V OOR enkele weken vernam de wereld het

Nr 23

10 NOVEMBER

1923.

RED^KTIE J02EPSrtVEIMTRM» BRuase KO^VMSSlt

OFFICIEEL ORGAAN DER 5YNDIKALE

IvwtN atuc-iL

Oproep ten pnste van de Geteisterden in Japan OOR enkele weken vernam de wereld het bericht over de verschrikkelijke ramp die Japan getroffen had. Eene aardbeving van enkele sekonden was voldoende geweest om verscheidene steden en dorpen te verwoesten, aldus de krachtinspanning van meerdere geslachten vernietigend. Het vuur voltooide het werk der aardschokken, en in minder tijd dan noodig is om het neer te schrijven, werden ontelbare rijkdommen verzwonden, honderdduizenden menschenlevens geslachtofferd, terwijl honderdduizenden lieden, van alles geroofd wat ze enkele stonden daarvoor bezaten, have- en dakloos werden gemaakt. De sindsdien door de dagbladen bekend gemaakte bijzonderheden en de tafereelen die op het doek verschijnen, geven ons een gering denkbeeld van dit afgrijselijk schouwspel. Van de onberekenbare verwoestingen kan men zich een vaag denkbeeld vormen vanneer men weet dat de stoffelijke schade te vergelijken is met de puinen die de vier jaren oorlog in het Noorden van Frankrijk heeft opgehoopt! Tegenover zulke ramp, tegenover zulken grooten nood die de Japansche bevolking treft, kan het wereldproletariaat niet onverschillig blijven. Daarom heeft het Internationaal Vakverbond niet geaarzeld een oproep te richten tot zijne aangesloten organisaties aller landen, om zooveel geld mogelijk in te zamelen om de Japansche arbeiders ter hulp te komen. Die blijk van saamhoorigheid dringt zich op en we zijn overtuigd dat de oproep die de Syndikale Kommissie, in overeenstemming met de Werkliedenpartij, op hare beurt doet bij de arbeidersmassa's, naar behooren zal beantwoord. We weten, voorzeker, dat we moeilijke tijden beleven; dat talrijke arbeidersgezinnen er nog ver van zijn de ellenden van den oorlog en de daaropvolgende krisis te boven gekomen te zijn,

V

KOMMISSIE

è

•VERSCHIJNT OM DE WtflTiCN DAT.'

doch, in vergelijking met het lot dier ongelukkigen wien enkel nog de oogen overblijven om hun toestand te beweenen, zijn we gelukkigen, en elke week moeten we enkeïe stuivers bestemmen aan het lenigen der ellende onzer broeders uit het Verre-Oosten. Als het te doen was om de redding der kinderen, vrouwen, ouderlingen en zelfs mannen in volle levenskracht die den hongerdood in Rusland prijs gegeven waren, heeft België, en vooral de arbeidersklasse, al het mogelijke gedaan. Men vroeg zich niet af of het om vrienden of tegenstrevers ging, men heeft den kommunistischen leiders van het Kremlin niet gevraagd een einde te stellen aan den laster, de beledigingen waarmede ze onze makkers onophoudelijk overlaadden. Men bekommerde zich slechts om iets: er waren menschenlevens te redden, en men heeft er gered zooveel men kon. De door de S. K. en de W. P. geopende inschrijving heeft meer dan anderhalf millioen frank opgebracht en we mogen fier zijn over de houding van het Belgisch proletariaat. Dringend wordt opnieuw op hem beroep gedaan eene zelfde opoffering te doen, en we zijn overtuigd dat elkeen zal begrijpen dat het oneindig beter is iets te geven dan verplicht te zijn de hulp van anderen te moeten inroepen. Lijden dient verzacht te worden, ellende gelenigd, puinen opgebouwd. In verscheidene plaatsen des lands hebben zich reeds bij de W. P. en bij de S. K. aangesloten organisaties aan 't werk gezet om door omhalingen, toelagen, inschrijvingen, gelden in te zamelen. We kunnen er haar slechts geluk om wenschen en hopen dat haar voorbeeld overal zal gevolgd worden. Laat ons onzen penning storten, makkers, en in de mate onzer middelen medehelpen aan het redden der Japansche proletariërs uit hun noodlottigen toestand. P.-S. — Alle gelden zijn te storten op de postcheckrekening nr 4795, E. De Vlaemynck, Syndikale Kommissie, Brussel.

DE

302 M

P

—

—

—

1

«

VAKBEWEGING

^

Betreffende de Syndikale Grenzen Steen of Bouw

O

NZE vriend Bon-das heeft ia de Belgische Vakbeweging van 29 September 1.1., een artikel aan dit onderwerp gewijd. Immer zijn tusschen onze twee organisaties moeilijkheden opgerezen over het feit, te weten, waar deze of gene arbeider dient gegroepeerd wiens beroep afhangt van den Steen, als .bewerking van de grondstof, en van den bouw, ais nijverheid. Dat geschil ware reeds lang opgelost indien de makkers van den Steen er aan dachten -aat de syndikale samentrekking dichtbij op de samentrekking, die in de nijverheid piaats vindt, moet volgen, indien niet voorafgaan, wat oneindig beter ware. In feite is het uithalen van den steen geene nijverheid op zichzelf, 't is eenvoudig een beroep dat bestaat in het voor bereiden van materialen voor de nijverheid van het hom, van den bouw en van de openbare werken, en krachtens die omstandigheid- zouden de steenbewerkers logischerwijze dienen gegroepeerd te worden met die der voornaamde bedrijven. Wij hebben dlie stelling reeds dikwijls tegenover onze makkers van den Steen verdedigd; telkens hebben ze ons geantwoord dat ze wel willen samensmeden, op 't oogenouk dat tot een eenigen vakbond zal worden overgegaan, .Die theorie is tamelijk zonderling; het ris ons altijd toegeschenen dat vóór alles de arbeiders dienden vereenigd volgens de gemeenschap van belangen die tusschen hen bestaat, en daar willen onze makkers steenbewerkers plotseling m eens het einddoel bereiken, in .plaats van den normalen loop te volgen naar de oprichting van een enkelen vakbond alle arbeiders van den bouw en de openbare werken omvattend. Hier bestaan gemeenschappelijke belangen, eerstens omdat de arbeid der eenen afhangt van dien der anderen, en vervolgens omdat ze hun arbeid leveren aan patroons die tegelijker tijd algemeen ondernemer, cementfabrikant en steen groef patroon zijn.

De steen is nieta anders dan eene grondstof, dan een bouwmateriaal, ten zelfden titel als den baksteen en de dakpan of de cement en de kalk, die gevorwd worden dor de verkalking en gloeidmg van den steen. Wanneer onze makkers steenbewerkers van den eenigen vakbond spreken, verkeeren we in twijfel, want we weten dat ze te verstandig zijn om te gelooven dat die organisatievorm itn eene naaste toekomst te verwezenlijken is ; ten andere, hoe wil men een sjouwer en een goudsmid in een zelfde vereeniging samensmelten, wanneer een steenkapper en een metser van twee verschillende organisaties deel moeten uitmaken? Neen, het gaat om iets anders; ze spreken ons van den eenigen vakbond, om aan de bespreking te ontsnappen van de versmelting onzer twee groepen. Over een punt gaan we met Bondas akkoord, 't is om te erkennen
•»•»»

Voor de Herziening der Wet op de Werkrechtersraden

aangekondigd iwerd had op 1 November, in het Volkshuis, te Brussel, eene natioWij zi]nm<et alleen om aldus te denken. Mertens, die nale vergadering plaats bijeengeroepen door de ter zake ook bevoegdheid bezit, schreef in de Belgische Syndikale Kommissie. Vakbeweging van 9 Oktober 1920, betreffende de synDie bijeenkomst werd bijgevoegd door de sekredikale samentrekking : « De Bouw- en Houtcentrale tarissen of de afgevaardigden van het meerendeel der neemt in haren schoot op al de arbeiders die aan den federaties van vakbonden des laruds, door de makkers bouw enfinde meubel- en houtnijverheid gebezigd wordie zich in 't bijzonder met de zaken der Werkrechden ; we zouden zelfs onderzoeken of het niet past de tersraden bezighouden en werkrechters. steeugroevers en de kasseiers in dat verbond op te De Syndikale Kommissie was vertegenwoordigd nemen. » Deze enkele zin geeft klaar het denkbeeld weer van den algemeenen sekretaris der Syndikale door onze' vrienden De Vlaemynck en Bondas. In ons laatste nummer is eene nota verschenen van Kommissie, en al degenen 61^ tusschen 'de lijnen kunnen lezen zullen onmiddellijk gevoelen dat, indien hij gezel De Smedt, kritiek voerend over zekere bepalinniet stelliger is geweest, dlit is, omdat hig heeft wallen gen van het ontwerp Moyersoen eri aantoonend wat vermijden de makkers der twee bewuste groepen te diende bekomen om moeilijkheden en tijdverlies te krenken. Alvorens dien zin neer te schrijven die in te- vermijden voor onze makkers die op.de Werkrechtersgenstrijd is met de door Bondas verdedigde meening, raden beroep doen. Enkele dagen vóór de bijeenkomst — te laat, ongejwudde Mertens Larousse moeten inzien, die zegt dat de pjverheid lis « het geheel der kunsten, der beroepen lukkiglijk, om vertaald, gedrukt,en aan de federaties &iciÖkdornmen voortbrengen door net bewerken der gezonden te worden, — hadden we nota's ontvangen van de Federatie van Vakboniden vm M^werpen-» van grojndstoffen. »

