. De datum voor de tweede lustrumviering is al herhaaldelijk gecommuniceerd: 7 oktober 2015. Apeldoorn is ook al eenmaal genoemd, maar het is daar in het theater en congrescentrum Orpheus. Zelf viert dat net haar tiende lustrum met de leus ‘Orpheus inspireert’. Het heeft een eigen restaurant met top-keuken. Bij de opening op 12 maart 1965 werd de door de gerenommeerde architecten Bijvoet en Holt ontworpen schouwburg meteen al geroemd om haar eigen karakter, de ruime foyer en de "in de helder geraniumrode ondergedompelde" grote zaal (huidige Rabobankzaal). Deze eigenschappen zijn tijdens de ingrijpende aanbouw, verbouw en restauratie van januari 2003 tot september 2004 behouden. Het 'nieuwe gedeelte' biedt fascinerende mogelijkheden voor de toekomst, maar het behoud van het goede is een 'leidmotief’ van de reconstructie van Orpheus geweest. Apeldoorn ligt centraal, heeft een intercitystation en aan busvervoer erheen wordt ook al druk gewerkt. (De noordelijke bus was met de eindejaarsbijeenkomst in de Efteling een succes.) Meer hierover volgt later en dat geldt ook voor het spetterende programma.
Orpheus
Nijborg en Keijts als ‘VORballen’?
Nieuws van RWS ‘Met het nieuwe personeelsblad KRACHT wil Rijkswaterstaat op een creatieve en overtuigende wijze laten zien wie ze zijn, wat ze doen, waar ze voor staan en voor wie ze het doen’, zo zegt Ontwerpwerk, opdrachtnemer van Bureau Karin de Lange, nog steeds op internet. Dat sinds 1990 voor RWS werkende tekstbureau zelf actualiseert webteksten ook niet te vaak: ‘Sinds 2010 maken we voor zo’n 9.000 medewerkers het maandelijkse bedrijfsblad Geel, dat sinds maart 2013 doorgaat als KRACHT en een prachtige restyling heeft ondergaan.’ Voor leden met zelf ook internet: op de website www.rws.nl ziet u een overzicht van alle ruim 60 (!) e-mailnieuwsbrieven van Rijkswaterstaat. U kunt zich gratis hierop abonneren via www.rws.nl/ abonneren. Gratis meedoen met een van de meer dan tien digitale klantenpanels kan trouwens ook! (www.ontwerpwerk.com, www.karindelange.nl en www.rws.nl)
IMagine Sinds april 2013 is er twee keer per jaar een mooi, nieuw online departementaal magazine van I en M, net als het analoge KRACHT van RWS (zes keer per jaar) van Bureau Karin de Lange. Leden met internet: abonneer u gratis. Editie 5 volgt in april al. (http://imagine.minienm.nl)
Kopijdatum en AV Het aprilnummer van Kracht verschijnt vanaf 24 maart en we houden voor nummer 2015-2 van dit VORbericht als kopijdatum 1 maart aan. Op 25 maart is net de Algemene Vergadering van de VOR en verslag daarvan volgt in nummer 2015-3.
Colofon Verenigingsbulletin van de VOR Redactieraad: Commissie Communicatie Redactie: Louis van Schaik, Anke Vonk-Overduin, Lex van Gennip, Frank de Wit, Adri den Boer (hoofdredacteur) E:
[email protected]) Lay-out:Lex van Gennip E:
[email protected] Ambtelijk secretariaat VOR: Willy Bouwmeester, Claudia van der Staaij Antwoordnr. 10660, 2501 WB ’s-Gravenhage, E:
[email protected] (alle aangelegenheden, gezamenlijke in-box). T: 070 - 456 11 88 Rekeningnr: NL17 INGB 0001 2942 76 t.n.v. Penningmeester VOR ’s-Gravenhage Website VOR: www.vor-rws.nl
