INHOUD
COLOFON ODULPHUSNIEUWS is een uitgave van het St.-Odulphuslyceum Noordhoekring 99, 5038 GC Tilburg Eindredactie Els de Maeijer Redactie Cor van der Heijden Jan Beesems Jan Verweij Ontwerp Yvonne Mathijsen Druk: ELKA Opvattingen verkondigd in artikelen die met vermelding van de naam van de auteur worden gepubliceerd, zijn niet noodzakelijk dezelfde als die van de redactie of van de schoolleiding.
P.C. de Brouwer en ‘zijn’ prijs . . . . . . . . . . . .4 Profielwerkstuk 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5 Column: in de roos . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .5 Profielwerkstuk 2 en 3 . . . . . . . . . . . . . . . . . .6 Sportdagen klas 1 . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .7 Excursie naar Lille . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .8 Profielwerkstuk 4, 5 en 6 . . . . . . . . . . . . . . . .8 Laatste rondje koffie . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .10 Profielwerkstuk 7 en 8 . . . . . . . . . . . . . . . . .11 Laatste schooldag . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .12 Profielwerkstuk 9 en 10 . . . . . . . . . . . . . . .14 Naar de brugklas . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .15 Ad Anssems en Odulphus . . . . . . . . . . . . . . .16 Profielwerkstuk 11 en 12 . . . . . . . . . . . . . .18 Verkiezingsdebat . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .19 Maatschappelijke stage . . . . . . . . . . . . . . . . .20 Profielwerkstuk 13, 14, 15 en 16 . . . . . .22 Jaaragenda 2010–2011 . . . . . . . . . . . . . .24
VOORWOORD LEVERT
HET WAT OP?
Nu de eerste echte zomerse temperaturen worden opgemeten, daagt ook het einde van het schooljaar. Opeens realiseer ik me dat we van een woelig begin, met roosterperikelen weet u nog wel, naar een woelig einde, met toetsweek, overgangsvergaderingen en diploma-uitreikingen op weg zijn. Woelig en dus stressvol, maar tegelijkertijd ook wel prettig. Het is prettig om te weten dat we straks alles weer even op een rijtje kunnen zetten en na de vakantie een frisse start kunnen maken. Het is prettig dat we straks kunnen terugkijken en kunnen concluderen dat we het toch maar weer gedaan hebben! Dat alle energie en tijd die wij en vooral de leerlingen in het schooljaar hebben gestoken, ook wat heeft opgeleverd.
2
Om maar te beginnen met wie ons straks gaan verlaten: de 5 havo en 6 vwo-leerlingen hebben van september tot februari hun hart en ziel in de profielwerkstukken gestoken. Eerst aarzelend en oriënterend, maar geleidelijk aan doortastender en met de overtuiging van een pitbull beten ze zich vast in
hun onderwerp. De diversiteit in onderwerpen was groot: Hoe was ik het beste mijn handen?, Wat voor rol speelt uiterlijk bij tienervriendschappen? of Wat kan muziektherapie voor ons doen? Van praktische onderzoeken tot filosofische beschouwingen; het was niet zonder trots dat de docentenbegeleiders de resultaten met elkaar in de docentenkamer bespraken. De redactie heeft een greep gedaan uit de profielwerkstukken die dat kleine beetje extra hebben. In deze editie van het OdulphusNieuws stellen we er zestien aan u voor. Sommige bieden een originele invalshoek, andere hebben een excellent wetenschappelijke structuur, maar allemaal hebben ze een mooi cijfer opgeleverd. De PWS’ers, zoals ze in het vakjargon heten, presenteren hun stuk en scheppen een beeld van de
geleverde inspanning. Wat dat dan weer oplevert? Misschien wel een tip voor wie er volgend jaar aan moet beginnen. We besteden ook aandacht aan de laatste schooldag. Heeft de ontspanning vóór de inspanning de gewenste
juni 2010
EXAMENTRAINING resultaten opgeleverd? Ondertussen is dat en ook of de examentraining zinvol is geweest bij onze eindexamenleerlingen wel duidelijk. Wat het resultaat ook zij, onze fotopagina geeft u in ieder geval een impressie van een memorabele dag. En we nemen afscheid van meer mensen. Onze koffiedames, die ons bij ouderavonden en reisvergaderingen op galante, maar bescheiden wijze van thee en koffie voorzagen, stoppen er na meer dan 30 jaar (!) mee. Daarnaast vertrekken er ook enkele collega’s. Eentje, met een diensttijd om U tegen te zeggen, lichten we eruit. Wat heeft het Odulphus hun opgeleverd? In ieder geval mooie verhalen en verrassende anekdotes. Natuurlijk levert ook degene die blijft, genoeg stof om over te schrijven. Hoe zit het met de brugklassers? Hoe kijken zij terug op hun schooljaar? Moet Francine Oomen haar Hoe overleef ik de brugklas herschrijven of hebben ze het allemaal overleefd? Verder kijken we naar een aantal activiteiten van de verschillende secties die in de afgelopen weken hebben plaatsgevonden. Het minste wat we kunnen zeggen is dat het verkiezingsdebat op school, georganiseerd door de sectie maatschappijleer, de gemoederen heeft losgemaakt. De betrokkenheid van leerlingen en docenten bij de standpunten van de verschillende partijen was groot. Of de politieke voorkeuren op deze school zich ook laten vertalen op nationaal vlak, dat kunt u ondertussen zelf zien. En hoe zit het met u? Bent u toe aan vakantie? Wat heeft het schooljaar u opgeleverd? Mij heeft het in ieder geval respect opgeleverd. Niet voor mezelf, maar voor Loes Duindam en voor ieder die de taak van hoofdredacteur eerder op zich heeft genomen. Als we het hadden over de zaken op een rijtje zetten, om een OdulphusNieuws over 2009–2010 op te stellen, moet je overzicht hebben. Veel overzicht. En in woelige tijden – u herinnert zich de diefstal van de eindexamens? – wil dat een redactie wel wat stress opleveren. Toch hopen we er weer een interessant nummer van gemaakt te hebben. Geniet straks van de vakantie. Om het met de woorden van Rosalie, onze columniste te zeggen: ‘Geniet van de zon, leuke dingen doen en geen huiswerk maken!’ En dan kunnen we straks allemaal weer beginnen met een frisse start!
Els De Maeijer, ad interim hoofdredactrice
Tijdens de reisweek werd er aan de eindexamenklassen examentraining gegeven. Voor veel leerlingen betekende dit vrijwel de laatste kans om nog enkele puntjes op de i te zetten. De leerlingen konden zich inschrijven via de ckv-site. Ze waren er snel bij, want er gold immers: Vol = Vol. En al kregen de inschrijvers natuurlijk voorrang, toch waren er ook leerlingen bij die hun liefste en dankbaarste gezicht konden tonen om toch nog toegelaten te worden. Bij wiskunde A in 5H gaf meneer Kok de training. Enkele grote examenonderwerpen passeerden de revue en meteen werden de leerlingen in het diepe gegooid met echte examenopgaven. Toen ze van de schrik bekomen waren, viel het eigenlijk best mee en het vinden van de juiste oplossing verliep na verloop van tijd een stuk sneller. Leerlingen gaven elkaar tips om tot het juiste antwoord te komen en met af en toe een pauze ertussen was het best te doen. Zeker als het buiten zo’n verleidelijk lekker weer bleek te zijn. Nu maar hopen dat al die inspanning effect heeft gehad en dat iedereen die de trainingen gevolgd heeft ook een mooie voldoende tijdens het eindexamen heeft gehaald!!!
W. Kok, docent wiskunde
THEMA
PWS
P.C. EN
DE BROUWER ‘ZIJN’ PROFIELWERKSTUKPRIJS
In de hal van het Sint-Odulphuslyceum is de familie De Brouwer ruim vertegenwoordigd. Wie via de rechtertrap naar de eerste verdieping gaat, loopt voorbij een schilderij waarop Harrie de Brouwer is afgebeeld. Van Petrus Cornelis de Brouwer, 1874–1961, hangt in het andere trapgat een groot olieverfschilderij dat in 1939 werd vervaardigd bij gelegenheid van de pensionnering van deze oprichter van het Sint-Odulphuslyceum. Van hem staat boven de toegangsdeur naar de receptie ook nog een forse buste. Op het schilderij van P.C. de Brouwer verraadt de op de achtergrond zichtbare kerktoren zijn Beekse herkomst. De collaar, het van voren gesloten witte boord in de zwarte kledij, verwijst naar een andere belangrijke achtergrond van hem: hij was priester.
len. In 1911 rondde hij zijn studie Klassieke Talen zelfs met een cum laude promotie af. Sindsdien werd hij vaak kortweg ‘d’n doctor’ genoemd.
MILITANT
KATHOLICISME
P.C. de Brouwer droeg zowel binnen als buiten de school op een fanatieke manier dezelfde boodschap uit: die van een allesomvattend rechtlijnig, zelfs militant katholicisme. Een belangrijke spreekbuis was het tijdschrift Brabantia Nostra, waarin de Brabander getypeerd werd als een goedmoedige, eerlijke, hardwerkende, eenvoudige maar bovenal vasthoudend katholieke man of vrouw. Voor zijn bijdrage aan het emancipatieproces van ‘de Brabander’ kreeg P.C. de Brouwer uit handen van prins Bernhard de ‘Zilveren Anjer’.
