V oor het schrijven van mijn

Jaargang 35 - nummer 11

November 2009

KONINKLIJKE VERENIGING VAN OPRUSTGESTELDE OFFICIEREN - KRING LIMBURG

Culturele Dag - Brussel donderdag 03 december 09 LtKol Herman Schrijvers

Woordje van de voorzitter

V

oor het schrijven van mijn maandelijks woordje wacht ik geWij nodigen uit voor een bezoek aan het nieuw museum MAGRITTE woonlijk tot juist vóór het verstrijin het museum van Schone Kunsten te Brussel op donderdag 03 december 09 ken van de door onze secretaris Jos de Verplaatsing per trein - IC 2231 - 1° wagon van 2 klas bepaalde deadline-datum; kwestie van 09.12 u. Genk 09.31 u. Hasselt 09.47 u. Sint Truiden 09.56 u. Landen een beetje up to date te blijven met 10.47 u. Brussel Centraal RV : boven aan de grote trappenzaal de actualiteit. Deze maand is dat wel Wandeling naar de Club Albert (500m) even anders, want aangezien we tot Programma : praktisch het einde van oktober uit Aperitief voor eigen rekening Lunch omstreeks 12.00 u. (soep - hoofdschotel - dessert - waters de circulatie verdwijnen tijdens een wijn - koffie inbegrepen) buitenlandse reis, moet ik reeds vanWandeling naar het museum van Schone Kunsten - Bezoek daag, een paar weken eerder dus, Nadien wandeling door de Stad voor de liefhebbers en terugreis. mijn pennenvruchtje op papier (of Inschrijven : 011.228848 of elektronisch vóór 20 november 09 beter in de laptop) zien te krijgen. De stortingen van € 19,00 met code ‘Brussel’ moeten vóór 25 november toekomen Ongetwijfeld zullen er tijdens die op rekening BE33 9611 9514 0046 van KVOO LIMBURG (het nummer 961-1951400-46 kan nog worden gebruikt) paar weken weer allerhande spectaculaire en minder opvallende nieuwtjes opduiken, waarvan sommige vanEen Magritte Museum in Brussel daag zelfs niet te voorspellen zijn, Sinds 2 juni 2009 kunnen bezoekers kennismaken met het Magritte Museum dat zich uitstrekt over 2.500 m². maar die op het ogenblik dat jullie dit Het gebouw van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten lezen alweer uit de actualiteit zullen van België, gelegen aan het Koningsplein, in hartje Brussel, verdwenen zijn. werd gerenoveerd dankzij het competentiemecenaat van de Maar toch zijn er ook actuele onderFranse en Belgische filialen van GDF SUEZ en met de steun werpen waarvan we bijna met zekervan de Stichting Magritte. Het Museum stelt werk tentoon heid kunnen voorspellen dat ze nog van de Belgische surrealistische kunstenaar (1898-1967) uit lange tijd hun prominente plaats in de collectie van de Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België. De Koninklijke Musea kochten de stukken aan of kregen ze in hun bezit dankzij het legaat van Irène HamoirScutenaire en van Georgette Magritte. Er worden meer dan 200 werken tentoongesteld, schilderijen, tekeningen, beelhouwwerken, films, enz..

Vervolg (op pagina 2)

In dit nummer : Woordje van de Voorzitter Brussel 03 december 2009

Ter gelegenheid van Koningsdag nodigen wij U uit op ons jaarlijks KORPSMAAL op woensdag 18 november ‘09 om 1215 uur in ’t Driessent te Diepenbeek. Inschrijven : telefonisch 011.228848 of elektronisch vóór 12 november 09. De stortingen van € 46 per persoon met code ‘KRP/09 moeten vóór 12 Nov 09 toekomen op rekening BE33 9611 9514 0046 of 961-1951400-46 van KVOO LIMBURG Bij inschrijving minstens één of twee namen opgeven van collega’s met wie U de tafel wenst te delen ( tafels van 8 en 10 personen ) - Wij voorzien een eretafel

Inschrijvingen data : vóór 17 december Nieuwjaarsreceptie Koffiekransje Hasselt vóór 19 november

Herman Schrijvers Korpsmaal 18 november 2009 Nieuwjaarsreceptie 12 januari 2010 Koffiekransje 24 november 2009 Lidgelden 2010 Tervuren en Leuven Koffiekransje en Jenevermuseum’ ‘Knappe en minder knappe’ Luc Vandenborne Verslag Garda-meer ‘dag 7 - dag 9’ Pascal De Leersnijder - Marcel Demot ‘Rara’ - Jacques Desimpelaere Humor en nonsens Allerlei en Varia

november 2009

K.V.O.O. - LIMBURG

het dagelijkse media-aanbod zullen behouden. Zo is er bijvoorbeeld de supercontroverse rond de Oosterweelverbinding, waarbij iedereen het er over eens schijnt te zijn dat ze absoluut onontbeerlijk is voor de bereikbaarheid van de Antwerpse haven en de oplossing van de immer groeiende dagelijkse fileproblemen. Na jarenlange miljoenenverslindende studies is er eindelijk een Lange Wapper project klaar, dat volgens insiders en allerhande specialisten de beste oplossing biedt om aan de gestelde problemen tegemoet te komen. Eindelijk zou er met de uitvoering kunnen begonnen worden. Zoals bij elk omvangrijk bouwproject duiken er onvermijdelijk ook hier lokale protestacties en buurtcomités op, maar normaal gezien beslist in een normale democratie de democratisch verkozen overheid. Na allerhande aanslepende discussies en dikwijls inconsequente veranderingen van eerder ingenomen standpunten, wordt er beslist bij de Antwerpenaren een volksraadpleging te houden. Volgens onafhankelijke waarnemers is dat totaal zinloos, want geen verplichte deelname en wettelijk niet bindend, en daarenboven is de Oosterweelverbinding niet enkel bestemd voor de enkele Antwerpenaren die in de omgeving wonen, maar is zij van belang voor de mobiliteit van het grootste deel van Vlaanderen. Op dit ogenblik, enkele dagen vóór de stemming, wordt verwacht dat het vooral nee-stemmers zullen zijn die zullen opdagen; als jullie dit onder ogen krijgen is de uitslag al lang gekend en zal er ook reeds een hoop commentaar in de media verspreid zijn. Maar in elk geval zal de controverse niet voorbij zijn, en zullen de discussies alleen maar heviger en uitzichtlozer worden. En toch zal er eens de nodige politieke moed moeten opgebracht worden om de knoop door te hakken, in de ene of andere richting; maar dat zal nog wel een tijdje op zich laten wachten... Waarschijnlijk zal intussen onze federale regering ook wel klaar zijn met haar begrotingshuiswerk, en weten we wat ons dat als modale bur(Vervolg op pagina 3)

