J a a r g a n g 1 6 | N u m m e r 2 / 2 0 1 2 | w w w. i n d e b r e s . n l | w w w. v r i e n d e n v a n i n d e b r e s . n l
TRIALOOG m a g a z i n e
v o o R
R e l a t i e s
‘Het kind in je’ Special Kinder- & Jeugdzorg
Ellie is bang, héél bang Het gezin van Pieter is geen modelgezin Richard heeft last van zijn kinderjaren
Aan het roer
Als het kalf verdronken is... In Nederland heeft de jeugdzorg een bijzonder accent. Wij behandelen de problemen met jongeren veelal achteraf. Bijvoorbeeld: er zijn jongeren die buitensporig gedrag vertonen, waarna de Jeugdzorg in actie komt. Zolang de focus in de jeugdzorg niet ligt bij het voorkomen, dan moeten we achteraf harder aan het werk. Jammer eigenlijk. We zouden onze energie ook anders in kunnen zetten. ‘Als het kalf verdronken is dempt men de put’: is in dit verband een nogal confronterende uitdrukking Er zijn landen die het op sommige gebieden slimmer doen, daar kunnen we nog wat van leren. Een aantal Oost Europese landen hebben bijvoorbeeld naast formeel onderwijs ook non-formeel onderwijs. Na schooltijd kan een jongere terecht bij een ‘jeugdpaleis’ (non-formeel onderwijs) in eigen buurt waar op eigen interessegebied de meest uiteenlopende cursussen kunnen worden gevolgd. Ben je geïnteresseerd in automontage? Dan zijn er professionals die een deel van hun tijd vrijwillig inzetten om jongeren hierin te begeleiden. Wil je kleding leren ontwerpen of beter leren communiceren? Het kan allemaal. Er zijn zelfs, door de gemeenschap betaal-de pedagogen, die dit proces professioneel begeleiden, waardoor jongeren op een positieve manier door volwassenen worden begeleid.
INHOUD
4 Richard heeft last van zijn kinderjaren
Kortom: de jongere is van de straat, doet iets positiefs met vrienden en de resultaten blijken indrukwekkend. Let wel: het is volledig vrijwillig en daardoor werkt het! In de USA hebben ze er iets anders op gevonden. De Townmeeting op basis van Result Based Accountability. Men constateert een (dreigend) probleem, gaat vervolgens data verzamelen, actie ondernemen en dan kijken wat de resultaten zijn en daar opnieuw acties op afstemmen. Wanneer er in de gemeenschap bijvoorbeeld een signaal wordt opgevangen dat jongeren erg gemakkelijk met seksualiteit omgaan, dan wordt dit tijdens de Townmeeting aan de orde gesteld. Zijn er teveel ongewenst zwangere meisjes? Dan gaat een aantal moeders seksuele voorlichting geven op de scholen. In de meeting worden doelen gesteld en eindresultaten benoemd en de acties eventueel tussentijds bijgesteld. Ook weer compleet op vrijwillige basis. Misschien is dat wel wat Jezus ook bedoelde met de uitspraak: ‘Als uw zoon of uw os in een put valt, dan haalt u hem er toch meteen uit…?’ Het probleem aanpakken wanneer het speelt. Bereid zijn de problemen vroegtijdig onder ogen te zien. En het liefst een probleem voorkomen. Zolang het 'voorkomen' niet lukt springen wij voor jongeren in de bres, maar ook om 'erger te voorkomen' reiken we graag een helpende hand.
Voorzitter Raad van Bestuur
6 Ellie is bang, héél bang
OVERIG
8
Het gezin van Pieter is geen modelgezin
03 Op de sofa 10 Boeiende wetenswaardigheden 10 Bron van inspiratie 11 Column ‘Zó kinderachtig’
Op de sofa
EEN INTERVIEW MET FROUKJE
WESSELINK-VAN DRIESTEN
Door Magda Jonker, Secretaresse Raad van Bestuur
Wat is je functie binnen GGZ In de Bres? Sinds 2007 ben ik werkzaam bij In de Bres als Orthopedagoog. Daarvoor heb ik de opleiding orthopedagogiek gevolgd aan de Universiteit in Groningen.