FELBEGEERDE DE
4
EERSTE LICHTING
P.C. de Brouwer was vanaf het begin nauw betrokken bij het experiment om in Noord-Brabant met een eerste vorm van katholiek middelbaar onderwijs te starten. In 1899 ging in een spreekkamer van de Fraters van Tilburg een zogenaamd pro-gymnasium van start, waaruit in 1917 het Sint-Odulphuslyceum voortkwam. De eerste lichting bestond uit tien leerlingen. P.C. de Brouwer – of correcter gezegd: Pater Respicius – werd in 1900 rector en doceerde zelf Latijn, Grieks, Nederlands, geschiedenis, godsdienstleer en scheikunde. Met de onderwijsinspectie waren problemen gerezen over de bevoegdheid van de school en de erkenning van de examens. P.C. de Brouwer maakte een einde aan alle twijfel door zelf aan de Rijksuniversiteit Utrecht de vereiste diploma’s te beha-
TROFEE
Omdat in ‘d’n doctor’ niet aflatende studie, het verrichten van onderzoek, het hanteren van een vaardige pen, hoge ambitie en een sterk ontwikkelde maatschappelijke betrokkenheid in één persoon verenigd zijn, werd een paar jaar geleden op het Sint-Odulphuslyceum de
‘P.C. de Brouwerprijs’ in het leven geroepen. Het groepje eindexamenkandidaten dat het beste profielwerkstuk gemaakt heeft, sleept de felbegeerde trofee in de wacht, een door oud-leerling Lobke van Erve gemaakte sculptuur in glas. Een deskundige jury – bestaande uit rector Martien Korsten, afdelingscoördinator Clasine van Dorst, een ouder en de winnaars van het vorige schooljaar – beoordeelt de kwaliteit van de voorgedragen profielwerkstukken. Hierbij wordt speciaal op drie kwaliteiten gelet: originaliteit, diepgang en samenwerking.
SALOMONSOORDEEL Tijdens de diploma-uitreiking op vrijdag 2 juli wordt het winnende groepje bekend gemaakt. Als de kwaliteit van de profielwerkstukken hoog genoeg is, dan worden dit er zelfs twee: een van de VWO-afdeling en een van de HAVOafdeling. Voordat de jury het Salomonsoordeel moet vellen, heeft ze zich verdiept in de meest uiteenlopende onderwerpen. Op de ‘long list’ van voorgedragen profielwerkstukken is het dit jaar een en al variatie en afwisseling: een musical (Jimmy en de 7 chickies) staat naast een onderzoek naar taalontwikkeling bij kinderen, een beschrijving van forensisch onderzoek, een onderzoek naar het fenomeen onweer en een verslag van een kijkje in de keuken van de huidverzorging. De leerlingen die op deze dag niet alleen met een diploma naar huis gaan, maar ook met de oorkonde van de P.C. de Brouwerprijs, kunnen volkomen terecht zeggen dat hun opleiding op het Sint-Odulphuslyceum écht geslaagd is.
Cor van der Heijden, docent geschiedenis
juni 2010
THEMA
PWS 1 DIGITALE
DENKERS
‘Zijn de Griekse filosofen allemaal dood of leven ze veder op internet?’ Deze vraag stelden wij onszelf toen we aan ons profielwerkstuk begonnen. Even voor de leken onder ons: de Agora was een marktplein in het oude Griekenland waar filosofen bijeenkwamen om te debatteren. Daarbij bleven ze natuurlijk wel beleefd. Wie tegenwoordig echter op www.youtube.com surft – en wie doet dat nu niet? – zal vast al wel eens op heel wat fellere discussies gestuit zijn. Dat bracht ons op het idee dat Youtube wel eens de Agora zou kunnen zijn voor onze generatie. Hoe kom je erachter of dat klopt? Dat is heel simpel. Je plaatst een filmpje op Youtube waarin je je onvoorwaardelijke liefde voor het broeikaseffect kenbaar maakt. Dat moet toch wel voor discussie zorgen – dachten we. Ons ongelijk werd echter bewezen; van de drie reacties was er één instemmend, de andere twee waren reclame van één of andere ‘Youtuber’ die zijn eigen filmpjes wilde promoten. We weten nu in ieder geval dat er mensen op Youtube rondspoken die de aarde maar wat graag in een hoogoven zien veranderen. Daarnaast hebben we geleerd dat Youtube níet de nieuwe Agora is. Niet echt een bevredigend resultaat, maar dat is natuurlijk maar bijzaak bij het profielwerkstuk. Een website die door duizenden mensen per dag wordt bezocht en miljoenen filmpjes herbergt, kan gewoon geen goed platform zijn voor een serieuze discussie. Er is gewoon veel te veel leuks te zien. Maar wie maalt erom? De filmpjes zijn er niet minder om.
PWS COLUMN In de roos Voorbeeldig Eigenlijk kun je Odulphus vergelijken met een soort van tweede familie. Vanaf het moment dat je als twaalfjarige binnenkomt tot het moment dat je met pijn in je hart rond je achttiende de school verlaat, zal zij er voor je zijn. Ze zal je bijstaan om je door je spreekwoordelijke puberteit heen te leiden. Heel fijn, want als je ooit een probleem hebt, en je voelt je even niet zo goed (of juist wel): Odulphus is er voor je. Nieuw vriendje? Odulphus weet ‘t. Stiekem gekust op een fris- en/of fruitig feest? Odulphus is erbij. Liefdesverdriet? Ruzie? Modeflater? 1500 monden die het er maar al te graag over willen hebben. Achter ieders rug om heeft de hele school een mening, maar tegen de betreffende persoon wordt er poeslief gelachen en is er geen vuiltje aan de lucht. Tja, het gossip-girl spreekwoord ‘keep your friends close, but your ennemies even closer’ komt ook niet uit de lucht vallen. Best gek om jezelf voor te stellen dat dat ook altijd zo geweest is op school, en het ook altijd zo door zal gaan. Odulphus is een bedrijf. Scholieren worden ingevoerd, klaargestoomd voor het ‘grote mensen leven’ en ze verlaten na een aantal jaren als volwassenen – althans, dat is de bedoeling – de Noordhoekring. Raar idee dat Odulphus ook doorgaat zonder dat je er zelf rondloopt. Tijdens de examens denk je daar stiekem wel over na. Want volgend jaar rond deze tijd zal ik zelf, als het een beetje gaat lopen zoals gepland, afscheid nemen van die tweede familie en zullen weer anderen de oudsten van de school zijn. De oudsten. Het klinkt zo oud! Veel te oud. Als je als twaalfjarige de school binnenstapt, kijk je enorm op tegen de – met name – hoogstejaars. Zij zijn immers al volwassen! Ze wonen al bijna op zichzelf, drinken belachelijk veel baco’s en rijden auto. Maar behalve dat zijn ze voorbeeldig. Of de vijfde klas van nu na de zomer voorbeeldig zal zijn, weet ik niet. Zoals het er nu voor staat, zal er in de vakantie nog een hoop werk verricht moeten worden, want ik geloof dat een hoop mensen – ik noem verder geen namen – nu nog erg veel moeite hebben met dat volwassen gedrag…
Dennis Denissen en Guido de Wilde Begeleider: dhr. Verweij
Geniet van de zon, leuke dingen doen, geen huiswerk maken en feest erop los! Rosalie, V5H
5
THEMA
PWS
PWS 2
PWS 3
HISPARC
TIENERMOEDERS
Wij hadden ook nog nooit van dit project gehoord toen we voor het eerst bij onze begeleider kwamen en niet wisten wat voor PWS we wilden. Daan wilde iets met natuur- of scheikunde en ik iets met aardrijkskunde/biologie. Maar onze begeleider vond dat we dat makkelijk konden combineren in het project HiSPARC.
Wij hebben erg lang lopen piekeren over wat voor onderwerp wij voor ons profielwerkstuk moesten kiezen. Uiteindelijk kwamen we bij het idee om het over tienermoeders te doen. Hierover was erg veel te vinden en aangezien tienermoeders vaak tot onze leeftijdsgroep behoren is het interessant om hierover wat meer te weten te komen.
Dit project is een écht relevant wetenschappelijk onderzoek dat de herkomst van kosmische straling onderzoekt over de hele wereld en dat middelbare scholieren de kans geeft om aan zo’n groot project mee te doen. Een kans die je niet mag laten lopen natuurlijk! Wij hadden aan dit project ook nog onze eigen draai gegeven door te onderzoeken of weersomstandigheden effect kunnen hebben op de intensiteit van kosmische straling, zodat we aardrijkskunde en natuurkunde konden combineren. Een uitdaging was het zeker, aangezien Daan geen aardrijkskunde heeft en ik geen natuurkunde! Maar de uitdaging maakte het juist leuk. Om de kosmische straling te meten moesten we twee detectoren op het dak zien te plaatsen, die we ook nog eerst eens moesten zien te repareren aangezien er in de zomer tijdens de verbouwing een bouwvakker op was gaan staan. Daarvoor moesten we naar de TU Eindhoven.
Ook was ons grote voordeel dat een vriendin van Daphne op jonge leeftijd moeder is geworden. We hebben haar hier een interview over afgenomen en dit heeft ons ook goed op weg geholpen met onze verdere deelvragen.
Er is heel veel tijd over heengegaan om alle technische dingetjes op hun plek te krijgen en te laten werken. Tè veel tijd helaas, waardoor we uiteindelijk, tot onze teleurstelling, een theoretisch PWS hebben moeten inleveren zonder feitelijke resultaten voor ons eigen onderzoek. Wel hebben we uiteindelijk de opstelling op het dak in werking kunnen zetten waardoor ze wel meedraait met het grote onderzoek. Al met al was het een uitdagende ervaring en hopen we dat het de volgende groep van onze school meer mee zal zitten en wij hun werk wat hebben vergemakkelijkt.
Aan het begin zagen wij er erg tegenop om aan zo’n groot werkstuk te beginnen. En vooral een start maken is toch wel lastiger dan je denkt. Ook wilden wij eerst alles samen maken, maar daar gaat zoveel tijd inzitten dat we uiteindelijk de deelvragen verdeeld hebben. Wel hebben we de enquêtes en het interview samen gemaakt en afgelegd. Verder ging het bij ons eigenlijk vrij soepel. Toch moeten we toegeven dat we het in het begin qua tijd erg onderschat hadden. Er gaat echt meer tijd inzitten dan je denkt! Het moet gewoon een compleet werkstuk worden en het moet er van A tot Z keurig en netjes uitzien. Dus, als we het nog eens moesten doen, zouden we er zeker een stuk eerder beginnen. Hoewel op het laatst de stress er natuurlijk wel een beetje bij hoort, was het achteraf zeker de moeite waard!