Z

OOALS

DE BËLÖlèCHË VAKBEWEGING Kortrijk en eindelijk eene kritiek van onzen vriend advokaat H. Manigin. 't Is, eensdeels, rekening 'houdend met den stand der werkzaamheden van den Senaat en. anderdeels met de wenken vervat in. vermelde nota's, diat de deelnemers aan de vergadering zich hebben beijverd om de beginselen af te leiden die den grondslag moeten vormen van de nieuwe wet. Van de ontwerpen Van Roosbroeck-Casterman en Möyersoen is behouden, geworden wat verdiende behouden te blijven, én was de Senaat zoo wijs ietwat verder te zien dan zijne bijzondere kommissie voorstelt, dan hadden1 we de beste wetten, die op dat gebied bestaan. * * *

Eenparig werd het verlangen uitgedrukt de wet te zien uitbreiden tot al de arbeiders, zonder onderscheid van beroep. Hetzelfde geldt voor de afschaffing der bepaling die de beambten uitsluit die meer dan 12,000 frank winnen. Ingevolge de waardevermindering van ons geld gaat het traktement van vele bedienden boven dat cijfer en om een cijfer aan te duiden, hebben onze Luiksche makkers voorgesteld het bedrag op 6,000 .gouidfranken te brengen, aan de Regeering de zorg overlatend regelmatig de waarde van onzen frank vast te stellen. De heer Möyersoen, evenals Van Rooshnoeck en Casterman, stellen de afschaffing der kategoriën voor. 't Is een uitmuntende maatregel die eliks instemming oogstte. Doch .die maatregel lokt een andere uit : de benoeming van technische bijzitters. De heer Möyersoen stelt voor dat « de benoeming der kiesbaren die bij voorkomend geval zullen geroepen worden het ambt van technisch bijzitter te vervullen, plaats zal hebben na elke vernieuwing van den Raad en dat elke der twee groepen van elke kamer van den Raad voor de omschrijving uitgeoefende bedrijven, handel en andere beroepen, de kiesbaren zal kiezen die haar gebeurli.jk moeten vol ledigen. » Deze proceduur schijnt eenvoudig, doch in de praktijk zal ze rampspoedig zijn. Eensdeels dient rekening gehouden met het trekken der werklui en anderdeels met het groote aantal beroepen. Het is te vreezen dat, gedurende het tijdiperk van zes jaren waarvoor ze zullen aangewezen worden, de heden aangestelde bijzitters verplicht kunnen zijn in andere streken of andere landen te gaan arbeiden,dat ze van beroep veranderen en dat ze, op 't oogenblik dat men hun noodig heeft, niet meer beschikbaar zijn.. Daarom wa:e het eenvoudiger te zeggen, dat de technische bijzitters desnoods zullen benoemd worden door elk der groepen van den Raad. Ze zouden ongeveer op dezelfde wijze aangewezen wonden zooals het heden met de deskundigen geschiedt, met dat verschil dat elke partij haar (( deskundige » zou hebben. Het artikel 19 van het ontwerp Möyersoen zegt : (( Zij die worden veroordeeld tot eene gevangenisstraf van meer dan één maand verliezen daardoor het recht om lid te zijn van een Werkrechtersraad ». Dat is begrijpelijk voor de veroordeelden van het gjemeen recht. Doch voor de politieke /veroordeelden ? jEr 'dient een

onderscheid gemaikt em onze vrienden rechtskundigen die in den Senaat zetelen, zullen desaangaande het noodige weten te doen. De vergadering heeft zich akkoord verklaard met de zesmaandelijksche afwisseling van het voorzitterschap, doch zij heeft het recht apgeëischt van de Raden ie,f hun voorzitter te benoemen, evenals wij voor de gemeenteraden het recht eisenen hun burgemeester te ' kiezen. Wat de (( verzoening » aangaat, zegt het 4e lid van het artikel 54 van het ontwerp Möyersoen : « Nochtans berecht het verzoeningsbureel zelf de geschillen, waarbij het gaat om eene waarde van minder dan 100 frank en die het niet bij wijze van verzoening kan schikken. » 't Is eene gelukkige nieuwigheid, doch welke de vergadering- als volgt zou willen zien wijzigen : « Nochtans mag het verzoeningsbureel, op aanvraag van de belanghebbende partijen, zelf de geschillen berechten waarbij het gaat om eene waarde van 500 frank en minder en voor zooveel de uitspraak het gevoelen weergeeft van de algemeenheid der leden verzoeners». Anderdeels zou, uit hoofde van de verplaatsingen der werklieden en van den afstand die hen kan scheiden van den zetel van den Raad waar ze hunne klacht zouden in te dienen hebben, moeten toegelicht wat wordt verstaan .door de uitdrukking « wettige verhindering », waarvan in het artikel 53 sprake is en geoorloofd dat de voorzitters of sekretarissen der arbeidersen patroonsvereenigingen behoorlijk gemandateerd in de plaats van partijen voor den Raad verschijnen. Ingevolge tijdgebrek heeft de vergadering haar onderzoek moeten beperken tot het hoofdzakelijkste, aan de socialistische groep van den Senaat, in de eerste plaats, en aan die van de Kamer, vervolgens, de zorg overlatend te strijden in den zin onzer verzuchtingen. Men heeft de S. K. belast, zoo noodig, eene nieuiwe bijeenkomst samen te roepen. Alvorens uiteen te gaan heeft de vergadering eene goede en korte rede aanhoord van' een makker van Andenne, de afschaffing der Beroepsraden verdedigend, 't Is een denkbeeld waarvan nota dient genomen, want het feit dat er slechts vier zijn, meenen wij, voor gansoh het land — Brussel, Gent, Bergen en Luik — maakt er den toegang van moeilijk en uiterst kostelijk voor de partijen die buiten de provincies wonen waar de zetel gelegen is. Wat de waarde dier Beroepsraden aangaat, meenen wij dat ze .niet booger staat dan die van de Raden van eersten aanleg, gezien het leden dezer laatste zijn die de Beroepskamers samenstellen. 't Is eigenlijk slechts eene kwestie van aanzien en een waarborg te meer big de regeling der geschillen. Onze makker van Andenne wil echter niet alle beroep afschaffen en hij stelt voor èit de zaken waarvoor « beroep mogelijk is » verzonden worden vóór een andere Raad van eersten aanleg, in beroep zetelend. Laat ons hopen dat de Senaat dit (punt onderzoeke en dat hij het oplosse in t belang der gerechtigden. Ten slotte vroeg een Verviersch afgevaardigde dat eene bepaling in de wet worde geschreven dat den partijen zou toelaten een raadslid te wrakei d t niet meer tot de kategorie behoort die ket gekozen heeft.

DE BELGISCHE VAKBEWEGING Kortom, we mogen zeggen dat die zitting noodzakelijk was en de makkers die aanwezig waren, hebben hun tijd niet verloren. *

*

*

Bovenstaand geven we melding van een voorstel van een makker tot afschaffing van de Beroepsraden. Bewuste kameraad heeft zijn denkbeeld toegelicht in een schrijven dat we hier laten volgen : 1° Ik stel voor de Beroepsraden, zooals ze worden voorzien bij artikel 116 van het regeeringsontwerp, af te schaffen. Het artikel 125 voorziet een Raad te Gent, te Brussel en te Luik. Deze plaatsen zijn volstrekt te ver afgelegen van zekere punten der omschrijving en heel dikwijls nopen de hooge kosten partijen af te zien van het beroepWaarom zou niet voorgeschreven worden dat ecne zaak in beroep gebracht zou worden vóór den Raad van eersten aanleg het dichtst gelegen bij den Raad die het geschil geslecht heeft? Tegenwoordig moeten de leden van een Beroepsraad lid zijn van een Raad van eersten aanleg ; wat het bewijs levert dat de Beroepsraadsleden noch min noch meer sterk zijn dan die in eersten aanleg. In 't vervolg zal men niet meer van de twee mogen deel uitmaken. Er zal toch niet kunnen beweerd worden dat de leden aangeworven voor het Beroep, meer bevoegd zullen zijn dan die in eersten aanleg. Aldus kan een Raad in eersten, evengoed in tweeden aanleg zetelen, wanneer eene zaak vóór een naburigen Raad werd gebracht, 't Is hetgeen gebeurt wanneer eene zaak vóór het Assisenhof geoordeeld, aan het Verbrekingshof wordt onderworpen, die ze verzendt vóór een ander Assisenhof dit dezelfde bevoegdheid heeft als het Hof dat eerst de zaak te behandelen had. Voor de regeering zou dit eene niet te versmaden besparing daarstellen ; 2° Ik zou ook willen dat de omschrijving van een Raad kunne gewijzigd worden door een koninklijk besluit en niet door eene wet (art. 6). Heden bestaan verscheidene schreeuwende onregelmatigheden in de vastgestelde omschrijvingen. De provinciegrenzen .dienden niet in aanmerking te komen als het bij voorbeeld gaat om de insluiting van een nijver heidsgebied. Wil men tot eene wijziging der bestaande toestanden komen, dan is het door te besluiten dat een koninklijk besluit volstaat. •+—+•

D e " Ridders van den Arbeid"