-2-

U bent nog niet ingeschreven voor het Korpsmaal op 18 november? … Het kan nog … dé gelegenheid om uw vrienden en collega’s van weleer terug te zien. (pg. 1) Wij hernemen op de volgende pagina de uitnodiging tot betaling van het lidgeld 2010 - mocht u nog geen opdracht gegeven hebben, dan herinneren wij er aan dat het bedrag voor Limburg samen met dat voor Nationaal - kan gestort worden storten op rekening LIMBURG BE33 9611 9514 0046, of op het op het oude nummer 961-1951400-46. Mogelijk heeft een hacker geprutst aan onze website - het heeft ons heel wat tijd gekost om de panne te herstellen. Ondertussen bouwen wij aan een nieuwe en modernere versie die einde van de maand operationeel moet zijn. “Ik wens alle deelnemers aan de trip op 13 Oktober te bedanken voor de vriendelijke attentie aan het adres van mijn echtgenote na haar ongeval op de terreinen van Inbev . Hartelijk dank ook aan KVOO voor de bloemen bezorgd aan Diane in het ziekenhuis Virga Jesse.” Marc

Nieuw lid Kol MAB v/h Vlw. THIJS MICHEL Eikhof 82 3550 Heusden-Zolder 011.533810 JH.

nieuwjaarsreceptie

dinsdag 12 januari 2010 feestzaal 2a helchteren Wij nodigen U uit op onze jaarlijkse nieuwjaarsreceptie in de feestzaal van het 2 de Artillerieregiment Inschrijven : telefonisch op 011.228848 of elektronisch

vóór 17 december 09 ! ! !

Het bedrag van € 32 per persoon met code ‘nieuw/2010’ moet op rekening BE33 9611 9514 0046 of op 961-1951400-46 KVOO LIMBURG geboekt staan vóór 03 januari ‘10 ! Bij inschrijving vermelden met wie u de tafel wenst te delen. Deuren om 11.45 - Nieuwjaarsreceptie - 12.15 Toespraak van de Voorzitter 12.30 Koud buffet met wijnen en dessert 15.30 Gezellig samenzijn voor eigen rekening tot 1700 uur

Maandelijkse KVOO Ontmoetingsdag Provinciecommando Wij nodigen uit op

dinsdag 24 november voor het maandelijks koffiekransje 14.00 uur : koffiekransje salons Provinciecommando - einde : 1600 uur Praktisch : inschrijven op 011.228848 of elektronisch vóór 19 november Betalingen cash voor aanvang het koffiekransje - 5,00 euro pp.

(pasmunt voorzien)

Voorzien : 2 stukken taart en 2 consumpties pp. (koffie-thee-bier-frisdranken)

Extra consumpties : 1,50 euro - betaling vóór vertrek cash aan de secretaris.

Volgend koffiekransje 17 december Kastoestand koffiekransje : €91,40

K.V.O.O. K..V.O.O. -- LIMBURG

-3-

november 2009

Woordje van de Voorzitter (Vervolg van pagina 2)

ger gaat kosten. Hopelijk zal er gekozen worden om zo veel mogelijk te besparen op de dikwijls ontspoorde overheidsuitgaven in plaats van nog maar eens op zoek te gaan naar hogere inkomsten bij de al zwaar getroffen burger. Het is vooral de kleine spaarder die slachtoffer was van de recente bankcrisis, en volgens de laatste onheilspellende geruchten hangt er een dreigende verhoging van de roerende voorheffing naar 25% boven ons hoofd; zoiets zou werkelijk te immoreel zijn en hopelijk hebben onze verkozenen des volks toch nog voldoende voeling met de werkelijkheid om ons deze onhebbelijkheid te besparen. Zekerheid hieromtrent zullen we pas hebben na de nakende beleidsverklaring van de premier, en als jullie dit lezen zal dit mysterie waarschijnlijk ook opgelost zijn... Intussen zijn we dan in november aanbeland, en kunnen we uitkijken naar de traditionele viering van Koningsdag, waarbij we weer eens de gelegenheid hebben om mekaar gezellig te ontmoeten op ons Korpsmaal op 18 november. Ik kijk er al naar uit. Tot dan! Uw voorzitter, Marcel

Te noteren 09 Feb : Algemene Vergadering Luc Vandenborne 23 Feb : Filmvoorstelling Louis Truyers 09 Mar : Colruyt Luc Van Camp 23 Mar : 35jaar KVOO LIMBURG Jos Hermans

15 NOVEMBER - HASSELT

TE DEUM Bijgaande uitnodiging is gericht aan de Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officeren De plaatsen in de rechter middenbeuk vanaf rij 16 e.v. worden niet nominatief voorbehouden en moeten ingenomen worden vóór 09.45 uur U bent uitgenodigd

LIDGELDEN 2010 Vanaf het boekjaar 2006 wordt voor het lidgeld LIMBURG een forfaitair bedrag gevraagd dat de uitgaven van de voorzorgskas en de kosten van de nieuwsbrief moet dekken. De voorzorgskas voorziet om. in de uitgaven voor attenties bij ziekenbezoeken; bloemen, kransen en administratieve bijstand bij een overlijden; dienstverplaatsingen; tussenkomst bij speciale gelegenheden; .. 1. Voor een gehuwde of wie een partner heeft* bedraagt het lidgeld LIMBURG € 12 ; een ongehuwde of alleenstaande ° , betaalt € 9,50. 2. Het Lidgeld LIMBURG kan samen met het NATIONAAL lidgeld worden gestort op rekening : BE33 9611 9514 0046 (of 9611951400-46) KVOO LIMBURG Helbeekplein 3/7 3500 Hasselt. Voor de administratie van de kring is dit de gemakkelijkste oplossing. 3. Het lidgeld nationaal kan eventueel aan Brussel worden gestort in dit geval moet u : de datum van storting meedelen aan Limburg uw bijdrage LIMBURG op rekening van LIMBURG storten( &.1) LIDGELD 2009

U BETAALT

Waarvan voor Limburg/Nationaal

Weduwe

21,50 €

9,50

Cdt *

29 €

Cdt °

26,50 €

Maj *

33 €

Maj °

30,50 €

LtKol *

35 €

LtKol °

32,50 €

Kol *

36 €

Kol °

33,50 €

GenMaj

41 €

12

29

LtGen en Gen

43 €

12

31

Sympathisant

32 €

12

20

12 9.50 12 9.50 12 9.50 12 9.50

12 17 17 21 21 23 23 24 24

Uw betaling wordt verwacht vóór 25 oktober 2009 Uw bijdrage voor een van de nationale fondsen (Verdediging- en promotiefonds; Sociaal fonds; Steunfonds voor de publicaties) kan op dezelfde wijze

gestort worden.