Daphne Potters en Nicky Mertens Begeleider: dhr. Cardinaals
6
Daan van Ham en Rosanne Boer Begeleider: dhr. Zibret
juni 2010
SPORTDAG
SPORTDAGEN 27
EN
28
KLAS
1
APRIL
Op dinsdag en woensdag tijdens de reisweek vonden de sportdagen voor de brugklassen plaats op school. In beide zalen en op het kunstgrasveld werd er gestreden om de titel ‘Sportiefste brugklas van de dag’ en natuurlijk het bijbehorende waterijsje.
TJOEKBAL
IJSJES
Op dinsdag kwamen klas A, C, E en G in actie. Op woensdag was het de beurt aan klas B, D, F en H. De klassen namen in groepjes deel aan vijf verschillende sportonderdelen. Aan het einde van de dag werden de scores per klas bij elkaar opgeteld en zo kwamen we tot een winnaar. Alle groepen konden zich gedurende de dag onderscheiden op vijf verschillende sportonderdelen. Op het sportveld werd er frisbee, tjoekbal en voetbal gespeeld. In de nieuwe zaal werd er gebasketbald en de oude zaal was omgetoverd in een unihockey-arena.
Op dinsdag zat de organisatie met een stukje taart in de zon te genieten terwijl alle leerlingen het enorm naar hun zin hadden en hun sportieve kunsten vertoonden. Ook de scheidsrechters deden goed hun best en de dames van het secretariaat hadden hun zaakjes goed op orde. Zo goed zelfs dat ze tijd hadden om naar de Super te lopen, omdat ook zij een stukje taart verdiend hadden.
Beide dagen werd de organisatie bijgestaan door een derde klas. Klas A3G leverde op dinsdag de scheidsrechters en de bemanning van het wedstrijdsecretariaat. Op woensdag was het de beurt aan klas G3B. Door de goede organisatie door Lex, Geert, Jasper en Sabine hoefde er op de dagen zelf niets meer te worden geregeld. De scheidsrechters en het wedstrijdsecretariaat werden geïnstrueerd, de materialen werden klaargezet en het feest kon beginnen.
VAN DE
SUPER
Afgezien van een aantal kleine watergevechtjes bleef de dag zonder ongeregeldheden en werd aan het einde van de middag klas B1A gekroond tot winnaar van de dag! Alle leerlingen kregen een daverend applaus en een waterijsje om mee naar huis te nemen. Op de woensdag was het weer zo mogelijk nog beter dan de dag ervoor. Het wedstrijdsecretariaat zorgde voor sfeer door een muziekje op te zetten en een vracht ijsjes te halen bij de Super. De leerlingen streden voor wat ze waard waren en dat zorgde voor een extreem spannende apotheose. Zelfs het doelsaldo moest er aan te pas komen om de winnaar te bepalen. Uiteindelijk was
klas B1H de gelukkige en gingen zij aan de haal met de ijsjes. Al met al waren het twee zeer geslaagde dagen. De organisatie was prima in orde en het weer werkte goed mee om er een mooie ervaring van te maken voor de leerlingen. Klas A3G en G3B, bedankt voor jullie hulp!
Jasper en Sabine, Lio Stagiaires LO
7
THEMA
EXCURSIE
NAAR
PWS
LILLE
Toen het reisweek was voor de vierdeklassers gingen wij naar Lille. De dag begon vroeg: iedereen moest om 08.00 uur op school zijn. De busreis was lang, maar niet vervelend. Als je gewoon bij vrienden zat, was het eigenlijk de hele weg gezellig. Eenmaal aangekomen in Lille, liepen we gezamenlijk naar Gare Lille Europa. Dat was een punt waar we verzamelden en afspraken maakten. Van 11.15 tot 13.00 uur had je de tijd om een aantal opdrachten te maken die in het boekje stonden. De opdrachten moest je zowel op het station en in Euralille maken. Ook was er tijd om nog wat te winkelen en eventueel iets te eten. Om 13.00 uur verzamelden we weer op het punt om naar Place Rihour te lopen. Vanuit Place Rihour gingen we met een Franse gids door Lille lopen. De gids probeerde heel duidelijk te praten, zodat we het toch nog een beetje konden volgen!
PWS 4 ALCHEMIE
VAN HET ZIJN
Alchemie, de meeste mensen hebben hier wel eens van gehoord via de Harry Potterboeken en weten dat het iets te maken heeft met ‘De Steen der Wijzen’ die lood in goud zou kunnen veranderen en het leven zou kunnen verlengen. Leuk, zul je denken, maar wat moet ik hier in godsnaam mee? Nou, niet veel om eerlijk te zijn. Althans, als je ‘lood in goud veranderen’ letterlijk neemt. Echter, wanneer je ‘lood in goud veranderen’ figuurlijk uitlegt, wordt duidelijk dat dit eigenlijk symbool staat voor het allerbelangrijkste in het leven. Het is de vraag: hoe verander ik mijzelf, mijn ‘loden’ zelf, in goud? Met andere woorden: hoe wordt Ik de beste Ik? Eigenlijk is deze vraag helemaal niet voorbehouden aan de alchemie; iedereen is hier bijna elke dag mee bezig. Tenminste, iedereen die het goud in zichzelf zoekt. Je kunt het namelijk ook buiten jezelf zoeken, in de vorm van geld of bezit of door je bezig te houden met hoe anderen over je denken. Maar uiteindelijk gaat het om jou, niet om je geld, je kleren, je faam of je diploma, maar om jouw Zelf, dat is wat de alchemie ons leert. De alchemie reikt talloze handvatten aan om met jezelf in het reine te komen. Het kernbegrip hierin is echter altijd ‘zelfverwezenlijking’, wat het één worden van je bewuste gedachtes, ideeën en acties met je onbewuste gevoelens, emoties en driften betekent. Dit is natuurlijk niet iets dat je zomaar even op een zondagmiddag doet, het is een levenstaak. De keuze is uiteindelijk aan jou…
Vanaf 15.00 uur hadden we vrije tijd en mocht je zelf gaan doen wat je wilde. In die tijd moesten we ook interviews houden met Franse jongeren. We vonden het niet erg om de interviews af te nemen. Eigenlijk vonden we het wel leuk om erachter te komen wat Franse jongeren nou eigenlijk van Nederland vinden. Om 19.30 uur was de vrije tijd om en verzamelden we weer op Place Rihour om vanuit daar gezamenlijk naar de bus te lopen. We vertrokken uiteindelijk om 20.00 uur vanuit Lille naar huis. De terugreis ging gelukkig snel en rond 23.00 uur kwamen we weer aan in Tilburg, waar je vanuit school naar huis ging. Als groep hebben wij deze dag als leuke gebeurtenis ervaren, Bon Lille!
8
Maarten Hamers, Ralf Philipsen, Roos Kats en Quirine Hoogeveen A3G
Ingmar America Begeleider: dhr. Verweij
juni 2010
THEMA
PWS 5 VERZORGING
PWS
PWS 6 VAN DE HUID
Het was een hele klus, maar uiteindelijk hebben wij ons profielwerkstuk gemaakt over verzorging van de huid en we zijn er hartstikke tevreden mee. Wij waren best gemakkelijk op het onderwerp gekomen. We wilden graag een onderwerp dat niet iedereen al heeft gehad en we wilden een product ontwikkelen dat we zelf konden maken. Dat is dus ook gelukt! We hebben een dagcrème gemaakt: twee zelfs! Het was echter nog best lastig om zo’n crème te maken, want er zaten natuurlijk aan alle recepten wel een paar voor- en nadelen. Na heel wat proberen hadden wij een crème die aardig goed gelukt was! Na het houden van een enquête hebben wij een crème ontwikkeld die aan de eisen van de deelnemers voldeed. In het eerste hoofdstuk van ons PWS gaat het over de huid in het algemeen: welke functies de huid heeft, waaruit de huid bestaat, de verschillende huidskleuren en de verzorging ervan. Dit was nodig zodat we wisten op welke dingen we moesten letten in ons verdere onderzoek. In het tweede hoofdstuk gaat het over de vier verschillende huidtypes. In het derde hoofdstuk staat een testje hoe je je eigen huidtype te weten komt. Ook vonden we het belangrijk om te vertellen over verschillende huidziektes en acne en de behandelmethodes. We zijn te weten gekomen wat de verschillen zijn tussen verschillende huidproducten. Wij waren erg blij met ons resultaat, maar hebben er vooral ook zelf veel van geleerd. Je denkt dat je veel tijd hebt, maar dat valt vies tegen. Het begin is het moeilijkst. Je weet namelijk niet hoe diep je op een onderwerp in moet gaan en wat je er wel en niet bij wilt betrekken. Zorg daarom dat je veel contact hebt met je PWS-begeleider! Succes!
Linda van Kasteren en Birgit van Helvert Begeleider: dhr. Anssems
JE
KOP ERBIJ
‘Everyone knows what attention is’ (William James, 1842–1910, Amerikaanse psycholoog). Hetzelfde geldt voor intelligentie. Toch blijkt het ontzettend lastig om precies te vertellen wat deze begrippen inhouden, laat staan om ze met elkaar in verband te brengen. Hiermee gingen wij aan de slag voor ons profielwerkstuk. Het leuke van dit onderwerp is de link met zowel de hersenen als met de cognitieve psychologie. Voor ons leek het vrij logisch dat iemand met een betere intelligentie ook beter om kan gaan met zijn aandacht. Dit hebben wij onderzocht door een groep leerlingen een IQtest en verschillende aandachtstesten te laten maken. Voor we hiermee konden beginnen, was het natuurlijk wel noodzakelijk om precies te weten wat aandacht en intelligentie precies zijn. Aandacht heb je in veel verschillende en uiteenlopende vormen; intelligentie kun je samenvatten als de mogelijkheid om te leren van en te reageren op de omgeving. In ons onderzoek hebben we zoveel mogelijk vormen van beide onderwerpen laten terugkomen voor een betrouwbare uitkomst. Bij het afzonderlijk beschrijven van intelligentie en aandacht kwamen wij erachter dat er gebieden in de hersenen zijn die voor beide onderwerpen zeer belangrijk zijn. Onze veronderstelling werd hierdoor versterkt: intelligentere mensen hebben waarschijnlijk betere aandachtsnetwerken. Uit de resultaten van het eigen onderzoek werd onze hypothese echter verworpen. Heb je een hoog IQ? Toch is dat geen garantie tot betere aandachtsnetwerken. Dit hebben we kunnen bevestigen doordat alle uitslagen van onze statistiektesten neerkwamen op de uitkomst dat er geen verband is tussen aandacht en intelligentie.