M

EN weet 'dat de uiit de W. P. gesloten kommunisten, zich rekenschap gevend over de kraehteloosheid hunner werking op politiek gebied, zich op de vakbeweging hebben geworpen. Daar oogsten ze evenmiin bijval, en nochtans trachten ze hunne ware inzichten te verduiken door hunne scheurmakersorganisaties met den verouderden naam van u Ridders van den Arbeid » te betitelen. Wat beteekent die naam? Vele makkers zouden het antwoord schuldig blijven en 't is om dit te vermijden dat de Mijnwerkers-centrale het werk van gezel Leon Watillón, een leerling der Metaalbewerkers van Charleroi aan de Hoogere Arbéiderschool, over den oorsprong en de geschiedenis der « Ridders van den Arbeidia België » komt uit te geven. 't Is eene zeer belangrijke studie die zal bijdragen

tot de geschiedenis der arbeidersbeweging in ons land en diegenen die haar zullen lezen inlichten over de werking van zekere organisaties in 't verleden. De Vereeniging der « Ridders van den Arbeid » had haar oorsprong in Amerika 'm de volgende omstandigheden : « De Amerikaansche wetgeving was ten allen tijde beschermend; zij liet tal van spekulanten toe zekere nijverheden te monopoliseeren en aldus ontzaglijke fortuinen op te hoopen. De werklieden gaven zich rekenschap van de noodzakelijkheid zich te vereenigen om te weerstaan aan de uitbuiting die steeds aangroeide, naarmate de kapitalen zich in de handen van enkele geldmannen samenirokkèn. Eerst stichtten ze de (( Trade Unions » (Vakbonden), naar het model der Engelsche organisaties; doch hun pogen bleef vruchteloos. In 1869 zag men de « Knights of Labor » of « Ridders van den Arbeid » opdagen, vereen iiging die bij den aanvang geheim was, ten einde zich te vrijwaren van de wraakmiddelen der machtige nijverheden. Elk aangeslotene moest uit het geheugen de beginselverklaring kunnen zeggen, verklaring die overigens immer den grondslag der organisatie bleef. Bij hare op^ richting 28 leden tellend, bestond de maatschappij in 1873 uit 20 plaatselijke afdeelingen, in 1874 uit 302, in 1879 uit 700. Hare ontwikkeling voltrok zich dus uiterst vlug, en hare bedrijvigheid strekte zich van toen af uit over al de Amerikaansche Staten. De spil van dat wenk, Uriak Stephens, werd in 1821 in New-Yersey geboren. Tegenspoed in zijne familie, verplichtte hem er toe op 17-jarigen ouderdom het kleermaken aan te leeren. Dank aan zelfstud.e bracht hij het tot onderwijzer en nam vervolgens een ambt waar dat hem veel deed reizen. Dit schonk hem de gelegenheid den toestand der arbeiders ter plaatse te leeren kennen en het denkbeeld eene groote vereeniging op te rieh:en die zich tot eerste taak stelde te strijden tegen de loonsvermindering. Hij stierf in 1882; uit erkentelijkheid voor zijne diensten verleende de^ vereeniging aan zijne familie een bedrag van 10 duizend dollars. In 1879 volgde hem Terrence Powderly op als « hoofdleider ». Hij was de zoon van een arm Iersch landverhuizersgezin. Op 13-jarigen ouderdom was hij naaldwachter. Toen hij 19 jaar oud was, werd hij als mekaniekwerker in een werkhuis te Scranton aanvaard en werd als lid aangenomen van de Orde waarin zijne kennissen spoedig naar hare waarde werden geschat. In 1877 werd hij door het kiezerskorps van Scranton als burgemeester gekozen., post die hij echter twee jaar later liet varen wanneer hem het leiderschap der Vereeniging werd toevertrouwd. Van dat oogenblik af vonden de eisenen, onder zijn 'drang, uiting. Een programma werd opgemaakt en zelfs zagen « standregelen » het licht, 't Is dat de Orde der (( Knights of Labor » eene macht geworden was waarmede de patroons gingen of te rekenen hebben. Op zeker oogenblik werd het ledental op een mil'lioen geschat.' De leden gingen echter voort in t geheim te vergaderen en de in verschillende omstandigheden ingewikkelde plichtplegingen waar rte nemen. » PROGRAMMA VAN EISCHEN Het programma dezer organisaties was zeer stout opgevat, vooral wanneer men 40 jaar achteruit gaat, wat uit volgende punten blijkt : « Verbod landerijen af te staan aan de «poorwegen

DE BELGISCHE VAKBEWEGING of andere spekulanten en takseering aan hare volle waarde van al degene die op 't oogeniblik in handen van de woekeraars zijn,. » Afschaffing van al de wetten,1 die niet tegelijker tijd op den arbeid' en op 't kapitaal toepasselijk zijn en afschaffing van al de technische spitsvordhbeden, de berekende termijnen en het begunsfci gingsstelsel in het rechtswezen. )> Aankoop door de algemeene regeering van de telegraaf-, telefoon- en spoorweginriehtingem. » Oprichting vsn een butreel van a^beidssâfistiek, ten einde een juist overzicht te hebben over de oovceding en den zedelijken en stoffelijken toestand der werkersmassa's. » De toepassing van maatregelen die tot doel hebben in de gezondheid en in de zekerheid te voorzien van de werklieden gebezigd in de fabrieken, miiinen en bouwbedri'ven ; hun tevens eene rechtvoardiije vergoeding verzekerend in -geval van ongevallen die zouden te wijten zijn aan het gemis van de noodige voorbehoedsmiddelen. )> De on toereiken heid van dezen eisch in vergelijking met onze tegenwoordige wetgeving, die ons bij alle arbeidsongevallen eene vergoeding verzekert valt op te merken. De volgende art?kelen, zi'n nog belangrijker en zijn te vergelijken bij die welke later in het programma der Werkliedenpartij werden geschreven : « De erkenning bii wiize van vereenieing van al de Ordes en andere vèreenigingen: opgericht door de arbeidersklasse ter verbetering van hun toestand en ter bescherming hunner rechten. » De verplichting voor de patroons hunne werknemers elke week in wettige munt te betalen voor al het gedurende de vorige week uitgevoerde werk en aan de werklieden den eersten waarborg of hvipotheek te verzekeren op de opbrengst van hun arbeid voor ganseh het bedrag van hun loon. )> De stemming eener wet een stelsel van scheidsraad tusschen werkgevers en nnemers instellend en wetskracht verleenenid aan de beslissingen der scheidsrechters. » Het verbod door de wet kinderen beneden 15 jaar oud te bezigen, in de magazijnen, mignen en fabrieken allerlei slag. » Het verbod den arbeid der gevangenen te verhuren aan bijzonderen voor hunne fabrieken. » De invoering van eene trapsgewijze klimmende belasting op het inkomen. » Het verbod bij kontrakt vreemde werklieden aan te werven. » Deze doenwijze was gevaarlijk voor de arbeiders, want de patroons hadden het gemakkelijk bij kontrakt door de vreemde werklieden loonen .te doen aannemen die zeer loonend schenen, doch die in werkelijkheid lager wapen dan. die aan de Amerikanen betaald. Onafhankelijk van die hervormingen geëisciht van de Staten en van de Nationale Regeering, stelden de « Kofl » over : « Samenwerkende instellinjgeii op te richten zoodat het bestaande loonstelsel plaats maken zou voor een nijverheidsstelsel van sam^nwerktngsloonen. » Aan beide geslachten dezelfde loonén voor denz?U$wi arbeid verzekeren.

305

» De trapgewijze vermindering der werkuren op acht uren daags, ten einde eenigermate te genieten van de weldaden der aanwending van machienen in vervanging van arbeidskrachten. » De patroons te overreden het scheidseerecht te laten beslissen ter oplossing van al de moeilijkheden die kunnen oprijzen tusschen hen en de werknemers, zoodat de goede betrekkingen tusschen hen versterkt worden en de stakingen nutteloos gemaakt. » Deze vier laatste verzuchtingen vormden den grondslag van hunne werking. WERKING VAN HET BESTUUR EN ZINNEBEELDEN Van al de bestuursleden werden de ambi=tbezïgheên streng voorgeschreven door de standregelen en door het Adelphon Kruptos. Ziij vervulden ze op geheimzinnige wijze : 1. De « Master Workman » (meester werkman» zit voor, hij teekent de talrijke dokumenten, wa^kt er op dat het ordewoord en de proef slechts gekend wezen door de personen wien het toegelaten is. Hij is belast met en is verantwoordelük voor de zekerheid en de bewaking vin het Charter,van het Adelphnn Kruptos,van het wachtwoord en van ganseh het geheim werk. — Zijn zinnebeeld is eene kolom van een meter hoogte in nagebootst koraal, waarboven eene k°p is aangebracht van bladeren en vruchten, waarop een borstbeeld is geplaatst. Het geheel beteekent : « De samenwerk'ng gesteund op den arbeid, met verstand geleid, brengt het kaoitaal voort. » 2. De cc Worthy Foreman » (waardige meeste^gast) vervangt den Master Werkman in dezes afwezigheid'. Hij w*akt er op dat het cc Gordijn » geslofen zij bü de aoening der zitting en ziet toe op de toelating der leden opdat geen vreemdeling tot de zaal toegang hebbe. Na de bijeenkomst brengt hij de zinnebeelden van het cc Binnengordijn », van het cc Buitengordijn » en van de c< Voorzaal » in veiligheid. Hij zetelt voor een kora-' len voetstuk dat cc Arbeid » beteekent. 3. De cc Recording Secretary » (schrijver) stelt de verslagen der zittingen op, houdt de briefwissel;ng, houdt een cc zwart boek » waarm de namen der uit de Orde geschrspten worden aangeieekend. alsook van de niet aangenomenen, met de redenen die tot hunne ritdrijving of hunne niet aanneming aanleiding hebben gegeven. 4. De cc Financial Secretary » (penningmeester) ontvangt de bijdragen en taksen, de inkomrecMen en zoo noodig, de stortingen voor de verzekeringskassen op het leven of voor de kassen van onderlingen bijstand. Hij vervult dit laatste ambt tot dat deze kassen een toereikend aantal leden tellen om een cc bode » aan te stellen. Hij ontvangt tevens het bedrag te storten voor het samenwerkende fonds. Als herketinings'eeken heeft hij een speld met een muntstuk versierd. 5. De cc Treasurer » (schatbewaarder) draagt zorg voor de gelden der vereenigmg. Zijn kenteeken' vertegenwoordigt eern tandkoffor of zoo men wil « het vertrouwen ». 6. De « Venerable Sage » (eerbiedwaardige wi'zej wordt begroet door de leden die in- en uitgaan en hij antwoordt. Hij geeft de nieuwe leden kennis van het geheim werk en maakt hen met het ordewoord bekend. Hij deelt ook de reizende leden het « bezoekwaofytwoord » mede en de «test » op proef, die ze