K..V.O.O. -- LIMBURG K.V.O.O.

juni – juli 1999 november 2009

TERVUREN - LEUVEN Dertig leden namen op 13 oktober 09 onder leiding van Marc Rogiest deel aan een excursie naar Tervuren en Leuven. In de voormiddag brachten wij een geleid bezoek aan het Koninklijk Museum voor Centraal Afrika Het ontstaan. In 1897 maakte Koning Leopold II gebruik van de evenementen rond de Internationale Wereldtentoonstelling te Brussel om een Congolese afdeling in Tervuren te openen. In het daartoe speciaal gebouwde Koloniënpaleis werden de voornaamste import- en exportproducten van Congo tentoongesteld naast, etnografische voorwerpen en opgevulde dieren, en dit alles in een Art Nouveau-kader. In het park werden naast vele andere attracties, verschillende Congolese dorpen opgebouwd, die bewoond waren door, voor deze gelegenheid speciaal geïmporteerde, Congolezen. Verder werden in een onderaardse verbindingsgang bijzondere en eigenaardige zoetwatervissen uit Congo tentoongesteld. Deze tentoonstelling kende een enorm succes met meer dan 1,2 miljoen bezoekers in zes maanden. De collecties groeiden zo snel aan dat Leopold II in 1902 de beslissing nam om een groter museum te laten bouwen en om van Tervuren “zijn klein Versailles” te maken met een Afrikaans museum, een Chinees en Japans Paviljoen, een Wereldschool, een Congrescentrum, Franse tuinen en nog meer : dit alles in het park van Tervuren dat met het centrum van Brussel verbonden was door de prachtige dubbele Tervurenlaan. Voor zijn project koos de vorst voor de Franse neoklassieke paleisarchitectuur van de Fransman Charles Girault, ontwerper van Le Petit Palais te Parijs. De eerste steen werd gelegd in 1904. De indrukwekkende trappartij, de overkoepelde rotonde en de marmeren museumzalen moesten bijdragen tot het prestige van de nog jonge Belgische staat. De werken aan het museumgebouw duurden tot 1909.

- 4-3--

wekkende kano, uit één enkele boomstam gehouwen, die plaats bood aan 100 rechtopstaande roeiers, en die moest dienen voor een boottocht van Leopold III op de Congostroom. Opgezette reusachtige olifanten, allerhande wilde zoogdieren, reptielen, vissen en vogels; overal kregen we boeiende en deskundige uitleg, tal van anekdotes en een passend verhaal - een opsomming geven is onmogelijk. En zeggen, dat de in het hoofdgebouw tentoongestelde voorwerpen en dieren minder dan 5 % van de totale museumverzameling uitmaken. De lunch werd genomen in het restaurant van het museum waar ons een voortreffelijke ‘Moambe’ (een typisch Congolees gerecht) werd geserveerd met een Mogonzobier. Per autocar ging het dan naar Leuven voor een bezoek aan Stella Artois. InBev Belgium maakt deel uit van het beursgenoteerde InBev dat met een portfolio van meer dan 200 merken in 120 landen actief is en dat in België als belangrijkste merken Belle-Vue Kriek, Hoegaarden Witbier, Jupiler, Leffe en Stella Artois heeft. In ons land stelt de onderneming 2800 mensen tewerk. Naast een administratieve vestiging in Leuven zijn er 4 locaties waar InBev brouwt en afvult: Hoegaarden, Leuven, Jupille en Sint-Pieters-Leeuw. Na de indrukwekkende controlekamer doorliepen we de verschillende lijnen van het productieproces; de warme en de koude eenheden; om te eindigen in de bottelarij. Merkwaardig detail : de hier gebrouwen Jupiler wordt enkel en alleen afgevuld in blikjes - de flesjes Jupiler komen van de brouwerij van Jupille. Het bezoek eindigde met een korte degustatie en een gezellige babbel in de kantine van het bedrijf. Beste Marc, onze felicitaties voor de perfecte organisatie van deze geslaagde excursie. Het was een zeer leerrijke en aangename dag waarvan wij echt hebben genoten en waarvoor onze oprechte dank. JH. Bijna op het einde van de rondleiding werd Diane Rogiest het slachtoffer van een spijtig ongeval toen zij over een stoep van een paar centimeter struikelde en zwaar ten val kwam, met als gevolg een breuk in de schouder en schaafwonden. Spoedopname in Gasthuisberg - overbrenging naar Virga Jesse. Inmiddels is zij thuis herstellend in afwachting van een nieuwe heelkundige ingreep. Met een kaartje van de deelnemers en een bloemetje wensen wij haar een spoedig herstel.

Het bezoek. De rondleiding in dit imposant gebouw moest uiteraard beperkt worden tot de bezichtiging van enkele unieke De foto’s bij dit verslag zijn van Achille Gielis Elders in dit nummer foto’s van Yvan Lambrechts en Willy Schampaet stukken. Het begon met het bewonderen van de indruk-



- 5-3--

De lunch in het restaurant van het museum viel zodanig in de smaak dat meerdere dames (ook heren) graag de bereidingswijze van de ‘Moambe’ hadden gekend. Wij gingen te rade bij de specialisten : Diane en Marc Rogiest. Moambe - Ingrediënten en bereidingswijze

Liefst kippenbillen, doos moambe sap (van palmnoten) ( te verkrijgen in de supermarkt ) goed voor 8 personen. Doos Saka Saka (maniokbladeren ) of eventueel spinazie. Rijst en Pilipili graantjes. Banaan ananas nootjes Bereiding :

Kippenbillen aanbakken in de pan, kruiden met zout eventueel fijn gehakte sjalot en een weinig look toevoegen. In de kookpot de aangebakken stukken overgieten met de moambesaus, indien te dik een weinig water toevoegen. Kruiden met pilipili (opgepast); laten sudderen op een laag vuurtje. Serveren met Rijst - Sakasaka - schijfjes banaan ananasblokjes en pindanootjes . SMAKELIJK !

KOFFIEKRRANSJE 20 oktober 09 In het kader van de twintigste jeneverfeesten te Hasselt op 17 en 18 oktober hebben wij de ontmoetingsdag van 20 oktober 09 laten voorafgaan door een geleid bezoek aan het Nationaal Jenevermuseum van Hasselt Twintig leden waren op de uitnodiging ingegaan en hadden na afloop, tijdens het koffiekransje in de salons van het Provinciecommando, gelegenheid voor een gezellige babbel. In een 19de-eeuwse landbouwstokerij - midden in de stad Hasselt brengt het Nationaal Jenevermuseum het verhaal van de Belgische jenever, van graankorrel tot borrel. Je volgt onder meer het productieproces in een authentieke 19de-eeuwse stookinstallatie. De Belgen en zeker de Hasselaren schenken al ruim 400 jaar jenever. De eerste verwijzing naar de productie van Hasseltse brandewijn dateert van 16 april 1610. Sindsdien evolueerde het jeneverstoken van een bescheiden huis-nijverheid tot de belangrijkste industrie in de stad. De jeneverproductie bereikte tussen 1850 en 1870 haar hoogtepunt waardoor Hasselt, met 26 stokerijen, op de voorgrond trad als het voornaamste jenevercentrum in België. Het economische, sociale, culturele en politieke leven van de stad werd sterk beïnvloed door de jenever-industrie. Na 1880 vermindert het aantal stokerijen en hun productie gestaag. De belangrijkste redenen hiervoor zijn de minder gunstige accijnsregeling, het verlies van het monopolie op de veemarkt en het feit dat de familiale bedrijven moeilijk kunnen concurreren met de grote gist- en spiritusfabrieken. Het bezoek is zeker een aanrader en men kan er nadien in alle gezelligheid proeven van de Hasseltse jeneverproducten. JH.