Polo Vermolen en Rymme van Dessel Begeleider: dhr. Peeters
9
DISCUSSIE KOFFIEDAMES 4 HAVO
HET
LAATSTE RONDJE IS GESERVEERD
‘Kopje koffie, meneer?’ Hoeveel ouders zullen niet een beetje verschrikt hebben omgekeken toen, tijdens een van de 10-minutengesprekjes tijdens ouderavonden, de deur van het lokaal even openging waarna deze vraag meestal met een ‘ja, graag’ beantwoord werd. Aan dit ritueel komt na dit schooljaar een einde. Corrie Nijhuis en Ria van de Ven houden het na respectievelijk 38 en 33 jaar trouwe dienst voor gezien.
MOORDEND
TEMPO
Zij begonnen op het SintOdulphuslyceum met het serveren van koffie en thee toen Frank van Gils en Hans van der Burght er nog als leerling rondliepen. Op de dag dat uitgebreid herdacht werd dat 400 jaar geleden ‘Alva zijn bril verloor’, op 1 april 1972, begon Corrie met haar werkzaamheden. Op drie avonden in de week waren bijna 700 leerlingen van het Tilburgs Avondcollege te gast op het Odulphus. Om 19.00 uur begonnen zij met hun lessen. De ene helft had om 20.30 uur en de andere groep om 20.45 uur pauze. In een moordend tempo moesten zij van een natje voorzien worden. De koffie en thee werden geserveerd in een kopje, met Odulphuslogo. Plastic bekertjes waren taboe. ‘Pas om 9 uur’, zo herinnerde Ria van de Ven zich zonder weemoed, ‘konden we beginnen met de afwas. Alles moest nog met de hand gebeuren. Tijdens de verbouwing hebben we een tijdlang de afwas in de toiletruimte moeten uitvoeren’.
10
KWARTJES:
HO MAAR
In de docentenkamer werd een dienblad met koffie en thee neergezet. ‘Omdat wij niet echt in dienst van de school waren – we werden per geserveerd kopje koffie of thee uitbetaald – stond er een sigarendoosje bij, waarin een kwartje gedaan moest worden. Maar docenten’, zo zei Corrie Nijhuis, ‘dat waren de ergsten. Na de vakantie zat er altijd van alles in: francs, pfenningen, peseta’s, lires en pennies, maar kwartjes: ho maar.’
RUSTIGER Na het vertrek van het Tilburgs Avondcollege naar een nieuwe locatie in Stappegoor, werd het voor beide koffiedames een stuk rustiger. De race tegen de klok – ‘altijd vlug, vlug; ik heb zelfs een keer in mijn haast twee verschillende schoenen aangetrokken’ – ging tot het verleden behoren. Sindsdien beperkte het werk van Corrie en Ria zich tot het zetten en serveren van de koffie tijdens ouderavon-
den. ‘Als iedereen in de aula blijft, dan valt het wel mee. Maar als we alle lokalen langs moeten, ook op de tweede verdieping, dan beginnen de jaren te tellen. De laatste keer moesten we, eenmaal met ons hele hebben en houden boven aangekomen, vijf minuutjes wachten voordat we aan onze ronde konden beginnen. Dat was voor ons het teken om er onderhand maar eens een punt achter te gaan zetten.’
O DULPHUS
BLIJFT IN BEELD
Dit doen Corrie en Ria tijdens de diploma-uitreiking op vrijdag 2 juli. Na deze dag zullen zij op het Odulphus de vraag ‘kopje koffie, mijnheer?’ niet meer stellen. Maar daarmee zal de school niet uit hun horizon verdwijnen. Daarvoor wonen zij ook te dicht bij de school: Corrie woont precies tegenover de achteringang van het Odulphus en Ria een paar deuren verder.
Cor van der Heijden, docent geschiedenis
juni 2010
THEMA
PWS
PWS 7
PWS 8
SOA’ S
TILBURG WOLSTAD
Wij hebben ons profielwerkstuk gedaan over SOA’s. We hebben dit onderwerp gekozen omdat het iets is waar je veel over leest, maar waar je toch niet echt het fijne van af weet. Omdat een ‘gewoon’ werkstuk schrijven ons niet zo leuk leek, hebben wij gekozen voor een andere vormgeving. We wilden namelijk een tijdschrift maken.
Misschien lijken wij in eerste opzicht geestelijk gestoorden door ons profielwerkstuk te doen over Tilburg Wolstad. Ons 'nuts'-gehalte daalt echter als je begrijpt dat we daar wel een reden voor hadden.
We gingen nadenken: voor wie maken we dit tijdschrift, wat is onze doelgroep? Nou, voor kinderen is natuurlijk nog geen tijdschrift over SOA’s nodig, dus besloten we om het voor onze eigen leeftijdscategorie te maken. We hebben informatie opgedaan uit andere tijdschriften: waargebeurde verhalen, een quiz, een vragenrubriek, etc. verzameld. Je kan er eigenlijk alle kanten mee op, qua inhoud maar ook qua vormgeving. Toen begon het informatie zoeken. Er waren eigenlijk maar weinig boeken over ons onderwerp, dus kwamen we al snel uit bij het internet. In eerste instantie lijkt dit wel handig, je typt iets in bij Google en krijgt meteen een rits informatie, maar als je wat beter kijkt, zie je dat niet altijd alle informatie met elkaar overeenkomt. Hierdoor zijn we soms wel even in de fout gegaan en het kost een hoop moeite om alles weer te veranderen.
Een van ons had een grootvader die in het bezit was van een Tilburgse textielfabriek: Janssens de Horion Wollenstoffenfabriek. We hadden een oude archievenmap en dus een heel betrouwbare en primaire bron! Handig toch? En als je dan ook nog een aantal mensen om je heen hebt die er over kunnen vertellen…. We zijn eerst begonnen met een algemeen deel en gaven daar de kenmerken weer en hoe het gesteld was met de arbeiders en de fabrieken zelf. In het tweede deel gingen we hier dieper op in door ons te concentreren op een van die fabrieken. In dit geval dus die van Janssens de Horion. Kosten voor de fabriek, locatie en onder andere de eigenaren kwamen aan bod. De fabriek is namelijk een aantal generaties doorgegeven. In het laatste deel zijn we ingegaan op de gesteldheid van Tilburg als textielstad. Het is achteraf gezien best leuk om te zien hoe 'jouw stad' zich vroeger heeft ontwikkeld tot dé textielstad. Hierbij kwam: 'Tilburg Wolstad, herinneringen aan een glorietijd' terecht tot leven.
Zolang je dus zorgt dat je informatie klopt en je de vrijheid benut die je bij het PWS krijgt, is het eigenlijk niet zo’n heel vervelende opdracht, je moet alleen wel zelf zorgen dat het een beetje leuk wordt.
Dominique Janssens, Jeroen Smit en Pleun Verhaaren Begeleider: dhr. van der Heijden
Resi Pals en Lotte Hendrikx Begeleider: dhr. Mulder
11
LAATSTE SCHOOLDAG
MY
HOME IS MY CASTLE ,
BUT MY SCHOOL IS MY PALACE Afgelopen 12 mei hebben we weer groots de Laatste School Dag – wat een vervelende afkorting – gevierd: alle 259 eindexamenleerlingen havo en vwo hebben een dag stilgestaan bij hun aller-, állerlaatste dag op school. Het thema was dit jaar: My home is my castle, but my school is my palace! Schaduwen trokken over de dag helaas.
STROOMSTORING,
BOETE EN
6
GRADEN
De eerste: leerlingen hadden een leuke stunt bedacht. De hele binnenplaats was in de nacht van maandag op woensdag overspannen met touw: je kon geen meter lopen zonder te moeten springen! Om herkenning op de bewakingscamera’s te voorkomen, hadden alle leerlingen maskers op, wat midden in de nacht voor hilariteit gezorgd moet hebben. Maar helaas,..... een stroomstoring zorgde ervoor dat de camera’s niet werkten en al voor half 9 waren de touwen vanwege de veiligheid weggehaald. Weg stunt! Sommige leerlingen hebben geprobeerd het nog eens dunnetjes over te doen en kwamen in de nacht van dinsdag op woensdag terug. De bewaker was er minder van gediend en haalde de politie erbij. Zestien keer 60 euro boete. Dat was de tweede schaduw. De derde werd duidelijk toen de zon met tegenzin de volgende dag opkwam: het was 6 graden! Gelukkig kwamen heel veel leerlingen (denk aan het thema!) koninklijk ge- en verkleed naar school: prinsen, prinsessen, paparazzi, lakeien, bewakers, oude dametjes met vlaggetjes en natuurlijk Koningin Caroline en King Guus! Weliswaar hebben we een prachtige Koninklijke brunch gehad, geserveerd door directie en personeel, maar de lange tafels buiten werden noodgedwongen ingeruild voor de banken binnen. Op de foto zie je het bedienend personeel volleerd binnen komen dragen wat mevrouw Van de Loo en mevrouw Seebregts met leerlingen hadden bereid! De volgende stunt, bij prachtig weer alle leerlingen van de hele school ijsvrij geven – gesymboliseerd in een ijsje, is op papier leuk, maar …… inderdaad: het kwik kroop slechts naar 8 graden en de grap bevroor toch wat.
PRIJZEN
EN TAART
De zitting waarin personeel en leerlingen genomineerd werden voor diverse categorieën – sommige wat serieuzer dan andere – werd dan weer wel een succes.