Welke situaties kom je meestal tegen binnen de behandelingen? Veel kinderen die bij me komen hebben een ontwikkelingsstoornis, zoals AD(H)D of een vorm van autisme. Dat is natuurlijk in eerste instantie voor henzelf heel lastig. Maar ook hun omgeving weet hier vaak niet goed mee om te gaan. Daarnaast zie ik kinderen met psycho-sociale problematiek, bijvoorbeeld kinderen die erg somber, angstig of onzeker zijn. Ook heb ik kinderen in behandeling die problemen ondervinden tijdens of na de scheiding van hun ouders, of kinderen van ouders met een psychische of psychiatrische probleem.
hebben voor zijn volwassen leven. Dat kan bijvoorbeeld een negatief zelfbeeld tot gevolg hebben of juist het extreme tegenovergestelde. Een evenwichtig volwassen leven is dan echt heel lastig. Naast een juiste behandeling door een professional kan bijvoorbeeld een betrokken leerkracht of kinderwerker uit de kerk ook heel veel betekenen voor een kind.
Wat is het meest belangrijk in de behandeling van een kind? Het is belangrijk dat zowel de ouders als het kind erkennen dat er moeiten en problemen zijn en dat zij daarom niet minder speciaal en geliefd zijn. Dat geeft meer kans op 'herstel'. Tijdens een scheiding is het belangrijk het kind ook 'kind' te laten en hem/haar niet te belasten met de wrokgevoelens naar de partner of via het kind met de partner te communiceren.
Wat kun je voor de kinderen doen? Waarom moeten juist de kinderen behandeld worden voor problemen van hun ouders? Kinderen voelen zichzelf vaak erg verantwoordelijk voor de problemen thuis. Bij een scheiding denken veel kinderen bijvoorbeeld dat het hun schuld is en raken dan bijvoorbeeld verwikkeld in een loyaliteitsconflict tussen ouders. Kinderen uit de laatstgenoemde groep, nemen vaak de ouderrol over.
Kinderen zijn enorm veerkrachtig wordt altijd gezegd. Is herstel echt zo eenvoudig bij een kind?
Kinderen met bijvoorbeeld PDD-nos of ADHD kunnen zichzelf beter leren begrijpen en daardoor beter accepteren dat ze anders zijn. Ook leren we ouders met een andere blik naar hun kind te kijken en bieden we hen handvatten die passen bij de problematiek. Voor zowel kinderen met PDD-nos als voor diverse andere kinderen is er naast gesprekstherapie ook een mogelijkheid voor groepstherapie. Vooral het ontmoeten van lotgenoten is erg daarin erg opbouwend voor de kinderen.
Dat is absoluut niet zo. Als een kind niet behandeld wordt bij problemen, kan dat flinke consequenties
3
In cartoons is vaak een stereotype beeld van een therapiesessie zichtbaar: de therapeut is altijd een man met een baard, de cliënt ligt vaak op een sofa en de therapeut stelt ingewikkelde vragen over dromen of vroegere ervaringen. Het bijzondere is dat deze cartoons ver afzitten van de
Richard heeft dagelijks
last van zijn kinderjaren
werkelijkheid: de meeste therapeuten (ook bij In de Bres) zijn vrouwen, er ligt geen cliënt meer op de sofa en het bespreken van dromen is eerder uitzondering dan regel. Het enige wat naar mijn idee aardig klopt, is dat er in therapie vragen gesteld worden over vroegere ervaringen. Veel 'volwassen klachten' hebben een oorsprong in, of op zijn minst een verband met, de jonge kinderjaren. Laat me aan de hand van Richard daarvan een voorbeeld schetsen.
door Ido van der Krieke, Psycholoog
“In plaats van je zorgen te maken waarom mensen niet in jou geloven, kun je je beter zorgen maken waarom je niet in jezelf gelooft.”