«

306

DE BELGISCHE VAKBEWEGING

moeten ondergaan bij hunne ontvangst in eene andere vergadering. Dit eereamibt wordt meestendeels toegewezen aan een oud « Meester Werkman ». Zijn zinnebeeld is een open boek dat « de wijsheid » voorstelt. 7. De « Worthy Inspector » (waardige opziener) ziet toe op de aanwezige leden en verzekert er ziah van dat zij tot de vereeniging behoo.ren. Hij spreidt het Charter open op het « Capitole » bij de opening der zitting, hij plaatst in 't midden de « stembus » wanneer gestemd moet worden. Zijn herkennirgsteeken is natuurlijk een oog, dat beteekent « waakzaamheid ». 8. De (( Almoner » (almoezenier) bezoekt de in noodzijnde leden en verleent hun de hulp die hun toestand vereischt. Hij ma"kt den naam van den ondersteunde slechts dan kenbaar, wanneer de meerderheid der vergadering het elscht. Als kenteeken heeft hij eene open hand « de weldadigheid » voorstellend. , 9. De « Statistician » (statistieke:) verzamelt al de gebeurlljke inlichtingen over den toestand der arbeiders. Hij geeft verslag aan de statistiekers der hoogere vergaderingen. Zijn zinnebeeld is een open boek waarop een bliksem in zig-zag afgebeeld en beteekent : (( Licht en kennis ». 10. De (( Unknown Knight » (onbekende ridder) neemt de namen en beroepbezigheden op van de in de voorzaal wachtende kandidaten. Op bevel van den Master Workman leidt hij hen in de vergadering in de voorgeschreven vormen. 11. De <( Inside Esquire » (inwendige opzichter) let op de signalen, ontvangt de uitlegging van het « wachtwoord » en schrijft al de vreemde bezoekers in een register op. 12. De (( Outside Esquire » (uitwendige opzichter) waakt op het « buitengordijn », ontvangt het wachtwoord en verzekert de goede orde tusschen de kandidaten in de voorzaal. De vergadering benoemt bovendien : een rechter, een rechter-adivokaat en een griffier die samen het « Hof » uitmaken. Dit laatste oordeelt oiver de misdrijven, over de klachten betreffende de nietnakoming van de standregelen der Orde. Hun zinnebeeld, de weegschaal, vertegenwoordigt : « De gerechtigheid ». DE AANNEMING

VAN EEN LID

De aanneming van een lid in de Orde gaat niet erg gemakkelijk. De kandidaat moet zich leenen tot talrijke plichtplegingen die ons heden tameliijk grlüg zouden voorkomen. We vinden ze trouw vermeld in de standregelen en in de « Adelphon Kruptos ». Na door een lid in regel van de maatschappij voorgesteld te zijn, moet hij eene formuul invullen die den « Meester Werkman » wordt overhandigd. De voorstelling blijft dan gedurende minstens eene week hangend voor eene kommissie van drie leden belast met het onderzoek over het bijzonder leven van den kandidaat. Op de volgende zitting brengt die kommissie verslag uit. Vervolgens wordt er in de voorgeschreven vormen overgegaan tot de stemming. De stembus wordt midden de plaats gesteld, de meester werkman geeft lezing van den naam en 'bezigheid der kandidaten. Elke (( ridder » gaat dan voorbij de stembus, doet sëri bijzonder teeken aan den « eerbièdwaardi?en wijze » en steekt in de bus een wit of zwart bolletje, naafvólgens hij voor of tegen dé aanneming van den kandidaat is. Voor eeriè vergadering van 300 leden1 zijjn drie

zwarte bolletjes voldoende om eene kandidatuur te wraken. Zijn er minder dan drie zwarte bolletjes dan wordt de kiezing verschoven tot de eerstvolgende bijeenkomst ; doch, in dat geval, moeten de tegenstemmer of tegenstemmers van hun tegenstemnrinig schriftelijk aan den meester werkman uitleg geven. Deze verbrandt den brief na hem aan de vergadering voorgelezen te hebben en zonder den naam van den inzender te noemen. Dan wordt opnieuw tot eene stemming overgegaan, die den kandida t bepaaldel! k :rwi.js; indien eene nieuw zwart •bolletje in de bus voorkomt. Evenwel wordt de kandidaat aangenomen, ondanks den ongunstigen uitslag der stemming, ind'en de tegenr strevers hun tegenkanting niet doen gelden. De algewezen kandidatuur mag niet binnen de zes maanden heraangeboden worden. Kwam er een persoon toe, vóór dit tijdiverloop, tot de zaal toegang te hebben en werd dit feit opgemerkt, dan zou hij niet alleen geschrapt worden, doch in 't « zwart boek » aangeteekend, dat door al de afdeelingen gekend is. » Makker Watillon merkt terecht op dat de « Ri 'ders van den Arbeid » niet alle teekens waarvan ze zun indienden, uitgevonden hebben. Ze ontleerden hunne geheimzinnige handelingen a-.n de .êheirre v e ^ r i ! gingen die vóór hen bestonden. De « Tra de Un ons » stamden zelf af van de gezellen vereen igingen of /an de vrijmetselarij. 1 5•V* -

r!*•

f

3fc *(•

In België waren het de glas":ewerkers die het eerst eene dergelijke vereeniging oprichtten. Zi; werd opgericht in 1882 te Lodeliinsart en had voor naam « J ïoi Verrière Beige» (Beligische Glasbewerkersbor.d). De mijnwerkers volgden en stichten op 10 Mei 1885 den Bond der Mijnwerkers « Eureka », te JumetGohissart. Dan kwam de « Bond der Handscthoenbeweikers » te Brussel aan de .beurt (13 Juni 1885), de Metaalbewerkers te Couület (Januari 1887), enz. Op einde 1887 had eene bijeenkomst te Brussel plaats van al de vereenigingen. Ziehier de lijst dezer die er aanwezig waren, : 1) De « Union Verrière » te Jumet; 2) de « Union des Mineurs » te Jumet-Gohiss r t ; 3) de (( Union des Mineurs )> te Charleroi-Noord ; 4) de « Union des Métall urgistes » te Couillet; 5) de « Union des Métallurgistes v te Monceau-sur-Samibre ; 6) de « Pond der Handschoenbewerkers )) te Brussel; 7) « D e Zeemileerbereiders » te Brussel; 8) (( De Huiderwervers » te Brussel; 9) « De Handschoenstr ijkers » te B us el ; 10) « De Passementmakers » te Brussel; 11) « De Vereeniigde Vormgieters » te Brussel ; 12) « De Houtmodelmakers » te Brussel ; 13) << De Suker bakkers » te Brussel ; 14) (( De Blikslagers » te Brussel; 15) de « Coupeurs de poils » te Brussel ; 16) « D e Mekanlekwerkers » te Brussel; 17) de (( Mouleurs en fonte malléable te Herstal; 18) de « Méccniciens » te Grivegnée. Naderhand werden er door de krachtdadige'werking der W. P. andere vakbonden opgericht en de « Ridders van den Arbeid » sloten zidh aan of versmolten er zich mede. We raden allen, die er >de gelegenheid toe hebben, aan die studie te lezen, want één der beste middelen om van de toekomst meestér te zijn is, goed. het vérleden te kennen.


307

4m

De internationale Vakbeweging De Fransche Wetgeving VOOR DE DIENSTBODEN Wet van 2 Augustus 1923, het regiem der wetgeving op de arbeidersongevallen uitbreidend tot het bezoldigd huispersoneel, dienstboden, portiers,enz. (J.O. van 3 Augustus 1923, blz. 7580.) Artikel één. — Binnen de zes maanden te rekenen van de afkondiging der tegenwoordige wet, wondt de wetgeving op de arbeidsongevallen voor:kamend uit de wet van 9 April 1898 en de daaropvolgende wetten d e ze volledig:! en gewijzigd hebben, namelijk de artikelen 2, 3 en 6 van de wet van 12 April 1906, alsook de beschikkingen van de wet van 30 December 1922, uitgebreid tot de dienstboden, port'ers en ander bezol dig huispersoneel ten welkdanigen titel gehecht of niet aan den persoon. Art. 2. — Het loon dat als grondslag dient van het vaststellen der vergoeding is dat, hetwelk, met uitsluiting van alle andere voordeelen in geld, door den meester rechtstreeks wordt verleend in uitvoering van het dienstkontrakt. De toegevoegde en gewone uitkeerng die medehei-' pen aan het samenstellen van de werkelijke bezoldiging, namelijk onder vorm van nieuwjaargeld, moeten voor de berekening der vergoeding in geval van bes'.endige werkonbekwaamheid of van overlijden aan het basisloon toegevoegd worden. Art. 3. • - De tegenwoordige wet is tcepasselrk op Algerie onder voorbehoud van de reeds door de wet van 25 September 1919 aan de metropol'taansehe wetgeving op de arbeidsongevallen aangebrachte wijzigingen, DE GEZINSTOESLAGEN Dekreet van 13 Juli 1923, tot wijziging van het dekreet van 10 Augustus 1899 op de arbeidsvoorwaarden voorzien in de, in naam van den Staat, afgesloten kontrakten, betreffende de gezinstoeslagen. (J. O. van 16 Juli, blz. 6783.) Artikel één. — Het artikel één van het dekreet van 10 Augustus 1899 op de arbeidsvoorwaarden voorz:en in de, in naam van den Staat, afgesloten kontrakten, wordt volledigd als volgt : (( Artikel één. — De lastenlkohieren van in naam van den Staat door aanbesteding of anderszins afgesloten kontrakten voor openbare werken of leveringen, zuillen bepalingen moeten bevatten waardoor de ondernemer zich zal verbinden de volgende voorwaarden na te leven wat aangaat de arbeidskrachten gebezigd bij deze werken of leveringen, op de werven of in de werkhuizen ingericht of werkend met het oog op de uitvoering van het kontrakt. • 0°