- 6-3--

“ Knappe en minder knappe”

Kapt ter zee Luc Vandenborne

Genk 30-10-2009 scrupules. Juist op basis van die eigenschappen (sic) een

baas met een onwaarschijnlijk instinct van wat kon en ‘Knappe en minder knappe’ mocht. Vijf jaar lang had ik de eer onder de man te werken en vier jaar tot de mensen te behoren in wie hij een blind vertrouwen had. Hij was in 1936 Luitenant ter lange Zelfs de hemel zou zich ge- omvaart en was er bij toen ze het lichaam van Damiaan tergd voelen als men een overbrachten om hier te worden herbegraven. Het beeld “deadline” stelt op de dag van je van Damiaan stond toen reeds jaren in de “Hall of Fame” verjaardag. De bedoeling is en de “notabelen” van bij ons dachten, via die weg en de natuurlijk dat jullie nu allemaal met veel tamtam gevierde aankomst in Antwerpen wat van die datum zouden kennen en noteren. Mocht de hemel me zijn glorie te kunnen meepikken. Trouwens een hele troep nog een volgende verjaardag gunnen dan kan ik per van de huidige notabelen nam even rust bij de drukke bedeductie aan de hand van het enorm (sic) aantal, dat ik in spreking van onze begroting om in Rome op de eerste rij mijn bus zal aantreffen nu eindelijk eens uitmaken hoeveel te gaan pronken. Als je nog ooit de beelden terug ziet lezers zich over mijn geschrijf ontfermen. Spijtig genoeg moet je bijzonder kijken naar de sm…..bedoel het gezicht heerst er grote twijfel, in iets wat mijn hart schijnt te van de eerste burger van dit land. Ben overtuigd dat hij zijn, en welt de vrees op dat het een verhaal wordt van : zich in het “land van ooit” waande. ”houd op Kynegros en werp uw kroon naar ??????”. Om kort te zijn mijn baas wist alles over Damiaan, over Niettegenstaande de enorme drukte aan futiliteiten zijn werken als bouwheer zijn geniale inrichting van de waarmede we de voorbije maand, via onze media op nog plaats waar alleen ellende heerste en verschrikkelijk vermeer futiele wijze, werden overspoeld, heb ik een minkte, stinkende mensen rondliepen. Hoe Damiaan dat probleem er enige uit te pikken waarover iets, min of meer alles in nog veel verdere staat van ontbinding moet hebben leuks, kan worden op papier gezet. gezien, hoe hij heeft gevochten tegen zijn eigen hiërarMeest beladen in papiergebruik en meest contrasterend chie en de tegenkanting van alle mogelijke autoriteiten die waren enerzijds de heiligverklaring van pater Damiaan en er alleen maar aan dachten die verbannen hoek van de weanderzijds het overlijden van de fietsende “God is terug” reld te vergeten, hoe hij als superbegaafde man dat alles uit Ploegsteert. Wat papiermisbruik betreft heeft “God is met klare blik moet hebben opgenomen en toch besliste terug” het duidelijk gewonnen. Natuurlijk het verhaal van dezelfde onwaarschijnlijk afschuwelijke dood te sterven een jonge vent die naar Senegal trekt om zich daar, blijk- als de bannelingen. baar, Lazarus te zuipen, naar een bordeel te trekken en Mijn baas heeft me veel geleerd maar het meest indrukdaar, niet eens in de armen van een lokale schoonheid, te wekkende was hetgeen hij me over Damiaan vertelde. Dat sterven, verkoopt stukken beter dan het verhaal van een de Kerk, die Damiaan met zijn offer heeft gediend, er zo Vlaamse zieltjesredder. Als wielerliefhebber is de jaren veel tijd en de specifieke tussenkomst van een ander durende afgang van de man uit Ploegsteert, door moeder soort onwezenlijk groot mens, Moeder Theresa, nodig had natuur met onwaarschijnlijk talent overgoten, een drama. om hem heilig te verklaren bewijst alleen de kleinheid van Als mens is zijn dood een zielig feit. hen die zich kerkleiders noemen. Pater Damiaan moet ik bekennen is, voor mij althans, Dat de zichzelf progressief genoemden, die vroeger alleen de grootste Mens die ooit heeft geleefd. In zijn en mijn maar links moesten zijn, het bij deze gelegenheid nodig geloof benadert hij het dichtst de man van Nazareth. vonden om een paar uur zendtijd te verkwisten aan de al In ons dorp was vroeger een kleine bibliotheek, onder of niet wonderbare genezing van een vrouw is alleen maar het beheer van de “Kapelaan”.Wat er tussen de boeken even pijnlijk als hun minimaliseren van de extreme Moslim. voor volwassenen zat mochten wij als kwajongens niet eens Het is waarschijnlijk de oplopende ouderdom die me wat weten. Geloof me maar in die tijd blijven we onwaarschijn- zwaarwichtig maakt, laten we daarom een kijkje nemen bij lijk lang kwajongen. Voor de kwajongens en dito meisjes het futiele. waren er alleen maar verhalen over heiligen. Damiaan was Knap, bijzonder knap vind ik onze Etienne Davignon. Is een daar nog niet bij en van de vele verhalen die ik toen heb knappe want alle militairen moeten weten dat er nooit een gelezen was ik echt niet erg onder de indruk. Te veel werd “plan Harmel” was maar dat dit plan van onze Etienne dat mysterieuze woord mystiek gebruikt. Was toen en kwam. Natuurlijk met het failliet van Sabena, de oprichblijft trouwens een mysterie. ting van SN Brussels en tenslotte de ondergang van Fortis Eind jaren vijftig/begin 60 van die andere eeuw kreeg (Vervolg op pagina 7) ik een baas, een bullebak, beetje veel crapuul, zonder



- 7-3--

(Vervolg van pagina 6) was hij en maatje, eveneens nobele, Lippens in de verdomhoek geraakt. Lippens kwam ons onlangs, na een volgens hem bijzonder donkere periode, vertellen wat nu in feite het verschil is tussen een fout maken en iets verkeerd doen. Spijtig maar zijn wederoptreden was, minimaal gesteld, geen succes. Hij heeft zichzelf terug naar Knokke verwezen en zal daar via wat mega projecten terug trachten boven water te komen. Spijtig maar ik wens hem geen succes. Etienne daarentegen wachtte geduldig zijn moment af. Dat was blijkbaar de penibele budgetbespreking en de nucleaire energie. Via supervriendje Mestralleet van Suez werd de steen in het water gesmeten. De naam van de steen was “zero francs pour l’état Belge”. De rimpeling van de zware steen was nog niet volledig uitgedeind of Etienne liet, na maandenlange stilte, van zich horen. Natuurlijk zal Suez, waar ik in de raad van bestuur zetel, betalen aan de Belgische staat maar spijtig genoeg hebben ze ons dat nooit gevraagd. Voilà simpel toch, Etienne de redder van ons dierbaar vaderland. Daar mag die andere redder uit Gent toch nog een punt aan zuigen. Etienne doet dat in een paar zinnen terwijl de Guy een retraite in Toscane en een heel boek nodig heeft. Boek dat blijkbaar niemand leest, ook hijzelf niet, want hij breidt er in de kortste keren een verlengstuk aan waarbij het oorspronkelijke wordt geminimaliseerd. Blijft natuurlijk vreemd dat die Mestrallet weigert iets te geven dat hem niet werd gevraagd. Heb je vroeger al gezegd die De Tandt een taaie tante is. Werd enige tijd geleden geschorst maar klaarblijkelijk moet dat regelmatig worden verlengd. Onlangs was dat weer het geval en ze dachten dat onze tante daar niet moest tegenwoordig zijn. Fout jongens, tante naar cassatie en boem schorsing opgeheven. Het” Hof van Beroep”, ik herhaal:” Het Hof van Beroep” heeft een procedurefout gemaakt. Bij ons zeggen ze dan:”Dag Jan, bij een ander misschien maar niet bij mij ”. In Antwerpen zeggen ze dat nog anders maar sinds 10% van die superbegaafde bevolking voldoende is om een project, van tien jaar studie en tientallen miljoenen van onze nieuwe munt, weg te stemmen houden we met die hun uitspraken geen rekening meer. Nota: net gelezen dat L. Vergeylen gister werd veroordeeld tot een gevangenisstraf van 1 jaar om lid te zijn geweest van een bende bedriegers. Met uitstel staat er bij en drie zinnen verder staat dat hij vroeger al een ge-