4
Richard is een gezonde, sportieve man van 41 jaar uit Emmeloord. Hij werkt al twintig jaar bij de thuiszorg en staat daar bekend als een trouwe collega, met hart voor de zaak, niet te beroerd om over te werken of voor een collega in te vallen. Hij gaat naar de kerk en zit in een zanggroep die wekelijks de voorzang doet en soms een optreden geeft. Ook daar is men zeer over hem te spreken en krijgt hij vaak complimenten over zijn stem.
en regelmatig te horen krijgen dat je gewaardeerd wordt. Toch vertelt Richard in onze gesprekken dat hij totaal niet kan genieten van het leven en dat hij zich niet kan herinneren wanneer hij voor het laatst gelukkig is geweest. Hij voelt zich altijd minder dan een ander, durft geen relaties met mensen aan te gaan, geeft eigenlijk nooit zijn eigen mening en past zich altijd aan om anderen tevreden te houden. Hij heeft nog nooit een lange lief-
‘Aan de buitenkant lijkt Richard gelukkig, maar…’ Op het oog een gelukkig man zou je zeggen: gezond, een goede baan, een leuke gemeente met leuke mensen om zich heen
desrelatie gehad, terwijl hij heel graag iemand om zich heen zou willen bij wie hij zich thuis voelt. Ook het geloof geeft
Van de therapeut:
‘Het kan heel goed zijn om een aantal stappen terug te zetten’ Zoals ook uit het leven van Richard blijkt, is het als volwassene niet altijd leuk om naar je kinderjaren te kijken. Het kan zelfs flink pijn doen. Toch kun je veel over jezelf leren, als je ziet wat voor ideeën, normen, waarden enzovoort je uit je kinderjaren hebt meegekregen. En als dat eenmaal bekend is, is het vaak makkelijker om met je problemen van het hier en nu aan de slag te gaan. In die zin kan het heel goed zijn om een aantal stappen terug te zetten, zodat je een aanloop kan nemen voor een grote sprong voorwaarts.
Richard geen rust of steun. Ja, hij begrijpt wel wat er in de Bijbel staat, (“ik ben geliefd, mijn zonden zijn me door Jezus vergeven, ik ben een waardevol mens”, enzovoort) maar hij ervaart het niet. Kortom: aan de buitenkant lijkt Richard gelukkig en zelfstandig, maar van binnen voelt hij zich eenzaam en vindt hij niet dat hij veel voorstelt. Hoe kan dit?
‘De relatie met zijn vader…’ Als we tijdens het praten over zijn vroegere ervaringen stuiten op de relatie met zijn vader, komen de gesprekken in een stroomversnelling. Richard had een moeilijke, zeer
autoritaire vader, die geen tegenspraak duldde en geen fouten accepteerde van zijn kinderen. Verdriet of angst werden altijd afgedaan als aanstellerij of als iets voor vrouwen: "als je wilt huilen, dan ga je maar een rokje dragen en met je moeder zitten breien". Vader was vaak boos en kon dan hard slaan, waarbij Richard al snel leerde om niet te gaan huilen, want als hij dat deed werd hij des te harder geslagen. De relatie die hij als kind had met zijn vader bleek vormend te zijn voor heel Richards leven. Vanuit die relatie ontwikkelde Richard als kind het idee dat hij niks voorstelde en zijn mening niet telde. Hij leerde al zijn gevoelens en verlangens weg te stoppen en gewoon te doen wat anderen van hem vragen, want dan krijg je ook geen gezeur. Van daaruit leerde hij ook om
vriendschappen en relaties uit de weg te gaan: want hoe beter iemand je kent, hoe meer pijn hij of zij je kan doen. Richard begon in te zien, dat zijn huidige gedrag nog steeds een reactie was op de relatie die hij als kind had met zijn vader. Dit was voor Richard een pittige conclusie. Tegelijkertijd leerde hij hierdoor zijn huidige gedrag beter te begrijpen. In therapie hebben we vervolgens aandacht besteed aan de vraag hoe hij als volwassene om kan gaan, met de angst die hij als kind heeft ervaren. Richard leerde dat de spanning en dreiging die vroeger altijd aanwezig waren, in zijn huidige leven niet meer aanwezig zijn. En vanuit dat besef kon Richard, met vallen en opstaan(!), zijn persoonlijke bescherming loslaten en leren om echt zichzelf te zijn.