DE
PRIJSWINNAARS OP EEN RIJTJE:
Grootste Blunder Schattigste Chaoot Grootste Die-Hard Leukste Vakidioot Beste Helpende Handje Leukste Grapjas Grootse Spijbelaar Grootse Player Odulphus Next Top Model Bekendste BN’er Grootste Stresskip Knapste Kop
Robert Zibret René de Rouw Mariëth van de Bungelaar Tollie Swinkels Clasine van Dorst Kees Mol Fredrik van Winkel Sjak van Hoof Daja van Nuenen Anne Kamps en Saïda Diede Hoop Luka Krijbolder
De een kwam de prijs wat vrolijker ophalen dan de ander …. Via de high tea – dank voor alle taarten! – ging het naar de spelletjes waarbij het touwtjespringen nog het meest in trek was, geloof ik, maar ja wat wil je: op Koninginnedag is het koekhappen ook het populairst bij de adel!
VLIEGRAMP De laatste, ergste, schaduw kwam ons echter toen pas ter ore: de vliegramp in Libië. De muziek werd wat getemperd, de sfeer was opeens wat minder vrolijk. De BBQ begon om half 6, om 8 uur veegden we de laatste hamburgers van de tegels, om 9 uur waren we klaar. ‘We’: Trudy en ondergetekende, want de rest ging door in Slagroom… Al met al een mooie dag, met schaduwen, maar als opkikker voor het examen zeer geslaagd! Of de dag zijn vruchten heeft afgeworpen (eerst ontspannen dan inspannen), is inmiddels bekend! Trudy Sas, docente Nederlands en Jan Verweij, docent filosofie
13
THEMA
PWS
PWS 9
PWS 10
KLAAR ? H ANDEN
WASSEN M A A R !
De eerste maanden van dit schooljaar stonden voor ons in het teken van zeep en de effectiviteit hiervan. Maar wat moet je je daar precies bij voorstellen? Voor de keuze van dit onderwerp hebben wij ons laten inspireren door een actualiteit van dat moment: de Mexicaanse griep. In de media was veel aandacht voor preventieve maatregelen tegen de Mexicaanse griep, waaronder het advies om vaak je handen te wassen. Maar hoe effectief is het wassen van je handen? Kun je dat beter doen met gewone zeep, antibacteriële zeep of ‘zeep zonder water’? Hoe lang moet je je handen wassen en met hoeveel zeep? De antwoorden op deze vragen wilden we vinden met behulp van een natuurwetenschappelijk onderzoek. We hebben eerst een proefexperiment uitgevoerd om mogelijke problemen bij het onderzoek op te sporen en er oplossingen voor te bedenken. Gewapend tegen grote fouten hebben we 48 leerlingen hun handen laten wassen met verschillende soorten zeep, verschillende wastijden en verschillende hoeveelheden. Hieruit bleek dat je je handen het beste kan ontsmetten met ‘zeep zonder water’, met een hoeveelheid van 5ml, gedurende 1 minuut. Naast dit experiment hebben we een literatuuronderzoek gedaan naar het menselijk afweersysteem, hoe bacteriën en virussen ons infecteren en hoe zeep werkt. Ons doel, een nuttig onderzoek te doen waar je iets aan had en waar je anderen mogelijk zelfs mee kon adviseren, is geslaagd. Dus bij deze: was je handen met ‘zeep zonder water’ voor de meest effectieve ontsmetting!
FORENSISCH
ONDERZOEK
Er is een moord gepleegd. Als je wel eens naar Crime Scene Investigation kijkt op tv heb je globaal wel een idee hoe zo’n forensisch onderzoek eruit ziet. Het dode lichaam wordt onderzocht in het mortuarium: welke handeling werd het slachtoffer fataal, welke verwondingen zijn er, wanneer zijn deze aangebracht – bestuderen van lijkafkoeling, lijkstijfheid, lijkvlekken? Hierbij wordt geprobeerd zo goed mogelijk een reconstructie van het misdrijf te maken. Tijdens dit onderzoek vindt de forensisch patholoog ook aanwijzingen over de identiteit van de dader: welk wapen is er gebruikt of heeft de dader sporen (celmateriaal) achtergelaten op het lichaam? Dit sporenonderzoek vindt ook plaats op de plaats delict: er wordt onder andere gezocht naar vingerafdrukken en mogelijke monsters voor een DNA-onderzoek. Voor vingerafdrukken bestaat er een grote databank in Nederland waarin mogelijk een match wordt gemaakt met de gevonden afdrukken. Ietwat moderner en nog erg in ontwikkeling is het DNAonderzoek; zodra er een monster het lab binnenkomt kan er een DNA-profiel van worden gemaakt. DNA-profielen (denk aan een soort unieke streepjescode) zijn er om te worden vergeleken met verdachten. Juridisch valt er heel wat tegen DNA-onderzoek in te brengen, de wetgeving heeft hier ook steeds aanpassingen voor gemaakt aangezien er steeds meer mogelijk is op dit gebied van bewijsvoering. Wij wilden dit DNA-onderzoek nader bekijken en zijn naar het lab van Avans in Breda geweest om van onder andere ons eigen DNA een ‘fingerprint’ te maken. De unieke streepjescode ontstaat doordat de DNA-strengen van verschillende lengte zijn. Dit betekent dat ze ieder met een andere snelheid door een blokje gel ‘runnen’.
Ellen Apperloo en Féline Scheijmans Begeleider: dhr. Harts
14
Roos de Jong en Ilja van Hoek Begeleider: dhr. Anssems
juni 2010
BRUGKLAS
ALS
JE NAAR DE BRUGKLAS GAAT …
Als je naar de brugklas gaat, verandert er een heleboel in je leven. Van stoere achtstegroeper word je een brugpieper. Ineens heb je twaalf leraren in plaats van één. Eerst had je een rugzakje met alleen een boterhamtrommeltje erin, nu moet je tien kilo boeken meesleuren! Zo leidt Francine Oomen haar boek Hoe overleef ik de brugklas in. In 2000 verscheen dit boek over Rosa en Jasper vol survivaltips voor brugklassers in wording.
GUUS
EN
AMBER
Ondertussen is er een hele reeks met boeken Hoe overleef ik, gaande van Hoe overleef ik mijn vakantie tot Hoe overleef ik mijn ouders. Met het schooljaar dat op zijn einde loopt, was OdulphusNieuws nieuwsgierig naar hoe onze leerlingen hun brugjaar op Odulphus hebben overleefd. We interviewden niet Rosa en Jasper, maar Guus en Amber, beiden uit klas 1B. Zoals Rosa en Jasper heel anders zijn, zijn ook Guus Groels en Amber Hoeckx dat. Ze hebben dan wel hun eerste jaar in dezelfde klas doorgebracht, maar het is ook meteen hun laatste samen. Amber kijkt halsreikend uit naar haar bevordering naar atheneum 2: ‘Ik kijk erg uit naar volgend schooljaar. Mijn eerste indruk van het Odulphus was al dat ik het super vond dat ik naar deze school mocht en dat denk ik nu nog steeds.’ Guus daarentegen gaat naar havo2. Dat is toch weer anders, toch weer een nieuwe klas. Hij is dan ook stiekem een klein beetje zenuwachtig voor het volgende schooljaar: ‘Ik heb wel zin in volgend jaar, maar ik vind het toch ook weer spannend. Natuurlijk niet zo spannend als in de brugklas.’
VOLLEERDE ODULPHIANEN En spannend zal het wel geweest zijn voor Amber. Zij kwam helemaal in haar eentje, zonder iemand van haar basisschool naar het Odulphus. ‘Gelukkig heb ik nu heel veel vriendinnen!’ Ook Guus vond het wel even wennen. ‘In het begin was het heel erg wennen om het ritme te pakken te krijgen. Ook vakken als wiskunde, Engels en Frans waren
niet altijd even gemakkelijk. Daarnaast is het grote verschil met de basisschool dat het hier veel drukker is en dat je ook meer huiswerk krijgt. Ik ben nu alleen nog maar bezig met school en hockey en dat is wel een groot verschil met vorig jaar.’ ‘En compo’s’, voegt Amber toe: ‘Dat was het meeste wennen.’ Met de vierde toetsweek in het zicht praten ze ondertussen beiden als volleerde Odulphianen over roosterwijzigingen, toetsweekroosters en compo’s, maar voor hen beiden was er een plek op school die lang de status
van een echte ‘Hoe overleef ik-plek’ had: de aula.
TROEP ‘Ik vond het Odulphus vanaf het moment dat ik binnenkwam al een leuke school en dat is nog niets veranderd, maar de troep die in de kleine en de grote pauze op de grond belandt, is enorm!’ zegt Guus. Amber vindt dan weer het feit dat er zoveel mensen aanwezig zijn in de aula vervelend: ‘Soms moet je staand eten, dat is niet zo han-
15
BRUGKLAS dig.’ En die troep? Guus: ‘Gooi gewoon in de prullenbak, zou ik zeggen.’
NEGATIEF
EN POSITIEF
AD ANSSEMS ONAFSCHEIDELIJK
LEEK HET ,
Of ze nog negatieve ervaringen hebben? Amber: ‘Er zijn twee jongens geschorst dit jaar. Ik schrok er wel van dat zoiets in het eerste jaar op de middelbare school al gebeurde.’ Guus: ‘Ik was zelf eigenlijk wel vaak druk in de klas en mijn punten wisselen nog steeds. Ik snap wel dat leraren dat niet altijd even leuk zullen vinden.’ Wie vinden ze dan de beste leraar? ‘Mijnheer de Rouw, hij is altijd heel aardig en staat altijd voor je klaar en hij heeft overal een oplossing voor.’ ‘Ik vind mijnheer Reitsma de beste docent’, zegt Amber: ‘Ik houd erg van muziek en hij is erg gezellig en aardig en het vak is natuurlijk heel leuk!’