lo *

•

•

• •

w

• 7P >

•

j

\j

• A.o m

•

• * nr

*

•

• •

5° In de kontrakten van openbare werken, behalve in de uitzonderlijke gevallen 'bepaald bij Ministerieel Besluit, den werklieden en beambten de toeslagen voor gezinslasten verzekeren. Te dien einde zal de ondernemer zich moeten aansluiten, bij eene Compensatiekas of elke andere inrichting aangenomen' door en opgericht tus®ohen bedfiffshooMen, met het oog op de vordeeling onder elkaar van de lasten voortspruitend uit den dienst der gezinstoeslagen. De goedkeuring zal verkend worden door den Minister van Arbeid, die plaatselijke of ge-

westelijke kommissies, vertegenwoordigers der belanghebbende administraties bevattend, zal raadplegen over de door de bedoelde inrichtingen te vervullen voorwaarden betreffende namelijk : a) het mkrmum aantal leden van het personeel van al de aangesloten inrichtingen ; b) de minimum uit keering van elk harer ten opzichte van de plaatselijke en gewes'elijke omstandigheden ; c) de regelen der verdeel ing van de uitkeeringen volgens het aantal kinderen. Om deze minima vast te stellen, zullen de kommissies zich schikken, wanneer er bestaan., naar de algemeen in die streek en in het beroep in gebruik ziir.de uitkeeringen. De ondernemer zal niet verplicht zijn zich bij een der bedoelde inrichtingen aan te sluiten, ind'en hij minstens 2,000 arbeiders en beambten bezigt en indien hij in zijne onderneming een dienst van gezinstoeslagen heeft ingericht die zal erkend worden te voldoen, volgens de bovenstaande vormen, aan de voorwa:rden van de aangenomen lichamen. De voorwaarden waaraan de, hetzij aan de verdeelingslichamen, hetzij aan de diensten van srezinstaeshgen der ondernemers gegeven goedkeuring onderworpen is, zullen in dezelifde vormen kunnen herzien worden, indien de bedragen en voorwaarden der u i t k e ring zich in de streek en het beroep gewiprd hebben. De aanneming zal kunnen onttrokken wo'den -an de lichamen en diensten die, uitgencodrd hunne standregelen in overeenkomst te brengen met den nieuwen toestand, aan die uitnoodiging geen gevolg zcud n gegeven hebben binnen de zes maanden. Art. 2. — De toepassing van het tegenwoordig dekreet zal slechts drie maanden na zijne verschijning verplichtend zijn. Art. 3. — De Minister van. Geldwezen, de Minister van Arbeid en alle andere ministers zijn, elk wat hen betreft, belast rnet de uitvoering van het hurdig dekreet, dat zal verschijnen in het Journal Officiel en in het Bulletin des lois zal ingelascht worden. Omzendbrief van den Minister van Arbeid, gedagteekend van 4 September 1923, betreffende de toepassing der. wet van 19 December 1922 en van de dekreten van 13 Juli 1923 (gezinstoeslagen). (Gezonden aan de prefekten.) De wet van 19 December 1922 'bepaalt d^t « de lastenkohieren van in naam van den Staat, v?n de departementen, van de gemeenten en van de openbare inrichtingen afgesloten kontrakten voor openbare werken voor de aannemers de verplichting zullen kunnen voorzien gezinstoeslagen te verkenen aan het aan die werken gebezigd personeel. » De wi'zen van toepassing van deze beschikking moeten bepaald worden bij dekreten genomen in den vorm van de reglementen van openbaar bestuur. Overeenkomstig de aanwijzingen vervat ; n de voorbereidende werkzaamheden der wet, zijn de voorziene dekreten tussohen gekomen onder den vorm van drie dekreten welke tot wijziging dienen van die van 10 Augustus 1899 over de arbeidsvoorwaarden in de kontrakten van werken en leveringen, afgesloten in naam van den Staat, van de departementen, van de gemeenten en van de openbare inrichtingen. Deze nieuwe dekreten, gedagteeekend van 13 Juli 1923, verschenen in het Journal Officiel van 15-16 Juli 1923, en waarvan U hierna den tekst zult aantreffen, z'jn to°passel jk, zooals de dekreten van 10 Augustus 1899 die ze wijzigen, het eerste op de kontrakten van de Staat, het tweede op die van de departementen, het derde op die der gemeenten en der openbare weddladigiheidsinsteï-

308


iingen. Eveneens, legt alleen het eerste dier dekreten, betreffende de kontrakten van den Staat,naar het voorbeeld der dekreten van 10 Augustus 1899, in beginsel eene verplichting op aan de Administratie. De twee andere dekreten in verband met de departementen, met de gemeenten en de openbare instellingen laten de Administratie vrij ja of neen de beschikking betreffende de gezinstoeslagen in de kontrakten der openbare werken in te lasschen.! Wat de kontrakten van den Staat aangaat, is de inlassch'ing van dergelijke bepaling verplichtend, behalve in de uitzonderlijke gevallen voorgeschreven bij besluit van den Minister. Alhoewel ze in de kontrakten, afgesloten met de departementen,met de gemeenten en met de openbare instellingen, slechts willekeurig is, is het inzicht van den wetgever niet twijfelachtig. Hij streeft naar de algemeenmaking van het stelsel. U zult dus de aandacht der gemeentebesturen en die van de openbare instellingen uitdrukkelijk moeten vestigen op het recht dat hun de wet van 19 December 1922 en de dekreten van 13 Juli 1923 schenken en bij hen aandringen opdat ze er gebruik van maken. Het hoeft niet gezegd dat er hetzelfde belang aan verbonden is dat dergelijke bepaling ingelascht worde in de kontrakten die U zelf zult af te sluiten hebben in naam van het departement. Hieronder vindt U enkele aanduidingen over de toepassingswijze der nieuwe beschikkingen. Toepassingsveld Evenals de dekreten van 10 Augustus 1899 die ze wijzigen, zijn de dekreten van 13 Juli 1923 slechts toepasselijk op de arbeidskrachten gebezigd « op de werven en in de werkhuizen ingericht of arbeidend met het oog op de uitvoering van het kontrakt. » Voor de araagtekraoht van deze uitdrukking, zult U zich moeten gedragen naar de praktijk gevolgd bij de toepassing der dekreten van 10 Augustus 1899. Evenwel zijn in tegenstelling hiermede, de nieuwe dekreten, overeenkomstig de beperking voorgeschreven door de wet van 19 December Ï922, niet toepasselijk op alle kontrakten, doch enkel op die van openbare werken. In geen geval, moeten ze van toepassing zijn op de kontrakten van leveringen. Het onderscheid tusschen de kontrakten van openbare werken en die van leveringen is soms moeilijk te maken. In beginsel bestaat dit onderscheid, dat dit laatste roerende leveringen en niet, zooals het andere, werken' op 't oog hebben die uit te voeren zijn op het onroerend openbaar gebied van den Staat, van de depa'rtementen,van de gemeenten. (Dalloz,Répertoire de jurisprudence, V° Kontrakten van leveringen, bijvoegsel, deel VIII, bladzijde 88.) Al de bouw werken, hetzij het handelt om het bouwen, het herstellen of het on>derhouden, zijn in de openbare werken begrepen, evenals de bouw, de verandering, het herste!l of het onderhoud der wegenissen, havens, kanalen, bevaarbare waterloopen, ijzeren wegen, de werken die de gas- of elektrieiteitsverliichting eener stad, hare voorziening met water, enz., voor doel hebben. Mocht er Uwijfel zijn, dan moet men de rechtspraak raadplegen, namelijk die aangenomen is tot vaststelling van de bevoegdheid der prefektuurraden in zake kontrakten van openbare werken. Aard dar gezinstoeslagen De wet van 19 December 1922 die den dienst der gezinstoeslagen voor het personeel gebezigd bij de openbare werken voorziet, heeft er geen bepaling van gegeven-, doch de zin dier
taal is zeer klaar ; het gaat om de sommen die door de werkgevers aan hunne werklieden en beambten buiten dezer loonen worden uitgekeerd, uit hoofde hunner gezinslasten. In 't algemeen, men zou kunnen zeggen immer, zijn het regelmatige, meestendeels, maandelijksche uitkeeringen, wier beloop' verandert naarvolgens het aantal ten laste van den beambte of den werkman zijnde kinderen. Aan diat bedrag, diat om zoo te zeggen den grondslag vormt, voegen zich noch dikwijls andere uitkeeringen : kraambedipremiën, premiën voor het zoogen, uitkeeringen voor andere ten laste van den arbeider zijnde voorzaten. Doch de periodische, volgens het aantal kinderen veranderlijke uitkeering, blijft de hoofdzakelijke gezinstoeslag, 't Is overigens de eenige die tot hiertoe door de algemeenheid der openbare besturen aan het personeel dat ze bezigen uitbetaald wordt, 't Is daarom, zooals U verder zult zien, dat het besluit, genomen, krachtens de dekreten van 13 Juli 1923, wat het Seinedepartement aangaat, slechts uitdrukkelijk uitkeeringen, van dien aard heeft voorzien. Wijze van toekenning der gezinstoeslagen Compensatiekassen In de praktijk kunnen de gezinstoeslagen verdeeld worden op twee wijzen : ofwel worden ze rechtstreeks door den werkgever betaald — 't is het geval_ met de openbare besturen, de spoorwegen, de mjinontginningen, — ofwel door tusschen komst of met medewerking van instellingen opgericht tusschen bedrijfshoofden met het oog op de verdeel ing tusschen hen van de lasten voortspruitend uit den dienst der gezinstoeslagen. Die instellingen dragen gewoonlijk den naam van Compensatiekassen. In den loop dezer uiteen zetting zullen we ze onder dien naam aanduiden, en 't is wel verstaan dat die uitdrukking zich zal toepassen op de instellingen die aan bovenstaande verklaring beantwoorden, zelfs indien ze een verschillenden naam dragen. Overeenkomstig de voorbereidende werkzaambeden van de wet van 19 December 1922 hebben de dekreten van 13 Juli 1923, in beginsel de verplichte tusschenkomst voorgeschreven eener Compensatiekas.. In al de gevallen aannemen diat de toeslagen door den werkgever worden uitgekeerd, zou inderdaad, aan zekere ondernemers de gelegenheid schenken zijn, zich te ontmaken van de uitkeering dier vergoedingen. Daartoe ware voldoende de aanwerving te vermijden van de beambten en werklieden die gezinslast hebben. Dat pogen zou vooral ingang vinden bij ondernemers die een beperkt personeel gebruiken. Integendeel is het, in de zeer grdote ondernemingen praktis:h onmogelijk aldus te werk te gaan. 't Is 'daarom dat de dekreten van 13 Juli 1923, na in beginsel de verplichte aansluiting van den ondernemer bij eene Compensatiekas opgelegd te hebben, dezen ervan ontslagen hebben d'ie minstens 2,000 werklieden en beambten gebruiken,, op voorwaarde dat ze een dienst van gezinstoeslagen hebben ingericht die idezelfde waarborgen schenkt als de Compensatiekassen. Aanneming der Compensatiekassen Luidens de dekreten van 13 Juli 1923, moeten de Compensatiekassen aangenomen worden door den Minister van Arbeid. Kunnen alleen aangenomen wórden de kassen die voldoen aan de voorwaarden bepaald door den Minister na raadpleging van de plaatselijke of gewesteliijike Kommissie^die vertegenwoordigers van de betrokken administraties omvatten en die zidh zullen moeten bezielen van de « plaatselijke of gewestelijke omstandigheden » en bijzonderlijk, yoor 44:-H»V'