5
De negenjarige
Ellie is bang, héél bang ‘God kent jou, vanaf het begin’… een beginregel van een bekend christelijk kinderlied, wat kinderen vaak vol overgave meezingen. Maar dan ben je Ellie, een 9-jarig meisje en je gelooft dat God van je houdt, zoals de verdere regels van het lied je leren. Maar de regel ‘bij Jezus voel je je vrij om helemaal jezelf te zijn’ kun je niet echt vrolijk meezingen. Want juist als Ellie zich vrij voelt en zichzelf is, voelt ze zich bang en iemand die helemaal niet blij is met zichzelf. Door Anneke den Hertog, Psycholoog bij In de Bres – Eerstelijns Kortdurende Hulp
Ellie zit in groep 6 van een basisschool in Leeuwarden en gaat met veel plezier naar school. Op school is ze buiten vaak te vinden met vriendinnen en ze kan goed leren. Maar, thuis is Ellie heel anders. Ze is snel erg bang. Niet zomaar, maar als bijvoorbeeld één van haar ouders weg moet, of nog erger voor haar: als haar beide ouders weg moeten, wordt ze heel angstig Ze is dan zo bang dat ze gaat trillen en huilen. Ze denkt: ‘stel je voor dat er buiten onweer komt, er kan een ongeluk gebeuren’. Het is zelfs wel een keer voorgekomen dat Ellie zo bang werd bij dat idee, dat ze in paniek raakte en begon te hyperventileren. Dat was toen er oppas zou komen. Daarom gaan haar ouders al een aantal jaren niet meer samen de deur uit. De ouders van Ellie hebben al van alles geprobeerd om haar van haar angst af te helpen. Ze bidden met haar voordat ze gaat slapen, ze stellen haar gerust door uit te leggen dat er echt niet zomaar wat ergs
6
gebeurt en ze laten het licht op de overloop ’s avonds branden. Maar er is in de afgelopen vier jaren niets veranderd. Ellie blijft maar bang! De ouders van Ellie worden
‘Er is in de afgelopen vier jaren niets veranderd’ steeds meer beperkt in hun mogelijkheden om voor kortere of langere tijd even de deur uit te kunnen. En Ellie wordt ook ouder; ze gaat zich ervoor schamen. De ouders van Ellie besluiten naar de huisarts te gaan. De huisarts verwijst Ellie door naar de Eerstelijnszorg Kortdurende Hulp van In de Bres. Zo komen de ouders van Ellie bij mij voor een intakegesprek. In dit gesprek worden veel dingen uitgevraagd bij de ouders: wanneer zijn de klachten begonnen? Wat voor klachten heeft Ellie? Wat hielp en wat hielp niet? Zo probeer je samen met ouders een
KINDERLIED
God kent jou vanaf het begin goed beeld te krijgen van een kind. Ook heb ik Ellie uitgenodigd voor een eerste kennismaking. Vervolgens schrijf ik een verslag waarin ik samenvat wat ouders hebben verteld en beschrijf ik mijn indruk van Ellie. Dit verslag bespreek ik met ouders, waarbij ook een diagnose naar voren komt en in overleg met ouders bekijk ik welke mogelijkheden er zijn om Ellie verder te helpen.
