Utrecht, December 2010 Beste QC nieuwsbrieflezer, Deze laatste mailing van 2010 staat vol met nieuwtjes, activiteiten en sluit zowel de nieuwsbrief als dit jaar af met een feestelijk Soedanees recept. Daarnaast een artikel over taboes in Indonesië, een interview met een bijzonder koppel en het laatste nieuws over de toekomst van het QC.
QC Nieuwsflitsen De toekomst van het QC Het Quality Centre Vluchtelingvrouwen heeft zich de afgelopen drie jaar ontwikkeld tot een interculturele organisatie bestaande uit wereldvrouwen: vrouwen van over de hele wereld, inclusief Nederland. Gezamenlijk vormen zij een netwerk waarin zij elkaar steunen en van elkaar leren. Het netwerk bestaat nu uit ruim 100 vrouwen met een kleine professionele staf. Financieel gezien is de situatie per 2011 erg onduidelijk. De bezuinigingen bij de gemeente treffen QC zwaar. De aanvragen die bij een aantal fondsen liggen zijn nog niet gehonoreerd. Kortom: we weten nog niet waar we aan toe zijn. Maar, QC vindt het van het allergrootste belang dat het interculturele netwerk dat is ontstaan, blijft doorgaan en zich verder ontwikkelt. Daarom wordt nu ingezet op een vernieuwde organisatie waarin ook zonder betaalde krachten het netwerk levend blijft en gevoed wordt door de vrouwen zelf. Tot 1 april blijft QC in ieder geval nog op de F.C. Dondersstraat gevestigd.
Onderzoek coachtrajecten positief ontvangen Het is alweer een kleine 2 maanden geleden dat het onderzoek van twee studentes van de masteropleiding 'Multiculturalisme' van de faculteit Sociale Wetenschappen van de Universiteit Utrecht werd gepresenteerd. Zij voerden onderzoek uit naar de coachtrajecten die de Utrechtse stichting Quality Centre Vluchtelingvrouwen aanbiedt aan vrouwen met een vluchtachtergrond. Burgemeester Aleid Wolffsen: "Het is gewoon héél bijzonder wat daar gebeurt."
Met De Vreemdelingen Fee het land in De trailer van De Vreemdelingen Fee, de poëtische documentaire van de Iraanse regisseur Dawoud Zarringam, is klaar om de wereld in gestuurd te worden. De dvd is via het QC verkrijgbaar maar de organisatie biedt ook iets extra’s voor organisaties en groepen: voorlichting bij vertoning van de film. De vluchtelingvrouw die een inleiding bij de film geeft en het gesprek hierover begeleidt, put hierbij uit eigen ervaring. Door de inhoud van zowel de film als de verhalen van de vluchtelingvrouw, zal de kijker meer inzicht krijgen in het leven van deze vrouwen. De film is te bestellen via
[email protected] en kost 15 euro voor particulieren en 45 euro voor organisaties exclusief verzendkosten. Bel 030-2724002 of 06-207 488 50 voor meer informatie over voorlichtingsbijeenkomsten en/of een inleiding bij de film.
Activiteiten Slotconferentie Migratie en Ontwikkeling Op 18 december vindt de Slotconferentie Migratie en Ontwikkeling en de prijsuitreiking van de Ideeënwedstrijd 2010 plaats in het Academiegebouw in Utrecht. De conferentie “Strategieën in het huidige politieke en maatschappelijke klimaat” is de afsluitingsactiviteit van het project Migratie en Ontwikkeling 2010. Kathleen Ferrier (CDA) zal in een lezing ingaan op de samenhang tussen migratie en ontwikkeling. Bel voor meer informatie naar stichting Oikos: 030-2361500
2 Kleurrijk Besturen Utrecht kampt met een groot tekort aan goede bestuursleden bij vrijwilligersorganisaties. Veel van deze vacatures zijn bij de Vrijwilligerscentrale bekend. Daarbij valt op dat het overgrote deel van deze besturen geen diverse samenstelling heeft en daarmee niet een afspiegeling is van de kleurrijke samenleving. De Vrijwilligerscentrale wil dat met het project Kleurrijk Besturen veranderen. De training is bedoeld voor mensen die de ambitie hebben om zitting te nemen in een bestuur van een vrijwilligers organisatie en nog niet veel ervaring hebben. Maar de training is ook voor vrijwilligersbesturen die een nieuw bestuurslid zoeken. De training bestaat uit drie onderdelen: de introductie, het koppelen van besturen en bestuursleden en vier trainingsavonden volgens het model van de Spiral Dynamics. Hierin staan niet de culturele verschillen, maar de persoonlijke waarden en de manier van communiceren centraal. Vanaf 26 januari kunnen mensen instromen. Dan start de matching en daarna de vervolgtraining. Klik hier voor meer informatie www.vwcutrecht.nl/kleurrijk-utrecht Aanmelden kan via
[email protected] of 030 - 231 22 89.