DÉ BELGISCHE VAKBEWEGING nima bedragen., der in de streek of het beroep algemeen toegepaste uitkeeringen. Er zullen aldus geen eenvormige voorwaarden voor de aanneming zijn. De aannemingsvoorwaarden zullen, evenals de loonbordereelen, voor elk departement en zelfs, indien noodig, voor eene min uitgestrekte streek vastgesteld worden. De te dien opzichte voorziene proceduur heeft zich laten leiden door die gevolgd voor de opmakimg der loonbordereelen, in toepassing van de dekreten van 10 Augustus 1899/. De loonbordereelen) worden, inderdaad, in 't algemeen opgemaakt voor 't geheel der administraties geroepen tot het afsluiten der kontrakten in de plaats of de streek, door een bestuurlijke kommissie waarin al de betrokken administraties vertegenwoordigd zijn, en die alle inlichtingen neemt die ze noodig acht. Die proceduur heeft voor doel oneenigneid en meeningsverschillen tusschen de verschillende administraties te vermijden. Oprichting der gewestelijke en plaatselijke aannemingskommissies Het is noodig deze kommissies in den kortst mogelijken tijd op te richten en samen te roepen. Die van het Seihedepartement werd reeds opgericht bij besluit van 20 Juli 1923. Gelieve mij onderwijld uwe voorstellen voor de in uw departement op te richten kommissie, te doen toekomen. Zij zal vertegenwoordigers moeten bevatten van al de Staatsbesturen die kontrakten zouden kunnen afsluiten voor in uw departement uit te voeren openbare werken; zullen er eveneens deel van uitmaken, vertegenwoordigers van, de departementale en gemeentelijke beheeren die reeds zouden besloten hebben of die bereid zouden zijn de dekreten van 13 Juli 1923 toe te passen, die, inderdaad, niet verplichtend zijn en de gemeenten en departementen betreffen. De openbare instellingen en de spoorwegbesturen die geroepen zijn in het departement, belangrijke openbare werken uit te voeren,zullen tevens kunnen deelnemen aan de werkzaamheden der kommissies. Eindelijk zou het-nuttig zijn dat het Arbeidsopzicht er vertegenwoordigd zij, uit hoofde van de dokumentatie die het in staat is te leveren. Ik noodig, anderdeels, de afdeelingsarbeidsopzieners uit zich met de prefekten van hunne omschrijving te verstaan aangaande de als leden der kommissies aan te duiden arbeidsopzieners. De Kommissie zal natuurlijk door U of door uiw afgevaardigde voorgezeten worden. Zoodra U mij uwe voorstellen zult laten toekomen zal ik een besluit nemen de kommissie van uw departement instellend'. Het zal niett-noodiig zijjn de leden der kommissie bij naam in 't besluit te noemen;. Het zal voldoende zijn de administraties op te sommen die er zullen vertegenwordigd zijn, deze de zorg overlatend hare afgevaardigden aan te duiden op 't oogenblik dat de kommissie zal bijeenkomen. In beginsel moet er slechts één kommissie *per departement zijn. In geval U oordeelt dat er verscheidene dienen opgericht, zult U me gelieven behoorlijk toegelichte voorstellen te doen. Rol en werking der aannemtngskommissies Eens ingericht zal de kommissie dringend door uwe zorgen vereen igd moeten worden, Zij zal voor zending hebben haar oordeel te doen kennen over • 1) De voorwaarden waaraan de Compensatiekassen of andere tusschen bedrijfsnoofden, met het oog op de

309

verdeeiing tusschen haar van de lasten voorsprultend uit den dienst der gezinstoeslagen, zullen moeten voldoen om door den Minister van Arbeid te worden aangenomen ; 2) De voorwaarden waaraan de werkgever die minstens 2,000 werklieden en beambten gebruikt en die in zijne onderneming een dienst van familietoeslagen .ingericht hebbend, zal wenschen ontslagen te zijn van de verplichting zich aan te sluiten bij eene inrichting van verdeeling dezer toeslagen, zal moeten voldoen. 't Is op voorlegging van de meenimg uitgebracht door de Kommissie en die mij door uwe zorgen desgevallend met uwe aanmerkingen zal toegezonden worden, dat ik het besluit zal nemen de voorwaarden vaststellend die na te komen zijn door de Compensatiekassen of de persoonlijke ondernemersdiensten die mijne aanneming wenschen te bekomen voor de in uw departement uit te voeren kontrakten van openbare wenken. Ten einde de werkzaamheden der kommissie van uw departement te leiden, gelieve U hicmastaand de tekst te vinden van het besluit dat ik op 28 Augustus 1923 op aanraden van de Kommissie van (het Seimedepartement heb genomen. Ge zult bemerken dat het grootste aantal beschikkingen van dit besluit zullen teruggevonden worden in de besluiten die voor de andere departementen zullen genomen worden, omdat ze onafhankelijk zijn van de gewestelijke of plaatselijke voorwaarden. Dit is het geval met de artikelen 2 en 3. Het zelfde geldt voor de onder nummers 1, 5, 6, 7, 8 en 9 van het artikel één opgesomde voorwaarden. De kommissie zal dus vooral die te vervullen voorwaarden te onderzoeken hebben betreffende de samenstelling der kassen, de minimauitkeerugen en de regelen der verdeeling volgens het aantal kinderen. De voor het Seinedepartement over deze verschillende punten vastgestelde voorwaarden, die rekening houden met de bijzondere belangrijkheid der ondernemingen van bouw en openbare werken in dit departement, zullen moeten aangepast worden aan de gewestelijke of plaatselijke omstandigheden. Aldus zullen het aantal en de belangri'kheid der ondernemingen van bouw en openbare werken niet immer toelaten te eisenen dat de kas voor deze ondernemingen voorbehouden zij of voor haar in haren schoot eene bijzondere afdeeling vormen, noch dat ze een minimum groepeeren van tien bouwondernemingen die een gezamenlijk (personeel van minstens 2,000 werklieden en bedienden bezigen. In geval dat de Kommissie van oordeel zou zijn dat de tusschenberoepskassen zonder bijzondere afdeeling voor den bouw en de openbare werken dienen aangenomen, dan is het op het geheel der bij de kas aangeslotenen, die ja of neen tot deê nijverheden behooren, dat zich de onder nummer 3 vastgestelde minima zouden moeten toepassen, waaronder het onmogelijk schijnt te dalen. Men zal bemerken dat in het besluit van 28 Augustus 1923 wordt aangeduid dat de uitkeeringen in verhouding moeten zijn tot het aantal in den loop der maand door den werkman of idien ibeaimbte gewerkte arbeidsdagen. De reglementen van vele kassen vooralen dat de werkman of de beambte slechts recht heeft op de uitkeeringen wanneer hij gearbeid heeft gedurende gansch ide maand,in dienst eener bij de kas aangesloten onderneming. De aanneming zou niet kunnen geschieden indien deze vaststelling niet gewijzigd was, ten minste wat aangaat de arbeiders gebezigd bij de uitvoering van kontrakten van openbare werken. Met reden heeft men de administratieve Kommissie der Seine doen opmerken, dat de
310