nen de psychologie cognitieve gedragstherapie wordt genoemd. Met Ellie maak ik de opdrachten in het werkboek. Wanneer we het hebben over geruststellende gedachten komt Ellie met de zeer bijzondere opmerking dat zij soms aan een Bijbeltekst denkt waar zij 's avonds in bed rustig van wordt. We zoeken samen ook nog
‘Overmatige angst om gescheiden te worden van personen’ Bij Ellie blijkt er sprake van een separatieangststoornis; een officiële diagnose, die aangeeft dat er sprake is van een overmatige angst om gescheiden te worden van personen aan wie men sterk gehecht is. In overleg met Ellie en ouders maken we een behandelplan, waarin we een doel zetten en een aanpak. Als doel stellen we dat het fijn zou zijn voor Ellie dat zij zonder angst kan gaan slapen, ook als één van haar ouders nog niet thuis is. Als aanpak spreken we af dat Ellie met ouders en met mij gaat oefenen met opdrachten uit een werkboek. Deze opdrachten zijn erop gericht om angstige gedachten die een kind heeft te veranderen in geruststellende gedachten, een methode die bin-
even de teksten, die haar gerust stellen, op in de Bijbel. Ellie voelt zich thuis bij haar ouders, en thuis is ook een plek waar ouders met haar de Bijbel lezen. Dat is vertrouwd voor haar en dus ook een belangrijk hulpmiddel in de behandeling: juist thuis, en dus ook bij Jezus, voelt Ellie zich vrij, zoals het kinderlied zegt en is zij zichzelf, alleen ervaart Ellie daar ook angsten bij in sommige situaties. Mede vanuit haar geloof dat God altijd bij haar is, ook als ze bang is, heeft Ellie beter om leren gaan met haar angsten. Ellie is zich blijer gaan voelen en na haar behandeling kan zij het kinderlied met een vrolijker hart meezingen.
God kent jou vanaf het begin helemaal vanbuiten en van binnenin. Hij kent al je vreugde en al je verdriet. Want hij ziet de dingen die een ander niet ziet. En weet je wat zo mooi is? Bij Jezus voel je je vrij om helemaal jezelf te zijn. Want Hij houdt van jou, ja, Hij houdt van jou, Ja, Hij houdt van jou en van mij. God kent jou vanaf het begin helemaal vanbuiten en van binnenin. Hij kent al je vreugde en al je verdriet. Want hij ziet de dingen die een ander niet ziet. Bron: Opwekking (lied 64)
7
Het gezin van Pieter is geen
Door Samuel Poot, Orthopedagoog Kinder- en jeugdzorg
Een bekende televisieserie waar generaties mee groot zijn geworden kun je ‘Het kleine huis op de prairie’ wel noemen. Het Amerikaanse modelgezin leeft aan het einde van de 19e eeuw in het veelal rustieke dorpje Walnut Grove. De woonsituatie van dit gezin is overzichtelijk: in het kleine dorpje kennen de mensen elkaar en gaat men gemakkelijk langs bij de dokter als iemand bijvoorbeeld last heeft van buikpijn of een zere teen. Daarnaast weet de dorpsdokter ook wel raad met een rotte kies en terloops geeft hij velen gratis een psychologisch advies mee. De kinderen in het gezin stribbelen niet tegen als hen gevraagd wordt een vervelend klusje op te knappen en gaan zonder strijd ’s avonds direct naar bed. Kortom, er is warmte en er heerst rust en orde in het gezin Ingalls. Hoe anders is de situatie twee eeuwen later in het gezin Zijlstra te Paterswolde...