MEZELF
GEBLEVEN
En als ze nu terugkijken, na zich een jaar een weg gebaand te hebben tussen al die leerlingen die zich zoveel ouder en beter voelen – de term ‘brugpieper’ komt natuurlijk ergens vandaan – hoe voelen ze zich dan? Hoe hebben ze het overleefd? Zijn ze veranderd? Guus: ‘Ja hoor, we hebben leuke dingen gedaan. Zo zijn we een ijsje gaan eten met onze mentor, mevrouw Willekens. We zouden eigenlijk naar de Intermezzo gaan, maar die was dicht. Of ik veel veranderd ben? Ik ben niet zoveel anders geworden, hoor. Alleen maar gegroeid.’ Amber vond vooral de schoolfeesten gezellig. ‘Altijd leuke muziek!’ Op de vraag of zij dan veranderd is, besluit ze wijs: ‘Neuh, ik ben gewoon mezelf gebleven en dat ben ik nu nog steeds!’ En daarmee heeft dit interview tenminste één survivaltip opgeleverd!
Els De Maeijer, docente Nederlands
16 juni 2010
AFSCHEID
EN
ODULPHUS
MAAR NU DAN TOCH … Wat er ook gebeurde op Odulphus, Ad was erbij. Zomerkampen, reizen naar Londen en Tsjechië, feesten, kerstvieringen, examenstunts, sportdagen, het 100-jarig bestaan. En Ad was er niet alleen bij, heel vaak was hij ook de organisator. Iedereen was altijd blij als Ad zich meldde, want dan was kwaliteit eigenlijk al gegarandeerd. Maar hoeveel Ad op school ook deed, één ding stond voorop: LESGEVEN. En dat moet in zijn geval echt met hoofdletters. Ad is een docent in hart en nieren. Hij is een tijdje waarnemend conrector geweest, een paar jaar coördinator van 3 en 4 vwo. Maar uiteindelijk wilde hij weer ‘gewoon’ voor de klas. En wij, zijn collega’s in de sectie scheikunde, zagen hem daar ook het liefst. Na dit schooljaar vertrekt Ad. Als alles goed gaat werkt hij volgend jaar weer in Cambodja. Net als de vorige keer bij een lerarenopleiding, waar iedereen ongetwijfeld weer blij zal zijn met zijn enthousiasme en frisse ideeën. Natuurlijk had hij graag zijn laatste schooljaar hier glorieus uitgeluid. Maar helaas is hij juist nu geveld door rugpijn. De laatste weken hebben wij daarom zijn klassen overgenomen. We hebben zijn leerlingen gevraagd wat over Ad op te schrijven. Vellen hebben ze volgeschreven, opvallend gevarieerd. En lie-
ver dan dat ik Ad de hemel in ga prijzen, geef ik zijn leerlingen het woord. Daarom hieronder enkele van hun uitspraken over hun scheikundeleraar en over wat ze zich van hem zullen herin-
LEERLINGEN
OVER
neren. Hier heb ik eigenlijk niets aan toe te voegen.
Wouter Schoorel, collega scheikunde
AD:
Scheikunde ligt op straat. Scheikunde is niet leren, maar snappen. Ik hoop dat we ons zonder u ook nog kunnen redden, en we allemaal overgaan en goede punten voor scheikunde halen. Ik vond het grappig om te horen dat een scheikundedocent blijft zitten op scheikunde. Het is een groot verlies voor Odulphus om zo’n leuke, aardige, lieve, rechtvaardige en knappe leraar kwijt te raken. Ik kon erg met u lachen en alle lessen waren erg leerzaam. Ik weet nog dat meneer Anssems een keer vertelde over zijn vliegtuigje, en dat hij een noodlanding moest maken op een fietspad. Ik had wel een hekel aan scheikunde, ik haatte ook lage cijfers, maar de leraar vond ik wel aardig. Het gedoe met Max en zijn appelflappen. De verhalen uit Cambodja, dat scheikunde overal op de wereld hetzelfde en begrijpelijk is. Behalve voor mij natuurlijk. Altijd in voor een weddenschap, zolang hij maar wint. Want Adje Anssems hebben ze niet! Van de proef met het koffiemelkpoeder tot de verhalen over zijn vliegtuig, het was altijd lachen. Het meest moest ik nog lachen om het verhaal van de holle torx. Cambodjanen en Odulphianen, het maakt niet uit: u staat altijd voor iedereen klaar. Ik ben niet zo’n hele goede leerling als het over scheikunde gaat. Mijn cijfers zijn ook niet al te best. Maar ik vind de lessen niet zo heel erg. Hij was altijd in voor een grapje, maar als hij iets wilde uitleggen was het stil. Winegums zijn eigenlijk gewoon plastic dingetjes. Ik vond het alleen wel jammer dat ik een keer langer dan een uur het lokaal schoon moest maken, terwijl u een uur beloofd had! Uw schuurtje is levensgevaarlijk. Alle verboden stoffen heeft u wel! Haha. Maar ja, stoppen op het hoogtepunt hè. Tijdens een proef zuur toevoegen, terwijl een base moest worden toegevoegd en je dan afvragen waarom de indicator niet verkleurt. Uitleggen is één van zijn sterkste kwaliteiten. Als hij midden in de nacht aan scheikunde denkt, heeft hij altijd nog zijn tabellenboekje onder zijn kussen liggen. Helaas was hij voor Ajax. Zijn levendige verhalen die misschien niet altijd helemaal 100% waarheidsgetrouw waren. Alles in de wereld zal nooit meer hetzelfde zijn, zodra je les hebt gehad van meneer Anssems.
17
THEMA
PWS
PWS 11
PWS 12
KIJK
KINDERPROSTITUTIE IN THAILAND
OP KRABBELS
Dit jaar hebben wij een profielwerkstuk gemaakt met als onderwerp: de analyse van kindertekeningen. Wij hebben hiervoor gekozen omdat we dan een groot onderzoek konden doen. We hadden basisschool Christoffel benaderd en hebben daar twee dagen lang ons onderzoek gehouden in een kleuterklas. Het onderzoek was gericht op het vinden van verschillen in de kindertekeningen. Hierbij onderscheidden we drie categorieën: meisjes en jongens eerste- en tweedejaars kleuters kleuters van Nederlandse en buitenlandse afkomst IWe hadden van tevoren criteria opgesteld waarmee we de tekeningen wilden gaan analyseren. Elk kind heeft drie tekeningen gemaakt. De eerste opdracht was een vrije tekening, de tweede opdracht was een tekening maken naar aanleiding van een verhaal en de derde opdracht was dat de kleuters zichzelf moesten tekenen bij hun huis. We vergeleken bij elke categorie de tekeningen op kleurgebruik en of de bedoeling van de tekening duidelijk was. Bij opdracht twee keken we of er een aspect uit het verhaal was getekend en bij opdracht drie of de details van het huis en het poppetje waren getekend en of de verhouding daartussen klopte. Uit ons onderzoek zijn een paar opvallende dingen gekomen. Tussen buitenlandse en Nederlandse kinderen zit bijvoorbeeld weinig verschil tussen het niveau van de tekeningen, terwijl wij hadden verwacht dat daar wel verschillen te zien zouden zijn. Ook was het leuk dat we informatie uit de antroposofie konden koppelen aan sommige tekeningen. Er was bijvoorbeeld een meisje dat door de juffrouw werd getypeerd als verlegen. In ons vooronderzoek over huizen tekenen stond dat gesloten en verlegen kinderen geen deur tekenen in hun huis, omdat ze het moeilijk vinden om zich open te stellen. Dit meisje tekende inderdaad geen deur, dus dat paste bij haar karakter. We vonden het erg leuk om dit profielwerkstuk te maken en een groot eigen onderzoek op te zetten. Het heeft ons veel energie en tijd gekost, maar dat was het zeker waard! We wensen iedereen die volgend jaar een profielwerkstuk moet gaan maken heel veel succes en kies vooral een onderwerp waarin je echt geïnteresseerd bent.
18
Eefje Linnenbank en Milou Baekers Begeleider: dhr. Peeters
Kinderprostitutie: een heftig onderwerp zou je kunnen zeggen. In eerste instantie wilden we als onderwerp voor ons profielwerkstuk ‘Ontwikkelingssamenwerking’ kiezen. We kozen hierbij voor een specifiek land en dit werd Thailand.Hierdoor kwamen we op het idee om de problematiek rondom kinderprostitutie aan te pakken, omdat dat daar een veel voorkomend fenomeen is. We hebben onder andere onderzocht wat de oorzaken en gevolgen zijn van kinderprostitutie en wat voor mogelijkheden er zijn om tegen dit probleem te vechten. Het was echter niet onze bedoeling om alleen maar informatie te verwerken, maar om ook daadwerkelijk actief met dit probleem bezig te zijn. Om meer te weten te komen van kinderprostitutie zijn we een dag naar Terres des Hommes in Den Haag geweest, een organisatie die zich inzet tegen kinderuitbuiting. We stonden erg versteld van het resultaat dat deze organisatie boekt. Dit heeft een grote indruk op ons gemaakt en motiveerde ons om zelf ook actie te ondernemen. Uiteindelijk hebben we besloten om een poster te maken voor de jonge kinderen in Thailand. Door middel van plaatjes hebben we geprobeerd de gevolgen en gevaren van kinderprostitutie in beeld te brengen. We vonden het erg interessant om zo’n uitgebreid onderzoek naar een specifiek onderwerp te verrichten en we hebben er dan ook met veel plezier aan gewerkt. Het resultaat was een 9 en daar zijn we dan ook erg trots op. We zullen dit grote onderzoek niet snel vergeten.
Paulien Boogaers en Cleo Vervest Begeleider: mevr. Meertens
juni 2010
POLITIEK DEBAT
ODULPHUSDEBAT WAT WIL DE POLITIEK MET DE BASISBEURS ? Leerlingen die in 5 vwo en op 4 havo het vak maatschappijwetenschappen hebben gekozen zwoegen een jaar later in de maanden mei en juni – in 6 vwo en in 5 havo – op het CSE maatschappijwetenschappen. Het zijn vooral leerlingen die overwegen om de vakken recht, sociologie, psychologie en politicologie te gaan studeren. Maar ook leerlingen die hun definitieve keuze aan het einde van de vierde klas nog niet hebben gemaakt zijn in ruime mate vertegenwoordigd bij het vak. Dat is nog niet eens zo gek. Want leerlingen hebben nog anderhalf jaar de tijd om de knoop door te hakken. En het keuzevak maatschappijwetenschappen voorziet in een behoefte die leerlingen hebben. Namelijk om kennis en inzicht in actuele en politieke ontwikkelingen te verwerven.