Haïti, een jaar na de ramp 12 januari 2010 staat bij veel mensen nog in het geheugen als de dag waarop Haïti werd getroffen door een verwoestende aardbeving. In het jaar dat daar op volgde is er veel gebeurd. ZOAVluchtelingenzorg wil graag laten zien wat er in het afgelopen jaar is gedaan en wat er nog moet gebeuren om het land weer op te bouwen en organiseert een informatieavond in Culemborg i.s.m Woord en Daad. Woensdag 12 januari 2011 van 20.00 tot 22.00 uur - Inloop vanaf 19.30 uur. Waar? Koningin Wilhelmina College Beethovenlaan 14102 BM CULEMBORG
Portret van een koppel: “Ik leer nog steeds van Dayna” Dayna en Zeinab ontmoetten elkaar in het buurthuis waar Dayna activiteiten begeleidde en Zeinab deelneemster was. “We raakten aan de praat en gingen samen iets drinken. Ons contact is gewoon gegroeid,” vertelt Dayna. Een portret van een bijzonder bevriend koppel. Tekst: Elly de Vries Zeinab ging naar de bijeenkomst ‘ontmoetingen voor (vluchteling)vrouwen uit verschillende culturen’ bij welzijnsorganisatie Doenja en kwam Dayna daar tegen. “Ze hielp me met het invullen van formulieren. Ook verzorgde ze bij die stichting activiteiten die mijn kinderen erg leuk vonden. Ze kan goed met kinderen omgaan. Langzaamaan werden we vriendinnen. Mijn jongste van vier jaar oud herkent de auto van Dayna op straat.” “Op een gegeven moment kwam Zeinab met steeds meer vragen. Toen heb ik haar gevraagd of ze een coach wilde vanuit het Quality Centre. Dat werd Iris en zij geeft haar veel steun op allerlei gebieden”, vertelt Dayna over Zeinab. Tien jaar geleden vluchtte Zeinab, samen met haar man en zwanger van hun eerste kind, uit Soedan naar Nederland. “De eerste tijd in Nederland was moeilijk en de taal leren was zwaar. Maar gelukkig heb ik veel vriendinnen uit Soedan, en ook uit Marokko. Afgelopen zomer heb ik mijn moeder en zusje kunnen opzoeken, omdat ze in Saoedi-Arabië wonen. Mijn kinderen stellen me wel eens vragen, dan vertel ik ze over mijn familie, niet over mijn land. Ik wil de zware en verdrietige herinneringen vergeten.” Inmiddels heeft Zeinab drie kinderen en is ze begonnen aan een ICT-opleiding. Ze zit in haar tweede jaar en loopt vijf dagen per week stage bij de Universiteit van Utrecht, geen simpele combinatie met
3 een gezin. In het derde jaar volgt de specialisatie. Dan moet ze veel Engels lezen en daarom zoekt ze nu iemand die haar op het gebied van Engels(e teksten) lezen wil bijspijkeren. Dayna kwam 21 jaar geleden vanuit Curaçao naar Nederland om te studeren. Haar droom was om leerkracht te worden en met kinderen te werken. Ze is docente textiele werkvormen, boekhoudster én cultureel maatschappelijk vormer. Ze werkt bij het Quality Centre, maar al vanaf 1994 bij Doenja, een welzijnsorganisatie, die in een aantal wijken van Utrecht bewonersinitiatieven steunt. Daar ontwerpt en begeleidt ze activiteiten voor volwassenen én kinderen. “We hadden een keer een bijeenkomst waar gekookt werd, toen ontdekten Zeinab en ik dat we overeenkomstige gerechten hebben. Dat komt omdat veel voorouders vanuit Afrika naar Curaçao zijn gekomen”, weet Dayna. “Ik heb gezien dat Zeinab een ongelooflijke doorzetter is. Ze wil allerlei dingen leren om minder afhankelijk te zijn en omdat ze ervoor gaat, bereikt ze haar doelen ook. Kort geleden heeft ze haar rijbewijs gehaald en nu volgt ze eenr opleiding én loopt zestage bij de universiteit. Daar kan ze trots op zijn. Dus als ze nu Engels wil leren, dan zal haar dat ook lukken.” “Ik leer nog steeds van Dayna,” zegt Zeinab. “En toen ik mijn rijbewijs had gehaald, was Dayna de eerste die ik belde.” Plannen voor de toekomst? “Samen uit eten gaan!”, roept het stel in koor.