8
Met drie kinderen van 12, 10 en 5 jaar komt er veel op hen af. De dagen zijn snel gevuld met activiteiten en andere verplichtingen voor zowel de kinderen als de beide ouders. De oudste zoon Pieter staat op het punt om de spannende overstap te maken van de veilige en bekende basisschool naar de grote middelbare school in Groningen. Facebook draait voor Pieter en zijn jongere zusje Eva van 10 jaar, overuren om alle sociale contacten bij te houden. Daarnaast wordt er door de kinderen na schooltijd volop gesport en dagelijks verplicht een kwartiertje muziek geoefend. De jongste zoon Mark zit sinds enkele weken op zwemles. De ouders van Pieter, Eva en Mark proberen naast het werk iedere week minimaal een keer te sporten en ’s avonds actief betrokken te blijven
‘Facebook draait overuren’ bij de plaatselijke gemeente. Het blijkt een hele klus voor de ouders om alle ballen tegelijk in de lucht te houden, ze hebben soms het gevoel dat alles ‘in het honderd loopt’ en lukt het de ouders al helemaal niet om de vrolijke en ideale familie Ingalls te zijn. Daar komt nog eens bij dat hun zoon Pieter sinds kort hulp nodig heeft van een Orthopedagoog van In de Bres… Recent zijn er, als gevolg van een uitge-
breid diagnostisch onderzoek, namelijk een aantal puzzelstukjes op hun plaats gevallen bij Pieter. Hij heeft een vorm van ADHD. Zijn moeite om tot leren te komen gecombineerd met zijn agressieve en drukke, ongestructureerde gedrag, bleek eveneens te leiden tot extra stress en spanning in het gezin.
‘Extra stress en spanning in het gezin’ De complexiteit en snelheid van onze samenleving anno 2012 vraagt meer van ouders dan voorheen. In de huidige situatie wordt er bijvoorbeeld veel gevraagd van de flexibiliteit en opvoedingsvaardigheden van beide ouders. In het gezin Zijlstra bleek de vanuit de christelijke GGZ geboden hulp voor hun zoon Pieter ook steunend te zijn voor het gezin als geheel. Daarnaast konden de gerezen twijfels over de eigen opvoedingskwaliteiten en hoge eisen langzaam weggenomen worden. De lichte schaamte over de eigen gezinssituatie, die er vooraf toch wel was bij ouders, is verminderd en het vertrouwen in het eigen kunnen is juist verstevigd. Beide ouders stellen nu realistische doelen voor zichzelf en aan het functioneren van ieder gezinslid, in het bijzonder die van Pieter.
‘Pieter heeft een vorm van ADHD’ 9
Boeiende wetenswaardigheden Band met vader goed voor geestelijke gezondheid verband bestaat Uit onderzoek blijkt dat er een positief en volwassetuss en band tussen het hebben van nauwe psychologihet en , kant nen en hun vaders aan de ene andere de aan nten esce sche welbevinden van de adol hun met en hebb en band kant. Volwassenen die nauwe van au nive r lage een vader, rapporteerden gemiddeld ze zich somber, psychologische spanning (bijv. hoe vaak kkig voelen), gelu of den gespannen, eenzaam, opgewon aven dat ze aang die n in vergelijking met leeftijdgenote en. hebb r vade een minder nauwe band met hun
Psychologische hulp verder onder GGZ In de Bres De psychologische hulp van Op de Brug, een christelijke eerstelijns zorginstelling met vestigingen in Drachten, Leeuwarden, Groningen, Assen en Lelystad gaat sinds augustus verder onder de naam: In de Bres – Eerstelijns Kortdurende Hulp.
Verband tussen en schoolprestatide gezinsstructuur es Recent onderzoek wijst aan dat er ee n verband is tussen de gezinss tructuur en schoolp re staties van kinderen. Individu en uit intacte gezin ne n voltooien gemiddeld meer sc hooljaren en hebb en een grotere kans om te slagen voor een diploma. Di t in vergelijking met leeftijdg enoten die opgroeid en in gemengde of eeno udergezinnen. Bron: Familyfacts. nl
ZakenVrienden op visite bij Bijbeldrukker Onlangs bezochten de leden van ‘deZakenVrienden’ / Vrienden van In de Bres uitgeverij Jongbloed BV. Er werd gestart met een gezamenlijk diner en daarna konden de ruim 30 zakenlieden het productieproces van Bijbels bekijken.