LIJST RATELBAND Als er dan verkiezingen voor de Tweede Kamer zijn, dan maakt zich van een niet onbelangrijk deel van deze leerlingen een soort onrust meester. Want voor deze leerlingen zijn het altijd de belangrijkste Tweede Kamer verkiezingen ooit. Hoewel slechts een forse minderheid echt naar de stembus mag om gebruik te maken van zijn actieve kiesrecht, realiseren leerlingen zich dat het ook over hun toekomst gaat. Mijn suggestie: ‘Zullen we kandidaat-Kamerleden uitnodigen?’, wordt in eerste instantie nooit serieus genomen. Maar als ik vertel dat ik Jan Marijnis-sen al
twee keer heb kunnen strikken – weliswaar op mijn vorige school in Oss –, dat Emiel Ratelband in 2003 Odulphus bezocht namens de Lijst Ratelband en dat in 2007 maar liefst 7 kandidaatKamerleden ten overstaan van een volle collegezaal bijna 100 leerlingen probeerden te overtuigen van hun eigen gelijk, begint het te dagen dat het ook dit verkiezingsjaar weer moet lukken. Voorzichtig durven ze te geloven dat ‘we’ er opnieuw in kunnen slagen om politici naar het Odulphus te lokken.
TOEZEGGING PVV Zonder politici geen media. Zonder media weinig kans op politici. Met deze twee uitgangspunten gaan leerlingen aan de slag. PVV, SP, CDA, D66, GroenLinks, Partij voor Mens en Spirit, PVDA en Lijst 17 worden uitgenodigd. Er wordt melding gemaakt van de aanwezigheid van verschillende media. De dreigende afschaffing van de basisbeurs is de titel van het verkiezingsdebat. Leerlingen zijn verbaasd met iedere toezegging die ze krijgen van politici. ‘Ongelooflijk dat Lot Feijen van Lijst 17 heeft toegezegd’. Dat geldt nog veel meer voor de toezegging van Hero Brinkman (PVV). Slechts twee partijen laten het afweten, PVDA en VVD. Op geen enkel moment hebben deze partijen de indruk gewekt naar Odulphus te willen komen. En eerlijk gezegd, pas op 2 juni, wanneer mijn leerlingen en ik op woensdagochtend de laatste hand leggen aan het – ondertussen traditionele? – Odulphus-Tweede Kamer-verkiezingsdebat, blijkt waarom deze partijen schitteren door afwezigheid; zij willen de basisbeurs als gift afschaffen en er een lening van maken …
19 Joris van Pelt aan het woord.
STAGE
IN HET HOL VAN ODULPHUSLEEUW
DE
D66 en GroenLinks durven het wel aan om in het hol van de Odulphusleeuw uit te leggen waarom ze de basisbeurs willen afschaffen. Helaas voor deze partijen zijn de leerlingen niet te overtuigen. Of de Nederlandse kiezer is te overtuigen is mij op dit moment nog niet duidelijk. U kent de verkiezingsuitslag inmiddels wel. Ik durf wel te voorspellen dat Balkenende op 9 juni, of kort daarna, zal aankondigen zijn biezen te zullen pakken. Na bijna een decennium Balkenende is Nederland ook wel toe aan een ander gezicht.
MAATSCHAPPELIJKE
STAGE
In de reisweek zijn de leerlingen van klas 3K en 3Len de nietreizigers uit 4 havo en 4 vwo op maatschappelijke stage geweest. Niet iedereen begon even enthousiast hieraan. Toch zijn de geluiden na afloop vrijwel allemaal positief. Hieronder lees je een paar fragmenten uit de stagewerkboeken van een drietal leerlingen. Daaruit kun je je een idee vormen van de ervaring die een maatschappelijke stage voor een leerling betekent.
FLEUR
VAN
D O N G E N –3K
Zij heeft haar stage vervuld in wijkcentrum ‘t Sant. (….) De meidengroep was echt erg gezellig. Alleen jammer dat ik de enige Nederlandse was, omdat zij elkaar misschien al langer kennen en ze hebben toch al iets omdat ze Marokkaans of Turks zijn. Er werd ook gepraat over hun geloof en dingen die ze wel en niet mogen. Dat was best interessant om te horen, omdat je toch vaak van die verhalen hoort dat Marokkaanse of Turkse meisjes niet in een bikini mogen zwemmen, terwijl hun dat wel mogen. (….)
Sophie de Neef wordt geïnterviewd.
Of Cohen dit gezicht gaat worden is allerminst zeker. Mijn enthousiasme voor deze politicus had na 48 uur al plaatsgemaakt voor gerede twijfel. Hij maakte op mij een matte indruk. Niet scherp. Wellicht is Nederland na bijna 100 jaar weer toe aan een liberale minister-president? Mark Rutte als opvolger van Jan-Peter Balkenende (2002–2010)? Maar ook al van Pieter Cort van der Linde (1913–1918)…
Toine Beijer, docent maatschappijleer/ maatschappijwetenschappen
Een van de activiteiten was schilderen met henna.
JOEY
VAN
Bij het Somalisch steunpunt had ik ook iets anders verwacht. Ik had meer verwacht dat ze daar over problemen en dergelijke gingen praten. Maar er kwam elke week iemand vertellen over financiën, verzekeringen, geld besparen etc. Ik vind het echt goed dat er zo’n steunpunt is. Döndü vertelde dat er ook een Turks steunpunt was. Dat is waarschijnlijk hetzelfde maar dan voor Turkse mannen en vrouwen. (….)
ALPHEN–4L
Hij heeft zijn stage vervuld in Zorgcentrum De Heikant. (….) Portret van Mevrouw van O. (78 jaar) Van tevoren is gezegd dat mevrouw heel erg dementerend is. Ik ben een aantal keer gaan wandelen met mevrouw van O. Ik merkte hierbij dat ze telkens niet wist waar ze was, dit zei mevrouw ook herhaaldelijk. Ze kijkt vaak erg nors, is ook niet altijd in een goed humeur. Mevrouw kan niet stilzitten en vraagt telkens wat we zometeen gaan doen. Als dit bijvoorbeeld bingo is, zeg ik tegen mevrouw dat we zo gaan bingoën, enkele minuten later vraagt ze dit opnieuw. Toch blijf ik positief en probeer zo veel mogelijk te praten, ook al is het niet altijd even makkelijk omdat de dementerenden op afdeling regenboog vaak een heel ander antwoord geven dan je zou verwachten. (….)
Afsluitende beschouwing
20
Ik heb voor deze stage gekozen omdat ik nog maar enkele opties over had nadat mijn eerste stage was geannuleerd. Mijn verwachtingen kwamen uit, omdat ik al een en ander wist van de soort werkplek
juni 2010
STAGE
IN KLAS
3
EN
4
HAVO
waar ik terechtkwam. Naar de stage kwam ik met een vrolijk humor en ik was erg open tegen iedereen, omdat ik me van mijn beste kant wilde laten zien. Achteraf is dit nog goed gelukt ook! De verpleging en de activiteitenbegeleiders waren erg blij met me omdat ik zelf met initiatieven kwam en niet stil in een hoekje ging zitten maar gewoon goed meedeed. Vooral de afwisseling van de stage vond ik leuk. (….) De dingen die ik vooral moest doen: mensen op hun gemak stellen, zorgzaam zijn, veel praten. Ook klusjes lieten ze aan mij over zoals afwassen etc. Het was bij deze stage vooral belangrijk positief te zijn. Je moet de bewoners aandacht geven, maakt niet uit hoe. Maar houdt ze bezig met iets. Je moet ook niet verwachten dat ze een juist antwoord geven op een vraag die je stelt, ze leven namelijk in hun eigen wereldje. Praat daar gewoon in mee. Verder heb ik niets toe te voegen wat niet eerder genoemd is.
IMAN
VAN
HELVOIRT–4L
Zij heeft haar stage vervuld in Zorgcentrum Den Herdgang. (….) De opdracht was: Adopteer een opa of oma voor een week! O.a. voor individuele begeleiding van bewoners o.a. een praatje maken met een bewoner, samen gaan wandelen, samen een spel doen, samen boodschappen doen, kortom welke leuke dingen doe je samen met je opa en oma. Daarnaast doe je ook wat extra’s in de vorm van zorgen dat rolstoel en/of rollator wordt gepoetst en het balkon voor de bewoner wordt schoongemaakt, zodat bewoner lekker buiten kan zitten in de zomer. (….)
Eigen verslag n.a.v. mijn maatschappelijke stage Ik vind dat ik mijn stageweek aardig goed ben doorgekomen. In het begin had ik wat moeite met de bewoonster leren kennen, omdat ze zelf niet zoveel sprak. Hierdoor waren op een gegeven moment mijn vragen op, maar uiteindelijk is dit toch nog best goed gelukt. Mevrouw K. wilde eigenlijk alleen maar wandelen, op de laatste dag na. Dit hebben we dan ook heel veel gedaan. Ik denk dat als ik zelf ook wat opener en misschien een beetje minder verlegen zou zijn dat het allemaal ook een stuk makkelijker zou verlopen, omdat je dan sneller dingen aan elkaar durft te vragen of dingen durft te zeggen. Ik heb aan haar gevraagd wat ze vroeger zoal deed en waar ze wel eens naar toe ging, de woensdag ochtend markt op de Besterd onder andere. Hier zijn we dan ook naar toe geweest, daar kwam ze nog een bekende tegen. Omdat ik had gehoord dat Mevrouw K niet meer zoveel bezoek krijg had ik echt het idee dat ik iets goeds had gedaan om haar mee naar de markt te nemen, omdat ze daar een bekende tegen kwam. Ook wilde ze nog eventjes langs het huis van een vriendin van haar, dat heb ik ook gedaan. Ik heb dus de meeste wensen van mevrouw K. kunnen vervullen, en ik heb het ook met plezier gedaan! Als je aan het eind van de week afscheid neemt en je ziet dat zo iemand je echt dankbaar is, dat is het beste gevoel dat je kan krijgen. Het gevoel dat je iets nuttigs hebt gedaan voor een ander. Al met al vond ik het een hele leuke week, al denk ik niet dat de bejaardenzorg iets voor mij is.