Lieve Nolitha Ik heb een druk leven. Ik volg een opleiding, heb jonge kinderen maar ik kom zoveel belemmeringen tegen dat ik soms niet weet hoe ik mijn motivatie vast moet houden. De kinderopvang wordt duurder, ik krijg geen hulp van de gemeente en ik heb niet veel geld om van te leven. Het kost allemaal zoveel energie dat ik soms de neiging heb om op te geven. Hoe houd ik mijn motivatie vast?
Vijf tips bij Dips Beste doorzetter, Iedereen heeft van tijd tot tijd dips, groter of kleiner. Jij zit er blijkbaar middenin. Dat is niet fijn. Daar wil je vanaf. Je hebt de neiging het op te geven en wilt wat hulp om dat te voorkomen. 'De Dip' is een boekje van Seth Godin dat je leert wanneer je moet stoppen en wanneer je moet volhouden op weg naar succes. De schrijver vindt het geen goed idee om te stoppen als je in een dip belandt. Dips horen erbij als je jezelf een doel stelt en een uitdaging aangaat. Het is de kunst om je er niet door te laten tegenhouden. Stoppen lijkt misschien de oplossing op korte termijn, maar je verliest de voordelen op de lange termijn. Stop alleen als je zeker weet dat je op een doodlopende weg zit, en dat wat je doet je niet brengt waar je wilt zijn. Maak in dat geval een ander plan. Jouw verhaal klinkt echter niet als een doodlopende weg!
4 Seth Godin in 'De Dip' - Als de reis waaraan je bent begonnen de moeite waard is, dan verspil je al de tijd die je er hebt ingestoken door te stoppen tijdens De Dip. - Geef nooit iets op wat op lange termijn geweldige voordelen oplevert omdat je nu de stress even niet aankunt.
Hoe houd je het vol? 1. Bedenk steeds waarvoor je doorgaat. Je wilt iets met je talent en ambities, je wilt een goed betaalde baan, je wilt je kinderen een betere toekomst bieden, etc. Zie daarom de dag vóór je dat je het felbegeerde diploma in handen krijgt! 2. Stel je voor wat er gebeurt als je het opgeeft. Maak een plaatje in je hoofd hoe je leven er dan uitziet, hoe dat voelt, wat de consequenties daarvan zijn op langere termijn. Wil je dan nog stoppen? 3. Accepteer wat je niet kunt veranderen. Steek alleen energie in belemmeringen waar je invloed op hebt en stel ook daarin prioriteiten. 4. Besef dat de dip waarschijnlijk tijdelijk is. Er is leven na de dip! 5. Deel - net als jij - je dip met anderen die je kunnen helpen je motivatie terug te vinden. Onder andere daarvoor is het Quality Centre bedoeld! Mijn voorspelling? Ik denk dat je je motivatie zult terugvinden!
Taboes in Indonesië: “Handje vasthouden doe je in het geniep” Het QC vraagt voor iedere nieuwsbrief een vluchtelingvrouw of een coach naar de taboes in haar land van herkomst. Deze keer interviewt deelneemster Houdan Husein een goede bekende over de taboes in Indonesië.