vangenisstraf kreeg en ook met uitstel. Vreemd toch. Vergeylen is de man die beslag legde op de huizen van onze tante want die moet hem nog een miljoen van die € terugbetalen. Nog een erg knappe is onze Steve. Weet niet of jullie het hebben gehoord maar nu is hij als Gouverneur definitief uitgefeest en vertrokken. Wat hij gaat doen zullen we binnenkort weten maar hij kreeg zodanig veel aanbiedingen, bijzonder uit het buitenland, dat de man “ocharme” moeilijk kan beslissen. Dag Jan ! Wat er bij onze kaviaar-socialisten aan de hand is kan ik gerust onder het minder knappe klasseren. Maar alleen die vriend van Caroline die haar raad gaf via e-mail, zijn naam ontsnapt me, dat is een knappe. .Die heeft een goede mensenkennis en met zijn beoordeling van die rode kandidaat ministers kan ik me wel vinden. Alleen dat zinnetje omtrent de waarheid rond de Agusta zaak vind ik op zijn minst geheimzinnig. Er bestaat dus een waarheid die wij niet kennen maar de ingewijden in het rode ritueel wel. Ik zou dus zeggen oppakken die man en desnoods naar Guantanemo want wij willen de waarheid rond dat tuig wel kennen. Toch!? Niet knap vind ik die journalist van de Knack die het twinkelende, krinkelende ding uit het Diestse zijnde Van krunkensveld erg hard heeft aangepakt. Daarbij lekt hij nog de story van dat “stalken”. Ook dat lief van die senator met haar klacht vind ik niet knap. Ze kennen, bedoel de journalist en het lief, nochtans goed het hele verhaal. Van de senator en zijn kornuiten die in Kleine-Brogel over de omheining wilden kruipen, waarbij de senator een enorme scheur in zijn broek kreeg en dan nog op de verkeerde plaats. Het was reeds laat en de man vond het een goede oplossing bij zijn lief te gaan aankloppen om een urgentie herstelling te laten uitvoeren. Dat lief ziet hem daar staan met de billen bloot, denkt dat de buren het ook hebben gezien en weigert hem binnen te laten. De senator maakt zich boos, bonkt op de deur en roept een stel onvriendelijke woorden. Zeg me nu eerlijk is zo’n voorvalletje al die drukte waard. Neen niet knap.

Speciaal voor jou.

Maar zijn vrouw vond dat zij het had gevonden en verstopte het op zolder. De volgende dag kwamen er twee politieagenten de buurt ondervragen om het geld terug te vinden en klopten op hun deur. Na de vraag of ze de zak met geld hadden gevonden antwoordde zij: "Nee". Maar hij zei dat ze loog en dat ze het op zolder had verstopt. "Geloof hem maar niet hoor" zei de vrouw. "Hij begint een beetje seniel te worden." Eén van de agenten vroeg aan hem om alles vanaf het begin te vertellen. "Welnu" zei hij, "Toen wij gisteren van school kwamen............" De twee agenten keken elkaar aan en zeiden: "We weten genoeg ".

Het mooie van oud zijn Een ouder echtpaar vierde hun 60ste huwelijksfeest. Ze hadden elkaar op de lagere school ontmoet en waren, na hun pensionering, weer in hun oude buurt gaan wonen. Tijdens een wandeltochtje kwamen ze bij hun oude school en zagen haar naam nog ingekerfd staan op een schoolbankje. Op weg naar huis zagen ze dat er een zak met geld uit een geldwagen viel. Ze raapten het op en namen het mee naar huis. Daar telden ze het geld en het bleek 50.000 Euro's te zijn. De oude man zei: "We moeten het terug geven."

Bij dit stille weekend waarbij we onze doden gedenken past een woordje van troost. In de krant vandaag: “op sommige kerkhoven staan nu al kramen met oliebollen”. Zo zie je maar de vooruitgang is niet te stoppen. Groeten uit Genk ,

lvdb

lvdb



- 8-3--

Vervolg - REISVERSLAG - GADAMEER 11 - 19 september 2009 Dag 7 (donderdag 17 sep 09) Uitstap naar Verona.

Verona - Romeins Amfitheater

Romeo en Giulietta, here we come! Vertrek bij schitterend weer om 0845. Via de autosnelweg en langs de Adige bereiken we Verona na 92 Km. Ondertussen heeft Leon de geschiedenis uitgelegd - 3 grote periodes Romeinen (Arena) De familie della Scala (Scaligers ) onder het bewind der Ghibellijnen Republiek Venetië Na de val van Napoleon werd Verona door de Oostenrijkers bestuurd om uiteindelijk in 1866 bij het koninkrijk Italië gevoegd te worden. Verona is een industriegebied spijts de immense wijngaarden die we onderweg zagen (met de bekende wijn Valpolicella, Suave). Bakermat van de schoenindustrie Kippenslachterijen! Doch zeker een toeristische stad! Weer iets nieuw! Alvorens de stad binnen te rijden moeten we er een vignet kopen (€30) of €65 boete betalen! Omstreeks 10.00 uur en bij 23°c rijden we de Stad binnen via Veilingen- Congresruimten en kazernes. De eerste verdediging met de Porta Nuova dateert uit de Venetiaanse tijd . We rijden verder tot de 2de vestingmuur van de Scaligers waar parkeermogelijkheid is voor bussen ( mits betalen natuurlijk !) En nu maar wandelen langs de muur van de Scaligers met de typische zwaluwstaart – versieringen – het stadhuis de arena waar we veel uitleg krijgen van Leon . Binnen weinig te zien door opstelling voor Opera – het huis van Giulietta waar Jules wrijft over haar … ( zie film van onze voorzitter!) – mooie met marmer geplaveide straten – de Piazza delle Erbe met de Loggia del Consiglio , een der mooiste gebouwen uit de vroeg –renaissance - het stand-

beeld van Dante ( die hier verbleef) op de Piazza Dei Signori met de monumentale gebouwen van de Scaligers. De Dom , San Zeno en de San Anastasia kerk bezoeken we niet bij gebrek aan tijd en ook €8!. Via de Corso Cavour bereikten we eindelijk het Castel Vecchio , kasteel dat in de 14è Eeuw door de Scaligers gebouwd werd als verdediging tegen eigen stadsgenoten. De mooie brug achter het kasteel werd tijdens de 2de wereldoorlog vernietigd doch hersteld met het uit de rivier opgeviste materiaal . De Piazza dei Ciginori was de ideale plaats voor ons middagmaal –heel rustig . “Thuiskomst; via dezelfde autosnelweg door de wijngaarden . s Avonds ons “Galadiner”; 4 gangen Pizza Lazagna Speenvarken IJs met kersencoulies en dit alles rijkelijk overgoten met rode wijn die gratis geschonken werd !