Janine Roeffen, docente Nederlands, decaan
21 Een foto gemaakt op de stageplek van Amy Brekelmans, 4K (l), en Lotte Roijers, 4L (r), een kleuterklas.
THEMA
PWS
PWS 13
PWS 14
KIND
MUZIEKTHERAPIE
EN TAAL
Wij zijn Suze Emmen en Marlou Jansen en wij hebben ons profielwerkstuk geschreven over de taalontwikkeling bij kinderen. We hebben voor dit onderwerp gekozen, omdat we beiden geïnteresseerd zijn in kinderen en taal. Het verwerven van taal is een boeiend en belangrijk proces en het aanleren van taal kost moeite. Dat wekte onze nieuwsgierigheid op. Het onderwerp gaf ons vele mogelijkheden voor onderzoek. We hebben in de voorstudie onderzoek gedaan naar de algemene taalontwikkeling bij kinderen en het taalonderwijs op de basisschool. Naast de literaire voorstudie hebben we een praktijkonderzoek uitgevoerd. Dit onderzoek hebben we gebaseerd op een nieuwe onderwijsvisie, namelijk het Ontwikkelingsgericht Onderwijs (OGO). Hierbij ligt de nadruk op de gelijkwaardige samenwerking van theorie en praktijk. Het praktijkonderzoek konden we hierdoor goed koppelen aan de theorie. In samenwerking met basisschool de Bolster uit Gilze hebben we een taalspel ontworpen. De aangeboden leerstof hadden we in het spel verwerkt. Voor de meting van de resultaten hebben we gebruik gemaakt van twee dictees, een uitgebreide observatie en een evaluatie door de leerkracht. Uiteindelijk konden we op basis van het onderzoek concluderen dat het taalspel een positieve invloed had op het leren van taal, het leren samenwerken en de motivatie om taal te leren. We vonden het erg leuk om te zien dat de kinderen met veel enthousiasme het spel speelden. De leerkracht was ook erg enthousiast. Mede dankzij haar hulp hebben we een succesvol onderzoek kunnen doen.
Suze Emmen en Marlou Jansen Begeleider: mevr. van Dorst
EN DE
INVLOED VAN MUZIEK Omdat wij allebei veel met muziek bezig zijn en volgend jaar de psychologische/pedagogische kant op willen, hebben wij als onderwerp voor ons profielwerkstuk gekozen voor muziektherapie en de invloed van muziek. We zijn eerst naar een muziektherapeut geweest om een algemeen beeld te krijgen. Toen hebben we alle soorten muziektherapie uitgezocht. Ook hebben we de invloed van muziek op mensen van jongs af aan onderzocht, omdat dit natuurlijk de basis is voor de muziektherapie. Nadat we dit hebben uitgewerkt zijn we aan ons onderzoek begonnen. We wilden onderzoeken wat voor invloed muziek heeft op gevoel bij kinderen, maar dit hebben we gedaan naar aanleiding van kleuren. We hebben dus gekeken of een bepaalde kleur bij een bepaalde sfeer of gevoel past, bijvoorbeeld rood bij woede en groen bij rust. Bij vier klassen, twee brugklassen en twee derdeklassen hebben we acht verschillende muzieksoorten laten horen waarbij zij dan de kleur moesten kiezen die ze er het best bij vonden passen. De resultaten hebben we in grafieken gezet en daaruit afgeleid wat de invloed van verschillende muziek is op kinderen van verschillende leeftijden. Als hoofdvraag wilden we zelf een muziektherapie sessie ontwerpen. We hebben dus op basis van ons onderzoek twee spellen bedacht voor kinderen. De spellen zijn gemaakt voor kinderen die moeite hebben met communiceren en hun gevoelens te uiten, bijvoorbeeld kinderen met autisme. Bij onze spellen zijn ze niet verplicht zelf veel te praten, maar kunnen ze wel hun gevoelens tot uitdrukking brengen in een combinatie van kleur en muziek.
Nina Crox en Anne Horvers Begeleider: dhr. Reitsma
22 juni 2010
THEMA
PWS 15 BASISSCHOLEN:
PWS
PWS 16 ZWART , WIT
UITERLIJK
EN VRIENDSCHAP
EN GEMENGD
BIJ PUBERS
Wij hebben ons profielwerkstuk geschreven over de verschillen tussen zwarte, witte en gemengde basisscholen. In ons profielwerkstuk hebben we onderzocht of de school waar een allochtoon kind naar toe gaat, verschil uitmaakt voor de ontwikkeling van dat kind.
Wij zijn Marleen en Lisa uit V6F. Dit jaar hebben ook wij een profielwerkstuk moeten maken. Belangrijk voor een definitief onderwerp is interesse. Ook moet je kijken of je onderzoek niet al bestaat en of het wel uitvoerbaar is. Na een aantal kleine overstapjes hebben wij ons profielwerkstuk gemaakt over de relatie tussen uiterlijk en het sluiten van vriendschappen bij pubers. Hoe komt het eigenlijk dat pubers op uiterlijk beoordelen? Zijn er overeenkomstige kenmerken waarop pubers letten?
Met behulp van enquêtes hebben we onderzoek gedaan op verschillende basisscholen in Tilburg en de vragen afgenomen bij ouders en kinderen van verschillende etniciteit. Daarvoor moesten we verschillende scholen benaderen, maar het bleek achteraf moeilijker dan we hadden gedacht om scholen te vinden die mee wilden werken. Toch hebben we uiteindelijk drie scholen kunnen vinden. Ondanks het feit dat we onze enquêtes steeds door o.a. onze profielwerkstukbegeleider hebben laten controleren, is er toch een reactie gekomen van ouders die het niet eens waren met de manier waarop we de vragen in onze enquête hadden gesteld. Het bleek dus niet altijd even makkelijk te zijn om vragen in een enquête op de juiste manier te stellen. Naast onze enquêtes als onderzoeksvorm, hebben we ook oud-onderwijsinspecteur dhr. J. Smits geïnterviewd. Vooral zijn informatie heeft ons geholpen bij het beantwoorden van onze hoofdvraag. Uiteindelijk zijn we erg tevreden met het resultaat en de manier waarop we onderzoek hebben gedaan. Ook werd het onderwerp voor ons steeds interessanter, omdat we merkten dat er duidelijke resultaten uit onze enquêtes kwamen. We hebben er erg veel tijd ingestoken, maar we zijn tevreden met het resultaat en de eindbeoordeling (een 9). We hopen hiermee Odulphus eind mei eindelijk te kunnen verlaten!
Kiek Gimbrère en Lisa Vermeulen Begeleider: dhr. Van der Heijden
Eerst moesten we een vooronderzoek doen. Dat was veel en soms saai werk, omdat je veel boeken moet doorspitten. Maar uiteindelijk is dit wel informatie die je interesseert en je op weg helpt bij het opstellen van je onderzoek. Tijdens ons onderzoek hebben we foto’s gemaakt van de gezichten van leerlingen op ‘t Ruiven. We hebben de 10 beste foto’s gekopieerd en met Photoshop mooier of minder mooi (heeft vooral te maken met symmetrie van het gezicht) gemaakt. Daarbij hebben we een vragenlijst opgesteld met vragen als: ‘Je staat een 3 voor wiskunde, het spant erom of je overgaat. Wie zou je om bijles vragen?’ of ‘Iemand heeft gezoend met het vriendje van een klasgenootje. Wie heeft het gedaan?’ Ongeveer 60 leerlingen van Odulphus moesten bij iedere vraag voor de bewerkte of onbewerkte foto kiezen. Ze wisten natuurlijk niet welke foto bewerkt was. Uit de resultaten blijkt bijvoorbeeld dat grote ogen, smalle kaken, een smalle neus en kleine tot middelgrote oren vooral aantrekkelijk zijn. We zijn uiteindelijk erg tevreden over het eindresultaat. We hebben er veel tijd in gestopt, maar meestal wel met plezier!
Marleen Kennes en Lisa Don Begeleider: mevr. De Maeijer
23
SEPTEMBER ‘10 6 Introducties 7 Aanvang lessen 25–2 okt Taizéreis leerlingen uit 5 havo en 6 vwo
OKTOBER ‘10 8 Excursies en projecten 25–29 Herfstvakantie
NOVEMBER ‘10 23–31 Toetsweek 1
DECEMBER ‘10 9 Excursies en projecten 13 Rapport 1 21 Ouderavond 23 Ouderavond 24 Kerstvieringen 27–31 Kerstvakantie
JANUARI ‘11 3–7 Kerstvakantie 19 Excursies en projecten
FEBRUARI ‘11 9 Open avond 11–19 Toetsweek 5 havo en 6 vwo, overige klassen gewoon les 22 Excursies en projecten
Zomervakantie: 11 juli–26 augustus 2011
MAART ‘11 2 en 3 Ouderavond 15 en 17 Aanmelding nieuwe leerlingen 17–24 Toetsweek 2
APRIL ‘11 4 Rapport 2 11 en 12 Ouderavond 16–23 Reizen klas 4, aantal dagen verschilt per reis 18–21 Alternatief programma overige klassen 22 Goede Vrijdag (vrij) 25 Tweede Paasdag (vrij)
MEI ‘11 2–6 Meivakantie 12 Excursies en projecten 16 Aanvang Centraal Examen
JUNI ‘11 2 en 3 Hemelvaart (vrij) 13 Tweede Pinksterdag (vrij) 16 Uitslag Centraal Examen 22–30 Toetsweek 3
JULI ‘11 1 Diploma-uitreiking 8 Rapportuitreiking