De kennis van Houdan werd gelijk rood toen ze vroeg naar de taboes in haar land. “Het heet toch niet voor niks een taboe?” merkte ze terecht op. “Als ik iets taboe vind betekent dat dat ik daar met niemand over mag praten.” Maar voor Houdan maakt ze een uitzondering. “In Indonesië zijn mensen vaak verlegen en praten ze niet over alles met elkaar. Je kunt bijvoorbeeld niet met iemand die niet je beste vriendin is over seks praten, als je dat toch doet denken ze dat je een hoer bent. Ook met je ouders praat je absoluut niet over seks. In Indonesië is er geen sprake van seksuele voorlichting. Voor je vijftiende levensjaar wordt er niet over seks gesproken. Als je toch iets wilt weten omdat je bijvoorbeeld gaat trouwen, dan kun je er met een getrouwde vriendin over praten. Verder kun je in de Islamitische boeken alles over de rechten en plichten van de huwelijkspartners lezen.” Heb je dan nooit een vriendje voordat je trouwt? “Natuurlijk heb je wel vriendjes als je jong bent. Maar handje vasthouden en kusjes geven gebeurt in het geniep. Verliefd worden betekent trouwen. Het gebeurt ook dat een verliefd stel samen naar een andere stad gaat om te trouwen en een nieuwe leven beginnen om te voorkomen dat ze uitgehuwelijkt worden.” En dan is Houdan nog benieuwd wat er in Indonesië gebeurt als een man zijn vrouw slaat. “Kun je daar met iemand over praten en hoe los je dat op?” Ze schiet in de lach: “Daar heb ik gelukkig geen problemen mee. Maar het is een grootse schande in mijn land. Als mensen achter komen dat een man
5 losse handjes heeft, dan kan hij door de mensen uitgescholden worden. Maar sommige vrouwen durven er niet over te praten omdat ze door hun man gedwongen werden om dit niet naar buiten te brengen. Als de familie van de vrouw erachter komt dat hun dochter geslagen wordt, dan nemen ze haar mee terug naar huis. Hij moet smeken om haar terug te krijgen en hij moet ook een vergoeding aan de familie betalen. Vaak durft de man hier niet met zijn eigen familie over te praten omdat ze boos om hem zijn. Dus stuurt hij zijn eigen familie naar de familie van de vrouw toe, zij beloven dat het nooit meer zal gebeuren.”
Basbousa: Feestelijke zoete cake QC projectleider Elham gaat een nieuwe start maken in Engeland. Voor haar vertrek deelt ze met alle QC nieuwsbrieflezers het recept van een feestelijke cake. Basbousa is een zoete cake, overgoten met suikerstroop, deze wordt vooral in Soedan gegeten tijdens de Ramadan.
De cake doet Elham denken aan de warme avonden eind jaren 80, toen ze voor het eerst meedeed aan de Ramadan. “Veel mensen kopen deze cake kant-en-klaar in een winkel. Dat deed ik toen ook, samen met mijn twee zussen en buurmeisjes ging ik na de iftar maaltijd naar de winkel (2 kilometer van ons huis) om deze cake te halen. Nu maak ik deze cake zelf, deze serveer ik met thee of koffie tijdens de Ramadan. Het eten van deze cake zorgt voor een feestelijk sfeer tijdens de Ramadan avonden. Ik merk dat mijn kinderen dit gevoel hebben overgenomen.” Bereidingstijd: 60 minuten Keuken: Arabische keuken Smaak: Zoet
Ingrediënten De ingrediënten voor deze cake zijn ook in Nederland makkelijk verkrijgbaar.
Voor het deeg: - 1 en 1/4 glas griesmeel - 1/4 gram suiker - 1 zakje bakpoeder - 3/4 glas kokos - 4 lepels boter (gesmolten) - 3/4 glas Bulgaarse, Griekse of Turkse yoghurt - 1 zakje blanke amandelen of gemalen pistaches Voor de suikersiroop: -1 glas suiker - ½ glas water - 1 theelepel citroensap Bereidingswijze: Verwarm de oven voor op 180 C. Meng in een kom het griesmeel, de kokos, suiker en bakpoeder met de gesmolten boter. Voeg de yoghurt toe en meng goed. Het deeg is ietwat hard en dat is goed, het moet niet zacht zijn. Verdeel het deeg over de ovenschaal (na deze ingevet te hebben) en snijd het stuk deeg alvast in vierkante stukjes. Verdeel vervolgens de amandelen over het deeg en druk ze licht aan. Zet de schaal in het midden van de oven en bak deze circa 45 minuten (tot de cake bruin wordt). Breng ondertussen de ingrediënten voor de suikerstroop in een pannetje aan de kook, laat het inkoken en afkoelen. Schenk de suikerstroop gelijk nadat je deze uit de oven hebt gehaald, over de cake. De cake moet verzadigd zijn met stroop maar niet doorweekt. Het is lekker om nadat de stroop ingetrokken is er gemalen pistache overeen te strooien.
Eet smakelijk en alvast een heel fijn, gezond en inspirerend nieuw jaar!