trakten min dan eene maand vragen, dat er weinig zijn die juist bij het begin der maand aanvangen of juist op het einde der maand eindigen. Bleef de hooger herinnerde beperking behouden, dan zouden de bij de uitvoering dezer kontraxten gebezigde werklieden, in tegenstelling met den wensen van den wetgever, geheel of gedeeltelijk van de gezinstoeslagen kunnen beroofd worden. Om aangenomen te worden zullen de kassen dus haar reglement op dit punt moeten wijzigen of de verbintenis aangaan dit binnen een kort tij a-verloop te zuilen doen. Het 'hoeft niet gezegd dat de rekening der aan eiken werkman en beambte verschuldigde uitkeering voort op 't einde van elke maand zal kunnen afgesloten worden en geregeld in de eerste dagen van de volgende maand, yan het oogenblik dat de uitkeeringen zijn berekend in verhouding tot het aantal in den loop der maand gewerkte dagen. Voor de vaststelling der minimauitkeeringen, schrijven de dekreten van 13 Juii 1923 voor dat de kommissies zich, wanneer er bestaan, zullen schikken naar de algemeen in de streek en in het beroep in gebruik zijnde uitkeeringen. Ten einde de kommissie voor te lichten, zou het nuttig zijn dat uw beheer van heden af, namelijk bij de Compensatiekassen der streek en bij de belangrijkste ondernemingen van bouw en openbare werken overging tot een onderzoek over ae algemeen toegepas.e uitkeeringen. De kommiss.e zal, evenals die der Sjh.e gedaan heeft, de vertegenwoordigers dezer kassen en dezer ondernemingen kunnen hooien. Het is .natuurlijk dat de bedragen, die als regel moeten dienen, deze zijn die in het beroep in voege zijn, deze waa.van de bij de toepassing der wet van 22 December 1922 en der dekreten van 13 Juli 1923 belangheobende arbeiders zouden genieten, dit is, de arbeiders gebezigd op de werven of in de werkhuizen ingericht o; arbeidend met het oog op de uitvoering van kontrakten van openbare werken, waaneer verscheidene bedragen in gebruik: zijn, zal de kommissie zich schikken naar die waarvan de meerderheid dezer arbeiders genieten. Ge zult voor dat onderzoek beroep kunnen doen op de medewerking der arbeidsopzieners. De kommissies zijn evenwel niet gehouden onvoorwaardelijk de a.dus toegepaste bedragen te aanvaarden. De dekreten vermelden dat ze er zich slechts moeten naar schikken, 't is te zeggen er rekening mede houden, in de mate dat ze te goedertrouw zijn vastgesteld en in verband met plaatselijke of gewestelijke omstandigheden. Indien die bedragen bespotteiijk waren en bij voorbeeld allen aangenomen w.ren met het oog op eene schijn-voldoeningsverleening aan de wet, zou de kommissie er geen rekenschap moeten mede 'houden. Ze zou dan moeten te werk gaan evenals in 't geval dat er geen uitkeeringen algemeen zouden toegepast worden en zich schikken naar de algemeen toegepaste 'bedragen, hetzij in 't zelfde beroep in de nabijgelegen streken die zich ongeveer in gelijke ekonomische voorwaarden bevinden, hetzij in de zelfde streek in de beroepen die het meest verwant zijn met dat van den bouw en der openbare werken. Dit zijn de toelichtingen die naar ik meen de toepassing der wet van 22 December 1922 en der dekreten van 13 Juli 1923 noodzakelijk maakt. Mochten er in uw departement vragen opgeworpen worden die niet in den tegenwoórdigen omzendbrief worden behandeld, gelieve mij er dan ten spoedigste over in te lichten. Het gaat om eene zoo spoedig mogelijke toepassing der dekreten.

Het artikel 2 van het dekreet betreffende de kontrakten afgesloten door den Staat zegt, inderdaad, dat zijne bepalingen verplichtend zijn drie maanden na zijne afkondiging, 't is te zeggen van af 16 Oktober 1923. Ze kunnen niet verplichtend toegepast worden vóór dien datum ; naderhand zijn ze verplichtend. Nu, ze zullen dit slechts kunnen zijn indien er kassen of diensten vóór dien datum aangenomen zijn. Het is dus noodig dat de voorwaarden van aanneming ten spoedigste vastgesteld worden, Ik reken op uwen i'jver opdat dit aldus geschiede. Omzendbrief van den Minister van Arbeid, gedagteekend van 15 September 1923, betreffende de aanneming der Compensatiekassen (Gezinstoeslagen). (Aan de prefekten gezonden.) Ik heb vanwege gezinstoeslagkassen de aanvraag ontvangen de aanneming te bekomen voorzien bij de dekreten van .13 Juli 1923, betreffende de inlassching in de lastenkohieren van openbare werken eener beschikking den ondernemers de verplichting opleggend een gezinstoeslag uit te keeren aan het personeel gebruikt bij de uitvoering der werken. Aan die aanvragen kan geen gevolg gegeven worden zoolang, overeenkomstig de proceauur aang.duiat in mijnen omzendbrief van 4 September 1923, de voorwaarden van aanneming niet zullen vastgesteld zijn voor elk departement. De door bewuste kassen, ter gelegenheid van hare aanvraag, gegeven inlichtingen kunnen, evenwel, van aard zijn de kommissies, belast met het geven van haar advies over de voor waaiden van aanneming, te onderrichten. Anderdeels dienen de prefekten kennis gegeven te worden van de aaanivragen van aanneming hun dep:rtement betreffend, opdat zij. ze kunnen onderzoeken en hunne meening uiten over het gevolg dat er dient aan gegeven. Ik heb dus besloten, en ik heb er de kassen door tusschenkomst van het Comiteit der Gezinstoeslagen over bericht, dat de aanvragen voor dé departementen buiten dat der Seine, aan den betrokken prefekt dienen gezonden. Deze zal onderzoeken of de aanvragen strooken met de voorwaarden van aanneming voorzien voor zijn departement en mij vervolgens dezelve overmaken met zijn met redenen omkleed advies. Als het gaat om eene reeds door een ander departement aangenomen kas, zal het onderzoek natuurlijk slechts moeten loopen o-ver de aan het departement bijzondere voorwaarden : miniinabedragen der uitkeer ngen, aantal ondernemers van het departement aar gesleten bij de kas en aantal werklieden en beambten door hen gebezigd, enz. Het ministerieel besluit de aanneming verleenend, zal in het Journal Officiel en in het Bulletin du Ministère du Travail verschijnen. Een afschrift ervan zal den prefekt toegezonden worden, die er ce belanghebbende administraties van zijn departement kennis van zal geven. Wordt de aanneming geweigerd, dan zal er eveneens den prefekt met hetzelfde doel kennis van gegeven worden. Het onderzoek der aanvragen zal met den meesten spoed moeten geschieden ; het zal kunnen toevertrouwd worden aan een lid van de aannemingskommissie ; de arbeidsopziener, blij voombeèld. Het is overbodig aan te dringen op den bijzonderen spoed vereischt voor het onderzoek der aanvragen dat U reeds werd of dat U eerlang zal toevertrouwd worden, gezien het in voege treden van het dekreet van 13 Juli 1923, betreffende de konfcrakten van openbare werken van. den Styat, verplichtend ibinaen de drie

ÖE BELGISCHE VAKBEWEGING maanden moet geschieden, en deze iiwoegetreding .natuurlijk ondergeschikt is aan het bestaan der aangenomen kassen. x

Italië HET KONGRES DER SPOORLUI Het op 22 en 23 Oktober te Rome gehouden Kongres van de Spoortlui, heeft de aansluiting van den Nationalen Bond bij het Italiaansche Vakverbond besloten. Het aangenomen besluit zegt o. m. : « Den buitengewonen heerschemden toestand in de arbeidersbeweging, .die de samentrekking aller krachten die zich op het terrein van den klassenstriijd plaatsen noodwendig maakt, in overweging nemend, besluit het Kongres zich aan te sluiten hij het I. V. V. » Wan-neer men overdenkt dat de spoorlui en het transportpersoneel in 't algemeen zeer blootgesteld zijn aan de slagen van de regeering van Mussolini, is dit besluit uiterst belangrijk. Dat blijkt, overigens, uit den laatsten zin van gezegd besluit : « Wil men doelmatig de belangen van al de arbeiders beschermen, dan is het noodwendig rekenschap te houden met de eisenen van de grootste arbeidersorganisatie des lands. » x

Polen DE LOONKWESTIE In den loop zijner rede uitgesproken vóór den Landdag op 9 Oktober 1923, heeft de heer Witos, minister- voorzitter, betreffende de arbeidskwesties, belangrijke verklaringen gedaan, waaruit we het volgende, aangaande de loonen ontleenen : « Zich rekenschap gevend dat de loonen voortdurend ontoereikend zijn, zal de Regeering, zooals in 't verleden, de gewettigde larbeiderseischen verdedigen. De berekening van het index-cijfer der levensduurte, tweemaal per maand, ter regeling der loonen, is geene werkelijke oplossing van het vraagstuk. De Regeering zal, evenwel, eerlang, een wetsontwerp neerleggen„ volgens hetwelk deze aanpassing der loonen aan de levensduurte verplichtend wordt, want de werkgevers weigeren dikwijls de loonsverhoogingen en brengen aldus eene wel te begrijpen ontevredenheid hij de arbeiders teweeg... » +»•»»

Het Nationaal Vrouwenkongres De 21 millioen bij ons Internationaal Vakverbond aangesloten leden tellen 16.8 t.h. vrouwen, hetzij een aantal van 3,546,850 eenheden. Dat vormt reeds een mooi cijfer. De verhouding in onze Syndikale Komr missie bedraagt echter slechts 8.4 t.h. of 52,208 vrouwen op onze 600,000 leden. De uitbuiting op gelijken voet als de mannen, ja soms grooter, van de arbeidsters in de werkhuizen en-fabrieken heeft voor gevolg gehad dat ze zich bij de vakorganisatie hebben aangesloten ter verdediging harer lpons- en werkvoorwaarden. Doch sinds korten tijd heeft de vrouw politieke rechten verworven, of veeleer,. men heeft ze haar verleend. Dit niet alleen aan haar die werkvrouwen of beambten zijn, doch ook aan de huisvrouwen, aan de vrouwen der burgerij en hoogen stand. Het bekomen van het vrpuwenstemrecht .heeft niet zooveel strijd en opofferingen gevergd als de verove-