Verder dansavond met diskjockey: Monique (niet van K V O O!) gaf een fantastische demonstratie en sloeg er zelfs een cavalier aan de haak! Wie zijn rugzak nooit meer zal vergeten is René! (niet van K V O O ). Vergat zijn rugzak in een drankgelegenheid juist voor het vertrek. Gelukkig nog voor het vertrek aan gedacht en hij stond er nog onder een tafel. Sedertdien hielp iedereen hem eraan te herinneren bij elke uitstap! La Vita è Bella en Romantica in Verona, stad waar alle mooie dingen blijkbaar eindigen op A net als BELLISSMA. Verblijf aan het GARDAMEER

Verona - balkon van Romeo en Julia

Dag 8 (donderdag 18 sep 09) Eerste dag van de terugreis. (Vervolg op pagina 9)



(Vervolg van pagina 8) Spijtig genoeg moeten we ons fijne Hotel verlaten. Eerst nog de obligate foto van de groep. De waardin van het Hotel maakt de foto’s doch vraagt... na de flits of … we gelachen hebben!. Nog een laatste blik op het meer (zeer kalm) na ons vertrek om 0815 bij heel mooi weer. Via Torbole en Rovereto naar de autostrade del Brennero en via de Europabrucke tot Innsbruck waar we de autostrade verlaten . Opnieuw wijngaarden zover het oog reikte en dit tot Bolzano - de witte druiven waren reeds geplukt omstreeks 20 Aug ; de pluk van de rode was pas begonnen. Daarna appelplantages zover het oog reikt en dit vooral rond Brixen . Zelfs aardbeivelden tot tegen de aurosnelweg – smakelijk ! En zie juist voor de Oostenrijkse grens verandert het landschap. Geen enkele appelboom meer te zien ! Eindelijk de mooie Alpenwiesen . 10.30 Hr sanitaire stop in Oostenrijk met dure koffie en voor het eerst een Americano gedronken (veel koffie en weinig melk) Werd de Europabrucke en Innsbruck de tweede dag beschreven ? Bij het verlaten van Innsbruck maken we kennis met de steile klim van de Zirl naar Seefeld - Garmisch – Partenkirschen . Bij Scharnitz rijden we Duitsland binnen om 11 35. 11 50 tegenslag. Oponthoud van bijna 1 uur door de werken . Oberammergau ontvangt ons tussen 1u10 en 14u35. In de bus, alvorens aan te komen, vernemen we alles over de Passiespelen. Weinig tijd om veel te bezoeken want onze maag gromde. Daarna via de Romantische Strasse en door Pfaffenland naar Augsburg. Wandeling van 16 u tot 1740 met bezoek aan de DOM ( niet iedereen ) de St Annakapel, het stadhuis ,enz . We bereiken Zusmarshausen om 17u40 voor om 19 u het avondeten wenkte met sterk gezouten soep! Daarna nog een stapje in de wereld waar het plaatselijke Zwartzbraubier rijkelijk vloeide.

- 9-3--

Dag 9 (zaterdag 19 sep 09) Zusmarshausen – Wellen

Vandaag, laatste dag van onze reis, is het vertrek voorzien om 08.45 u. Iedereen is goed op tijd klaar, en er wordt nog wat gebabbeld vooraleer in te stappen. De apotheek schuin tegenover het hotel is reeds open, en één der Brabantse 65+ dames wipt er even binnen om iets te kopen. Wanneer ze terugkomt grapt Jules zo langs zijn neus weg dat ze zeker nog even de pil is gaan uithalen, waarop de dame zich zichtbaar gevleid voelt, en heel ernstig meedeelt dat ze dat stadium eigenlijk toch voorbij is. Op deze laatste reisdag staan er geen bezoeken meer op het programma; enkel kilometers vreten, en nu en dan een stop. Het weer is ideaal, want geen volle zon, en het verkeer op de autostrades is niet te druk. We rijden voorbij Ulm, Stuttgart, Ludwigsburg, Heilbronn. In Sinsheim passeren we het museum van oude en moderne vliegtuigen en andere vervoermiddelen; buiten staat er o.m. een Concorde opgesteld. Om 12.00 u wordt er een middagpauze genomen aan de Hockenheimring, en om 13.00 u gaat de tocht verder in de richting Wiesbaden, Köln. Onderweg wordt er al eens een mopje verteld aan de micro, en ter hoogte van Wiesbaden Pascal De Leersnijder vergast Monique, een sympathieke en bijzonder energieke dame uit Jette, ons op een gedicht dat ze heeft klaargestoomd, en dat het verloop van onze reis weergeeft. Ze heeft beloofd dat ze het ons zal overmaken, zodat wij het kunnen publiceren in onze Nieuwsbrief. Ter hoogte van Aachen wordt nog een laatste stop gehouden, en om 17.00 u zijn we op weg naar onze eindbestemming Wellen. Tony richt een dankwoordje vanwege de Brabanders tot Leon en Marc, en ook wij bedanken hen voor de voortreffelijke wijze waarop zij ons hebben laten genieten van deze zeer mooie reis. Marc is een virtuoos aan het stuur van zijn autocar, en Leon heeft zijn reputatie als reisleider weer alle eer aangedaan. In totaal werden er 3200 Km afgelegd. Bij de aankomst in Wellen om 18.00 u stipt zit de reis er voor de Limburgers op, terwijl de Brabanders na een tankbeurt nog een laatste stukje voor de boeg hebben.

Verona - Scaligero brug

(Vervolg op pagina 10)



(Vervolg van pagina 9)

Er wordt afscheid genomen, en beide groepen hopen oprecht er ooit nog eens tezamen op uit te kunnen trekken; we bewaren inderdaad mooie herinneringen aan de uitstekende verstandhouding en de fijne wijze waarop we deze prachtige reis samen hebben beleefd. Marcel Demot