& managers in Noord Nederland met elkaar in verbinding te brengen. Op basis van de kernwaarden ontmoeting, verbinding en bemoediging organiseren deZakenVrienden jaarlijks vier inspirerende netwerkbijeenkomsten.
‘Nooit geweten dat er vanuit Friesland zoveel Bijbels de wereld ingaan!’: aldus een enthousiaste ZakenVriend.
DeZakenVrienden steunen, als Vrienden van In de Bres, de christelijke zorgaspecten binnen GGZ In de Bres. Dit o.a. door een jaarlijkse bijdrage.
DeZakenVrienden stellen zich ten doel om christelijke ondernemers
Meer info op:
www.dezakenvrienden.nl
Bron van inspiratie Als christelijke GGZ willen we, in navolging van Christus, mensen met problemen op weg helpen naar herstel. Naast professionele kennis putten we eveneens uit de Bijbel als handleiding voor geestelijk gezond leven. Deze keer vonden we in het boek Spreuken een mooie passage rondom het principe 'jong geleerd, oud gedaan'. Eigenlijk moedigt de schrijver een ieder aan om tijdig de juiste weg te volgen.
‘Leer een kind van jongs af aan de juiste weg te volgen; ook als hij ouder wordt, zal hij er dan niet van afwijken’ Spreuken 22:6 (GNB)
10
C
O
L
U
M
N
Zó kinderachtig Door Matthijs Bergsma, Communicatie & PR Gisteren heb ik een bijzonder persoon ontmoet. Gewoon sim-
Terwijl we nietsvermoedend midden op de straat diep in gesprek
pelweg toen ik m’n huis uitstapte en zo maar een oudere man
waren geraakt, fietste er een vrouw voorbij die riep: ‘let toch
tegen het lijf liep. Hij stond op straat naast mijn auto.
even op, sta hier niet zo kinderachtig te huilen’. Verbouwereerd keek ik haar na en stapte samen met de oudere man de stoep
Ik groette de man netjes, maar omdat hij scheef over z’n fiets
op. We lachten samen om de situatie en ik maakte aanstalten
leunde vroeg ik hem of er iets aan de hand was. Hij vertelde me
om te vertrekken naar m’n afspraak.
‘Midden op straat toonde hij zijn pure emotie’ dat hij erg verdrietig was, omdat zijn vrouw net was overleden.
Toen de man, toch enigzins opgevrolijkt, wegfietste hoorde ik
Terwijl de hele straat vol was van druk verkeer en mensen, ver-
hem nog net een bekend deuntje neuriën uit Johannes de Heer:
telde hij prompt zijn hele levensverhaal en barstte in tranen uit.
‘Welk een Vriend is onze Jezus...’
Hij voelde zich echt beroerd, dat kon ik duidelijk aan hem zien.
Terwijl ik achter het stuur van de auto kroop bedacht ik me wat
Om hem iets te kalmeren praatte ik maar gewoon door en vroeg
een bijzonder puur persoon de man eigenlijk was. Midden op
wat er verder aan de hand was. In het kort kwam het erop neer
straat toonde hij zijn pure emotie en legde zijn ziel bloot aan
dat hij zijn hele leven vooral voor anderen had gezorgd, van zijn
een willekeurige vreemdeling.
zieke vrouw tot aan zijn arme buurtgenoten. Het raakte me,
Niet omslachtig, maar gewoon
vooral omdat hij vertelde dat hij het gevoel had dat iedereen
zoals het was.
hem alleen had achtergelaten en hij zich de laatste jaren beroofd Was iedereen maar zó
voelde van zijn sociale leven.
kinderachtig.