311

ring van het algemeen stemrecht voor de arbeiders, waarvan iedereen de bijzonderheden kent. De blauwe en zwarte reaktie heeft niet gemeend het bloedvergieten, door burgerwacht en gendarmerie, te moeten herhalen van Borgerhout, Leuven, Brussel. Ze heeft den vrouwen het stemrecht verleend met de hoop dat dit de stemming der arbeiders zou te niet doen en in het land het behouders- en reaktionnair regiem voor een nieuw tijdperk van een kwaart of een halve eeuw zou bevestigen, 't Is natuurlijk ook een middel om den weg van den socialen vooruitgang te versperren. Nochtans zullen de arbeiders niet zoó onnoozel, noch zoo dwaas zijn hunne vrouwen, hunne zusters den steun te laten worden van de vijanden hunner klasse en hunner uitbuiters. Ze zullen niet toelaten dat hunne politieke rechten,hunne syndikale vrijheden,de sociale wetten, die ze zoo moeitevol hebben veroverd, in gevaar gebracht, vernietigd worden door de schuld der vrouwen. In meerdere onzer vakorganisaties houdt men zich sinds enkelen tijd ernstig bezig met het interesseeren der vrouwen van de aangesloten leden in het leven en de bedrijvigheid van den vakbond harer echtgenooten. Men heeft er hare politieke opvoeding op 't oog, opdat ze den strijd begrijpen die de arbeidersklasse tegen het kapitalisme moet voeren. Men wijst haar den door de broederlijk aaneengesloten arbeiders geschapen weg der samenwerking en der verschillende werken. In 't Vlaamsche deel van 't land zijn., in, de plaatsen waar zich eene samenwerkende, mutualistische, syndikale of politieke aktie openbaart, vrouwelijke groepen, afdeelingen opgericht. En die verschillende vormen van de aan de ontvoogding der arbeiders arbeidende bedrijvigheid versmelten zich en stemmen overeen om aan de arbeidstersbeweging meer kracht en ontwikkeling te schenken. In Wallonië teekent zidh, sinds en. tweetal jaren, eene dergelijke aktie af die wonderlijk vooruitgang maakt. En in de hoofdstad worden krachtige pogingen waargenomen die reeds goede uitslagen opleveren. Wat aanmoedigend is en voor de vrouwenbeweging de beste verwachtingen voor de toekomst laat koesteren, is è&t het overal vrouwen zijn die de beweging leiden. Weliswaar warden 'hier en daar groepen opgericht door de mannen,;wordt verder door dezen, raad en steun verleend, doch weldra worden de vrouwen gevonden die zich, met voorbeeldige liefde en opoffering wijden aan de organisatie en waardevolle leidsters worden. De vrouwenbeweging in onze organisaties heeft niets gemeens met dat feminisme dat vóór den oorlog in Engeland en in enkele andere landen zooveel van zich liet hooren. Neen, onze vrouwenbeweging is eene uitboezeming van den proletarischen klassenstrijd, die er naar streeft zich te verbinden aan den strijd der mannen. Het nationaal vrouwenkongres dat op 27 en 28 Oktober j.l. te Luik, in « La Populaire », plaats had haeft er het levendigste en krachtigste bewijs van geleverd. Het was ons reeds gegeven, talrijke vakkongressen en kongressen van de Werkliedenpartij "bij te wonen en we mogen bevestigen dat het vrouwenkongres van Oktober mag gerangschikt worden tusschen de beste, even onder opzicht van de orde, de methode en de rijpe bespreking, die er overheerscht hebben, als door de atmosfeer van broederlijkheid die liet gekenmerkt heeft. Meer dan 30,000 vrouwen, gegroepeerd in de verschillende hoogergenoemde organisaties waren op het

312


kongres vertegenwoordigd door meer dan 200 afgevaardigden, opgekomen uit 83- steden en gemeenten des lands. De dagorde omvatte de volgende punten : 1° 2° 3° 4° 5° 6°

De inwendige organisatie der vrouwenbeweging ; Vakantiekoloniën voor kinderen; De bescherming der vrouwen; De vrouwelijke socialistische pers; De kiesstrijd van 1925; De opvoeding der vrouwelijke jeugd.

Zeer belangrijke verslagen waren over elk der punten ingezonden geworden. De twee laatste punten der dagorde konden echter niet besprokne worden en zullen het voorwerp uitmaken van bijzondere studies in den schoot der verschillende groepen. Het op het kongres betreffende de vakantiekoloniën voor kinderen aangenomen besluit luidt als volgt: « Noodzakelijkheid met het oog op de gezondheid van het kind, in de Werkliedenpartij vakantiekoloniën cp te richten en uit te breiden ; » Benoeming van eene Nationale Kommissie, die voor taak zou hebben bewuste koloniën in te richten en te besturen onder het toezei dit van het Mutualisten Huis ; » Opzoeking der middelen tot het aanschaffen der noodige geldmiddelen tot het herbergen van verscheidene duizenden kinderen ; » Met dit doei wordï het nieuw bestuur opgedragen aan den Algemeenen Raad, in overeenstemming met al de groote organisaties der Partij, de inrichting voor te stellen eener nationale ieschrijving, gevoed door omhalingen, de opbrengst van feesten, enz., en een opraap te doen in de pers. » Eene poging diende verwezenlijkt in den zin van die gedaan door de Syndikale Kommissie ten gunste van de hongerenden van Rusland en het Jijdt geen twijfel dat de arbeidersklasse de poging met dezelfde gevoelens zou steunen, gezien het gaat om de gezondheid te vrijwaren van duizenden kinderen hunner klasse. » De dagorde betreffende het derde punt volgt hier: « Het te Luik gehouden kongres der socialistische vrouwen, zich vereenigend met de door het Nationaal Komiteit der Vrouwenaktie op het kongres van Paschen genomen besluit, vraagt den Algemeenen Raad, de bescherming der zwangere vrouw, op de volgende grondslagen in het programma der Partij te willen schrijven: )> 1° Overwegende dat het moederschap van sociaal belang is en dat de vrouw het recht heeft kinderen ter wereld te brengen zonder daardoor stoffelijke moeilijkheden te ondergaan, is de Socialistische Partij van oordeel, dat het de gemeenschap is die de kosten van het kraambed op zich moet nemen, mits zekere verplichtingen voor de vrouw met het oog op de bescherming harer gezondheid en die van 't kind, en besluit dat voor elke zwangere vrouw, getavd of ongehuwd, eene kostelooze vergoeding dient geëischt tot dekking dezer kosten; » Dit beginsel sluit de noodzakelijkheid in zich van de oprichting door de openbare macht van instellingen of diensten die er voor zorgen dat de bevalling in cte bese gezondheidsvoorwaarden geschiede, 't is te zeggen : raadipleginigen vóór de bevaililinig, uitfbirei-

ding der bestaande moederschapshospitalen, oprichting der geneeskundige diensten bij de bevalling en der diensten van huisziekenverpleegsters, rustverblijf voor moeders, enz. » 2° Overwegende dat de doelmatige bescherming van de gezondheid der moeder en van het kind slechts loontrekkend of niet, en is van meening dat die rust vóór en na de bevalling van 12 weken, te verdeelen volgens de geneeskundige voorschriften, neemt de Werkliedenpartij dat beginsel aan voor elke vrouw, loontrekkend of niet, ein is van meeninig dut 4ÏB rust billijk dient vergoed; eensdeels, door eene vergoeding bestemd om de vrouw toe te laten zich te onttrekken aan een deel van het zwaar huishoudelijk werk, anderdeels, door eene vergoeding voor werkloosheid, bestemd om het loonverlies der werkvrouw te vergoeden ; de werkloosheidsvergoeding zou kunnen geregeld worden door eene syndikale tusschenkomst, de vergoeding voor het huishoudelijk werk gedekt door eene verplichtende verzekering met tusschenkomst van de belanghebbenden, den patroon en den S:aat. » Het Kongres der socialistische vrouwen drukt bovendien den wensch uit den Algemeenen Raad aan de Syndikale Kommissie te zien vragen op welke wijze zij de mogelijkheden der verleening eener werkloosheidsvergoeding zou kunnen inzien aan de arbeidsters gedurende het verplichtend rusttijdperk van 12 weken, en het Nationaal Vrouwelijk Aktiekomiteit toe te laten zich met de parlementaire groep akkoord te stellen om een wetsontwerp op te stellen strekkend tot het onmiddellijk bekomen van de minstens gedeeltelijke verwezenlijking van die eischen. » De studie voort te zetten van de middelen ter bescherming van de kraambedvrouw, even huishoudsters als arbeidsters. )> Zich, in overeenstemming met den Algemeenen Raad der B. W. P., in betrekking te stellen met de socialistische parlementaire groep, om een wetsontwerp op te maken ter bekrachtiging van de Overeenkomst van Washington op de bescherming der arbeidsters-kraambedvrouwen, en'deze bescherming uitbreidend tot de in den landbouw gebezigde vrouwen. » Het verslag over de pers onderzoekend, heeft het kongres de volgende besluitselen aangenomen: (( Overwegende dat het door de pers is dat de bezittende klasse de rechtvaardige verzuchtingen der arbeidersklasse ontaard; » Overwegende dat het door de pers is dat de gemeenschap der gedachten tusschen de arbeiders en hunne echtgenooten moet aangekweekt worden die noodig is om den strijd voor de schepping eener rechtvaardiger samenleving tot een goed einde te brengen; » Vraagt de medewerking van al onze socialistische dagbladen: een wekelijksche bladzijde voor de vrouw en de jeugd,met eene verantwoordelijke opstelster aangewezen door het Nationaal Vrouwelijk Aktiekomiteit, dat met het bestuur van Le Peuple zou samenwerken. )) Belast het Nationaal Komiteit de mogelijkheid te onderzoeken tot oprichting van een periodisch tijdschrift van dokumentatie, bijzonderlijk de vrouwenkwesties behandelend. » E. D. 14102. - Samenw. drukk. Lncifer, 8, Kapellemarkt. Brussel. Bestuurder: Vanden Bosch.

V OOR enkele weken vernam de wereld het

Recommend Documents