Even “Monikske”, zoals wij haar noemden, voorstellen : Zij is een bijzonder energieke en sympathieke alleenstaande dame uit Jette. Thans geniet zij van haar pensioen, na ooit haar loopbaan te hebben aangevangen als burgerbediende bij het leger gedurende anderhalf jaar in Ieper, waarna zij overstapte naar de toenmalige RTT, nadien Belgacom, waar zij het tot directiesecretaresse bracht. Kort vóór haar pensionering werd zij getroffen door een zeer zware ziekte, die zij gelukkig overleefde. Sinds zij op pensioen is heeft zij bijna de hele wereld afgereisd; dit was haar zesde reis van dit jaar, en zij heeft er nog twee gepland vóór het jaareinde. Toen we als 65+ers vermindering kregen op het inkomgeld in de Arena in Verona verzekerde zij ons dat ze nu en dan al eens een bijkomende reductie krijgt omdat ze heel wat minder dan 50 kg weegt... Tijdens de terugreis liet zij ons genieten van onderstaand gedicht dat zij tussen de uitstappen door had op papier gezet. Reis naar het Gardameer

door Monique Declerq

Van Leon kreeg ik een speciale opdracht, met name een verslag maken en dat had ik niet verwacht. Het is dan ook niet speciaal en niet gedetailleerd, en dit tot mijn spijt, maar ik had echt niet veel tijd. De heen- en terugreis deden we steeds in twee dagen. Over het té lang in de bus zitten mochten we dus niet klagen. Het bezoek van Würzburg met Dom en Residenz verliep naar ieders wens. De tweede dag had als bestemming het Gardameer. Het mooie landschap verbaasde ons keer op keer. Op dag 3 was het prachtige Garda de eerste stop. Enkelen waagden zich tot aan de Rocca, een top. Bij het terugkeren werd een verkeerde weg ingegaan en zo kwamen ze aan de bus té laat aan. Om aan de vestingen van Peschiera te geraken, hadden we niet veel geluk. Door een sportmanifestatie was het er zeer druk. Op dag 4 met Venetië als bestemming, kregen we Gods zegen onder de vorm van niet ophoudende regen. Het bezoek aan het Dogepaleis was echt de moeite waard.

-3- 10-

Bovendien werden we dan van donder en stortregens gespaard. Spijtig dat Leon daar niets mocht zeggen, want aan iedere hoek kwam men hem telkens het zwijgen opleggen. De San Marcobasiliek en de Rialtobrug kwamen ook aan bod, maar het vertrekken met de boot verliep niet zo vlot. De volgende dag hebben we met Leon de mooiste plekjes van Riva bezocht en de namiddag was gewijd aan onze boottocht. Alles verliep goed en wel en het was een formidabel schouwspel. Steile rotswanden vielen steeds maar neer op het met schuimende golfjes bedekte meer. Malcesine en Limone zijn echte juweeltjes, kleurig bezaaid met bloemen op gevels en in prieeltjes. Woensdag was de regen opnieuw van de partij en dat maakte ons echt niet blij. Het oude Arco werd ’s voormiddags bezocht, omdat het rijden naar de Dolomieten voor de veiligheid zeker niet mocht. ’s Namiddags werd ook omwille van het voortdurend regenen afgezien van het programma dat normaal was voorzien. Toch hebben we nog van het mooie Trento genoten, hoewel het nog water heeft gegoten. Donderdag konden we de kunststad Verona bezoeken, een onbeschrijfelijke rijkdom op alle hoeken. De Piazza Bra, de Arena en het balkon van Romeo en Julia hebben ons allen bekoord. Er was zoveel te zien dat het niet kon worden verwoord. De terugreis naar België gebeurde opnieuw in twee dagen. De middagstop was in Oberammergau waar we prachtig beschilderde gevels zagen. In Augsburg heeft Leon ons tijdens een wandeling naar mooie plekjes gebracht en nadien hebben we in Zusmarshausen overnacht. Nu nog een woordje over al die mensen die deze reis voor ons zo fijn maakten en ervoor zorgden dat we op de voorziene plaatsen geraakten. Hoed af voor Marc onze chauffeur, steeds kalm en met een goed humeur. Omdat hij met zó een grote bus in smalle straatjes zonder aarzelen kan manoeuvreren, kunnen we hem echt feliciteren. Van onze gids Leon hebben we heel wat bijgeleerd. Hij heeft alles tot in de puntjes voorbereid en is goed gedocumenteerd. Bovendien heeft hij een fenomenaal geheugen en konden we hem nooit betrappen op een leugen. Toni verleende voor veel zaken ook zijn medewerking en nam zelfs het laven van de dorstigen voor zijn rekening. Voor de firma Baus, Marc, Leon en Toni hebben we alleen maar lof, want deze reis was formidabel en echt tof. Foto’s bij het artikel van Irma Demot



- 11-3--

RARA Jacques Desimpelaere Rara van vorige editie. Het was HONSHU, het grootste van de ruim tweeduizend eilanden die Japan rijk is. De grootste stad op Honshu is Tokyo-to, slechts 12 miljoen inwoners ! Hoe kan een relatie met Japan ontstaan ? Iets meer dan drie jaar geleden, tijdens verlof in Zwitserland, genoten we van de hooggeroemde dagtreinrit, de "Glacier Express", met zijn hoge passen en zijn adembenemende viaducten en dit van Davos tot Zermatt. In Chur stapte een Japans paar op, dat in het portaal bleef staan en zich niet waagde in de compartimenten. Gezien ze angstvallig daar bleven, ben ik naar hen toegegaan en heb hen geholpen hun gereserveerde plaats te benutten. En die plaats, die was bij ons ! Zo begon een gesprek en na verdere ontmoetingen in Zermatt en op de Matterhorn, wisselden we adressen uit. Een kleine vraag: zou u dit geschreven adres geloofwaardig vinden (voor de privacy heb ik het licht veranderd) ? Tomoya Kimura Kumi 4-3-13-527 Shinkawa Mitaka-shi-Tokyoto 181-004. En dit zonder straatnaam. En in hun toenmalige woonplaats, Kawasaki, kwamen er nog wat letters en cijfers bij. Zij waren het die een brief schreven. En zo groeide de relatie langs internet. We werden bij hen uitgenodigd en we hebben het in aprilmei gewaagd. We hebben dit zo goed als mogelijk voorbereid. De Engelse taal bijgeleerd. De essentiële begroetingen in het Japans geleerd zoals goede morgen-ohayogozaimasu; dank u-domo-arigato en nog andere. Gelezen wat daar mag of moet en wat niet mag en dit alles om hoffelijk te blijven. Ook een kompas aangekocht, want straatnamen bestaan er niet.

Tokyo : vanuit de Tokyo-tower beheersen meer dan honderd wolkenkrabbers de horizon