Contact & colofon | www.indebres.nl Uitgever Stichting Vrienden van In de Bres. Oplage 5.000 exemplaren Eindredactie Matthijs Bergsma & Anne Jan Kok Aan dit nummer werkten mee als volgt: Ido van der Krieke, Magda Jonker-Bergsma, Froukje Wesselink, Anne Jan Kok, Samuel Poot, Willeke Broekema en Anneke den Hertog.
Redactieadres Trialoog, Postbus 228, 9200 AE Drachten Telefoon: 0512 - 58 40 70 Website: www.vriendenvanindebres.nl
Reageren? Mail naar
[email protected]
Missie Op professionele wijze, in navolging van Christus, mensen met psychiatrische en psychosociale problemen helpen tot heelheid te komen met zichzelf, hun omgeving en de Schepper.
Vormgeving & opmaak AndromedaDesign.nl, Drachten
Giften & legaten Stichting Vrienden van In de Bres zet zich in voor behoud en ontwikkeling van christelijke geestelijke gezondheidszorg. Helpt u mee? U kunt uw gift overmaken op: rekeningnummer: 4851047 t.a.v. Stichting Vrienden van In de Bres.
Niets uit deze uitgave mag gekopieerd worden zonder toestemming van Stichting Vrienden van In de Bres.
In verband met de privacy zijn de namen en foto’s van cliënten gefingeerd.
Fotografie Matthijs Bergsma, Nienke van Eizenga, stock
GGZ In de Bres is gevestigd in: ASSEN | DRACHTEN | GRONINGEN | LEEUWARDEN (eerstelijns) | LELYSTAD
Help kinderen & jongeren op weg naar herstel
Maar liefst 40% van alle Nederlanders krijgt ergens in het leven te maken met psychische problemen. Vanuit onze christelijke grondslag helpen we bij GGZ In de Bres een ieder, waaronder veel kinderen en jongeren, op weg naar herstel. De reguliere kosten van In de Bres, zoals zorgbehandelingen en personeelskosten, worden vergoed vanuit landelijke financieringsregelingen. Maar, middelen ter ondersteuning en ontwikkeling van ons christelijke karakter worden niet vergoed… Stichting Vrienden van In de Bres zet zich daarom in voor behoud en ontwikkeling van de christelijke identiteit van onze organisatie. 'De Vrienden' richten zich bijvoorbeeld op het leggen van relaties met kerken, bedrijven en particulieren, dit om zo specifiek christelijke zorgaspecten mogelijk te maken. Zo werkt de Vriendenstichting ook aan de afstemming tussen kerkelijk pastoraat en christelijke zorg bevorderen. Dit met als uiteindelijk hoofddoel:
‘Het herstel van kinderen & jongeren’ Helpt u ook mee? Wilt u ons steunen en/of wilt u Trialoog voortaan gratis thuis ontvangen? Vul dan onderstaande bon in. U kunt eventueel ook een gift overmaken op rekeningnummer 485 1047. Stichting Vrienden van In de Bres Postbus 228 9200 AE Drachten T: 0512 – 58 68 68
E:
[email protected] I: www.vriendenvanindebres.nl Rekeningnummer: 4851047
✃ ❏
Ja, ik ontvang trialoog voortaan gratis thuisgestuurd. (magazine verschijnt max. 4 x per jaar.) naam
..................................................................................................................................................................................................................................................................
adres
..................................................................................................................................................................................................................................................................
Postcode + plaats
..................................................................................................................................................................................................................................................................
telefoonnummer
..................................................................................................................................................................................................................................................................
Handtekening
..................................................................................................................................................................................................................................................................
Vrijblijvende financiële bijdrage ❏
Ja, ik wil eveneens donateur worden van vrienden van in de Bres en geef hierbij toestemming voor een maandelijkse afschrijving (machtiging) van € ............................ (bedrag) af te schrijven van banknr: ................................................................... U kunt dit formulier in een ongefrankeerde envelop verzenden naar: Stichting Vrienden van In de Bres, Antwoordnummer 15, 9200 VB Drachten