Japan is niet gezien als een serieus reisdoel omdat het ook als extreem duur wordt beschouwd. Maar door de huidige koers van de euro is dit ingrijpend veranderd en het leven is er ongeveer zo duur als bij ons En ter notitie de BTW is voor alles maar 5% . Men kan Japan echter noemen als het land der onbeperkte tegenstellingen. De oude kultuur en het modernisme zijn een fascinerende dualiteit. Die we het innigst aangevoeld hebben in Kyoto. De grootste karwei op de luchthaven was echter-na de vingerafdrukken-zich schriftelijk verantwoorden op de vragen waar en waarom. Wat mijn beroepsactiviteit was: "pension" of "retired" voldeed niet en ik wist niet waarom. Maar na discussie terzake verklaarde ik dat ik vroeger officier in het leger was en nu in mijn tuin werk. En dat was goed. We mochten dan verder naar de H1N1 controle, om daar ook heel wat schriftelijke vragen te beantwoorden. Een deel van ons bezoek viel in de Japanse "Golden Week". Buiten sluitingen, krijgen al diegenen vrij die op het werk niet nodig geacht worden tijdens de gouden week. De gewoonte is er dan dat men reist, tempels bezoekt, ook bidt en ook plechtigheden of festivals bijwoont of er aan deelneemt. Onze reis Tokyo-Kobe met de Shinkansen (Japanse TGV), ons verblijf in Kobe (tweede grootste havenstad), de reis naar Kyoto en daarna deze naar Narita en de luchthaven, deden we alleen, zonder begeleiding. Dat wensten we en dit was ook avontuurlijk. Alle andere reizen en bezoeken en het verblijf in Kyoto werden begeleid door Kumi en Tomoya en soms door Kayo, de moeder van Tomoya. De begindagen en de einddagen beleefden we in Tokyo en bij hen thuis. Om Tokyo ietwat te kennen hadden we er echter minstens een maand moeten blijven. Na onze aankomst op de luchthaven (65 km van Tokyo) zijn we samen eerst naar de Fuji-san, de historische kegelvormige berg van Japan, gereden. In de school hebben we vroeger in aardrijkskunde - bestaat dit vak nog?- geleerd dat het de Fuji-yama was. Het woordje yama (heilig) is thans vervangen door san (berg). Ook een vorm van secularisatie dus. Zo reden we ook door het platte land, door dorpen en gemeenten en we zagen er heel veel bamboestangen met bonte karpers (geen echte maar in stof) in de wind hangen, zelfs over de straat. Wat was dat wel ? De vijfde mei is een wettelijke feestdag in Japan. "Knapendag" vroeger en nu "Dag van de jongeren". En die karpers worden in de wind (Vervolg op pagina 12)



(Vervolg van pagina 11)

gehangen traditioneel nog door gezinnen met jongens. Dit gebruik demonstreert weerstand en uithoudingsvermogen, wat de ouders wensen voor hun jongens. En die karpers hangen er ook reeds enkele dagen voor de feestdag. Kinderen (en voornamelijk mannen) zijn 6 dagen per week tot 's avonds laat naar school (of op het werk) . We kennen

Kereltjes in Samoerai-kledij bij een plechtigheid de uurrooster van Tomoya. Om 05.00 Hr het huis uit, om 23.00 Hr terug. Ongelooflijke werkuren. Sterven door overwerk is er een arbeidsongeval ! Een verlof krijgt hij, als zijn chef hem verlof wil geven en dan nog zeer beperkt. Waarom nu de karpers als voorbeeld van doorzettingsvermogen worden beschouwd ? Wel, omdat die ook stroomopKyoto Tempelcomplex

- 12-3--

waarts zwemmen en ook watervallen kunnen overmeesteren. De Japanse tuin in Hasselt is een parel in onze eigen omgeving, maar de tuin die we o.a. onderweg bezochten was niet te beschrijven hoe ontzaglijk bekoorlijk en attractief deze was, een werkelijke hemel waar we ook nog van de late lentebloesems konden genieten. In dit dichtbevolkte land is tuinieren een belangrijke vrijetijdsbesteding. Geen ruimte voor een tuin? Dan gebruikt men vensterbanken en voorgevels, bloempotten en bonsaiboompjes sieren de balkons in de stad, zoals bij ons gastgezin. Het tuinieren aldaar kwam in de 6de eeuw met de Chinese beschaving en het boeddhisme mee naar Japan. Die eerste dag gingen we ook in een "Izakaya" restaurant eten. Schoenen uit, op knieën of zithouding met gekruiste benen. Voor ons beiden was de kniehouding het gemakkelijkst maar dan toch niet dat. Daar genoten we met onze eetstokjes van een "soba". Dit zijn spaghettiachtige boekweitnoedels. En men moet dat gerecht hoorbaar slurpen ter afkoeling maar ook als bewijs van appreciatie. Het was ons toch erg moeilijk om aan hoorbaar slurpen te doen. Bij het buitengaan wou ik nog even naar het toilet, maar ik werd teruggeroepen: eerst schoenen terug uit ! Van schoenen gesproken. We logeerden de eerste en laatste dagen bij onze vrienden thuis in Tokyo. Voor onszelf hadden we natuurlijk pantoffels meegebracht, maar ons gastgezin had ook pantoffels voor ons aangekocht. Wat was bijzonder ? We deden onze schoenen uit bij de ingangsdeur en deden onze pantoffels aan. Voor op het balkon te gaan waren balkonpantoffels voorzien en voor op het toilet te gaan trok men zijn huispantoffels uit en deed de toiletpantoffels aan. Ja, er waren drie soorten pantoffels voor ons in de woning. En die moesten absoluut gebruikt worden, elk in hun eigen domein. Onze vrienden huren een auto als ze buiten Tokyo moeten. In Tokyo zelf mag men trouwens geen auto meer kopen als men geen parkeerplaats heeft gekocht of gehuurd of een zeldzame garage bezit. Ja, Japan heeft werkelijk te weinig plaats voor zijn 130 miljoen inwoners. Slechts 20% grond is er voor landbouw, industrie en bewoning ! Ons gevreesde taalprobleem viel in de praktijk nog mee, zeker in Tokyo en Kyoto. In stations, bij bussen en bij bepaalde plaatsen, was het zoals in Brussel, tweetalig. In Kobe, een grote havenstad en geen toeristische stad, moesten we dan ook soms onze gebarentaal benutten. Onze eerste intentie was ook, vanuit Kobe, Itami te bezoeken, de partnerstad van onze provinciehoofdstad, maar dit paste moeilijk in ons tijdschema. Behalve voor onze dagrit naar de Fuji-san, hebben we steeds het openbaar vervoer gebruikt. De stiptheid, het comfort en de properteit zijn er legendarisch. In de bussen vonden we steeds een grote rij voor beschermde groepen en in het groot vermeld "Geen GSM in nabijheid van zwangere vrouwen". Eens was in Kobe onze bus zeer goed bezet en hoefden wij ook recht te staan. Mij voor de eerste maal gebeurd ! Zag ik er dan zo oud uit ? Wordt vervolgd …..


november juni – juli 2009 1999

- 13-3--

Yvan Lambrechts Achille Gielis

Koninklijke Vereniging van Oprustgestelde Officieren v.z.w.

K.V.O.O. - LIMBURG Nieuwsbrief November 2009 verschijnt maandelijks op 285 exemplaren

In de volgende nieuwsbrief : Woordje van de voorzitter Programma Activiteiten 2010 Verslag : 18 Nov - Korpsmaal 24 Nov - Koffiekransje Uitnodiging : 03 Dec - Brussel 17 Dec - Koffiekransje 12 Jan - Nieuwjaarsreceptie Artikel : Luc Vandenborne Jef Schoups Jacques Desimpelaere Deadline volgende nieuwsbrief: 28 Nov 09

Hoofdredacteur en Verantwoordelijke uitgever : Jos HERMANS Lay-out en verzending : Jos en Conny Hermans Helbeekplein 3 bus 7 3500 Hasselt Tel / Fax : 011.228848 GSM : 0472/825510 E-mail : [email protected] Web-pagina : http://users.belgacom.net/kvoo.limburg [email protected] http://users.skynet.be/kvoolimburg

1922961 DEFENSIEHUIS LIMBURG MILITAIR PROVINCIECOMMANDO

Guffenslaan, 26 3500 HASSELT

R.D. U.V.

Tel : 011. 45 74 11 Fax : 011. 45 74 19

V oor het schrijven van mijn

Recommend Documents